Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Jakie grupy zaburzeń terapeuta powinien najpierw obserwować u podopiecznego podejrzewanego o autyzm?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca trudności w komunikacji, utrudnionych interakcjach społecznych oraz stereotypowych wzorach zachowań jest prawidłowa, ponieważ te aspekty stanowią kluczowe cechy diagnozy autyzmu. Autyzm, jako zaburzenie rozwojowe, objawia się szczególnymi trudnościami w nawiązywaniu relacji społecznych oraz komunikacji. Osoby z autyzmem mogą mieć ograniczone zdolności do rozumienia i reagowania na sygnały społeczne, co może prowadzić do izolacji społecznej. Warto zauważyć, że stereotypowe wzory zachowań, takie jak powtarzające się ruchy czy zachowania, są również istotnym wskaźnikiem autyzmu. Przykładowo, terapeuci często obserwują, że dzieci z autyzmem mogą angażować się w powtarzalne działania, takie jak kręcenie przedmiotami czy ustawianie ich w określony sposób. W praktyce, w procesie diagnostycznym, zastosowanie narzędzi takich jak ADOS (Autism Diagnostic Observation Schedule) pozwala na dokładne zidentyfikowanie tych objawów, co jest zgodne z zaleceniami American Psychiatric Association oraz World Health Organization.
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że nie wszystkie z nich odnoszą się bezpośrednio do kluczowych symptomów autyzmu. Na przykład, oczopląs, mowę skandowaną oraz drżenia zamiarowe nie są charakterystyczne dla zaburzeń ze spektrum autyzmu. Oczopląs jest często związany z problemami neurologicznymi lub okulistycznymi, a nie z autyzmem. Z kolei mowę skandowaną można klasyfikować jako specyficzny objaw zaburzeń mowy, ale nie jest to objaw typowy dla autyzmu. Drżenia zamiarowe są bardziej związane z zaburzeniami ruchowymi aniżeli z interakcją społeczną czy komunikacją, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. Kolejna omawiana kwestia, to trudności w zakresie motoryki małej oraz wzmożona męczliwość, które mogą być obserwowane u dzieci z autyzmem, ale nie są one głównymi symptomami tego zaburzenia. Motoryka mała jest zróżnicowana i niekoniecznie wskazuje na autyzm, a wzmożona męczliwość jest często rezultatem nadmiernego obciążenia sensorycznego. Impulsywność i nadaktywność motoryczna, które występują w trzeciej odpowiedzi, są typowe dla ADHD, a nie autyzmu, co pokazuje typowy błąd myślowy polegający na myleniu symptomów różnych zaburzeń. Kluczowe dla skutecznej diagnozy jest zrozumienie, że różne zaburzenia mogą mieć wspólne objawy, ale tylko konkretne cechy, takie jak trudności w komunikacji i interakcjach społecznych, są podstawą diagnozy autyzmu.