Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej

Wybór aktywności, które nie skupiają się na usprawnieniu małej motoryki, może prowadzić do mylnych przekonań na temat terapii ukierunkowanej na rozwój umiejętności manualnych. Na przykład, nadmuchiwanie balonów i puszczanie baniek, choć rozwijają zdolności oddechowe i mogą być formą zabawy, nie angażują w sposób istotny małych mięśni rąk i palców, które są kluczowe w terapii dzieci z MPD. Podobnie, bieganie czy skakanie, jak w przypadku wyjścia do parku, to aktywności fizyczne, które bardziej koncentrują się na dużej motoryce i ogólnym rozwoju fizycznym, a nie na precyzyjnych ruchach wymaganych do poprawy chwytu i koordynacji ręka-oko. W przypadku wyjść do kina czy teatru, chociaż są to ważne doświadczenia kulturalne, nie przyczyniają się one do rozwoju umiejętności manualnych. Dlatego kluczowe jest dostrzeganie różnicy między aktywnościami, które mogą wspierać rozwój małej motoryki, a tymi, które są bardziej zogniskowane na innych aspektach rozwoju dziecka. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla skutecznej terapii i wdrażania odpowiednich metod pracy z dziećmi z MPD.