Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 12:52
Data zakończenia: 25 maja 2025 16:16

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką rasę należy wybrać do hodowli brojlerów kurzych?

A. Rhode island red

B. Sussex

C. Dominant white cornish

D. New hampshire

Rhode island red, New hampshire oraz Sussex to rasy, które są bardziej znane z produkcji jajek niż z wydajności mięsa, co czyni je nieodpowiednimi do intensywnej produkcji brojlerów. Rhode island red, pomimo że ma dobre cechy adaptacyjne, nie osiąga tak wysokiej wydajności mięsnej jak Dominant white cornish, co sprawia, że nie jest preferowany w hodowlach brojlerów nastawionych na szybki zysk. New hampshire, z kolei, choć lepiej przystosowana do produkcji mięsa niż Rhode island red, również nie dorównuje Dominant white cornish pod względem tempa wzrostu i efektywności konwersji paszy. Sussex to rasa, która zyskała popularność w produkcji zarówno jaj, jak i mięsa, jednak jej rozwój i przyrost masy ciała są wolniejsze, co sprawia, że nie jest najlepszym wyborem dla komercyjnych hodowli brojlerów. Ważne jest, aby przy wyborze rasy brojlerów kierować się wymaganiami rynku oraz cechami, które najlepiej odpowiadają potrzebom produkcyjnym. Często hodowcy skupiają się na nieodpowiednich cechach, takich jak odporność na choroby, a nie na wydajności mięsnej, co prowadzi do błędnych decyzji i obniżenia rentowności produkcji.

Pytanie 2

Wymogi Wzajemnej Zgodności w zakresie C obejmują wymagania dotyczące rolnictwa w obszarze

A. identyfikacji oraz rejestracji zwierząt

B. dobrostanu zwierząt

C. bezpieczeństwa pasz oraz żywności

D. zdrowia roślin

Odpowiedzi dotyczące identyfikacji i rejestracji zwierząt, zdrowotności roślin oraz bezpieczeństwa pasz i żywności, choć istotne w kontekście rolnictwa, nie są bezpośrednio związane z zasadami Wzajemnej Zgodności w obszarze C. Identyfikacja i rejestracja zwierząt są ważne z punktu widzenia monitorowania zdrowia i pochodzenia zwierząt, ale nie koncentrują się na samej jakości ich życia. Podobnie, zdrowotność roślin odnosi się do zabezpieczenia upraw przed chorobami i szkodnikami, co jest działaniem w obszarze produkcji rolniczej, a nie dobrostanu zwierząt. Z kolei bezpieczeństwo pasz i żywności, chociaż kluczowe dla zdrowia konsumentów, nie dotyczy bezpośrednio warunków, w jakich zwierzęta są hodowane oraz ich dobrostanu. Takie podejście do oceny wymogów może prowadzić do zniekształcenia rzeczywistego stanu rzeczy i pominięcia kluczowego aspektu, jakim jest etyka i odpowiedzialność w hodowli zwierząt. Zrozumienie, jak te wszystkie elementy współdziałają w ekosystemie rolniczym, jest niezbędne do wdrażania skutecznych praktyk, które nie tylko spełniają regulacje, ale także odpowiadają na potrzeby współczesnego rynku oraz oczekiwania konsumentów.

Pytanie 3

Co powstaje w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego?

A. zygota

B. ciałko żółte

C. zarodek

D. blizna

Ciałko żółte, powstające w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego, odgrywa kluczową rolę w cyklu menstruacyjnym oraz w procesie reprodukcji. Po owulacji, gdy dojdzie do uwolnienia komórki jajowej, pęcherzyk jajnikowy przekształca się w ciałko żółte, które wydziela hormon progesteron. Progesteron jest niezbędny do przygotowania błony śluzowej macicy na potencjalne zagnieżdżenie się zarodka, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju ciąży. W przypadku zapłodnienia, ciałko żółte utrzymuje się i produkuje hormony przez pierwsze tygodnie ciąży, co jest niezbędne dla podtrzymania rozwijającego się zarodka. Jeśli jednak do zapłodnienia nie dojdzie, ciałko żółte degeneruje, co prowadzi do spadku poziomu progesteronu i w konsekwencji do menstruacji. Wiedza na temat funkcji ciałka żółtego jest istotna zarówno dla specjalistów zajmujących się ginekologią, jak i dla osób starających się o dziecko, ponieważ zrozumienie cyklu hormonalnego może pomóc w skuteczniejszym planowaniu rodziny i zdrowia reprodukcyjnego.

Pytanie 4

Szkolenie dotyczące sztucznego unasienniania określonego gatunku zwierząt hodowlanych może być prowadzone przez podmiot, który otrzymał zgodę

A. Centrum Hodowli i Rozrodu Zwierząt

B. organizacji hodowców danego gatunku zwierząt

C. ministra odpowiedzialnego za sprawy rolnictwa

D. Krajowego Centrum Hodowli Zwierząt

Odpowiedź, że szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania może być prowadzone przez podmiot, który uzyskał zgodę ministra właściwego do spraw rolnictwa, jest poprawna. Ministerstwo rolnictwa pełni kluczową rolę w regulacji i nadzorze działań związanych z hodowlą zwierząt, w tym także w obszarze sztucznego unasienniania. Uzyskanie zgody z tego ministerstwa zapewnia, że podmiot spełnia odpowiednie normy, a także ma wiedzę i umiejętności, które są niezbędne do przeprowadzania tak specjalistycznych działań. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być organizacja szkoleń dla hodowców, które są zgodne z aktualnymi przepisami i standardami branżowymi. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują m.in. stosowanie nowoczesnych technik, systematyczną aktualizację wiedzy oraz przestrzeganie norm bioasekuracji, co jest niezbędne w kontekście ochrony zdrowia zwierząt oraz jakości uzyskiwanych nasion. Tylko podmioty, które uzyskały stosowną zgodę, mogą skutecznie przyczyniać się do poprawy genetyki zwierząt gospodarskich oraz ich dobrostanu.

Pytanie 5

Wskaź gatunek zwierząt, który posiada kość prącia?

A. Świnia

B. Kaczka

C. Koń

D. Pies

Pies, jako przedstawiciel rzędu psowatych, wykazuje obecność kości prącia, znanej jako os penis. Ta struktura anatomiczna jest istotna dla reprodukcji, ponieważ zapewnia stabilność podczas kopulacji. Kość prącia u psów ułatwia proces zapłodnienia, co jest kluczowe w kontekście hodowli i utrzymania populacji. Obecność os penis jest charakterystyczna dla wielu gatunków ssaków, jednak nie występuje u wszystkich. W praktyce weterynaryjnej znajomość tej anatomicznej struktury ma znaczenie przy diagnostyce i leczeniu schorzeń związanych z układem rozrodczym. Na przykład, interwencje chirurgiczne, takie jak kastracja, mogą wymagać zrozumienia lokalizacji i funkcji kości prącia, a także jej wpływu na otaczające tkanki. Dodatkowo, podczas badania behawioralnego psów, anatomia układu rozrodczego może również odgrywać rolę w zrozumieniu zachowań związanych z terytorialnością i rozmnażaniem. W związku z tym, wiedza na temat kości prącia jest istotna nie tylko w kontekście anatomicznym, ale także behawioralnym oraz klinicznym.

Pytanie 6

Otręby mają właściwości mlekopędne

A. owsiane

B. pszenne

C. lniane

D. żytnie

Odpowiedzi lniane, owsiane i żytnie, choć często uważane za zdrowe, nie mają takich samych właściwości mlekopędnych jak otręby pszenne. Otręby lniane, choć zawierają dużą ilość kwasów tłuszczowych omega-3, a także błonnika, ich działanie na produkcję mleka nie zostało potwierdzone w takim stopniu, jak w przypadku otrębów pszennych. Błonnik, który jest ich głównym składnikiem, może w rzeczywistości wpływać na trawienie, ale brak jest dowodów na jego pozytywny wpływ na laktację. Otręby owsiane, mimo że bogate w β-glukan, substancję, która może wspierać układ odpornościowy oraz obniżać poziom cholesterolu, nie wykazują istotnej skuteczności w stymulacji produkcji mleka. Z kolei otręby żytnie, choć są doskonałym źródłem błonnika i mogą wspomagać układ pokarmowy, również nie mają potwierdzonego działania mlekopędnego. Warto pamiętać, że laktacja jest procesem skomplikowanym, na który wpływają różne czynniki, w tym hormonalne oraz dietetyczne. Dlatego ważne jest, aby w diecie kobiet karmiących koncentrować się na produktach, których skuteczność w stymulacji produkcji mleka została poparta badaniami, jak otręby pszenne. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to generalizowanie właściwości zdrowotnych produktów bez względu na ich właściwe zastosowanie oraz nieznajomość różnicy pomiędzy rodzajami otrębów, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o ich działaniu.

Pytanie 7

Jaką rośliną jest trudno uzyskać zakwas?

A. koniczyna

B. kukurydza

C. życzica

D. kupkówka

Kupkówka, życica i kukurydza to rośliny, które nie mają tak dużych trudności z procesem kiszenia jak koniczyna. Kupkówka, znana z wysokiej zawartości wody i szybkości wzrostu, ma struktury komórkowe sprzyjające fermentacji, co czyni ją bardziej podatną na proces kiszenia. Jednak nie jest to roślina preferowana do pasz kiszonych, gdyż jej wartość odżywcza może być niższa w porównaniu do innych roślin. Życica jest z kolei gatunkiem wieloletnim, który często stosuje się w mieszankach w celu produkcji paszy, ponieważ dobrze się kisi i ma korzystny profil białkowy. Kukurydza, popularna w produkcji pasz, charakteryzuje się wysoką zawartością skrobi, co sprawia, że proces kiszenia jest bardziej efektywny, a wynikowa pasza ma wysoką wartość energetyczną. Problemy związane z kiszeniem koniczyny wynikają głównie z jej składu chemicznego i specyficznych właściwości fizjologicznych, które wprowadza w błąd wielu hodowców. Często zakładają oni, że wszystkie rośliny paszowe są łatwe do kiszenia, co prowadzi do błędnych decyzji agronomicznych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie tych różnic oraz umiejętność analizy właściwości roślin w kontekście ich zastosowania w żywieniu zwierząt.

Pytanie 8

Nawozy naturalne w formie płynnej (gnojowica, gnojówka) powinny być

A. rozlewane na polach w zimowym okresie

B. przechowywane na płytach wspólnie z obornikiem

C. przechowywane w szczelnych pojemnikach

D. regularnie wywożone na pola

Przechowywanie nawozów naturalnych w szczelnych zbiornikach jest kluczowe, aby zminimalizować ich wpływ na środowisko oraz zapewnić ich optymalne wykorzystanie. Szczelne zbiorniki zapobiegają wyciekom i zanieczyszczeniu wód gruntowych, co jest nie tylko korzystne dla ekosystemów wodnych, ale także zgodne z przepisami prawa ochrony środowiska. Ponadto, stosowanie szczelnych zbiorników pozwala na lepszą kontrolę nad procesami fermentacji oraz stabilizacją nawozów, co przyczynia się do zwiększenia ich wartości odżywczej. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie zbiorników o odpowiedniej pojemności, które są regularnie kontrolowane pod kątem szczelności oraz stanu technicznego. Zgodnie z normami europejskimi, takie zbiorniki powinny być projektowane w sposób, który minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia oraz zapewnia łatwy dostęp do kontroli i konserwacji. To podejście wpisuje się w zasady zrównoważonego rolnictwa, które stawia na efektywne zarządzanie zasobami naturalnymi oraz ochronę środowiska.

Pytanie 9

Czy w ekologicznej hodowli kur niosek dozwolone jest

A. przeprowadzanie zabiegu obcinania dziobów piskląt

B. używanie pasz zawierających kokcydiostatyki

C. profilaktyczne szczepienie kur

D. wprowadzanie do jednego kurnika więcej niż 3 000 kur

Profilaktyczne szczepienie kur jest kluczowym elementem w ekologicznym chowie kur niosek, mającym na celu zapewnienie zdrowia ptaków oraz minimalizację ryzyka wystąpienia chorób zakaźnych. W systemie ekologicznym, gdzie dąży się do ograniczenia stosowania chemicznych leków i antybiotyków, szczepienia stanowią skuteczną metodę ochrony stada. Przykładem może być szczepienie przeciwko chorobie Mareka, które jest powszechnie stosowane, aby zapobiec poważnym schorzeniom, które mogą prowadzić do znacznych strat w produkcji jaj. Dobre praktyki w ekologicznych fermach kurzych obejmują także monitorowanie zdrowia ptaków oraz wprowadzenie odpowiednich programów bioasekuracji, które zmniejszają ryzyko zakażeń. Warto zauważyć, że ekologia w hodowli ptaków nie tylko polega na przestrzeganiu zasad żywienia i dobrostanu zwierząt, ale także na aktywnym podejściu do profilaktyki zdrowotnej, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się certyfikacją ekologicznych produktów rolnych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Najwcześniej stosowanym zabiegiem zootechnicznym u prosiąt jest

A. kastracja knurków

B. przycinanie kiełków

C. znakowanie prosiąt

D. kurtyzowanie

Przycinanie kiełków jest jednym z najwcześniejszych zabiegów zootechnicznych stosowanych u prosiąt, realizowanym zazwyczaj w ciągu pierwszych dni po urodzeniu. Celem tego zabiegu jest zapobieganie urazom, które mogą powstać wskutek walki między prosiętami o dostęp do sutków matki, a także zmniejszenie ryzyka uszkodzenia w wyniku przypadkowego ugryzienia. Przycinanie kiełków jest również zalecane w kontekście poprawy dobrostanu zwierząt, ponieważ nadmiernie długie kiełki mogą prowadzić do bólu i dyskomfortu. Ponadto, standardy zootechniczne, takie jak te określone przez Europejski kodeks dobrostanu zwierząt, podkreślają znaczenie wczesnych interwencji w zakresie zdrowia i dobrostanu prosiąt. Praktyka ta jest szeroko stosowana w hodowlach, gdzie bezpieczeństwo i komfort zwierząt są priorytetem, na przykład w nowoczesnych fermach trzody chlewnej, które stosują zaawansowane techniki zarządzania stadem.

Pytanie 12

Wskaż właściwą sekwencję przechodzenia pokarmu przez cztery kolejne odcinki układu pokarmowego, podczas trawienia u kozy?

A. Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec

B. Czepiec, żwacz, księgi, trawieniec

C. Księgi, żwacz, czepiec, trawieniec

D. Trawieniec, czepiec, księgi, żwacz

Odpowiedź 'Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sekwencję, w jakiej pokarm przechodzi przez cztery główne komory żołądka u przeżuwaczy takich jak kozy. Proces trawienia zaczyna się w żwaczu, gdzie pokarm jest fermentowany przez mikroorganizmy, co umożliwia rozkład trudno przyswajalnych węglowodanów, takich jak celuloza. Następnie, zmielony pokarm przemieszcza się do czepca, który działa jak filtr, separując stałe cząstki od płynów. Kolejnym etapem jest księgi, gdzie następuje absorpcja wody i składników odżywczych. Na samym końcu pokarm trafia do trawieńca, czyli właściwego żołądka, gdzie zachodzą procesy enzymatyczne, końcowe trawienie oraz wchłanianie składników odżywczych do krwi. Ta sekwencja jest fundamentalna dla zrozumienia, jak przeżuwacze adaptują się do swojej diety i efektywnie wykorzystują składniki pokarmowe, co jest kluczowe w hodowli zwierząt gospodarskich i produkcji mleka czy mięsa.

Pytanie 13

Celem krzyżowania różnych ras zwierząt jest osiągnięcie

A. selekcji

B. korelacji

C. heterozji

D. modyfikacji

Heterozja, znana również jako tzw. efekt hybrydowy, to zjawisko występujące w wyniku krzyżowania różnych ras zwierząt, które prowadzi do uzyskania potomstwa o lepszych cechach niż ich rodzice. Jest to szczególnie istotne w hodowli zwierząt, gdzie celem jest poprawa cech takich jak wydajność produkcyjna, zdrowotność czy adaptacyjność do warunków środowiskowych. Przykładem może być krzyżowanie różnych ras bydła mlecznego, co często prowadzi do wyższej wydajności mlecznej w rezultacie heterozji. W praktyce hodowcy stosują techniki takie jak selekcja masowa czy programy hodowlane oparte na genetyce, aby maksymalizować korzyści płynące z heterozji. Zgodnie z zasadami genetyki, heterozja jest efektem kombinacji genów różnych ras, co może prowadzić do zwiększonej zmienności fenotypowej. Dobre praktyki hodowlane wykorzystują te zjawiska, aby osiągnąć lepsze wyniki i zwiększyć efektywność produkcji zwierzęcej, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 14

Rolnik ma obowiązek używać w diecie cieląt paszy zawierającej włókniste komponenty dla zwierząt po ukończeniu

A. 4 tygodnia życia

B. 8 tygodnia życia

C. 2 tygodnia życia

D. 6 tygodnia życia

Wybór odpowiedzi dotyczący 4, 6 czy 8 tygodnia życia sugeruje nieprawidłowe zrozumienie faz rozwoju cieląt oraz ich potrzeb żywieniowych. W okresie do 4 tygodnia życia cielęta powinny być głównie karmione mlekiem, ponieważ ich układ pokarmowy nie jest jeszcze w pełni przystosowany do trawienia pasz włóknistych. Opóźnienie w wprowadzeniu paszy włóknistej może prowadzić do niedostatecznego rozwinięcia mikroflory jelitowej, co skutkuje problemami z trawieniem i zwiększa ryzyko wystąpienia schorzeń metabolicznych. Wybór 8 tygodnia życia jest jeszcze bardziej nieadekwatny, ponieważ cielęta powinny już w tym czasie być przyzwyczajane do pełnoporcjowej diety, w której pasze włókniste odgrywają kluczową rolę. W praktyce, zwlekanie z wprowadzeniem włóknistych składników diety może prowadzić do osłabienia organizmu, a także opóźniać proces prawidłowego wzrostu i rozwoju cieląt. Dlatego istotne jest, aby rolnicy ściśle przestrzegali zaleceń dotyczących żywienia, aby zapewnić zdrowie oraz optymalny rozwój swoich zwierząt.

Pytanie 15

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. lizyna

B. ksylitol

C. fitaza

D. tokoferol

Tokoferol, znany również jako witamina E, to przeciwutleniacz, który odgrywa ważną rolę w ochronie komórek przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, ale nie jest aminokwasem. Jego zastosowanie jako dodatku paszowego koncentruje się głównie na wspieraniu zdrowia zwierząt poprzez poprawę odporności i jakości mięsa. Fitaza to enzym, który jest używany w paszach dla zwierząt, aby poprawić wykorzystanie fosforu z pasz roślinnych, ale także nie jest aminokwasem. Jego działanie polega na uwalnianiu fosforu z fityny, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego zarządzania zasobami. Ksylitol to alkohol cukrowy, który ma zastosowanie głównie jako substytut cukru w diecie ludzi, a jego rola w paszy jest marginalna. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często wynikają z pomylenia różnych grup substancji odżywczych. W hodowli zwierząt ważne jest, aby rozumieć różnice pomiędzy aminokwasami, witaminami i enzymami, co pozwala na skuteczniejsze formułowanie diety oraz lepsze wyniki produkcyjne. Dobrze dobrana dieta powinna być zrównoważona pod względem wszystkich niezbędnych składników odżywczych, w tym aminokwasów, aby zapewnić optymalny wzrost i zdrowie zwierząt.

Pytanie 16

Która z ras świń, znana jako świnia czteroszynkowa, wyróżnia się doskonałą jakością mięsa?

A. Złotnicka biała

B. Puławska

C. Polska biała zwisłoucha

D. Pietrain

Złotnicka biała, Puławska oraz Polska biała zwisłoucha to rasy świń, które różnią się pod względem cech morfologicznych oraz zastosowania w hodowli. Złotnicka biała jest popularna w Polsce, głównie ze względu na swoje dobre właściwości rzeźne i mniejsze zapotrzebowanie na pasze, ale nie osiąga tak wysokiej jakości mięsa jak Pietrain. Rasa ta często wykorzystywana jest w systemach ekstensywnych, co wpływa na jej charakterystykę mięsności, która jest niższa w porównaniu do Pietrain. Rasa Puławska, znana z dobrej adaptacji do lokalnych warunków, przede wszystkim w Polsce, ma swoje właściwe cechy, takie jak mięso o niższym poziomie tłuszczu, lecz nie dorównuje Pietrain pod względem mięsności i wydajności tuszy. Polska biała zwisłoucha jest z kolei rasą, która charakteryzuje się głównie dobrą jakością mięsa, ale także nieco innymi parametrami hodowlanymi, które nie są na poziomie Pietrain. Typowe błędne myślenie przy wyborze tych ras opiera się na założeniu, że każda świnia o dobrych właściwościach rzeźnych będzie miała wysoką jakość mięsa. Należy zauważyć, że różne rasy mają różne cele hodowlane i nie każda z nich jest przystosowana do produkcji mięsa o najwyższej jakości. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze rasy kierować się nie tylko lokalnymi uwarunkowaniami, ale również docelowym przeznaczeniem produkcji, co jest kluczowym aspektem w branży mięsnej.

Pytanie 17

Łodygi roślin zbożowych lub strączkowych, które zostały po omłocie i wyschnięciu to

A. słoma

B. siano

C. ściernisko

D. plewy

Siano, plewy i ściernisko to terminy, które często mylone są ze słomą, jednak mają różne znaczenia i zastosowania w agronomii. Siano to wysuszone trawy lub inne rośliny zielone, które są zbierane przed kwitnieniem i przeznaczone głównie jako pasza dla zwierząt. Jest ono bogate w składniki odżywcze i ma inną strukturę niż słoma, co sprawia, że ma inne zastosowanie w hodowli zwierząt. Z kolei plewy to resztki ziarna, które są usuwane podczas mielenia zbóż. Ich obecność w obiegu rolniczym jest niezbędna, ale nie są one materiałem budowlanym, ani paszowym jak słoma. Ściernisko to pozostałości po zbiorze roślin, które pozostają na polu, a nie przetworzone w żaden sposób. Jego funkcja jest głównie związana z ochroną gleby przed erozją, ale nie jest materiałem, który można by używać do produkcji paszy czy struktur organicznych. Typowym błędem jest mylenie tych terminów z powodu ich podobieństw w kontekście pozyskiwania materiałów rolniczych. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania gospodarstwem rolnym oraz dla stosowania odpowiednich praktyk w produkcji rolniczej.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Wysoka wilgotność powietrza w chlewniach, w połączeniu z zwiększoną ilością siarkowodoru i amoniaku, sprzyja występowaniu u świń schorzeń

A. genetycznych i układu rozrodczego

B. metabolicznych i układu wydalniczego

C. alergicznych i układu krążenia

D. reumatycznych i dróg oddechowych

Nadmierna wilgotność w chlewni, w połączeniu z wysoką koncentracją siarkowodoru i amoniaku, stwarza warunki sprzyjające rozwojowi chorób reumatycznych i dróg oddechowych u świń. Zwiększona wilgotność wpływa na osłabienie układu odpornościowego zwierząt, co z kolei ułatwia rozwój patogenów. Siarkowodór i amoniak są toksycznymi substancjami, które mogą podrażniać drogi oddechowe, prowadząc do stanów zapalnych oraz infekcji. Przykładem mogą być choroby takie jak zapalenie płuc, które mogą być wynikiem kontaktu z tymi substancjami. W praktyce, hodowcy powinni stosować systemy wentylacyjne oraz monitorować poziomy amoniaku i wilgotności, aby zapobiegać tym schorzeniom. Dobre praktyki sanitarno-epidemiologiczne oraz regularne kontrole jakości powietrza w chlewniach są kluczowe dla zapewnienia zdrowia stada. Właściwe zarządzanie środowiskiem hodowlanym, na przykład poprzez utrzymanie optymalnej wilgotności i czystości, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Na mineralizację kości wpływają:

A. wapń, magnez, witamina A

B. wapń, potas, witamina D

C. potas, fosfor, witamina A

D. wapń, fosfor, witamina D

No to super, że wskazałeś wapń, fosfor i witaminę D! Te składniki naprawdę są mega ważne dla zdrowia naszych kości. Wapń to jakby budulec, bez niego kości nie byłyby twarde i mocne. Fosfor? To też kluczowy gracz, bo łączy się z wapniem, by tworzyć coś, co nazywamy hydroksyapatytem – to główny składnik kości. A witamina D to must-have, bo bez niej organizm nie wchłonie wapnia jak należy. Jak nam brakuje tych rzeczy, to kości mogą się osłabiać i łatwiej je złamać. Dlatego warto jeść zbilansowane posiłki, szczególnie w dzieciństwie i starości. Dobrze jest mieć w diecie mleko, ryby, orzechy i te zielone warzywa. A pamiętaj też o słońcu, bo witaminę D można też złapać na zewnątrz. To wszystko ma ogromne znaczenie dla zdrowia naszych kości.

Pytanie 23

Pies powinien mieć nieprzerwany dostęp do

A. kości

B. mleka

C. wody

D. warzyw

Woda jest podstawowym składnikiem diety psa i powinna być dostępna dla niego przez cały czas. Utrzymanie odpowiedniego poziomu nawodnienia jest kluczowe dla zdrowia i dobrego samopoczucia zwierzęcia. Pies, podobnie jak inne ssaki, składa się w około 60-70% z wody, więc jej niedobór może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak odwodnienie, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. Pies potrzebuje świeżej wody, aby wspierać procesy metaboliczne, regulację temperatury ciała oraz prawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Zaleca się, aby codziennie zmieniać wodę w misce, aby zapewnić jej świeżość i czystość. Ponadto, w przypadku aktywnych psów lub w gorące dni, zapotrzebowanie na wodę może znacznie wzrosnąć, co należy uwzględnić w codziennej opiece nad zwierzęciem. Prawidłowe nawodnienie jest zatem kluczowym elementem odpowiedzialnej hodowli i opieki nad psem, zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą z zachowaniem Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej?

A. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

B. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi

C. Inspekcja Weterynaryjna

D. Wydział Ochrony Środowiska

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, czyli ARiMR, odgrywa naprawdę ważną rolę w monitorowaniu tego, co dzieje się w rolnictwie, głównie w produkcji zwierzęcej. Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza to zbiór zasad, które mają na celu zapewnienie jakości i bezpieczeństwa w produkcji rolniczej. ARiMR, jako instytucja, która pilnuje wdrażania polityki rolnej w Polsce, regularnie sprawdza gospodarstwa, aby ocenić, czy producenci stosują się do norm. Na przykład, kontrolując gospodarstwa, ARiMR zwraca uwagę na to, czy hodowcy zwierząt stosują odpowiednie metody żywienia i utrzymania tych zwierząt, a także dbają o ich zdrowie zgodnie z dobrą praktyką. Ważne jest, aby o to dbać, nie tylko dla dobrego samopoczucia zwierząt, ale też dla jakości produktów, co ma znaczenie na rynku. ARiMR też współpracuje z innymi instytucjami, jak Inspekcja Weterynaryjna. To pomaga w zapewnieniu lepszej kontroli i przestrzegania przepisów w sektorze rolnym, co jest istotne dla utrzymania zaufania konsumentów.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Związki azotowe niebiałkowe są wykorzystywane w żywieniu

A. konie

B. bydło

C. świnie

D. drób

Wykorzystanie azotowych związków niebiałkowych w żywieniu zwierząt jest kwestią, która wymaga głębszej analizy, aby uniknąć błędnych wniosków. Na przykład, zastosowanie tych związków w żywieniu świń nie jest powszechne ani zalecane, ponieważ ich metabolizm różni się znacznie od metabolizmu bydła. Świnie, jako zwierzęta monogastryczne, potrzebują bardziej złożonych źródeł białka, a nadmiar azotowych związków niebiałkowych może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak toksyczność amoniaku. Podobnie, w przypadku koni, dieta powinna być zbilansowana w oparciu o źródła białka roślinnego, ponieważ ich układ pokarmowy nie jest przystosowany do efektywnego przetwarzania azotowych związków niebiałkowych. Drobiu również nie zaleca się suplementacji tymi związkami, ponieważ może to wpłynąć negatywnie na jakość mięsa oraz jaj, a także na zdrowie ptaków. Kluczowym błędem, który może prowadzić do mylnych przekonań, jest uproszczenie zasad żywienia zwierząt poprzez uniwersalne zastosowanie azotowych związków niebiałkowych. Każda grupa zwierząt ma swoje unikalne potrzeby żywieniowe, które powinny być brane pod uwagę przy formułowaniu diety. Dlatego ważne jest, aby kierować się sprawdzonymi standardami i praktykami hodowlanymi, dostosowując skład diety do specyfiki danego gatunku zwierząt.

Pytanie 28

Zabieg trokarowania nie jest przeprowadzany

A. u owiec

B. u bydła

C. u świń

D. u kóz

Trokarowanie to procedura chirurgiczna, która polega na wprowadzeniu trokara, czyli narzędzia, do jamy ciała w celu odprowadzenia nadmiaru gazów lub cieczy. U świń procedura ta nie jest wykonywana z uwagi na ich anatomiczne różnice oraz wysokie ryzyko powikłań. Bydło, owce oraz kozy mogą być poddawane temu zabiegowi w sytuacjach kryzysowych, gdy występuje podejrzenie obrzęku brzucha spowodowanego gromadzeniem się gazów, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia zwierząt gospodarskich. W praktyce, trokarowanie u bydła i owiec jest stosowane w celu ulżenia w bólu oraz zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ważne jest, aby procedura była przeprowadzana przez wykwalifikowanego weterynarza, który potrafi ocenić ryzyko i zastosować odpowiednie techniki w celu minimalizacji stresu dla zwierzęcia. Standardy weterynaryjne dotyczące trokarowania są ściśle określone, a ich przestrzeganie wpływa na bezpieczeństwo i dobrostan zwierząt.

Pytanie 29

Uzupełnienie niedoboru białka ogólnego w diecie przeżuwaczy najlepiej zapewnia zielonka

A. ze słonecznika

B. z lucerny

C. z kukurydzy

D. z trawy łąkowej

Lucerna to roślina strączkowa, która charakteryzuje się wysoką zawartością białka ogólnego oraz korzystnym profilem aminokwasowym. W porównaniu do innych roślin, lucerna dostarcza około 15-25% białka, co czyni ją doskonałym komponentem do uzupełniania diety przeżuwaczy, zwłaszcza w okresach niedoboru białka. Dodatkowo, lucerna ma wysoką strawność, co pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych przez zwierzęta. Stosowanie lucerny w diecie bydła mlecznego czy mięsnego wspiera także ich zdrowie i kondycję, ponieważ dostarcza nie tylko białka, ale również witamin, minerałów oraz błonnika. W praktyce, lucerna może być stosowana w postaci świeżej, suszonej lub jako składnik pasz granulowanych. Ponadto, dzięki jej właściwościom, lucerna ułatwia utrzymanie równowagi energetycznej w diecie, co jest kluczowe dla wydajności produkcyjnej.

Pytanie 30

Wiosenne dokarmianie pszczół polega na dostarczaniu im

A. wosku

B. pyłku

C. nektaru

D. cukru

Dokarmianie pszczół wiosną polega na podawaniu im cukru, ponieważ w tym okresie, gdy temperatura zaczyna rosnąć, pszczoły budzą się z zimowego snu i potrzebują energii do wznowienia aktywności. Cukier, najczęściej w postaci syropu cukrowego, jest łatwo przyswajalny i szybko dostarcza pszczołom niezbędnych węglowodanów. W praktyce, zaleca się przygotowanie syropu w proporcji 1:1 (jedna część wody do jednej części cukru) lub 2:1, zależnie od temperatury otoczenia. Podawanie takiego syropu wspomaga rozwój rodzin pszczelich, co jest kluczowe dla produkcji miodu i zapylania. Warto również wspomnieć, że wczesne dokarmianie pszczół przyczynia się do wzmocnienia kolonii, co pozwala na lepsze przetrwanie sezonu i zwiększenie wydajności produkcji. Ważne jest, aby monitorować stan pszczół i dostosowywać ilość pokarmu w zależności od ich potrzeb oraz warunków atmosferycznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami pszczelarskimi.

Pytanie 31

Opis dotyczy selekcji

W hodowli bydła mlecznego selekcja ta pozwala na identyfikację dużej liczby najlepszych zwierząt w bardzo młodym wieku, pozwala na zastosowanie ostrzejszej selekcji, skrócenie odstępu między pokoleniami i prawie dwukrotnie większy postęp hodowlany.

A. genomowej.

B. naturalnej.

C. hodowlanej.

D. sztucznej.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Selekcja genomowa jest nowoczesnym podejściem w hodowli zwierząt, które umożliwia dokładną ocenę wartości hodowlanej osobników na podstawie ich informacji genetycznych. W odróżnieniu od tradycyjnych metod, które opierają się głównie na cechach fenotypowych, selekcja genomowa pozwala na wcześniejsze identyfikowanie zwierząt o potencjale hodowlanym jeszcze w młodym wieku. Przykładem zastosowania selekcji genomowej w hodowli bydła mlecznego jest możliwość szybkiego wyboru najlepszych osobników do dalszego rozmnażania, co zwiększa efektywność hodowli. Dzięki temu procesowi można skrócić czas między pokoleniami, co prowadzi do szybszego uzyskiwania lepszych genotypów, a tym samym większego postępu hodowlanego. W praktyce, zastosowanie selekcji genomowej pozwala na zwiększenie wydajności mlecznej bydła oraz poprawę cech zdrowotnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej, takimi jak programy oceny i selekcji genetycznej zwierząt, stosowane na całym świecie.

Pytanie 32

Na podstawie danych w tabeli określ, w którym budynku jest najwyższy poziom oświetlenia naturalnego.

Typ budynku	Stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi
Chlewnia dla loch i prosiąt	1 : 15
Obora dla krów mlecznych	1 : 18
Bukaciarna	1 : 25
Tuczarnia	1 : 30

A. W oborze dla krów mlecznych.

B. W chlewni dla loch i prosiąt.

C. W bukaciarni.

D. W tuczami.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór chlewni dla loch i prosiąt jako miejsca z najwyższym poziomem oświetlenia naturalnego jest zgodny z zasadami projektowania budynków inwentarskich. Stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi wynoszący 1:15 jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniego oświetlenia, co wpływa na dobrostan zwierząt oraz ich wydajność produkcyjną. W praktyce, im większy stosunek okien do podłogi, tym więcej światła naturalnego wpada do wnętrza budynku, co może przyczynić się do obniżenia kosztów energii związanych z oświetleniem sztucznym. Dobrze zaprojektowane budynki inwentarskie powinny uwzględniać nie tylko aspekty estetyczne, ale także funkcjonalne, takie jak wentylacja, regulacja temperatury oraz dostosowanie oświetlenia do potrzeb zwierząt. W kontekście standardów branżowych, na przykład wytyczne dotyczące dobrostanu zwierząt określają minimalne wymagania dotyczące oświetlenia, które powinny być spełnione w obiektach hodowlanych. Dlatego zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego projektanta i hodowcy.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jak długo użytkowane są krowy w stawie podstawowym, jeśli wynosi to 5 lat? Ile krów trzeba corocznie wyeliminować z stada liczącego 80 osobników?

A. 80

B. 16

C. 8

D. 40

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 16 krów, co wynika z faktu, że okres użytkowania krów w stadzie podstawowym wynosi 5 lat. Aby obliczyć liczbę krów, które należy corocznie wybrakować w stadzie liczącym 80 krów, należy podzielić całkowitą liczbę krów przez okres użytkowania. W tym przypadku: 80 krów / 5 lat = 16 krów rocznie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zarządzaniu stadem, gdyż pozwala na planowanie rotacji zwierząt, co wpływa na zdrowie stada oraz jego wydajność. W branży hodowlanej, regularne wybrakowywanie krów, które osiągnęły wiek użytkowy, zgodnie z normami i zaleceniami, minimalizuje ryzyko chorób i poprawia ogólne parametry produkcyjne. Dzięki temu, można także skupić się na utrzymaniu młodszych, bardziej wydajnych zwierząt w stadzie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, takimi jak programy zarządzania zdrowiem zwierząt oraz optymalizacja genetyki stada.

Pytanie 36

Oblicz roczne zapotrzebowanie na kukurydzę, która jest komponentem podanej mieszanki treściwej dla krów mlecznych. Stan średnioroczny krów w gospodarstwie wynosi 35 szt. Średnia dzienna dawka mieszanki 2 kg/szt.

Składnik mieszanki (%)

Śruta owsiana 40%

Śruta jęczmienna 20%

Śruta kukurydziana 20%

Otręby pszenne 14%

Mieszanka mineralna 5%

Sól pastewna 1%

A. 25,50 t

B. 0,51 t

C. 5,10 t

D. 0,22 t

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć roczne zapotrzebowanie na kukurydzę w mieszance treściwej dla krów mlecznych, musimy uwzględnić kilka kluczowych parametrów. Średnia dzienna dawka mieszanki wynosi 2 kg na jedną krowę, a stan średnioroczny krów w gospodarstwie to 35 sztuk. W ciągu roku mamy 365 dni, co oznacza, że całkowita ilość mieszanki potrzebna dla 35 krów wynosi: 2 kg x 35 krów x 365 dni = 25 550 kg. Ponieważ zapotrzebowanie dotyczy tylko kukurydzy jako składnika mieszanki, ważne jest, aby określić procentowy udział kukurydzy w tej mieszance. Przy założeniu, że kukurydza stanowi 20% mieszanki (co jest typowe w wielu praktykach hodowlanych), roczne zapotrzebowanie na kukurydzę wynosi: 25 550 kg x 20% = 5 110 kg, co odpowiada 5,10 tonom. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie żywienia bydła, co pozwala na optymalizację kosztów pasz i zapewnienie odpowiednich wartości odżywczych dla zwierząt.

Pytanie 37

Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)

A. dwóch lat

B. roku

C. pięciu lat

D. trzech lat

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "roku" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, punkty kopulacyjne świń są zobowiązane do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez okres jednego roku od daty przeprowadzenia pokrycia. Taki wymóg ma na celu zapewnienie transparentności i odpowiedzialności w hodowli, co jest kluczowe dla monitorowania zdrowia i wydajności stada. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest konieczność weryfikacji pochodzenia potomstwa oraz zachowanie odpowiednich dokumentów w przypadku audytów przeprowadzanych przez organy nadzoru. Dzięki temu można również zapewnić, że wszelkie procedury są zgodne z obowiązującymi normami weterynaryjnymi i zootechnicznymi, co przekłada się na bezpieczeństwo zdrowotne zarówno dla zwierząt, jak i dla konsumentów. Warto również zaznaczyć, że utrzymywanie dokumentacji przez odpowiedni czas jest częścią dobrych praktyk w branży, co potwierdzają odpowiednie standardy oraz regulacje prawne.

Pytanie 38

W karmieniu krów mlecznych, biorąc pod uwagę jakość uzyskiwanego mleka, nie zaleca się stosowania

A. ziemniaków

B. buraków ćwikłowych

C. wysłodków buraczanych

D. buraków pastewnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Buraki ćwikłowe nie są zalecane w żywieniu krów mlecznych z powodu ich wysokiej zawartości cukrów, co może przyczyniać się do zwiększenia stężenia beta-karotenu w mleku, co wpływa na jego jakość i barwę. Dodatkowo, buraki ćwikłowe mogą powodować zaburzenia trawienne u bydła, takie jak wzdęcia. W żywieniu krów mlecznych ważne jest, aby pasze były dobrze zbilansowane pod kątem składników odżywczych, co wpływa na produkcję mleka oraz jego parametry jakościowe. W praktyce, zaleca się stosowanie buraków pastewnych lub wysłodków buraczanych, które są lepiej tolerowane przez krowy i mają korzystniejszy profil składników odżywczych. Standardy żywieniowe powinny uwzględniać również potrzeby metaboliczne zwierząt oraz ich zdrowie, aby zapewnić optymalną produkcję mleka oraz jego wysoką jakość.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

W oparciu o dane zamieszczone w tabeli oblicz, ile litrów EM Probiotyku potrzeba do jednorazowego opryskania pomieszczenia dla niosek o powierzchni 1 000 m²przy aplikacji raz na tydzień

Pomieszczenia	EM Probiotyk	Woda	Łączna ilość	Ilość aplikacji
1 m²	10 ml	40 ml	50 ml	Co 3 dni
1 m²	25 ml	75 ml	100 ml	1 x na tydzień
100 m²	1 litr	4 litry	5 litrów	Co 3 dni
100 m²	2,5 litra	7,5 litra	10 litrów	1 x na tydzień

A. 10 litrów

B. 25 litrów

C. 75 litrów

D. 40 litrów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tak, 25 litrów to na pewno dobra odpowiedź. Z tabeli wynika, że na 100 m² potrzebujesz 2,5 litra EM Probiotyku, więc przy 1000 m² to już 2,5 litra razy 10, czyli 25 litrów. To ważne, żeby stosować odpowiednie dawki tego preparatu, bo jak dasz za mało, to nie zadziała tak, jak powinno, a jak za dużo, to może być nieekonomicznie. Trzymanie się tych zaleceń pomaga poprawić mikroflorę w hodowlach i wpływa pozytywnie na zdrowie niosek oraz jakość jaj. Swoją drogą, badania też pokazują, że probiotyki mają rzeczywiście dobry wpływ na zwierzęta, więc warto się w to zagłębić.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej