Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik analityk
Kwalifikacja: CHM.04 - Wykonywanie badań analitycznych
Data rozpoczęcia: 28 czerwca 2025 13:44
Data zakończenia: 28 czerwca 2025 14:15

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką metodą oznacza się kwas solny w analizie miareczkowej?

A. jodometryczną

B. alkalimetryczną

C. manganometryczną

D. acydymetryczną

Odpowiedź acydymetryczna jest prawidłowa, ponieważ w analizie miareczkowej kwasu solnego stosuje się metody polegające na neutralizacji kwasu zasadem. W przypadku kwasu solnego, który jest mocnym kwasem, najczęściej dokonuje się miareczkowania przy użyciu roztworu mocnego zasadowego, takiego jak NaOH. Proces ten polega na dodawaniu zasady do kwasu do momentu osiągnięcia punktu końcowego reakcji, co można wykryć za pomocą wskaźników, takich jak fenoloftaleina. W praktyce laboratoryjnej acydymetria jest standardową metodą analizy, a jej dokładność oraz powtarzalność są zgodne z normami ISO dotyczącymi analizy chemicznej. Dodatkowo, w przypadku oceny stężenia kwasu solnego, stosuje się często metody objętościowe, co zapewnia precyzyjne wyniki, co jest niezbędne w przemyśle chemicznym i laboratoryjnym.

Pytanie 2

W celu wykonania analizy mieszaniny kationów grup I - V należy wybrać sprzęt oznaczony w tabeli numerami:

Palnik gazowy	Kolba stożkowa	Drut platynowy na pręcie szklanym	Biureta	Płytka ceramiczna do eksperymentów kroplowych	Kolba miarowa
1	2	3	4	5	6

A. 2,4,6

B. 1,3,5

C. 1,2,3

D. 1,2,5

Analiza mieszaniny kationów wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi oraz technik laboratoryjnych, które umożliwiają skuteczne przeprowadzenie reakcji chemicznych oraz obserwację wyników. Wybór palnika gazowego jest kluczowy, ponieważ pozwala na precyzyjne podgrzewanie próbek, co jest niezbędne w wielu reakcjach chemicznych. Drut platynowy na pręcie szklanym to narzędzie wykorzystywane w testach płomieniowych, które pozwala na identyfikację kationów na podstawie barwy płomienia, co jest istotnym krokiem w analizie jakościowej. Płytka ceramiczna do eksperymentów kroplowych umożliwia obserwację reakcji między różnymi reagentami w formie kropli, co jest nieocenione w procesie identyfikacji i analizy osadów. Stosowanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami laboratoryjnymi, zapewniając skuteczność i bezpieczeństwo przeprowadzanych eksperymentów. Dzięki tym technikom można uzyskać dokładne wyniki analizy, które są kluczowe w wielu dziedzinach chemii analitycznej, takich jak toksykologia, chemia środowiskowa czy analiza surowców chemicznych.

Pytanie 3

W procesie oddzielania osadu od cieczy podczas realizacji analiz jakościowych metodą półmikro, używa się

A. probówki stożkowe i wirówkę

B. probówki cylindryczne i lejek analityczny

C. kolby stożkowe oraz lejek jakościowy

D. zlewki oraz zestaw do sączenia pod próżnią

Probówki stożkowe i wirówki są standardowym wyposażeniem w laboratoriach chemicznych do separacji osadu od cieczy. Probówki stożkowe umożliwiają łatwe osadzanie się cząstek stałych na dnie, co jest kluczowe w analizach jakościowych, gdzie dokładność jest niezwykle istotna. Wirówki przyspieszają proces sedimentacji, umożliwiając szybkie oddzielenie osadu od cieczy. Przykładem praktycznym jest analiza próbek krwi, gdzie wykorzystuje się wirówki do oddzielania osocza od komórek krwi. Standardy laboratoryjne, takie jak ISO 15189, podkreślają znaczenie odpowiedniego wyposażenia w procesach analitycznych, co wpływa na jakość wyników. Dobre praktyki wskazują, że stosowanie probówek stożkowych w połączeniu z wirówkami zwiększa efektywność oraz precyzję analiz, co jest niezbędne w laboratoriach zajmujących się diagnostyką i badaniami chemicznymi.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Preparaty mikroskopowe uzyskane z materiału żywego poprzez rozdrobnienie komórek między szkiełkiem podstawowym a nakrywkowym to

A. rozgnioty

B. rozmazy

C. odciski narządowe

D. szlify

Wybór rozmazy, odcisków narządowych czy szlifów zamiast rozgniotów wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące metod przygotowania preparatów mikroskopowych. Rozmazy to preparaty, które powstają z materiału biologicznego, jednak ich przygotowanie polega na rozprowadzeniu komórek na szkiełku, a nie na ich zmiażdżeniu. Takie metody są stosowane głównie w hematologii, gdzie analizuje się komórki krwi, jednak nie oddają one szczegółowej architektury komórek, jak to ma miejsce w przypadku rozgniotów. Odciski narządowe, z kolei, są stosowane w sytuacjach, gdy chcemy uzyskać wzór komórek z powierzchni narządów, co również nie jest zgodne z definicją rozgniotu. Szlify to preparaty, w których próbki tkanki są cięte na cienkie sekcje, co również różni się od techniki zmiażdżenia komórek. Powszechnym błędem jest utożsamianie tych różnych technik, co może prowadzić do mylnych interpretacji wyników badań. W praktyce laboratoryjnej ważne jest zrozumienie specyfiki każdej z tych metod, aby odpowiednio je stosować w zależności od celu badawczego oraz rodzaju analizowanego materiału. Rozwój umiejętności w zakresie przygotowywania preparatów mikroskopowych w istotny sposób wpływa na jakość badań oraz zrozumienie zachodzących procesów biologicznych.

Pytanie 6

Który z wskaźników pH zmienia kolor w roztworze o pH w zakresie 8,3-10?

A. Oranż metylowy.

B. Fenoloftaleina.

C. Lakmus.

D. Czerwień metylowa.

Fenoloftaleina jest wskaźnikiem pH, który zmienia swoje zabarwienie w zakresie pH od 8,3 do 10, co czyni ją idealnym narzędziem do oceny zasadowości roztworów. W tej skali pH fenoloftaleina przyjmuje kolor różowy, co jest wynikiem deprotonacji grupy fenolowej w cząsteczce wskaźnika. W zastosowaniach laboratoryjnych, fenoloftaleina jest często wykorzystywana w titracji kwasów i zasad, gdzie pozwala na wyraźne wskazanie punktu końcowego reakcji. Przykładowo, w titracji kwasu solnego (HCl) z wodorotlenkiem sodu (NaOH), zmiana zabarwienia na różowy sygnalizuje, że roztwór osiągnął zasadowy poziom pH. W przemyśle chemicznym, stosowanie fenoloftaleiny w badaniach jakościowych i ilościowych substancji chemicznych jest zgodne z zaleceniami standardów takich jak ISO, co czyni ją niezastąpionym narzędziem dla chemików analitycznych. Dodatkowo, ze względu na swoją stabilność w warunkach alkalicznych, fenoloftaleina znajduje zastosowanie w monitorowaniu procesów chemicznych, gdzie kontrola pH jest kluczowa dla zachowania jakości produktów.

Pytanie 7

W dwóch niezidentyfikowanych probówkach znajdują się roztwory: w jednej - glukozy, a w drugiej - sacharozy. Jakiego odczynnika należy użyć, aby rozpoznać glukozę?

A. Roztwór chlorku żelaza(III)

B. Świeżo strącony wodorotlenek miedzi(II)

C. Stężony kwas azotowy(V)

D. Roztwór jodu w jodku potasu

Świeżo strącony wodorotlenek miedzi(II) jest specyficznym odczynnikiem do wykrywania monosacharydów, takich jak glukoza. W reakcji tej, glukoza redukuje miedź(II) do miedzi(I), co skutkuje powstaniem charakterystycznego ceglasto-czerwonego osadu tlenku miedzi(I). Jest to przykład reakcji redoks, w której glukoza działa jako reduktor, a miedź(II) jako utleniacz. Metoda ta jest szeroko stosowana w laboratoriach analitycznych do oznaczania cukrów prostych, a także w diagnostyce medycznej, na przykład w badaniu poziomu glukozy we krwi. Standardem w tej metodzie jest stosowanie świeżo strąconego wodorotlenku miedzi(II), ponieważ tylko wtedy można uzyskać pożądane efekty reakcji. W praktyce, ta metoda jest nie tylko skuteczna, ale również relatywnie prosta i tania, co czyni ją preferowaną w wielu laboratoriach.

Pytanie 8

Jaką objętość rozcieńczalnika zużyto na przygotowanie wskazanego w opisie rozcieńczenia próbki mleka?

Wykonać dziesiętne rozcieńczenia mleka z 10 cm³ próbki.
Pierwsze rozcieńczenie wykonać w kolbie o pojemności 250 cm³: do 90 cm³
rozcieńczalnika dodać 10 cm³ próby, dokładnie wymieszać; z tego
rozcieńczenia pobrać 0,5 cm³ i przenieść do 4,5 cm³ rozcieńczalnika.
Postępować w ten sam sposób, aż do uzyskania rozcieńczenia 1:100000.

A. 108,0 cm3

B. 25,0 cm3

C. 100,0 cm3

D. 22,5 cm3

Odpowiedź 108,0 cm3 jest poprawna, ponieważ do przygotowania rozcieńczenia próbki mleka użyto łącznie 108 cm3 rozcieńczalnika. Obliczenia te opierają się na dobrych praktykach stosowanych w laboratoriach analitycznych, gdzie dokładność i precyzja są kluczowe. W pierwszym kroku zastosowano 90 cm3 rozcieńczalnika, co jest typowe przy przygotowywaniu rozcieńczeń, aby zapewnić odpowiednią koncentrację analitu. Następnie, w kolejnych czterech rozcieńczeniach, każda objętość wynosiła 4,5 cm3, co łącznie daje dodatkowe 18 cm3. Takie podejście pozwala na uzyskanie pożądanej proporcji składników, co jest istotne w analizach chemicznych i biochemicznych. Pamiętaj, że precyzyjne pomiary są niezbędne do uzyskania wiarygodnych wyników w analizach laboratoryjnych, dlatego stosowanie odpowiednich technik pomiarowych oraz dokładnych narzędzi jest kluczowe. W praktyce laboratoria często korzystają z pipet oraz cylinderów miarowych, które zapewniają wysoką dokładność pomiarów, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami jakości.

Pytanie 9

Proces, w wyniku którego formy wegetatywne mikroorganizmów ulegają zniszczeniu (pozostają jedynie bakterie w postaci spor oraz tzw. wolne wirusy), nazywany jest

A. antyseptyką

B. sanityzacją

C. sterylizacją

D. dezynfekcją

Odpowiedź 'dezynfekcja' jest prawidłowa, ponieważ ten proces polega na eliminacji większości form wegetatywnych drobnoustrojów, przy jednoczesnym zachowaniu ich form przetrwalnikowych, takich jak spory bakteryjne, które wykazują większą odporność na działanie czynników dezynfekcyjnych. Dezynfekcja jest kluczowym krokiem w procedurach sterylizacji oraz w kontrolowaniu zakażeń w środowiskach medycznych i przemysłowych. Przykładami dezynfekcji są stosowanie roztworów chlorowych do dezynfekcji powierzchni w szpitalach czy stosowanie alkoholu do dezynfekcji rąk. W praktyce, dezynfekcja jest często stosowana w miejscach, gdzie wymagana jest higiena, ale nie ma potrzeby całkowitego usunięcia wszystkich drobnoustrojów, jak to ma miejsce w przypadku sterylizacji, która zabija wszystkie formy życia mikrobiologicznego. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, odpowiednie metody dezynfekcji są kluczowe w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych.

Pytanie 10

Obecność skrobi w bulwie ziemniaka można wykryć, stosując

A. płynu Lugola.

B. stężonego kwasu azotowego (V).

C. sudanu III.

D. świeżo wytrąconego wodorotlenku miedzi (II).

Płyn Lugola, będący roztworem jodu w alkoholu, jest standardowym odczynnikiem chemicznym stosowanym do wykrywania skrobi w różnych materiałach, w tym w bulwie ziemniaka. Jod zawarty w płynie Lugola reaguje ze skrobią, tworząc charakterystyczny niebiesko-fioletowy kompleks. Taki test jest praktycznie stosowany w laboratoriach oraz w edukacji, aby zwizualizować obecność skrobi w próbkach roślinnych. W laboratoriach analitycznych płyn Lugola może być używany do jakościowego oznaczania skrobi w przetworach spożywczych, co jest istotne w kontroli jakości produktów rolnych. Użycie tego odczynnika jest zgodne z metodami analitycznymi opisanymi w normach ISO dotyczących analizy składników żywności. Dzięki swojej prostocie oraz efektywności, test ten ma zastosowanie również w zajęciach dydaktycznych, gdzie studenci mogą obserwować zmiany barwne, co ułatwia zrozumienie procesów chemicznych i składników żywności.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Czujnik, w którym element biologiczny typu enzym, mikroorganizm, tkanka reaguje z analizowaną substancją, a rezultatem jest przekształcenie przez zintegrowany z nim element niebiologiczny na sygnał elektryczny, nazywamy

A. biofagiem

B. biosensorem

C. jednostką procesora

D. urządzeniem transformatora

Biosensor to naprawdę ciekawe urządzenie, w którym coś biologicznego, jak na przykład enzym, tkanka albo mikroorganizm, wchodzi w interakcję z jakąś substancją. Potem ten sygnał jest zamieniany na sygnał elektryczny przez połączenie z elementem, który nie jest biologiczny. Biosensory mają wiele zastosowań, jak na przykład w diagnostyce medycznej, kontroli jakości żywności czy monitorowaniu środowiska. Na przykład, u diabetyków często używa się biosensorów do pomiaru poziomu glukozy we krwi. Tam enzym glukozooksydaza reaguje z glukozą, co generuje sygnał elektryczny, który jest proporcjonalny do stężenia glukozy. W medycynie biosensory muszą spełniać pewne standardy dotyczące dokładności i powtarzalności, bo to bardzo ważne. Jestem zdania, że rozwój biosensorów ma ogromne znaczenie w kontekście innowacji i zrównoważonego rozwoju w diagnostyce oraz monitorowaniu zdrowia.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Dział analizy objętościowej, który dotyczy reakcji zobojętniania, to

A. merkurymetria

B. argentometria

C. alkacymetria

D. amperometria

Alkacymetria to dział analizy objętościowej, który koncentruje się na reakcjach zobojętniania, szczególnie na określaniu stężenia kwasów i zasad. W tym procesie dokonuje się pomiaru objętości roztworu titrującego, który jest używany do neutralizacji analizowanej substancji. Przykładem zastosowania alkacymetrii jest titracja kwasu solnego za pomocą roztworu wodorotlenku sodu, co pozwala na określenie stężenia kwasu w próbce. Alkacymetria jest szeroko stosowana w laboratoriach analitycznych, w przemyśle chemicznym oraz w kontroli jakości wody. W praktyce, zachowanie odpowiednich procedur, takich jak kalibracja sprzętu oraz używanie wysokiej jakości odczynników, jest kluczowe dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników. Standardy uznawane w branży, takie jak ISO/IEC 17025, podkreślają znaczenie zapewnienia jakości w analizach chemicznych, co czyni alkacymetrię nie tylko techniką analityczną, ale również ważnym elementem systemu zapewnienia jakości.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Zjawisko opisane w zamieszczonej informacji to

Jeżeli w wodzie zostanie rozpuszczona α-D-glukopiranoza, to roztwór tuż po rozpuszczeniu wykazuje skręcalność właściwą [α]D = +112,2°, lecz w miarę upływu czasu skręcalność ta stopniowo spada do wartości charakterystycznej w stanie równowagi, mianowicie [α]D = +52,7°

A. inwersja.

B. racemizacja.

C. tautomeria.

D. mutarotacja.

Mutarotacja to naprawdę ciekawy temat! To zjawisko, które zachodzi w roztworach cukrów, głównie kiedy mówimy o anomerach, jak α-D-glukopiranoza czy β-D-glukopiranoza. Zmienność ich skręcalności optycznej oznacza, że w miarę upływu czasu zmienia się ich zdolność do skręcania płaszczyzny światła polaryzowanego. I to jest cały proces, który dąży do osiągnięcia stanu równowagi, gdzie obie formy są w stabilnych proporcjach. Osobiście uważam, że to zrozumienie jest mega istotne w chemii organicznej i biochemii, bo w analizie cukrów można wykorzystać spektroskopię polarometryczną do śledzenia tych zmian. W przemyśle spożywczym oraz farmaceutycznym ta wiedza ma ogromne znaczenie, bo różne formy cukrów mogą wpływać na smak, stabilność, a nawet właściwości zdrowotne produktów. Także, znajomość tego zjawiska to podstawa dla chemików i technologów żywności, którzy muszą umieć to wykorzystać w praktyce.

Pytanie 17

Na podstawie informacji zawartych w tabeli wskaż, który adsorbent należy zastosować podczas oznaczania karotenów.

Podział adsorbentów według zastosowania
Adsorbent	Przykłady zastosowania
Tlenek glinu zasadowy	aminy, węglowodory, alkaloidy, zasady heterocykliczne
Tlenek glinu obojętny	aminy, amidy, alkaloidy, glikozydy
Tlenek glinu kwasowy	barwniki, związki kwasowe
Żel krzemionkowy	aminy, kwasy karboksylowe, amidy, węglowodory, inne związki obojętne

A. Tlenek glinu kwasowy.

B. Żel krzemionkowy.

C. Tlenek glinu obojętny.

D. Tlenek glinu zasadowy.

Tlenek glinu kwasowy jest odpowiednim adsorbentem do oznaczania karotenów z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, karoteny są związkami organicznymi o silnych właściwościach barwiących, co oznacza, że mają tendencję do interakcji z innymi substancjami. Tlenek glinu kwasowy, ze względu na swoje właściwości kwasowe, efektywnie adsorbuje związki o charakterze kwasowym oraz barwniki, co czyni go idealnym do analizy karotenoidów. W praktyce, podczas procedur chromatograficznych, zastosowanie tlenku glinu kwasowego pozwala na skuteczne rozdzielanie karotenów od innych substancji, co jest istotne dla uzyskania dokładnych wyników analitycznych. W laboratoriach analitycznych oraz podczas badania próbek roślinnych, tlenek glinu kwasowy jest często stosowany zgodnie z zaleceniami standardów analitycznych, takich jak AOAC lub ISO, które podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru adsorbentów do analizy barwników. Właściwe wykorzystanie tlenku glinu kwasowego może znacząco poprawić precyzję i dokładność oznaczeń karotenów, co jest kluczowe dla wielu badań naukowych oraz przemysłowych.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Metodą, którą należy zastosować do bezpośredniego oznaczania jonów ołowiu w ekstrakcie z marchwi, jest

A. polarymetryczna

B. polarograficzna

C. argentometryczna

D. alkacymetryczna

Polarymetria, alkacymetria, argentometria – to są różne metody analityczne, ale nie nadają się do badania ołowiu w ekstrakcie z marchwi. Polarymetria, na przykład, polega na mierzeniu kąta skręcenia światła i to nie ma nic wspólnego z metalami ciężkimi. Alkacymetria opiera się na pomiarze pH i też nie nadaje się do takich analiz. Argentometria z kolei jest o tym, żeby badać jony srebra, a nie ołów. Jak się wybierze złą metodę, to można się naciąć na złe wyniki, co w kontekście bezpieczeństwa żywności jest dość poważne. Większość z tych metod nie jest wystarczająco czuła ani selektywna, więc można nie wykryć odpowiedniego stężenia ołowiu. Użycie niewłaściwej techniki to duży błąd i w badaniach nad bezpieczeństwem żywności może to być nie do zaakceptowania.

Pytanie 23

Metoda Mohra do oznaczania chlorków polega na

A. bezpośrednim miareczkowaniu chlorków z zastosowaniem mianowanego roztworu azotanu(V) srebra(I) w obecności chromianu(VI) potasu jako wskaźnika

B. bezpośrednim miareczkowaniu chlorków przy użyciu mianowanego roztworu tiocyjanianu amonu w obecności siarczanu(VI) żelaza(III) i amonu jako wskaźnika

C. dodaniu do badanej próbki nadwyżki mianowanego roztworu azotanu(V) srebra(I), który następnie jest odmiareczkowywany mianowanym roztworem tiocyjanianu amonu

D. dodaniu do badanej próbki nadmiaru mianowanego roztworu tiocyjanianu amonu, który jest odmiareczkowywany mianowanym roztworem azotanu(V) srebra(I)

Oznaczanie chlorków metodą Mohra polega na bezpośrednim miareczkowaniu chlorków za pomocą mianowanego roztworu azotanu(V) srebra(I) z zastosowaniem chromianu(VI) potasu jako wskaźnika. Ta metoda opiera się na reakcji osadzenia się chlorku srebra, który jest białym osadem, gdy azotan srebra reaguje z chlorkami. Kiedy cały chlorek w próbce zostanie przereagowany, nadmiar azotanu srebra reaguje z chromianem(VI) potasu, co powoduje powstanie czerwonego osadu chromianu srebra, sygnalizując koniec miareczkowania. Ta technika jest powszechnie stosowana w analizie chemicznej do oznaczania stężenia chlorków, na przykład w kontrolowaniu jakości wody, gdzie odpowiedni poziom chlorków jest kluczowy dla zdrowia publicznego. Znajomość tej metody jest jeszcze bardziej istotna w laboratoriach chemicznych, gdzie stosuje się ją do precyzyjnego pomiaru zawartości chlorków w różnych próbkach, włącznie z próbkami środowiskowymi i przemysłowymi.

Pytanie 24

Jaką metodę analizy ilościowej wykorzystuje się do oznaczania stężenia nadtlenku wodoru w 3% roztworze wody utlenionej?

A. Kompleksometrię

B. Alkacymetrię

C. Redoksymetrię

D. Argentometrię

Redoksymetria to dość popularna metoda w chemii, zwłaszcza gdy chodzi o określanie substancji utleniających i redukujących. Gdy mówimy o nadtlenku wodoru, który jest mocnym utleniaczem, to ta technika polega na reakcji redoks. Po prostu nadtlenek wodoru reaguje z odpowiednim reduktorem. W laboratoriach chemicznych często robi się titracje redoksowe, używając na przykład roztworu srebra(I) albo manganianu(VII) potasu, który fajnie działa z nadtlenkiem wodoru. Standardy analityczne, takie jak ISO 8456, pokazują, jak przeprowadzać te analizy, co jest naprawdę ważne, bo zapewnia wiarygodność wyników. Myślę, że zrozumienie, jak działają reakcje redoks i umiejętność ich wykorzystania w laboratorium, to kluczowe umiejętności dla chemików, zwłaszcza w firmach zajmujących się kontrolą jakości i badaniami środowiskowymi.

Pytanie 25

Glebę leśną o pH_KCl = 6,7 należy zakwalifikować jako

pHKCl	Gleby uprawne	pHKCl	Gleby leśne
< 4,0	Bardzo kwaśne	< 3,5	Bardzo silnie kwaśne
4,1 – 4,5	Kwaśne	3,6 – 4,5	Silnie kwaśne
4,6 – 5,0	Średnio kwaśne	4,6 – 5,5	Kwaśne
5,1 – 6,0	Słabo kwaśne	5,6 – 6,5	Słabo kwaśne
6,1 – 6,5	Obojętne	6,6 – 7,2	Obojętne
6,6 – 7,0	Słabo alkaliczne	7,3 – 8,0	Słabo alkaliczne
7,1 – 7,5	Średnio alkaliczne	> 8,0	Alkaliczne
> 7,5	Alkaliczne

A. kwaśną.

B. obojętną.

C. słabo kwaśną.

D. słabo alkaliczną.

Gleba leśna o pH_KCl = 6,7 jest klasyfikowana jako obojętna, co oznacza, że jej reakcja chemiczna nie sprzyja ani procesom zakwaszania, ani alkalizacji. W praktyce, gleby o tym pH są bardziej korzystne dla wzrostu wielu gatunków roślin, gdyż znajdują się w optymalnym zakresie dla przyswajania składników odżywczych. Obojętność gleby jest również ważna w kontekście ochrony środowiska, ponieważ zmniejsza ryzyko erozji i wymywania składników odżywczych. W standardach analizy gleby, zgodnie z rekomendacjami organizacji zajmujących się rolnictwem i ochroną środowiska, gleby o pH w zakresie 6,6 - 7,2 są uznawane za obojętne, co jest zgodne z wytycznymi agencji ochrony środowiska dotyczących zdrowia gleby. Aby lepiej zrozumieć, jak pH wpływa na biologię gleby, warto zaznaczyć, że odpowiednie pH sprzyja rozwojowi mikroorganizmów, które są kluczowe dla procesów humifikacji oraz mineralizacji składników odżywczych.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Urządzenie, które mierzy absorpcję promieniowania elektromagnetycznego o danej długości fali przez cząsteczkę, to

A. spektrofotometr

B. refraktometr Abbego

C. chromatograf cieczowy

D. detektor wychwytu elektronów

Spektrofotometr to urządzenie służące do pomiaru absorpcji promieniowania elektromagnetycznego, które jest kluczowe w wielu dziedzinach nauki, w tym chemii, biologii oraz ochrony środowiska. Działa na zasadzie pomiaru intensywności światła przed i po przejściu przez próbkę, co pozwala na określenie stężenia substancji w roztworze na podstawie prawa Beer-Lamberta. W praktyce spektrofotometry można zastosować do analizy jakościowej i ilościowej, na przykład w badaniach dotyczących stężenia barwników w roztworach lub pomiarów stężenia metali ciężkich w wodzie. W standardach laboratoryjnych, takich jak ISO 8655, podkreśla się znaczenie stosowania spektrofotometrów w procesach analitycznych, aby zapewnić precyzyjne i wiarygodne wyniki. Warto także zaznaczyć, że nowoczesne spektrofotometry są często wyposażone w zaawansowane systemy automatyzacji, co zwiększa ich efektywność i dokładność pomiarów.

Pytanie 28

Po przeprowadzeniu analizy wagowej uzyskano 253 mg Mg₂P₂O₇. Jaką ilość gramów magnezu zawierała zbadana próbka, jeśli współczynnik analityczny wynosi 0,2185?

A. 55,2805 g

B. 1,1579 g

C. 0,0553 g

D. 0,5528 g

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowych obliczeń lub błędnego zrozumienia związku między masą związku a ilością zawartego w nim pierwiastka chemicznego. W przypadku odpowiedzi, które opierają się na większych wartościach masy, może to wskazywać na błąd w przeliczeniach jednostek. Niekiedy zdarza się, że osoby rozwiązujące tego typu zadania mylą wartości masy związku z masą samego pierwiastka. Inne odpowiedzi mogą sugerować, że nie zostały uwzględnione proporcje w związku chemicznym Mg₂P₂O₇, co jest kluczowe dla prawidłowych obliczeń. Magnez występuje w tej formie związku w ilości, która jest ściśle powiązana z jego stężeniem w związku. Na przykład, w domu jednocześnie zanosimy do obliczeń, że w 1 molu Mg₂P₂O₇ znajduje się 2 mole magnezu. Bez właściwego zrozumienia chemicznych zależności oraz zastosowania mnożników analitycznych, łatwo jest popełnić błąd w obliczeniach, co prowadzi do fałszywych wniosków o zawartości magnezu w próbce. Przy rozwiązywaniu zadań tego typu warto zainwestować czas w zrozumienie reakcji chemicznych i ich proporcji, co umożliwi dokładniejsze wyniki oraz lepsze zastosowanie tej wiedzy w praktyce laboratoryjnej.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Na jakość paliwa nie ma wpływu

A. zawartość siarki

B. liczba oktanowa

C. gęstość

D. zawartość propanu-butanu

Odpowiedź dotycząca zawartości propanu-butanu jako czynnika, który nie wpływa na jakość paliwa, jest poprawna. Propan i butan są gazami węglowodorowymi, które mogą być stosowane jako dodatki do paliw, ale ich zawartość nie wpływa bezpośrednio na podstawowe właściwości jakościowe paliwa, takie jak liczba oktanowa czy zawartość siarki. Liczba oktanowa jest kluczowym parametrem, który określa odporność paliwa na spalanie stukowe, co jest istotne dla wydajności silnika. Z kolei zawartość siarki ma wpływ na emisję zanieczyszczeń oraz korozję elementów silnika. Gęstość paliwa jest również istotna, ponieważ wpływa na jego kaloryczność oraz wydajność spalania. Przykładem może być stosowanie propanu-butanu w mieszankach gazowych, gdzie ich zawartość jest regulowana w celu uzyskania optymalnych właściwości energetycznych, a nie wpływa na jakość paliwa w sensie tradycyjnym. Dobre praktyki wskazują, że analiza jakości paliwa powinna koncentrować się na takich parametrach jak liczba oktanowa, gęstość czy zawartość zanieczyszczeń.

Pytanie 31

Podczas reakcji ksantoproteinowej obecność białka jest potwierdzana przez zmianę koloru na żółty, co wskazuje na obecność w białku

A. aminokwasów zawierających siarkę

B. wiązań wodorowych

C. aminokwasów zawierających pierścień aromatyczny

D. wiązań peptydowych

Reakcja ksantoproteinowa to naprawdę znany test w biochemii, który pomaga wykrywać białka. Robi się to, sprawdzając aminokwasy z pierścieniem aromatycznym, jak tryptofan, tyrozyna czy fenyloalanina. Kiedy masz do czynienia z tymi aminokwasami, to reagują one z kwasem azotowym, co prowadzi do powstania intensywnego żółtego koloru. To właśnie ten kolor jest kluczowy przy identyfikacji białka w próbce. W laboratoriach biochemicznych ten test przydaje się do analizy białek. Na przykład, przy badaniach jakości żywności, test ksantoproteinowy potwierdza obecność białek w produktach, co jest ważne, gdy chcemy ocenić ich wartość odżywczą. Dobrze znać tę reakcję, bo może to pomóc w lepszym zrozumieniu standardów laboratoryjnych oraz metod wykrywania białek. Takie umiejętności przyczyniają się też do poprawy jakości wyników analiz.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Próbkę żywności poddano ogrzewaniu w suszarce laboratoryjnej, a następnie obliczono X według wzoru. Wartość liczbowa X określa

X =

b - c

a - c

100%

a – masa naczyńka z badaną próbką przed ogrzewaniem [g]
b – masa naczyńka z badaną próbką po ogrzewaniu [g]
c – masa pustego naczyńka [g]

A. wilgotność względną próbki.

B. straty po prażeniu.

C. zawartość suchej masy.

D. pozostałość po prażeniu.

Zawartość suchej masy to kluczowy parametr w analizie żywności, a jego obliczenie za pomocą wzoru przedstawionego w pytaniu pozwala na precyzyjne określenie ilości substancji stałych w próbce. Poprawna odpowiedź, czyli zawartość suchej masy, jest wyrażana jako procent różnicy masy naczynka z próbką przed i po ogrzewaniu, co umożliwia dokładne oszacowanie masy suchej substancji po odparowaniu wody. W praktyce, znajomość zawartości suchej masy jest istotna w wielu dziedzinach, takich jak kontrola jakości w przemyśle spożywczym, gdzie np. zawartość wody w produktach może wpływać na ich stabilność i trwałość. Zgodnie z standardami analizy żywności, takich jak ISO i AOAC, określenie suchej masy jest kluczowe w badaniach dotyczących wartości odżywczych, co ma wpływ na etykietowanie produktów i zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 34

Analiza wody basenowej w celu wykrycia bakterii polega na podgrzewaniu próbki w inkubatorze przez 48 godzin w temperaturze 36±2°C. Jaki proces jest opisany?

A. dezynfekcja

B. inkubacja

C. sterylizacja

D. suszenie

Odpowiedź 'inkubacja' jest poprawna, ponieważ proces ten polega na podtrzymywaniu określonych warunków środowiskowych, takich jak temperatura i czas, aby sprzyjać wzrostowi mikroorganizmów w próbkach. W kontekście badania wody basenowej, inkubacja w temperaturze 36±2°C przez 48 godzin jest standardowym podejściem do wykrywania obecności bakterii, takich jak Escherichia coli czy Enterococcus. Taki proces umożliwia namnażanie się mikroorganizmów, co z kolei pozwala na ich późniejsze wykrycie i identyfikację. W praktyce, inkubacja jest kluczowym krokiem w analizach mikrobiologicznych, gdyż pozwala na określenie jakości wody oraz jej bezpieczeństwa dla użytkowników. Warto zauważyć, że zgodnie z normami, takimi jak PN-EN ISO 19458:2007, wykrywanie bakterii wodnych powinno być przeprowadzane w kontrolowanych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki. Właściwe przeprowadzenie inkubacji jest zatem niezbędne dla skutecznego monitorowania jakości wody na basenie.

Pytanie 35

Zjawisko zatrzymywania obcych jonów wewnątrz strącanej substancji podczas analizy wagowej określa się mianem

A. efektu solnego

B. adsorpcji

C. współstrącania

D. okluzji

Okluzja to takie zjawisko, gdzie obce jony lub cząsteczki są zatrzymywane w strukturze substancji, którą strącamy podczas analizy wagowej. Jest to naprawdę ważne w chemii analitycznej i materiałowej, bo potrafi wpłynąć na dokładność naszych pomiarów. Moim zdaniem, okluzja zachodzi, gdy cząsteczki są 'uwięzione' w strukturze osadu, co prowadzi do fałszywego pomiaru masy. Przykład? Weźmy analizę metali ciężkich w wodach gruntowych - okluzja tu naprawdę robi swoje. Żeby tego uniknąć, w praktyce stosuje się różne metody, jak kontrola warunków strącania czy wybór czystych odczynników. Wiedząc o okluzji, możemy lepiej planować eksperymenty i dobierać metody analizy, co wpływa na jakość wyników, co jest zgodne z normami ISO/IEC 17025 dla laboratoriów. To wszystko jest kluczowe, żeby wyniki były rzetelne i wiarygodne.

Pytanie 36

Przedstawione równania reakcji zachodzą podczas oznaczania chlorków metodą

Ag⁺ + Cl^- → AgCl
2Ag⁺ + CrO₄^2- → Ag₂CrO₄

A. kompleksometryczną.

B. strąceniową Mohra.

C. redoksymetryczną.

D. strąceniową Volharda.

Wybór nieprawidłowej metody oznaczania chlorków może wynikać z nieporozumień dotyczących technik analitycznych. Odpowiedzi związane z metodą redoksymetryczną oraz strąceniową Volharda są błędne z kilku powodów. Metoda redoksymetryczna opiera się na reakcjach utleniania i redukcji, które nie są odpowiednie do analizy chlorków, ponieważ nie polegają na formowaniu osadu, co jest kluczowe w metodzie Mohra. W kontekście strąceniowej metody Volharda, choć również dotyczy ona oznaczania chlorków, wykorzystuje ona inny mechanizm, który polega na titracji w obecności nadmiaru reagentu, co skutkuje innym sposobem detekcji końca reakcji. Użytkownicy mogą mylić te metody, myśląc, że wszystkie techniki strąceniowe są tożsame, co jest nieprawidłowe. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wystarczy zastosować jakąkolwiek metodę strąceniową do oznaczania chlorków. W rzeczywistości każda metoda ma swoje specyficzne zasady i zastosowanie, a ich niewłaściwe stosowanie może prowadzić do błędnych wyników analizy. Zrozumienie różnic między tymi podejściami jest niezbędne dla uzyskania wiarygodnych wyników w analizie chemicznej.

Pytanie 37

Lepkość oleju napędowego w temperaturze 40°C wynosi 3 mm2/s. Jaką lepkość to określa?

A. bezwzględną

B. względną

C. kinematryczną

D. dynamiczną

Lepkość kinematyczna to taka miara, która mówi, jak dobrze ciecz przepływa. Liczymy ją jako stosunek lepkości dynamicznej do gęstości. Dla oleju napędowego, lepkość kinematyczna wynosząca 3 mm²/s w 40°C jest super istotna dla jego działania w silnikach wysokoprężnych. Wiesz, że właściwa lepkość wpływa na to, jak paliwo się rozpryskuje i miesza z powietrzem? To wszystko przekłada się na lepszą efektywność spalania. Im lepsza kinematyczna lepkość, tym lepsze smarowanie i mniejsze zużycie silnika. W polskich normach, jak PN-EN 590, mamy określone wartości, które mówią, co jest ok, a co nie, co jest mega ważne dla jakości paliwa. Takie normy też pomagają w analizowaniu jakości paliwa i jego wydajności, co bezpośrednio wpływa na to, jak dobrze działa silnik.

Pytanie 38

Spektrofotometria w podczerwieni (IR) to technika bazująca na absorpcji promieniowania w zakresie długości fal

A. 0,8 - 1000 nm

B. 200 - 800 nm

C. 0,8 - 1000 urn

D. 4000 - 12500 um

Odpowiedź '0,8 - 1000 urn' jest prawidłowa, ponieważ spektrofotometria w podczerwieni (IR) dotyczy promieniowania elektromagnetycznego o długościach fal w zakresie od około 0,8 μm (800 nm) do 1000 μm (1 mm), co odpowiada zakresowi bliskiej podczerwieni. Ta technika jest szeroko wykorzystywana w laboratoriach chemicznych, biologicznych oraz w przemyśle do analizy substancji na podstawie ich charakterystycznych pasm absorpcyjnych. Przykładem zastosowania spektrofotometrii IR może być analiza jakościowa i ilościowa związków organicznych, na przykład identyfikacja alkoholi, ketonów czy kwasów karboksylowych, które wykazują charakterystyczne pasma absorpcyjne w tym zakresie. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, wykorzystanie spektrofotometrii IR pozwala na uzyskanie wyników o wysokiej dokładności i precyzji, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach przemysłowych oraz badawczych.

Pytanie 39

Jakie substancje stosuje się do barwienia preparatów mikroskopowych według metody Grama?

A. fuksyny fenolowej

B. nadmanganianu potasu

C. zieleni malachitowej

D. fioletu krystalicznego

Wybór barwników w metodzie Grama jest kluczowy dla uzyskania wiarygodnych wyników w diagnostyce mikrobiologicznej. Zieleni malachitowej nie stosuje się w tej metodzie, ponieważ jest to barwnik wykorzystywany głównie w innych technikach barwienia, takich jak barwienie sporów. Fuksyna fenolowa to inny barwnik, który może być używany w różnych procedurach, ale nie w metodzie Grama, gdzie kluczowe jest rozróżnienie bakterii na podstawie ich struktury ściany komórkowej. Nadmanganian potasu z kolei jest silnym utleniaczem i nie jest stosowany w barwieniu preparatów mikroskopowych, gdyż może wprowadzać niepożądane zmiany w strukturze komórek. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wyborów obejmują mylenie funkcji różnych barwników oraz niewłaściwe rozumienie procesu różnicowania bakterii. Właściwy dobór barwnika, jakim jest fiolet krystaliczny, jest istotny dla prawidłowej interpretacji wyników, dlatego znajomość ich zastosowania oraz mechanizmów działania jest niezwykle ważna w pracy laboratoryjnej.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej