Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 10 lipca 2025 20:24
Data zakończenia: 10 lipca 2025 20:38

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przygotowano 500 wydruków w formacie B1 do foliowania. Jaką powierzchnię folii należy zarezerwować na jednostronne pokrycie tych wydruków?

A. 20 m2

B. 350 m2

C. 1 000 m2

D. 50 m2

Odpowiedzi 50 m2, 1 000 m2 oraz 20 m2 opierają się na błędnych założeniach dotyczących wymiarów i obliczeń. Przy odpowiedzi 50 m2, można zauważyć, że osoba odpowiadająca myli się w rozumieniu wymiarów formatu B1. Powierzchnia jednostkowa wydruku została zaniżona, co prowadzi do drastycznego niedoszacowania całkowitej powierzchni folii potrzebnej do pokrycia 500 wydruków. Przy 1 000 m2 odpowiedź ta opiera się na założeniu, że każdy wydruk zajmuje znacznie większą powierzchnię, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ nie uwzględnia prawidłowych wymiarów formatu B1 i efektywności wykorzystania materiału. Odpowiedź 20 m2 jest skrajnym przykładem niedoszacowania, które może wynikać z błędnego przeliczenia jednostek lub nieznajomości standardowych formatów papieru. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest zrozumienie, jak ważne jest precyzyjne obliczanie potrzebnych materiałów. Niewłaściwe oszacowania mogą prowadzić do nieefektywności w produkcji, zwiększonych kosztów oraz problemów z terminowością realizacji zleceń. Zrozumienie koncepcji takich jak powierzchnia jednostkowa oraz umiejętność pracy z formatami papieru są niezbędne dla każdego specjalisty w tej dziedzinie, aby uniknąć typowych błędów myślowych oraz osiągnąć satysfakcjonujące wyniki w pracy.

Pytanie 2

Jaki format pliku graficznego umożliwia skalowanie obiektów zawierających wektorowe logo bez utraty jakości?

A. AI

B. JPEG

C. PSD

D. BMP

Format AI, czyli Adobe Illustrator, jest wektorowym formatem pliku, który umożliwia zachowanie wysokiej jakości grafiki podczas skalowania. Obiekty wektorowe są zbudowane z linii i krzywych zdefiniowanych matematycznie, co oznacza, że można je dowolnie powiększać lub zmniejszać bez utraty jakości. Jest to szczególnie istotne w przypadku logo, które często muszą być używane w różnych rozmiarach, od wizytówek po billboardy. Zastosowanie formatu AI jest powszechne w branży graficznej, gdyż jest on standardem dla projektów, które będą poddawane dalszej edycji lub drukowi. Możliwość łatwej edycji kolorów, kształtów i innych elementów sprawia, że format ten jest niezwykle użyteczny dla grafików. Dodatkowo, pliki AI mogą być eksportowane do innych formatów, co czyni je wszechstronnym narzędziem w procesie projektowania. Znajomość tego formatu jest istotna dla profesjonalnych grafików, którzy chcą dostarczać wysokiej jakości materiały marketingowe.

Pytanie 3

Jakie są wymiary ulotki w formacie A4 netto, jeśli z każdej strony dodano spady o długości 5 mm?

A. 220 × 307 mm

B. 216 × 307 mm

C. 220 × 303 mm

D. 216 × 303 mm

Wymiary ulotki o formacie A4 netto, po uwzględnieniu spadów wynoszących 5 mm z każdej strony, wynoszą 220 × 307 mm. Standardowy format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Dodając spady, które są niezbędne w druku offsetowym, gdzie kolor ma sięgać do krawędzi, musimy dodać 5 mm z każdej strony, co daje łącznie 10 mm w szerokości i 10 mm w wysokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary 220 mm szerokości (210 mm + 10 mm) oraz 307 mm wysokości (297 mm + 10 mm). W praktyce spady są stosowane, aby uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach po przycięciu. Dobrze zaprojektowana ulotka z uwzględnieniem spadów jest kluczowa dla uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu druku, co jest istotne zwłaszcza w branży marketingowej i reklamowej.

Pytanie 4

Jakie są podstawowe kolory używane w druku offsetowym?

A. Red, Green, Blue (RGB)

B. Cyan, Yellow, Black (CYK)

C. Cyan, Magenta, Yellow, Black (CMYK)

D. Red, Green, Blue, Yellow (RGBY)

CMYK to akronim od Cyan, Magenta, Yellow i Key (czyli Black), co oznacza zestaw kolorów używanych w druku offsetowym. Każda z tych barw reprezentuje podstawowe kolory atramentu stosowanego w procesie drukarskim. Druk w tym modelu kolorystycznym polega na nakładaniu na siebie odpowiednich ilości każdego z tych kolorów, co pozwala na uzyskanie szerokiej gamy barw. Zastosowanie koloru czarnego, znanego jako Key, pozwala na uzyskanie głębszej tonacji i kontrastu, co jest kluczowe w przypadku tekstu oraz ciemnych elementów graficznych. Proces ten jest standardem w branży drukarskiej i wykorzystywany jest w druku wielonakładowym, takim jak książki, czasopisma czy ulotki. Model CMYK jest subtraktywny, co oznacza, że kolory są odejmowane od białego światła, aby uzyskać pożądany odcień. Na przykład, połączenie cyjan i magenta tworzy kolor niebieski. CMYK jest bardziej efektywny niż RGB w kontekście druku, ponieważ lepiej oddaje rzeczywiste kolory na papierze, które są bardziej bliskie naturalnym barwom postrzeganym przez ludzkie oko.

Pytanie 5

Jak nazywa się system, który pozwala na bezpośrednie przenoszenie obrazu drukowego z komputera do maszyny drukarskiej?

A. CTPlate

B. CTPrint

C. CTFilm

D. CTPress

CTPrint, CTPlate i CTFilm to terminy, które mogą być trochę mylące, jeśli chodzi o drukowanie. CTPrint to szersza nazwa, która nie wskazuje na konkretny system naświetlania. CTPlate kojarzy się z tradycyjnymi płytami, co jest trochę staromodne, gdy mamy teraz takie nowinki technologiczne. W poligrafii stawiamy na technologie, które są bardziej wydajne, żeby zmniejszyć czas i koszty, a CTPlate tu się nie sprawdza. No i CTFilm to znowu wykorzystanie filmów do przygotowania do druku, co wcale nie jest najlepszym rozwiązaniem w porównaniu do systemów jak CTPress. Użycie filmów może wprowadzać zbędne kroki w produkcji, co zwiększa prawdopodobieństwo błędów i wydłuża czas realizacji. Często ludzie myślą, że wszystkie terminy związane z drukiem można stosować wymiennie, a to błąd, bo każdy z tych terminów ma swoje zastosowania i ograniczenia.

Pytanie 6

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów

B. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów

C. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów

D. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF

Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.

Pytanie 7

Aby zamienić obraz z cienkich, przezroczystych i elastycznych oryginałów na sygnał cyfrowy, należy użyć urządzenia

A. skaner bębnowy PMT

B. naświetlarka bębnowa

C. naświetlarka kapstanowa

D. skaner płaski CCD

Skanery płaskie CCD oraz naświetlarki kapstanowe i bębnowe to inne urządzenia, które mogą być używane do różnych rzeczy związanych z obrazem, ale niekoniecznie dobrze sprawdzają się z cienkimi i przezroczystymi materiałami. Skanery płaskie CCD są bardziej przystosowane do skanowania twardszych rzeczy, jak kartki papieru czy książki, ale niestety nie oddają tak dobrze detali z przezroczystych materiałów. Ich konstrukcja po prostu nie pozwala na to, co może być problematyczne przy skanowaniu slajdów czy folii. Z kolei naświetlarki kapstanowe i bębnowe są głównie nastawione na drukowanie, więc też nie są idealne do skanowania. Naświetlarka kapstanowa działa z ruchomą taśmą, co nie jest najlepsze dla cienkich materiałów, a naświetlarka bębnowa bardziej skupia się na naświetlaniu niż na skanowaniu. W wielu przypadkach, używając ich, możemy trafić na zniekształcenia obrazu, co prowadzi do utraty jakości. Dlatego skanery bębnowe PMT to bardzo ważny wybór, jeśli chcemy uzyskać jak najlepsze efekty przy pracy z przezroczystymi materiałami.

Pytanie 8

Bezpośrednie naświetlanie formy drukarskiej z pliku graficznego w poligrafii określane jest skrótem

A. CtP

B. CIP

C. CtF

D. CMS

Odpowiedź 'CtP', czyli 'Computer to Plate', odnosi się do technologii w poligrafii, która umożliwia bezpośrednie naświetlanie formy drukowej z pliku graficznego. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, które wymagały pośrednich etapów, takich jak wytwarzanie filmów czy matryc, CtP pozwala na znaczne uproszczenie procesu produkcji. Przykłady zastosowań tej technologii obejmują drukarnie, które obsługują zlecenia o dużej różnorodności i ilości, gdzie szybkość i efektywność są kluczowe. Dzięki CtP możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku przy jednoczesnym skróceniu czasu realizacji zamówienia. Warto również zaznaczyć, że CtP sprzyja redukcji odpadów, ponieważ eliminuje potrzebę tworzenia dodatkowych materiałów eksploatacyjnych. W branży poligraficznej standardy ISO 12647 dotyczące zarządzania jakością w druku uwzględniają techniki CtP jako kluczowe dla uzyskania spójności i wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 9

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem "X"?

A. Logotyp.

B. Tagline.

C. Slogan.

D. Sygnet.

Wybór odpowiedzi związanych z logotypem, sloganem czy tagline'em wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii i funkcji poszczególnych elementów logo. Logotyp to zazwyczaj typograficzny przedstawienie nazwy marki, które może być używane w połączeniu z sygnetem, ale nie jest tym samym. Logotyp skupia się na nazwie, a nie na graficznym symbolu. Slogan to krótkie hasło reklamowe, które ma na celu promowanie wartości marki lub jej produktów, nie jest więc tożsamy z graficznym symbolem. Tagline jest podobny do sloganu, ale zazwyczaj odnosi się do dłuższego opisu misji lub wartości marki, co również nie odpowiada funkcji sygnetu. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie roli poszczególnych elementów w kontekście logo. Sygnet pełni rolę graficznej reprezentacji, która działa na poziomie podświadomym, podczas gdy inne elementy mają charakter informacyjny lub promocyjny. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej i budowania silnej tożsamości marki. W praktyce, poprawne rozróżnienie tych terminów pozwala na lepsze projektowanie materiałów reklamowych oraz tworzenie spójnych kampanii marketingowych.

Pytanie 10

Aby wydrukować 1 500 jednostronnych plakatów w pełnym kolorze (4 + 0) w formacie A2, co należy zastosować?

A. papier powlekany 250 g/m2, naświetlarkę CTP, maszynę offsetową arkuszową

B. papier powlekany 170 g/m2, wywoływarkę, ploter drukujący

C. karton 200 g/m2, kopioramę, drukarkę cyfrową

D. karton 250 g/m2, naświetlarkę CTF, maszynę fleksograficzną

Odpowiedź wskazująca na papier powlekany o gramaturze 250 g/m2, naświetlarkę CTP oraz maszynę offsetową arkuszową jako odpowiednią metodę produkcji 1 500 jednostronnych plakatów w formacie A2 jest poprawna z kilku powodów. Papier powlekany 250 g/m2 zapewnia wysoką jakość druku dzięki swojej gęstości i strukturze, co jest istotne przy reprodukcji wielobarwnych grafik. Naświetlarka CTP (Computer-to-Plate) umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu na płytę drukarską, co minimalizuje straty w jakości i przyspiesza proces przygotowania do druku. Wykorzystanie maszyny offsetowej arkuszowej jest idealne dla dużych nakładów, gdyż oferuje wysoką efektywność i doskonałą jakość druku, zwłaszcza w przypadku plakatów wymagających intensywnych kolorów. Przykładowo, przy produkcji plakatów reklamowych, taka kombinacja narzędzi pozwala uzyskać żywe kolory oraz precyzyjne detale, co jest kluczowe w marketingu wizualnym. Dobre praktyki branżowe wskazują, że wybór odpowiednich materiałów i technologii ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu wizualnego oraz trwałości wydruków.

Pytanie 11

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 35 kg

B. 70 kg

C. 95 kg

D. 50 kg

Wiesz, żeby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 × 1 000 mm i gramaturze 100 g/m², można użyć prostego wzoru. Najpierw musisz znaleźć powierzchnię jednego arkusza, czyli 0,7 m × 1,0 m, co daje nam 0,7 m². Następnie, liczymy masę jednego arkusza, czyli 0,7 m² pomnożone przez 100 g/m², co kończy się na 70 g za arkusz. Teraz, żeby znaleźć masę tych 1 000 arkuszy, wystarczy pomnożyć 1 000 arkuszy przez 70 g, więc mamy 70 000 g, co w kilogramach daje 70 kg. W branży poligraficznej znajomość gramatury i wymiarów papieru jest naprawdę ważna, bo pomaga dokładnie zaplanować koszty materiałów i transportu. Dobrą praktyką jest sprawdzenie wszystkich obliczeń przed rozpoczęciem produkcji, bo to może uratować nas przed niepotrzebnymi problemami z finansami.

Pytanie 12

Jaki symbol odpowiada rozmiarowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm?

A. A4

B. A5

C. B3

D. B4

Symbol B3 odpowiada formatowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm, co czyni go odpowiednim dla tego konkretnego wymiaru. Warto zauważyć, że formaty papieru są ustandaryzowane w systemach A i B, gdzie system B jest szerszy i zazwyczaj stosowany w przypadku większych publikacji, takich jak gazety i czasopisma. Format B3, z wymiarami 353 × 500 mm, jest idealny dla wielu zastosowań drukarskich, zwłaszcza w kontekście druku offsetowego, gdzie efektywne wykorzystanie arkuszy papieru jest kluczowe. Przykładem zastosowania formatu B3 może być produkcja gazet, które muszą być łatwe w czytaniu i jednocześnie dobrze edytowalne. W praktyce, znając odpowiedni format, drukarnie mogą optymalizować proces produkcji, co przyczynia się do oszczędności materiałowych oraz czasu. Dodatkowo, umiejętność doboru właściwego formatu papieru jest ważną kompetencją w branży poligraficznej, pomagając w dostosowywaniu projektów do specyficznych potrzeb klientów.

Pytanie 13

Jakie elementy dodatkowe są niepotrzebne przy przygotowywaniu impozycji do druku cyfrowego?

A. Spady

B. Pasery

C. Punktury

D. Wycinki

Pasery, zwane także liniami cięcia, są narzędziem stosowanym w procesie druku, jednak podczas impozycji do druku cyfrowego nie są one konieczne. Imposycja to proces układania elementów graficznych w taki sposób, aby po przecięciu arkuszy uzyskać właściwe strony w odpowiedniej kolejności. W druku cyfrowym, gdzie technologia pozwala na precyzyjne cięcie i drukowanie z wysoką dokładnością, nie ma potrzeby stosowania paserów. Przykładowo, w przypadku produkcji materiałów reklamowych, takich jak ulotki czy plakaty, pasery mogą wprowadzać zbędne informacje, które nie są używane w finalnym produkcie. W standardach branżowych, takich jak PDF/X, zaleca się unikanie nadmiarowych elementów, które mogą zakłócać proces druku. Dlatego, wiedząc, że impozycja w druku cyfrowym nie wymaga paserów, można skupić się na innych kluczowych elementach, takich jak spady czy punktury, które mają istotne znaczenie dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 14

Klient złożył zamówienie na 20 000 ulotek w kolorystyce 4+4 oraz formacie A6. W specyfikacji zaznaczył, że ulotki mają być pakowane w zestawy po 250 sztuk. Ile zestawów z ulotkami zostanie dostarczonych do klienta?

A. 20

B. 80

C. 60

D. 40

Odpowiedź 80 jest poprawna, ponieważ obliczamy liczbę paczek, dzieląc całkowitą liczbę ulotek przez liczbę ulotek w jednej paczce. Klient zamówił 20 000 ulotek, a każda paczka zawiera 250 sztuk. Wykonując obliczenia: 20 000 ÷ 250 = 80. Oznacza to, że do klienta zostanie wysłanych dokładnie 80 paczek. W praktyce, taka procedura pakowania jest standardem w branży poligraficznej, co pozwala na efektywne zarządzanie zamówieniami oraz ich transportem. Warto również zauważyć, że stosowanie paczek o stałej liczbie ulotek ułatwia nie tylko logistykę, ale także kontrolę jakości, ponieważ mniejsze jednostki pakowe są łatwiejsze do monitorowania pod względem zgodności z zamówieniem. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o szczegółach dotyczących pakowania, co zwiększa ich zadowolenie oraz pozwala na sprawniejsze odbieranie przesyłek.

Pytanie 15

Ile składek jest potrzebnych do stworzenia 32-stronicowej broszury w formacie A5, biorąc pod uwagę, że została ona wydrukowana na arkuszach w formacie A2?

A. Z 2 składek

B. Z 1 składki

C. Z 4 składek

D. Z 3 składek

Odpowiedzi, które sugerują użycie 1, 3 lub 4 składek, opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu procesu składania i formatowania papieru. Odpowiedź "Z 1 składki" ignoruje fakt, że jedna składka z arkusza A2 dostarcza jedynie 16 stron formatu A5, co nie wystarcza do skompletowania 32 stron. Użycie zaledwie jednej składki wymagałoby znacznego zredukowania liczby stron, co jest niezgodne z danymi zawartymi w pytaniu. Odpowiedź sugerująca 3 składki również nie jest zgodna z rozsądkiem, ponieważ z 3 składek A2 można uzyskać 48 stron, co przekracza wymaganą liczbę stron. Warto zauważyć, że przy obliczeniach dotyczących formatu A2, każda składka zwiększa liczbę stron, a nie jest to proces liniowy. Co więcej, odpowiedź "Z 4 składek" również jest błędna, ponieważ sugeruje, że potrzebujemy zbyt wielu składek, co nie odpowiada rzeczywistej liczbie stron wymaganej do broszury. W branży drukarskiej kluczowe jest zrozumienie możliwości papieru i efektywnego przygotowania materiałów do druku, aby uniknąć marnotrawstwa i zwiększyć efektywność produkcji.

Pytanie 16

Aby przekształcić analogowy oryginał na cyfrowy obraz, trzeba zastosować

A. drukarkę sublimacyjną

B. skaner płaski

C. ploter tnący

D. laminator rolowy

Skaner płaski jest urządzeniem umożliwiającym przekształcenie oryginałów analogowych, takich jak zdjęcia czy dokumenty, na postać cyfrową. Działa na zasadzie oświetlania skanowanego obiektu, a następnie rejestrowania odbitego światła za pomocą czujników optycznych. Dzięki temu uzyskujemy obraz o wysokiej rozdzielczości, który można łatwo edytować, przechowywać i udostępniać. Skanery płaskie stosowane są powszechnie w biurach, archiwach oraz w domach, co czyni je wszechstronnym narzędziem w procesie digitalizacji. W przypadku zdjęć, skanery płaskie potrafią uchwycić nawet najdrobniejsze detale, co jest istotne w profesjonalnych pracach fotograficznych. Często wykorzystuje się je również w kontekście archiwizacji dokumentów, co pozwala na oszczędność miejsca oraz ułatwia dostęp do informacji. W branży kreatywnej, skanery płaskie są nieocenione, gdyż umożliwiają przenoszenie ręcznie wykonanych dzieł sztuki do formatu cyfrowego, co otwiera nowe możliwości w zakresie ich obróbki i publikacji.

Pytanie 17

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 1,0 firet

B. 2,0 firety

C. 0,5 fireta

D. 3,0 firety

Wybór innej wartości niż 1,0 fireta może prowadzić do nieodpowiedniego formatowania tekstu, co z kolei wpływa na jego czytelność i estetykę. Odpowiedzi, które wskazują na 3,0 firety, 0,5 fireta lub 2,0 firety, są nieprawidłowe, ponieważ przekraczają lub nie osiągają standardowej wartości wcięcia akapitowego. Użycie 3,0 firetów może powodować zbyt duże odstępy między akapitami, co sprawi, że tekst będzie wyglądał na chaotyczny i trudny do śledzenia. Z drugiej strony, wcięcie o wielkości 0,5 fireta może być zbyt małe, co sprawi, że akapity będą wyglądały na zlewające się ze sobą, co obniży czytelność. Wartość 2,0 firety także nie jest standardowa; zbyt duże wcięcia mogą odwracać uwagę od treści i sprawiać, że tekst będzie wydawał się mniej profesjonalny. Istotne jest, aby wcięcia były proporcjonalne do wielkości czcionki oraz szerokości składu, ponieważ wpływają one na ogólny odbiór tekstu. W typografii zaleca się stosowanie wcięcia, które będzie zharmonizowane z innymi elementami strony, takimi jak marginesy czy odstępy między wierszami. Unikanie standardów typograficznych prowadzi do błędnych decyzji w projektowaniu, co z kolei może zniechęcać czytelników do zapoznawania się z treścią.

Pytanie 18

Jakie są wydatki na stworzenie form drukowych koniecznych do realizacji druku jednokolorowego wkładu książkowego formatu A4 o objętości 240 stron na maszynie pełnoformatowej, mając na uwadze koszt wykonania jednej formy wynoszący 50 zł?

A. 1 450 zł

B. 1 350 zł

C. 1 400 zł

D. 1 500 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 1 500 zł, ponieważ do wydrukowania wkładu książkowego formatu A4 o objętości 240 stron wymagane są cztery formy drukowe (po jednej na każdą stronę w kolorze). Koszt wykonania jednej formy wynosi 50 zł, więc całkowity koszt wykonania form drukowych obliczamy mnożąc liczbę form przez koszt jednej formy: 50 zł x 30 form = 1 500 zł. Jest to zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie oddzielnych form dla każdego koloru, co w przypadku druku jednokolorowego również ma zastosowanie w kontekście przygotowania materiału do druku. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest zrozumienie, jak korzystnie planować budżet na produkcję druków oraz odpowiednie przygotowanie do procesu druku, co bezpośrednio wpływa na efektywność oraz koszty całego projektu. Znajomość kosztów produkcji form jest kluczowa dla efektywnego zarządzania projektem wydawniczym.

Pytanie 19

Jakie urządzenie pozwala na digitalizację zdjęć z filmu?

A. aparat fotograficzny analogowy

B. drukarka natryskowa

C. skaner

D. naświetlarka

Aparat fotograficzny analogowy nie ma możliwości digitalizacji zdjęć z negatywu. Jego funkcja polega na rejestrowaniu obrazu na filmie, co jest procesem analogowym, a nie cyfrowym. W przeciwieństwie do skanera, aparat nie przekształca obrazu w postać cyfrową, lecz tworzy fizyczny negatyw, który następnie można wykorzystać do wywołania zdjęć. Naświetlarka, choć może być używana do naświetlania papieru fotograficznego, również nie jest narzędziem do digitalizacji. Jej główną funkcją jest tworzenie odbitek zdjęć na papierze, a nie przekształcanie negatywu w format cyfrowy. Drukarka natryskowa to urządzenie przeznaczone do reprodukcji już istniejących obrazów w formacie cyfrowym, a nie do skanowania negatywów. Wybór tych urządzeń w kontekście digitalizacji może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich funkcji. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy technologiami analogowymi i cyfrowymi jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków. Aby efektywnie digitalizować zdjęcia z negatywów, konieczne jest korzystanie z odpowiednich narzędzi, takich jak skanery, które są zaprojektowane z myślą o tej konkretnej funkcji, co zapewnia wysoką jakość i precyzję odwzorowania obrazu.

Pytanie 20

Jednym ze sposobów na zapobieżenie komplikacjom związanym z nieobecnością fontów użytych w projekcie graficznym przeznaczonym do drukowania form jest zapis tekstów w postaci

A. krzywych

B. gifów

C. glifów

D. bitmap

Odpowiedź "krzywe" jest jak najbardziej na miejscu. Gdy zamieniamy teksty na krzywe w programach graficznych, to pozbywamy się problemów z brakiem fontów. Właściwie to przekształcamy każdy znak w wektorowy obiekt, co sprawia, że nie musimy się już martwić o to, czy dany font jest dostępny. To bardzo ważne, bo podczas drukowania albo naświetlania, nie chcemy, żeby nasz projekt wyszedł zupełnie inaczej, bo brakuje jakiejś czcionki. Takie podejście jest standardem w branży graficznej, zwłaszcza gdy korzystamy z programów jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW. Przed eksportem do PDF warto wszystkie teksty zamienić na krzywe, bo to daje gwarancję, że wszystko będzie wyglądało tak, jak powinno. Z mojego doświadczenia, to też daje możliwości do edytowania niektórych detali, jak kształt czy kolor liter, co może być mega przydatne w bardziej ambitnych projektach.

Pytanie 21

Ile minimalnie arkuszy drukarskich jest koniecznych do wydrukowania książki liczącej 240 stron w formacie A5?

A. 15

B. 60

C. 12

D. 16

Wybór odpowiedzi innej niż 15 może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad drukowania i wykorzystania arkuszy papieru. Odpowiedzi sugerujące zbyt niską liczbę arkuszy, jak 12, mogą wskazywać na błędne założenie, że każdy arkusz A4 zadrukowany w formacie A5 może zawierać więcej stron niż w rzeczywistości. Należy zauważyć, że standardowe zadrukowanie arkusza A4 w formacie A5 zapewnia możliwość umieszczenia czterech stron na jednym arkuszu, a nie więcej. Inne odpowiedzi, takie jak 16 czy 60, mogą wynikać z niewłaściwego rozumienia, w jaki sposób arkusze są złożone i wykorzystywane w procesie drukowania. Na przykład, opcja 60 mogłaby sugerować, że myślenie o wszystkich arkuszach w formacie A4 bez ich złożenia jest właściwe, co jest zasadniczym błędem w obliczeniach, ponieważ nie uwzględnia to możliwości złożenia arkuszy. W kontekście druku książek, kluczowe jest zrozumienie, że arkusze są zawsze poddawane optymalizacji, aby zminimalizować straty materiałowe. Dlatego właściwe obliczenia pozwalają nie tylko na efektywniejsze wykorzystanie zasobów, ale także na lepsze planowanie kosztów produkcji.

Pytanie 22

Jak wiele arkuszy znajduje się w magazynie, jeżeli waga papieru o wymiarach 1 000 × 700 mm i gramaturze 100 g/m² wynosi 210 kg?

A. 3 000 arkuszy

B. 2 700 arkuszy

C. 2 900 arkuszy

D. 2 500 arkuszy

Obliczenie liczby arkuszy w magazynie wymaga uwzględnienia gramatury papieru oraz jego wymiarów. W przypadku papieru o wymiarach 1000 × 700 mm oraz gramaturze 100 g/m², najpierw obliczamy powierzchnię jednego arkusza. Powierzchnia arkusza wynosi 1 m², co oznacza, że jeden arkusz waży 100 g. Następnie, posługując się masą całkowitą papieru wynoszącą 210 kg, musimy przeliczyć tę wartość na gramy: 210 kg = 210 000 g. Teraz dzielimy całkowitą masę przez masę jednego arkusza: 210 000 g / 100 g/arkusz = 2100 arkuszy. Otrzymaną liczbę musimy jednak dostosować do wymiarów arkuszy, ponieważ jeden arkusz to 0,7 m², co oznacza, że papiery mogą być cięte na mniejsze jednostki. Ostatecznie, 3 000 arkuszy to poprawne obliczenie, zwłaszcza biorąc pod uwagę standardy przemysłowe w produkcji papieru oraz optymalne strategie pakowania. Zrozumienie obliczeń związanych z masą i wymiarami papieru jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie precyzja ma fundamentalne znaczenie dla planowania produkcji oraz zarządzania zasobami.

Pytanie 23

Jaki znak należy umieścić pomiędzy członami słowa "polsko-angielski"?

A. Półpauzę

B. Dywiz

C. Myślnik

D. Minus

Wybór dywizu jako znaku oddzielającego człony w wyrazie "polsko-angielski" jest zgodny z polskimi normami ortograficznymi. Dywiz jest używany do tworzenia wyrazów złożonych, które składają się z dwóch lub więcej członów, z których każdy zachowuje swoją tożsamość. Stosowanie dywizu w kontekście przymiotników i nazw krajów jest powszechną praktyką, co można zaobserwować w wielu słownikach oraz publikacjach. Dzięki zastosowaniu dywizu, wyraz "polsko-angielski" stanowi spójną całość, wskazując na związek pomiędzy Polską a Anglią. Przykładem poprawnego użycia dywizu w innych kontekstach może być termin "franco-rosyjski" lub "turko-arabski", co również ilustruje, jak dywiz łączy różne kultury czy języki. Warto zwrócić uwagę, że niepoprawne jest użycie myślnika, ponieważ myślnik ma inne znaczenie i stosuje się go do wydzielania wtrąceń lub zaznaczania pauz w zdaniu. Znajomość tych zasad ortograficznych jest istotna dla poprawnej komunikacji w języku polskim, co podkreśla profesjonalizm w pisaniu tekstów oraz tworzeniu formalnych dokumentów.

Pytanie 24

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego formatu A1 kosztuje 5 zł?

A. 25 zł

B. 30 zł

C. 35 zł

D. 40 zł

Odpowiedź 25 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm, musimy najpierw obliczyć, jak wiele takich zaproszeń zmieści się na jednym arkuszu A1. Format A1 ma wymiary 594 x 841 mm, co daje nam pole o powierzchni 0,5 m². Jedno zaproszenie ma powierzchnię 0,018 m² (0,2 m x 0,09 m). Na arkuszu A1 zmieści się 27 zaproszeń (594/200 = 2,97 i 841/90 = 9,34; przy czym bierzemy pod uwagę pełne zaproszenia). W związku z tym, aby wydrukować 120 zaproszeń, potrzebujemy 5 arkuszy A1 (120/27 = 4,44, zaokrąglając w górę do 5). Koszt jednego arkusza wynosi 5 zł, więc całkowity koszt wynosi 5 arkuszy x 5 zł = 25 zł. Takie obliczenia są standardem w branży poligraficznej i pozwalają na efektywne planowanie kosztów produkcji, co jest niezwykle istotne w kontekście zamówień komercyjnych.

Pytanie 25

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 600 lpi

B. 1 200 lpi

C. 70 lpi

D. 170 lpi

Liniatura rastra jest jednym z najważniejszych aspektów druku offsetowego, jednak odpowiedzi 70 lpi, 600 lpi i 1 200 lpi nie są odpowiednie dla wysokojakościowych materiałów reklamowych. Liniatura 70 lpi jest zbyt niska dla współczesnych standardów druku, co prowadzi do utraty szczegółowości i jakości obrazu. Tak niski poziom liniatury może być stosowany jedynie w przypadku druku prostych, mniej wymagających materiałów, gdzie jakość nie jest priorytetem. Natomiast 600 lpi, mimo że może wydawać się bardziej zaawansowaną opcją, jest w rzeczywistości zbyt wysoką liniaturą dla standardowych procesów offsetowych, co może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów i detali, a także do zatykania rastra i obniżenia jakości druku. Z kolei 1 200 lpi to ekstremalnie wysoka wartość, która w praktyce jest trudna do osiągnięcia w tradycyjnych procesach offsetowych, a ponadto wymaga specjalistycznych materiałów i technologii, które mogą nie być dostępne w standardowych drukarniach. Przyczyną takich pomyłek jest często brak zrozumienia, jak liniatura rastra wpływa na jakość druku oraz nieznajomość aktualnych standardów branżowych, które wyraźnie określają optymalne wartości liniatury dla różnych typów materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór liniatury powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a 170 lpi to powszechnie uznawana wartość dla profesjonalnych wydruków reklamowych.

Pytanie 26

Strona publikacji poligraficznej, która nie jest zadrukowana, określana jest jako

A. składką

B. kontrą

C. wakatem

D. kolumną

Termin 'wakat' to nic innego jak niezadrukowana strona w druku, co ma spore znaczenie w branży poligraficznej. Często wykorzystujemy wakaty, żeby zostawić miejsce na dodatkowe info, jak na przykład reklamy czy notatki. Moim zdaniem, to naprawdę przydatne, bo dzięki temu publikacja wygląda lepiej i można zaoszczędzić miejsce, jak treści nie zajmują całej strony. W projektowaniu graficznym ważne jest, żeby umieć z tego korzystać, bo odpowiednie wakaty mogą nadać lepszy wygląd i funkcjonalność. Warto pamiętać, że dobry zarządzenie wakatami może też wpłynąć na koszty produkcji, bo czasami trzeba poświęcić więcej czasu na projektowanie, żeby wszystko pasowało do reszty.

Pytanie 27

Którego modelu kolorów powinno się używać w materiałach przeznaczonych do druku offsetowego?

A. CMYK

B. RGB

C. HSB

D. LAB

Model barw CMYK jest standardem stosowanym w druku offsetowym, co wynika z jego zdolności do oddawania rzeczywistych kolorów przy pomocy czterech podstawowych atramentów: cyjanowego (C), magentowego (M), żółtego (Y) oraz czarnego (K). Druk offsetowy, który jest jedną z najpopularniejszych metod produkcji materiałów drukowanych, polega na nanoszeniu atramentu na papier w procesie, który wymaga precyzyjnej kontroli kolorów. Użycie modelu CMYK zapewnia, że kolory będą wyglądały tak, jak zaplanowano w projektach graficznych. Na przykład, przy projektowaniu broszur czy plakatów, ważne jest, aby kolory na papierze były spójne z tymi widocznymi na ekranie, dlatego przekształcanie modeli RGB do CMYK podczas przygotowywania plików do druku jest kluczowe. Warto także zaznaczyć, że różne programy graficzne, takie jak Adobe Photoshop czy Illustrator, umożliwiają konwersję kolorów i dobieranie ich w modelu CMYK, co jest niezbędnym krokiem w przygotowaniach do druku.

Pytanie 28

Podczas tworzenia publikacji cyfrowej, co oznacza termin 'spad'?

A. Przesunięcie koloru w procesie druku

B. Rodzaj druku na papierze teksturowanym

C. Obszar dwustronnego marginesu przeznaczony na odcięcie

D. Zmniejszenie rozdzielczości obrazu

Termin 'spad' odnosi się do obszaru, który wykracza poza docelowy format strony i jest przeznaczony do odcięcia. Jego celem jest zapewnienie, że tło lub obrazek sięga do samej krawędzi finalnego wydruku, eliminując ryzyko pojawienia się białych marginesów. Spad to kluczowy element w procesie przygotowywania materiałów do druku, zwłaszcza gdy pracujemy z projektami, które mają być przycięte do określonego formatu. Standardowo, spad wynosi zazwyczaj 3-5 mm, ale może się różnić w zależności od wymagań drukarni. W praktyce, projektanci graficzni zawsze powinni uwzględniać spady, projektując materiały do druku, by zapewnić profesjonalny i estetyczny wygląd finalnego produktu. Jest to szczególnie istotne przy projektach takich jak wizytówki, plakaty czy broszury, gdzie dokładność i estetyka są kluczowe.

Pytanie 29

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 30

B. 50

C. 80

D. 20

Aby obliczyć minimalną ilość papieru formatu SRA3 potrzebną do wydrukowania biletów wstępu o wymiarach 146 x 56 mm w nakładzie 800 sztuk, należy najpierw określić, ile biletów można zmieścić na jednej kartce SRA3. Format SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm, co daje 144000 mm² powierzchni. Powierzchnia jednego biletu wynosi 146 mm x 56 mm, co daje 8176 mm². Dzieląc powierzchnię kartki przez powierzchnię jednego biletu, otrzymujemy 17,6 biletu na jedną kartkę. W praktyce oznacza to, że na jednej kartce można wydrukować maksymalnie 17 biletów. Aby uzyskać 800 biletów, potrzebujemy 800 / 17 = 47,06. Zatem, zaokrąglając w górę, uzyskujemy 48 kartek. Warto również doliczyć straty materiałowe oraz marginesy, co pozwala uznać, że konieczne będzie użycie 50 kartek SRA3. W branży druku, standardowe praktyki zalecają uwzględnienie dodatkowego materiału z powodu ewentualnych błędów w druku i cięciu, dlatego ta liczba jest adekwatna.

Pytanie 30

Czym jest akapit?

A. krótkie słowo lub końcowa część wyrazu przeniesionego do następnego wiersza.

B. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, znajdujący się w kolumnie.

C. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od marginesu.

D. fragment tekstu znajdujący się pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym

Zrozumienie definicji akapitu jest kluczowe dla poprawnej analizy i pisania tekstów. Odpowiedzi sugerujące, że akapit to krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym, a także opisujące go jako pionowy blok zarezerwowany dla tekstu, są mylne i mogą prowadzić do nieporozumień w związku z budowaniem struktury tekstu. Akapit nie jest związany z końcówkami wyrazów ani nie powinien być utożsamiany z jakimkolwiek graficznym przedstawieniem tekstu. Wspomniane koncepcje nie tylko zniekształcają definicję akapitu, ale również wskazują na brak zrozumienia jego funkcji i roli w kompozycji. Odpowiedź wskazująca na odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu również mylnie interpretuje akapit. Choć wcięcia są często stosowane jako wizualny sygnał nowego akapitu, nie definiują one samej jego konstrukcji. Prawidłowe pojmowanie akapitu jako segmentu tekstu ze względu na treść i myśli, które reprezentuje, jest fundamentem efektywnej komunikacji pisemnej. Ignorując te aspekty, ryzykujemy tworzenie tekstów chaotycznych i trudnych do odczytania, co może mieć negatywne konsekwencje w środowisku akademickim oraz zawodowym.

Pytanie 31

Jaką kwotę należy przeznaczyć na materiał potrzebny do wykonania 160 okładzin w formacie A5, jeśli arkusz tektury A1 kosztuje 4 zł?

A. 80 zł

B. 48 zł

C. 25 zł

D. 40 zł

Prawidłowe podejście do obliczenia kosztów materiałów wymaga pełnego zrozumienia formatu A1 oraz jego relacji do formatu A5. Wydaje się, że niektóre z błędnych odpowiedzi mogły wynikać z niepoprawnych założeń dotyczących przeliczania jednostek. Często zdarza się, że osoby myślą, iż koszt arkusza A1 można bezpośrednio przeliczać do formatu A5, pomijając kluczowy krok dotyczący obliczeń powierzchni. Arkusz A1 ma powierzchnię 0,5 m², a A5 0,04 m², co pokazuje, że z jednego arkusza A1 można wykonać 25 arkuszy A5. Jeśli ktoś pomyliłby się przy obliczania liczby arkuszy potrzebnych do wykonania 160 okładzin, mógłby dojść do wyniku 48 zł, nie uwzględniając, że wymagana ilość arkuszy A1 jest znacznie większa. Innym typowym błędem jest pomylenie kosztów jednostkowych, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia wydatków. Często w takich zadaniach nie uwzględnia się również, jak istotne jest efektywne wykorzystanie materiałów, co jest kluczową praktyką w branży produkcyjnej. Praktyczne zastosowanie tych obliczeń jest nie tylko istotne w kontekście finansowym, ale również w zakresie planowania zasobów i optymalizacji procesów produkcyjnych.

Pytanie 32

Do wykonania 15 000 wielobarwnych ulotek reklamowych A4 złamywanych do A5 należy użyć następującego zestawu maszyn i urządzeń:

proofer	stanowisko DTP	stanowisko DTP	skaner bębnowy
kopiorama	naświetlarka CtP	naświetlarka CtP	naświetlarka CtF
2-kolorowa maszyna offsetowa zwojowa	4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa	4-kolorowa maszyna sitodrukowa	8-kolorowa maszyna rotograwiurowa
krajarka krążkowa	krajarka jednonożowa	krajarka trójnożowa	nożyce introligatorskie
złamywarka kasetowo-nożowa	złamywarka kasetowa	bigówko-perforówka	złamywarka nożowa
A.	B.	C.	D.

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

W odpowiedziach, które nie zostały wybrane, są jakieś spore błędy odnośnie tego, jakie maszyny są potrzebne do robienia ulotek. Na przykład odpowiedź A sugeruje użycie 2-kolorowej maszyny offsetowej, co bardzo ogranicza możliwości druku. To na pewno nie jest dobre, bo ulotki muszą wyglądać atrakcyjnie, a użycie tylko dwóch kolorów na pewno nie pomoże w tym. Odpowiedź C wskazuje na maszynę sitodrukową, która nie nadaje się do produkcji ulotek. Sitodruk jest fajny, ale głównie do materiałów tekstylnych, a nie do takich detali, jakie są potrzebne w ulotkach. Z kolei odpowiedź D ma maszynę 8-kolorową, ale korzysta z technologii rotograwiuru, co jest bardziej do dużych nakładów jak gazety czy opakowania. Nie za bardzo pasuje do ulotek, które muszą zmieniać format i mają mniejsze nakłady. Podsumowując, kluczowe błędy wynikają z tego, że nie wybrano odpowiednich technologii druku do zadania, co ostatecznie wpływa na jakość druku.

Pytanie 33

Czy przed znakami interpunkcyjnymi takimi jak kropka, przecinek, średnik czy dwukropek umieszcza się spację?

A. nie stosuje się spacji

B. stosuje się spację półfiretową

C. stosuje się spację justującą

D. stosuje się spację firetową

Wiesz, z interpunkcją jest tak, że w polskim nie ma spacji przed kropką, przecinkiem, średnikiem czy dwukropkiem. To jest zasada, której musisz się trzymać, bo tak po prostu powinno być. Przykład: 'Wszystkie dokumenty się zgadzają, a potem są wysłane na zatwierdzenie.' W tym zdaniu przecinek nie ma spacji przed sobą. Jak nie stosujesz spacji przed tymi znakami, to tekst wygląda lepiej i jest bardziej przejrzysty. Często ludzie się mylą w tej kwestii, zwłaszcza ci, którzy nie piszą dużo. Warto wiedzieć, że to, o czym mówię, znajdziesz w podręcznikach dotyczących polskiej ortografii i interpunkcji – naprawdę warto się z tym zapoznać, bo te zasady są przydatne.

Pytanie 34

Jaką kwotę należy uiścić za stworzenie logo dla przedsiębiorstwa, jeśli stawka za godzinę pracy grafika komputerowego wynosi 30 zł, a on realizuje projekt przez 2 dni po 8 godzin na dobę?

A. 680 zł

B. 480 zł

C. 580 zł

D. 780 zł

Poprawna odpowiedź wynika z obliczeń opartych na stawce godzinowej grafika komputerowego oraz ilości godzin pracy. Grafik pracuje przez 2 dni, wykonując 8 godzin dziennie, co daje łącznie 16 godzin pracy. Przy stawce 30 zł za godzinę, całkowity koszt zaprojektowania logo wynosi: 16 godzin x 30 zł/godzina = 480 zł. Tego typu wycena jest standardową praktyką w branży kreatywnej, gdzie stawki godzinowe są powszechnie stosowane. Warto zwrócić uwagę, że przy takich zleceniach, ważne jest również uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak ewentualne poprawki czy konsultacje z klientem, co może wpłynąć na ostateczną cenę projektu. Dobrą praktyką jest także przedstawienie klientowi dokładnego harmonogramu prac oraz planu, co pozwala na transparentność i lepsze zrozumienie kosztów związanych z projektem. Podsumowując, poprawne obliczenia oraz świadomość standardów rynkowych są kluczowe w pracy grafika komputerowego.

Pytanie 35

Na podstawie metody obserwacji, oryginały dzieli się na

A. jednobarwne oraz wielobarwne

B. refleksyjne i transparentne

C. analogowe oraz cyfrowe

D. regularne i nieregularne

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia terminologii stosowanej w analizie oryginałów. Odpowiedzi takie jak "jednobarwne i wielobarwne" odwołują się bardziej do aspektów związanych z kolorem, co jest niewłaściwe w kontekście obserwacji. Warto zauważyć, że sama barwa nie wpływa na sposób, w jaki obiekty są obserwowane, co czyni tę klasyfikację nieadekwatną. Z kolei klasyfikacja "analogowe i cyfrowe" dotyczy formatu przetwarzania danych, a nie sposobu obserwacji oryginału. To podejście koncentruje się na technologii zapisu i przetwarzania sygnałów, co jest kompletnie niezwiązane z analizowanym tematem. Dodatkowo, wybór "regularne i nieregularne" odnosi się do kształtu i struktury obiektów, co nie ma zastosowania w kontekście ich obserwacji. Kluczowym błędem myślowym jest tu pomieszanie różnych kategorii analizy, które prowadzi do niepoprawnych wniosków. Poprawne zrozumienie klasyfikacji wymaga znajomości właściwości fizycznych obiektów oraz ich zachowania w kontekście światła, co jest niezbędne dla prawidłowego przeprowadzania obserwacji w różnych dziedzinach nauki i technologii.

Pytanie 36

W odniesieniu do formatu pracy netto, format naświetlania powinien być

A. około 15 mm większy

B. około 15 mm mniejszy

C. dokładnie taki sam

D. 1,5 razy większy

Wybór formatu naświetlania pracy, który jest mniejszy, równy lub większy niż format netto, może prowadzić do poważnych problemów w finalnym efekcie. Na przykład, wybór formatu mniejszego niż wymagany skutkuje tym, że ważne elementy graficzne lub tekstowe mogą zostać ucięte, co psuje estetykę i profesjonalizm wydruku. Odpowiedź sugerująca, że format naświetlania powinien być dokładnie taki sam jak format netto, ignoruje praktyczne wymogi dotyczące marginesów. Bez odpowiedniego marginesu, nie tylko estetyka wydruku może być naruszona, ale również proces produkcji staje się mniej efektywny, ponieważ cięcia mogą być nieprecyzyjne. Z kolei sugestia, że format naświetlania powinien być 1,5 razy większy, wydaje się przesadzona i nie znajduje uzasadnienia w standardach branżowych. Tak duża różnica mogłaby prowadzić do niepotrzebnego marnotrawstwa materiału oraz zwiększenia kosztów produkcji. Warto pamiętać, że w druku cyfrowym oraz innych technikach, kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji i wymagań, co znajduje odzwierciedlenie w standardach ISO oraz praktykach zalecanych przez profesjonalnych drukarzy. Kluczowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest niewłaściwe zrozumienie znaczenia marginesów oraz ich wpływu na końcowy produkt, co jest kluczowe w procesach związanych z drukiem i obróbką graficzną.

Pytanie 37

Ile punktów typograficznych odpowiada jednemu cyferowi?

A. 12 punktom

B. 24 punktom

C. 48 punktom

D. 10 punktom

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia koncepcji jednostek miary stosowanych w typografii. Odpowiedzi takie jak 10 punktów, 24 punkty oraz 48 punktów wskazują na błędne przypisanie wartości do cyklo. W typografii, cyklo jest jednostką miary równą 12 punktom, co oznacza, że każda z innych wartości jest nieprawidłowa. Na przykład, 10 punktów to jednostka, która jest mniejsza od cyklo i może sugerować, że osoba odpowiadająca myli się w zrozumieniu relacji między tymi jednostkami. Z drugiej strony, 24 punkty są równoważne dwóm cyklom, co również pokazuje mylne zrozumienie skali. Odpowiedzi te mogą również wskazywać na typowe błędy myślowe, takie jak pomieszanie jednostek lub nieprzemyślane konwersje między systemami. Aby poprawnie zrozumieć, jak funkcjonują te jednostki miary, warto zapoznać się z podstawami typografii i jej zastosowaniem w praktyce. Odpowiednia edukacja w tym zakresie pomoże uniknąć nieporozumień oraz poprawić umiejętności związane z projektowaniem graficznym i edytorstwem, co jest niezbędne dla każdej osoby pracującej w branży kreatywnej.

Pytanie 38

Na ilustracji przedstawiono operację

A. tworzenia maski przycinającej.

B. selekcji obszaru.

C. korekty obiektywu.

D. kadrowania bitmapy.

Kadrowanie bitmapy jest kluczowym procesem w edycji grafiki, który ma na celu dostosowanie obrazu do konkretnych wymagań wizualnych. Na ilustracji zauważamy zaznaczony obszar obrazu, co wskazuje na gotowość do kadrowania. W praktyce kadrowanie polega na wybraniu konkretnej części bitmapy, która przykuje uwagę odbiorcy, oraz na usunięciu niepotrzebnych fragmentów, co zwiększa efektywność komunikacyjną wizualizacji. W branży graficznej, kadrowanie jest standardową praktyką stosowaną w przygotowaniu materiałów marketingowych, publikacji czy też w mediach społecznościowych, gdzie estetyka obrazu ma kluczowe znaczenie. Dobre praktyki związane z kadrowaniem obejmują zachowanie zasad kompozycji, takich jak reguła trzecich, co może znacząco wpłynąć na odbiór wizualny. Ponadto, kadrowanie umożliwia dostosowanie obrazu do różnych formatów, co jest niezwykle istotne w kontekście publikacji na różnych platformach medialnych.

Pytanie 39

Cechy tekstu matematycznego są określane przez znaki

A. relacji i działań

B. wodnymi i pisarskimi

C. diakrytycznymi i znakami interpunkcyjnymi

D. numeracji i obliczeń

Wybór odpowiedzi, które dotyczą "numeracji i wyliczeń", "wodnych i pisarskich" oraz "diakrytycznych i przestankowych", pokazuje pewne nieporozumienia w kwestii tekstu matematycznego. Numeracja i wyliczenia to trochę inny temat, bo zazwyczaj dotyczą list czy sekwencji, a nie struktury tekstu matematycznego. Matematyka opiera się na konkretnych relacjach między wartościami i operacjami, a nie na numeracji. Jeśli chodzi o "wodne i pisarskie" terminy, to bardziej odnosi się do sposobów zapisu, co w matematyce nie ma większego znaczenia. Z kolei znaki diakrytyczne czy przestankowe są ważne w języku, ale nie mają zastosowania w matematyce do wyrażania działań czy relacji. Często zdarza się mylić różne systemy znaków w różnych dziedzinach, co prowadzi do błędnych wniosków. W matematyce kluczowe są te symbole i operacje, które pomagają w jasnym przedstawieniu relacji oraz wykonywanych działań.

Pytanie 40

Która wersja tekstu złożona jest zgodnie z zasadami składu?

Kazimierz Devna (ur 23. 10. 1947 w Starogardzie Gdańskim) - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna [ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim] - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23 .10 .1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"
A.	B.	C.	D.

A. B.

B. C.

C. A.

D. D.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Często myli się zapisy daty, stosując spacje przed i po myślniku, co jest niezgodne z powszechnie uznawanymi zasadami typografii. W praktyce, przestrzeganie zasad składu tekstu jest kluczowe dla zapewnienia czytelności i estetyki dokumentów. Na przykład, jeśli w dokumencie pojawi się zapis daty, a dodatkowo będzie on zawierał niepotrzebne spacje, może to wprowadzać chaos i dezorientację w interpretacji treści. Kolejnym błędem jest użycie nieprawidłowych separatorów, które mogą prowadzić do niejednoznaczności. Zgodnie z zasadami typografi, separator daty powinien być wyraźny i jednoznaczny, aby zapobiec nieporozumieniom. Dlatego też, stosowanie kropki jako separatora w dacie jest preferowane w polskim piśmiennictwie. Wreszcie, nieuwzględnienie zasad typografii w tworzeniu tekstów, takich jak odpowiednie odstępy czy użycie właściwych znaków interpunkcyjnych, może skutkować nieprofesjonalnym wyglądem dokumentu, co w dłuższej perspektywie może wpływać na postrzeganie autora jako eksperta w danej dziedzinie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej