Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 20 września 2025 12:42
Data zakończenia: 20 września 2025 13:07

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Czym jest cross compliance?

A. zasady wzajemnej zgodności

B. dobrostan zwierząt

C. właściwa kultura rolnicza

D. kodeks dobrej praktyki rolniczej

Zasady wzajemnej zgodności, znane jako cross compliance, to ramy regulacyjne wprowadzone w Unii Europejskiej, które mają na celu zapewnienie, że rolnicy przestrzegają określonych standardów związanych z ochroną środowiska, zdrowiem publicznym oraz dobrostanem zwierząt w zamian za wsparcie finansowe. Te zasady są kluczowe, ponieważ łączą kwestie środowiskowe z polityką rolną, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi w sektorze rolnym. Przykładem zastosowania zasad wzajemnej zgodności jest wymóg, aby rolnicy stosowali odpowiednie praktyki ochrony gleby, takie jak rotacja upraw, aby ograniczyć erozję i utrzymać zdrowie gleb. Również, zgodnie z zasadami, muszą oni przestrzegać norm dotyczących użycia pestycydów oraz nawozów, co ma na celu minimalizację negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Dostosowanie się do tych zasad nie tylko pozwala na uzyskanie dotacji, ale również wpływa na poprawę wizerunku gospodarstw rolnych, które stają się bardziej odpowiedzialne wobec społeczeństwa i przyrody. Ponadto, przestrzeganie zasad wzajemnej zgodności jest również elementem budowania zaufania między rolnikami a konsumentami, co jest niezbędne dla przyszłości sektora rolno-spożywczego.

Pytanie 2

Pasze, jakie powinny stanowić podstawę żywienia letniego owiec, to

A. przemysłowe.

B. objętościowe soczyste.

C. treściwe.

D. objętościowe suche,

Odpowiedź 'objętościowe soczyste' jest prawidłowa, ponieważ te pasze stanowią kluczowy element letniej diety owiec, dostarczając niezbędnych składników odżywczych oraz wody. Pasze objętościowe soczyste, takie jak świeża trawa, sałata czy zielonki, zawierają wysoką wilgotność, co jest istotne w okresie letnim, kiedy temperatura może prowadzić do odwodnienia zwierząt. Dobrze zbilansowana dieta bogata w soczyste pasze sprzyja lepszemu trawieniu, a także wspiera produkcję mleka i przyrost masy ciała. Zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi, owce powinny mieć stały dostęp do świeżych pasz soczystych, co pozwala im na optymalny rozwój oraz zdrowie. W praktyce, hodowcy powinni monitorować jakość pasz i dostosowywać ich podawanie do potrzeb zwierząt, uwzględniając ich wiek, płeć oraz stan zdrowia.

Pytanie 3

Koń, który regularnie połyka powietrze, nazywany jest

A. krnąbrny

B. narowisty

C. łykawy

D. tkający

Odpowiedź 'łykały' jest trafna, bo to określenie używa się dla koni, które nawykowo połyka powietrze. To zjawisko nazywa się aerofagia i niestety może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, jak kolki czy inne kłopoty z układem pokarmowym. Właściciele koni muszą być świadomi tego problemu i umieć go rozpoznać, żeby móc na czas zareagować. Konie, które mają tendencję do połykania powietrza, często pokazują znaki niepokoju, jak kopanie, kręcenie głową czy zmiany w apetycie. Żeby im pomóc, warto dobrze zarządzać ich dietą, unikać stresu oraz stosować różne techniki relaksacyjne. Podawanie mniejszych porcji jedzenia kilka razy dziennie również może wpłynąć na ich samopoczucie. Właśnie dlatego dobrym pomysłem jest rozmowa z weterynarzem lub specjalistą od żywienia, by stworzyć indywidualny plan żywieniowy dla konia, co może naprawdę poprawić jego zdrowie i komfort.

Pytanie 4

Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. barometrem

B. anemometrem

C. manometrem

D. higrometrem

Pomiar wilgotności w pomieszczeniu inwentarskim wykonuje się za pomocą higrometru, który jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru zawartości wody w powietrzu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych materiałów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na zasadzie pomiaru ciśnienia pary wodnej, co pozwala na dokładne określenie poziomu wilgotności. Przykładowo, w pomieszczeniach hodowlanych, takich jak obory czy chlewnie, zaleca się utrzymanie wilgotności na poziomie 50-70%, co można monitorować przy pomocy higrometru. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne kalibracje higrometrów oraz ich umieszczanie w strategicznych miejscach, aby uzyskać reprezentatywne dane o wilgotności w całym pomieszczeniu. Wiedza na temat wilgotności pomaga w podejmowaniu decyzji dotyczących wentylacji, co z kolei wpływa na komfort i zdrowie zwierząt.

Pytanie 5

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. kościozrostem

B. mięśniozrostem

C. chrząstkozrostem

D. więzozrostem

Łopatka, czyli scapula, łączy się z tułowiem poprzez mięśniozrost, co oznacza, że jej przyczep do klatki piersiowej jest realizowany za pomocą mięśni, a nie przez połączenia kostne. Mięśniozrost zapewnia dużą ruchomość w obrębie kończyny górnej, umożliwiając wykonywanie złożonych ruchów, takich jak podnoszenie rąk, obracanie czy przeciąganie. Kluczowe mięśnie, takie jak mięsień czworoboczny oraz mięsień zębaty przedni, odgrywają istotną rolę w stabilizacji i ruchomości obręczy barkowej. Dobrze rozwinięta musculatura w tym obszarze jest niezbędna w wielu dyscyplinach sportowych oraz w codziennych czynnościach, takich jak podnoszenie ciężarów czy wykonywanie precyzyjnych ruchów. Zrozumienie tego połączenia i znaczenia mięśniozrostu jest istotne nie tylko dla specjalistów z zakresu anatomii i fizjoterapii, ale także dla trenerów i sportowców, którzy dążą do poprawy wydolności i uniknięcia kontuzji.

Pytanie 6

Dysponując kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel, a przewidując ładną pogodę jedynie na dwa następne dni od momentu koszenia trawy, w jaki sposób powinno się zabezpieczyć trawę?

A. suszu

B. kiszonki

C. sianokiszonki

D. siana

Sianokiszonka to optymalna forma konserwacji trawy, szczególnie w warunkach, gdy przewidywana jest tylko krótka słoneczna pogoda. Proces wytwarzania sianokiszonki polega na zbiorze świeżo skoszonej trawy i natychmiastowym jej umieszczaniu w specjalnych balotach, które następnie są owinięte folią. Dzięki temu możliwe jest ograniczenie dostępu powietrza, co sprzyja procesowi fermentacji beztlenowej, a tym samym zapewnia zachowanie wartości odżywczych trawy. Sianokiszonka, w przeciwieństwie do siana, które wymaga dłuższego czasu suszenia i jest narażona na utratę składników odżywczych w wyniku działania promieni słonecznych oraz deszczu, lepiej zachowuje wilgoć i składniki pokarmowe. W praktyce, sianokiszonka jest szczególnie cenna w żywieniu zwierząt, ponieważ zawiera więcej białka i witamin. Poprawnie wykonany proces produkcji sianokiszonki może znacząco zwiększyć efektywność gospodarstw rolnych, co potwierdzają standardy dobrych praktyk w hodowli zwierząt.

Pytanie 7

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u buhaja

B. u psa

C. u knura

D. u ogiera

Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.

Pytanie 8

Jaką witaminę należy stosować, aby zapobiec krzywicy u zwierząt?

A. B1

B. E

C. D

D. K

Witamina D odgrywa kluczową rolę w metabolizmie wapnia i fosforu, co jest niezbędne dla prawidłowego wzrostu i mineralizacji kości. Krzywica, czyli choroba charakteryzująca się osłabieniem struktury kości, jest wynikiem niedoboru witaminy D, co prowadzi do zaburzeń w wchłanianiu wapnia i fosforu w jelitach. Witamina D wspomaga również proces mineralizacji kości poprzez regulację poziomu kalcemii. W praktyce, suplementacja witaminą D jest powszechnie stosowana, szczególnie w hodowli zwierząt, aby zapobiegać krzywicy, a także innym schorzeniom metabolicznym kości. W przypadku zwierząt domowych, takich jak psy i koty, należy zapewnić odpowiednie dawki witaminy D poprzez dietę lub suplementy, zwłaszcza w okresach wzrostu. Zgodnie z wytycznymi towarzystw weterynaryjnych, poziom witaminy D powinien być monitorowany, aby utrzymać optymalne zdrowie zwierząt i zapobiec chorobom kostnym.

Pytanie 9

Obecny stan fizjologiczny zwierzęcia, który jest wpływany przez czynniki środowiskowe i oceniany pod względem jego użyteczności, to

A. temperament

B. kondycja

C. konstytucja

D. usposobienie

Kondycja zwierzęcia odnosi się do jego aktualnego stanu fizjologicznego, który jest bezpośrednio związany z jego zdolnością do wydajnego funkcjonowania w określonym środowisku. Jest to pojęcie uwzględniające zarówno aspekt zdrowotny, jak i wydolnościowy organizmu. W praktyce, kondycja zwierzęcia jest często oceniana w kontekście jego przydatności do pracy, sportu czy hodowli. Na przykład, w przypadku koni wyścigowych, regularne testowanie kondycji, takie jak ocena tętna, wydolności i ogólnego stanu zdrowia, jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych wyników na torze. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli zwierząt, właściciele powinni monitorować kondycję swoich podopiecznych, aby zapobiegać problemom zdrowotnym i poprawiać ich wydajność. Dbanie o odpowiednie żywienie, regularną aktywność fizyczną oraz kontrole weterynaryjne są fundamentalnymi elementami w zarządzaniu kondycją zwierząt, co pozwala na zwiększenie ich przydatności użytkowej w różnych dziedzinach.

Pytanie 10

Wzrost młodego organizmu oraz prawidłowa budowa i regeneracja nabłonków błon śluzowych są wspomagane przez witaminę

A. A

B. B12

C. E

D. K

Witamina A to naprawdę ważny składnik, który wspiera nasz wzrost i rozwój, a także pomaga w regeneracji błon śluzowych. Bez niej nasz układ odpornościowy może mieć trudności z działaniem, a skóra może nie wyglądać zbyt dobrze. Z moich obserwacji wynika, że dzieci, które są w fazie intensywnego wzrostu, potrzebują jej więcej. Jest to niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Warto zwrócić uwagę na jedzenie, bo witaminę A znajdziemy w takich produktach jak marchew, wątróbka czy różne liściaste warzywa. Jeśli będziemy monitorować jej poziom, możemy uniknąć problemów ze wzrokiem czy osłabioną odpornością, więc na pewno warto dbać o jej odpowiednią ilość w diecie.

Pytanie 11

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 15 ha

B. 20 ha

C. 30 ha

D. 40 ha

Wybór niewłaściwej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z nieprawidłowych założeń dotyczących obsady użytków rolnych. Na przykład, odpowiedź sugerująca 30 ha opiera się na błędnym założeniu, że każde DJP wymaga jednego hektara, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Taki sposób myślenia ignoruje fakt, że obsada na hektar jest dynamiczna i zmienia się w zależności od wielu czynników, takich jak rodzaj produkcji czy intensywność gospodarowania. Wybierając odpowiedź 15 ha, można pomyśleć, że gospodarstwo ma możliwość zminimalizowania powierzchni potrzebnej do utrzymania DJP, co również jest niewłaściwe, ponieważ prowadziłoby do przegęszczenia zwierząt i mogłoby negatywnie wpłynąć na ich zdrowie oraz wydajność. Odpowiedź 40 ha z kolei może wynikać z nadmiernych obliczeń lub niepełnego zrozumienia relacji między DJP a powierzchnią użytków. Ważne jest, aby przy szacowaniu powierzchni użytków rolnych kierować się konkretnymi danymi i standardami, które określają, jak wiele ha jest potrzebne na jedną DJP, przy czym w polskich warunkach często przyjmuje się poziom 1,5 DJP na ha. Ignorując te dane, można łatwo dojść do błędnych wniosków, co skutkuje nieefektywnym zarządzaniem gospodarstwem rolnym. Zrozumienie tej relacji jest kluczowe dla prawidłowego planowania i nieprzekraczania zasobów dostępnych w gospodarstwie.

Pytanie 12

Obecność kwasu powoduje obniżenie jakości kiszonki?

A. mlekowego

B. masłowego

C. propionowego

D. octowego

Kwas masłowy, będący produktem fermentacji beztlenowej, jest uznawany za substancję, która negatywnie wpływa na jakość kiszonek. Jego obecność w kiszonkach świadczy o nieprawidłowym przebiegu procesu fermentacji, co prowadzi do obniżenia walorów odżywczych i smakowych produktu. Właściwa fermentacja powinna charakteryzować się dominacją bakterii mlekowych, które produkują kwas mlekowy, co z kolei sprzyja utrzymaniu odpowiedniej kwasowości oraz stabilności mikrobiologicznej kiszonek. Dobry proces fermentacji powinien odbywać się w kontrolowanych warunkach, gdzie temperatura, czas oraz pH są ściśle monitorowane, aby zapobiec rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów, w tym tych produkujących kwas masłowy. Dlatego w produkcji kiszonek istotne jest stosowanie wysokiej jakości składników oraz przestrzeganie zasad higieny i technologii, co zapewnia uzyskanie wysokiej jakości produktu końcowego, bogatego w probiotyki i korzystne dla zdrowia.

Pytanie 13

W składzie wysokiej jakości siana łąkowego nie powinno być

A. tymotka łąkowa

B. rajgras wyniosły

C. wiechlina łąkowa

D. skrzyp polny

Skrzyp polny (Equisetum arvense) jest rośliną, która nie powinna znajdować się w składzie dobrego siana łąkowego, ponieważ jest to gatunek, który może negatywnie wpływać na zdrowie zwierząt. Zawiera substancje chemiczne, które w nadmiarze mogą prowadzić do toksyczności i zaburzeń metabolicznych u bydła i innych zwierząt przeżuwających. Zamiast tego, dobre siano łąkowe powinno być bogate w trawy i rośliny motylkowe, takie jak wiechlina łąkowa i tymotka łąkowa, które dostarczają niezbędnych składników odżywczych i mają korzystny wpływ na zdrowie zwierząt. Zastosowanie siana bez dodatków takich jak skrzyp polny jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt, które zalecają unikanie wszelkich roślin potencjalnie toksycznych. Wysokiej jakości siano łąkowe powinno być zróżnicowane pod względem gatunkowym, co przyczynia się do lepszego odżywiania i zdrowia zwierząt hodowlanych.

Pytanie 14

Czym jest mizdrowanie skóry?

A. oczyszczaniem skóry z pozostałości tłuszczu i innych zanieczyszczeń przy pomocy trocin.

B. pozbywaniem się z powierzchni skóry resztek tkanki łącznej, mięsnej oraz tłuszczowej.

C. zachowaniem skóry przy użyciu chemikaliów.

D. kształtowaniem skóry na specjalnym narzędziu.

Mizdrowanie skóry, definiowane jako proces usunięcia resztek tkanki łącznej, mięsnej i tłuszczu, jest kluczowym etapem w obróbce skóry, szczególnie w przemyśle garbarskim. Umożliwia ono uzyskanie materiału o wysokiej jakości, który może być następnie poddany dalszym procesom, takim jak garbowanie i wykańczanie. W praktyce, mizdrowanie polega na ręcznym lub mechanicznym usuwaniu zanieczyszczeń z powierzchni skóry, co pozwala na uzyskanie czystego i jednolitego surowca. Właściwe przeprowadzenie tego etapu jest niezbędne dla zachowania trwałości i estetyki końcowego produktu, ponieważ pozostałości organiczne mogą prowadzić do degradacji materiału. Dobrze przeprowadzone mizdrowanie przyczynia się do lepszej przyswajalności środków chemicznych używanych w kolejnych etapach obróbki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Na przykład, w procesie garbowania, czysta skóra reaguje lepiej na środki chemiczne, co wpływa na jakość finalnego wyrobu. Wiedza na temat mizdrowania skóry jest nieoceniona dla specjalistów zajmujących się obróbką skóry, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie całym procesem produkcyjnym.

Pytanie 15

Głównym minerałem stosowanym w żywieniu bydła, mającym na celu uzupełnienie braków wapnia, jest

A. kreda pastewna

B. mocznik pastewny

C. sól pastewna

D. melasa

Kreda pastewna jest kluczowym dodatkiem mineralnym, który dostarcza wapnia, niezbędnego do prawidłowego rozwoju bydła, zwłaszcza u młodych zwierząt oraz podczas laktacji. Wapń odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w mineralizacji kości, funkcjonowaniu mięśni oraz w procesach krzepnięcia krwi. Niedobór wapnia może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak krzywica u cieląt czy choroby metaboliczne u bydła mlecznego. Kreda pastewna jest powszechnie stosowana w praktyce hodowlanej, gdyż jej stosunek kosztów do korzyści jest korzystny. Zaleca się, aby kreda pastewna była podawana w odpowiednich proporcjach, co powinno być zgodne z zaleceniami żywieniowymi, które można znaleźć w krajowych normach dotyczących żywienia zwierząt. Na przykład, w przypadku bydła mlecznego, ilość wapnia powinna wynosić około 0,7-1,0% suchej masy paszy, co można osiągnąć dzięki dodaniu kredy pastewnej.

Pytanie 16

Z uwagi na wysoką zawartość substancji antyodżywczych oraz ich działanie zapierające i wzdęciowe w diecie świń, należy unikać podawania większych ilości śruty

A. z kukurydzy

B. z pszenicy

C. z żyta

D. z jęczmienia

Śruta z żyta ma w sobie sporo substancji, które mogą być niekorzystne dla świń, jak na przykład kwas fitynowy. Takie rzeczy mogą utrudniać wchłanianie minerałów i białek. Dodatkowo żyto bywa wzdymające, co sprawia, że zwierzęta mogą mieć problemy z trawieniem. Dlatego zaleca się, żeby nie przesadzać z jego użyciem w ich diecie. Dobrze jest trzymać rękę na pulsie i wprowadzać różnorodne źródła białka, żeby uniknąć problemów zdrowotnych. Jak już używamy śruty z żyta, to warto pomyśleć o dodaniu enzymów trawiennych, które pomogą lepiej rozłożyć te niekorzystne substancje. W końcu, zrównoważona dieta i unikanie dużych dawek żyta to klucz do sukcesu w hodowli świń, co przekłada się na lepszy wzrost i wydajność produkcji.

Pytanie 17

Która z wymienionych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito czcze

B. Dwunastnica

C. Jelito biodrowe

D. Jelito ślepe

Jelito ślepe, znane również jako cecum, nie jest częścią jelita cienkiego, lecz należy do jelita grubego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego i jelita biodrowego. Dwunastnica, jako pierwszy odcinek jelita cienkiego, jest kluczowa dla trawienia, gdyż to tutaj następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi i żółcią. Jelito czcze i jelito biodrowe, będące dalszymi odcinkami jelita cienkiego, odgrywają istotną rolę w absorpcji składników odżywczych oraz wchłanianiu wody. Dlatego zrozumienie struktury i funkcji tych części układu pokarmowego jest istotne nie tylko dla studentów medycyny, ale i dla dietetyków oraz specjalistów zajmujących się zdrowiem publicznym. Wiedza ta ma praktyczne zastosowanie w diagnostyce i leczeniu chorób układu pokarmowego, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy zespół jelita drażliwego.

Pytanie 18

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. strzyżenie

B. czesanie.

C. wyczesywanie.

D. usuwanie zewnętrznych włosów.

Strzyżenie kóz angorskich to kluczowy proces pozyskiwania wełny, który zapewnia nie tylko wysoką jakość surowca, ale także dobrostan zwierząt. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak podskubywanie, szczotkowanie czy wyczesywanie, strzyżenie jest bardziej efektywne i mniej stresujące dla kóz. Odpowiednie techniki strzyżenia, realizowane w okresie wiosennym, pozwalają na pozyskanie wełny o doskonałej strukturze, co jest istotne dla przemysłu tekstylnego. W praktyce, strzyżenie powinno być przeprowadzane przez wyszkolonych specjalistów, którzy znają anatomię zwierzęcia, aby uniknąć kontuzji i zapewnić komfort podczas zabiegu. Warto również podkreślić, że odpowiednie narzędzia, takie jak nożyce elektryczne czy ręczne, powinny spełniać normy bezpieczeństwa oraz jakości, co wpływa na końcowy efekt. Dobre praktyki w hodowli kóz angorskich zalecają również regularne kontrole zdrowotne oraz zapewnienie odpowiednich warunków, co przekłada się na lepszą jakość wełny. Przy odpowiednim podejściu, strzyżenie kóz staje się nie tylko korzystne dla producentów, ale także dla samych zwierząt.

Pytanie 19

Ile dni wystarczy 15 kg opakowanie mieszanki mineralnej dla 5 klaczy w okresie laktacji, przy stosowaniu 200 g/szt./dzień?

A. 30 dni

B. 15 dni

C. 25 dni

D. 20 dni

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania zapotrzebowania na mieszankę mineralną w kontekście liczby klaczy oraz dawki dziennej. Osoby, które wskazały inne wartości, mogły pomylić się w ustaleniu, ile minerałów potrzebują klacze dziennie lub jakie jest całkowite zapotrzebowanie na mieszankę mineralną. Na przykład, wybierając 20 dni, można zakładać, że 15 kg mieszanki powinno wystarczyć na dłużej, jednak nie uwzględniono, że pięć klaczy wymaga codziennie łącznie 1 kg tej mieszanki. W przypadku 30 dni z pewnością nie można byłoby skonstruować realistycznego scenariusza, gdzie 15 kg mieszanki wystarczyłoby dla pięciu klaczy przy dawce 200 g każda. Takie podejście wskazuje na typowy błąd logiczny polegający na pomijaniu podstawowych zasad proporcjonalności w obliczeniach. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że zapotrzebowanie na minerały jest ściśle związane z liczbą zwierząt oraz ich indywidualnymi potrzebami. Stosowanie właściwych obliczeń i uwzględnienie wszystkich zmiennych jest fundamentalne dla utrzymania zdrowia zwierząt. W praktyce, hodowcy powinni regularnie analizować dietę swoich zwierząt i dostosowywać ją w oparciu o ich potrzeby oraz dostępność zasobów, aby zapewnić optymalne warunki hodowli.

Pytanie 20

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. erytrocyty

B. leukocyty

C. monocyty

D. trombocyty

Erytrocyty, znane również jako czerwone krwinki, odgrywają kluczową rolę w transporcie tlenu z płuc do tkanek i dwutlenku węgla z tkanek do płuc. Dzięki hemoglobinie, białku zawartemu w erytrocytach, możliwe jest wiązanie tlenu w płucach i jego uwalnianie w obrębie tkanek, gdzie stężenie tlenu jest niższe. Hemoglobina ma zdolność do zmiany konformacji, co pozwala jej na efektywne transportowanie gazy w różnorodnych warunkach. Na przykład, podczas intensywnego wysiłku fizycznego, zwiększa się zapotrzebowanie tkanek na tlen, a erytrocyty mogą dostarczać go w większej ilości dzięki zwiększonej produkcji 2,3-DPG, co wpływa na obniżenie powinowactwa hemoglobiny do tlenu. W kontekście medycyny, prawidłowe funkcjonowanie erytrocytów jest kluczowe; ich niedobór prowadzi do anemii, co objawia się zmęczeniem i osłabieniem organizmu. Stąd zrozumienie ich funkcji jest istotne nie tylko w biologii, ale także w klinice i terapii. Standardy medycyny wskazują na znaczenie monitorowania poziomu hemoglobiny we krwi, co jest praktykowane podczas rutynowych badań diagnostycznych.

Pytanie 21

Wskaż rodzaj paszy, który ma najmniejszą wilgotność.

A. Kiszonka

B. Siano

C. Melasa

D. Okopowe

Melasa jest produktem ubocznym procesu rafinacji cukru, a jej zawartość wody znacznie przewyższa 15%, co czyni ją niewłaściwym wyborem, jeśli chodzi o pasze o niskiej zawartości wody. Melasa, choć może być wartościowym źródłem energii dla zwierząt, jest stosunkowo wilgotna, co może prowadzić do problemów z fermentacją w paszach mieszanych. Niekiedy melasa jest stosowana jako dodatek do pasz, aby zwiększyć ich atrakcyjność i smakowitość, ale jej wysoka wilgotność może wpływać na stabilność mikrobiologiczną całej mieszanki paszowej. Z kolei pasze okopowe, takie jak buraki czy marchwie, również mają wyższą zawartość wody, sięgającą nawet 80%, co sprawia, że są one mniej skoncentrowane w składniki odżywcze. Kiszonka, z kolei, to pasza, która podlega procesowi fermentacji, co również zwiększa jej zawartość wody. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w żywieniu zwierząt, aby unikać typowych błędów myślowych, takich jak mylenie wilgotności paszy z jej wartością odżywczą. Właściwy dobór pasz o niskiej zawartości wody, takich jak siano, jest niezbędny dla zdrowia i dobrostanu zwierząt, a także dla efektywności produkcji rolniczej.

Pytanie 22

Opuchlizna powiek, niestabilność zadu, osłabienie, brak łaknienia, leżenie, obniżona temperatura ciała. Choroba ta zazwyczaj dotyczy odsadzonych prosiąt i warchlaków. Co może wskazywać na tę chorobę?

A. obrzękowej

B. cementowej

C. nosoryjowej

D. smołowej

Odpowiedź obrzękowa jest poprawna, ponieważ opisane objawy kliniczne, takie jak obrzęk powiek, chwiejność zadu, osłabienie, brak apetytu, pokładanie się oraz spadek temperatury ciała, wskazują na obrzęk, który jest typowy dla chorób zapalnych i infekcyjnych. Choroba obrzękowa, często związana z wirusami lub bakteriami, dotyka głównie młodych zwierząt, a zwłaszcza prosiąt i warchlaków, co odpowiada charakterystyce przedstawionej w pytaniu. Objawy te mogą prowadzić do znacznego osłabienia organizmu, a w przypadku nieleczonym do poważnych komplikacji, w tym śmierci. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby, co pozwala na wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych oraz terapeutycznych. Warto również zwrócić uwagę na aspekty bioasekuracji oraz odpowiednie żywienie, które mogą pomóc w zapobieganiu wystąpieniu takich chorób. Standardy hodowlane zalecają monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz regularne konsultacje z lekarzem weterynarii, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia stada.

Pytanie 23

Wskaż rodzaj paszy, która ma najniższą zawartość białka w 1 kg.

A. Otręby

B. Zielonka

C. Siano

D. Ziemniaki

Ziemniaki to naprawdę ciekawe pasze. Mają najniższą zawartość białka spośród wymienionych surowców, bo tylko 1-2%. To właśnie dlatego są bardziej skrobiowe niż białkowe. Ich główną zaletą są węglowodany, które dają dużo energii zwierzętom. Używa się ich jako dodatku energetycznego w paszach dla świń i bydła. Ważne, żeby były dobrze przygotowane, na przykład ugotowane czy fermentowane, bo wtedy są łatwiejsze do strawienia. No i pamiętaj, by kontrolować, ile ziemniaków dajesz zwierzętom, bo zbyt dużo skrobi nie jest dobre. Warto wiedzieć, jakie mają wartości odżywcze, bo to kluczowe dla zdrowia zwierząt.

Pytanie 24

Najwięcej sutków występuje w gruczole mlekowym

A. suk

B. świni

C. kotków

D. owcy

Gruczoł mlekowy świni, znany również jako gruczoł sutkowy, charakteryzuje się największą liczbą sutków spośród wszystkich wymienionych gatunków. Świnie zazwyczaj mają od 10 do 14 sutków, co jest istotne z perspektywy hodowli, gdyż większa liczba sutków może zwiększać potencjał produkcji mleka. Przykładowo, u ras takich jak świnie rasy Landrace, hodowcy zwracają uwagę na liczbę sutków, ponieważ ma to bezpośrednie przełożenie na efektywność laktacji oraz wychowu prosiąt. Zgodnie z praktykami w hodowli zwierząt, zapewnienie odpowiedniej liczby sutków może wpłynąć na zdrowie i rozwój młodych, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji. Ponadto, wiedza o morfologii zwierząt hodowlanych jest ważna przy podejmowaniu decyzji o selekcji reproduktorów, co z kolei może wpłynąć na rentowność gospodarstwa. W związku z tym, właściwe zrozumienie anatomii gruczołu mlekowego i jego funkcji jest niezbędne w pracach związanych z zootechniką.

Pytanie 25

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. płaskie

B. długie

C. krótkie

D. długie łukowate

Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.

Pytanie 26

Dla dużej grupy zwierząt, najlepszym sposobem korzystania z pastwiska jest wypas w systemie

A. wolnym

B. kwaterowym

C. ciągłym

D. na uwięzi

Wypas na uwięzi jest klasycznym podejściem, które ogranicza ruch zwierząt, co może prowadzić do licznych problemów zdrowotnych oraz psychicznych. Przymusowy pobyt w jednym miejscu skutkuje nadmiernym wypasem i degradacją terenu. Ograniczone możliwości poruszania się wpływają na naturalne instynkty zwierząt, co może prowadzić do stresu i agresji. Wolny wypas, z kolei, mimo że zapewnia większą swobodę, może być niewłaściwy w przypadku dużych stad, ponieważ trudniej zarządzać ich rozprzestrzenieniem, co może prowadzić do nierównomiernego wykorzystania pastwiska. Ponadto, w sytuacji braku odpowiednich zabezpieczeń, zwierzęta mogą wędrować poza wyznaczone obszary, co stwarza ryzyko zagrożeń, takich jak kolizje czy kontakty z dziką fauną, a także problemy z ich odnalezieniem. W przypadku wypasu ciągłego, zwierzęta są stale wystawione na ten sam obszar pastwiska, co prowadzi do jego szybkiej degradacji, a w dłuższej perspektywie może spowodować erozję gleb oraz utratę bioróżnorodności. Takie podejścia często są wynikiem braku wiedzy na temat zarządzania pastwiskami oraz ich wpływu na środowisko i dobrostan zwierząt. Właściwe zrozumienie i stosowanie wypasu kwaterowego może znacznie poprawić zarówno efektywność produkcji, jak i jakość życia zwierząt w gospodarstwie.

Pytanie 27

Określ temperaturę krytyczną, powyżej której plemniki buhaja ulegną gwałtownemu uszkodzeniu, na przykład podczas wydobywania nasienia z pojemnika.

A. –170°C

B. –150°C

C. –130°C

D. –190°C

Temperatura graniczna –130°C jest kluczowym punktem, powyżej którego plemniki buhaja mogą ulec szybkiej degradacji w trakcie wyjmowania nasienia z kontenera. W praktyce, przechowywanie komórek jajowych i plemników w ciekłym azocie (nawet w temperaturach sięgających –196°C) ma na celu ich długoterminową konserwację. W momencie wyjmowania nasienia, należy zminimalizować czas, w którym plemniki znajdują się w temperaturze wyższej niż –130°C. Warto zauważyć, że przy takich temperaturach, komórki zaczynają doświadczać nieodwracalnych uszkodzeń błon komórkowych, co prowadzi do ich śmierci. Dobrą praktyką jest szybkie przenoszenie nasienia do medium transportowego, które utrzymuje niską temperaturę. W sektorze hodowli zwierząt, świadome zarządzanie tym procesem jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, co z kolei wpływa na efektywność rozmnażania i hodowli. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się biotechnologią reprodukcyjną, które podkreślają znaczenie precyzyjnych warunków przechowywania i transportu komórek.

Pytanie 28

Konserwanty są niezbędne w procesie zakiszania

A. liści buraczanych

B. kukurydzy

C. słonecznika

D. lucerny

Dodatki konserwujące, choć ogólnie mają zastosowanie w wielu procesach przetwórczych, nie są niezbędne przy zakiszaniu słonecznika, kukurydzy czy liści buraczanych. W przypadku słonecznika, proces zakiszania polega głównie na wykorzystaniu naturalnych właściwości rośliny, a wysoką zawartość oleju w nasionach sprawia, że fermentacja może przebiegać w sposób naturalny, bez potrzeby dodatkowych dodatków. Kukurydza z kolei, dzięki swojej naturalnej słodkości i wysokości w skrobi, potrafi dobrze fermentować samodzielnie, a jej wysoka zawartość cukrów stwarza korzystne warunki dla rozwoju pożądanych bakterii fermentacyjnych. Liście buraczane również nie wymagają dodatków konserwujących, ponieważ ich naturalna struktura i wilgotność sprzyjają rychłemu zakiszaniu. Typowym błędem jest zakładanie, że każda roślina wymaga dodatków konserwujących w procesie zakiszania. Takie podejście prowadzi do niepotrzebnych kosztów oraz może wprowadzać niepożądane zmiany w końcowym produkcie, co wpływa na jakość paszy. Właściwe zrozumienie specyfiki każdej rośliny oraz umiejętność dostosowywania metod zakiszania do ich właściwości jest kluczowe dla sukcesu w tym procesie. Warto także zwrócić uwagę, że nadmiar dodatków konserwujących może prowadzić do obniżenia jakości fermentacji, co negatywnie wpłynie na wartość odżywczą paszy.

Pytanie 29

Prawidłowe warunki kiszenia paszy obejmują następujące elementy:

A. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki beztlenowe

B. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki beztlenowe

C. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki tlenowe

D. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki tlenowe

W procesie kiszenia paszy kluczowe jest zrozumienie roli poszczególnych składników i warunków, które wpływają na jakość końcowego produktu. Wysoka zawartość białka w roślinach, choć ważna dla ogólnego odżywiania zwierząt, nie jest czynnikiem decydującym o skuteczności kiszenia. Skupienie się na białku może prowadzić do zaniedbania innych istotnych elementów, jak zawartość cukru. Cukry są niezbędne, ponieważ stanowią główne źródło energii dla bakterii, które są kluczowe w procesie fermentacji. Ponadto, obecność kwasu masłowego, jak sugerują niektóre odpowiedzi, jest niekorzystna, ponieważ przyczynia się do niepożądanych procesów gnilnych, co obniża jakość paszy. Kwas masłowy nie sprzyja stabilizacji pH, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowego środowiska fermentacyjnego. Warunki tlenowe są wręcz przeciwnym do tego, co jest wymagane do skutecznego kiszenia; tlen sprzyja rozwojowi pleśni i bakterii gnilnych, co negatywnie wpływa na wartości odżywcze paszy. Stąd, niepoprawne zrozumienie tych aspektów może prowadzić do obniżenia efektywności kiszenia i negatywnych skutków zdrowotnych dla zwierząt. Zastosowanie wiedzy o procesie kiszenia powinno więc koncentrować się na optymalizacji warunków beztlenowych oraz na odpowiednim doborze surowców bogatych w cukry, co jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi.

Pytanie 30

Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt jest m.in. jedną z przyczyn

A. anemii

B. perozy

C. krzywicy

D. łomikostu

Krzywica jest schorzeniem spowodowanym niedoborem witaminy D, wapnia lub fosforu, które prowadzi do zaburzeń mineralizacji kości u młodych zwierząt. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, w tym w budowie szkieletu oraz w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt skutkuje osłabieniem struktury kości, ich deformacją oraz zwiększoną łamliwością. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność monitorowania poziomu wapnia w diecie młodych zwierząt hodowlanych, takich jak cielęta czy prosięta. Właściwe żywienie powinno być zgodne z zaleceniami zawartymi w normach żywieniowych dla poszczególnych gatunków zwierząt, co pozwala zapobiegać tym schorzeniom. Regularne badanie składu paszy oraz suplementacja wapnia są standardowymi praktykami w hodowli, które mają na celu zapewnienie zdrowego wzrostu i rozwoju zwierząt.

Pytanie 31

W oparciu o dane zamieszczone w tabeli oblicz, ile litrów EM Probiotyku potrzeba do jednorazowego opryskania pomieszczenia dla niosek o powierzchni 1 000 m²przy aplikacji raz na tydzień

Pomieszczenia	EM Probiotyk	Woda	Łączna ilość	Ilość aplikacji
1 m²	10 ml	40 ml	50 ml	Co 3 dni
1 m²	25 ml	75 ml	100 ml	1 x na tydzień
100 m²	1 litr	4 litry	5 litrów	Co 3 dni
100 m²	2,5 litra	7,5 litra	10 litrów	1 x na tydzień

A. 40 litrów

B. 25 litrów

C. 75 litrów

D. 10 litrów

Wydaje mi się, że wybór 40 litrów, 10 litrów lub 75 litrów może sugerować, że coś nie do końca jest jasne. Na przykład, jeśli wybrałeś 40 litrów, to może myślisz, że trzeba więcej, ale to prowadzi do marnowania preparatu. Z kolei 10 litrów to pewnie za mało, co sprawi, że nie pokryjesz powierzchni dobrze i efekt biostymulacji będzie kiepski. Dobrze jest mieć na uwadze proporcje zalecane przez producenta, bo to klucz do skuteczności. A 75 litrów to już przesada, bo nie tylko zmarnujesz produkt, ale może to też zaburzyć równowagę mikrobiologiczną. Generalnie, liczenie według zaleceń producenta naprawdę pomaga lepiej zarządzać tymi rzeczami.

Pytanie 32

Co oznacza selekcja w hodowli zwierząt?

A. analizę budowy i stanu zdrowia zwierząt

B. ocenę różnorodności genetycznej zwierząt

C. wybór najlepszych osobników na rodziców przyszłych pokoleń

D. eliminację starych oraz chorych osobników ze stada

Selekcja zwierząt to naprawdę ważna sprawa, jeśli mówimy o hodowli. Chodzi o to, żeby wybrać te osobniki, które mają najlepsze cechy, na przykład wydajność mleczną albo odporność na choroby. W hodowli bydła mlecznego, hodowcy często stawiają na krowy, które dają najwięcej mleka, żeby mieć lepsze wyniki w przyszłości. Warto wrzucić do tego testy genetyczne, bo one naprawdę pomagają w podejmowaniu lepszych decyzji. Ciekawe, że dzięki nim można lepiej ocenić, które zwierzęta są wartościowe do rozmnażania. I pamiętajmy, że selekcja powinna odbywać się z zachowaniem etyki, by dbać nie tylko o wyniki, ale też o dobrostan zwierząt. To ważne dla zrównoważonego rozwoju naszych gospodarstw.

Pytanie 33

Siano, owies oraz marchew to pasze wykorzystywane głównie w żywieniu

A. koni

B. owiec

C. kóz

D. świń

Wybór innych opcji, takich jak kozy, świnie czy owce, może wynikać z niepełnego zrozumienia specyfikacji dietetycznych tych zwierząt. Kozy, na przykład, to przeżuwacze, które preferują pasze o wysokiej zawartości włókien, takie jak siano i zielonki, jednak owies i marchew nie są ich podstawowym pokarmem. Owies może być wprowadzany do diety kóz, ale w ograniczonych ilościach, głównie jako dodatek energetyczny, a nie główny składnik. Świnie, z kolei, mają zupełnie inne wymagania żywieniowe i najczęściej są żywione paszami pełnoporcjowymi, które są zbilansowane pod kątem białka, energii oraz witamin. W przypadku świń, siano czy marchew mogą być traktowane jako przysmaki, ale nie zastępują one wysokobiałkowych pasz, które są niezbędne dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Owce, podobnie jak kozy, preferują pasze bogate w błonnik, a siano i zielonki są kluczowymi składnikami ich diety. Stąd, chociaż wszystkie wymienione zwierzęta mogą korzystać z niektórych składników, jak siano czy marchew, nie spełniają one specyficznych potrzeb żywieniowych koni, które wymagają bardziej zróżnicowanej diety opartej na owies i specjalnie dobranych paskach, co jest zgodne z aktualnymi standardami w żywieniu zwierząt gospodarskich.

Pytanie 34

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. D3

B. E

C. B1

D. B12

Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.

Pytanie 35

Zjawiskiem nietypowym dla behawioryzmu krów jest sytuacja, gdy

A. każda krowa posiada indywidualny dystans osobisty

B. krowa o dominującej pozycji w grupie rozpoczyna żerowanie, inne podążają za nią

C. w grupie krów występuje hierarchia społeczna

D. krowa żeruje w sąsiedztwie swoich odchodów

Krowy, jako zwierzęta stadne, wykazują różnorodne zachowania społeczne, w tym hierarchię i dystans osobniczy. Jednak sytuacja, w której krowa pasie się w pobliżu własnych odchodów, jest nietypowa i niezgodna z ich naturalnymi instynktami. Krowy, podobnie jak inne zwierzęta roślinożerne, zazwyczaj unikają obszarów, gdzie mogłyby znaleźć się ich odchody, gdyż mogą one być źródłem patogenów i zanieczyszczeń. W praktyce, dobrze zorganizowane systemy hodowli bydła stosują zasady bioasekuracji, aby zapewnić zdrowie zwierząt, co obejmuje ograniczenie kontaktu zwierząt z ich odchodami. Przykładowo, w nowoczesnych oborach stosuje się systemy wentylacji oraz odpowiednie zagospodarowanie przestrzeni, aby zapobiec zanieczyszczeniom. Zrozumienie tego zachowania krów ma znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju hodowli zwierząt oraz poprawy dobrostanu bydła, co jest zgodne z wytycznymi organizacji takich jak World Organisation for Animal Health (OIE).

Pytanie 36

W ekologicznej hodowli cieląt jedyną akceptowaną paszą płynną jest

A. preparat mlekozastępczy

B. mleko w proszku

C. mleko odtłuszczone

D. mleko pełne matki

Mleko pełne matki jest jedyną dopuszczalną paszą płynną w ekologicznym odchowie cieląt, co wynika z założeń ekologicznej hodowli zwierząt. W tym systemie produkcji kładzie się szczególny nacisk na naturalne metody żywienia, a mleko matki dostarcza cielętom nie tylko niezbędne składniki odżywcze, ale także przeciwciała, które wspierają ich układ immunologiczny. Mleko matki zawiera idealne proporcje białka, tłuszczu oraz węglowodanów, co stanowi optymalne źródło energii dla rozwijających się cieląt. W praktyce, cielęta powinny być karmione mlekiem matki przez co najmniej pierwsze 8 tygodni życia, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Dzięki temu zapewniamy im zdrowy start oraz lepszy rozwój, co przekłada się na ich przyszłą wydajność i zdrowie. Wprowadzenie jakichkolwiek zamienników, takich jak mleko w proszku czy preparaty mlekozastępcze, może prowadzić do niedoborów pokarmowych i osłabienia odporności cieląt, co jest niewłaściwe w kontekście ekologicznej produkcji zwierzęcej.

Pytanie 37

Na kolor żółtek jaj korzystnie wpływają składniki zawarte w pożywieniu

A. cukry

B. pierwiastki mineralne

C. lipidy

D. karotenoidy

Karotenoidy to takie naturalne barwniki w roślinach, które sprawiają, że żółtka jaj mają intensywny kolor. Gdy o tym myślę, to od razu kojarzy mi się, że te związki chemiczne mają nie tylko ładny kolor, ale też są naprawdę korzystne dla naszego zdrowia. No bo na przykład luteina i zeaksantyna, które są typowymi karotenoidami, działają jak silne przeciwutleniacze. To znaczy, że mogą pomóc neutralizować wolne rodniki w organizmie, a to, z tego co wiem, zmniejsza ryzyko wielu chorób, tak jak degeneracja plamki żółtej. W praktyce, jeśli użyjemy paszy bogatej w karotenoidy, na przykład z marchewką czy kukurydzą, to żółtka jaj będą nie tylko ładniejsze, ale też zdrowsze. W wielu krajach to się już przyjęło, a badania naukowe i organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt potwierdzają, że to ma sens. Więc w kontekście jaj, to te karotenoidy są ważniejsze niż tylko wizualny efekt – wpływają też na jakość, którą widzi konsument.

Pytanie 38

Podaj właściwą sekwencję narządów układu oddechowego.

A. Jama nosowa, krtań, gardło, tchawica, oskrzeliki i oskrzela

B. Jama nosowa, gardło, tchawica, krtań, oskrzeliki i oskrzela

C. Jama nosowa, krtań, tchawica, gardło, oskrzela i oskrzeliki

D. Jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki

Prawidłowa kolejność narządów układu oddechowego to jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki. Jama nosowa jest pierwszym miejscem, gdzie powietrze wchodzi do organizmu, oczyszczając się z zanieczyszczeń i nawilżając. Następnie powietrze przemieszcza się przez gardło, które pełni rolę wspomagającą w oddychaniu oraz w procesie mówienia. Krtań jest odpowiedzialna za wydawanie dźwięków i zabezpiecza dolne drogi oddechowe przed dostaniem się pokarmu. Tchawica z kolei, jako struktura chrzęstna, prowadzi powietrze do oskrzeli, które rozgałęziają się na mniejsze oskrzeliki, docierające do płuc. Znajomość tej kolejności jest kluczowa w medycynie i biologii, ponieważ pozwala zrozumieć mechanizmy wentylacji i wymiany gazowej, a także jest istotna przy diagnostyce chorób układu oddechowego. Zrozumienie tej struktury jest również niezbędne w kontekście procedur medycznych, takich jak intubacja czy bronchoskopia.

Pytanie 39

Która z wymienionych pasz ma właściwości mlekopędne?

A. Ziemniaki parowane

B. Otręby pszenne

C. Śruta żytnia

D. Siemię lniane

Otręby pszenne wykazują działanie mlekopędne, co czyni je cennym składnikiem diety kobiet karmiących. Zawierają one błonnik, który wspomaga perystaltykę jelit i przyczynia się do poprawy wchłaniania składników odżywczych. Dzięki temu mogą wspierać laktację, poprawiając zarówno ilość, jak i jakość mleka. W praktyce, otręby pszenne mogą być stosowane jako dodatek do różnych potraw, jak jogurty, musli czy wypieki, co ułatwia ich włączenie do codziennej diety. Rekomenduje się ich spożycie w umiarkowanych ilościach, aby uniknąć nadmiernego obciążenia układu pokarmowego. Warto również pamiętać, że ich wpływ na laktację może być wspierany przez odpowiednią podaż płynów oraz zrównoważoną dietę bogatą w inne składniki odżywcze. Ponadto, w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem specjalizującym się w żywieniu matek karmiących. Zgodnie z wytycznymi organizacji zdrowotnych, włączenie otrębów pszennych do diety może być korzystne, jednak zawsze powinno odbywać się z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb organizmu.

Pytanie 40

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. erytrocyty

B. limfocyty

C. monocyty

D. granulocyty

Erytrocyty, czyli te czerwone krwinki, są mega ważne, bo transportują tlen z płuc do całego ciała, a także pomogają w przenoszeniu dwutlenku węgla z powrotem do płuc. Dzięki hemoglobinie, która w nich się znajduje, mogą wiązać tlen w płucach, gdzie jest go sporo. Jak już dostarczą tlen do komórek, to oddają go i komórki go wykorzystują do swoich procesów. W tym czasie w tkankach powstaje dwutlenek węgla, który znowu trzeba dostarczyć do płuc. Erytrocyty mogą transportować jakieś 20-25% tego gazu w formie związku z hemoglobiną, a reszta rozpuszcza się w osoczu. Ta wiedza jest super ważna w medycynie, zwłaszcza przy leczeniu chorób płuc czy badaniu stanu pacjentów. Na przykład, kiedy robimy diagnostykę w przypadku astmy czy POChP, to badanie gazów krwi tętniczej daje nam info o tym, jak dobrze erytrocyty działają w transporcie gazów. Obecne metody monitorowania poziomów tlenu i CO2 są naprawdę niezbędne, żeby dobrze terapeutycznie działać oraz ocenić, jak funkcjonuje układ oddechowy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej