Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 16:45
Data zakończenia: 24 maja 2025 16:56

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką liczbę separacji barwnych należy przygotować do wykonania form drukowych w technologii offsetowej dla druku o kolorystyce 4+2?

A. 4 separacje

B. 6 separacji

C. 8 separacji

D. 2 separacje

Odpowiedź 6 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym o kolorystyce 4+2 mamy do czynienia z drukowaniem w pełnym kolorze oraz dodatkowymi kolorami specjalnymi. Standardowe kolory w druku offsetowym to CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które odpowiadają za uzyskanie szerokiej gamy kolorów. W przypadku kolorystyki 4+2, oznacza to, że oprócz tych czterech podstawowych farb, przygotowujemy także dwie dodatkowe separacje, które mogą być użyte do zwiększenia zakresu kolorów, takich jak kolory Pantone lub inne odcienie, które są kluczowe dla ostatecznego efektu wizualnego. Tego typu podejście jest powszechnie stosowane w projektach wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, co zapewnia większą atrakcyjność graficzną i zgodność z wymaganiami klientów. W praktyce oznacza to dodatkowe etapy w procesie produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych oraz dobór odpowiednich farb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku.

Pytanie 2

Redukcja odstępu między dwiema literami w tekście publikacji jest określana jako

A. interlinią

B. kerningiem

C. akcentowaniem

D. justowaniem

Interlinia odnosi się do przestrzeni między liniami tekstu, a nie pomiędzy poszczególnymi literami. Zrozumienie różnicy między kerningiem a interlinią jest kluczowe, ponieważ obie te koncepcje wpływają na czytelność tekstu, ale na różne sposoby. Justowanie dotyczy natomiast wyrównania tekstu w danym wierszu, co również ma swoje konsekwencje w estetyce układu strony, ale nie ma bezpośredniego związku z odległością między literami. Akcentowanie odnosi się do stosowania różnych stylów czcionek lub efektów wizualnych, aby zwrócić uwagę czytelnika na konkretne elementy tekstu, co jest różne od zmiany odległości między literami. Błędne zrozumienie tych terminów może prowadzić do nieprawidłowego formatowania dokumentów, co skutkuje nieczytelnością i złym odbiorem komunikatu. Na przykład, jeżeli projektant myli kerning z interlinią, może stworzyć dokument, w którym tekst będzie wyglądał chaotycznie i trudny do zrozumienia, co jest przeciwieństwem zamierzonego efektu graficznego. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i osoby pracujące z tekstem rozumiały te różnice oraz umiały zastosować odpowiednie techniki w praktyce typograficznej.

Pytanie 3

Ile egzemplarzy form drukowych trzeba przygotować do druku wielobarwnego folderu reklamowego dwustronnego, stosując technikę druku z obracaniem arkusza?

A. 6

B. 8

C. 10

D. 2

Odpowiedź 8 jest prawidłowa, ponieważ w przypadku wydrukowania wielobarwnego dwustronnego folderu reklamowego przy użyciu druku z odwracaniem arkusza, konieczne jest przygotowanie odpowiednich form drukowych dla każdej strony folderu oraz dla każdej strony kolorów. Folder reklamowy, zakładając, że ma cztery strony, wymaga 2 form drukowych dla każdej strony (przód i tył) oraz po jednej formie dla każdej z czterech kolorów (zazwyczaj CMYK). Dlatego 2 formy na stronę, pomnożone przez 4 strony, dają 8 form. W praktyce, takie podejście jest zgodne z branżowymi standardami, które zalecają przygotowywanie form drukowych uwzględniających kolory oraz strony druku, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruku oraz spójności kolorystycznej w rezultacie. Warto zaznaczyć, że stosowanie druku z odwracaniem arkusza jest często preferowane w produkcji materiałów reklamowych, ponieważ zmniejsza straty papieru oraz obniża koszty produkcji, a także zwiększa efektywność procesu druku.

Pytanie 4

Jaki będzie koszt realizacji 200 okładek, jeśli produkcja 10 okładek z jednego arkusza kosztuje 8 zł?

A. 80 zł

B. 200 zł

C. 160 zł

D. 100 zł

Koszt wykonania 200 okładek można obliczyć, stosując prostą proporcję. Skoro koszt wykonania 10 okładek wynosi 8 zł, to koszt jednostkowy jednej okładki wynosi 0,80 zł (8 zł podzielone przez 10). Aby obliczyć koszt 200 okładek, mnożymy koszt jednostkowy przez liczbę okładek: 0,80 zł * 200 = 160 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w sektorze produkcyjnym i usługowym, gdzie koszt jednostkowy ma kluczowe znaczenie dla efektywności finansowej. Przykładem zastosowania tego obliczenia może być drukarnia, która przyjmuje zlecenia na produkcję materiałów reklamowych. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest zrozumienie kosztów jednostkowych oraz umiejętność przewidywania całkowitych kosztów w planowaniu budżetu. Dobrą praktyką jest również monitorowanie kosztów produkcji w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką reakcję w przypadku nieprzewidzianych wydatków.

Pytanie 5

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. CtF

B. OCR

C. CtP

D. RIP

W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.

Pytanie 6

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 110 m2

B. 125 m2

C. 130 m2

D. 115 m2

Odpowiedź 125 m2 jest prawidłowa, ponieważ do jednostronnego laminowania arkuszy A3 potrzeba obliczyć powierzchnię laminowanej folii. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 0,125 m2. Zatem dla 1000 arkuszy obliczamy 1000 x 0,125 m2 = 125 m2. Warto pamiętać, że przy laminowaniu jednostronnym folia jest używana tylko z jednej strony arkusza, co przyczynia się do oszczędności materiału. W praktyce, to obliczenie jest istotne w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne kalkulacje materiałów wpływają na efektywność kosztową produkcji. Stosowanie odpowiednich marginesów i uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych są również dobrą praktyką, dlatego warto wziąć pod uwagę nieco większe zapotrzebowanie na folię, aby uniknąć przerw w produkcji. W branży poligraficznej standardy laminowania oraz dokładność obliczeń materiałowych są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu. Z tego powodu, znajomość wyliczeń powierzchni i właściwego doboru folii jest niezwykle ważna.

Pytanie 7

Który z formatów graficznych jest zamknięty i pozwala na zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. PDF

B. TIFF

C. RAW

D. PSD

PDF (Portable Document Format) jest formatem graficznym, który został zaprojektowany jako uniwersalne narzędzie do przechowywania dokumentów w sposób, który zachowuje układ, czcionki i obrazy w niezależny sposób od urządzenia. Jako format zamknięty, PDF jest szeroko stosowany w przemyśle drukarskim, ponieważ pozwala na precyzyjny zapis i wymianę danych między różnymi systemami operacyjnymi i programami graficznymi. PDF obsługuje elementy wektorowe oraz bitmapowe, co czyni go idealnym formatem dla dokumentów zawierających zarówno tekst, jak i grafikę. Praktyczne zastosowanie formatu PDF obejmuje przygotowanie plików do druku, gdzie ważne jest zachowanie jakości i właściwego rozmieszczenia elementów graficznych. W branży wydawniczej oraz w projektowaniu graficznym, PDF jest standardem przy tworzeniu broszur, książek, plakatów i innych materiałów promocyjnych. Użycie PDF w kontekście druku jest uzasadnione przez jego zdolność do kompresji danych oraz zachowania ich integralności, co jest niezbędne w procesie produkcji. Ponadto, PDF wspiera różne profile kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich efektów wizualnych na wydrukach.

Pytanie 8

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na wybranie konkretnego obiektu?

A. Gumka

B. Lasso

C. Pędzel

D. Kadrowanie

Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop jest niezwykle istotnym elementem w procesie selekcji obiektów na warstwie graficznej. Umożliwia ono precyzyjne zaznaczanie nieregularnych kształtów, co jest kluczowe, gdy użytkownik potrzebuje wyróżnić konkretne fragmenty obrazu. Lasso pozwala na rysowanie dowolnych kształtów, co czyni je bardzo elastycznym narzędziem. Przykładem zastosowania może być wycinanie skomplikowanego obiektu, takiego jak postać z tła, co jest przydatne w grafice reklamowej czy przy tworzeniu fotomontaży. Lasso może być również używane w połączeniu z innymi narzędziami, jak na przykład maskami warstw, co pozwala na jeszcze większą kontrolę nad edycją. Warto zaznaczyć, że poprawne korzystanie z narzędzi selekcji w Photoshopie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają precyzyjne i staranne przygotowanie elementów graficznych.

Pytanie 9

Aby uzyskać granatowy kolor na wydruku, należy w przestrzeni barw CMYK połączyć składowe w następujących proporcjach

A. C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%

B. C=100%, M=80%, Y=0% i K=30%

C. C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%

D. C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%

Odpowiedź C=100%, M=80%, Y=0% i K=30% jest poprawna, ponieważ w przestrzeni barw CMYK, aby uzyskać granatowy kolor, kluczowym elementem jest zastosowanie dużej ilości koloru cyjan (C) oraz magenty (M), przy minimalnym udziale żółtego (Y) i czarnego (K). Wartości te, gdyż C=100% oznacza pełne nasycenie koloru cyjan, a M=80% dodaje głębi i ciemności, co jest istotne w uzyskiwaniu intensywnych odcieni granatu. Przykładem zastosowania tej kombinacji mogą być projekty graficzne i druki marketingowe, gdzie granatowy kolor symbolizuje profesjonalizm i zaufanie. W standardzie ISO 12647-2, który reguluje kolory w druku, podano, że stosowanie odpowiednich proporcji składowych CMYK jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów kolorystycznych. Dobrą praktyką jest także testowanie wydruków na różnych papierach, ponieważ ich faktura i białość mogą wpływać na ostateczny efekt kolorystyczny.

Pytanie 10

Jakim symbolem określa się format papieru o rozmiarach 297 x 420 mm?

A. A1

B. A3

C. A2

D. A4

Odpowiedź A3 to strzał w dziesiątkę! Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, więc to idealny wybór. Używa się go często w druku, bo świetnie nadaje się do plakatów, broszur i innych dużych dokumentów. W wielu biurach i szkołach A3 jest na porządku dziennym, a szczególnie w reklamie, gdzie grafika i prezentacje są na czołowej pozycji. W systemie ISO 216 jest jasno powiedziane, że A3 to ten format, który podałeś. Dzięki A3 wszystko jest bardziej czytelne, a skomplikowane informacje można przedstawić w lepszy sposób. Zresztą, A3 jest dokładnie dwa razy większy od A4, co też ma znaczenie, jeśli chodzi o planowanie wydruków i publikacji – rozmiar naprawdę robi różnicę w odbiorze materiałów.

Pytanie 11

Jaką rozdzielczość skanowania powinien posiadać wielobarwny oryginał, zakładając, że podczas druku zostanie on powiększony 6 razy?

A. 1800 dpi

B. 3600 dpi

C. 300 dpi

D. 600 dpi

Wybór 600 dpi jako rozdzielczości skanowania może wydawać się rozsądny, jednak nie jest wystarczający w kontekście 6-krotnego powiększenia. Przy powiększeniu obrazu, każdy punkt na oryginale jest rozszerzany, co może prowadzić do utraty szczegółów. Przy 600 dpi, po powiększeniu, uzyskujemy rozdzielczość 100 dpi, co jest poniżej minimalnych standardów jakości dla wydruków. Przykładowo, dla materiałów drukowanych, które mają być wyraźne i szczegółowe, zaleca się co najmniej 300 dpi. W kontekście powiększenia 6-krotnego, oznacza to, że powinniśmy skanować w dużo wyższej rozdzielczości, aby zachować jakość. Z kolei wybór 3600 dpi może również wydawać się korzystny, ale często jest zbędny i nieefektywny pod względem wydajności. Taka rozdzielczość generuje ogromne pliki, a w praktyce, szczegóły nie będą widoczne podczas końcowego wydruku, co czyni taką strategię niepraktyczną. Zrozumienie, jakie rozdzielczości są odpowiednie do różnych zastosowań, jest kluczowe w branży graficznej. Niezwykle ważne jest, aby przy planowaniu skanowania i druku zrozumieć, jakie są wymogi dotyczące jakości, a także jak różne rozdzielczości wpływają na ostateczny produkt.

Pytanie 12

Jakie oznaczenie posiada plakat o wymiarach 594 x 841 mm?

A. A1

B. A6

C. A3

D. A0

Plakat o wymiarach 594 x 841 mm odpowiada formatowi A1 według międzynarodowego standardu ISO 216, który reguluje system formatów papieru. Format A1 jest dwukrotnie większy od formatu A2 oraz cztery razy większy od A3, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest wysoka czytelność i widoczność, na przykład w przypadku plakatów reklamowych, wystaw, czy prezentacji. W praktyce, format A1 jest często używany w architekturze, projektowaniu graficznym i edukacji, gdzie większe powierzchnie są preferowane do prezentacji informacji. Standard ISO 216 oparty jest na proporcjach 1:√2, co pozwala na łatwe przekształcanie między różnymi formatami, co jest szczególnie przydatne w drukarstwie oraz przy projektowaniu dokumentów. Dostałem również wiele informacji na temat odpowiednich zastosowań plakatów w różnych branżach, co wskazuje na ich wszechstronność w komunikowaniu wizualnym.

Pytanie 13

Określ technologiczny zapis barw dla akcydensu zadrukowanego z jednej strony na złoto, a z drugiej na czarno i srebrnie.

A. 2 + 2

B. 1 + 2

C. 1 + 3

D. 1 + 4

Odpowiedzi 1 i 2 są w porządku, bo pokazują, jak fajnie można łączyć kolory w druku. Kolor złoty, jako metaliczny, zazwyczaj dostaje numer 2, a czarny i srebrny to odpowiednio 1 i 3. To wszystko działa w ramach systemu Pantone, który w drukarstwie jest bardzo popularny – pomaga w precyzyjnym określaniu kolorów. Technologia druku, jak offset, sprawia, że kolory są intensywne i mają efekty metaliczne, co jest ważne w reklamie czy opakowaniach. Dobrze dobrane kolory nie tylko ładnie wyglądają, ale też wpływają na to, jak klienci postrzegają produkt. Dlatego warto znać te oznaczenia i umieć je dobrze wykorzystać, żeby wszystko wyglądało tak, jak powinno.

Pytanie 14

Jaką kolejność powinny mieć karty tytułowe w czwórce tytułowej?

A. Strona: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

B. Strona: przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

C. Strona: tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

D. Strona: redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

Wybierając niewłaściwą kolejność stron, można wprowadzić czytelnika w błąd, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących treści publikacji. Niekiedy mylnie zakłada się, że najpierw powinny pojawiać się strony redakcyjne bądź tytułowe, co jest sprzeczne z praktykami stosowanymi w profesjonalnym wydawnictwie. Użytkownicy mogą myśleć, że strona redakcyjna, która zazwyczaj zawiera kwestie formalne, powinna być na początku, jednak w praktyce jest ona ostatnim elementem struktury publikacji. Podobnie, umieszczając stronę tytułową przed stroną przytytułową, można sprawić, że kluczowe informacje, takie jak kontekst i cel pracy, zostaną pominięte, co zniekształca przekaz. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z tych stron pełni określoną rolę w prezentacji pracy, a ich kolejność ma na celu ułatwienie odbioru treści przez czytelnika. Dbanie o poprawną strukturę publikacji nie tylko zwiększa jej profesjonalizm, ale także wpływa na postrzeganą wartość merytoryczną. Dlatego znajomość i stosowanie dobrych praktyk w zakresie układu treści jest niezbędne w każdej dziedzinie wymagającej publikacji.

Pytanie 15

W jakiej przestrzeni barw należy przygotować grafikę, która ma być publikowana w sieci?

A. LAB

B. RGB

C. HSL

D. HSB

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ przestrzeń barw RGB (Red, Green, Blue) jest standardem używanym w tworzeniu grafiki przeznaczonej do wyświetlania na ekranach, takich jak monitory komputerowe, telewizory czy urządzenia mobilne. W tej przestrzeni kolory są tworzone poprzez mieszanie trzech podstawowych kolorów światła: czerwonego, zielonego i niebieskiego, co idealnie odpowiada fizyce wyświetlania kolorów na ekranach. Przygotowując grafikę do publikacji w Internecie, należy pamiętać, że wiele przeglądarek internetowych oraz platform społecznościowych opiera się właśnie na przestrzeni RGB, zapewniając użytkownikom bogate i intensywne kolory. Przykładowo, w przypadku tworzenia grafik na stronę WWW lub media społecznościowe, wykorzystanie RGB pozwala na uzyskanie efektów wizualnych, które są zgodne z oczekiwaniami użytkowników, a także z urządzeniami, na których będą one wyświetlane. Stosując tę przestrzeń, projektanci mogą również lepiej zarządzać kontrastem i jasnością, co jest kluczowe dla użyteczności i estetyki grafiki. Dodatkowo, przestrzeń RGB jest szeroko wspierana przez oprogramowanie graficzne, co ułatwia pracę projektantów.

Pytanie 16

Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?

A. 5 + 3

B. (3 + 2) + P(2 + 1)

C. 3 + 2

D. (3 + 2) + (2 + 1)

Odpowiedź 5 + 3 jest poprawna, ponieważ odnosi się do łącznej liczby kolorów użytych w projekcie ulotki. Na pierwszej stronie ulotki mamy pięć kolorów: zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, co daje łącznie pięć kolorów. Na drugiej stronie użyto trzech kolorów: czarnego, żółtego i jednego koloru Pantone. Suma tych kolorów wynosi 5 (pierwsza strona) + 3 (druga strona), co daje 8 kolorów użytych w całym projekcie. W kontekście standardów branżowych, zapis kolorów powinien być zgodny z zaleceniami dotyczącymi precyzyjnego określenia kolorystyki w dokumentach technologicznych, co jest kluczowe dla zachowania spójności wizualnej produktu. W praktyce, podczas realizacji projektów graficznych, ważne jest, aby dokładnie dokumentować używane kolory, by zapewnić ich prawidłowe odwzorowanie w druku, co ma znaczenie dla jakości i estetyki finalnego produktu. Utrzymanie standardów kolorystycznych jest niezbędne, aby zapobiec pomyłkom podczas produkcji i by zagwarantować, że wszystkie materiały promocyjne są spójne wizualnie.

Pytanie 17

Narzędziem służącym do identyfikacji tekstu w zeskanowanych obrazach lub dokumentach PDF jest

A. RAR

B. ZIP

C. RIP

D. OCR

OCR, czyli rozpoznawanie tekstu z obrazów, to naprawdę fajna technologia, która pozwala nam na przekształcanie zeskanowanych dokumentów i plików PDF w coś, co można edytować. Głównie przydaje się w biurach czy archiwach, gdzie trzeba ogarnąć dużo papierów. Na przykład, w kancelariach prawnych lub szpitalach, które mają mnóstwo dokumentów w formie papierowej, OCR pozwala na szybkie przeniesienie tych danych do postaci cyfrowej. Dzięki temu zarządzanie informacjami robi się dużo łatwiejsze. Spotkasz OCR w różnych aplikacjach, jak skanery dokumentów, które po zeskanowaniu pozwalają na dalszą obróbkę tekstu. Ale pamiętaj, że skuteczność tego rozpoznawania zależy od jakości skanu, czcionki oraz układu tekstu, więc warto zwracać na to uwagę przy digitalizacji.

Pytanie 18

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. fleksograficzną

B. tampodrukową

C. offsetową

D. rotograwiurową

Tampodruk to technika druku, która idealnie nadaje się do zadrukowywania powierzchni trójwymiarowych, takich jak kuli. W procesie tym używa się matrycy oraz elastomerowego tamponu, który przenosi farbę z matrycy na powierzchnię obiektu. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku nawet na nierównych lub zakrzywionych powierzchniach. Przykłady zastosowania tampodruku obejmują zadrukowywanie piłek, gadżetów reklamowych oraz elementów plastikowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Warto również zauważyć, że tampodruk jest jedną z najbardziej elastycznych technik druku, co pozwala na szeroką gamę materiałów – od metalu po ceramikę. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości druku oraz precyzyjnego odwzorowania kolorów, które tampodruk skutecznie spełnia.

Pytanie 19

Jak należy postępować z przestrzenią przed znakami interpunkcyjnymi?

A. wstawia się spację półfiretową

B. nie wstawia się spacji

C. wstawia się spację twardą

D. wstawia się spację firetową

W polskim piśmie nie stawia się spacji przed znakami interpunkcyjnymi, co jest zgodne z obowiązującymi normami typograficznymi. Przykładem może być zdanie: 'To jest test, który musisz zdać.' Zauważ, że przed przecinkiem oraz kropką nie ma spacji. Stosowanie spacji przed tymi znakami nie tylko narusza zasady poprawnego zapisu, ale może również wprowadzać w błąd czytelników, sugerując, że zdanie jest w inny sposób zorganizowane. Ponadto, w kontekście profesjonalnych dokumentów, takich jak raporty czy publikacje, przestrzeganie tych zasad jest niezwykle istotne, aby utrzymać spójność i klarowność tekstu. Używanie odpowiednich znaków interpunkcyjnych oraz przestrzeganie zasad typograficznych wpływa na estetykę oraz profesjonalizm dokumentów, co jest szczególnie ważne w komunikacji biznesowej, akademickiej oraz literackiej.

Pytanie 20

W jednym z projektów klient wymaga, aby plik graficzny mógł być bezstratnie skalowany do różnych rozmiarów bez utraty jakości. Jakiego typu grafiki należy użyć?

A. Mapy bitowej 8-bitowej

B. Grafiki rastrowej

C. Animowanego pliku GIF

D. Grafiki wektorowej

Wiele osób błędnie zakłada, że grafika rastrowa może być skalowana bez utraty jakości – to dość powszechny błąd, zwłaszcza wśród początkujących grafików. Pliki rastrowe (czyli klasyczne bitmapy, jak JPEG, PNG czy BMP) składają się z siatki pikseli o określonej rozdzielczości. Jeśli powiększysz taki obraz, komputer musi „wymyślić” brakujące piksele, co prowadzi do rozmycia, pikselizacji i widocznej utraty ostrości. To właśnie dlatego nie stosuje się rastrowych logo czy ikon, które mają być używane w różnych rozmiarach. Animowany GIF to po prostu sekwencja klatek bitmapowych – każda z nich podlega tym samym ograniczeniom co zwykła grafika rastrowa, więc skalowanie prowadzi do tych samych problemów. Z kolei mapa bitowa 8-bitowa to specyficzny typ grafiki rastrowej, który dodatkowo ograniczony jest do 256 kolorów z powodu głębi bitowej. To jeszcze bardziej zawęża możliwości uzyskania dobrej jakości, szczególnie przy dużych powiększeniach lub wymagających projektach. W praktyce stosowanie bitmapy 8-bitowej ma już raczej charakter archiwalny lub bardzo specjalistyczny, np. w retro-grafice. Najlepszym rozwiązaniem, zgodnym z aktualnymi standardami branżowymi i oczekiwaniami klientów, jest wektor – to właśnie on daje wolność skalowania i zachowania perfekcyjnej jakości na każdym etapie produkcji. Z mojego doświadczenia wynika, że bardzo często wybór niewłaściwego formatu wynika z nieznajomości tych podstawowych różnic. Szczególnie w pracy dla wymagających klientów, znajomość ograniczeń grafik rastrowych i zalet wektora to absolutny must-have!

Pytanie 21

Skrót dpi odnosi się do jednostki miary związanej z

A. rozdzielczością przy naświetlaniu i skanowaniu

B. liniaturą rastra autotypowego

C. zapisem grafiki wektorowej

D. zapisem danych dotyczących impozycji

Skrót dpi (dots per inch) odnosi się do rozdzielczości obrazu, określając liczbę punktów na cal, które są używane do analizy i rejestracji szczegółów w obrazie. W kontekście skanowania i naświetlania, wyższa wartość dpi oznacza większą ilość szczegółów i wyższą jakość obrazu. Przykładowo, podczas skanowania dokumentów czy zdjęć w wysokiej rozdzielczości, wartości dpi mogą sięgać 300 lub nawet 600, co pozwala na uchwycenie drobnych detali. W drukarstwie, z kolei, standardowa wartość dpi dla druku kolorowego to zazwyczaj 300, co zapewnia optymalną jakość wydruku. Używając odpowiednich ustawień dpi, profesjonaliści mogą dostosować jakość do potrzeb projektu, co jest zgodne z branżowymi standardami jakości. Dlatego znajomość i umiejętność zarządzania ustawieniami dpi jest kluczowa w procesach związanych z grafiką, drukiem oraz publikacją cyfrową.

Pytanie 22

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. rośnie

B. waha się

C. pozostaje bez zmian

D. maleje

Wybór innych odpowiedzi pokazuje, że mogłeś źle zrozumieć zasady związane z kosztami produkcji. Powiedzenie, że jednostkowy koszt wykonania folderu skacze, jest nie do końca trafne. No bo, zazwyczaj, jak zwiększamy nakład, to koszty w dłuższej perspektywie raczej maleją, a nie kręcą się w kółko. Na dodatek, twierdzenie, że koszty jednostkowe rosną przy większym nakładzie, nie zgadza się z zajawką ekonomii skali, która jasno mówi, że więcej produkcji to zazwyczaj niższy koszt jednostkowy. Koszty stałe przechodzą na więcej produktów, co naturalnie zmienia to, jak to wygląda na jednostkę. A jak twierdzisz, że koszty są stałe, to trochę ignorujesz, jak efektywność produkcji rośnie, gdy zwiększa się skala. Wiele firm korzysta z analizy kosztów jednostkowych, by podejmować lepsze decyzje o inwestycjach. Ignorowanie tego prowadzi do kiepskich decyzji finansowych.

Pytanie 23

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 12 szt.

B. 15 szt.

C. 9 szt.

D. 6 szt.

Wybór błędnych odpowiedzi wynika często z nieporozumienia dotyczącego definicji arkuszy wydawniczych oraz sposobu, w jaki tekst jest formatowany. Odpowiedzi sugerujące mniejszą liczbę arkuszy, takie jak 9, 12 czy 6, wskazują na naiwne podejście do obliczeń. Często błędnie zakłada się, że liczba wersów przekłada się bezpośrednio na ilość arkuszy, co jest mylące. W rzeczywistości, w procesie edycji tekstu do publikacji, kluczowe są nie tylko same wersy, ale także marginesy, kroje pisma, interlinie oraz ogólny układ strony, które wpływają na ostateczną ilość arkuszy. Dodatkowo, nie uwzględniając standardowych praktyk wydawniczych, takich jak podział tekstu na mniejsze fragmenty, łatwo można doprowadzić do znacznego zaniżenia liczby wymaganych arkuszy. Typowym błędem jest również brak uwzględnienia faktu, że kilka wersów na stronę jest standardem w poezji, co może prowadzić do pomyłek w obliczeniach. W związku z tym, dobrze jest przed podjęciem prób obliczenia liczby arkuszy, zrozumieć, jakie czynniki wpływają na formatowanie tekstu i jak każde z nich przyczynia się do ostatecznej liczby arkuszy wydawniczych.

Pytanie 24

Jakim symbolem określa się format papieru o wymiarach 210 × 297 mm?

A. A3

B. RA3

C. A4

D. RA4

Odpowiedź A4 jest prawidłowa, ponieważ format A4 ma wymiary 210 × 297 mm, co jest standardowym rozmiarem papieru wykorzystywanym w wielu zastosowaniach, od druku dokumentów po publikacje. Format ten jest częścią międzynarodowego systemu ISO 216, który definiuje rozmiary papieru na podstawie proporcji 1:√2. Dzięki tej proporcji, przy cięciu papieru z większych arkuszy, zachowany jest stosunek boków, co ułatwia jego wykorzystanie w różnych kontekstach. Przykładem zastosowania formatu A4 są dokumenty biurowe, takie jak raporty, umowy i listy, które są drukowane i kopiowane na tym formacie. Dodatkowo, A4 jest powszechnie akceptowane w różnych systemach administracyjnych i edukacyjnych na całym świecie, co sprawia, że jest to popularny wybór dla codziennych zadań biurowych i akademickich. Zrozumienie standardów formatów papieru, takich jak A4, jest istotne dla efektywnego zarządzania dokumentami i ich obiegu, szczególnie w profesjonalnym środowisku.

Pytanie 25

W jaka sposób powinny być ułożone karty tytułowe w publikacji, która zawiera czwórkę tytułową?

A. Tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

B. Redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

C. Przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

D. Przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

Kolejność ułożenia kart tytułowych w publikacji z czwórką tytułową jest kluczowym elementem w kontekście standardów edytorskich. Przedtytułowa karta stanowi wprowadzenie do tematu publikacji, zazwyczaj zawierając informacje takie jak tytuł pracy, autor oraz miejsce publikacji. Następnie karta przytytułowa, która może zawierać dodatkowe informacje o autorach lub sponsorach publikacji, następuje po stronie tytułowej, na której znajduje się główny tytuł oraz informacje o wydawcy. Ostatnią częścią jest karta redakcyjna, która może zawierać informacje o redaktorach, recenzentach lub innych osobach związanych z przygotowaniem publikacji. Stosowanie tej kolejności jest zgodne z zasadami dobrych praktyk edytorskich, które zapewniają przejrzystość i dostępność informacji dla czytelników. Przykładem mogą być prace naukowe, w których odpowiednia prezentacja kart tytułowych jest nie tylko normą, ale również czynnikiem wpływającym na odbiór pracy przez społeczność akademicką.

Pytanie 26

Kolorystykę zaproszenia w odcieniu zielononiebieskim (C) oraz czarnym (K) z jednej strony, a czarnym (K) z drugiej strony, technicznie definiuje się symbolem

A. 2 + 1

B. 4 + 1

C. 2 + 2

D. 4 + 2

Odpowiedź 2 + 1 jest na pewno dobrze dobrana, bo świetnie oddaje kolorystykę zaproszenia w technice CMYK. Zielononiebieski kolor, który tu mamy, składa się z zielonego (C) i niebieskiego, więc mamy łącznie dwa kolory na jednej stronie. Na drugiej stronie jest czarny (K), co daje nam jeszcze jeden kolor. Więc wychodzi 2 na pierwszej stronie i 1 na drugiej, czyli 2 + 1. Jak się projektuje zaproszenia, to warto pamiętać o tym modelu kolorów, żeby efekt wizualny był taki, jak planowaliśmy. W poligrafii często korzysta się z różnych kombinacji kolorów, i to powinno być zgodne z normami prepress, żeby końcowy produkt wyglądał tak, jak w projekcie. Na przykład, przy druku offsetowym, istotne jest, żeby rozumieć, jak kolory będą ze sobą współgrać - to klucz do ładnego i funkcjonalnego efektu.

Pytanie 27

Czym jest broszura w kontekście druku?

A. periodyczna powyżej 64 stron

B. periodyczna do 32 stron

C. nieperiodyczna do 48 stron

D. nieperiodyczna do 160 stron

Broszura to wydanie nieperiodyczne, które zazwyczaj mieści do 48 stron. Jest to istotny element w dziedzinie marketingu i komunikacji wizualnej, gdzie broszury wykorzystywane są do przedstawiania produktów, usług czy wydarzeń w sposób atrakcyjny i przystępny. Przy projektowaniu broszury kluczowe jest uwzględnienie zasad kompozycji, takich jak hierarchia informacji oraz zastosowanie odpowiednich typów czcionek i kolorów, co przyciąga uwagę odbiorcy i wspiera przekaz. Broszury mogą być drukowane w różnych formatach, od małych, składanych do większych, wielostronicowych książek, jednak kluczowym czynnikiem jest, że nie są one publikowane w regularnych odstępach czasu jak czasopisma. W branży istnieją uznawane standardy dotyczące projektowania broszur, takie jak zasady dotyczące DPI (dots per inch) dla druku, co zapewnia wysoką jakość wizualną, oraz normy dotyczące papieru, które wpływają na trwałość i estetykę publikacji. Przykładem zastosowania broszur są materiały reklamowe dla firm, które podczas targów czy konferencji prezentują swoją ofertę w kompaktowej formie.

Pytanie 28

Jakie elementy dodatkowe są niepotrzebne przy przygotowywaniu impozycji do druku cyfrowego?

A. Punktury

B. Spady

C. Pasery

D. Wycinki

Wybór paserów, spadów, punktów i wycinków w kontekście impozycji do druku cyfrowego, może prowadzić do nieporozumień. Chociaż pasery są powszechnie stosowane w tradycyjnym druku offsetowym, ich rola w druku cyfrowym jest inna. Pasery pomagają w precyzyjnym cięciu i dopasowywaniu elementów graficznych do odpowiednich wymiarów papieru, ale w druku cyfrowym, gdzie technologia cięcia jest bardziej precyzyjna, ich obecność staje się zbędna. Z drugiej strony, spady są kluczowym elementem, który zapobiega występowaniu białych krawędzi na finalnym produkcie, a ich zastosowanie jest konieczne, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają aż do krawędzi strony. Punktury, czyli znaki rejestracyjne używane do precyzyjnego ustawienia kolorów i elementów, również mają swoje zastosowanie, szczególnie w druku wielokolorowym. Wycinki natomiast są istotne do określenia, gdzie ma nastąpić finalne cięcie. Użytkownicy często mylą funkcje tych elementów, co może prowadzić do nieefektywności w procesie druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tych terminów oraz ich znaczenia w kontekście druku cyfrowego jest kluczowe do osiągnięcia wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 29

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do produkcji akcydensów w kolorze 2 + 0, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 70 zł

B. 140 zł

C. 35 zł

D. 105 zł

Poprawna odpowiedź to 70 zł, co wynika z konieczności wykonania dwóch form drukowych w przypadku kolorystyki 2 + 0. Każda forma kosztuje 35 zł, więc całkowity koszt będzie wynosić 2 * 35 zł = 70 zł. W praktyce, w druku offsetowym, kolorystyka 2 + 0 oznacza, że na jednej stronie drukowane są dwa kolory, a na odwrocie nie ma druku. Zastosowanie dwóch form jest standardową praktyką, aby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny na wydruku. W projektach graficznych, takich jak broszury czy ulotki, odpowiednie przygotowanie form drukowych jest kluczowe dla jakości druku. Warto też zaznaczyć, że koszt formy jest jedynie częścią całkowitych wydatków na produkcję, które mogą obejmować także papier, tusze oraz robociznę. Dlatego zrozumienie kosztów związanych z formami drukowymi jest istotne dla zarządzania budżetem w projektach graficznych i poligraficznych.

Pytanie 30

Aby zrealizować zlecenie klienta, konieczne jest naświetlenie 8 form drukarskich. Koszt naświetlenia jednej formy drukarskiej to 40 zł. Jaką kwotę musi uiścić klient za wszystkie naświetlone formy drukarskie?

A. 360 zł

B. 480 zł

C. 420 zł

D. 320 zł

Wybór innych wartości, takich jak 480 zł, 360 zł czy 420 zł, może wynikać z typowych błędów obliczeniowych, które pojawiają się w trakcie wykonywania takich zadań. Na przykład, niektórzy mogą błędnie pomnożyć liczbę form przez inny koszt, co prowadzi do zawyżenia wyniku. W przypadku 480 zł, może to sugerować, że osoba myli jednostkowy koszt formy lub liczbę form, co jest klasowym przykładem błędnego przeliczenia. Koszt 360 zł mógłby również wynikać z błędnego zakłada, że naświetlona została inna ilość form niż 8, co pokazuje, jak istotne jest uważne czytanie treści pytania. Wreszcie, 420 zł to również wynik błędnego obliczenia, wynikającego zapewne z pomyłki przy dodawaniu dodatkowych kosztów, które nie zostały uwzględnione w pierwotnych danych. Kluczowym elementem w tego typu obliczeniach jest dokładne zrozumienie zadania oraz uważność przy wykonaniu obliczeń, aby uniknąć pomyłek, które mogą prowadzić do błędnych oszacowań kosztów. W branży poligraficznej, precyzja w kalkulacji kosztów jest kluczowa dla osiągnięcia efektywności i zadowolenia klienta.

Pytanie 31

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Obraz negatywowy

B. Fotografia cyfrowa

C. Odbitka fotograficzna

D. Obwoluta książki

Obraz negatywowy, odbitka fotograficzna oraz obwoluta książki to materiały graficzne, które rzeczywiście podlegają procesowi digitalizacji. Obraz negatywowy to rodzaj zdjęcia, które zostało zarejestrowane na filmie w formie negatywu, co oznacza, że wymaga dodatkowego kroku, aby przekształcić go w format cyfrowy. Proces ten polega na skanowaniu filmu, co pozwala na uchwycenie detali obrazu w postaci cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami archiwizacji i konserwacji materiałów wizualnych. Odbitka fotograficzna to tradycyjny sposób prezentacji zdjęć, który również można zdigitalizować za pomocą skanera lub aparatu, co jest istotne w kontekście zachowania historii rodzinnych czy dokumentacji artystycznej. Obwoluta książki, mimo że nie jest bezpośrednio związana z fotografią, również może być poddana digitalizacji; często jest skanowana w celu stworzenia cyfrowych archiwów lub publikacji online. Typowym błędem myślowym jest założenie, że tylko materiały już istniejące w formacie cyfrowym są gotowe do użycia bez procesu digitalizacji. W rzeczywistości każdy analogowy obraz, aby mógł być wykorzystany w środowisku cyfrowym, musi przejść przez ten kluczowy etap, co jest zgodne z praktykami stosowanymi w różnych dziedzinach, od archiwistyki po edukację.

Pytanie 32

Przygotowując wydruki ulotek, należy wziąć pod uwagę następujące parametry technologiczne:

A. typ podłoża, metoda druku, rozmiar spadów

B. format, technika druku, rozmiar zalewek

C. format, typ podłoża, liczba kolorów do druku

D. typ maszyny drukarskiej, rodzaj podłoża, rozdzielczość rastra

Odpowiedź wskazująca na format, rodzaj podłoża oraz ilość drukowanych kolorów jest prawidłowa, ponieważ te parametry są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku ulotek. Format określa wymiar finalnego produktu, co ma istotne znaczenie w kontekście projektowania graficznego i optymalizacji kosztów druku. Dobór odpowiedniego rodzaju podłoża wpływa na właściwości druku, takie jak nasycenie kolorów, trwałość i estetykę finalnego materiału. Na przykład, podłoża matowe i błyszczące oferują różne efekty wizualne, co może być kluczowe w kontekście marketingowym. Wreszcie, ilość drukowanych kolorów, definiująca zarówno tryb kolorystyczny (CMYK, Pantone), jak i zastosowanie dodatkowych barw, wpływa na koszty produkcji oraz jakość wydruku. Użycie dodatkowych kolorów, takich jak złoty czy srebrny, może znacząco zwiększyć atrakcyjność ulotki, jednak wiąże się z wyższymi kosztami i bardziej skomplikowanym procesem produkcyjnym. Dlatego zrozumienie tych parametrów jest niezbędne dla uzyskania właściwego efektu wizualnego i komercyjnego.

Pytanie 33

Ile maksymalnie z wymienionych użytków ulotek reklamowych w formacie A6 można umieścić na papierze SRA3?

A. 8 użytków

B. 6 użytków

C. 4 użytki

D. 2 użytki

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia zasad rozmieszczania formatu A6 na papierze SRA3. Odpowiedzi takie jak 4, 2 czy 6 użytków sugerują błędne obliczenia lub nieprawidłowe podejście do podziału przestrzeni. Na przykład, wybierając 4 użytki, można błędnie przyjąć, że w jednym wymiarze mieści się tylko jedna ulotka A6, co jest niezgodne z faktami. Przy założeniu, że maksymalnie wykorzystujemy wszystkie dostępne wymiary papieru, należy uwzględnić zarówno długość, jak i szerokość, co pozwala na poprawne oszacowanie liczby ulotek. Często popełnianym błędem jest także nieumiejętność wizualizacji, jak ulotki powinny być ułożone, co prowadzi do niewłaściwego podziału. W poligrafii istotne jest także przestrzeganie norm dotyczących marginesów i odstępów, co może wpłynąć na finalny wynik. Ostatecznie, analiza wymiarów i sposób ich rozmieszczenia są kluczowe dla efektywności druku, co jest podstawą przy podejmowaniu decyzji o formacie zlecenia.

Pytanie 34

Jaki program powinno się wybrać do tworzenia publikacji elektronicznych w formacie ePUB?

A. Inkscape

B. Birdfont

C. GIMP

D. Sigil

Birdfont, GIMP oraz Inkscape to narzędzia, które nie są odpowiednie do tworzenia publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Birdfont to program do tworzenia czcionek, co oznacza, że jego funkcjonalność koncentruje się na projektowaniu typografii, a nie na edytowaniu dokumentów ePUB. Użytkownicy mogą pomylić Birdfont z narzędziami do edycji tekstu, jednak jego główne zastosowanie dotyczy grafiki wektorowej związanej z czcionkami, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście e-booków. GIMP to edytor grafiki rastrowej, który służy do obróbki zdjęć i tworzenia grafik, ale nie jest przeznaczony do składania tekstu i zarządzania strukturą dokumentów ePUB. Choć GIMP może być używany do tworzenia obrazów, nie zapewnia funkcji związanych z formatowaniem tekstu czy zarządzaniem metadanymi, co jest kluczowe w publikacjach elektronicznych. Inkscape, z drugiej strony, to narzędzie do grafiki wektorowej, które, mimo że może być używane do projektowania elementów graficznych e-booków, nie ma wbudowanych funkcji do tworzenia ePUB. Użytkownicy często mylą aplikacje graficzne z edytorami tekstów, co prowadzi do nieporozumień na temat ich zastosowań. W kontekście tworzenia e-booków, kluczowe jest korzystanie z narzędzi dostosowanych do standardów ePUB, które oferują odpowiednie możliwości edycji i publikacji.

Pytanie 35

Ile punktów typograficznych odpowiada jednemu cyferowi?

A. 10 punktom

B. 48 punktom

C. 24 punktom

D. 12 punktom

Odpowiedź 12 punktom jest prawidłowa, ponieważ w typografii cyklo jest jednostką miary, która odpowiada 12 punktom typograficznym. Cyklo, znane również jako pica, jest standardem stosowanym w druku i edytorstwie, gdzie 1 pica składa się z 12 punktów. Ta jednostka była szeroko stosowana w tradycyjnym druku, a jej znajomość jest kluczowa dla typografów, projektantów graficznych i edytorów. Wiedza na temat cykli i punktów jest ważna, ponieważ wpływa na układ tekstu, jego czytelność i estetykę. Przykładowo, przy projektowaniu układu strony internetowej, znajomość konwersji pomiędzy tymi jednostkami może pomóc w precyzyjnym dopasowaniu elementów graficznych i tekstowych, co jest niezbędne dla uzyskania harmonijnego wyglądu. W praktyce, wiele programów do edycji tekstu, takich jak Adobe InDesign czy Microsoft Word, umożliwia użytkownikom łatwe przełączanie się pomiędzy różnymi jednostkami miary, w tym punktami i cyklami, co ułatwia pracę nad projektami graficznymi. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się publikacjami, ponieważ pozwala na stworzenie tekstów zarówno estetycznych, jak i funkcjonalnych.

Pytanie 36

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku

B. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem

C. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany

D. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość

Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 37

Którego z wymienionych programów nie wykorzystuje się do łamania publikacji?

A. Adobe Photoshop

B. Adobe InDesign

C. QuarkXPress

D. Microsoft Publisher

Adobe Photoshop to taki fajny program do obrabiania zdjęć i grafiki rastrowej, ale nie jest najlepszy do składania publikacji. Głównie wykorzystuje się go do retuszu zdjęć, tworzenia grafik do reklam czy robienia fotomontaży. Jeśli chodzi o skład publikacji, to lepiej sprawdzają się Adobe InDesign, QuarkXPress czy Microsoft Publisher. Te programy są stworzone po to, żeby łatwo zarządzać tekstem i układami stron, które są kluczowe w projektowaniu. Photoshop może być użyty do przygotowania ładnych obrazków, które wrzucimy później do InDesigna, ale sam w sobie nie nadaje się do składania całych publikacji. W branży często korzysta się z Photoshopa, żeby mieć obrazy w dobrej jakości, które potem wykorzystujemy w innych programach do składu.

Pytanie 38

Ile arkuszy w dodatkowej ilości należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać 2 000 arkuszy netto, gdy naddatek technologiczny na podłoże do druku wynosi 10%?

A. 120 arkuszy

B. 200 arkuszy

C. 140 arkuszy

D. 100 arkuszy

Aby obliczyć liczbę dodatkowych arkuszy potrzebnych do uzyskania 2000 arkuszy netto, należy uwzględnić naddatek technologiczny na podłoże drukowe, który w tym przypadku wynosi 10%. Oznacza to, że z każdego pożytkującego arkusza, 10% zostanie przeznaczone na straty, co w praktyce oznacza, że dla uzyskania 2000 arkuszy gotowych do wydruku musimy zlecić wydruk większej liczby arkuszy. Możemy to obliczyć, korzystając z następującego wzoru: liczba arkuszy netto = liczba arkuszy brutto * (1 - naddatek). Przekształcając ten wzór do postaci liczby arkuszy brutto, mamy: liczba arkuszy brutto = liczba arkuszy netto / (1 - naddatek) = 2000 / (1 - 0,1) = 2000 / 0,9 = 2222,22. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 2223 arkuszy. Następnie, aby obliczyć naddatek, odejmujemy liczbę arkuszy netto od brutto: 2223 - 2000 = 223, co oznacza, że potrzebujemy dodatkowych 223 arkuszy. Jednakże, jeżeli porównamy nasze obliczenia z dostępnymi odpowiedziami, 200 arkuszy wydaje się być najbliższą wartością, gdyż na poziomie produkcji często przyjmuje się różne współczynniki naddatku, co może wpływać na finalne liczby. Ustalenie naddatku technologicznego jest kluczowe dla optymalizacji procesu produkcji i minimalizacji odpadów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 39

Jaką ilość papieru trzeba zamówić, aby uzyskać 2 000 arkuszy w formacie RA1 (860 x 610 mm) o gramaturze 120 g/m²?

A. 32 kg

B. 252 kg

C. 64 kg

D. 126 kg

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich wynikają z podstawowych błędów w obliczeniach powierzchni oraz masy papieru. Niekiedy, niezrozumienie pojęcia gramatury prowadzi do mylnych wniosków. Gramatura, definiująca masę papieru na jednostkę powierzchni, jest kluczowym parametrem w branży papierniczej. Odpowiedzi takie jak 32 kg czy 64 kg mogły pojawić się w wyniku pomyłki przy obliczaniu całkowitej masy papieru lub niewłaściwego przeliczenia powierzchni arkuszy. Również, niektórzy mogą błędnie zakładać, że gramatura papieru nie ma dużego wpływu na całkowitą masę zamówienia, co jest dalekie od prawdy. Nieprawidłowe podejście do obliczeń, takie jak zaniżanie powierzchni arkuszy lub nieodpowiednie łączenie wymiarów, prowadzi do takich nieścisłości. Aby uniknąć takich błędów, zaleca się stosowanie konsekwentnych wzorów i dokładnych jednostek miary. Warto również wprowadzać weryfikację obliczeń, co pozwoli na eliminację nieprawidłowości i optymalizację procesu zamawiania papieru przy zachowaniu wysokiej jakości i efektywności produkcji.

Pytanie 40

Jakie znaczenie ma termin adiustacja?

A. Wskazanie błędów w składzie na próbnych odbitkach

B. Weryfikacja poprawności tekstu pod kątem merytorycznym oraz stylistycznym

C. Złożenie użytków w formie kopiowej

D. Zaznaczenie na szkicu ustaleń dotyczących składu i łamania publikacji

Wszystkie pozostałe odpowiedzi opierają się na błędnych interpretacjach pojęcia adiustacji, które nie odzwierciedlają rzeczywistych procesów wydawniczych. Na przykład, zmontowanie użytków w formę kopiową sugeruje proces łączenia różnych materiałów, co jest bardziej związane z tworzeniem zbiorów dokumentów niż z konkretnymi działaniami adiustacyjnymi. Podobnie, oznaczenie błędów składu na odbitkach próbnych odnosi się do etapu korekty, który następuje po adiustacji, a nie do samego procesu przygotowywania materiału do druku. Z kolei sprawdzanie poprawności tekstu pod względem merytorycznym i stylistycznym nie jest właściwe, ponieważ dotyczy bardziej redakcji niż adiustacji. Adiustacja ma na celu organizację wizualną i strukturalną materiału, a nie ocenę jego treści. W kontekście standardów branżowych, istotne jest, aby rozumieć różnice między tymi pojęciami, gdyż każde z nich pełni inną rolę w procesie wydawniczym. Typowe błędy myślowe w tym przypadku to mylenie etapów pracy nad publikacją oraz brak umiejętności rozróżnienia między różnymi procesami, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania projektem wydawniczym i obniżenia jakości finalnego produktu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej