Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ochrony fizycznej osób i mienia
Kwalifikacja: BPO.02 - Ochrona osób i mienia
Data rozpoczęcia: 25 czerwca 2025 00:15
Data zakończenia: 25 czerwca 2025 00:34

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie środki przymusu bezpośredniego mogą być w posiadaniu pracowników ochrony osobistej wykonujących swoje obowiązki w obrębie chronionych miejsc i terenów?

A. Pociski niepenetracyjne

B. Psy służbowe

C. Kajdanki zespolone

D. Pojazdy służbowe

Choć pojazdy służbowe, pociski niepenetracyjne oraz kajdanki zespolone mogą być użyteczne w kontekście ochrony osobistej, nie są one klasyfikowane jako środki przymusu bezpośredniego w rozumieniu obowiązujących przepisów i norm. Pojazdy służbowe są bardziej narzędziem transportu niż bezpośredniego działania przeciwko sprawcy. Ich główną funkcją jest mobilność ochrony, co w pewnych sytuacjach zwiększa efektywność działań, ale nie aktywizuje mechanizmów przymusu. Pojazdy nie mają zdolności do interwencji w sytuacjach zagrażających bezpieczeństwu, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście przymusu. Z kolei pociski niepenetracyjne, mimo że mogą być używane w niektórych scenariuszach obronnych, nie są powszechnie wykorzystywane przez pracowników ochrony osobistej w granicach chronionych obiektów, z uwagi na potencjalne ryzyko obrażeń oraz ich charakter, który nie wpisuje się w ramy przymusu bezpośredniego. Kajdanki zespolone, chociaż mogą być użyte w trakcie zatrzymań, nie są uznawane za środek przymusu w kontekście ochrony osobistej, ponieważ ich zastosowanie wiąże się z kontekstem zatrzymania osoby podejrzanej, co wykracza poza standardowe zadania ochrony. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie różnych form zabezpieczeń i przymusu oraz ich zastosowania w zależności od kontekstu operacyjnego. Właściwa klasyfikacja środków przymusu bezpośredniego jest fundamentalna dla prawidłowego funkcjonowania służb ochrony.

Pytanie 2

W sytuacji nagłej niedyspozycji osoby odpowiedzialnej za transport wartości pieniężnych w trakcie konwoju, jej zadania przejmuje

A. kierowca

B. konwojent kierunkowy

C. konwojent

D. dowódca konwoju

Wybór konwojenta kierunkowego jako osoby przejmującej obowiązki w przypadku niedyspozycji konwojenta jest błędny, ponieważ ta rola ma inną specyfikę i zazwyczaj dotyczy kierowania pojazdem oraz zapewnienia prawidłowej nawigacji w trakcie konwoju. Konwojent kierunkowy nie jest odpowiedzialny za zarządzanie sytuacjami kryzysowymi ani za podejmowanie decyzji operacyjnych, co jest kluczowe w przypadku nagłych wypadków. Podobnie, rola kierowcy ogranicza się głównie do prowadzenia pojazdu i nie obejmuje odpowiedzialności za całość operacji transportu. W sytuacji kryzysowej kierowca może nie dysponować odpowiednimi umiejętnościami zarządzania zespołem, co może prowadzić do chaosu i zagrożeń. Konwojent, będący częścią zespołu transportowego, również nie jest wyznaczony do pełnienia funkcji decyzyjnych w sytuacjach awaryjnych. Prawidłowe podejście do zarządzania bezpieczeństwem transportu wartości pieniężnych wymaga jasno określonej hierarchii odpowiedzialności, w której to dowódca konwoju pełni kluczową rolę. Właściwe zrozumienie obowiązków i ról w zespole jest niezbędne dla efektywnego zarządzania i minimalizacji ryzyka, co podkreśla znaczenie odpowiednich szkoleń i procedur w branży transportu wartości.

Pytanie 3

Osoba odpowiedzialna za ochronę VIP-a w przestrzeni publicznej powinna być wyposażona

A. w pistolet

B. w broń maszynową

C. w strzelbę gładkolufową

D. w karabinek automatyczny

Prawidłowa odpowiedź to wybranie pistoletu jako broni dla pracownika ochrony osobistej VIP-a. Pistolet jest bronią krótką, którą łatwo jest ukryć i transportować, co czyni go odpowiednim narzędziem w sytuacjach wymagających dyskrecji oraz szybkiego reagowania. W kontekście ochrony osobistej kluczowe jest, aby pracownik mógł szybko zareagować na zagrożenie, a pistolet, dzięki swoim rozmiarom, pozwala na łatwe noszenie go w ukryciu. Ponadto, w przypadku sytuacji kryzysowych, pistolet umożliwia precyzyjne oddanie strzału, co jest istotne w zapewnieniu bezpieczeństwa VIP-a oraz otoczenia. Standardy branżowe zalecają, aby ochrona osobista była niewidoczna dla otoczenia, a pistolet doskonale wpisuje się w ten model działania. W praktyce, profesjonalni ochroniarze są szkoleni do używania broni krótkiej oraz do oceny sytuacji w czasie rzeczywistym, co pozwala im na podejmowanie optymalnych decyzji w obliczu zagrożenia.

Pytanie 4

Podczas patrolu w nocy pracownik ochrony zauważa podejrzane światła w zamkniętym obiekcie. Jego pierwszym krokiem powinno być:

A. samodzielne wejście do obiektu

B. sprawdzenie, czy drzwi są zamknięte

C. zgłoszenie sytuacji do centrum monitorowania

D. podejście do światła i zaalarmowanie osób w środku

Pierwszym krokiem, jaki powinien podjąć pracownik ochrony w przypadku zauważenia podejrzanych świateł w zamkniętym obiekcie, jest zgłoszenie sytuacji do centrum monitorowania. Działanie to jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i procedurami operacyjnymi obowiązującymi w branży ochrony. Centrum monitorowania pełni kluczową rolę w koordynacji działań ochronnych, a zgłoszenie zdarzenia umożliwia szybkie podjęcie decyzji o dalszych krokach, takich jak wezwanie wsparcia czy kontakt z odpowiednimi służbami. Właściwe raportowanie sytuacji także minimalizuje ryzyko osobistego narażenia się na niebezpieczeństwo przez pracownika ochrony, który nie powinien podejmować działań mogących prowadzić do eskalacji sytuacji bez odpowiedniego wsparcia. Zgłoszenie incydentu pozwala na odpowiednią dokumentację zdarzenia, co jest istotne z punktu widzenia postępowania wyjaśniającego i ewentualnych działań prawnych. W praktyce ochrona osób i mienia polega na współpracy i wykorzystaniu dostępnych zasobów oraz technologii w sposób optymalny i zorganizowany.

Pytanie 5

Kajdanki można nałożyć na ręce, gdy są one z tyłu ciała osoby:

A. zachowującej się w sposób agresywny,

B. o mocnej budowie, podejrzewanej o dokonanie przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu

C. o mocnej budowie ciała,

D. każdej zatrzymanej osobie,

Odpowiedzi sugerujące, że kajdanki można założyć na każdą osobę ujętą lub tylko na osoby o silnej budowie ciała są problematyczne i niezgodne z obowiązującymi standardami stosowania środków przymusu bezpośredniego. Kajdanki nie powinny być stosowane bez uzasadnionej podstawy, jaką stanowi podejrzenie popełnienia przestępstwa, a sama budowa ciała nie jest wystarczającym argumentem do ich użycia. Zastosowanie kajdanek na osobach, które nie wykazują agresji ani nie są podejrzewane o przemoc, może prowadzić do naruszenia ich praw, co jest sprzeczne z zasadami etyki zawodowej oraz regulacjami prawnymi dotyczącymi ochrony praw człowieka. W praktyce, zastosowanie takich środków powinno być przemyślane i oparte na faktach oraz analizie ryzyka. Przyjęcie, że każda osoba ujęta może być skuta kajdankami, ignoruje fundamentalne zasady odpowiedzialności i proporcjonalności, a także może prowadzić do niepotrzebnego stresu i traumy dla osób zatrzymywanych. Należy zatem pamiętać, że skuteczne zarządzanie sytuacjami kryzysowymi wymaga nie tylko oceny fizycznych cech osób, ale również ich zachowań oraz kontekstu sytuacyjnego.

Pytanie 6

W jaki sposób należy zorganizować, oprócz odpowiednich oznaczeń, ewakuacyjne wyjścia w czasie imprezy masowej odbywającej się w hali sportowej?

A. Pozostawić otwarte i nieprzerwanie monitorować przez służby porządkowe

B. Zaniknąć i połączyć z systemem sygnalizacji pożaru

C. Zasłonięte barierami, które uniemożliwiają niekontrolowany dostęp osób z zewnątrz

D. Zamknąć, aby nie dopuścić do wejścia osób nieposiadających biletów

Odpowiedź "Pozostawić otwarte i stale nadzorować przez służbę porządkową" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz normami dotyczącymi bezpieczeństwa imprez masowych, drogi ewakuacyjne muszą być zawsze dostępne, aby zapewnić szybkie i bezpieczne opuszczenie obiektu w razie zagrożenia. Otwarty dostęp do wyjść ewakuacyjnych minimalizuje ryzyko zatorów i paniki, które mogą wystąpić, gdy ludzie próbują opuścić obiekt w sytuacji kryzysowej. Służba porządkowa odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu tych wyjść, aby upewnić się, że nie są one zablokowane ani zasłonięte, a także aby kierować uczestników w przypadku ewakuacji. Przykładem dobrych praktyk jest przeprowadzanie regularnych ćwiczeń ewakuacyjnych oraz szkolenie personelu w zakresie rozpoznawania i reagowania na sytuacje awaryjne, co zwiększa ich efektywność w działaniu. Dodatkowo, wyjścia ewakuacyjne powinny być oznaczone zgodnie z normami ISO i PN-EN, co pozwala na ich łatwe zlokalizowanie w przypadku nagłej potrzeby. Właściwe przygotowanie i nadzorowanie wyjść ewakuacyjnych jest kluczowym aspektem zapewnienia bezpieczeństwa podczas imprez masowych.

Pytanie 7

Naruszenie nietykalności osobistej osoby podlegającej ochronie powinno być klasyfikowane jako zagrożenie

A. pośrednie

B. podstawowe

C. mieszane

D. wtórne

Kwalifikowanie naruszenia nietykalności osobistej osoby ochranianej jako zagrożenie wtórne, pośrednie lub mieszane jest podejściem mylnym, które wynika z niepełnego zrozumienia hierarchii zagrożeń w kontekście ochrony osobistej. Zagrożenia wtórne odnoszą się do skutków wynikających z pierwotnych zdarzeń, które już miały miejsce, co oznacza, że nie mogą one stanowić bezpośredniego zagrożenia dla osoby. Przykładowo, jeśli atak na osobę zostanie zrealizowany, to konsekwencje prawne tego ataku mogłyby być uznane za wtórne, ale nie samo naruszenie nietykalności. Podobnie, zagrożenia pośrednie i mieszane często dotyczą sytuacji, w których ryzyko nie jest bezpośrednie, a jego źródło może być trudniejsze do zidentyfikowania. W rzeczywistości, ochrona osób wymaga priorytetowego traktowania zagrożeń podstawowych, które są bezpośrednie i mogą wystąpić w każdej chwili. Utrzymywanie czujności oraz stosowanie odpowiednich protokołów ochrony osobistej są kluczowe dla zapobiegania takim sytuacjom. W kontekście praktycznym, ochroniarze i agencje ochrony powinny zawsze dążyć do zabezpieczania podstawowych aspektów bezpieczeństwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na prewencję i szybką reakcję na zagrożenia.

Pytanie 8

W trakcie nocnego patrolu w obrębie zabezpieczonego terenu pracownik ochrony dostrzegł przewód linii wysokiego napięcia wiszący nad ziemią na wysokości około dwóch metrów. Jakie powinien podjąć kroki jako pierwsze w tej sytuacji?

A. Zabezpieczyć niebezpieczny obszar taśmą i powiadomić operatorów energetycznych

B. Powiadomić straż pożarną oraz policję

C. Na zakończenie zmiany zanotować szczegóły dotyczące dostrzegionej usterki w książce służby

D. Zgłosić awarię pracownikom następnej zmiany

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kiedy pracownik ochrony zauważy, że przewód linii wysokiego napięcia wisi nisko nad ziemią, powinien od razu ogrodzić ten teren jakąś taśmą i zgłosić to do służb energetycznych. Takie przewody mogą być naprawdę niebezpieczne, zarówno dla ludzi w pobliżu, jak i dla ich mienia. Ogrodzenie ma na celu, żeby nikt nie wszedł tam, gdzie nie powinien, i żeby zminimalizować ryzyko jakichś wypadków. Zgłoszenie awarii do służb jest kluczowe, bo tylko odpowiednio przeszkoleni fachowcy mogą bezpiecznie zająć się problemem. Według zasad BHP każdy pracownik powinien umieć rozpoznawać zagrożenia i wiedzieć, co robić w takich sytuacjach.

Pytanie 9

Kto ma prawo powołać wewnętrzną służbę ochrony w państwowym magazynie rezerwowym, który znajduje się w ewidencji wojewody?

A. Minister Obrony Narodowej

B. Szef ochrony magazynu

C. Właściwy miejscowo wojewoda

D. Dyrektor magazynu

Minister Obrony Narodowej, szef ochrony magazynu oraz wojewoda to osoby, które mogą mieć istotny wpływ na kwestie związane z bezpieczeństwem, jednak nie mają one bezpośrednich kompetencji do powoływania wewnętrznej służby ochrony. Minister Obrony Narodowej odpowiada za strategię obronności kraju i nadzoruje jednostki wojskowe, ale nie zajmuje się operacyjnym zarządzaniem ochroną w magazynach rezerw państwowych. Szef ochrony może być odpowiedzialny za realizację zadań ochrony, ale nie jest on osobą decyzyjną w zakresie powoływania tej służby. Właściwy miejscowo wojewoda pełni funkcje nadzorcze, ale jego rola nie obejmuje bezpośredniego zarządzania danymi obiektami. W praktyce, takie myślenie może prowadzić do nieprawidłowego przypisania odpowiedzialności, co z kolei może skutkować nieefektywnym zarządzaniem bezpieczeństwem. Kluczowe jest zrozumienie hierarchii i kompetencji w strukturze organizacyjnej, co pozwala na lepsze podejmowanie decyzji dotyczących ochrony i bezpieczeństwa. W związku z tym, ważne jest, aby każdy pracownik instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo znał swoje zadania oraz zakres odpowiedzialności, co przyczyni się do skuteczniejszego zarządzania ryzykiem.

Pytanie 10

Do obowiązkowej dokumentacji, którą prowadzą wewnętrzne służby ochrony, nie należy

A. Dziennik zmiany

B. Książka konwojów

C. Dziennik szkolenia pracowników ochrony

D. Dziennik wydarzeń

Dokumentacja w służbach ochrony to ważna sprawa, ale trzeba to wszystko dobrze rozumieć i wiedzieć, co jest naprawdę potrzebne. Może się wydawać, że każda z wymienionych rzeczy jest potrzebna, ale tak naprawdę trzeba wiedzieć, czym się różnią. Dziennik szkolenia to zapis szkoleń dla pracowników, co jest kluczowe, żeby wiedzieli, jak dobrze pełnić swoje obowiązki. Dziennik wydarzeń to z kolei zapis incydentów, co daje nam możliwość analizy, czy nasze procedury są skuteczne, a także ułatwia pisanie raportów. Dziennik zmiany z kolei to info o zmianach w zespole, co pomaga w komunikacji. Każdy z tych dzienników ma swoje miejsce i jest potrzebny, żeby system zarządzania bezpieczeństwem działał prawidłowo. Książka konwojów, chociaż bywa przydatna w niektórych sytuacjach, nie jest wymagana przez przepisy dotyczące ochrony, więc nie ma sensu jej włączać na siłę.

Pytanie 11

Największym zagrożeniem, które może wystąpić podczas wydarzenia masowego, jest

A. wejście na teren wydarzenia osób bez ważnych biletów

B. panika wśród uczestników

C. aktywny atak na pracownika służby porządkowej

D. bójka dwóch uczestników

Panika na imprezach masowych to naprawdę poważna sprawa. Kiedy ludzie zaczynają wpadać w panikę, to może się z tego zrobić niebezpieczna sytuacja, gdzie mogą być ranni lub jeszcze gorzej. Różne organizacje, jak ta od standaryzacji (ISO), mówią, że jeśli dobrze zarządzimy tłumem i przygotujemy się na ewakuację, to możemy zminimalizować ryzyko paniki. Na przykład, dobrze oznakowane drogi ewakuacyjne, przeszkolony personel i symulacje przed imprezą mogą pomóc uczestnikom wiedzieć, co robić w razie kryzysu. Jak już mówię, w takich chwilach odpowiednie służby mogą naprawdę uratować życie wielu osobom.

Pytanie 12

Który z wymienionych elementów ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa zakładu przemysłowego objętego ochroną ze strony prywatnego przedsiębiorcy oferującego usługi w zakresie zabezpieczenia osób i mienia?

A. Układ organizacyjny pracowników w zakładzie przemysłowym

B. Typ i liczba zastosowanych technicznych narzędzi ochrony

C. Zgromadzony kapitał zakładowy chronionej jednostki

D. Standard środków przymusu bezpośredniego posiadanych przez personel ochrony

Posiadany kapitał zakładowy ochranianej jednostki, jako jeden z wymienionych czynników, nie ma bezpośredniego wpływu na stan bezpieczeństwa zakładu przemysłowego. Choć odpowiedni kapitał może umożliwić inwestycje w technologie i zasoby ludzkie, to sam w sobie nie zapewnia skutecznej ochrony. Bez względu na wysokość kapitału, nieodpowiednie lub przestarzałe środki ochrony mogą prowadzić do poważnych luk w bezpieczeństwie. Jakość posiadanych przez pracowników ochrony środków przymusu bezpośredniego również nie jest decydującym czynnikiem. W przypadku zagrożeń, skuteczność ochrony zależy przede wszystkim od systemów zabezpieczeń oraz ich umiejętnego zastosowania przez pracowników. Struktura organizacyjna pracowników zakładu przemysłowego, choć istotna dla efektywności działania, nie jest czynnikiem, który w bezpośredni sposób wpływa na bezpieczeństwo. Pracownicy mogą mieć odpowiednie kompetencje, ale jeśli nie dysponują odpowiednimi środkami technicznymi, ich działania mogą okazać się niewystarczające. Dlatego kluczowe jest, aby za podstawowy element systemu bezpieczeństwa uznawać nowoczesne techniczne środki zabezpieczeń, które są zgodne z aktualnymi standardami i dobrą praktyką w branży ochrony.

Pytanie 13

Przy planowaniu szkolenia rozwijającego umiejętności korzystania z wielofunkcyjnej pałki typu tonfa dla pracowników, kierownik ochrony powinien wziąć pod uwagę

A. liczbę osób z licencją na zabezpieczenie techniczne

B. wiek oraz stopień sprawności fizycznej pracowników ochrony

C. liczbę pracowników działu informacyjnego

D. liczbę osób mających licencję pracownika ochrony fizycznej

Poprawna odpowiedź koncentruje się na liczbie osób posiadających licencję pracownika ochrony fizycznej, co jest kluczowe przy planowaniu szkolenia z wykorzystaniem pałki wielofunkcyjnej typu tonfa. Licencja ta jest dowodem na to, że pracownicy przeszli odpowiednie szkolenie i posiadają wiedzę na temat przepisów oraz technik obronnych. W przypadku szkoleń, ważne jest, aby uczestnicy mieli już pewne podstawy, co pozwala na efektywniejsze przyswajanie nowych umiejętności. Dobrze przeszkolona kadra jest w stanie zastosować techniki obronne w sytuacjach kryzysowych, takich jak interwencje z użyciem tonfy, co zwiększa ich skuteczność i bezpieczeństwo. W praktyce, dobrze przygotowani pracownicy są w stanie nie tylko obronić siebie, ale także zminimalizować ryzyko dla osób postronnych podczas prowadzenia działań ochronnych. Współczesne standardy w ochronie wymagają od pracowników posiadania umiejętności zarówno teoretycznych, jak i praktycznych, co czyni tę odpowiedź szczególnie adekwatną.

Pytanie 14

Impreza koncertowa zespołu rockowego, która odbywa się na powierzchni lotniska, a organizator sprzedał 1 500 biletów, jest uznawana za wydarzenie masowe

A. sportowo-rekreacyjną

B. sportowo-rozrywkową o podwyższonym ryzyku

C. sportową

D. artystyczno-rozrywkową

Odpowiedź artystyczno-rozrywkowa jest poprawna, ponieważ koncert zespołu rockowego, który zgromadził 1 500 uczestników na płycie lotniska, należy do kategorii imprez masowych o charakterze rozrywkowym. Zgodnie z definicją zawartą w ustawie o bezpieczeństwie imprez masowych, tego rodzaju wydarzenia mają na celu dostarczanie uczestnikom przeżyć artystycznych i rozrywkowych. Koncerty, jako forma sztuki muzycznej, angażują publiczność i oferują im emocje oraz rozrywkę. W praktyce, organizacja takiego wydarzenia wymaga przestrzegania standardów dotyczących bezpieczeństwa, logistyki oraz obsługi uczestników. Kluczowe aspekty to zapewnienie odpowiednich zabezpieczeń, zarządzanie ruchem oraz dostępem do obiektów. Dobry przykład to festiwale muzyczne, które również odbywają się na dużych przestrzeniach i wymagają kompleksowego podejścia do organizacji, co podkreśla ich artystyczno-rozrywkowy charakter. Warto zaznaczyć, że taki typ wydarzeń przyczynia się do rozwoju lokalnej kultury oraz promuje różnorodność artystyczną.

Pytanie 15

Ilu minimalnie konwojentów powinno być przydzielonych do zabezpieczenia transportu 25 jednostek obliczeniowych w bankowozie typu A?

A. 5 konwojentów

B. 2 konwojentów

C. 4 konwojentów

D. 3 konwojentów

Myślenie, że do transportu wartości pieniężnych wystarczą dwie osoby, to duży błąd. Z mniejszą ekipą ryzyko wzrasta, a co za tym idzie, może być więcej problemów. Nie można traktować ochrony wartości tylko przez pryzmat kosztów – bezpieczeństwo powinno być zawsze na pierwszym miejscu. Wiele norm w branży, jak te od ISO, mówi jasno, ile osób powinno być w zespole w zależności od wartości, a dwa konwojenty to w tym przypadku zdecydowanie za mało. To podejście często wynika z niewiedzy o regulacjach i praktykach, co prowadzi do narażania transportu na ryzyko. Poza tym, w razie jakichś trudności, zespół z dwóch osób może nie zdążyć zareagować, co tylko zwiększa prawdopodobieństwo niepowodzenia. Więc chyba lepiej zainwestować w większą liczbę konwojentów, żeby wszystko poszło gładko.

Pytanie 16

W przypadku zatrzymania osoby, pracownik ochrony fizycznej z odpowiednimi kwalifikacjami nie ma uprawnień do

A. uniemożliwienia opuszczenia wskazanego miejsca przez osobę.

B. zastosowania środków przymusu bezpośredniego.

C. przeszukania osoby zatrzymanej.

D. wylegitymowania osoby zatrzymanej w celu ustalenia jej tożsamości.

Pracownicy ochrony fizycznej operują w ramach ściśle określonych uprawnień, które różnią się od uprawnień przyznawanych organom ścigania. Niektóre odpowiedzi sugerują, że pracownik ochrony ma prawo do przeszukania osoby ujętej, co jest fundamentalnym błędem w zrozumieniu ich roli. Przeszukanie osoby wiąże się z poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz etycznymi, które wymagają odpowiednich kwalifikacji oraz autoryzacji. W praktyce, przeszukanie nie powinno być wykonywane przez pracowników ochrony, ponieważ nie są oni wyposażeni w odpowiednie przywileje do egzekwowania tego rodzaju działań. Wiele osób błędnie zakłada, że środki przymusu bezpośredniego, takie jak obezwładnienie, mogą być stosowane w każdej sytuacji, jednak powinny one być stosowane jedynie w uzasadnionych przypadkach, gdy rzeczywiście istnieje zagrożenie dla bezpieczeństwa. Pracownicy ochrony często myślą, że ich rola polega na stosowaniu intensywnych środków kontroli, co nie jest zgodne z duchem współpracy i zarządzania sytuacjami kryzysowymi w sposób odpowiedzialny. Użycie nieodpowiednich metod może prowadzić do naruszenia praw człowieka oraz narażenia na odpowiedzialność prawną. Zrozumienie granic swoich uprawnień oraz przestrzeganie procedur jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla siebie, jak i osób, z którymi się współpracuje.

Pytanie 17

W banku, w którym brakuje stałej ochrony fizycznej, nastąpiła awaria systemu alarmowego przeciwkradzieżowego i napadowego. Czas naprawy usterki szacowany jest na około 14 godzin. Ilu uzbrojonych pracowników ochrony powinno znajdować się na doraźnym posterunku?

A. 4 uzbrojonych pracowników ochrony

B. 2 uzbrojonych pracowników ochrony

C. 3 uzbrojonych pracowników ochrony

D. 1 uzbrojony pracownik ochrony

Wybór odpowiedzi wskazujących na większą lub mniejszą liczbę pracowników ochrony może wynikać z błędnych założeń dotyczących oceny ryzyka oraz rzeczywistego zapotrzebowania na ochronę w sytuacji awarii systemu sygnalizacji. Na przykład, przekonanie, że jeden uzbrojony pracownik ochrony jest wystarczający, jest nie tylko niebezpieczne, ale i niezgodne z praktykami branżowymi. W sytuacji, gdy nie ma stałej ochrony, jeden pracownik nie jest w stanie skutecznie monitorować całego obiektu oraz reagować na potencjalne zagrożenia. Podobnie, odpowiedź sugerująca czterech pracowników może wydawać się nadmiarowa, z uwagi na fakt, że dwójka uzbrojonych ochroniarzy jest w stanie efektywnie zarządzać sytuacją, a nadmiar personelu mógłby prowadzić do nieuzasadnionych kosztów. Kluczowe jest zrozumienie, że w obiektach finansowych, jak banki, należy zastosować równowagę pomiędzy kosztami ochrony a jej skutecznością, co jest zgodne z wytycznymi branży ochrony i standardami zarządzania ryzykiem. Właściwa analiza ryzyka i dostosowanie liczby pracowników ochrony do specyfiki sytuacji jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa.

Pytanie 18

Jaka jest podstawowa zasada działania systemów alarmowych w ochronie mienia?

A. Wykrywanie i sygnalizowanie nieautoryzowanego dostępu

B. Ograniczenie zużycia energii

C. Zapewnienie ciągłej kontroli temperatury

D. Zarządzanie pracą personelu ochrony

Systemy alarmowe w ochronie mienia działają przede wszystkim na zasadzie wykrywania i sygnalizowania nieautoryzowanego dostępu. Ich głównym celem jest ochrona przed włamaniami, kradzieżami czy innymi niepożądanymi zdarzeniami. Działają poprzez wykorzystanie czujników, które reagują na określone bodźce, takie jak ruch, dźwięk, czy zmiany w polu elektromagnetycznym. W momencie wykrycia takiego zdarzenia, system generuje sygnał alarmowy, który może być przesłany do centrali monitorującej lub bezpośrednio do właściciela obiektu. Systemy te są kluczowym elementem w zapewnieniu bezpieczeństwa fizycznego obiektów. Szeroko stosowane w bankach, magazynach, a także w domach prywatnych, oferują różne poziomy zabezpieczeń. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne testowanie i konserwację tych systemów, aby zapewnić ich niezawodność. Warto również integrować je z innymi systemami bezpieczeństwa, takimi jak monitoring wizyjny, co znacząco zwiększa efektywność ochrony.

Pytanie 19

Na podstawie wyciągu z rozporządzenia określ, na czym polega współpraca specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych ze strażami miejskimi.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad współpracy
specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych z Policją, jednostkami ochrony
przeciwpożarowej, obrony cywilnej i strażami gminnymi (miejskimi)
(wyciąg)

§ 3. Współpraca formacji ochronnych z Policją polega w szczególności na:
1) wymianie informacji o zagrożeniach w zakresie bezpieczeństwa osób i mienia oraz
zakłócania spokoju i porządku publicznego,
2) współdziałaniu w celu utrzymania spokoju i porządku publicznego podczas zgromadzeń,
imprez artystycznych, rozrywkowych i sportowych, a także innych określonych w odrębnych
przepisach,
3) współdziałaniu przy zabezpieczaniu miejsc popełnienia przestępstw i wykroczeń
w granicach chronionych obszarów, obiektów lub urządzeń,
4) wzajemnych konsultacjach doskonalących metody współpracy.
§ 4. Do współpracy formacji ochronnych ze strażami gminnymi (miejskimi) przepis § 3
stosuje się odpowiednio.

A. Współdziałaniu przy przeprowadzaniu bezpiecznej ewakuacji osób ze strefy szczególnie zagrażającej życiu lub zdrowiu.

B. Współdziałaniu przy zabezpieczeniu miejsc popełnienia przestępstw i wykroczeń w granicach chronionych obszarów, obiektów lub urządzeń.

C. Zabezpieczeniu miejsc po pożarze, klęsce żywiołowej lub innym miejscowych zagrożeń, w tym uratowanego mienia.

D. Wymianie informacji o powstałych zagrożeniach oraz wprowadzeniu na teren chroniony jednostek przeciwpożarowych.

Wybór odpowiedzi dotyczącej współdziałania przy zabezpieczeniu miejsc popełnienia przestępstw i wykroczeń jest poprawny, ponieważ jednoznacznie odnosi się do zasad współpracy specjalistycznych formacji ochronnych ze strażami miejskimi, jak opisano w obowiązujących przepisach prawnych. Tego rodzaju współpraca jest kluczowa w kontekście ochrony mienia oraz zapewnienia bezpieczeństwa publicznego. Na przykład, w sytuacji, gdy dochodzi do przestępstwa w obszarze objętym ochroną, formacje ochronne mogą natychmiast informować odpowiednie służby oraz współdziałać w zabezpieczeniu dowodów, co jest niezbędne dla skutecznego prowadzenia postępowań wyjaśniających. Standardy branżowe, takie jak te określone w Kodeksie postępowania karnego oraz rozporządzeniach dotyczących ochrony mienia, podkreślają konieczność szybkiej i efektywnej współpracy pomiędzy różnymi służbami w celu zachowania porządku i bezpieczeństwa. Dodatkowo, dobre praktyki wskazują na potrzebę szkolenia personelu w zakresie współpracy z jednostkami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo publiczne, co podnosi jakość ochrony i minimalizuje ryzyko wystąpienia incydentów.

Pytanie 20

Zespół interwencyjny, po odebraniu alarmu z systemu sygnalizacji włamania i napadu, powinien dotrzeć do chronionego obiektu w czasie

A. nie dłuższym niż określony w umowie, która stanowi podstawę interwencji

B. maksymalnie 15 minut w ciągu dnia i 5 minut w nocy

C. maksymalnie 10 minut

D. z uwzględnieniem przepisów ruchu drogowego

Rozumienie czasów reakcji grup interwencyjnych nie jest takie proste i wymaga rozważenia kilku ważnych rzeczy związanych z tym, jak te grupy działają i jakie mają umowy z klientami. Chociaż wybrałeś odpowiedź opartą na czasach przybycia do 10 minut czy 15 minut w dzień i 5 minut w nocy, to jednak nie bierze ona pod uwagę realnych warunków, które mogą się zdarzyć i specyfiki obiektu. Takie podejście może tylko powodować bałagan w zarządzaniu czasem i zasobami, co w końcu irytuje zarówno pracowników, jak i klientów. Warto pamiętać, że czas reakcji powinien szanować standardy branżowe, które uwzględniają różne czynniki, jak np. lokalizację, ruch na drodze, porę dnia czy pogodę. Jeżeli ustalisz sztywne ramy czasowe, ignorując te zmienne, to może to prowadzić do obniżonej jakości usług i wyższego ryzyka dla bezpieczeństwa. Poza tym, ogólne przepisy drogowe nie uwzględniają tego, co jest specyficzne dla danego zlecenia, a to znów może opóźnić działania interwencyjne. Takie podejście nie wystarcza i może zagrażać skuteczności ochrony, a to już podważa podstawy bezpieczeństwa i zaufania do usług ochroniarskich.

Pytanie 21

Co powinien uczynić pracownik ochrony osobistej, jeżeli nie zostanie spełnione jego wezwanie do działania zgodnie z prawem?

A. wdrożyć środki przymusu bezpośredniego bez wcześniejszego powiadomienia

B. poprosić o okazanie dokumentu tożsamości

C. niezwłocznie zastosować środki przymusu, aby nie dopuścić do zwiększenia zagrożenia

D. poinformować o ewentualności użycia środków przymusu bezpośredniego

Uprzedzenie o możliwości zastosowania środka przymusu bezpośredniego jest kluczowe w kontekście działań pracowników ochrony osobistej. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami etyki zawodowej, pracownik ochrony powinien zawsze dążyć do deeskalacji sytuacji, zanim podejmie kroki do użycia siły. Taka procedura z jednej strony chroni zarówno pracownika, jak i potencjalnego sprawcę, a z drugiej strony, przestrzega zasad proporcjonalności i konieczności. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy pracownik ochrony, będąc świadkiem agresywnego zachowania, najpierw informuje osobę o swoich zamiarach, co może skłonić ją do zaprzestania nieodpowiednich działań. W praktyce oznacza to również, że pracownicy ochrony powinni być odpowiednio przeszkoleni w zakresie komunikacji i negocjacji, aby skutecznie zminimalizować ryzyko eskalacji konfliktu. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które podkreślają znaczenie prewencji i mediacji w sytuacjach kryzysowych.

Pytanie 22

Szczegółowe listy obszarów, obiektów oraz urządzeń wymagających obowiązkowej ochrony przygotowują:

A. Prezes Narodowego Banku Polskiego, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, ministrowie, szefowie urzędów centralnych oraz wojewodowie w odniesieniu do podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek organizacyjnych

B. Prezes Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, szefowie urzędów centralnych oraz wojewodowie w odniesieniu do podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek organizacyjnych

C. Prezes Banku PKO BP, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, Dyrektor Generalny Poczty Polskiej w odniesieniu do podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek organizacyjnych

D. Prezes Banku PKO SA, ministrowie, szefowie urzędów centralnych oraz wojewodowie w odniesieniu do podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek organizacyjnych

Poprawna odpowiedź wskazuje, że szczegółowe wykazy obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie sporządzają kluczowe instytucje, takie jak Prezes Narodowego Banku Polskiego, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, ministrowie, kierownicy urzędów centralnych oraz wojewodowie. Te podmioty są odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa i prawidłowego funkcjonowania istotnych elementów infrastruktury państwowej. Przykładowo, Narodowy Bank Polski jako centralny bank kraju ma ogromny wpływ na stabilność finansową i ochronę systemu płatniczego, co sprawia, że jego zaangażowanie w tworzenie takich wykazów jest kluczowe. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji natomiast reguluje działalność mediów, co również wymaga systematycznego monitorowania obiektów podlegających ochronie. W praktyce, sporządzanie wykazów takich obiektów pozwala na wdrażanie skutecznych strategii ochrony, które są zgodne z normami i przepisami, takimi jak Ustawa o Ochronie Informacji Niejawnych czy standardy międzynarodowe dotyczące bezpieczeństwa informacji. Dzięki tym działaniom, odpowiednie instytucje mogą realizować swoje zadania w sposób zapewniający ochronę interesów narodowych oraz bezpieczeństwo obywateli.

Pytanie 23

Gdzie z wymienionych lokalizacji licencjonowany pracownik ochrony fizycznej ma prawo posiadać oraz używać paralizatora elektrycznego?

A. W salach operacyjnych banku

B. W obiektach mennicy państwowej

C. Na terenie supermarketu

D. Na imprezie masowej

Miejsca takie jak mennica państwowa, supermarkety czy imprezy masowe to nie najlepsze miejsca dla stosowania paralizatorów przez ochroniarzy. Po pierwsze, mennica ma solidne zabezpieczenia, które polegają głównie na monitoringu i fizycznych barierach, a nie na używaniu siły. Użycie paralizatora tam mogłoby zagrażać zarówno pracownikom, jak i postronnym osobom, a w przypadku błędu mogłoby mieć poważne konsekwencje. Supermarkety to miejsca, gdzie jest mnóstwo ludzi i lepiej sprawdzają się inne strategie, jak widoczność ochrony, a nie niebezpieczne urządzenia. Natomiast imprezy masowe mają swoje zasady dotyczące bezpieczeństwa, które ograniczają stosowanie przymusu, żeby zminimalizować ryzyko dla ludzi. Często myślimy, że w każdej sytuacji zagrożenia trzeba używać siły, ale to nie jest takie proste. Skuteczne zarządzanie bezpieczeństwem to kompleksowe podejście, które bierze pod uwagę różne sytuacje, w jakich działa ochrona.

Pytanie 24

Osoby zajmujące się ochroną osobistą podczas obecności VIP-a w trakcie wydarzenia masowego mogą być wyposażone w

A. krótką broń palną

B. służbowe pałki

C. narzędzia do obezwładniania przy pomocy energii elektrycznej

D. ręczne miotacze substancji obezwładniających

Zastosowanie broni palnej krótkiej w kontekście ochrony osobistej VIP-ów na imprezach masowych wiąże się z wieloma ryzykami i jest obwarowane restrykcyjnymi przepisami prawnymi. W wielu krajach, w tym w Polsce, prawo dotyczące posiadania broni palnej jest bardzo surowe, a jej użycie w sytuacjach ochrony osobistej może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, zarówno dla ochroniarza, jak i dla organizatora wydarzenia. Również przedmioty przeznaczone do obezwładniania za pomocą energii elektrycznej, takie jak tasery, mogą wywołać niezamierzone konsekwencje zdrowotne u obezwładnianych osób, szczególnie w zatłoczonych miejscach, gdzie nieprzewidziane reakcje mogą prowadzić do tragicznych skutków. Pałki służbowe, choć powszechnie stosowane w niektórych sytuacjach, również nie są zalecane w kontekście ochrony VIP-ów na imprezach masowych, ponieważ ich użycie może być postrzegane jako nadmierna siła i wpłynąć negatywnie na reputację zarówno ochrony, jak i samego VIP-a. Konieczne jest, aby pracownicy ochrony stosowali strategie minimalizacji użycia siły, co podkreślają standardy branżowe dotyczące ochrony osobistej. W związku z tym, zamiast stosowania narzędzi potencjalnie niebezpiecznych, preferowane są metody prewencyjne i deeskalacyjne, które w dłuższej perspektywie przyczyniają się do poprawy bezpieczeństwa wszystkich uczestników wydarzenia.

Pytanie 25

Które obszary powinny być szczególnie zabezpieczone podczas wydarzenia masowego artystyczno-rozrywkowego z obecnością oficjalnych delegacji, zasiadających na trybunie honorowej?

A. Scena, na której odbywają się występy

B. Drogi ewakuacyjne

C. Trybuna honorowa

D. Drogi prowadzące do trybuny honorowej

Trybuna honorowa to miejsce, które wymaga szczególnej ochrony podczas imprez masowych, zwłaszcza gdy są obecne oficjalne delegacje. Ochrona tego obszaru jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno VIP-ów, jak i pozostałych uczestników wydarzenia. W kontekście organizacji imprez masowych, standardy dotyczące ochrony VIP-ów wskazują, że miejsca, w których zasiadają osoby o wysokim statusie, muszą być odpowiednio zabezpieczone, aby minimalizować ryzyko zakłóceń czy incydentów. Przykłady dobrych praktyk obejmują wyznaczanie strefy buforowej, która oddziela trybunę honorową od publiczności, a także zastosowanie wyspecjalizowanych zespołów ochrony, które są odpowiedzialne za monitoring i reagowanie na ewentualne zagrożenia. Efektywne planowanie i zabezpieczenie trybuny honorowej może również obejmować ścisłą współpracę z lokalnymi służbami porządkowymi, co dodatkowo zwiększa poziom bezpieczeństwa.

Pytanie 26

Jaką akcję powinien podjąć członek służby informacyjnej, gdy zauważy u kontrolowanej osoby przedmioty, których wnoszenie na imprezę masową jest zabronione?

A. Natychmiast wezwać funkcjonariusza Policji

B. Przeprowadzić czynność ujęcia osoby i odebrać przedmioty

C. Niezwłocznie poinformować kierownika ds. bezpieczeństwa

D. Natychmiast wezwać członka służby porządkowej

Jak zauważyłeś, wezwanie członka służby porządkowej jest mega ważne, gdy dostrzegamy, że ktoś ma przy sobie zabronione rzeczy na imprezie. Ci ludzie są wyspecjalizowani w dbaniu o bezpieczeństwo podczas takich wydarzeń i wiedzą, co robić w kryzysowych sytuacjach. Na przykład, kiedy organizowane są koncerty czy festiwale, to właśnie służby porządkowe pilnują, żeby wszystko przebiegało zgodnie z regulaminem i żeby uczestnicy czuli się bezpiecznie. I to oni powinni przeszukiwać i zabezpieczać niebezpieczne przedmioty, a w razie potrzeby podejmować decyzje o usunięciu kogoś z imprezy. Współpraca z Policją też jest istotna, ale lepiej wołać ich tylko, gdy sytuacja jest naprawdę groźna. Trzymanie się tych zasad jest zgodne z wytycznymi, które mówią, jak reagować na różne incydenty.

Pytanie 27

Współpraca wyspecjalizowanych uzbrojonych jednostek ochronnych z obroną cywilną koncentruje się głównie na

A. organizowaniu wspólnych działań w celu zachowania spokoju i porządku w trakcie zgromadzeń

B. przeprowadzaniu zintegrowanych działań w celu zapewnienia spokoju i porządku podczas wydarzeń masowych

C. wymianie informacji o pojawiających się zagrożeniach w obrębie chronionych terenów i budynków

D. dzieleniu się informacjami dotyczących bezpieczeństwa osób oraz mienia w chronionych obiektach, a także zakłóceń porządku

Podejmowanie wspólnych działań w celu utrzymania spokoju i porządku podczas imprez masowych oraz zgromadzeń to bez wątpienia istotny aspekt pracy formacji ochronnych i obrony cywilnej. Jednakże, koncentrowanie się wyłącznie na takich działaniach może prowadzić do poważnych luk w systemie zarządzania bezpieczeństwem. Współpraca w zakresie bezpieczeństwa powinna znacznie wykraczać poza jednorazowe działania, takie jak zapewnienie porządku w czasie wydarzeń publicznych. Właściwe ustalenie priorytetów wymaga aktywnego monitorowania i analizy potencjalnych zagrożeń, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem. Na przykład, wymiana informacji o zagrożeniach, takich jak ewentualne ataki, nie tylko w czasie imprez, ale także w codziennej działalności, jest niezbędna. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do sytuacji, w której służby nie są przygotowane na nagłe incydenty, co z kolei naraża na niebezpieczeństwo zarówno uczestników wydarzeń, jak i ogół społeczeństwa. Niewystarczająca wymiana informacji o zagrożeniach może prowadzić do nieefektywnej reakcji oraz braku koordynacji działań, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w obszarze bezpieczeństwa. Właściwe podejście do współpracy między różnymi formacjami ochronnymi powinno uwzględniać całościowe zarządzanie zagrożeniami, a nie tylko reagowanie na konkretne sytuacje, co wymaga zrozumienia i wdrażania kompleksowych strategii w zakresie bezpieczeństwa.

Pytanie 28

Zanim pracownik ochrony przystąpi do weryfikacji uzasadnienia obecności osoby na terenie obiektu objętego ochroną, powinien najpierw

A. dokonać legitymowania podejrzanej osoby

B. zażądać przedstawienia dokumentu tożsamości

C. skorzystać z frazy "Ochrona"

D. usunąć daną osobę z terenu obiektu

W kontekście pracy w ochronie, podejście do weryfikacji obecności osób na terenie chronionego obiektu wymaga starannego namysłu i znajomości procedur. Wybór wylegitymowania podejrzanej osoby jako pierwszego kroku może być niewłaściwy, ponieważ nie uwzględnia ważnego aspektu prewencji. Pracownik ochrony powinien unikać bezpośredniego przystępowania do działań, które mogą prowadzić do konfrontacji, zanim nie wykaże gotowości do komunikacji. Kiedy osoba jest wylegitymowana zbyt szybko, może to prowadzić do nieporozumień, a nawet do sytuacji konfliktowych. Zażądanie okazania dokumentu tożsamości przed wprowadzeniem jasnej komunikacji jest również nieefektywne; takie podejście może wprowadzić większe napięcie w sytuacji i zniechęcić osobę do współpracy. Usunięcie osoby z terenu obiektu powinno być ostatecznością, gdyż może wiązać się z ryzykiem przemocy lub naruszenia praw osób. W branży ochrony kluczowe jest, aby pracownicy działali zgodnie z zasadami deeskalacji i komunikacji, co sprzyja zarówno bezpieczeństwu obiektu, jak i komfortowi wszystkich osób przebywających w jego pobliżu. Dlatego pierwszym krokiem powinno być zasygnalizowanie obecności ochrony, co pozwala na uzyskanie kontroli nad sytuacją bez stosowania presji czy prowokacji.

Pytanie 29

Konwojenci otrzymali zadanie ochrony transportu wartości pieniężnych w wysokości 6 jednostek obliczeniowych. Mają być uzbrojeni w rewolwery. Minimalna ilość broni i amunicji, niezbędna do właściwego uzbrojenia konwojentów wynosi

Fragment rozporządzenia M.S.W.i A. z dnia 6 sierpnia 1998r.
§ 6
1.	(..)
2.	Za normatyw amunicji na jeden pistolet lub pistolet maszynowy oraz karabinek przyjmuje się ilość amunicji do pełnego załadowania czterech magazynków.
3.	Za normatyw amunicji na jeden rewolwer lub jedną strzelbę gładkolufową powtarzalną przyjmuje się po 24 sztuki amunicji.
§ 7
4.	Połowa ilości amunicji określonej w § 6 ust. 2 i 3 stanowi amunicję alarmową.
5.	Amunicję alarmową wydaje się w przypadku bezpośredniego zagrożenia napadem na chronione osoby, obszar, obiekt i urządzenie oraz do ochrony konwojowanego mienia.
Fragment rozporządzenia MSWiA z dnia 14 października 1998 r.
§ 7
1.	Wartości pieniężne większe niż 1 jednostka obliczeniowa transportuje się pojazdami specjalnymi lub przystosowanymi. ......
2.	Transport wartości pieniężnych powyżej 20 jednostek obliczeniowych wykonuje się przy użyciu pojazdów specjalnych. ......
§ 9
1.	Transport wartości pieniężnych jest chroniony co najmniej przez:
1)	jednego konwojenta – przy przewozie wartości pieniężnych do 5 jednostek obliczeniowych,
2)	dwóch konwojentów – przy przewozie wartości pieniężnych powyżej 5 do 15 jednostek obliczeniowych,
3)	trzech konwojentów – przy przewozie wartości pieniężnych powyżej 15 do 50 jednostek obliczeniowych,
4)	czterech konwojentów – przy przewozie wartości pieniężnych powyżej 50 jednostek obliczeniowych.

A. 1 rewolwer i 12 szt. amunicji.

B. 2 rewolwery i 48 szt. amunicji.

C. 2 rewolwery i 24 szt. amunicji.

D. 3 rewolwery i 36 szt. amunicji.

Odpowiedź z 2 rewolwerami i 48 sztukami amunicji jest właściwa. Zgodnie z przepisami, przy przewozie 6 jednostek obliczeniowych trzeba mieć przynajmniej dwóch konwojentów, a każdy z nich powinien mieć broń i 24 naboje. To daje razem 48 sztuk amunicji. Dobre praktyki mówią, że konwojenci muszą być dobrze uzbrojeni, bo to zwiększa bezpieczeństwo całej akcji. Ważne jest, żeby zawsze trzymać się tych zasad, żeby zminimalizować ryzyko kradzieży czy ataku. Warto też, żeby firmy prowadziły regularne szkolenia dla konwojentów, żeby ci byli gotowi na różne sytuacje. Wiele firm transportowych stosuje te normy, bo to pozwala zapewnić najwyższy poziom ochrony.

Pytanie 30

Na podstawie opisu zabezpieczenia obiektu, fragmentu dziennika wydarzeń oraz fragmentu protokołu inwentaryzacji określ, która z wymienionych okoliczności umożliwiła kradzież pralek automatycznych z magazynu.

Opis zabezpieczenia obiektu „Z".
Obiekt „Z" jest ochraniany przez wewnętrzną służbę ochrony całodobowo. Prowadzona jest kontrola ruchu osobowego i materiałowego. Magazyn wyrobów gotowych jest chroniony dodatkowo przez elektroniczny system alarmowy.
Fragment dziennika wydarzeń wewnętrznej służby ochrony obiektu „Z":
„W dniu 11.11.2008 r. o godz. 4.10 pracownik ochrony patrolujący obiekt, stwierdził fakt włamania do pomieszczenia biurowego. Nieustaleni sprawcy wynieśli z pomieszczenia faks i laptop. Ponadto zginęły 4 druki ścisłego zarachowania (przepustki materiałowe), pieczątki były porozrzucane, jednakże żadna z nich nie zginęła."
Fragment z protokołu inwentaryzacji w magazynie wyrobów gotowych obiektu „Z":
„W dniu 14.11.2008 r. komisja w składzie Jan Nowak – przewodniczący, Jerzy Król i Roman Wiśniewski – członkowie, przeprowadziła inwentaryzację w magazynie wyrobów gotowych. Stwierdzono niezgodność między liczbą prałek automatycznych wpisanych w dokumentacji w magazynie, a ich liczbą zapisaną w dokumentach w dziale księgowości. W magazynie brakowało 20 prałek automatycznych. Magazynier nie potrafił wyjaśnić dlaczego brakuje wyrobów".

A. Niewłaściwie prowadzona dokumentacja magazynowa.

B. Brak monitoringu w pomieszczeniu magazynowym.

C. Rozbrojenie systemu alarmowego w obiekcie.

D. Wystawienie sfałszowanych przepustek materiałowych.

Rozważanie innych potencjalnych przyczyn kradzieży pralek automatycznych z magazynu, takich jak rozbrojenie systemu alarmowego, brak monitoringu czy niewłaściwie prowadzona dokumentacja magazynowa, ukazuje szerszy kontekst zagrożeń w obszarze zabezpieczeń. Rozbrojenie systemu alarmowego, choć może wydawać się istotnym błędem, nie jest wystarczającym czynnikiem umożliwiającym kradzież, jeżeli nie jest połączone z innymi działaniami, jak np. zorganizowaniem dostępu do towaru. Ponadto, brak monitoringu w pomieszczeniu magazynowym może ograniczyć możliwości wykrywania nadużyć, ale sam w sobie nie stanowi wyłącznej winy w przypadku braku odpowiednich procedur identyfikacji i weryfikacji dokumentacji. Niewłaściwie prowadzona dokumentacja magazynowa, choć jest powiązana z problemami w zarządzaniu, nie eliminuje ryzyka, jakie niesie ze sobą fałszerstwo przepustek materiałowych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, często wynikają z mylenia symptomów z przyczynami. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczne zabezpieczenia obejmują nie tylko techniczne aspekty, ale także odpowiednie procedury i szkolenia personelu, które powinny być nie tylko tworzone, ale regularnie aktualizowane zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 31

Osoby konwojujące środki pieniężne nie powinny być uzbrojone w

A. pistolety maszynowe o kalibrze od 6 mm do 12 mm

B. strzelby gładkolufowe powtarzalne o kalibrze wagomiarowym 12 mm

C. pistolety i rewolwery centralnego zapłonu o kalibrach od 6 mm do 12 mm

D. karabinki o kalibrze od 5,45 mm do 7,62 mm

Konwojenci odpowiedzialni za ochronę transportów wartości pieniężnych muszą przestrzegać rygorystycznych norm dotyczących uzbrojenia, aby zapewnić bezpieczeństwo i zgodność z przepisami prawa. Użycie karabinków o kalibrze od 5,45 mm do 7,62 mm jest zabronione, ponieważ te rodzaje broni są klasyfikowane jako broń wojskowa, co stawia konwojentów w sytuacji podwyższonego ryzyka i potencjalnych konfliktów z prawem. Przykładowo, w Polsce ustawodawstwo dotyczące ochrony mienia oraz akty prawne regulujące działalność firm ochroniarskich jasno wskazują, że broń używana przez konwojentów powinna być ograniczona do mniej niebezpiecznych kalibrów, co zmniejsza ryzyko w przypadku interwencji. Stosowanie pistoletów i rewolwerów w kalibrze od 6 mm do 12 mm stanowi odpowiedni kompromis między ochroną a bezpieczeństwem publicznym. Ponadto, branżowe standardy, takie jak normy ISO dotyczące bezpieczeństwa, promują stosowanie uzbrojenia, które minimalizuje ryzyko niepożądanych incydentów podczas transportu wartości. W praktyce, odpowiednie przygotowanie konwojentów i ich wyposażenie w broń krótką, zamiast długiej, sprzyja bardziej kontrolowanej sytuacji w razie ewentualnych ataków.

Pytanie 32

W hipermarkecie odnotowano zwiększenie kradzieży kosmetyków poprzez ich usuwanie z opakowań. Które z wymienionych działań mogłoby przyczynić się do ograniczenia tego zjawiska?

A. Przyklejenie specjalnych zabezpieczeń do opakowań

B. Zwiększenie liczby pracowników ochrony przy "linii kas"

C. Zatrudnienie większej liczby pracowników sklepu

D. Zwiększenie liczby pracowników ochrony w rejonie stoiska z perfumami

Zwiększenie liczby ochroniarzy przy kasach brzmi logicznie, ale w praktyce skupia się na miejscach, gdzie kradzieże rzadziej się zdarzają. Kasjerzy obsługują klientów, a nie pilnują, więc to nie najlepsza lokalizacja. Koncentrując się na kasach, można pominąć miejsca, gdzie jest większe ryzyko, jak stoiska z kosmetykami, co może prowadzić do błędnych decyzji. Dodatkowi pracownicy sklepu też nic nie załatwią, bo ich zadaniem nie jest ochrona mienia, ale pomoc klientom czy uzupełnianie towaru. A stosowanie zabezpieczeń na opakowania? To też może nie być najlepszy pomysł, bo złodzieje łatwo mogą je odkleić czy usunąć. Ważne to zrozumieć, że skuteczna walka z kradzieżami wymaga całościowego podejścia, które nie tylko zwiększa ochronę w złych miejscach, ale też analizuje, co klienci robią oraz wykorzystuje odpowiednie technologie w najbardziej narażonych rejonach sklepu.

Pytanie 33

Który z pojazdów przeznaczonych do transportu wartości pieniężnych powinien być wyposażony w masywne wkładki kół, które pozwalają na kontynuowanie jazdy po uszkodzeniu opony na odległość do 15 km z prędkością 50 km/godz?

A. Pojazd dostosowany do transportu wartości pieniężnych

B. Pojazd przystosowany do transportu wartości pieniężnych, którego zabezpieczenie bocznych ścian nie spełnia norm

C. Pojazd specjalny - bankowóz

D. Pojazd przystosowany do transportu wartości pieniężnych o niewystarczającej wytrzymałości podłogi

Pojazd specjalny - bankowóz jest dedykowanym pojazdem przystosowanym do transportu wartości pieniężnych, który musi spełniać szereg rygorystycznych norm, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo ładunku. W kontekście wymogu posiadania kół z wkładkami masywnymi, które umożliwiają dalszą jazdę po zniszczeniu opony, bankowóz jest zaprojektowany tak, aby przetrwać różne sytuacje awaryjne, w tym ataki rabunkowe. Przykładem zastosowania takiego pojazdu może być transport gotówki między bankami a placówkami handlowymi, gdzie bezpieczeństwo jest kluczowe. Bankowóz powinien mieć możliwość przetrwania ataku i kontynuowania jazdy, co jest realizowane dzięki specjalnym systemom ochrony i konstrukcji pojazdu. Dodatkowo, zgodnie z normami branżowymi, pojazdy te powinny być wyposażone w urządzenia zabezpieczające, takie jak systemy alarmowe oraz monitoring GPS, co zwiększa ich odporność na niebezpieczeństwa. Dlatego bankowóz, jako pojazd specjalny, jest jedynym rozwiązaniem spełniającym przedstawione wymogi.

Pytanie 34

Transport środków pieniężnych realizowany jest kolumną pojazdów, w której znajdują się 4 bankowozy oraz 2 samochody ochrony. Ile konwojentów, według Rozporządzenia MSWiA z dnia 7 września 2010 r. w zakresie wymagań dotyczących ochrony wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców oraz inne jednostki organizacyjne, powinno być przeznaczonych do tego transportu?

A. 4

B. 8

C. 10

D. 6

Poprawna odpowiedź to 8 konwojentów, co wynika z zapisów Rozporządzenia MSWiA z dnia 7 września 2010 r. dotyczącego transportu wartości pieniężnych. Wymogi określają, że przy transporcie wartości pieniężnych powinna być zapewniona odpowiednia liczba konwojentów w zależności od liczby pojazdów oraz poziomu zagrożenia. W przypadku kolumny 6 samochodów, która składa się z 4 bankowozów i 2 pojazdów ubezpieczających, zgodnie z normami, każdy bankowóz powinien być obsługiwany przez 2 konwojentów, a dodatkowo niezbędny jest jeden konwojent w każdym z pojazdów ubezpieczających. Dlatego łączna liczba konwojentów wynosi 8 (4 bankowozy x 2 konwojentów + 2 pojazdy ubezpieczające x 1 konwojent). Przykład ten pokazuje, jak istotne jest przestrzeganie przepisów w celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu wartości pieniężnych, co jest standardem stosowanym w branży transportu zabezpieczeń.

Pytanie 35

Mecz futbolowy odbywający się na stadionie lub innym obiekcie sportowym według obowiązujących regulacji jest klasyfikowany jako impreza masowa, jeśli organizator zapewnił co najmniej liczbę miejsc wynoszącą

A. 1500

B. 1000

C. 500

D. 2000

Wybór odpowiedzi poniżej 1000 miejsc, takich jak 2000, 1500 czy 500, wskazuje na nieporozumienie dotyczące definicji imprezy masowej w kontekście przepisów prawnych. Wiele osób może błędnie zakładać, że niższe wartości również mogą kwalifikować wydarzenie jako imprezę masową, co jest nieprawidłowe. Przepisy te zostały wprowadzone dla zharmonizowania standardów bezpieczeństwa na wydarzeniach, a każdy organizator jest zobowiązany do ich przestrzegania. Niekiedy organizatorzy mogą zaniżać liczbę miejsc, co może prowadzić do braku odpowiednich środków bezpieczeństwa. Kolejnym częstym błędem myślowym jest mylenie pojęcia 'imprezy masowej' z innymi rodzajami wydarzeń, które nie mają takich samych wymagań. Przykładowo, niektóre lokalne festyny mogą gromadzić mniejsze grupy ludzi, ale nie muszą być regulowane w ten sam sposób. Ponadto, nieznajomość przepisów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz problemów w zarządzaniu wydarzeniem, dlatego ważne jest, aby organizatorzy mieli pełną świadomość obowiązujących standardów i przepisów.

Pytanie 36

W strefie peryferyjnej mogą znajdować się

A. wyłącznie pracownicy zatrudnieni w tej strefie

B. pracownicy i pojazdy przynależące do chronionej jednostki

C. wszystkie osoby oraz pojazdy

D. tylko pracownicy oraz pojazdy ochrony

W strefie peryferyjnej mogą przebywać wszystkie osoby i pojazdy, co jest zgodne z zasadami otwartości i dostępności stref o niższym ryzyku. Takie podejście jest szczególnie istotne w kontekście zapewnienia efektywnej komunikacji oraz współpracy między różnymi grupami użytkowników, w tym pracownikami, dostawcami i odwiedzającymi. Przykładowo, w przypadku obiektów przemysłowych lub handlowych, otwarta strefa peryferyjna umożliwia łatwiejszy dostęp do zasobów, co sprzyja działaniom operacyjnym oraz wizytom kontrolnym. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące zarządzania bezpieczeństwem, podkreślają znaczenie odpowiedniego oznakowania i monitorowania dostępu do stref peryferyjnych, co pozwala na zachowanie równowagi między bezpieczeństwem a dostępnością. Praktycznie, wprowadzenie odpowiednich procedur weryfikacji, takich jak rejestracja wizyt, może dodatkowo zwiększyć bezpieczeństwo, jednocześnie nie ograniczając dostępu do tych stref. Ważne jest zatem, aby pamiętać, że zasady te funkcjonują w zgodzie z normami i praktykami, które mają na celu minimalizację ryzyka w obszarach o różnym stopniu zagrożenia.

Pytanie 37

W którym wierszu tabeli przyporządkowano prawidłowo uprawnienia nadzorczo-kontrolne wymienionego organu?

Organ	Uprawnienie do
A. Komendant komisariatu Policji	Zawieszenia licencji pracownika ochrony fizycznej.
B. Komendant Wojewódzki Policji	uzgadniania planu ochrony obiektu podlegającego obowiązkowej ochronie
C. Komendant Główny Policji	udzielenia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia
D. Minister Spraw Wewnętrznych	organizowania egzaminu dla kandydatów na licencję pracownika ochrony

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Wybór innej odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury uprawnień organów odpowiedzialnych za nadzór i kontrolę w kontekście ochrony obiektów. Przykładowo, przypisanie uprawnień mających na celu uzgadnianie planów ochrony obiektów innym organom może prowadzić do sytuacji, w których działania ochronne są niezgodne z przepisami prawa. Często mylące mogą być podobieństwa w zakresie zadań różnych organów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. W wielu przypadkach, nieprawidłowe przypisanie uprawnień może wynikać z pomyłki dotyczącej zakresu obowiązków, które są jasno określone w ustawodawstwie. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy organ działa w określonych ramach prawnych, a ich uprawnienia nie są wymienne. W praktyce jednak, błędne przypisania mogą skutkować nieefektywnym zarządzaniem bezpieczeństwem, co w konsekwencji może zagrażać zarówno prawidłowemu funkcjonowaniu instytucji, jak i bezpieczeństwu obywateli. Dlatego tak istotne jest, aby nie tylko znać same przepisy, ale również rozumieć ich kontekst oraz praktyczne implikacje codziennych działań w obszarze ochrony i nadzoru.

Pytanie 38

Analiza zapisów w "Dzienniku zdarzeń" prowadzonym przez wewnętrzną służbę ochrony obiektu podlegającego obowiązkowej ochronie wskazuje na niepokojący wzrost liczby przypadków obecności osób nieuprawnionych na terenie obiektu. Który z wymienionych czynników może być najbardziej prawdopodobną przyczyną tych zdarzeń?

A. Niewystarczające oświetlenie granicy chronionego obiektu

B. Uchybienia w kontroli osób wkraczających

C. Zbyt mała liczba pracowników ochrony w patrolu pieszym

D. Brak informacji o charakterze obiektu przy wejściu

Wybór czynników innych niż uchybienia w kontroli osób wchodzących często prowadzi do błędnego rozumienia problematyki bezpieczeństwa obiektów. Przykładowo, niedostateczne oświetlenie granicy chronionego obiektu, choć istotne, nie jest bezpośrednią przyczyną naruszenia bezpieczeństwa, lecz może jedynie stanowić ułatwienie dla osób nieuprawnionych. Brak wystarczającego oświetlenia może zwiększać ryzyko incydentów, jednak kluczowe jest, aby przed wejściem osoby były odpowiednio identyfikowane i kontrolowane. Z kolei zbyt mała liczba pracowników ochrony w patrolu pieszym może wpływać na szybkość reakcji, ale nie wyeliminuje problemu, jeśli procedury wstępu są niewłaściwe. Wreszcie, brak informacji o charakterze obiektu przy bramie wejściowej, choć istotny z perspektywy informacyjnej, nie rozwiązuje problemu nieuprawnionego dostępu. Osoby nieuprawnione mogą być świadome, że dany obiekt jest chroniony, a mimo to próbować przełamać zabezpieczenia w sytuacji, gdy kontrole są słabe. Kluczem do skutecznego zabezpieczenia obiektu jest więc wdrożenie standardowych procedur kontroli dostępu, ich regularne przeglądanie i aktualizowanie w odpowiedzi na zmieniające się zagrożenia, co powinno być priorytetem dla każdej organizacji zajmującej się ochroną mienia.

Pytanie 39

Ilu maksymalnie pracowników zajmujących się bezpieczeństwem podczas imprezy masowej wysokiego ryzyka mogą stanowić przedstawiciele służb informacyjnych?

A. 50%

B. 80%

C. 20%

D. 30%

Wybór odpowiedzi powyżej 50% wskazuje na niedostateczne zrozumienie roli służb informacyjnych w kontekście organizacji wydarzeń masowych. Odpowiedzi takie jak 80%, 30% czy 20% opierają się na błędnych założeniach dotyczących struktury i funkcji zespołów zajmujących się bezpieczeństwem. Na przykład, wybór 80% sugeruje, że dominacja służb informacyjnych może zredukować efektywność operacyjną całego zespołu. Przytoczony procent nie uwzględnia potrzeby zróżnicowanego składu personelu, który powinien obejmować również specjalistów ds. ochrony, medycyny ratunkowej oraz zarządzania kryzysowego. W kontekście organizacji imprez masowych, kluczowym jest, aby zespół był wielodyscyplinarny. Przyjęcie zbyt wysokiego procentu członków służb informacyjnych mogłoby prowadzić do niedoboru personelu o innych kluczowych kompetencjach, co w sytuacjach kryzysowych może stanowić poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. W branży organizacji wydarzeń powszechnie uznaje się, że sprawne zarządzanie bezpieczeństwem wymaga synergii między różnymi grupami zawodowymi, a nie przewagi jednej z nich. Wiedza na temat struktury zespołu i jego zróżnicowania jest niezbędna, aby skutecznie planować i reagować na potencjalne zagrożenia, co jest zgodne z wytycznymi zarówno krajowych, jak i międzynarodowych organizacji zajmujących się bezpieczeństwem publicznym.

Pytanie 40

Dokonaj identyfikacji środka technicznego zabezpieczeń scharakteryzowanego w specyfikacji zamieszczonej w tabeli.

SPECYFIKACJA
CPU	400 MHz DSP
Pamięć	4 MB flash + 8 MB RAM
Sensor	Optyczny (rozdzielczość 500 dpi)
Szybkość identyfikacji	2000 dopasowań w ciągu 1 sekundy
Moduł zbliżeniowy	5.000
Maksymalna liczba wzorców	50.000
Maksymalna liczba zdarzeń	125 kHz Unique
Tryby identyfikacji	Odcisk palca, karta, odcisk palca+karta
Interfejs sieciowy	TCP/IP, RS485
Wyjścia Wieganda	Konfigurowalne do 64 bit
We / Wy TTL	2 wejścia (przycisk, czujnik otwarcia drzwi)
Interakcja z użytkownikiem	Wielokolorowy LED, multi-tonalny buzzer
Zasilanie i pobór prądu	12 V DC ok. 250 mA
Temperatura pracy	0÷40 °C
Wymiary	50 x 160 x 37 mm

A. Czujka magnetyczna.

B. Czytnik biometryczny.

C. Centrala alarmowa.

D. Przycisk napadowy.

Czytnik biometryczny to zaawansowane urządzenie, które wykorzystuje unikalne cechy fizyczne lub behawioralne użytkownika do potwierdzenia jego tożsamości. W kontekście przedstawionej specyfikacji, obecność sensora optycznego wskazuje na możliwość skanowania odcisków palców, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach zabezpieczeń. W praktyce, czytniki biometryczne są często wykorzystywane w dostępie do pomieszczeń, systemach kontroli dostępu oraz w sytuacjach wymagających wysokiego poziomu bezpieczeństwa. Dzięki możliwości scalania różnych metod identyfikacji, takich jak biometria oraz karty dostępu, urządzenia te zwiększają poziom ochrony i wygodę użytkowników. Warto również zauważyć, że stosowanie czytników biometrycznych w obiektach komercyjnych i instytucjach publicznych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz standardami dotyczącymi zarządzania bezpieczeństwem, co czyni je niezawodnym elementem systemów ochrony.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej