Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Terapeuta zwrócił się do podopiecznego słowami: Czuję się niekomfortowo, gdy przeklina Pan na moich zajęciach. Proszę, aby przestał Pan to robić. Terapeuta wyraził w komunikacie postawę
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór odpowiedzi asertywnej jest naprawdę dobry, bo terapeuta wyraża, jak się czuje i jakie ma granice, które są dla niego ważne. Asertywność to umiejętność mówienia o swoich emocjach, potrzebach i oczekiwaniach w sposób szczery, ale z szacunkiem dla drugiej osoby. W terapii to bardzo istotne, bo buduje zaufanie i pozwala na otwartą komunikację. W tym przypadku terapeuta mówi o swoim dyskomforcie, co może skłonić podopiecznego do głębszej refleksji nad swoim zachowaniem. Asertywność naprawdę pomaga w efektywnej komunikacji, bo ułatwia zrozumienie i rozwiązywanie konfliktów. Na przykład, kiedy terapeuta prosi podopiecznego o zmianę zachowania, ale jednocześnie jest otwarty na rozmowę, to tworzy przestrzeń do szukania wspólnych rozwiązań. Takie podejście jest zgodne z tym, co najlepsze w terapii, gdzie ważne jest, żeby każdy mógł swobodnie wyrażać swoje myśli i emocje.
Wybór odpowiedzi, która pokazuje uległość, agresywność albo unikanie jako postawy terapeutów, to jednak nieporozumienie, jeśli chodzi o asertywną komunikację. Uległość to taka postawa, kiedy ktoś rezygnuje ze swoich potrzeb i wartości, a w tym przypadku to nie ma racji bytu. Terapeuta nie zgadza się na złe zachowanie, co pokazuje, że broni swoich granic, a nie poddaje się podopiecznemu. Z kolei agresywność to atak na drugą osobę i brak szacunku dla jej uczuć, co też tutaj nie występuje. Terapeuta wyraża swoje uczucia w sposób, który nie jest krzywdzący ani obraźliwy, więc agresywności tu nie ma. Unikanie to z kolei omijanie konfrontacji czy mówienia o swoich potrzebach, co też nie ma miejsca w tej sytuacji. Terapeuta jasno komunikuje, co czuje, co jest kluczowe w asertywności. Rozumienie tych trzech błędnych postaw jest ważne dla skutecznej komunikacji w terapii, bo każda z nich prowadzi do niezdrowych relacji, zarówno w terapii, jak i w życiu osobistym, co może utrudniać rozwój.