Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Podczas rozmowy terapeuta zadaje pytania otwarte, aby
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, że terapeutka stosuje pytania otwarte, aby nakłonić podopiecznego do rozbudowania odpowiedzi, jest prawidłowa. Pytania otwarte są kluczowym narzędziem w pracy terapeutycznej, ponieważ umożliwiają podopiecznym swobodne wyrażanie myśli oraz emocji, co sprzyja głębszemu zrozumieniu ich problemów. Tego rodzaju pytania nie ograniczają się do prostych odpowiedzi i skłaniają do refleksji, co z kolei pozwala na odkrycie nowych aspektów sytuacji życiowej podopiecznego. Na przykład, pytanie 'Jak się czujesz w związku z ostatnimi wydarzeniami?' zachęca do dłuższej odpowiedzi, w przeciwieństwie do pytania zamkniętego, które mogłoby ograniczyć odpowiedź do 'dobrze' lub 'źle'. W praktyce terapeutycznej wykorzystywanie pytań otwartych jest zgodne z zasadami empatycznego słuchania i wspierania aktywnego uczestnictwa podopiecznego w procesie terapeutycznym. Warto zauważyć, że takie podejście jest także zgodne z zaleceniami wielu międzynarodowych standardów, takich jak te przedstawione przez American Psychological Association, które podkreślają znaczenie angażowania pacjentów w terapeutyczne dialogi.
Pytania stosowane przez terapeutę mają różne cele, ale odpowiedzi, które sugerują, że pytania otwarte służą do naprowadzania podopiecznego na oczekiwaną odpowiedź lub do uporządkowania jego wypowiedzi, wymuszają pewne błędne założenia. Przede wszystkim, pytania otwarte nie powinny być używane w celu manipulacji lub przewidywania, jaką odpowiedź terapeuta chciałby usłyszeć. Takie podejście może naruszać zasady etyki oraz budować zniekształcony obraz relacji terapeutycznej, w której podopieczny nie czuje się swobodnie. Z drugiej strony, próba uporządkowania toku wypowiedzi podopiecznego poprzez pytania otwarte może wydawać się praktyczna, ale jest to zbyt wąskie spojrzenie na ich zastosowanie. Pytania otwarte nie są narzędziem organizacyjnym; ich rolą jest raczej stymulacja głębszej refleksji i eksploracji tematów, które mogą być dla podopiecznego trudne. Również, uzasadnianie podopiecznemu powodu zadawania pytań otwartych jest nieco zbędne, ponieważ terapeuci zazwyczaj dążą do stworzenia przestrzeni, w której podopieczny może samodzielnie odkrywać swoje myśli, a niekoniecznie potrzebują zewnętrznego uzasadnienia dla tego procesu. Właściwe zrozumienie roli pytań otwartych jest kluczowe dla efektywnej interakcji terapeutycznej.