Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 17 sierpnia 2025 12:05
Data zakończenia: 17 sierpnia 2025 12:59

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie wykończenie powinno się zastosować do dolnej części skróconych nogawek w klasycznych męskich spodniach z materiału wełnianego?

A. Z naszytą taśmą i podszyty kryto

B. Wykończony overlockiem i przestębnowany

C. Z naszytą taśmą i przestębnowany

D. Podwinięty dwa razy i podszyty kryto

Wykończenie dołu skróconych nogawek w klasycznych spodniach męskich z tkaniny wełnianej powinno być wykonane z użyciem naszytej taśmy i podszywane kryto. To podejście jest zgodne z wysokimi standardami jakości w krawiectwie, zapewniając zarówno estetykę, jak i trwałość wykończenia. Naszycie taśmy na brzegu nogawki chroni materiał przed strzępieniem, co jest szczególnie istotne w kontekście tkanin wełnianych, które mogą być bardziej podatne na uszkodzenia. Podszycie kryto, z kolei, zapewnia, że szwy są niewidoczne z zewnątrz, co podnosi walory estetyczne spodni. Tego typu wykończenie jest powszechnie stosowane w odzieży klasycznej, gdzie szczególną wagę przywiązuje się do detali. W praktyce, wykonując to wykończenie, należy stosować odpowiednie krawieckie techniki, aby zapewnić, że wszystkie szwy są równomierne i solidne. Przykładowo, w przypadku użycia taśmy do podszycia, kluczowe jest, aby taśma była odpowiednio napięta i dobrze przymocowana, co dodatkowo wpływa na finalny efekt wizualny spodni.

Pytanie 2

Użycie oprzyrządowania w maszynach do szycia ma m.in. na celu

A. naoliwienie elementów maszyny

B. zapobieganie łamliwości nici

C. usprawnienie operacji szycia

D. regulację gęstości ściegu

Odpowiedź dotycząca usprawnienia operacji szycia jest prawidłowa, ponieważ oprzyrządowanie w maszynach szwalniczych odgrywa kluczową rolę w optymalizacji procesu szycia. Dobrze dobrane oprzyrządowanie, takie jak odpowiednie stopki, igły czy wózki, pozwala na precyzyjne wykonywanie różnych technik szycia, co przekłada się na lepszą jakość i wydajność produkcji. Na przykład, stosowanie stopek do szycia zygzakowego umożliwia łatwiejsze szycie materiałów elastycznych, a z kolei stopki do podwijania ułatwiają estetyczne wykończenie krawędzi. Standardy branżowe wskazują, że wybór właściwego oprzyrządowania powinien być uzależniony od rodzaju materiału oraz techniki szycia, co pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów. W praktyce, odpowiednie oprzyrządowanie może również zredukować czas cyklu szycia, co jest niezbędne w przemyśle tekstylnym, gdzie wydajność jest kluczowa dla konkurencyjności.

Pytanie 3

Klientka złożyła zlecenie w zakładzie usługowo-miarowym na uszycie letniej garsonki, do której użyto:
- 1,50 m gabardyny bawełnianej w cenie 30,00 zł za 1 m,
- 8 guzików w cenie 2 zł za sztukę,
- klamerki w cenie 4 zł za sztukę.

Za usługę uszycia garsonki naliczono opłatę wysokości 150 zł. Jaka suma w złotych została zapłacona przez klientkę za realizację zamówienia?

A. 205 zł

B. 240 zł

C. 215 zł

D. 255 zł

Klientka zapłaciła 215 zł za wykonanie zamówienia na garsonkę, co można obliczyć, sumując koszty materiałów oraz opłatę za uszycie. Koszt gabardyny wynosi 1,50 m x 30,00 zł/m = 45,00 zł. Koszt guzików to 8 sztuk x 2,00 zł/szt = 16,00 zł, a koszt klamerki to 4,00 zł. Dodając te wartości, otrzymujemy 45,00 zł + 16,00 zł + 4,00 zł = 65,00 zł. Następnie dodajemy koszt uszycia, czyli 150,00 zł. Całkowity koszt zamówienia wynosi 65,00 zł + 150,00 zł = 215,00 zł. To podejście do obliczeń jest zgodne z dobrą praktyką w branży krawieckiej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów i robocizny jest kluczowe dla ustalenia ceny końcowej produktu. Warto również zauważyć, że w przypadku zamówień szytych na miarę, zawsze korzystnie jest szczegółowo wyliczać wydatki, aby mieć pełen obraz kosztów oraz zysku.

Pytanie 4

Która z podanych przyczyn nie prowadzi do złamania igły podczas szycia?

A. Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka

B. Zbyt cienka igła

C. Nieprawidłowe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

D. Zbyt wysokie napięcie nitki górnej

Zbyt mocne napięcie nitki górnej oraz źle założony bębenek to jedne z najczęstszych powodów, dla których igły łamią się podczas szycia. Gdy napięcie jest za wysokie, igła może być nadmiernie obciążona i to prowadzi do jej złamania, gdy przechodzi przez tkaninę. Lepiej regularnie sprawdzać napięcie, żeby dopasować je do materiału. Złe założenie bębenka też może powodować problemy z podawaniem nitki, co skutkuje zacięciami i jeszcze większym obciążeniem igły. Ważne jest, żeby trzymać się instrukcji producenta przy montażu bębenka i przeprowadzać przeglądy maszyny. Zbyt cienka igła przy grubych materiałach może nie wytrzymać i złamać się. Zrozumienie zasad działania maszyn oraz ich konserwacji to klucz do uniknięcia problemów z łamaniem igieł i zapewnienia długiej pracy sprzętu.

Pytanie 5

Jaką tkaninę warto zaproponować klientce na elegancką bluzkę?

A. Satynę

B. Flanelę

C. Tenis

D. Pepitę

Wybór nieodpowiednich tkanin na bluzkę wizytową może prowadzić do niewłaściwego odbioru stylizacji. Pepita, choć uznawana za klasyczny wzór, jest tkaniną o charakterystycznym wzornictwie, które może być zbyt casualowe dla formalnych okazji. W kontekście wizytowym, pepita często nie sprosta oczekiwaniom co do elegancji i może być postrzegana jako zbyt codzienna, co nie zawsze jest odpowiednie w sytuacjach wymagających większej staranności. Flanela, z kolei, jest materiałem o miękkiej i ciepłej strukturze, ale jest kojarzona głównie z odzieżą casualową i codzienną. Jej grubość i faktura mogą sprawić, że bluzka z flaneli będzie niewygodna w bardziej formalnych warunkach, gdzie oczekiwana jest lekkość i przewiewność materiałów. Tenis, będący tkaniną stosowaną głównie w odzieży sportowej, również nie nadaje się do tworzenia eleganckich bluzek wizytowych. Jego właściwości funkcyjne, takie jak oddychalność i elastyczność, nie są pożądane w kontekście formalnych stylizacji, gdzie kluczowe są estetyka i wyrafinowanie. Decydując o wyborze tkaniny na bluzkę wizytową, należy kierować się jej właściwościami estetycznymi oraz komfortem noszenia, a także przystosowaniem do okazji, co powinno wykluczać wspomniane materiały.

Pytanie 6

Jak wysoka jest dopuszczalna temperatura prasowania bluzki uszytej z elanobawełny?

A. 220°C

B. 180°C

C. 200°C

D. 110°C

Wybierając wyższe temperatury prasowania, takie jak 180°C, 200°C czy 220°C, można łatwo uszkodzić delikatne włókna elanobawełny. Wiele osób myśli, że im wyższa temperatura, tym skuteczniejsze prasowanie, co jest fałszywym założeniem. Wysokie temperatury mogą prowadzić do stopienia elastanu, co skutkuje nieodwracalnymi uszkodzeniami tkaniny. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że różne materiały mają swoje specyficzne wymagania dotyczące obróbki cieplnej. Elanobawełna, będąca kombinacją bawełny i elastanu, wymaga ostrożności, aby zachować zarówno estetykę, jak i funkcjonalność odzieży. Kolejnym powszechnym błędem jest zignorowanie etykiety z instrukcjami prania i prasowania, co może prowadzić do nieodpowiednich praktyk. Standardy branżowe jasno określają maksymalne temperatury prasowania dla różnych materiałów, a ich ignorowanie może przyczynić się do szybszego zużycia odzieży. Właściwe metody prasowania, takie jak użycie pary czy prasowanie przez tkaninę ochronną, są kluczowe w ochronie delikatnych włókien. Warto zainwestować czas w poznanie właściwości materiałów, co pozwoli uniknąć problemów związanych z ich konserwacją.

Pytanie 7

Aby przerobić spódnicę wykonaną z czterech klinów z rozmiaru 164/100/72 na rozmiar 164/96/68, trzeba wykonać zwężenie

A. szwy boczne z obu stron po 0,5 cm

B. wszystkie szwy z obu stron po 0,5 cm

C. wszystkie szwy z obu stron po 1,0 cm

D. szwy boczne z obu stron po 1,0 cm

Podejście polegające na zwężaniu każdego szwu obustronnie po 1,0 cm prowadzi do nieprawidłowych rezultatów, ponieważ takie zmiany wprowadziłyby zbyt dużą redukcję obwodu. Zmieniając wymiary z 100 cm do 96 cm, a także z 72 cm do 68 cm, konieczne jest uwzględnienie całkowitej zmiany obwodu, która wynosi 4 cm. Jeśli zastosujemy zmniejszenie o 1 cm na każdy szew, otrzymamy łącznie 8 cm zmiany (4 szwy x 2 cm), co jest znacznie większe niż wymagane. To z kolei może prowadzić do zniekształcenia kształtu spódnicy oraz nieprawidłowego dopasowania. Zmiana o 0,5 cm na każdym szwie obustronnie jest bardziej odpowiednia, ponieważ zapewnia równowagę między redukcją obwodu a zachowaniem estetyki. Również koncepcja zwężania tylko szwów bocznych po 0,5 cm jest niewłaściwa, ponieważ w przypadku spódnicy uszytej z klinów wszystkie szwy muszą być uwzględnione, aby zachować symetrię i proporcje. Ignorowanie szwów wewnętrznych może prowadzić do nierównomiernego rozłożenia materiału, co wpłynie na komfort noszenia i ogólny wygląd spódnicy. Utrzymanie wysokiej jakości krawiectwa wymaga staranności w podejściu do zmian wymiarów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej.

Pytanie 8

Do wszywania podszewki w damskim żakiecie powinna być używana maszyna

A. stębnówkę

B. pikówkę

C. renderówkę

D. fastrygówkę

Stębnówka, jako maszyna do szycia, jest kluczowym narzędziem w procesie wszywania podszewki w żakiecie damskim. Jej główna funkcjonalność polega na wykonywaniu prostych, mocnych szwów, co jest niezbędne do zapewnienia trwałości i estetyki wykończenia. Używanie stębnówki pozwala na precyzyjne łączenie materiałów, co jest szczególnie istotne w żakietach, gdzie podszewka musi być starannie wszyta, aby nie tworzyły się zniekształcenia czy marszczenia. Standardy branżowe wskazują, że dla odzieży o wysokiej jakości, która ma estetycznie wyglądać i dobrze leżeć, wykorzystanie maszyn stębnówkowych jest podstawą. Ponadto, stębnówki są dostosowane do różnych rodzajów tkanin, co umożliwia ich wszechstronne zastosowanie w krawiectwie. Dobre praktyki w szyciu sugerują, aby przed właściwym szyciem wykonać próbne szwy na skrawkach materiału, co pozwala na regulację ustawień maszyny i uniknięcie błędów w finalnym wyrobie.

Pytanie 9

Szerokość łuku tyłu na wysokości piersi mierzona jest poziomo na figurze kobiecej w linii obwodu klatki piersiowej między punktami

A. piersiowymi bocznymi.

B. pachowymi tylnym i przednim.

C. tylnymi bocznymi.

D. ramiennymi z tyłu.

Wybór punktów ramiennych od strony tylnej jako odniesienia do pomiaru łuku szerokości tyłu jest błędny, ponieważ te punkty nie znajdują się na linii obwodu klatki piersiowej. Ramiona nie są odpowiednimi punktami odniesienia do określenia szerokości klatki piersiowej, ponieważ ich umiejscowienie może wpływać na wynik pomiaru, co prowadzi do błędnych odczytów. W odniesieniu do piersiowych bocznych punktów, te również nie są idealne, ponieważ nie oddają rzeczywistej szerokości klatki piersiowej na wysokości piersi, co może skutkować niewłaściwym dopasowaniem odzieży. Podobnie, pomiar z użyciem pachowych tylnych i przednich punktów nie jest właściwy, ponieważ nie odzwierciedlają one rzeczywistej szerokości klatki piersiowej oraz mogą prowadzić do nieadekwatnych rozmiarów odzieży. W przemyśle odzieżowym precyzyjne pomiary są kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania i komfortu, a błędne podejścia do pomiaru mogą prowadzić do poważnych problemów w produkcji, takich jak reklamacje, niezadowolenie klientów oraz straty finansowe. Dlatego niezwykle istotne jest stosowanie właściwych punktów pomiarowych, zgodnych z obowiązującymi standardami.

Pytanie 10

Jaką tkaninę powinno się wybrać do uszycia damskiej spódnicy całorocznej podstawowej?

A. Loden

B. Tenis

C. Flausz

D. Szyfon

Tkanina tenisowa, będąca idealnym wyborem do uszycia całorocznej spódnicy damskiej, charakteryzuje się właściwościami, które zapewniają komfort oraz estetykę. Jest to materiał syntetyczny, często z dodatkiem elastanu, co pozwala na swobodne poruszanie się oraz dopasowanie do sylwetki. Dzięki swojej strukturze, tkanina tenisowa jest przewiewna, co sprawia, że spódnica dobrze sprawdzi się zarówno w cieplejsze, jak i chłodniejsze dni. Dodatkowo, tkanina ta jest odporna na zagniecenia i łatwa w pielęgnacji, co jest istotne w codziennym użytkowaniu. W praktyce, spódnice uszyte z tkaniny tenisowej można nosić na różne okazje, od codziennych po bardziej formalne, co czyni je wszechstronnym elementem garderoby. Zastosowanie tej tkaniny doskonale wpisuje się w aktualne standardy mody, które promują funkcjonalność i komfort użytkowania, a także estetykę, co czyni ją preferowanym wyborem wśród projektantów i krawców.

Pytanie 11

Odzież wodoodporną dla rybaków oraz żeglarzy należy produkować z materiałów

A. włókninowych

B. powlekanych

C. dzianinowych

D. plecionych

Odzież wodoodporna dla rybaków i żeglarzy powinna być wykonana z materiałów powlekanych, ponieważ te materiały charakteryzują się wysoką odpornością na wodę oraz zapewniają ochronę przed wilgocią. Powlekane tkaniny, takie jak poliester czy nylon, są pokrywane warstwą poliuretanu lub PVC, co znacząco zwiększa ich właściwości wodoodporne. Przykładem zastosowania takich materiałów są kurtki i spodnie używane podczas deszczu lub w trudnych warunkach atmosferycznych. W branży odzieży roboczej oraz outdoorowej, materiały te są zgodne z normami EN 343, które określają wymagania dotyczące ochrony przed deszczem. Dzięki zastosowaniu powlekanych tkanin, odzież nie tylko chroni użytkownika przed wodą, ale także zapewnia odpowiednią oddychalność, co jest kluczowe podczas długotrwałego użytkowania. Dobre praktyki branżowe wskazują również na konieczność stosowania materiałów z dodatkowymi właściwościami, takimi jak odporność na uszkodzenia mechaniczne, co zwiększa trwałość odzieży w trudnych warunkach pracy.

Pytanie 12

Aby pozbyć się śladów szwów oraz załamań, które powstały podczas przeróbki odzieży, należy wykończyć wyrób

A. zaprasować

B. zdekatyzować

C. sprasować

D. odprasować

Wybór odpowiedzi 'zaprasować' nie jest właściwy w kontekście usuwania śladów szwów i załamań. Technika zaprasowywania polega na zastosowaniu wysokiej temperatury, często w połączeniu z wilgocią, aby nadać tkaninie trwały kształt lub strukturalne wykończenie. Pomimo że proces ten może być użyteczny na etapie produkcji, nie jest odpowiedni do finalnego wykończenia odzieży po przeróbkach, ponieważ jego celem jest utrwalenie kształtu, a nie usunięcie zagnieceń. Z kolei odpowiedź 'zdekatyzować' odnosi się do procesu eliminacji resztek chemicznych lub stabilizacji tkanin, co ma na celu zapobieganie kurczeniu się materiału. Jest to istotny krok przed szyciem, jednak nie dotyczy usuwania załamań. Wybór 'sprasować' również wprowadza w błąd, ponieważ może być mylony z ogólnym pojęciem prasowania, które nie precyzuje technik i celów, a tym samym nie odnosi się do konkretnego problemu związane z usuwaniem śladów szwów. W praktyce, podczas przeróbek odzieżowych, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi technikami, aby poprawnie zastosować odpowiednie metody, które zapewnią nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność odzieży. Wybór niewłaściwej techniki może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału lub nieestetycznego wyglądu finalnego wyrobu.

Pytanie 13

Kołnierz wykładany, wykorzystywany w żakietach oraz marynarkach, jest modelowany na podstawie

A. formy przodu

B. formy tyłu

C. wykreślonego kąta prostego

D. formy przodu i tyłu

Wybór formy tyłu jako podstawy dla modelowania kołnierza wykładanego w żakietach i marynarkach jest nietrafiony, ponieważ forma ta jest zazwyczaj odpowiedzialna za inne aspekty konstrukcji odzieży, takie jak dopasowanie do pleców czy ułożenie materiału w okolicy ramion. Kołnierz, będąc elementem frontowym, powinien być projektowany z uwzględnieniem kształtu przodu, który definiuje jego styl i funkcję. Ponadto, wykreślony kąt prosty nie odnosi się ani do procesu modelowania kołnierza, ani do jego późniejszego umiejscowienia na odzieży. Użycie kąta prostego w konstrukcji odzieży może być przydatne w kontekście innych elementów, ale nie jest to kluczowy aspekt przy projektowaniu kołnierza. Z kolei wzięcie pod uwagę zarówno formy przodu, jak i tyłu w kontekście modelowania kołnierza jest mylące, ponieważ nie uwzględnia głównej zasady, że front odzieży ma decydujące znaczenie dla kształtu kołnierza. W praktyce błędy te mogą prowadzić do niedopasowania lub niewłaściwego ułożenia kołnierza, co wpływa na ogólny wygląd i komfort noszenia odzieży.

Pytanie 14

Technika polegająca na łączeniu niewielkich elementów z użyciem wkładu klejowego w celu zapewnienia usztywnienia oraz stabilizacji kształtów nazywana jest

A. wkładami sztywnymi

B. wkładami konstrukcyjnymi klejowymi

C. połączeniami tymczasowymi

D. małymi wklejkami

Wybór innych odpowiedzi, takich jak klejowe wkłady konstrukcyjne, tymczasowe połączenia, czy wkłady sztywnikowe, może prowadzić do nieporozumień dotyczących zastosowań oraz właściwości materiałów w produkcji odzieży. Klejowe wkłady konstrukcyjne mogą sugerować zastosowanie większych elementów stabilizujących, które nie są tak precyzyjne jak małe wklejki. Ta technika ma na celu głównie lokalne usztywnienie, co jest kluczowe dla detali w odzieży. Z kolei tymczasowe połączenia dotyczą metod, które nie oferują trwałego rozwiązania, co jest istotnym błędem w kontekście zadań wymagających długotrwałej stabilności. Wkłady sztywnikowe mogą być mylnie postrzegane jako alternatywa dla małych wklejek, jednak są to zazwyczaj większe elementy, które mają inne przeznaczenie. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi technikami jest kluczowe dla prawidłowego wyboru materiałów oraz metod obróbczych, co może wpłynąć na ogólną jakość i trwałość wyrobów odzieżowych. Dlatego ważne jest, aby mieć na uwadze, że małe wklejki są właściwym rozwiązaniem dla precyzyjnych, lokalnych usztywnień, w przeciwieństwie do pozostałych wymienionych odpowiedzi, które często nie spełniają tych wymagań.

Pytanie 15

Jakie materiały należy wykorzystać do usztywnienia kołnierza oraz mankietów w damskiej bluzce?

A. filc.

B. kamel.

C. włókniteks.

D. włosiankę.

Włókniteks, jako materiał usztywniający, jest doskonałym wyborem do kołnierza i mankietów bluzek damskich. Charakteryzuje się odpowiednią sztywnością, co pozwala na uzyskanie pożądanego kształtu i struktury odzieży. Dzięki swojej elastyczności, włókniteks dobrze współpracuje z różnymi tkaninami, co sprawia, że idealnie nadaje się do zastosowań w odzieży, gdzie wymagana jest zarówno estetyka, jak i funkcjonalność. Przykładowo, w przypadku bluzek z delikatnych materiałów, takich jak jedwab czy bawełna, włókniteks zapewnia stabilność kołnierza, eliminując jednocześnie ryzyko deformacji podczas użytkowania czy prania. Dobrą praktyką jest również stosowanie włókniteksu w różnych gramaturach, co pozwala na dostosowanie stopnia usztywnienia do konkretnego fasonu i oczekiwań dotyczących noszenia odzieży. W przemyśle odzieżowym standardy jakościowe nakładają obowiązek stosowania sprawdzonych materiałów usztywniających, co czyni włókniteks najlepszym rozwiązaniem w kontekście tworzenia eleganckiej i trwałej odzieży.

Pytanie 16

Aby zlikwidować pętelkowanie na wierzchu tkaniny w szwie stębnowym, co należy zrobić?

A. obniżyć napięcie nici górnej

B. dostosować transporter

C. podnieść napięcie nici górnej

D. zmienić igłę

Zmniejszenie naprężenia nici górnej jest kluczowym krokiem w eliminacji pętelkowania na wierzchu materiału w ściegu stębnowym. Pętelkowanie jest efektem nadmiernego napięcia nici górnej, co prowadzi do nieprawidłowego ułożenia ściegów na powierzchni materiału. W praktyce, optymalne naprężenie nici górnej zapewnia równomierne i estetyczne wykończenie szwu. W przypadku stębnówki, właściwe napięcie nici górnej powinno być dostosowane do grubości materiału oraz rodzaju używanej nici. W przypadku cieńszych tkanin, zbyt duże napięcie może prowadzić do uszkodzenia włókien, podczas gdy zbyt małe spowoduje, że szew będzie niestabilny. Kluczowe jest, aby przed rozpoczęciem szycia przeprowadzić testy na próbnych kawałkach materiału, co pozwala na dokładne dostosowanie naprężenia i uzyskanie pożądanych rezultatów. Ponadto, standardy branżowe zalecają regularne przeglądy sprzętu oraz jego konserwację, co przyczynia się do poprawy jakości szycia i zmniejszenia ryzyka wystąpienia problemów z naprężeniem nici.

Pytanie 17

Do produkcji płaszczy przeciwdeszczowych wykorzystuje się materiały odzieżowe z powłoką

A. wodoodporną

B. niemnącą

C. przeciwwiatrową

D. antyelektrostatyczną

Odpowiedź 'wodoodpornym' jest prawidłowa, ponieważ płaszcze przeciwdeszczowe muszą być wykonane z materiałów, które skutecznie zapobiegają przenikaniu wody. Materiały wodoodporne, takie jak Gore-Tex czy PVC, są zaprojektowane tak, aby tworzyć barierę przed deszczem, a jednocześnie pozwalać na odprowadzenie wilgoci z wnętrza, co jest kluczowe w zapewnieniu komfortu użytkownika. Stosowanie takich materiałów jest zgodne z normami ochrony osobistej, które wymagają, aby odzież robocza w trudnych warunkach atmosferycznych była nie tylko odporna na wodę, ale także funkcjonalna. W praktyce, płaszcze wykonane z materiałów wodoodpornych są często używane przez osoby pracujące na zewnątrz, na przykład w budownictwie, ratownictwie czy w turystyce, gdzie nieprzewidywalność pogody może być wyzwaniem. Dzięki odpowiedniemu wykończeniu, użytkownicy mają pewność, że pozostaną suchi i komfortowi, co jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa i wydajności w pracy.

Pytanie 18

Aby wydłużyć za krótki rękaw bluzki wizytowej, jakie wykończenie dołu rękawa można zastosować?

A. falbankę

B. ściąg dziergany

C. lamówkę

D. obręb

Falbanka to efektowny i praktyczny sposób na wydłużenie rękawa bluzki wizytowej. Wykorzystując falbankę, możemy nie tylko dodać modny akcent do odzieży, ale także skutecznie zwiększyć długość rękawa. Falbanka może być szyta na brzegu rękawa, co pozwala na stworzenie efektu warstwowego, a także na maskowanie ewentualnych niedoskonałości. Tego typu wykończenie jest szczególnie popularne w odzieży damskiej, gdzie estetyka i detale są kluczowe. W praktyce, falbanki można tworzyć na różne sposoby – od prostych, jednolitych materiałów po bardziej złożone konstrukcje z koronkami czy aplikacjami. Warto również pamiętać, że przy szyciu falbanek należy stosować odpowiednią długość szwu, aby uzyskać pożądany efekt marszczenia, co także wpisuje się w standardy krawieckie. Przykładem zastosowania falbanki w rękawie może być bluzka koktajlowa, w której falbanka na zakończeniu rękawa tworzy elegancki i kobiecy wygląd, idealny na różne okazje.

Pytanie 19

Jak należy ocenić jakość wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła?

A. na manekinie

B. na wieszaku

C. na sylwetce klientki

D. rozłożoną płasko na stole

Ocenę jakości wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła należy przeprowadzić na sylwetce klientki, ponieważ to właśnie na niej finalnie usługa będzie miała zastosowanie. Analiza dopasowania, wygody oraz estetyki ubrania wymaga bezpośredniego przymierzenia, co pozwala na bieżąco korygować wszelkie niedoskonałości, takie jak długość, krój i układ materiału. W praktyce, ocenianie spódnicy na sylwetce klientki umożliwia także uwzględnienie indywidualnych cech figury, takich jak proporcje ciała, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego efektu końcowego. Standardy branżowe podkreślają znaczenie bezpośredniego przymierzenia odzieży, co wpływa na zadowolenie klienta oraz jakość wykonania usługi. Warto również pamiętać, że w przypadku spódnicy z koła istotne jest, aby materiał swobodnie opadał, co można najlepiej ocenić na sylwetce, a nie na manekinie czy wieszaku, gdzie nie uwzględnia się dynamiki ruchu i naturalnych krągłości ciała.

Pytanie 20

Jak określa się zbiór pomiarów antropometrycznych wykonywanych wzdłuż linii otaczających mierzony obszar ciała?

A. Obwody

B. Wysokości

C. Szerokości

D. Łuki

Odpowiedź "Obwody" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do grupy pomiarów antropometrycznych, które są wykonywane wzdłuż linii przylegających do ciała. Obwody mierzonych części ciała, takich jak talia, biodra czy ramiona, mają kluczowe znaczenie w ocenie stanu zdrowia, a także w projektowaniu odzieży czy sprzętu sportowego. W praktyce, pomiary obwodów są istotne w branży medycznej, gdzie pomagają określić ryzyko otyłości, a także w dietetyce do monitorowania postępów w redukcji masy ciała. Standardowe metody pomiaru obwodów, zgodne z wytycznymi takich organizacji jak ISO czy antropometryczne standardy AAM, zapewniają dokładność i porównywalność wyników. Dzięki tym danym można nie tylko ocenić proporcje ciała, ale także dostosować plany żywieniowe i treningowe do indywidualnych potrzeb, co stanowi najlepsze praktyki w zakresie zdrowia i fitnessu.

Pytanie 21

Rodzaje sylwetek kobiet określa się na podstawie różnic między obwodem bioder a obwodem klatki piersiowej, używając symboli:

A. S,M,L, XL

B. 0,1,2,3

C. A,B,C,D

D. I,II, III, IV

Wybór odpowiedzi 0,1,2,3, I,II, III, IV oraz S,M,L, XL jest nieprawidłowy, ponieważ nie odzwierciedlają one powszechnie uznawanej klasyfikacji typów figur kobiet. Odpowiedzi te bazują na różnych systemach klasyfikacji, które nie są bezpośrednio związane z proporcjami ciała. Przykładowo, system 0,1,2,3 czy S,M,L, XL odnosi się głównie do rozmiarów odzieży, a nie do specyficznych typów figur. Rozmiar ubrań określa, jak dopasowane są one do ciała, ale nie bierze pod uwagę proporcji między obwodami bioder a klatką piersiową, co jest kluczowe w klasyfikacji figur. Natomiast oznaczenia I, II, III, IV mogą mieć zastosowanie w różnych kontekstach, jednak nie są one używane w standardowej klasyfikacji typów figur. To może prowadzić do nieporozumień w wyborze odzieży, ponieważ nieodpowiednie zrozumienie klasyfikacji figur prowadzi do błędnego doboru fasonów, które mogą nie leżeć dobrze na danej sylwetce. Dlatego zrozumienie różnic między tymi systemami jest kluczowe dla efektywnego doboru odzieży, by dopasować ją do indywidualnych cech ciała i uniknąć typowych błędów w stylizacji.

Pytanie 22

Jakiej krajarki z nożem nie da się wykorzystać do wykrawania elementów odzieżowych z nakładu, które mają wewnętrzne narożniki i zaokrąglenia?

A. Taśmowym

B. Tarczowym

C. Wielokątnym

D. Pionowym

Krajarki taśmowe, pionowe czy wielokątne mogą być opłacalne do wykrawania elementów odzieżowych z zaokrągleniami i narożami, ale każda z tych metod ma swoje ograniczenia, które mogą wpływać na jakość. Krajarki taśmowe są super wszechstronne i świetnie radzą sobie z długimi cięciami, ale nie zawsze dobrze wycinają krzywe i złożone kształty, co może skutkować gorszą precyzją w narożnikach. Krajarki pionowe działają na zasadzie ruchomego ostrza i teoretycznie są dobre do skomplikowanych form, ale też mogą mieć problem z przednimi krawędziami. To wszystko wynika z ograniczeń technologicznych, które mogą prowadzić do zniekształceń w materiałach i w rezultacie do błędnych wymiarów. Krajarki wielokątne potrafią różne kształty, ale też mogą mieć kłopot z precyzyjnym odwzorowaniem detali. Użycie złego narzędzia wpływa nie tylko na jakość produkcji, ale też na ryzyko pomyłek w zamówieniach i opóźnienia. Wybór technologii i narzędzi powinien być oparty na ich specyfice oraz potrzebach konkretnego projektu odzieżowego.

Pytanie 23

Rękawówka – specjalna podszewka używana do wykańczania rękawów, np. w męskich marynarkach, to materiał

A. z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym, tkaną w białe i czarne paski

B. z jedwabiu wiskozowego o splocie płóciennym

C. bawełniana o splocie skośnym łamanym lub skośnym wzmacnianym

D. z elany o splocie płóciennym tkaną w kratę

Wybierając tkaniny do rękawów w męskich marynarkach, musisz wiedzieć, jak różne materiały się sprawdzają. Bawełna o splocie skośnym łamanym może być trwała, ale czasem jest zbyt gruba i sztywna, co ogranicza ruchy. W dodatku bawełna nie ma świetnych właściwości termicznych, jak wiskoza, więc nie jest najlepszym pomysłem na podszewkę w eleganckich ciuchach, które powinny być wygodne. Jedwab wiskozowy o splocie płóciennym też nie pasuje, bo chociaż jest mocny, brakuje mu gładkości atłasowego splotu, co bardzo wpływa na komfort noszenia. Na końcu, tkanina z elany w kratę, mimo że elastyczna, wcale nie nadaje się na podszewkę w marynarkach, bo oczekiwanie jest takie, że będzie bardziej formalny wygląd. Użycie niewłaściwych materiałów może negatywnie wpłynąć na odbiór ubrania, dlatego ważne jest, by wiedzieć, jakie tkaniny są odpowiednie w męskiej modzie.

Pytanie 24

Do wygładzania szwów w dresowej bluzie używa się maszyny

A. pikówkę

B. renderówkę

C. ryglówkę

D. stębnówkę

Stębnówka, ryglówka oraz pikówka to maszyny, które mają swoje unikalne zastosowania w przemyśle odzieżowym, lecz nie służą do rozpłaszczania szwów. Stębnówka jest przede wszystkim używana do szycia pojedynczych warstw materiału wzdłuż krawędzi, co czyni ją idealną do wykonywania prostych szwów, ale nie ma funkcji wygładzania krawędzi. Źle użyta jako alternatywa do renderówki, stębnówka może prowadzić do zgrubień w miejscach szwów, co negatywnie wpłynie na komfort noszenia odzieży. Ryglówka, z kolei, jest maszyną, która używa podwójnego ściegu, co czyni ją skuteczną w zabezpieczaniu szwów przed pruciem, ale również nie rozwiązuje problemu wizualnego i dotykowego wykończenia krawędzi. Pikówka, natomiast, jest specjalistycznym urządzeniem, które służy do tworzenia pikowań i dekoracyjnych efektów na tkaninach, co również nie ma związku z rozpłaszczaniem szwów. Wybór niewłaściwej maszyny do danego procesu może prowadzić do wielu problemów, takich jak nierówne szwy, zgrubienia w miejscach łączenia materiałów, a także do obniżenia ogólnej jakości wyrobu. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej maszyny oraz jej przeznaczenia, aby móc efektywnie wykorzystać je w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 25

Jaką metodę klejenia wykorzystuje się do połączenia paska spodniowego z wkładem klejowym?

A. Wielkopowierzchniowego klejenia

B. Małych wklejek

C. Wkładów konstrukcyjnych

D. Wkładów sztywnikowych

Odpowiedzi wskazujące na inne techniki klejenia, takie jak wkłady sztywnikowe, wielkopowierzchniowe klejenie czy wkłady konstrukcyjne, opierają się na błędnych założeniach dotyczących zastosowania i funkcji tych metod. Wkłady sztywnikowe są zazwyczaj używane w projektowaniu odzieży, gdzie wymagane jest wzmocnienie strukturalne, ale nie są odpowiednie do łączenia pasków z wkładami klejowymi. Z kolei wielkopowierzchniowe klejenie to technika, która sprawdza się przy dużych powierzchniach, gdzie wymagane jest silne połączenie, lecz w przypadku detali takich jak paski do spodni, staje się to niepraktyczne i nieefektywne. Wkłady konstrukcyjne, chociaż mogą oferować stabilność, z reguły są stosowane w większych projektach, gdzie struktura materiału odgrywa kluczową rolę w funkcjonalności odzieży. Powszechny błąd to mylenie specyfiki zastosowania różnych technik klejenia, co prowadzi do niewłaściwego doboru metody w stosunku do wymagań danego produktu. Każda z wymienionych technik ma swoje specyficzne zastosowanie, lecz w kontekście łączenia paska z wkładem klejowym, małe wklejki okazują się najbardziej efektywne, łącząc wytrzymałość z estetyką, co jest kluczowe w produkcji odzieży.

Pytanie 26

Jakie działania są konieczne przy przeróbce zbyt szerokich spodni damskich w talii, uwzględniając wyprucie paska oraz

A. zwężenie spodni w biodrach, skrócenie i doszycie paska

B. zwężenie spodni zarówno w biodrach, jak i w talii, doszycie paska

C. zwężenie spodni w talii, skrócenie i doszycie paska

D. zwężenie spodni wzdłuż całej długości boków, doszycie paska

Poprawna odpowiedź wskazuje na kluczowe kroki w procesie przeróbki zbyt szerokich spodni damskich na linii talii. Wyprucie paska to pierwszy krok, który pozwala na dalsze modyfikacje. Następnie, zwężenie spodni na linii talii jest istotne, ponieważ to właśnie tam spodniom nadawana jest nowa sylwetka, aby lepiej dopasować je do figury użytkownika. Skrócenie spodni jest również potrzebne, by dostosować ich długość do proporcji ciała, co zapewnia estetyczny wygląd. Wszycie paska jest ostatnim krokiem, który umożliwia stabilizację spodni i zapobiega ich przesuwaniu się. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest nieocenione w krawiectwie, gdzie precyzyjne modyfikacje są kluczowe dla uzyskania odpowiedniego dopasowania. Ważne jest również, aby w każdej modyfikacji stosować się do standardów jakości, co zapewni trwałość wykonania. Krawcy często korzystają z technik takich jak pomiary proporcji ciała, co umożliwia zindywidualizowane podejście do klienta oraz jego potrzeb. Takie podejście nie tylko poprawia komfort noszenia, lecz także wpływa na satysfakcję klienta z końcowego efektu.

Pytanie 27

Przygotowując bluzkę do pierwszej przymiarki, należy

A. zszyć na maszynie i rozprasować zaszewki, szwy oraz rękawy

B. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe oraz przyszyć kołnierz

C. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe, ramiona oraz prawy rękaw

D. zszyć zaszewki, sfastrygować modelowe szwy oraz lewy rękaw

Wybór odpowiedzi, która sugeruje zszycie zaszewek, sfastrygowanie szwów modelowych oraz lewego rękawa, naprawdę pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działa etap przygotowawczy w szyciu. Zszycie zaszewek przed przymiarem to zły pomysł, bo wtedy nie masz szans na poprawki, gdyby coś było nie tak z wymiarami. Kluczowe w szyciu na miarę jest przymierzanie i dostosowywanie kroju, a jak zaszewki są już zszyte, to masz pole do popisu zamknięte. A pomysł sfastrygowania tylko lewego rękawa? To nie zapewnia równowagi w konstrukcji bluzki. Wszystkie elementy odzieży muszą być równo przygotowane do przymiarek, żeby uniknąć problemów z kształtem. Lepiej byłoby sfastrygować zaszewki i szwy modelowe, żeby mieć możliwość dokonania korekt przed zszywaniem. Zszycie na maszynie zaszewek, szwów i rękawów bez wcześniejszego sfastrygowania? To może prowadzić do trudnych do poprawienia defektów. W branży odzieżowej warto trzymać się pewnych standardów, które prowadzą do dobrej jakości oraz estetyki wykonania.

Pytanie 28

Tył bluzki jest zbyt krótki w porównaniu do przodu. Aby naprawić ten błąd, należy wydłużyć tył w górę. Jaką miarę powinno się zmierzyć u klientki?

A. Łuk szerokości przodu przez piersi

B. Łuk długości pleców

C. Łuk długości przodu

D. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi

Łuk długości pleców jest kluczowym pomiarem, który pozwala na dokładne dopasowanie odzieży, zwłaszcza w kontekście bluzek. Długość pleców wpływa na to, jak odzież układa się na sylwetce klientki oraz na komfort noszenia. W przypadku, gdy tył bluzki jest za krótki w stosunku do przodu, odpowiednie zmierzenie łuku długości pleców pozwala na precyzyjne określenie, o ile należy wydłużyć tył. W praktyce pomiar ten wykonuje się od podstawy szyi do linii talii lub pożądanego miejsca na bluzce, co pozwala na lepsze odwzorowanie proporcji sylwetki. W branży krawieckiej i odzieżowej ważne jest, aby każdy projektant znał zasady prawidłowego pomiaru, zgodne z normami, takimi jak standardy ISO dotyczące rozmiarów odzieży. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie satysfakcjonującego efektu końcowego, który nie tylko będzie estetyczny, ale również wygodny w użytkowaniu.

Pytanie 29

Aby stworzyć podstawowy krój damskiej spódnicy, konieczne są pomiary ciała oznaczone symbolami:

A. ZWo, obt, ot

B. ZTv, ZKo, ot

C. ZTv, TB, obt

D. ZWo, ou, obt

Wykonanie formy podstawowej spódnicy damskiej wymaga dokładności w pomiarach ciała. Poprawna odpowiedź to ZWo, obt, ot, ponieważ każdy z tych symboli odnosi się do kluczowych wymiarów, które są niezbędne do prawidłowego skonstruowania odzieży. ZWo oznacza obwód w talii, obt to obwód bioder, natomiast ot to długość spódnicy. Znajomość tych pomiarów pozwala na stworzenie formy, która idealnie dopasuje się do sylwetki oraz zapewni komfort noszenia. W praktyce, podczas wykonywania formy, należy dokładnie zmierzyć każdy wymiar, co pozwoli uniknąć błędów konstrukcyjnych. Przykładowo, jeśli obwód bioder zostanie źle zmierzony, spódnica może być zbyt ciasna, co wpływa na wygodę i estetykę. Dlatego ważne jest, aby każdy projektant mody lub krawiec miał na uwadze dokładność pomiarów, zgodność ze standardami branżowymi oraz umiejętność interpretacji wymiarów ciała klienta.

Pytanie 30

Obliczając ilość tkaniny frotte o szerokości 1,4 m, potrzebnej na płaszcz kąpielowy z kapturem, dla osoby o obwodzie klatki piersiowej 100 cm, należy uwzględnić długość płaszcza oraz

A. wzrost osoby oraz obwód bioder

B. wzrost osoby oraz długość rękawa

C. długość kaptura oraz długość rękawa

D. długość kaptura oraz obwód bioder

Odpowiedź wskazująca na potrzebę uwzględnienia długości kaptura i długości rękawa jest prawidłowa, ponieważ te elementy mają kluczowe znaczenie dla estetyki i funkcjonalności płaszcza kąpielowego. Długość kaptura wpływa na ochronę głowy przed wilgocią, a także na komfort noszenia, zwłaszcza gdy płaszcz jest używany w warunkach mokrych. Z kolei długość rękawa jest istotna dla swobody ruchów oraz odpowiedniego dopasowania płaszcza do sylwetki użytkownika. W praktyce, aby zapewnić odpowiednie dopasowanie, należy również uwzględnić fakt, że różne style płaszczy mogą wymagać indywidualnych modyfikacji w zakresie długości. Ważne jest, aby pamiętać o standardach szwalniczych, które zalecają dokładne pomiary ciała klienta, co pozwala na stworzenie odzieży odpowiadającej jego wymogom. Przy projektowaniu płaszcza kąpielowego warto także zwrócić uwagę na wybór odpowiedniego materiału, który nie tylko będzie estetyczny, ale także odporny na działanie wody, co jest kluczowe w kontekście odzieży kąpielowej.

Pytanie 31

Efekt marszczenia (zsuwania) zszywanych warstw komponentów odzieży podczas wykonywania szwu można uzyskać na maszynie szwalniczej stębnowej z systemem transportu

A. różnicowym

B. stopkowym

C. ząbkowym

D. igłowym

Maszyny szwalnicze są wyposażone w różne systemy transportu, które mają różne zastosowania i efekty na końcowy produkt. W przypadku stopkowego transportu, który polega na unieruchomieniu materiału za pomocą stopki presującej, nie jest możliwe uzyskanie pożądanego marszczenia, ponieważ wszystkie warstwy tkaniny są zbyt mocno przytrzymywane. To prowadzi do płaskiego wykończenia, co jest nieodpowiednie w przypadku projektów wymagających marszczenia. Z kolei transport ząbkowy pozwala na przesuwanie materiału, ale nie reguluje różnicy prędkości, co ogranicza jego możliwości w zakresie marszczenia. W praktyce, maszyny z takim transportem są stosowane głównie do szycia prostych szwów, gdzie estetyka marszczeń nie jest kluczowym wymogiem. Na rynku odzieżowym, gdzie detale i wykończenia są na pierwszym miejscu, ząbkowy system transportu często nie spełnia oczekiwań projektantów. Istnieje także transport igłowy, który w zasadzie polega na ruchu igły w górę i w dół, co nie ma wpływu na równomierne marszczenie materiału. Ten system jest bardziej zorientowany na wykonywanie ścisłych szwów, a nie na tworzenie efektów strukturalnych. W rezultacie wybór nieodpowiedniego systemu transportu może prowadzić do niezadowalających efektów końcowych i zwiększać koszty produkcji związane z poprawkami i odrzuceniem odzieży z powodu niskiej jakości wykończenia.

Pytanie 32

Jakie jest przeznaczenie operacji sprasowania w procesie produkcji odzieży?

A. Zmniejszenia grubości komponentów

B. Usunięcia oznak szwów

C. Eliminacji połysku z tkaniny

D. Skrócenia długości krawędzi komponentów

Usuwanie połysku z tkaniny, likwidacja śladów szwów czy zmniejszanie długości brzegów to nie do końca dobrze zrozumiane aspekty prasowania w kontekście produkcji odzieży. Jeśli chodzi o połysk, to często jest on związany z materiałem, a nie grubością, więc prasowanie raczej go nie zlikwiduje. Moim zdaniem, sprasowanie może poprawić wygląd, ale nie sprawi, że połysk zniknie. Poza tym, myślenie, że sprasowanie usuwa ślady szwów, to też błąd. Szwów nie da się usunąć przez prasowanie, bo są one częścią konstrukcji ubrania, a ich widoczność można zmniejszyć jedynie dzięki odpowiednim technikom szycia i niciom. Co do długości brzegów, prasowanie jedynie je wygładza, ale ich długość nie zmienia. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do problemów w produkcji i finalnym wyglądzie ubrań, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 33

Wysokość mierzona w pionie od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii odnosi się do wymiaru

A. SyTy

B. SySvXp

C. os

D. SySvXpTp

Pomiar od siódmego kręgu szyjnego do punktu tylnego talii odnosi się do wymiaru SyTy, który jest istotnym parametrem w analizie sylwetki i projektowaniu odzieży. SyTy, czyli wymiar stosunkowy, pozwala na określenie proporcji ciała, co ma kluczowe znaczenie w projektowaniu ubrań, które dobrze leżą na ciele i zapewniają komfort. W praktyce, dokładne pomiary tego rodzaju są wykorzystywane w przemyśle mody i krawiectwie, gdzie precyzyjne odwzorowanie wymiarów ciała jest niezbędne dla uzyskania odpowiedniego kroju. W kontekście standardów branżowych, pomiar ten może być zgodny z normami określonymi przez organizacje zajmujące się badaniami antropometrycznymi, co zapewnia rzetelność wyników i ich zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak odzież sportowa, formalna czy codzienna. Wiedza o tych wymiarach jest przydatna także w dziedzinie ergonomii, gdzie dostosowuje się produkty do ludzkiej anatomii, aby zwiększyć komfort użytkowania.

Pytanie 34

System taśmowy o charakterze sekcyjnym wyróżnia się między innymi liniowym rozmieszczeniem stanowisk pracy oraz

A. zasilaniem stanowisk paczkami z jednorodnymi wykrojami

B. wielokierunkowym rozmieszczeniem stanowisk pracy

C. brakiem miejsc kontroli międzyoperacyjnej

D. zasilaniem stanowisk kompletem wykrojów jednej sztuki wyrobu

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że brakuje w nich kluczowych konceptów związanych z organizacją pracy w systemach taśmowo-sekcyjnych. Zaczynając od braku stanowisk kontroli międzyoperacyjnej, należy podkreślić, że każda sekcja systemu taśmowego powinna być monitorowana w celu zapewnienia jakości oraz identyfikacji potencjalnych problemów już na wczesnym etapie produkcji. Ignorowanie kontroli międzyoperacyjnej prowadzi do kumulacji błędów, co może wpływać na końcowy produkt i zadowolenie klienta. Ponadto, zasilanie stanowisk paczkami z jednorodnymi wykrojami sugeruje, że proces produkcji opiera się na powtarzalnych, jednorodnych operacjach, co jest sprzeczne z ideą systemu taśmowo-sekcyjnego, który z zasady powinien być elastyczny i dostosowywany do różnych zadań. Zasilanie stanowisk kompletem wykrojów jednej sztuki wyrobu również nie jest zgodne z tym podejściem, gdyż system taśmowo-sekcyjny opiera się na produkcji masowej, gdzie efektywność osiąga się poprzez optymalizację procesów dla większych ilości. Te nieprawidłowe założenia mogą wynikać z błędnego zrozumienia zasad organizacji pracy oraz podstawowych różnic między różnymi systemami produkcyjnymi. Kluczowe jest, aby w procesie edukacji zrozumieć, że każdy system ma swoje specyficzne cechy i zasady, które powinny być przestrzegane dla efektywnego działania.

Pytanie 35

Jaką metodę stopniowania powinno się wykorzystać do stworzenia szablonów spódnicy podstawowej w rozmiarach 164/64/88 oraz 164/72/96 na podstawie wzoru tej spódnicy w rozmiarze 164/68/92?

A. Proporcjonalno-obliczeniową według wzrostów przy stałym obwodzie

B. Promieniową

C. Grupową

D. Proporcjonalno-obliczeniową według obwodów przy stałym wzroście

Wybór metody proporcjonalno-obliczeniowej według obwodów przy stałym wzroście jest prawidłowy, ponieważ umożliwia ona właściwe dostosowanie szablonów spódnicy na podstawie różnic w obwodach w talii i biodrach, pozostawiając wzrost na tym samym poziomie. Przy sporządzaniu szablonów spódnicy podstawowej, kluczowe jest, aby uwzględniać zmiany w wymiarach obwodowych, co jest istotne dla osiągnięcia odpowiedniego dopasowania. Metoda ta jest powszechnie stosowana w branży odzieżowej, gdyż umożliwia szybkie i efektywne tworzenie wariantów rozmiarowych. Na przykład, przy projektowaniu spódnicy dla osoby o wzroście 164 cm z obwodem talii 64 cm, można w prosty sposób obliczyć nowy obwód, a następnie wprowadzić odpowiednie zmiany do szablonów, zachowując przy tym proporcje. Warto również wspomnieć, że dobra praktyka polega na używaniu tabel rozmiarów oraz standardów branżowych, co ułatwia proces stopniowania i zapewnia spójność rozmiarów.

Pytanie 36

Jednym z powodów, dla których maszyna stębnowa może nie działać poprawnie, jest zerwanie nitki dolnej. Jak można temu przeciwdziałać?

A. zwiększyć siłę docisku sprężynki regulacyjnej na bębenku

B. prawidłowo nawlec nić dolną

C. dobrać odpowiednią igłę

D. zmniejszyć napięcie nitki górnej

Prawidłowe nawleczenie nici dolnej jest kluczowym elementem zapewniającym stabilną i efektywną pracę maszyny stębnowej. Nieprawidłowe nawleczenie może prowadzić do zrywania się nitki dolnej, co skutkuje przerwaniem procesu szycia oraz obniżeniem jakości wykończenia szwów. Aby prawidłowo nawlec nić dolną, należy upewnić się, że jest ona umieszczona w odpowiedniej klamrze bębenka i że ma odpowiednie naprężenie. Warto także regularnie kontrolować, czy bębenek jest czysty oraz czy nie ma zanieczyszczeń, które mogą wpływać na działanie mechanizmu. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest stosowanie się do instrukcji producenta podczas nawlekania nici, oraz regularne przeprowadzanie konserwacji maszyny, co pozwala zminimalizować ryzyko zakłóceń w pracy maszyny. Rekomenduje się także korzystanie z wysokiej jakości nici, co również przyczynia się do lepszej wydajności i trwałości szwów.

Pytanie 37

Dostosowanie do figury prostej sukni z zaszewkami piersiowymi, za luźnej na linii talii, obejmuje między innymi pogłębienie istniejących lub stworzenie nowych zaszewek

A. od linii ramienia z przodu i z tyłu

B. pionowych z przodu i z tyłu

C. barkowych z tyłu

D. od linii dekoltu z przodu

Odpowiedź dotycząca zaszewek pionowych w przodzie i tyle jest poprawna, ponieważ w przypadku prostej sukni z zaszewkami piersiowymi, której obwód w talii jest zbyt luźny, kluczowe jest umiejętne dopasowanie sylwetki poprzez zastosowanie zaszewek. Zaszewek pionowych w przodzie i tyle używa się, aby skoncentrować material na sylwetce, co pozwala na bardziej naturalne ułożenie tkaniny oraz lepsze podkreślenie linii ciała. Przykładem zastosowania tej techniki może być szycie sukni wieczorowej, gdzie istotne jest uzyskanie eleganckiego, dopasowanego wyglądu. Zaszewek pionowych stosuje się często w profesjonalnym krawiectwie, zgodnie z obowiązującymi standardami, które zalecają, aby każda odzież była zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna. W praktyce, przed przystąpieniem do zaszywania, warto wykonać próbne przymiarki oraz dostosować głębokość zaszewek, aby uzyskać optymalny efekt. Takie podejście nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na ostateczny wygląd produktu.

Pytanie 38

Jakiej operacji technologicznej nie można przeprowadzić na specjalistycznej maszynie wyposażonej w mechanizm zygzaka?

A. Mocowania kieszeni nakładanej

B. Wykończenia krawędzi wyrobu

C. Przytwierdzenia aplikacji do elementu odzieżowego

D. Przyszycia zamka błyskawicznego

Naszycie aplikacji na elemencie odzieży, wykończenie brzegu wyrobu oraz zamocowanie kieszeni nakładanej można z powodzeniem wykonać na maszynie specjalnej z mechanizmem zygzaka. W przypadku naszywania aplikacji, maszyna zygzakowa pozwala na uzyskanie estetycznego efektu, ponieważ umożliwia wykonywanie ozdobnych i zabezpieczających szwów, które skutecznie przytrzymują aplikację. Ważnym aspektem jest również to, że mechanizm zygzaka jest w stanie pracować z różnymi rodzajami tkanin, co sprawia, że jest wszechstronny. Wykańczanie brzegu materiału to kolejna operacja, która nie wymaga precyzyjnego dopasowania, a mechanizm zygzaka idealnie nadaje się do szycia szwów o dużej elastyczności, co jest przydatne na wykończeniach takich jak obszycia czy lamówki. Zamocowanie kieszeni nakładanej również jest operacją, która korzysta z możliwości przesuwu materiału na maszynie zygzakowej, co ułatwia precyzyjne umiejscowienie kieszeni. Wiele osób myli te operacje z bardziej skomplikowanym przyszyciem zamków, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że każda technika szycia wymaga dostosowania odpowiednich narzędzi i maszyn, co jest podstawą dobrych praktyk w branży tekstylnej.

Pytanie 39

Zmiana bluzki ukazanej na ilustracji, mająca na celu dopasowanie jej do talii figury, wymaga odszycia zaszewek

A. pionowych w przodzie i w tyle

B. barkowych w tyle

C. od linii boku w przodzie

D. od linii ramienia w przodzie

Wybór zaszewek barkowych w tyle nie jest odpowiedni w przypadku, gdy celem jest dopasowanie bluzki w talii. Zaszewek barkowych używa się głównie do modelowania linii ramion i dekoltu, a nie do kształtowania talii. Odszycie takich zaszewek może wpłynąć na komfort noszenia, jednak nie ma wpływu na dopasowanie w dolnych partiach bluzki. Z kolei zaszewki od linii boku w przodzie są również niewłaściwe, ponieważ skupiają się na bocznych partiach odzieży, a nie na talji. Tego rodzaju zaszewki mogą pomóc w poprawie dopasowania w obszarze bioder, ale nie dostosują bluzki do sylwetki w talii. W przypadku zaszewek od linii ramienia w przodzie, ich zastosowanie ogranicza się do obszaru ramion, co również w żaden sposób nie wpływa na kształt talii. W praktyce, niewłaściwe odszycie zaszewek może prowadzić do nieestetycznych marszczeń i niedopasowania odzieży, co jest częstym błędem wśród początkujących krawców. Zrozumienie, gdzie i jak powinny być umiejscowione zaszewki, jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego dopasowania. Dlatego warto zwrócić uwagę na odpowiednie techniki krawieckie, aby uniknąć tych powszechnych pułapek.

Pytanie 40

Podczas obliczania normy zużycia materiału gładkiego niezbędnego do uszycia odzieży w zakładzie krawieckim, należy uwzględnić na szwy i podwinięcia dodatek w wysokości około

A. 5% wyliczonej długości materiału

B. 10% wyliczonej długości materiału

C. 15% wyliczonej długości materiału

D. 20% wyliczonej długości materiału

Odpowiedź 10% obliczonej długości materiału jest prawidłowa, ponieważ w praktyce krawieckiej uwzględnienie dodatku na szwy oraz podwinięcia jest kluczowym elementem w obliczeniach norm zużycia materiału. Standardowe praktyki zakładów krawieckich wskazują, że 10% to optymalny margines, który pozwala na precyzyjne wykończenie krawędzi, co jest istotne dla estetyki oraz trwałości odzieży. Na przykład, przy szyciu bluzki z długim rękawem, dodatek 10% na szwy pozwala na uwzględnienie różnorodnych technik szycia, takich jak overlock czy ścieg zygzakowy, które wymagają dodatkowego materiału. Użycie właściwego dodatku jest ważne także w kontekście redukcji odpadów materiałowych, ponieważ precyzyjne obliczenia pozwalają na minimalizację strat w procesie produkcji. Podsumowując, 10% jest standardem w branży, który obrazuje zrozumienie procesu szycia oraz dbałość o szczegóły, co przekłada się na wysoką jakość finalnych wyrobów odzieżowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej