Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 9 sierpnia 2025 13:36
  • Data zakończenia: 9 sierpnia 2025 13:50

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie rozwiązanie najlepiej wykorzystać do zabezpieczenia brzegów szybko płynącego strumienia?

A. narzut kamienny
B. palisady drewniane
C. zadarnione rynny
D. dren faszynowy
Narzut kamienny jest skutecznym rozwiązaniem w zabezpieczeniu brzegów wartkiego strumienia ze względu na swoje właściwości hydrodynamiczne i fizyczne. Ponieważ strumienie o dużym przepływie mogą powodować erozję brzegów, zastosowanie narzutu kamiennego pozwala na rozproszenie energii wody, co znacznie zmniejsza ryzyko ich uszkodzenia. Kamienie wykorzystane w narzucie muszą być odpowiednio dobrane pod względem wielkości i masy, aby mogły skutecznie opierać się sile wody. Przykładem zastosowania narzutu kamiennego są wzmocnienia brzegów rzek w regionach narażonych na powodzie, gdzie utrzymanie stabilności terenu jest kluczowe. Warto także zauważyć, że narzut kamienny jest zgodny z dobrą praktyką inżynieryjną, która podkreśla znaczenie ochrony naturalnych ekosystemów hydrologicznych. Dodatkowo, zastosowanie narzutu kamiennego jest często preferowane ze względu na jego trwałość oraz możliwość integracji z otoczeniem, co sprzyja zachowaniu lokalnej fauny i flory.
Pytanie 2

Jaka skala rysunku przedstawia rzeczywiste wymiary?

A. 1:100
B. 1:1000
C. 1:1
D. 1:10
Odpowiedź 1:1 jest poprawna, ponieważ oznacza, że rysunek jest w skali rzeczywistej, co oznacza, że każdy element na rysunku odpowiada swoim wymiarom w rzeczywistości. To podejście jest kluczowe w projektowaniu, architekturze oraz inżynierii, gdzie precyzyjne odwzorowanie rzeczywistych wymiarów jest niezbędne do prawidłowego wykonania projektu. Na przykład, w architekturze, gdy przygotowujemy plany budynku, korzystamy ze skali 1:1, aby dokładnie zobrazować rozkład pomieszczeń, co pozwala na lepsze zrozumienie przestrzeni podczas planowania. W praktyce, stosowanie skali rzeczywistej ułatwia komunikację pomiędzy projektantami, wykonawcami a klientami, gwarantując, że wszyscy mają tę samą wizję projektu. W kontekście standardów branżowych, takie podejście jest zgodne z normami ISO, które podkreślają znaczenie dokładności w dokumentacji technicznej.
Pytanie 3

Wirydarz jest cechą charakterystyczną dla typów

A. zamkowych
B. pałacowych
C. klasztornych
D. dworskich
Wybór odpowiedzi wskazującej na pałace, zamki lub dwory jako miejsca występowania wirydarza może wynikać z ogólnego przekonania o związku architektury rezydencjonalnej z przestrzeniami ogrodowymi czy dziedzińcami. Pałace i zamki, mimo że zawierają różnorodne elementy architektoniczne, nie mają wirydarzy w swoim standardowym układzie. W przypadku pałaców, ich struktura skupia się głównie na reprezentacyjności, gdzie dominują duże sale i bogato zdobione wnętrza, co nie sprzyja intymnej atmosferze, jaką oferuje wirydarz. Ponadto, zamki są zaprojektowane głównie z myślą o obronie, co skutkuje innym układem przestrzennym, w którym wirydarze nie pełnią roli centralnej. Dwory, choć charakteryzują się pewnymi cechami zbliżonymi do pałaców, także nie integrują wirydarza w sposób typowy dla architektury klasztornej. Należy zrozumieć, że wirydarz jest ściśle związany z duchowym życiem mnichów, co czyni go unikalnym elementem zakonu, a nie rezydencji świeckiej. Błędne podejście do klasyfikacji tych elementów architektonicznych może prowadzić do mylnych wniosków o ich funkcji i znaczeniu w kontekście kulturotwórczym.
Pytanie 4

Jakie materiały należy zastosować do wykonania izolacji poziomej słupa ogrodzeniowego z cegły klinkierowej, aby ochronić go przed wilgocią z gruntu?

A. styropianu twardego
B. wodoodpornych płyt gipsowych
C. płyt cementowych
D. papy asfaltowej
Odpowiedzi takie jak styropian twardy, płyty cementowe oraz wodoodporne płyty gipsowe nie są odpowiednie do zabezpieczenia słupów ogrodzeniowych przed wilgocią z podłoża z kilku powodów. Styropian twardy, mimo że jest materiałem izolacyjnym, nie ma wystarczających właściwości wodoodpornych, aby skutecznie chronić przed wilgocią gruntową. Styropian jest bardziej przeznaczony do izolacji termicznej, a jego zastosowanie w kontekście wilgotności gruntowej może prowadzić do jego degradacji i utraty właściwości izolacyjnych. Płyty cementowe, choć są odporne na wilgoć, nie oferują pełnej ochrony, ponieważ nie tworzą ciągłej bariery, co jest kluczowe w przypadku izolacji poziomej. Mogą one absorbowac wodę, co w dłuższym okresie użytkowania wpływa negatywnie na trwałość słupa. Wodoodporne płyty gipsowe z kolei, mimo że są odporne na działanie wody, nie są przeznaczone do stosowania w warunkach bezpośredniego kontaktu z podłożem i wilgocią gruntową. Brak odpowiedniego zabezpieczenia w postaci izolacji poziomej może prowadzić do poważnych uszkodzeń strukturalnych, co jest często efektem nieprawidłowych praktyk budowlanych. Warto zatem zwracać uwagę na dobór właściwych materiałów izolacyjnych, które są zgodne z normami budowlanymi i które zapewniają pełne bezpieczeństwo konstrukcji.
Pytanie 5

Na jaką głębokość należy fundamentować słupy pergoli?

A. 60-70 cm
B. 20-30 cm
C. 80-120 cm
D. 40-50 cm
Wybór głębokości fundamentu, który nie przekracza 80-120 cm, może prowadzić do wielu niekorzystnych konsekwencji, w tym do obniżenia stabilności i wytrzymałości całej konstrukcji. Odpowiedzi sugerujące fundamenty na głębokość 40-50 cm, 20-30 cm czy 60-70 cm mogą wynikać z nieporozumień dotyczących obciążenia, jakie będzie działać na pergolę. Przy głębokości 40-50 cm, szczególnie w gruntach o niskiej nośności, ryzyko osiadania lub przewrócenia się słupów wzrasta, co może prowadzić do uszkodzenia pergoli oraz zagrożenia dla jej użytkowników. Zbyt płytkie fundamenty mogą również nie zapewnić odpowiedniej odporności na działanie wiatru, co jest kluczowe w przypadku lekkich konstrukcji, takich jak pergole. Odpowiednie fundamenty powinny być zaprojektowane z uwzględnieniem lokalnych warunków geotechnicznych oraz klimatycznych. W praktyce, wykonawcy budowlani powinni stosować się do norm i standardów, takich jak Eurokod 7, który precyzuje zasady projektowania fundamentów. Zrozumienie wymagań dotyczących głębokości fundamentów jest kluczowe dla zapewnienia długowieczności i bezpieczeństwa konstrukcji.
Pytanie 6

Jaki element infrastruktury parku powinien znajdować się przy jego wjeździe?

A. Zadaszenie
B. Altanka
C. Karmnik dla ptaków
D. Tablica z regulaminem
Tablica z regulaminem to kluczowy element wyposażenia parku, który powinien być umieszczony przy wejściu. Taki dokument informacyjny pełni funkcję orientacyjną oraz edukacyjną, przekazując odwiedzającym zasady korzystania z parku, takie jak zakazy palenia, zasady dotyczące psów czy godziny otwarcia. Przykładowo, w wielu parkach miejskich zastosowanie tablic z regulaminem zyskało na znaczeniu, ponieważ pomaga w utrzymaniu porządku oraz bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest również umieszczanie na takiej tablicy informacji o dostępnych atrakcjach, ścieżkach spacerowych czy lokalnych wydarzeniach. Odwiedzający zyskują jasny i łatwy dostęp do ważnych informacji, co wpływa na pozytywne postrzeganie przestrzeni publicznej. Zgodnie z wytycznymi instytucji zajmujących się zarządzaniem przestrzenią publiczną, tablice informacyjne powinny być czytelne, estetyczne i dostosowane do wymogów estetyki otoczenia, co czyni je nieodzownym elementem każdego parku.
Pytanie 7

Jaką metodę wykorzystuje się do oceny czystości powietrza lub wody przy użyciu organizmów wskaźnikowych?

A. Fitoindykację gatunkową i fitocenotyczną
B. Metodę jednostek architektoniczno-krajobrazowych
C. Bioindykację
D. Waloryzację przyrodniczą
Bioindykacja to metoda oceny jakości środowiska, która polega na wykorzystaniu organizmów żywych jako wskaźników stanu ekosystemu. W kontekście czystości powietrza i wody, bioindykacja pozwala na monitorowanie obecności zanieczyszczeń oraz ich wpływu na organizmy. Przykładowo, w przypadku wód, organizmy takie jak ryby, bezkręgowce wodne czy bakterie mogą dostarczyć informacji o stopniu zanieczyszczenia chemicznego lub biologicznego. W praktyce, bioindykację stosuje się często w badaniach ekosystemów wodnych, gdzie ocena stanu zdrowotnego organizmów wskaźnikowych pozwala na zdiagnozowanie problemów związanych z eutrofizacją, obecnością metali ciężkich czy substancji toksycznych. W standardach ochrony środowiska, takich jak wytyczne europejskiej dyrektywy ramowej w sprawie wody, bioindykacja stanowi kluczowy element monitoringu jakości wód. Wykorzystanie organizmów wskaźnikowych jest uznawane za skuteczne i ekstensywne podejście, które umożliwia zrozumienie złożonych interakcji w ekosystemach oraz podejmowanie odpowiednich działań ochronnych.
Pytanie 8

Wokół urządzeń na placach zabaw dla dzieci zalecane jest stosowanie nawierzchni

A. drewnianej
B. piaskowej
C. tłuczniowej
D. betonowej
Kiedy wybierasz nawierzchnię piaskową na plac zabaw, to naprawdę dobry pomysł. Piasek świetnie amortyzuje upadki, co w praktyce oznacza, że dzieci będą miały mniejsze szanse na kontuzje, jeśli przypadkiem spadną z huśtawki czy zjeżdżalni. Co więcej, piaskownice i piaskowe strefy to idealne miejsce dla dzieci do zabawy i tworzenia, bo mogą budować zamki czy różne konstrukcje. Warto też pamiętać, że są normy, jak PN-EN 1176, które mówią o tym, jakie materiały powinny być używane na placach zabaw. Piasek powinien być regularnie sprawdzany i w razie potrzeby wymieniany, żeby zawsze miał odpowiednią głębokość i jakość. Dobrze jest też pomyśleć o drenażu pod nim, żeby woda się nie gromadziła. Piaskowe nawierzchnie są naturalne i łatwe w utrzymaniu, co czyni je bardzo praktycznymi.
Pytanie 9

Jakiego materiału można użyć do budowy dna oczka wodnego, które ma być eksploatowane przez cały rok?

A. Folię butylową
B. Beton lekki
C. Beton zbrojony
D. Folię kubełkową
Wybór betonu zbrojonego czy betonu lekkiego na dno całorocznego oczka wodnego wiąże się z wieloma istotnymi ograniczeniami. Beton zbrojony, mimo swojej wytrzymałości, jest materiałem sztywnym, co może prowadzić do problemów w przypadku osiadania gruntu lub zmiany poziomu wód gruntowych. Dodatkowo, beton nie jest materiałem wodoodpornym samym w sobie, co oznacza, że konieczne byłoby zastosowanie dodatkowych powłok uszczelniających, które mogą z czasem ulegać degradacji i wymagać wymiany, co zwiększa koszty utrzymania. Beton lekki, z kolei, choć może być mniej kosztowny w zastosowaniu, również nie zapewnia odpowiedniej ochrony przed przenikaniem wody, co jest kluczowe w przypadku oczek wodnych. Zastosowanie tych materiałów wymagałoby znacznie większej uwagi na aspekty izolacji oraz ochrony przed przesiąkaniem, co w praktyce mogłoby prowadzić do częstych awarii i problemów z zarządzaniem wodą. Wybór folii kubełkowej również nie jest optymalny, ponieważ nie jest stworzona do długotrwałego kontaktu z wodą, a jej zastosowanie wiąże się z ryzykiem powstawania nieszczelności. Współczesne praktyki budowlane jasno wskazują na przewagę folii butylowej w kontekście długoterminowej eksploatacji oczek wodnych, co czyni inne materiały mniej odpowiednimi do tego celu.
Pytanie 10

Aby przywrócić funkcje użytkowe obszarom, które doświadczyły degradacji i straciły swoją pierwotną wartość biologiczną oraz użytkową, powinno się je poddać

A. konserwacji
B. rekultywacji
C. renowacji
D. rekonstrukcji
Rekultywacja to proces, który ma na celu przywrócenie wartości użytkowej i biologicznej terenów degradujących się lub zniszczonych, takich jak obszary poprzemysłowe, tereny rolnicze zubożone przez intensywne użytkowanie czy tereny zniszczone przez katastrofy naturalne. W ramach rekultywacji podejmuje się działania takie jak wprowadzenie odpowiednich technik agrotechnicznych, rekonstrukcja ekosystemów, przywracanie lokalnej flory i fauny czy poprawa jakości gleby. Przykładem może być rekultywacja terenów pokopalnianych, gdzie wprowadza się nowe warstwy gleby, zasiewa rośliny, które wspomagają regenerację środowiska oraz umożliwiają powrót dzikiej przyrody. Zgodnie z normami ISO 14001, w procesie rekultywacji istotna jest analiza wpływu na środowisko oraz wdrażanie praktyk zgodnych z zasadami zrównoważonego rozwoju, co czyni ten proces kluczowym w kontekście ochrony środowiska i bioróżnorodności.
Pytanie 11

Jaką wysokość powinna mieć balustrada na moście ogrodowym, aby spełniała podstawowe wymagania bezpieczeństwa?

A. 75 cm
B. 90 cm
C. Minimum 110 cm
D. 50 cm
Balustrada na moście ogrodowym powinna mieć wysokość minimum 110 cm, aby zapewniać odpowiednie bezpieczeństwo użytkownikom. Taka wysokość jest zgodna z normami budowlanymi dotyczącymi konstrukcji mostów i balustrad, które mają na celu zapobieganie upadkom i zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dorosłym, jak i dzieciom. Wysokość 110 cm jest powszechnie uznawana za standard, który minimalizuje ryzyko przechylenia się przez barierkę. Taka wysokość balustrady pozwala również na zachowanie estetyki i funkcjonalności, co jest kluczowe w małej architekturze krajobrazu. Mosty ogrodowe często są umiejscowione w miejscach o szczególnym znaczeniu dekoracyjnym, dlatego istotne jest, aby balustrada nie tylko spełniała swoją funkcję, ale również dobrze komponowała się z otoczeniem. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy to, na przykład, projektowanie mostków w ogrodach prywatnych lub parkach miejskich, gdzie bezpieczeństwo jest priorytetem, a estetyka dodaje wartości całemu założeniu krajobrazowemu.
Pytanie 12

Przy konstruowaniu studni chłonnej, która warstwa powinna być wykonana jako pierwsza?

A. otoczaków
B. grubego żwiru
C. drobnego żwiru
D. ziemi urodzajnej
Wybór otoczaków jako pierwszej warstwy w budowie studni chłonnej jest kluczowy dla zapewnienia efektywności systemu odprowadzania wody. Otoczaki charakteryzują się idealnymi właściwościami hydraulicznych, co oznacza, że umożliwiają swobodny przepływ wody dzięki dużym przestrzeniom między ziarnami. To z kolei zmniejsza ryzyko zatykania się systemu, co mogłoby prowadzić do nieefektywnego odprowadzania wód opadowych. W praktyce, stosowanie otoczaków w dolnych warstwach studni chłonnych poprawia infiltrację wody do gruntu, co jest istotne w kontekście ochrony przed powodziami oraz wspierania lokalnego ekosystemu. Dodatkowo, zgodnie z wytycznymi Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, odpowiedni dobór materiałów do budowy studni chłonnych wpływa na ich trwałość oraz efektywność w dłuższym okresie. Otoczaki, w porównaniu do żwiru, lepiej radzą sobie z odprowadzaniem większych ilości wody, co czyni je materiałem preferowanym w nowoczesnych rozwiązaniach inżynieryjnych dotyczących gospodarki wodnej.
Pytanie 13

Kruszywo, które można wykorzystać jako podsypkę pod kostkę granitową, nie powinno mieć frakcji większej niż

A. 6 mm
B. 2 mm
C. 10 mm
D. 12 mm
Wybór kruszywa o frakcji większej niż 2 mm, jak w przypadku odpowiedzi 6 mm, 10 mm czy 12 mm, jest niewłaściwy z kilku powodów. Kruszywo o większych frakcjach ma tendencję do tworzenia szczelin między ziarnami, co prowadzi do niestabilności całego układu. Duże ziarna są bardziej podatne na przesuwanie się i nie zapewniają odpowiedniego wsparcia dla kostki granitowej, co może skutkować jej nieprawidłowym osadzeniem i w konsekwencji uszkodzeniami. Ponadto, większe frakcje kruszywa mogą utrudniać odprowadzanie wody, co zwiększa ryzyko powstawania kałuż i erozji w trakcie intensywnych opadów. Użytkownicy często mylnie zakładają, że większe ziarno zapewni lepsze wsparcie, jednak praktyka i normy budowlane jasno wskazują, że niewłaściwy wybór frakcji może prowadzić do kosztownych napraw i przedwczesnej degradacji nawierzchni. W przypadku kostki granitowej, która jest materiałem o dużej twardości i masie, wybór kruszywa o frakcji do 2 mm jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i estetyki wykonanej nawierzchni. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do zaleceń specjalistów i norm branżowych, aby uniknąć typowych błędów w doborze materiałów.
Pytanie 14

W dokumentacji wykonawczej dla terenu parku miejskiego uwzględniono między innymi stworzenie ścieżek ogrodowych, budowę sadzawki, instalację mostka oraz zasadzenie roślin w pobliżu sadzawki. Jaką czynność zrealizuje się na końcu tego projektu?

A. Wykonanie ścieżek
B. Wykonanie sadzawki
C. Sadzenie roślin
D. Montaż mostka
Sadzenie roślin jest kluczowym etapem w realizacji projektu budowy parku miejskiego, który następuje po zakończeniu budowy infrastruktury wodnej i ścieżek. W praktyce, sadzenie roślin musi być przeprowadzone po zainstalowaniu najpierw sadzawki i mostka, ponieważ te elementy tworzą środowisko dla roślin oraz wpływają na ich późniejszy rozwój. Współczesne standardy projektowania parków miejskich zalecają, aby roślinność była dobierana zgodnie z lokalnymi warunkami glebowymi i klimatycznymi, co zapewnia ich długotrwałość i estetykę. Ponadto, odpowiednie planowanie sadzenia, w tym wybór pory roku i technik sadzenia, ma kluczowe znaczenie dla ich wzrostu. Przykładem może być zastosowanie roślin wodnych w pobliżu sadzawki, które mogą nie tylko pełnić funkcję ozdobną, ale również wspierać ekosystem wodny. Właściwe sadzenie roślin w ostatniej fazie jest niezbędne dla zapewnienia ich optymalnych warunków wzrostu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie architektury krajobrazu.
Pytanie 15

Jakie wyposażenie można wykorzystać w ogrodzie w stylu rustykalnym?

A. Drewniane koło od wozu
B. Kamienna latarnia w formie pagody
C. Granitowa kula ze źródełkiem
D. Bambusowy panel ogrodzeniowy
Drewniane koło od wozu jest idealnym elementem wyposażenia do ogrodów o charakterze rustykalnym, ponieważ doskonale wpisuje się w stylistykę wiejskiego krajobrazu, przywołując na myśl tradycyjne rzemiosło i naturalne materiały. Użycie tego rodzaju elementu dekoracyjnego pozwala na stworzenie spójnej estetyki, która łączy w sobie prostotę z elegancją. Przykładowe zastosowanie to umiejscowienie koła jako dekoracji w otoczeniu kwiatów lub jako część większej kompozycji, np. z drewnianymi meblami ogrodowymi i kamieniami ozdobnymi. Zastosowanie elementów drewnianych w aranżacji ogrodów rustykalnych jest zgodne z zasadą harmonii z naturą, co jest kluczowe w ekologicznym projektowaniu przestrzeni. Dodatkowo, takie elementy mogą być łatwo modyfikowane, malowane lub wykończone, co daje możliwość dostosowania ich do indywidualnych potrzeb oraz preferencji estetycznych.
Pytanie 16

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni wykonanej z kostki brukowej betonowej, należy zastosować

A. zagęszczarkę płytową
B. walec wibracyjny
C. walec gładki
D. ubijak wibracyjny
Zagęszczarka płytowa to urządzenie szczególnie skuteczne w stabilizacji warstwy ścieralnej nawierzchni z kostki brukowej betonowej. Jej zasada działania opiera się na wykorzystaniu dużej masy i wibracji, co pozwala na skuteczne zagęszczenie materiału oraz wypełnienie szczelin pomiędzy kostkami. W kontekście budowy nawierzchni, kluczowe jest, aby kostka była odpowiednio osadzona, co zapobiega przyszłym deformacjom i uszkodzeniom. Użycie zagęszczarki płytowej przed zakończeniem prac zapewnia, że podłoże będzie trwałe i odporne na zmiany warunków atmosferycznych, a także na obciążenia mechaniczne. W praktyce, przy układaniu kostki brukowej, stosowanie zagęszczarki jest standardową procedurą, zalecaną przez producentów kostki oraz specjalistów zajmujących się budową nawierzchni. Warto również pamiętać, że rodzaj używanego urządzenia powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a odpowiednie zagęszczenie wpływa na estetykę i funkcjonalność nawierzchni przez wiele lat.
Pytanie 17

Jaki materiał jest niewskazany do wykonania nawierzchni wokół sprzętów do zabawy na placach zabaw?

A. Maty gumowe
B. Kamień łamany
C. Sztuczna trawa
D. Piasek
Kamień łamany nie jest zalecanym materiałem do budowy nawierzchni wokół urządzeń zabawowych na placach zabaw z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, nawierzchnie powinny zapewniać odpowiednią amortyzację w przypadku upadków dzieci, co znacząco redukuje ryzyko poważnych kontuzji. Kamień łamany jest twardym i sztywnym materiałem, który nie spełnia wymagań dotyczących bezpieczeństwa, określonych w normach EN 1176 i EN 1177, które regulują kwestie związane z urządzeniami zabawowymi i ich otoczeniem. W przypadku upadku z wysokości, dzieci narażone są na poważne urazy, a kamień łamany nie zapewnia właściwej absorpcji energii. Materiały takie jak maty gumowe, sztuczna trawa czy piasek są preferowane, ponieważ oferują lepszą amortyzację i są bardziej przyjazne dla dzieci. Przykładowo, maty gumowe są powszechnie stosowane na placach zabaw z uwagi na ich właściwości amortyzujące oraz łatwość w utrzymaniu czystości. Dodatkowo, materiały te są często poddawane testom w celu potwierdzenia ich właściwości bezpieczeństwa, co jest kluczowe dla placów zabaw. Dlatego, wybór odpowiedniego materiału jest niezbędny dla zapewnienia bezpieczeństwa dzieci.
Pytanie 18

Którego rodzaju murka dotyczy wykaz planowanych prac?

Wykaz planowanych prac
Lp.Rodzaj robót
1.Prace organizacyjne i porządkowe.
2.Wytyczenie murka w terenie zgodnie z projektem.
3.Wykonanie wykopu.
4.Wylanie fundamentu.
5.Dobór odpowiedniej wielkości kamienia.
6.Budowa murka przy użyciu zaprawy.
7.Ułożenie płyt zwieńczających.
A. Oporowego betonowego licowanego kamieniami.
B. Oporowego murowanego z elementów kamiennych prefabrykowanych.
C. Wolnostojącego murowanego z kamieni.
D. Wolnostojącego kamiennego suchego.
Wybór odpowiedzi dotyczącej wolnostojącego murowanego z kamieni jest właściwy, ponieważ na podstawie wykazu planowanych prac wskazano zastosowanie zaprawy oraz dobór odpowiedniej wielkości kamienia. W praktyce, mury murowane z kamieni są często stosowane w ogrodzeniach, ścianach ozdobnych oraz jako elementy architektury krajobrazu. Ich budowa wymaga przestrzegania określonych standardów budowlanych, takich jak normy dotyczące wytrzymałości materiałów oraz technik murowania. DBR (Dobra Praktyka Budowlana) zaleca stosowanie zaprawy do murowania, co zapewnia trwałość i stabilność konstrukcji. Ponadto, mury murowane często cechują się lepszą izolacyjnością termiczną i akustyczną w porównaniu do murów suchych, co czyni je bardziej funkcjonalnymi w zastosowaniach budowlanych. Zrozumienie różnicy między różnymi rodzajami murów jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów budowlanych.
Pytanie 19

Aby zrealizować pionową izolację przeciwwilgociową fundamentu murku ogrodzeniowego, jakie materiały należy wykorzystać?

A. papę asfaltową
B. agrowłókninę
C. styropian
D. wełnę mineralną
Wełna mineralna, styropian i agrowłóknina to materiały, które nie spełniają wymagań dla pionowej izolacji przeciwwilgociowej fundamentów. Wełna mineralna jest doskonałym izolatorem termicznym, jednak nie ma wystarczających właściwości hydroizolacyjnych. Jej struktura może wchłaniać wodę, co prowadzi do utraty właściwości izolacyjnych i ryzyka rozwoju pleśni oraz grzybów. Z kolei styropian, choć jest materiałem odpornym na działanie wody, nie jest przeznaczony do stosowania bezpośrednio w strefie wilgotnej, ponieważ jego powierzchnia nie zapewnia skutecznej bariery przeciwwilgociowej. Może on również ulegać degradacji pod wpływem niektórych chemikaliów zawartych w gruncie. Agrowłóknina, z drugiej strony, jest materiałem stosowanym głównie w ogrodnictwie i ma na celu ochronę roślin, a nie izolację budowli przed wilgocią. Jej zastosowanie w kontekście budowlanym jest niewłaściwe, ponieważ nie chroni fundamentów przed wodą gruntową. Wybór odpowiednich materiałów do izolacji fundamentów jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji. Niezrozumienie właściwości materiałów może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym uszkodzenia fundamentów i zwiększenia kosztów napraw. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze materiałów kierować się ich rzeczywistymi właściwościami oraz zastosowaniem zgodnym z normami budowlanymi.
Pytanie 20

Kształt kwietnika dywanowego można najlepiej zobrazować w perspektywie

A. z lotu ptaka
B. żabiej
C. ukośnej
D. równoległej
Odpowiedź 'z lotu ptaka' jest prawidłowa, ponieważ pozwala na najlepsze zobrazowanie wzoru kwietnika dywanowego z perspektywy, która ukazuje całość kompozycji w sposób holistyczny. Widok z góry umożliwia dostrzeżenie układu roślin, ich rozmieszczenia oraz interakcji między poszczególnymi elementami aranżacji ogrodowej. Taki sposób prezentacji jest stosowany w projektowaniu krajobrazu i architekturze ogrodowej, gdzie kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy współdziałają w przestrzeni. W praktycznym zastosowaniu, architekci krajobrazu często korzystają z map, zdjęć lotniczych lub wizualizacji 3D, aby dokładnie przedstawić koncepcję projektu. Wzór kwietnika dywanowego, który zazwyczaj ma skomplikowaną, wielowarstwową strukturę, jest znacznie łatwiejszy do analizy, gdy można zobaczyć go w całości. Zastosowanie takiej perspektywy sprzyja lepszemu planowaniu, aby zapewnić estetyczny i funkcjonalny układ ogrodu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.
Pytanie 21

Jaką długość będzie miał murek ogrodowy o długości 5,00 m na planie wykonanym w skali 1:50?

A. 2,5 cm
B. 5,0 cm
C. 12,5 cm
D. 10,0 cm
Odpowiedź 10,0 cm jest jak najbardziej trafna. Wynika to z tego, że mamy tu skalę 1:50. Czyli każdy 1 cm na planie to 50 cm w rzeczywistości. Żeby obliczyć długość murka w skali, musimy wziąć prawdziwą długość, czyli 5,00 m i podzielić ją przez ten współczynnik skali. Jak przeliczymy metry na centymetry, mamy 5,00 m to 500 cm. Potem dzielimy 500 cm przez 50 i wychodzi nam 10,0 cm. Z mojej perspektywy, takie przeliczenia są mega ważne, jeśli chodzi o architekturę czy projektowanie przestrzenne. W końcu, żeby dobrze oddać wymiary na planach, musimy mieć to na uwadze. Skale używa się często w rysunkach technicznych, bo to pomaga zmieścić dużą budowlę na kartce. Na przykład w projektach budowlanych, odpowiednia skala to klucz do lepszego planowania i komunikacji z innymi osobami w branży. Zrozumienie, jak to działa ze skalą, to podstawa dla każdego, kto myśli o projektowaniu czy budownictwie.
Pytanie 22

Obszar, który stracił swoją wartość ekologiczną w wyniku niekorzystnych zmian spowodowanych przez działalność człowieka, określany jest jako obszar

A. pierwotny
B. kulturowy dysharmonijny
C. naturalny
D. kulturowy harmonijny
Krajobraz kulturowy dysharmonijny to termin używany do opisu terenów, które straciły swoją wartość biologiczną w wyniku działań ludzkich, takich jak intensywna urbanizacja, przemysł czy intensywne rolnictwo. Takie krajobrazy charakteryzują się zubożeniem bioróżnorodności oraz degradacją ekosystemów. Przykładem może być obszar przemysłowy, gdzie naturalne siedliska zostały zniszczone na rzecz budynków i infrastruktury. W praktyce, ochrona takich krajobrazów wymaga wdrażania zrównoważonych praktyk zarządzania przestrzenią, które wspierają odtwarzanie siedlisk i przywracanie naturalnych procesów ekologicznych. Warto zaznaczyć, że w odniesieniu do standardów ochrony środowiska, takich jak konwencje dotyczące bioróżnorodności, istotne jest podejmowanie działań restauracyjnych, które promują rekultywację i renaturyzację. Poznanie tego pojęcia jest kluczowe dla ekologów, urbanistów i decydentów w kontekście planowania przestrzennego oraz ochrony środowiska.
Pytanie 23

Jaki element wyposażenia charakteryzuje ogród kalwaryjski?

A. Glorieta
B. Kapliczka
C. Oranżeria
D. Pagoda
Kapliczka jest kluczowym elementem infrastruktury ogrodu kalwaryjnego, będącego miejscem kultu i medytacji, często nawiązującym do kalwaryjskiej tradycji pielgrzymkowej. To niewielka budowla sakralna, w której umieszczane są figury lub obrazy świętych, co sprzyja kontemplacji i modlitwie. W ogrodach kalwaryjnych kapliczki są rozmieszczone w strategicznych miejscach, często przy ścieżkach prowadzących do głównych punktów kultowych, takich jak stacje drogi krzyżowej. Tego typu obiekty mają na celu nie tylko wzmocnienie duchowego doświadczenia pielgrzymów, ale również stanowią ważny element krajobrazu, wpisując się w estetykę oraz funkcję przestrzeni zielonej. W kontekście projektowania ogrodów kalwaryjnych, należy zwrócić uwagę na odpowiednie materiały oraz stylistykę architektoniczną kapliczek, które powinny harmonizować z otoczeniem i podkreślać sakralny charakter miejsca. Poszanowanie dla lokalnych tradycji i historii jest istotnym aspektem przy ich budowie oraz utrzymaniu.
Pytanie 24

Podstawowym wyposażeniem edukacyjnych ogrodów są

A. lekkie zadaszenia
B. zestawy zabawowe
C. panele informacyjne
D. bujane ławki
Panele informacyjne są kluczowym elementem ogrodów edukacyjnych, ponieważ pełnią rolę edukacyjną, informacyjną oraz promocyjną. Dzięki nim odwiedzający mogą zdobywać wiedzę na temat różnorodności roślin, ich ekosystemów oraz praktyk zrównoważonego rozwoju. Panele te często zawierają opisy gatunków roślin, ich zastosowań w ogrodnictwie, a także informacje o lokalnych ekosystemach. Przykładowo, w ogrodzie botanicznym panele informacyjne mogą przedstawiać konkretne gatunki roślin wraz z ich wymaganiami środowiskowymi oraz właściwościami użytkowymi. Zastosowanie tego rodzaju narzędzi edukacyjnych sprzyja kształtowaniu postaw ekologicznych i zwiększa świadomość ekologiczną społeczności. Dodatkowo, panele informacyjne mogą spełniać rolę wizualną, wzbogacając przestrzeń ogrodową oraz przyciągając uwagę odwiedzających. Stosowanie paneli informacyjnych jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu przestrzeni edukacyjnych, które podkreślają znaczenie edukacji ekologicznej oraz promują interakcję z otoczeniem.
Pytanie 25

Jakie czynności należy kolejno zrealizować, aby zbudować ścieżki z płyt kamiennych, gdy koryto zostało już wykopane, dno utwardzone, a obrzeża ustawione?

A. Zagęszczenie warstw, wysypanie warstw podłoża, układanie płyt
B. Wysypanie warstw podłoża, układanie płyt, zagęszczenie
C. Układanie płyt, wysypanie warstw podłoża, zagęszczenie
D. Wysypanie warstw podłoża, zagęszczenie, układanie płyt
Odpowiedź 'Wysypanie warstw podbudowy, zagęszczenie, ułożenie płyt' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla właściwą kolejność działań przy budowie ścieżek z płyt kamiennych. Proces ten zaczyna się od wysypania warstw podbudowy, co jest kluczowym etapem, ponieważ zapewnia odpowiednią stabilność i nośność podłoża. Warstwy podbudowy, zazwyczaj wykonane z kruszywa, powinny być równomiernie rozłożone na całej powierzchni koryta. Następnie, zagęszczenie jest niezbędne, aby zminimalizować osiadanie i zwiększyć twardość podłoża. Użycie zagęszczarki wibracyjnej jest standardową praktyką w tej fazie, co pozwala na uzyskanie stabilnej bazy dla płyt kamiennych. Na końcu następuje ułożenie płyt, które powinny być dostosowane do poziomu podbudowy i zabezpieczone przed przesuwaniem. Zastosowanie takiej kolejności działań zapewnia, że ścieżka będzie trwała i odporna na działanie warunków atmosferycznych oraz obciążeń mechanicznych. Przykładem może być budowa ścieżki w ogrodzie, gdzie odpowiednia podbudowa i zagęszczenie podłoża są kluczowe dla zapobiegania deformacjom w przyszłości.
Pytanie 26

W jakiej porze roku najlepiej przeprowadzać konserwację drewnianych elementów małej architektury, takich jak ławki czy pergole?

A. Wiosną
B. Latem
C. Zimą
D. Jesienią
Przeprowadzanie konserwacji drewnianych elementów małej architektury wiosną jest najlepsze z kilku powodów. Po pierwsze, wiosną warunki atmosferyczne są zazwyczaj bardziej sprzyjające. Temperatury są łagodniejsze, co pozwala na skuteczniejsze schnięcie farb i lakierów. Dodatkowo wilgotność powietrza jest zazwyczaj niższa niż jesienią, co minimalizuje ryzyko pęcznienia drewna. Wiosna to także czas, kiedy drewniane elementy, takie jak ławki czy pergole, są mniej eksploatowane niż latem, co daje więcej czasu na dokładne prace konserwacyjne. Prace wykonane wiosną przygotowują również drewniane elementy na intensywne użytkowanie w okresie letnim, chroniąc je przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych i deszczu. Wiosenna konserwacja pozwala na dokładną inspekcję stanu technicznego tych elementów po zimie, co jest kluczowe dla utrzymania ich w dobrym stanie przez cały rok.
Pytanie 27

Aby ustalić kierunek północny w terenie, należy wykorzystać

A. śródwagi
B. węgielnicy
C. kompasu
D. tachimetru
Kompas to podstawowe narzędzie umożliwiające wyznaczenie kierunku północnego w terenie. Działa na zasadzie wskazywania pola magnetycznego Ziemi, co pozwala użytkownikowi łatwo zorientować się w przestrzeni. W praktyce, aby skutecznie posługiwać się kompasem, ważne jest, aby znać techniki jego użycia, takie jak umiejętność rozróżniania między stroną magnetyczną a stroną geograficzną. Osoby zajmujące się nawigacją, turystyką czy ratownictwem górskim często korzystają z kompasu w połączeniu z mapą, co zwiększa precyzję nawigacji. Warto również zwrócić uwagę na kalibrację kompasu oraz na wpływ otoczenia, jak np. metalowe obiekty, które mogą zakłócać jego działanie. W kontekście standardów branżowych, stosowanie kompasu powinno odbywać się zgodnie z wytycznymi profesjonalnych organizacji zajmujących się nawigacją, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale i skuteczność w terenie.
Pytanie 28

Najlepszym materiałem do stworzenia wierzchniej warstwy ścieżki w ogrodzie z kruszywa jest

A. tłuczeń
B. piasek
C. grys
D. żwir
Żwir jest idealnym materiałem do wykonania wierzchniej warstwy ścieżki ogrodowej z kruszywa ze względu na swoje unikalne właściwości fizyczne i estetyczne. Jest on materiałem o odpowiedniej granulacji, co pozwala na łatwe odsączanie wody, zapobiegając jednocześnie powstawaniu kałuż. Dodatkowo, żwir jest dostępny w różnych kolorach i kształtach, co umożliwia dostosowanie ścieżki do charakterystyki ogrodu. W praktyce, żwir układany jest na wcześniej przygotowanej podsypce, co zapewnia stabilność i estetykę. Dobre praktyki przy układaniu ścieżek z żwiru obejmują zastosowanie geowłókniny, która zapobiega mieszaniu się żwiru z ziemią oraz wzrostowi chwastów. Użycie żwiru, zgodnie z normami budowlanymi, może również wpłynąć na zwiększenie estetyki przestrzeni oraz jej funkcjonalności, co czyni go najlepszym wyborem w porównaniu do innych materiałów.
Pytanie 29

Jaką długość będzie miała zbiornik wodny na planie w skali 1:50, jeśli jego rzeczywista długość wynosi 4 m?

A. 2 cm
B. 8 cm
C. 4 cm
D. 16 cm
Odpowiedzi 4 cm, 16 cm oraz 2 cm są błędne, ponieważ opierają się na nieprawidłowych obliczeniach związanych z przeliczeniem długości w skali. Na przykład odpowiedź 4 cm sugeruje, że długość zbiornika na planie wynosi tylko 4 cm, co byłoby poprawne w przypadku skali 1:100, ale w tym przypadku mamy do czynienia z inną skalą. Z kolei odpowiedź 16 cm implikuje, że długość zbiornika jest znacznie większa, co oznaczałoby, że błędnie zinterpretowano przeliczenie, myśląc, że każdy centymetr w planie odpowiada 25 cm w rzeczywistości. Ostatecznie odpowiedź 2 cm jest wynikiem mylnego założenia, że długość zbiornika można bezpośrednio przeliczyć bez uwzględnienia skali. W praktyce, typowe błędy myślowe w takich zadaniach to brak zrozumienia, jak skala wpływa na odwzorowanie obiektów oraz nieprawidłowe przeliczanie jednostek miary. W kontekście projektowania i architektury, precyzyjne rozumienie skali jest niezbędne, aby uniknąć poważnych nieścisłości w planach, które mogą prowadzić do problemów podczas realizacji projektu. Przy pracy z planami, kluczowe jest także stosowanie prostych narzędzi pomocniczych, takich jak tabele przeliczeniowe czy kalkulatory skali, aby wspierać prawidłowe obliczenia.
Pytanie 30

Część wizualną inwentaryzacji wyposażenia parku miejskiego należy zrealizować na mapie wykonanej w skali

A. 1:2500
B. 1:5000
C. 1:250
D. 1:50000
Wybór skali 1:250 do wykonania części graficznej inwentaryzacji wyposażenia parku miejskiego jest trafny ze względu na szczegółowość, jaką ta skala zapewnia. W przypadku inwentaryzacji terenów publicznych, takich jak parki miejskie, istotne jest, aby przedstawione dane były na tyle szczegółowe, aby umożliwić precyzyjne zlokalizowanie elementów małej architektury, roślinności czy obiektów użytkowych. Skala 1:250 pozwala na dokładne odwzorowanie takich detali, jak ścieżki, place zabaw, ławki, latarnie i inne elementy wyposażenia. Przykładowo, w miastach, gdzie planowane są zmiany w zagospodarowaniu przestrzennym, dokumentacja w tej skali może być kluczowa dla inżynierów, architektów i urbanistów. Dodatkowo, standardy GIS (Systemy Informacji Geograficznej) rekomendują stosowanie odpowiednich skal w zależności od przeznaczenia mapy, a dla szczegółowych analiz terenowych skala 1:250 jest często uznawana za optymalną. Umożliwia to nie tylko wizualizację, ale także późniejsze analizy przestrzenne, co jest niezbędne w planowaniu i zarządzaniu przestrzenią miejską.
Pytanie 31

Główną rolą murku oporowego jest

A. zapobieganie spływowi wody z nasypu
B. ochrona gleby przed osuwiskami
C. wskazywanie ścieżek dla pieszych
D. oddzielanie przestrzeni ogrodowych
Murki oporowe, mimo że mogą być używane do różnych celów, przede wszystkim pełnią funkcję ochrony gleby przed erozją. Wybór odpowiedzi sugerujących, że ich główną rolą jest podkreślanie ciągów pieszych, wydzielenie wnętrz ogrodowych czy zapobieganie spływowi wody ze skarpy, prowadzi do pewnych nieporozumień dotyczących ich rzeczywistych funkcji. Murki mogą w pewnym stopniu wpływać na organizację przestrzeni, jednak ich podstawowym zadaniem jest zapewnienie stabilności gruntów. Podkreślanie ciągów pieszych zwykle wymaga innego rodzaju infrastruktury, takiej jak nawierzchnie utwardzone, które lepiej sprawdzają się w tej roli. Wydzielenie wnętrz ogrodowych często osiąga się poprzez inne zabiegi architektoniczne, takie jak rabaty, ogrodzenia czy inne formy krajobrazu. Z kolei zapobieganie spływowi wody ze skarpy to funkcja, która może być wspomagana przez murki, ale nie jest ich głównym celem. Erozja glebowa, będąca wynikiem działania wody i wiatru, może prowadzić do nieodwracalnych skutków, dlatego kluczowe jest, aby murki oporowe były stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem. Zrozumienie tych podstawowych funkcji pozwala na prawidłowe projektowanie i wykorzystanie murków oporowych w praktyce budowlanej oraz zarządzaniu terenami.
Pytanie 32

Wczesne etapy rozwoju dziedziny zwanej planowaniem przestrzennym przypadają na przełom stuleci

A. XVIII i XIX
B. XVI i XVII
C. XV i XVI
D. XIX i XX
Prawidłowa odpowiedź to XIX i XX wiek, ponieważ to właśnie w tym okresie nastąpił znaczący rozwój planowania przestrzennego jako dyscypliny. W XIX wieku zaczęto dostrzegać potrzebę zorganizowanego podejścia do kształtowania przestrzeni miejskiej, co było odpowiedzią na szybki rozwój miast, urbanizację oraz problemy społeczne związane z przeludnieniem i zanieczyszczeniem. Przykładem może być rozwój teorii urbanistyki i planowania, które były promowane przez wybitnych myślicieli takich jak Ebenezer Howard, który wprowadził koncepcję ogrodów miejskich. W XX wieku te idee rozwijały się jeszcze bardziej, a planowanie przestrzenne stało się kluczowym narzędziem w zarządzaniu rozwojem terenów, zarówno miejskich, jak i wiejskich. Standardy takie jak zasady zrównoważonego rozwoju oraz podejście oparte na udziale społecznym w planowaniu stały się fundamentem praktyk związanych z planowaniem przestrzennym, co pozwala na bardziej harmonijne współistnienie różnych funkcji w przestrzeni. Zatem zrozumienie ewolucji tej dziedziny jest kluczowe dla skutecznego projektowania i implementacji polityk przestrzennych.
Pytanie 33

Aby stworzyć oczko wodne, które będzie częścią tymczasowej wystawy i będzie łatwe do szybkiej demontażu, należy użyć

A. kamienia
B. betonu
C. folii
D. bentonitu
Folia jest idealnym materiałem do budowy oczek wodnych, szczególnie w przypadku krótkotrwałych ekspozycji, ponieważ oferuje łatwość montażu oraz demontażu. W przeciwieństwie do materiałów takich jak beton czy kamień, folia jest elastyczna i pozwala na łatwe dostosowanie kształtu zbiornika do wymogów projektowych. Umożliwia również szybkie usunięcie oczka po zakończeniu ekspozycji, co wpływa na zmniejszenie kosztów i zminimalizowanie wpływu na środowisko. Folie do oczek wodnych są dostępne w różnych wariantach, takich jak PVC czy EPDM, które charakteryzują się odpornością na działanie promieni UV oraz zmienne warunki atmosferyczne. W praktyce, zastosowanie folii zyskuje na popularności wśród ogrodników i projektantów krajobrazu, którzy cenią sobie elastyczność oraz łatwość w utrzymaniu. Dodatkowo, stosowanie folii zgodnie z normami branżowymi pozwala na zapewnienie odpowiednich warunków dla fauny i flory wodnej, co jest istotne dla zachowania różnorodności biologicznej w danym ekosystemie.
Pytanie 34

Najbardziej zmienny charakter aranżacji wnętrza krajobrazowego można osiągnąć przez zastosowanie w jego projektowaniu

A. asymetrii oraz kolorów kontrastowych
B. symetrii oraz kolorów kontrastowych
C. symetrii oraz kolorów stonowanych
D. asymetrii oraz kolorów stonowanych
Wybór symetrii oraz barw stonowanych prowadzi do efektu spokoju i harmonii w przestrzeni, co może być korzystne w określonych kontekstach, takich jak ogrody zen czy przestrzenie relaksacyjne. Jednak w przypadku dążenia do dynamicznego charakteru kompozycji wnętrza krajobrazowego, takie podejście jest ograniczone. Symetria, choć często postrzegana jako estetyczna, z reguły nie wprowadza elementów ruchu ani energii, co jest kluczowe w tworzeniu przestrzeni oddziałujących na zmysły. Barwy stonowane, takie jak pastele czy neutralne tony, mogą skutkować wrażeniem statyczności i braku życia. Użycie tych kolorów w połączeniu z symetrią tworzy wizualną monotonność, co może być niepożądane w projektowaniu krajobrazu, gdzie celem jest zaintrygowanie i zaangażowanie odbiorcy. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że harmonia zawsze prowadzi do atrakcyjności. W rzeczywistości, aby wnętrze krajobrazowe było postrzegane jako dynamiczne, potrzeba kontrastów, które przyciągają uwagę i nadają przestrzeni charakteru. W praktyce, projektując kompozycje krajobrazowe, warto pamiętać o zasadzie kontrastu w kolorach oraz asymentrii, co pozwala na uzyskanie bardziej żywej i angażującej przestrzeni, zachęcającej do eksploracji.
Pytanie 35

Jakie materiały należy wykorzystać do budowy murków w ogrodzie w stylu śródziemnomorskim?

A. wapień
B. gabro
C. bazalt
D. granit
Gabro, granit oraz bazalt, choć są to materiały kamienne, nie są idealnymi wyborami do budowy murków w ogrodzie o stylistyce śródziemnomorskiej. Gabro, będące ciemnym i ciężkim rodzajem skały magmowej, charakteryzuje się dużą twardością i odpornością na czynniki atmosferyczne, co teoretycznie czyni je wytrzymałym materiałem budowlanym. Jednak jego ciemna barwa oraz jednolita tekstura nie współgrają z estetyką stylu śródziemnomorskiego, który preferuje jasne i naturalne odcienie. Granit, chociaż jest jednym z najtrwalszych materiałów kamiennych, również nie jest zgodny z zamysłem tworzenia przestrzeni harmonijnie wpisującej się w otoczenie. Jego surowość i ciężkość mogą przytłaczać i nie tworzyć pożądanej lekkości w aranżacji ogrodowej. Ponadto, zarówno granit, jak i gabro są trudniejsze do obróbki, co może ograniczać kreatywność architekta i utrudniać niestandardowe rozwiązania, które są charakterystyczne dla stylu śródziemnomorskiego. Basalt, będący wynikiem szybkiego krzepnięcia lawy, również nie jest odpowiedni z uwagi na swoje ciemne zabarwienie oraz szorstką fakturę. Wybór tych materiałów może prowadzić do efektów wizualnych, które nie tylko odstają od stylistyki śródziemnomorskiej, ale także mogą współtworzyć mało spójną całość z innymi elementami ogrodu, co jest często pomijane w mniej doświadczonych projektach architektonicznych. Dla uzyskania harmonijnego efektu, kluczowe jest stosowanie materiałów, które podkreślają naturalne piękno otoczenia i wpisują się w lokalne tradycje budowlane.
Pytanie 36

Jakiego rodzaju cegłę powinno się wykorzystać do budowy okładziny w palenisku grilla ogrodowego?

A. Klinkierową
B. Sylikatową
C. Szamotową
D. Zwykłą
Cegły szamotowe są specjalistycznym materiałem budowlanym, które charakteryzują się wysoką odpornością na działanie wysokich temperatur oraz długotrwałe wystawienie na ogień. W kontekście palenisk grillowych, ich właściwości termiczne zapewniają nie tylko efektywne akumulowanie ciepła, ale także ochronę przed pękaniem i uszkodzeniami, które mogą powstać w wyniku nagłych zmian temperatury. Przykładowo, cegły szamotowe są powszechnie stosowane w piecach chlebowych oraz kominkach, ponieważ utrzymują stabilną temperaturę, co jest kluczowe dla efektywnego procesów grzewczych. Zastosowanie cegły szamotowej w grillu ogrodowym zapewnia długoterminową trwałość oraz bezpieczeństwo użytkowania, zgodnie z normami budowlanymi i dobrymi praktykami branżowymi, które zalecają użycie materiałów odpornych na wysokie temperatury. Właściwe dobranie materiałów budowlanych ma kluczowe znaczenie dla funkcjonalności i bezpieczeństwa konstrukcji.
Pytanie 37

Jakie będą wymiary placu ukazującego się na mapie w skali 1:500, jeśli wiadomo, że rzeczywiste wymiary wynoszą 250 × 500 cm?

A. 5,0 × 10,0 cm
B. 2,5 × 5,0 cm
C. 25,0 × 50,0 cm
D. 0,5 × 1,0 cm
Odpowiedzi, które nie są zgodne z prawidłowym przeliczeniem wymiarów w skali, często wynikają z nieporozumienia dotyczącego zasadności stosowania skali w geometrii. Niektórzy mogą pomylić się, stosując błędne proporcje, np. sądząc, że można przyjąć wymiary bezpośrednio w cm, co prowadzi do niepoprawnych wartości. Osoby, które wybierają większe wartości, takie jak 2,5 × 5,0 cm czy 5,0 × 10,0 cm, opierają swoje obliczenia na założeniu, że skala nie wpływa na wymiary w sposób proporcjonalny, co jest błędne. Ponadto, takie odpowiedzi mogą wynikać z typowego błędu w myśleniu, gdzie użytkownicy nie uwzględniają, jak skala mapy wpływa na przeskalowanie rzeczywistych wymiarów. Kluczowe jest zrozumienie, że skala 1:500 oznacza, iż każdy centymetr na mapie reprezentuje 500 centymetrów w rzeczywistości, co aż w czterech z pięciu odpowiedzi zostało źle zinterpretowane. Aby uniknąć takich błędów w przyszłości, warto praktykować przeliczanie wymiarów przy różnych skalach, co pomoże lepiej zrozumieć zasady kartografii oraz inżynierii lądowej.
Pytanie 38

Jakiego rodzaju kamień powinno się wybrać do projektowania schodów zewnętrznych, które będą użytkowane w obszarze o dużym natężeniu ruchu pieszych?

A. Granit
B. Wapień
C. Marmur
D. Piaskowiec
Granit to naprawdę świetny materiał na schody terenowe, zwłaszcza w miejscach, gdzie przechodzi dużo ludzi. Jego twardość i odporność na zniszczenia są tu kluczowe. W porównaniu do innych kamieni, granit ma niską porowatość, więc nie chłonie wody ani chemikaliów, jak sole czy środki odladzające. Dzięki temu schody z granitu są bardzo trwałe i spokojnie przetrwają intensywne użytkowanie przez wiele lat bez większych śladów zużycia. Normy budowlane, takie jak PN-EN 1339, wskazują, że granit to optymalny wybór na zewnętrzne schody, gdzie muszą stawić czoła różnym warunkom atmosferycznym i mechanicznym. W praktyce często można go spotkać w parkach czy na miejskich placach, co pokazuje, że jest popularnym i funkcjonalnym rozwiązaniem.
Pytanie 39

Ostatnim krokiem podczas budowy nawierzchni z betonowej kostki brukowej na gruncie nieprzepuszczalnym będzie

A. ułożenie kostki
B. zagęszczenie warstwy tłucznia
C. wypełnienie szczelin zaprawą
D. zamontowanie krawężników
Wypełnienie szczelin zaprawą jest kluczowym etapem w budowie nawierzchni z betonowej kostki brukowej, szczególnie na gruntach nieprzepuszczalnych. Zaprawa nie tylko stabilizuje kostki, ale także wpływa na estetykę i trwałość nawierzchni. Bez tego kroku, szczeliny między kostkami mogłyby być narażone na erozję, co prowadziłoby do ich przemieszczania się i osiadania. Dobrze wypełnione szczeliny zaprawą zapobiegają również przedostawaniu się wody pod nawierzchnię, co jest szczególnie istotne w przypadku gruntu nieprzepuszczalnego. W praktyce, stosowanie zaprawy o odpowiednich właściwościach, takich jak elastyczność i odporność na warunki atmosferyczne, jest rekomendowane przez normy budowlane, co zapewnia długotrwałość i funkcjonalność nawierzchni. Dodatkowo, podczas wypełniania szczelin warto stosować odpowiednie narzędzia, takie jak kielnia czy szczotka, aby zapewnić równomierne rozłożenie zaprawy w każdym zakamarku. Zastosowanie tej techniki w budowie nawierzchni z kostki brukowej przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości, estetycznego i trwałego efektu końcowego.
Pytanie 40

Z tabeli dotyczącej planu robót wynika, że prace obejmują wykonanie murka

Plan prac związanych z wykonaniem murka ogrodowego

Lp.Wyszczególnienie robót
1.Prace organizacyjne i porządkowe
2.Wytyczenie murka w terenie zgodnie z projektem
3.Wykonanie wykopu
4.Wykonanie warstwy podsypki pod fundament
5.Betonowanie fundamentu pod murek
6.Dobór kamieni naturalnych do budowy murka
7.Układanie warstw kamieni na zaprawie cementowej
8.Wypełnienie spoin zaprawą
A. kamiennego suchego.
B. murowanego z kamienia na zaprawie cementowej.
C. monolitycznego z betonu zbrojonego.
D. murowanego z cegły na zaprawie cementowej.
Poprawna odpowiedź wskazuje na wykonanie murka murowanego z kamienia na zaprawie cementowej, co jest zgodne z informacjami zawartymi w przedstawionym planie prac. W punkcie 6 planu wyraźnie zaznaczone jest, że roboty dotyczą doboru kamieni naturalnych, co sugeruje, że podstawowym materiałem budowlanym będą właśnie kamienie, a nie cegła czy beton. Dodatkowo, w punkcie 7 podano, że mur będzie układany na zaprawie cementowej, co jest standardem w budownictwie, zapewniającym trwałość i stabilność konstrukcji. Użycie zaprawy cementowej w budownictwie kamiennym jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ cement zapewnia odpowiednią przyczepność oraz odporność mechaniczną na różnorodne warunki atmosferyczne. W praktyce, budowanie murków z kamienia na zaprawie cementowej jest powszechnie stosowane w architekturze ogrodowej oraz przy budowie różnych elementów małej architektury, takich jak murki oporowe czy obramienia rabat. Tego rodzaju konstrukcje stanowią nie tylko element estetyczny, ale również funkcjonalny, stabilizując teren oraz zabezpieczając przed erozją.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej