Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
  • Data rozpoczęcia: 11 września 2025 18:18
  • Data zakończenia: 11 września 2025 19:09

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Gdy zużycie pewnych dóbr zmienia się, a prognozy są obarczone błędami, to w celu uniknięcia braku w zapasie utrzymujemy zapas

A. nadmierny
B. bieżący
C. cykliczny
D. bezpieczeństwa
Odpowiedź "zapas bezpieczeństwa" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do dodatkowych zasobów, które przedsiębiorstwa gromadzą w celu zabezpieczenia się przed nieprzewidywalnymi fluktuacjami w popycie lub dostawach. Zapas bezpieczeństwa stanowi istotny element zarządzania zapasami, w szczególności w kontekście zmiennego zużycia dóbr, które mogą być obarczone błędami w prognozach. Przykładem może być branża elektroniki, gdzie nowe modele produktów wprowadzane są na rynek, a popyt na starsze modele może być trudny do przewidzenia. W takim przypadku, utrzymanie zapasu bezpieczeństwa pozwala firmom uniknąć sytuacji, w której brakuje towaru na magazynie, a tym samym zapobiega utracie przychodów. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zapasami, analiza historycznego zużycia oraz prognozowanie popytu są kluczowe przy ustalaniu optymalnego poziomu zapasu bezpieczeństwa, dzięki czemu organizacje mogą lepiej reagować na zmiany rynkowe i utrzymać ciągłość operacyjną.

Pytanie 2

W celu zintegrowanego planowania zasobów produkcyjnych w zakładzie produkcyjnym wykorzystuje się system informatyczny

A. MRP
B. DRP
C. MRP II
D. DRP II
Systemy DRP (Distribution Requirements Planning) oraz DRP II koncentrują się na zarządzaniu łańcuchem dostaw, w szczególności na planowaniu potrzeb w zakresie dystrybucji i zarządzaniu zapasami w sieci dystrybucji. Chociaż te systemy odgrywają ważną rolę w zapewnieniu, że towary są dostępne w odpowiednich miejscach i czasie, nie są one projektowane do kompleksowego planowania zasobów wytwórczych, jak ma to miejsce w przypadku MRP II. DRP skupia się na transferze dóbr pomiędzy różnymi lokalizacjami, a jego zastosowanie jest typowe dla firm zajmujących się logistyką i dystrybucją, a nie bezpośrednio produkcją. MRP (Material Requirements Planning) jest wcześniejszą wersją systemu MRP II i, choć również użyteczny w planowaniu potrzeb materiałowych, nie obejmuje w pełni aspektów zarządzania całymi zasobami wytwórczymi. Dlatego stosowanie DRP lub MRP w kontekście planowania zasobów wytwórczych może prowadzić do nieefektywności i braku synchronizacji pomiędzy produkcją a dystrybucją. Zrozumienie różnicy między tymi systemami jest kluczowe dla prawidłowego wdrażania narzędzi informatycznych w przedsiębiorstwie.

Pytanie 3

Ile minimum opakowań należy dostarczyć do magazynu, aby zrealizować zamówienie na 870 sztuk wiertarek?

Nazwa zapasuStan magazynowy
[szt.]
Wiertarki w opakowaniu – gotowy towar110
Wiertarki1200
Obudowa wiertarki55
Opakowania200
A. 870 szt.
B. 760 szt.
C. 670 szt.
D. 560 szt.
Udzielenie odpowiedzi, która nie uwzględnia rzeczywistych potrzeb magazynowych, może prowadzić do poważnych problemów operacyjnych. Odpowiedzi takie jak 760 sztuk, 670 sztuk czy 870 sztuk opierają się na błędnych założeniach dotyczących stanu rzeczywistego w magazynie. Na przykład, wybór 870 sztuk sugeruje, że całość zamówienia powinna być dostarczona, co ignoruje fakt, że część wiertarek już znajduje się w magazynie. Jest to klasyczny przykład braku analizy danych dostępnych w systemie, co często prowadzi do nadmiernych zamówień i zbędnych kosztów. Odpowiedź 760 sztuk również pomija fakt, że z 200 dostępnych opakowań można zapakować tylko 200 sztuk, co oznacza, że brakuje 560 wiertarek do zrealizowania zamówienia. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, aby móc efektywnie zarządzać stanami magazynowymi i unikać sytuacji, w których nieprawidłowe obliczenia prowadzą do opóźnień w realizacji zamówień. Może to również wpływać na relacje z klientami i reputację firmy. Dlatego ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji opierać się na rzetelnych danych oraz dobrze zrozumieć zasady zarządzania zapasami, w tym obliczenia dotyczące braków i dostaw. Praktyka ta nie tylko przyczynia się do lepszego zarządzania zasobami, ale także poprawia ogólną efektywność operacyjną przedsiębiorstwa.

Pytanie 4

Czym jest spis z natury?

A. obliczeniem stanów magazynowych
B. potwierdzeniem sald na kontach księgowych
C. zestawieniem kartotek magazynowych
D. określeniem różnicy między dokumentami PZ a WZ
Podsumowanie kartotek magazynowych, uzgodnienie sald kont księgowych oraz ustalenie różnicy w dokumentach PZ i WZ to działania, które są istotne w kontekście zarządzania finansami i dokumentacją, jednak nie oddają istoty spisu z natury, który koncentruje się na fizycznym zliczeniu stanów magazynowych. Podsumowanie kartotek magazynowych, choć może wydawać się pomocne, w rzeczywistości nie zastępuje weryfikacji stanu towarów. Kartoteki mogą zawierać błędne lub nieaktualne informacje, co prowadzi do podejmowania decyzji na podstawie niekompletnych danych. Uzgodnienie sald kont księgowych, chociaż istotne dla zarządzania finansami, nie ma bezpośredniego związku ze stanem magazynowym, a raczej dotyczy sprawozdawczości finansowej. Co więcej, ustalenie różnicy w dokumentach PZ (przyjęcie towaru) i WZ (wydanie towaru) jest procesem, który przychodzi po dokonaniu spisu z natury i ma na celu wyjaśnienie rozbieżności, które mogą powstać. W praktyce, często występuje mylne przekonanie, że spis z natury to tylko formalność, podczas gdy to kluczowy krok, który wpływa na dokładność i rzetelność całego systemu zarządzania zapasami. Bez rzetelnego spisu z natury, organizacje mogą borykać się z problemami takimi jak zbyt wysokie zapasy, braki w asortymencie, a także trudności w planowaniu produkcji i zakupów, co w dłuższej perspektywie wpływa na wyniki finansowe przedsiębiorstwa.

Pytanie 5

Na podstawie kryterium lokalizacji, magazyny logistyczne klasyfikowane są na magazyny:

A. handlowe, zdecentralizowane, półotwarte
B. wysokiego składowania, produkcyjne, zamknięte
C. transportowo-spedycyjne, odpadów, specjalne
D. transportowo-spedycyjne, produkcyjne, handlowe
W analizowanej kwestii istnieje wiele mylnych koncepcji dotyczących klasyfikacji magazynów logistycznych według lokalizacji. Odpowiedzi, które sugerują podziały na magazyny odpadów, specjalne czy zdecentralizowane, nie są zgodne z powszechnie akceptowanymi standardami w branży logistycznej. Magazyny odpadów zazwyczaj nie są klasyfikowane jako miejsca składowania towarów w kontekście tradycyjnej logistyki, a ich funkcjonalność jest zupełnie inna, związana z obiegiem odpadów oraz ich recyklingiem. Z kolei magazyny specjalne są z reguły dostosowane do specyficznych potrzeb, ale nie stanowią odrębnej kategorii w kontekście lokalizacji. Magazyny wysokiego składowania, które również pojawiają się w niektórych odpowiedziach, odnoszą się do technologii przechowywania i nie powinny być mylone z kryteriami lokalizacji. W praktyce, błędy te mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia podstawowych funkcji magazynów oraz ich roli w łańcuchu dostaw. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każda kategoria magazynów ma swoje unikalne funkcje i zastosowania, a ich klasyfikacja musi opierać się na praktycznych aspektach działalności logistycznej, co zapewnia efektywność operacyjną oraz optymalizację procesów magazynowych.

Pytanie 6

Z którym dostawcą zakład powinien nawiązać współpracę, biorąc pod uwagę podane kryteria doboru wraz z wagami oraz przydzielone punkty w skali od 1 do 6, gdzie 1 punkt oznacza najniższą, a 6 punktów najwyższą ocenę?

DostawcaKryteria doboru
Jakość produktu
(waga 0,3)
Cena produktu
(waga 0,3)
Wielkość dostawy
(waga 0,2)
Forma płatności
(waga 0,2)
A.3644
B.4533
C.5443
D.6351
A. D.
B. C.
C. A.
D. B.
Dostawca A jest najlepszym wyborem z punktu widzenia analizy wielokryterialnej, uzyskując najwyższą sumę ważoną punktów wynoszącą 4,3, co wskazuje na jego przewagę w kontekście przyjętych kryteriów. Współpraca z dostawcą, który osiąga wysokie oceny w różnych aspektach, jest kluczowa dla efektywności operacyjnej zakładu. Przykładowo, jeśli kryteria obejmują jakość dostarczanych produktów, terminowość dostaw oraz wsparcie posprzedażowe, to dostawca z najlepszymi ocenami w tych kategoriach przyczynia się do minimalizacji ryzyka przestoju produkcyjnego, co jest zgodne z zasadami lean managementu. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, które podkreślają znaczenie współpracy z dostawcami o stabilnej reputacji, co w konsekwencji wpływa na jakość finalnych produktów lub usług oferowanych przez zakład. W kontekście strategii zakupowej, wybór dostawcy A może nie tylko poprawić wyniki finansowe, ale także zwiększyć konkurencyjność na rynku.

Pytanie 7

Do zadań wspierających centrum dystrybucji należy

A. serwis techniczny pojazdów
B. nadzór nad zapasami
C. rozładunek towarów
D. wynajem opakowań transportowych
Wielu uczestników testu może pomylić funkcje pomocnicze centrum dystrybucji z procesami, które są bezpośrednio związane z operacjami transportowymi lub magazynowymi. Techniczna obsługa pojazdów, mimo że jest istotna dla sprawnego funkcjonowania logistyki, nie jest funkcją pomocniczą centrum dystrybucji, lecz raczej elementem serwisowym związanym z utrzymaniem floty. Właściwe zarządzanie zapasami jest kluczowe, ale także należy do podstawowych funkcji zarządzania magazynem, co również różni się od funkcji pomocniczych. Wyładunek towarów jest procesem, który następuje na etapie dostawy, co sprawia, że nie można go zaliczyć do funkcji pomocniczych w sensie, w jakim definiuje się wynajem opakowań. Wyjaśniając te błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że mylenie funkcji operacyjnych z pomocniczymi prowadzi do nieporozumień w zarządzaniu logistyką. Kluczowe jest zrozumienie, że funkcje pomocnicze powinny wspierać główne procesy, takie jak efektywne zarządzanie zapasami czy transportem, a nie bezpośrednio się z nimi utożsamiać. W praktyce, przedsiębiorstwa, które nie rozróżniają tych funkcji, mogą napotykać trudności w optymalizacji swoich procesów, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz obniżenia efektywności całego łańcucha dostaw. Dlatego zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania operacjami w centrum dystrybucji.

Pytanie 8

Ile beczek o pojemności 280 litrów powinno się wykorzystać dla klienta, który zamówił 27 930 litrów oleju, gdy każda beczka będzie napełniona w 95%?

A. 100 beczek
B. 105 beczek
C. 95 beczek
D. 108 beczek
Patrząc na inne odpowiedzi, można dostrzec, że błędy w obliczeniach najczęściej wynikają z niewłaściwego podejścia. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 100 beczek, to mógł to policzyć na zasadzie 27 930 litrów podzielić przez 280 litrów na beczkę, co daje jakieś 99,75. Ale nie wziął pod uwagę, że beczki są wypełniane tylko w 95%. Wskazując 108 beczek, to może być też problem z zaokrągleniami, bo trzeba było raczej zaokrąglić w dół, a nie w górę, bo też nie da się mieć kawałków beczek. Odpowiedź 95 beczek chyba wcale nie bierze pod uwagę, że mówimy o efektywnej pojemności. Kluczowe jest, żeby zrozumieć, że musimy korzystać z pojemności, która jest dostępna do transportu i magazynowania. W praktyce, w magazynach, dokładne obliczenia są mega ważne, bo mogą pomóc w optymalizacji kosztów oraz uniknięciu strat materiałów.

Pytanie 9

W kodzie EAN-13 zawarte są dane

A. prefiks GS 1, numer jednostki kodującej, numer unikalny produktu, cyfra kontrolna
B. cyfra kontrolna, prefiks GS 1, numer jednostki kodującej, numer unikalny produktu
C. cyfra kontrolna, numer jednostki kodującej, numer unikalny produktu, prefiks GS 1
D. prefiks GS 1, numer unikalny produktu, numer jednostki kodowej, cyfra kontrolna
W kodzie kreskowym EAN-13 zawarte są cztery kluczowe elementy: prefiks GS1, numer jednostki kodującej, numer indywidualny towaru oraz cyfra kontrolna. Prefiks GS1, który składa się z 3 cyfr, identyfikuje organizację odpowiedzialną za dany kod, co umożliwia globalną identyfikację produktów. Numer jednostki kodującej, który ma 4 lub 5 cyfr, jest przypisany przez producenta do konkretnego produktu, co pozwala na jego zidentyfikowanie w systemach handlowych. Numer indywidualny towaru, składający się z 5 lub 6 cyfr, reprezentuje specyficzny produkt oraz jego warianty, takie jak rozmiar czy kolor. Ostatnim elementem jest cyfra kontrolna, która jest obliczana na podstawie pozostałych cyfr kodu, a jej celem jest zapewnienie poprawności skanowania. W praktyce, stosowanie tego standardu pozwala na efektywne zarządzanie zapasami, automatyzację procesów sprzedażowych oraz minimalizację błędów związanych z ręcznym wprowadzaniem danych. Wprowadzenie kodów EAN-13 w systemach logistycznych i handlowych przyczyniło się do znacznej poprawy dokładności i wydajności operacyjnej.

Pytanie 10

Wpływ wartości oraz korzyści materialnych uzyskanych lub należnych w związku z prowadzoną działalnością logistyczną określamy jako

A. koszt całkowity
B. koszt alternatywny
C. amortyzacja
D. przychód
Przychód to kluczowe pojęcie w działalności logistycznej, ponieważ odnosi się do wartości, jaką przedsiębiorstwo uzyskuje ze sprzedaży swoich produktów lub usług. W kontekście logistyki, przychód może pochodzić z transportu, magazynowania oraz wszelkich innych usług związanych z dostarczaniem towarów do odbiorców. Przykładem może być firma transportowa, która generuje przychody poprzez świadczenie usług przewozowych dla różnych klientów. W praktyce, przychód jest podstawowym wskaźnikiem wydajności finansowej firmy, a jego analiza pozwala ocenić efektywność działań logistycznych. Dobre praktyki wskazują, że monitorowanie przychodów powinno być regularne i zintegrowane z ogólną strategią przedsiębiorstwa, co pozwala na lepsze planowanie finansowe i inwestycje w rozwój. Ponadto, przychód jest również podstawą do obliczeń związanych z rentownością, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju firmy.

Pytanie 11

Jaki będzie koszt transportu 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach 1 200 × 800 × 500 mm (dł. x szer. x wys.), jeśli stawka za przewóz 1 m3 ładunku wynosi 150,00 zł?

A. 1 440,00 zł
B. 2 160,00 zł
C. 7 200,00 zł
D. 4 500,00 zł
Odpowiedzi, które wskazują na inne kwoty, mogą wynikać z nieprawidłowych obliczeń objętości lub błędnego zastosowania stawki przewozowej. Na przykład, niektórzy mogą pomylić jednostki miary i obliczenia, zawężając się do nieprawidłowych wartości dla pojedynczej palety, co prowadzi do błędnych sum całkowitych. Powszechnym błędem jest także nieuwzględnienie liczby przewożonych jednostek. W przypadku 30 palet, prawidłowe obliczenia należy przeprowadzić w sposób ciągły, a nie dla pojedynczej palety, co może skutkować znacznie zaniżonym kosztem transportu. Często także pomija się znaczenie przeliczeń jednostek, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. Warto pamiętać, że prawidłowe przeliczenia nie tylko wpływają na koszty, ale także na efektywność całego procesu przewozu. Zastosowanie standardów branżowych w obliczeniach jest niezbędne, aby uniknąć takich pomyłek i zapewnić prawidłowe rozliczenie kosztów usług transportowych. W konsekwencji, właściwe podejście do obliczeń objętości jest fundamentem dla wszystkich działań w logistyce, a błędne oszacowania mogą prowadzić do znacznych strat finansowych.

Pytanie 12

Na zdjęciu przedstawiono

Ilustracja do pytania
A. kolektor danych.
B. mobilną drukarkę etykiet.
C. bramkę fal radiowych.
D. poziomy skaner kodów kreskowych.
Wybór mobilnej drukarki etykiet, bramki fal radiowych lub poziomego skanera kodów kreskowych wskazuje na typowe nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań urządzeń technologicznych. Mobilna drukarka etykiet jest urządzeniem zaprojektowanym głównie do drukowania etykiet, a więc nie jest w stanie zbierać ani przetwarzać danych. Jej rola ogranicza się do generowania materiałów identyfikacyjnych, co jest zgoła inną funkcjonalnością niż kolektor danych, który aktywnie zbiera i analizuje informacje. Bramki fal radiowych, z drugiej strony, są stosowane w kontekście komunikacji bezprzewodowej, co znacznie różni się od działania kolektorów danych, które są skoncentrowane na gromadzeniu danych bezpośrednio w terenie. Poziomy skaner kodów kreskowych, chociaż może wydawać się na pierwszy rzut oka zbliżony do funkcji kolektora danych, to jednak jest urządzeniem stacjonarnym, które nie ma zdolności do zarządzania danymi w terenie. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu funkcji urządzeń oraz ich zastosowań. Zrozumienie specyfiki każdego z tych urządzeń oraz ich zastosowania w kontekście zarządzania danymi jest kluczowe dla skutecznego operowania w środowisku złożonych procesów logistycznych i handlowych.

Pytanie 13

Regały o konstrukcji ramowej lub wspornikowej, w których przechowywanie odbywa się bezpośrednio na elementach konstrukcyjnych - belkach poprzecznych, ramach bądź podporach, to typ regału

A. półkowego
B. bezpółkowo-półkowego
C. przepływowego
D. bezpółkowego
Odpowiedzi sugerujące regały półkowe, przepływowe oraz bezpółkowo-półkowe mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat charakterystyki regałów bezpółkowych. Regały półkowe charakteryzują się posiadaniem półek, na których składowane są towary, co ogranicza elastyczność przy składowaniu większych przedmiotów, takich jak palety czy duże materiały. W kontekście logistyki i zarządzania przestrzenią, półkowe systemy składowania są przydatne dla mniejszych produktów, ale nie są tak efektywne w kontekście składowania cięższych towarów. Regały przepływowe, z kolei, są zaprojektowane do umożliwienia ciągłego ruchu produktów i są stosowane przede wszystkim w systemach FIFO (First In, First Out), co również różni się od bezpołkowej konstrukcji, gdzie towar może być składowany bezpośrednio na podporach. Wreszcie, odpowiedź dotycząca regałów bezpółkowo-półkowych wprowadza niepotrzebne zamieszanie, gdyż nie jest to termin szeroko uznawany w branży. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że regały bezpółkowe oferują większą elastyczność i efektywność w składowaniu, co jest niezbędne w dynamicznie zmieniających się środowiskach magazynowych. Wybór odpowiedniego systemu składowania powinien być oparty na analizie potrzeb operacyjnych oraz specyfiki składowanych produktów, co jest fundamentem skutecznego zarządzania przestrzenią magazynową.

Pytanie 14

Jeśli nośność gniazda regałowego wynosi 2 700 kg, a gniazdo to jest zaprojektowane do składowania 3 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), to średnia masa brutto jednej pjł umieszczonej w tym gnieździe nie może być wyższa niż

A. 0,27 t
B. 0,90 t
C. 0,09 t
D. 0,81 t
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 0,27 t, 0,81 t czy 0,09 t, oparty jest na błędnym zrozumieniu zasad obliczania średniej masy brutto dla jednostek ładunkowych. Odpowiedź 0,27 t sugeruje, że z całkowitej nośności 2 700 kg oblicza się zbyt niską wartość, co nie uwzględnia faktu, że przy trzech pjł średnia masa powinna wynosić 0,90 t. Takie myślenie może wynikać z błędnej interpretacji podziału masy lub z założenia, że jednostki ładunkowe nie muszą być równomiernie rozłożone, co jest niezgodne z rzeczywistością magazynową. Z kolei odpowiedź 0,81 t, choć bliska poprawnej, nie uwzględnia całkowitej nośności, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Natomiast odpowiedź 0,09 t jest rażąco niska, co może wynikać z całkowitego zignorowania zasad obliczeń, w tym pominięcia faktu, że 2 700 kg należy podzielić przez 3. W praktyce, zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla efektywnego i bezpiecznego zarządzania zapasami oraz przestrzenią magazynową. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak przeciążenie regałów, co stwarza zagrożenie dla pracowników oraz może skutkować uszkodzeniem towarów. Dlatego tak ważne jest, aby każdy pracownik związany z logistyką miał solidne podstawy w zakresie obliczeń masy jednostek ładunkowych.

Pytanie 15

Jeśli firma transportowa ustala koszt frachtu za usługę przewozu na podstawie tzw. opłaty stałej wynoszącej 250 zł oraz prowizji w wysokości 8% wartości ładunku, to jaki będzie koszt przewozu przy dostawie produktów o wartości 125 000 zł?

A. 1 000 zł
B. 1 250 zł
C. 10 250 zł
D. 10 000 zł
Wybrane odpowiedzi, takie jak 1 000 zł, 1 250 zł i 10 000 zł, mogą wydawać się atrakcyjne, jednak nie uwzględniają one wszystkich istotnych elementów ustalania kosztów przewozu. Pierwsza z tych kwot, 1 000 zł, mogłaby wynikać z mylnego założenia, że prowizja jest znacznie niższa lub że opłata stała nie jest brana pod uwagę. To nieporozumienie prowadzi do błędnych kalkulacji, które nie odzwierciedlają rzeczywistych kosztów usług transportowych. Odpowiedź 1 250 zł może sugerować, że tylko opłata stała została uwzględniona, co jest również nieprawidłowe, ponieważ całkowity koszt usługi transportowej powinien zawsze obejmować zarówno stałą opłatę, jak i prowizję uzależnioną od wartości ładunku. Ostateczna wartość 10 000 zł, choć bliska prawidłowej odpowiedzi, również jest błędna, ponieważ pomija opłatę stałą, która w przypadku tej transakcji wynosi 250 zł. Takie pomyłki wynikają często z niepełnego zrozumienia zasad ustalania opłat w branży spedycyjnej, gdzie istotne jest, aby zawsze brać pod uwagę wszystkie komponenty kosztowe, aby uniknąć niedoszacowania kosztów i zapewnić klientom pełną przejrzystość kosztów usług.

Pytanie 16

Na podstawie zamieszczonego cennika oblicz wartość netto przewozu 48 paletowych jednostek ładunkowych na odległość 210 km.

Cennik przedsiębiorstwa przewozowego BETA
Ilość paletowych jednostek ładunkowych szt.Cena jednostkowa netto za kilometr zł
1÷203,00
21÷403,50
41÷604,00
powyżej 604,50
A. 840,00 zł
B. 945,00 zł
C. 630,00 zł
D. 735,00 zł
Poprawna odpowiedź na pytanie o wartość netto przewozu 48 paletowych jednostek ładunkowych na odległość 210 km to 840,00 zł. Obliczenia opierają się na cenniku, który przewiduje stawkę 4,00 zł za kilometr dla przedziału 41-60 palet. Aby uzyskać całkowity koszt, mnożymy liczbę kilometrów, czyli 210 km, przez stawkę jednostkową 4,00 zł/km. W ten sposób otrzymujemy: 210 km * 4,00 zł/km = 840,00 zł. Tego rodzaju kalkulacje są kluczowe w branży transportowej, gdzie precyzyjne określenie kosztów przewozów ma bezpośredni wpływ na rentowność działalności. Dobrą praktyką jest również znanie cennika oraz parametrów dotyczących jednostek ładunkowych, co pozwala na szybsze podejmowanie decyzji oraz lepsze planowanie logistyki. Wartości netto przewozów są istotne nie tylko dla właścicieli firm transportowych, ale również dla klientów, którzy chcą oszacować koszty przed nawiązaniem współpracy. W przypadku wykorzystania cennika w praktyce należy zawsze upewnić się, że jest on aktualny i odzwierciedla rzeczywiste warunki rynkowe.

Pytanie 17

Firma transportowa "TRANSPEKS" posiada następujący cennik usług transportowych:
- 1 do 10 palet: 2,20 zł/km,
- 11 do 21 palet: 2,80 zł/km.

Jaką kwotę zapłaci firma za transport 19 palet na trasie Poznań-Warszawa (268 km)?

A. 590,60 zł
B. 589,60 zł
C. 750,40 zł
D. 550,40 zł
Odpowiedź 750,40 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć koszt przewozu 19 palet, należy zastosować odpowiedni cennik firmy 'TRANSPEKS'. Dla liczby palet mieszczącej się w przedziale od 11 do 21, stawka wynosi 2,80 zł za kilometr. W przypadku przewozu z Poznania do Warszawy, który liczy 268 km, koszt można obliczyć w następujący sposób: 268 km * 2,80 zł/km = 750,40 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w branży transportowej, ponieważ umożliwiają precyzyjne oszacowanie kosztów związanych z realizacją usług transportowych, co jest istotne zarówno dla przewoźników, jak i dla klientów. Przykładem zastosowania tego typu kalkulacji może być tworzenie ofert przewozowych, które uwzględniają różne stawki w zależności od ilości przewożonych towarów. Firmy transportowe często stosują takie cenniki, aby zróżnicować ceny w zależności od wielkości zlecenia, co może wpłynąć na decyzje klientów oraz optymalizację kosztów.

Pytanie 18

Partię wyrobów gotowych przetransportowano z magazynu produkcyjnego do magazynu regionalnego. W związku z tym sporządzono dokument

A. Mm - przesunięcie międzymagazynowe
B. Pz - przyjęcie materiałów z zewnątrz
C. Rw - pobranie materiałów - rozchód wewnętrzny
D. Wz - wydanie materiałów na zewnątrz - rozchód zewnętrzny
Odpowiedź 'Mm - przesunięcie międzymagazynowe' jest poprawna, ponieważ dokument ten służy do rejestracji transferu wyrobów gotowych pomiędzy magazynami wewnętrznymi, co dokładnie odzwierciedla sytuację opisaną w pytaniu. Przy przesunięciu międzymagazynowym nie dochodzi do zmiany własności towaru, a jedynie do przeniesienia jego lokalizacji. Taki dokument jest kluczowy w zarządzaniu zapasami, ponieważ umożliwia dokładne śledzenie ruchów towarów w obrębie firmy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której firma produkująca sprzęt elektroniczny przenosi gotowe urządzenia z głównego magazynu do regionalnego, aby zaspokoić lokalne zapotrzebowanie. Dzięki właściwemu dokumentowaniu tych ruchów, przedsiębiorstwo może lepiej zarządzać swoim stanem magazynowym oraz optymalizować procesy dostaw. Warto również pamiętać, że ścisłe przestrzeganie procedur związanych z dokumentacją przesunięć międzymagazynowych pozwala na minimalizację błędów i nieporozumień w późniejszych etapach dystrybucji.

Pytanie 19

Ocena realizacji zadań logistycznych w ramach zintegrowanego systemu jakości powinna być zgodna z

A. normą ISO
B. księgami rachunkowymi
C. przepisami prawa pracy
D. przepisami BHP
Wybór przepisów BHP, przepisów prawa pracy czy ksiąg rachunkowych jako podstawy oceny prac logistycznych w ramach zintegrowanego systemu jakości jest mylny i nieodpowiedni w kontekście zapewnienia odpowiedniego poziomu jakości. Przepisy BHP koncentrują się głównie na bezpieczeństwie i higienie pracy, co jest istotne, ale nie obejmuje aspektów zarządzania jakością procesów. Z kolei przepisy prawa pracy regulują relacje między pracodawcą a pracownikami, a ich celem jest ochrona praw pracowników, co także nie wpływa bezpośrednio na jakość wykonania prac logistycznych. Księgi rachunkowe są narzędziem do prowadzenia ewidencji finansowej i nie mają zastosowania w kontekście oceny jakości procesów operacyjnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich regulacji prawnych z wymogami jakości, co prowadzi do pominięcia rzeczywistych standardów jakości, takich jak normy ISO. Przykłady wskazują, że wiele organizacji, które nie kierują się normami ISO, mogą borykać się z problemami związanymi z nieefektywnością, niską jakością usług i niezadowoleniem klientów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że tylko normy ISO dostarczają kompleksowych wytycznych, które są niezbędne do efektywnej oceny i doskonalenia prac logistycznych w ramach zintegrowanego systemu jakości.

Pytanie 20

Zgodnie z danymi zawartymi w tabeli wieprzowinę przyjętą do magazynu 5 czerwca można przechowywać maksymalnie do

Czas przechowywania wybranych rodzajów mięs
Rodzaj mięsaCzas przechowywania
Wołowina3 tygodnie
Jagnięcina10-15 dni
Wieprzowina1-2 tygodnie
Cielęcina1-3 tygodnie
Podroby7 dni
Drób7+10 dni
A. 19 czerwca
B. 26 czerwca
C. 25 czerwca
D. 12 czerwca
Poprawna odpowiedź to 19 czerwca, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami przechowywania produktów mięsnych, wieprzowinę można trzymać maksymalnie przez 14 dni od daty przyjęcia do magazynu, co odpowiada normom HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). W tym przypadku, dodając 14 dni do daty 5 czerwca, otrzymujemy 19 czerwca. Przechowywanie żywności przez dłuższy czas może prowadzić do ryzyka rozwoju bakterii, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku produktów mięsnych. Aby zapewnić bezpieczeństwo żywności, kluczowe jest przestrzeganie terminów przydatności do spożycia oraz monitorowanie temperatury w magazynach. Należy także uwzględniać warunki przechowywania, takie jak temperatura i wilgotność, które mają wpływ na trwałość produktów. Dobrą praktyką jest również prowadzenie ewidencji, która pozwoli na skuteczne zarządzanie zapasami i unikanie marnotrawstwa.

Pytanie 21

W jakim typie obiektu magazynowego składowane jest paliwo ciekłe?

A. W zasiekach
B. W spichlerzach
C. W zbiornikach
D. W silosach
Odpowiedzi takie jak "W spichlerzach", "W zasiekach" czy "W silosach" są nietrafione, bo te budowle mają swoje konkretne zastosowania, które nie obejmują przechowywania paliw. Spichlerze są głównie do zbóż, bo ich konstrukcja jest przystosowywana do suchych warunków. Zasieki to zazwyczaj miejsca na pasze i materiały sypkie, które łatwo można pobrać i przetransportować. Silosy, podobnie jak spichlerze, służą do przechowywania materiałów sypkich, a ich budowa koncentruje się na tym, by zapewnić optymalne warunki dla tych rzeczy. Dlatego ważne jest, by nie mylić różnych typów magazynów, bo każdy z nich ma swoje unikalne właściwości, które są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności w przechowywaniu. Jeśli chodzi o paliwa, to tylko dedykowane zbiorniki spełniają odpowiednie normy.

Pytanie 22

Jan Kowalski 26 kwietnia 2020 r. kupił telewizor. Sprzedawca dostarczył kupującemu telewizor 07 maja 2020 r. Określ, na podstawie fragmentu Kodeksu Cywilnego, do kiedy nabyty telewizor będzie podlegał gwarancji.

Fragment Kodeksu Cywilnego
DZIAŁ III
Gwarancja przy sprzedaży
§ 4. Jeżeli nie zastrzeżono innego terminu, termin gwarancji wynosi dwa lata licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.
A. Do 27 kwietnia 2021 r.
B. Do 7 maja 2021 r.
C. Do 27 kwietnia 2022 r.
D. Do 7 maja 2022 r.
Poprawną odpowiedzią jest do 7 maja 2022 r., ponieważ zgodnie z Kodeksem Cywilnym standardowy okres gwarancji na towar wynosi dwa lata od daty wydania. W tym przypadku telewizor został wydany Janowi Kowalskiemu 7 maja 2020 r. Oznacza to, że dwa lata później, czyli 7 maja 2022 r., upływa okres gwarancji. Przykładowo, jeśli w tym czasie telewizor uległby awarii, kupujący miałby prawo do zgłoszenia reklamacji w ramach gwarancji. Warto również zaznaczyć, że sprzedawca ma obowiązek informować nabywców o warunkach gwarancji, co może obejmować szczegółowe informacje na temat ewentualnych wyłączeń oraz procedur zgłaszania reklamacji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla konsumentów, ponieważ pozwala im skutecznie dochodzić swoich praw i zabezpiecza ich interesy. Przestrzeganie standardów gwarancyjnych jest istotnym elementem w budowaniu zaufania między sprzedawcą a kupującym, co wpływa na reputację firmy oraz satysfakcję klientów.

Pytanie 23

Która z metod oceny jakości odebranych towarów opiera się na obserwacjach wykonywanych za pomocą zmysłów?

A. Laboratoryjna
B. Organoleptyczna
C. Mechaniczna
D. Doświadczalna
Metoda organoleptyczna jest kluczowym podejściem w ocenie jakości dostarczanych towarów, które opiera się na bezpośrednich wrażeniach zmysłowych, takich jak wzrok, zapach, smak, dotyk i słuch. Dzięki tej metodzie możliwe jest szybkie i efektywne ustalenie, czy dany produkt spełnia określone normy jakościowe, co jest szczególnie ważne w branży spożywczej, kosmetycznej czy farmaceutycznej. Na przykład, w przemyśle spożywczym ocena organoleptyczna może obejmować ocenę koloru, smaku i zapachu owoców czy warzyw, co pozwala na wychwycenie ewentualnych wad, takich jak nadmiar chemikaliów lub niewłaściwe przechowywanie. Normy ISO 8586 dotyczące oceny sensorycznej dostarczają wytycznych dla przeprowadzania takich prób, co w praktyce zwiększa rzetelność wyników. Warto również zauważyć, że w przypadkach nowych produktów lub innowacyjnych technologii, ocena organoleptyczna może być pierwszym krokiem w kierunku zbierania danych o odbiorze przez konsumentów, co może znacząco wpływać na decyzje marketingowe i rozwój produktu.

Pytanie 24

Jaką wartość ma zapas końcowy towaru w sieci dystrybucji, jeśli dostawa wynosiła 7 600 sztuk, zapas początkowy 2 200 sztuk, a klient odebrał 6 500 sztuk?

A. 5 400 szt.
B. 4 300 szt.
C. 3 300 szt.
D. 1 100 szt.
Aby obliczyć zapas końcowy towaru w sieci dystrybucji, należy zastosować odpowiednią formułę. Zapas końcowy można obliczyć, uwzględniając zapas początkowy, dostawę oraz ilość towaru odebranego przez klienta. W tym przypadku rozpoczniemy od dodania zapasu początkowego do dostawy: 2 200 szt. (zapas początkowy) + 7 600 szt. (dostawa) = 9 800 szt. Następnie odejmiemy ilość towaru odebranego przez klienta: 9 800 szt. - 6 500 szt. = 3 300 szt. To oznacza, że na koniec okresu w magazynie pozostaje 3 300 szt. towaru. Ta metoda obliczeń jest zgodna z zasadami zarządzania zapasami, które sugerują, że precyzyjne monitorowanie i kontrola stanu magazynowego są kluczowe dla efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa. Utrzymanie odpowiedniego poziomu zapasów pozwala na zminimalizowanie kosztów przechowywania oraz uniknięcie sytuacji braków towarowych, co może negatywnie wpływać na satysfakcję klientów oraz reputację firmy.

Pytanie 25

Przedstawiony na rysunku znak ostrzegawczy umieszczony na opakowaniu informuje o tym, że przesyłka jest substancją

Ilustracja do pytania
A. łatwopalną.
B. szczególnie łatwopalną.
C. żrącą.
D. bardzo toksyczną.
Poprawna odpowiedź to 'szczególnie łatwopalną', ponieważ znak ostrzegawczy zaprezentowany na opakowaniu jest zgodny z międzynarodowym symbolem oznaczającym substancje klasyfikowane jako 'F+', co odnosi się do substancji bardzo łatwopalnych. W kontekście Globalnie Zharmonizowanego Systemu Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów (GHS), substancje te są szczególnie niebezpieczne, gdyż mogą zapalić się w obecności źródła ciepła, iskry lub ognia. Przykłady takich substancji to niektóre rozpuszczalniki organiczne, jak aceton czy benzyna. W praktyce, transport i magazynowanie takich substancji wymaga szczególnych środków ostrożności, takich jak stosowanie odpowiednich pojemników, oznakowanie miejsc składowania oraz szkolenie pracowników w zakresie bezpiecznego obchodzenia się z materiałami niebezpiecznymi. Niezastosowanie się do norm bezpieczeństwa może prowadzić do poważnych wypadków, więc znajomość tego rodzaju oznaczeń jest kluczowa w wielu branżach, w tym chemicznej, budowlanej i transportowej.

Pytanie 26

Jak określamy pojemność statku handlowego?

A. objętością
B. tonażem
C. toną
D. masą
Odpowiedzi toną, objętością i masą są błędne, ponieważ nie odzwierciedlają one właściwego pojęcia dotyczącego pojemności statku handlowego. Toną to jednostka masy, która nie odnosi się bezpośrednio do pojemności statków. Oznacza to, że mówiąc o tonie, skupiamy się na wadze ładunku, a nie na jego objętości, co jest kluczowe w kontekście transportu morskiego. Objaw takie jak objętość jest miarą przestrzeni zajmowanej przez przedmioty, lecz w kontekście statków handlowych nie oddaje ono istoty pojemności, która jest bardziej złożona i uwzględnia kształt oraz konstrukcję kadłuba. Masa, z kolei, odnosi się do ilości materii w obiekcie, co również nie ma bezpośredniego związku z pojemnością statku. Typowym błędem myślowym jest mylenie jednostek miary i ich zastosowania w kontekście pojemności. W przemyśle morskim precyzyjne zrozumienie terminologii, takiej jak tonaż, jest niezbędne, aby podejmować świadome decyzje dotyczące transportu, logistyki i zarządzania flotą. Użycie niewłaściwych terminów może prowadzić do nieporozumień i błędów w ocenie zdolności przewozowych statków, co w konsekwencji wpływa na efektywność operacyjną i koszty. Dlatego kluczowe jest, aby rozumieć, że tonaż jest specyficznym terminem technicznym, który wyraźnie definiuje zdolności transportowe statków, a inne pojęcia mogą prowadzić do mylnych interpretacji.

Pytanie 27

Do jakich kosztów przypisuje się wydatki na utrzymanie magazynu?

A. nakładów bezpośrednich
B. nakładów pośrednich
C. kosztów bezpośrednich
D. kosztów pośrednich
Koszty pośrednie są często mylone z kosztami bezpośrednimi, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania finansami w przedsiębiorstwie. Koszty bezpośrednie to wydatki, które można bezpośrednio przypisać do wytworzenia konkretnego produktu lub usługi, takie jak materiały czy robocizna, które są bezpośrednio związane z procesem produkcji. Z kolei nakłady pośrednie, w tym koszty magazynowania, są bardziej skomplikowaną kategorią, ponieważ dotyczą szerokiego zakresu działań wspierających produkcję, ale nie są bezpośrednio związane z konkretnym produktem. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia rachunkowości i analizy kosztów. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie koszty związane z działalnością magazynową powinny być traktowane jako bezpośrednie, co ignoruje ich funkcję w szerszym kontekście organizacyjnym. Przykładowo, przedsiębiorstwo, które nieprawidłowo zaklasyfikuje swoje koszty magazynowe jako bezpośrednie, może zniekształcić swoje analizy rentowności i podejmować niewłaściwe decyzje dotyczące alokacji zasobów. Właściwa klasyfikacja kosztów nie tylko wspiera lepsze zrozumienie sytuacji finansowej firmy, ale również umożliwia skuteczniejsze planowanie i podejmowanie decyzji strategicznych.

Pytanie 28

Przedstawiony znak ostrzegawczy służy do oznakowania na opakowaniu źródła

Ilustracja do pytania
A. żrącego.
B. samozapalnego.
C. wybuchowego.
D. promieniowania.
Niestety, wybrałeś złą odpowiedź. Oznaczenia związane z materiałami wybuchowymi, żrącymi czy samozapalnymi to zupełnie inna para kaloszy. Oznaczenie materiału wybuchowego mówi o substancjach, które mogą wybuchnąć, co jest kluczowe, zwłaszcza przy przewozie czy przechowywaniu takich rzeczy. Z kolei oznaczenie żrące dotyczy substancji, które mogą uszkadzać tkanki, jak np. kwasy czy zasady. Często ludzie mylą te symbole, bo nie do końca rozumieją, jak ważne jest rozróżnienie między różnymi rodzajami zagrożeń. Choć wszystkie te oznaczenia wskazują na niebezpieczeństwo, każde z nich dotyczy innego rodzaju ryzyka. Ważne jest, by stosować odpowiednie symbole, bo błędne oznaczenie może prowadzić do poważnych problemów. To dlatego przestrzeganie regulacji, jak GHS, jest tak istotne.

Pytanie 29

Złożono zamówienie na 160 sztuk długopisów. Cena brutto za jeden długopis wynosi 3 zł, a rabat udzielony na całe zamówienie to 15%. Podaj kwotę, na którą zostanie wystawiona faktura.

A. 408 zł
B. 320 zł
C. 208 zł
D. 380 zł
Aby obliczyć kwotę na jaką zostanie wystawiona faktura za zamówione długopisy, należy najpierw ustalić całkowity koszt zamówienia bez rabatu. Cena brutto jednego długopisu wynosi 3 zł, a zamówiono 160 sztuk. Możemy więc obliczyć całkowity koszt: 3 zł x 160 = 480 zł. Następnie, w celu uwzględnienia rabatu, musimy obliczyć jego wysokość. Rabat wynosi 15% z 480 zł, co obliczamy jako 0,15 x 480 zł = 72 zł. Teraz odejmujemy rabat od całkowitego kosztu: 480 zł - 72 zł = 408 zł. Poprawna odpowiedź to 408 zł, co pokazuje, jak ważne jest uwzględnianie rabatów w procesie zamówień i fakturowania. W praktyce, umiejętność obliczania wartości zamówienia po rabatach jest kluczowa dla utrzymania kontroli nad budżetem i finansami firmy. Wiele organizacji korzysta z systemów ERP, które automatyzują te obliczenia, co pozwala na oszczędność czasu i minimalizuje ryzyko błędów ludzkich.

Pytanie 30

Korzystając z danych zawartych w tabeli, ustal wielkość dostawy w czwartym okresie według metody stałej wielkości zamówienia.

Okres1234
Zapotrzebowanie [szt.]3510-40
Wielkość dostawy [szt.]60--?
A. 25 sztuk.
B. 15 sztuk.
C. 40 sztuk.
D. 60 sztuk.
Odpowiedź 60 sztuk jest poprawna, ponieważ analiza zapotrzebowania w czwartym okresie wykazuje, że wynosi ono 40 sztuk. Aby utrzymać stałą wielkość zamówienia, która w tym przypadku powinna wynosić 60 sztuk, konieczne jest uzupełnienie zapasów o dodatkowe 60 sztuk. Metoda stałej wielkości zamówienia jest powszechnie stosowana w zarządzaniu zapasami, gdyż pozwala na minimalizację kosztów przechowywania, a jednocześnie zapewnia dostępność towarów w odpowiednim czasie. W branży logistycznej i produkcyjnej, utrzymanie stabilnych poziomów zapasów jest kluczowe dla zminimalizowania ryzyka niedoborów. Dlatego ważne jest, aby regularnie analizować dane dotyczące zapotrzebowania oraz dostosowywać wielkość dostaw zgodnie z ustalonymi normami. W praktyce, w oparciu o dane historyczne z wcześniejszych okresów, można ustalić optymalną wielkość zamówienia, co pomoże w efektywnym zarządzaniu zapasami oraz zwiększy efektywność operacyjną przedsiębiorstwa.

Pytanie 31

Ile wynosił zapas początkowy wyrobu X w magazynie, mając na uwadze, że jego stan końcowy to 20 sztuk, przy czym do magazynu dostarczono 100 sztuk, a z magazynu wydano 200 sztuk tego wyrobu?

A. 280 szt.
B. 120 szt.
C. 300 szt.
D. 320 szt.
Obliczanie zapasu początkowego wyrobu X może wydawać się skomplikowane, jednak opierając się na równaniu bilansu magazynowego, można łatwo uzyskać odpowiednią wartość. Niestety, wybrane odpowiedzi, takie jak 320, 280 czy 300 sztuk, wskazują na błędne rozumienie relacji między przyjęciami a wydaniami. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące tego typu zadania mylą przyjęcia z zapasami końcowymi, co prowadzi do zawyżania wartości początkowych. Zrozumienie, że zapas końcowy jest efektem przyjęć oraz wydania, jest kluczowe. Zapas końcowy nie może być nieproporcjonalnie wyższy od wydanych towarów, co w przypadku podania 320 czy 300 sztuk jest ewidentnie błędne. Z kolei odpowiedź 280 sztuk również ignoruje fakt, że to wydania muszą być uwzględnione w równaniu. W praktyce, błędy te pochodzą z niepełnego zrozumienia zasad panujących w logistyce oraz zarządzaniu zapasami, które są fundamentem efektywnego działania przedsiębiorstwa. Właściwe podejście do bilansowania zapasów jest niezwykle istotne, by uniknąć strat związanych z niewłaściwym oszacowaniem stanów magazynowych.

Pytanie 32

Jaką minimalną liczbę stanowisk z owijarką do palet powinno się przewidzieć w magazynie działającym przez 16 godzin dziennie, gdzie planowane jest zabezpieczenie 960 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) w ciągu doby, a średni czas obsługi jednej pjł przez owijarkę wynosi 5 minut?

A. 5 owijarek
B. 16 owijarek
C. 12 owijarek
D. 8 owijarek
W przypadku błędnych odpowiedzi można zauważyć kilka kluczowych nieporozumień dotyczących kalkulacji ilości stanowisk owijających. Odpowiedzi sugerujące większą liczbę owijarek nie uwzględniają właściwego przeliczenia dostępnego czasu w magazynie na czas potrzebny do obsługi palet. Na przykład, przy 8 owijarkach, można by uznać, że każda z nich pracowałaby przez 120 minut dziennie, co prowadziłoby do błędnego wniosku, że czas pracy nie jest wystarczający, aby obsłużyć 960 palet. To pokazuje, że osoby odpowiadające w ten sposób nie zrozumiały, iż całkowity czas operacyjny wynosi 960 minut na dobę, co w rzeczywistości daje 4800 minut na obsługę wszystkich palet. Ponadto, zastosowanie większej liczby maszyn mogłoby prowadzić do nieefektywności operacyjnej i zwiększenia kosztów, podczas gdy w rzeczywistości optymalizacja procesów powinna dążyć do minimalizacji zasobów przy jednoczesnym osiągnięciu oczekiwanych rezultatów. W branży logistyki i magazynowania kluczowe jest zrozumienie, że nadmiar zasobów może prowadzić do marnotrawstwa, a więc i większych kosztów eksploatacyjnych. Dlatego zrozumienie, jak wychodzić z liczby operacji i czasu, jest fundamentem efektywnego zarządzania procesami magazynowymi.

Pytanie 33

Analiza zadowolenia klientów z wprowadzonej usługi należy do działań

A. kontrolnych w etapie dystrybucji
B. realizacyjnych w etapie zaopatrzenia
C. planistycznych w etapie dystrybucji
D. realizacyjnych w etapie dystrybucji
Wybór odpowiedzi dotyczących planowania czy też wykonawczych działań w fazie dystrybucji może wynikać z niepełnego zrozumienia roli, jaką pełnią różne fazy w cyklu życia produktu. Planowanie w fazie dystrybucji koncentruje się na strategiach, które mają na celu dotarcie do klienta, a nie na ocenie ich satysfakcji z już dostarczonego produktu. Odpowiedzi wskazujące na wykonawcze działania w fazie dystrybucji również są nieadekwatne, ponieważ koncentrują się na realizacji dostaw, a nie na monitorowaniu efektywności tych działań poprzez zbieranie informacji zwrotnej od klientów. W fazie zaopatrzenia natomiast, akcent kładzie się na zapewnienie odpowiednich zasobów do produkcji i dystrybucji, co również nie wiąże się z badaniem satysfakcji klienta. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich wniosków, mogą obejmować mylenie działań kontrolnych z planowaniem oraz niewłaściwe łączenie różnych faz procesu. Kluczowe jest zrozumienie, że badania satysfakcji klienta są integralną częścią działań kontrolnych, które mają na celu nieustanne doskonalenie usług i produktów, a ich miejsce jest ściśle związane z odpowiednim etapem cyklu życia produktu, który skupia się na interakcji z klientem po dokonaniu zakupu.

Pytanie 34

Jakie kwestie reguluje konwencja ATP?

A. transportu drogowego niebezpiecznych towarów.
B. międzynarodowego transportu artykułów żywnościowych o krótkim terminie przydatności.
C. prawa oraz obowiązki stron umowy w międzynarodowych przewozach.
D. czas pracy kierowców ciężarówek.
Konwencja ATP naprawdę odnosi się głównie do transportu żywności, więc różni się od innych przepisów transportowych. Odpowiedzi, które mówiły o prawach i obowiązkach w międzynarodowym przewozie, dotyczą bardziej ogólnych zasad, jakie możemy znaleźć w Konwencji CMR, która przecież dotyczy transportu drogowego towarów, a nie konkretnie żywności. Z kolei mówienie, że konwencja ATP dotyczy czasu pracy kierowców ciężarówek, to też nie ma sensu, bo to reguluje zupełnie inny akt prawny, rozporządzenie WE nr 561/2006. Myślę, że tu jest kluczowy błąd – nie rozumiesz, że ATP to specjalistyczna konwencja dotycząca transportu artykułów, które wymagają szczególnej uwagi. Ignorowanie kwestii związanych z bezpieczeństwem żywności podczas transportu prowadzi do dezinformacji, co naprawdę może negatywnie wpłynąć na praktyki w tej branży.

Pytanie 35

W miesiącu lutym planuje się, że koszty magazynowania wzrosną o 5% w stosunku do miesiąca stycznia. Koszty stałe i koszty zmienne utrzymania zapasów w miesiącu lutym wyniosą odpowiednio

MiesiącCałkowite koszty w złotych
styczeńkoszty stałe utrzymania zapasówkoszty zmienne utrzymania zapasów
1 000,-2 000,-
A. koszty stałe 2 100 zł, koszty zmienne 1 050 zł
B. koszty stałe 1 000 zł, koszty zmienne 2 100 zł
C. koszty stałe 1 050 zł, koszty zmienne 2 100 zł
D. koszty stałe 1 050 zł, koszty zmienne 2 000 zł
Poprawna odpowiedź to koszty stałe wynoszące 1 050 zł oraz koszty zmienne na poziomie 2 100 zł. Aby obliczyć koszty w lutym, należy zastosować wzór uwzględniający wzrost o 5% w stosunku do kosztów styczniowych. Jeśli koszty stałe w styczniu wynosiły 1 000 zł, to po uwzględnieniu wzrostu obliczamy: 1 000 zł * 1,05 = 1 050 zł. Podobnie, jeśli koszty zmienne w styczniu wyniosły 2 000 zł, wzrost o 5% daje 2 000 zł * 1,05 = 2 100 zł. Takie podejście do analizy kosztów jest zgodne z praktykami zarządzania finansami w przedsiębiorstwach, gdzie dokładne prognozowanie kosztów jest kluczowe dla efektywnego planowania budżetu i optymalizacji wydatków. Właściwe podejście do zarządzania kosztami przyczynia się do lepszego zrozumienia struktury wydatków oraz pozwala na bardziej trafne podejmowanie decyzji dotyczących alokacji zasobów.

Pytanie 36

Która metoda kompletacji została opisana w tabeli?

Charakterystyka metody kompletacji
Metoda kompletacji polegająca na tym, że pracownik otrzymuje przez słuchawki polecenia, których wykonanie musi potwierdzić przez odczytanie cyfr i liter umieszczonych w miejscu, w które został wysłany. Ideą tego rozwiązania jest, aby pracownik posiadał wolne obie ręce, co przyspiesza kompletację.
A. Pick by Light.
B. Pick by Point.
C. Pick by Frame.
D. Pick by Voice.
Metoda 'Pick by Voice' to naprawdę fajna technologia, która używa głosu, żeby usprawnić zbieranie zamówień. Pracownicy mają na sobie słuchawki z mikrofonem, dzięki czemu mogą dostawać polecenia i potwierdzać wykonanie zadań po prostu mówiąc. Super, bo mają wolne ręce, co sprawia, że mogą się swobodniej poruszać i jednocześnie zbierać towar. W magazynach, gdzie wszystko dzieje się szybko, to naprawdę się przydaje, bo czas to kluczowa sprawa. Z tego co wiem, ta metoda jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży, na przykład z systemami zarządzania magazynem (WMS), które pomagają w automatyzacji. Badania pokazują, że przy użyciu 'Pick by Voice' efektywność pracy może wzrosnąć nawet o 20-30% w porównaniu do tradycyjnych metod, takich jak 'Pick by Light' czy 'Pick by Point', bo zmniejsza się ilość błędów i zwiększa szybkość działania.

Pytanie 37

System HACCP stosowany jest w zakładach zajmujących się produkcją i dystrybucją artykułów spożywczych. Celem wdrożenia tego systemu jest zapewnienie

A. bezpieczeństwa zdrowotnego oferowanej żywności
B. przywództwa cenowego rynku dóbr i usług
C. podejmowania decyzji na podstawie faktów
D. wzajemnie korzystnych relacji z dostawcami na rynku
System HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) jest międzynarodowym standardem, który koncentruje się na zapewnieniu bezpieczeństwa zdrowotnego żywności poprzez identyfikację, ocenę i kontrolowanie zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności. Wdrożenie tego systemu w przedsiębiorstwie spożywczym polega na przeprowadzeniu analizy zagrożeń, co pozwala na zlokalizowanie potencjalnych punktów krytycznych, które mogą wpływać na jakość i bezpieczeństwo produktów. Przykładowo, w zakładzie przetwarzającym mięso, kluczowym krokiem będzie monitorowanie temperatury przechowywania, aby zapobiec rozwojowi patogenów. Wdrożenie HACCP nie tylko chroni konsumentów przed zagrożeniami zdrowotnymi, ale także pozwala na spełnienie wymagań prawnych oraz uzyskanie certyfikatów jakości, co zwiększa konkurencyjność firmy na rynku. Praktyczne stosowanie zasad HACCP przyczynia się do większej przejrzystości procesów produkcyjnych i wzmacnia zaufanie klientów do marki, co jest niezbędne w branży spożywczej.

Pytanie 38

Przyjęcie towaru do magazynu dokumentuje się poprzez stworzenie odpowiedniego dokumentu

A. CMR
B. faktury
C. Pz
D. Rw
Dokument Pz, czyli dokument przyjęcia towaru, jest kluczowym elementem w procesie zarządzania magazynem. Rejestracja przyjęcia magazynowego za pomocą dokumentu Pz ma na celu udokumentowanie fizycznego przyjęcia towaru do magazynu, co jest niezbędne dla ścisłej kontroli stanu zapasów. Użycie dokumentu Pz pozwala na dokładne śledzenie i ewidencjonowanie przyjętych ilości, zapewniając jednocześnie zgodność z zasadami rachunkowości oraz audytu. Przykładowo, jeśli firma przyjmuje nową partię produktów, sporządza dokument Pz, który następnie jest wprowadzany do systemu ERP, co aktualizuje stan magazynowy. Dobre praktyki branżowe sugerują, że każdy dokument przyjęcia powinien być dokładnie sprawdzony pod kątem zgodności z zamówieniami oraz specyfikacjami produktów, co minimalizuje ryzyko błędów i strat. Ponadto, dokument ten jest podstawą do późniejszych działań, takich jak kontrola jakości czy procesy zwrotów.

Pytanie 39

Który z podanych kodów jest wykorzystywany do identyfikacji logistycznej jednostki wysyłkowej?

A. GS1-128
B. EAN-8
C. UPS-11
D. ITF-14
Wybór EAN-8 jako kodu do oznaczania logistycznych jednostek wysyłkowych jest nietrafiony, ponieważ EAN-8 jest przeznaczony głównie do oznaczania małych produktów. Jego długość wynosząca zaledwie osiem cyfr ogranicza ilość informacji, które można zakodować, co czyni go nieodpowiednim dla bardziej złożonych jednostek logistycznych. EAN-8 nie oferuje również możliwości zakodowania dodatkowych danych, takich jak numery partii czy daty ważności, które są kluczowe w logistyce. UPS-11, z kolei, jest specyficznym kodem stosowanym głównie przez firmę UPS do oznaczania przesyłek i nie jest standardem branżowym uznawanym dla jednostek logistycznych. Zastosowanie UPS-11 w kontekście zarządzania logistyką jest mylnym podejściem, ponieważ nie obejmuje on uniwersalnych standardów identyfikacji, które są kluczowe w globalnym łańcuchu dostaw. ITF-14, chociaż jest bardziej odpowiedni do oznaczania jednostek zbiorczych niż EAN-8, jest przeznaczony do stosowania w przypadku jednostek transportowych i nie oferuje takiej wszechstronności jak GS1-128. W praktyce, wybór odpowiedniego kodu dla jednostki wysyłkowej jest kluczowy, gdyż wpływa na identyfikowalność, efektywność operacji oraz minimalizację błędów w łańcuchu dostaw. Niewłaściwy dobór kodów może prowadzić do problemów z identyfikacją towarów oraz obsługą logistyczną.

Pytanie 40

W przypadku poważnych oparzeń, które prowadzą do martwicy, czyli całkowitego zniszczenia wszystkich warstw skóry (skóra jest poparzona, czarna lub biała), należy

A. zdjąć z poszkodowanego ubranie w rejonie poparzenia
B. zdezynfekować ranę przy użyciu środków dezynfekujących
C. usunąć martwy, przypalony naskórek oraz pozostałości
D. osłonić odkryte oparzone miejsca jałowymi opatrunkami
Wybór, który polega na używaniu środków dezynfekujących w przypadku poważnych poparzeń, niestety nie jest najlepszy. Gdy mamy do czynienia ze zniszczeniem wszystkich warstw skóry, tradycyjne środki mogą nie tylko nie zadziałać, ale wręcz zaszkodzić. Mogą podrażnić tkanki, co powoduje większy ból i opóźnia gojenie. Kiedy skóra jest martwa, dezynfekcja nie ma sensu, a najważniejsze to chronić ranę przed brudem. Musisz też uważać przy zdejmowaniu ubrań z miejsca poparzenia, jeśli coś się przykleiło, żeby nie uszkodzić skóry jeszcze bardziej. Usuwanie martwego naskórka bez oceny lekarza to również nie najlepszy pomysł. W takich sytuacjach lepiej, żeby zajął się tym specjalista. Stosowanie nieodpowiednich metod może prowadzić do poważnych komplikacji i zwiększonego ryzyka infekcji, więc zawsze lepiej skonsultować się z lekarzem przy poważnych poparzeniach.