Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 2 lipca 2025 18:58
  • Data zakończenia: 2 lipca 2025 19:20

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie materiały nadają się do zbudowania budki lęgowej dla ptaków?

A. Beton, cegła, pręty zbrojeniowe
B. Wiklina, drewno
C. Piasek, żwir, kamienie
D. Trylinka, kostka betonowa, płyty kamienne
Wybór wikliny i drewna do budowy budki lęgowej dla ptaków jest uzasadniony nie tylko z perspektywy estetycznej, ale przede wszystkim funkcjonalnej. Drewno jest naturalnym materiałem, który doskonale izoluje, co zapewnia ptakom odpowiednią temperaturę oraz ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Wiklina z kolei, będąc materiałem elastycznym i lekkim, umożliwia łatwe formowanie i dostosowywanie budki do specyficznych potrzeb różnych gatunków ptaków. Zgodnie z zaleceniami ekologów, drewno powinno pochodzić z legalnych źródeł, a najlepiej z materiałów odzyskanych lub z upraw zrównoważonych, co sprzyja ochronie środowiska. W praktyce, budki lęgowe wykonane z drewna lub wikliny oferują również lepszą wentylację, co jest kluczowe dla zdrowia ptaków. Dodatkowym atutem jest możliwość malowania drewna farbami ekologicznymi, które nie będą szkodliwe dla ptaków, co pozwala na personalizację i zachowanie estetyki ogrodu lub parku.

Pytanie 2

Do gatunków drzew i krzewów dobrze tolerujących niewielkie zasolenie gleby zalicza się

A. olsza czarna (Alnus glutinosa)
B. buk pospolity (Fagus sylvatica)
C. oliwnik wąskolistny (Elaeagnus angustifolia)
D. magnolia japońska (Magnolia kobus)
W przypadku buk pospolity (Fagus sylvatica) należy zauważyć, że jest to gatunek drzewa, które preferuje gleby świeże i wilgotne, a jego tolerancja na zasolenie jest znikoma. Tego rodzaju roślinność nie jest w stanie przeżyć w warunkach, gdzie stężenie soli w glebie jest wyższe niż przeciętne, co prowadzi do stresu osmotycznego i w konsekwencji uszkodzenia tkanek roślinnych. Magnolia japońska (Magnolia kobus) również nie jest przystosowana do gleb o wysokim zasoleniu; jej preferencje dotyczące gleby obejmują humusowe, dobrze przepuszczalne podłoża o neutralnym lub lekko kwaśnym odczynie. Z kolei olsza czarna (Alnus glutinosa), mimo że jest drzewem tolerującym pewne warunki glebowe, także nie należy do roślin, które radzą sobie w warunkach znacznego zasolenia, co może prowadzić do ich osłabienia i obumierania w takich warunkach. Wybór roślin do określonych warunków glebowych wymaga zrozumienia ich fizjologii oraz adaptacji do specyficznych warunków środowiskowych. Niezrozumienie tego aspektu może skutkować niepowodzeniami w projektach z zakresu ogrodnictwa, rekultywacji oraz zarządzania terenami zielonymi.

Pytanie 3

Ile roślin aksamitki wąskolistnej (Tagetes tenuifolia) jest potrzebnych do zasiania rabaty o wymiarach 0,5 × 2,0 m, przy założeniu, że w projekcie zastosowano rozstaw 0,25 × 0,25 m?

A. 4 sztuki
B. 8 sztuk
C. 12 sztuk
D. 16 sztuk
Jeśli źle wybrałeś liczbę roślin do obsadzenia rabaty, to mogło być to spowodowane różnymi błędami w obliczeniach albo tym, że nie do końca zrozumiałeś zasady sadzenia. Jak ktoś obliczy 4, 8 czy 12 sztuk, to pewnie coś poszło nie tak przy liczeniu, na przykład źle oszacował, ile miejsca zajmuje jedna roślina. Często myśli się, że rabata jest wystarczająco duża, żeby pomieścić mniej roślin, ale to prowadzi do zbyt rzadkiego sadzenia. Również jeśli nie jesteś dokładny w uwzględnianiu rozstawu roślin, to efekt końcowy może być nieciekawy, z lukami między roślinami. W projektowaniu rabaty warto mieć na uwadze zasady zieleni, bo jak posadzisz odpowiednią ilość roślin, to wszystko będzie ładnie wyglądać i rośliny będą miały lepsze warunki do wzrostu. Dobre zaplanowanie miejsc do sadzenia według wytycznych rozstawu pomoże uniknąć konkurencji o zasoby, co jest mega ważne dla ich wzrostu. Te błędy pokazują, że nie tylko same obliczenia się liczą, ale też zrozumienie, jak sadzić rośliny, jest kluczowe, by osiągnąć fajne rezultaty w ogrodnictwie.

Pytanie 4

W którym okresie powinno się sadzić cebulki tulipanów, aby w maju osiągnęły pełnię kwitnienia?

A. Listopad/grudzień roku poprzedniego
B. Kwiecień/maj tego samego roku
C. Wrzesień/październik roku poprzedniego
D. Luty/marzec tego samego roku
Sadzenie cebul tulipana w kwietniu lub maju tego samego roku jest niewłaściwym podejściem, ponieważ cebule nie zdążą zakorzenić się wystarczająco przed letnimi upałami. W momencie, gdy temperatura gleby wzrasta, cebule mogą zacząć kiełkować, ale nie będą miały stabilnego systemu korzeniowego, co prowadzi do ich osłabienia oraz mniejszej odporności na warunki atmosferyczne. Wybór lutego lub marca również nie jest odpowiedni, ponieważ w tym okresie gleba jest jeszcze zamarznięta lub zbyt zimna, co uniemożliwia wzrost korzeni. Kiedy cebule są sadzone w tych miesiącach, istnieje ryzyko ich obumarcia z powodu niekorzystnych warunków. Warto zauważyć, że wiele osób uważa, że cebule można sadzić wiosną, ponieważ często widzą kwitnące tulipany w tym okresie; nie zdają sobie jednak sprawy, że te cebule zostały posadzone dużo wcześniej. Prawidłowe podejście do sadzenia tulipanów jest zgodne z zasadą, że cebule należy sadzić w sezonie, który umożliwi im naturalny rozwój oraz zapobiegnięcie chorobom i szkodnikom. Unikanie tych powszechnych błędów myślowych pomoże zapewnić sukces w uprawie tulipanów oraz cieszyć się ich pięknem w pełni ich sezonu wegetacyjnego.

Pytanie 5

Nawadnianie grawitacyjne to proces polegający na

A. rozprowadzaniu wody za pomocą systemu bruzd.
B. wykorzystaniu wody znajdującej się w rowach i kanałach.
C. dostarczaniu wody w formie kropli bezpośrednio do systemu korzeniowego.
D. dostarczaniu wody w formie kropli na powierzchnię gleby oraz roślin.
Wybór odpowiedzi dotyczącej nawadniania przez krople wskazuje na pewne nieporozumienie. Metoda kroplowa na pewno ma swoje plusy, ale to nie jest to samo co nawadnianie grawitacyjne. Grawitacja działa tu na korzyść – woda spływa w dół bruzd, więc nie jest aplikowana w formie kropli. Zresztą, nawadnianie grawitacyjne ma swoje zasady, które trzeba znać, żeby się nie pogubić. Odpowiedź, która mówi o systemie bruzd, jest kluczowa, bo w ten sposób woda efektywnie dociera do roślin. Pamiętaj, że odpowiednie zaprojektowanie bruzd jest bardzo ważne, bo tylko wtedy można osiągnąć dobrą efektywność tego systemu. Dobrze zaplanowane nawadnianie ma duże znaczenie dla plonów i zdrowia roślin, a brak zrozumienia tej kwestii może prowadzić do problemów w uprawach.

Pytanie 6

W jakim celu wykorzystuje się fiołki ogrodowe?

A. do letniego sadzenia kwietników
B. do sadzenia oczek wodnych
C. do sadzenia murków skalnych
D. do wiosennego sadzenia kwietników
Fiołki ogrodowe, znane również jako Viola, są popularnymi roślinami kwitnącymi, idealnymi do wiosennego obsadzania kwietników. Wiosna to czas, kiedy te rośliny zaczynają aktywnie rosnąć, co sprawia, że są doskonałym wyborem do dekoracji ogrodów oraz przestrzeni publicznych. Fiołki charakteryzują się szeroką gamą kolorów i kształtów, co umożliwia tworzenie atrakcyjnych kompozycji kwiatowych. Dodatkowo, są roślinami mrozoodpornymi, co pozwala na ich wcześniejsze sadzenie, jeszcze przed ostatnimi przymrozkami. Zgodnie z zasadami projektowania krajobrazu, fiołki ogrodowe można łączyć z innymi bylinami i roślinami jednorocznymi, co zapewnia długotrwały efekt dekoracyjny. Przykładowo, sadząc je obok tulipanów czy narcyzów, możemy uzyskać efektowne zestawienia kolorystyczne. Ich niskie wymagania glebowe i umiejętność adaptacji do różnych warunków sprawiają, że są idealnym wyborem dla ogrodników, zarówno amatorów, jak i profesjonalistów.

Pytanie 7

Jakie rośliny można polecić do obsadzenia niewielkich rond miejskich?

A. magnolie (Magnolia sp.)
B. różaneczniki (Rhododendron sp.)
C. róże okrywowe (Rosa sp.)
D. laurowiśnie (Prunus laurocerasus)
Róże okrywowe (Rosa sp.) to doskonały wybór do obsadzenia małych rond wielkomiejskich ze względu na ich estetykę, łatwość w pielęgnacji oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach środowiskowych. Róże te charakteryzują się niskim wzrostem i rozłożystym pokrojem, co sprawia, że idealnie nadają się do tworzenia niskich żywopłotów oraz efektywnych kompozycji na rabatach. Ponadto, róże okrywowe są odporne na choroby i szkodniki, co znacząco zmniejsza potrzebę stosowania chemikaliów, wpisując się w trend zrównoważonego ogrodnictwa. Przykłady zastosowań obejmują obsadzanie obrzeży ścieżek, where their vibrant colors can enhance the visual appeal of urban spaces. Warto również wspomnieć o ich zdolności do kwitnienia przez długi okres, co przyciąga owady zapylające i wspiera bioróżnorodność w miastach. Róże okrywowe są zgodne z dobrymi praktykami projektowania krajobrazu, które promują użycie lokalnych i odpornych gatunków roślin, a ich pielęgnacja jest stosunkowo prosta, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla miejskich przestrzeni zielonych.

Pytanie 8

Podczas przesadzania dużych drzew można je przenieść na krótką odległość

A. przy użyciu spycharki
B. siłą wielu ludzi
C. poprzez transport samochodowy
D. przez przesuwanie na rolkach, z bryłą korzeniową
Przesuwanie dużych drzew na rolkach z bryłą korzeniową to naprawdę sprawdzony sposób. Wiesz, to bardzo ważne, żeby nie uszkodzić korzeni, bo to one żywią roślinę. Jak się je zniszczy, to drzewo może szybko osłabnąć, a czasem nawet umrzeć. Użycie rolek to świetny pomysł, bo wtedy ciężar się równomiernie rozkłada i łatwiej jest przemieścić drzewo. Fajnie jest też, jak stosuje się materiały, takie jak piasek, bo to zmniejsza tarcie. Podobno mokre przesadzanie też jest super, bo korzenie mają wtedy większą wilgotność. No i dobrze jest mieć odpowiedni sprzęt, jak podnośniki hydrauliczne – pomagają w podnoszeniu i transportowaniu drzew w bezpieczny sposób. Ta metoda jest naprawdę popularna w ogrodnictwie i gdy chodzi o krajobrazy, bo każdy chce, żeby rośliny były zdrowe.

Pytanie 9

Młode drzewo bez bryły korzeniowej powinno zostać posadzone na stałym miejscu

A. bez usuwania juty chroniącej system korzeniowy
B. w odpowiednio dużym zaprawionym dole
C. na głębokości 10 cm większej niż wcześniej
D. przy użyciu przesadzarki do drzew
Sadzanie młodego drzewa głębiej o 10 cm niż rosło poprzednio jest błędnym podejściem, ponieważ może prowadzić do jego śmierci. Korzenie drzew są przystosowane do wzrostu w określonej głębokości, a zbyt głębokie posadzenie może skutkować ich zgniciem z powodu braku dostępu do tlenu oraz specjalnych warunków glebowych. Dodatkowo, korona drzewa powinna znajdować się na poziomie lub nieco powyżej gruntu, aby umożliwić swobodny rozwój i łatwe wchłanianie wody oraz składników odżywczych. Zdejmowanie juty zabezpieczającej system korzeniowy po posadzeniu może być również niewłaściwe, ponieważ w niektórych przypadkach materiał ten może ułatwiać aklimatyzację rośliny. Należy go usunąć tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne, a nie przed posadzeniem. Natomiast użycie przesadzarki do drzew w przypadku młodych roślin bez bryły korzeniowej jest również niewłaściwe, gdyż przesadzarki są zazwyczaj przeznaczone do większych drzew z uformowanym systemem korzeniowym. W przypadku młodych drzew, które nie mają bryły korzeniowej, kluczowe jest najpierw zapewnienie odpowiedniego przygotowania gleby oraz technik sadzenia, aby zminimalizować stres transplantacyjny i wspierać ich dalszy rozwój.

Pytanie 10

Jakie rodzaje drzew są typowe dla obszarów łęgowych wzdłuż dużych rzek?

A. Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea) oraz sosna pospolita (Pinus sylvestris)
B. Olsza szara (Alnus incana) oraz świerk pospolity (Picea abies)
C. Wierzba biała (Salix alba) oraz topola biała (Populus alba)
D. Grab pospolity (Carpinus betulus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica)
Wybór wierzby białej (Salix alba) i topoli białej (Populus alba) jako gatunków charakterystycznych dla terenów łęgowych nad dużymi rzekami jest prawidłowy, ponieważ oba te drzewa są silnie związane z wilgotnymi ekosystemami, typowymi dla dolin rzecznych. Wierzba biała, często występująca w pobliżu wód, ma zdolność do tolerowania zalewania oraz rośnie w miejscach o bogatej glebie aluwialnej. Topola biała, z kolei, jest gatunkiem pionierskim, który skutecznie stabilizuje brzegi rzek, zapobiegając erozji. Oba gatunki odgrywają kluczową rolę w ekosystemie, wspierając bioróżnorodność, oferując schronienie dla wielu zwierząt oraz poprawiając jakość wód poprzez filtrację i redukcję zanieczyszczeń. W praktyce, ich obecność w projektach rekultywacyjnych i ochrony rzek jest zgodna z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, co czyni je doskonałym przykładem gatunków do wykorzystania w programach ochrony przyrody.

Pytanie 11

Podaj numer alarmowy, który można wybrać bezpłatnie z telefonu komórkowego?

A. 997
B. 998
C. 112
D. 121
Numer alarmowy 112 jest bezpłatnym i uniwersalnym numerem alarmowym, który jest dostępny w całej Unii Europejskiej, w tym w Polsce. Jego głównym celem jest umożliwienie szybkiego dostępu do służb ratunkowych, takich jak policja, straż pożarna i pogotowie ratunkowe. W praktyce, dzwoniąc pod ten numer, użytkownik może zgłosić dowolny rodzaj nagłego wypadku, co czyni go niezwykle istotnym w sytuacjach kryzysowych. Warto również zaznaczyć, że operatorzy, odbierający połączenia na numerze 112, są szkoleni, aby odpowiednio reagować na różnorodne sytuacje, co zwiększa efektywność udzielanej pomocy. Każdy obywatel powinien być świadomy tego numeru, ponieważ w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia, szybkie powiadomienie odpowiednich służb może mieć kluczowe znaczenie. Przykładowo, w przypadku pożaru, wypadku drogowego czy zagrożenia przemocą, natychmiastowe użycie numeru 112 może uratować życie lub zminimalizować skutki zdarzenia.

Pytanie 12

Jakie gatunki roślin powinno się sadzić, aby zminimalizować erozję i wzmocnić powierzchnię gleby na rekultywowanej skarpie?

A. Świerka pospolitego (Picea abies), hortensję ogrodową (Hydrangea macrophyila), mahonię pospolitą (Mahonia aquifolium)
B. Klon pospolity (Acer piatanoides), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis), lawendę wąskolistną (Lavanduia angustifolia)
C. Oliwnika wąskolistnego (Elaeagnus angustifolia), żylistka szorstkiego (Deutzia scabra), wawrzynka wilczełyko (Daphne mezereum)
D. Robinię białą (Robinia pseudoacacia), rokitnika pospolitego (Hippohae rhamnoides), różę pomarszczoną (Hippohae rhamnoides)
Sadzenie robinii białej (Robinia pseudoacacia), rokitnika pospolitego (Hippophae rhamnoides) oraz róży pomarszczonej (Rosa rugosa) jest skuteczną metodą przeciwdziałania erozji gleby i wzmacniania skarp. Robinia biała charakteryzuje się silnym systemem korzeniowym, który stabilizuje glebę, a także ma zdolność do poprawy jakości gleby poprzez wiązanie azotu. Rokitnik pospolity, dzięki swoim gęstym korzeniom i zdolności do przetrwania w trudnych warunkach, jest idealny do umacniania zboczy oraz zapobiegania erozji. Róża pomarszczona nie tylko poprawia estetykę terenu, ale także tworzy gęste zarośla, które chronią glebę przed bezpośrednim działaniem wody i wiatru, a jej korzenie pomagają w stabilizacji podłoża. Standardy dotyczące rekultywacji terenów zniszczonych podkreślają znaczenie wyboru roślinności, która nie tylko przetrwa w trudnych warunkach, ale także przyczyni się do odbudowy ekosystemu. W praktyce, zastosowanie tych trzech gatunków roślin kładzie fundamenty pod zdrowy, stabilny ekosystem, co jest kluczowe dla sukcesu długoterminowych projektów rekultywacyjnych.

Pytanie 13

Wypadek w miejscu pracy definiuje się jako

A. długotrwałe oddziaływanie czynników zewnętrznych
B. niespodziewane zdarzenie, spowodowane przyczyną zewnętrzną, skutkujące uszczerbkiem na zdrowiu
C. niespodziewane zdarzenie, spowodowane przyczyną wewnętrzną, prowadzące do przewlekłej choroby
D. długotrwałe wpływanie niekorzystnych warunków pracy
Właściwą odpowiedzią jest nagłe zdarzenie, wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uszczerbek na zdrowiu, ponieważ definicja wypadku przy pracy opiera się na kluczowych elementach, takich jak nagłość zdarzenia oraz jego zewnętrzna przyczyna. Wypadek przy pracy to sytuacja, w której pracownik doznaje urazu ciała lub uszczerbku na zdrowiu w wyniku zdarzenia, które miało miejsce w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. Przykłady mogą obejmować upadek z wysokości, uderzenie ciężkim przedmiotem czy wypadek podczas obsługi maszyn. Te przypadki podlegają zapisom w Kodeksie Pracy oraz wytycznym PIP, które dokładnie określają, co powinno być uznawane za wypadek. Organizacje powinny prowadzić dokumentację takich zdarzeń oraz dbać o procedury zgłaszania, aby w razie wypadku zapewnić odpowiednią pomoc poszkodowanym oraz uniknąć podobnych incydentów w przyszłości. Właściwe postępowanie po wypadku, takie jak analiza przyczyn, jest kluczowe dla poprawy bezpieczeństwa w miejscach pracy, zgodnie z zasadami zarządzania ryzykiem.

Pytanie 14

Obszary w sąsiedztwie wydm powinny być zadrzewiane żywopłotami przeciwdziałającymi erozji piaskowej z

A. sosny czarnej (Pinus nigra)
B. bukszpanu wiecznie zielonego (Buxus sempervirens)
C. jałowca płożącego (Juniperus horizontalis)
D. irgi błyszczącej (Cotoneaster lucidus)
Wybór innych roślin do obsadzania terenów w pobliżu wydm, takich jak bukszpan wiecznie zielony, irga błyszcząca czy jałowiec płożący, nie jest odpowiedni z kilku powodów. Bukszpan (Buxus sempervirens) preferuje żyzne gleby i nie toleruje suchych oraz piaszczystych warunków, co sprawia, że jest mało efektywny w stabilizowaniu wydm. Irga błyszcząca (Cotoneaster lucidus) jest rośliną, która, chociaż odporna, nie ma tak silnego systemu korzeniowego jak sosna czarna, co powoduje, że jej zdolności do ochrony przed erozją są ograniczone. Z kolei jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), mimo że jest rośliną odporną na warunki trudne, nie oferuje tak dużej efektywności w stabilizacji piasku jak sosna czarna, a jego wzrost jest ograniczony w bardzo piaszczystych glebach. Błędne podejście do doboru roślinności do trudnych warunków terenowych często wynika z braku zrozumienia ich potrzeb ekologicznych oraz niewłaściwej oceny warunków, w jakich będą rosły. W praktyce, kluczowe jest dobieranie gatunków roślinnych na podstawie ich przystosowania do specyficznych warunków siedliskowych, co jest fundamentalnym założeniem w projektowaniu zieleni w kontekście ochrony środowiska.

Pytanie 15

Dwa sąsiadujące, równoległe przekroje poprzeczne mają obszar odpowiednio 16 m2 i 30 m2 oraz dzieli je odległość 10 m. Jaka jest objętość wykopu obliczona metodą przekrojów?

A. 160 m3
B. 460 m3
C. 230 m3
D. 300 m3
Objętość wykopu można obliczyć przy użyciu metody przekrojów poprzecznych, zwanej również metodą trapezów, która jest powszechnie stosowana w inżynierii lądowej i budowlanej. W tym przypadku mamy dwa przekroje poprzeczne o powierzchniach odpowiednio 16 m² i 30 m², a ich odległość wynosi 10 m. Aby obliczyć objętość, można skorzystać ze wzoru: V = (A1 + A2) / 2 * h, gdzie A1 i A2 to powierzchnie przekrojów, a h to odległość między nimi. Po podstawieniu wartości: V = (16 m² + 30 m²) / 2 * 10 m = 23 m² * 10 m = 230 m³. Praktyczne zastosowanie tej metody w projektach budowlanych i geotechnicznych pozwala na dokładne oszacowanie objętości wykopów, co jest kluczowe dla kosztorysowania i planowania prac ziemnych. Standardy branżowe, takie jak Eurokod 7, zalecają stosowanie tej metody w celu zapewnienia dokładnych i wiarygodnych wyników w inżynierii geotechnicznej.

Pytanie 16

Jakie rośliny można zalecić do stworzenia formowanych żywopłotów o wysokości do 1,00 m?

A. Derenia jadalnego (Cornus mas), cisa pospolitego (Taxus baccata)
B. Lilaka pospolitego (Syringa vulgaris), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis)
C. Krzewuszkę cudowną (Weigela florida), graba pospolitego (Carpinus betulus)
D. Ligustra pospolitego (Ligustrum vulgare), irgę błyszczącą (Cotoneaster lucidus)
Każda z wymienionych odpowiedzi zawiera rośliny, które nie są zalecane do formowanych żywopłotów o wysokości do 1,00 m, co może prowadzić do nieefektywnego zagospodarowania przestrzeni. Lilak pospolity (Syringa vulgaris) i żywotnik zachodni (Thuja occidentalis) to rośliny, które osiągają znaczne wysokości, co czyni je mniej odpowiednimi do niskich żywopłotów. Lilak, choć piękny, rośnie do około 3 m i jest bardziej dekoracyjny niż formowany. Żywotnik, z kolei, stosunkowo szybko rośnie i może przekroczyć oczekiwaną wysokość żywopłotu, wymagając częstego przycinania, co w praktyce jest trudniejsze do utrzymania w pożądanym stanie. Krzewuszka cudowna (Weigela florida) oraz grab pospolity (Carpinus betulus) również nie są optymalnym wyborem. Krzewuszka, mimo że ma piękne kwiaty, osiąga wysokość do 2,5 m. Grab, będący drzewem, wymaga dużej przestrzeni i również przekracza wysokość 1 m, co czyni go nieodpowiednim do formowanych żywopłotów. Derenia jadalnego (Cornus mas) i cisa pospolitego (Taxus baccata) także nie można polecić jako niskich żywopłotów, ponieważ cyprys, chociaż dobrze znosi cięcie, to osiąga ponad 2 m i wymaga więcej miejsca do prawidłowego rozwoju. Wybierając rośliny do formowanych żywopłotów, istotne jest, aby zrozumieć ich docelowe rozmiary i wymagania, co pozwoli na stworzenie estetycznych, funkcjonalnych i łatwych w utrzymaniu aranżacji.

Pytanie 17

Która z roślin jest rekomendowana do sadzenia pod oknami budynków, w sąsiedztwie ławek oraz w balkonowych skrzynkach ze względu na intensywny i przyjemny aromat jej kwiatów w godzinach wieczornych?

A. Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus)
B. Lewkonia dwurożna (Matthiola longipetala)
C. Maczek kalifornijski (Eschscholtzia californica)
D. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)
Odpowiedzi, które nie wskazują na lewkę dwurożną, opierają się na koncepcjach, które są mylnie związane z charakterystyką roślin i ich zastosowaniem w ogrodnictwie. Na przykład, lobelia przylądkowa (Lobelia erinus) jest znana z pięknych, niebieskich kwiatów, jednak nie jest szczególnie znana z intensywnego zapachu, co czyni ją mniej odpowiednią do umieszczania w miejscach, gdzie zapach ma kluczowe znaczenie, jak w pobliżu okien czy ławek. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata) to roślina ceniona za swoje efekty wizualne i długo kwitnienia, ale również nie wydziela charakterystycznego zapachu, co ogranicza jej zastosowanie w kontekście aromatycznym. Z kolei maczek kalifornijski (Eschscholtzia californica) jest rośliną, która preferuje słoneczne stanowiska i charakteryzuje się atrakcyjnymi, jaskrawymi kwiatami, ale ponownie, nie oferuje intensywnego zapachu, który byłby pożądany w określonych lokalizacjach. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest zapominanie, że nie każda ładna roślina ma również silny aromat, co jest istotnym czynnikiem przy wyborze roślin do określonych miejsc. Ostatecznie, wybierając rośliny do ogrodu, należy brać pod uwagę zarówno ich walory estetyczne, jak i zapachowe, aby uzyskać harmonijne i przyjemne otoczenie.

Pytanie 18

Aby obniżyć pH gleby przeznaczonej do uprawy roślin preferujących kwaśne środowisko, należy wykorzystać

A. kompost z resztek roślinnych
B. ziemię liściową
C. nawóz wapniowy
D. torf wysoki
Torf wysoki jest organicznym materiałem, który charakteryzuje się niskim pH, co czyni go idealnym do obniżania odczynu gleby. Rośliny kwasolubne, takie jak azalie, różaneczniki czy borówki, preferują glebę o odczynie kwaśnym, dlatego dodanie torfu wysokiego do podłoża może znacząco wspierać ich wzrost i rozwój. W praktyce, torf można stosować jako podstawowy składnik podłoża lub jako dodatek do istniejącej gleby, co poprawia jej strukturę oraz retencję wody. Warto także wspomnieć, że torf zawiera składniki odżywcze, które wspomagają rozwój roślin. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, zaleca się regularne testowanie odczynu gleby, aby dostosować jego pH do potrzeb konkretnych roślin. Użycie torfu wysokiego jest zatem skutecznym i ekologicznym sposobem poprawy warunków wzrostu roślin kwasolubnych przez modyfikację odczynu gleby.

Pytanie 19

Jakim narzędziem dokonuje się pomiaru pierśnicy drzew?

A. teodolitem
B. łatą geodezyjną
C. taśmą mierniczą
D. tyczką
Taśma miernicza jest najodpowiedniejszym narzędziem do pomiaru pierśnicy drzewa, ponieważ umożliwia dokładne i praktyczne dokonanie pomiaru obwodu pnia na wysokości 1,3 metra nad poziomem gruntu, co jest powszechnie uznawanym standardem w leśnictwie. Użycie taśmy mierniczej jest zgodne z normami pomiarowymi w leśnictwie, które stawiają nacisk na powtarzalność i dokładność pomiarów. Taśmy, zwłaszcza te wykonane z elastycznego materiału, pozwalają na dokładne odwzorowanie konturów pnia, co jest istotne dla uzyskania precyzyjnego wyniku. Na przykład, pomiar pierśnicy za pomocą taśmy dostarcza informacji nie tylko o wielkości drzewa, ale także jest używany do szacowania jego objętości oraz wartości drewna. W praktyce leśnicy regularnie dokonują takich pomiarów, aby monitorować wzrost drzewostanów oraz planować wycinki. Właściwe techniki pomiarowe są kluczowe dla zarządzania zasobami leśnymi i ochrony środowiska, dlatego znajomość i umiejętność posługiwania się taśmą mierniczą jest fundamentalna w tej dziedzinie.

Pytanie 20

Solitery, będące jednym z typów kompozycji w angielskich ogrodach romantycznych, to

A. pojedyncze, samotne, najczęściej wiekowe drzewa
B. zbiorowiska drzew i krzewów o luźnej, świetlistej strukturze
C. jednogatunkowe skupiska drzew
D. drzewa oraz krzewy rozmieszczone na owalnym lub okrągłym wzniesieniu
Solitery to takie pojedyncze drzewka, które robią naprawdę fajny klimat w ogrodzie, zwłaszcza w tych angielskich romantycznych. Te drzewa przyciągają wzrok i tworzą wyjątkową atmosferę. Często wybieramy je, bo są ładne lub mają jakieś ciekawe historie. Zobacz, na przykład, stare dęby czy lipy – nie dość, że pięknie wyglądają, to jeszcze dają schronienie dla różnych zwierzaków. Jak planujemy ogród według zasad permakultury, to solitery mogą też chronić inne rośliny przed wiatrem. W kontekście zrównoważonego rozwoju, dobrze jest dobierać odpowiednie gatunki drzew jako solitery, bo to wspiera bioróżnorodność i może poprawić mikroklimat. Z mojej perspektywy, ważne jest też, żeby myśleć o tym, jak te drzewa będą się rozwijać w przyszłości i jaki będą miały wpływ na resztę ogrodu, żeby wszystko razem fajnie współgrało.

Pytanie 21

Jaką maksymalną odległość można przeprowadzić ładunek na taczce według przepisów?

A. 100 m
B. 250 m
C. 200 m
D. 150 m
Maksymalna dopuszczalna odległość, na którą można przemieścić ładunek na taczce, wynosząca 200 m, wynika z przepisów dotyczących bezpieczeństwa pracy oraz ergonomii. Tego rodzaju norma ma na celu minimalizowanie ryzyka kontuzji u pracowników, a także zwiększenie efektywności transportu ładunków. Przykładowo, w wielu branżach budowlanych oraz magazynowych, przestrzeganie tych ograniczeń jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania procesu logistycznego. Pracownicy powinni być szkoleni w zakresie bezpiecznego transportu, co obejmuje także naukę oceny masy ładunku i jego rozkładu na taczce. Warto również pamiętać, że stosowanie się do tych wytycznych może zapobiegać zmęczeniu i urazom, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zmniejszenie kosztów związanych z absencją pracowników oraz poprawę ogólnej wydajności pracy. W standardach BHP zaleca się regularne przeglądy sprzętu oraz szkolenia, co powinno wspierać przestrzeganie tego typu zasad.

Pytanie 22

Podczas której z wymienionych czynności pracownik nie jest zobowiązany do noszenia kasku z siatkową ochroną oczu?

A. Przy ścince drzew piłą spalinową
B. Przy cięciu żywopłotu pilą do żywopłotu
C. Przy koszeniu trawnika na boisku kosiarką samobieżną
D. Przy wycinaniu krzewów kosą spalinową
Odpowiedź, że przy koszeniu trawnika na boisku kosiarką samobieżną nie ma potrzeby noszenia kasku z siatkową osłoną oczu, jest całkiem trafna. Kosiarki samobieżne są tak zaprojektowane, że ryzyko uszkodzenia wzroku jest naprawdę niskie. W większości przypadków, te maszyny mają odpowiednią osłonę, która chroni przed poletkowymi odłamkami, więc nie ma sensu pakować się w dodatkowe zabezpieczenia. W standardach BHP, mówiąc krótko, nie zaleca się takich osłon dla operatorów tych kosiarki, chyba że są inne czynniki, które mogą to zmienić, jak mocny wiatr czy obecność luźnych przedmiotów na trawie. Żeby wszystko było w porządku, operator kosiarki powinien wiedzieć, na co zwracać uwagę i jak bezpiecznie obsługiwać maszynę, co naprawdę zmniejsza ryzyko wypadków.

Pytanie 23

Aby zredukować straty w trakcie transportu roślin doniczkowych, producenci roślin używają substancji skarlających, które są

A. cytokininy
B. retardanty
C. gibereliny
D. auksyny
Wybór substancji skarlających w kontekście ograniczenia wzrostu roślin doniczkowych jest kluczowy, a błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące hormonów roślinnych. Cytokininy, na przykład, to hormony, które stymulują podziały komórkowe i mogą prowadzić do zwiększenia wzrostu oraz rozwoju roślin. Ich stosowanie w uprawach jest zatem sprzeczne z celem minimalizacji wzrostu, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście transportu. Auksyny to kolejne hormony, które regulują rozwój roślin, w tym elongację komórek, co również nie sprzyja ograniczaniu wzrostu. Zastosowanie auksyn w produkcji roślin ma na celu stymulację wzrostu, co prowadzi do wyższych roślin, bardziej podatnych na uszkodzenia podczas transportu. Gibereliny z kolei są hormonami wspomagającymi wzrost, które mogą powodować wydłużenie łodyg oraz stymulację kiełkowania nasion, co jest przeciwieństwem pożądanej reakcji w przypadku roślin doniczkowych. Wybierając niewłaściwe substancje, producenci mogą zwiększać ryzyko uszkodzeń roślin w trakcie transportu, co negatywnie wpływa na jakość oraz ich sprzedaż. Kluczowe jest zatem zrozumienie funkcji i wpływu hormonów roślinnych na wzrost, aby podejmować świadome decyzje w zakresie pielęgnacji i transportu roślin.

Pytanie 24

Jakie rośliny wymagają sezonowego przycinania na wiosnę?

A. Sosny dwuigielne
B. Berberysy zimozielone
C. Jałowce płożące
D. Róże rabatowe
Róże rabatowe wymagają corocznego cięcia wiosennego, aby zapewnić ich zdrowy rozwój i piękny wygląd. W procesie tym usuwamy martwe, uszkodzone lub chore pędy, co sprzyja lepszemu krzewieniu się rośliny oraz sprzyja uzyskaniu większej ilości kwiatów. Wiosenne cięcie róży powinno być przeprowadzone po ustąpieniu mrozów, w momencie, gdy zaczynają pojawiać się pąki. Warto pamiętać, aby cięcie wykonywać narzędziami ostrymi oraz dezynfekowanymi, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Zgodnie z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, cięcie powinno być prowadzone pod kątem, co umożliwia lepsze odprowadzanie wody i zapobiega gniciu. Dobrą praktyką jest również ścinanie pędów nad oczkiem, co prowadzi do lepszego wzrostu oraz kwitnienia. Ponadto, regularne cięcie wpływa na zdrowie rośliny, co w konsekwencji ogranicza potrzebę stosowania chemicznych środków ochrony roślin.

Pytanie 25

Wykorzystanie pnączy na obiektach architektonicznych skutkuje między innymi

A. złagodzeniem prostych linii
B. wyróżnieniem prostych linii
C. zwiększeniem optycznym
D. zmniejszeniem optycznym
Pojęcie podkreślenia prostych linii w kontekście architektury nie uwzględnia funkcji, jakie pełnią pnącza. Przeświadczenie, że pnącza mogą podkreślać ostre i minimalistyczne linie konstrukcyjne, jest błędne, ponieważ ich naturalny, często chaotyczny wzrost wpływa na łagodzenie, a nie wyraziste akcentowanie geometrycznych form budynków. Pnącza, takie jak winorośl czy glicynia, rosnąc, zmieniają odbiór struktury, co prowadzi do wrażenia miękkości i integracji z otoczeniem. Wzmianka o obniżeniu optycznym wydaje się logiczna, jednak w rzeczywistości pnącza dodają wertykalności i mogą wprowadzać wrażenie wyższości w kontekście zabudowy, co jest sprzeczne z tym, co sugeruje ta odpowiedź. W myśleniu o podwyższeniu optycznym można dostrzec zamieszanie pomiędzy efektami wizualnymi wywołanymi przez roślinność a rzeczywistymi proporcjami budynku. Pnącza nie tworzą iluzji wysokości, lecz raczej przyczyniają się do wrażenia pełności i harmonii, co jest kluczowe w projektowaniu przestrzeni. Warto więc przyjrzeć się, jak pnącza rzeczywiście kształtują architekturę, a nie opierać się na stereotypowych założeniach o ich wpływie na formę budynku.

Pytanie 26

Należy wypełnić szczeliny pomiędzy zbiornikiem wodnym z plastiku a ziemią

A. otoczakami
B. keramzytem
C. grysem bazaltowym
D. wodą z piaskiem
Odpowiedź 'woda z piaskiem' jest poprawna, ponieważ tworzy mieszankę, która skutecznie wypełnia szczeliny między zbiornikiem ogrodowym a gruntem. Użycie wody z piaskiem sprzyja utworzeniu stabilnej struktury, która zapobiega migracji wód gruntowych oraz erozji gleby. Piasek działa jak materiał filtracyjny, umożliwiając wodzie przechodzenie, jednocześnie zatrzymując cząstki stałe, co jest zgodne z zaleceniami dla budowy stref retencyjnych. Takie podejście jest zgodne z zasadami zrównoważonego zarządzania wodami, a także z praktykami stosowanymi w inżynierii środowiskowej. W przypadku zbiorników, ważne jest, aby dbać o ich izolację, co przekłada się na dłuższą trwałość i efektywność. Przykładowo, w przypadku budowy zbiorników do gromadzenia wody deszczowej, stosowanie wody z piaskiem jako materiału uszczelniającego jest rekomendowane, aby zapobiec utracie wody oraz niekontrolowanemu wsiąkaniu. Tego typu rozwiązania są również często stosowane w projektach ogrodowych, gdzie stabilność i trwałość są kluczowe dla zachowania estetyki oraz funkcjonalności przestrzeni.

Pytanie 27

Jakie działania powinien podjąć użytkownik w odniesieniu do opakowań po pestycydach klasy I i II toksyczności?

A. Umieścić w workach foliowych i wywieźć na wysypisko odpadów
B. Spalić na własną rękę, przestrzegając zasad bezpieczeństwa
C. Zwrócić do producenta lub sklepu, w którym dokonano zakupu
D. Przekazać jako surowiec wtórny do ponownego przetworzenia
Zniszczenie opakowań po pestycydach poprzez ich spalenie we własnym zakresie jest niebezpieczne i sprzeczne z zasadami ochrony środowiska. Podczas spalania mogą powstawać toksyczne substancje, które nie tylko zanieczyszczają powietrze, ale mogą również wpływać na zdrowie ludzi oraz zwierząt w okolicy. Ponadto, spalanie opakowań nie jest regulowane przez przepisy prawne, co stawia w ryzyku zarówno osobę, która podejmuje takie działania, jak i środowisko naturalne. Oddawanie opakowań jako surowców wtórnych również jest niewłaściwym działaniem, ponieważ opakowania po pestycydach nie nadają się do recyklingu w standardowy sposób ze względu na ich zanieczyszczenie substancjami chemicznymi. Różne metody ich utylizacji, takie jak zakopywanie na wysypiskach, mogą prowadzić do długotrwałego zanieczyszczenia gleb i wód gruntowych. Takie błędne praktyki mogą wynikać z braku świadomości na temat zagrożeń związanych z niewłaściwym zarządzaniem tymi odpadami oraz nieznajomości aktualnych przepisów prawnych. Dlatego tak ważne jest, aby użytkownicy byli poinformowani o odpowiednich metodach utylizacji, co pozwala na minimalizację ryzyka i ochronę zdrowia publicznego oraz środowiska.

Pytanie 28

W trakcie pracy na wysokości, przy usuwaniu suchych gałęzi, miał miejsce wypadek. Osoba przeprowadzająca tę czynność spadła z wysokości 5 metrów, jest nieprzytomna, lecz oddycha. Jakiego rodzaju pierwszej pomocy należy jej udzielić?

A. wykonać sztuczne oddychanie i kontrolować puls co kilka minut
B. umieścić poszkodowanego w stabilnej pozycji i sprawdzać puls co kilka minut
C. zostawić poszkodowanego w aktualnej pozycji i co kilka minut kontrolować, czy oddycha
D. podać poszkodowanemu zimny napój i monitorować co kilka minut, czy oddycha
Zalecenia dotyczące przeprowadzenia sztucznego oddychania u osoby nieprzytomnej, która oddycha, są nieprawidłowe i mogą prowadzić do niebezpieczeństwa dla poszkodowanego. W przypadku, gdy osoba jest nieprzytomna, ale oddycha, konieczne jest skupienie się na zapewnieniu bezpieczeństwa jej dróg oddechowych, a nie na podejmowaniu działań, które mogą zaszkodzić jej stanowi. Ułożenie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej to standardowa procedura, która ma na celu zapobieganie aspiracji, czyli dostaniu się płynów do płuc. Przeprowadzanie sztucznego oddychania w takiej sytuacji może doprowadzić do uszkodzenia płuc, a także do nieprawidłowego krążenia powietrza. Z kolei podanie napoju chłodzącego może być nieodpowiednie, ponieważ poszkodowany może nie być w stanie połknąć, co stwarza ryzyko zadławienia. Pozostawienie osoby w pozycji zastanej bez monitorowania jej stanu zdrowia również może prowadzić do tragicznych konsekwencji, ponieważ kluczowe jest reagowanie na zmiany w stanie poszkodowanego. Ważne jest, aby w takich okolicznościach nie tylko znać teoretyczne zasady, ale również skutecznie je stosować w praktyce, co jest istotne w nagłych wypadkach.

Pytanie 29

Kiedy należy przeprowadzić kopczykowanie krzewów róż na kwietniku?

A. przed pojawieniem się pierwszych przymrozków
B. przed zrzuceniem liści
C. niezwłocznie po wystąpieniu pierwszych przymrozków
D. niezwłocznie po zakończeniu kwitnienia
Wybór niewłaściwego momentu na kopczykowanie krzewów róż jest częstym błędem, który może prowadzić do poważnych konsekwencji. Wykonanie kopczykowania bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia może wydawać się logiczne, jednak w praktyce nie bierzemy pod uwagę zmieniających się warunków atmosferycznych. Ponadto, takie podejście nie uwzględnia, że po zakończeniu kwitnienia rośliny potrzebują czasu na akumulację substancji odżywczych i regenerację. Zbyt wczesne kopczykowanie może również prowadzić do podwyższonej wilgotności wokół korzeni, co sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Z kolei wykonanie kopczykowania przed opadnięciem liści sprawia, że wprowadzamy niepotrzebne ryzyko, ponieważ opadłe liście mogą zablokować przepływ powietrza, sprzyjając gniciu. Nadejście pierwszych przymrozków sygnalizuje, że krzewy są już gotowe na zimę, a ich tkanki zaczynają twardnieć, co stanowi idealny moment na przeprowadzenie zabiegu. Warto również zauważyć, że kopczykowanie przed wystąpieniem pierwszych przymrozków może prowadzić do nieodpowiedniego zabezpieczenia roślin, ponieważ nie będą one w pełni przygotowane na nadchodzące trudne warunki. Dobre praktyki dotyczące kopczykowania sugerują, że należy to robić, gdy rośliny są już w stanie spoczynku, co zapewnia im lepszą ochronę i minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać właściwego terminu wykonania tego zabiegu, co przyczyni się do zdrowego rozwoju krzewów róż w nadchodzących sezonach.

Pytanie 30

Aby pozbyć się mniszka pospolitego (Taraxacum officinałe) z trawnika, można wykorzystać herbicyd

A. selektywny, eliminujący chwasty jednoliścienne
B. ogólny systemiczny
C. selektywny, eliminujący chwasty dwuliścienne
D. ogólny kontaktowy
Niektóre inne typy herbicydów, takie jak totalne systemiczne czy kontaktowe, mogą wydawać się odpowiednie do zwalczania chwastów, jednak ich działanie nie jest właściwe w przypadku mniszka pospolitego na trawniku. Totalne herbicydy systemiczne działają na całe rośliny, w tym na korzenie, co skutkuje ich całkowitym zniszczeniem. To podejście jest nieodpowiednie w kontekście trawnika, gdzie chcemy zachować zdrową trawę, a tylko zlikwidować chwasty. Wybór herbicydu totalnego prowadziłby do zniszczenia nie tylko mniszka, ale także cennych roślin trawiastych, co jest niepożądane. Herbicydy kontaktowe działają jedynie na powierzchnię rośliny i nie penetrują jej systemu korzeniowego, co w przypadku mniszka może być niewystarczające, gdyż roślina ta ma silny system korzeniowy, który może przetrwać takie zabiegi. Użycie herbicydów selektywnych, które precyzyjnie celują w chwasty dwuliścienne, jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu trawnikiem i zapewnia efektywniejsze oraz bezpieczniejsze podejście do kontroli chwastów.

Pytanie 31

Ile metrów sześciennych ziemi urodzajnej trzeba przygotować do utworzenia rabaty o wymiarach 10 m x 15 m, zakładając, że norma zużycia ziemi na 100 m2 przy grubości warstwy 15 cm wynosi 10,3 m3?

A. 15,45 m3
B. 154,45 m3
C. 1545,0 m3
D. 1,545 m3
W przypadku analizy błędnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów. Odpowiedzi takie jak 1,545 m3 oraz 154,45 m3 mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia obliczeń związanych z normą zużycia ziemi. Na przykład, 1,545 m3 mogło być obliczone przez pomyłkowe zastosowanie niewłaściwej jednostki miary lub pomnożenie przez niewłaściwą powierzchnię, co prowadzi do znacznego zaniżenia wymaganej ilości ziemi. Natomiast w przypadku 154,45 m3, można zauważyć, że odpowiedź ta mogła powstać z błędnego wyliczenia całkowitej objętości dla większej powierzchni, a nie uwzględnienia normy dla 100 m2. Dodatkowo, odpowiedź 1545,0 m3 całkowicie mija się z celem, co może być wynikiem błędnego założenia dotyczącego grubości warstwy ziemi lub niepoprawnego przeliczenia jednostek. Wszystkie te błędy wskazują na potrzebę dokładnego zrozumienia zasad obliczeń oraz ich zastosowania w praktyce, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić właściwe przygotowanie terenu przed sadzeniem roślin. W praktyce ogrodniczej kluczowe jest stosowanie precyzyjnych obliczeń w oparciu o przyjęte normy, co pozwala uniknąć zbędnych kosztów oraz problemów z jakością gleby.

Pytanie 32

Jakie środki ochrony osobistej powinien użyć pracownik przystępujący do koszenia trawnika kosą spalinową?

A. Osłonę twarzy, rękawice, obuwie zabezpieczające stopy
B. Okulary ochronne, rękawice, obuwie zabezpieczające stopy
C. Osłonę twarzy, ochronniki słuchu, obuwie zabezpieczające stopy
D. Okulary ochronne, rękawice, ochronniki słuchu
Wybierając inne zestawy środków ochrony indywidualnej, można pominąć kluczowe elementy bezpieczeństwa. Na przykład, okulary ochronne, choć ważne, nie są wystarczające do ochrony całej twarzy; w sytuacji pracy z kosą spalinową, gdzie odłamki mogą lecieć w różnych kierunkach, osłona twarzy stanowi niezbędny element. Wybór rękawic jest również niewłaściwy, ponieważ nie zapewniają one ochrony przed urazami mechanicznymi, które mogą wystąpić w wyniku kontaktu z urządzeniem. Dodatkowo, nie uwzględniając ochronników słuchu, stawiamy pracownika na ryzyko uszkodzenia słuchu, co jest szczególnie istotne w hałaśliwym środowisku pracy związanym z koszeniem. Ponadto, obuwie chroniące stopy powinno być dostosowane do specyfiki danego zadania; nieodpowiednie obuwie może prowadzić do zwichnięć lub kontuzji. Niezastosowanie się do odpowiednich standardów ochrony indywidualnej, takich jak PN-EN 388 dotyczący rękawic ochronnych, naraża pracownika na zagrożenia, które można by łatwo zminimalizować. W praktyce, odpowiednia ochrona powinna być zawsze dostosowana do specyfiki wykonywanych zadań, a jej brak może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i prawnych.

Pytanie 33

Szary osad na różnych częściach roślin, często z czarnymi kropeczkami konidiów, jest oznaką

A. szarej pleśni
B. czarnej plamistości
C. rdzy pęcherzykowatej
D. mączniaka rzekomego
Czarne plamistości na liściach często myli się z innymi chorobami, co może prowadzić do złych diagnoz. Odpowiedzi o czarnej plamistości odnoszą się do chorób wywoływanych przez różne grzyby, jak Alternaria czy Ascochyta, które robią ciemne plamy, ale nie mają szarego nalotu. Mączniak rzekomy, który wywołuje grzyb Peronospora, objawia się białym, pudrowym nalotem, a nie szarym, i atakuje głównie młode liście oraz pędy, co jest inną sprawą niż szara pleśń. Rdza pęcherzykowata to kolejny przykład, który wprowadza w błąd, bo na liściach są żółte albo pomarańczowe plamy, a objawy też są zupełnie inne niż szarej pleśni. Wiedza o tych różnicach jest mega ważna, bo pozwala lepiej zarządzać zdrowiem roślin. Zrozumienie, która choroba co powoduje, to klucz do dobrego działania i ochrony roślin, bo jak źle zdiagnozujesz, to możesz wprowadzić nieefektywne metody ochrony.

Pytanie 34

Jakie rośliny dekoracyjne, ze względu na ich wczesne kwitnienie, można zalecić do stworzenia stoiska wystawowego wczesną wiosną?

A. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare), bergenia sercowata (Bergenia cordifolia)
B. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata), ciemiernik biały (Hellebonis niger)
C. Tawuła japońska (Spiraea japonica), rozchodnik kaukaski (Sedum spurium)
D. Berberys pospolity (Berberis vulgaris), funkia sina (Hosta glauca)
Odpowiedź wskazująca na magnolię gwiaździstą (Magnolia stellata) oraz ciemiernik biały (Helleborus niger) jest poprawna z kilku powodów. Po pierwsze, magnolia gwiaździsta kwitnie wczesną wiosną, często już w marcu, wytwarzając piękne, pachnące kwiaty, które przyciągają uwagę. Jej atrakcyjny wygląd sprawia, że jest idealnym wyborem do stoiska wystawowego, które ma na celu wyróżnienie się wczesną porą. Ciemiernik biały, znany również jako czarny ciemiernik, jest jedną z nielicznych roślin kwitnących w zimnych miesiącach, często ukazującymi swoje białe kwiaty, które mogą być doskonałym uzupełnieniem dla magnolii. Dodatkowo, te rośliny są przykładem standardów i dobrych praktyk w zakresie aranżacji przestrzeni, gdyż ich wczesne kwitnienie zapewnia nie tylko estetyczny efekt, ale również wprowadza kolory do ogrodów i wystaw, które wiosną mogą być jeszcze szare i zimowe. Stosując te rośliny, możemy zademonstrować klientom, jak ważne są rośliny wczesnowiosenne w tworzeniu atrakcyjnych kompozycji ogrodowych oraz ich rolę w zachęcaniu do bioróżnorodności w przestrzeniach zielonych.

Pytanie 35

Jakie rośliny można zalecić do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu?

A. brzoza brodawkowata (Betula pendula), grusza pospolita (Pyrus communis)
B. modrzew europejski (Larix decidua), dereń biały (Cornus alba)
C. sosna pospolita (Pinus sylvestris), bez lilak (Syringa vulgaris)
D. rozchodnik ostry (Sedum acre), rojnik murowy (Sempervivum tectorum)
Rozchodnik ostry (Sedum acre) oraz rojnik murowy (Sempervivum tectorum) to idealne rośliny do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu. Obie rośliny należą do rodziny gruboszowatych i charakteryzują się wysoką odpornością na niekorzystne warunki, takie jak susza, wiatr oraz ograniczona gleba, co czyni je doskonałym wyborem na dachy o niskiej warstwie substratu. Sedum acre ma dodatkowo właściwości przyciągające owady zapylające, co wspiera lokalny ekosystem. Rojnik murowy, z kolei, wyróżnia się estetyką oraz zdolnością do akumulacji wody, co minimalizuje ryzyko erozji podłoża. Zastosowanie tych roślin przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynków, poprzez obniżenie temperatury wewnętrznej latem oraz izolację zimą. W kontekście standardów budowlanych, zielone dachy wspierają zrównoważony rozwój i przyczyniają się do ochrony bioróżnorodności, co jest zgodne z aktualnymi trendami w architekturze ekologicznej i urbanistyce.

Pytanie 36

Jaką roślinę warto zasadzić w skrzynkach na balkonie z ekspozycją na słońce?

A. Niecierpek nowogwinejski (Impatiens hawkeri)
B. Uczep rózgowaty (Bidens ferulifolia)
C. Plektrantus koleusowaty (Plectranihus forsteri)
D. Bluszcz pospolity (Hedera helix)
Niecierpek nowogwinejski (Impatiens hawkeri) to roślina, która często mylona jest z odpowiednim wyborem na słoneczne balkony. Jednakże, w rzeczywistości nie toleruje on pełnego słońca oraz gorąca, preferując raczej półcień. Przy pełnym nasłonecznieniu, liście mogą ulegać przypaleniu, co prowadzi do ich deformacji i obniżenia estetyki rośliny. Bluszcz pospolity (Hedera helix) z kolei, będąc rośliną cieniolubną, również nie sprawdzi się w takich warunkach, gdyż jego naturalne środowisko to chłodniejsze, zacienione miejsca. Tego typu błędne podejście do wyboru roślin prowadzi do niepowodzeń w pielęgnacji i estetyce balkonu, a także marnowania zasobów, które mogłyby zostać lepiej wykorzystane na rośliny dostosowane do danych warunków. Plektrantus koleusowaty (Plectranthus forsteri) to z kolei roślina, która również preferuje półcień i wilgotniejsze stanowiska, co czyni ją nieodpowiednią na wystawy południowe. Kluczowym błędem w podejściu do doboru roślin do słonecznych balkonów jest nieodpowiednie zrozumienie wymagań siedliskowych roślin. Wybierając rośliny, należy zawsze brać pod uwagę ich naturalne preferencje dotyczące światła, wilgotności oraz rodzaju gleby, aby uniknąć rozczarowań i przywrócić równowagę w ekosystemie balkonowym.

Pytanie 37

Jakie konstrukcje budowlane umożliwiają płazom przejście na drugą stronę autostrady?

A. Rowy melioracyjne
B. Wydzielone przepusty pod autostradą
C. Estakady drogowe
D. Wiadukty drogowe nad autostradą
Rowy odwadniające nie są skutecznym rozwiązaniem dla zapewnienia płazom bezpiecznego przejścia przez autostrady. Ich podstawowym celem jest odprowadzanie wody deszczowej i zapewnienie odpowiednich warunków do użytkowania drogi, a nie tworzenie korytarzy ekologicznych. Przepusty pod autostradą, chociaż są bardziej przyjazne dla fauny, nie zapewniają płazom optymalnych warunków do przemieszczania się, gdyż często są zbyt małe lub źle zaprojektowane. Wiadukty drogowe, mimo że mogą wydawać się korzystne, nie oferują dostępu do naturalnych siedlisk i mogą stać się barierą, ponieważ nie umożliwiają zwierzętom przejścia na niższy poziom. Estakady drogowe również nie są stosownym rozwiązaniem, gdyż działają na zasadzie podnoszenia drogi, co uniemożliwia przejście zwierząt przez intensywnie uczęszczane obszary. W kontekście planowania infrastruktury transportowej, często pomija się potrzebę tworzenia odpowiednich przejść dla zwierząt, co prowadzi do degradacji siedlisk naturalnych. Istotne jest, aby inżynierowie i projektanci uwzględniali aspekty ekologiczne, stosując wytyczne dotyczące konstrukcji przejść dla zwierząt, co jest fundamentem zrównoważonego rozwoju i ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 38

Na jaką głębokość powinna zostać przekopana gleba zbitą i słabo przepuszczalną, przygotowując miejsce pod sadzenie grupy krzewów?

A. 30-40 cm
B. 60-70 cm
C. 15-20 cm
D. 5-10 cm
Przekopanie gleby na głębokość 30-40 cm jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków do wzrostu krzewów, szczególnie w przypadku gleb zbitą i słabo przepuszczalnych. Taka głębokość umożliwia nie tylko rozluźnienie struktury gleby, ale także poprawia aerację oraz infiltrację wody, co jest niezwykle istotne dla zdrowia roślin. Przygotowując podłoże, warto również wzbogacić glebę o organiczne materiały, takie jak kompost, co further enhances its nutrient content. W kontekście sadzenia krzewów, warto również pamiętać, że ich system korzeniowy potrzebuje przestrzeni do rozwoju; głębokość ta pozwala na swobodne wzrastanie korzeni, co skutkuje lepszym pobieraniem wody i składników odżywczych. Praktyka pokazuje, że odpowiednie przygotowanie gleby wpływa na przyszłą wydajność i zdrowie roślin, co jest zgodne z zaleceniami agronomów i standardami w ogrodnictwie.

Pytanie 39

Aby wyznaczyć miejsce na kwietnik, jakie materiały są potrzebne?

A. węgielnica, sznurek, poziomica
B. sznurek, kołki drewniane, taśma miernicza
C. taśma miernicza, sznurek, poziomica
D. kołki drewniane, poziomica, sznurek
Wybór sznurka, kołków drewnianych oraz taśmy mierniczej jako narzędzi do wyznaczenia kwietnika jest właściwy, ponieważ każdy z tych elementów pełni kluczową rolę w precyzyjnym i efektywnym wykonaniu tego zadania. Sznurek jest niezwykle przydatny do wyznaczania linii prostych, co jest niezbędne przy planowaniu kształtu kwietnika. Kołki drewniane służą do stabilizacji sznurka, co zapewnia, że linia pozostaje napięta i dokładna. Taśma miernicza natomiast pozwala na precyzyjne pomiary długości i szerokości, co jest istotne dla zachowania odpowiednich proporcji w ogrodzie. W praktyce, używanie tych trzech narzędzi razem, zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, pozwala na utworzenie estetycznych i funkcjonalnych przestrzeni zielonych. Dobrze zaplanowany kwietnik nie tylko poprawia estetykę otoczenia, ale także ułatwia dalszą pielęgnację roślin, co jest kluczowe dla ich zdrowego wzrostu.

Pytanie 40

Rośliny cebulowe oraz bulwiaste, które są polecane do tworzenia wiosennych dekoracji florystycznych to

A. krokus (Crocus sp.), śnieżyczka przebiśnieg (Galanthus nivalis)
B. czosnek ozdobny (Allium sp.), lilia złotogłów (Lilium martagoń)
C. zimowit jesienny (Colchicum autumnale), tulipan ogrodowy (Tulipa)
D. mieczyk (Gladiolus sp.), kosaciec syberyjski (Iris sibirica)
Mieczyk (Gladiolus sp.) oraz kosaciec syberyjski (Iris sibirica) to rośliny, które nie są typowymi przedstawicielami wczesnej wiosny. Mieczyki, choć piękne, to rośliny letnie, które kwitną w okresie letnim, co sprawia, że nie nadają się do wczesnowiosennych dekoracji. Kosaciec syberyjski, będący rośliną wieloletnią, również kwitnie później, zwykle w maju i czerwcu, co czyni go niestrawnym dla wiosennych aranżacji. Czosnek ozdobny (Allium sp.) i lilia złotogłów (Lilium martagoń) to kolejne rośliny, które kwitną w późniejszym okresie, nie odnajdziemy ich w wiosennych dekoracjach. Zimowit jesienny (Colchicum autumnale) to roślina, która kwitnie w późnym lecie lub jesienią, przez co nie wpisuje się w koncepcję wczesnowiosennych kompozycji. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich pomyłek, obejmują mylenie sezonów kwitnienia roślin oraz ich zastosowania w dekoracjach. Kluczowe jest zrozumienie, że każda roślina ma swój specyficzny czas kwitnienia i wymagania środowiskowe, które determinują jej przydatność w danym okresie. Znajomość cyklu życiowego roślin oraz ich preferencji środowiskowych jest niezbędna do skutecznego planowania i aranżacji przestrzeni zieleni.