Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej

Wybór odpowiedzi sugerującej, że podopieczny jest znacznie niesprawny w zakresie podstawowych czynności życiowych, jest w zasadzie nieprawidłowy, ponieważ skala Katza, na której opiera się ocena sprawności, jasno definiuje poziomy niezależności. Osoby, które uzyskują niskie wyniki, rzeczywiście mogą potrzebować wsparcia w codziennych obowiązkach, co jest istotne dla właściwego planowania opieki. Opinia o wysokim ryzyku upadków w trakcie samodzielnego przemieszczania się byłaby uzasadniona w przypadku niskiej oceny, ale nie w przypadku, gdy wynik osiąga 6 punktów. Taki poziom sugeruje, że podopieczny nie tylko ma zdolności do samodzielnego poruszania się, ale także potrafi wykonywać inne czynności życiowe bez wsparcia. W odniesieniu do stanu zdrowia, stwierdzenie o rozległych odleżynach byłoby zasadne jedynie w sytuacji, gdyby osoba była unieruchomiona lub miała poważne ograniczenia w mobilności, co również nie odnosi się do tak wysokiego wyniku w skali Katza. Powszechnym błędem w interpretacji wyników jest pomijanie kontekstu i indywidualnych różnic w sprawności osób starszych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że wyniki w skali Katza powinny być interpretowane w szerokim kontekście zdrowia ogólnego oraz zdolności funkcjonalnych, co pozwala na lepsze dostosowanie planu opieki do rzeczywistych potrzeb podopiecznych.