Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 14 września 2025 20:27
  • Data zakończenia: 14 września 2025 20:59

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Osoba wykonująca prześwietlenie starych drzew spadła z wysokiej wysokości, jest przytomna, lecz istnieje podejrzenie uszkodzenia kręgosłupa. Udzielając jej pierwszej pomocy przed przybyciem pogotowia, należy

A. umieścić poszkodowanego na prowizorycznych noszach
B. ustawić poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej
C. położyć poszkodowanego na plecach oraz założyć kołnierz ortopedyczny
D. nie zmieniać jego pozycji i unieruchomić głowę dłońmi
W sytuacji podejrzenia uszkodzenia kręgosłupa, kluczowe jest, aby nie zmieniać pozycji poszkodowanego, aby zminimalizować ryzyko dalszych obrażeń. Stabilizacja głowy i szyi dłońmi ma na celu unieruchomienie kręgosłupa, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi pierwszej pomocy w przypadkach urazowych. Zachowanie dotychczasowej pozycji poszkodowanego jest istotne, ponieważ każdy ruch może prowadzić do przemieszczenia uszkodzonych struktur kręgosłupa, co może skutkować poważnymi uszkodzeniami rdzenia kręgowego. W praktyce, unieruchamiając głowę poszkodowanego, należy upewnić się, że jego ciało jest w stabilnej pozycji, a wszelkie dodatkowe ruchy są ograniczone. Po przybyciu służb ratunkowych, należy przekazać im wszystkie istotne informacje dotyczące urazu oraz działań podjętych w trakcie udzielania pierwszej pomocy. Szczególnie ważne jest, aby osoby udzielające pomocy były świadome zasad dotyczących postępowania w przypadku urazów kręgosłupa, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa poszkodowanego oraz właściwego przebiegu dalszej interwencji medycznej.
Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Długość ścieżki wynoszącej 12 m na mapie w skali 1:50 to

A. 18 cm
B. 12 cm
C. 24 cm
D. 6 cm
To super, że wybrałeś 24 cm! Przy obliczaniu długości na mapie w skali 1:50 ważne jest, żeby zrozumieć, jak działa ta skala. W skrócie, 1 cm na mapie to 50 cm w rzeczywistości. Więc jeśli mamy ścieżkę o długości 12 m, to przeliczamy to na centymetry, co daje nam 1200 cm. Potem dzielimy to przez 50 i wychodzi nam 24 cm. To prosta zasada, ale kluczowa, zwłaszcza w pracy geodetów, architektów czy inżynierów. Dzięki tym umiejętnościom można dobrze planować różne projekty, jak chociażby osiedla mieszkaniowe, gdzie trzeba wszystko przemyśleć i dopasować. Widać, że temat kartografii zaczyna Ci wchodzić w krew!
Pytanie 4

Kędzierzawość liści ujawnia się poprzez

A. drobne, rdzawoczerwone i wypukłe plamy na liściu
B. powstawanie na liściu niewielkich plam brunatnych otoczonych ciemnoczerwoną obwódką
C. zgrubienia, deformacje oraz karminową barwę liścia
D. puszysty, mączysty osad na liściu
Rozpoznawanie chorób roślin na podstawie objawów jest kluczowe dla zdrowia i wydajności upraw. Jednakże, stwierdzenia zawarte w niepoprawnych odpowiedziach wskazują na błędne podejście w identyfikacji kędzierzawości liści. Na przykład, zgrubienia, zniekształcenia i karminowa barwa liści są charakterystycznymi objawami kędzierzawości, natomiast małe, rdzawiane i wypukłe plamy na liściu sugerują inny problem, jak na przykład infekcje grzybowe. Takie plamy mogą wskazywać na choroby liści, które są całkowicie odrębnym zagadnieniem. Kolejna niepoprawna koncepcja to tworzenie na liściu drobnych plam brunatnych z ciemnoczerwoną obwódką, co może być objawem chorób takich jak plamistość liści, czyli inna jednostka chorobowa. Z kolei puszysty, mączysty nalot nie ma nic wspólnego z kędzierzawością, a jest typowym objawem mączniaka, choroby powodowanej przez grzyby. Błędne zrozumienie tych objawów może prowadzić do nieprawidłowych decyzji w zakresie ochrony roślin oraz niewłaściwych praktyk agrotechnicznych, co z kolei może prowadzić do strat w uprawach. Kluczowe jest, aby posiadać właściwą wiedzę o objawach, aby skutecznie zarządzać zdrowiem roślin i wdrażać odpowiednie strategie ochrony zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi.
Pytanie 5

Aby założyć trawnik o powierzchni 100 m2, potrzebne są 80 roboczogodzin. Jaką kwotę będzie kosztować robocizna przy założeniu trawnika o powierzchni 20 m2, jeśli cena jednej roboczogodziny wynosi 10 zł?

A. 80 zł
B. 200 zł
C. 160 zł
D. 40 zł
Żeby policzyć koszt robocizny przy zakładaniu 20 m2 trawnika, trzeba najpierw wiedzieć, ile czasu zajmie to robotnikom. Jeśli przy 100 m2 potrzeba 80 roboczogodzin, to możemy łatwo wyliczyć, ile roboczogodzin będzie potrzebnych dla 20 m2. Robimy to prosto: (20 m2 / 100 m2) * 80 roboczogodzin = 16 roboczogodzin. Gdy mamy stawkę na poziomie 10 zł za roboczogodzinę, to mnożymy 16 roboczogodzin przez 10 zł, co daje nam 160 zł. Takie liczenie to norma w budowlance i w ogrodnictwie, bo dobrze przemyślane i dokładne planowanie czasów i kosztów jest mega ważne dla sukcesu projektu. Jak dobrze policzymy, to łatwiej zarządzać budżetem i uniknąć zaskakujących wydatków.
Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

W celu zadarniania cienistych obszarów pod koronami drzew zamiast trawnika można wykorzystać

A. niecierpek Waleriana (Impatiens walleriana) oraz begonię bulwiastą (Begonia x tuberhybrida)
B. irysy syberyjskie (Iris sibirica) oraz liliowce rdzawe (Hemerocallis fulva)
C. bluszcz pospolity (Hedera helix) i runiankę japońską (Pachysandra terminalis)
D. rozchodnik kaukaski (Sedum spurium) oraz macierzankę cytrynową (Thymus citrodorus)
Bluszcz pospolity (Hedera helix) oraz runianka japońska (Pachysandra terminalis) są doskonałymi roślinami do zadrzewiania cienistych powierzchni pod koronami drzew. Bluszcz pospolity jest rośliną pnącą, która dobrze znosi cień oraz wilgotne warunki. Dzięki swoim zdolnościom do przylegania do różnych powierzchni, może skutecznie pokrywać ziemię, ograniczając rozwój chwastów oraz stabilizując glebę. Runianka japońska natomiast, to roślina okrywowa, która tworzy gęste dywany zieleni, co również przyczynia się do ochrony gleby przed erozją. Obie rośliny charakteryzują się niskimi wymaganiami pielęgnacyjnymi oraz dużą odpornością na zmienne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnymi do zastosowania w trudnych warunkach. W praktyce, zastosowanie tych roślin w ogrodach, parkach czy na terenach rekreacyjnych przyczynia się do zwiększenia bioróżnorodności, a także estetyki przestrzeni zielonych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie projektowania przestrzeni zielonych. Warto również pamiętać, że bluszcz pospolity ma właściwości oczyszczające powietrze, co dodatkowo podnosi jego wartość w miejskich krajobrazach.
Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jaką minimalną odległość od przewodów sieci cieplnej przewidują przepisy w przypadku sadzenia drzew?

A. 4 m
B. 3 m
C. 1 m
D. 2 m
Minimalna dopuszczana odległość sadzenia drzew od przewodów sieci cieplnej wynosi 2 metry. Ta regulacja ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla infrastruktury, jak i dla roślinności. Przewody sieci cieplnej, zwłaszcza te działające pod wysokim ciśnieniem, mogą generować znaczne temperatury, co stwarza ryzyko uszkodzenia korzeni drzew oraz ewentualnego pożaru. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest planowanie terenów zielonych w miastach, gdzie często konieczne jest zachowanie odpowiedniej odległości drzew od instalacji. Ponadto, stosowanie się do tej zasady jest zgodne z normami nie tylko krajowymi, ale również międzynarodowymi, które podkreślają znaczenie ochrony infrastruktury oraz zdrowego wzrostu roślin. Utrzymywanie odpowiednich odległości to również dobry sposób na zapobieganie konfliktom między infrastrukturą a zielenią miejską, co jest szczególnie ważne w kontekście urbanizacji.
Pytanie 11

Inwentaryzacja zbiorowisk roślinnych polega na przeprowadzeniu w terenie pomiarów

A. po wykonaniu prac
B. sytuacyjnych
C. dotyczących wysokości
D. na etapie realizacji
Odpowiedzi związane z pomiarami powykonawczymi, realizacyjnymi oraz wysokościowymi wskazują na nieporozumienia dotyczące podejścia do inwentaryzacji szaty roślinnej. Pomiary powykonawcze są stosowane po zakończeniu określonych prac budowlanych czy rekultywacyjnych, mając na celu ocenę zgodności wykonania z planem, co nie ma zastosowania do inwentaryzacji zasobów przyrodniczych. Pomiar realizacyjny odnosi się do weryfikacji postępów w realizacji projektów i nie jest bezpośrednio związany z analizą szaty roślinnej, ponieważ koncentruje się bardziej na aspektach zarządzania projektem niż na samej bioróżnorodności. Pomiar wysokościowy, z kolei, może być używany w kontekście analizy struktury drzewostanu, ale nie obejmuje on całościowego podejścia do inwentaryzacji, które wymaga uwzględnienia aspektów sytuacyjnych, takich jak rozmieszczenie gatunków i ich interakcje. Typowe błędy w myśleniu polegają na pomieszaniu różnych rodzajów pomiarów oraz ich zastosowania, co prowadzi do niepełnego zrozumienia celu inwentaryzacji jako procesu zbierania danych dotyczących bioróżnorodności i jej monitorowania w kontekście ochrony środowiska.
Pytanie 12

Jakie środki ochrony roślin powinny być używane do zwalczania chorób grzybowych?

A. Akarycydy
B. Herbicydy
C. Moluskocydy
D. Fungicydy
Fungicydy to grupa środków ochrony roślin, które są specjalnie zaprojektowane do zwalczania chorób grzybowych. Działają na różne etapy rozwoju grzybów, w tym na ich zarodniki oraz na dorosłe formy, co czyni je skutecznymi w ochronie roślin przed infekcjami. Przykłady fungicydów obejmują substancje czynne, takie jak azoksystrobina, tebuconazol czy mankozeb, które są powszechnie stosowane w uprawach takich jak pszenica, jabłonie czy winorośl. W praktyce stosowanie fungicydów powinno być oparte na monitorowaniu stanu zdrowia roślin oraz prognozowaniu wystąpienia chorób, co pozwala na skuteczniejsze i bardziej oszczędne ich użycie. Standardy i dobre praktyki w ochronie roślin zalecają stosowanie fungicydów zgodnie z zaleceniami producentów oraz uwzględnianie ich wpływu na środowisko. Dzięki właściwemu stosowaniu fungicydów można znacząco poprawić plon oraz jakość upraw, minimalizując ryzyko rozprzestrzenienia się chorób grzybowych.
Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Podstawowe czynności pielęgnacyjne dla łąki kwietnej to

A. koszenie 3-4 razy w roku oraz chemiczne odchwaszczanie
B. koszenie 1-2 razy w miesiącu i nawożenie azotowe
C. koszenie 1-2 razy w roku oraz dosiewanie roślin
D. koszenie 3-4 razy w miesiącu i dosiewanie nowych roślin
Koszenie 1-2 razy w roku i dosiewanie roślin jest najodpowiedniejszym podejściem do pielęgnacji łąki kwietnej. Rekomendacje te opierają się na założeniu, że łąki kwietne są ekosystemami o dużej bioróżnorodności, które najlepiej funkcjonują przy minimalnej ingerencji. Koszenie w takim rytmie pozwala na zachowanie naturalnych cykli wzrostu i kwitnienia, co sprzyja rozwojowi różnych gatunków roślin. Dosiewanie roślin jest kluczowe, aby uzupełnić ewentualne braki w bioróżnorodności oraz zapewnić równowagę ekologiczną w łące. Standardy pielęgnacji łąk kwietnych, takie jak zasady agroleśnictwa, wskazują na korzyści płynące z utrzymania odpowiedniej struktury, co wpływa na żywotność i zdrowie całego ekosystemu. Przykładem może być wykorzystanie lokalnych gatunków roślin, które lepiej przystosowują się do warunków siedliskowych, co minimalizuje potrzebę stosowania sztucznych nawozów i środków ochrony roślin.
Pytanie 15

Kiedy powinno się zbierać pędy roślin ozdobnych w celu wykonania sadzonek zdrewniałych?

A. Od października do listopada, przed opadnięciem liści
B. Od kwietnia do maja, po pojawieniu się oznak wegetacji
C. Od stycznia do marca, w fazie bezlistnej
D. Od czerwca do sierpnia, w pełni fazy wegetacyjnej
Wybór terminu pozyskiwania pędów roślin ozdobnych do wykonania sadzonek zdrewniałych w pełni wegetacji, tj. od czerwca do sierpnia, jest nieodpowiedni z kilku powodów. W tym okresie rośliny intensywnie rosną, co sprzyja marnowaniu zasobów na produkcję nowych liści i pędów, a nie na ukorzenianie się sadzonek. Ponadto, pozyskiwanie pędów w pełni wegetacji zwiększa ryzyko uszkodzeń roślin i ich osłabienia, ponieważ rośliny są bardziej wrażliwe na stres po cięciu, co może prowadzić do ich obumierania. Kolejnym błędnym podejściem jest pozyskiwanie pędów od października do listopada, przed zrzuceniem liści. W tym czasie wiele roślin przechodzi w stan spoczynku, a ich pędy, chociaż zdrewniałe, mogą nie być wystarczająco przygotowane do ukorzenienia, co znacząco obniża efektywność procesu rozmnażania. Również okres od kwietnia do maja, po wystąpieniu oznak wegetacji, nie jest optymalny. W tym czasie rośliny zaczynają intensywnie pobierać składniki odżywcze i wodę, co również niekorzystnie wpływa na możliwość ukorzenienia pędów. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest przyjęcie, że pędy w pełni wegetacji będą łatwiejsze do ukorzenienia, podczas gdy w rzeczywistości stan spoczynku sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni. Dlatego kluczowe jest zrozumienie cykli wzrostu roślin oraz optymalnych warunków do ich rozmnażania.
Pytanie 16

Który typ produkcji jest najbardziej odpowiedni dla gospodarstwa posiadającego tunele oraz ogrzewane szklarnie?

A. Produkcja rozsady roślin jednorocznych
B. Rozmnażanie drzew poprzez okulizację
C. Rozmnażanie drzew i krzewów w technice in vitro
D. Produkcja roślin cebulowych
Rozmnażanie drzew i krzewów metodą in vitro, okulizacja czy produkcja roślin cebulowych nie są najlepszym wyborem, zwłaszcza jak chodzi o gospodarstwa mające tylko tunele i szkarnie. Chociaż in vitro jest nowoczesne, to potrzebuje specjalistycznego laboratorium oraz stałego nadzoru, co czyni je mało praktycznym dla zwykłego ogrodnika, który ma tylko tunel. Okulizacja, ta tradycyjna metoda rozmnażania drzew, też wymaga znacznie więcej czasu i specyficznych warunków, co czyni ją mniej odpowiednią do produkcji rozsady roślin jednorocznych. Zresztą, produkcja roślin cebulowych nie do końca korzysta z możliwości tuneli i szklarni, bo te rośliny często mogą rosnąć w mniej kontrolowanych warunkach. Często popełniamy błąd, nie rozumiejąc specyfiki danej uprawy i jej wymagań, co prowadzi do złych decyzji w doborze metod produkcji.
Pytanie 17

Do zarybiania zbiorników wodnych sprawdzą się gatunki takie jak:

A. strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia), kosaciec syberyjski (Iris sibirica), kostrzewa sina (Festuca cinerea)
B. żabieniec babka wodna (Alisma plantago-aquatica), dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans), żurawka drżączkowa (Heuchera x brizoides)
C. strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia), tatarak zwyczajny (Acorus calamus), grzybień bulwiasty (Nymphaea tuberosa)
D. tatarak zwyczajny (Acorus calamus), bergenia sercowata (Bergenia cordifolia), nawłoć pospolita (Solidago virgaurea)
Niektóre z wymienionych roślin nie pasują do zbiorników wodnych, bo mają inne preferencje. Żabieniec, dąbrówka czy żurawka wolą raczej lądowe lub półwodne miejsca, więc nie nadają się za bardzo do wody. Żabieniec nie lubi być całkowicie zanurzony, a dąbrówka może rosnąć w wilgotnych miejscach, ale nie jest najlepszy wybór do wodnych ekosystemów, gdzie potrzebne są rośliny bardziej odporne na wodę. Nawłoć z kolei, mimo że jest inwazyjna, nie poprawia jakości wód ani nie wspiera fauny. Kosówka syberyjska też nie za bardzo pasuje do zbiorników, bo woli wilgotne gleby, ale niekoniecznie stale mokre. W projektach związanych z zarządzaniem zbiornikami wodnymi trzeba stawiać na rośliny, które wspierają ekosystem, a nie te, które mogą mieć zły wpływ na wodę czy bioróżnorodność. Dlatego ważne, żeby dobierać gatunki zgodnie z ich naturalnym siedliskiem i rolą w ekosystemie wodnym.
Pytanie 18

Typową roślinnością w lasach bukowych są

A. kserofity
B. hygrofity
C. sukulenty
D. geofity
Geofity to rośliny, które w swoim cyklu życiowym przechodzą przez fazy spoczynku, w trakcie których ich nadziemne części obumierają, a przetrwanie zapewniają podziemne organy, takie jak cebulki, bulwy czy kłącza. W lasach bukowych, które są typowe dla umiarkowanego klimatu Europy, geofity odgrywają kluczową rolę w ekosystemie, wykorzystując okresy, gdy korona drzew jest bez liści, aby maksymalnie wykorzystać światło słoneczne i składniki odżywcze. Przykładem geofitów są przylaszczki, śnieżyczki i zawilce, które kwitną wczesną wiosną, zanim liście buków zaczynają rozwijać się na dobre. Zastosowanie wiedzy na temat geofitów jest istotne w kontekście ochrony bioróżnorodności, planowania przestrzennego oraz zachowania naturalnych ekosystemów. Zgodnie z najlepszymi praktykami ochrony środowiska, zrozumienie roli tych roślin w lasach bukowych może wspierać działania na rzecz ich zachowania oraz rekultywacji terenów leśnych, co ma kluczowe znaczenie w obliczu zmian klimatycznych.
Pytanie 19

Jakie rośliny można zarekomendować do obsadzania brzegów oraz strefy wody płytkiej w naturalnym zbiorniku wodnym?

A. kosaciec żółty (Irispseudacorus), tatarak zwyczajny (Acorus calamus)
B. języczka pomarańczowa (Ligularia dentata), pełnik europejski (Trollius europaeus)
C. funqia ogrodowa (Hosta sp.), żurawka ogrodowa (Heuchera hybrida)
D. tawułka Arendsa (Astilbex arendsii), bergenia sercolistna (Bergenia cordifolia)
Kosaciec żółty (Iris pseudacorus) oraz tatarak zwyczajny (Acorus calamus) stanowią doskonały wybór do obsadzania brzegów i strefy wody płytkiej naturalnych zbiorników wodnych. Kosaciec żółty jest rośliną charakterystyczną dla środowisk wodnych, która nie tylko pięknie kwitnie, ale także odgrywa kluczową rolę w stabilizacji brzegów zbiorników wodnych. Jego system korzeniowy pomaga zapobiegać erozji, a kłącza poprawiają jakość wody, tworząc środowisko sprzyjające innym organizmom wodnym. Z kolei tatarak zwyczajny jest znany z właściwości oczyszczających wodę, ponieważ jego liście i korzenie absorbują zanieczyszczenia. Oba gatunki są odporne na zmienne warunki wodne i mają zdolność do rozwoju w różnych typach gleb, co czyni je idealnymi do naturalnych zbiorników, gdzie mogą tworzyć bioróżnorodne ekosystemy. W praktyce, ich zastosowanie w projektach rekultywacji brzegów przyczynia się do ochrony habitate\'ów wodnych oraz wspiera lokalne gatunki fauny, tworząc jednocześnie estetyczne i funkcjonalne przestrzenie."
Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Projektując roślinne ozdoby na czas świąt Bożego Narodzenia, jakie elementy należy uwzględnić?

A. hortensję oraz zygokaktusa
B. poinsecję i zygokaktusa
C. azalię i poinsecję
D. hortensję oraz azalię
W projektowaniu dekoracji roślinnych na święta Bożego Narodzenia, dobór odpowiednich roślin jest kluczowy. Rośliny takie jak hortensja czy azalia, choć piękne, nie są typowymi roślinami bożonarodzeniowymi. Hortensje preferują umiarkowane warunki wilgotności i różnią się wymaganiami w zależności od pory roku. Zwykle kwitną latem, co czyni je mniej odpowiednimi do dekoracji w okresie świątecznym. Azalie również mają swoje specyficzne preferencje, a ich kwitnienie przypada na wiosnę, co sprawia, że nie będą wyglądać atrakcyjnie w grudniu. Wybór roślin, które nie odpowiadają charakterystyce sezonowej, może prowadzić do nieodpowiednich efektów wizualnych oraz szybkiego więdnięcia. Dodatkowo, hortensje są bardzo wrażliwe na zmiany temperatury i wilgotności, co czyni je trudnym wyborem w okresie zimowym. Zygokaktus, mimo że jest piękną rośliną, nie jest wystarczająco znany jako roślina wspierająca dekoracje bożonarodzeniowe w zestawieniach z innymi kwiatami letnimi. Ostatecznie, by właściwie zaprojektować dekoracje, należy uwzględnić sezonowość roślin i ich wymagania, co jest podstawą dobrych praktyk w projektowaniu roślinnych aranżacji świątecznych.
Pytanie 22

Nawożenie roślin ozdobnych powinno odbywać się

A. tuż przed zasadzeniem roślin w stałym miejscu
B. zaraz po zasadzeniu roślin w stałym miejscu
C. w fazie spoczynku
D. w czasie wegetacji
Prawidłowe nawożenie roślin ozdobnych wymaga zrozumienia ich cyklu życia i naturalnych potrzeb. Okres spoczynku roślin, kiedy nie prowadzą one aktywnej fotosyntezy, nie jest odpowiednim czasem na nawożenie pogłówne. W tym czasie rośliny nie są w stanie wykorzystać dostarczonych składników odżywczych, co może prowadzić do ich akumulacji w glebie i potencjalnych problemów z toksycznością. Każda roślina przechodzi naturalny cykl wegetacyjny, który obejmuje fazy wzrostu, kwitnienia, a następnie spoczynku. Nawożenie bezpośrednio przed sadzeniem roślin na miejsce stałe również jest nieefektywne, ponieważ młode rośliny mogą nie być w stanie przyswoić składników odżywczych w nowym środowisku. Co więcej, nawożenie zaraz po posadzeniu może prowadzić do spalenia korzeni, które są jeszcze wrażliwe. Często popełnianym błędem jest także brak odpowiedniego rozpoznania potrzeb nawozowych roślin, co prowadzi do nieprawidłowych decyzji w zakresie stosowanych dawek i rodzajów nawozów. Kluczowe w nawożeniu jest zrozumienie, że każda roślina ma indywidualne wymagania, które należy dostosować do jej etapu rozwoju i warunków środowiskowych.
Pytanie 23

Który z podanych elementów małej architektury powinno się uwzględnić w aranżacji skweru?

A. Ławkę.
B. Altanę.
C. Trejaż.
D. Ogrodzenie.
Ławka to naprawdę ważny element w małej architekturze, który powinien być brany pod uwagę w projektowaniu skwerów. Pozwala ludziom na relaks i odpoczynek, co jest mega istotne w przestrzeniach publicznych, gdzie spędzamy czas na świeżym powietrzu. Dobrze by było, żeby miejsca do siedzenia były umiejscowione w strategicznych punktach skweru – na przykład blisko alejek spacerowych, w słońcu lub przy takich atrakcjach jak fontanny czy place zabaw. Ważne, żeby ławki były zrobione z solidnych materiałów, które wytrzymają różne warunki pogodowe, jak stal nierdzewna czy jakieś fajne drewno egzotyczne. To zapewni im dłuższe życie i ładny wygląd. Fajnie jest też różnicować styl i układ ławek, żeby pasowały do lokalnego charakteru skweru i potrzeb ludzi. No i nie zapomnijmy o ławeczkach dla osób z niepełnosprawnościami – to naprawdę ważne, by nasze przestrzenie były dostępne dla wszystkich. Te proste rzeczy sprawiają, że ławki tworzą przyjazną atmosferę, zachęcają do integracji społecznej i poprawiają komfort korzystania z tych miejsc.
Pytanie 24

Nawadnianie grawitacyjne to proces polegający na

A. dostarczaniu wody w formie kropli na powierzchnię gleby oraz roślin.
B. dostarczaniu wody w formie kropli bezpośrednio do systemu korzeniowego.
C. wykorzystaniu wody znajdującej się w rowach i kanałach.
D. rozprowadzaniu wody za pomocą systemu bruzd.
Wybór odpowiedzi dotyczącej nawadniania przez krople wskazuje na pewne nieporozumienie. Metoda kroplowa na pewno ma swoje plusy, ale to nie jest to samo co nawadnianie grawitacyjne. Grawitacja działa tu na korzyść – woda spływa w dół bruzd, więc nie jest aplikowana w formie kropli. Zresztą, nawadnianie grawitacyjne ma swoje zasady, które trzeba znać, żeby się nie pogubić. Odpowiedź, która mówi o systemie bruzd, jest kluczowa, bo w ten sposób woda efektywnie dociera do roślin. Pamiętaj, że odpowiednie zaprojektowanie bruzd jest bardzo ważne, bo tylko wtedy można osiągnąć dobrą efektywność tego systemu. Dobrze zaplanowane nawadnianie ma duże znaczenie dla plonów i zdrowia roślin, a brak zrozumienia tej kwestii może prowadzić do problemów w uprawach.
Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Jaki gatunek roślin można zalecić do sadzenia w pasach zieleni wzdłuż dróg w celu tworzenia osłon przed śniegiem?

A. Jodła koreańska (Abies koreana)
B. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata)
C. Świerk pospolity (Picea abies)
D. Miłorząb japoński (Ginkgo biloba)
Miłorząb japoński (Ginkgo biloba) oraz magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata) nie są odpowiednimi gatunkami do obsadzania pasów zieleni w kontekście tworzenia osłon przeciwśnieżnych. Miłorząb japoński, choć jest drzewem o wyjątkowej odporności na zanieczyszczenia, nie posiada cech, które sprawiałyby, że byłby skuteczny jako osłona przed śniegiem. Jego liście, które opadają na zimę, nie zatrzymują śniegu, a ich struktura nie wspiera utrzymania śniegu w jednym miejscu, co jest kluczowe w kontekście ochrony dróg. Podobnie z magnolią gwiaździstą, która jest krzewem ozdobnym, a jej nieodpowiednia struktura korony i słaba tolerancja na ekstremalne warunki pogodowe czynią ją mało efektywną w roli osłony przeciwsnieżnej. Warto zauważyć, że wybór roślin do obsadzenia pasów zieleni powinien opierać się na ich funkcjonalności w danym ekosystemie oraz na ich zdolności do tolerowania lokalnych warunków atmosferycznych. Typowym błędem jest zakładanie, że wszystkie gatunki roślinności mogą być stosowane w każdym kontekście bez uwzględnienia ich specyficznych właściwości i potrzeb ekologicznych.
Pytanie 27

Jakie narzędzie należy użyć do zmierzenia obwodu pnia drzewa?

A. pochylnik
B. węgielnicę
C. sznurek konopny
D. taśmę mierniczą
Taśma miernicza jest najwłaściwszym narzędziem do pomiaru pierśnicy drzewa, ponieważ zapewnia dokładność i precyzję, które są niezbędne w leśnictwie oraz w arborystyce. Pierśnica, czyli obwód pnia drzewa na wysokości 130 cm, jest istotnym wskaźnikiem zdrowia oraz wzrostu drzewa. Użycie taśmy mierniczej, która jest zaprojektowana specjalnie do pomiarów obwodów, pozwala na uzyskanie wartości, które można łatwo porównać z danymi z badań dendrologicznych oraz z normami branżowymi. Przykładem zastosowania może być ocena potencjału drewna do pozyskania lub monitorowanie wzrostu drzew w ramach projektów badawczych. Ponadto, taśma miernicza jest poręczna i łatwa w użyciu, co czyni ją idealnym narzędziem dla leśników i ekologów, którzy często pracują w terenie.
Pytanie 28

Krzewem dekoracyjnym o kształcie kolumnowym jest

A. jałowiec pospolity odm. Hibernica (Juniperus communis 'Hibernica')
B. sosna górska odm. Wintergold (Pinus mugo 'Wintergold')
C. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
D. jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)
Jałowiec pospolity odm. Hibernica (Juniperus communis 'Hibernica') to krzew o pokroju kolumnowym, który idealnie nadaje się do ogrodów, zarówno w stylu nowoczesnym, jak i klasycznym. Jego wąska, stożkowata forma sprawia, że jest doskonałym rozwiązaniem do tworzenia żywopłotów, ale również jako pojedynczy akcent w przestrzeni zielonej. W praktyce, jałowiec ten nie tylko pełni funkcję estetyczną, lecz także ma właściwości zdrowotne i ochronne, ponieważ jego olejek eteryczny działa odstraszająco na niektóre szkodniki. Ponadto, jałowiec pospolity jest rośliną mało wymagającą, tolerującą różne warunki glebowe i nasłonecznienie, co czyni go łatwym w uprawie. W kontekście standardów ogrodniczych, jałowiec Hibernica spełnia normy dotyczące odporności na choroby i szkodniki, co czyni go niezawodnym wyborem dla wielu projektów ogrodowych i krajobrazowych.
Pytanie 29

Podczas przygotowywania róż do transportu, konieczne jest dokonanie klasyfikacji. Róże zaliczone do klasy I muszą mieć przynajmniej

A. dwa pędy wyrastające z miejsca okulizacji
B. trzy pędy wyrastające z miejsca okulizacji
C. cztery pędy wyrastające z miejsca okulizacji
D. pięć pędów wyrastających z miejsca okulizacji
Wybierając odpowiedzi, które wskazują na większą liczbę pędów wyrastających z miejsca okulizacji, można popaść w pułapkę nadmiernej analizy wymagań dla klasy I róż. Dla przykładu, pięć, cztery czy trzy pędy mogą być postrzegane jako bardziej korzystne, ale nie są one zgodne z ustalonymi standardami, które jasno definiują, że minimum to dwa pędy. Przesadna liczba pędów może prowadzić do nieporozumień w kontekście klasyfikacji, a także do zawyżenia kosztów produkcji oraz logistyki, co jest nieefektywne i sprzeczne z zasadami oszczędnościowym. Typowe błędy myślowe mogą obejmować mylenie klasyfikacji z wymaganiami jakościowymi, gdzie ilość pędów nie zawsze przekłada się na jakość produktu. Dodatkowo, wybierając niepoprawne odpowiedzi, można nie rozumieć, że klasa I jest zdefiniowana nie tylko przez ilość, ale i przez jakość wykonania oraz zdrowotność roślin. W praktyce, zbyt wiele pędów może obciążyć roślinę, co wpływa negatywnie na jej dalszy rozwój. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że minimalne wymagania mają na celu nie tylko klasyfikację, ale także zapewnienie zdrowia i jakości sprzedawanych róż, co jest kluczowe w kontekście ich długotrwałego utrzymania na rynku.
Pytanie 30

Jakie krzewy rekomenduje się do zakupu w celu utworzenia żywopłotów ochronnych?

A. Berberysy, głogi, ogniki
B. Irgi, derenie, leszczyny
C. Ligustry, tawuły, wierzby
D. Jaśminowce, pęcherznice, lilaki
Berberysy, głogi i ogniki to rośliny, które doskonale nadają się do tworzenia żywopłotów obronnych ze względu na swoje właściwości. Berberys (Berberis) jest krzewem kolczastym, co stanowi naturalną barierę, zniechęcającą potencjalnych intruzów. Dodatkowo, berberysy charakteryzują się gęstym pokrojem, co zwiększa ich efektywność jako żywopłoty. Głóg (Crataegus) również posiada kolce i rośnie w formie gęstych krzewów, a jego owoce przyciągają ptaki, co dodatkowo wspiera bioróżnorodność w ogrodzie. Ognik (Pyracantha) oprócz kolców, oferuje także dekoracyjne owoce, które są jadalne dla ptaków i dodają atrakcyjności wizualnej. Przy projektowaniu żywopłotu obronnego warto pamiętać o zasadach sadzenia roślin w odpowiednich odstępach oraz o pielęgnacji, aby rośliny mogły się dobrze rozwijać i efektywnie pełnić swoją funkcję. Te krzewy są często rekomendowane przez ekspertów z zakresu architektury krajobrazu jako elementy zwiększające bezpieczeństwo posesji oraz poprawiające estetykę otoczenia.
Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jaką czynność należy wykonać bezpośrednio po ułożeniu darni podczas zakupu trawnika metodą darniową?

A. Nawożenie
B. Wałowanie
C. Podlewanie
D. Koszenie
Wałowanie darni po jej rozłożeniu jest kluczowym krokiem w procesie zakładania trawnika. Ten zabieg ma na celu zapewnienie dobrego kontaktu darni z podłożem, co jest niezbędne dla prawidłowego ukorzenienia. Wałowanie pomaga usunąć powietrze z przestrzeni między darnią a ziemią, co pozwala na lepsze wchłanianie wody i składników odżywczych. Praktyka ta jest zgodna z dobrą praktyką, ponieważ właściwe ukorzenienie jest fundamentem zdrowego i gęstego trawnika. Po wałowaniu, ważne jest również, aby monitorować wilgotność gleby, co ułatwi dalsze etapy pielęgnacji. Warto dodać, że wałowanie powinno być przeprowadzane za pomocą wałów ogrodniczych lub ręcznych, a jego intensywność powinna być dostosowana do rodzaju gleby oraz grubości darni. Dobre wyniki przyniesie także wykonanie tego zabiegu w odpowiednich warunkach pogodowych, unikając nadmiernego słońca i wiatru, które mogą prowadzić do przesuszenia darni.
Pytanie 33

Podaj właściwą sekwencję działań technologicznych związanych z użyźnianiem gleby obornikiem na terenie, gdzie występują chwasty?

A. Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, przekopanie podłoża
B. Rozłożenie obornika, przekopanie podłoża, usunięcie chwastów
C. Usunięcie chwastów, przekopanie podłoża, rozłożenie obornika
D. Rozłożenie obornika, usunięcie chwastów, przekopanie podłoża
Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, a następnie przekopanie podłoża to poprawna kolejność działań przy użyźnianiu gleby obornikiem, zwłaszcza w terenie zachwaszczonym. Usunięcie chwastów jest kluczowym pierwszym krokiem, ponieważ pozwala na uniknięcie konkurencji pomiędzy roślinami uprawnymi a chwastami o dostępne składniki odżywcze oraz wodę. Ponadto, chwasty mogą być źródłem szkodników oraz chorób, które mogą zaszkodzić roślinom uprawnym. Następnie, po usunięciu chwastów, rozkładamy obornik, który dostarcza niezbędnych składników odżywczych, takich jak azot, fosfor i potas, poprawiając żyzność gleby. Obornik nie tylko wzbogaca glebę, ale także poprawia jej strukturę, co sprzyja lepszemu zatrzymywaniu wody. Ostatnim krokiem jest przekopanie podłoża, co pozwala na równomierne wymieszanie obornika z glebą, a także na poprawę aeracji i struktury gleby, co korzystnie wpływa na rozwój systemu korzeniowego roślin. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami w rolnictwie ekologicznym, które kładzie duży nacisk na zachowanie równowagi w ekosystemie glebowym.
Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Wyznaczone w ogrodzie miejsce naśladujące naturalne warunki dla roślin górskich to

A. rosarium
B. ogródek skalny
C. alpinarium
D. arboretum
Alpinarium to specjalnie wydzielona przestrzeń w ogrodzie, która jest zaprojektowana w celu imitacji naturalnego środowiska roślin górskich. W alpinariach znajdują się rośliny typowe dla wyższych partii gór, które wymagają specyficznych warunków do wzrostu, takich jak odpowiednia ekspozycja na słońce, drenaż gleby oraz mikroklimat. Przykłady roślin, które można spotkać w alpinariach, to różne gatunki goryczki, tojeści, czy edelweiss. Alpinaria często są tworzone na terenach położonych na zboczach, co pozwala na naturalne odwzorowanie warunków rosnących w górach. Te ogrody nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale także edukacyjną, umożliwiając obserwację różnorodności roślinności górskiej. W kontekście dobrych praktyk w projektowaniu alpinarium istotne jest również zastosowanie materiałów naturalnych, takich jak kamienie, żwir oraz odpowiednio dobrana gleba, co zapewnia odpowiednie warunki dla wzrostu górskich roślin.
Pytanie 38

Cis pospolity (Taxus baccata) nie jest wykorzystywany na placach zabaw dla dzieci, ponieważ posiada

A. zbyt wielkie wymiary oraz zacienia teren zabaw
B. bardzo ciemną barwę, co wprowadza ponurą atmosferę
C. trujące: pestki czerwonych owoców, korę, drewno i szpilki
D. kłujące, ostre igły
Cis pospolity (Taxus baccata) jest rośliną, która zawiera substancje toksyczne, co czyni go nieodpowiednim do stosowania na placach zabaw dla dzieci. Wszystkie części rośliny, w tym pestki czerwonych owoców, kora, drewno oraz igły, zawierają alkaloidy, które mogą być szkodliwe dla zdrowia. Spożycie jakiejkolwiek części cisa może prowadzić do objawów zatrucia, takich jak zawroty głowy, nudności, a w poważnych przypadkach nawet do śmierci. Z tego względu, w projektowaniu przestrzeni rekreacyjnych dla dzieci, należy stosować rośliny, które są nietoksyczne oraz bezpieczne. Standardy dotyczące projektowania placów zabaw, takie jak normy EN 1176, zalecają unikanie roślin, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia użytkowników. Przykładem bezpiecznych roślin mogą być krzewy owocowe lub kwiatowe, które nie tylko są estetyczne, ale także przyjazne dla dzieci. Wiedza na temat toksyczności niektórych roślin jest kluczowa w zapewnieniu bezpieczeństwa przestrzeni zabaw.
Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Która metoda wytwarzania materiału rozmnożeniowego umożliwia pozyskanie znacznej ilości roślin wolnych od chorób i szkodników?

A. Mikrorozmnażanie roślin in vitro
B. Produkcja sadzonek.
C. Rozdzielenie roślin.
D. Ukorzenianie sadzonek.
Podział roślin, produkcja rozsady i ukorzenianie sadzonek to takie metody rozmnażania, które mogą różnie wpływać na zdrowie roślin. Podział polega na rozdzieleniu jednej rośliny na kilka kawałków, ale to może prowadzić do przenoszenia chorób, zwłaszcza jak materiał wyjściowy jest chory. W tej metodzie ryzyko kontaktu z chorobami jest spore, bo nie da się wszystko wysterylizować. Produkcja rozsady jest stosowana w rolnictwie, ale też nie daje gwarancji, że rośliny będą zdrowe, bo nasiona mogą być zainfekowane, a podłoża też. Ukorzenianie sadzonek, mimo że działa w wielu przypadkach, często natrafia na problemy z chorobami korzeni czy szkodnikami w glebie. Te metody wymagają sporej uwagi na warunki uprawy i regularnego sprawdzania zdrowia roślin. W porównaniu do mikrorozmnażania, które zmniejsza ryzyko chorób, inne metody mogą przynieść gorsze rezultaty i wpływać na jakość oraz plonowanie roślin. Więc warto pomyśleć o nowoczesnych metodach, takich jak mikrorozmnażanie in vitro, które dają lepsze gwarancje, jeśli chodzi o jakość i zdrowotność roślin.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej