Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 2 października 2025 22:24
  • Data zakończenia: 2 października 2025 22:37

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Ciężarówka transportująca ładunek z Suwałk do Opola (odległość 520 km) przemieszcza się z przeciętną prędkością 65 km/h. Jak długo będzie trwała podróż na trasie Suwałki – Opole, jeśli przewóz odbywa się przez dwuosobową załogę, która korzysta jedynie z niezbędnych przerw?

A. 9 h 30 min
B. 9 h 00 min
C. 8 h 45 min
D. 8 h 00 min
Odpowiedź 8 h 00 min jest jak najbardziej trafna. To proste, bo możemy łatwo obliczyć czas przejazdu za pomocą wzoru: czas = odległość / prędkość. Mamy 520 km, a średnia prędkość ciężarówki to 65 km/h. Kiedy podzielimy 520 przez 65, wychodzi nam 8 godzin. W transporcie ważne jest, żeby dobrze planować czas dostawy, a dwuosobowa załoga to super rozwiązanie, bo mogą się zmieniać na drodze. To pozwala im jechać szybciej i bardziej efektywnie. W branży transportowej normy dotyczące przerw są istotne, bo zapewniają bezpieczeństwo kierowców. Umiejętność obliczania czasu przejazdu to coś, co się przydaje w logistyce i pomaga oszczędzać czas oraz pieniądze.

Pytanie 3

Urządzenie składające się z trwale zamocowanego do powierzchni słupa, na którym znajduje się wysięgnik poruszający się w ruchu obrotowym, nazywa się żurawiem

A. przenośny
B. samojezdny
C. stacjonarny
D. przewoźny
Odpowiedź "stacjonarny" jest prawidłowa, ponieważ żuraw stacjonarny to maszyna budowlana, która jest zamontowana na stałe do podłoża. Tego rodzaju żurawie są wykorzystywane w miejscach, gdzie wymagane jest podnoszenie i przenoszenie ciężkich ładunków na dużych wysokościach, jak na placach budowy, w portach czy w zakładach przemysłowych. Dzięki swojej konstrukcji, umożliwiają efektywne operacje dźwigowe przy ograniczonej przestrzeni, co czyni je nieocenionym narzędziem w logistyce budowlanej. Żurawie stacjonarne są często projektowane zgodnie z normami bezpieczeństwa, takimi jak EN 14000, co zapewnia ich niezawodność i bezpieczeństwo użytkowania. Dodatkowo, ich zastosowanie w pracy z ciężkimi materiałami, takimi jak stal czy beton, wymaga odpowiedniego przeszkolenia operatorów oraz przestrzegania zasad BHP, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa na placu budowy.

Pytanie 4

Stopień wykorzystania środków transportu w roku 2019 r. obliczony na podstawie danych zawartych w tabeli oraz zamieszczonego wzoru wynosi

Zestawienie danych przedsiębiorstwa transportowego
WyszczególnienieUzyskany wynik
2018 r.2019 r.2020 r.
Wykorzystany czas pracy [h]10 50010 45010 670
Dysponowany czas pracy [h]10 80010 80010 800
Przewieziony ładunek rzeczywisty [t]29 76032 08834 916
Ładunek możliwy do przewiezienia [t]32 00038 20040 600
Liczba godzin pracy środków transportu [h]9 9609 98010 000
Możliwa liczba godzin pracy środków transportu [h]10 80010 80010 800
Stopień wykorzystania środka transportu =
przewieziony ładunek rzeczywisty [t]/ładunek możliwy do przewiezienia [t] × 100
A. 93%
B. 84%
C. 110%
D. 86%
Jak się przyjrzymy innym odpowiedziom, to widać, że mogą być pewne nieporozumienia z obliczeniami i interpretacją tych wyników. Procentowe wskaźniki wykorzystania mają pokazywać, jak efektywnie działa transport, a błędne ich zrozumienie może prowadzić do większych problemów. Jeśli ktoś wybrał 93% czy 110%, to widać, że nie za bardzo rozumie, jak to działa. To nie może przekraczać 100%, bo to znaczyłoby, że przewoźnik przewiózł więcej niż mógł, co jest niemożliwe. A 86% czy 93% mogą wynikać z błędnego zaokrąglania, co jest częstym błędem w obliczeniach procentowych. Ważne, by zawsze dokładnie odnosić się do danych i korzystać z odpowiednich wzorów. Również warto znać standardy w branży, które mówią o tym, jak efektywność transportu powinna być mierzona, żeby mieć wiarygodne dane do analizy. W praktyce często zdarza się skupić na niekompletnych danych lub nie mieć pełnego kontekstu, co prowadzi do błędnych wniosków.

Pytanie 5

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz towaru na dystansie 600 km. Stawka za kilometr wynosi 2,50 zł/km. Jaka będzie wysokość podatku VAT od wartości usługi, jeśli klient otrzymał 10% zniżki od wartości netto, a usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 379,50 zł
B. 322,00 zł
C. 310,50 zł
D. 345,00 zł
Aby obliczyć właściwą wartość VAT od usługi transportowej, zaczynamy od ustalenia wartości netto. Koszt przewozu ładunku na odległość 600 km przy stawce 2,50 zł/km wynosi 1500 zł (600 km x 2,50 zł/km). Następnie, uwzględniając 10% rabat, obliczamy wartość netto po rabacie: 1500 zł - 10% = 1500 zł - 150 zł = 1350 zł. Teraz przystępujemy do obliczenia VAT, który wynosi 23% od wartości netto, czyli 23% z 1350 zł to 310,50 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z obowiązującymi zasadami rachunkowości i przepisami prawa podatkowego. W praktyce, znajomość obliczeń podatkowych jest kluczowa w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa transportowego, pozwala na prawidłowe ustalanie cen usług oraz obliczanie zobowiązań podatkowych. Warto pamiętać, że błędne obliczenia mogą prowadzić do problemów z urzędami skarbowymi oraz niekorzystnych konsekwencji finansowych.

Pytanie 6

Wartość współczynnika wypełnienia przestrzeni ładunkowej kontenera uzyskuje się, dzieląc

A. masę ładunku znajdującego się w kontenerze przez ładowność kontenera
B. ładowność kontenera przez masę ładunku znajdującego się w kontenerze
C. pojemność kontenera przez objętość ładunku znajdującego się w kontenerze
D. objętość ładunku znajdującego się w kontenerze przez pojemność kontenera
Odpowiedź, która mówi, że współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej kontenera oblicza się, dzieląc objętość ładunku umieszczonego w kontenerze przez pojemność kontenera, jest prawidłowa. Współczynnik ten mierzy, jak efektywnie wykorzystana jest dostępna przestrzeń w kontenerze, co ma kluczowe znaczenie w logistyce i transporcie. W praktyce, wysoki współczynnik wypełnienia oznacza lepsze wykorzystanie przestrzeni, co prowadzi do oszczędności kosztów transportu i większej efektywności operacyjnej. Na przykład, w branży transportu morskiego, gdzie koszt przewozu ładunku jest często naliczany na podstawie objętości lub wagi, odpowiednie zarządzanie wypełnieniem kontenerów może przyczynić się do znaczących oszczędności. Dlatego też, w kontekście najlepszych praktyk, warto regularnie analizować współczynnik wypełnienia, aby optymalizować procesy logistyczne oraz minimalizować straty przestrzeni. Zrozumienie tego wskaźnika jest zatem niezbędne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 7

System GSM-R to cyfrowy system komunikacyjny stworzony w celu umożliwienia kontaktu pomiędzy pracownikami przedsiębiorstw związanych z transportem

A. lotniczym
B. morskim
C. drogowym
D. kolejowym
Jak tak patrzę na błędy związane z GSM-R, to widać, że ludzie często mylą ten system z innymi, które działają w różnych branżach. Pamiętaj, że GSM-R to coś, co działa tylko w transporcie kolejowym. Na przykład, transport morski korzysta z GMDSS, który jest zupełnie inny i lepiej dopasowany do warunków na wodzie. Z kolei w lotnictwie używa się ACARS, które pomocne są w komunikacji między samolotami a ziemią. Trochę się to różni od GSM-R, który skupia się na komunikacji na torach. No i jeszcze w transporcie drogowym mamy inne systemy telematyczne, które są dostosowane do komunikacji między pojazdami a drogami. Więc nie można myśleć o GSM-R jako o uniwersalnym systemie, bo każda branża ma swoje unikalne potrzeby i zasady.

Pytanie 8

Funkcja „Eco-Driving” w systemie Satelitarnego Monitorowania Pojazdów pozwala na

A. obserwację stylu jazdy kierowcy
B. organizację tras przejazdu pojazdu
C. rozliczenie czasu pracy kierowcy
D. czas oczekiwania w punkcie załadunku
Odpowiedź, że Eco-Driving w Satelitarnym Monitorowaniu Pojazdów umożliwia monitorowanie stylu jazdy kierowcy, jest prawidłowa, ponieważ ta funkcja koncentruje się na analizie zachowań kierowców w czasie rzeczywistym. Eco-Driving to zestaw praktyk i technologii mających na celu poprawę efektywności paliwowej oraz redukcję emisji spalin. Monitorowanie stylu jazdy pozwala na identyfikację nieefektywnych nawyków, takich jak gwałtowne przyspieszanie, hamowanie czy zbyt wysokie prędkości, co ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji kosztów operacyjnych floty. Przykładowo, systemy Eco-Driving mogą generować raporty dotyczące zachowań kierowców, które mogą być użyte do szkolenia w zakresie bardziej ekologicznych technik jazdy. Wdrożenie takich praktyk nie tylko wspiera cele zrównoważonego rozwoju, ale także przyczynia się do obniżenia kosztów paliwa oraz poprawy bezpieczeństwa na drogach. W kontekście branżowym, wiele firm transportowych wprowadza te systemy zgodnie z zaleceniami organizacji ekologicznych oraz standardami ISO 14001, które promują zarządzanie środowiskowe.

Pytanie 9

Znak "X" umieszczony przed numerem niebezpieczeństwa na tablicy ADR znajdującej się na pojeździe transportującym materiały niebezpieczne oznacza, że

A. transportowane materiały niebezpieczne mogą być przewożone jedynie w cysternach
B. zwiększa się intensywność zagrożenia podstawowego
C. przewożone materiały niebezpieczne wchodzą w reakcję z wodą
D. nie występuje żadne dodatkowe niebezpieczeństwo
Znak "X" przed numerem niebezpieczeństwa na tablicy ADR oznacza, że przewożone materiały niebezpieczne reagują z wodą. Reakcja z wodą może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak wydzielanie gazów toksycznych lub wybuchowych, co czyni odpowiednie oznakowanie kluczowym elementem bezpieczeństwa transportu. Przykładami takich substancji są niektóre metale alkaliczne, jak sód, czy też niektóre kwasy, które mogą tworzyć niebezpieczne związki chemiczne w kontakcie z wodą. Zgodnie z przepisami ADR, konieczne jest, aby kierowcy oraz osoby zajmujące się transportem materials niebezpiecznych byli odpowiednio przeszkoleni i znali zasady postępowania w przypadku kontaktu tych substancji z wodą. Przestrzeganie tych standardów jest istotne nie tylko dla bezpieczeństwa osób zaangażowanych w transport, ale także dla ochrony środowiska oraz mienia.

Pytanie 10

Wózek widłowy z mechanicznym systemem podnoszenia może być eksploatowany, jeśli uzyska decyzję o dopuszczeniu do użytkowania wydaną przez

A. Państwową Inspekcję Dozoru
B. Urząd Dozoru Technicznego
C. Państwową Inspekcję Pracy
D. Inspekcję Transportu Drogowego
Kwestia dopuszczenia wózków widłowych do pracy jest naprawdę ważna i wiąże się z różnymi regulacjami. Jeśli ktoś wskazuje na inne instytucje, jak Państwowa Inspekcja Pracy czy Inspekcja Transportu Drogowego, to jest w błędzie, bo one zajmują się innymi sprawami i nie mają nic wspólnego z dopuszczeniem urządzeń technicznych do użytku. Na przykład, Inspekcja Pracy pilnuje przepisów o bezpieczeństwie, ale nie certyfikuje sprzętu. Inspekcja Transportu z kolei kontroluje pojazdy na drogach, co nie ma bezpośredniego związku z wózkami w fabrykach. W praktyce wózki muszą być zarejestrowane i regularnie sprawdzane przez UDT, żeby było pewne, że są bezpieczne dla pracowników. Często myśli się, że inne instytucje mogą zastąpić UDT, a to nie jest prawda. To brak wiedzy o tym, co robią różne organy, może prowadzić do poważnych problemów związanych z bezpieczeństwem i przepisami prawa.

Pytanie 11

Zasady oznaczania oraz warunki transportu materiałów niebezpiecznych przy użyciu kolejnictwa regulują przepisy

A. IMDG
B. IATA/DGR
C. AGN
D. RID
Wybór AGN, IATA/DGR czy IMDG jako regulacji dotyczącej przewozu materiałów niebezpiecznych koleją jest błędny, ponieważ te regulacje odnoszą się do innych środków transportu lub kontekstów. AGN, czyli Umowa o międzynarodowym przewozie towarów niebezpiecznych drogą wodną, dotyczy głównie transportu wodnego, a nie kolejowego. Przypisanie mu roli regulacji dla transportu kolejowego prowadzi do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności oraz procedur bezpieczeństwa, co może zagrażać życiu i zdrowiu ludzi. Z kolei IATA/DGR, będący regulacjami dla transportu lotniczego, koncentruje się na specyficznych wymaganiach dotyczących przechowywania i transportu towarów niebezpiecznych w samolotach. Nieosiągnięcie widoczności i zgodności z przepisami IATA/DGR w kontekście transportu kolejowego może prowadzić do poważnych naruszeń przepisów i narażenia zdrowia publicznego na szwank. IMDG, czyli Międzynarodowy Kodeks Morskiego dla Transportu Towarów Niebezpiecznych, również odnosi się wyłącznie do przewozu wodnego, co czyni tę regulację nieadekwatną dla kolei. Wybór niewłaściwej regulacji, jak w przypadku AGN, IATA/DGR, lub IMDG, może prowadzić do niezgodności z wymaganiami prawnymi i zwiększonego ryzyka dla bezpieczeństwa transportu, co podkreśla znaczenie znajomości i stosowania właściwych przepisów w kontekście konkretnego środka transportu.

Pytanie 12

Maksymalna masa całkowita zestawu transportowego z wymiennym nadwoziem wynosi 30 ton. Oblicz największą możliwą wagę ładunku do załadunku na ten zestaw, jeżeli masa własna ciągnika jest równa 7 500 kg, naczepy 5 300 kg, a nadwozia wymiennego 2 000 kg?

A. 18 800 kg
B. 16 800 kg
C. 23 200 kg
D. 15 200 kg
Obliczenie maksymalnej wagi ładunku, który można załadować na zestaw drogowy, wymaga uwzględnienia dopuszczalnej masy całkowitej (DMC) oraz masy poszczególnych komponentów zestawu. Dopuszczalna masa całkowita zestawu drogowego z nadwoziem wymiennym wynosi 30 ton, co odpowiada 30 000 kg. Masa własna ciągnika to 7 500 kg, naczepy 5 300 kg, a nadwozia wymiennego 2 000 kg. Aby obliczyć maksymalny ładunek, sumujemy masy ciągnika, naczepy i nadwozia: 7 500 kg + 5 300 kg + 2 000 kg = 14 800 kg. Następnie, odejmujemy tę wartość od dopuszczalnej masy całkowitej: 30 000 kg - 14 800 kg = 15 200 kg. Odpowiedź ta jest zgodna z normami branżowymi, które wymagają ścisłego przestrzegania limitów masy dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla planowania transportu, aby uniknąć przekroczenia dopuszczalnych wartości, co mogłoby skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz zagrożeniem dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Pytanie 13

O której najpóźniej powinien wyruszyć dostawca, jeśli średnia prędkość jego pojazdu wynosi 50 km/h, dystans do odbiorcy to 225 km, a dostawa ładunku ma nastąpić o godz. 17:30?

A. O 12:45
B. O 12:15
C. O 12:30
D. O 13:00
Aby obliczyć najpóźniejszą godzinę, o której dostawca powinien wyjechać, należy zastosować podstawową zasadę planowania dostaw, uwzględniając czas podróży. W tym przypadku odległość wynosi 225 km, a średnia prędkość pojazdu to 50 km/h. Zastosowując wzór na czas, czyli czas = odległość / prędkość, otrzymujemy: czas = 225 km / 50 km/h = 4,5 godziny. Odbiorca oczekuje dostawy o godzinie 17:30, dlatego aby obliczyć najpóźniejszą godzinę wyjazdu, odejmujemy czas podróży od godziny dostawy: 17:30 - 4,5 godziny = 13:00. Dlatego najpóźniej dostawca powinien wyjechać o godzinie 13:00. W praktyce, w planowaniu dostaw ważne jest również uwzględnienie dodatkowego czasu na nieprzewidziane okoliczności, takie jak korki czy problemy techniczne, co może wpływać na rzeczywisty czas dostawy.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Jak powinna przebiegać kolejność działań przy rozładunku towaru za pomocą wózka widłowego?

A. odłożenie towaru, przewiezienie, podjęcie, powrotny przejazd bez towaru
B. podjęcie towaru, odłożenie, przewiezienie, podjęcie, powrotny przejazd bez towaru
C. odłożenie towaru, podjęcie, przewiezienie, powrotny przejazd bez towaru
D. podjęcie towaru, przewiezienie, odłożenie, powrotny przejazd bez towaru
Dobra robota! Odpowiedź to 'podjęcie ładunku, przewiezienie, odłożenie, powrotny przejazd bez ładunku'. To już standardowa procedura przy rozładunku z użyciem wózka widłowego. Najpierw, podjęcie ładunku jest mega ważne, bo trzeba dobrze ustawić widełki, żeby wszystko było stabilne i bezpieczne podczas transportu. Potem, przewiezienie ładunku do celu musi być zrobione z głową, bo czasami w przestrzeni roboczej są różne przeszkody. Na koniec, odłożenie ładunku w wyznaczonym miejscu to też istotny krok – trzeba to zrobić ostrożnie, żeby nie uszkodzić towaru ani samego wózka. A powrotny przejazd bez ładunku to coś, co zapewnia, że wszystko idzie gładko i można przygotować wózek na następne zadania. Jak się trzymasz tej kolejności, to pracuje się lepiej i jest bezpieczniej, co jest super ważne w logistyce i magazynowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Jaką maksymalną liczbę kartonów o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 200 x 200 x 200 mm można ułożyć w jednej warstwie na palecie o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1,2 x 1,0 x 0,15 m?

A. 30 kartonów
B. 24 kartony
C. 11 kartonów
D. 32 kartony
Odpowiedź 30 kartonów jest poprawna, ponieważ w celu obliczenia maksymalnej liczby kartonów, które można ułożyć na palecie, należy najpierw przeliczyć wymiary palety i kartonów na te same jednostki. Wymiary palety wynoszą 1,2 m x 1,0 m, co po przeliczeniu daje 1200 mm x 1000 mm. Karton ma wymiary 200 mm x 200 mm. Aby obliczyć, ile kartonów zmieści się na palecie, dzielimy długość i szerokość palety przez wymiary kartonów. Z długości palety 1200 mm dzielimy przez 200 mm, co daje 6 kartonów wzdłuż długości. Z szerokości palety 1000 mm dzielimy przez 200 mm, co daje 5 kartonów wzdłuż szerokości. Łączna liczba kartonów to 6 (długość) x 5 (szerokość) = 30 kartonów. Tego typu obliczenia są kluczowe w logistyce i magazynowaniu, gdzie efektywne wykorzystanie przestrzeni jest istotne dla optymalizacji kosztów transportu i przechowywania. Przykładem zastosowania jest planowanie układów magazynowych, które zwiększają efektywność operacyjną.

Pytanie 21

Który dokument uprawnia do realizacji przewozów między państwami Unii Europejskiej?

A. Zezwolenie jednostronne
B. Wypis z licencji wspólnotowej
C. Zezwolenie dwustronne
D. Wypis z licencji ogólnej
Zezwolenie dwustronne oraz jednostronne, a także wypis z licencji ogólnej, to dokumenty, które nie są wystarczające do przeprowadzania przewozów międzynarodowych pomiędzy krajami Unii Europejskiej. Zezwolenie dwustronne jest dokumentem zatwierdzającym przewozy pomiędzy dwoma konkretnymi krajami, ale nie obejmuje one przewozów w obrębie całej Unii. Jest to ograniczone w czasie i zależne od umów między państwami, co znacznie komplikuje operacje transportowe na szerszą skalę. Zezwolenie jednostronne natomiast jest ograniczone do przewoźników z jednego kraju, co czyni je mało efektywnym narzędziem w kontekście międzynarodowego transportu w Unii Europejskiej. Wypis z licencji ogólnej nie uprawnia do prowadzenia działalności przewozowej za granicą, a jedynie dla krajowych operacji. W praktyce, posługiwanie się tymi dokumentami w kontekście transportu międzynarodowego prowadzi do licznych problemów prawnych i operacyjnych, takich jak ryzyko niezgodności z regulacjami unijnymi, co może skutkować karami finansowymi oraz utratą reputacji w branży transportowej. Właściwe zrozumienie i stosowanie licencji wspólnotowej jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz efektywności operacyjnej w międzynarodowym transporcie drogowym.

Pytanie 22

Kierowca transportujący materiały niebezpieczne drogą lądową powinien przestrzegać regulacji konwencji

A. IMDGC
B. ADR
C. DGR
D. RID
Odpowiedź 2, czyli ADR, dotyczy przepisów międzynarodowych, które regulują przewóz towarów niebezpiecznych na drogach. To taka konwencja, która obowiązuje w wielu krajach. W zasadzie, ADR ustala zasady klasyfikacji, pakowania i oznakowania tych towarów, a także mówi, co trzeba mieć w dokumentach. Jak myślisz, co by się stało, gdyby kierowcy nie przestrzegali tych zasad? Pewnie byłoby sporo problemów z bezpieczeństwem na drogach, bo to przecież chodzi o nasze życie i zdrowie. W praktyce kierowcy muszą być przeszkoleni i mieć odpowiednie dokumenty, na przykład List Przewozowy, żeby móc przewozić materiały niebezpieczne. Bez tego ani rusz. Przykłady? Czasami transportują chemikalia albo materiały wybuchowe. Moim zdaniem, przestrzeganie konwencji ADR jest naprawdę kluczowe, bo dzięki temu unikamy niebezpieczeństw dla siebie i dla środowiska.

Pytanie 23

Koszt transportu 1 t towaru na dystansie 1 km wynosi 0,45 zł. Jaką sumę trzeba będzie zapłacić za przewóz 24 t materiałów biurowych na odległość 175 km?

A. 78,75 zł
B. 10,80 zł
C. 1 811,25 zł
D. 1 890,00 zł
Aby obliczyć koszt przewozu 24 ton materiałów biurowych na odległość 175 km, należy zastosować podstawowe zasady kalkulacji kosztów transportu. Cena przewozu 1 tony ładunku na 1 km wynosi 0,45 zł. W pierwszym kroku obliczamy całkowity koszt przewozu dla 1 tony na 175 km: 0,45 zł * 175 km = 78,75 zł. Następnie, aby uzyskać całkowity koszt przewozu 24 ton, mnożymy ten wynik przez 24: 78,75 zł * 24 tony = 1 890,00 zł. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży transportowej i logistyce, gdzie precyzyjność obliczeń jest kluczowa dla efektywności kosztowej operacji. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być tworzenie ofert dla klientów czy analizowanie rentowności usług transportowych.

Pytanie 24

Pojazd o niskiej prędkości może rozwijać maksymalną prędkość

A. 20 km/h
B. 23 km/h
C. 25 km/h
D. 15 km/h
Odpowiedź 25 km/h jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, pojazdy wolnobieżne to te, które nie mogą poruszać się z prędkością większą niż 25 km/h. Pojazdy te są używane w różnych kontekstach, od transportu rolniczego po pomoc drogową. W praktyce, pojazdy te często napotykają na ograniczenia, takie jak konieczność poruszania się po drogach lokalnych czy w obszarach, gdzie dozwolona prędkość jest niższa. Przykładem mogą być traktory, które z uwagi na swoją konstrukcję i przeznaczenie, ograniczone są do tego poziomu prędkości. Użycie pojazdów wolnobieżnych w systemie transportowym jest regulowane przepisami, co zapewnia bezpieczeństwo na drogach. Dlatego, znajomość tych norm jest istotna, nie tylko dla kierowców pojazdów wolnobieżnych, ale także dla innych uczestników ruchu drogowego oraz organów nadzoru.

Pytanie 25

Aby przetransportować jednorodny ładunek o wadze 15 ton, jaki tabor powinien być użyty?

A. średniotonażowy
B. dostawczy
C. niskotonażowy
D. wysokotonażowy
Odpowiedź 'wysokotonażowy' jest prawidłowa, ponieważ przewóz ładunku o masie 15 ton wymaga zastosowania taboru, który jest w stanie bezpiecznie i efektywnie transportować takie ciężary. Wysokotonażowe pojazdy, takie jak ciężarówki o ładowności powyżej 12 ton, są projektowane do przewozu ciężkich ładunków, co zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzenia ładunku oraz pojazdu. W praktyce, użycie wysokotonażowego taboru jest standardem w branży transportowej, co potwierdzają wytyczne takich organizacji jak Międzynarodowy Związek Transportu Drogowego (IRU). Przykładem zastosowania wysokotonażowego taboru jest transport materiałów budowlanych, gdzie często przewożone są duże ilości betonu, stali czy innych materiałów, które znacznie przekraczają ładowność pojazdów dostawczych. Ponadto, stosowanie odpowiednich pojazdów znacznie wpływa na optymalizację kosztów transportu oraz skrócenie czasu dostawy, co jest kluczowe w logistyce.

Pytanie 26

GTIN — Globalny Numer Jednostki Handlowej służy do

A. jednoznacznej identyfikacji towarów
B. identyfikacji urządzeń transportowych wielokrotnego użytku
C. oznakowania miejsc siedzib firm
D. oznaczania zasobów trwałych firmy
GTIN, czyli Globalny Numer Jednostki Handlowej, jest kluczowym elementem systemu identyfikacji produktów w handlu międzynarodowym. Umożliwia on jednoznaczną identyfikację przedmiotów handlu, co jest niezbędne dla efektywnej logistyki, sprzedaży i zarządzania łańcuchem dostaw. Przykładem zastosowania GTIN jest kody kreskowe, które są powszechnie używane w supermarketach do szybkiego skanowania produktów podczas transakcji, co przyspiesza proces kasowy i minimalizuje błędy związane z ręcznym wprowadzaniem danych. Dodatkowo, GTIN zwiększa transparentność w transakcjach handlowych, umożliwiając producentom, dystrybutorom oraz detalistom bieżące śledzenie stanu zapasów i zarządzanie zamówieniami. Standardy te są zgodne z wytycznymi GS1, organizacji, która ustanawia standardy dla identyfikacji produktów na całym świecie.

Pytanie 27

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do zapisu czasu pracy kierowcy oraz zadań, które wykonuje?

A. lokalizator GPS
B. nawigacja GPS
C. tempomat
D. tachograf
Tachograf to urządzenie służące do rejestracji czasu pracy kierowcy oraz czynności związanych z prowadzeniem pojazdu. Jego głównym zadaniem jest monitorowanie i archiwizowanie danych dotyczących czasu jazdy, przerw oraz odpoczynku kierowców zgodnie z normami regulującymi czas pracy w transporcie drogowym. Przykładowo, tachografy cyfrowe umożliwiają automatyczne zapisywanie tych informacji na karcie kierowcy oraz w pamięci urządzenia, co ułatwia kontrolę i audyty przez organy nadzoru. Dodatkowo, tachografy są zgodne z regulacjami europejskimi, które nakładają obowiązek ich stosowania na kierowców pojazdów powyżej 3,5 tony. Użycie tachografów przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa na drogach, eliminując nadmierne zmęczenie kierowców oraz zapewniając właściwe przestrzeganie przepisów o czasie pracy.

Pytanie 28

Którą naczepę należy zastosować do transportu 33 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1 200 x 1 000 x 1 400 mm i masie brutto 732 kg/pjł?

parametrNaczepa 1.Naczepa 2.Naczepa 3.Naczepa 4.
długość [m]7,3010,6213,6213,62
szerokość [m]2,482,492,482,48
wysokość [m]2,602,952,502,95
ładowność [t]14202426
A. Naczepę 4.
B. Naczepę 3.
C. Naczepę 1.
D. Naczepę 2.
Naczepa nr 4 jest odpowiednia do transportu 33 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach 1200 x 1000 x 1400 mm i masie brutto 732 kg każda, co łącznie daje wymaganą ładowność wynoszącą 24,156 t. Warto zwrócić uwagę na fakt, że przy projektowaniu transportu, kluczowe jest uwzględnienie zarówno wymiarów, jak i masy ładunku. Naczepa nr 4, mająca ładowność 26 t, nie tylko spełnia wymogi, ale także zapewnia odpowiedni zapas ładowności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej. W przypadku naczepy, istotne jest również, aby wybrać model, który zapewnia stabilność i bezpieczeństwo ładunku podczas transportu. Użycie naczepy, która ma wystarczającą ładowność, minimalizuje ryzyko przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu, co mogłoby prowadzić do problemów z przepisami drogowymi oraz zwiększa bezpieczeństwo na drodze. Warto również rozważyć układ osi naczepy, aby zapewnić równomierne rozłożenie ciężaru, co przyczynia się do lepszej stabilności podczas jazdy.

Pytanie 29

Konosament, w którym pozostawiono rubrykę "Consignee" pustą lub wpisano "to bearer", określa się jako konosament

A. na zlecenie
B. czysty
C. imienny
D. na okaziciela
Wybierając odpowiedź imienny, można pomylić koncepcję wystawiania konosamentu. Konosament imienny jest dokumentem, który wskazuje konkretnego odbiorcę, co oznacza, że tylko ta osoba może odebrać towar. W przypadku niekompletnego wpisu w rubryce 'Consignee' lub użycia sformułowania 'to bearer', dokument zmienia swoją naturę i nie jest już imienny. Postrzeganie konosamentu na okaziciela jako imiennego może prowadzić do nieporozumień, szczególnie w kontekście transakcji międzynarodowych, gdzie właściciele towaru muszą mieć jasność co do praw do jego odbioru. Wybór odpowiedzi na zlecenie również wykazuje nieporozumienie. Konosament na zlecenie jest dokumentem, który umożliwia przeniesienie praw do odbioru towaru na inną osobę, ale wymaga to formalnego zlecenia, które nie jest zgodne z założeniami konosamentu na okaziciela. Oprócz tego, konosament czysty, będący dokumentem potwierdzającym, że towar jest dostarczany w dobrym stanie, nie ma związku z brakiem wskazania odbiorcy. Tego rodzaju błędne wybory mogą wynikać z niepełnego zrozumienia terminologii stosowanej w branży logistycznej oraz z braku znajomości różnic między różnymi typami konosamentów, co jest kluczowe w praktyce spedycyjnej.

Pytanie 30

Przeładunek kontenera z samochodu na wagon platformę na kolejowej rampie przeładunkowej powinien być realizowany przy użyciu

A. układnicy ramowej
B. suwnicy bramowej
C. żurawia pokładowego
D. wyciągu towarowego
Chociaż urządzenia takie jak układnice ramowe, żurawie pokładowe i wyciągi towarowe mają swoje zastosowanie w różnych zadaniach transportowych, nie są one optymalnymi rozwiązaniami do przeładunku kontenerów na rampach kolejowych. Układnice ramowe, choć mogą być efektywne w magazynach, nie są dostosowane do operacji wymagających dużej mobilności oraz przenoszenia ciężkich kontenerów. Ich konstrukcja jest bardziej odpowiednia do pracy w zamkniętych przestrzeniach magazynowych, a nie na otwartych rampach kolejowych, gdzie istnieje potrzeba szybkiego i efektywnego przeładunku. Żurawie pokładowe, które są używane głównie na jednostkach pływających, mają ograniczenia związane z nośnością i zasięgiem, co czyni je niewystarczającymi w kontekście przeładunku kontenerów o większych rozmiarach. Ich zastosowanie jest bardziej ukierunkowane na transport ładunków na wodzie, a nie na suchym lądzie. Wyciągi towarowe natomiast, choć użyteczne w transporcie pionowym, nie są przeznaczone do bezpośredniego przeładunku kontenerów na rampach kolejowych. W efekcie, wybór niewłaściwego urządzenia może prowadzić do nieefektywności operacyjnej i zwiększenia ryzyka uszkodzenia ładunku oraz wypadków. W związku z tym kluczowe jest stosowanie odpowiednich urządzeń, takich jak suwnice bramowe, które są specjalnie zaprojektowane do tego typu operacji.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Regulacje dotyczące tworzenia międzynarodowego listu przewozowego dla transportu samochodowego oraz wykaz informacji, które powinny być w nim zawarte, określa konwencja

A. CIM
B. CMR
C. ATP
D. ATA
Odpowiedź CMR jest prawidłowa, ponieważ konwencja o umowie międzynarodowego przewozu towarów drogą (CMR) określa zasady sporządzania międzynarodowego samochodowego listu przewozowego. Dokument ten jest kluczowy dla transportu towarów, ponieważ reguluje prawa i obowiązki stron umowy przewozowej, w tym przewoźnika oraz nadawcy. W międzynarodowej praktyce transportowej, list przewozowy CMR służy jako dowód zawarcia umowy, potwierdzenie przyjęcia towaru do transportu oraz jako dokument przewozowy, który jest wymagany przy kontroli granicznej. W skład listu przewozowego wchodzą takie informacje jak dane nadawcy, odbiorcy, opis towaru oraz warunki przewozu. Przykładowo, w przypadku przewozu produktów spożywczych, szczegółowy opis towaru i jego warunków przechowywania może być kluczowy dla właściwego zarządzania transportem i zapewnienia zgodności z przepisami sanitarnymi. Oprócz tego, CMR wprowadza standardy, które wspierają legalność i bezpieczeństwo międzynarodowego transportu drogowego, co jest istotne w dobie globalizacji.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Jakie uprawnienie jest konieczne zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, aby firma mogła prowadzić międzynarodowy przewóz drogowy w celach zarobkowych?

A. Pozwolenie
B. Zaświadczenie
C. Licencja
D. Metryka
Odpowiedzi, takie jak metryka, zaświadczenie czy pozwolenie, nie są właściwymi dokumentami wymaganymi do prowadzenia międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego. Metryka, choć istotna w kontekście identyfikacji podmiotu gospodarczego, nie spełnia wymogów legislacyjnych dotyczących transportu drogowego. Nie jest to dokument uprawniający do wykonywania działalności transportowej, co często mylą przedsiębiorcy, którzy sądzą, że wystarczy rejestracja firmy. Zaświadczenie może odnosić się do różnych aspektów działalności, ale nie jest to dokument regulujący dostęp do rynku przewozów, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie wymagań prawnych. Pozwolenie, z kolei, może być stosowane w kontekście lokalnych przepisów dotyczących transportu, ale nie zastępuje licencji wymaganej na poziomie unijnym. Często błędem jest mylenie tych dokumentów z licencją, co może skutkować nielegalnym prowadzeniem przewozów oraz nałożeniem sankcji przez odpowiednie organy kontrolne. Przedsiębiorstwa powinny dokładnie zrozumieć różnice między tymi dokumentami oraz ich rolę w funkcjonowaniu branży transportowej, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych.

Pytanie 35

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 120 m3 drewna. Masa jednego m3 drewna wynosi 800 kg.
Jakie jest minimalne zapotrzebowanie na zestawy drogowe o dopuszczalnej masie całkowitej (dmc) 27,6 t oraz masie własnej pojazdu 3,6 t, aby dostarczyć ładunek od nadawcy do odbiorcy?

A. 6 zestawów drogowych
B. 5 zestawów drogowych
C. 3 zestawy drogowe
D. 4 zestawy drogowe
Jak chcesz obliczyć, ile zestawów drogowych potrzeba do przewozu 120 m³ drewna ważącego 800 kg/m³, to najpierw musisz policzyć, ile to wszystko waży. Jeśli pomnożysz 120 m³ przez 800 kg/m³, to wychodzi 96 000 kg, czyli równo 96 ton. Zestaw drogowy może zabrać 27,6 t, ale pamiętaj, że auto samo też trochę waży - 3,6 t. Więc teoretycznie możesz przewieźć 24 t ładunku na jeden zestaw. Kiedy dzielisz 96 t przez 24 t, dostajesz 4. Tak więc potrzebujesz 4 zestawów, żeby przewieźć cały ten ładunek. Na koniec warto pamiętać, że dobrze jest mieć odpowiednią liczbę pojazdów, aby transport działał sprawnie i zgodnie z przepisami. Planując przewozy, można zaoszczędzić na kosztach i zwiększyć efektywność. No i nie zapomnij o czasach dostaw, to też jest ważne w logistyce!

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Oblicz, ile maksymalnie sztuk ładunku o długości 3 ldm (metr ładowny) można załadować na naczepę o wymiarach (długość x szerokość): 13,6 m x 2,48 m, jeżeli 1 ldm = 1m długości x 2,45 m szerokości pojazdu?

A. 1 szt.
B. 2 szt.
C. 4 szt.
D. 3 szt.
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad obliczania załadunku na naczepie. W przypadku 1 sztuki, przyjęto, że tylko jedna jednostka ładunku o długości 3 m zmieści się w naczepie, co ignoruje fakt, że naczepa ma znaczną długość i pozwala na umieszczenie więcej niż jednej sztuki. Odpowiedź 2 sztuki również nie uwzględnia pełnej długości dostępnej w naczepie, co prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku 3 sztuk, przyjęto, że można załadować trzy ładunki, co wciąż nie maksymalizuje wykorzystania przestrzeni. Kluczowe jest zrozumienie, że w transporcie drogowym optymalizacja ładunku nie polega jedynie na zliczaniu jednostek, ale także na ich wymiarach oraz dostępnej przestrzeni. Stąd błędem jest niepełne podejście do analizy wymiarów ładunku i naczepy, co prowadzi do zaniżenia liczby jednostek. Aby skutecznie planować załadunek, należy szczegółowo analizować wymiary pojazdów oraz to, jak poszczególne ładunki mogą się w nich rozmieszczać. Użycie obliczeń opartych na wymiarach jednostek ładunkowych oraz dostępnej długości i szerokości naczepy jest kluczowe, aby uniknąć strat przestrzeni i zwiększyć efektywność transportu.

Pytanie 38

Na podstawie jakiej formuły handlowej INCOTERMS 2010 sprzedający przekazuje towar na statek w porcie załadunku, na własny koszt organizuje przewóz do wskazanego portu docelowego i przeprowadza odprawę celną eksportową?

A. DAT
B. CFR
C. FAS
D. FCA
Odpowiedź CFR (Cost and Freight) jest prawidłowa, ponieważ w ramach tej formuły handlowej sprzedający zobowiązuje się do dostarczenia towaru na statek w porcie załadunku, a także do pokrycia kosztów transportu do określonego portu przeznaczenia. Dodatkowo sprzedający jest odpowiedzialny za odprawę celną eksportową, co oznacza, że musi zorganizować wszelkie formalności związane z wywozem towaru z kraju. Praktycznym przykładem zastosowania CFR jest sytuacja, w której firma importująca z Chin zamawia kontener z elektroniką. Sprzedający w Chinach pokrywa koszty transportu do portu docelowego, na przykład w Hamburgu, a także zajmuje się wszelkimi formalnościami celnymi w Chinach. Ważne jest zrozumienie, że chociaż sprzedający ponosi koszty transportu, ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku towaru na statek, co jest kluczowym aspektem transakcji. Zrozumienie tej zasady jest fundamentalne dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 39

Międzynarodowe normy dotyczące identyfikacji ładunków wspierają działania

A. kompletowania dostaw w magazynie
B. wyceny wyrobów gotowych
C. planowania produkcji
D. kalkulacji kosztu jednostkowego
Międzynarodowe standardy identyfikacji ładunków, takie jak systemy kodów kreskowych i RFID, odgrywają kluczową rolę w efektywnym kompletowaniu dostaw w magazynie. Dzięki tym standardom, możliwe jest jednoznaczne oznaczanie towarów, co ułatwia ich lokalizację oraz kontrolę stanu zapasów. Przykładowo, w magazynach korzystających z automatyzacji, kody kreskowe pozwalają na szybkie skanowanie produktów, co znacznie przyspiesza proces zbierania zamówień. Zastosowanie standardów identyfikacji prowadzi do redukcji błędów ludzkich, ponieważ systemy informatyczne mogą automatycznie aktualizować stany magazynowe, eliminując konieczność manualnego wprowadzania danych. Warto również wspomnieć o standardzie GS1, który jest powszechnie stosowany w globalnym łańcuchu dostaw. Umożliwia on nie tylko identyfikację produktów, ale także ich śledzenie w całym procesie logistycznym, co jest niezbędne dla zapewnienia transparentności i efektywności operacji magazynowych.

Pytanie 40

Co identyfikuje numer SSCC?

A. pojedyncze jednostki logistyczne
B. pojedyncze produkty
C. towary w sprzedaży hurtowej
D. towary w sprzedaży detalicznej
Pojęcie identyfikacji towarów w obrocie hurtowym lub detalicznym opiera się na innych systemach kodów, takich jak EAN lub UPC, które są używane głównie do identyfikacji pojedynczych produktów na poziomie sprzedaży detalicznej. Te systemy kodów pozwalają na identyfikację produktów w sklepach, jednak nie są przystosowane do śledzenia jednostek logistycznych na poziomie transportu. W kontekście obrotu hurtowego, zastosowanie SSCC jest kluczowe, ale nie należy mylić go z identyfikacją samych towarów. Z kolei twierdzenie, że SSCC identyfikuje towary w obrocie detalicznym, jest nieprecyzyjne, ponieważ detaliczna sprzedaż towarów zazwyczaj wymaga bardziej szczegółowej identyfikacji jednostkowej produktów, co osiąga się za pomocą innych kodów. Typowym błędem jest mylenie poziomu identyfikacji – jednostki logistyczne (jak palety) mają inne potrzeby identyfikacyjne niż pojedyncze produkty sprzedawane w sklepach. Znajomość różnicy między tymi systemami jest kluczowa dla efektywnego zarządzania zapasami i optymalizacji procesów logistycznych. Właściwe zrozumienie tych zagadnień jest istotne dla każdego profesjonalisty w dziedzinie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw.