Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 22 sierpnia 2025 21:52
Data zakończenia: 22 sierpnia 2025 21:59

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wybierz zestaw narzędzi koniecznych do zamocowania listew instalacyjnych w natynkowej instalacji elektrycznej z użyciem kołków szybkiego montażu?

A. Osadzak gazowy, wkrętak, obcinaczki

B. Wiertarka z zestawem wierteł, szczypce płaskie, piła

C. Wiertarka z zestawem wierteł, młotek, piła

D. Osadzak gazowy, młotek, obcinaczki

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że nie wszystkie narzędzia wymienione w odpowiedziach są odpowiednie do zamocowania listew instalacyjnych natynkowej instalacji elektrycznej. Na przykład, osadzak gazowy jest narzędziem przeznaczonym do wykonywania otworów w materiałach budowlanych, jednak jego użycie w kontekście kołków szybkiego montażu może być zbędne, a w niektórych przypadkach nawet niebezpieczne, zwłaszcza gdy jest stosowany przez osoby niedoświadczone. Wkrętaki i obcinaczki, choć przydatne w wielu sytuacjach, nie są kluczowymi narzędziami do montażu listew, a ich obecność w zestawie może wprowadzać w błąd co do właściwego doboru narzędzi. Ponadto, piła jako narzędzie tnące, choć może być użyteczna w przypadku przycinania listew, nie jest kluczowym narzędziem dla montażu kołków, co sugeruje, że odpowiedzi te nie uwzględniają wszystkich aspektów procesu instalacyjnego. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każde narzędzie może być użyte do wielu zadań, co nie zawsze jest prawdą i może prowadzić do nieefektywności oraz zwiększonego ryzyka uszkodzeń. Zrozumienie specyfiki narzędzi i ich zastosowań jest kluczowe w pracy instalatora, a wybór odpowiednich narzędzi powinien opierać się na praktycznym doświadczeniu oraz znajomości standardów branżowych.

Pytanie 2

Jaką metodę należy zastosować do bezpośredniego pomiaru rezystancji przewodów?

A. watomierz oraz amperomierz

B. amperomierz oraz woltomierz

C. analogowy omomierz

D. cyfrowy watomierz

Wykorzystanie watomierza cyfrowego do pomiaru rezystancji przewodów jest nieodpowiednie, ponieważ watomierz służy do pomiaru mocy elektrycznej, a nie do oceny rezystancji. Watomierz mierzy moc czynną, wyrażoną w watach, na podstawie pomiaru napięcia i natężenia prądu oraz współczynnika mocy. Użycie tego narzędzia w kontekście pomiaru rezystancji prowadzi do mylnych rezultatów, ponieważ nie uwzględnia ono specyfiki rezystancji, która jest niezależna od mocy. Podobnie, połączenie amperomierza i woltomierza również nie jest właściwe, gdyż te urządzenia mierzą natężenie prądu i napięcie, a do obliczenia rezystancji potrzebne jest odniesienie do wartości mierzonej bezpośrednio, co wymaga zastosowania omomierza. W przypadku watomierza i amperomierza, pomiar rezystancji wymagałby dodatkowego przeliczenia, co wprowadza niepotrzebne komplikacje i możliwość błędów. Coraz częściej w praktyce inżynierskiej wykorzystuje się zalecenia dotyczące stosowania omomierzy, które zapewniają dokładność i prostotę pomiarów. Zrozumienie tego, że każdy instrument ma swoje specyficzne zastosowanie, jest kluczowe dla przeprowadzania efektywnych i dokładnych pomiarów w elektrotechnice.

Pytanie 3

Bruzdownicę wykorzystuje się podczas realizacji instalacji

A. natynkowej.

B. prefabrykowanej.

C. podtynkowej.

D. wiązanej.

Wykorzystanie bruzdownicy w instalacjach wiązkowych, natynkowych lub prefabrykowanych jest nieadekwatne i opiera się na błędnym zrozumieniu specyfiki tych systemów. Instalacje wiązkowe, z założenia, polegają na używaniu kabli w formie zorganizowanych wiązek, które są montowane na powierzchni, co eliminuje potrzebę wykonywania rowków w ścianach. W tym przypadku, kable są często prowadzone po ścianach, co jest zwane instalacją natynkową. Takie podejście nie wymaga przecinania materiałów budowlanych ani stosowania bruzdownicy. W kontekście prefabrykowanych instalacji, które są montowane za pomocą gotowych elementów, również nie zachodzi potrzeba korzystania z bruzdownicy. Prefabrykaty są projektowane w taki sposób, aby ułatwić szybki i efektywny montaż, co sprawia, że cięcie w ścianach nie jest konieczne. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków obejmują mylenie różnych technik instalacyjnych oraz brak zrozumienia ich zastosowania w praktyce. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi systemami jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji instalacji elektrycznych i hydraulicznych, co w konsekwencji wpływa na bezpieczeństwo i estetykę wykonania.

Pytanie 4

Podczas wymiany uszkodzonego mechanicznie gniazda wtykowego w podtynkowej instalacji elektrycznej działającej w systemie TN-S, jakie czynności należy podjąć?

A. wybrać gniazdo o wyższym prądzie znamionowym niż to uszkodzone

B. podłączyć poszczególne przewody do odpowiednich zacisków gniazda

C. nałożyć warstwę cyny na końcówki przewodów

D. zasilić przewody o większym przekroju żył do najbliższej puszki łączeniowej

Odpowiedź dotycząca przyłączenia poszczególnych przewodów do właściwych zacisków gniazda jest poprawna, ponieważ jest to kluczowy krok w procesie instalacji elektrycznej. W instalacjach elektrycznych podtynkowych, szczególnie w sieci TN-S, ważne jest, aby przewody były podłączone do odpowiednich zacisków, co zapewnia zarówno bezpieczeństwo, jak i prawidłowe funkcjonowanie obwodu. Przyłączenie przewodów do właściwych zacisków gwarantuje, że neutralny przewód nie będzie pomylony z przewodem fazowym, co mogłoby prowadzić do zwarć lub uszkodzeń sprzętu. Dobór gniazda musi być zgodny z normami, takimi jak PN-EN 60309, które określają wymagania dotyczące gniazd wtykowych. Ponadto, podczas instalacji warto zwrócić uwagę na kolorystykę przewodów zgodnie z normami, co ułatwia identyfikację ich funkcji. W praktyce, prawidłowe podłączenie przewodów zwiększa bezpieczeństwo użytkowania instalacji i minimalizuje ryzyko awarii.

Pytanie 5

Jakie narzędzie powinno być wykorzystane do wykonania kilku połączeń w nowej instalacji elektrycznej na listwach zaciskowych śrubowych?

A. Klucza nasadowego

B. Wkrętarki akumulatorowej z odpowiednim bitem

C. Wiertarki udarowej z wiertłem widiowym

D. Klucza imbusowego

Użycie klucza imbusowego w kontekście wykonywania połączeń w listwach zaciskowych śrubowych jest niewłaściwe, ponieważ narzędzie to jest przeznaczone głównie do luzowania i dokręcania śrub z gniazdem sześciokątnym. W przypadku listw zaciskowych, które zazwyczaj wymagają bardziej elastycznego podejścia do różnych typów śrub, klucz imbusowy nie zapewnia optymalnej efektywności ani szybkości. Wkrętarka akumulatorowa z dopasowanym bitem jest narzędziem, które pozwala na szybką wymianę bitów w zależności od wymagań konkretnego zadania. Z kolei wiertarka udarowa z wiertłem widiowym jest przeznaczona do wiercenia otworów, a nie do dokręcania śrub, co czyni jej użycie w tym kontekście niepraktycznym. Klucz nasadowy, mimo że może być używany do różnych zastosowań, w przypadku listw zaciskowych również nie oferuje takiej uniwersalności i efektywności jak wkrętarka akumulatorowa. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każde narzędzie do dokręcania jest odpowiednie do wszystkich zastosowań. W rzeczywistości, wybór narzędzia powinien być uzależniony od specyfiki zadania oraz wymagań dotyczących precyzji, szybkości i bezpieczeństwa pracy. Właściwe narzędzie przyczynia się nie tylko do efektywności, ale również do jakości wykonania instalacji elektrycznej, co jest kluczowe dla jej długotrwałego funkcjonowania.

Pytanie 6

Jakie zabezpieczenie przed porażeniem prądem w przypadku pośredniego dotyku zostało wdrożone, gdy pojedynczy odbiornik jest zasilany za pośrednictwem transformatora o przekładni 230 V/230 V, który jest skonstruowany w taki sposób, że nie można doprowadzić do zwarcia między jego uzwojeniami?

A. Ochronne obniżenie napięcia

B. Izolacja odbiornika

C. Podwójna lub wzmocniona izolacja

D. Izolowanie miejsca pracy

Separacja odbiornika to jedna z podstawowych metod ochrony przed dotykiem pośrednim, szczególnie w układach zasilania, gdzie izolacja galwaniczna jest kluczowa. W przypadku analizy transformatora o przekładni 230 V/230 V, zastosowanie tej metody oznacza, że urządzenie zasilane jest z transformatora, który nie jest połączony elektrycznie z innymi obwodami. Dzięki temu, jeśli dojdzie do awarii w jednym z obwodów, prąd nie popłynie do innych części instalacji, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo użytkowania. W praktyce oznacza to, że w różnych obszarach zastosowań, takich jak instalacje w laboratoriach czy w obiektach służby zdrowia, separacja odbiornika jest stosowana do zapewnienia minimalnego ryzyka porażenia prądem. Dodatkowo, zgodnie z normami IEC 61140, separacja odbiornika jest uznawana za istotny element projektowania instalacji elektrycznych, co podkreśla jej znaczenie w zapewnieniu bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 7

Metodą oceny efektywności połączeń wyrównawczych powinien być pomiar napięć

A. krokowych

B. dotykowych

C. rażeniowych

D. skutecznych

Mówiąc o napięciach dotykowych, rażeniowych czy krokowych, chociaż są istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa, niekoniecznie są najlepszym sposobem na ocenę efektywności połączeń wyrównawczych. Napięcia dotykowe to te, które można poczuć, gdy dotykamy czegoś przewodzącego, ale to nie mówi nam zbyt wiele o tym, jak skutecznie działają połączenia wyrównawcze. Z napięciami rażeniowymi jest podobnie – one dotyczą kontaktu z niebezpiecznym przewodnikiem, ale także nie oceniają efektywności samego połączenia. Napięcia krokowe, które mogą wystąpić podczas awarii, mają większe znaczenie dla oceny ryzyka dla ludzi w pobliżu, ale znów nie dostarczają informacji o samych połączeniach. Dlatego poleganie na tych pomiarach może prowadzić do błędnych wniosków, bo nie biorą one pod uwagę całego rozkładu napięć w instalacji, a to w końcu może być mylące. Ważne jest, by rozróżniać kwestie bezpieczeństwa od skuteczności systemu ochrony. Prawdziwe pomiary napięć skutecznych dają nam ważne informacje, które pomagają upewnić się, że instalacja elektryczna spełnia normy, takie jak PN-IEC 60364, które mocno akcentują bezpieczeństwo oraz prawidłowe działanie systemów ochronnych.

Pytanie 8

Który z wymienionych elementów chroni nakrętki przed poluzowaniem?

A. Podkładka sprężysta

B. Tuleja kołnierzowa

C. Podkładka dystansowa

D. Tuleja redukcyjna

Tuleja redukcyjna, tuleja kołnierzowa oraz podkładka dystansowa to elementy, które mają inne funkcje niż zabezpieczanie nakrętek przed odkręceniem. Tuleja redukcyjna stosowana jest do zmiany średnicy otworów w elementach mechanicznych, co może być przydatne w przypadku konieczności dopasowania różnych komponentów. Jej główną rolą jest ułatwienie montażu oraz zapewnienie stabilności połączeń w różnorodnych aplikacjach, jednak nie wpływa na zabezpieczanie nakrętek. Tuleja kołnierzowa działa na zasadzie rozkładania sił na większej powierzchni, co może być korzystne w przypadku wzmocnienia połączeń, ale nie sprzyja zapobieganiu luzowaniu nakrętek. Z kolei podkładka dystansowa służy do utrzymywania odpowiedniego odstępu między komponentami, co jest istotne w wielu konstrukcjach, jednak nie pełni funkcji zabezpieczającej nakrętki. Wybór niewłaściwych elementów do konkretnego zastosowania może prowadzić do osłabienia struktury połączenia, co w dłuższej perspektywie może skutkować poważnymi awariami. Zrozumienie funkcji poszczególnych elementów oraz ich zastosowania w praktycznych sytuacjach jest kluczowe w inżynierii. Właściwe dobieranie komponentów zgodnie z ich przeznaczeniem oraz standardami branżowymi znacząco zwiększa bezpieczeństwo i niezawodność konstrukcji.

Pytanie 9

Jakie są przyczyny automatycznego wyłączenia wyłącznika instalacyjnego po mniej więcej 10 minutach od włączenia obwodu odbiorczego w instalacji elektrycznej?

A. Przeciążenie

B. Przepięcie

C. Zwarcie bezimpedancyjne

D. Prąd błądzący

Przeciążenie obwodu elektrycznego jest jedną z najczęstszych przyczyn samoczynnego zadziałania wyłącznika instalacyjnego. Przeciążenie następuje w momencie, gdy obciążenie podłączone do obwodu przekracza jego dopuszczalną wartość prądową. Wyłączniki instalacyjne, zgodnie z normami PN-EN 60898, są zaprojektowane w taki sposób, aby chronić instalację przed uszkodzeniem w wyniku zbyt dużego natężenia prądu. W przypadku obwodów o niskiej impedancji, takie jak instalacje oświetleniowe czy gniazdka, obciążenie może wzrosnąć w wyniku uruchomienia wielu urządzeń jednocześnie, co prowadzi do przeciążenia. Gdy prąd przekracza wartość znamionową wyłącznika, mechanizm wyłączający uruchamia się automatycznie, co zapobiega ewentualnym uszkodzeniom kabli czy urządzeń. W praktyce, ważne jest, aby przed podłączeniem nowych urządzeń do instalacji, upewnić się, że całkowite obciążenie nie przekroczy wartości znamionowej wyłącznika, co jest kluczowe w zarządzaniu energią i zapewnieniu bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.

Pytanie 10

Który z wymienionych symboli literowych odnosi się do przewodu samonośnego?

A. GsLGs

B. YKY

C. OMY

D. AsXSn

Przewody samonośne są specyficznym typem przewodów używanych w instalacjach elektrycznych, a ich oznaczenie jest ściśle regulowane przez normy branżowe. YKY, OMY oraz GsLGs to oznaczenia, które nie odnoszą się do przewodów samonośnych. YKY to przewód z izolacją PVC, stosowany głównie do instalacji wewnętrznych oraz zewnętrznych, ale nie jest przystosowany do montażu samonośnego. OMY to przewód stosowany w zastosowaniach niskonapięciowych, również nie przewidziany do samonośnych instalacji. GsLGs to przewód przeznaczony do użytku w obszarach o dużej wilgotności, jednak jego konstrukcja nie spełnia wymogów dla przewodów samonośnych. Typowe błędy myślowe w tej kwestii polegają na myleniu różnych typów przewodów i nieznajomości ich zastosowań. Właściwe rozpoznanie przewodów samonośnych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa elektrycznego oraz efektywności energetycznej, dlatego ważne jest, aby stosować się do standardów i dobrych praktyk branżowych.

Pytanie 11

Który z łączników elektrycznych stosowanych do zarządzania oświetleniem w instalacjach budowlanych dysponuje czterema oddzielnymi zaciskami przyłączeniowymi oraz jednym klawiszem do sterowania?

A. Schodowy

B. Świecznikowy

C. Jednobiegunowy

D. Krzyżowy

Odpowiedzi schodowy, jednobiegunowy i świecznikowy to różne rodzaje łączników, a każdy z nich ma swoje konkretne zastosowanie. Łącznik schodowy, który często widzimy przy schodach, działa tylko z dwóch punktów i ma tylko dwa zaciski. To oznacza, że nie nadaje się do bardziej rozbudowanych układów, gdzie musimy sterować światłem z kilku miejsc. Z kolei jednobiegunowy łącznik jest jeszcze bardziej ograniczony, bo działa tylko w jednym miejscu. A łącznik świecznikowy, jak sama nazwa wskazuje, jest do obsługi jednego obwodu, więc też nie spełnia wymagań do sterowania z wielu lokalizacji. Takie myślenie, że każdy łącznik sprawdzi się wszędzie, to błąd, bo wymogi instalacyjne bywają różne. Dlatego warto wybierać łączniki zgodnie z ich przeznaczeniem oraz zasadami budowlanymi, żeby wszystko działało sprawnie i bezpiecznie, co jest ważne dla komfortu użytkowania.

Pytanie 12

Jaki najniższy przekrój może mieć przewód ochronny w instalacji oświetleniowej, gdy jest umieszczony w tej samej osłonie co przewody robocze?

A. 1,5 mm2

B. 10 mm2

C. 4 mm2

D. 2,5 mm2

Wybór niewłaściwego przekroju przewodu ochronnego, jak 2,5 mm2, 4 mm2 czy 10 mm2, może wydawać się na pierwszy rzut oka uzasadniony, jednak nie odpowiada on wymaganiom przepisów i zasad bezpieczeństwa. Przekrój 2,5 mm2 jest często stosowany dla przewodów zasilających, ale nie jest przewidziany dla przewodów ochronnych w obwodach oświetleniowych. Kluczowym aspektem przy doborze przekroju przewodu ochronnego jest jego funkcja, a nie tylko zdolność do przewodzenia prądu. Głównym celem przewodu ochronnego jest zapewnienie bezpieczeństwa użytkowników poprzez odprowadzenie prądów zwarciowych; zbyt duży przekrój może opóźnić działanie zabezpieczeń, co stwarza ryzyko poważnych wypadków. Przewody o większym przekroju, jak 4 mm2 czy 10 mm2, są nieadekwatne w kontekście ochrony, ponieważ mogą prowadzić do niepoprawnej oceny stanu instalacji, co może skutkować brakiem odpowiednich reakcji w sytuacji awaryjnej. Powszechnym błędem jest również założenie, że im większy przekrój, tym lepsza ochrona. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy element instalacji elektrycznej musi być dobrany zgodnie z jego przeznaczeniem oraz obowiązującymi normami, co w tym przypadku jasno określa minimalny przekrój przewodu ochronnego na 1,5 mm2.

Pytanie 13

Jakie oznaczenie powinno być umieszczone na puszce instalacyjnej, która ma być użyta do połączenia uszkodzonego przewodu YDYo 5x4 mm2 w obszarze myjni samochodowej?

A. IP43 5x4 mm2

B. IP54 4x4 mm2

C. IP45 5x6 mm2

D. IP56 5x4 mm2

Wybór puszki instalacyjnej z oznaczeniami, które nie spełniają odpowiednich norm ochrony, może prowadzić do kilku poważnych problemów. Na przykład, oznaczenie IP43 nie zapewnia wystarczającej ochrony przed wodą i pyłem, co jest kluczowe w warunkach myjni samochodowej, gdzie występuje intensywna eksploatacja związana z wodą i detergentami. Z kolei IP45, mimo że oferuje lepszą ochronę przed pyłem, nie zapewnia odpowiedniego zabezpieczenia przed silnymi strumieniami wody, co może prowadzić do uszkodzeń instalacji elektrycznej. W przypadku IP54, chociaż przewód o przekroju 4x4 mm2 ma swoje zastosowanie, nie jest on odpowiedni dla wymagań związanych z obciążeniem prądowym oraz odpornością na warunki panujące w myjniach. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że jakiekolwiek oznaczenie IP będzie wystarczające, bez uwzględnienia konkretnego środowiska pracy. W rzeczywistości, dobór odpowiednich komponentów do instalacji elektrycznych powinien być oparty na analizie warunków, w jakich będą one eksploatowane. Dlatego ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji kierować się nie tylko wartościami liczbowymi, ale także ich praktycznym zastosowaniem oraz specyfiką miejsca pracy.

Pytanie 14

Jakim symbolem oznacza się przewód jednożyłowy z żyłą wykonaną z drutu aluminiowego, w izolacji PCV, o przekroju żyły 2,5 mm²?

A. YDY 2,5 mm2

B. YLY 2,5 mm2

C. ALY 2,5 mm2

D. ADY 2,5 mm2

Odpowiedzi ALY, YLY oraz YDY są nieprawidłowe z kilku kluczowych względów. Przewody oznaczone jako ALY sugerują, że są to przewody aluminiowe, ale brak w nich precyzji dotyczącej materiału izolacyjnego, co może prowadzić do nieodpowiedniego zastosowania w środowiskach, gdzie wymagane są określone parametry izolacji. YLY to oznaczenie dla przewodów miedzianych, co jest niezgodne z podaną specyfikacją materiału żyły w pytaniu. Z kolei YDY odnosi się do przewodów jednożyłowych miedzianych, które również nie pasują do opisanego przypadku. Wybór odpowiedniego przewodu jest kluczowy dla bezpieczeństwa i wydajności instalacji elektrycznej. W praktyce, pomylenie materiału przewodu może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak przegrzewanie czy uszkodzenia, a w skrajnych przypadkach nawet do pożaru. W branży elektrycznej, zgodność z normami oraz znajomość specyfikacji produktów jest niezbędna, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz zgodność z przepisami. Błędy w oznaczeniach mogą wynikać z nieznajomości standardów lub braku uwagi przy wyborze materiałów. Dlatego ważne jest, aby zawsze upewnić się, że wybieramy przewody, które odpowiadają wymaganiom technicznym oraz środowiskowym, w których będą stosowane.

Pytanie 15

Jakie napięcie powinno być zastosowane w mierniku podczas pomiaru rezystancji izolacyjnej urządzenia elektrycznego o nominalnym napięciu 230/400 V?

A. 750 V

B. 250 V

C. 500 V

D. 1 000 V

Wybór napięcia testowego 250 V, 1 000 V lub 750 V na przykład podczas pomiaru rezystancji izolacji maszyn elektrycznych o napięciu znamionowym 230/400 V jest niewłaściwy i może prowadzić do mylnych wniosków. Napięcie 250 V jest zbyt niskie, aby skutecznie ocenić stan izolacji w warunkach pracy. Pomiar przy zbyt niskim napięciu może nie wykryć ukrytych defektów, takich jak mikropęknięcia lub degradacja materiału izolacyjnego, co zwiększa ryzyko awarii w przyszłości. Z kolei napięcia 1 000 V lub 750 V są zbyt wysokie dla tych zastosowań, co stwarza ryzyko uszkodzenia elementów o niższej odporności na napięcie. Takie podejście może prowadzić do nadmiernego obciążenia izolacji, co z kolei może skutkować jej zniszczeniem i w konsekwencji zwiększać niebezpieczeństwo porażenia prądem elektrycznym. W praktyce, pomiary powinny być dostosowywane do rodzaju i napięcia znamionowego urządzenia, w oparciu o standardy takie jak IEC 60364, które określają odpowiednie procedury i napięcia testowe dla różnych klas sprzętu. Właściwe dobranie napięcia testowego jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz długowieczności sprzętu.

Pytanie 16

Jaka maksymalna wartość impedancji pętli zwarcia jest dopuszczalna w trójfazowym obwodzie elektrycznym o napięciu nominalnym 230/400 V, aby zapewnić skuteczną ochronę przed porażeniem w przypadku uszkodzenia izolacji, jeżeli wiadomo, że zasilanie tego obwodu ma odłączyć instalacyjny wyłącznik nadprądowy B20?

A. 3,8 Ω

B. 2,3 Ω

C. 4,0 Ω

D. 6,6 Ω

Odpowiedź 2,3 Ω jest prawidłowa, ponieważ w trójfazowym obwodzie elektrycznym o napięciu 230/400 V ochrona przeciwporażeniowa polega na szybkim wyłączeniu zasilania w przypadku uszkodzenia izolacji. Zgodnie z normą PN-EN 61140, maksymalna wartość impedancji pętli zwarcia, przy której może działać wyłącznik nadprądowy B20, wynosi 2,3 Ω. Wyłącznik B20 w typowych zastosowaniach ma czas zadziałania do 0,4 sekundy w przypadku zwarcia doziemnego, co oznacza, że impedancja pętli zwarcia nie powinna przekraczać tej wartości, aby zapewnić wystarczająco szybkie wyłączenie zasilania. W praktyce, aby system ochrony był skuteczny, wartość ta jest kluczowa, gdyż wpływa na bezpieczeństwo osób oraz urządzeń. Przykładowo, w instalacjach budowlanych i przemysłowych, pomiar impedancji pętli zwarcia powinien być regularnie wykonywany, aby upewnić się, że nie przekracza dopuszczalnych norm, co pomoże uniknąć niebezpiecznych sytuacji związanych z porażeniem prądem. Dodatkowo, przestrzeganie norm i wytycznych ochrony przeciwporażeniowej jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników systemów elektrycznych.

Pytanie 17

Które z poniższych wskazówek nie dotyczy przeprowadzania nowych instalacji elektrycznych w lokalach mieszkalnych?

A. Gniazda wtyczkowe w kuchni zasilane muszą być z oddzielnego obwodu

B. Gniazda wtyczkowe w każdym pomieszczeniu powinny być zasilane z osobnego obwodu

C. Odbiorniki o dużej mocy należy zasilać z wyodrębnionych obwodów

D. Oddzielić obwody oświetleniowe od obwodów gniazd wtyczkowych

Odpowiedź dotycząca zasilania gniazd wtyczkowych każdego pomieszczenia z osobnego obwodu jest prawidłowa, ponieważ takie podejście nie jest zgodne z zaleceniami w zakresie projektowania instalacji elektrycznych w budynkach mieszkalnych. W praktyce, stosowanie osobnych obwodów dla każdego pomieszczenia może prowadzić do nadmiernych kosztów i skomplikowania instalacji. Zgodnie z Polską Normą PN-IEC 60364-1, obwody powinny być projektowane w taki sposób, aby zapewnić bezpieczeństwo i funkcjonalność, a nie każdy obwód powinien być dedykowany dla jednego pomieszczenia. W standardowych rozwiązaniach gniazda wtyczkowe w poszczególnych pomieszczeniach, jak kuchnia czy salon, mogą być podłączane do wspólnych obwodów, co jest bardziej efektywne, a także ułatwia ewentualne naprawy czy modernizacje. Przykładowo, w kuchni, gdzie występuje wiele odbiorników, stosuje się osobny obwód, ale gniazda w innych pomieszczeniach mogą być zasilane z jednego wspólnego obwodu, co zmniejsza ilość potrzebnych przewodów oraz urządzeń zabezpieczających.

Pytanie 18

Który z wymienionych elementów należy do dodatkowej ochrony przed porażeniem elektrycznym?

A. Samoczynne wyłączenie zasilania

B. Dodatkowe miejscowe wyrównawcze połączenia ochronne

C. Bardzo niskie napięcie ze źródła bezpiecznego

D. Uniedostępnianie (umieszczenie poza zasięgiem ręki)

Uniedostępnianie, czyli umieszczenie urządzeń elektrycznych poza zasięgiem ręki, jest jedną z metod ochrony, jednak nie stanowi uzupełniającej ochrony przeciwporażeniowej. W rzeczywistości, polega ono na fizycznym oddzieleniu użytkownika od potencjalnych zagrożeń, co może w pewnych sytuacjach zwiększać bezpieczeństwo, ale nie eliminuje ryzyka całkowicie. Ponadto, taka metoda nie jest skuteczna w przypadku sytuacji awaryjnych, gdzie dostęp do urządzeń elektrycznych jest niezbędny do ich wyłączenia. Samoczynne wyłączenie zasilania to kolejna strategia, która ma na celu zminimalizowanie skutków porażenia prądem, ale jej skuteczność jest uzależniona od wykrycia awarii, co nie zawsze jest gwarantowane. Bardzo niskie napięcie ze źródła bezpiecznego również jest metodą ochrony, lecz nie jest to metoda uzupełniająca, a podstawowa koncepcja, która sama w sobie nie wystarcza do zapewnienia pełnej ochrony. Dobre praktyki w zakresie ochrony przeciwporażeniowej wymagają zastosowania złożonych systemów zabezpieczeń, w tym połączeń wyrównawczych, co pokazuje, że ignorowanie tych podstawowych zasad może prowadzić do błędnych wniosków i zwiększonego ryzyka w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 19

Który element stosowany w instalacjach sterowania oświetleniem przedstawiono na ilustracji?

A. Czujnik ruchu.

B. Automat zmierzchowy.

C. Ściemniacz oświetlenia.

D. Przekaźnik bistabilny.

W przypadku błędnej odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na różnice między automatami zmierzchowymi a innymi elementami stosowanymi w instalacjach oświetleniowych. Przekaźnik bistabilny, na przykład, działa na zasadzie przechowywania stanu włączenia lub wyłączenia, co czyni go przydatnym w aplikacjach, gdzie wymagane jest ręczne sterowanie lub alternatywne źródła zasilania. Jednak nie reaguje on na zmiany natężenia światła, dlatego jest niewłaściwy w kontekście zarządzania oświetleniem w zależności od warunków oświetleniowych. Czujnik ruchu, z kolei, aktywuje oświetlenie w momencie wykrycia ruchu w jego polu działania, co może być mylone z funkcjonalnością automatu zmierzchowego, ale obydwa te urządzenia mają różne zastosowanie, gdzie automat zmierzchowy reaguje na poziom światła, a czujnik ruchu na obecność osób. Ściemniacz oświetlenia to urządzenie umożliwiające regulację intensywności światła, co również nie jest funkcją automatu zmierzchowego. Przedstawione urządzenie ma na celu automatyczne zarządzanie oświetleniem w oparciu o dostępną ilość światła dziennego, co czyni jego wybór kluczowym dla efektywności energetycznej i wygody użytkowania. Zrozumienie różnic między tymi elementami jest kluczowe w projektowaniu efektywnych systemów oświetleniowych.

Pytanie 20

Jaki jest minimalny dopuszczalny przekrój przewodów miedzianych stosowanych w budynkach jako wewnętrzne linie zasilające (WLZ)?

A. 6 mm2

B. 16 mm2

C. 4 mm2

D. 10 mm2

Wybór nieodpowiedniego przekroju przewodów miedzianych w instalacjach elektrycznych może prowadzić do poważnych problemów technicznych i bezpieczeństwa. W przypadku, gdy ktoś wybiera przekrój 6 mm2, może nie spełniać wymagań dotyczących obciążeń prądowych w instalacjach zasilających, co naraża na ryzyko przegrzania przewodów. Przewody o mniejszym przekroju, takie jak 4 mm2, mogą być stosowane w niezbyt obciążonych obwodach, ale w kontekście wewnętrznych linii zasilających, ich zastosowanie może być nieadekwatne, szczególnie w przypadku obciążenia większego niż nominalne. Również przekrój 16 mm2, mimo że wyższy, nie jest wymagany w standardowych warunkach domowych, co prowadzi do nieuzasadnionych kosztów instalacyjnych. Takie podejście może wynikać z błędnego założenia, że większy przekrój zawsze owocuje większym bezpieczeństwem, podczas gdy kluczowe jest dobranie odpowiedniego przekroju do konkretnego zastosowania i wymagań technicznych. W praktyce, wdrożenie norm i standardów, takich jak PN-IEC 60364, jest kluczowe dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.

Pytanie 21

Jakiego łącznika używa się do zarządzania oświetleniem w klatce schodowej przy zastosowaniu automatu schodowego?

A. Schodowego

B. Krzyżowego

C. Hotelowego

D. Dzwonkowego

Wybór innych łączników do sterowania oświetleniem w klatkach schodowych może prowadzić do nieefektywnych i niewygodnych rozwiązań. Łącznik krzyżowy jest stosowany do sterowania jednym źródłem światła z wielu lokalizacji, co w kontekście klatki schodowej może być w niektórych przypadkach niewłaściwe, jeśli nie ma potrzeby włączania i wyłączania światła w różnych punktach. Użycie łącznika krzyżowego bez odpowiedniego zaplanowania może prowadzić do komplikacji w obwodzie i potencjalnych problemów z działaniem. Łącznik hotelowy, z kolei, jest przeznaczony do specyficznych instalacji w hotelach, gdzie goście mogą korzystać z różnych źródeł światła w pokojach, bez możliwości sterowania ogólnym oświetleniem korytarza. Taki system nie jest dedykowany do standardowego użytku w domach lub budynkach mieszkalnych, co czyni go mniej praktycznym wyborem dla klatki schodowej. Warto również zauważyć, że łącznik dzwonkowy charakteryzuje się inną funkcjonalnością i skutecznością, co jest kluczowe w sytuacjach, gdzie oświetlenie powinno być włączane i wyłączane szybko i efektywnie, np. podczas wchodzenia lub wychodzenia z klatki schodowej. Myląc zastosowanie tych łączników, można łatwo stworzyć nieprzyjazne i niepraktyczne warunki użytkowania, co z pewnością wpłynie na komfort i bezpieczeństwo użytkowników.

Pytanie 22

Wyłącznik różnicowoprądowy o oznaczeniu P304 63-30-AC posiada znamionowy prąd różnicowy wynoszący

A. 0,03 A oraz napięcie znamionowe 63 V

B. 0,03 mA oraz znamionowy prąd ciągły 63 mA

C. 0,03 mA oraz napięcie znamionowe 63 V

D. 0,03 A i znamionowy prąd ciągły 63 A

Wyłącznik różnicowoprądowy o oznaczeniu P304 63-30-AC ma znamionowy prąd różnicowy wynoszący 0,03 A oraz znamionowy prąd ciągły 63 A. To oznaczenie wskazuje na zdolność urządzenia do wykrywania prądów różnicowych, co jest kluczowe w zapobieganiu porażeniom prądem oraz pożarom spowodowanym uszkodzeniami izolacji. W praktyce, taki wyłącznik znajduje zastosowanie w instalacjach elektrycznych, gdzie wymagana jest wysoka ochrona przed prądami różnicowymi, na przykład w obiektach użyteczności publicznej, mieszkalnych czy przemysłowych. Zgodnie z normą IEC 61008, wyłączniki różnicowoprądowe są klasyfikowane według ich prądów różnicowych, a ich stosowanie jest zalecane w miejscach, gdzie istnieje ryzyko wystąpienia zwarcia lub uszkodzenia izolacji. Poprawne działanie tego typu urządzenia przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa użytkowników oraz ochrony mienia, co czyni je nieodłącznym elementem nowoczesnych instalacji elektrycznych.

Pytanie 23

Która z wymienionych czynności zaliczana jest do prac konserwacyjnych w przypadku oprawy oświetleniowej przedstawionej na rysunku?

A. Wymiana oprawki.

B. Wymiana złączki.

C. Wykonanie pomiarów natężenia oświetlenia.

D. Czyszczenie obudowy i styków.

Wybór odpowiedzi związanej z wymianą oprawki lub złączki wskazuje na pewne nieporozumienie w zakresie klasyfikacji czynności konserwacyjnych i naprawczych. Wymiana oprawki jest działaniem, które zazwyczaj następuje w momencie, gdy oprawka jest uszkodzona lub nie działa poprawnie, co klasyfikuje tę czynność jako naprawczą, a nie konserwacyjną. Podobnie, wymiana złączki dotyczy bardziej aspektów technicznych, które wymagają interwencji w przypadku awarii, a nie rutynowego utrzymania. Czynności te są niezbędne w sytuacjach kryzysowych, ale nie powinny być mylone z regularnym utrzymywaniem sprzętu w dobrym stanie. W kontekście wykonywania pomiarów natężenia oświetlenia, należy zauważyć, że jest to proces kontrolny, który służy do oceny jakości oświetlenia w danym obszarze, a nie do jego konserwacji. Mylne podejście do konserwacji opraw oświetleniowych oraz ich funkcjonalności często prowadzi do nieprawidłowego zarządzania zasobami i zwiększonych kosztów operacyjnych. Przykładem może być sytuacja, w której brak odpowiedniej konserwacji skutkuje koniecznością częstszych napraw, co znacząco podnosi wydatki związane z utrzymaniem systemu oświetleniowego. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć różnicę między tymi pojęciami oraz zastosować odpowiednie praktyki konserwacyjne, które będą sprzyjały długotrwałemu i efektywnemu działaniu urządzeń.

Pytanie 24

Jaki wyłącznik nadmiarowo-prądowy najlepiej zastosować do zabezpieczenia instalacji elektrycznej z przewidywanym prądem zwarciowym I_z = 150 A?

A. B25

B. D10

C. C20

D. C16

Wybrałeś odpowiedź B25 i to jest całkiem dobra decyzja. Wyłącznik nadmiarowo-prądowy typu B o prądzie znamionowym 25 A sprawdzi się w instalacji, gdzie prąd zwarciowy wynosi 150 A. Z tego co wiem, te wyłączniki są zazwyczaj stosowane w obwodach, gdzie prąd rozruchowy nie jest za duży, jak na przykład w oświetleniu lub gniazdkach. Kiedy mamy do czynienia z większym prądem zwarciowym, musimy dobrze dobrać wyłącznik, tak żeby nie doszło do uszkodzeń instalacji ani do przegrzewania się przewodów. W praktyce wydaje mi się, że wyłącznik B25 będzie odpowiedni i da dobrą ochronę. Warto pamiętać przy projektowaniu elektryki, żeby dobrze policzyć przewidywany prąd zwarciowy i wybrać właściwe wyłączniki, bo to naprawdę ma znaczenie. Zgadzam się, że również trzeba przestrzegać lokalnych przepisów budowlanych oraz elektrycznych, żeby zapewnić bezpieczeństwo.

Pytanie 25

W jaki sposób realizowana jest ochrona przed porażeniem elektrycznym poprzez dotyk pośredni w oprawie oświetleniowej drugiej klasy ochronności działającej w sieci TN-S?

A. Zasilanie z transformatora izolacyjnego

B. Zastosowanie podwójnej warstwy izolacji

C. Użycie napięcia zasilania o zmniejszonej wartości

D. Połączenie obudowy z przewodem ochronnym sieci

W kontekście ochrony przed dotykiem pośrednim, wiele podejść może wydawać się atrakcyjnych, jednak nie są one wystarczające do zapewnienia właściwego poziomu bezpieczeństwa. Zastosowanie napięcia zasilającego o obniżonej wartości, choć teoretycznie może zredukować ryzyko porażenia, nie eliminuje go całkowicie, ponieważ w przypadku awarii izolacji nadal może wystąpić ryzyko niebezpiecznego napięcia. Zasilanie z transformatora separacyjnego również nie stanowi pełnej odpowiedzi na problem, gdyż chociaż transformator ten ogranicza ryzyko porażenia, to nie jest to rozwiązanie wystarczające w przypadku urządzeń, które nie są dostatecznie izolowane. Połączenie obudowy z przewodem ochronnym sieci jest bardziej charakterystyczne dla urządzeń klasy I, gdzie niezbędne jest uziemienie, natomiast w oprawach klasy II, które są projektowane bez przewodu ochronnego, takie podejście jest nieadekwatne. Te nieprawidłowe koncepcje często wynikają z braku zrozumienia zasad klasyfikacji sprzętu elektrycznego oraz norm bezpieczeństwa, takich jak IEC 61140, które jasno definiują wymagania dotyczące ochrony przeciwporażeniowej. Właściwe zrozumienie i zastosowanie zasad dotyczących izolacji oraz konstrukcji sprzętu jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników, co jest często pomijane w praktycznych zastosowaniach.

Pytanie 26

Przed zainstalowaniem uzwojenia wsypywanego stojana w silniku indukcyjnym, należy odpowiednio przygotować jego żłobki przez

A. wyłożenie izolacją żłobkową

B. nałożenie lakieru elektroizolacyjnego

C. nałożenie oleju elektroizolacyjnego

D. zabezpieczenie klinami ochronnymi

Właściwe wyłożenie żłobków izolacją żłobkową przed umieszczeniem uzwojenia w silniku indukcyjnym jest kluczowe dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa pracy silnika. Izolacja żłobkowa stanowi barierę między uzwojeniem a żłobkiem, chroniąc przed zwarciami oraz poprawiając trwałość elementów. Dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów izolacyjnych, takich jak żywice epoksydowe lub poliuretanowe, uzyskujemy wysoką odporność na działanie wysokich temperatur i wilgoci. Przykładem zastosowania tych materiałów jest przemysł motoryzacyjny, gdzie silniki są narażone na ekstremalne warunki. Ponadto, zgodnie z normami IEC 60034 dotyczącymi silników elektrycznych, odpowiednia izolacja żłobków jest niezbędna do zachowania parametrów pracy silnika oraz spełnienia wymogów bezpieczeństwa. W praktyce, stosowanie wysokiej jakości izolacji przekłada się na mniejsze straty energii oraz wydłużenie żywotności silnika, co jest kluczowe z punktu widzenia efektywności kosztowej i ekologicznej.

Pytanie 27

Wyłącznik różnicowoprądowy oznaczony jako EFI-4 40/0,03 posiada znamionowy prąd różnicowy

A. 0,03 mA oraz napięcie znamionowe 40 V

B. 0,03 A oraz napięcie znamionowe 40 V

C. 0,03 A oraz znamionowy prąd ciągły 40 A

D. 0,03 mA oraz znamionowy prąd ciągły 40 mA

Wielu użytkowników może pomylić wartości prądów oraz napięcia przy wyborze wyłączników różnicowoprądowych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące wartość 0,03 mA są niepoprawne, ponieważ wyłączniki różnicowoprądowe działają na prądzie różnicowym wyrażanym w miliamperach, a ich wartość znamionowa wynosi zazwyczaj od 10 mA do 300 mA. Użycie jednostki mA zamiast A w kontekście prądu różnicowego może prowadzić do nieodpowiednich interpretacji, co w konsekwencji zagraża bezpieczeństwu. Ponadto, mylenie znamionowego prądu z napięciem znamionowym, jak w przypadku odpowiedzi, które wskazują na napięcie 40 V, jest również częstym błędem. Wyłącznik różnicowoprądowy powinien być dobierany w oparciu o parametry prądowe, a nie tylko napięciowe, które są istotne przy projektowaniu instalacji elektrycznych. Odpowiednie zrozumienie parametrów wyłączników oraz ich zastosowania w praktyce jest niezbędne dla zapewnienia maksymalnego poziomu bezpieczeństwa. Właściwy dobór urządzeń ochronnych zgodnie z normami oraz ich regularna kontrola są kluczowe dla działania instalacji elektrycznych i ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym. Dlatego istotne jest, aby poświęcić czas na naukę oraz zrozumienie funkcji i zasad działania wyłączników różnicowoprądowych.

Pytanie 28

Jakie zakresy powinien mieć multimetr woltomierza, wykorzystywanego do konserwacji systemu sterującego bramą garażową, jeśli brama jest napędzana silnikami prądu stałego, zasilanymi napięciem 24 V, a system sterujący otrzymuje zasilanie z sieci 230 V?

A. AC 500 V i DC 10 V

B. AC 500 V i DC 50 V

C. DC 500 V i AC 100 V

D. DC 500 V i AC 50 V

Wybór zakresów AC 500 V i DC 50 V dla multimetru używanego do prac konserwacyjnych w systemie sterowania bramą garażową jest uzasadniony ze względu na specyfikę zasilania urządzeń. Zasilanie silników prądu stałego o napięciu 24 V wymaga, by woltomierz mierzył napięcia stałe w zakresie do 50 V, co jest wystarczające dla takich zastosowań. Z kolei, zasilanie układu sterowania z sieci 230 V wymaga pomiaru napięcia zmiennego, dlatego górny zakres 500 V w AC jest konieczny dla zapewnienia bezpieczeństwa i dokładności pomiarów. W praktyce, tego typu pomiar może być użyty do diagnozowania i konserwacji obwodów sterujących, co jest kluczowe w zapewnieniu ich prawidłowej pracy. Używając multimetru o odpowiednich zakresach, technicy mogą swobodnie sprawdzać zarówno napięcia niskie, jak i wysokie bez ryzyka uszkodzenia urządzenia, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk branżowych oraz normami bezpieczeństwa.

Pytanie 29

W jakim typie układu sieciowego możemy spotkać przewód PEN?

A. IT

B. TN-C

C. TT

D. TN-S

Wybór innych układów sieciowych, takich jak IT, TN-S i TT, jest nietrafiony z kilku powodów. W układzie IT, który charakteryzuje się izolowanym systemem zasilania, nie występuje przewód PEN, ponieważ nie ma potrzeby łączenia funkcji ochronnych i neutralnych. Ten system jest często stosowany w obiektach, gdzie wymagana jest wysoka niezawodność zasilania, takich jak szpitale, ponieważ w przypadku awarii jednego z fazowych przewodów, pozostałe mogą dalej funkcjonować bez przerwy. Układ TN-S natomiast odseparowuje przewody ochronne (PE) od przewodów neutralnych (N), co zwiększa bezpieczeństwo, ale wymaga większej liczby przewodów, co może być mniej efektywne kosztowo. Z kolei układ TT to inny system, w którym przewód ochronny jest oddzielony od systemu neutralnego, co oznacza, że w przypadku uszkodzenia nie jest możliwe skorzystanie z przewodu PEN. Takie rozwiązanie może być stosowane w sytuacjach, gdzie występują wysokie wymagania dotyczące bezpieczeństwa, ale wiąże się z większym ryzykiem porażenia elektrycznego. W praktyce, wybór odpowiedniego układu sieciowego powinien być uzależniony od specyficznych potrzeb oraz warunków, w jakich będzie funkcjonować instalacja elektryczna. Warto zatem zrozumieć różnice pomiędzy tymi układami, aby skutecznie dobierać rozwiązania odpowiednie dla konkretnego zastosowania.

Pytanie 30

Na którą z wymienionych przyczyn, występującą w obwodzie odbiorczym instalacji elektrycznej, musi reagować wyłącznik różnicowoprądowy poprzez samoczynne wyłączenie?

A. Przeciążenie

B. Przepięcie

C. Upływ prądu

D. Zwarcie międzyfazowe

Wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) ma na celu ochronę ludzi przed porażeniem prądem elektrycznym oraz zabezpieczenie instalacji elektrycznej przed skutkami upływu prądu. Upływ prądu to sytuacja, w której część prądu roboczego nie wraca do źródła zasilania, lecz przepływa przez inne drogi, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. RCD działa na zasadzie monitorowania różnicy prądów pomiędzy przewodem fazowym a przewodem neutralnym. Gdy ta różnica przekroczy ustalony poziom (zazwyczaj 30 mA w instalacjach domowych), RCD natychmiast odłącza zasilanie. Praktycznym zastosowaniem RCD jest instalacja w łazienkach i kuchniach, gdzie istnieje wysokie ryzyko kontaktu z wodą. Warto również podkreślić, że zgodnie z normami PN-IEC 61008, stosowanie RCD jest obowiązkowe w miejscach narażonych na porażenie prądem, co podkreśla znaczenie ich montażu w nowoczesnych instalacjach elektrycznych.

Pytanie 31

Powstanie napięcia na obudowie urządzenia AGD zasilanego z sieci TN-S jest rezultatem braku działania

A. odłącznika

B. wyłącznika nadprądowego

C. rozłącznika

D. wyłącznika różnicowoprądowego

Czasem pojawienie się napięcia na obudowie AGD może być mylone z innymi zabezpieczeniami, jak odłączniki czy rozłączniki. Odłącznik fizycznie przerywa obwód, ale nie chroni nas przed prądami upływowymi, które są tu kluczowe. Rozłącznik też rozłącza obwód, ale nie monitoruje różnic w prądzie, więc nie wyłapie potencjalnych problemów. Wyłącznik nadprądowy dba o przeciążenia i zwarcia, ale znów — nie sprawdza prądów, które mogą być niebezpieczne. Często mylimy te urządzenia z RCD, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjach. RCD jest jedynym z tych urządzeń, które rzeczywiście chroni przed skutkami prądów upływowych. Warto to zrozumieć, żeby właściwie korzystać z elektryczności i dbać o nasze bezpieczeństwo w domu.

Pytanie 32

Pomiar impedancji pętli zwarciowych wykonuje się w przypadku

A. aktywnie działającej sieci, co uwzględnia impedancje transformatorów zasilających

B. wyłączonej sieci, co uwzględnia impedancje transformatorów zasilających

C. aktywnie działającej sieci, co nie uwzględnia impedancji transformatorów zasilających

D. wyłączonej sieci, co nie uwzględnia impedancji transformatorów zasilających

Pomiar impedancji pętli zwarciowej w momencie, gdy sieć jest odłączona, prowadzi do znacznych zniekształceń wyników. W takim przypadku nie uwzględniamy rzeczywistej interakcji między elementami systemu, co skutkuje pomiarami, które nie odzwierciedlają rzeczywistych warunków pracy. Odpowiedzi, które zakładają odłączenie sieci i pomijają impedancję transformatorów, zapominają o fundamentalnej roli, jaką te urządzenia odgrywają w systemach zasilania. W przypadku zwarcia, transformatorzy przyczyniają się do zmiany impedancji, poprzez swoją własną impedancję zwarciową, co może znacząco wpłynąć na prąd zwarciowy i czas reakcji zabezpieczeń. Pomiar przeprowadzony w tej konfiguracji może prowadzić do zbyt niskich lub zbyt wysokich wartości impedancji, co w praktyce może skutkować nieadekwatnym dobraniem zabezpieczeń. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że pomiar w czasie odłączenia jest wystarczający i dostarcza pełnego obrazu zachowania systemu. Należy pamiętać, że odpowiednie wytyczne, takie jak normy IEC, zalecają przeprowadzanie tych pomiarów w warunkach operacyjnych, aby zapewnić rzetelność i bezpieczeństwo instalacji elektrycznych.

Pytanie 33

W prawidłowo działającej instalacji elektrycznej w kuchni wymieniono uszkodzone gniazdo wtykowe. Po uruchomieniu odbiornika zadziałał wyłącznik różnicowoprądowy. Jaki błąd wystąpił przy montażu gniazda?

A. Zamieniono zacisk przewodu fazowego z neutralnym

B. Nie podłączono przewodu ochronnego

C. Zamieniono zacisk przewodu ochronnego z neutralnym

D. Nie podłączono przewodu neutralnego

Brak podłączenia przewodu ochronnego jest jednym z najczęstszych błędów montażowych w instalacjach elektrycznych, jednak jego skutki mogą być nieco mniej dramatyczne niż zamiana przewodów. Przewód ochronny odgrywa kluczową rolę w bezpieczeństwie użytkowników, zapewniając ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym. W przypadku jego nieobecności, nawet przy poprawnym podłączeniu przewodów fazowego i neutralnego, użytkownik może być narażony na niebezpieczeństwo w sytuacji awaryjnej. Mylne przekonanie o tym, że nie jest konieczne podłączenie przewodu ochronnego w gniazdach elektrycznych, prowadzi do sytuacji, w której urządzenia elektryczne mogą działać, ale nie są bezpieczne. Zamiana zacisku przewodu fazowego z neutralnym jest kolejnym nieprawidłowym podejściem, które nie tylko może skutkować uszkodzeniem sprzętu, ale również stwarza poważne zagrożenie dla użytkowników. W takich sytuacjach, gdy faza jest zamieniana z neutralnym, nieprawidłowe napięcie może pojawić się na gniazdach, co jest niebezpieczne dla podłączonych urządzeń. Warto również zauważyć, że niepodłączenie przewodu neutralnego w systemach jednofazowych może spowodować, że urządzenia nie będą działały poprawnie, ale niekoniecznie będą zagrażały bezpieczeństwu. Każdy z tych błędów jest wynikiem nierozumienia podstawowych zasad działania instalacji elektrycznych oraz zaniedbania norm bezpieczeństwa, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla użytkowników, jak i dla samej instalacji.

Pytanie 34

Wymagana izolacja przewodów używanych w trójfazowej sieci niskiego napięcia 230/400 V powinna wynosić co najmniej

A. 100/100 V

B. 450/750 V

C. 300/500 V

D. 300/300 V

Izolacja przewodów w instalacjach elektrycznych jest kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo i trwałość systemu. Odpowiedzi sugerujące użycie przewodów z izolacją 450/750 V, 300/300 V czy 100/100 V nie uwzględniają specyfiki i wymagań dla sieci niskonapięciowych. Przewody 450/750 V są przystosowane do wyższych napięć i zastosowań, które nie są typowe dla instalacji 230/400 V, a użycie ich w tym kontekście może być nieefektywne oraz kosztowne. Z kolei przewody 300/300 V i 100/100 V mają zbyt niskie parametry izolacji, co czyni je niewłaściwymi do pracy w warunkach, gdzie mogą pojawić się napięcia robocze na poziomie 400 V. Użycie takich przewodów w sieci trójfazowej niskiego napięcia wiąże się z ryzykiem wystąpienia przebicia izolacji, co w rezultacie może prowadzić do awarii systemu, a w najgorszym przypadku - do zagrożenia życia ludzi oraz uszkodzenia mienia. Dlatego ważne jest, aby stosować przewody o odpowiedniej klasie izolacji, które są zgodne z normami oraz standardami branżowymi, co pozwoli na zminimalizowanie ryzyka oraz zapewnienie bezpiecznej eksploatacji instalacji elektrycznych.

Pytanie 35

Korzystając z podanego wzoru i tabeli wyznacz wartość rezystancji izolacji uzwojeń silnika w temperaturze
20 oC, jeżeli rezystancja izolacji uzwojeń tego silnika zmierzona w temperaturze 23 oC wyniosła 6,8 MΩ.

Współczynniki przeliczeniowe K₂₀ dla rezystancji izolacji uzwojeń silników
R₂₀ = K₂₀·R_x
Temperatura, w °C	0	11	14	17	20	23	26	29	32	35	44	52	62
Współczynnik przeliczeniowy K₂₀	0,67	0,73	0,81	0,90	1,0	1,10	1,21	1,34	1,48	1,64	2,50	3,33	5,00

A. 6,18 MΩ

B. 6,73 MΩ

C. 7,48 MΩ

D. 6,87 MΩ

Analiza rezystancji izolacji uzwojeń silnika w różnych temperaturach może stanowić wyzwanie, zwłaszcza gdy nie są brane pod uwagę odpowiednie współczynniki przeliczeniowe. W przypadku, gdy odpowiedzi sugerują wartości 6,73 MΩ, 6,87 MΩ, 7,48 MΩ oraz 6,18 MΩ, istotne jest zrozumienie, że każda z tych odpowiedzi opiera się na błędnych założeniach. Wartość 6,18 MΩ, choć może wydawać się poprawna, została obliczona w sposób nieprawidłowy, ponieważ pomija uwzględnienie odpowiednich współczynników przeliczeniowych i ich wpływu na wynik. W przypadku obliczania rezystancji izolacji, temperatura ma kluczowe znaczenie, a różnice między 20°C a 23°C mogą znacząco wpływać na wyniki. Przyjmuje się, że wzrost temperatury wpływa na zmniejszenie rezystancji, co oznacza, że rezystancja w niższej temperaturze powinna być wyższa. Wartości 6,73 MΩ i 6,87 MΩ mogą wynikać z pomyłek w korzystaniu z tabeli współczynników lub niewłaściwego zastosowania wzoru, co prowadzi do zaniżenia wartości izolacji. Natomiast 7,48 MΩ, choć na pierwszy rzut oka może wydawać się bardziej wiarygodne, jest wynikiem błędnych obliczeń, które nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia na podstawie temperatury. Wiedza na temat prawidłowego wyznaczania rezystancji izolacji uzwojeń jest niezwykle istotna w kontekście bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych oraz ich niezawodności w długotrwałym użytkowaniu.

Pytanie 36

Jakie zadanie dotyczy konserwacji instalacji elektrycznej?

A. Instalacja dodatkowego gniazda elektrycznego

B. Wymiana uszkodzonych źródeł światła

C. Zmiana rodzaju zastosowanych przewodów

D. Modernizacja rozdzielnicy instalacji elektrycznej

Wymiana zepsutych źródeł światła to naprawdę istotny kawałek roboty przy konserwacji instalacji elektrycznej. Chodzi o to, żeby nasze oświetlenie działało bez zarzutu i żeby użytkownicy czuli się bezpiecznie. Jak żarówki czy świetlówki się psują, to mogą zdarzyć się nieprzewidziane awarie, a czasem może być to nawet niebezpieczne i prowadzić do pożaru. Fajnie jest pamiętać o regularnej wymianie, bo to zgodne z normami, na przykład PN-EN 50110-1, które mówią, jak dbać o instalacje elektryczne. Dobrym przykładem jest to, jak trzeba kontrolować stan źródeł światła w miejscach publicznych. Ich awaria to nie tylko niewygoda, ale także może zagrażać bezpieczeństwu ludzi. A jeśli wymieniamy te źródła światła na czas, to także dbamy o efektywność energetyczną, co jest zgodne z normami ochrony środowiska.

Pytanie 37

Przed włożeniem uzwojenia do żłobków silnika indukcyjnego należy

A. wstawić w nie kliny ochronne

B. wyłożyć je izolacją żłobkową

C. pokryć je olejem elektroizolacyjnym

D. pokryć je lakierem elektroizolacyjnym

Wybór niewłaściwych metod przygotowania uzwojenia przed umieszczeniem go w żłobkach silnika indukcyjnego może prowadzić do poważnych konsekwencji. Na przykład smarowanie uzwojeń lakierem elektroizolacyjnym może wydawać się sensowne, jednakże nie zapewnia ono wystarczającej ochrony przed wpływem czynników zewnętrznych oraz uszkodzeń mechanicznych. Lakier, choć może pełnić rolę elektroizolacyjną, nie jest wystarczającym zabezpieczeniem, gdyż może nie tworzyć solidnej bariery ochronnej, co w konsekwencji prowadzi do awarii. Podobnie, umieszczanie klinów zabezpieczających może być mylnie postrzegane jako wystarczające zabezpieczenie; kliny są przede wszystkim wykorzystywane do stabilizacji uzwojenia, ale nie chronią go przed zewnętrznymi czynnikami. Smarowanie uzwojenia olejem elektroizolacyjnym jest również niewłaściwe, ponieważ olej może prowadzić do degradacji materiałów izolacyjnych oraz wprowadzać zanieczyszczenia, które mogą negatywnie wpłynąć na wydajność silnika. Właściwe przygotowanie uzwojeń wymaga zrozumienia ich funkcji oraz roli, jaką pełnią w strukturze silnika indukcyjnego. Izolacja żłobkowa nie tylko chroni uzwojenie, ale także wspiera efektywność energetyczną silnika, co jest szczególnie istotne w kontekście współczesnych norm dotyczących oszczędności energii i redukcji emisji.

Pytanie 38

Wkładka topikowa bezpiecznika oznaczona symbolem gL służy do ochrony

A. urządzeń półprzewodnikowych przed zwarciami

B. przewodów przed przeciążeniami oraz zwarciami

C. silników przed przeciążeniami oraz zwarciami

D. urządzeń półprzewodnikowych przed przeciążeniami

Przy wyborze wkładki topikowej bezpiecznika ważne jest zrozumienie ich specyfikacji oraz przeznaczenia. Odpowiedzi sugerujące, że wkładka gL zabezpiecza silniki przed przeciążeniem i zwarciami, są mylące, ponieważ silniki wymagają specjalnych wkładek, które mogą radzić sobie z chwilowymi prądami rozruchowymi. Odpowiedzi dotyczące zabezpieczenia urządzeń półprzewodnikowych również są nietrafne. Urządzenia te wymagają wkładek o specyficznych charakterystykach, takich jak gG, które są lepiej dostosowane do ochrony przed impulsywnymi prądami zwarciowymi typowymi dla takich urządzeń. W przypadku przewodów wkładki gL oferują niezawodne zabezpieczenie, jednak proponowanie ich użycia w kontekście silników czy półprzewodników dowodzi braku zrozumienia różnorodności typów bezpieczników oraz ich specyficznych zastosowań. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do zastosowania niewłaściwych zabezpieczeń, co z kolei może skutkować poważnymi uszkodzeniami instalacji elektrycznej oraz zagrażać bezpieczeństwu użytkowników. W przemyśle i instalacjach elektrycznych ważne jest stosowanie odpowiednich elementów zabezpieczających zgodnie z zaleceniami producentów oraz normami, co w praktyce oznacza właściwy dobór bezpieczników do specyfiki chronionych obwodów.

Pytanie 39

Podczas wymiany uszkodzonego gniazda wtykowego w instalacji podtynkowej, prowadzonej w rurach karbowanych, zauważono, że w wyniku poluzowania zacisku, izolacja jednego z przewodów na długości kilku centymetrów straciła swoją elastyczność i zmieniła kolor. Jak powinno się naprawić to uszkodzenie?

A. Wymienić wszystkie przewody na nowe o większym przekroju

B. Nałożyć gumowy wąż na uszkodzoną izolację przewodu

C. Polakierować uszkodzoną izolację przewodu

D. Wymienić uszkodzony przewód na nowy o takim samym przekroju

Nałożenie gumowego wężyka na uszkodzoną izolację przewodu może wydawać się szybkim i prostym rozwiązaniem, jednak w rzeczywistości jest to bardzo niewłaściwe podejście. Tego typu naprawy są tymczasowe i nie eliminują podstawowego problemu, jakim jest uszkodzenie izolacji. Izolacja przewodów jest kluczowa dla bezpieczeństwa instalacji elektrycznych, a jej uszkodzenie może prowadzić do nieprzewidywalnych konsekwencji. Polakierowanie uszkodzonej izolacji nie tylko nie przywróci jej pierwotnych właściwości, ale może również zainicjować reakcje chemiczne, które dodatkowo osłabią izolację. Wymiana wszystkich przewodów na nowe o większym przekroju nie jest uzasadniona, ponieważ przewody muszą być dobrane zgodnie z obciążeniem instalacji oraz wymaganiami projektowymi. Takie podejście może prowadzić do nadmiernych kosztów oraz problemów ze zgodnością z obowiązującymi normami. Właściwe zarządzanie instalacjami elektrycznymi polega na precyzyjnym diagnozowaniu problemów i podejmowaniu kroków, które usuwają źródła ryzyka, a nie na powierzchownych naprawach. Dlatego kluczowym elementem w pracy z instalacjami elektrycznymi jest dążenie do całkowitego rozwiązania problemów, a nie ich maskowania.

Pytanie 40

Jaką z poniższych wkładek bezpiecznikowych powinno się zastosować w celu zabezpieczenia przewodów przed skutkami zwarć oraz przeciążeń w obwodzie jednofazowego bojlera elektrycznego o parametrach znamionowych: P_N = 3 kW, U_N = 230 V?

A. aM 16 A

B. aM 20 A

C. gG 16 A

D. gG 20 A

Wybór niewłaściwych wkładek bezpiecznikowych do zabezpieczenia obwodu bojlera elektrycznego często wynika z niepełnego zrozumienia specyfiki zastosowania i funkcji różnych typów wkładek. Na przykład, wybór wkładki aM 16 A lub aM 20 A jest nieodpowiedni, ponieważ wkładki te są przeznaczone głównie do ochrony silników elektrycznych, a ich charakterystyka czasowo-prądowa nie jest dostosowana do obwodów grzewczych. Wkładki aM charakteryzują się wyższą tolerancją na chwilowe przeciążenia, co jest korzystne w przypadku silników, jednak w przypadku bojlerów elektrycznych, gdzie obciążenie ma bardziej stabilny charakter, tak wysoka tolerancja nie jest wymagana i może prowadzić do nieodpowiedniej ochrony. Kolejnym błędnym podejściem jest wybór wkładki gG 20 A. Choć wkładki gG są odpowiednie do ochrony przed zwarciami i przeciążeniami, ich dobór powinien opierać się na obliczonym prądzie znamionowym. W przypadku bojlera o mocy 3 kW, prąd wynosi 13 A, co sugeruje, że wkładka gG 20 A byłaby zbyt mocna, co z kolei mogłoby prowadzić do zbyt późnego wyzwolenia w przypadku wystąpienia zwarcia. Takie decyzje mogą prowadzić do uszkodzenia przewodów lub urządzenia. Kluczowe jest, aby przy wyborze wkładek bezpiecznikowych kierować się ich parametrami zgodnymi z wymaganiami obciążenia, co zostało szczegółowo opisane w normach PN-EN 60269. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować parametry techniczne urządzeń oraz standardy branżowe, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i niezawodność systemu elektrycznego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej