Technika asertywnego zachowania, znana jako jujitsu, polega na umiejętnym przekształceniu argumentów rozmówcy w sposób, który pozwala na wyrażenie własnego stanowiska bez konfrontacji. Terapeuta, stosując tę technikę, nie tylko stara się zrozumieć perspektywę podopiecznego, ale także asertywnie broni swojego zdania. Przykładem może być sytuacja, w której podopieczny krytykuje decyzje terapeuty. Zamiast bezpośrednio bronić swojej racji, terapeuta może użyć stwierdzenia: "Rozumiem, że masz inne zdanie, ale dla mnie to ważne, aby pozostać przy tym podejściu, ponieważ przynosi ono efekty." Takie działanie odzwierciedla umiejętność obrony swoich przekonań bez agresji, co jest kluczowe w budowaniu relacji opartych na zaufaniu. Jujitsu jest techniką, która znajduje zastosowanie w wielu kontekstach, od psychoterapii po negocjacje, i jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie komunikacji interpersonalnej.
Pojęcia takie jak "jestem słoniem", "FUKO" czy "zdarta płyta" odnoszą się do innych strategii asertywnych, które nie są adekwatne w kontekście opisanego pytania. "Jestem słoniem" to technika, która skupia się na ignorowaniu ataków lub prowokacji, co może prowadzić do unikania konfrontacji, ale nie sprzyja aktywnemu wyrażaniu i obronie własnego zdania. Natomiast "FUKO" to technika, która ma na celu wyrażenie swoich potrzeb i granic, jednak działa na zasadzie ekspresji, a nie adaptacji do argumentów rozmówcy. "Zdarta płyta" polega na powtarzaniu swojego stanowiska w sposób kategoryczny, co może być skuteczne w sytuacjach, gdy rozmówca nie ustępuje, ale w przypadku terapeuty może to wydawać się zbyt sztywne i nieelastyczne. W terapii, kluczowe jest balansowanie między zrozumieniem a obroną własnych przekonań, co najlepiej ilustruje technika jujitsu. Warto zauważyć, że podejmowanie decyzji o tym, jak odpowiedzieć na argumenty rozmówcy, wymaga umiejętności analizy sytuacji oraz dostosowania stylu komunikacji do kontekstu, co jest fundamentalne dla skutecznej interakcji interpersonalnej. Ignorowanie tych różnic w technikach asertywnych prowadzi do nieporozumień i braku efektywnej komunikacji w relacjach pomiędzy terapeutą a podopiecznym.