Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 12 sierpnia 2025 16:01
Data zakończenia: 12 sierpnia 2025 16:12

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Obwód pnia drzewa powinien być mierzony na wysokości

A. 120 cm

B. 130 cm

C. 110 cm

D. 140 cm

Pomiar pierśnicy pnia drzewa na wysokości 130 cm jest zgodny z ogólnie przyjętymi standardami w arborystyce i leśnictwie. Pierśnica, czyli obwód pnia zmierzony na wysokości 130 cm nad powierzchnią ziemi, jest istotnym wskaźnikiem zdrowia oraz wzrostu drzewa. Zgodnie z normami, ta wysokość została wybrana ze względu na to, iż jest to miejsce, w którym pień jest najbardziej typowy dla danego gatunku i nie ma wpływu na rozgałęzienia korony. Pomiar w tej lokalizacji pozwala specjalistom na dokładne określenie biomasy, wzrostu oraz kondycji drzewa, co jest kluczowe w zarządzaniu zasobami leśnymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest ocena wartości drewna w leśnictwie, gdzie dokładne pomiary większości pni przyczyniają się do optymalizacji pozyskania surowca. Ponadto, wyniki te są wykorzystywane w badaniach ekologicznych i przy ocenie wpływu na lokalne siedliska. Zrozumienie tego standardu jest fundamentalne dla każdego, kto pracuje w dziedzinie leśnictwa lub arborystyki.

Pytanie 2

Jakim narzędziem dokonuje się pomiaru pierśnicy drzew?

A. tyczką

B. taśmą mierniczą

C. łatą geodezyjną

D. teodolitem

Taśma miernicza jest najodpowiedniejszym narzędziem do pomiaru pierśnicy drzewa, ponieważ umożliwia dokładne i praktyczne dokonanie pomiaru obwodu pnia na wysokości 1,3 metra nad poziomem gruntu, co jest powszechnie uznawanym standardem w leśnictwie. Użycie taśmy mierniczej jest zgodne z normami pomiarowymi w leśnictwie, które stawiają nacisk na powtarzalność i dokładność pomiarów. Taśmy, zwłaszcza te wykonane z elastycznego materiału, pozwalają na dokładne odwzorowanie konturów pnia, co jest istotne dla uzyskania precyzyjnego wyniku. Na przykład, pomiar pierśnicy za pomocą taśmy dostarcza informacji nie tylko o wielkości drzewa, ale także jest używany do szacowania jego objętości oraz wartości drewna. W praktyce leśnicy regularnie dokonują takich pomiarów, aby monitorować wzrost drzewostanów oraz planować wycinki. Właściwe techniki pomiarowe są kluczowe dla zarządzania zasobami leśnymi i ochrony środowiska, dlatego znajomość i umiejętność posługiwania się taśmą mierniczą jest fundamentalna w tej dziedzinie.

Pytanie 3

Jaką rośliną charakteryzującą się zimozielonymi liśćmi jest

A. krzewuszka cudowna (Weigela florida)

B. malwa ogrodowa (Althea rosea)

C. bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)

D. irga pozioma (Cotoneaster horizontalis)

Bukszpan wieczniezielony, czyli Buxus sempervirens, to roślina, która przez cały rok trzyma swoje liście w zieleni. Fajnie się go używa w ogrodach, bo można tworzyć z niego gęste żywopłoty i wygląda naprawdę ładnie w parkach. Jego liście mają eliptyczny kształt i są skórzaste, więc dobrze znoszą różne warunki pogodowe. Z mojego doświadczenia, bukszpan świetnie pasuje do ogrodów formalnych, bo ciągle wygląda estetycznie. Ważne jest, żeby pamiętać, że potrzebuje odpowiedniego stanowiska - najlepiej rośnie w dobrze przepuszczalnej glebie i umiarkowanym słońcu, co ma kluczowe znaczenie dla jego zdrowia i wzrostu.

Pytanie 4

Wskaż zestaw materiałów, które są używane do budowy standardowego murku suchego?

A. Kamienie, żwir, podsypka piaskowa

B. Beton, żwir, podsypka piaskowa

C. Kamienie, żwir, zaprawa

D. Okładzina z piaskowca, piasek, beton

Wybór materiałów do budowy murku suchego jest kluczowy dla jego trwałości i funkcjonalności. Kamienie, żwir oraz podsypka piaskowa stanowią idealny zestaw, ponieważ każdy z tych elementów pełni istotną rolę. Kamienie, jako podstawowy materiał, zapewniają odpowiednią stabilność i wytrzymałość struktury. Ich różnorodność pod względem kształtu i wielkości umożliwia lepsze dopasowanie do formy murku, co zwiększa jego odporność na osuwanie się. Żwir działa jako materiał wypełniający, który poprawia drenaż i stabilizuje konstrukcję, co jest szczególnie istotne w warunkach zmiennej pogody. Podsypka piaskowa, z kolei, służy do wypełnienia przestrzeni między kamieniami, co zapobiega ich przesuwaniu się. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami budownictwa, które zalecają wykorzystanie naturalnych materiałów, aby zapewnić harmonijną integrację z otoczeniem oraz minimalizację wpływu na środowisko. W praktyce, murki suche są często stosowane w ogrodach, na tarasach oraz w budowie małych schodów ogrodowych, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem architektonicznym.

Pytanie 5

Zastosowanie nawozów azotowych w głębokiej warstwie gleby podczas wzrostu roślin, określane jest jako nawożenie

A. startowe

B. pogłównym

C. dolistne

D. podstawowe

Odpowiedzi, które wskazują na nawożenie podstawowe, dolistne lub startowe, nie oddają charakterystyki oraz zasadności doglebowego stosowania nawozów azotowych w trakcie wegetacji. Nawożenie podstawowe zazwyczaj odnosi się do początkowego dostarczania składników odżywczych do gleby przed siewem, co nie uwzględnia dynamicznych potrzeb roślin w trakcie ich wzrostu. Nawożenie dolistne to technika, która polega na aplikacji nawozów bezpośrednio na liście roślin, co ma zastosowanie głównie w sytuacjach, gdy rośliny wykazują niedobory składników odżywczych, ale nie jest to metoda doglebowa. Nawożenie startowe, z kolei, dotyczy początkowej fazy wzrostu roślin, ale nie jest to odpowiednie określenie dla doglebowej aplikacji nawozów azotowych w trakcie całego okresu wegetacji. W związku z tym, przyjmuje się, że kluczowe jest dostosowanie nawożenia do aktualnych potrzeb roślin oraz monitorowanie ich stanu zdrowia. Błędy w interpretacji tych terminów mogą prowadzić do nieefektywnego nawożenia, co nie tylko ogranicza plony, ale także może skutkować negatywnym wpływem na środowisko, w tym zanieczyszczeniem wód gruntowych azotem.

Pytanie 6

Dostarczanie azotu roślinom ozdobnym skutkuje

A. skarłowaceniem młodych pędów

B. żółknięciem pędów oraz liści

C. intensywnym wzrostem części wegetatywnej

D. opadaniem liści oraz kwiatów

Nawożenie roślin ozdobnych azotem jest kluczowym elementem ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Azot jest jednym z podstawowych makroelementów, który wpływa na rozwój części wegetatywnej roślin, w tym liści i pędów. Jego obecność w nawozach stymuluje syntezę chlorofilu, co prowadzi do intensyfikacji fotosyntezy. W praktyce oznacza to, że rośliny nawożone azotem wykazują szybszy wzrost oraz lepszą kondycję, co jest niezwykle istotne w przypadku roślin ozdobnych, które mają być atrakcyjne wizualnie. Zastosowanie nawozów azotowych, takich jak saletra amonowa czy mocznik, powinno być dostosowane do fazy wzrostu roślin; na przykład w okresie intensywnego wzrostu warto zwiększyć dawki azotu, aby maksymalizować efekty. Dobrze zaplanowane nawożenie azotem przyczynia się także do poprawy odporności roślin na choroby oraz wpływa na jakość kwiatów. W kontekście dobrych praktyk w ogrodnictwie, monitorowanie poziomu azotu w glebie oraz dostosowanie nawożenia do specyficznych potrzeb roślin jest kluczowe dla uzyskania najlepszych wyników.

Pytanie 7

Jakie gatunki roślin potrzebują wsparcia konstrukcyjnego?

A. Pelargonie, petunie

B. Powojniki, glicynie

C. Funkie, werbeny

D. Hortensje, lilaki

Powojniki i glicynie to rośliny pnące, które wymagają wsparcia w postaci konstrukcji, takich jak trejaże, pergole czy kraty, aby mogły się prawidłowo rozwijać. Te rośliny wykorzystują swoje pnące pędy do wspinania się, co pozwala im uzyskać lepsze nasłonecznienie oraz dostęp do powietrza, co jest kluczowe dla ich wzrostu. Przykładowo, powojniki (Clematis) mogą osiągać znaczne wysokości, a ich kwiaty, które są często duże i efektowne, najlepiej prezentują się, gdy są umieszczone na wysokości. Glicynie (Wisteria) z kolei, tworzą piękne kaskady kwiatów, które również są bardziej widoczne, gdy roślina jest wspierana przez odpowiednią konstrukcję. Użycie konstrukcji wspierających jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie, które zalecają dostosowanie metod uprawy do naturalnych potrzeb roślin, co przyczynia się do ich zdrowego wzrostu i obfitego kwitnienia.

Pytanie 8

Projektując roślinne ozdoby na czas świąt Bożego Narodzenia, jakie elementy należy uwzględnić?

A. azalię i poinsecję

B. poinsecję i zygokaktusa

C. hortensję oraz zygokaktusa

D. hortensję oraz azalię

Poinsecja, znana również jako wilczomlecz nadobny, oraz zygokaktus, popularnie zwany kaktusem bożonarodzeniowym, są idealnymi roślinami do dekoracji na okres świąteczny. Poinsecja charakteryzuje się intensywnymi kolorami liści, które mogą przybierać odcienie czerwieni, bieli i różu, co czyni ją atrakcyjną ozdobą. Warto zauważyć, że jest to roślina, która wymaga odpowiednich warunków świetlnych i temperaturowych, aby zachować swoje piękno przez cały okres świąteczny. Zygokaktus, z kolei, to roślina, która kwitnie na przełomie listopada i grudnia, jej delikatne kwiaty w odcieniach różu i bieli doskonale wpisują się w bożonarodzeniowy klimat. Obie rośliny można łączyć z innymi dekoracjami, takimi jak gałązki jodły czy świerku, co tworzy harmonijną kompozycję. W projektowaniu dekoracji roślinnych na Boże Narodzenie, warto też pamiętać o zasadach dotyczących pielęgnacji roślin, aby zapewnić im odpowiednie warunki wzrostu i dbać o ich estetykę przez cały czas trwania świąt.

Pytanie 9

Krzewem, który jest odporny na niskie temperatury i dobrze rozwija się w różnych rodzajach gleb, jest

A. tamaryszek drobnokwiatowy (Tamarix parviflora)

B. różanecznik (Rhododendron x hybrida)

C. hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)

D. lilak pospolity (Syringa vulgaris)

Lilak pospolity (Syringa vulgaris) to krzew, który wykazuje dużą odporność na mróz, co czyni go idealnym wyborem do ogrodów w klimacie umiarkowanym. Roślina ta potrafi przetrwać trudne warunki zimowe, co sprawia, że jest często stosowana w przestrzeniach publicznych oraz prywatnych ogrodach. Lilaki preferują gleby dobrze przepuszczalne, ale potrafią dostosować się do różnych rodzajów podłoża, co pozwala na ich uprawę w różnych warunkach glebowych. W praktyce oznacza to, że mogą być sadzone zarówno na piaszczystych, jak i gliniastych glebach, a także w miejscach o ograniczonym dostępie do wody. Ponadto, lilaki są cenione za swoje dekoracyjne kwiaty, które przyciągają owady zapylające i są doskonałym elementem ogrodowej kompozycji. Dzięki swojej uniwersalności, lilak pospolity jest często stosowany w standardach projektowania krajobrazu, gdzie jego walory estetyczne i odporność na niekorzystne warunki są wysoko cenione.

Pytanie 10

Jakie rośliny należy wykorzystać do obsadzenia strefy wód płytkich w akwenie wodnym?

A. lilię wodną

B. kosaćca żółtego

C. salwinię pływającą

D. moczarkę kanadyjską

Salwinia pływająca, mimo że jest często spotykaną rośliną wodną, nie jest odpowiednia do obsadzania strefy wód płytkich ze względu na jej charakterystyki ekologiczne. Roślina ta jest gatunkiem inwazyjnym, który może szybko zdominować zbiorniki wodne, co prowadzi do zaburzeń równowagi ekosystemu. Jej masowy rozwój powoduje zacienienie wód, co negatywnie wpływa na inne rośliny i organizmy wodne, prowadząc do spadku bioróżnorodności. Lilia wodna, choć estetyczna, również nie jest najlepszym wyborem do stref wodnych płytkich, ponieważ preferuje głębsze wody. Może ograniczać się tylko do stref głębszych, gdzie ma dostęp do wystarczającej ilości światła. Moczarka kanadyjska to roślina, która również nie jest typowym wyborem do strefy płytkiej, szczególnie w przypadku zbiorników, gdzie celem jest stworzenie naturalnych habitatów dla lokalnej fauny i flory. Ogólnie rzecz biorąc, nieprawidłowy dobór roślin może prowadzić do zaburzeń ekosystemowych, spadku jakości wody oraz utraty siedlisk, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Zrozumienie właściwych wymagań ekologicznych roślin jest kluczowe dla każdego, kto planuje prace związane z rekultywacją lub projektowaniem zbiorników wodnych.

Pytanie 11

Roślina jednoliścienna, która tworzy kłącza, to

A. mniszek lekarski (Taraxacum officinale)

B. perz właściwy(Agropyron repens)

C. bylica pospolita (Artemisia vulgaris)

D. pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)

Bylica pospolita (Artemisia vulgaris), mniszek lekarski (Taraxacum officinale) oraz pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) to gatunki roślin, które nie spełniają kryteriów określających chwast wytwarzający kłącza oraz będący rośliną jednoliścienną. Bylica pospolita jest rośliną wieloletnią, jednak nie produkuje kłączy, lecz rozprzestrzenia się głównie przez nasiona. Jej właściwości lecznicze sprawiają, że jest często wykorzystywana w fitoterapii, ale nie jest uważana za chwast w kontekście ogrodnictwa. Mniszek lekarski, znany ze swoich właściwości odżywczych i zdrowotnych, również nie wytwarza kłączy, a jego nasiona są rozprzestrzeniane przez wiatr, co utrudnia kontrolę nad jego populacją, ale nie czyni go jednoliściennym chwastem. Pokrzywa zwyczajna, choć ma swoje zastosowania w medycynie naturalnej, również nie wytwarza kłączy i charakteryzuje się innym sposobem rozmnażania. Wybór niewłaściwej odpowiedzi często wynika z nieznajomości podstawowych różnic pomiędzy rodzajami roślin, ich rozmnażaniem oraz sposobami ich rozprzestrzeniania. Kluczowe jest zrozumienie, że kłącza są charakterystyczne dla niektórych roślin jednoliściennych, które mają zdolność do lateralnego wzrostu pod ziemią, co pozwala im na efektywne zajmowanie przestrzeni. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do błędnych interpretacji i wyboru niewłaściwych odpowiedzi.

Pytanie 12

Kainit stosuje się w celu zaspokojenia niedoborów w glebie

A. potasu

B. magnezu

C. fosforu

D. azotu

Kainit to taki nawóz, który zawiera potas w postaci chlorku potasu i siarczanu magnezu. Ten potas to naprawdę ważny składnik dla roślin, bo ma duży wpływ na wiele procesów biochemicznych. Jak jest go w glebie, to rośliny lepiej rozwijają korzenie, są bardziej odporne na choroby i lepiej radzą sobie z wodą. Jak potasu brakuje, to rośliny mogą być słabsze i łatwiej je zaatakują choroby, co w efekcie zmniejsza plony. Używając kainitu, można odwiedzić uprawy, takie jak ziemniaki czy kukurydza, które potrzebują sporo potasu, żeby wydajność była na dobrym poziomie. Warto wprowadzać kainit do gleby w odpowiednich ilościach, bo to naprawdę poprawia jakość i wydajność plonów. Zawsze pamiętaj, żeby stosować nawozy zgodnie z analizą gleby i ogólnymi zasadami agrotechnicznymi, bo to jest kluczowe w dobrym rolnictwie.

Pytanie 13

Jaką minimalną odległość należy zachować przy sadzeniu drzew od instalacji kanalizacyjnych, gazowych lub cieplnych?

A. 0,75 m

B. 7,50 m

C. 2,00 m

D. 5,00 m

Dopuszczalna minimalna odległość sadzenia drzew od przewodów kanalizacyjnych, gazowych lub ciepłowniczych wynosi 2,00 m. Takie wymagania są zgodne z normami budowlanymi oraz przepisami prawa, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno infrastruktury, jak i osób korzystających z terenów, w których prowadzona jest działalność sadownicza. Utrzymanie tej odległości pozwala na uniknięcie uszkodzeń przewodów w wyniku rozrastania się korzeni drzew, co może prowadzić do poważnych awarii, a nawet do sytuacji zagrażających życiu. W praktyce, przy sadzeniu drzew w pobliżu infrastruktury podziemnej, warto również zwrócić uwagę na rodzaj drzewa oraz jego potencjalne rozmiary w przyszłości, co może wpłynąć na konieczność zachowania większych odstępów. W przypadku projektowania ogrodów, osiedli mieszkaniowych czy terenów rekreacyjnych, przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia długoterminowej stabilności i bezpieczeństwa całej infrastruktury.

Pytanie 14

Jaka będzie długość projektowanego kwietnika sezonowego na planie w skali 1:50, gdy jego rzeczywista długość wynosi 2,5 m?

A. 5,0 cm

B. 2,5 cm

C. 25,0 cm

D. 12,5 cm

Odpowiedź 5,0 cm jest poprawna, ponieważ przy skali 1:50 każdy 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Dlatego, aby obliczyć długość kwietnika na planie, musimy podzielić rzeczywistą długość kwietnika przez wartość skali. Rzeczywista długość wynosi 2,5 m, co jest równe 250 cm. Zatem, aby uzyskać długość na planie w skali 1:50, wykonujemy obliczenie: 250 cm / 50 = 5,0 cm. W praktyce, znajomość skali jest kluczowa w planowaniu przestrzennym i architektonicznym, ponieważ pozwala na dokładne odwzorowanie wymiarów w projektach. Używając skali, architekci i projektanci mogą stworzyć precyzyjne plany, które są łatwiejsze do zrozumienia i interpretacji. Dzięki temu skale są powszechnie stosowane w rysunkach technicznych i planach budowlanych, co pozwala uniknąć błędów w realizacji projektów.

Pytanie 15

Aby przyspieszyć rozwój nowych korzeni bezpośrednio po aeracji, co należy wykonać?

A. podlewanie

B. mulczowanie

C. piaskowanie

D. wałowanie

Wałowanie, podlewanie i mulczowanie to techniki, które mogą być stosowane w pielęgnacji gleby, ale nie są optymalne bezpośrednio po aeracji, szczególnie w kontekście przyspieszania powstawania nowych korzeni. Wałowanie, choć przydatne w stabilizacji gleby, może spowodować zbyt duże zagęszczenie podłoża, co z kolei ogranicza rozwój nowych korzeni. Gleba musi być wystarczająco przewiewna, aby korzenie mogły się swobodnie rozwijać, a wałowanie narusza tę równowagę. Podlewanie po aeracji jest również ważne, ale jego nadmiar nie dostarcza struktury do gleby, więc nie wspiera rozwoju korzeni tak efektywnie jak piaskowanie. Mulczowanie, z drugiej strony, jest korzystne w kontekście ochrony gleby przed erozją i utrzymywaniu wilgoci, lecz nie dostarcza niezbędnej struktury, która umożliwia rozwój korzeni. W przypadku pytań dotyczących technik ogrodniczych, ważne jest, aby podejść do zagadnienia holistycznie, rozważając, które metody najlepiej wspierają określone cele, takie jak zwiększenie biodiversity, poprawa jakości gleby i wspieranie zdrowego wzrostu roślin. Błędem jest zatem myślenie, że inne metody mogą zastąpić piaskowanie w procesie regeneracji korzeni, co może prowadzić do nieefektywnej pielęgnacji oraz nieoptymalnych warunków dla roślin.

Pytanie 16

Elementy architektury ogrodowej, które pełnią zarówno funkcje dekoracyjne, jak i praktyczne, w postaci umocnień zapobiegających osuwaniu się ziemi to

A. wgłębniki

B. mostki

C. murki oporowe i kwiatowe

D. bramki oraz trejaże

Murki oporowe i kwiatowe są istotnym elementem architektury ogrodowej, który pełni zarówno funkcje dekoracyjne, jak i praktyczne. Murki oporowe nazywane są również murkami stabilizującymi, ponieważ ich głównym zadaniem jest przeciwdziałanie erozji gleby oraz osuwaniu się ziemi w obszarach o nachylonym terenie. Dzięki swoim właściwościom konstrukcyjnym, mury te zatrzymują ziemię, co zapobiega jej spływaniu podczas intensywnych opadów deszczu. Z kolei murki kwiatowe, które są lżejszą wersją murów oporowych, służą do tworzenia estetycznych rabat kwiatowych, a także mogą pełnić funkcję podziału przestrzeni w ogrodzie. W budowie murków istotne jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak właściwe zaopatrzenie w drenaż, aby uniknąć gromadzenia się wody, co może prowadzić do ich destabilizacji. Przykłady zastosowania murków oporowych można znaleźć w ogrodach przydomowych, parkach oraz na terenach rekreacyjnych, gdzie stosowane są one jako elementy krajobrazu oraz jako praktyczne rozwiązania inżynieryjne, które zapewniają zabezpieczenie przed erozją.

Pytanie 17

Jakie rośliny występują w zbiorowiskach przywodnych?

A. rogatka sztywnego i moczarki kanadyjskiej

B. grążela żółtego i osoki aloesowatej

C. żurawiny błotnej i dąbrówki kosmatej

D. trzciny pospolitej i pałki wąskolistnej

Zbiorowiska przywodne, często występujące w pobliżu zbiorników wodnych, są charakterystyczne dla ekosystemów o dużej wilgotności i dużym zróżnicowaniu florystycznym. Trzcina pospolita (Phragmites australis) i pałka wąskolistna (Schoenoplectus triqueter) to dwa kluczowe gatunki roślin, które dominują w takich zbiorowiskach. Trzcina pospolita jest rośliną o silnych, elastycznych łodygach, która pełni istotną rolę w stabilizacji brzegów zbiorników oraz w filtracji wody. Jej obecność sprzyja bioróżnorodności, tworząc siedliska dla wielu organizmów, w tym ptaków, owadów oraz ryb. Pałka wąskolistna, z kolei, jest rośliną, która przyczynia się do zwiększenia retencji wody oraz wspomaga procesy biologiczne zachodzące w strefach przybrzeżnych. Oba te gatunki są także wykorzystywane w rekultywacji terenów zdegradowanych oraz w programach ochrony przyrody, co podkreśla ich znaczenie dla zrównoważonego rozwoju i ochrony ekosystemów wodnych.

Pytanie 18

Który z wymienionych elementów przestrzeni zielonej można wykorzystać na cmentarzu?

A. Zegar słoneczny

B. Siedzisko huśtawkowe

C. Ławkę

D. Staw ozdobny

Ławka jest elementem małej architektury, który pełni istotną rolę na cmentarzach, ponieważ zapewnia odwiedzającym miejsce do odpoczynku i refleksji. W kontekście projektowania terenów zieleni na cmentarzach, ławki powinny być umieszczane w dogodnych lokalizacjach, umożliwiających widok na aleje i groby, co sprzyja kontemplacji. Warto zwrócić uwagę na materiały, z których są wykonane, ponieważ muszą być odporne na działanie warunków atmosferycznych, takie jak deszcz czy mróz, a także na działanie promieniowania UV. Najczęściej stosowane materiały to stal nierdzewna, drewno oszlifowane oraz kompozyty, które łączą estetykę z trwałością. Wybór odpowiedniego stylu ławki również jest istotny, aby harmonizowała ona z otoczeniem cmentarza, wspierając jego spokój i powagę. Projektując cmentarze, urbanistyka i architektura krajobrazu powinny bazować na dobrych praktykach, które uwzględniają nie tylko funkcjonalność, ale również estetykę oraz szacunek dla miejsca, które jest przestrzenią pamięci.

Pytanie 19

Jaką materiałową warstwę drenującą zastosujemy przy projektowaniu ogrodu na płaskim dachu?

A. klińca

B. otoczaków

C. keramzytu

D. gliny

Keramzyt jest materiałem o doskonałych właściwościach drenażowych, który idealnie sprawdza się jako warstwa drenująca w konstrukcjach na płaskich dachach. Jego lekka i porowata struktura sprawia, że efektywnie odprowadza wodę, co jest niezwykle istotne w przypadku dachów, gdzie gromadzenie się wody może prowadzić do uszkodzeń i przeciążeń konstrukcyjnych. Keramzyt również cechuje się wysoką odpornością na działanie niskich i wysokich temperatur, co czyni go materiałem trwałym i odpornym na warunki atmosferyczne. W praktyce, warstwa keramzytu stosowana na dachu nie tylko poprawia drenaż, ale także izoluje termicznie, co jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi w zakresie energooszczędności. Standardy budowlane często zalecają stosowanie keramzytu ze względu na jego właściwości hydrofobowe oraz zdolność do ułatwiania odparowywania wilgoci, co zapobiega powstawaniu pleśni i innych problemów związanych z wilgocią. Przykłady zastosowania keramzytu obejmują systemy zielonych dachów czy ogrodów na dachach, gdzie działanie drenażowe jest kluczowe dla utrzymania zdrowego środowiska roślinnego.

Pytanie 20

Gdzie powinno być umiejscowione miejsce okulizacji lub szczepienia po zasadzeniu róż rabatowych bez bryły korzeniowej?

A. na poziomie gruntu

B. 10 cm poniżej powierzchni gruntu

C. 4 - 5 cm poniżej powierzchni gruntu

D. 2 - 3 cm powyżej powierzchni gruntu

Poprawna odpowiedź, czyli umiejscowienie miejsca okulizacji lub szczepienia róż rabatowych 4 - 5 cm pod powierzchnią gruntu, jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Umieszczając miejsce szczepienia na tym poziomie, zapewniamy, że roślina będzie miała odpowiednią ochronę przed mrozem oraz innymi niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. W praktyce, takie zakopanie miejsca okulizacji sprzyja lepszemu ukorzenieniu się rośliny, co prowadzi do jej szybszego i bardziej stabilnego wzrostu. Ponadto, zgodnie z dobrą praktyką ogrodniczą, szczepione rośliny powinny być sadzone na odpowiedniej głębokości, aby uniknąć nadmiernego przewiewania korzeni, co może prowadzić do ich osłabienia. Warto również zwrócić uwagę, że różne odmiany mogą mieć różne wymagania co do głębokości sadzenia, jednak ogólna zasada mówiąca o umiejscowieniu miejsca szczepienia 4 - 5 cm pod powierzchnią gruntu jest powszechnie akceptowana w branży ogrodniczej.

Pytanie 21

Na mapie terenowej, gdzie rzeczywista odległość 5 m odpowiada 2,5 cm, zastosowano skalę

A. 1:20

B. 1:200

C. 1:50

D. 1:100

Analizując pozostałe odpowiedzi, warto zauważyć, że błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania skal. Na przykład, skala 1:50 sugeruje, że 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Zatem 2,5 cm na planie odpowiadałoby 125 cm w rzeczywistości, co jest znacznie mniej niż 5 m. To częsty błąd, gdyż użytkownik może nie uwzględnić, że taka skala znacznie pomniejsza odległości. Skala 1:100 także jest niewłaściwa, ponieważ w tym przypadku 2,5 cm na planie odpowiadałoby 250 cm (2,5 m) w rzeczywistości, co również nie zgadza się z podaną odległością 5 m. Również skala 1:20 jest niepoprawna, gdyż 2,5 cm odpowiadałoby 50 cm w rzeczywistości, co jest zupełnie nieadekwatne do rzeczywistej odległości. Typowe błędy polegają na nieprzekształceniu jednostek oraz braku uwzględnienia, jak duża jest skala w stosunku do rzeczywistości. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak obliczać przeliczenia i jakie są konsekwencje wyboru konkretnej skali dla odwzorowania wymiarów w projektach technicznych.

Pytanie 22

Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) polega na skracaniu

A. zeszłorocznych pędów - w sezonie zimowym

B. tegorocznych pędów - w okresie jesieni

C. tegorocznych pędów - wiosną

D. zeszłorocznych pędów - podczas lata

Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) jest kluczowym zabiegiem w pielęgnacji tej rośliny, które powinno być przeprowadzane wiosną, na tegorocznych pędach. W tym czasie roślina jest w fazie aktywnego wzrostu, co sprzyja szybkiemu gojeniu się ran po cięciu oraz stymuluje rozwój nowych pędów. Prawidłowe przycinanie polega na skracaniu pędów o około jedną trzecią ich długości, co pozwala na zagęszczenie krzewu i nadanie mu pożądanej formy. Przykładowo, w przypadku krzewów, które są zbyt rozłożyste, cięcie wiosenne pozwala na kontrolowanie ich kształtu, a także na poprawę cyrkulacji powietrza, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Warto również pamiętać, że cięcie formujące należy łączyć z nawożeniem i regularnym podlewaniem, co przyczyni się do zdrowego wzrostu i estetycznego wyglądu rośliny. Standardy pielęgnacji roślin zalecają, aby cięcia były wykonywane narzędziami oostrymi i odpowiednio zdezynfekowanymi, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i chorób.

Pytanie 23

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, oblicz koszty pośrednie razem dla robocizny i sprzętu.

	Razem	Robocizna (R)	Materiały (M)	Sprzęt (S)
Koszty bezpośrednie	600,00	100,00	200,00	300,00
Koszty pośrednie 50% (R, S)	-------	-------	-------	-------

A. 50,00 zł

B. 100,00 zł

C. 150,00 zł

D. 200,00 zł

Poprawna odpowiedź to 200,00 zł, co można obliczyć poprzez wcześniejsze zsumowanie kosztów bezpośrednich robocizny i sprzętu oraz zastosowanie odpowiedniego współczynnika dla kosztów pośrednich. Koszty pośrednie to te wydatki, które nie mogą być bezpośrednio przypisane do konkretnego projektu, ale są niezbędne do ogólnego funkcjonowania. W praktyce, w wielu branżach, takie wyliczenia są niezbędne do tworzenia budżetów, które odzwierciedlają rzeczywiste koszty, a także do analizy rentowności projektów. Na przykład, w budownictwie, sumując koszty robocizny i sprzętu do określenia kosztów pośrednich, można lepiej zrozumieć całkowity budżet projektu, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji strategicznych. Dobre praktyki wskazują na konieczność regularnego audytowania tych kosztów, aby zapewnić ich adekwatność oraz zgodność z obowiązującymi standardami rachunkowości. Warto również pamiętać, że skuteczne zarządzanie kosztami pośrednimi może przyczynić się do optymalizacji wydatków oraz zwiększenia efektywności operacyjnej.

Pytanie 24

Do przycinania żywopłotów oraz modelowania krzewów stosuje się

A. sekatora

B. kosiarki samobieżnej

C. areatora

D. wykaszarki z wymienną głowicą na nożyce

Wykaszarka z wymienną głowicą na nożyce to narzędzie idealne do cięcia żywopłotów oraz formowania krzewów. Dzięki zastosowaniu wymiennej głowicy, możliwe jest dostosowanie narzędzia do różnych zadań ogrodniczych. Nożyce do żywopłotów zapewniają precyzyjne cięcie, co jest kluczowe dla zachowania estetyki oraz zdrowia roślin. Użycie wykaszarki zwiększa efektywność pracy, ponieważ pozwala na szybkie i równomierne przycinanie dużych powierzchni. W praktyce, stosowanie tego typu sprzętu może znacząco oszczędzić czas w porównaniu do tradycyjnych metod, jak ręczne przycinanie sekatorem. Ponadto, wykaszarki spełniają normy jakości i bezpieczeństwa, co jest ważne w kontekście profesjonalnych prac ogrodniczych. Warto również dodać, że wykorzystując właściwe akcesoria, można dostosować narzędzie do indywidualnych potrzeb, co jest istotne w kontekście zróżnicowanych typów roślin oraz ich wzrostu.

Pytanie 25

Przykładem różnic w kształcie wśród roślin jest porównanie poniższych odmian żywotnika zachodniego:

A. 'Hoseri' - 'Danica'

B. 'Danica' - 'Globosa'

C. 'Columna' - 'Globosa'

D. 'Columna' - 'Smaragd'

Odpowiedź 'Columna' - 'Globosa' jest prawidłowa, ponieważ oba te odmiany żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis) różnią się znacząco kształtem oraz pokrojem, co jest kluczowym aspektem kontrastu kształtu w ogrodnictwie. 'Columna' charakteryzuje się wąskim, kolumnowym pokrojem, co sprawia, że jest idealna do tworzenia wysokich, wąskich żywopłotów oraz jako element architektury ogrodowej. Z kolei 'Globosa' to odmiana o krępych, zaokrąglonych kształtach, doskonale nadająca się do rabat kwiatowych oraz jako element kompozycji w ogrodach skalnych. Używanie kontrastujących kształtów roślin w projektowaniu ogrodów pozwala na uzyskanie większej głębi wizualnej, co jest zgodne z zasadami kompozycji ogrodowej. W praktyce, zestawienie tych dwóch odmian może być użyte do podkreślenia linii wertykalnych oraz horyzontalnych w aranżacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu krajobrazu.

Pytanie 26

Jaką czynność należy wykonać zaraz po rozłożeniu darni, gdy zakładamy trawnik metodą darniowania?

A. Wałowanie

B. Nawożenie

C. Koszenie

D. Podlewanie

Wałowanie darni jest kluczowym etapem w procesie zakładania trawnika metodą darniowania. Po rozłożeniu darni, wałowanie ma na celu zapewnienie dobrego kontaktu pomiędzy podłożem a darnią, co sprzyja lepszemu ukorzenieniu. Proces ten polega na równomiernym naciskaniu na powierzchnię darni w celu eliminacji powietrza z podłoża oraz usunięcia nierówności, co jest istotne dla prawidłowego wzrostu trawnika. Wałowanie powinno być wykonane z użyciem wałów mechanicznych lub ręcznych, które są dostosowane do typu gleby. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami agronomicznymi i zapewnia, że darń jest stabilna, co minimalizuje ryzyko jej przesuwania się pod wpływem wody lub wiatru. Dodatkowo, poprawnie wykonane wałowanie wspomaga nawadnianie oraz nawożenie, ponieważ sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i substancji odżywczych przez system korzeniowy. Efektem jest zdrowszy, bardziej odporny trawnik, który szybciej się ukorzenia i rozwija.

Pytanie 27

Do obszarów zieleni przeznaczonych na aktywny wypoczynek zaliczają się

A. bulwary nad rzekami

B. parki wielofunkcyjne

C. miejskie promenady

D. skwery osiedlowe

Wypoczynek czynny w zieleni to nie promenady miejskie ani bulwary, bo te raczej są do spacerów i nie sprzyjają intensywnej aktywności. Chociaż promenady wyglądają fajnie i są popularne do relaksu, to często są ograniczone tylko do spacerów. Bulwary nad rzeką też mają funkcję rekreacyjną, ale głównie skupiają się na widokach i odpoczynku przy wodzie, a nie na sportach. Skwery osiedlowe są bardziej lokalne i raczej służą do relaksu, bez wielu elementów do sportu. Jak się planuje przestrzeń w miastach, to trzeba pamiętać o różnych typach zieleni, żeby zaspokoić potrzeby mieszkańców. Dobrze zaplanowane miejsca powinny łączyć aktywność fizyczną, interakcje społeczne i relaks, co jest kluczowe dla rozwoju miast. Często ludzie mylą funkcje przestrzeni z ich formą, a to prowadzi do złego projektowania terenów zieleni.

Pytanie 28

Mszyce, które zagrażają krzewom oraz drzewom iglastym, to jakiego rodzaju owady?

A. ochojniki

B. opuchlaki

C. miniarki

D. zmieniki

Ochojniki to grupa owadów z rodziny mszyc, które są znane z atakowania krzewów i drzew iglastych, w tym popularnych gatunków takich jak sosny czy świerki. Charakteryzują się specyficzną budową ciała i sposobem życia, co sprawia, że stają się szkodnikami w wielu ekosystemach leśnych i ogrodach. Posiadają zdolność do tworzenia koloni na roślinach, co prowadzi do ich osłabienia, a w skrajnych przypadkach do obumierania. Zwalczanie ochojników powinno być przeprowadzane zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin, która łączy metody chemiczne, biologiczne oraz agrotechniczne. Przykładem skutecznej praktyki jest wykorzystanie naturalnych wrogów ochojników, takich jak biedronki czy pasożytnicze osy, które mogą pomóc w kontrolowaniu ich populacji. Warto również regularnie monitorować rośliny, aby wczesne wykrywanie infestacji umożliwiło szybsze działania zapobiegawcze.

Pytanie 29

Zgodnie z wytycznymi przedstawionymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, przy klasyfikacji drzew piennych w szkółce, obwody pni sortowanych drzew powinno się mierzyć na wysokości

A. 100 cm

B. 50 cm

C. 80 cm

D. 10 cm

Niepoprawne odpowiedzi dotyczące pomiaru obwodu pni drzew piennych na wysokościach innych niż 100 cm opierają się na nieporozumieniach związanych z praktyką pomiarową w szkółkarstwie. Pomiar na wysokości 10 cm, 50 cm czy 80 cm nie odzwierciedla rzeczywistego rozwoju drzew, a także może prowadzić do znacznych różnic w ocenie jakości drzew. Obwód pnia na wysokości 10 cm często nie uwzględnia wzrostu drzewa, co może skutkować zaniżonymi danymi na temat jego wartości. Podobnie, pomiar na wysokości 50 cm i 80 cm może prowadzić do niejednoznaczności w klasyfikacji, zwłaszcza w przypadku drzew o dużym pniu, gdzie różnice w obwodzie mogą być znaczne. W praktyce ogrodniczej, przy sprzedaży drzew, istotne jest, aby pomiary były wykonywane na stabilnej wysokości, która odzwierciedla potencjał rozwoju drzewa w przyszłości. Zaniechanie tego standardu może prowadzić do błędnych decyzji, zarówno w kontekście zakupu, jak i sadzenia drzew, co ostatecznie wpływa na efektywność uprawy oraz satysfakcję klientów. Dlatego przyjęcie wspólnego standardu pomiaru na wysokości 100 cm jest kluczowe dla zapewnienia jakości i zgodności w branży szkółkarskiej.

Pytanie 30

Aby zaaranżować rabatę znajdującą się pod koronami drzew liściastych, należy wybrać zestaw roślin składający się

A. z zawilca i floksa

B. z rozchodnika i smagliczki

C. z pełnika i krwawnika

D. z konwalii i zawilca

Wybór konwalii i zawilca do obsadzenia rabaty pod koronami drzew liściastych jest odpowiedni ze względu na specyfikę tych roślin oraz ich wymagania środowiskowe. Konwalia majowa (Convallaria majalis) preferuje miejsca półcieniste i wilgotne, co czyni ją idealnym gatunkiem do sadzenia w takich warunkach, gdzie otrzymuje ograniczoną ilość światła słonecznego. Zawilec (Anemone) również dobrze rośnie w podobnych warunkach, a wiele jego gatunków kwitnie wczesną wiosną, co przyczynia się do estetyki rabaty. Dobrze dobrany zestaw roślin powinien uwzględniać różnorodność oraz cykle kwitnienia, co zapewnia atrakcyjność wizualną przez cały sezon wegetacyjny. W praktyce, odpowiednie zestawienie roślin wpływa na zdrowie rabaty oraz jej odporność na choroby, co jest zgodne z nowoczesnymi praktykami projektowania ogrodów. Warto również pamiętać o odpowiednim doborze podłoża oraz regularnym podlewaniu, aby stworzyć optymalne warunki dla wzrostu tych roślin.

Pytanie 31

W projekcie rabaty przewidziano rozmieszczenie roślin w odstępie 20 x 20 cm, a odległość pierwszego rzędu od krawędzi obsadzenia powinna wynosić

A. 10 cm

B. 25 cm

C. 5 cm

D. 20 cm

Wybór odpowiedzi 20 cm, 5 cm lub 25 cm może wynikać z nieporozumienia co do zasad sadzenia roślin. Ustalona odległość 20 cm dotyczy rozstawu między roślinami, a nie odległości od granicy kwietnika. Wybór 20 cm jako odległości od krawędzi nie uwzględnia faktu, że rośliny potrzebują przestrzeni do wzrostu, a zbyt duża odległość może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania powierzchni. Odpowiedź 5 cm jest z kolei niewłaściwa, ponieważ zbyt mała odległość od granicy ogranicza przestrzeń dla rozwoju korzeni i może prowadzić do przedwczesnego umierania roślin, ze względu na konkurencję o zasoby. Odpowiedź 25 cm może być uznana za nadmierną, co wiąże się z nieefektywnym zagospodarowaniem przestrzeni oraz zwiększonymi kosztami związanymi z nasadzeniami. Zrozumienie odległości przy sadzeniu roślin jest kluczowe w projektowaniu kwietników, ponieważ nie tylko wpływa na estetykę, ale również na zdrowie roślin. W praktyce, właściwe planowanie rozstawu oraz odległości od granic jest niezbędne dla zapewnienia, że każda roślina ma dostęp do światła słonecznego, wody i składników odżywczych, co w konsekwencji prowadzi do bujnego wzrostu i długowieczności roślin w ogrodzie. Wiedza na temat tych zasad jest podstawą skutecznego ogrodnictwa i należy ją stosować w każdym projekcie sadzenia.

Pytanie 32

Aby poprawić właściwości gleby na obszarze przeznaczonym do stworzenia kwietnika sezonowego, należy rozprowadzić i wmieszać z glebą warstwę ziemi kompostowej o grubości 5 cm na obszarze 20 m². Ile m³ ziemi kompostowej jest wymagana do zrealizowania tego zadania?

A. 1,0 m3

B. 1,5 m3

C. 0,5 m3

D. 2,0 m3

W ogrodnictwie i budownictwie ważne są pojęcia związane z objętością, a pomylenie jednostek czy złe obliczenia mogą wprowadzić sporo chaosu. Grubość warstwy kompostu powinna być wyrażona w metrach, bo to ma znaczenie przy obliczeniach objętości. Jeżeli Twoja odpowiedź to coś innego niż 1 m³, to pewnie zrozumiałeś źle powierzchnię lub grubość. Na przykład, 0,5 m³ może wynikać z błędnego założenia, że grubość to 2,5 cm zamiast 5 cm, co obniżałoby objętość. Odpowiedzi jak 1,5 m³ czy 2,0 m³ mogą sugerować, że masz zbyt dużo materiału, a to też nie jest zgodne z tym, co planujemy. Pamiętaj, że za gruba warstwa kompostu może powodować problemy z przewiewnością i zatrzymywaniem wody, co niekorzystnie wpływa na rośliny. Dlatego przy przygotowywaniu terenów zielonych ważne jest, żeby trzymać się ustalonych norm i zaleceń odnośnie grubości warstw materiałów organicznych, bo to naprawdę wpływa na zdrowie roślin i równowagę w ekosystemie.

Pytanie 33

Na działkach z torfem charakteryzujących się odczynem pH gleby 4,5-5,5 zaleca się uprawę roślin gruntowych

A. różaneczników

B. dalii

C. róż

D. irysów

Różaneczniki (Rhododendron) są roślinami, które preferują gleby o kwaśnym odczynie pH, w zakresie od 4,5 do 5,5. Taki pH jest korzystny dla ich wzrostu, ponieważ odpowiada naturalnym warunkom występującym w ich siedliskach. Właściwy odczyn gleby wpływa na dostępność składników odżywczych, co jest kluczowe dla zdrowia i obfitości kwitnienia różaneczników. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie ogrodu, gdzie różaneczniki mogą być sadzone w grupach, co podkreśla ich walory estetyczne i tworzy harmonijną kompozycję z innymi roślinami preferującymi podobne warunki glebowe. Oprócz pH, istotne jest również zapewnienie odpowiedniej wilgotności gleby oraz unikanie zastoju wody, co może prowadzić do chorób korzeni. W praktyce ogrodniczej warto stosować torfy lub mulch, które utrzymują wilgoć i jednocześnie regulują pH gleby, co sprzyja zdrowemu wzrostowi tych roślin.

Pytanie 34

Który z podanych gatunków drzew można spotkać na madach przy dużych rzekach?

A. Grab pospolity (Carpinus betulus)

B. Olcha czarna (Alnus glutinosa)

C. Sosna zwyczajna (Pinus silvestris)

D. Świerk pospolity (Picea abies)

Olcha czarna (Alnus glutinosa) jest gatunkiem drzew, który występuje na madach zalewowych dużych rzek, co czyni ją kluczowym elementem ekosystemów tych obszarów. Charakteryzuje się zdolnością do życia w wilgotnych warunkach, co jest niezwykle istotne na terenach, które regularnie podlegają zalaniu. Roślina ta ma także zdolność do współpracy z azotofilnymi mikroorganizmami, co pozwala na wzbogacanie gleby w azot, a tym samym na poprawę jej żyzności. Olcha czarna jest szczególnie użyteczna w rekultywacji terenów podmokłych i stabilizacji brzegów rzek, ponieważ jej korzenie pomagają w umacnianiu gleby oraz ograniczaniu erozji. W praktyce, sadzenie olchy wzdłuż rzek jest powszechnie stosowaną metodą przywracania naturalnej równowagi ekologicznej oraz ochrony przed powodziami. W kontekście zarządzania środowiskiem, olcha czarna jest często używana w projektach związanych z ekomonitoringiem i ochroną bioróżnorodności, co czyni ją niezwykle wartościowym gatunkiem w obszarach wodnych.

Pytanie 35

Do podlewania trawników na obiektach sportowych powinno się wykorzystać

A. deszczowanie

B. zamgławianie

C. nawadnianie kropelkowe

D. nawadnianie grawitacyjne

Zastosowanie zamgławiania jako metody nawadniania muraw na boiskach sportowych jest niewłaściwe, mimo że technika ta może być efektywna w innych kontekstach, takich jak nawadnianie szklarni czy upraw intensywnych. Zamgławianie polega na tworzeniu mgły wodnej, która osiada na roślinach; jednak w przypadku boisk sportowych, potrzebna jest znacznie większa ilość wody, aby skutecznie nawilżyć glebę i zapewnić odpowiednie warunki wzrostu trawy. Zamgławianie nie dostarcza wody na głębokość, co jest kluczowe dla zdrowia korzeni trawy. Warto również zauważyć, że nawadnianie grawitacyjne, które opiera się na naturalnym przepływie wody, jest mało efektywne na większych obszarach, jak boiska sportowe, gdzie nierówności terenu mogą prowadzić do nierównomiernego nawadniania. Z kolei nawadnianie kropelkowe, mimo że jest doskonałe dla upraw roślin w ogrodnictwie, nie sprawdzi się w przypadku muraw, ponieważ potrzebna jest bardziej jednorodna i rozległa aplikacja wody, aby pokryć całą powierzchnię boiska. Powszechnym błędem jest utożsamianie różnych metod nawadniania z ich efektywnością w różnych zastosowaniach, co prowadzi do nieodpowiednich wyborów technologicznych.

Pytanie 36

Zespół zajmujący się wypadkami przygotowuje dokumentację powypadkową w formie protokołu oraz karty wypadku, w terminie nie później niż

A. 14 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku

B. 30 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku

C. tydzień po zdarzeniu

D. w dniu zdarzenia

Odpowiedź, że zespół powypadkowy sporządza dokumentację powypadkową w terminie nie później niż 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku jest prawidłowa. Zgodnie z przepisami prawa pracy oraz regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy, kluczowe jest, aby dokumentacja powypadkowa była dokładnie i terminowo sporządzona, co pozwala na rzetelną analizę okoliczności zdarzenia. W praktyce oznacza to, że po uzyskaniu informacji o wypadku, zespół ma obowiązek przeprowadzenia dochodzenia oraz zgromadzenia wszystkich niezbędnych dowodów w ciągu 14 dni. Przyspiesza to proces ustalania przyczyn wypadku oraz umożliwia wdrożenie działań naprawczych, co jest niezbędne do poprawy bezpieczeństwa w miejscu pracy. Dodatkowo, sporządzanie dokumentacji w odpowiednim terminie jest również istotne dla spełnienia wymogów ubezpieczeniowych oraz możliwych dochodzeń prawnych. W praktyce, w wielu firmach, zespoły powypadkowe korzystają z gotowych wzorów protokołów i kart wypadków, co ułatwia im pracę i pozwala na szybsze zebranie wszystkich istotnych informacji.

Pytanie 37

Przykładem przestrzeni zielonej, która jest klasyfikowana jako teren zieleni otwartej, jest

A. ośrodek wypoczynkowy

B. cmentarz

C. ogród zoologiczny

D. bulwar

Bulwar to przestrzeń publiczna przeznaczona do rekreacji, wypoczynku oraz spacerów, zazwyczaj zlokalizowana wzdłuż wód, takich jak rzeki czy jeziora. Stanowi przykład terenu zieleni otwartej, który jest dostępny dla społeczności i sprzyja integracji, a także poprawia jakość życia mieszkańców. W kontekście planowania urbanistycznego bulwary są często projektowane w celu zwiększenia atrakcyjności przestrzeni miejskiej, a ich projektowanie opiera się na zasadach zrównoważonego rozwoju oraz uwzględnia estetykę, ochronę przyrody oraz potrzeby użytkowników. W praktyce, bulwary są wyposażone w elementy małej architektury, takie jak ławki, oświetlenie, ścieżki do spacerów i aktywności fizycznej, co przyciąga mieszkańców oraz turystów. Przykłady dobrze zaprojektowanych bulwarów można znaleźć w wielu miastach na całym świecie, gdzie pełnią one funkcję miejsc spotkań, rekreacji i wydarzeń kulturalnych, co potwierdza ich rolę w urbanistyce i architekturze krajobrazu.

Pytanie 38

Które obszary zieleni nie mają właściwości izolacyjnych?

A. Przeciwwiatrowe

B. Przeciwpiaskowe

C. Przeciwśniegowe

D. Przeciwerozyjne

Pasy zieleni przeciwwiatrowe, przeciwpiaskowe oraz przeciwśniegowe, mimo że pełnią ważne funkcje w ochronie środowiska, różnią się od pasów przeciwerozyjnych. Pasy przeciwwiatrowe są zakładane w celu minimalizacji wpływu wiatru na uprawy oraz obszary zabudowane. Ich głównym celem jest ochrona roślinności oraz poprawa mikroklimatu, co pozwala na zwiększenie plonów i zmniejszenie strat spowodowanych niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Z kolei pasy przeciwpiaskowe mają na celu zatrzymywanie piasku i zapobieganie jego przemieszczaniu się, co jest szczególnie istotne w rejonach pustynnych i w pobliżu terenów wydmowych. Natomiast pasy przeciwśniegowe działają na rzecz minimalizacji osiadania śniegu w obszarach, gdzie może to prowadzić do uszkodzeń infrastruktury czy upraw. Często są one stosowane w rejonach górskich. W kontekście odpowiedzi, błędem jest mylenie funkcji ochronnych tych pasów z funkcją izolacyjną, co jest podstawowym nieporozumieniem. Użytkownicy mogą nie dostrzegać, że każda z tych form ochrony ma swoje specyficzne zastosowanie i cele, a ich prawidłowe zrozumienie jest kluczowe dla efektywnego planowania przestrzennego oraz zarządzania terenami inwestycyjnymi. Zatem, koncentrując się na zastosowaniach tych pasów, można zauważyć, że ich rolą nie jest izolacja, lecz ochrona przed różnymi niekorzystnymi zjawiskami w środowisku.

Pytanie 39

Najlepszym momentem na przeprowadzenie aeracji trawnika jest okres po

A. wiośnie

B. zimie

C. lecie

D. jesieni

Wybór pory roku na aerację trawnika ma kluczowe znaczenie dla jego zdrowia i estetyki. Wielu ogrodników błędnie uważa, że aeracja powinna być wykonywana latem lub wiosną, co może prowadzić do poważnych problemów. Latem trawniki są już w pełni aktywne, a zabieg aeracji może wywołać stres hydrologiczny, który jest niekorzystny w warunkach wysokich temperatur oraz niskiej wilgotności. Dodatkowo, wiosna to czas, kiedy trawniki intensywnie rosną, co oznacza, że ich korzenie potrzebują stabilnych warunków do wzrostu, a aeracja mogłaby zakłócić ten proces. Jesień również nie jest idealnym momentem, ponieważ trawniki przygotowują się do zimowania, a zabieg ten może osłabić ich kondycję przed nadchodzącymi mrozami. Błędna interpretacja okresów wegetacyjnych oraz ich wpływu na zdrowie trawnika może prowadzić do degradacji gleby oraz osłabienia systemu korzeniowego. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że najlepszym czasem na aerację jest zima, kiedy gleba jest wilgotna, a trawnik mniej aktywny, co pozwala na jego regenerację oraz lepsze wykorzystanie składników odżywczych w nadchodzących miesiącach.

Pytanie 40

Jakie środki są używane do zwalczania chorób grzybowych w roślinach ozdobnych?

A. fungicydy

B. akarycydy

C. herbicydy

D. retardanty

Fungicydy to substancje chemiczne, które mają na celu zwalczanie chorób roślin wywoływanych przez grzyby. Są one niezwykle istotne w ochronie roślin ozdobnych, ponieważ wiele z tych roślin jest podatnych na różnorodne infekcje grzybicze, które mogą prowadzić do ich osłabienia, a nawet śmierci. Przykłady chorób grzybowych to mączniak prawdziwy, rdza czy szara pleśń. W praktyce stosowanie fungicydów wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń dotyczących dawkowania oraz terminu aplikacji, co pozwala na skuteczne zwalczanie patogenów przy jednoczesnym minimalizowaniu wpływu na środowisko. Warto również zaznaczyć, że fungicydy można podzielić na kilka grup, w tym fungicydy systemiczne, które wnikają do wnętrza rośliny, oraz kontaktowe, które działają na powierzchni. Dobre praktyki w ochronie roślin obejmują rotację fungicydów, co zmniejsza ryzyko rozwinięcia się odporności patogenów. Właściwe stosowanie fungicydów przyczynia się do zdrowotności roślin oraz poprawia estetykę ogrodów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej