Kwalifikacja: MEP.05 - Wykonywanie i naprawa wyrobów złotniczych i jubilerskich

Pozostałe odpowiedzi dotyczące metali używanych jako baza do pozłacania biżuterii mogą wydawać się sensowne, ale mają kilka istotnych wad. Miedź, choć często stosowana w biżuterii ze względu na swoją plastyczność i ciepły kolor, nie jest idealna do pozłacania. Ma tendencję do utleniania się, co może prowadzić do zmian koloru i wpływać na trwałość złotej powłoki. Dodatkowo, miedź w kontakcie ze skórą może powodować reakcje alergiczne u niektórych osób, co ogranicza jej zastosowanie. Aluminium, mimo że jest lekkie i odporne na korozję, nie jest powszechnie używane jako baza do pozłacania. Ma niższą temperaturę topnienia, co utrudnia procesy, takie jak lutowanie, które są istotne w produkcji biżuterii. Ponadto, jego powierzchnia wymaga specjalnej obróbki, aby zapewnić dobrą przyczepność złotej powłoki. Cynk, z kolei, jest rzadko używany w jubilerstwie jako samodzielny materiał. Jego niska wytrzymałość mechaniczna i podatność na korozję w środowiskach wilgotnych czynią go nieodpowiednim wyborem. Ponadto, cynk jest bardziej reaktywny, co może prowadzić do szybkiego zużycia pozłacanej powłoki. Każdy z tych metali ma swoje unikalne właściwości, ale żaden z nich nie dorównuje srebru pod względem praktyczności i trwałości jako baza dla pozłacania biżuterii.