Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 5 maja 2025 10:47
Data zakończenia: 5 maja 2025 11:00

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaka jest minimalna wysokość ogrodzenia na terenie budowy?

A. 1,5 m

B. 1,1 m

C. 1,8 m

D. 2,0 m

Minimalna wysokość ogrodzenia terenu budowy wynosząca 1,5 m jest zgodna z obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno na placu budowy, jak i w jego otoczeniu. Tego rodzaju ogrodzenie stanowi barierę, która nie tylko ogranicza dostęp osób nieuprawnionych, ale również chroni przed wypadkami związanymi z materiałami budowlanymi czy pracami prowadzonymi na terenie. Przykłady zastosowania tej regulacji można znaleźć w projektach budowlanych, gdzie zgodność z przepisami jest kluczowa dla uzyskania pozwolenia na budowę. W praktyce, wysokość ogrodzenia powinna być dostosowana do specyfiki terenu, a także do charakteru prowadzonej budowy, co w połączeniu z odpowiednimi znakami ostrzegawczymi i informacyjnymi, znacząco zwiększa poziom bezpieczeństwa. Warto również zwrócić uwagę na dodatkowe regulacje lokalne, które mogą wprowadzać surowsze normy dotyczące ochrony terenu budowy.

Pytanie 2

Zgodnie z KNR 2-01 norma pracy spycharki wynosi 1,4 m-g na 100 m³ odspojonego gruntu. Ile spycharek powinno działać na terenie budowy, aby przetransportować na wskazane miejsce 1600 m³ odspojonego gruntu w czasie jednej 8-godzinnej zmiany?

A. 3 spycharki

B. 2 spycharki

C. 5 spycharek

D. 1 spycharka

Norma pracy spycharki według KNR 2-01 wynosi 1,4 m-g na 100 m³ odspojonego gruntu, co oznacza, że jedna spycharka jest w stanie przemieścić 1,4 metra gruntu w ciągu godziny. Aby obliczyć, ile spycharek będzie potrzebnych do przemieszczenia 1600 m³ w ciągu 8 godzin, najpierw obliczamy, ile m³ grunt spycharka może przemieścić w ciągu jednej zmiany. W ciągu 8 godzin jedna spycharka może więc wykonać: 8 godzin * (100 m³ / 1,4 m-g) = 800 m³. Dzieląc 1600 m³ przez 800 m³, otrzymujemy 2 spycharki potrzebne do wykonania pracy w tym czasie. Jednak biorąc pod uwagę, że praca może być utrudniona (np. przerwy w pracy, czas na manewry, przestoje), zaleca się zastosowanie dodatkowej spycharki. Dlatego 3 spycharki będą najbardziej efektywne, aby zachować płynność pracy i zminimalizować ryzyko opóźnień. Taki sposób planowania pracy jest zgodny z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi, które zalecają uwzględnianie zapasów w planowaniu, aby zwiększyć elastyczność operacyjną.

Pytanie 3

Jaką maszynę należy zastosować do realizacji głębokiego wykopu jamistego?

A. Koparki chwytakowej

B. Wibromłota

C. Zgarniarki

D. Koparki przedsiębiernej

Wibromłoty wcale nie nadają się do robienia wykopów jamistych, bo są raczej do zagęszczania gruntu. Często ludzie się mylą co do ich zastosowania. Zgarniarki na przykład, które używamy do równania i transportu materiałów, nie mają narzędzi do precyzyjnego usuwania ziemi na dużych głębokościach. Jak się ich używa do wykopów, może to skończyć się nieefektywnie, bo trudno osiągnąć odpowiednią głębokość czy szerokość wykopu. Koparki przedsiębierne owszem, mogą robić wykopy, ale są lepsze w trudniejszych warunkach, gdzie mało jest miejsca. A ich chwytaki nie zawsze potrafią sobie poradzić z trudnym gruntem. Niewłaściwa maszyna nie tylko wydłuża czas pracy, ale też podnosi ryzyko uszkodzeń pobliskich struktur, co jest niezgodne z branżowymi standardami bezpieczeństwa. Właściwe zrozumienie, jakie maszyny są potrzebne do jakich zadań, to klucz do efektywnej i bezpiecznej pracy na budowie.

Pytanie 4

Utrzymywanie książki obiektu budowlanego leży w zakresie obowiązków

A. wykonawcy prac.

B. inspektora nadzoru budowlanego.

C. właściciela budynku.

D. lidera budowy.

Prowadzenie książki obiektu budowlanego to obowiązek właściciela obiektu, który ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia prawidłowej eksploatacji oraz utrzymania budynku. Książka obiektu budowlanego jest dokumentem, w którym rejestruje się wszelkie istotne informacje dotyczące obiektu, takie jak jego dane techniczne, historia budowy, przeprowadzone modernizacje czy też wyniki przeglądów technicznych. Posiadanie aktualnej książki obiektu jest zgodne z przepisami prawa budowlanego, które nakładają na właściciela odpowiedzialność za właściwe zarządzanie obiektem. Przykładowo, w przypadku sprzedaży budynku, posiadanie rzetelnie prowadzonej książki obiektu może znacząco ułatwić proces transakcji oraz zwiększyć wartość nieruchomości. Właściciel obiektu powinien również regularnie aktualizować dokumentację, aby odzwierciedlała wszelkie zmiany i zapewniała zgodność z obowiązującymi normami. Odpowiedzialność za prowadzenie takiej dokumentacji stanowi nie tylko wymóg prawny, ale również najlepszą praktykę zarządzania majątkiem budowlanym.

Pytanie 5

Jaką funkcję pełnią dylatacje w konstrukcjach budowlanych?

A. Wzmacniają izolację termiczną

B. Służą jako kanały wentylacyjne

C. Zapobiegają pęknięciom spowodowanym rozszerzalnością cieplną

D. Zwiększają nośność fundamentów

Dylatacje w konstrukcjach budowlanych pełnią bardzo istotną rolę, gdyż zapobiegają powstawaniu pęknięć i uszkodzeń wynikających z rozszerzalności cieplnej materiałów. W praktyce oznacza to, że elementy budynku, które są narażone na zmiany temperatury, mogą się swobodnie kurczyć i rozszerzać bez ryzyka powstawania naprężeń. Dylatacje są szczególnie ważne w dużych konstrukcjach jak mosty, hale czy długie ściany. Dzięki nim unikamy problemów związanych z różnicami w rozszerzalności cieplnej różnych materiałów, co może prowadzić do uszkodzeń i pęknięć. Standardy budowlane zalecają stosowanie dylatacji w miejscach, gdzie istnieje ryzyko wpływu temperatury na strukturę budynku. Przykładowo, w mostach dylatacje pozwalają na kompensację zmian długości przęseł w zależności od pory roku. To samo dotyczy dużych płyt betonowych, które pod wpływem słońca mogą się rozszerzać. W dobrze zaprojektowanej konstrukcji dylatacje są niezbędnym elementem, który znacząco przedłuża jej trwałość i zapewnia bezpieczeństwo użytkowania.

Pytanie 6

Pojedyncze pęknięcia i rysy o szerokości do 4 mm, które przebiegają w murze wzdłuż spoin, należy usunąć poprzez

A. założenie klamer oraz zastosowanie iniekcji

B. poszerzenie rys w kształcie odwróconego trapezu i wypełnienie zaprawą

C. instalację kotew stalowych

D. wykonanie nowego muru w miejscu pęknięcia

Poszerzenie rys na kształt odwróconego trapezu i zaszpachlowanie zaprawą to skuteczna i najczęściej stosowana metoda naprawy rys i pęknięć w murze. Takie podejście jest zgodne z zasadami dobrej praktyki budowlanej, ponieważ pozwala na równomierne rozłożenie napięć w obrębie muru, co zmniejsza ryzyko ponownego pękania. W praktyce, przed przystąpieniem do naprawy, należy oczyścić rysę z wszelkich zanieczyszczeń oraz luźnych fragmentów. Następnie, poszerzenie rysy w kształt odwróconego trapezu sprzyja lepszemu wypełnieniu zaprawą, co zwiększa adhezję i trwałość naprawy. Stosowane zaprawy powinny odpowiadać wymaganiom technicznym oraz charakterystyce muru, co zapewnia ich długotrwałość. Dodatkowo, w przypadku większych struktur, warto przeprowadzić monitoring pęknięć, aby ocenić, czy nie są one objawem poważniejszych problemów, takich jak osiadanie fundamentów czy niewłaściwe obciążenie konstrukcji. Metoda ta jest szczególnie użyteczna w budynkach, gdzie zachowanie estetyki elewacji jest również istotne, a odpowiednio wykończona rysa po naprawie staje się praktycznie niewidoczna.

Pytanie 7

W kosztorysach na inwestycje koszty pośrednie są wyliczane jako procent od wartości kosztów bezpośrednich

A. robocizny i materiałów

B. materiałów i kosztów ich zakupu

C. materiałów i pracy sprzętu

D. robocizny i pracy sprzętu

Koszty pośrednie w kosztorysach są naprawdę ważne, bo to wydatki, które nie są bezpośrednio związane z konkretnym zadaniem, ale są potrzebne do ogólnego działania projektu. Twoja odpowiedź "robocizny i pracy sprzętu" jest w porządku, bo koszty pośrednie obejmują zarówno płace pracowników, jak i koszty eksploatacji sprzętu, który używamy na budowie. Na przykład, przy budowie hali sportowej, koszty pośrednie mogą dotyczyć wynagrodzeń osób, które nadzorują prace, oraz kosztów związanych z maszynami. Zazwyczaj, przy kosztorysowaniu, przyjmuje się, że koszty pośrednie to jakiś procent wartości kosztów bezpośrednich. Dzięki temu można dokładniej określić, ile naprawdę będzie kosztować cała inwestycja. Dlatego dobry kosztorys powinien zawierać nie tylko wydatki bezpośrednie, ale też rzetelnie obliczone koszty pośrednie, żeby inwestorzy mieli lepszy obraz finansowy projektu.

Pytanie 8

Podaj prawidłową, odpowiadającą technologii, sekwencję działań przy realizacji monolitycznej żelbetowej stopy fundamentowej?

A. Zainstalowanie deskowania → wykonanie wykopu → betonowanie → ułożenie zbrojenia

B. Wykonanie wykopu → ułożenie zbrojenia → betonowanie → zainstalowanie deskowania

C. Wykonanie wykopu → zainstalowanie deskowania → ułożenie zbrojenia → betonowanie

D. Zainstalowanie deskowania → wykonanie wykopu → ułożenie zbrojenia → betonowanie

Odpowiedź wskazująca na wykonanie wykopu, ustawienie deskowania, ułożenie zbrojenia oraz betonowanie jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi technologii budowlanej. Wykop jest pierwszym krokiem w procesie budowy stopy fundamentowej, ponieważ pozwala na usunięcie nadmiaru gruntu oraz przygotowanie odpowiedniego miejsca pod fundament. Następnie, na tym etapie, należy ustawić deskowanie, które ma na celu zabezpieczenie mieszanki betonowej przed jej wypływem oraz nadaniem pożądanych kształtów. Ułożenie zbrojenia to kluczowy moment, w którym wprowadza się stalowe pręty, które zwiększają nośność fundamentu oraz poprawiają jego odporność na działanie różnorodnych obciążeń. Na końcu następuje betonowanie, w którym wypełnia się deskowanie mieszanką betonową. Jest to proces wymagający szczególnej precyzji, aby zapewnić jednorodność materiału i osiągnąć zamierzony efekt konstrukcyjny. Dobrze wykonana stopa fundamentowa jest podstawą dla stabilności całego budynku, dlatego każdy z tych kroków powinien być starannie zaplanowany i zrealizowany zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 9

Osobą, która ponosi odpowiedzialność za organizację prac budowlanych, przygotowanie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz prawidłowy przebieg robót, jest

A. kierownik budowy

B. majster budowy

C. inspektor nadzoru budowlanego

D. inwestor

Kierownik budowy odgrywa kluczową rolę w organizacji procesu budowy oraz zapewnieniu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na placu budowy. Odpowiada za przygotowanie i wdrożenie planu bezpieczeństwa, który jest zgodny z przepisami prawa budowlanego oraz normami BHP. Do jego zadań należy koordynowanie prac wszystkich wykonawców, monitorowanie postępu robót oraz zapewnienie, że wszystkie działania są realizowane zgodnie z projektem i obowiązującymi standardami. Przykładowo, w ramach swoich obowiązków kierownik budowy może organizować regularne szkolenia dla pracowników dotyczące zasad bezpieczeństwa, a także przeprowadzać inspekcje placu budowy w celu identyfikacji potencjalnych zagrożeń. Kierownik budowy musi także współpracować z innymi specjalistami, takimi jak inspektorzy nadzoru budowlanego, aby zapewnić zgodność z przepisami i normami. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie wszystkich działań związanych z bezpieczeństwem, co pozwala na późniejsze analizy i doskonalenie procedur.

Pytanie 10

W trakcie realizacji robót rozbiórkowych budynku, w celu składowania gruzu, należy korzystać z

A. płyt spocznikowych

B. placów przed budynkiem

C. stropów nad piwnicami

D. piwnic znajdujących się pod budynkiem

Właściwym miejscem do składowania gruzu podczas robót rozbiórkowych są place przed budynkiem. Zastosowanie takich miejsc jest zgodne z zasadami BHP oraz z przepisami dotyczącymi organizacji placu budowy. Place te zapewniają łatwy dostęp do materiałów, co ułatwia transport i segregację gruzu. Ponadto, składowanie gruzu na otwartej przestrzeni umożliwia jego łatwe przemieszczanie i odbiór, a także minimalizuje ryzyko uszkodzenia budynku czy sąsiednich obiektów. W praktyce, podczas organizacji placu budowy, należy również wziąć pod uwagę odpowiednie oznakowanie stref składowania, co wpływa na bezpieczeństwo i efektywność prowadzonych prac. Rekomenduje się również stosowanie osłon przeciwpyłowych oraz zabezpieczeń, aby ograniczyć wpływ na otoczenie. Użycie przestrzeni przed budynkiem pozwala na zorganizowanie składowania w sposób, który ogranicza zakłócenia w ruchu pieszym i drogowym, co jest istotnym elementem w kontekście dbałości o bezpieczeństwo publiczne oraz środowisko.

Pytanie 11

W którym zbiorze norm kosztów znajdują się przepisy dotyczące szacowania kosztów prac ziemnych realizowanych za pomocą koparek z transportem urobku samochodami samowyładowczymi?

A. KNR 2-25

B. KNR 4-01

C. KNR 2-01

D. KNR 2-02

KNR 2-01 to katalog norm nakładów rzeczowych, który obejmuje koszty robót ziemnych wykonywanych przy użyciu koparek, a także transportu urobku samochodami samowyładowczymi. W ramach KNR 2-01 można znaleźć szczegółowe informacje dotyczące różnych typów robót ziemnych, takich jak wykopy, nasypy i inne operacje związane z manipulacją gruntami. Normy te są stworzone na podstawie analiz technicznych i doświadczeń z realizacji projektów budowlanych, co pozwala na precyzyjne oszacowanie kosztów. Przykładowo, jeśli planujesz budowę drogi, znajomość tych norm pozwala na dokładne zaplanowanie budżetu oraz harmonogramu prac, co jest kluczowe dla efektywności całego projektu. Dobrą praktyką w branży budowlanej jest regularne aktualizowanie wiedzy o obowiązujących normach oraz ich stosowanie w codziennej pracy, aby zapewnić precyzyjność i oszczędność w kosztach realizacji inwestycji.

Pytanie 12

Jaką mieszankę należy użyć do wybudowania "na cienką spoinę" ścianki działowej z betonu komórkowego?

A. Glinianą

B. Klejową

C. Wapienną

D. Gipsową

Zastosowanie zaprawy klejowej do budowy ścian działowych z betonu komórkowego to naprawdę dobry wybór według obecnych standardów budowlanych. Naprawdę, to lepsza opcja niż tradycyjne zaprawy gipsowe czy gliniane, bo klej trzyma dużo mocniej i potrzebuje mniej materiału. Przy cienkowarstwowej aplikacji można łatwiej połączyć elementy murowe, co oszczędza czas pracy i zmniejsza ryzyko mostków termicznych. W przypadku tych ścian z betonu komórkowego, użycie zaprawy klejowej naprawdę poprawia izolację akustyczną i termiczną. No i klej, jak to klej, jest trwały, więc nie trzeba się martwić o obciążenia później. Ciekawe jest też to, że kleje są dostępne w różnych wariantach, co ułatwia dostosowanie do konkretnych warunków budowlanych oraz wymagań projektu.

Pytanie 13

Jakie urządzenia służą do wygładzania i zagęszczania monolitycznego podkładu w podłodze, który został wykonany z zaprawy cementowej lub mieszanki betonowej?

A. wibratory przyczepne

B. listwy wibracyjne

C. uciskacze wałowe

D. zacieraczki samojezdne

Zacieraczki samojezdne, uciskacze wałowe i wibratory przyczepne to narzędzia, które pełnią różne funkcje w procesie budowlanym, ale nie są odpowiednie do zagęszczania i wyrównywania monolitycznych podkładów betonowych w sposób, w jaki robią to listwy wibracyjne. Zacieraczki samojezdne są wykorzystywane głównie do wygładzania powierzchni świeżego betonu, co może w pewnym stopniu wpłynąć na estetykę, ale nie zapewnia odpowiedniego zagęszczenia materiału. Użycie ich bez wcześniejszego zagęszczenia materiału może prowadzić do powstawania pustek wewnętrznych, co z kolei obniża wytrzymałość podkładu. Uciskacze wałowe, z reguły stosowane do zagęszczania gruntów, nie są zaprojektowane do pracy z płynnymi materiałami, jakimi są świeże mieszanki betonowe czy zaprawy, przez co ich użycie w tym kontekście może być nieefektywne oraz prowadzić do zniszczenia struktury betonu. Wibratory przyczepne z kolei są narzędziem służącym do wibrowania betonu, jednak ich zastosowanie jest mniej precyzyjne w kontekście wyrównywania powierzchni. Mogą one być pomocne w procesie odprowadzania powietrza z mieszanki, ale nie zastąpią precyzyjnej regulacji oraz wygładzenia, które zapewniają listwy wibracyjne. Dlatego zrozumienie specyfiki każdego narzędzia oraz ich odpowiednich zastosowań jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości betonowych podkładów.

Pytanie 14

Przed przymocowaniem ościeżnicy okiennej, należy ją ustawić w pozycji pionowej i poziomej oraz unieruchomić w otworach okiennych przy pomocy

A. stalowych sworzni.

B. klinów montażowych.

C. pianki montażowej.

D. żywicy epoksydowej.

Sworznie stalowe i pianka montażowa, mimo że w budownictwie mogą mieć swoje zastosowania, to nie nadają się do blokowania ościeżnicy okiennej. Owszem, sworznie stalowe dają mocne połączenie, ale nie są najlepszym rozwiązaniem, jeśli chodzi o precyzyjne ustawienie okna. W przypadku ościeżnic liczy się każdy detal, bo wszelkie odchylenia mogą później powodować problemy z otwieraniem i zamykaniem, a nawet szczelnością, co może prowadzić do wilgoci i utraty energii. Pianka montażowa, choć fajnie izoluje, nie jest wystarczająco sztywna, żeby stabilizować ościeżnicę na etapie montażu. Po nałożeniu kurczy się i rozszerza, więc może się zdarzyć, że ościeżnica straci właściwą pozycję. Żywica epoksydowa, z kolei, jest świetna do wzmacniania konstrukcji, ale w przypadku montażu ościeżnicy to raczej kiepski pomysł. Może uszkodzić i okno, i ścianę, szczególnie przy demontażu, bo wiadomo, że utwardza się na dobre. Używanie takich materiałów bez ich dokładnego poznania może skończyć się poważnymi problemami konstrukcyjnymi i dodatkowymi kosztami napraw.

Pytanie 15

Nowo wzniesione mury z świeżej cegły można pokrywać tynkiem najwcześniej po upływie

A. 1 tygodnia

B. 2 tygodni

C. 1 miesiąca

D. 4 miesięcy

Tynkowanie świeżo wzniesionych murów z nowej cegły przed upływem miesiąca często prowadzi do poważnych problemów. Odpowiedzi sugerujące krótszy czas, jak tydzień czy dwa tygodnie, są nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest proces wysychania materiałów budowlanych. Nowa cegła, zwłaszcza gdy murowana jest na zaprawę, zawiera dużą ilość wody, która musi zostać odparowana. Nakładanie tynku na zbyt wilgotną powierzchnię zwiększa ryzyko wystąpienia pęknięć oraz osłabienia przyczepności tynku do muru. Przykłady nieprawidłowych praktyk pokazują, że niektórzy wykonawcy, kierując się pośpiechem, decydują się na tynkowanie zaledwie po kilku dniach, co jest niezgodne z zaleceniami technicznymi i standardami branżowymi. Ponadto, niektóre osoby mogą błędnie zakładać, że nowoczesne materiały tynkarskie są na tyle wszechstronne, że nie wymagają długiego okresu schnięcia. Istotne jest jednak, aby zawsze kierować się zasadami dobrej praktyki budowlanej, które jasno wskazują na potrzebę odpowiedniego czasu na wysychanie. Niezastosowanie się do tych zasad może prowadzić do wysokich kosztów napraw, a także do skrócenia żywotności całej konstrukcji. Dlatego też warto stosować się do zalecanego czasu schnięcia, aby uniknąć późniejszych problemów.

Pytanie 16

Rodzaj połączenia stosowanego w konstrukcjach stalowych, który umożliwia łatwy demontaż oraz ponowny montaż poszczególnych elementów, to połączenie

A. nitowanym

B. zgrzewanym

C. śrubowym

D. spawanym

Odpowiedź śrubowa jest prawidłowa, ponieważ połączenia śrubowe charakteryzują się możliwością łatwego demontażu i ponownego montażu elementów konstrukcji stalowych. W praktyce oznacza to, że w przypadku konieczności zmiany lokalizacji, naprawy lub modyfikacji konstrukcji, elementy te mogą być szybko i efektywnie zdemontowane bez uszkodzenia materiału. Połączenia śrubowe są powszechnie stosowane w budownictwie stalowym, zwłaszcza w budynkach, mostach oraz innych konstrukcjach inżynieryjnych. W standardach, takich jak Eurokod 3, podkreślono znaczenie połączeń śrubowych ze względu na ich wysoką wytrzymałość i łatwość w utrzymaniu. Dodatkowo, dzięki zastosowaniu śrub o odpowiednich parametrach, można dostosować siłę połączenia do wymagań statycznych obiektu. Użycie połączeń śrubowych wpisuje się w ideę zrównoważonego budownictwa, umożliwiając przyszłe modernizacje konstrukcji.

Pytanie 17

Aby zagwarantować odpowiednie osłonięcie prętów w konstrukcjach żelbetowych, jakie materiały należy wykorzystywać?

A. drewniane kliny

B. styropianowe klocki

C. podkładki dystansowe z tworzywa sztucznego

D. otuliny z pianki polietylenowej

Podkładki dystansowe z plastiku to naprawdę ważny element, który zapewnia odpowiednią odległość prętów zbrojeniowych od formy w konstrukcjach żelbetowych. Dzięki nim, mamy pewność, że beton będzie dobrze otaczać zbrojenie, a to jest kluczowe dla wytrzymałości całej konstrukcji. Jeśli podkładki są dobrze dobrane, pręty nie będą zbyt blisko powierzchni, co może prowadzić do ich korozji przez różne czynniki atmosferyczne. W praktyce używa się podkładek z mocnego plastiku, który jest odporny na wilgoć i stabilizuje się podczas wiązania betonu. Zgodnie z normą PN-EN 1992-1-1, odpowiednie otulenie zbrojenia jest mega ważne dla nośności i trwałości elementów konstrukcyjnych. Dobrze dobrane podkładki pomagają też w utrzymaniu jednorodności mieszanki betonowej wokół zbrojenia, co wpływa na długowieczność całej konstrukcji.

Pytanie 18

Aby zabezpieczyć ściany wąskich wykopów w suchych gruntach niespoistych, powinno się zastosować

A. ścianki szczelne z profili stalowych

B. deskowanie ażurowe z desek

C. prefabrykowane płyty żelbetowe

D. deskowanie pełne z dyli stalowych

Wybór odpowiednich metod zabezpieczania wykopów wąskich w suchych gruntach niespoistych jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa pracy. Deskowanie ażurowe z desek, mimo że może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, nie zapewnia wystarczającej stabilności dla wąskich wykopów, gdzie ryzyko osunięcia się gruntów jest wyższe. Takie deskowanie nie ma odpowiedniej nośności i może prowadzić do poważnych zagrożeń, szczególnie w przypadku dynamicznych obciążeń. Prefabrykowane płyty żelbetowe, choć stosowane w wielu projektach, nie są idealnym rozwiązaniem w kontekście wąskich wykopów. Ich ciężar i sztywność mogą wprowadzać dodatkowe obciążenia, co w połączeniu z nieodpowiednim rozkładem sił może skutkować ich uszkodzeniem lub niestabilnością całej konstrukcji. Z kolei ścianki szczelne z profili stalowych, mimo że są wytrzymałe, są bardziej odpowiednie w gruntach spoistych, gdzie ich funkcją jest zapobieganie przeciekom. W suchych gruntach niespoistych ich zastosowanie może być nieefektywne, ponieważ nie rozwiązują problemu stabilności, a ich montaż i demontaż może być bardziej skomplikowany oraz czasochłonny. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych podejść ma swoje ograniczenia i powinno być stosowane w kontekście specyficznych warunków gruntowych oraz wymagań projektu.

Pytanie 19

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną w proporcji objętościowej 1:1:6 na placu budowy, należy odmierzyć i następnie połączyć w odpowiednich ilościach

A. 1 część wapna, 1 część wody oraz 6 części cementu

B. 1 część cementu, 1 część wapna oraz 6 części wody

C. 1 część cementu, 1 część wapna oraz 6 części piasku

D. 1 część wapna, 1 część piasku oraz 6 części cementu

Odpowiedź wskazuje właściwy skład zaprawy cementowo-wapiennej, która w proporcji 1:1:6 składa się z jednego części cementu, jednej części wapna i sześciu części piasku. Taki stosunek zapewnia odpowiednią wytrzymałość oraz plastyczność zaprawy, co jest kluczowe w budownictwie. Zaprawy cementowo-wapienne są powszechnie stosowane w murarstwie, gdzie pełnią funkcję spoiwa łączącego elementy budowlane. Zastosowanie piasku w takiej ilości pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji, co ułatwia aplikację zaprawy oraz jej wiązanie. Przykładem zastosowania jest wznoszenie ścian z cegły lub bloczków betonowych, gdzie zaprawa cementowo-wapienna pełni kluczową rolę w stabilności konstrukcji. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 998-1, właściwe przygotowanie i stosowanie zaprawy wpływa na trwałość i odporność na warunki atmosferyczne, co jest niezwykle istotne w kontekście długowieczności obiektów budowlanych.

Pytanie 20

Aby jednocześnie rozpocząć i zakończyć prace na wszystkich działkach roboczych, należy zastosować metodę

A. pracy potokowej

B. równoległego wykonania robót

C. kolejnego wykonania robót

D. pracy równomiernej

Równoległe wykonanie robót to po prostu realizowanie kilku zadań jednocześnie na różnych działkach. Dzięki temu można lepiej wykorzystać dostępne zasoby i szybciej zakończyć projekt. Na przykład, podczas budowy osiedla, różne ekipy mogą pracować równocześnie przy różnych budynkach. Jak jedna ekipa kończy, to druga już zaczyna przy następnym, co przyspiesza cały proces. Warto pamiętać, żeby wszystko dobrze zaplanować i zorganizować, bo potrzebna jest dobra koordynacja między zespołami, żeby nie było chaosu. Takie podejście naprawdę wpisuje się w zasady efektywnego zarządzania projektami, zwłaszcza w kontekście metod PMI, które mówią, jak ważne jest, żeby zadania były realizowane równocześnie, by osiągnąć zamierzone cele.

Pytanie 21

Kluczowym warunkiem efektywnej współpracy betonu i zbrojenia jest

A. dobra przyczepność betonu do zbrojenia

B. mała powierzchnia przekroju zbrojenia

C. duża odległość pomiędzy prętami zbrojenia

D. wysoka klasa betonu

Dobra przyczepność betonu do zbrojenia jest kluczowym elementem zapewniającym efektywną współpracę tych dwóch materiałów w konstrukcji. Przyczepność ta umożliwia przenoszenie sił między betonem a zbrojeniem, co jest niezbędne w przypadku obciążeń mechanicznych. W standardach budowlanych, takich jak Eurokod 2, podkreśla się znaczenie odpowiednich technologii wytwarzania betonu oraz obróbki zbrojenia, które wspierają tę przyczepność. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie zbrojenia o chropowatej powierzchni lub pokrytego specjalnymi powłokami, co zwiększa powierzchnię kontaktu z betonem. W praktyce, metoda zalewania zbrojenia betonem w odpowiednich warunkach wilgotności i temperatury wpływa na jakość połączenia. Niewłaściwa przyczepność może prowadzić do pęknięć, osłabienia struktury i w konsekwencji awarii budynku. Zrozumienie roli przyczepności w zbrojeniu betonu ma kluczowe znaczenie dla inżynierów budowlanych i projektantów, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 22

Jakie spoiwo znajduje się w składzie masy do produkcji posadzki chemoodpornej?

A. Żywica akrylowa

B. Wapno gaszone

C. Żywica epoksydowa

D. Mleczko cementowe

Żywica epoksydowa jest kluczowym składnikiem masy do wykonania posadzki chemoodpornej ze względu na swoje wyjątkowe właściwości mechaniczne i chemiczne. Charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie substancji chemicznych, takich jak kwasy, zasady i rozpuszczalniki, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w środowiskach narażonych na intensywne działanie chemikaliów, na przykład w laboratoriach czy zakładach przemysłowych. Ponadto, żywice epoksydowe zapewniają doskonałą przyczepność do podłoża, co jest kluczowe dla uzyskania trwałej i jednolitej powierzchni. W praktyce, posadzki wykonane z żywic epoksydowych są łatwe do utrzymania w czystości, a ich gładka powierzchnia minimalizuje ryzyko gromadzenia się zanieczyszczeń. Dodatkowo, żywice te można modyfikować, dodając różne dodatki, co pozwala na uzyskanie pożądanych właściwości, takich jak zwiększona odporność na zarysowania czy ulepszona estetyka. Zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi, stosowanie żywic epoksydowych w budownictwie jest powszechnie akceptowane jako najlepsza praktyka w zakresie zabezpieczeń chemicznych.

Pytanie 23

Który z pracowników odpowiada za przymocowanie prefabrykowanego elementu do zawiesia w maszynie montażowej?

A. Kierownik robót montażowych

B. Operator maszyny montażowej

C. Monter

D. Hakowy

Monterzy, operatorzy maszyn montażowych oraz kierownicy robót montażowych pełnią różne, ale istotne role w złożonym procesie montażu. Monterzy zajmują się właściwym łączeniem prefabrykatów i ich montażem na budowie, co wymaga od nich umiejętności technicznych oraz znajomości planów montażowych. Jednak ich odpowiedzialność nie obejmuje bezpośredniego zamocowania elementów do zawiesia maszyny, co jest zadaniem hakowego. Operator maszyny montażowej skupia się na obsłudze samej maszyny, co może obejmować podnoszenie i transport elementów prefabrykowanych, ale również nie jest jego rolą zapewnienie bezpieczeństwa zamocowania ładunku. Wszelkie błędy w tym zakresie mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym wypadków na budowie. Kierownicy robót montażowych zajmują się zarządzaniem procesami na budowie, planowaniem i organizowaniem pracy ekipy, ale również nie mają bezpośredniego wpływu na techniki mocowania ładunków. Często ich rola jest bardziej strategiczna i obejmuje nadzorowanie ogólnych postępów projektu, a nie konkretne działania związane z zamocowaniem prefabrykatów. Zrozumienie odpowiednich ról i odpowiedzialności w zespole jest kluczowe dla zapewnienia efektywności oraz bezpieczeństwa w procesie budowlanym. Dlatego kluczowe jest, aby wszyscy członkowie zespołu wiedzieli, kto odpowiada za konkretne zadania, co minimalizuje ryzyko błędów i zwiększa ogólny poziom bezpieczeństwa na budowie.

Pytanie 24

W dokumentacji BIOZ (Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia) znajdują się między innymi dane dotyczące

A. nowo opracowanych metod i technologii realizacji robót

B. lokalizacji urządzeń przeciwpożarowych oraz punktów czerpalnych

C. uzyskania zgody na budowę lub rozbiórkę

D. błędów, które miały miejsce podczas realizacji robót

W planie BIOZ (Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia) kluczowym elementem jest zapewnienie bezpieczeństwa pracy na budowie. Właściwe rozmieszczenie urządzeń przeciwpożarowych oraz punktów czerpalnych jest niezbędne dla minimalizacji ryzyka pożaru oraz szybkiej reakcji w sytuacji zagrożenia. Przykładowo, zgodnie z normą PN-EN 3, urządzenia przeciwpożarowe, takie jak gaśnice, powinny być umieszczane w miejscach łatwo dostępnych oraz dobrze oznakowanych, co ułatwia ich lokalizację w razie nagłej potrzeby. W planie BIOZ uwzględnia się również punkty czerpalne wody, które są niezbędne w przypadku pożaru, a ich rozmieszczenie powinno być zgodne z wytycznymi zawartymi w Krajowym Programie Ochrony Przeciwpożarowej. Zastosowanie tych zasad nie tylko zwiększa bezpieczeństwo pracowników, ale także jest wymogiem prawnym, który musi być przestrzegany przez inwestorów i wykonawców.

Pytanie 25

Na podstawie danych z tabeli elementów scalonych określ, ile wynosi procentowa stawka podatku VAT.

TABELA ELEMENTÓW SCALONYCH
Lp.	Nazwa	Robocizna	Materiały	Sprzęt	Kp	Z	Razem
1.	Kosztorys netto	1 226,67	5 568,67	797,34	1 214,06	218,59	9 025,33
2.	VAT						2 075,83
3.	Kosztorys brutto						11 101,16

A. 8%

B. 23%

C. 18%

D. 5%

Poprawna odpowiedź to 23%. Stawka VAT (Value Added Tax) w Polsce wynosi 23% i jest to standardowa stawka dla większości towarów i usług. Aby obliczyć stawkę VAT, należy podzielić kwotę VAT przez wartość netto transakcji, a następnie pomnożyć przez 100%. Na przykład, jeśli wartość netto wynosi 1000 zł, a kwota VAT to 230 zł, to obliczenia przedstawiają się następująco: (230 zł / 1000 zł) * 100% = 23%. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla przedsiębiorców, aby prawidłowo obliczać należny podatek oraz prawidłowo prowadzić księgowość. W praktyce, znajomość stawek VAT jest niezbędna do obliczania cen sprzedaży, wystawiania faktur oraz dokonywania rozliczeń z urzędami skarbowymi, co jest fundamentalnym elementem działalności gospodarczej. Warto także zaznaczyć, że w Polsce istnieją również stawki obniżone, takie jak 8% i 5%, które dotyczą wybranych towarów i usług, jednak standardowa stawka wynosi właśnie 23%.

Pytanie 26

Przy malowaniu powierzchni ściany za pomocą wodnych farb dyspersyjnych powinno się wykorzystać wałek

A. poliuretanowy

B. futerkowy

C. gąbkowy

D. sznurkowy

Wybór niewłaściwego wałka do malowania wodnymi farbami dyspersyjnymi może prowadzić do licznych problemów, które wpływają na jakość wykonania i estetykę malowanej powierzchni. Wałki poliuretanowe, choć są trwałe, nie są najlepszym wyborem do farb wodorozcieńczalnych, ponieważ ich struktura może zbyt mocno zrywać emulsję farby, co prowadzi do powstawania smug oraz nierówności. Tego typu wałki lepiej sprawdzają się przy materiałach na bazie rozpuszczalników, co czyni je nieodpowiednimi do zastosowań z wodnymi farbami dyspersyjnymi. Z kolei wałki sznurkowe, które składają się z włókien sznurkowych, mają tendencję do pozostawiania włókien na malowanej powierzchni, co negatywnie wpływa na finalny efekt. Ponadto, ich chłonność nie jest wystarczająca dla farb wodnych, co może prowadzić do potrzeby nałożenia kilku warstw, aby uzyskać pożądany kolor i krycie. Wałki futerkowe, choć mogą wydawać się dobrym rozwiązaniem, w przypadku farb dyspersyjnych mogą zbyt mocno absorbować farbę, co sprawia, że nałożona warstwa jest zbyt gruba i nierównomierna. Kluczowym błędem przy wyborze wałka jest ignorowanie specyfiki farby oraz wymagań dotyczących powierzchni, co w efekcie prowadzi do niezadowalających rezultatów malarskich. Rekomendacje ekspertów branżowych, a także praktyki zawodowe, jednoznacznie wskazują na konieczność stosowania odpowiednich narzędzi, aby zapewnić pożądany efekt estetyczny oraz trwałość pokrycia. Dlatego dobrze jest zwracać uwagę na zalecenia producentów dotyczące narzędzi malarskich, aby uniknąć niepotrzebnych problemów w trakcie i po zakończeniu pracy.

Pytanie 27

Jedną z klasycznych metod usuwania ścian w budynkach przy użyciu sprzętu mechanicznego jest ich przewrócenie za pomocą liny stalowej ciągniętej przez

A. ciągnik gąsienicowy

B. wózek widłowy

C. żuraw wieżowy

D. samochód skrzyniowy

Ciągnik gąsienicowy to maszyna, która charakteryzuje się dużą siłą ciągu oraz zdolnością do poruszania się w trudnych warunkach terenowych. W kontekście wyburzania, jest on wykorzystywany do przewracania ścian budynków poprzez zastosowanie liny stalowej, co pozwala na kontrolowane usuwanie konstrukcji. Działanie to polega na przymocowaniu liny do ściany i ciągnięciu jej przez ciągnik, co prowadzi do strącenia elementów budynku. Użycie ciągnika gąsienicowego zamiast innych pojazdów, takich jak wózek widłowy czy żuraw, jest uzasadnione jego stabilnością oraz lepszym rozkładem masy, co minimalizuje ryzyko przewrócenia maszyny. W praktyce, takie metody wyburzania są zgodne z zasadami bezpieczeństwa pracy na placu budowy, określonymi przez normy takie jak PN-EN 16228 czy PN-EN ISO 45001, które podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru sprzętu do konkretnych zadań budowlanych.

Pytanie 28

Jakie techniki łączenia arkuszy blachy gładkiej są wykorzystywane w konstrukcji pokryć dachowych?

A. Rąbki stojące oraz leżące

B. Spawanie oraz lutowanie

C. Nitowanie oraz zgrzewanie

D. Zwidłowanie oraz nakładki

Rąbki stojące i leżące to jedne z najczęściej stosowanych połączeń w pokryciach dachowych z blachy gładkiej, ponieważ zapewniają one nie tylko estetyczny wygląd, ale także skuteczne zabezpieczenie przed działaniem wody. Rąbki te tworzy się poprzez odpowiednie zagięcie krawędzi blachy, co umożliwia ich szczelne połączenie. Stosowanie rąbków pozwala na skuteczne odprowadzanie wody z dachu, co jest kluczowe dla utrzymania trwałości budynku. W praktyce, rąbki stojące są zazwyczaj umieszczane na krawędziach dachu, a rąbki leżące stosuje się w obrębie połączeń. Warto również zauważyć, że zastosowanie rąbków jest zgodne z normami budowlanymi, które promują rozwiązania minimalizujące ryzyko przecieków. Ponadto, rąbki oferują dobrą odporność na zmiany temperatury i ruchy strukturalne, co czyni je odpowiednim wyborem w polskich warunkach klimatycznych.

Pytanie 29

Wykop, którego długość znacząco przewyższa jego szerokość, określa się mianem

A. liniowym

B. powierzchniowym

C. jamistym

D. przestrzennym

Wykop liniowy to struktura, w której długość znacznie przewyższa szerokość, co czyni go idealnym do zastosowań związanych z transportem czy komunikacją. Przykłady wykopów liniowych obejmują np. rowy melioracyjne, drogi, tory kolejowe czy rurociągi. W branży inżynieryjnej i budowlanej, projektowanie wykopów liniowych musi uwzględniać wiele czynników, takich jak stabilność gruntu, odpływ wód gruntowych, a także wpływ na otaczające środowisko. Odpowiednie normy budowlane, takie jak Eurokod 7, dostarczają wskazówek dotyczących projektowania i wykonywania wykopów liniowych, zapewniając ich bezpieczeństwo oraz funkcjonalność. W praktyce, inżynierowie często posługują się modelami matematycznymi do analizy geotechnicznej, co pozwala na dokładne oszacowanie warunków gruntowych. Wiedza na temat wykopów liniowych jest zatem kluczowa dla inżynierów, planistów oraz wykonawców, którzy muszą umiejętnie łączyć teorię z praktyką, aby zrealizować projekty zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 30

Jakie czynniki powinny być brane pod uwagę przy doborze średnicy rynien i rur spustowych?

A. typ pokrycia dachowego

B. ich forma oraz umiejscowienie

C. powierzchnia połaci dachowej

D. metoda ich mocowania do konstrukcji dachu

Wybór średnicy rynien i rur spustowych jest kluczowy dla efektywnego odprowadzania wody deszczowej, a głównym czynnikiem wpływającym na tę decyzję jest wielkość powierzchni połaci dachowej. To właśnie powierzchnia dachowa, wyrażona w metrach kwadratowych, decyduje o całkowitej ilości wody, która może spływać z dachu podczas opadów deszczu. Im większa powierzchnia dachu, tym więcej wody musi zostać odprowadzone, co bezpośrednio wpływa na konieczność zastosowania odpowiedniej średnicy rur i rynien. W praktyce, przy projektowaniu systemów odprowadzania wody deszczowej stosuje się normy, takie jak PN-EN 12056, które definiują minimalne wymagania dotyczące wydajności systemów spustowych, w tym średnicy rur w zależności od powierzchni dachu. Na przykład, dach o powierzchni 100 m² może wymagać rur o średnicy 100 mm, podczas gdy dla większej powierzchni dachu średnica rur powinna być większa, aby zapobiec przelewaniu się wody. Dlatego dobór średnicy nie jest przypadkowy, a jego podstawą jest obliczenie spodziewanej ilości spływającej wody.

Pytanie 31

Sprawdzanie odchylenia powierzchni muru od płaszczyzny polega na

A. przyłożeniu 2-metrowej łaty kontrolnej w dowolnym punkcie powierzchni muru oraz pomiarze z dokładnością do 1 mm prześwitu między łatą a powierzchnią muru

B. zmierzeniu długości oraz wysokości muru z dokładnością do 10 mm i zestawieniu wymiarów z dokumentacją projektową

C. zmierzeniu grubości 5 spoin w dowolnym miejscu muru z dokładnością do 1 mm, uśrednieniu wyniku pomiaru oraz porównaniu z wartością nominalną

D. przyłożeniu do powierzchni muru kątownika murarskiego i zmierzeniu odchylenia od kąta prostego z dokładnością do 1°

Pomiar odchylenia powierzchni muru za pomocą 2-metrowej łaty kontrolnej jest standardową procedurą w budownictwie. Wykorzystanie takiej łaty pozwala na dokładne określenie, czy powierzchnia muru jest równa i zgodna z wymaganiami projektowymi. Prześwit między łatą a powierzchnią muru, mierzony z dokładnością do 1 mm, dostarcza informacji na temat jakości wykonania oraz ewentualnych nierówności, które mogą wpłynąć na dalsze prace budowlane. Praktyczne zastosowanie tego pomiaru znajduje się w wielu aspektach budownictwa, takich jak przygotowanie podłoża pod tynkowanie czy układanie płytek. Aby osiągnąć wysoką jakość wykonania, zaleca się przeprowadzanie takich kontroli na różnych etapach budowy, zgodnie z normami PN-EN 1996-1-1, które wskazują na konieczność przestrzegania tolerancji wymiarowych w konstrukcjach murowanych. W przypadku stwierdzenia odchyleń, należy podjąć odpowiednie kroki zaradcze przed kontynuowaniem prac, aby uniknąć problemów strukturalnych w przyszłości.

Pytanie 32

Ile 8-godzinnych dni roboczych należy zaplanować na realizację żelbetowych belek o łącznej objętości 15 m³, jeśli jednostkowe nakłady robocizny wynoszą 20,41 r-g/m³, a prace będą prowadzone przez 3 pracowników?

A. 13 dni roboczych

B. 39 dni roboczych

C. 38 dni roboczych

D. 12 dni roboczych

Aby obliczyć liczbę 8-godzinnych dni roboczych potrzebnych do wykonania belek żelbetowych o łącznej objętości 15 m³, należy najpierw ustalić łączny nakład robocizny. Jednostkowe nakłady robocizny wynoszą 20,41 r-g/m³, więc całkowity nakład robocizny wynosi 20,41 r-g/m³ * 15 m³ = 306,15 r-g. Następnie, aby obliczyć czas potrzebny na wykonanie tych robót, bierzemy pod uwagę 3 robotników. Każdy z nich pracując przez 8 godzin dziennie, wykonuje 8 r-g dziennie. Łączna wydajność trzech robotników wynosi 3 * 8 r-g = 24 r-g dziennie. Podzielając całkowity nakład robocizny przez wydajność zespołu robotników, otrzymujemy 306,15 r-g / 24 r-g dziennie = 12,76 dni roboczych. Zaokrąglając w górę do najbliższej liczby całkowitej, otrzymujemy 13 dni roboczych. Taki sposób obliczeń jest zgodny z praktykami inżynieryjnymi, które zalecają dokładne planowanie czasochłonności robót budowlanych, aby zapewnić ich efektywne zarządzanie i realizację w harmonogramie.

Pytanie 33

Jakie są minimalne i maksymalne odległości w świetle pomiędzy wiązarami dachów krokwiowych, jeśli rozstaw osiowy wiązarów wynosi 100 cm, szerokość krokwi to 10 cm, a dopuszczalne odchylenie w rozstawie krokwi wynosi ±1 cm?

A. Minimalna 90 cm, maksymalna 91 cm

B. Minimalna 88 cm, maksymalna 90 cm

C. Minimalna 89 cm, maksymalna 91 cm

D. Minimalna 91 cm, maksymalna 92 cm

Odpowiedź 'Minimalna 89 cm, maksymalna 91 cm' jest prawidłowa, ponieważ przy rozstawie osiowym wiązarów wynoszącym 100 cm oraz szerokości krokwi równiej 10 cm, musimy uwzględnić dopuszczalne odchylenie w rozstawie krokwi wynoszące ±1 cm. Aby obliczyć maksymalną i minimalną odległość między wiązarami, należy wykonać następujące obliczenia. Maksymalna odległość to 100 cm (rozstaw) minus 10 cm (szerokość krokwi) plus 1 cm (dopuszczalne odchylenie), co daje 91 cm. Minimalna odległość to 100 cm minus 10 cm plus 1 cm (w przypadku największego odchylenia w drugą stronę), co daje 89 cm. Takie obliczenia są zgodne z praktykami inżynieryjnymi, które wymagają precyzyjnego uwzględnienia tolerancji w projektowaniu konstrukcji. W praktyce, dokładne pomiary i uwzględnienie tolerancji są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności budowli, zwłaszcza w przypadku konstrukcji dachowych, gdzie nieodpowiednie rozstawienie elementów może prowadzić do deformacji lub obciążeń, które mogą zagrażać integralności całego obiektu.

Pytanie 34

Ile betonu trzeba przygotować do budowy 20 stóp fundamentowych o wymiarach 900 × 900 × 1000 mm, jeśli norma zużycia betonu jest o 2% wyższa od objętości elementów konstrukcyjnych?

A. 16,20 m3

B. 16,52 m3

C. 18,00 m3

D. 18,32 m3

Aby obliczyć ilość mieszanki betonowej potrzebnej do wykonania 20 stóp fundamentowych o wymiarach 900 × 900 × 1000 mm, najpierw należy obliczyć objętość jednego fundamentu. Obliczamy ją jako: 0,9 m * 0,9 m * 1 m = 0,81 m3. Następnie, dla 20 takich fundamentów uzyskujemy objętość równą: 20 * 0,81 m3 = 16,2 m3. Jednak zgodnie z normami, powinno się uwzględnić dodatkowe 2% materiału na straty podczas realizacji, co oznacza, że potrzebujemy 1,02 * 16,2 m3 = 16,52 m3. W praktyce zastosowanie tej metody zapewnia, że wykonawcy mają wystarczającą ilość betonu, co minimalizuje ryzyko przestojów na placu budowy oraz oszczędza czas i zasoby. Dobre praktyki w branży budowlanej zalecają dodawanie od 5% do 10% zapasu, jednak w tym przypadku zastosowano dokładnie 2% jako standardową normę. Wiedza na temat obliczania zapasu materiałów budowlanych jest kluczowa w planowaniu i przygotowaniu projektów budowlanych.

Pytanie 35

Oblicz ilość zmian potrzebnych do wykonania stropu gęstożebrowego o powierzchni 15 m x 10 m, jeżeli dzienna wydajność przy pracy na jednej zmianie wynosi 5 m2?

A. 25 zmian

B. 30 zmian

C. 50 zmian

D. 75 zmian

Aby obliczyć pracochłonność wykonania stropu gęstożebrowego o wymiarach 15 m x 10 m, najpierw należy obliczyć całkowitą powierzchnię stropu, która wynosi 150 m² (15 m x 10 m). Znając wydajność dzienną wynoszącą 5 m², możemy łatwo określić, ile dni pracy będzie potrzebnych do zrealizowania tego zadania. Dzielimy całkowitą powierzchnię przez wydajność: 150 m² / 5 m² = 30 dni. Oznacza to, że wykonanie stropu zajmie 30 zmian roboczych. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w planowaniu projektów budowlanych, umożliwiając odpowiednie alokowanie zasobów oraz harmonogramowanie pracy. Dobre praktyki w branży budowlanej nakazują dokładne analizowanie wydajności pracowników oraz warunków pracy, co pozwala na precyzyjne oszacowanie czasu potrzebnego na realizację zleceń, co w efekcie może prowadzić do optymalizacji kosztów i zwiększenia efektywności działań inwestycyjnych.

Pytanie 36

Plan zagospodarowania terenu budowy powinien obejmować między innymi

A. decyzję pozwolenia na budowę

B. harmonogram dostaw materiałów

C. układ dróg tymczasowych

D. przekrój geologiczny terenu

Projekt zagospodarowania terenu budowy powinien zawierać układ dróg tymczasowych, ponieważ jest to kluczowy element, który zapewnia odpowiednią organizację ruchu na placu budowy przy minimalizowaniu zakłóceń dla otoczenia. Układ dróg tymczasowych powinien być zaplanowany w taki sposób, aby umożliwić swobodny transport materiałów budowlanych, sprzętu oraz pracowników, co wpływa na efektywność całego procesu budowlanego. Dobrze zaprojektowane drogi tymczasowe powinny uwzględniać różne aspekty, takie jak nośność podłoża, prowadzenie ruchu oraz bezpieczeństwo, zgodnie z normami PN-EN 1991-2, które regulują obciążenia konstrukcyjne. Przykładowo, w dużych projektach budowlanych, gdzie ciężki sprzęt jest nieodłącznym elementem, odpowiednio przygotowane drogi tymczasowe pozwalają na uniknięcie problemów związanych z błotnistym terenem czy zatorami. Ponadto, taki układ powinien być zgodny z wymaganiami lokalnych przepisów i standardów, co zapewni jego akceptację przez odpowiednie organy.

Pytanie 37

Na podstawie zamieszczonego w tabeli zestawienia wyników pomiaru z natury wykopu liniowego oblicz wartość obmiaru robót związanych z wykonaniem tego wykopu.

Wyniki pomiaru z natury wykopu liniowego
Długość wykopu	40,0 m
Głębokość wykopu	2,0 m
Szerokość dna wykopu	1,5 m
Nachylenie skarp wykopu	1:1

A. 200,00 m3

B. 280,00 m3

C. 240,00 m3

D. 210,00 m3

Obliczenie objętości wykopu liniowego to kluczowy element w planowaniu robót ziemnych. W przypadku wykopu, istotne jest uwzględnienie nachylenia skarp, ponieważ wpływa to na efektywną szerokość wykopu, co w rezultacie zmienia obliczaną objętość. Prawidłowo wykonane obliczenia wymagają przyjęcia średniej szerokości wykopu na powierzchni. W praktyce budowlanej stosuje się standardy, takie jak normy PN-EN, które precyzują metody pomiaru oraz zasady dotyczące obliczeń objętości wykopów. W wyniku prawidłowych obliczeń, objętość wykopu wynosi 280,00 m3, co odpowiada przyjętym zasadom i dobrym praktykom w branży budowlanej. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne do precyzyjnego planowania, które wpływa na kosztorys i efektywność prac ziemnych, a także na bezpieczeństwo w trakcie ich realizacji.

Pytanie 38

Jaką funkcję w obrębie budynku pełni ścianka kolankowa?

A. Podnosi odporność ściany zewnętrznej na wilgoć

B. Ochroni ściany zewnętrzne przed opadami deszczu

C. Zwiększa wysokość oraz powierzchnię poddasza

D. Przykrywa krawędzie dachów i może pełnić rolę muru przeciwpożarowego

Ścianka kolankowa pełni kluczową rolę w konstrukcji budynków, zwłaszcza w kontekście poddaszy. Jej główną funkcją jest zwiększenie wysokości oraz przestrzeni poddasza, co pozwala na efektywne wykorzystanie tego obszaru. Ścianka kolankowa, będąc murem, który znajduje się pomiędzy dachem a poddaszem, umożliwia wyższe umiejscowienie stropu poddasza, co przekłada się na lepsze warunki użytkowe. Przykładowo, w budynkach mieszkalnych, które są projektowane z myślą o adaptacji poddaszy na przestrzenie mieszkalne, ścianka kolankowa pozwala na stworzenie komfortowych pomieszczeń o odpowiedniej wysokości, spełniających normy budowlane dotyczące minimalnej wysokości pomieszczeń. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 1991-1-4, podkreślają znaczenie odpowiedniego projektowania przestrzeni poddaszy, co w praktyce oznacza, że ścianka kolankowa staje się istotnym elementem wpływającym na komfort i funkcjonalność tego typu wnętrz. Warto również zauważyć, że w przypadku budynków o dużych skosach dachowych, ścianka kolankowa może znacząco zwiększyć wartość użytkową poddasza, co jest istotne z perspektywy inwestycyjnej.

Pytanie 39

Przed przystąpieniem do rozbiórki instalacji elektrycznej w obiekcie, na początku należy

A. zdjąć rozdzielnię elektryczną

B. zlikwidować gniazda wtyczkowe

C. odłączyć urządzenia zasilające

D. usunąć oświetlenie

Dobra robota! Odłączenie prądu przed rozbiórką instalacji elektrycznej to mega ważny krok, żeby zapewnić bezpieczeństwo wszystkim, którzy tam są. Zgodnie z normą PN-IEC 60364, zawsze musisz wyłączyć zasilanie, zanim zabierzesz się do pracy przy elektryce. Na przykład, fajnie jest wyłączyć obwody w tablicy rozdzielczej i korzystać z blokad bezpieczeństwa, żeby nikt przypadkiem nie włączył prądu podczas twojej pracy. Dobrze jest też oznakować, że obwody są wyłączone, żeby wszyscy wiedzieli, co się dzieje. Jak już upewnisz się, że wszystko jest odłączone i zasilanie wyłączone, wtedy możesz zacząć demontować resztę instalacji. To jest zgodne z zasadami BHP i najlepszymi praktykami w inżynierii.

Pytanie 40

Z przedstawionego zestawienia stali zbrojeniowej wynika, że łączna długość prętów o średnicy 6 mm wynosi

Nr pręta	Średnica pręta [mm]	Długość pręta [m]	Liczba prętów w elemencie [szt.]	Długość prętów [m]
Nr pręta	Średnica pręta [mm]	Długość pręta [m]	Liczba prętów w elemencie [szt.]	StOS-b Ø6	RB400W Ø16
1	16	4,6	8	-	36,8
2	6	1,6	71	113,6	-
3	16	2,2	4	-	8,8
4	16	4,9	20	-	98,0
5	16	1,1	10	-	11,0
6	16	2,5	10	-	25,0
7	6	1,1	70	77,0	-
8	16	2,5	2	-	5,0
9	16	4,9	4	-	19,6
10	16	4,5	4	-	18,0
11	16	1,9	2	-	3,8
Łączna długość prętów wg średnic [m]				190,6	226,0
Masa 1 m pręta [kg/m]				0,222	1,578
Łączna masa prętów wg średnic [kg]				42,3	356,6
Masa całkowita prętów [kg]					398,9

A. 25,0 m

B. 77,0 m

C. 190,6 m

D. 113,6 m

Poprawna odpowiedź to 190,6 m, ponieważ zgodnie z przedstawionym zestawieniem stali zbrojeniowej, ta wartość została bezpośrednio wskazana jako łączna długość prętów o średnicy 6 mm. W praktyce, znajomość łącznej długości prętów zbrojeniowych jest kluczowa w procesie projektowania konstrukcji, ponieważ wpływa na dobór odpowiednich materiałów oraz obliczenia statyczne. W branży budowlanej, niezwykle istotne jest przestrzeganie standardów, takich jak PN-EN 1992-1-1, które określają wymagania dotyczące projektowania konstrukcji żelbetowych. Dzięki znajomości ilości i długości prętów zbrojeniowych, inżynierowie mogą lepiej planować procesy montażowe oraz oszacować koszty materiałowe, co przyczynia się do efektywności i bezpieczeństwa realizacji projektów budowlanych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować zestawienia materiałów budowlanych i podejmować decyzje na podstawie wiarygodnych danych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej