Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 8 lipca 2025 22:45
Data zakończenia: 8 lipca 2025 22:58

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zaleca się sadzenie roślin liściastych, które są wrażliwe na mróz, metodą z odkrytym systemem korzeniowym

A. wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji roślin.

B. wiosną, zaraz po rozpoczęciu wegetacji roślin.

C. latem, w pełnym okresie wegetacji roślin.

D. jesienią, przed zakończeniem wegetacji roślin.

Sadzenie wrażliwych na mróz roślin liściastych metodą z odkrytym systemem korzeniowym wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji roślin, jest najlepszym podejściem z kilku powodów. Po pierwsze, przed rozpoczęciem wegetacji rośliny są w stanie spoczynku, co minimalizuje ryzyko stresu transplantacyjnego. W tym okresie rośliny mają mniejsze zapotrzebowanie na wodę i składniki odżywcze, co sprawia, że adaptacja do nowego miejsca jest łatwiejsza. Dodatkowo, sadzenie wiosną pozwala roślinom na lepsze ukorzenienie się, zanim pojawią się chłodniejsze temperatury jesienią. Przykładem może być sadzenie takich roślin jak hortensje czy magnolie, które preferują wiosenne warunki, sprzyjające ich prawidłowemu wzrostowi. Ponadto, zgodnie z zasadami agrotechniki, ważne jest, aby przy sadzeniu uwzględniać lokalne warunki klimatyczne oraz rodzaj gleby, co dodatkowo podnosi szanse na sukces i zdrowy rozwój roślin. Warto również zwrócić uwagę na to, aby przygotować glebę poprzez poprawę jej struktury i odżywienia, co wspiera rośliny w pierwszym etapie wzrostu.

Pytanie 2

Jak powinno się umiejscowić rośliny, aby osiągnąć efekt głębi przestrzennej?

A. Rośliny średniej wysokości na pierwszym planie, a w tle niższe

B. Na pierwszym planie rośliny w zimnych kolorach, a w tle w ciepłych barwach

C. Wyższe rośliny na pierwszym planie, a z tyłu niższe

D. Na pierwszym planie rośliny o ciepłych kolorach, a w tle w zimnej kolorystyce

Wybór roślin na podstawie ich wysokości albo koloru w sposób przedstawiony w niepoprawnych odpowiedziach nie uwzględnia fundamentalnych zasad kompozycji przestrzennej. Sadzenie wyższych roślin na pierwszym planie może prowadzić do zatarcia granic przestrzennych, co skutkuje nieczytelną kompozycją. Rośliny średniej wysokości na pierwszym planie również nie tworzą iluzji głębi, ponieważ ich położenie nie wykorzystuje zasady kontrastu wizualnego, która jest kluczowa dla tworzenia efektu przestrzenności. Ponadto, zasady dotyczące temperatury kolorów wskazują, że ciepłe kolory lepiej nadają się do przyciągania uwagi, podczas gdy zimne kolory są bardziej odpowiednie do tła. Dlatego umiejscowienie roślin o zimnych barwach na pierwszym planie oraz ciepłych w tle prowadzi do nieefektywnego użycia palety kolorów, co zubaża wizualne doznania. W kontekście projektowania krajobrazu, dobrze jest stosować techniki, które uwzględniają zarówno wysokość, jak i kolor roślin, zgodnie z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieharmonijnego i mniej atrakcyjnego widoku, co nie spełnia oczekiwań zarówno estetycznych, jak i funkcjonalnych w kontekście ogrodnictwa.

Pytanie 3

Jakie rośliny występują w zbiorowiskach przywodnych?

A. grążela żółtego i osoki aloesowatej

B. żurawiny błotnej i dąbrówki kosmatej

C. rogatka sztywnego i moczarki kanadyjskiej

D. trzciny pospolitej i pałki wąskolistnej

Zbiorowiska przywodne, często występujące w pobliżu zbiorników wodnych, są charakterystyczne dla ekosystemów o dużej wilgotności i dużym zróżnicowaniu florystycznym. Trzcina pospolita (Phragmites australis) i pałka wąskolistna (Schoenoplectus triqueter) to dwa kluczowe gatunki roślin, które dominują w takich zbiorowiskach. Trzcina pospolita jest rośliną o silnych, elastycznych łodygach, która pełni istotną rolę w stabilizacji brzegów zbiorników oraz w filtracji wody. Jej obecność sprzyja bioróżnorodności, tworząc siedliska dla wielu organizmów, w tym ptaków, owadów oraz ryb. Pałka wąskolistna, z kolei, jest rośliną, która przyczynia się do zwiększenia retencji wody oraz wspomaga procesy biologiczne zachodzące w strefach przybrzeżnych. Oba te gatunki są także wykorzystywane w rekultywacji terenów zdegradowanych oraz w programach ochrony przyrody, co podkreśla ich znaczenie dla zrównoważonego rozwoju i ochrony ekosystemów wodnych.

Pytanie 4

Jasny, pudrowaty osad grzybni oraz zarodników, zauważalny na liściach, to

A. fuzarioza

B. rdza

C. plamistość liści

D. mączniak prawdziwy

Fuzarioza to grupa chorób roślin wywołanych przez różne gatunki grzybów z rodzaju Fusarium. Objawy fuzariozy często manifestują się jako więdnięcie roślin, zmiana kolorów liści oraz obumieranie części nadziemnych. W przeciwieństwie do mączniaka, fuzarioza nie prowadzi do powstawania mączystego nalotu, lecz raczej do degradacji tkanki roślinnej. Rdza, wywoływana przez grzyby z rodziny Puccinaceae, objawia się charakterystycznymi pomarańczowymi, brązowymi lub czarnymi plamami na liściach, w których znajdują się zarodniki, co również różni się od białego nalotu mączniaka. Plamistość liści jest chorobą objawiającą się występowaniem plam o różnych kształtach i kolorach, ale nie jest to zjawisko związane z białym nalotem grzybni, lecz raczej ze zmianami w tkance roślinnej. Błędne pojęcie może wynikać z mylenia objawów chorób grzybowych oraz ich typów, co jest powszechnym problemem w diagnostyce chorób roślin. Kluczowe jest zrozumienie różnic w objawach oraz mechanizmach działania poszczególnych patogenów, co pozwala na skuteczniejszą ochronę i zarządzanie uprawami. Właściwe diagnozowanie i klasyfikowanie chorób roślin jest niezbędne dla wdrażania adekwatnych działań ochronnych oraz minimalizowania strat w plonach.

Pytanie 5

Jakie rośliny można zalecić do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu?

A. modrzew europejski (Larix decidua), dereń biały (Cornus alba)

B. rozchodnik ostry (Sedum acre), rojnik murowy (Sempervivum tectorum)

C. sosna pospolita (Pinus sylvestris), bez lilak (Syringa vulgaris)

D. brzoza brodawkowata (Betula pendula), grusza pospolita (Pyrus communis)

Rozchodnik ostry (Sedum acre) oraz rojnik murowy (Sempervivum tectorum) to idealne rośliny do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu. Obie rośliny należą do rodziny gruboszowatych i charakteryzują się wysoką odpornością na niekorzystne warunki, takie jak susza, wiatr oraz ograniczona gleba, co czyni je doskonałym wyborem na dachy o niskiej warstwie substratu. Sedum acre ma dodatkowo właściwości przyciągające owady zapylające, co wspiera lokalny ekosystem. Rojnik murowy, z kolei, wyróżnia się estetyką oraz zdolnością do akumulacji wody, co minimalizuje ryzyko erozji podłoża. Zastosowanie tych roślin przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynków, poprzez obniżenie temperatury wewnętrznej latem oraz izolację zimą. W kontekście standardów budowlanych, zielone dachy wspierają zrównoważony rozwój i przyczyniają się do ochrony bioróżnorodności, co jest zgodne z aktualnymi trendami w architekturze ekologicznej i urbanistyce.

Pytanie 6

Głównym celem cięcia sanitarnego drzew jest

A. uzyskanie korony o odpowiedniej strukturze

B. wprowadzenie zmian w koronie z defektami budowy

C. zapobieganie naturalnemu odpadających suchych gałęzi

D. umożliwienie dopływu światła do wnętrza korony

Odpowiedź, że cięcie sanitarne drzew ma na celu zapobieganie samoistnemu odpadaniu suchych gałęzi, jest poprawna, ponieważ ta praktyka jest kluczowym elementem zarządzania zdrowiem drzew. Cięcie sanitarne polega na usuwaniu chorych, uszkodzonych lub obumarłych gałęzi, co nie tylko poprawia estetykę drzewa, ale przede wszystkim zwiększa jego bezpieczeństwo. Gdy suche gałęzie pozostają na drzewie, mogą stanowić zagrożenie dla otoczenia, szczególnie w miejscach publicznych. Regularne przeprowadzanie cięcia sanitarnego zgodnie z zasadami arborystyki pozwala na minimalizację ryzyka upadku takich gałęzi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie pielęgnacji drzew. Dodatkowo, usunięcie tych gałęzi sprzyja lepszemu przepływowi powietrza i dostępowi światła do zdrowych części korony, co z kolei wspiera ogólny rozwój drzewa. Przykładem mogą być parki miejskie, gdzie regularne cięcia sanitarne są niezbędne dla utrzymania bezpieczeństwa i estetyki przestrzeni publicznej, a także dla zdrowia roślinności.

Pytanie 7

Uzyskanie pozwolenia na budowę jest wymagane w przypadku tworzenia zbiornika wodnego o powierzchni

A. 35 m2

B. 15 m2

C. 25 m2

D. 5 m2

Wybór powierzchni zbiornika wodnego jako 5 m², 15 m² czy 25 m² jest mylny i wynika z nieścisłego rozumienia przepisów dotyczących budowy zbiorników wodnych. Powierzchnie te są poniżej progu 30 m², co może prowadzić do fałszywego wrażenia, że nie wymagają one żadnych formalności prawnych. Istnieje powszechne przekonanie, że małe zbiorniki są mniej problematyczne, co może skutkować zaniedbaniem istotnych aspektów ochrony środowiska. W rzeczywistości nawet niewielkie zbiorniki mogą mieć znaczący wpływ na lokalny ekosystem, w tym na florę i faunę, a ich budowa powinna być dokładnie przemyślana. Dodatkowo, projektując nawet mały zbiornik, warto wziąć pod uwagę aspekty takie jak retencja wody, ryzyko erozji czy zabezpieczenie przed zanieczyszczeniami. Nieprawidłowe oszacowanie wymagań prawnych może skutkować późniejszymi konsekwencjami w postaci kar administracyjnych oraz konieczności wprowadzenia kosztownych zmian w projekcie. Warto również zwrócić uwagę na to, że w praktyce budowlanej istnieją różnice regionalne w interpretacji przepisów, co dodatkowo komplikuje sytuację. Dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z lokalnymi regulacjami oraz skonsultowanie się z odpowiednimi specjalistami przed przystąpieniem do budowy jakiegokolwiek zbiornika wodnego.

Pytanie 8

Jakie gatunki krzewów ozdobnych można zalecić do uprawy w gruncie w szkółkarni usytuowanej na glebach wapiennych?

A. Kruszyna zwyczajna (Frangula alnus), bez koralowy ($ambueus racemosa)

B. Mahonia pospolita (Ilex aąuifolium), bukszpan wieczniezielony (Bwcus sempewirens)

C. Wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris), berberys Thunberga (Berberis thunbergii)

D. Róża pomarszczona (Rosa rugosa), bagno pospolite (Ledum palustre)

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) oraz bagno pospolite (Ledum palustre) to gatunki krzewów ozdobnych, które doskonale adaptują się do uprawy na glebach wapiennych. Róża pomarszczona jest ceniona za swoją odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne oraz choroby, co czyni ją idealnym wyborem do trudniejszych warunków glebowych. Dodatkowo, charakteryzuje się pięknymi, pachnącymi kwiatami, które przyciągają owady zapylające, co jest korzystne dla ekosystemu. Bagno pospolite, z kolei, jest rośliną, która preferuje wilgotne, ale dobrze zdrenowane gleby, a jego obecność w ogrodzie może wprowadzić element naturalności. Oba gatunki wymagają minimalnej pielęgnacji, co czyni je atrakcyjnymi dla amatorów i profesjonalistów zajmujących się ogrodnictwem. Wybór odpowiednich roślin do uprawy w gospodarstwie szkółkarskim na glebach wapiennych powinien być zgodny z ich wymaganiami wodnymi i pH, a oba te gatunki spełniają te standardy, co potwierdzają liczne badania na temat ich uprawy.

Pytanie 9

Określ typ terenu zieleni, gdzie elementem architektury może być wolnostojąca donica z drewna, osadzona na żeliwnej podstawie?

A. Boisko sportowe

B. Ogród etnograficzny

C. Deptak w parku miejskim

D. Plac zabaw dla małych dzieci

Deptak w parku miejskim to naprawdę fajne miejsce, które ma wiele funkcji. Te drewniane donice na żeliwnej podstawie? Super sprawa! Przede wszystkim służą do sadzenia roślin, które dodają koloru i życia w okolicy. Rośliny nie tylko wyglądają dobrze, ale też poprawiają jakość powietrza, co jest ważne dla wszystkich, którzy korzystają z deptaka. Materiały, takie jak drewno i żeliwo, wpisują się w coraz bardziej popularny trend zrównoważonego rozwoju, gdzie naturalne surowce są na czołowej pozycji. Dobrze by było, żeby te donice były dostosowane do lokalnego klimatu i wymagań roślin, bo to ma znaczenie. W architekturze krajobrazu, takie elementy mogą sprawić, że przestrzeń publiczna staje się bardziej przyjazna i zachęca do integracji społecznej. Co więcej, donice mogą być zmieniane w zależności od pory roku, co sprawia, że deptak staje się bardziej dynamiczny i dostosowany do różnych wydarzeń. W skrócie, dobrze zaprojektowana zieleń, jak te donice, to kluczowy element w tworzeniu miłych miejsc dla mieszkańców.

Pytanie 10

Które obszary zieleni nie mają właściwości izolacyjnych?

A. Przeciwpiaskowe

B. Przeciwwiatrowe

C. Przeciwśniegowe

D. Przeciwerozyjne

Pasy zieleni przeciwwiatrowe, przeciwpiaskowe oraz przeciwśniegowe, mimo że pełnią ważne funkcje w ochronie środowiska, różnią się od pasów przeciwerozyjnych. Pasy przeciwwiatrowe są zakładane w celu minimalizacji wpływu wiatru na uprawy oraz obszary zabudowane. Ich głównym celem jest ochrona roślinności oraz poprawa mikroklimatu, co pozwala na zwiększenie plonów i zmniejszenie strat spowodowanych niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Z kolei pasy przeciwpiaskowe mają na celu zatrzymywanie piasku i zapobieganie jego przemieszczaniu się, co jest szczególnie istotne w rejonach pustynnych i w pobliżu terenów wydmowych. Natomiast pasy przeciwśniegowe działają na rzecz minimalizacji osiadania śniegu w obszarach, gdzie może to prowadzić do uszkodzeń infrastruktury czy upraw. Często są one stosowane w rejonach górskich. W kontekście odpowiedzi, błędem jest mylenie funkcji ochronnych tych pasów z funkcją izolacyjną, co jest podstawowym nieporozumieniem. Użytkownicy mogą nie dostrzegać, że każda z tych form ochrony ma swoje specyficzne zastosowanie i cele, a ich prawidłowe zrozumienie jest kluczowe dla efektywnego planowania przestrzennego oraz zarządzania terenami inwestycyjnymi. Zatem, koncentrując się na zastosowaniach tych pasów, można zauważyć, że ich rolą nie jest izolacja, lecz ochrona przed różnymi niekorzystnymi zjawiskami w środowisku.

Pytanie 11

Do stworzenia kwietnika nie powinno się wybierać roślin

A. tęgich

B. wzburzonych

C. masywnych

D. niewielkich

Wybór krępych lub jędrnych roślin do założenia kwietnika może wydawać się sensowny, jednak obie te kategorie niekoniecznie są najlepszym rozwiązaniem, jeśli chodzi o osiągnięcie estetycznego i zrównoważonego efektu. Krępe rośliny, mimo że mogą być atrakcyjne, często ograniczają przestrzeń i nie pozwalają na właściwe ukierunkowanie wzrostu innych, bardziej wrażliwych gatunków. Jędrne rośliny z kolei, choć silne i zdrowe, nie zawsze wpisują się w zamierzenia projektowe, które zakładają różnorodność i złożoność kompozycji. Zastosowanie roślin niskich, takich jak niektóre gatunki bylin czy jednorocznych kwiatów, może również prowadzić do problemu z ich widocznością oraz funkcjonalnością w obrębie kwietnika, szczególnie gdy są posadzone wśród roślin o większej wysokości. Typowym błędem jest myślenie, że większa ilość jednorodnych roślin o niskim wzroście stworzy harmonijną przestrzeń. W rzeczywistości, różnorodność wzrostu i pokroju roślin jest kluczowa dla estetyki oraz biologicznej różnorodności. Warto pamiętać, że odpowiednie planowanie i dostosowanie wyboru roślin do specyfiki miejsca, jak i ich wzajemnych interakcji, są fundamentami zrównoważonego projektowania ogrodów.

Pytanie 12

Podczas wykonywania pomiarów w terenie pracownik doznał kontuzji nogi. Osoba ta skarży się na ból w nodze, a istnieje podejrzenie skręcenia stawu skokowego. Jaką pomoc przedmedyczną powinien otrzymać pracownik?

A. Nałożyć na staw skokowy jałowy opatrunek

B. Powiadomić przełożonego o incydencie

C. Unieruchomić nogę

D. Podać poszkodowanemu lek przeciwbólowy

Poddawanie się niewłaściwym procedurom w sytuacji urazu stawu skokowego może prowadzić do pogorszenia stanu poszkodowanego. Zawiadomienie przełożonego jest oczywiście ważnym krokiem, jednak nie powinno być traktowane jako pierwsza reakcja na uraz. Kluczowym zadaniem osoby udzielającej pierwszej pomocy jest zapewnienie bezpieczeństwa poszkodowanemu i minimalizacja ryzyka dalszych obrażeń, co wymaga natychmiastowego działania. Podanie leków przeciwbólowych może wydawać się korzystne, ale należy pamiętać, że mogą one maskować objawy, co w sytuacji urazu stawu skokowego jest niewłaściwe. Osoba odpowiedzialna za pierwszą pomoc powinna skupić się na ocenie stanu zdrowia ofiary oraz na udzieleniu jej wsparcia fizycznego przed podjęciem decyzji o medykamentach. Dodatkowo założenie jałowego opatrunku na staw skokowy w sytuacji, gdy nie ma otwartych ran, jest zbędne i nieadekwatne. W przypadku urazów stawów, najważniejszym działaniem jest unieruchomienie, które zapobiega dalszemu uszkodzeniu tkanek. W każdej sytuacji pierwszej pomocy kluczowe jest zrozumienie, że niewłaściwe działanie może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego niezbędna jest znajomość podstawowych zasad pierwszej pomocy w przypadku kontuzji kończyn.

Pytanie 13

Jakie obiekty zaliczają się do kategorii zieleni?

A. terenów zieleni otwartych

B. leśnych szlaków turystycznych

C. muraw stadionów

D. ogrodów botanicznych

Zieleńce to tereny zieleni otwartej, które pełnią istotną rolę w poprawie jakości życia mieszkańców miast i wsi. Są to obszary, które są przeznaczone do rekreacji, relaksu oraz kontaktu z naturą. Zieleńce często są wypełnione różnorodnymi roślinami, co wpływa na bioróżnorodność oraz estetykę przestrzeni publicznych. Przykładami zastosowania zielence są parki, skwery oraz tereny przy budynkach użyteczności publicznej, które spełniają funkcje ekologiczne, społeczne i rekreacyjne. W kontekście zarządzania przestrzenią miejską, zielence są kluczowe dla zrównoważonego rozwoju, przyczyniając się do zmniejszenia zanieczyszczeń powietrza, poprawy mikroklimatu i zwiększenia retencji wody. Standardy dotyczące projektowania terenów zieleni, takie jak te zawarte w dokumentach dotyczących planowania przestrzennego, podkreślają znaczenie zielenców w kontekście rozwoju urbanistycznego.

Pytanie 14

Obcinanie drzew oraz krzewów w celu uzyskania form sztucznie stworzonych, takich jak szpalery i formowane żywopłoty, polega na

A. przycinaniu pędów tegorocznych w sezonie jesiennym

B. corocznym obcinaniu drzew i krzewów w pełnym wzroście

C. kilkukrotnym przycinaniu pędów w każdym sezonie wegetacyjnym

D. corocznym przycinaniu młodych pędów w okresie wiosny

Przycinanie tegorocznych pędów w okresie jesiennym nie jest skuteczną metodą formowania drzew i krzewów, ponieważ jesienią rośliny przechodzą w stan spoczynku, a ich zdolność do regeneracji jest znacznie ograniczona. Przycinanie w tym okresie może prowadzić do uszkodzenia roślin, ponieważ niskie temperatury i ewentualne przymrozki mogą spowodować, że rany po cięciu nie zdążą się zagoić, co otwiera drzwi dla chorób i szkodników. Coroczne cięcie drzew i krzewów w pełni wyrośniętych, choć może wydawać się rozsądne, nie uwzględnia specyfiki ich wzrostu oraz potrzeb w danym sezonie wegetacyjnym. Każda roślina ma swoje wymagania dotyczące czasu i sposobu cięcia, a niewłaściwe podejście może skutkować ich osłabieniem. Coroczne przycinanie młodych pędów w okresie wiosennym również nie jest zalecane w kontekście kształtowania form sztucznych, ponieważ młode pędy wymagają delikatniejszego traktowania, aby mogły swobodnie rosnąć i rozwijać się. Właściwe podejście do formowania roślin powinno koncentrować się na regularnym, kilkukrotnym przycinaniu w ciągu sezonu wegetacyjnego, co nie tylko sprzyja lepszemu wyglądowi, ale i zdrowiu roślin. W praktyce oznacza to, że przycinanie powinno być dostosowane do specyficznych potrzeb roślin oraz ich cyklu życia, co jest kluczowe dla efektywnej pielęgnacji zieleni.

Pytanie 15

Jakie głównie skutki dla miasta ma obecność zadrzewień, parków i zieleńców?

A. nasycenie powietrza jonami dodatnimi

B. zwiększenie temperatury otoczenia

C. zmniejszenie wilgotności powietrza

D. zatrzymanie wód opadowych w glebie

Obserwując wpływ zadrzewień oraz przestrzeni zielonych na mikroklimat miejski, nie można zgodzić się z koncepcją obniżenia wilgotności powietrza. Wręcz przeciwnie, roślinność, w tym drzewa i krzewy, ma tendencję do zwiększania wilgotności powietrza poprzez proces transpiracji, w którym rośliny oddają parę wodną do atmosfery. W związku z tym obecność zieleni w mieście sprzyja utrzymaniu wyższej wilgotności, co jest korzystne dla mieszkańców, a także dla lokalnej flory i fauny. Ponadto, wyższa temperatura otoczenia w miastach nie jest rezultatem zadrzewień, ale raczej efektem miejskiej wyspy ciepła, który występuje w obszarach z wysoką urbanizacją i niską ilością zieleni. Zadrzewienia mogą wręcz działać jako naturalne chłodzenie, redukując temperaturę poprzez cień i parowanie. Dodatkowo nasycenie powietrza jonami dodatnimi nie jest typowym efektem obecności zieleni. Rzeczywiście, roślinność może wpływać na jakość powietrza, ale to nie jest związane bezpośrednio z produkcją jonów dodatnich. Często błędne wyobrażenia o wpływie zieleni na lokalny mikroklimat wynikają z niepełnego zrozumienia procesów ekologicznych oraz interakcji między elementami środowiska miejskiego. Dlatego tak ważne jest prowadzenie badań oraz edukacja w tym zakresie, aby rozwiać mity i promować efektywne zarządzanie przestrzenią miejską, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 16

W piaskownicach piasek powinien być wymieniany

A. co tydzień

B. raz w miesiącu

C. raz w roku

D. co pięć lat

Wymiana piasku co pięć lat, raz w miesiącu lub co tydzień nie jest praktykowana ani zalecana w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Tak długi interwał wymiany, jak co pięć lat, może prowadzić do gromadzenia się niebezpiecznych zanieczyszczeń, co może stanowić zagrożenie dla zdrowia dzieci. Piasek w piaskownicach wymaga regularnej konserwacji, a jego jakość może się dramatycznie pogorszyć w krótkim czasie. Regularne czyszczenie i wymiana powinny być dostosowane do intensywności korzystania z piaskownicy oraz warunków atmosferycznych. W przypadku wymiany raz w miesiącu lub co tydzień, koszty i zasoby mogą być nieproporcjonalnie wysokie w porównaniu do rzeczywistych potrzeb. Piaskownica, która jest użytkowana sporadycznie, prawdopodobnie nie wymaga tak częstej wymiany, jednak regularna inspekcja jest kluczowa, aby zidentyfikować potencjalne zanieczyszczenia. Praktyka wymiany piasku powinna być oparta na zasadach zarządzania jakością przestrzeni zabaw, które uwzględniają warunki eksploatacji, lokalizację oraz rodzaj użytkowników. Należy pamiętać, że zdrowie dzieci jest najważniejsze, a zbyt rzadkie lub zbyt częste wymiany piasku mogą prowadzić do problemów, które można łatwo uniknąć przez wdrożenie rozsądnych praktyk utrzymania.

Pytanie 17

Aby chronić system korzeniowy drzewa, które zostało częściowo odsłonięte w wyniku przeprowadzonych krótkotrwałych wykopów, należy wdrożyć

A. otoczenie kamieniami.

B. intensywne nawadnianie.

C. ekranowanie.

D. obłożenie deskom.

Obłożenie deskami, obfite podlewanie oraz obudowanie kamieniami to metody, które w praktyce mogą wydawać się atrakcyjne, ale nie zapewniają efektywnej ochrony dla systemu korzeniowego drzewa. Obłożenie deskami może wprowadzić dodatkowe obciążenie na korzenie, co w konsekwencji prowadzi do ich uszkodzenia. Drewno, mimo że jest materiałem organicznym, nie pozwala na swobodny przepływ powietrza oraz wody, co jest kluczowe dla zdrowia korzeni. Obfite podlewanie, chociaż może wydawać się korzystne, nie rozwiązuje problemów związanych z mechanicznymi uszkodzeniami systemu korzeniowego. W rzeczywistości nadmiar wody może prowadzić do przemoczenia gleby oraz rozwoju chorób grzybowych. Ostatecznie, obudowanie kamieniami może stworzyć barierę, która z kolei ogranicza przestrzeń dla korzeni do rozwoju, co prowadzi do ich osłabienia i potencjalnej degradacji drzewa. Podsumowując, podejścia te są często wynikiem błędnego zrozumienia, jak należy chronić rośliny podczas prac budowlanych, a ich stosowanie w praktyce przynosi więcej szkód niż korzyści, co jest sprzeczne z zasadami dobrej praktyki w arborystyce.

Pytanie 18

Aby zneutralizować kwasowość gleby w ogrodzie, co kilka lat powinno się stosować nawożenie

A. kizerytem

B. kompostem

C. torfem

D. dolomitem

Stosowanie kompostu, kizerytu i torfu do odkwaszania gleby to niezbyt trafne podejście w przypadku gleb z niskim pH. Kompost jest na pewno wartościowy, bo to naturalny nawóz, ale nie za bardzo podnosi pH gleby. Jego główną zaletą jest to, że poprawia strukturę gleby i dostarcza składników odżywczych. Kizeryt, który zawiera siarczan potasu, może dostarczyć potasu, ale nie alkalizuje gleby. No a torf... on jest kwaśny i może jeszcze bardziej obniży pH, co na pewno nie jest tym, czego potrzebują gleby z nadmiarem kwasów. Często mylimy nawozy organiczne z ich zdolnością do zmiany pH gleby, a to duży błąd. W ogrodnictwie dobrze jest regularnie badać glebę i dopasowywać nawożenie do jej potrzeb. To pozwala lepiej zarządzać zasobami i dbać o zdrowie roślin. Pamiętajmy, że podejście do nawożenia powinno uwzględniać specyfikę gleby oraz wymagania roślin, a nie tylko polegać na wrzucaniu organicznych materiałów bez zastanowienia.

Pytanie 19

Przygotowując podłoże do ukorzeniania sadzonek, jaką mieszaninę należy przygotować?

A. torfu z piaskiem

B. torfu z gliną

C. gliny z piaskiem

D. kory z perlitem

Hmm, mieszanka kory z perlitem może wydawać się okej, ale nie do końca zapewnia to, czego potrzebują młode rośliny. Kora szybko wysycha, co może być problemem. Z drugiej strony z gliny z piaskiem to chyba też nie najlepszy pomysł, bo może zrobić się zbyt zbita ziemia i korzenie będą miały problem z oddychaniem. No i ta glina może zatrzymywać za dużo wody, co stwarza ryzyko dla roślin, bo mogą pojawić się grzyby. Ogólnie rzecz biorąc, takie zestawienia mogą wyglądać dobrze, ale często prowadzą do frustracji ogrodników, którzy nie rozumieją, czemu ich rośliny nie rosną jak powinny. Kluczowe jest, żeby dobrze ocenić potrzeby roślin i ich wymagania, inaczej można źle dobrać podłoże.

Pytanie 20

Kiedy powinno być przeprowadzone pierwsze cięcie górnej części posadzonych roślin liściastych, z których latem ma być stworzony żywopłot?

A. W drugim roku po zasadzeniu

B. Bezpośrednio po zasadzeniu

C. Tuż przed zasadzeniem

D. W trzecim roku po zasadzeniu

Decyzja o przycinaniu roślin liściastych w niewłaściwym momencie może prowadzić do niepożądanych efektów, a także opóźnić rozwój żywopłotu. Wybór drugiego roku po posadzeniu jako momentu przycinania jest znaczącym błędem, ponieważ rośliny potrzebują czasu na zaaklimatyzowanie się w nowym środowisku i zbudowanie silnego systemu korzeniowego. Przycięcie w tym czasie mogłoby osłabić młode rośliny, które jeszcze nie ustabilizowały swojego wzrostu. Z kolei cięcie tuż przed posadzeniem jest niepraktyczne, gdyż rośliny jeszcze nie mają możliwości adaptacji do nowego miejsca. Dodatkowo, przycinanie przed sadzeniem może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń, ponieważ rośliny potrzebują swoich liści do fotosyntezy, co jest kluczowe w procesie ukorzeniania. W przypadku trzeciego roku po posadzeniu, rośliny mogą być już dobrze rozwinięte, ale zbyt późne cięcie może skutkować niepożądanym wzrostem i niekontrolowanym rozkładem gałęzi, co utrudnia formowanie pożądanego kształtu żywopłotu. Ważne jest, aby podejmować decyzje o przycinaniu na podstawie zdrowia roślin i ich etapu wzrostu, a nie na podstawie założonych terminów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi.

Pytanie 21

Nie powinno się sadzić roślin z nagim systemem korzeniowym

A. krzewów owocowych

B. roślin wodnych

C. roślin iglastych

D. róż rabatowych

Sadzenie róż rabatowych czy krzewów owocowych z nagim systemem korzeniowym też może sprawiać problemy, chociaż nie aż tak jak u roślin iglastych. Róże rabatowe mogą być sadzone wczesną wiosną, kiedy są w spoczynku, ale ogólnie lepiej im z korzeniami. Odpowiednie podlewanie i pielęgnacja mogą pomóc im się przyzwyczaić. Co do krzewów owocowych, jak maliny czy porzeczki, to one też mogą się udać bez korzeni, ale musisz zwracać uwagę na wilgotność gleby, bo mogą mieć ciężko z wodą. Rośliny wodne to już inna bajka, można je sadzić bez korzeni, ale trzeba pamiętać o głębokości wody. Nie można traktować wszystkich roślin tak samo, bo każda ma swoje wymagania. Dlatego warto wiedzieć, czego każda roślina potrzebuje, żeby nie tracić czasu i pieniędzy. Na pewno dobrze jest zbadać wymagania gleby i wilgotności przed sadzeniem, to powinno być standardem przy każdej uprawie.

Pytanie 22

Cegła szamotowa służy do produkcji

A. nawierzchni parkingowych

B. okładzin elewacyjnych na ścianach

C. nawierzchni dla pieszych

D. okładzin termicznych w kominkach

Cegła szamotowa jest materiałem ogniotrwałym, doskonałym do zastosowań w wysokotemperaturowych warunkach, takich jak kominki czy piece. Jej struktura chemiczna, zawierająca dużą ilość tlenku glinu, sprawia, że jest w stanie wytrzymać ekstremalne temperatury, co czyni ją idealnym wyborem do okładzin termicznych w kominkach. Cegła szamotowa nie tylko charakteryzuje się wysoką odpornością na ogień, ale także na szoki termiczne, co jest istotne w kontekście użytkowania kominków, gdzie temperatury mogą gwałtownie się zmieniać. Dodatkowo, cegła ta wykazuje doskonałe właściwości izolacyjne, co pozwala na efektywne prowadzenie ciepła i utrzymanie wysokiej temperatury wewnątrz kominka. W praktyce, cegły szamotowe są często używane do budowy palenisk, wkładów kominkowych oraz pieców chlebowych, gdzie ich odporność na wysoką temperaturę jest kluczowa. Zgodnie z normami dotyczącymi materiałów budowlanych, stosowanie cegły szamotowej w takich zastosowaniach jest zalecane dla zapewnienia trwałości i efektywności energetycznej konstrukcji.

Pytanie 23

Aby optycznie zmniejszyć i zwiększyć wysokość przestrzeni, należy zastosować rośliny

A. niskie o kształcie rozłożystym

B. niskie o kształcie kulistym

C. wysokie o kształcie zwisającym

D. wysokie o kształcie kolumnowym

Wybór roślin wysokich o pokroju kolumnowym jest kluczowy w celu optycznego zawężenia i podwyższenia przestrzeni. Tego typu rośliny, dzięki swojej wąskiej i wyprostowanej formie, tworzą eleganckie linie pionowe, które optycznie kierują wzrok ku górze, co sprawia, że przestrzeń wydaje się wyższa i bardziej przestronna. Kolumnowe pokroje roślin, takie jak tuje czy niektóre odmiany drzew iglastych, są często wykorzystywane w ogrodach, aby wprowadzić wyrafinowany styl oraz zdefiniować strefy w przestrzeni zewnętrznej. W praktyce, stosowanie takich roślin w połączeniu z niskimi elementami, jak rabaty kwiatowe, podkreśla różnorodność i może tworzyć interesujące kompozycje wizualne. Ponadto, standardy projektowania krajobrazu zalecają użycie roślinności, która nie tylko spełnia funkcje estetyczne, ale także ekologiczne, co czyni wybór roślin kolumnowych doskonałym rozwiązaniem dla zrównoważonego rozwoju przestrzeni.

Pytanie 24

Jaki sposób nawożenia nawozami azotowymi jest odpowiedni dla roślin z długim okresem wegetacji?

A. Raz wiosną

B. Dwa razy - po raz pierwszy wiosną, po raz drugi latem

C. Raz jesienią

D. Dwa razy - po raz pierwszy latem, po raz drugi jesienią

Nawóz azotowy jest istotnym czynnikiem w uprawach, jednak niewłaściwy rozkład terminu jego aplikacji może prowadzić do nieefektywności oraz strat w plonach. Zastosowanie jednorazowego nawożenia, które ma miejsce na wiosnę lub jesienią, może skutkować niewystarczającą dostępnością azotu dla roślin w kluczowych momentach ich rozwoju. W przypadku upraw z długim okresem wegetacji, jednorazowe nawożenie na wiosnę może nie dostarczyć roślinom wszystkich niezbędnych składników odżywczych w późniejszych fazach wzrostu, co prowadzi do ich osłabienia oraz obniżenia plonów. Z kolei nawożenie jesienne, mimo że może wydawać się korzystne, naraża rośliny na ryzyko wypłukiwania azotu z gleby w okresie zimowym, co skutkuje brakiem dostępności tych składników wiosną, kiedy rośliny zaczynają intensywnie rosnąć. Dodatkowo, brak podziału nawożenia na dwa etapy może prowadzić do nadmiaru azotu w jednym momencie, co z kolei może powodować stres azotowy, a także negatywnie wpływać na jakość plonów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie dynamiki rozwoju roślin oraz ich potrzeb w różnych fazach wegetacji, co pozwala na skuteczne zarządzanie nawożeniem i osiąganie optymalnych rezultatów w produkcji roślinnej.

Pytanie 25

Bagno zwyczajne (Ledum palustre) jest rośliną typową dla ekosystemu

A. suchego

B. bagiennego

C. świeżego

D. wilgotnego

Bagno zwyczajne (Ledum palustre) jest rośliną, która idealnie przystosowuje się do warunków panujących w borach bagiennych. Te tereny charakteryzują się wysoką wilgotnością oraz specyficznymi, często ubogimi w składniki odżywcze glebami, które są nasycone wodą przez dłuższy czas. Roślina ta preferuje siedliska, w których gleba jest stale wilgotna, co pozwala jej na prawidłowy rozwój. Bagno zwyczajne odgrywa ważną rolę w ekosystemie, będąc nie tylko źródłem pożywienia dla niektórych owadów, ale także miejscem schronienia dla różnorodnych organizmów. Zastosowanie wiedzy o tej roślinie ma znaczenie praktyczne, zwłaszcza w kontekście ochrony środowiska i zarządzania ekosystemami leśnymi. Właściwe rozpoznawanie siedlisk bagnistych i ich charakterystyka są kluczowe w planowaniu działań konserwatorskich oraz w prowadzeniu badań nad bioróżnorodnością. Warto zwrócić uwagę na to, jak Bagno zwyczajne współtworzy bioróżnorodność typową dla borów bagiennych oraz jak wpływa na cykle biogeochemiczne w tych ekosystemach.

Pytanie 26

Regularne koszenie trawy sprzyja

A. rozwojowi filcu z mchu.

B. infekcjom wywołanym przez grzyby.

C. wzrostowi chwastów.

D. tworzeniu gęstej murawy.

Częste koszenie trawników jest kluczowym elementem pielęgnacji, który sprzyja powstawaniu gęstej murawy. Regularne przycinanie trawy stymuluje wzrost bocznych pędów, co prowadzi do zagęszczenia roślinności. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk w ogrodnictwie, optymalna wysokość koszenia powinna wynosić od 3 do 5 cm w zależności od gatunku trawy. Utrzymanie tej wysokości nie tylko poprawia estetykę trawnika, ale także zwiększa jego odporność na suszę i choroby. Ponadto, częste koszenie zapobiega zakwitaniu trawy, co z kolei utrudnia rozwój chwastów. Przykładem skutecznej strategii pielęgnacji jest stosowanie noży koszących o różnych wysokościach, co pozwala na lepsze dopasowanie do specyficznych potrzeb danego trawnika. Dodatkowo, regularne koszenie przyczynia się do równomiernego rozkładu składników odżywczych i poprawia ogólną kondycję gleby, co jest kluczowe dla długoterminowego zdrowia murawy.

Pytanie 27

Przed posadzeniem róż z gołymi korzeniami należy przyciąć ich system korzeniowy do około

A. 20-25 cm

B. 40-50 cm

C. 10-15 cm

D. 5-10 cm

Nieprawidłowe podejście do przycinania korzeni róż przed ich sadzeniem może prowadzić do wielu problemów, które wpływają na ich późniejszy rozwój. Odpowiedzi sugerujące długości takie jak 5-10 cm, 40-50 cm czy 10-15 cm są niewłaściwe z kilku powodów. Przycięcie korzeni do długości 5-10 cm jest zdecydowanie zbyt krótkie. Tak krótki system korzeniowy może nie zapewnić roślinie wystarczających zasobów do przetrwania i dalszego wzrostu. Zbyt krótkie korzenie mogą również prowadzić do słabego ukorzenienia, co z kolei skutkuje osłabioną rośliną i zwiększoną podatnością na choroby. Z drugiej strony, długość 40-50 cm jest nieadekwatna, gdyż korzenie w tej długości mogą być trudniejsze do pomieszczenia w dołku podczas sadzenia, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia. Ponadto, dłuższe korzenie mogą być bardziej narażone na złamania podczas transportu i sadzenia. Odpowiedź dotycząca 10-15 cm również nie jest wystarczająca, gdyż może okazać się, że roślina nie ma wystarczających zasobów do rozwoju. Optymalna długość 20-25 cm pozwala równocześnie na efektywne ukorzenienie, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu rośliny. W praktyce, kluczowe jest, aby przycinając korzenie róż, mieć na uwadze ich odpowiednią długość, co jest zgodne z zaleceniami ekspertów i standardami ogrodniczymi.

Pytanie 28

Co można uznać za cechy charakterystyczne upraw w szklarni?

A. całoroczna produkcja, niezależna od warunków atmosferycznych

B. długi czas trwania produkcji, wynikający z niekorzystnych warunków atmosferycznych

C. ograniczenie w zakresie wyboru roślin

D. sezonowość upraw uzależniona od warunków atmosferycznych

Wielu producentów i entuzjastów ogrodnictwa mylnie utożsamia produkcję szklarniową z sezonowością upraw, co jest niezgodne z podstawową zasadą tego typu hodowli. Sezonowość uprawy uzależniona od warunków klimatycznych, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, jest cechą charakterystyczną tradycyjnego rolnictwa, w którym czynniki atmosferyczne mają ogromny wpływ na rodzaj oraz jakość plonów. W szklarni, dzięki zastosowaniu technologii umożliwiających kontrolowanie mikroklimatu, możliwe jest prowadzenie upraw przez cały rok, co stanowi istotną zaletę tej metody. Długi okres produkcji, wynikający z niesprzyjających warunków klimatycznych, jest również błędnym stwierdzeniem, gdyż szklarniowe uprawy są projektowane tak, aby maksymalizować efektywność produkcji w każdych warunkach. Ograniczony asortyment roślin to kolejny mit – współczesne szklarniowe systemy uprawowe umożliwiają hodowlę różnorodnych gatunków roślin, w tym tych, które w naturalnych warunkach byłyby niemożliwe do wyhodowania. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że produkcja szklarniowa oferuje unikalne możliwości, które pozwalają na przezwyciężenie tradycyjnych ograniczeń związanych z warunkami klimatycznymi, co jest jednym z fundamentów nowoczesnego rolnictwa.

Pytanie 29

Do czego służy wertykulator?

A. do odfilcowania trawnika

B. do koszenia trawnika

C. do nawożenia trawnika

D. do podlewania trawnika

Wertykulator to narzędzie używane w pielęgnacji trawnika, które ma na celu odfilcowanie trawnika z nadmiaru martwej trawy, mchu oraz innych resztek organicznych. Proces ten, zwany wertykulacją, polega na nacinaniu gleby i usuwaniu filcu, co umożliwia lepszą cyrkulację powietrza, wodę oraz składniki odżywcze do korzeni roślin. Odfilcowanie trawnika jest kluczowe dla jego zdrowia i kondycji, ponieważ nadmiar filcu może prowadzić do problemów takich jak gromadzenie się wilgoci, co sprzyja chorobom grzybowym. Dobre praktyki wskazują, że wertykulację najlepiej przeprowadzać wiosną lub jesienią, kiedy trawa jest w fazie intensywnego wzrostu. Dzięki temu zabiegowi trawnik staje się bardziej gęsty i zielony. Ponadto, wertykulacja może być zintegrowana z nawożeniem, co zwiększa efektywność dostarczanych składników odżywczych. Warto również pamiętać o odpowiednim ustawieniu głębokości nacięcia, aby nie uszkodzić korzeni trawnika.

Pytanie 30

Wykonanie inwentaryzacji dendrologicznej wymaga posiadania zdolności

A. realizowania pomiarów wysokościowych.

B. identyfikowania gatunków roślin.

C. korzystania z teodolitu.

D. opracowywania projektów technicznych.

Przeprowadzenie inwentaryzacji dendrologicznej jest procesem, który wymaga umiejętności rozpoznawania gatunków roślin, ponieważ kluczowym celem tej inwentaryzacji jest dokładne zidentyfikowanie drzewa i krzewów w danym obszarze. Umiejętność ta jest fundamentalna, gdyż poprawne określenie gatunku wpływa na dalsze działania związane z ochroną środowiska, zarządzaniem zasobami leśnymi oraz planowaniem przestrzennym. Przykładowo, w przypadku inwentaryzacji lasów, rozróżnienie między gatunkami inwazyjnymi a rodzimymi jest kluczowe dla utrzymania bioróżnorodności. Specjaliści w tej dziedzinie często posługują się różnorodnymi źródłami, takimi jak klucze do oznaczania roślin, co pozwala na precyzyjne identyfikowanie gatunków na podstawie cech morfologicznych. Dobra praktyka w inwentaryzacji dendrologicznej wymaga także znajomości ekologii poszczególnych gatunków oraz ich roli w ekosystemie, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji zarządczych.

Pytanie 31

Jaką roślinę liściastą rekomenduje się do formowania żywopłotów o wysokości przekraczającej 2,0 m?

A. Grab pospolity (Carpinus betulus)

B. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii)

C. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)

D. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)

Grab pospolity (Carpinus betulus) jest jedną z najczęściej polecanych roślin liściastych do tworzenia formowanych żywopłotów, szczególnie gdy ich docelowa wysokość przekracza 2,0 m. Charakteryzuje się on równomiernym wzrostem oraz gęstym ulistnieniem, co sprawia, że idealnie nadaje się do formowania i przycinania. Grab ma także dobrą odporność na cięcie, dzięki czemu można go łatwo kształtować w pożądane formy. Jego liście zmieniają kolor wraz z porami roku, co dodaje atrakcyjności estetycznej żywopłotowi. Oprócz tego, grab dobrze radzi sobie w różnych warunkach glebowych, zarówno w wilgotnych, jak i lekko suchych, co czyni go wszechstronnym wyborem w polskich warunkach klimatycznych. Dobrze jest również wiedzieć, że grab pospolity jest drzewem liściastym, które toleruje półcień, co otwiera możliwość jego zastosowania w mniej słonecznych miejscach ogrodu. W praktyce, grab jest często stosowany w parku i na terenach publicznych, gdzie jego możliwości formowania są wykorzystywane do tworzenia estetycznych, ale i funkcjonalnych barier wizualnych.

Pytanie 32

Jakie narzędzia są niezbędne do pielęgnacji kwietnika sezonowego?

A. Grabi i łopatki

B. Sekatora oraz motyczki

C. Znacznika oraz grabi

D. Łopatki oraz sekatora

Można byłoby pójść w stronę innych narzędzi, jak znacznik, grabie czy łopatka, ale prawda jest taka, że one nie są wystarczające do ogarnięcia pielęgnacji kwietnika. Znacznik to fajna sprawa do oznaczania miejsc, ale w pielęgnacji roślin to niewiele daje. Grabie, choć świetne do zbierania liści, ograniczają się do porządków, a nie do pracy z samymi roślinami. Łopatka, wiadomo, dobra do sadzenia, ale nie nadaje się do cięcia czy spulchniania gleby wokół roślin. Używanie złych narzędzi może prowadzić do różnych problemów, jak uszkodzenie roślin czy niewłaściwe przygotowanie gleby. Pielęgnacja kwietników wymaga narzędzi, które umożliwią dokładne działania, a sekator i motyczka zdecydowanie są do tego najlepsze. W ogrodnictwie ważne jest, żeby dobrze dobierać narzędzia do zadań, bo to wpływa na wzrost roślin.

Pytanie 33

Zasady regularności, symetrii oraz geometrycznego ukształtowania przestrzeni były fundamentem kompozycji ogrodów

A. klasycystycznych

B. barokowych

C. romantycznych

D. nostalgicznych

Odpowiedź barokowych jest poprawna, ponieważ ogrody barokowe były znane z wyrafinowanej kompozycji, która kładła duży nacisk na regularność, symetrię oraz geometryzację przestrzeni. W kontekście ogrodów, barokowe projekty, takie jak ogrody Wersalu, ilustrują te cechy poprzez precyzyjnie zaaranżowane aleje, formy roślinne i elementy wodne tworzące harmonijną całość. Te ogrody odzwierciedlają ówczesne dążenie do dominacji nad przyrodą oraz chęć zaprezentowania władzy i bogactwa. Przykłady zastosowania tych zasad w praktyce obejmują systematyczne rozmieszczenie roślin oraz starannie zaplanowane ścieżki, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu ogrodów i architekturze krajobrazu. Oprócz estetyki, ogrody barokowe wykorzystywały również elementy optyczne, takie jak perspektywy i linie widokowe, co podkreśla ich monumentalny charakter i przemyślaną kompozycję przestrzenną.

Pytanie 34

Kiedy należy przeprowadzić piaskowanie trawnika?

A. po podlaniu trawnika

B. po niskim skoszeniu trawy

C. po wałowaniu powierzchni

D. po wertykulacji lub aeracji

Podlewanie trawnika przed piaskowaniem ma swoje miejsce w pielęgnacji, jednak nie jest kluczowym etapem do wykonania przed tym zabiegiem. Niewłaściwe podejście do tego tematu prowadzi do przekonania, że wilgotna gleba sprzyja lepszemu wchłanianiu piasku, podczas gdy w rzeczywistości nadmiar wody może utrudnić efektywne przeprowadzenie piaskowania. W przypadku niskiego skoszenia darni, kluczowe jest zrozumienie, że ten zabieg powinien być wykonywany przed wertykulacją lub aeracją, a nie po nich. Przycinanie trawnika do niskiej wysokości przed piaskowaniem może prowadzić do osłabienia roślin, co z kolei wpływa negatywnie na zdrowie całego trawnika. Wałowanie powierzchni jest zabiegiem, który również nie powinien być łączony z piaskowaniem jako wstępny krok, ponieważ wałowanie ma na celu jedynie wyrównanie powierzchni, a nie poprawę jej struktury. Przekonania o tym, że te inne zabiegi mogą stanowić wystarczający krok przed piaskowaniem, są wynikiem niepełnego zrozumienia procesów biologicznych i fizycznych zachodzących w glebie. Ostatecznie, aby zachować zdrowie trawnika, należy postępować zgodnie z najlepszymi praktykami agronomicznymi, które jasno wskazują na wartość wertykulacji i aeracji przed piaskowaniem. Nieprzemyślane pomijanie tych kroków może prowadzić do problemów z drenażem i ogólnym stanem trawnika.

Pytanie 35

Przygotowanie krzewów liściastych z odsłoniętymi korzeniami do sadzenia obejmuje między innymi

A. usunięcie cienkich pędów oraz skrócenie wszystkich korzeni o jedną trzecią

B. przycięcie pędów nad drugim oczkiem oraz skrócenie korzeni do połowy

C. obcięcie uszkodzonych pędów oraz skrócenie zbyt długich korzeni

D. wyeliminowanie cienkich pędów i cienkich korzeni

Wycięcie uszkodzonych pędów oraz skrócenie zbyt długich korzeni jest kluczowym elementem przygotowania krzewów liściastych z odsłoniętym systemem korzeniowym do sadzenia. Usunięcie uszkodzonych pędów pozwala na stymulację wzrostu nowych, zdrowych pędów oraz ogranicza ryzyko infekcji patogenami, które mogą zagrażać roślinom. W przypadku zbyt długich korzeni ich skracanie do odpowiedniej długości (zwykle do 20-30 cm) umożliwia lepsze osadzenie rośliny w podłożu i sprzyja rozwojowi nowych korzeni. Przykładowo, przy sadzeniu krzewów takich jak berberys czy hortensje, właściwe przygotowanie systemu korzeniowego ma kluczowe znaczenie dla ich przyszłego wzrostu i zdrowia. Warto również pamiętać, że standardy branżowe sugerują, aby przed posadzeniem dokładnie zbadano kondycję roślin, co pozwala na skuteczne eliminowanie potencjalnych problemów zdrowotnych. Dobre praktyki w zakresie sadzenia krzewów liściastych obejmują także nawadnianie roślin po posadzeniu, co wspomaga ich aklimatyzację.

Pytanie 36

W przypadku automatycznego nawadniania trawnika zaleca się zastosowanie

A. mikrozraszaczy

B. zraszaczy wynurzalnych

C. deszczowni

D. systemów kroplujących

Zraszacze wynurzalne to urządzenia, które stają się widoczne i aktywne tylko podczas nawadniania, a po zakończeniu cyklu nawadniania wracają do podłoża, co sprawia, że są estetyczne i nie przeszkadzają w codziennym użytkowaniu trawnika. Główną zaletą zraszaczy wynurzalnych jest ich zdolność do równomiernego rozprowadzania wody na dużych powierzchniach, co minimalizuje ryzyko powstawania kałuż czy nierównomiernego nawadniania. Dzięki regulacji zasięgu i kąta rozprysku, można je dostosować do różnych kształtów działek, co zwiększa ich wszechstronność. Przy odpowiedniej instalacji, zraszacze te mogą w znaczący sposób zaoszczędzić wodę poprzez precyzyjne nawadnianie tylko wyznaczonych obszarów. Ponadto, w porównaniu do innych systemów nawadniania, takich jak linie kroplujące, zraszacze wynurzalne są bardziej efektywne w nawadnianiu dużych trawnika, gdyż pokrywają większą powierzchnię w krótszym czasie. Z tego powodu są one często rekomendowane w nowoczesnych rozwiązaniach automatycznych systemów nawadniania.

Pytanie 37

Jakie rośliny doniczkowe są zalecane do pomieszczeń mocno oświetlonych promieniami słońca?

A. Paprocie i filodendrony

B. Fikusy oraz storczyki

C. Kaktusy oraz oleandry

D. Monstery i fuksje

Kaktusy i oleandry to rośliny, które doskonale przystosowały się do intensywnego naświetlenia. Kaktusy, jako rośliny sukulentowe, mają zdolność do magazynowania wody w swoich tkankach, co pozwala im przetrwać w suchych warunkach, a ich naturalne środowisko to tereny o dużym nasłonecznieniu. Oleandry, z kolei, są krzewami, które również cenią sobie słońce i są odporne na wysokie temperatury. Dzięki swojej budowie, kaktusy charakteryzują się zmniejszoną transpiracją, co zapobiega ich przesuszeniu. W praktyce, umieszczając te rośliny w intensywnie oświetlonych miejscach, możemy cieszyć się ich zdrowym wzrostem i kwitnieniem. Warto również wspomnieć, że zarówno kaktusy, jak i oleandry wymagają odpowiednich warunków glebowych; dobrze sprawdza się dla nich mieszanka ziemi do kaktusów z dodatkiem perlitu, co zapewnia odpowiednią przepuszczalność. W przypadku oleandrów, ważne jest, aby zapewnić im stały dostęp do wody, jednak należy unikać przelania, gdyż może to prowadzić do gnicia korzeni. Takie praktyki są zgodne z aktualnymi standardami pielęgnacji roślin doniczkowych, które zalecają dostosowanie warunków uprawy do specyficznych wymagań poszczególnych gatunków.

Pytanie 38

Który sposób działania jest najbardziej skuteczny w zwalczaniu chwastów w uprawie roślin dekoracyjnych?

A. Cykliczne ręczne usuwanie młodych chwastów

B. Rozłożenie na powierzchni gleby maty izolacyjnej

C. Sezonowe stosowanie oprysków z herbicydami

D. Nałożenie na glebę 10-centymetrowej warstwy żwiru

Wielu ogrodników może sądzić, że regularne ręczne pielenie wschodzących chwastów jest wystarczającym środkiem do ich zwalczania. Chociaż pielenie może być skuteczne na początku sezonu wegetacyjnego, staje się mniej efektywne w miarę wzrostu liczby chwastów oraz ich korzeni w glebie. Ręczne pielenie wymaga dużej ilości czasu i wysiłku, a także nie gwarantuje całkowitego usunięcia korzeni chwastów, co może prowadzić do ich ponownego wzrostu. Z drugiej strony, sezonowe opryski herbicydami mogą wydawać się łatwym rozwiązaniem, jednak wiążą się z ryzykiem dla środowiska, w tym dla pożytecznych organizmów oraz zdrowia ludzi. Ponadto, herbicydy mogą prowadzić do powstawania odporności chwastów, co z czasem zmniejsza ich skuteczność. Rozłożenie 10-centymetrowej warstwy żwiru również ma swoje ograniczenia – chociaż może ograniczać wzrost chwastów, to nie stanowi pełnej bariery dla ich rozwoju, a także nie dostarcza roślinom niezbędnych składników odżywczych, co może negatywnie wpływać na ich zdrowie i wzrost. Właściwe podejście do walki z chwastami powinno łączyć różne metody, jednak stosowanie mat izolacyjnych jako podstawowej strategii w uprawie roślin ozdobnych przynosi najlepsze rezultaty.

Pytanie 39

W ogólnej inwentaryzacji szaty roślinnej nie bierze się pod uwagę

A. rozstawów w metrach

B. nazw łacińskich

C. liczby sztuk

D. wysokości w metrach

Inwentaryzacja ogólna szaty roślinnej powinna uwzględniać wysokość roślin, co jest błędnym podejściem, ponieważ ta miara nie jest kluczowa w kontekście ogólnej analizy biodiwersytetu. Wysokość roślin jest szczególnie istotna w badaniach dotyczących struktury lasów czy analizach związanych z mikroklimatem, jednak w przypadku standardowej inwentaryzacji ekologicznej skupiamy się na ilości gatunków i ich rozmieszczeniu. Wprowadzenie wysokości do inwentaryzacji może prowadzić do nadmiernego skomplikowania procesu zbierania danych, co z kolei wpływa na efektywność i dokładność wyników. Kolejną mylną koncepcją jest idea, że rozstawy w metrach są równie istotne jak liczba sztuk. Rozstaw roślin jest istotny, ale tylko w kontekście analizy gęstości populacji oraz ich interakcji w ekosystemie. Wiele osób błędnie interpretuje, że pomiar rozstępu i liczby sztuk to tradycyjne metody inwentaryzacji, co prowadzi do niepełnego zrozumienia kompleksowości ekosystemów. Uwzględnianie nazw łacińskich roślin w inwentaryzacji jest z kolei praktyką uznawaną za standard, ponieważ pozwala na jednoznaczną identyfikację gatunków, co jest kluczowe w badaniach naukowych i ochronie środowiska. Kluczowym błędem jest zatem mylenie roli różnych parametrów w procesie inwentaryzacji oraz nieuznawanie ich złożoności w kontekście różnorodności biologicznej.

Pytanie 40

Jakie materiały budowlane wykorzystuje się do konstrukcji budek lęgowych dla ptaków?

A. Piasek, żwir, kamienie

B. Trylinkę, kostkę betonową, płyty kamienne

C. Wiklinę, drewno

D. Beton, cegłę, pręty zbrojeniowe

Wybór wikliny i drewna jako materiałów do budowy budek lęgowych dla ptaków jest uzasadniony ich naturalnymi właściwościami, które sprzyjają zarówno bezpieczeństwu, jak i komfortowi ptaków. Drewno, będące materiałem organicznym, ma doskonałe właściwości izolacyjne, co chroni jaja i młode ptaki przed ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi. Wiklina z kolei jest elastycznym surowcem, który można łatwo formować i dopasowywać do różnych kształtów budek, co pozwala na tworzenie estetycznych i funkcjonalnych konstrukcji. Dodatkowo, użycie naturalnych materiałów, takich jak drewno i wiklina, wpisuje się w standardy ekologiczne zalecane w ochronie przyrody oraz w dbałości o lokalne gatunki ptaków. Warto zwrócić uwagę na to, że drewno powinno pochodzić z odnawialnych źródeł oraz być odpowiednio przetworzone, aby uniknąć zastosowania chemikaliów, które mogłyby zaszkodzić ptakom. Przykładem dobrych praktyk jest budowa budek z drewna sosnowego, które jest dostępne, tanie i odpowiednie do użytku zewnętrznego, a także zapewnia dobre właściwości termiczne. Używanie naturalnych materiałów nie tylko wspiera dobrostan ptaków, ale również sprzyja ich zachowaniu w lokalnych ekosystemach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej