Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 22 sierpnia 2025 22:13
Data zakończenia: 22 sierpnia 2025 22:55

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uzyskać granatowy kolor na wydruku, należy w przestrzeni barw CMYK połączyć składowe w następujących proporcjach

A. C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%

B. C=100%, M=80%, Y=0% i K=30%

C. C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%

D. C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%

Zawarte w pytaniu błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących mieszania kolorów w przestrzeni CMYK. Przykładowo, w przypadku pierwszej odpowiedzi, gdzie zastosowano C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%, uzyskujemy intensywny kolor zielony, a nie granatowy. Czerń w modelu CMYK jest osiągana głównie przez dodanie koloru czarnego (K), co w tym przypadku również nie jest uwzględnione. Druga odpowiadająca odpowiedź, C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%, prowadzi do uzyskania intensywnego koloru różowego, który również nie ma związku z granatem. Przekonanie, że sama magenta i żółty mogą stworzyć granat, jest błędne, ponieważ brakuje w nim cyjanu, kluczowego składnika. Kolejna odpowiedź, C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%, prowadzi do uzyskania koloru szarego, co również nie jest zgodne z zamierzonym rezultatem. Kluczowym błędem myślowym jest tu mylenie intensywności barw z ich kombinacjami i niewłaściwe zrozumienie zasady nakładania kolorów w modelu CMYK. Zrozumienie, jak kolory współdziałają ze sobą w kontekście druku, jest niezbędne, aby uniknąć takich pomyłek, a także aby efektywnie posługiwać się technologią druku w praktyce graficznej.

Pytanie 2

Jaką czynność należy wykonać podczas tworzenia tekstu, aby dostosować odstępy pomiędzy wybranymi parami znaków, np.: V A?

A. Leading

B. Tracking

C. Trapping

D. Kerning

W kontekście typografii, ważne jest, aby rozróżniać różne techniki regulacji odległości pomiędzy znakami. Leading odnosi się do przestrzeni pomiędzy liniami tekstu, a nie do odległości pomiędzy poszczególnymi znakami. To kluczowy element, który wpływa na ogólną czytelność tekstu, szczególnie w długich blokach tekstowych, gdzie zbyt mały leading może powodować, że tekst stanie się nieczytelny. Z kolei tracking dotyczy regulacji odległości między całymi grupami znaków w danym bloku tekstu, co może wpływać na jego gęstość i ogólny wygląd. Trapping to technika używana w druku, mająca na celu zapobieganie widocznym przerwaniom kolorów, a nie regulację przestrzeni między literami. Często projektanci mylą te pojęcia, co prowadzi do niepoprawnych decyzji typograficznych, w rezultacie czego projekt może stracić na estetyce i czytelności. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie te techniki są zamienne; w rzeczywistości każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i skutki, które nie powinny być mylone ani stosowane zamiennie. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla poprawnego stosowania zasad typograficznych w projektowaniu graficznym.

Pytanie 3

Oprogramowaniem służącym do tworzenia wielostronicowego katalogu z grafiką i tekstem, a także do generowania pliku PDF zgodnego ze standardem do druku, jest

A. Adobe Bridge

B. IrfanView

C. Gimp

D. Adobe InDesign

IrfanView to solidny program graficzny, który doskonale sprawdza się w przetwarzaniu zdjęć i obrazów, jednak nie jest zaprojektowany do składu dokumentów wielostronicowych. Użytkownicy mogą błędnie uznać, że IrfanView wystarczy do stworzenia katalogu ofertowego, sądząc, że jego możliwości edycyjne są wystarczające. Podobnie, Adobe Bridge, który ma funkcję organizowania plików graficznych, nie oferuje narzędzi do składu dokumentów. Jego głównym celem jest zarządzanie mediami, co czyni go narzędziem pomocniczym, ale nie wystarczającym do profesjonalnego przygotowania publikacji. Gimp, będący programem do edycji grafiki rastrowej, również nie nadaje się do składu dokumentów, mimo że pozwala na edycję obrazów. W przypadku projektowania katalogu, użytkownicy mogą napotkać trudności w organizacji tekstu i obrazów w sposób, który byłby estetyczny i zgodny z zasadami typografii. Problemy mogą wynikać z braku narzędzi do wielostronicowego układu i ograniczeń w formatach eksportu, co jest istotne dla zachowania wysokiej jakości druku. Dlatego, wybierając odpowiednie oprogramowanie do składu, warto zwrócić uwagę na dedykowane aplikacje, takie jak Adobe InDesign, które oferują odpowiednie funkcjonalności, niezbędne w profesjonalnym procesie tworzenia publikacji.

Pytanie 4

Jakie jest znaczenie skrótu CMS w kontekście cyfrowego przygotowania produktów poligraficznych?

A. Urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego

B. Pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji

C. Zarządzanie kolorem

D. Cyfrowy druk solwentowy

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z mylenia pojęć związanych z technologią druku z terminologią zarządzania kolorem. Na przykład, opcja dotycząca 'cyfrowego druku solwentowego' odnosi się do konkretnego procesu druku, który wykorzystuje atramenty solwentowe, co jest zupełnie inną kategorią niż zarządzanie kolorem. Druk solwentowy jest stosowany głównie w produkcji grafiki wielkoformatowej, natomiast CMS dotyczy szerokiego zakresu technik zapewniających spójność kolorystyczną w różnych urządzeniach. Z kolei urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego to narzędzie służące do symulacji efektów druku offsetowego, co również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem kolorem w kontekście cyfrowych procesów. Wreszcie, pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji, choć użyteczny w kontekście tworzenia treści, nie odnosi się do zarządzania kolorem, które jest bardziej skomplikowanym i technicznym procesem wymagającym znajomości specyfikacji kolorów oraz ich reprodukcji w różnych mediach. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to zbytnie uproszczenie tematów związanych z grafiką, co skutkuje brakiem zrozumienia kluczowych pojęć związanych z jakością druku i reprodukcją kolorów.

Pytanie 5

Aby prawidłowo odtworzyć kolory w druku, należy stosować system zarządzania kolorami, a w szczególności ustalić

A. skład kolorów RGB, intensywność kolorów

B. profil ICC, odcień szarości

C. moduł zgodności kolorów, jasność kolorów

D. przestrzeń barwną, profil ICC

Wybór modułu dopasowania kolorów i jasności kolorów, składu RGB albo skali szarości to chyba nie jest najlepszy pomysł, bo te rzeczy nie oddają skomplikowania i dokładności, które są ważne w poligrafii. Moduł kolorów, chociaż czasem się przydaje, nie daje takiej kontroli nad kolorami jak profil ICC. Skład kolorów RGB to głównie do użytku w mediach cyfrowych, a w druku kluczowy jest system CMYK, który jest lepszy do kolorów na papierze. No i skala szarości, która jest świetna w przypadku czarno-białych wydruków, kompletnie mija się z celem w kolorowym druku. Nie zrozumienie różnic między tymi systemami prowadzi do częstych błędów podczas drukowania, jak niespójność kolorów czy złe odwzorowanie. Używanie złych metod zarządzania kolorami może nas dużo kosztować, bo to potem wymusza poprawki i dodatkowe wydruki, co jest nie tylko nieskuteczne, ale też może zająć sporo czasu. Kluczowe jest, żeby rozumieć i umiejętnie korzystać ze standardów, jak przestrzenie barwne i profile ICC, bo to maksymalizuje możliwości technologii druku.

Pytanie 6

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. dublowanie

B. impozycja

C. pozycjonowanie

D. skalowanie

Pozycjonowanie, skalowanie oraz dublowanie to terminy, które nie odpowiadają rzeczywistej definicji procesu rozmieszczenia użytków na arkuszu drukarskim. Pozycjonowanie odnosi się do ustalania dokładnej lokalizacji elementów graficznych na stronie, co jest tylko jednym z aspektów projektowania, ale nie obejmuje całego procesu impozycji. Każdy projektant musi zrozumieć, że pozycjonowanie samo w sobie nie zapewnia optymalizacji układu stron w kontekście druku. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, co również nie jest równoważne impozycji. Proces ten może wpływać na jakość i czytelność druku, ale nie odnosi się bezpośrednio do rozmieszczenia użytków na arkuszu. Dublowanie z kolei odnosi się do powielania elementów, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów i problemów z organizacją zawartości. Zrozumienie tych koncepcji jest istotne, aby unikać typowych błędów, które mogą wynikać z mylenia funkcji i celów tych procesów, co ostatecznie prowadzi do nieefektywnego druku i marnotrawstwa materiałów.

Pytanie 7

W projekcie opakowania graficznego warstwa wykrojnika, grafika oraz znaczniki drukarskie powinny być

A. połączone w jedną warstwę

B. zapisane w pliku tylko w formacie zamkniętym

C. uporządkowane w kolejności od najbardziej widocznych elementów

D. usytuowane na oddzielnych warstwach

Zapisanie wszystkich elementów w pliku wyłącznie zamkniętym wydaje się wygodne, jednak w praktyce wprowadza szereg ograniczeń. Takie podejście uniemożliwia edytowanie poszczególnych warstw niezależnie, co może być problematyczne, jeśli konieczne są zmiany w projekcie. Obiekty scalone do jednej warstwy również stają się trudne do edytowania, co ogranicza elastyczność pracy nad projektem i zwiększa ryzyko błędów. Dodatkowo, scalanie elementów do jednej warstwy może prowadzić do utraty jakości wyjściowego projektu, zwłaszcza w kontekście druku, gdzie każdy detal ma znaczenie. Grupa elementów uszeregowana według widoczności, mimo że może wydawać się logiczna, nie uwzględnia złożoności i różnorodności pracy nad projektem graficznym. Kluczowe jest, aby każdy z elementów był traktowany indywidualnie i w kontekście całego projektu, co pozwala na lepsze zarządzanie i kontrolę nad każdym aspektem. Zrozumienie, jak ważne jest umieszczanie elementów na osobnych warstwach, jest fundamentalne dla skutecznego projektowania graficznego. Tylko w ten sposób można zminimalizować ryzyko błędów i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu, co jest kluczowe w branży opakowaniowej.

Pytanie 8

Jakie proporcje użyte w tworzeniu kolumny książkowej odpowiadają zasadzie złotego podziału?

A. 1 : 0,667

B. 1 : 1,618

C. 1 : 0,376

D. 1 : 1,353

Poprawna odpowiedź to 1 : 1,618, ponieważ ta proporcja jest bezpośrednio związana z zasadą złotego podziału, znanego również jako liczba phi (φ). Liczba ta jest powszechnie stosowana w architekturze i designie, ponieważ zapewnia estetyczną harmonię i równowagę wizualną. W praktyce, stosując złoty podział w projektowaniu kolumny książkowej, możemy osiągnąć efekt, który jest przyjemny dla oka i jednocześnie funkcjonalny. Przykładem praktycznego zastosowania złotego podziału może być rozmieszczenie tekstu i obrazów na stronie, gdzie kluczowe elementy są umieszczone w taki sposób, aby stworzyć naturalne punkty skupienia. W branży wydawniczej i projektowej, wiele profesjonalnych standardów, takich jak zasady typografii czy układu stron, opiera się na tych proporcjach, co podkreśla ich znaczenie w tworzeniu atrakcyjnych publikacji. Wiedza o zasadzie złotego podziału pozwala na świadome kształtowanie przestrzeni wizualnej, co jest kluczowe w pracy każdego projektanta.

Pytanie 9

Jakie będą koszty jednorazowego druku arkusza w jednym kolorze na półformatowej drukarce, jeśli to wynosi 4 grosze? Ile trzeba zapłacić za wydruk 10 000 ulotek w formacie A5 w kolorze 1 + 0?

A. 50 zł

B. 40 zł

C. 70 zł

D. 60 zł

W przypadku obliczeń kosztów wydruku, istnieje wiele typowych pułapek, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Często zakłada się, że całościowy koszt wydruku jest prostą sumą kosztów jednostkowych bez uwzględnienia faktu, że różne formaty papieru oraz techniki druku mogą wpływać na ostateczną cenę. Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 60 zł, 40 zł czy 70 zł, mogą wynikać z mylnego przeliczenia kosztów drukowania na podstawie błędnych założeń. Na przykład, jeśli ktoś założy, że koszt druku ulotki A5 jest równy kosztowi druku pełnego arkusza A4 pomnożonego przez 10 000, to nie uwzględnia faktu, że z jednego arkusza A4 można uzyskać aż dwie ulotki A5. Tego rodzaju myślenie prowadzi do znacznie wyższych wartości całkowitych. Dodatkowo, istotne jest, aby zrozumieć różnice między kosztami druku jednostronnego i dwustronnego. W tym przypadku kolorystyka 1 + 0 oznacza tylko jeden kolor na jednej stronie, co powinno obniżać koszty. W branży poligraficznej kluczowe jest posługiwanie się właściwym językiem opisu procesów drukarskich oraz umiejętność dokładnego oszacowania kosztów, co w praktyce przekłada się na skuteczną i ekonomiczną produkcję. Ignorowanie tych elementów prowadzi do błędnych kalkulacji i w efekcie do problemów finansowych lub operacyjnych w realizacji projektów.

Pytanie 10

Ile barw separacyjnych należy przygotować do stworzenia form drukowych offsetowych w technologii CtF dla druku w kolorystyce 4+0?

A. Osiem separacji

B. Cztery separacje

C. Pięć separacji

D. Jedną separację

Aby przygotować offsetowe formy drukowe w technologii CtF (Computer-to-Film) dla druku o kolorystyce 4+0, należy wykonać cztery separacje. Technika ta polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które są podstawą druku kolorowego w technologii offsetowej. Proces ten wymaga przygotowania oddzielnych filmów dla każdego z kolorów, co jest niezbędne do precyzyjnego odtworzenia pełnej palety barw na finalnym produkcie. Przykładowo, jeśli projekt graficzny zawiera elementy w kolorze niebieskim, czerwonym, żółtym i czarnym, każda z tych barw będzie drukowana z osobnym filmem, co zapewnia wysoką jakość oraz dokładność odwzorowania. Przygotowanie czterech separacji jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają stosowanie standardowych modeli kolorów, aby zapewnić spójność i precyzję w procesie druku.

Pytanie 11

Na rysunku przedstawione zostały znaki zakończone według składu tekstu

aęłś

A. kapitalikami.

B. wersalikami.

C. akcentami.

D. italikami.

Wybór odpowiedzi związanych z typami pisma, takimi jak italiki, kapitaliki i wersaliki, odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji znaków i ich funkcji w typografii. Italiki to kursywa, która nadaje tekstom lekkości i dynamiki, często używana w cytatach czy podkreśleniu pewnych fragmentów. Kapitaliki to z kolei wersja małych liter, które przypominają wielkie litery, używane głównie w nagłówkach lub w sytuacjach, gdzie chcemy wyróżnić tekst, nie stosując pełnych wersalików. Wersaliki to po prostu wielkie litery, które stosuje się w różnych kontekstach, jednak nie mają one nic wspólnego z akcentami. Problematyczne jest mylenie tych kategorii z akcentami, ponieważ akcenty mają przede wszystkim funkcję fonetyczną i semantyczną, podczas gdy pozostałe wymienione style pisma to kwestie estetyki i sposobu prezentacji tekstu. Wiele osób popełnia błąd, sądząc, że różne style pisma są równoważne akcentom, co prowadzi do nieporozumień w komunikacji i publikacjach. Ważne jest, aby w typografii rozróżniać te elementy, gdyż każda z kategorii ma swoją specyfikę i zastosowanie w kontekście językowym.

Pytanie 12

Jaką konwersję przestrzeni kolorów należy przeprowadzić, aby przystosować zdjęcie do druku w technologii offsetowej?

A. RGB na LAB

B. RGB na CMYK

C. CMYK na RGB

D. RGB na HSB

Niepoprawne konwersje przestrzeni barw, takie jak RGB na LAB, CMYK na RGB oraz RGB na HSB, nie są odpowiednie dla przygotowania zdjęcia do druku offsetowego. Przekształcenie RGB na LAB nie jest właściwe, ponieważ LAB jest modelowym systemem kolorów, który nie jest bezpośrednio stosowany w drukowaniu. Zamiast tego, LAB służy jako standard referencyjny dla różnych przestrzeni barw, ale nie jest wykorzystywany w procesie druku. Konwersja CMYK na RGB jest również niewłaściwa, ponieważ odbywa się w odwrotnym kierunku, co może prowadzić do utraty informacji o kolorach, które są niezbędne do prawidłowego druku. Na dodatek, RGB na HSB to konwersja, która zmienia reprezentację kolorów z modelu RGB na model oparty na barwie, nasyceniu i jasności, ale nie ma zastosowania w kontekście przygotowania obrazów do druku. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że wszystkie przestrzenie barw mogą być stosowane zamiennie, co prowadzi do nieodpowiednich konwersji, które mogą skutkować nieprzewidywalnymi rezultatami w druku. Zrozumienie różnicy między tymi modelami i ich zastosowaniem jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wyników w druku offsetowym.

Pytanie 13

Podstawowym formatem aplikacji Adobe InDesign jest format

A. CDR

B. AI

C. DOC

D. INDD

Odpowiedź INDD jest poprawna, ponieważ jest to natywny format plików używany przez program Adobe InDesign, który jest standardowym narzędziem w branży graficznej do tworzenia i edytowania publikacji. Format INDD przechowuje wszystkie elementy projektu, w tym tekst, obrazy, style oraz układ strony, co czyni go kompleksowym rozwiązaniem do profesjonalnego składu. Przykładem zastosowania INDD może być tworzenie magazynów, broszur oraz książek, gdzie ważne jest zachowanie dokładności układu i typografii. Dzięki obsłudze wielu stron, a także zaawansowanym możliwościom typograficznym, INDD pozwala projektantom na efektywne zarządzanie dużymi projektami wydawniczymi. Warto również zauważyć, że pliki INDD mogą być łatwo eksportowane do PDF, co jest często wymagane do druku lub publikacji online, a także wspierają współpracę zespołową poprzez funkcje synchronizacji i wersjonowania dokumentów w chmurze.

Pytanie 14

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Skaner

B. Naświetlarka CtP

C. Proofer

D. Powielacz risograficzny

Skaner, choć przydatny w procesie digitalizacji, nie jest odpowiedni do tworzenia próbnych odbitek kontraktowych. Służy on głównie do przekształcania obrazów fizycznych na formaty cyfrowe, co jest przydatne w archiwizacji lub edycji, ale nie dostarcza informacji na temat wydajności kolorystycznej czy jakości druku. Naświetlarka CtP (Computer to Plate) pełni inną rolę - przygotowuje matryce do druku, ale nie służy do wytwarzania odbitek kontraktowych. Jej funkcjonalność jest skierowana na bezpośrednie przetwarzanie danych cyfrowych na płyty drukarskie, co jest etapem przed właściwą produkcją, a nie próbnym drukiem. Powielacz risograficzny, mimo że może generować odbitki, jest urządzeniem stworzonym z myślą o produkcji masowej i nie zapewnia precyzyjnego odwzorowania kolorów, co jest kluczowe w kontekście próbnych odbitek kontraktowych. Wszystkie te urządzenia mają swoje miejsce w procesie drukarskim, ale ich zastosowanie w kontekście próbnych odbitek kontraktowych jest ograniczone i nieefektywne. Często mylenie ich funkcji prowadzi do błędnych decyzji w procesie produkcyjnym, co może skutkować niezadowoleniem klienta oraz wysokimi kosztami związanymi z poprawkami.

Pytanie 15

Jakie będą wydatki na zadrukowanie 15 000 arkuszy przy użyciu maszyny drukarskiej, która ma wydajność 5 000 ark./h, jeżeli koszt roboczogodziny wynosi 300 zł?

A. 600 zł

B. 1 200 zł

C. 1 500 zł

D. 900 zł

Koszt zadrukowania 15 000 arkuszy na maszynie drukarskiej o wydajności 5 000 ark./h można obliczyć na podstawie czasu potrzebnego na wykonanie tego zadania oraz kosztu roboczogodziny. Pierwszym krokiem jest oszacowanie czasu drukowania: 15 000 arkuszy podzielone przez wydajność maszyny (5 000 ark./h) daje 3 godziny. Następnie mnożymy ten czas przez koszt roboczogodziny, który wynosi 300 zł. Wzór wygląda następująco: 3 godziny x 300 zł/godzina = 900 zł. Takie obliczenia są standardowym podejściem w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla rentowności projektu. Zrozumienie tych podstawowych zasad pozwala na dokładne oszacowanie kosztów związanych z produkcją druków, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania budżetem oraz planowania zasobów w drukarniach.

Pytanie 16

Jaki format koperty nadaje się do umieszczenia dyplomu A4 bez jego zginania?

A. B5

B. A4

C. A5

D. C4

Format koperty C4 jest idealny do zapakowania dokumentów formatu A4 bez konieczności ich składania. Wynika to z wymiarów kopert - format C4 ma wymiary 229 x 324 mm, co umożliwia swobodne umieszczenie w niej dokumentów A4 (210 x 297 mm) w pozycji poziomej. Dzięki temu rozwiązaniu, nie tylko zachowujemy estetykę dokumentu, ale również zapewniamy jego lepszą ochronę przed zagnieceniami i uszkodzeniami. W praktyce, stosowanie odpowiedniego formatu koperty jest kluczowe w kontekście profesjonalnej korespondencji, szczególnie w sytuacjach, gdy przesyłane dokumenty są ważne, jak dyplomy, certyfikaty czy umowy. W branży biurowej i w działaniach związanych z marketingiem, dbałość o detale, takie jak odpowiedni format koperty, odgrywa istotną rolę w budowaniu wizerunku firmy. Warto również pamiętać, że stosowanie standardowych formatów, takich jak A4 i C4, jest zgodne z międzynarodowymi normami ISO, co ułatwia współpracę między różnymi krajami i organizacjami.

Pytanie 17

Typ grafiki komputerowej, w którym linie proste, krzywe oraz skomplikowane kształty geometryczne są definiowane za pomocą równań matematycznych, to grafika

A. rastrowa i wektorowa

B. wektorowa i obiektowa

C. interaktywna i rastrowa

D. ruchoma i bitmapowa

Wybór odpowiedzi zawierających terminy takie jak 'ruchoma', 'bitmapowa', 'interakcyjna' i 'rastrowa' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych różnic pomiędzy typami grafiki komputerowej. Grafika rastrowa, na przykład, opiera się na matrycach pikseli, co oznacza, że podczas powiększania obrazu może wystąpić utrata jakości, co jest istotną wadą w kontekście projektowania, gdzie wymagana jest skalowalność. Z kolei grafika ruchoma odnosi się do animacji i filmów, które są z natury różne od statycznych obrazów wektorowych. Grafika interakcyjna, choć innowacyjna i szeroko stosowana w projektach internetowych i aplikacjach, nie jest terminem odnoszącym się do rodzaju grafiki w sensie technicznym, a bardziej do sposobu, w jaki użytkownicy wchodzą w interakcje z treściami wizualnymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie różnych klas grafik oraz brak zrozumienia ich zastosowań. W praktyce, istotne jest, aby rozróżniać te terminy, aby skutecznie wykorzystać odpowiednie narzędzia i techniki w zależności od wymagań projektu.

Pytanie 18

Wskaż rodzaj oryginału, którego reprodukcję przedstawiono na rysunku.

A. Diapozytyw, transparentny, jednotonalny.

B. Negatyw, transparentny, wielotonalny.

C. Diapozytyw, refleksyjny, wielotonalny.

D. Negatyw, refleksyjny, jednotonalny.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące różnic między rodzajami materiałów fotograficznych. Odpowiedzi, które sugerują diapozytyw, są niepoprawne, ponieważ diapozytywy, w przeciwieństwie do negatywów, ukazują obrazy pozytywowe i są używane w projektorach do wyświetlania gotowych zdjęć. Kluczowym błędem w myśleniu może być mylenie przezroczystości negatywu z pozytywu, co prowadzi do pomyłki w identyfikacji materiału. Dodatkowo, opisywanie negatywu jako jednotonalnego jest nieścisłe, ponieważ jednostronny materiał nie byłby w stanie uchwycić bogactwa detali i odcieni. Negatyw wielotonalny, z drugiej strony, jest zaprojektowany do rejestrowania szerokiej gamy tonów, co jest kluczowe przy późniejszej obróbce obrazu. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla poprawnej analizy materiałów fotograficznych oraz ich zastosowania w praktyce. Warto zwrócić uwagę na to, że negatywy nie tylko nie są jednolitymi tonami, ale również w praktyce mają zastosowanie w fotografii analogowej i cyfrowej, gdzie ich właściwości przetwarzania światła mają kluczowe znaczenie dla końcowego rezultatu wizualnego.

Pytanie 19

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 480,00 zł

B. 600,00 zł

C. 300,00 zł

D. 540,00 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego oszacowania liczby form potrzebnych do wydruku książki. Odpowiedzi takie jak 300,00 zł, 480,00 zł czy 540,00 zł sugerują, że można by pomyśleć, iż wykonanie mniejszej liczby form jest wystarczające, co jest niezgodne z rzeczywistością. Wydruk książki o objętości 160 stron formatu A5 wymaga zazwyczaj znacznej liczby form, co wynika z potrzeby wydrukowania każdej strony. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt jednostkowy formy może obejmować więcej stron, ale w przypadku druku oprawnych książek, każdy arkusz zazwyczaj wymaga oddzielnej formy. Ponadto, w branży poligraficznej powszechnie obowiązuje zasada, że każda strona musi być odpowiednio przygotowana i zadrukowana, co wymusza przygotowanie odpowiednich form. Doświadczenie w branży pokazuje, że pomijanie takich detali w kalkulacjach kosztów może prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków, co może wpływać na rentowność projektu. Ważne jest, aby dokładnie analizować potrzeby produkcyjne i stosować metodyki efektywności ekonomicznej w celu uzyskania dokładnych wyników oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. Właściwe podejście do kosztów produkcji nie tylko wpływa na sukces finansowy, ale także na jakość i terminowość realizacji zamówień w branży poligraficznej.

Pytanie 20

Nieprawidłowe ustawienie kątów rastra prowadzi do występowania na wydrukach zjawiska

A. zamazania

B. rozmazania

C. smożenia

D. mory

Smużenie odnosi się do rozmycia obrazu, które może wystąpić w wyniku złej jakości druku, użycia niewłaściwych atramentów lub problemów z ustawieniem głowic drukujących. Choć smużenie jest niepożądanym zjawiskiem w druku, nie jest związane z kątami rastrowania, lecz z innymi aspektami technologicznymi, takimi jak mechanika drukarki czy jakość podłoża. Rozmazanie to zjawisko, które może wystąpić w wyniku nadmiernego nałożenia atramentu lub błędów w procesie suszenia, co również nie ma bezpośredniego związku z ustawieniami kątów rastrowania. Zamazanie zazwyczaj wynika z niskiej rozdzielczości obrazu lub niewłaściwego skalowania, co może prowadzić do utraty detali, ale nie dotyczy problemu mory. Przyczyną błędnych odpowiedzi jest często mylenie różnych zjawisk związanych z jakością druku. Odpowiednie zrozumienie różnic między tymi terminami wymaga znajomości procesów druku i technologii, które wpływają na ostateczny efekt. Aby uniknąć tych błędów, warto zaznajomić się z zasadami jakości druku oraz przepisami technologicznymi, które szczegółowo opisują różne zjawiska oraz metody ich eliminacji.

Pytanie 21

W jakim celu stosuje się proof cyfrowy w przygotowywaniu publikacji?

A. Aby sprawdzić zgodność kolorystyczną przed drukiem

B. Aby obniżyć koszty produkcji

C. Aby zwiększyć rozdzielczość obrazu

D. Aby uzyskać większą liczbę odbitek

Proof cyfrowy to kluczowe narzędzie w procesie przygotowania do druku, które pozwala na weryfikację zgodności kolorystycznej materiału przed jego finalnym wydrukiem. Umożliwia to graficy i drukarzowi dokładne sprawdzenie, jak kolory na ekranie komputera będą wyglądały po wydrukowaniu. Dzięki temu można uniknąć kosztownych błędów, które mogą wyniknąć z różnic między kolorami na ekranie a tymi po wydruku. Proces zarządzania kolorami w proofingu cyfrowym jest oparty na profilach ICC, co pozwala na uzyskanie spójnych i przewidywalnych rezultatów w różnych urządzeniach drukujących. W praktyce proof cyfrowy staje się nieocenionym narzędziem w produkcji wysokiej jakości materiałów, gdzie precyzja kolorystyczna jest priorytetem, np. w reklamach, magazynach, czy opakowaniach produktów. Dzięki niemu klient oraz drukarnia mogą mieć pewność, że finalny produkt spełni oczekiwania estetyczne i techniczne, a proces produkcji będzie przebiegał sprawnie i bez nieprzewidzianych problemów.

Pytanie 22

Podczas obliczania wydatków na druk 1 000 egzemplarzy plakatów metodą offsetową, stwierdzono, że cena druku pojedynczego plakatu wynosi 5 zł. Jeśli liczba zamawianych egzemplarzy wzrośnie do 2 000, to koszt wyprodukowania jednego plakatu

A. zostanie niezmieniony

B. spadnie z powodu podziału kosztów formy drukowej oraz czasu pracy maszyny na większy nakład

C. wzrośnie

D. zmniejszy się z racji mniejszej liczby form drukowych

Wiesz, wiele osób może myśleć, że koszt jednostkowy się nie zmienia, ale to nie jest prawda. To błędne myślenie, które w zasadzie wynika z niepełnego zrozumienia, jak działają koszty w druku offsetowym. Koszty jednostkowe są mocno związane z tym, jak przebiega produkcja i jak efektywnie ją przeprowadzamy. Kiedy zwiększamy nakład, stałe koszty, takie jak forma drukowa i praca maszyny, dzielą się na więcej sztuk, przez co koszt jednostkowy maleje. Jak ktoś nie odróżnia kosztów formy od całkowitych wydatków produkcji, to łatwo może dojść do błędnych wniosków. Koszt formy nie jest jedyną rzeczą, na którą trzeba zwracać uwagę, bo czas maszyny i inne materiały też są ważne. Więc myślenie, że większy nakład jest droższy lub że nic się nie zmieni w kosztach jednostkowych, jest po prostu błędne. W branży druku jest tak, że większe zamówienia są zawsze bardziej opłacalne. No i podręczniki analizy kosztów są na pewno przydatne w planowaniu produkcji, bo to daje lepszą perspektywę na podejmowanie decyzji.

Pytanie 23

Dostosowywanie przestrzeni między wybranymi parami liter w danym kroju pisma lub jego wersji to

A. justowanie

B. interlinia

C. tracking

D. kerning

Wybrałeś odpowiedź, która dotyczy justowania, tracking'u czy interlinii, ale to nie jest to, co pytano o kerning. Justowanie to po prostu wyrównanie tekstu w kolumnie, co zmienia przestrzeń między wyrazami, a nie między literami. Jest to popularna technika w układzie tekstu, ale nie ma nic wspólnego z kerningiem. Z kolei tracking to bardziej ogólny termin, który mówi o regulacji odległości między wszystkimi znakami w bloku tekstu. Chociaż to może obejmować kerning, to nie jest jego głównym celem, a bardziej sposobem na dostosowywanie fraz lub akapitów. Interlinia dotyczy przestrzeni między wierszami tekstu i też nie ma związku z odległością między literami. Takie błędne odpowiedzi mogą wprowadzać zamieszanie w rozumieniu podstaw typografii. Jeśli zajmujesz się projektowaniem, warto znać te różnice, żeby lepiej komunikować się i robić rzeczy zgodne z dobrymi praktykami w typografii.

Pytanie 24

W magazynie drukarni znajduje się 70 kg papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 100 g/m². Ile arkuszy formatu B1 posiada drukarnia?

A. 1 400 arkuszy

B. 1 200 arkuszy

C. 1 600 arkuszy

D. 1 000 arkuszy

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z błędnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia zasady dotyczącej przeliczeń masy i powierzchni papieru. Na przykład odpowiedzi sugerujące 1 200 lub 1 400 arkuszy mogą wynikać z błędnego oszacowania masy pojedynczego arkusza. Jeśli ktoś pomyliłby gramaturę lub powierzchnię arkusza, mogłoby to prowadzić do znacznie większej liczby obliczonych arkuszy. Dodatkowo, zrozumienie jednostek masy i powierzchni jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przeliczenie z gramów na kilogramy lub pomylenie jednostek m² i g/m² może skutkować znacznymi różnicami w wyniku. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, należy stosować podejście systematyczne przy obliczeniach oraz dokładnie weryfikować każdą wartość. W branży poligraficznej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, błędne obliczenia mogą prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz opóźnień w realizacji zleceń. Zrozumienie zasad obliczeń i jednostek miary jest zatem fundamentem dla każdego, kto pracuje w tej dziedzinie.

Pytanie 25

Ile składek jest potrzebnych do stworzenia 32-stronicowej broszury w formacie A5, biorąc pod uwagę, że została ona wydrukowana na arkuszach w formacie A2?

A. Z 2 składek

B. Z 4 składek

C. Z 3 składek

D. Z 1 składki

Odpowiedzi, które sugerują użycie 1, 3 lub 4 składek, opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu procesu składania i formatowania papieru. Odpowiedź "Z 1 składki" ignoruje fakt, że jedna składka z arkusza A2 dostarcza jedynie 16 stron formatu A5, co nie wystarcza do skompletowania 32 stron. Użycie zaledwie jednej składki wymagałoby znacznego zredukowania liczby stron, co jest niezgodne z danymi zawartymi w pytaniu. Odpowiedź sugerująca 3 składki również nie jest zgodna z rozsądkiem, ponieważ z 3 składek A2 można uzyskać 48 stron, co przekracza wymaganą liczbę stron. Warto zauważyć, że przy obliczeniach dotyczących formatu A2, każda składka zwiększa liczbę stron, a nie jest to proces liniowy. Co więcej, odpowiedź "Z 4 składek" również jest błędna, ponieważ sugeruje, że potrzebujemy zbyt wielu składek, co nie odpowiada rzeczywistej liczbie stron wymaganej do broszury. W branży drukarskiej kluczowe jest zrozumienie możliwości papieru i efektywnego przygotowania materiałów do druku, aby uniknąć marnotrawstwa i zwiększyć efektywność produkcji.

Pytanie 26

Jaką liczbę arkuszy trzeba uwzględnić jako 6% zapasu technologicznego, jeśli wiadomo, że do wydrukowania nakładu potrzebne jest 6 000 arkuszy?

A. 240 sztuk

B. 320 sztuk

C. 360 sztuk

D. 180 sztuk

Aby obliczyć naddatek technologiczny w wysokości 6% na wydrukowanie nakładu wynoszącego 6000 arkuszy, zastosujemy prostą formułę matematyczną. Należy najpierw obliczyć 6% z liczby 6000, co daje nam 360 arkuszy (6000 * 0,06 = 360). Naddatek technologiczny jest kluczowym elementem w procesie drukowania, ponieważ obejmuje straty materiałowe oraz ewentualne błędy w produkcji. W praktyce, zawsze należy uwzględniać taki naddatek, aby zapewnić, że końcowy nakład będzie kompletny, a także aby zminimalizować ryzyko braku wystarczającej ilości materiału. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest dodawanie naddatków do różnych procesów, takich jak cięcie czy sortowanie, aby mieć pewność, że nawet w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, posiadamy wystarczającą ilość materiałów. Dlatego zaplanowanie i obliczenie naddatku technologicznego jest fundamentalne dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.

Pytanie 27

Przydzielanie użytków na arkuszu to czynność charakterystyczna dla programu

A. Puzzle Flow Organizer

B. Microsoft World

C. Adobe Acrobat

D. Adobe Media Encoder

Odpowiedzi wskazujące na inne programy, takie jak Adobe Media Encoder, Microsoft Word czy Adobe Acrobat, są błędne ze względu na ich różne funkcjonalności i obszary zastosowania. Adobe Media Encoder jest narzędziem do kodowania i konwersji wideo, co oznacza, że jego zastosowanie koncentruje się na przygotowaniu filmów do publikacji, a nie na rozmieszczaniu użytków na arkuszu. Microsoft Word jest edytorem tekstu, który służy głównie do tworzenia dokumentów, a jego możliwości w zakresie organizacji elementów typowych dla arkuszy są ograniczone w porównaniu z oprogramowaniem przeznaczonym specjalnie do tego celu. Z kolei Adobe Acrobat jest programem do przeglądania i edytowania plików PDF, który również nie oferuje funkcji rozmieszczania użytków na arkuszu w takim stopniu jak Puzzle Flow Organizer. Często dochodzi do mylnych przekonań o wszechstronności tych programów, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w kontekście narzędzi do zarządzania projektami. Ważne jest, aby użytkownicy rozumieli specyfikę i przeznaczenie poszczególnych narzędzi, aby efektywnie je wykorzystywać w praktyce zawodowej.

Pytanie 28

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 4 h

B. 8 h

C. 5 h

D. 6 h

Obliczanie, ile czasu zajmie zrobienie 40 000 odbitek czterokolorowych na maszynie dwukolorowej, jest całkiem proste. Maszyna ma wydajność 4 000 odbitek na godzinę, więc żeby wyprodukować 40 000 odbitek, dzielimy 40 000 przez 4 000 i wychodzi 10 godzin. Jednak pamiętajmy, że maszyna dwukolorowa w rzeczywistości produkuje tylko połowę tego, co jednokolorowa w tym samym czasie. Dlatego, jakbyśmy podzielili to przez 2, to wychodzi, że tak naprawdę potrzebujemy 5 godzin na cały proces. Takie obliczenia są mega ważne w poligrafii, bo pozwalają lepiej planować czas produkcji i koszty. W praktyce, ogarnianie wydajności maszyn to klucz w optymalizacji druku.

Pytanie 29

Czerwone przecinające się linie na zdjęciu pokazują sposób kadrowania obrazu cyfrowego z zastosowaniem reguły

A. trójkąta.

B. złotej spirali.

C. trójpodziału.

D. przekątnej.

Reguła trójpodziału jest jedną z fundamentalnych zasad kompozycji w fotografii i sztukach wizualnych. Przecinające się czerwone linie na zdjęciu pokazują, jak obraz jest podzielony na trzy równe części zarówno w poziomie, jak i w pionie. To podejście pomaga w tworzeniu harmonijnych i zrównoważonych kompozycji, ponieważ kluczowe elementy obrazu powinny być umieszczane wzdłuż tych linii lub w ich przecięciach. Użycie reguły trójpodziału przyczynia się do wzrostu dynamiki wizualnej i przyciągania uwagi widza, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej, krajobrazowej i reklamowej. Przykład wykorzystania tej zasady można zaobserwować w wielu klasycznych dziełach sztuki oraz w nowoczesnych projektach fotograficznych, gdzie umieszczenie postaci lub istotnych elementów w odpowiednich miejscach prowadzi do bardziej efektywnego wyrażenia zamierzonego przekazu. Warto również zauważyć, że reguła ta jest szeroko stosowana w grafice komputerowej, projektowaniu stron internetowych oraz w reklamie, co czyni ją uniwersalnym narzędziem dla każdego, kto pracuje z obrazem.

Pytanie 30

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Papier offsetowy 60 g/m2

B. Papier samoprzylepny 120 g/m

C. Karton lity 450 g/m2

D. Karton powlekany 280 g/m2

Karton powlekany 280 g/m2 jest najlepszym wyborem do produkcji kart lojalnościowych ze względu na swoje właściwości fizyczne i estetyczne. Ten typ podłoża charakteryzuje się wysoką gramaturą, co zapewnia wytrzymałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku produktów, które są często używane i noszone w portfelach. Powłoka zastosowana na kartonie może dodatkowo zwiększać jego odporność na wilgoć oraz zabrudzenia, co sprawia, że karty lojalnościowe zachowują atrakcyjny wygląd przez dłuższy czas. Ponadto, karton powlekany doskonale współpracuje z technikami druku, takimi jak offset czy cyfrowy, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z wyrazistymi kolorami i detalami. W praktyce, wiele firm korzysta z kartonów powlekanych do produkcji kart lojalnościowych, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które dotyczą jakości druku. Karty wykonane z tego materiału mogą być również łatwo laminowane, co dodaje im dodatkowej warstwy ochrony i elegancji.

Pytanie 31

Jaką liczbę separacji barwnych należy przygotować do wykonania form drukowych w technologii offsetowej dla druku o kolorystyce 4+2?

A. 2 separacje

B. 8 separacji

C. 4 separacje

D. 6 separacji

Odpowiedź 6 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym o kolorystyce 4+2 mamy do czynienia z drukowaniem w pełnym kolorze oraz dodatkowymi kolorami specjalnymi. Standardowe kolory w druku offsetowym to CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które odpowiadają za uzyskanie szerokiej gamy kolorów. W przypadku kolorystyki 4+2, oznacza to, że oprócz tych czterech podstawowych farb, przygotowujemy także dwie dodatkowe separacje, które mogą być użyte do zwiększenia zakresu kolorów, takich jak kolory Pantone lub inne odcienie, które są kluczowe dla ostatecznego efektu wizualnego. Tego typu podejście jest powszechnie stosowane w projektach wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, co zapewnia większą atrakcyjność graficzną i zgodność z wymaganiami klientów. W praktyce oznacza to dodatkowe etapy w procesie produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych oraz dobór odpowiednich farb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku.

Pytanie 32

Jak uzyskać zielony kolor na wydruku w przestrzeni kolorów CMYK poprzez odpowiednie proporcje składników?

A. CiY

B. CiM

C. M i Y

D. MiK

Zielony kolor w systemie CMYK dostajemy mieszając odpowiednie ilości Cyan (Ci) oraz Yellow (Y). Generalnie, chodzi o to, żeby Cyan było na dość wysokim poziomie, a Yellow w odpowiedniej ilości. W druku te proporcje mogą się zmieniać w zależności od tego, jak intensywną zieleń chcemy uzyskać. Ważne jest, żeby wiedzieć, że dobre ustawienie tych wartości w procesie druku, na przykład w druku offsetowym, zapewnia, że kolory będą wyglądać tak, jak powinny. Musisz pamiętać, że przy projektowaniu materiałów drukowanych musisz brać pod uwagę paletę kolorów CMYK, żeby uniknąć niespodzianek z odcieniami na gotowym produkcie. Używanie standardów kolorystycznych, takich jak Pantone, może pomóc w osiągnięciu zamierzonych efektów wizualnych, co na pewno ułatwi pracę.

Pytanie 33

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. nakład i kolorystyka produktu

B. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap

C. liczba łamów oraz cena form drukarskich

D. liniatura rastra oraz liczba złamów

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że nie wszystkie z nich uwzględniają kluczowe czynniki decydujące o kosztach druku. Pierwsza koncepcja, która odnosi się do ilości łamów i kosztu form drukowych, nie uwzględnia istotnych aspektów, takich jak nakład i kolorystyka. Koszt form w rzeczywistości ma znaczenie, ale wpływa na niego przede wszystkim liczba wydruków. W przypadku niskonakładowych zleceń, koszt jednostkowy formy może być znacząco wyższy, co nie koresponduje z zasadą efektywności kosztowej. Odpowiedź dotycząca liniatury rastra i ilości złamów również nie oddaje pełnego obrazu sytuacji. Liniatura rastra ma istotne znaczenie dla jakości obrazu, jednak nie jest bezpośrednim wskaźnikiem kosztów, a bardziej technicznym parametrem wydruku. Z kolei ilość złamów wpływa na format i układ publikacji, co może mieć znaczenie w kontekście kosztów, ale nie jest to główny czynnik decydujący. Ostatnia propozycja, dotycząca jakości form drukowych i rozdzielczości bitmap, także nie przywiązuje wystarczającej wagi do kwestii kosztów nakładu i wyboru kolorystyki. Wysoka jakość form i odpowiednia rozdzielczość są kluczowe dla uzyskania dobrego efektu wizualnego, ale to nakład i typ druku, czy jest to druk 1- czy 4-kolorowy, mają bezpośredni wpływ na koszty. Typowe błędy myślowe w tym kontekście polegają na nadmiernym skupieniu się na aspektach technicznych druku, które mają mniejsze znaczenie w porównaniu do ekonomicznych i produkcyjnych uwarunkowań, co prowadzi do mylnego wniosku o czynnikach kosztotwórczych.

Pytanie 34

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 2 h

B. 10 h

C. 3 h

D. 5 h

Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 35

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Wzrośnie

B. Spadnie

C. Nie można tego przewidzieć

D. Nie ulegnie zmianie

Istnieją różne błędne wyobrażenia dotyczące wpływu wielkości nakładu na koszt jednostkowy druku offsetowego. Niektóre z nich sugerują, że koszt jednostkowy może wzrosnąć lub pozostać bez zmian, co jest niezgodne z zasadami ekonomii skali w produkcji. Zwiększenie nakładu powoduje, że koszty stałe, takie jak przygotowanie klisz czy uruchomienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydruków, co automatycznie obniża koszt jednostkowy. Sugerowanie, że koszt jednostkowy pozostanie bez zmian, ignoruje fakt, że koszty zmienne, takie jak materiały czy czas pracy, również są bardziej efektywnie zarządzane przy dużych nakładach. Warto też zauważyć, że błędne przekonanie o wzroście kosztów jednostkowych może wynikać z niepełnej analizy kosztów związanych z produkcją. W praktyce, branża drukarska korzysta z różnych technik i strategii optymalizacji kosztów, co czyni druk offsetowy jedną z najbardziej opłacalnych metod przy większych nakładach. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w zakresie produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 36

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. OCR

B. CtF

C. RIP

D. CtP

W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.

Pytanie 37

W trakcie przygotowania materiałów do druku offsetowego tworzy się elementy w kolorze

A. czarnego

B. żółtego

C. purpurowego

D. niebieskozielonego

Wybrałeś czarny kolor, co jest super, bo w druku offsetowym czarny (oznaczany jako K w CMYK) jest naprawdę ważny. Bez czerni, trudno byłoby uzyskać fajny kontrast i szczegóły w druku. To dlatego, że druk offsetowy opiera się na czterech kolorach: cyjanie, magencie, żółtym i czarnym. Czarny to ten kolor, który nadaje wyrazistość liniom i sprawia, że tło wygląda bardziej intensywnie. W praktyce najczęściej używa się go do druku tekstów i różnych grafik, więc jest nie do przecenienia w procesie przygotowania do druku. Warto też wiedzieć, że czarny kolor często łączy się z innymi kolorami, co pozwala nam uzyskać szeroką paletę barw, co jest zgodne z zasadami kolorystycznymi. Dobre praktyki w druku podpowiadają, żeby czarny był bazą, bo to naprawdę podnosi jakość finalnego produktu.

Pytanie 38

W programie Adobe Illustrator, aby dostosować oświetlenie pomiędzy dwiema sąsiadującymi literami w tekście, należy skorzystać z funkcji dostępnej w panelu

A. symbole

B. typografia

C. tabulatory

D. akapit

Wybór opcji 'tabulatory' jest nietrafiony, ponieważ tabulatory w Adobe Illustrator służą głównie do precyzyjnego ustawiania tekstu w poziomie, a nie do modyfikacji jego wyglądu w kontekście oświetlenia czy efektów wizualnych. Tabulatory pomagają w organizacji tekstu w kolumnach lub w równych odstępach, co jest przydatne w przypadku tworzenia tabel czy zestawień danych, lecz nie wpływają na estetyczny odbiór znaków. Skupienie się na tabulatorach w kontekście oświetlenia może prowadzić do błędnych wniosków o tym, jak uzyskać zamierzony efekt wizualny. Wybór opcji 'symbole' również jest mylący; symbole w Illustratorze są używane do wielokrotnego użycia elementów graficznych, co ma sens w kontekście oszczędności czasu i zasobów, ale nie mają one zastosowania w kontekście edycji tekstu czy modyfikacji efektów typograficznych. Warto pamiętać, że symbole to bardziej narzędzie do zarządzania grafiką niż typografią. Natomiast opcja 'akapit' dotyczy formatowania bloków tekstowych, takich jak wyrównanie, odstępy czy interlinia, co również nie ma bezpośredniego wpływu na ustawianie światła pomiędzy znakami. Niezrozumienie różnicy między tymi funkcjami może prowadzić do frustracji, gdy narzędzia nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych paneli ma swoje specyficzne zastosowania, które należy stosować w odpowiednich kontekstach, aby efektywnie pracować z tekstem w Adobe Illustrator.

Pytanie 39

Które z wymienionych materiałów jest najbardziej odpowiednie do druku pełnokolorowego foldera reklamowego dwustronnie?

A. Papier jednostronnie powlekany o gramaturze 70 g/m2

B. Tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2

C. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 170 g/m2

D. Tektura jednostronnie powlekana o gramaturze 300 g/m2

Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 170 g/m2 to idealny wybór do wydrukowania pełnokolorowego dwustronnego foldera reklamowego ze względu na swoje właściwości. Powleczenie papieru z obu stron zapewnia doskonałą jakość druku, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych, które mają przyciągać uwagę i przekonywać do oferty. Gramatura 170 g/m2 gwarantuje odpowiednią sztywność, co sprawia, że foldery nie są zbyt cienkie i łatwo się je trzyma, ale również nie są zbyt grube, co mogłoby utrudniać ich składanie. Użycie papieru dwustronnie powlekanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie jakość druku i prezentacja graficzna są kluczowe dla efektywności materiałów marketingowych. Przykładowo, wiele firm zajmujących się druku reklamowego zaleca ten typ papieru dla broszur i ulotek, ponieważ wydruki na takim podłożu mają intensywne kolory, co zwiększa ich estetykę oraz wpływ na odbiorcę. Dodatkowo, dwustronne powlekanie minimalizuje wchłanianie tuszu, co również poprawia ostateczny rezultat wizualny, a tym samym wpływa na postrzeganą jakość produktu.

Pytanie 40

Aby zrealizować zamówienie, konieczne jest kupno 152 kg papieru. Cena za 1 kg papieru wynosi 4 zł netto. Jaka będzie całkowita cena papieru, uwzględniając dodatkowo 23% VAT?

A. 923,84 zł

B. 747,84 zł

C. 608,84 zł

D. 856,84 zł

Poprawna odpowiedź wynika z dokładnych obliczeń związanych z kosztami zakupu papieru oraz naliczaniem VAT. Aby obliczyć całkowity koszt zakupu 152 kg papieru, najpierw należy obliczyć koszt netto, który wynosi: 152 kg * 4 zł/kg = 608 zł. Następnie, należy dodać do tej kwoty 23% VAT. Obliczamy VAT: 608 zł * 0,23 = 139,84 zł. Teraz dodajemy VAT do kosztu netto: 608 zł + 139,84 zł = 747,84 zł. W praktyce, znajomość tych obliczeń jest kluczowa w przemyśle, gdzie często dokonuje się zakupów materiałów. Wiedza ta pomaga w precyzyjnym budżetowaniu i planowaniu finansowym. Ponadto, zgodnie z zasadami dobrych praktyk w zarządzaniu finansami, każda transakcja powinna być dokładnie analizowana, aby zapewnić maksymalną efektywność kosztową.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej