Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 30 sierpnia 2025 20:31
  • Data zakończenia: 30 sierpnia 2025 20:53

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Serowy budyń powinien być serwowany

A. w szklanym naczyniu.
B. na talerzyku deserowym.
C. w pucharku.
D. w kompotierce.
Budyń z sera, serwowany na talerzyku deserowym, jest odpowiednio eksponowany i łatwy do spożycia. Talerzyk deserowy, będący standardowym naczyniem w gastronomii, zapewnia odpowiednią prezentację oraz ułatwia podawanie niewielkich porcji deserów. Zastosowanie talerzyka pozwala gościom na wygodne korzystanie z widelca lub łyżki, a także na estetyczne podanie, co jest kluczowe w kontekście doświadczania smaku i wizualnej atrakcyjności potrawy. Warto również zauważyć, że talerzyki deserowe często charakteryzują się mniejszą średnicą, co sprawia, że potrawa wygląda na bardziej ekskluzywną. W kontekście serwowania budyniu z sera, ważne jest również, aby naczynie było odpowiednie pod względem temperatury, aby budyń nie wystygł za szybko. Stosując talerzyk deserowy, podkreślamy estetykę potrawy, co jest zgodne z zasadami sztuki kulinarnej oraz dobrymi praktykami gastronomicznymi.
Pytanie 2

Wskaż właściwą metodę serwowania kawy po turecku?

A. Mieszaną w shakerze kawę z ginem wlewa się do szklanek i ozdabia bitą śmietaną
B. Schłodzoną kawę wlewa się do wysokich szklanek i podaje ze słomką do picia
C. Przed gościem stawia się kawę zaparzoną w szklance oraz śmietankę w dzbanuszku
D. Zaparzoną w tygielku kawę serwuje się z filiżanką oraz szklanką zimnej wody
Podawanie kawy w shakerze z dodatkiem ginu oraz dekorowanie jej bitą śmietaną to technika, która całkowicie odbiega od tradycyjnego sposobu serwowania kawy po turecku. Wprowadzenie alkoholu, jak gin, zmienia charakter napoju, co sprawia, że przestaje on być klasyczną kawą po turecku, a staje się bardziej koktajlem, co jest zupełnie inną kategorią napojów. W przypadku oziębionej kawy podawanej w wysokich szklankach i z wykorzystaniem słomki, należy zauważyć, że klasyczna kawa po turecku serwowana jest w małych filiżankach, co ma na celu skupienie uwagi na mocnym smaku i aromacie kawy, a nie na jej schłodzeniu. Zimna woda w szklance to istotny element tradycji, który dopełnia doznania smakowe. Przedstawienie kawy w szklance z osobno podaną śmietanką zakłóca autentyczność przygotowania kawy, ponieważ tradycyjna kawa po turecku powinna być podawana jako całość, co podkreśla jej bogactwo smaku. Błędem jest również pomijanie tradycyjnego aspektu parzenia kawy, który w kulturach, gdzie kawa po turecku jest popularna, jest rytuałem i przyjemnością. Warto zwrócić uwagę, że takie nieprawidłowe techniki mogą prowadzić do niezrozumienia prawdziwej wartości tej tradycji kulinarnej oraz mogą wpływać na postrzeganie jakości oferowanych napojów.
Pytanie 3

Przy przygotowywaniu kotleta de volaille, należy go obtoczyć w panierce

A. w grzankach
B. jednokrotnie
C. podwójnie
D. w cieście
Panierowanie kotleta de volaille podwójnie jest kluczowym krokiem, który wpływa na jego smak, teksturę i soczystość. Proces ten polega na obtoczeniu kotleta najpierw w mące, następnie w roztrzepanym jajku, a na końcu w bułce tartej. Dwuetapowe panierowanie tworzy grubszą warstwę, która nie tylko chroni mięso przed wysychaniem podczas smażenia, ale także zapewnia chrupiącą i złocistą skórkę. Przykładowo, w restauracjach oraz podczas profesjonalnych kursów kulinarnych, taka technika jest standardem, ponieważ pozwala na uzyskanie optymalnej konsystencji oraz estetyki potrawy. Ważne jest, aby każdy etap panierowania był dokładnie wykonany, ponieważ to ma wpływ na końcowy rezultat. Kiedy kotlet jest poddany podwójnemu panierowaniu, łatwiej jest osiągnąć pożądany efekt smakowy i wizualny, co jest niezwykle istotne w kontekście gastronomii klasycznej.
Pytanie 4

Kluczową normą, która obowiązuje w branży gastronomicznej, jest

A. procedura
B. norma surowcowa
C. receptura
D. metoda przygotowania
Receptura stanowi fundament produkcji gastronomicznej, ponieważ określa dokładne proporcje i rodzaje składników, które są niezbędne do przyrządzenia danego potrawy. Dzięki recepturze możliwe jest uzyskanie powtarzalności oraz spójności w smaku i jakości posiłków, co jest kluczowe w gastronomii, gdzie zadowolenie klienta jest priorytetem. Receptura zawiera nie tylko składniki, ale także sposób ich przygotowania, co pozwala na efektywne i właściwe wykonanie potrawy. Przykładowo, w profesjonalnych kuchniach restauracyjnych, stosowanie receptur oparte na standardowych przepisach gastronomicznych pozwala na zarządzanie kosztami, kontrolę jakości oraz zachowanie bezpieczeństwa żywności. Przestrzeganie receptur jest także zgodne z normami HACCP, które wymuszają systematyczne podejście do jakości i bezpieczeństwa żywności. W praktyce, każda pozycja w menu powinna być poparta szczegółową recepturą, co pozwala na skalowanie produkcji i zapewnienie wysokiej jakości serwowanych dań.
Pytanie 5

W zakładzie gastronomicznym magazyny żywności powinny być wyposażone

A. w komory chłodnicze i zamrażalnicze
B. w stoły chłodnicze i mroźnicze
C. w witryny chłodnicze
D. w schładziarki szokowe
Komory chłodnicze i zamrażalnicze są kluczowymi elementami wyposażenia magazynów środków spożywczych w zakładach gastronomicznych, ponieważ zapewniają odpowiednie warunki przechowywania produktów spożywczych. Prawidłowe przechowywanie żywności jest istotne dla zachowania jej świeżości oraz jakości, co bezpośrednio wpływa na bezpieczeństwo żywności. Komory chłodnicze służą do przechowywania produktów wymagających niskiej temperatury, takich jak mięsa, ryby, nabiał i warzywa. Z kolei komory zamrażalnicze umożliwiają długoterminowe przechowywanie żywności poprzez jej zamrażanie, co pozwala na zachowanie wartości odżywczych oraz ograniczenie rozwoju mikroorganizmów. Standardy HACCP i normy sanitarno-epidemiologiczne wymuszają na gastronomach odpowiednie procedury przechowywania żywności, co czyni komory chłodnicze i zamrażalnicze niezbędnym wyposażeniem każdej kuchni profesjonalnej. Przykładem ich zastosowania może być restauracja, która w regularnych odstępach czasu przyjmuje dostawy świeżych produktów, a ich przemieszczanie i przechowywanie w odpowiednich warunkach jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości serwowanych potraw.
Pytanie 6

Jakiego składnika należy użyć do przygotowania sosu szodonowego?

A. Czerwone wino
B. Wytrawne białe wino
C. Karmel
D. Winny ocet
Wino białe wytrawne jest właściwym składnikiem do przygotowania sosu szodonowego, ponieważ jego kwasowość i aromaty nadają sosowi charakterystyczny smak. Sos szodonowy, znany również jako sos do sałatek, często wykorzystuje się w kuchni francuskiej i innych europejskich tradycjach kulinarnych. Wino białe wytrawne, zazwyczaj o nutach cytrusowych i ziołowych, doskonale współgra z oliwą z oliwek oraz innymi składnikami, co pozwala na uzyskanie harmonijnego smaku. Warto zaznaczyć, że wybór wina powinien być zgodny z zasadami harmonizacji smaków, a białe wina zazwyczaj są bardziej pożądane w połączeniach z lekkimi potrawami, takimi jak sałatki czy ryby. Dobre praktyki kulinarne zalecają także użycie win wysokiej jakości, aby uniknąć nadmiernej kwasowości lub gorzkiego posmaku, co może wpłynąć na końcowy efekt potrawy.
Pytanie 7

Jakie mięso wykorzystuje się do przygotowania befsztyku po angielsku?

A. z combru
B. z rostbefu
C. z mostka cielęcego
D. z polędwicy wołowej
Befsztyk, to popularne danie, ale wybór odpowiedniego mięsa jest mega ważny, żeby wyszedł dobrze. Mostek cielęcy, rostbef i combr to nie są najlepsze opcje. Mostek cielęcy może i jest smaczny, ale jest dość tłusty i ma dużo tkanki łącznej, co sprawia, że befsztyk bywa twardszy. Rostbef, chociaż znany, może być trudny do właściwego zrobienia w formie smażonej, żeby był kruchy. Combr, który pochodzi z karku, też nie jest idealny do befsztyków, bo często bywa twardszy i mniej soczysty. Często ludzie wybierają mięso, które nie nadaje się do szybkiego smażenia, co prowadzi do rozczarowań. Kluczowe jest, żeby znać różnice między rodzajami mięsa i ich właściwościami, bo to pomaga w gotowaniu. W gastronomii ważne jest, żeby trzymać się standardów jakości mięsa i metod przygotowania, bo to naprawdę wpływa na smak i doznania kulinarne.
Pytanie 8

Zbilansowane śniadanie dla uczniów w wieku szkolnym powinno zawierać

A. jogurt owocowy, pączka, batonika
B. jogurt, kanapkę z wędliną, rzodkiewkę
C. kawę zbożową, bułkę, ser z miodem
D. herbatę, bułkę drożdżową, jabłko
Pełnowartościowe śniadanie dla młodzieży powinno dostarczać niezbędnych składników odżywczych, które wspierają rozwój fizyczny i umysłowy. Wybór jogurtu jako bazy posiłku zapewnia źródło białka, wapnia oraz probiotyków, które są korzystne dla zdrowia układu pokarmowego. Kanapka z wędliną dostarcza białka oraz żelaza, a dodatek rzodkiewki wprowadza do diety błonnik oraz witaminy, co wspomaga procesy metaboliczne. Takie połączenie składników sprzyja zaspokajaniu potrzeb energetycznych młodego organizmu, co jest szczególnie istotne w okresie intensywnego wzrostu i nauki. Przykładowo, dzieci i młodzież, które spożywają zrównoważone śniadania, osiągają lepsze wyniki w nauce oraz lepiej radzą sobie z koncentracją. Warto również podkreślić, że zgodnie z zaleceniami instytucji zdrowotnych, takie śniadanie powinno być regularnym elementem diety, co wpływa pozytywnie na zdrowie i samopoczucie.
Pytanie 9

Biologiczne zmiany, które zachodzą podczas przechowywania żywności, obejmują

A. oddzielanie się ketchupu
B. jełczenie tłuszczu
C. stwardnienie pieczywa
D. kiełkowanie ziemniaków
Rozwarstwianie się ketchupu, czerstwienie pieczywa oraz jełczenie smalcu to procesy, które chociaż mogą występować podczas przechowywania żywności, nie są klasyfikowane jako zmiany biologiczne. Rozwarstwianie ketchupu jest wynikiem fizycznych interakcji między składnikami, gdzie ciecz oddziela się od gęstszych cząstek, co wynika z procesów fizykochemicznych, a nie biologicznych. Z kolei czerstwienie pieczywa to proces utleniania i utraty wilgoci, co prowadzi do zmiany tekstury i smaku, związany głównie z fizjologią skrobi w odpowiedzi na warunki przechowywania. Jełczenie smalcu to fenomen chemiczny, związany z utlenieniem tłuszczów, które powoduje nieprzyjemny zapach i smak, spowodowany działaniem enzymów oraz mikroorganizmów. Żaden z tych procesów nie jest związany z rozwojem organizmów żywych, co czyni je nieodpowiednimi przykładami biologicznych zmian zachodzących w żywności. Warto zrozumieć, że zmiany biologiczne dotyczą przede wszystkim aktywności żywych organizmów, jak bakterie czy grzyby, które mogą wpływać na jakość i bezpieczeństwo żywności. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie zasad przechowywania produktów spożywczych i monitorowanie ich stanu, aby zapobiegać niepożądanym procesom, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie konsumentów.
Pytanie 10

Wędliny powinny być przechowywane w pomieszczeniu chłodniczym, gdzie wilgotność względna powietrza wynosi od 70% do 80% oraz temperatura

A. od -7 °C do -5 °C
B. od -4 °C do -2 °C
C. od -1 °C do +1 °C
D. od +2 °C do +6 °C
Odpowiedzi wskazujące na temperatury poniżej 0 °C są nieodpowiednie dla przechowywania wędlin. W przypadku temperatur od -1 °C do +1 °C, istnieje ryzyko, że produkty nie będą odpowiednio konserwowane, co może prowadzić do ich uszkodzenia i utraty jakości. W temperaturach poniżej zera, takich jak -4 °C do -2 °C czy -7 °C do -5 °C, wędliny mogą zamarzać, co negatywnie wpływa na ich teksturę oraz walory smakowe. Zamarzanie powoduje uszkodzenie struktury komórkowej mięsa, co skutkuje utratą soczystości i zmiany w smaku po rozmrożeniu. Ponadto, w przypadku przechowywania w temperaturach poniżej zera, mogą pojawić się problemy z bezpieczeństwem żywności; niektóre bakterie mogą przetrwać w takich warunkach i po rozmrożeniu mogą się ponownie namnażać. Takie pomyłki często wynikają z braku zrozumienia, jak ważna jest kontrola temperatury w przechowywaniu produktów spożywczych. Utrzymywanie wędlin w niewłaściwych warunkach może prowadzić do ich psucia się i zwiększenia ryzyka zatruć pokarmowych, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia publicznego.
Pytanie 11

Do grupy warzyw owocowych zalicza się:

A. pomidory, ogórki, cukinię
B. buraki, fasolę, rzeżuchę
C. sałatę, szczypiorek, cykorię
D. kalafior, brokuły, kapustę
Odpowiedź wskazująca na pomidory, ogórki i cukinię jako warzywa owocowe jest poprawna ze względu na definicję warzyw owocowych, które są technicznie rzecz biorąc owocami roślin jadalnych, ale z uwagi na ich kulinarne zastosowania traktowane są jako warzywa. Warzywa owocowe to te, które rozwijają się z kwiatów roślin i zawierają nasiona, co oznacza, że w tej kategorii znajdują się pomidory, ogórki i cukinie. Przykładowo, pomidory są kluczowym składnikiem wielu potraw, takich jak sosy, sałatki i zupy, a ich zastosowanie w kuchni jest niezwykle wszechstronne. Ogórki, często używane w sałatkach lub jako przekąski, są niskokaloryczne i bogate w wodę. Cukinia natomiast jest często wykorzystywana w daniach zapiekanych, grillowanych lub nawet jako alternatywa dla makaronu w diecie bezglutenowej. Znajomość klasyfikacji warzyw owocowych jest istotna w kontekście zdrowego odżywiania, diety roślinnej oraz planowania posiłków. Warto również zwrócić uwagę na ich wartości odżywcze i korzyści zdrowotne, tak jak bogactwo witaminy C w pomidorach czy błonnika w ogórkach.
Pytanie 12

Jaką kwotę trzeba zapłacić za 1 porcję pierogów z mięsem, gdy koszt surowców na 1 porcję wynosi 5,00 zł, marża wynosi 30%, a stawka VAT to 8%?

A. 5,35 zł
B. 7,02 zł
C. 3,67 zł
D. 9,99 zł
Żeby policzyć cenę gastronomiczną jednej porcji pierogów z mięsem, trzeba zwrócić uwagę na kilka rzeczy. Po pierwsze, liczy się koszt surowców, marża i VAT. Koszt surowców na jedną porcję wynosi 5 zł. Marża to 30%, więc do kosztu dodajemy 30% z tych 5 zł, co wychodzi 1,50 zł. Potem dodajemy to do kosztu surowców: 5 zł + 1,50 zł daje nam 6,50 zł. Następnie trzeba policzyć podatek VAT, który w Polsce dla usług gastronomicznych wynosi 8%. Więc VAT z kwoty 6,50 zł to 0,52 zł. Na koniec dodajemy VAT do ceny netto, czyli 6,50 zł + 0,52 zł równa się 7,02 zł. Korzystając z tej metody, można uzyskać właściwą cenę sprzedaży, co jest naprawdę ważne dla rentowności lokalu gastronomicznego.
Pytanie 13

Jakie przyprawy są rekomendowane w diecie niskobiałkowej?

A. koperek oraz musztarda
B. cynamon oraz pieprz
C. wanilia oraz imbir
D. kminek i majeranek
Kminek i majeranek to naprawdę fajne przyprawy, zwłaszcza w diecie niskobiałkowej. Kminek jest super, bo pomaga w trawieniu i łagodzi różne dolegliwości żołądkowe, co może być mega ważne, gdy ograniczamy białko. A majeranek? On działa uspokajająco i wspiera układ pokarmowy, co też się przydaje. Można ich używać do zup, duszonych warzyw albo ryżu – są świetne, żeby dodać smaku, bez potrzeby zwiększania białka. Wiesz, w diecie niskobiałkowej trzeba być kreatywnym w kuchni, a takie przyprawy mogą naprawdę pomóc w zaspokojeniu naszych walorów smakowych. No i nie zapominaj, że kminek i majeranek mogą poprawić apetyt, co jest istotne, gdy trzymamy się restrykcyjnej diety. Warto pamiętać, że w dietach niskobiałkowych lepiej korzystać z naturalnych przypraw, bo wspierają nasze zdrowie i samopoczucie.
Pytanie 14

Skomponuj menu na angielskie przyjęcie bankietowe (stojące)?

A. Tymbaliki z mięsa drobiowego, bulion z kołdunami, deser owocowy z lodami
B. Barszcz czerwony z pasztecikami, galantyna z kurczaka, koreczki
C. Półmisek wędlin, pieczony indyk z frytkami, tort makowy
D. Pstrąg w galarecie, sałatka warzywna, koreczki, tartinki
Odpowiedzi, które wskazują na inne zestawienia potraw, nie spełniają wymogów dotyczących organizacji bankietu angielskiego i są nieodpowiednie z punktu widzenia kulinarnego. Barszcz czerwony z pasztecikami to danie, które kojarzy się raczej z tradycyjnym obiadem, a jego podanie w formie bankietowej jest niepraktyczne. Zwykle zupy serwuje się w filiżankach lub małych talerzykach, co nie jest komfortowe w kontekście stania. W przypadku drugiej odpowiedzi, pieczony indyk z frytkami, mimo że smakuje dobrze, jest daniem głównym, które lepiej sprawdzić w formie siedzącego obiadu, a nie na bankiecie stojącym, gdzie dominują lekkie przekąski. Tort makowy, chociaż może być deserem, nie jest idealnym wyborem dla bankietu, gdzie powinny dominować łatwe do zjedzenia i lekkie słodkości. W tym kontekście tymbaliki z drobiu oraz bulion z kołdunami również nie są odpowiednie, ponieważ bulion to zupa, która wymaga siedzenia przy stole, a nie jest komfortowa do spożywania w trakcie stania. Zrozumienie, że bankiet angielski rządzi się swoimi prawami, związanymi z serwowaniem potraw, które są praktyczne do spożycia w luźnej atmosferze, jest kluczowe dla prawidłowego doboru menu.
Pytanie 15

Jakie ryzyko może wynikać z jedzenia chleba ze pleśnią?

A. Zatrucie solaniną
B. Zatrucie pestycydami
C. Zatrucie mykotoksynami
D. Zatrucie akroleiną
Spożycie chleba porażonego pleśnią może prowadzić do zatrucia mykotoksynami, które są toksycznymi substancjami produkowanymi przez niektóre rodzaje pleśni, takie jak Aspergillus, Penicillium czy Fusarium. Mykotoksyny mogą powodować szereg poważnych problemów zdrowotnych, w tym uszkodzenia wątroby, nerek, a także obniżenie odporności organizmu. W przemyśle spożywczym istotne jest przestrzeganie standardów jakości, aby unikać kontaminacji produktów. Wiele krajów posiada regulacje dotyczące maksymalnych poziomów mykotoksyn w żywności, które mają na celu ochronę konsumentów. Przykładem może być unijna dyrektywa dotycząca mykotoksyn w paszach i żywności, która wymaga regularnych kontroli i testowania produktów w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko, ważne jest przechowywanie chleba w odpowiednich warunkach, unikanie wilgoci oraz monitorowanie daty przydatności do spożycia, co pozwala na wykrycie i eliminację potencjalnie niebezpiecznych produktów.
Pytanie 16

Wybierz rodzaje kasz, które nadają się do przygotowania w sypkiej formie, z zachowaniem odpowiednich zasad obróbki cieplnej oraz proporcji wody.

A. Kasza manna, pęczak
B. Kasza kukurydziana, ryż
C. Ryż, kasza manna
D. Ryż, kasza perłowa
W wyborze kasz do gotowania na sypko, ważne jest zrozumienie, że nie wszystkie kasze nadają się do tego celu z powodu różnicy w ich strukturze oraz sposobie obróbki cieplnej. Kasza manna, na przykład, jest bardzo drobno mielona i po ugotowaniu ma tendencję do tworzenia kleistej masy, co czyni ją nieodpowiednią do uzyskania sypkiej konsystencji. Typowe błędy związane z wyborem kaszy polegają na myleniu typów kasz i ich właściwości. Kasza kukurydziana ma specyficzną strukturę i wymaga więcej wody oraz dłuższego czasu gotowania, co również może prowadzić do kleistej konsystencji. Pęczak, z kolei, jest często przygotowywany na bardziej miękko, co sprawia, że także nie nadaje się do gotowania na sypko. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ błędny wybór kaszy może prowadzić do nieudanych potraw i frustracji w kuchni. Aby uniknąć takich sytuacji, warto zapoznać się z właściwymi proporcjami i technikami gotowania dla każdej z kasz, co pozwoli na uzyskanie pożądanych efektów kulinarnych. Dobre praktyki kulinarne sugerują również testowanie różnych kasz przed ich zastosowaniem w przepisach, co pozwala na lepsze dopasowanie do oczekiwanej konsystencji i smaku potrawy.
Pytanie 17

Najbardziej wartościowym źródłem żelaza pochodzenia roślinnego jest

A. olej rzepakowy
B. ogórek kiszony
C. kasza gryczana
D. kapusta biała
Kasza gryczana to naprawdę świetne źródło żelaza pochodzenia roślinnego. W 100 gramach suchej kaszy jest około 2,6 mg żelaza, co czyni ją względnie bogatym składnikiem, zwłaszcza w porównaniu do innych roślinnych produktów. Dodatkowo, zawiera bioflawonoidy, które mogą pomóc w lepszym wchłanianiu żelaza przez organizm. No i co ważne, jest wolna od glutenu, więc mogą ją jeść również osoby z celiakią. Warto włączać takie źródła żelaza jak kasza gryczana do codziennych posiłków, zwłaszcza dla wegetarian i osób mających problemy z niedoborem żelaza. Można ją dodać do sałatek, zup, a nawet jako bazę do innych potraw. Regularne jedzenie kaszy gryczanej może pomóc utrzymać zdrowy poziom żelaza w ciele, co jest istotne dla naszego układu krwionośnego.
Pytanie 18

Jakie danie jest rekomendowane w diecie łatwostrawnej?

A. sałatka z makreli oraz pieczywo razowe
B. naleśniki z bitą śmietaną i jabłkiem
C. pierś z indyka i brokuły gotowane na parze
D. kurczak pieczony z frytkami oraz sałatą
Pierś z indyka i brokuły gotowane na parze to doskonały wybór w diecie łatwo strawnej. Potrawa ta charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu oraz wysoką zawartością białka, co czyni ją idealną dla osób z problemami trawiennymi. Indyk jest mięsem, które jest łatwe do strawienia i bogate w białko oraz witaminy z grupy B, co wspiera metabolizm i ogólny stan zdrowia. Brokuły, gotowane na parze, zachowują swoje właściwości odżywcze, są źródłem błonnika, witamin C i K, a także minerałów, które pozytywnie wpływają na układ odpornościowy. Gotowanie na parze jest jedną z najlepszych metod przygotowywania warzyw, ponieważ minimalizuje straty wartości odżywczych. Dla uzyskania lepszego smaku i wartości odżywczych, warto dodać do potrawy przyprawy, takie jak świeży tymianek czy czosnek, które również wspomagają proces trawienia. W tym kontekście, przestrzeganie zasad diety łatwo strawnej poprzez wybór lekkich, zdrowych potraw, jest kluczowe dla utrzymania dobrego samopoczucia.
Pytanie 19

Botwinę powinno się serwować

A. z makaronem z naleśników
B. z jajkami na twardo
C. z faszerowanymi jajkami
D. z kluseczkami kładzionymi
Podawanie botwiny w połączeniu z jajami faszerowanymi może wydawać się interesującą alternatywą, lecz nie jest to tradycyjny sposób jej serwowania. Jaja faszerowane często podawane są w kontekście przystawek lub jako element stołu wielkanocnego, jednak ich smak i tekstura mogą przyćmić delikatny, ziemisty posmak botwiny. W klasycznej polskiej kuchni preferowane jest bardziej bezpośrednie połączenie, które akcentuje naturalny smak warzyw. Z kolei kluseczki kładzione, chociaż smaczne i popularne, mogą nie pasować do charakterystyki botwiny, która lepiej komponuje się z prostszymi dodatkami. Kluseczki z mąki mogą zmieniać strukturę dania, co w efekcie prowadzi do utraty oryginalnego smaku botwiny. Makaron z naleśników, mimo że może być ciekawym pomysłem, również nie jest optymalnym połączeniem. Naleśniki są zazwyczaj bardziej słodkie i miękkie, co nie współgra z wyrazistym smakiem botwiny. Ostatecznie, przy doborze dodatków do botwiny, warto kierować się jej naturalnymi walorami smakowymi oraz tradycjami kulinarnymi, które podkreślają jej świeżość i wartości odżywcze. Zrozumienie relacji między składnikami a ich smakami jest kluczem do tworzenia harmonijnych potraw.
Pytanie 20

Cierpki smak owoców aronii jest spowodowany przez

A. garbniki
B. benzoesany
C. związki pektynowe
D. antocyjany
Odpowiedzi, które nie wskazują na garbniki, opierają się na nieporozumieniu dotyczącym chemicznych składników odpowiedzialnych za smak owoców aronii. Benzoesany są pochodnymi kwasu benzoesowego, często stosowanymi jako konserwanty w przemyśle spożywczym, ale nie mają one wpływu na smak owoców. Antocyjany są barwnikami odpowiedzialnymi za czerwoną, fioletową i niebieską barwę owoców, co również nie tłumaczy ich cierpkiego smaku. Związki pektynowe, z kolei, to polisacharydy mające kluczowe znaczenie dla struktury i gęstości produktów spożywczych, ale nie są one odpowiedzialne za smak. Typowy błąd myślowy, który prowadzi do tych pomyłek, to mylenie różnych grup związków chemicznych oraz ich funkcji. Zrozumienie, że smak jest wynikiem interakcji wielu komponentów, jest kluczowe w analizowaniu profili smakowych produktów spożywczych. W kontekście aronii, to garbniki są kluczowymi graczami, a nie inne związki, które pełnią inne funkcje w układzie chemicznym owoców.
Pytanie 21

Podstawowymi składnikami zupy postnej są jasny chleb żytni, masło, przyprawy, woda oraz piwo. Jak nazywa się ta tradycyjna polska zupa postna?

A. żurek
B. polewka
C. rosół
D. barszcz
Wybór barszczu, żurku czy rosołu jako odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia związane z tradycyjną polską kuchnią i jej specyfiką. Barszcz, choć również popularny w Polsce, to zupa na bazie buraków, co całkowicie odbiega od składników polewki. Żurek z kolei jest typową zupą na zakwasie żytni, co również nie ma związku z wymienionymi składnikami. Rosół, będący klarowną zupą mięsną, także nie pasuje do powyższej listy, ponieważ jego podstawą są mięso i warzywa, a nie chleb czy piwo. W każdym z tych przypadków można zauważyć, że wybór oparty na znanych, ale nieadekwatnych do kontekstu potrawach prowadzi do mylnych wniosków. Błędem jest utożsamianie polewki z tymi bardziej rozpoznawalnymi zupami, co może wynikać z ograniczonej wiedzy o bogactwie polskiej kuchni. Znalezienie właściwego kontekstu dla polewki wymaga zrozumienia jej historycznego znaczenia oraz roli, jaką odgrywała w polskim społeczeństwie. Dobrze jest również zwrócić uwagę na lokalne tradycje kulinarne, które mogą różnić się w zależności od regionu, a tym samym wzbogacać ogólną wiedzę na temat polskiej gastronomii.
Pytanie 22

W placówkach zbiorowego żywienia typu zamkniętego, przez jaki czas przechowuje się próbki żywności?

A. 72 godziny
B. 24 godziny
C. 48 godzin
D. 12 godzin
Przechowywanie próbek żywności przez 72 godziny w zakładach żywienia zbiorowego typu zamkniętego jest zgodne z wytycznymi określonymi w przepisach dotyczących bezpieczeństwa żywności. Umożliwia to przeprowadzenie niezbędnych badań mikrobiologicznych w przypadku wykrycia problemów zdrowotnych związanych z żywnością. Próbki te powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zachować ich integralność i bezpieczeństwo. W praktyce, gdy restauracja lub caterer otrzymuje skargi dotyczące żywności, mogą one wykorzystać przechowywane próbki do analizy, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie źródła problemu. Taka procedura jest kluczowa w utrzymaniu wysokich standardów jakości oraz w ochronie konsumentów przed zagrożeniami zdrowotnymi. Warto również zaznaczyć, że zgodność z tymi wymogami jest często kontrolowana podczas audytów, co podkreśla wagę dyscypliny w zakresie przechowywania próbek.
Pytanie 23

Deser sporządzony z owoców gotowanych w wodzie z dodatkiem cukru powinien być serwowany

A. w szklanych pucharkach
B. w kielichach
C. w kompotierkach
D. w wysokich szklankach
Podawanie deserów w kompotierkach jest zalecane, ponieważ te naczynia zostały zaprojektowane z myślą o serwowaniu owoców oraz słodkich napojów, takich jak kompoty. Kompotierki charakteryzują się odpowiednią głębokością i szerokością, co pozwala na estetyczne ułożenie owoców, a także wygodne spożywanie. Dodatkowo, ich konstrukcja pozwala na eksponowanie kolorów owoców, co zwiększa atrakcyjność podanego deseru. W praktyce, kompotierki często wykorzystuje się na przyjęciach i w restauracjach, gdzie estetyka serwowania jest kluczowa. Warto także podkreślić, że kompotierki są tradycyjnym elementem polskiego stołu, związanym z kulturą i zwyczajami kulinarnymi, co czyni je idealnym wyborem do serwowania potraw bazujących na owocach. Oprócz tego, stosowanie kompotierek pozwala na zachowanie odpowiedniej temperatury podanego deseru, co ma znaczenie dla smaku i aromatu.
Pytanie 24

Jakie pojęcie opisuje minimum sensoryczne?

A. Wymagana wrażliwość zmysłów człowieka
B. Podstawowe wymagania dla pracowni sensorycznej
C. Liczba analizowanych cech jakości żywności
D. Umiejętności osób przeprowadzających ocenę
Odpowiedzi takie jak "Podstawowe warunki pracowni sensorycznej" oraz "Kwalifikacje osób dokonujących oceny" mogą wydawać się zrozumiałe, jednak nie są one bezpośrednio związane z pojęciem minimum sensorycznym. Podstawowe warunki pracowni sensorycznej dotyczą infrastruktury i sprzętu, które powinny być odpowiednio dostosowane, aby przeprowadzać testy sensoryczne. Kluczowe elementy, takie jak odpowiednie oświetlenie, akustyka i temperatura, mogą wpływać na wyniki, ale nie definiują one wrażliwości zmysłów. Z kolei kwalifikacje osób dokonujących oceny są istotne dla zapewnienia rzetelności wyników, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do samego minimum sensorycznego, które koncentruje się na zdolności percepcyjnej. Odpowiedź "Liczba badanych wyróżników jakości żywności" również nie odnosi się do minimum sensorycznego, ponieważ nie dotyczy bezpośrednio wrażliwości zmysłów, ale raczej aspektów ilościowych w badaniach sensorycznych. W kontekście standardów, takie jak ISO 8589, definiują zasady dotyczące projektowania badań sensorycznych, a niekoniecznie minimum sensoryczne, co jest kluczowym aspektem w prawidłowym przeprowadzaniu ocen sensorycznych.
Pytanie 25

Efektywna gospodarka żywnością to

A. gromadzeniu dużych zapasów żywności w magazynie.
B. wykorzystywaniu odpadów do produkcji.
C. stosowaniu oszczędnych przepisów kulinarnych.
D. rozliczaniu półproduktów i gotowych płodów.
Wykorzystywanie odpadów do produkcji jest koncepcją, która odnosi się do recyklingu i ponownego wykorzystania materiałów, jednak nie jest głównym aspektem racjonalnej gospodarki żywnością. Głównym celem racjonalnego zarządzania żywnością jest nie tylko redukcja odpadów, ale przede wszystkim efektywne zarządzanie całym procesem od produkcji do sprzedaży, co obejmuje m.in. precyzyjne rozliczanie surowców i wyrobów gotowych. Gromadzenie znacznych zapasów żywności w magazynie wiąże się z ryzykiem marnotrawstwa i może prowadzić do strat, zwłaszcza gdy produkty mają ograniczoną trwałość. Właściwe zarządzanie zapasami powinno uwzględniać bieżący popyt oraz strategie rotacji produktów, aby zminimalizować straty. Stosowanie oszczędnych receptur gastronomicznych, mimo że może być korzystne w kontekście zmniejszenia kosztów, nie dotyczy bezpośrednio głównych zasad racjonalnej gospodarki żywnością. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie racjonalnej gospodarki żywnością z jedynie ograniczonym zużyciem materiałów, podczas gdy fundamentem tej koncepcji jest całościowe podejście do zarządzania procesami, które uwzględniają zarówno efektywność operacyjną, jak i zrównoważony rozwój. W praktyce oznacza to, iż zarządzanie żywnością powinno obejmować nie tylko kwestie finansowe, ale także społeczne i środowiskowe, co jest niezbędne w kontekście globalnych trendów i norm branżowych.
Pytanie 26

Do gatunków ryb słodkowodnych należą

A. karp oraz morszczuk
B. leszcz i makrela
C. sandacz oraz pstrąg
D. dorsz i szczupak
Sandacz i pstrąg to doskonałe przykłady ryb słodkowodnych, które występują w polskich wodach. Sandacz (Sander lucioperca) jest rybą drapieżną, preferującą wody stojące i wolno płynące, a jego obecność w ekosystemie wodnym wpływa na utrzymanie równowagi biologicznej. Pstrąg (Salmo trutta) z kolei jest rybą typową dla czystych, zimnych rzek i potoków, a jego hodowla ma ogromne znaczenie zarówno w wędkarstwie, jak i gastronomii, gdzie pstrąg cieszy się dużym uznaniem za walory smakowe. Rybacy i amatorzy wędkarstwa często poszukują tych gatunków, co przyczynia się do ich ochrony i zrównoważonego zarządzania zasobami wodnymi. Warto zwrócić uwagę, że zarówno sandacz, jak i pstrąg, są objęte regulacjami prawnymi dotyczącymi połowów, co ma na celu ochronę ich populacji oraz zapewnienie odpowiednich warunków dla ich wzrostu.
Pytanie 27

Na podstawie receptury, z 0,6 kg buraków można przygotować 5 porcji sałatki. Ile porcji tej sałatki da się zrobić z 12 kg buraków?

A. 120 porcji
B. 160 porcji
C. 100 porcji
D. 60 porcji
Odpowiedź 100 porcji jest prawidłowa, ponieważ można to obliczyć na podstawie proporcji podanych w zadaniu. Z 0,6 kg buraków otrzymuje się 5 porcji sałatki. Aby znaleźć, ile porcji można uzyskać z 12 kg buraków, należy najpierw ustalić, ile porcji przypada na 1 kg buraków. Można to zrobić, dzieląc liczbę porcji przez wagę buraków: 5 porcji / 0,6 kg = 8,33 porcji na kg. Następnie mnożymy tę wartość przez 12 kg: 8,33 porcji/kg * 12 kg = 100 porcji. W praktyce, wiedza o takich proporcjach jest niezwykle przydatna w gastronomii, zwłaszcza w przypadku planowania ilości jedzenia dla większych grup. Zrozumienie, jak przeliczać składniki, jest kluczowe, aby zminimalizować marnotrawstwo i zapewnić, że każda osoba otrzyma odpowiednią porcję. W branży gastronomicznej często korzysta się z podobnych obliczeń, aby efektywnie zarządzać zasobami oraz sprostać wymaganiom klientów.
Pytanie 28

Który z produktów mleczarskich jest niewskazany w diecie łatwostrawnej?

A. Śmietana.
B. Twaróg.
C. Jogurt.
D. Masło.
Wybór jogurtu, twarogu czy masła zamiast śmietany w diecie łatwo strawnej może wydawać się dobry, ale warto się temu dokładniej przyjrzeć. Jogurt, szczególnie ten naturalny, często uchodzi za zdrowy, bo ma probiotyki i mniej tłuszczu niż śmietana. Tylko, że niektóre jogurty mogą mieć dodane cukry czy chemiczne aromaty, które mogą namieszać w trawieniu. Dlatego lepiej stawiać na jogurty bez dodatków. Twaróg też ma sporo zalet, bo jest bogaty w białko i można wybrać chudsze wersje. Z masłem sprawa jest taka, że chociaż jest tłuste, to w małych ilościach można je używać, na przykład do gotowania, ale z nadmiarem lepiej uważać, bo może znowu dać nieprzyjemne dolegliwości. Także pamiętaj, że w diecie łatwo strawnej ważne jest, żeby ograniczyć tłuszcz nasycony, a śmietana to niestety zły wybór w tym kontekście.
Pytanie 29

Na podstawie zamieszczonego fragmentu instrukcji obsługi urządzenia wykorzystywanego w gastronomii, wskaż nazwę tego urządzenia.

Instrukcja obsługi
– przygotować urządzenia pomocnicze do składowania materiałów, przyrządów, narzędzi i odpadów,
– dokładnie zapoznać się z dokumentacją wykonawczą i instrukcją obsługi urządzeń,
– zaplanować kolejność wykonywania poszczególnych czynności,
– sprawdzić stan: zabezpieczeń gumowych przycisków sterowniczych, naprężenia pasków klinowych (lub łańcuchów), poziomu oleju w przekładni, ostrzy narzędzi, stopień czystości maszyny (umyć gorącą wodą) i sprzętu pomocniczego zamontować narzędzia tnące - wg kolejności: szarpak, nóż, sito, i o mniejszym oczku nóż, sito,
– sprawdzić stan techniczny oświetlenia stanowiska, a w szczególności stan instalacji elektrycznej,
– przed uruchomieniem urządzeń pracownik powinien sprawdzić, czy kosz zasypowy jest pusty.
A. Kuter.
B. Chłodziarka.
C. Wilk.
D. Zmywarka.
Odpowiedzi takie jak 'Kuter', 'Zmywarka' oraz 'Chłodziarka' są niepoprawne z kilku powodów, które wynikają z charakterystyki tych urządzeń oraz ich zastosowania w kuchni. Kuter to urządzenie, które jest wykorzystywane do mechanicznego rozdrabniania żywności, szczególnie w celu przygotowania farszów czy mas mięsnych. W przeciwieństwie do wilka, kuter nie wymaga sprawdzania pustego kosza zasypowego przed uruchomieniem, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną do kontekstu instrukcji. Zmywarka to sprzęt do mycia naczyń, którego zasady działania i użytkowania są całkowicie odmienne od tych, które dotyczą wilka do mięsa. Zmywarka nie ma nic wspólnego z procesem mielenia, a jej obsługa koncentruje się na cyklu mycia, co również wyklucza ją z możliwości poprawnej odpowiedzi. Chłodziarka, z drugiej strony, jest urządzeniem do przechowywania żywności w niskich temperaturach, co również nie ma związku z mówieniem o mielenie czy przygotowywaniu posiłków. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków to brak zrozumienia funkcji poszczególnych urządzeń w kontekście gastronomicznym oraz nieumiejętność łączenia informacji zawartych w instrukcji z konkretnymi właściwościami sprzętu. Kluczowe jest, aby w takich pytaniach skupić się na specyfice opisanego urządzenia oraz jego funkcji w procesie przygotowywania posiłków, co w tym przypadku jednoznacznie wskazuje na wilka jako poprawną odpowiedź.
Pytanie 30

Rodzajem opieki nad dziećmi, który nie ma formy rodzinnej, jest

A. rodzina zastępcza
B. dom dziecka
C. wioska dziecięca
D. adopcja
Dom dziecka to miejsce, gdzie dzieciaki, które nie mogą żyć ze swoimi rodzicami, dostają opiekę i wychowanie. W przeciwieństwie do adopcji, rodziny zastępczej czy wiosek dziecięcych, które próbują naśladować atmosferę rodzinną, dom dziecka działa jak instytucja. Adopcja sprawia, że dziecko staje się częścią nowej rodziny na stałe. Rodzina zastępcza to coś innego – dzieciaki są tam w opiece rodzinnej na dłużej, co daje im lepsze warunki do rozwoju. Wioski dziecięce z kolei starają się zorganizować życie dzieci w taki sposób, żeby przypominało prawdziwą rodzinę, a opiekunowie pełnią rolę „rodziców”. W praktyce fajnie jest, jak opieka przypomina te naturalne, rodzinne warunki, bo to znacząco pomaga w rozwoju dzieciaków.
Pytanie 31

Której czynności brakuje w przedstawionym schemacie sporządzania ciasta kruchego?

Łączenie składników ciastaZagniatanie ciasta?Formowanie wyrobów
A. Wyrabianie ciasta.
B. Chłodzenie ciasta.
C. Dodanie żółtek.
D. Siekanie składników.
Chłodzenie ciasta jest kluczowym etapem w procesie przygotowania ciasta kruchego, który nie tylko wpływa na teksturę, ale także na końcowy efekt wizualny i smakowy wypieku. Po połączeniu składników oraz ich wyrobieniu, ciasto powinno być schłodzone w lodówce przez co najmniej 30 minut. Ten czas chłodzenia pozwala na stwardnienie tłuszczu, co znacznie ułatwia formowanie ciasta oraz zapobiega jego rozlewaniu się w trakcie pieczenia. W praktyce, wielu profesjonalnych cukierników zaleca, aby ciasto kruche, po schłodzeniu, wałkować pomiędzy arkuszami papieru do pieczenia, co zapobiega przywieraniu i ułatwia przenoszenie na formę. Warto również pamiętać, że chłodzenie nie tylko poprawia plastyczność ciasta, ale także wpływa na jego smak, ponieważ aromaty mają czas na lepsze połączenie. Chłodzenie ciasta jest zgodne z dobrymi praktykami piekarskimi, które podkreślają znaczenie precyzyjnych temperatur i czasów w procesie pieczenia, co w efekcie prowadzi do uzyskania idealnie kruchych i smacznych wypieków.
Pytanie 32

Gdy podczas przygotowywania potrawy nad patelnią zaczyna wydobywać się dym, podrażniający błony śluzowe nosa oraz oczu, oznacza to, że tłuszcz przeszedł

A. topnienie.
B. jełczenie.
C. zemulgowanie.
D. rozkład.
Wybór odpowiedzi związanych z topnieniem, zemulgowaniem, czy jełczeniem jest niepoprawny, ponieważ każde z tych zjawisk zachodzi w zupełnie innych warunkach oraz ma odmienny charakter chemiczny i fizyczny. Topnienie to proces, w którym substancja stała zmienia się w ciecz pod wpływem temperatury. W kontekście smażenia tłuszczy, topnienie może zachodzić przy niskich temperaturach, zanim tłuszcz zacznie się rozkładać. Dzięki zrozumieniu tego procesu, kucharze mogą skutecznie zarządzać temperaturą i wybierać odpowiedni tłuszcz. Zemulgowanie odnosi się do stabilizacji mieszanki cieczy, takich jak olej i woda, co jest całkowicie innym procesem, często wykorzystywanym w przygotowywaniu sosów i emulsji, jak majonez. Natomiast jełczenie to proces utleniania, który zachodzi, gdy tłuszcze są narażone na działanie powietrza, światła i ciepła przez dłuższy czas, co prowadzi do pogorszenia smaku i jakości, ale nie jest związane z dymieniem. Zrozumienie różnic między tymi zjawiskami jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości potraw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i niezdrowych praktyk w kuchni.
Pytanie 33

Jakie rodzaje produktów spożywczych, przechowywane w odpowiednich warunkach, mogą poprawić ich walory organoleptyczne?

A. Serów
B. Warzyw
C. Przypraw
D. Cytrusów
Przechowywanie serów w odpowiednich warunkach ma kluczowe znaczenie dla zachowania ich jakości organoleptycznej. Sery, w zależności od rodzaju, wymagają specyficznej temperatury i wilgotności, aby uniknąć utraty smaku, tekstury i aromatu. Na przykład, sery dojrzewające, takie jak parmezan czy cheddar, powinny być przechowywane w chłodnym miejscu o stałej temperaturze, najlepiej między 2 a 8 stopni Celsjusza. Optymalna wilgotność wynosi około 85%, co zapobiega przesuszeniu i kruszeniu się sera. Dobre praktyki obejmują również przechowywanie serów w specjalnych opakowaniach, które zapewniają odpowiednią wentylację. Warto pamiętać, że sery pleśniowe, takie jak roquefort, wymagają nieco innych warunków i powinny być przechowywane w ciemnych, chłodnych miejscach, aby rozwój pleśni był kontrolowany. Zastosowanie się do tych standardów pozwala na maksymalne wydobycie smaków i aromatów, co znacząco podnosi jakość kulinarną potraw. Dodatkowo, ser można podawać w odpowiedniej temperaturze, co również wpływa na pozytywne doznania smakowe.
Pytanie 34

W wykazie składników do sporządzania majonezu, w miejscu oznaczonym znakiem zapytania, brakuje

Wykaz składników
do sporządzania majonezu
?
żółtko
sok z cytryny
musztarda
sól, pieprz, cukier
A. oleju.
B. masła.
C. śmietany.
D. śmietanki.
Odpowiedzi, które wskazują na masło, śmietankę lub śmietanę jako braki w składnikach majonezu, są nieprawidłowe ze względu na fundamentalne różnice w strukturze i funkcji tych składników w kontekście produkcji majonezu. Masło, które jest emulsją samą w sobie, nie jest typowym składnikiem majonezu. Wprowadzenie go do przepisu zmieniałoby charakterystykę produktu, prowadząc do uzyskania masła emulgowanego, a nie klasycznego majonezu. Z kolei śmietanka i śmietana to produkty mleczne, które posiadają inne właściwości fizykochemiczne i nie pełnią roli emulgatorów. W rzeczywistości, ich dodanie do majonezu mogłoby prowadzić do rozwarstwienia emulsji. Typowym błędem przy wyborze składników do majonezu jest mylenie emulsji opartej na tłuszczu roślinnym z emulsjami opartymi na produktach mlecznych, co skutkuje niepoprawnym zrozumieniem procesu tworzenia emulsji. Warto także zauważyć, że tradycyjna receptura majonezu opiera się na oleju roślinnym i żółtku, co jest zgodne z zaleceniami kulinarnymi dostępnymi w literaturze branżowej. W rezultacie, zrozumienie różnicy między tymi składnikami oraz ich funkcji jest kluczowe dla prawidłowego sporządzania majonezu, co pozwala unikać błędnych wyborów podczas gotowania.
Pytanie 35

Osoba organizująca rodzinne spotkanie powinna wystroić stół w stylu rustykalnym. Jaki to będzie stół?

A. bankietowy
B. na ludowo
C. rosyjski
D. prezydialny
Odpowiedź 'na ludowo' jest właściwa, ponieważ styl rustykalny charakteryzuje się wykorzystaniem naturalnych materiałów oraz prostoty formy, co idealnie wpisuje się w estetykę ludową. Przygotowując stół w tym stylu, warto uwzględnić elementy takie jak drewniane zasłony, lniane serwety oraz ceramikę o prostych, folkowych wzorach. Tego rodzaju aranżacja wprowadza przytulny, domowy klimat, idealny na rodzinne przyjęcia. Stół rustykalny często wzbogacany jest o dekoracje z polnych kwiatów, słoików z przetworami czy rustykalnych świeczników. Dzięki temu, nie tylko sfera wizualna, ale i atmosferyczna spotkania jest zgodna z założeniami stylu ludowego, a goście mogą poczuć się swobodnie i komfortowo. W takich aranżacjach istotne jest także uwzględnienie lokalnych tradycji i zwyczajów, co podkreśla autentyczność wydarzenia oraz łączy pokolenia.
Pytanie 36

Jakie warzywo powinno być gotowane w niewielkiej ilości wody z dodatkiem tłuszczu?

A. Pasternak
B. Fasolę
C. Marchew
D. Brokuł
Brokuł, pasternak i fasola to warzywa, które wymagają nieco innego podejścia podczas gotowania. Brokuł, na przykład, najlepiej gotować na parze lub blanszować, aby zachować jego chrupkość i intensywny zielony kolor. Gotowanie go w dużej ilości wody prowadzi do utraty cennych składników odżywczych, zwłaszcza witamin z grupy B oraz witaminy C, które są wrażliwe na wysokie temperatury i obecność wody. Pasternak, z drugiej strony, jest warzywem korzeniowym, które dobrze absorbuje smaki, więc zazwyczaj dusimy go w większej ilości płynu lub gotujemy razem z innymi składnikami, aby wzbogacić potrawę o jego słodkawy smak. Fasola wymaga namaczania oraz długiego gotowania w dużej ilości wody, co jest niezbędne, aby strąki zmiękły i stały się jadalne. Często gotuje się ją również z dodatkiem tłuszczu, jednak w inny sposób niż marchew. Zastosowanie niewłaściwych technik gotowania może prowadzić do niedostatecznego wydobycia smaków oraz zmniejszenia wartości odżywczych, co jest typowym błędem myślowym, wynikającym z braku zrozumienia specyfiki każdego warzywa.
Pytanie 37

Przechowywanie owoców i warzyw w szczelnych plastikowych pojemnikach prowadzi do

A. wzrostu bezpieczeństwa produktów spożywczych
B. utrzymania właściwości organoleptycznych
C. hamowania rozwoju mikroorganizmów
D. rozwoju i aktywności drobnoustrojów
Odpowiedź wskazująca na rozwój i aktywność drobnoustrojów jest prawidłowa, ponieważ szczelnie zamknięte opakowania plastikowe mogą sprzyjać stworzeniu warunków, w których nie dochodzi do wymiany powietrza. Brak wentylacji powoduje wzrost wilgotności wewnątrz opakowania, co jest korzystne dla rozwoju mikroorganizmów, takich jak bakterie i pleśnie. W praktyce, żywność przechowywana w takich opakowaniach może długo wyglądać na świeżą, jednak ukryte procesy psucia się mogą trwać w najlepsze. Standardy przechowywania żywności, takie jak HACCP, zalecają monitorowanie warunków przechowywania oraz stosowanie odpowiednich metod pakowania, które umożliwiają odpowiednią cyrkulację powietrza. Przykładowo, zamiast hermetycznego zamknięcia, lepszym rozwiązaniem jest użycie pojemników z wentylacją, które zmniejszą ryzyko namnażania się drobnoustrojów, co pozwoli na dłuższe zachowanie świeżości żywności.
Pytanie 38

Warzywa suszone, przechowywane w opakowaniach, które nie pozwalają na dostęp powietrza oraz ich nawilżanie, mogą być składowane w temperaturze od 1°C do 18°C przy wilgotności powietrza wynoszącej 60%

A. maksymalnie 12 miesięcy
B. maksymalnie do 3 miesięcy
C. bezterminowo
D. maksymalnie do 6 miesięcy
Susze warzywne, które są przechowywane w odpowiednich opakowaniach, mogą być zachowane w dobrym stanie przez maksymalnie 12 miesięcy. Ważne jest, aby opakowania te były szczelne, co zapobiega dostępowi powietrza i wilgoci, które mogą powodować psucie się produktu. Przechowywanie w temperaturze od 1°C do 18°C w połączeniu z odpowiednią wilgotnością powietrza wynoszącą 60% pozwala na optymalne utrzymanie jakości takich produktów. Przykładami praktycznymi zastosowania tej wiedzy mogą być domowe spiżarnie, gdzie suszone warzywa można trzymać w hermetycznych pojemnikach, co wydłuża ich trwałość. W branży spożywczej standardy przechowywania są ściśle regulowane, a zastosowanie odpowiednich warunków przechowywania jest kluczowe dla utrzymania wartości odżywczych i smakowych produktów. Wiedza na temat odpowiednich warunków przechowywania suszy warzywnej jest nieoceniona, zwłaszcza w kontekście długoterminowej dystrybucji i handlu tymi produktami.
Pytanie 39

Z powodów sanitarno-epidemiologicznych oraz użytkowych zezwala się, aby trasa transportu pojemników z odpadami technologicznymi

A. prowadziła do magazynu artykułów suchych
B. łączyła się z drogami półproduktów
C. łączyła się z drogami czystych naczyń
D. prowadziła do magazynu odpadów organicznych
Prawidłowe zarządzanie odpadami technologicznymi wymaga zrozumienia, że odpady te powinny być segregowane i transportowane zgodnie z ich rodzajem oraz charakterystyką. Wybór magazynu do którego prowadzi droga pojemników z odpadami, ma kluczowe znaczenie dla efektywności całego systemu. Wskazanie, że droga miałaby prowadzić do magazynu produktów suchych, jest nieodpowiednie, ponieważ odpady technologiczne nie są produktami gotowymi i ich transport do przestrzeni, gdzie przechowywane są inne surowce, może prowadzić do kontaminacji. Ponadto połączenie dróg z półproduktami może stwarzać ryzyko mieszania odpadów z materiałami, które powinny pozostać czyste. Należy także unikać łączenia dróg odpadów z drogami czystych naczyń, ponieważ wprowadza to dodatkowe zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne. Typowym błędem jest mylenie kategorii odpadów z innymi materiałami produkcyjnymi. Osoby zajmujące się zarządzaniem odpadami powinny dobrze rozumieć różnice między tymi kategoriami oraz stosować odpowiednie procedury, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia oraz zagrożenia dla zdrowia ludzi i środowiska.
Pytanie 40

Jakie składniki odżywcze dostarcza organizmowi mleko, które spożywamy?

A. Kwasów organicznych i błonnika
B. Witaminy C i żelaza
C. Sodu i potasu
D. Białka i wapnia
Mleko jest niezwykle wartościowym źródłem składników odżywczych, które są kluczowe dla zdrowia człowieka. Głównymi składnikami odżywczymi mleka są białka oraz wapń. Białka mleka, takie jak kazeina i serwatka, dostarczają niezbędnych aminokwasów, które są fundamentem dla budowy mięśni i regeneracji tkanek. Wapń, z kolei, jest niezbędny dla zdrowia kości i zębów, a jego odpowiednia podaż w diecie jest szczególnie ważna w okresach intensywnego wzrostu, jak dzieciństwo i młodzieńcze lata. Mleko jest także źródłem witamin, takich jak witamina D, która wspomaga wchłanianie wapnia, oraz witamin z grupy B, które są istotne dla metabolizmu energetycznego. Chcąc zachować zdrową dietę, warto wprowadzać mleko i jego przetwory, takie jak jogurt czy ser, jako integralną część posiłków. Regularne spożywanie tych produktów może również przyczynić się do zmniejszenia ryzyka osteoporozy w późniejszym wieku.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej