Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 8 lipca 2025 22:59
Data zakończenia: 8 lipca 2025 23:11

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką skalę należy zastosować przy tworzeniu graficznych projektów zagospodarowania terenu, które są wymagane do uzyskania pozwolenia na budowę?

A. 1:50

B. 1:500

C. 1:10

D. 1:100

Skala 1:500 jest standardową skalą używaną do opracowywania graficznych planów zagospodarowania terenu. W tej skali jeden centymetr na rysunku odpowiada pięćdziesięciu centymetrom w rzeczywistości. To pozwala na szczegółowe przedstawienie układu przestrzennego, elementów infrastruktury oraz istniejących warunków terenowych, co jest niezbędne do uzyskania pozwolenia na budowę. Przykładowo, plany zagospodarowania terenu wykonywane w skali 1:500 umożliwiają dokładne odwzorowanie granic działek, lokalizacji budynków, dróg oraz zieleni, co jest kluczowe w procesie planowania urbanistycznego i budowlanego. Standardy branżowe, takie jak Polskie Normy oraz wytyczne w zakresie planowania przestrzennego, podkreślają znaczenie tej skali dla zapewnienia wysokiej jakości dokumentacji projektowej. Ponadto, stosowanie skali 1:500 ułatwia komunikację między inwestorami, architektami i organami administracji publicznej, a także sprzyja lepszemu zrozumieniu projektu przez osoby niebędące specjalistami w dziedzinie architektury czy urbanistyki.

Pytanie 2

Jakie rośliny mają znaczenie użytkowe ze względu na swoje właściwości miododajne?

A. Barwinek pospolity (Vinca minor), cis pospolity (Taxus baccata)

B. Jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata), leszczyna pospolita (Corylus avellana)

C. Lipa drobnolistna (Tilia cordata), róża dzika (Rosa canina)

D. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), grab pospolity (Carpinus betulus)

Lipa drobnolistna (Tilia cordata) oraz róża dzika (Rosa canina) są roślinami o wysoce miododajnych właściwościach, co czyni je istotnymi w kontekście produkcji miodu oraz ochrony bioróżnorodności. Lipa drobnolistna, kwitnąc w okresie letnim, dostarcza nektaru, który jest źródłem wysokiej jakości miodu lipowego. Miód ten jest ceniony za swoje właściwości zdrowotne, w tym działanie przeciwzapalne i uspokajające. Róża dzika, z kolei, jest rośliną, która nie tylko przyciąga pszczoły swymi pięknymi kwiatami, ale również jest źródłem witamin i składników mineralnych, co czyni ją cennym dodatkiem w apiterapii. W praktyce, posadzenie tych roślin w ogrodach, parkach czy na terenach zielonych sprzyja nie tylko poprawie jakości środowiska, ale także wspiera lokalne populacje pszczół, co jest kluczowe w obliczu ich globalnego zagrożenia. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju, wspieranie miododajnych roślin przyczynia się do zachowania ekosystemów oraz promowania różnorodności biologicznej.

Pytanie 3

Jakiej rośliny należy unikać przy projektowaniu placów zabaw dla dzieci?

A. Tawuły japońskiej (Spirea japonica)

B. Kosaćca niskiego (Iris pumilla)

C. Cisa pospolitego (Taxus baccata)

D. Funkii sinej (Hosta glauca)

Cis pospolity (Taxus baccata) jest rośliną, której należy unikać w projektowaniu terenów zabaw dla dzieci z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, cis jest rośliną trującą. Wszystkie części rośliny, z wyjątkiem mięsistej osnówki nasion, zawierają toksyczne alkaloidy, które mogą być niebezpieczne, jeśli zostaną przypadkowo spożyte przez dzieci. Nawet niewielka ilość może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak zawroty głowy, duszności, a w ekstremalnych przypadkach, nawet do śmierci. Ponadto, cis ma tendencję do tworzenia gęstych, ciemnych zarośli, które mogą stanowić zagrożenie, ponieważ ograniczają widoczność na placu zabaw, co może prowadzić do ułatwienia niebezpiecznych sytuacji. W kontekście norm i standardów dotyczących projektowania przestrzeni dla dzieci, takich jak PN-EN 1176, rośliny trujące są kategorycznie odradzane w przestrzeniach przeznaczonych dla dzieci. Zastosowanie bezpiecznych i przyjaznych roślin może również wpłynąć na doświadczenie zabawy, a także na edukację ekologiczną najmłodszych.

Pytanie 4

Kwiatowe łąki o dekoracyjnym charakterze należy kosić po zakończeniu kwitnienia?

A. 3-4 razy na kwartał

B. 1-2 razy w sezonie

C. 1-2 razy na kwartał

D. 3-4 razy w ciągu sezonu

Łąki kwietne o charakterze dekoracyjnym wymagają staranności w pielęgnacji, a koszenie po kwitnieniu jest kluczowe dla ich zdrowia i estetyki. Odpowiedź 1-2 razy w sezonie jest poprawna, ponieważ pozwala zachować równowagę między bioróżnorodnością a estetyką. Koszenie w odpowiednich momentach sprzyja regeneracji roślin, a także utrzymaniu różnorodności gatunkowej, co jest istotne w kontekście ekosystemów. Przykładem właściwej praktyki jest koszenie wczesnym latem, po zakończeniu kwitnienia, co pozwala nasionom zrzucić swoje ziarna, a następnie roślinom regenerować się na nowo. Dodatkowo, koszenie w tym czasie sprzyja tworzeniu naturalnych siedlisk dla owadów zapylających, co jest istotne dla zachowania zdrowia całego ekosystemu. Standardy dotyczące pielęgnacji łąk kwietnych zalecają również unikanie intensywnego nawożenia, aby nie zdominowały przestrzeni gatunki inwazyjne. Dlatego regularne, umiarkowane koszenie po kwitnieniu jest kluczowym elementem dbania o łąki kwietne, które są cennym elementem krajobrazu.

Pytanie 5

Jaką zasadę należy stosować przy określaniu wysokości koszenia trawy na terenach zielonych?

A. Ścina się zawsze 1 cm wysokości trawy

B. Trawę kosi się jak najbliżej ziemi

C. Zdejmuje się jedną trzecią wysokości trawy i pozostawia dwie trzecie wysokości

D. Trawę kosi się do wysokości połowy jej długości

Odpowiedź wskazująca na usunięcie jednej trzeciej wysokości trawy i pozostawienie dwóch trzecich jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji trawników parkowych. Ta zasada, znana jako 'reguła jednej trzeciej', ma na celu zapewnienie zdrowego wzrostu trawy oraz minimalizację stresu dla roślin. Kosząc jedynie jedną trzecią wysokości, pozwalamy na utrzymanie odpowiedniego poziomu fotosyntezy, co wspomaga regenerację źdźbeł. Zbyt niskie koszenie może prowadzić do osłabienia trawy, zwiększonej podatności na choroby, a także sprzyja wzrostowi chwastów. Regularne koszenie w oparciu o tę zasadę wspiera również estetykę trawnika oraz poprawia jego odporność na niekorzystne warunki pogodowe. Warto również zwrócić uwagę na dostosowanie wysokości koszenia do pory roku; latem trawniki powinny być koszone nieco wyżej, aby utrzymać wilgoć w glebie.

Pytanie 6

Na działkach z torfem charakteryzujących się odczynem pH gleby 4,5-5,5 zaleca się uprawę roślin gruntowych

A. irysów

B. róż

C. dalii

D. różaneczników

Różaneczniki (Rhododendron) są roślinami, które preferują gleby o kwaśnym odczynie pH, w zakresie od 4,5 do 5,5. Taki pH jest korzystny dla ich wzrostu, ponieważ odpowiada naturalnym warunkom występującym w ich siedliskach. Właściwy odczyn gleby wpływa na dostępność składników odżywczych, co jest kluczowe dla zdrowia i obfitości kwitnienia różaneczników. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie ogrodu, gdzie różaneczniki mogą być sadzone w grupach, co podkreśla ich walory estetyczne i tworzy harmonijną kompozycję z innymi roślinami preferującymi podobne warunki glebowe. Oprócz pH, istotne jest również zapewnienie odpowiedniej wilgotności gleby oraz unikanie zastoju wody, co może prowadzić do chorób korzeni. W praktyce ogrodniczej warto stosować torfy lub mulch, które utrzymują wilgoć i jednocześnie regulują pH gleby, co sprzyja zdrowemu wzrostowi tych roślin.

Pytanie 7

Drewno, które ma być użyte do budowy altany w ogrodzie, powinno być przed impregnacją

A. opalone, suche, odtłuszczone

B. oczyszczone, suche, odtłuszczone

C. oczyszczone, nawilgocone, odtłuszczone

D. opalone, nawilgocone, zabejcowane

Odpowiedź \"oczyszczone, suche, odtłuszczone\" jest prawidłowa, ponieważ odpowiednie przygotowanie drewna przed impregnacją jest kluczowe dla osiągnięcia trwałych i efektywnych wyników. Oczyszczone drewno oznacza, że usunięte zostały wszelkie zanieczyszczenia, takie jak kurz, resztki farby, pleśń czy inne substancje organiczne, które mogłyby wpłynąć na przyczepność środka impregnującego. W dalszej kolejności, drewno powinno być suche, co jest szczególnie ważne, ponieważ zbyt duża wilgotność może prowadzić do problemów z wchłanianiem impregnatu, a w konsekwencji do niewłaściwego zabezpieczenia przed wilgocią i szkodnikami. Odtłuszczone drewno natomiast oznacza, że nie ma na nim tłustych plam, co również jest istotne dla właściwej adhezji preparatu. Przykładowo, stosując impregnat do drewna, który nie ma dobrego kontaktu z jego powierzchnią, możemy narażać altanę na szybkie uszkodzenia i degradację, co skróci jej trwałość. W praktyce, przed rozpoczęciem impregnacji drewna na altanę, warto przeprowadzić dokładny przegląd oraz przygotowanie powierzchni, aby zapewnić maksymalną ochronę i długoterminowe użytkowanie."

Pytanie 8

Jakie gatunki roślin można zastosować do obsadzenia, aby zapobiegać erozji i wzmocnić powierzchnię skarpy?

A. Róża pomarszczona (Rosa rugosa), rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides)

B. Forsycja pośrednia (Forsythia intermedia), hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)

C. Tawuła szara (Spiraea x cinerea), migdałek trójklapowy (Prunus triloba)

D. Budleja Dawida (Buddleja davidii), różanecznik katawbijski (Rhodofendron catawbiense)

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) oraz rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides) to rośliny szczególnie przydatne w kontekście umacniania skarp oraz zapobiegania erozji gruntów. Róża pomarszczona cechuje się silnym systemem korzeniowym, który skutecznie stabilizuje glebę, a jej liście i pędy tworzą naturalną ochronę przed wiatrem i deszczem. Z kolei rokitnik pospolity nie tylko ma zdolności do umacniania skarp dzięki głębokim korzeniom, ale również przyczynia się do poprawy jakości gleby poprzez wzbogacenie jej w azot. Ponadto, te rośliny są odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnymi kandydatami do takich zastosowań w ogrodnictwie i projektowaniu krajobrazu. Rośliny te mogą być także stosowane w połączeniu z innymi gatunkami, co prowadzi do synergicznego efektu zwiększającego efektywność ochrony przed erozją. Zastosowanie takich roślin w praktyce ogrodniczej wpisuje się w standardy zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, promując bioróżnorodność i naturalne metody ochrony gleby.

Pytanie 9

Jakie gatunki warto wybrać do wiosennego zasadzania kwietnika?

A. Aksamitka wyniosła (Tagetes erecta) oraz złocień trójbarwny (Chrysanthemum coronarium)

B. Bratek ogrodowy (Viola witrockiana) oraz stokrotka pospolita (Bellis perennis)

C. Prawoślaz różowy (Althea rosea) oraz naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea)

D. Floks wiechowaty (Phlox paniculata) oraz maciejka dwuroga (Matthiola bicornis)

Bratek ogrodowy i stokrotka to świetne wybory na wiosenny kwietnik. Obydwa gatunki są mocne, dobrze znoszą wiosenne warunki i długo kwitną, więc ogrodnicy je bardzo lubią. Bratek zachwyca różnorodnością kolorów, a jego niska wysokość świetnie nadaje się na krawędzie rabat. Stokrotka z kolei, z tymi białymi i różowymi kwiatami, dodaje lekkości i uroku w ogrodzie. Fajnie jest je łączyć w różne rabaty, na przykład w parkach miejskich, gdzie potrafią cieszyć oczy przez długi czas. Przyciągają też owady, co jest ważne dla bioróżnorodności. Pamiętaj tylko o tym, żeby odpowiednio przygotować glebę i dbać o podlewanie, bo to kluczowe w ogrodnictwie.

Pytanie 10

Jaką minimalną szerokość powinna mieć brama na drodze pożarowej w osiedlu?

A. 3,5 m

B. 2,5 m

C. 1,2 m

D. 4,5 m

Minimalna szerokość bramy na osiedlowej drodze pożarowej to 3,5 metra, co jest zgodne z przepisami budowlanymi i normami ochrony przeciwpożarowej. Taka szerokość pozwala na swobodne przejazdy wozów strażackich i innych służb ratunkowych, co jest mega ważne w kryzysowych sytuacjach, gdzie czas ma znaczenie. Można to zobaczyć w projektach urbanistycznych, które biorą pod uwagę nie tylko bezpieczeństwo pożarowe, ale też komfort dla mieszkańców. Umożliwia to też łatwiejszy dojazd do budynków w sytuacjach ewakuacyjnych oraz transport sprzętu gaśniczego. Zwykle przyjmuje się, że odpowiednia szerokość dróg pożarowych powinna spełniać normę PN-EN 13501-1, co jest istotne dla zapewnienia dostępności, a to z kolei wpływa na efektywność w akcjach ratunkowych. Dobre praktyki mówią też, że warto projektować te drogi z pewnymi marginesami bezpieczeństwa, więc ta szerokość to tak naprawdę standard w budownictwie mieszkaniowym i komercyjnym.

Pytanie 11

Kiedy powinno się zbierać pędy roślin ozdobnych w celu wykonania sadzonek zdrewniałych?

A. Od czerwca do sierpnia, w pełni fazy wegetacyjnej

B. Od października do listopada, przed opadnięciem liści

C. Od kwietnia do maja, po pojawieniu się oznak wegetacji

D. Od stycznia do marca, w fazie bezlistnej

Wybór terminu pozyskiwania pędów roślin ozdobnych do wykonania sadzonek zdrewniałych w pełni wegetacji, tj. od czerwca do sierpnia, jest nieodpowiedni z kilku powodów. W tym okresie rośliny intensywnie rosną, co sprzyja marnowaniu zasobów na produkcję nowych liści i pędów, a nie na ukorzenianie się sadzonek. Ponadto, pozyskiwanie pędów w pełni wegetacji zwiększa ryzyko uszkodzeń roślin i ich osłabienia, ponieważ rośliny są bardziej wrażliwe na stres po cięciu, co może prowadzić do ich obumierania. Kolejnym błędnym podejściem jest pozyskiwanie pędów od października do listopada, przed zrzuceniem liści. W tym czasie wiele roślin przechodzi w stan spoczynku, a ich pędy, chociaż zdrewniałe, mogą nie być wystarczająco przygotowane do ukorzenienia, co znacząco obniża efektywność procesu rozmnażania. Również okres od kwietnia do maja, po wystąpieniu oznak wegetacji, nie jest optymalny. W tym czasie rośliny zaczynają intensywnie pobierać składniki odżywcze i wodę, co również niekorzystnie wpływa na możliwość ukorzenienia pędów. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest przyjęcie, że pędy w pełni wegetacji będą łatwiejsze do ukorzenienia, podczas gdy w rzeczywistości stan spoczynku sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni. Dlatego kluczowe jest zrozumienie cykli wzrostu roślin oraz optymalnych warunków do ich rozmnażania.

Pytanie 12

Jakie gatunki roślin kwitnących latem mają intensywną kolorystykę kwiatów, która wyraźnie wyróżnia się na tle białej ściany budynku?

A. Mak wschodni (Papcwer orientale), pysznogłówka ogrodowa (Monarda hybridd)

B. Juka karolińska (Yuccafilamentosa), łyszczec wiechowaty (Gypsophilapaniculata)

C. Kosmatka śnieżna (Luzula nivea), mozga trzcinowata (^halaris arundinaced)

D. Kostrzewa miotlasta (Festuca scoparid), miskant chiński (Miscanthus sinensis)

Mak wschodni (Papaver orientale) oraz pysznogłówka ogrodowa (Monarda hybrida) to znakomite wybory dla kompozycji roślinnych, które mają na celu uzyskanie mocnego akcentu kolorystycznego, zwłaszcza na tle białej ściany budynku. Mak wschodni charakteryzuje się dużymi, intensywnie kolorowymi kwiatami, które mogą przyciągać wzrok z daleka. Kwiaty te są dostępne w różnych odcieniach, ale szczególnie popularne są intensywne czerwienie i pomarańcze, które dobrze kontrastują z białym tłem. Pysznogłówka ogrodowa, z kolei, jest znana ze swoich purpurowych i różowych kwiatów, które dodatkowo przyciągają owady zapylające, co czyni ją nie tylko estetycznym, ale i ekologicznym elementem ogrodu. Wybierając te rośliny, warto również pamiętać o ich wymaganiach glebowych i świetlnych, co jest kluczowe dla ich zdrowego wzrostu. Rekomenduje się sadzić je w miejscach dobrze nasłonecznionych, w glebie dobrze przepuszczalnej, co zapewni ich optymalny rozwój oraz kwitnienie.

Pytanie 13

Tworząc plac zabaw, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na

A. właściwe zakotwiczenie urządzeń przeznaczonych do zabawy

B. budowę ogólnodostępnego zbiornika wodnego

C. sadzenie dużej liczby drzew i krzewów

D. umieszczenie ławek i innych elementów sprzyjających biernemu wypoczynkowi

Właściwe zakotwiczenie urządzeń przeznaczonych do zabawy jest kluczowe dla bezpieczeństwa dzieci korzystających z placu zabaw. Urządzenia takie jak huśtawki, zjeżdżalnie czy wspinaczki muszą być trwale i odpowiednio zamocowane, aby zminimalizować ryzyko ich przewrócenia lub usunięcia przez siły zewnętrzne, takie jak wiatr czy aktywność użytkowników. W praktyce oznacza to zastosowanie odpowiednich elementów mocujących, takich jak kotwy czy śruby, które powinny być dostosowane do rodzaju podłoża oraz wagi urządzenia. Zgodnie z normą PN-EN 1176 dotyczącą urządzeń zabawowych, producenci są zobowiązani do dostarczenia szczegółowych instrukcji dotyczących instalacji i eksploatacji. Dodatkowo, regularne przeglądy i konserwacja urządzeń są niezbędne, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie i bezpieczeństwo dzieci. Przykładowo, w wielu krajach przeprowadza się coroczne inspekcje placów zabaw, aby zidentyfikować ewentualne uszkodzenia i utrzymać standardy bezpieczeństwa na odpowiednim poziomie.

Pytanie 14

Jaką metodą należy wprowadzić krzewy róż z odsłoniętym systemem korzeniowym na rabatę?

A. Mechanicznie za pomocą sadzarki

B. Ręcznie przy zastosowaniu kopaczki

C. Ręcznie z wykorzystaniem łopatki ogrodniczej

D. Ręcznie używając szpadla

Odpowiedź 'Ręcznie przy użyciu szpadla' jest prawidłowa, ponieważ szpadel umożliwia precyzyjne przygotowanie otworów w ziemi, co jest kluczowe dla skutecznego sadzenia krzewów róż z odkrytym systemem korzeniowym. Przy użyciu szpadla można wykonać otwór o odpowiedniej głębokości i szerokości, co pozwala na swobodne umiejscowienie korzeni bez ich uszkodzenia. W praktyce, różne gatunki róż mogą mieć różne wymagania dotyczące głębokości sadzenia, a szpadel daje możliwość łatwej regulacji wielkości otworu. Również, podczas sadzenia róż, ważne jest, aby korzenie były umieszczone w naturalnej pozycji i nie były zagięte, co jest znacznie łatwiejsze do osiągnięcia przy użyciu szpadla. Warto również dodać, że technika ręcznego sadzenia pozwala na lepsze dopasowanie do warunków glebowych oraz na ocenę struktury gleby, co wpływa na dalszy rozwój roślin. Dobrą praktyką jest również wzbogacenie gleby o kompost lub inne materiały organiczne, co można zrobić w trakcie sadzenia, korzystając ze szpadla do wymieszania tych składników z ziemią.

Pytanie 15

Rośliny, które dobrze tolerują okresowe zalewanie to

A. Acer saccharinum (klon srebrzysty)

B. Aesculus hippocastanum (kasztanowiec biały)

C. Betula pubescens (brzoza omszona)

D. Quercus robur (dąb szypułkowy)

Brzoza omszona (Betula pubescens) jest rośliną, która doskonale adaptuje się do warunków okresowego zalewania, co czyni ją idealną dla terenów podmokłych oraz w pobliżu zbiorników wodnych. Roślina ta jest przystosowana do życia w wilgotnym środowisku, ponieważ jej korzenie mają zdolność do przetrwania w warunkach ograniczonego dostępu do tlenu, co jest typowe dla gleby nasyconej wodą. Ponadto, brzoza omszona odgrywa ważną rolę w ekosystemach, pomagając stabilizować glebę i zapobiegając erozji. W praktyce, może być wykorzystywana w projektach rewaloryzacji terenów nadwodnych, a także w zagospodarowaniu terenów rekreacyjnych. Jej obecność sprzyja bioróżnorodności, gdyż przyciąga wiele gatunków owadów i ptaków, które zależą od drzew jako źródła pokarmu oraz schronienia. W kontekście dobrych praktyk ekologicznych, sadzenie brzóz omszonych w odpowiednich lokalizacjach wspiera zrównoważony rozwój oraz ochronę środowiska.

Pytanie 16

Jaki sposób ochrony bryły korzeniowej rekomendujesz dla drzew wykopanych bezpośrednio z ziemi i przygotowanych do transportu?

A. Balotowanie

B. Związywanie sznurkiem

C. Sadzenie w donicach

D. Zawijanie folią

Doniczkowanie, foliowanie oraz sznurowanie to techniki, które w praktyce mogą być mniej efektywne w kontekście zabezpieczania bryły korzeniowej roślin drzewiastych przeznaczonych do transportu. Doniczkowanie, polegające na umieszczaniu roślin w donicach, jest praktyką stosowaną głównie w przypadku młodych roślin lub tych, które mają być uprawiane w systemie containerowym. Dla roślin wykopanych z gruntu ta metoda może być niewłaściwa, ponieważ wymaga ona dodatkowego czasu na adaptację rośliny do nowego środowiska, co może skutkować stresem i obniżoną odpornością. Foliowanie, czyli owinięcie rośliny folią, może prowadzić do zbyt wysokiej temperatury oraz wilgotności, co stwarza ryzyko gnicia korzeni oraz innych chorób grzybowych. Tego rodzaju metoda nie zapewnia odpowiedniej wentylacji, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia rośliny. Sznurowanie, z kolei, może być mylnie postrzegane jako wystarczająca metoda zabezpieczenia, jednak nie chroni ono bryły korzeniowej przed uszkodzeniami mechanicznymi ani nie zapobiega utracie wilgoci. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z tych metod ma swoje ograniczenia i nie odpowiada na potrzeby transportowe roślin drzewiastych wykopanych z gruntu. Dlatego też balotowanie, jako najbardziej odpowiednia technika, zapewnia kompleksową ochronę, minimalizując ryzyko uszkodzenia oraz wspierając dalszy rozwój roślin po przetransportowaniu.

Pytanie 17

Szczególnie dekoracyjny typ ogrodowego parteru z motywami roślinnymi w formie palmet, gałązek liści, ozdobiony ornamentem z żywopłotu, kwiatami oraz kolorowym kruszywem to parter

A. oranżeriowy

B. gazonowy

C. haftowy

D. wodny

Odpowiedź 'haftowy' jest prawidłowa, ponieważ partery haftowe charakteryzują się bogatymi motywami roślinnymi, które często przybierają formę palmet, gałązek oraz różnorodnych ornamentów, takich jak żywopłoty, kwiaty i kolorowe kruszywo. Tego typu kompozycje są wykorzystywane w ogrodach jako elementy dekoracyjne, które nie tylko wzbogacają przestrzeń, ale także przyciągają wzrok. W praktyce, partery haftowe są stosowane w formalnych ogrodach, parkach i terenach zielonych, gdzie ich szczegółowa struktura i złożoność wymagają staranności w projektowaniu i pielęgnacji. Dobrym przykładem zastosowania parterów haftowych mogą być ogrody w stylu włoskim, gdzie geometryczne kształty i regularność nasadzeń podkreślają symetrię. W kontekście standardów ogrodniczych, partery haftowe są często projektowane zgodnie z zasadami proporcji i harmonii, co sprawia, że powierzchnie te są spójne z otaczającym krajobrazem. Praktyka ta nie tylko podnosi estetykę, ale także wspiera bioróżnorodność, tworząc siedliska dla wielu organizmów.

Pytanie 18

Zaleca się sadzenie roślin liściastych, które są wrażliwe na mróz, metodą z odkrytym systemem korzeniowym

A. wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji roślin.

B. latem, w pełnym okresie wegetacji roślin.

C. jesienią, przed zakończeniem wegetacji roślin.

D. wiosną, zaraz po rozpoczęciu wegetacji roślin.

Sadzenie wrażliwych na mróz roślin liściastych metodą z odkrytym systemem korzeniowym wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji roślin, jest najlepszym podejściem z kilku powodów. Po pierwsze, przed rozpoczęciem wegetacji rośliny są w stanie spoczynku, co minimalizuje ryzyko stresu transplantacyjnego. W tym okresie rośliny mają mniejsze zapotrzebowanie na wodę i składniki odżywcze, co sprawia, że adaptacja do nowego miejsca jest łatwiejsza. Dodatkowo, sadzenie wiosną pozwala roślinom na lepsze ukorzenienie się, zanim pojawią się chłodniejsze temperatury jesienią. Przykładem może być sadzenie takich roślin jak hortensje czy magnolie, które preferują wiosenne warunki, sprzyjające ich prawidłowemu wzrostowi. Ponadto, zgodnie z zasadami agrotechniki, ważne jest, aby przy sadzeniu uwzględniać lokalne warunki klimatyczne oraz rodzaj gleby, co dodatkowo podnosi szanse na sukces i zdrowy rozwój roślin. Warto również zwrócić uwagę na to, aby przygotować glebę poprzez poprawę jej struktury i odżywienia, co wspiera rośliny w pierwszym etapie wzrostu.

Pytanie 19

Moluskocyd to środek chemiczny używany do eliminacji

A. gryzoni

B. nicieni

C. roztoczy

D. ślimaków

Moluskocydy to chemiczne preparaty, które są stosowane specjalnie do zwalczania mięczaków, w tym ślimaków. Te substancje działają na różne sposoby, na przykład wpływają na ich układ nerwowy, co prowadzi do paraliżu, a w efekcie śmierci. W rolnictwie i ogrodnictwie ślimaki potrafią narobić sporo szkód, dlatego używanie moluskocydów jest kluczowe dla ochrony naszych upraw. Na przykład w ogrodach, gdzie uprawiamy warzywa, ślimaki mogą uszkadzać liście, co w efekcie obniża jakość plonów. Dobrze jest stosować te preparaty w odpowiednich porach dnia, kiedy ślimaki są bardziej aktywne. Pamiętaj też o tym, by przestrzegać zaleceń producentów co do dawek i czasów aplikacji, to ważne, żeby nie zaszkodzić innym organizmom ani środowisku. A tak przy okazji, w niektórych krajach użycie moluskocydów jest regulowane prawnie, więc warto znać lokalne przepisy. Znajomość ich działania i odpowiedzialne podejście do stosowania mogą znacząco pomóc w skutecznej ochronie upraw.

Pytanie 20

Należy wypełnić szczeliny pomiędzy zbiornikiem wodnym z plastiku a ziemią

A. wodą z piaskiem

B. otoczakami

C. keramzytem

D. grysem bazaltowym

Odpowiedź 'woda z piaskiem' jest poprawna, ponieważ tworzy mieszankę, która skutecznie wypełnia szczeliny między zbiornikiem ogrodowym a gruntem. Użycie wody z piaskiem sprzyja utworzeniu stabilnej struktury, która zapobiega migracji wód gruntowych oraz erozji gleby. Piasek działa jak materiał filtracyjny, umożliwiając wodzie przechodzenie, jednocześnie zatrzymując cząstki stałe, co jest zgodne z zaleceniami dla budowy stref retencyjnych. Takie podejście jest zgodne z zasadami zrównoważonego zarządzania wodami, a także z praktykami stosowanymi w inżynierii środowiskowej. W przypadku zbiorników, ważne jest, aby dbać o ich izolację, co przekłada się na dłuższą trwałość i efektywność. Przykładowo, w przypadku budowy zbiorników do gromadzenia wody deszczowej, stosowanie wody z piaskiem jako materiału uszczelniającego jest rekomendowane, aby zapobiec utracie wody oraz niekontrolowanemu wsiąkaniu. Tego typu rozwiązania są również często stosowane w projektach ogrodowych, gdzie stabilność i trwałość są kluczowe dla zachowania estetyki oraz funkcjonalności przestrzeni.

Pytanie 21

Jakie rodzaje drzew są typowe dla obszarów łęgowych wzdłuż dużych rzek?

A. Grab pospolity (Carpinus betulus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica)

B. Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea) oraz sosna pospolita (Pinus sylvestris)

C. Wierzba biała (Salix alba) oraz topola biała (Populus alba)

D. Olsza szara (Alnus incana) oraz świerk pospolity (Picea abies)

Wybór wierzby białej (Salix alba) i topoli białej (Populus alba) jako gatunków charakterystycznych dla terenów łęgowych nad dużymi rzekami jest prawidłowy, ponieważ oba te drzewa są silnie związane z wilgotnymi ekosystemami, typowymi dla dolin rzecznych. Wierzba biała, często występująca w pobliżu wód, ma zdolność do tolerowania zalewania oraz rośnie w miejscach o bogatej glebie aluwialnej. Topola biała, z kolei, jest gatunkiem pionierskim, który skutecznie stabilizuje brzegi rzek, zapobiegając erozji. Oba gatunki odgrywają kluczową rolę w ekosystemie, wspierając bioróżnorodność, oferując schronienie dla wielu zwierząt oraz poprawiając jakość wód poprzez filtrację i redukcję zanieczyszczeń. W praktyce, ich obecność w projektach rekultywacyjnych i ochrony rzek jest zgodna z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, co czyni je doskonałym przykładem gatunków do wykorzystania w programach ochrony przyrody.

Pytanie 22

Do wykonania dekoracji wielkanocnych konieczne jest użycie gałązek zimozielonych

A. jodły

B. bukszpanu

C. ostrokrzewu

D. świerku

Bukszpan (Buxus) jest popularnym materiałem wykorzystywanym do tworzenia stroików wielkanocnych, ponieważ jest zimozielony, co oznacza, że zachowuje swój atrakcyjny wygląd przez cały rok. Jego gęste liście oraz intensywnie zielony kolor sprawiają, że kompozycje są estetyczne i eleganckie. Bukszpan dobrze znosi formowanie, co pozwala na tworzenie różnorodnych kształtów i aranżacji. W praktyce, bukszpan można łączyć z innymi elementami dekoracyjnymi, takimi jak kwiaty, jajka wielkanocne czy wstążki, co daje możliwość realizacji indywidualnych pomysłów. Z punktu widzenia standardów florystycznych, bukszpan często stosuje się w kompozycjach ze względu na jego trwałość i odporność na zmiany temperatury, co czyni go idealnym materiałem do prac plenerowych oraz wewnętrznych. Ponadto, jego właściwości konserwujące sprawiają, że stroiki z bukszpanu mogą przetrwać dłuższy czas, zachowując świeżość i estetykę.

Pytanie 23

Umiejscowienie mas ziemi z wykopu w niewielkiej odległości od drzew oddziałuje na

A. przesuszenie systemu korzeniowego tych drzew

B. zanieczyszczanie gleby

C. osuszanie terenu

D. obumieranie korzeni tych drzew

Odwodnienie terenu to dość trudny temat, bo nie jest to takie proste. Ludzie często myślą, że składowanie ziemi blisko drzew spowoduje, że będą miały więcej wody. W rzeczywistości może być wręcz odwrotnie – przez zagęszczenie gleby może dojść do zatrzymywania wody, co wcale nie jest dobre. Korzenie drzew mogą wysychać z innego powodu, głównie przez brak powietrza i niewłaściwy drenaż, a nie przez samą obecność ziemi. Również stwierdzenie, że składowanie gleby prowadzi do zanieczyszczenia, jest nie do końca prawdziwe, bo bardziej chodzi o skład tych mas ziemi, a nie o ich samą obecność. Generalnie, obumieranie korzeni to skomplikowana sprawa, bo to wynik wielu czynników – nie tylko składowania, ale też, na przykład, złego zarządzania wodą czy zmian w glebie spowodowanych przez ludzi.

Pytanie 24

W celu zredukowania ryzyka wystąpienia wypadków, osłony ograniczające kontakt z ruchomymi częściami maszyn i urządzeń powinny być malowane na kolor

A. żółty

B. czarny

C. zielony

D. biały

Odpowiedź 'żółty' jest prawidłowa, ponieważ kolor żółty jest powszechnie stosowany do oznaczania elementów, które mogą stanowić zagrożenie. Zgodnie z normą EN ISO 7010, kolor żółty jest używany jako kolor ostrzegawczy, co ma na celu przyciągnięcie uwagi pracowników do potencjalnych niebezpieczeństw związanych z maszynami i urządzeniami. W praktyce, osłony wykorzystywane w różnych maszynach są malowane na żółto, aby zasygnalizować, że należy zachować szczególną ostrożność w obrębie tych obszarów. Na przykład, w zakładach produkcyjnych, gdzie maszyny działają w bliskim sąsiedztwie pracowników, żółte oznaczenia pozwalają na szybką identyfikację niebezpiecznych stref, co znacząco zmniejsza ryzyko wypadków. Dodatkowo, stosowanie koloru żółtego jako oznaczenia ostrzegawczego wpisuje się w szersze ramy zasad BHP, które mają na celu ochronę zdrowia i życia pracowników w miejscu pracy.

Pytanie 25

Obszar przeznaczony na uprawę warzyw, ziół oraz drzew owocowych, usytuowany w tylnej części ogrodu, można zakwalifikować do strefy

A. reprezentacyjnej

B. użytkowej

C. rekreacyjnej

D. izolacyjnej

Miejsce upraw warzyw, ziół i drzew owocowych w tylnej części ogrodu zaliczane jest do strefy użytkowej, ponieważ jego głównym celem jest produkcja żywności oraz aktywne użytkowanie przestrzeni w sposób praktyczny. Strefa użytkowa w ogrodzie obejmuje elementy, które są używane do codziennych czynności, takich jak uprawa roślin, które mogą być spożywane. W projektowaniu ogrodów zgodnie z zasadami permakultury, zaleca się tworzenie takich stref, które umożliwiają efektywne wykorzystanie dostępnej przestrzeni oraz zasobów. Przykłady dotykające strefy użytkowej to warzywniki, ogródki ziołowe czy sady, które nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale przede wszystkim praktyczną. Dobrą praktyką jest planowanie tych stref w taki sposób, aby były one łatwo dostępne, co sprzyja regularnemu dbaniu o rośliny oraz zbieraniu plonów, a także sprzyja zdrowemu stylowi życia poprzez promowanie aktywności fizycznej na świeżym powietrzu.

Pytanie 26

Jaką ilość m³ ziemi urodzajnej trzeba przygotować do utworzenia rabaty o powierzchni 1 200 m², jeżeli zużycie ziemi wynosi 15,4 m³ na 100 m²?

A. 184,80 m3

B. 128,33 m3

C. 18,48 m3

D. 12,83 m3

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów logicznych. Na przykład, w przypadku odpowiedzi sugerujących, że wystarczy dużo mniej ziemi, jak 18,48 m³ czy 12,83 m³, pojawia się mylne założenie, że norma zużycia ziemi nie jest liniowa w odniesieniu do powierzchni. W rzeczywistości, obliczenie ilości ziemi musi być oparte na proporcji 15,4 m³ na 100 m², niezależnie od tego, jak dużą powierzchnię planujemy zagospodarować. Często takie błędne obliczenia wynikają z pomyłek w przeliczaniu jednostek lub niepełnego zrozumienia, jak przeliczać zużycie materiału w kontekście większej powierzchni. Ważne jest, aby nie tylko przeliczać wartości, ale także zwracać uwagę na jakość ziemi i jej odpowiednie przygotowanie, co jest zgodne z dobrymi praktykami ogrodniczymi. Użycie niewłaściwej ilości ziemi może prowadzić do niewłaściwego wzrostu roślin, co w dłuższej perspektywie może być kosztowne w naprawie błędów oraz negatywnie wpłynąć na estetykę ogrodu.

Pytanie 27

Jaką ilość żyznej gleby trzeba przygotować do obsadzenia kwiatów na powierzchni 5 × 12 m, przy założeniu, że zapotrzebowanie na glebę żyzną wynosi 20,60 m³ na 100 m²?

A. 17,00 m3

B. 12,36 m3

C. 160,00 m3

D. 80,60 m3

Aby policzyć, ile ziemi żyznej potrzeba do zasadzania kwiatów na powierzchni 5 na 12 metrów, najpierw musimy ustalić, jaką mamy powierzchnię. Robimy to, mnożąc 5 metrów przez 12 metrów, co daje nam 60 m². Potem, mamy podaną ilość ziemi żyznej, a to jest 20,60 m³ na 100 m². Z tego wychodzi, że na 1 m² przypada 0,206 m³ ziemi (bo 20,60 m³ dzielimy przez 100 m²). Mnożymy to przez 60 m² i wychodzi nam, że potrzebujemy 12,36 m³ ziemi żyznej. To pokazuje, jak ważne jest, żeby dobrze rozumieć, ile materiałów potrzeba w projektach ogrodniczych. Dzięki temu możemy uniknąć braku ziemi, a z drugiej strony, za dużo też nie ma sensu, bo to dodatkowe koszty. W ogrodnictwie, znajomość takich danych pomaga w lepszym planowaniu i realizacji naszych pomysłów.

Pytanie 28

W strefie zieleni ochronnej, która ma na celu osłonięcie przed wiatrem, zaleca się sadzenie

A. klonu zwyczajnego (Acer platanoides)

B. metasekwoi chińskiej (Metasequoia glyptostroboides)

C. magnolii gwiaździstej (Magnolia steilata)

D. katalpy bignoniowej (Catalpa bignonioides)

Klon zwyczajny (Acer platanoides) jest uznawany za jedną z najlepszych roślin do tworzenia pasów zieleni izolacyjnej, chroniących przed wiatrem. Jest to drzewo o szerokiej koronie, które osiąga wysokość do 25 metrów, co czyni je doskonałym wyborem do stworzenia skutecznej osłony. Dzięki gęstemu ulistnieniu i dużym liściom, klon efektywnie redukuje prędkość wiatru, co jest istotne w kontekście ochrony upraw rolnych oraz obiektów budowlanych. Dodatkowo, klon zwyczajny jest rośliną odporną na niekorzystne warunki atmosferyczne oraz choroby, co sprawia, że jest łatwy w uprawie i ma długą żywotność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu krajobrazu. Warto również zauważyć, że klon ma wysoką zdolność do akumulacji dwutlenku węgla, co podnosi jego wartość w kontekście ekologii. Oprócz funkcji ochronnych, klon zwyczajny dostarcza estetycznych walorów, zmieniając kolor liści w różnych porach roku, co czyni go atrakcyjnym elementem każdego ogrodu.

Pytanie 29

Kiedy powinno się sadzić bulwy zimowita jesiennego (Colchicum autumnale) w rabatach?

A. od marca do kwietnia

B. od września do października

C. od maja do czerwca

D. od lipca do sierpnia

Bulwy zimowita jesiennego (Colchicum autumnale) należy sadzić od lipca do sierpnia, ponieważ jest to okres, w którym rośliny te mają najlepsze warunki do ukorzenienia się przed zbliżającą się zimą. Sadzenie w tym czasie pozwala na wykorzystanie optymalnej wilgotności gleby i temperatury, co sprzyja zdrowemu wzrostowi. Po posadzeniu bulwy rozwijają się w glebie, a ich system korzeniowy ma czas na stabilizację, co przekłada się na lepszą kondycję rośliny i jej zdolność do kwitnienia wczesną wiosną. Zimowity są roślinami cebulowymi, które rosną najlepiej w miejscach słonecznych lub lekko ocienionych z dobrze przepuszczalną glebą. Ważne jest również, aby unikać zastoisk wodnych, które mogą prowadzić do gnicia bulw. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla ogrodników, którzy pragną uzyskać piękne kwitnienie tych roślin, które może trwać od września do października, w zależności od warunków atmosferycznych.

Pytanie 30

Szczególną ochroną przed suszą fizjologiczną powinny być objęte zwłaszcza rośliny

A. cebulowe

B. doniczkowe

C. wodne

D. zimozielone

Wybranie odpowiedzi o roślinach cebulowych, doniczkowych czy wodnych, jeśli chodzi o suszę, to raczej nietrafiony wybór. One mają zupełnie różne wymagania wodne i to, jak sobie radzą w trudnych warunkach, też się różni. Rośliny cebulowe są spoko, bo potrafią przetrwać bez wody przez jakiś czas, bo ich cebule mają zapasy. Rośliny doniczkowe to inna historia, bo ich potrzeby wodne są bardzo różne, w dużej mierze zależą od podłoża i tego, jak jest w pomieszczeniu. Jak jest gorąco i mało wilgoci, to ziemia przesycha szybciej, więc mogą mieć większe problemy niż rośliny zimozielone. A rośliny wodne, takie jak lilie, to już w ogóle inna kategoria, bo są przystosowane do życia w wodzie i nie mają z tym problemu. Trzeba to wszystko ogarnąć, żeby dobrze dbać o rośliny w warunkach suszy. Często ludzie mylą różne rośliny i myślą, że wszystkie dadzą rady w trudnych warunkach, a to prowadzi do złych praktyk w ogrodnictwie.

Pytanie 31

W oparciu o przegląd ogólny roślinności można

A. określić użyteczność istniejącej roślinności dla nowego zagospodarowania terenu

B. ustalić priorytety w zakresie wycinania drzew i krzewów

C. podjąć decyzję o usunięciu drzew i krzewów bez wymaganego zezwolenia

D. podjąć decyzję o przesadzeniu drzew, które kolidują z planowaną inwestycją

Podejmowanie decyzji o przesadzeniu drzew przeszkadzających w planowanej inwestycji na podstawie inwentaryzacji może wydawać się logiczne, jednak nie uwzględnia ono pełnego kontekstu ekologicznego oraz długofalowych skutków takich działań. Przesadzenie drzew jest procesem skomplikowanym, który wymaga nie tylko odpowiedniego przygotowania i doświadczenia, ale także analizy potencjalnego stresu, jaki może to wywołać u rośliny. Ponadto, nie wszystkie gatunki drzew dobrze znoszą przesadzanie, co może prowadzić do ich obumierania. Kolejną błędną koncepcją jest myślenie, że można wycinać drzewa i krzewy bez zezwolenia. Ustawa o ochronie przyrody wymaga, aby każdy przypadek wycinki, zwłaszcza drzew, był dokładnie oceniony i, w razie potrzeby, zgłoszony do odpowiednich organów. Wycinka bez zezwolenia nie tylko narusza przepisy prawne, ale także może prowadzić do negatywnych konsekwencji dla lokalnego środowiska. Ustalenie kolejności wycinania drzew i krzewów, choć może być istotne, nie jest celem inwentaryzacji. Główne zadanie inwentaryzacji to zrozumienie wartości istniejącej zieleni i jej integracja w nowe zagospodarowanie, a nie jedynie jej usunięcie. Dlatego kluczowe jest podejście holistyczne, które uwzględnia zarówno aspekty ekologiczne, jak i społeczne w procesie planowania i zarządzania zielenią.

Pytanie 32

Różę okrywową w wyborze A, przeznaczoną do sprzedaży w doniczce, należy oznakować

A. wyb. A, BOT, P

B. wyb. A, OKR, C

C. wyb. A, POL, Bb

D. wyb. A, OKR, P

Odpowiedź 'wyb. A, OKR, P' jest poprawna, ponieważ oznaczanie róż okrywowych w doniczkach zgodnie z kodem OKR (okrywowe) oraz P (przygotowane do sprzedaży) jest zgodne z przyjętymi standardami branżowymi. Róże okrywowe to rośliny, które charakteryzują się niskim wzrostem oraz dużą odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnymi do uprawy w pojemnikach. W oznaczeniach, wyb. A wskazuje na typ odmiany, zaś okr oraz P precyzują, że roślina ta jest gotowa do sprzedaży w formie doniczkowej. Przykładem praktycznego zastosowania tego oznaczenia może być sprzedaż róż okrywowych w szkółkach, gdzie klienci oczekują klarownej informacji o rodzaju rośliny oraz jej gotowości do zakupu. Użycie standardowych oznaczeń wspiera nie tylko zrozumienie oferty przez klientów, ale również ułatwia identyfikację roślin w magazynach oraz podczas dystrybucji, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej w branży ogrodniczej.

Pytanie 33

Aby przeprowadzić powierzchniowe spulchnienie i wyrównanie gleby, powinno się użyć

A. kultywatory.

B. bronę kolczatkę.

C. wały strunowe.

D. pługi.

Brana kolczatka to fajne narzędzie dla rolników. Używa się go do spulchniania gleby i wyrównywania jej powierzchni. Ma takie metalowe zęby, które wchodzą w ziemię i pomagają rozbić bryły, co jest ważne, żeby ziemia była bardziej przewiewna i lepiej wchłaniała wodę. Gdy przygotowujesz pole przed siewem, bronowanie kolczatką daje równą powierzchnię, co potem pomaga w równomiernym wzroście roślin. Co ciekawe, można ją używać na różnych rodzajach gleby, co sprawia, że jest naprawdę wszechstronna. Regularne bronowanie to dobry sposób na zdrową glebę i lepsze plony, więc warto o tym pamiętać.

Pytanie 34

Szeroka droga z wieloma rzędami drzew oraz trawnikiem, przeznaczona do spacerów, znajdująca się nad wodą to

A. promenada

B. pas zieleni izolacyjnej

C. zieleniec

D. bulwar

Promenada to pojęcie, które często mylone jest z bulwarem, ale w rzeczywistości odnosi się do konkretnego pasa komunikacyjnego, zazwyczaj przeznaczonego do spacerów. Charakteryzuje się ona nieco innym kontekstem i przeznaczeniem, w którym ważniejsze jest zapewnienie ciągłości ruchu pieszych, często wzdłuż wybrzeża lub innych atrakcyjnych miejsc. Zieleniec, z kolei, to przestrzeń zielona, która ma na celu zapewnienie mieszkańcom terenów do odpoczynku i rekreacji, ale niekoniecznie musi mieć dostęp do wody. Jest to obszar, który może wypełniać funkcję estetyczną oraz ekologiczną w miejskim krajobrazie, ale nie jest ukierunkowany na aktywności związane z wodą. Pas zieleni izolacyjnej to termin odnoszący się do strefy roślinnej, która oddziela różne obszary, aby zredukować hałas, zanieczyszczenia lub zapewnić prywatność. Nie jest to jednak przestrzeń przeznaczona do rekreacji lub spacerów, co sprawia, że nie jest odpowiedzią na zadane pytanie. Kluczowym błędem myślowym jest zrównywanie tych pojęć, co prowadzi do nieprawidłowego rozumienia charakterystyki i funkcji poszczególnych przestrzeni w urbanistyce. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto dokładnie zrozumieć definicje i zastosowania każdego z tych terminów w kontekście planowania przestrzennego.

Pytanie 35

Obwód pnia drzewa powinien być mierzony na wysokości

A. 110 cm

B. 140 cm

C. 130 cm

D. 120 cm

Pomiar pierśnicy pnia drzewa na wysokości 130 cm jest zgodny z ogólnie przyjętymi standardami w arborystyce i leśnictwie. Pierśnica, czyli obwód pnia zmierzony na wysokości 130 cm nad powierzchnią ziemi, jest istotnym wskaźnikiem zdrowia oraz wzrostu drzewa. Zgodnie z normami, ta wysokość została wybrana ze względu na to, iż jest to miejsce, w którym pień jest najbardziej typowy dla danego gatunku i nie ma wpływu na rozgałęzienia korony. Pomiar w tej lokalizacji pozwala specjalistom na dokładne określenie biomasy, wzrostu oraz kondycji drzewa, co jest kluczowe w zarządzaniu zasobami leśnymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest ocena wartości drewna w leśnictwie, gdzie dokładne pomiary większości pni przyczyniają się do optymalizacji pozyskania surowca. Ponadto, wyniki te są wykorzystywane w badaniach ekologicznych i przy ocenie wpływu na lokalne siedliska. Zrozumienie tego standardu jest fundamentalne dla każdego, kto pracuje w dziedzinie leśnictwa lub arborystyki.

Pytanie 36

Jaka konstrukcja habitatowa jest właściwa dla migracji borsuków oraz kun?

A. okrągły tunel o średnicy 40 cm

B. prostokątny tunel o szerokości 6 m

C. prostokątny tunel o szerokości 3 m

D. okrągły tunel o średnicy 80 cm

Wybór okrągłych tuneli o średnicy 40 cm, prostokątnych tuneli o szerokości 3 m lub 6 m nie spełnia wymagań borsuków i kun, co wynika z kilku istotnych aspektów ich biologii oraz ekologii. Okrągły tunel o średnicy 40 cm jest zbyt wąski, aby umożliwić borsukom swobodne poruszanie się; biorąc pod uwagę ich rozmiary, takie przejście mogłoby prowadzić do stresu lub ograniczenia mobilności. Borsuki, jako zwierzęta o dużej masie i umiejętności poruszania się w ciasnych przestrzeniach, wymagają większej średnicy, a tunele o średnicy 80 cm zapewniają im odpowiednią przestrzeń. Z kolei prostokątne tunele, mimo że mogą wydawać się funkcjonalne, nie są optymalne dla tych gatunków. Prostokątna forma może prowadzić do trudności w poruszaniu się i braku komfortu, co jest kluczowe dla ich wędrówek. Dodatkowo, w przypadku tuneli prostokątnych, szerokość 3 m i 6 m, choć może być wystarczająca dla niektórych zwierząt, nie jest dostosowana do preferencji borsuków, które preferują korytarze bardziej zbliżone do ich naturalnych siedlisk. W praktyce, nieodpowiedni dobór wymiarów tunelu może skutkować brakiem migracji zwierząt, co negatywnie wpływa na ich populacje oraz ekosystem w danym obszarze. Zastosowanie zbyt małych lub niewłaściwie zaprojektowanych tuneli w kontekście ochrony bioróżnorodności jest powszechnym błędem, który może prowadzić do izolacji genetycznej oraz zmniejszenia liczby osobników w danym obszarze, co jest sprzeczne z celami ochrony przyrody.

Pytanie 37

Podaj właściwą sekwencję działań technologicznych związanych z użyźnianiem gleby obornikiem na terenie, gdzie występują chwasty?

A. Rozłożenie obornika, przekopanie podłoża, usunięcie chwastów

B. Rozłożenie obornika, usunięcie chwastów, przekopanie podłoża

C. Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, przekopanie podłoża

D. Usunięcie chwastów, przekopanie podłoża, rozłożenie obornika

Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, a następnie przekopanie podłoża to poprawna kolejność działań przy użyźnianiu gleby obornikiem, zwłaszcza w terenie zachwaszczonym. Usunięcie chwastów jest kluczowym pierwszym krokiem, ponieważ pozwala na uniknięcie konkurencji pomiędzy roślinami uprawnymi a chwastami o dostępne składniki odżywcze oraz wodę. Ponadto, chwasty mogą być źródłem szkodników oraz chorób, które mogą zaszkodzić roślinom uprawnym. Następnie, po usunięciu chwastów, rozkładamy obornik, który dostarcza niezbędnych składników odżywczych, takich jak azot, fosfor i potas, poprawiając żyzność gleby. Obornik nie tylko wzbogaca glebę, ale także poprawia jej strukturę, co sprzyja lepszemu zatrzymywaniu wody. Ostatnim krokiem jest przekopanie podłoża, co pozwala na równomierne wymieszanie obornika z glebą, a także na poprawę aeracji i struktury gleby, co korzystnie wpływa na rozwój systemu korzeniowego roślin. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami w rolnictwie ekologicznym, które kładzie duży nacisk na zachowanie równowagi w ekosystemie glebowym.

Pytanie 38

Jakie urządzenie służy do pomiaru kątów zarówno w pionie, jak i poziomie w terenie?

A. busolę

B. teodolit

C. dalmierz

D. węgielnicę

Teodolit to precyzyjne narzędzie pomiarowe, które jest niezbędne w geodezji i budownictwie do pomiaru kątów pionowych oraz poziomych. Jego konstrukcja umożliwia dokładne określenie kąta między dwoma punktami, co jest kluczowe w wielu aplikacjach, takich jak wytyczanie tras, pomiary terenowe, a także w procesach inżynieryjnych. Teodolity są powszechnie wykorzystywane do tworzenia planów sytuacyjnych, gdzie dokładność pomiarów jest fundamentalna. W praktyce, operator teodolitu ustawia przyrząd na statywie, a następnie wykorzystuje lunetę do celowania w cel, który chce zmierzyć. Dzięki zastosowaniu teodolitu, można uzyskać pomiary z dokładnością do kilku sekund kątowych, co jest istotne w kontekście norm geodezyjnych. Teodolit jest również integralną częścią wielu technik pomiarowych, w tym triangulacji, gdzie kąt pomiędzy punktami jest kluczowy do obliczeń geometrycznych. Warto zaznaczyć, że teodolity występują w różnych wersjach, od analogowych po cyfrowe, co zwiększa ich funkcjonalność oraz zakres zastosowań.

Pytanie 39

Jak obliczyć cenę brutto usługi ogrodniczej?

A. do wartości kosztorysowej robocizny i materiałów dodać wydatki na sprzęt

B. do kwoty netto dodać wartość wydatków bezpośrednich

C. do kwoty netto doliczyć obowiązującą stawkę VAT

D. do wydatków bezpośrednich doliczyć koszty pośrednie

Podczas obliczania ceny brutto usługi ogrodniczej, wiele osób myli różne elementy kalkulacji, co skutkuje błędnymi wnioskami. Przykładowo, dodawanie do kwoty netto wartości kosztów bezpośrednich nie prowadzi do ustalenia ceny brutto, ponieważ koszty te obejmują wydatki takie jak materiały czy robocizna, które już zostały uwzględnione w kwocie netto. Koszty pośrednie, takie jak administracja czy marketing, również nie powinny być dodawane w tym etapie, ponieważ nie są częścią kalkulacji VAT. Istnieje także mylna koncepcja dodawania kosztów pracy sprzętu do wartości kosztorysowej robocizny i materiałów, co nie ma związku z procesem ustalania ceny brutto, który powinien bazować na kwocie netto oraz stawce VAT. W praktyce, takie błędne podejście może prowadzić do nieprawidłowego obliczenia całkowitych kosztów usługi, co w konsekwencji może zaszkodzić rentowności firmy oraz doprowadzić do niezgodności z przepisami podatkowymi. Kluczowe jest zrozumienie, że cena brutto to suma kwoty netto plus VAT, a nie suma wszystkich kosztów związanych z realizacją usługi. Właściwe podejście do obliczeń zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale także przejrzystość finansową oraz zaufanie klientów.

Pytanie 40

Jakie jednostki miary wykorzystuje się w inwentaryzacji dendrologicznej do zapisywania zmierzonych wartości obwodu pnia oraz średnicy korony drzewa?

A. Obwód pnia – [mm]; średnica korony – [cm]

B. Obwód pnia – [cm]; średnica korony – [m]

C. Obwód pnia – [cm]; średnica korony – [cm]

D. Obwód pnia – [m]; średnica korony – [m]

Obwód pnia drzewa mierzony jest w centymetrach, co stanowi standardową praktykę w inwentaryzacji dendrologicznej. Pomiar ten pozwala na określenie wielkości drzewa oraz oceny jego zdrowotności i potencjału wzrostu. Z kolei średnica korony, mierzona w metrach, jest używana do oceny rozległości korony drzewa, co ma kluczowe znaczenie przy planowaniu przestrzeni zielonych oraz przy ocenie wpływu drzewa na ekosystem. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie terenów publicznych, gdzie odpowiednie zaplanowanie rozmieszczenia drzew z uwzględnieniem ich korony jest niezbędne do zapewnienia optymalnych warunków wzrostu i zachowania bioróżnorodności. Ponadto, obwód i średnica korony są istotnymi danymi przy wycenie wartości drzew, co ma znaczenie w kontekście gospodarowania zasobami leśnymi. Warto mieć na uwadze, że stosowanie właściwych jednostek miary jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się ochroną środowiska i zarządzaniem zasobami naturalnymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej