Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 14:19
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 14:42

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby połączyć dwa przełączniki oddalone o 200 m i zapewnić minimalną przepustowość 200 Mbit/s, powinno się użyć

A. skrótkę UTP.

B. światłowó.

C. kabel koncentryczny 50 ?.

D. skrótkę STP.

Światłowód to najlepsze rozwiązanie do połączenia dwóch przełączników na odległość 200 m, zwłaszcza gdy wymagana jest przepustowość minimalna 200 Mbit/s. Światłowody oferują znacznie wyższe przepustowości w porównaniu do tradycyjnych mediów miedzianych, co czyni je idealnym wyborem w środowiskach z intensywnym ruchem danych. Dzięki zastosowaniu technologii światłowodowej można osiągnąć prędkości rzędu gigabitów na sekundę. Dodatkowo, światłowody są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest istotne w złożonych infrastrukturach sieciowych. W praktyce, wiele nowoczesnych biur i centrów danych korzysta z połączeń światłowodowych, aby zapewnić stabilne i szybkie połączenia. Przy odpowiednim doborze kabli światłowodowych, jak np. OM3 lub OM4 dla sieci lokalnych, możliwe jest uzyskanie zasięgu nawet do 300 m przy prędkości 10 Gbit/s. Zgodnie z normą ANSI/TIA-568-C, światłowody są rekomendowane do aplikacji wymagających dużej przepustowości oraz na dłuższe dystanse, co czyni je odpowiednim wyborem w tym scenariuszu.

Pytanie 2

Aby zainstalować serwer FTP w systemach z rodziny Windows Server, konieczne jest dodanie roli serwera

A. aplikacji

B. DNS

C. sieci Web

D. DHCP

Aby zainstalować serwer plików FTP w systemach rodziny Windows Server, należy zainstalować rolę serwera sieci Web (IIS). FTP, czyli File Transfer Protocol, jest protokołem służącym do przesyłania plików między komputerami w sieci. Rola serwera sieci Web zawiera niezbędne komponenty do obsługi FTP oraz innych usług internetowych. Po zainstalowaniu roli IIS, administrator może skonfigurować FTP poprzez menedżera IIS, co pozwala na łatwe zarządzanie kontami użytkowników, uprawnieniami dostępu oraz konfiguracją połączeń. Przykładem zastosowania może być stworzenie serwera FTP dla firmy, który umożliwi pracownikom przesyłanie i pobieranie dokumentów projektowych z dowolnego miejsca. Warto również pamiętać o zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń, takich jak szyfrowanie SSL/TLS, aby chronić przesyłane dane. Dobrą praktyką jest również monitorowanie logów serwera, co pozwala na wykrywanie i analizowanie ewentualnych prób nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 3

Jakie urządzenie powinno się zastosować do przeprowadzenia testu POST dla komponentów płyty głównej?

A. Rys. C

B. Rys. B

C. Rys. D

D. Rys. A

Rys. A przedstawia odsysacz do cyny, który jest używany w procesie lutowania i rozlutowywania, a nie do diagnozowania problemów z płytą główną. Podczas gdy odsysacz do cyny jest narzędziem niezbędnym dla elektroników do usuwania nadmiaru cyny z połączeń lutowanych, nie ma zastosowania w testach POST. Karta diagnostyczna POST, jak ta przedstawiona na Rys. B, jest bardziej zaawansowanym narzędziem do diagnozowania problemów hardware'owych i jest specjalnie zaprojektowana do pracy z BIOS-em płyty głównej. Rys. C pokazuje tester zasilacza komputerowego, służący do sprawdzania napięć wyjściowych zasilacza ATX. Choć tester zasilacza jest przydatny do weryfikacji poprawności działania zasilacza komputerowego, nie ma zdolności do przeprowadzania testów POST ani diagnozowania płyty głównej. Rys. D ilustruje stację lutowniczą, która jest wykorzystywana do lutowania komponentów na płytach PCB, co jest istotne w naprawach lub modyfikacjach sprzętu, ale nie służy do diagnozowania problemów z płytą główną poprzez testy POST. Wybór narzędzia do testów POST jest kluczowy, ponieważ pozwala na szybkie identyfikowanie problemów systemowych już w początkowej fazie uruchamiania komputera, co nie jest możliwe z innymi narzędziami, które nie oferują interpretacji kodów POST ani nie są zaprojektowane do pracy z BIOS-em płyty głównej.

Pytanie 4

Jaką minimalną ilość pamięci RAM powinien mieć komputer, aby zainstalować 32-bitowy system operacyjny Windows 7 i móc efektywnie korzystać z trybu graficznego?

A. 256MB

B. 2GB

C. 512MB

D. 1GB

Aby zainstalować 32-bitowy system operacyjny Windows 7 i korzystać z trybu graficznego, minimalne wymagania dotyczące pamięci RAM wynoszą 1GB. Takie wymagania są zgodne z dokumentacją Microsoftu, która wskazuje, że system Windows 7 potrzebuje co najmniej 1GB pamięci RAM dla wersji 32-bitowej, aby efektywnie działać. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe, gdyż przy zbyt małej ilości pamięci RAM system może działać niestabilnie, spowalniając ogólne działanie komputera. W przypadku aplikacji graficznych lub programów wymagających intensywnego przetwarzania danych, zaleca się posiadanie co najmniej 2GB pamięci RAM, co pozwala na płynne działanie wielu zadań jednocześnie. Zastosowanie systemu operacyjnego w środowisku biurowym, edukacyjnym czy graficznym wymaga dostosowania specyfikacji sprzętowej do wymagań oprogramowania, co jest standardem w branży IT.

Pytanie 5

Toner stanowi materiał eksploatacyjny w drukarce

A. laserowej

B. atramentowej

C. sublimacyjnej

D. igłowej

Wybór drukarki igłowej, atramentowej albo sublimacyjnej, gdy myślimy o tonerze, to nie najlepszy pomysł. Te drukarki działają zupełnie inaczej. Igłowe używają taśm barwiących, a igły uderzają w taśmę, żeby przenieść atrament na papier. Atramentówki natomiast rozpylają tusz, tworząc obraz na papierze z kropelek. Co do sublimacyjnych, to one działają na zasadzie, że barwnik w stałej formie zmienia się w gaz i osiada na papierze, co daje bardzo żywe kolory. Dlatego te technologie w ogóle nie używają tonera i działają na innych zasadach. Jak ktoś chce wybrać dobrą drukarkę, to powinien wiedzieć, jakie są różnice między tymi systemami, żeby dopasować je do swoich potrzeb. Czasem myślimy, że każda drukarka może używać tonera, a to może skończyć się tym, że źle dobierzemy sprzęt i materiały, co wpłynie na jakość druku i podniesie koszty.

Pytanie 6

Podaj poprawną sekwencję czynności, które należy wykonać, aby przygotować nowy laptop do użycia.

A. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, montaż baterii, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

B. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

C. Włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

D. Montaż baterii, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

Wiesz, uruchamianie laptopa bez włożonej baterii i bez podłączenia go do prądu to nie najlepszy pomysł. Jak go włączysz bez zasilania, to może się zdarzyć, że nie będzie miał wystarczającej energii, żeby się włączyć, co często kończy się błędami albo zablokowaniem. Instalacja systemu operacyjnego wymaga stabilnego zasilania, więc lepiej najpierw podłączyć prąd. Wkładanie baterii po włączeniu laptopa też nie jest rozsądne, bo może sprawić, że laptop nie będzie dobrze zasilany podczas uruchamiania. Takie błędy są sprzeczne z zaleceniami producentów i mogą prowadzić do problemów. Z mojej perspektywy, zawsze warto trzymać się kolejności operacji opisanej w poprawnej odpowiedzi, by uniknąć kłopotów i pozwolić nowemu urządzeniu działać bez zarzutu.

Pytanie 7

Co oznacza standard ACPI w BIOSie komputera?

A. zapamiętanie sekwencji rozruchu

B. zarządzanie energią oraz konfiguracją

C. modyfikację ustawień BIOSu

D. weryfikowanie prawidłowości działania kluczowych komponentów płyty głównej

Standard ACPI (Advanced Configuration and Power Interface) jest kluczowym elementem nowoczesnych systemów BIOS, który odpowiada przede wszystkim za zarządzanie energią oraz konfigurację komponentów sprzętowych. ACPI umożliwia systemom operacyjnym, takim jak Windows czy Linux, efektywne zarządzanie energią, co pozwala na oszczędność energii oraz optymalizację pracy urządzeń. Dzięki ACPI, systemy mogą dynamicznie dostosowywać zużycie energii przez urządzenia, wprowadzając je w stan uśpienia, hibernacji czy całkowitego wyłączenia, gdy nie są używane. Przykładowo, laptopy wykorzystują ACPI do redukcji zużycia energii podczas pracy na baterii, co wydłuża czas pracy urządzenia bez ładowania. Standard ten wspiera również konfigurację sprzętu, co pozwala na automatyczne rozpoznawanie podzespołów i ich odpowiednią konfigurację bez potrzeby interwencji użytkownika. Dobre praktyki w zakresie zarządzania energią w komputerach stacjonarnych i przenośnych bazują na implementacji ACPI, co przyczynia się do zmniejszenia kosztów eksploatacji oraz wpływu na środowisko.

Pytanie 8

Jaką rolę pełni serwer plików w sieciach komputerowych LAN?

A. współdzielenie tych samych zasobów

B. przeprowadzanie obliczeń na lokalnych komputerach

C. zarządzanie danymi na komputerach w obrębie sieci lokalnej

D. nadzorowanie działania przełączników i ruterów

Serwer plików to naprawdę ważny element w sieciach LAN. Dzięki niemu możemy wspólnie korzystać z różnych plików i folderów, co ułatwia życie w biurze czy szkole. Wyobraź sobie, że kilka osób musi mieć dostęp do tych samych dokumentów projektowych – ze serwerem plików jest to znacznie prostsze. Działa to na zasadzie centralnego przechowywania danych, więc bez względu na to, z jakiego komputera korzystasz, masz do nich dostęp. W praktyce, często spotkasz się z protokołami jak SMB czy NFS, które pomagają różnym systemom współpracować ze sobą. Pamiętaj też, że warto dbać o regularne kopie zapasowe i kontrolować, kto ma dostęp do jakich plików. Dzięki tym wszystkim rzeczom, serwer plików staje się trochę takim fundamentem efektywnej współpracy w dzisiejszym świecie.

Pytanie 9

Firma Dyn, której serwery DNS zostały zaatakowane, przyznała, że część tego ataku … miała miejsce z użyciem różnych urządzeń podłączonych do sieci. Ekosystem kamer, czujników i kontrolerów określany ogólnie jako 'Internet rzeczy' został wykorzystany przez cyberprzestępców jako botnet − sieć maszyn-zombie. Jakiego rodzaju atak jest opisany w tym cytacie?

A. mail bombing

B. flooding

C. DOS

D. DDOS

Atak typu DDoS (Distributed Denial of Service) polega na przeciążeniu serwerów docelowych przez jednoczesne wysyłanie dużej liczby żądań z wielu źródeł. W przypadku ataku na Dyn, przestępcy wykorzystali Internet Rzeczy (IoT), tworząc z rozproszonych urządzeń botnet, co znacznie zwiększyło skuteczność ataku. Urządzenia IoT, takie jak kamery, czujniki i inne podłączone do sieci sprzęty, często nie mają odpowiednich zabezpieczeń, co czyni je łatwym celem dla cyberprzestępców. Tego typu ataki mogą prowadzić do znacznych przerw w dostępności usług, co wpłynęło na wiele stron internetowych korzystających z serwerów Dyn. W branży stosuje się różnorodne techniki obronne, takie jak filtrowanie ruchu czy implementacja systemów WAF (Web Application Firewall), aby zminimalizować ryzyko DDoS. Przykładem jest zastosowanie rozproszonych systemów ochrony, które mogą wykrywać anomalie w ruchu oraz automatycznie reagować na złośliwe działania. Warto pamiętać, że zabezpieczenie przed atakami DDoS jest częścią szerszej strategii ochrony infrastruktury IT.

Pytanie 10

Jakim materiałem eksploatacyjnym dysponuje ploter solwentowy?

A. zestaw metalowych narzędzi tnących

B. atrament w żelu

C. element tnący

D. farba na bazie rozpuszczalników

Wybór niewłaściwego materiału eksploatacyjnego w kontekście ploterów solwentowych może prowadzić do wielu problemów, w tym obniżenia jakości druku i zwiększenia kosztów. Głowica tnąca, mimo że jest istotnym elementem w procesie cięcia, nie jest materiałem eksploatacyjnym, lecz komponentem, który wykonuje fizyczne cięcie materiałów, takich jak folie lub papier. Wybór zestawu metalowych rylców również nie ma zastosowania w ploterach solwentowych, ponieważ są to narzędzia bardziej związane z innego rodzaju technologiami użytkowymi, jak np. plotery tnące. Atrament żelowy jest przeznaczony do innych typów drukarek, w szczególności tych, które wykorzystują technologię druku atramentowego opartą na wodzie. Często błędem myślowym jest mylenie różnych technologii druku oraz materiałów eksploatacyjnych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania sprzętu. Warto zaznaczyć, że dobór odpowiednich materiałów eksploatacyjnych powinien opierać się na znajomości specyfikacji urządzeń oraz wymagań dotyczących jakości i trwałości wydruków. W branży druku wielkoformatowego, znajomość odpowiednich norm i praktyk jest kluczowa dla osiągnięcia pożądanych rezultatów.

Pytanie 11

Z jakim medium transmisyjnym związany jest adapter przedstawiony na rysunku?

A. Z kablem koncentrycznym

B. Z kablem UTP

C. Ze światłowodem

D. Z kablem FTP

Wybór przewodu FTP lub UTP jako medium transmisyjnego dla przedstawionego adaptera wynika z błędnego zrozumienia rodzaju złączy. Złącza te mają zastosowanie w kablach miedzianych stosowanych w sieciach Ethernet. Kable FTP (Foiled Twisted Pair) i UTP (Unshielded Twisted Pair) korzystają z technologii transmisji miedzianej, co oznacza, że przesyłają sygnały elektryczne. Są powszechnie stosowane w lokalnych sieciach komputerowych, ale nie pasują do adapterów światłowodowych, które operują na zasadzie przesyłu światła zamiast prądu. Przewód koncentryczny to kolejny rodzaj medium używanego w transmisji sygnałów radiowych i telewizji kablowej, który wykorzystuje centralny przewodnik otoczony ekranem. Choć jest odporny na zakłócenia elektromagnetyczne, to nie odpowiada wymaganiom przesyłu optycznego, jakie spełnia światłowód. Typowy błąd polega na myleniu medium transmisyjnego odpowiedniego dla danych technologii z typem złącza używanego w sieciach światłowodowych. Rozróżnienie między różnymi typami złączy i medium transmisyjnego jest kluczowe w budowie i utrzymaniu nowoczesnych sieci komunikacyjnych zgodnie z obowiązującymi standardami i normami technicznymi. Dobrze zaprojektowana sieć wymaga odpowiedniego dopasowania medium do złączy, co zapewnia odpowiednią jakość i efektywność transmisji danych.

Pytanie 12

Okablowanie strukturalne klasyfikuje się jako część infrastruktury

A. terytorialnej

B. dalekosiężnej

C. aktywnej

D. pasywnej

Odpowiedzi określające okablowanie strukturalne jako część infrastruktury aktywnej, terytorialnej lub dalekosiężnej opierają się na mylnych założeniach dotyczących funkcji i charakterystyki tych elementów w systemach telekomunikacyjnych. Infrastruktura aktywna obejmuje urządzenia, które aktywnie przetwarzają i transmitują dane, takie jak routery czy przełączniki. W przeciwieństwie do tego, okablowanie strukturalne nie przetwarza sygnałów, lecz jedynie je przesyła, co klasyfikuje je jako część infrastruktury pasywnej. Z kolei infrastruktura terytorialna odnosi się do geograficznych aspektów budowy sieci, a nie do jej technicznych komponentów. W kontekście okablowania, pojęcie infrastruktury dalekosiężnej dotyczy sieci telekomunikacyjnych łączących różne lokalizacje, co również nie ma zastosowania do okablowania strukturalnego, które działa w obrębie jednego budynku czy kompleksu. Użytkownicy często mylą pojęcia związane z infrastrukturą sieciową, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że okablowanie strukturalne jako element infrastruktury pasywnej odgrywa fundamentalną rolę w zapewnieniu niezawodnej komunikacji, a jego projektowanie i instalacja muszą być zgodne z uznawanymi standardami branżowymi.

Pytanie 13

Aby uporządkować dane pliku zapisane na dysku twardym, które znajdują się w nie sąsiadujących klastrach, tak by zajmowały one sąsiadujące ze sobą klastry, należy przeprowadzić

A. program chkdsk

B. oczyszczanie dysku

C. defragmentację dysku

D. program scandisk

Defragmentacja dysku to proces, który reorganizuje dane na dysku twardym, aby pliki zajmowały sąsiadujące ze sobą klastry. W wyniku intensywnego użytkowania systemu operacyjnego i zapisywania nowych danych, pliki mogą być rozproszone po różnych klastrach, co prowadzi do ich fragmentacji. Przykładem takiej sytuacji może być zapis dużej ilości plików multimedialnych lub programów, co skutkuje ich układaniem się w różnych, niepowiązanych ze sobą lokalizacjach. Proces defragmentacji ma na celu poprawę wydajności dysku poprzez zmniejszenie czasu dostępu do plików, co jest szczególnie istotne w przypadku tradycyjnych dysków twardych (HDD), gdzie mechaniczny ruch głowicy odczytującej jest ograniczony. Warto również zauważyć, że nowoczesne systemy operacyjne, takie jak Windows, oferują wbudowane narzędzia do defragmentacji, które automatycznie planują tego typu operacje w regularnych odstępach czasu, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem. Defragmentacja nie jest zazwyczaj potrzebna w przypadku dysków SSD, ponieważ działają one na innej zasadzie, ale dla HDD jest to kluczowy proces, który znacząco wpływa na ich efektywność.

Pytanie 14

Funkcja systemu operacyjnego, która umożliwia jednoczesne uruchamianie wielu aplikacji w trybie podziału czasu, z tym że realizacja tego podziału odbywa się przez same aplikacje, nosi nazwę

A. wielozadaniowości kooperatywnej

B. wieloprogramowości

C. wielozadaniowości z wywłaszczeniem

D. wielodostępowości

Wielozadaniowość kooperatywna to technika, która pozwala aplikacjom współdzielić czas procesora, przy czym odpowiedzialność za przełączanie kontekstu pomiędzy zadaniami spoczywa na samych aplikacjach. Oznacza to, że aplikacje muszą dobrowolnie oddać kontrolę nad procesorem, co pozwala innym aplikacjom na wykonanie swoich zadań. Systemy operacyjne, takie jak Windows w starszych wersjach, stosowały ten model, gdzie aplikacje były odpowiedzialne za zarządzanie własnym czasem pracy. Przykładem zastosowania wielozadaniowości kooperatywnej może być sytuacja, w której program edytorski i odtwarzacz multimedialny współdzielą zasoby, a edytor musi zakończyć swoje operacje, aby umożliwić odtwarzaczowi dostęp do procesora. Warto zauważyć, że w praktyce ten model może prowadzić do problemów, gdy jedna aplikacja nie oddaje kontroli, co może zamrozić system. Dlatego w nowoczesnych systemach operacyjnych, takich jak Linux czy Windows 10, częściej stosuje się podejście z wywłaszczeniem, które jest bardziej efektywne w zarządzaniu zasobami systemowymi.

Pytanie 15

Jaką klasę reprezentuje adres IPv4 w postaci binarnej 00101000 11000000 00000000 00000001?

A. Klasy C

B. Klasy D

C. Klasy A

D. Klasy B

Aby zrozumieć, dlaczego odpowiedzi dotyczące klas B, C oraz D są niepoprawne, warto zwrócić uwagę na sposób klasyfikacji adresów IPv4. Adresy klasy B rozpoczynają się od bitów 10, co oznacza, że pierwszy bajt powinien mieścić się w zakresie 128-191. Adresy klasy C zaczynają się od bitów 110, co przekłada się na zakres od 192 do 223. Adresy klasy D są zarezerwowane dla multicastu i zaczynają się od bitów 1110, co odpowiada zakresowi od 224 do 239. Adres 40.192.0.1, konwertowany na zapis dziesiętny, znajduje się w zakresie klasy A, co wyklucza możliwość zakwalifikowania go do klas B, C czy D. Typowym błędem jest zakładanie, że adresy z wyższych zakresów są bardziej uniwersalne, podczas gdy każdy typ adresu ma swoje specyficzne zastosowania oraz zasady przydzielania. Klasy B i C są często używane w średnich i małych sieciach, ale nie spełniają wymagań dużych organizacji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście projektowania architektury sieci oraz efektywnego zarządzania adresami IP, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 16

Gdy w przeglądarce internetowej wpiszemy adres HTTP, pojawia się błąd "403 Forbidden", co oznacza, że

A. brak pliku docelowego na serwerze.

B. wielkość wysyłanych danych przez klienta została ograniczona.

C. adres IP karty sieciowej jest niewłaściwie przypisany.

D. użytkownik nie dysponuje uprawnieniami do żądanego zasobu.

Błąd 403 Forbidden nie jest związany z brakiem pliku docelowego na serwerze, co skutkowałoby błędem 404 Not Found. Gdy serwer nie może znaleźć żądanego zasobu, zwraca właśnie ten kod błędu, informując, że zasób nie istnieje. Ograniczenia dotyczące wielkości wysyłanych danych przez klienta są natomiast związane z błędami typu 413 Payload Too Large, które występują, gdy przesyłane dane przekraczają dozwolony rozmiar ustalony przez serwer. Wreszcie, błąd związany z niewłaściwym adresem IP karty sieciowej ma charakter związany z problemami w konfiguracji sieci, a nie z uprawnieniami dostępu do zasobów na serwerze. Typowe błędy myślowe w tym przypadku mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy pomiędzy różnymi kodami błędów HTTP oraz ich znaczeniem. Ważne jest, aby użytkownicy i programiści byli świadomi, że każdy kod błędu HTTP ma swoje specyficzne znaczenie i zastosowanie, co jest kluczowe w procesie diagnozowania problemów z dostępem do zasobów w internecie. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne do skutecznego zarządzania aplikacjami webowymi oraz do zapewnienia, że użytkownicy otrzymują odpowiednie komunikaty w przypadku wystąpienia problemów.

Pytanie 17

Jakie jest adres rozgłoszeniowy w podsieci o adresie IPv4 192.168.160.0/21?

A. 192.168.7.255

B. 192.168.167.255

C. 192.168.160.254

D. 192.168.255.254

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, istnieje kilka kluczowych błędów w rozumieniu koncepcji adresacji IP i podsieci. Na przykład, adres 192.168.7.255 nie należy do podsieci 192.168.160.0/21, a jego użycie by sugerowało, że jest on związany z inną podsiecią, ponieważ adresacja IP 192.168.7.X i 192.168.160.X są oddzielne. Podobnie, 192.168.160.254, mimo że jest adresem możliwym do użycia w danej podsieci, nie jest adresem rozgłoszeniowym, który zawsze kończy się na `255` w danej klasie. Adres 192.168.255.254 również jest błędny, ponieważ nie mieści się w zakresie określonym przez podsieć /21 i jest w innej klasie adresów. Często mylące może być przyjmowanie, że adresy kończące się na `254` mogą być adresami rozgłoszeniowymi, gdyż są to zwykle adresy przydzielone dla hostów, a nie dla celów broadcastu. Kluczowym błędem jest też niezrozumienie, że adres rozgłoszeniowy jest ostatnim adresem w danej podsieci, co oznacza, że należy zawsze obliczać go na podstawie maski podsieci i zakresu adresów hostów, a nie zgadywać na podstawie końcówki adresu. W praktyce, zrozumienie tych zasad jest niezbędne do efektywnego projektowania sieci oraz do zapobiegania problemom związanym z adresacją i komunikacją w sieci.

Pytanie 18

Jakie jest najwyższe możliwe tempo odczytu płyt CD-R w urządzeniu o oznaczeniu x48?

A. 7200 kB/s

B. 10000 kB/s

C. 4800 kB/s

D. 480 kB/s

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia prędkości odczytu napędów CD. Odpowiedź 10000 kB/s sugeruje, że napęd mógłby odczytywać dane znacznie szybciej niż to możliwe w standardzie x48. Warto zauważyć, że prędkość odczytu jest definiowana w odniesieniu do bazowej prędkości 150 kB/s, co oznacza, że prędkości powyżej 7200 kB/s są niemożliwe do osiągnięcia w przypadku standardowych napędów CD. Odpowiedź 4800 kB/s odnosi się do prędkości x32 (32 x 150 kB/s), co również jest błędne w kontekście oznaczenia x48. Odpowiedź 480 kB/s jest kolejnym zrozumieniem prędkości, które odpowiada prędkości x3, co również nie ma związku z napędem x48. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to zakładanie, że prędkości są sumowane lub mnożone w sposób niezgodny z przyjętymi standardami. Użytkownicy muszą być świadomi, że oznaczenia takie jak x48 nie odnoszą się do bezpośrednich wartości transferu, ale są mnożnikami bazowej prędkości, co wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących technologii CD oraz standardów branżowych.

Pytanie 19

Która norma w Polsce definiuje zasady dotyczące okablowania strukturalnego?

A. PN-EN 50173

B. TSB-67

C. ISO/IEC 11801

D. EIA/TIA 568-A

Norma PN-EN 50173 jest kluczowym dokumentem określającym wymagania dotyczące okablowania strukturalnego w budynkach. Stanowi ona podstawę dla projektowania, instalacji oraz użytkowania systemów okablowania, które muszą spełniać wysokie standardy jakości oraz wydajności. Zawiera wytyczne dotyczące różnych typów systemów okablowania, w tym transmisji danych, głosu oraz obrazu. Przykładem zastosowania normy PN-EN 50173 może być projektowanie sieci lokalnych w biurowcach, gdzie ważne jest, aby system okablowania był zgodny z wymaganiami dotyczącymi przepustowości i elastyczności w rozbudowie infrastruktury. Dodatkowo, norma ta uwzględnia aspekty związane z bezpieczeństwem, takie jak odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest niezwykle istotne w dobie rosnącej liczby urządzeń elektronicznych. Stosowanie PN-EN 50173 zapewnia, że zainstalowane systemy będą miały długą żywotność oraz będą w stanie efektywnie obsługiwać rosnące potrzeby użytkowników.

Pytanie 20

Sygnatura (ciąg bitów) 55AA (w systemie szesnastkowym) kończy tablicę partycji. Jaka jest odpowiadająca jej wartość w systemie binarnym?

A. 1,0101010010101E+015

B. 101010110101010

C. 1,0100101101001E+015

D. 101101001011010

Patrząc na błędne odpowiedzi, widać, że występują typowe zawirowania przy konwersji z szesnastkowych na binarne. Na przykład liczby 1,0100101101001E+015 oraz 1,0101010010101E+015 mają fragmenty wyglądające jak notacja naukowa, która tu nie pasuje. Ta notacja służy do przedstawiania bardzo dużych lub małych liczb, a nie do cyfr w różnych systemach liczbowych. Te błędne konwersje mogły wynikać z niepewności co do tego, jak szesnastkowe cyfry przechodzą na bity. I jeszcze odpowiedzi jak 101101001011010 czy inne w pytaniu nie trzymają standardów konwersji. Wiadomo, że każda cyfra szesnastkowa to cztery bity w binarnym systemie, co jest kluczowe. Często pomija się poszczególne kroki w konwersji, co kończy się błędami. Przy 55AA każda cyfra musi być przeliczona z dokładnością, żeby wyszła dobra reprezentacja binarna, co wymaga staranności i znajomości reguł konwersji.

Pytanie 21

Wirusy polimorficzne mają jedną charakterystyczną cechę, którą jest

A. zdolność do modyfikowania swojego kodu

B. zarażanie wszystkich komputerów w sieci lokalnej

C. atak na tablicę FAT

D. atak na rekord startowy dysku

Wirusy polimorficzne charakteryzują się zdolnością do modyfikowania swojego kodu, co pozwala im unikać wykrycia przez oprogramowanie antywirusowe. Ta cecha jest szczególnie istotna w kontekście cyberbezpieczeństwa, ponieważ wirusy te mogą przyjmować różne formy, co utrudnia ich identyfikację przez programy skanujące. Przykładem może być wirus, który w trakcie replikacji zmienia fragmenty swojego kodu, przez co każdy zainfekowany plik może wyglądać inaczej. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 27001 dotyczące systemów zarządzania bezpieczeństwem informacji, podkreślają znaczenie ciągłego monitorowania zagrożeń oraz aktualizacji zabezpieczeń w odpowiedzi na zmieniające się techniki ataków. W praktyce, stosowanie oprogramowania do analizy i wykrywania polimorficznych wirusów wymaga zaawansowanych algorytmów heurystycznych i analizy zachowania, co pozwala na skuteczniejsze zabezpieczenie systemów przed nieznanymi zagrożeniami. W obliczu rosnącej liczby cyberataków, wiedza na temat wirusów polimorficznych jest kluczowa dla specjalistów zajmujących się bezpieczeństwem IT.

Pytanie 22

Jaką sumę należy zapłacić za wymianę karty graficznej w komputerze, jeżeli cena karty wynosi 250 zł, a czas wymiany przez pracownika serwisu to 80 minut, przy czym każda rozpoczęta godzina pracy kosztuje 50 zł?

A. 400 zł

B. 350 zł

C. 250 zł

D. 300 zł

Koszt wymiany karty graficznej w komputerze wynosi 350 zł, ponieważ obejmuje zarówno cenę samej karty, jak i koszt robocizny. Karta graficzna kosztuje 250 zł, a wymiana zajmuje 80 minut. W branży usług informatycznych standardowo każda rozpoczęta roboczogodzina jest liczona przez serwis, co oznacza, że 80 minut pracy (1 godzina i 20 minut) jest zaokrąglane do 2 godzin. Koszt robocizny wynosi więc 100 zł (2 godziny x 50 zł za godzinę). Łączny koszt wymiany to 250 zł (cena karty) + 100 zł (koszt robocizny) = 350 zł. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce, koszt wymiany komponentów w komputerze powinien zawsze uwzględniać zarówno ceny części, jak i robocizny, co jest standardem w większości serwisów komputerowych.

Pytanie 23

Jakie narzędzie jest używane do zarządzania alokacjami dyskowymi w systemach Windows 7 i Windows 8?

A. dcpromo

B. perfmon

C. fsutil

D. query

Odpowiedzi, które nie wskazują na narzędzie 'fsutil', nie są odpowiednie w kontekście zarządzania przydziałami dyskowymi w systemach Windows. Narzędzie 'dcpromo' służy do promowania serwera do roli kontrolera domeny, co nie ma związku z zarządzaniem woluminami czy przestrzenią dyskową. W wielu przypadkach administratorzy mogą mylić te dwa narzędzia, ale ich funkcjonalności są całkowicie różne. 'perfmon' to narzędzie do monitorowania wydajności systemu, które pomaga w analizie zasobów, ale nie oferuje funkcji związanych z zarządzaniem przydziałami dyskowymi. Użytkownicy mogą intuicyjnie myśleć, że 'perfmon' pomoże im w zarządzaniu dyskami, jednak w rzeczywistości nie jest to jego przeznaczenie. Z kolei 'query' jest zbyt ogólnym terminem, który w kontekście systemu Windows odnosi się do wielu różnych operacji, takich jak zapytania dotyczące stanu systemu czy zasobów. Dlatego ważne jest, aby mieć jasne zrozumienie funkcji każdego narzędzia i ich zastosowania w administracji systemami. Kluczowe jest unikanie mylenia funkcji narzędzi, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów i nieoptymalnego zarządzania systemem.

Pytanie 24

Jak określa się typ licencji, który pozwala na pełne korzystanie z programu, lecz można go uruchomić tylko przez ograniczoną, niewielką liczbę razy od momentu instalacji?

A. Donationware

B. Box

C. Trialware

D. Adware

Trialware to rodzaj licencji, która pozwala na używanie oprogramowania przez określony czas lub do momentu osiągnięcia ograniczonej liczby uruchomień. Jest to często stosowane w kontekście oprogramowania, które ma na celu zachęcenie użytkowników do zakupu pełnej wersji po okresie próbnej. Przykładem mogą być programy antywirusowe, które oferują pełną funkcjonalność przez 30 dni, po czym wymagają zakupu licencji, aby kontynuować korzystanie. W praktyce, trialware pozwala użytkownikowi na przetestowanie funkcji programu przed podjęciem decyzji o inwestycji. W branży oprogramowania, ta strategia marketingowa jest uznawana za standard, ponieważ daje użytkownikom możliwość oceny jakości produktu bez pełnego zobowiązania finansowego. Warto zwrócić uwagę na różne implementacje trialware, które mogą różnić się długością okresu próbnego oraz liczbą możliwych uruchomień, co powinno być jasno określone w umowie licencyjnej. Dobrą praktyką jest również oferowanie użytkownikom wsparcia technicznego podczas okresu próbnego, co może zwiększyć szanse na konwersję na płatny model.

Pytanie 25

Funkcje z różnych dziedzin (data i czas, finanse, tekst, matematyka, statystyka) są składnikiem

A. edytora tekstowego

B. przeglądarki internetowej

C. arkusza kalkulacyjnego

D. programów do tworzenia prezentacji multimedialnych

Funkcje różnych kategorii, takich jak daty i czasu, finansowe, tekstowe, matematyczne oraz statystyczne, są integralnym elementem arkuszy kalkulacyjnych, takich jak Microsoft Excel czy Google Sheets. Arkusze kalkulacyjne zostały zaprojektowane z myślą o obliczeniach, analizie danych oraz automatyzacji zadań, co czyni je niezwykle użytecznymi narzędziami w biznesie i nauce. Przykładowo, funkcje finansowe pozwalają na obliczanie wartości obecnej netto (NPV) lub przyszłej wartości (FV), co jest kluczowe przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Funkcje tekstowe umożliwiają manipulację danymi tekstowymi, co jest istotne podczas analizy danych pochodzących z różnych źródeł. Ponadto, funkcje statystyczne, takie jak ŚREDNIA czy MEDIANA, ułatwiają analizę zbiorów danych, co jest nieocenione w badaniach rynkowych. Stosowanie tych funkcji zgodnie z dobrymi praktykami poprawia efektywność pracy i minimalizuje ryzyko błędów, co jest istotne w kontekście profesjonalnego zarządzania danymi.

Pytanie 26

Atak DDoS (ang. Disributed Denial of Service) na serwer doprowadzi do

A. zmiany pakietów przesyłanych przez sieć

B. zbierania danych o atakowanej sieci

C. przechwytywania pakietów sieciowych

D. przeciążenia aplikacji serwującej określone dane

Atak DDoS (Distributed Denial of Service) jest formą cyberataków, której celem jest zablokowanie dostępu do serwera lub usługi poprzez przeciążenie ich nadmierną ilością ruchu sieciowego. W przypadku wybrania odpowiedzi 'przeciążenie aplikacji serwującej określone dane', wskazujemy na istotę działania ataku DDoS, który korzysta z rozproszonych źródeł, jak botnety, aby wysyłać dużą ilość żądań do serwera w krótkim czasie. Praktycznie, może to prowadzić do spadku wydajności serwera, a w skrajnych przypadkach do jego całkowitego unieruchomienia. W branży IT stosuje się różne metody obrony przed takimi atakami, jak load balancing, które pomagają rozłożyć obciążenie na wiele serwerów, oraz systemy wykrywania i zapobiegania atakom (IDS/IPS), które monitorują ruch i mogą blokować podejrzane źródła. Znajomość mechanizmów DDoS i technik obrony przed nimi jest kluczowa dla administratorów sieci oraz specjalistów ds. bezpieczeństwa.

Pytanie 27

Zakres adresów IPv4 od 224.0.0.0 do 239.255.255.255 jest przeznaczony do jakiego rodzaju transmisji?

A. multicast

B. unicast

C. broadcast

D. anycast

Adresy IPv4 w zakresie od 224.0.0.0 do 239.255.255.255 są zarezerwowane dla transmisji multicast, co oznacza, że dane są wysyłane do grupy odbiorców jednocześnie. W przeciwieństwie do transmisji unicast, gdzie dane są kierowane do jednego konkretnego odbiorcy, multicast pozwala na efektywne przesyłanie informacji do wielu urządzeń w sieci, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach takich jak strumieniowanie wideo, konferencje internetowe oraz dystrybucja aktualizacji oprogramowania. Multicast działa na zasadzie tworzenia grup adresowych, które są subskrybowane przez zainteresowane hosty, co minimalizuje obciążenie sieci. Standardem dla multicastu w sieciach IP jest protokół IGMP (Internet Group Management Protocol), który zarządza członkostwem w tych grupach. Dobrą praktyką jest stosowanie multicastu w scenariuszach, gdzie potrzebna jest efektywna dystrybucja treści do wielu użytkowników bez konieczności nadmiernego obciążania pasma, co jest kluczowe w nowoczesnych rozwiązaniach telekomunikacyjnych i multimedialnych.

Pytanie 28

Które medium transmisyjne charakteryzuje się najmniejszym ryzykiem narażenia na zakłócenia elektromagnetyczne przesyłanego sygnału?

A. Gruby kabel koncentryczny

B. Czteroparowy kabel FTP

C. Kabel światłowodowy

D. Cienki kabel koncentryczny

Kabel światłowodowy to medium transmisyjne, które wykorzystuje światło do przesyłania danych, co eliminuje wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, które mogą występować w tradycyjnych kablach miedzianych. Dzięki temu jest on idealnym rozwiązaniem w środowiskach, gdzie występują silne źródła zakłóceń, takich jak w biurach, centrach danych czy w pobliżu urządzeń elektrycznych. Światłowody mają również znacznie większą przepustowość niż kable miedziane, co pozwala na przesyłanie większej ilości danych na dłuższe odległości bez straty jakości sygnału. Zgodnie z normami ISO/IEC 11801, światłowody są rekomendowane do zastosowania w nowoczesnych instalacjach telekomunikacyjnych. W praktyce, firmy na całym świecie coraz częściej wybierają kable światłowodowe do budowy sieci, co pozwala na rozwój infrastruktury telekomunikacyjnej oraz zapewnienie wysokiej jakości usług internetowych. W obliczu rosnących wymagań dotyczących szybkości i niezawodności transmisji danych, inwestycja w technologię światłowodową staje się zatem coraz bardziej opłacalna.

Pytanie 29

Jaki protokół sieciowy używa portu 53?

A. HTTP

B. FTP

C. DNS

D. SMTP

Wybór innych protokołów, takich jak FTP, HTTP czy SMTP, w kontekście portu 53 jest błędny, ponieważ każdy z nich korzysta z odmiennych portów dla swoich operacji. FTP (File Transfer Protocol) używa portu 21, a jego głównym celem jest przesyłanie plików pomiędzy komputerami w sieci. Protokół ten jest wykorzystywany głównie do transferu plików, co sprawia, że jego zastosowanie jest zupełnie inne niż DNS, który koncentruje się na rozwiązywaniu nazw. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) działa na porcie 80 i jest odpowiedzialny za przesyłanie stron internetowych oraz zasobów w sieci, co również różni się zasadniczo od funkcji DNS. Z kolei SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) używa portu 25 i służy do wysyłania e-maili. Błędem jest myślenie, że różne protokoły mogą współdziałać na tym samym porcie, ponieważ porty są zaprojektowane tak, aby uniknąć konfliktów w komunikacji sieciowej. Każdy protokół ma swoje unikalne zdefiniowane porty, które są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, co zapewnia efektywną i bezpieczną wymianę danych w sieci. Właściwe zrozumienie różnic między protokołami i ich przypisanymi portami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami oraz dla rozwiązywania problemów, które mogą występować w codziennym użytkowaniu systemów komputerowych.

Pytanie 30

W technologii Ethernet 100BaseTX do przesyłania danych wykorzystywane są żyły kabla UTP podłączone do pinów

A. 1, 2, 3, 6

B. 1, 2, 3, 4

C. 4, 5, 6, 7

D. 1, 2, 5, 6

W standardzie Ethernet 100BaseTX do transmisji danych wykorzystywane są żyły kabla UTP połączone z pinami 1 2 3 i 6. Standard ten jest jednym z najczęściej używanych w sieciach lokalnych LAN bazujących na przewodach miedzianych. Piny 1 i 2 są używane do transmisji danych co oznacza że są odpowiedzialne za wysyłanie sygnału. Natomiast piny 3 i 6 są używane do odbierania danych co oznacza że są odpowiedzialne za odbiór sygnału. W praktyce taka konfiguracja umożliwia dwukierunkową komunikację między urządzeniami sieciowymi. Warto zaznaczyć że 100BaseTX działa z przepustowością 100 megabitów na sekundę co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla większości zastosowań biurowych i domowych. Standard 100BaseTX jest częścią specyfikacji IEEE 802.3u i wykorzystuje kabel kategorii 5 lub wyższej co zapewnia niezawodność i kompatybilność z nowoczesnymi urządzeniami sieciowymi. Wiedza na temat poprawnego okablowania jest kluczowa dla techników sieciowych ponieważ błędne połączenia mogą prowadzić do zakłóceń w transmisji danych i problemów z wydajnością sieci. Poprawne zrozumienie tej topologii zapewnia efektywne i stabilne działanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 31

Programy CommView oraz WireShark są wykorzystywane do

A. mierzenia poziomu tłumienia w torze transmisyjnym

B. badania pakietów przesyłanych w sieci

C. oceny zasięgu sieci bezprzewodowych

D. ochrony przesyłania danych w sieciach

CommView i WireShark to narzędzia do analizy ruchu sieciowego, które pozwalają na szczegółowe monitorowanie pakietów przesyłanych w sieci komputerowej. Oprogramowanie to jest nieocenione w diagnostyce oraz w procesie zabezpieczania sieci. Dzięki nim administratorzy mogą identyfikować problemy z wydajnością, wykrywać nieautoryzowane dostępy oraz analizować ataki sieciowe. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator zauważa, że sieć działa wolniej niż zwykle – używając WireShark, może zidentyfikować, które pakiety są przesyłane i jakie są ich czasy odpowiedzi. Narzędzia te są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak monitorowanie sieci w czasie rzeczywistym oraz stosowanie analizy ruchu do oceny bezpieczeństwa. Oprócz analizy, mogą one również wspierać różne protokoły, takie jak TCP/IP, co czyni je wszechstronnymi narzędziami dla specjalistów IT.

Pytanie 32

Wartości 1001 i 100 w pliku /etc/passwd wskazują na

A. liczbę udanych oraz nieudanych prób logowania

B. liczbę dni od ostatniej zmiany hasła oraz liczbę dni do wygaszenia hasła

C. identyfikatory użytkownika oraz grupy w systemie

D. numer koloru tekstu i numer koloru tła w terminalu

W pliku /etc/passwd każda linia reprezentuje konto użytkownika w systemie UNIX lub Linux. Jest ona podzielona na pola oddzielone dwukropkami. Kluczowym elementem są identyfikatory UID (User ID) i GID (Group ID) które są używane do przypisywania uprawnień oraz dostępu do plików i zasobów. UID 1001 identyfikuje konkretnego użytkownika systemowego a GID 100 wskazuje na jego domyślną grupę. Dzięki tym identyfikatorom system operacyjny może efektywnie zarządzać uprawnieniami i izolacją użytkowników co jest kluczowe w systemach wieloużytkownikowych. Praktyczne zastosowanie obejmuje zarządzanie dostępem do plików gdzie właścicielem pliku jest użytkownik z określonym UID a grupa z GID może mieć różne prawa do tego pliku. W środowiskach produkcyjnych dobrze jest stosować zasady nadawania uprawnień zgodnie z minimalnymi wymaganiami oraz używać mechanizmów takich jak umask czy ACL do dalszej kontroli dostępu co podnosi poziom bezpieczeństwa systemu

Pytanie 33

Przedmiot widoczny na ilustracji to

A. miernik długości kabli

B. złączarka wtyków RJ45

C. narzędzie uderzeniowe typu krone

D. tester diodowy kabla UTP

Tester diodowy przewodu UTP to narzędzie używane do sprawdzania poprawności połączeń kablowych w sieciach komputerowych. Jego główną funkcją jest identyfikacja błędów w połączeniach, takich jak przerwy, zwarcia czy odwrócenia par przewodów. Urządzenie to składa się z dwóch części: jednostki głównej i jednostki zdalnej. Po podłączeniu kabli UTP do portów, tester wysyła sygnał elektryczny przez przewody, a diody LED wskazują stan każdego z nich. W praktyce tester jest niezastąpiony przy instalacji i konserwacji sieci, ponieważ pozwala szybko zdiagnozować problemy związane z okablowaniem. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne testowanie kabli sieciowych, co pomaga w utrzymaniu ich niezawodności. Warto również wspomnieć, że testery mogą różnić się zaawansowaniem – niektóre modele oferują dodatkowe funkcje, takie jak pomiar długości kabla czy identyfikacja uszkodzonych par. Użycie testera diodowego UTP jest zgodne ze standardami telekomunikacyjnymi, jak TIA/EIA, co gwarantuje zgodność z innymi urządzeniami sieciowymi.

Pytanie 34

Aby sprawdzić stan podłączonego kabla oraz zdiagnozować odległość do miejsca awarii w sieci, należy użyć funkcji przełącznika oznaczonej numerem

A. 2

B. 3

C. 1

D. 4

Odpowiedź numer 3 jest prawidłowa, ponieważ funkcja oznaczona jako 'Cable Test' służy do sprawdzania stanu podłączonego kabla i diagnozowania odległości od miejsca awarii. Ta funkcja jest niezbędna w zarządzaniu siecią, gdyż umożliwia szybkie wykrywanie problemów z połączeniami kablowymi. Przełączniki sieciowe, takie jak TP-Link TL-SG108E, oferują wbudowane narzędzia diagnostyczne, które znacząco ułatwiają lokalizację usterek. Testowanie kabli pomaga w identyfikacji uszkodzeń mechanicznych, takich jak złamania, oraz problemów z połączeniami, na przykład zwarć czy przerw w obwodzie. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko podjąć działania naprawcze. Test kablowy działa poprzez wysyłanie sygnałów testowych przez kabel i mierzenie czasu, jaki zajmuje sygnałowi powrót, co pozwala na oszacowanie odległości do miejsca usterki. Jest to standardowa praktyka w branży sieciowej i znajduje zastosowanie w wielu scenariuszach, od małych sieci domowych po duże sieci korporacyjne. Regularne testowanie kabli jest kluczowe dla utrzymania wysokiej wydajności i niezawodności sieci, co czyni tę funkcję nieocenionym narzędziem w arsenale każdego administratora sieciowego.

Pytanie 35

Osoba korzystająca z systemu Linux, która chce odnaleźć pliki o konkretnej nazwie przy użyciu polecenia systemowego, może wykorzystać komendę

A. find

B. search

C. pine

D. pwd

Odpowiedzi 'search', 'pine' i 'pwd' są niewłaściwe w kontekście wyszukiwania plików w systemie Linux ze względu na różne funkcje, jakie pełnią. 'search' nie jest standardowym poleceniem w systemach Unix/Linux i może wprowadzać w błąd, sugerując, że istnieje uniwersalne narzędzie do wyszukiwania, podczas gdy w rzeczywistości użytkownicy mają do dyspozycji konkretne komendy, takie jak 'find' czy 'locate'. Wykorzystanie niepoprawnych terminów może prowadzić do frustracji i nieefektywnego rozwiązywania problemów. 'pine' to z kolei program do obsługi poczty elektronicznej, a jego funkcjonalność nie ma nic wspólnego z przeszukiwaniem plików w systemie plików. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że programy do obsługi poczty mogą również mieć funkcje wyszukiwania, co jest błędnym wnioskiem. 'pwd' natomiast to polecenie, które służy do wyświetlania bieżącego katalogu roboczego. Jego użycie w kontekście wyszukiwania plików jest całkowicie nieadekwatne, ponieważ nie ma on żadnych możliwości przeszukiwania zawartości systemu plików. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi poleceniami jest kluczowe dla efektywnego poruszania się w środowisku Linux i wydajnego zarządzania systemem, dlatego warto skupić się na nauce prawidłowych narzędzi i ich zastosowań.

Pytanie 36

Czym jest klaster komputerowy?

A. komputer z systemem macierzy dyskowej

B. komputer rezerwowy, na którym regularnie tworzy się kopię systemu głównego

C. zespół komputerów działających równocześnie, tak jakby stanowiły jeden komputer

D. komputer z wieloma rdzeniami procesora

Odpowiedzi, które wskazują na różne aspekty komputerów, nie oddają istoty klastra komputerowego. Zdefiniowanie klastra jako komputera zapasowego, na którym wykonywana jest kopia systemu, ogranicza jego rolę do funkcji awaryjnej, podczas gdy klaster to złożony system, w którym wiele maszyn współpracuje, aby zrealizować zadania w sposób równoległy. To podejście nie docenia złożoności i dynamiki pracy, która zachodzi w klastrach. Ponadto uznanie komputera z macierzą dyskową za klaster ignoruje fakt, że samodzielny komputer z dodatkowymi komponentami nie zmienia jego architektury w kierunku klastrów. Klaster wymaga współpracy i synchronizacji pomiędzy wieloma jednostkami obliczeniowymi, co jest kluczowym elementem jego definicji. Z kolei komputer z wieloma procesorami może być wydajny, lecz nie jest klastrem, ponieważ operuje jako pojedyncza jednostka. Prawdziwe klastery są projektowane z myślą o rozproszonej architekturze, gdzie każdy węzeł ma określoną rolę, co jest zgodne z zasadami zarządzania zasobami i obciążeniem. Tak więc, pojmowanie klastra jako pojedynczego komputera lub urządzenia z dodatkowymi komponentami prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności i zastosowaniach w nowoczesnym IT.

Pytanie 37

Pamięć oznaczona jako PC3200 nie jest kompatybilna z magistralą

A. 400 MHz

B. 333 MHz

C. 300 MHz

D. 533 MHz

Odpowiedź 533 MHz jest poprawna, ponieważ pamięć oznaczona symbolem PC3200 działa na częstotliwości 400 MHz, co odpowiada magistrali DDR (Double Data Rate). Wartość ta odnosi się do efektywnej prędkości transferu danych pamięci, a magistrala 533 MHz, oznaczająca FSB (Front Side Bus), jest niekompatybilna z pamięcią PC3200. W praktyce oznacza to, że gdybyśmy próbowali zainstalować pamięć PC3200 w systemie z magistralą 533 MHz, mogłoby to prowadzić do problemów ze stabilnością lub niewłaściwego działania systemu. W kontekście standardów, PC3200 jest zgodna z DDR400, co jest potwierdzone przez organizacje takie jak JEDEC, które ustanawiają normy dla pamięci RAM. W przypadku pamięci DDR, różne standardy oznaczają różne godziny synchronizacji oraz prędkości, co jest kluczowe przy projektowaniu systemów komputerowych. Dlatego ważne jest, aby zawsze dobierać pamięć do wymagań magistrali, co zapewnia optymalną wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 38

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie oraz edytowanie tablicy trasowania pakietów sieciowych?

A. nslookup

B. netstat

C. ifconfig

D. route

Polecenie 'route' jest kluczowym narzędziem w systemie Linux, które pozwala na wyświetlanie i modyfikowanie tablicy trasowania pakietów sieciowych. Ta tablica jest niezbędna dla systemu operacyjnego, aby wiedział, jak kierować ruch sieciowy do odpowiednich adresów IP. Używając 'route', administratorzy mogą dodawać, usuwać lub modyfikować trasy, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy konfiguracja sieci jest dynamiczna lub wymaga optymalizacji. Na przykład, aby dodać nową trasę do sieci 192.168.1.0 przez bramę 192.168.0.1, używamy polecenia 'route add -net 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0 gw 192.168.0.1'. Ta elastyczność i kontrola są zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu siecią, co czyni 'route' niezastąpionym narzędziem dla każdego specjalisty od sieci. Warto również pamiętać, że w nowszych dystrybucjach Linuxa polecenie 'ip route' staje się preferowanym sposobem zarządzania trasami, ponieważ dostarcza bardziej rozbudowanych opcji i lepsze wsparcie dla nowoczesnych funkcji sieciowych.

Pytanie 39

Metoda przesyłania danych pomiędzy urządzeniami CD/DVD a pamięcią komputera w trybie bezpośredniego dostępu do pamięci to

A. DMA

B. IDE

C. SATA

D. PIO

DMA (Direct Memory Access) to technika, która umożliwia bezpośredni transfer danych pomiędzy urządzeniami, takimi jak napędy CD/DVD, a pamięcią komputera bez angażowania procesora. Dzięki temu, procesor ma więcej zasobów dostępnych do innych zadań, co poprawia ogólną wydajność systemu. W standardzie DMA możliwe jest realizowanie transferów w dwu kierunkach, co oznacza, że dane mogą być zarówno odczytywane z urządzenia, jak i zapisywane do pamięci. Przykładem zastosowania DMA jest odczyt danych z płyty DVD, gdzie duże pliki multimedialne są przesyłane do pamięci RAM w sposób efektywny i szybki. Stosowanie DMA jest szczególnie istotne w kontekście nowoczesnych aplikacji, które wymagają przetwarzania dużych ilości danych, jak edytory wideo czy aplikacje do obróbki grafiki. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów jest implementacja DMA, aby zminimalizować obciążenie CPU i zwiększyć przepustowość systemu.

Pytanie 40

Wartość liczby BACA w systemie heksadecymalnym to liczba

A. 1011101011001010(2)

B. 135316(8)

C. 1100101010111010(2)

D. 47821(10)

Odpowiedź 1011101011001010(2) jest naprawdę trafna! Liczba BACA w systemie heksadecymalnym faktycznie odpowiada 47821 w dziesiątkowym. Fajnie, że wiesz, jak to przeliczyć na binarny. Każda cyfra w heksadecymalnym to cztery bity – no wiesz, B to 11, A to 10, C to 12, a A znowu to 10. Kiedy przekształcisz to na bity, wychodzi: B = 1011, A = 1010, C = 1100, i jeszcze raz A = 1010. Łącząc to wszystko, dostajesz 1011101011001010. Te konwersje są mega ważne w programowaniu, bo różne systemy liczbowe pomagają w lepszym zarządzaniu danymi. Na przykład, komputery często używają heksadecymalnego i binarnego do zapisywania adresów w pamięci czy kolorów w grafice. Jak dla mnie, świetna robota!

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej