Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 22 września 2025 00:27
Data zakończenia: 22 września 2025 00:50

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką czynność należy wykonać zaraz po rozłożeniu darni, gdy zakładamy trawnik metodą darniowania?

A. Podlewanie

B. Wałowanie

C. Nawożenie

D. Koszenie

Podlewanie, nawożenie i koszenie to czynności, które są ważne w pielęgnacji trawnika, jednak nie powinny być wykonywane bezpośrednio po rozłożeniu darni. Podlewanie może być niezbędne, ale powinno być stosowane po wałowaniu, aby uniknąć nadmiernego przesuszenia lub przemoczenia gleby, co mogłoby negatywnie wpłynąć na ukorzenienie. Nawożenie przed wałowaniem może prowadzić do nierównomiernego rozkładu składników odżywczych, a także do problemów z ich wchłanianiem w momencie, gdy darń nie ma jeszcze silnego systemu korzeniowego. Koszenie natomiast jest zupełnie nieuzasadnione na etapie położenia darni, ponieważ nie ma jeszcze rozwiniętych źdźbeł trawy, które mogłyby być przycięte. Koszenie powinno być wprowadzone dopiero, gdy darń osiągnie odpowiednią wysokość, co jest zazwyczaj po kilku tygodniach od założenia trawnika. Rozpoczynanie pielęgnacji od tych czynności bez wcześniejszego wałowania może prowadzić do nieprawidłowego zakorzenienia trawy, co w dłuższej perspektywie znacząco wpłynie na zdrowie i wygląd trawnika. Właściwe przygotowanie gleby i darni jest kluczowe dla uzyskania trwałego, zdrowego trawnika, a wałowanie stanowi fundament tego procesu.

Pytanie 2

Aby umożliwić zwierzętom przemieszczanie się w obrębie tras szybkiego ruchu, powinny być zainstalowane

A. jazy.

B. budowle habitatowe.

C. estakady drogowe.

D. przepusty.

Wybór innych odpowiedzi, takich jak śluzy, estakady drogowe czy jazy, nie odpowiada na rzeczywiste potrzeby migracyjne zwierząt w kontekście tras szybkiego ruchu. Śluzy, będące stosunkowo małymi strukturami, nie są przeznaczone do umożliwienia migracji dzikich zwierząt, a ich funkcja jest zgoła inna i ogranicza się do regulacji przepływu wody, co sprawia, że ich zastosowanie w kontekście migracji fauny jest niewłaściwe. Estakady drogowe mogą z jednej strony umożliwiać przekraczanie terenu, ale nie dostarczają odpowiednich warunków do migracji zwierząt, takich jak naturalne schronienie czy dostęp do pokarmu i wody, co czyni je nieefektywnymi w tym zakresie. Jazy, jako budowle hydrotechniczne, również są skupione na kontrolowaniu przepływu wód, a nie na wspieraniu ruchu zwierząt, co ogranicza ich użyteczność w kontekście tworzenia korytarzy ekologicznych. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do mylnych wniosków, gdzie złożoność problemu migracji zwierząt jest bagatelizowana, a efektywność ochrony środowiska nie jest brana pod uwagę. Kluczowe jest więc stosowanie się do sprawdzonych praktyk, które uwzględniają całokształt potrzeb ekologicznych i biologicznych, zamiast polegać na nieodpowiednich konstrukcjach, które nie spełniają swoich funkcji w ochronie bioróżnorodności.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jak roślinność wpływa na klimat?

A. odnawianiu terenów uszkodzonych

B. działaniu bakteriobójczemu substancji fitoncydowych

C. zwiększaniu zawartości tlenu w powietrzu w wyniku fotosyntezy

D. redukcji hałasu

Roślinność odgrywa kluczową rolę w procesie fotosyntezy, który polega na przekształcaniu dwutlenku węgla i wody w glukozę, przy jednoczesnym wydzielaniu tlenu. To zjawisko ma ogromne znaczenie dla utrzymania równowagi ekologicznej na Ziemi, ponieważ tlen jest niezbędny do życia dla większości organizmów. W praktyce, lasy tropikalne i inne ekosystemy roślinne pełnią funkcję "płuc Ziemi", a ich ochrona jest kluczowa w kontekście walki ze zmianami klimatycznymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest tworzenie terenów zielonych w miastach, co przyczynia się do poprawy jakości powietrza oraz zdrowia mieszkańców. Zgodnie z międzynarodowymi standardami zrównoważonego rozwoju, zwiększanie powierzchni zieleni w przestrzeni miejskiej jest jedną z najlepszych praktyk w urbanistyce, co przekłada się na długofalowe korzyści zarówno dla ludzi, jak i środowiska.

Pytanie 5

Do rodziny drzew, które najpiękniej zmieniają kolory na czerwony w okresie jesieni, zaliczają się

A. brzoza brodawkowata (Betula verrucosa), klon tatarski (Acer tataricum)

B. jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), miłorząb japoński (Ginkgo biloba)

C. sumak octowiec (Rhus typhina), klon palmowy (Acer palmatum)

D. klon polny (Acer campestre), tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera)

W przypadku brzozy brodawkowatej (Betula verrucosa) oraz klonu tatarskiego (Acer tataricum) brak jest cech, które mogłyby zapewnić im spektakularne przebarwienia na czerwono w okresie jesieni. Brzoza brodawkowata, mimo że jest ceniona za swoją estetykę, w rzeczywistości przyjmuje złociste odcienie, a jej liście nie osiągają intensywnego czerwonego koloru. Klon tatarski, z kolei, również nie jest znany z jakichkolwiek spektakularnych zmian kolorystycznych, a jego liście zmieniają kolor na bardziej stonowane żółcie i pomarańcze. Takie nieprawidłowe założenia mogą wynikać z mylnych przekonań o różnorodności kolorów w naturze, a także z nieznajomości specyfiki tych gatunków. Ważne jest, aby przy doborze roślin do ogrodów czy przestrzeni publicznych brać pod uwagę ich naturalne cechy oraz sezonowe zmiany. Stąd też, w przypadku wyboru roślin do aranżacji, kluczowe jest posiadanie wiedzy o ich biologii oraz estetyce, co pozwoli na uniknięcie rozczarowań związanych z ich wyglądem w różnych porach roku. Podobnie, klon polny (Acer campestre) i tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera) nie oferują intensywnych czerwonych kolorów liści, co czyni je mniej atrakcyjnymi w kontekście tej szczególnej cechy, jaką jest jesienna paleta barw. Wszyscy architekci krajobrazu powinni być świadomi tych różnic, aby zaprojektować przestrzenie, które będą harmonijne przez cały rok.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jakie gatunki są typowe dla lasów łęgowych?

A. olsza czarna (Alnus glutinosa) i topola biała (Populus alba)

B. buk zwyczajny (Fagus sylvatica) oraz jodła pospolita (Abies alba)

C. jodła pospolita (Abies alba) oraz świerk pospolity (Picea abies)

D. grab pospolity (Carpinus betulus) oraz lipa drobnolistna (Tilia cordata)

Wybór buk zwyczajnego (Fagus sylvatica) i jodły pospolitej (Abies alba) oraz świerka pospolitego (Picea abies) jako charakterystycznych dla lasów łęgowych jest nieprawidłowy, ponieważ te gatunki są typowe dla innych typów lasów. Buk zwyczajny oraz jodła preferują bardziej stabilne, suche i chłodniejsze warunki, zazwyczaj występują w lasach liściastych i mieszanych, gdzie gleba nie jest regularnie zalewana. Świerk pospolity, będący gatunkiem iglastym, również występuje w wyżej położonych lasach oraz w warunkach chłodniejszych, co sprawia, że nie jest on przystosowany do życia w ekosystemach łęgowych. Błędne założenie, jakoby te gatunki były przystosowane do wilgotnych siedlisk, prowadzi do nieprawidłowych wniosków w zakresie zarządzania i ochrony przyrody. W ekosystemach leśnych kluczowe jest zrozumienie, jakie gatunki mogą współistnieć i jakie warunki są dla nich odpowiednie. Stosowanie niewłaściwych gatunków w procesach rekultywacyjnych może prowadzić do obniżenia bioróżnorodności, osłabienia ekosystemu oraz nieefektywności działań ochronnych. Prawidłowe dobieranie gatunków do konkretnych warunków siedliskowych jest istotne w kontekście praktyki leśnej i ochrony przyrody.

Pytanie 8

Uzyskanie pozwolenia na budowę jest wymagane w przypadku tworzenia zbiornika wodnego o powierzchni

A. 35 m2

B. 15 m2

C. 25 m2

D. 5 m2

Wybór powierzchni zbiornika wodnego jako 5 m², 15 m² czy 25 m² jest mylny i wynika z nieścisłego rozumienia przepisów dotyczących budowy zbiorników wodnych. Powierzchnie te są poniżej progu 30 m², co może prowadzić do fałszywego wrażenia, że nie wymagają one żadnych formalności prawnych. Istnieje powszechne przekonanie, że małe zbiorniki są mniej problematyczne, co może skutkować zaniedbaniem istotnych aspektów ochrony środowiska. W rzeczywistości nawet niewielkie zbiorniki mogą mieć znaczący wpływ na lokalny ekosystem, w tym na florę i faunę, a ich budowa powinna być dokładnie przemyślana. Dodatkowo, projektując nawet mały zbiornik, warto wziąć pod uwagę aspekty takie jak retencja wody, ryzyko erozji czy zabezpieczenie przed zanieczyszczeniami. Nieprawidłowe oszacowanie wymagań prawnych może skutkować późniejszymi konsekwencjami w postaci kar administracyjnych oraz konieczności wprowadzenia kosztownych zmian w projekcie. Warto również zwrócić uwagę na to, że w praktyce budowlanej istnieją różnice regionalne w interpretacji przepisów, co dodatkowo komplikuje sytuację. Dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z lokalnymi regulacjami oraz skonsultowanie się z odpowiednimi specjalistami przed przystąpieniem do budowy jakiegokolwiek zbiornika wodnego.

Pytanie 9

Jaki gatunek rośliny zaleca się do stworzenia rabaty z kwiatami, które kwitną pod koniec lata i jesienią?

A. Cebulica syberyjska (Scilla siberica)

B. Zawilec gajowy (Anemone nemorosa)

C. Lilia złocista (Lilium auratum)

D. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides)

Wybór innych roślin, takich jak szafirek drobnokwiatowy, cebulica syberyjska czy zawilec gajowy, nie jest odpowiedni w kontekście tworzenia rabat kwitnących późnym latem i jesienią. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides) oraz cebulica syberyjska (Scilla siberica) to rośliny wczesnowiosenne, które kwitną głównie w marcu i kwietniu. Wykorzystanie ich w rabacie letniej lub jesiennej prowadziłoby do braku kwiatów w kluczowym okresie wegetacyjnym, co wpływa na estetykę oraz użyteczność ogrodu. Zawilec gajowy (Anemone nemorosa) również preferuje wczesną wiosnę i zazwyczaj przekwita przed rozpoczęciem letnich miesięcy. Takie wybory mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz do niewłaściwego zaplanowania sezonowego cyklu kwitnienia. Dobór roślin w ogrodzie powinien być starannie przemyślany, aby zapewnić ciągłość kwitnienia od wiosny do jesieni. Błędem jest zakładanie, że rośliny, które kwitną wiosną, będą odpowiednie do rabat letnich czy jesiennych. Kluczowe jest dostosowanie wyboru roślin do ich okresów kwitnienia oraz do wymagań dotyczących stanowiska i gleby.

Pytanie 10

Drzewa liściaste o odsłoniętym systemie korzeniowym należy sadzić jedynie

A. latem, w szczytowym okresie wegetacji

B. jesienią, zanim ich pędy zdrewnieją

C. wiosną, przed pojawieniem się pierwszych oznak wegetacji

D. późną wiosną, po zaobserwowaniu wyraźnych oznak wegetacji

Sadzenie drzew liściastych z odsłoniętym systemem korzeniowym w innych porach roku, takich jak jesień, lato czy późna wiosna, wiąże się z wieloma komplikacjami, które mogą negatywnie wpłynąć na przeżywalność i przyszły rozwój roślin. W przypadku jesieni, drzewka sadzone przed zimą mogą nie zdążyć się dobrze ukorzenić przed nadejściem mroźnych temperatur, co zwiększa ryzyko ich obumarcia. Korzenie, które nie zdobędą odpowiedniej stabilności, mogą być narażone na uszkodzenia w wyniku działania mrozu. Latem, kiedy rośliny są w pełni rozwoju wegetacyjnego, sadzenie może prowadzić do dużego stresu wodnego, gdyż rośliny muszą konkurować o wodę z innymi roślinami oraz walczyć z wysokimi temperaturami, co może skutkować ich osłabieniem. Późna wiosna nie jest również idealnym czasem, ponieważ nowe pędy mogą wymagać dużych nakładów energii, a sadzenie w tym okresie może zakłócać naturalny cykl wzrostu roślin. Błędem jest również zakładanie, że drzewka są odporne na stres związany z przeszczepem, niezależnie od pory roku. Właściwe sadzenie drzew liściastych wymaga uwzględnienia ich cykli biologicznych oraz lokalnych warunków klimatycznych, co podkreślają specjaliści w dziedzinie arborystyki i ogrodnictwa.

Pytanie 11

Kiedy należy przeprowadzić kopczykowanie krzewów róż na kwietniku?

A. przed pojawieniem się pierwszych przymrozków

B. niezwłocznie po zakończeniu kwitnienia

C. przed zrzuceniem liści

D. niezwłocznie po wystąpieniu pierwszych przymrozków

Wybór niewłaściwego momentu na kopczykowanie krzewów róż jest częstym błędem, który może prowadzić do poważnych konsekwencji. Wykonanie kopczykowania bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia może wydawać się logiczne, jednak w praktyce nie bierzemy pod uwagę zmieniających się warunków atmosferycznych. Ponadto, takie podejście nie uwzględnia, że po zakończeniu kwitnienia rośliny potrzebują czasu na akumulację substancji odżywczych i regenerację. Zbyt wczesne kopczykowanie może również prowadzić do podwyższonej wilgotności wokół korzeni, co sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Z kolei wykonanie kopczykowania przed opadnięciem liści sprawia, że wprowadzamy niepotrzebne ryzyko, ponieważ opadłe liście mogą zablokować przepływ powietrza, sprzyjając gniciu. Nadejście pierwszych przymrozków sygnalizuje, że krzewy są już gotowe na zimę, a ich tkanki zaczynają twardnieć, co stanowi idealny moment na przeprowadzenie zabiegu. Warto również zauważyć, że kopczykowanie przed wystąpieniem pierwszych przymrozków może prowadzić do nieodpowiedniego zabezpieczenia roślin, ponieważ nie będą one w pełni przygotowane na nadchodzące trudne warunki. Dobre praktyki dotyczące kopczykowania sugerują, że należy to robić, gdy rośliny są już w stanie spoczynku, co zapewnia im lepszą ochronę i minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać właściwego terminu wykonania tego zabiegu, co przyczyni się do zdrowego rozwoju krzewów róż w nadchodzących sezonach.

Pytanie 12

Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 nie odnosi się do obliczania wydatków na

A. sadzenie krzewów

B. wykonanie instalacji elektrycznej

C. obsadzenie rabat kwiatowych

D. wykonanie trawnika

Wykonanie instalacji elektrycznej nie jest objęte Katalogiem Nakładów Rzeczowych nr 2-21, ponieważ katalog ten koncentruje się na nakładach związanych z pracami w zakresie zagospodarowania terenów zielonych, takich jak obsadzenie kwietników, wykonanie trawników czy sadzenie krzewów. Instalacja elektryczna to złożony proces, który wymaga specjalistycznych umiejętności oraz wiedzy technicznej, a także stosowania odpowiednich norm i przepisów budowlanych. Przykładowo, podczas wykonywania instalacji elektrycznej należy przestrzegać norm PN-IEC 60364 dotyczących instalacji elektrycznych niskiego napięcia. W praktyce, aby prawidłowo zaprojektować i wykonać instalację elektryczną, wykonawcy muszą uwzględnić różne aspekty, takie jak dobór odpowiednich materiałów, zabezpieczeń oraz obliczeń obciążeniowych. Dlatego też Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 nie ma zastosowania w kontekście obliczania nakładów na te prace.

Pytanie 13

Jakie rośliny nadają się do zasadzenia w parku na stanowisku zacienionym oraz w glebie wilgotnej?

A. krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina)

B. parzydło leśne (Aruncus dioicus)

C. jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea)

D. bodziszek popielaty (Geranium cinereum)

Parzydło leśne (Aruncus dioicus) jest idealnym wyborem do uprawy w miejscach cienistych i wilgotnych, co czyni go doskonałym gatunkiem do parków i ogrodów leśnych. Roślina ta preferuje gleby bogate w substancje organiczne, a jej piękne, pierzaste kwiatostany mogą dodać uroku każdemu zacienionemu miejscu. W praktyce, parzydło leśne jest nie tylko estetycznie wartościowe, ale również pełni ważną rolę w ekosystemie, przyciągając owady zapylające. Dodatkowo, jego zdolność do tolerowania wilgotnych warunków sprawia, że jest doskonałym wyborem w miejscach, gdzie inne rośliny mogłyby mieć trudności z przetrwaniem. W standardach projektowania krajobrazu, wybór roślin dostosowanych do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych jest kluczowy dla zrównoważonego rozwoju i utrzymania zdrowego ekosystemu. Warto również zauważyć, że parzydło leśne jest rośliną wieloletnią, co oznacza, że może być używane w długoterminowych projektach ogrodniczych oraz w tworzeniu naturalistycznych aranżacji.

Pytanie 14

Roślina, która w ofercie szkółkarskiej została oznaczona symbolem C10, powinna być oferowana

A. w pojemniku wykonanym z tkaniny polipropylenowej o grubości 10 mm

B. z widocznym systemem korzeniowym przyciętym na długość 10 cm

C. w pojemniku szkółkarskim o pojemności 10 l

D. z odkrytą bryłą korzeniową o średnicy 10 cm

Odpowiedź 'w pojemniku szkółkarskim o objętości 10 l' jest naprawdę trafna. Symbol C10 odzwierciedla konkretne normy, które mówią o tym, w jakim pojemniku powinna być sprzedawana roślina. Kolejność 10 litrów to właśnie to, czego potrzebują większe rośliny, żeby dobrze się rozwijać, bo to oznacza, że mają do dyspozycji odpowiednią ilość medium. Jak wiadomo, odpowiednie zarządzanie pojemnością pojemników jest mega ważne dla zdrowia roślin, bo daje im przestrzeń do rozwoju korzeni, co później przekłada się na ich lepszą kondycję. W praktyce, zobaczysz, że rośliny w takich pojemnikach świetnie sprawdzają się w ogrodnictwie czy krajobrazowaniu. Dzięki temu, że są w dobrym pojemniku, rośliny nie przeżywają takiego stresu przy przesadzaniu, co zwiększa ich szanse na adaptację w nowym miejscu. W sumie, to takie sprawdzone zasady, które powinny być stosowane w szkółkarstwie.

Pytanie 15

Regularne koszenie trawy sprzyja

A. rozwojowi filcu z mchu.

B. tworzeniu gęstej murawy.

C. wzrostowi chwastów.

D. infekcjom wywołanym przez grzyby.

Częste koszenie trawników jest kluczowym elementem pielęgnacji, który sprzyja powstawaniu gęstej murawy. Regularne przycinanie trawy stymuluje wzrost bocznych pędów, co prowadzi do zagęszczenia roślinności. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk w ogrodnictwie, optymalna wysokość koszenia powinna wynosić od 3 do 5 cm w zależności od gatunku trawy. Utrzymanie tej wysokości nie tylko poprawia estetykę trawnika, ale także zwiększa jego odporność na suszę i choroby. Ponadto, częste koszenie zapobiega zakwitaniu trawy, co z kolei utrudnia rozwój chwastów. Przykładem skutecznej strategii pielęgnacji jest stosowanie noży koszących o różnych wysokościach, co pozwala na lepsze dopasowanie do specyficznych potrzeb danego trawnika. Dodatkowo, regularne koszenie przyczynia się do równomiernego rozkładu składników odżywczych i poprawia ogólną kondycję gleby, co jest kluczowe dla długoterminowego zdrowia murawy.

Pytanie 16

Jakie gatunki roślin są w Polsce objęte całkowitą ochroną gatunkową?

A. Dąb szypułkowy (Quercus robur), lipa drobnolistna (Tilia cordata)

B. Cis pospolity (Taxus baccata), barwinek pospolity (Vinca minor)

C. Dereń jadalny (Cornus mas), bluszcz pospolity (Hedera helix)

D. Bez czarny (Sambucus nigra), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

Cis pospolity (Taxus baccata) oraz barwinek pospolity (Vinca minor) są objęte w Polsce ścisłą ochroną gatunkową, co oznacza, że ich zbieranie, niszczenie czy handel nimi jest zabronione. Cis pospolity jest gatunkiem drzewiastym, który odgrywa istotną rolę w ekosystemach leśnych, pełniąc funkcje ochronne i stabilizacyjne gleby. Ponadto, ze względu na swoje właściwości chemiczne, cis został wykorzystany w medycynie, zwłaszcza w terapii nowotworów, co podkreśla znaczenie jego ochrony. Barwinek pospolity, z kolei, jest rośliną okrywową, która znajduje zastosowanie w ogrodnictwie jako roślina ozdobna, a także w zielarstwie. Ochrona tych gatunków jest zgodna z dyrektywami unijnymi oraz krajowymi przepisami, które mają na celu zachowanie bioróżnorodności i ochronę zagrożonych ekosystemów. W praktyce, znajomość roślin objętych ochroną jest istotna dla osób zajmujących się botaniką, ogrodnictwem czy ochroną środowiska, aby podejmować świadome decyzje dotyczące ich uprawy i konserwacji.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Która z roślin jest rekomendowana do sadzenia pod oknami budynków, w sąsiedztwie ławek oraz w balkonowych skrzynkach ze względu na intensywny i przyjemny aromat jej kwiatów w godzinach wieczornych?

A. Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus)

B. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)

C. Maczek kalifornijski (Eschscholtzia californica)

D. Lewkonia dwurożna (Matthiola longipetala)

Odpowiedzi, które nie wskazują na lewkę dwurożną, opierają się na koncepcjach, które są mylnie związane z charakterystyką roślin i ich zastosowaniem w ogrodnictwie. Na przykład, lobelia przylądkowa (Lobelia erinus) jest znana z pięknych, niebieskich kwiatów, jednak nie jest szczególnie znana z intensywnego zapachu, co czyni ją mniej odpowiednią do umieszczania w miejscach, gdzie zapach ma kluczowe znaczenie, jak w pobliżu okien czy ławek. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata) to roślina ceniona za swoje efekty wizualne i długo kwitnienia, ale również nie wydziela charakterystycznego zapachu, co ogranicza jej zastosowanie w kontekście aromatycznym. Z kolei maczek kalifornijski (Eschscholtzia californica) jest rośliną, która preferuje słoneczne stanowiska i charakteryzuje się atrakcyjnymi, jaskrawymi kwiatami, ale ponownie, nie oferuje intensywnego zapachu, który byłby pożądany w określonych lokalizacjach. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest zapominanie, że nie każda ładna roślina ma również silny aromat, co jest istotnym czynnikiem przy wyborze roślin do określonych miejsc. Ostatecznie, wybierając rośliny do ogrodu, należy brać pod uwagę zarówno ich walory estetyczne, jak i zapachowe, aby uzyskać harmonijne i przyjemne otoczenie.

Pytanie 19

Jakie działania konserwatorskie w zabytkowych ogrodach mają na celu odtworzenie wartości historycznych, przy jednoczesnym zachowaniu oryginalnej formy, funkcji i programu założenia?

A. Rekultywacja

B. Rewaloryzacja

C. Rewitalizacja

D. Adaptacja

Rewitalizacja, jako termin, odnosi się do działań mających na celu ożywienie i przywrócenie życia do przestrzeni, które utraciły swoje funkcje lub znaczenie w wyniku zaniedbania. Choć może wprowadzać zmiany, nie ma na celu jedynie zachowania pierwotnej formy i funkcji, co jest kluczowe w kontekście ogrodów zabytkowych. Z kolei rekultywacja to proces, który zazwyczaj dotyczy przywracania wartości użytkowych terenów zdegradowanych, co niekoniecznie odnosi się do wartości historycznych ogrodów. Adaptacja polega na dostosowaniu budynków i przestrzeni do nowych funkcji, co często wiąże się z wprowadzeniem istotnych zmian, które mogą zagrażać historycznemu charakterowi obiektu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych terminów z rewaloryzacją, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych podejść ma swoje specyficzne cele i metody, które niekoniecznie są zgodne z zasadami ochrony dziedzictwa kulturowego. Dlatego ważne jest, aby w działaniach dotyczących ogrodów zabytkowych kierować się standardami i dobrymi praktykami, które chronią oryginalne cechy obiektu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jaką kategorię środków ochrony roślin powinno się wykorzystać do zwalczania chorób grzybowych?

A. Akarycydy

B. Fungicydy

C. Moluskocydy

D. Herbicydy

Fungicydy to grupa środków ochrony roślin, która jest specjalnie zaprojektowana do zwalczania chorób grzybowych. Grzyby patogenne są jednymi z najczęstszych przyczyn strat w uprawach rolniczych, dlatego ich kontrola jest kluczowa dla uzyskania wysokich plonów. Fungicydy działają na różne etapy rozwoju grzybów - mogą hamować ich wzrost, zniszczyć zarodniki lub uniemożliwić infekcję roślin. Przykłady zastosowania fungicydów obejmują opryski na zboża w celu zwalczania chorób takich jak mączniak prawdziwy czy rdza. Stosowanie fungicydów powinno być oparte na monitoringu stanu zdrowia roślin oraz prognozowaniu wystąpienia chorób, co pozwala na zastosowanie ich w odpowiednim czasie i w odpowiednich dawkach. Istotne jest również przestrzeganie zaleceń producentów oraz zasad ochrony środowiska.

Pytanie 23

W jakiej postawie ciała wykonywanie prac związanych z pieleniem ogrodu jest najbardziej efektywne oraz najbezpieczniejsze dla zdrowia osoby pielącej?

A. Stojącej pochylonej

B. Siedzącej niskiej

C. Klęczącej

D. W przysiadzie

Wybór innych pozycji ciała, takich jak przysiad, siedząca niska czy stojąca pochylona, wiąże się z różnymi ograniczeniami i ryzykiem zdrowotnym. Przysiad może wydawać się wygodny, jednak przy długotrwałym trwaniu w tej pozycji może prowadzić do nadmiernego obciążenia stawów kolanowych oraz dolnej części pleców, co z czasem zwiększa ryzyko urazów. Pozycja siedząca niska, mimo że umożliwia odpoczynek, często wiąże się z nieprawidłowym ułożeniem nóg, co może prowadzić do problemów z krążeniem oraz dyskomfortu w obrębie pleców. Stojąc pochylonym, osoba naraża się na przeciążenia kręgosłupa, co może prowadzić do chronicznych bólów pleców i innych schorzeń. Wybierając nieodpowiednią pozycję, można także łatwo stracić stabilność, co zwiększa ryzyko upadków i urazów. Z perspektywy ergonomicznej kluczowe jest, aby przy pracach ogrodniczych unikać pozycji, które mogą prowadzić do urazów, a zamiast tego preferować te, które wspierają naturalne krzywizny ciała i minimalizują stres na stawy oraz mięśnie. Właściwe podejście do postawy ciała w trakcie pracy w ogrodzie jest nie tylko korzystne dla zdrowia, ale także może poprawić efektywność wykonywanych zadań.

Pytanie 24

Jakie narzędzie jest wykorzystywane do pomiaru odległości na terenie płaskim?

A. węgielnicę

B. niwelator

C. taśmę mierniczą

D. libellę

Taśma miernicza jest podstawowym narzędziem stosowanym do pomiaru odległości w terenie płaskim. Charakteryzuje się dużą dokładnością, łatwością w użyciu oraz przenośnością, co czyni ją idealnym wyborem do różnorodnych prac geodezyjnych, budowlanych oraz inżynieryjnych. W praktyce, taśmy miernicze mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak metal, włókno szklane czy tworzywa sztuczne, co wpływa na ich trwałość oraz zastosowanie. Standardowe długości taśm mierniczych to zazwyczaj 20, 30 lub 50 metrów, co umożliwia pomiar odległości zarówno w małych, jak i dużych projektach. Przy pomiarze odległości ważne jest, aby taśma była napięta i ułożona w linii prostej, co zapewnia dokładność. Dodatkowo, zastosowanie taśmy mierniczej w terenie płaskim jest zgodne z ogólnymi standardami pomiarowymi, co zapewnia spójność i wiarygodność wyników. Warto również wspomnieć, że taśma miernicza może być używana w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak teodolit czy niwelator, co zwiększa jej funkcjonalność. Na przykład, w geodezji taśma może być używana do wyznaczania punktów kontrolnych lub do określania odległości między punktami referencyjnymi.

Pytanie 25

Czym nie jest konserwacja zabytku?

A. przystosowanie zabytku do nowych warunków użytkowania.

B. odzyskanie brakującej części zabytku.

C. działanie mające na celu przywrócenie zabytku do formy najlepiej ukazującej jego wartości.

D. działanie mające na celu zachowanie zabytku w stanie, w którym substancja zabytkowa nie ulega degradacji i możliwe jest docenienie jej wartości.

Przystosowanie zabytku do zmiany sposobu użytkowania nie jest klasyczną formą konserwacji, ponieważ ta ostatnia koncentruje się głównie na zachowaniu substancji zabytkowej oraz na jej ochronie przed degradacją. Konserwacja zabytków obejmuje różne działania, takie jak zabezpieczanie struktury, zapewnienie odpowiednich warunków atmosferycznych oraz podejmowanie kroków w celu utrzymania oryginalnych cech i walorów estetycznych. Przykładem prawidłowej konserwacji może być renowacja malowidła ściennego, gdzie zachowuje się oryginalne farby i techniki, a jedynie usuwa się zanieczyszczenia. W praktyce, działania konserwatorskie powinny być zgodne z wytycznymi Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków (ICOMOS), które podkreślają znaczenie zachowania autentyczności i integralności zabytków. Wszelkie zmiany w sposobie użytkowania zabytków powinny być dokładnie przemyślane i zrealizowane w sposób, który nie narusza jego wartości kulturowych ani estetycznych.

Pytanie 26

Jakie urządzenie jest potrzebne do przesadzenia drzewa o średnicy pnia 30 cm i masie wynoszącej około 4,5 t?

A. ciągnik z przyczepą

B. maszynę do przesadzania drzew

C. dźwig

D. samochód ciężarowy

Maszyna do przesadzania drzew to specjalistyczne urządzenie zaprojektowane do transportowania i sadzenia drzew i krzewów z minimalnym uszkodzeniem ich systemu korzeniowego. Używanie takiej maszyny jest kluczowe przy przesadzaniu drzew o dużych średnicach, ponieważ zapewnia precyzyjne, efektywne i bezpieczne przeniesienie rośliny. Przykładowo, maszyny te często są wyposażone w mechanizmy do wykopywania drzewa w połączeniu z systemami transportowymi, co pozwala na natychmiastowe sadzenie w nowym miejscu bez konieczności długotrwałego przestoju. Dodatkowo, stosowanie maszyny do przesadzania drzew jest zgodne z dobrymi praktykami hortikultury, które podkreślają znaczenie minimalizacji stresu roślin podczas transplantacji. Użycie maszyny zmniejsza ryzyko uszkodzenia korzeni, co jest kluczowe dla zdrowia i dalszego wzrostu drzewa po przesadzeniu. Warto również zaznaczyć, że w przypadku dużych drzew, takich jak to o średnicy pnia 30 cm, tradycyjne metody transportu, takie jak ciągniki czy dźwigi, nie zapewniają odpowiedniej ochrony dla rośliny.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Jakie drzewo polecane jest do tworzenia formowanych żywopłotów?

A. Dąb szypułkowy (Quercus robur)

B. Buk pospolity (Fagus sylvatica)

C. Topola biała (Populus alba)

D. Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia)

Buk pospolity (Fagus sylvatica) jest jedną z najczęściej wybieranych roślin drzewiastych do tworzenia formowanych szpalerów. Jego charakterystyczne cechy, takie jak gęsta korona i łatwość w kształtowaniu, sprawiają, że jest idealnym wyborem do tego celu. Buk pospolity rośnie stosunkowo szybko, a jego liście w okresie wegetacyjnym mają intensywny zielony kolor, który jesienią zmienia się w ciepłe odcienie żółci i czerwieni, co dodatkowo podnosi walory estetyczne szpalerów. Praktycznym zastosowaniem buka w formowanych szpalerach jest jego wykorzystanie w parkach i ogrodach, gdzie tworzy eleganckie, żywe ściany, które mogą pełnić funkcje osłonowe oraz dekoracyjne. Na podstawie standardów projektowania krajobrazu, buk powinien być sadzony w odpowiednich odstępach, aby zapewnić wystarczającą przestrzeń do wzrostu i formowania. Ważne jest również, aby regularnie przeprowadzać cięcia pielęgnacyjne, co pozwoli na utrzymanie pożądanego kształtu i zdrowia rośliny, zgodnie z dobrymi praktykami w arborystyce.

Pytanie 32

Elementy architektury ogrodowej, które pełnią zarówno funkcje dekoracyjne, jak i praktyczne, w postaci umocnień zapobiegających osuwaniu się ziemi to

A. murki oporowe i kwiatowe

B. mostki

C. wgłębniki

D. bramki oraz trejaże

Murki oporowe i kwiatowe są istotnym elementem architektury ogrodowej, który pełni zarówno funkcje dekoracyjne, jak i praktyczne. Murki oporowe nazywane są również murkami stabilizującymi, ponieważ ich głównym zadaniem jest przeciwdziałanie erozji gleby oraz osuwaniu się ziemi w obszarach o nachylonym terenie. Dzięki swoim właściwościom konstrukcyjnym, mury te zatrzymują ziemię, co zapobiega jej spływaniu podczas intensywnych opadów deszczu. Z kolei murki kwiatowe, które są lżejszą wersją murów oporowych, służą do tworzenia estetycznych rabat kwiatowych, a także mogą pełnić funkcję podziału przestrzeni w ogrodzie. W budowie murków istotne jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak właściwe zaopatrzenie w drenaż, aby uniknąć gromadzenia się wody, co może prowadzić do ich destabilizacji. Przykłady zastosowania murków oporowych można znaleźć w ogrodach przydomowych, parkach oraz na terenach rekreacyjnych, gdzie stosowane są one jako elementy krajobrazu oraz jako praktyczne rozwiązania inżynieryjne, które zapewniają zabezpieczenie przed erozją.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Aby stworzyć kompozycję roślinną w stylu "paralel", należy dobrać naczynie

A. wysokie, zwężające się ku dołowi

B. owalne, szersze u podstawy

C. okrągłe, kielichowato rozszerzające się

D. płytkie okrągłe lub prostokątne

Wybór naczynia do kompozycji roślinnej w stylu 'paralel' jest kluczowy dla uzyskania zamierzonego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego. Wybierając owalne naczynie o szerokiej podstawie, można napotkać problemy związane z niestabilnością roślin. Koncepcja owalności, mimo że może wydawać się atrakcyjna wizualnie, w praktyce utrudnia zachowanie równowagi w ustawieniu roślin w linii równoległej, co jest fundamentalne dla stylu 'paralel'. Przykładem błędnego myślenia jest założenie, że szerokie dno sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni; owalne naczynia mogą zapobiegać właściwej cyrkulacji powietrza oraz ograniczać miejsce na wzrost. Wysokie naczynia zwężające się u dołu również są nieodpowiednie, ponieważ ich kształt sprawia, że utrudniają dostęp do roślin, co negatywnie wpływa na ich pielęgnację. Wysokość naczynia może powodować, że rośliny umieszczone w dolnej części nie będą miały wystarczającego dostępu do światła, co jest kluczowym elementem dla ich zdrowego wzrostu. Naczynia okrągłe, ale kielichowato rozszerzające się, również nie są zalecane, ponieważ ich kształt może wprowadzać zamieszanie w układzie roślin, co prowadzi do utraty harmonii. Kluczowym błędem jest także pomijanie, że geometria naczynia powinna wspierać ideę równoległych linii, a nie ją zakłócać. Przy wyborze naczynia warto kierować się zasadą, że jego kształt powinien harmonizować z ustawieniem i rozwojem roślin, co w końcowym efekcie przekłada się na estetykę i funkcjonalność kompozycji.

Pytanie 35

Jakie niebezpieczeństwo dla pracownika wiąże się z używaniem herbicydu do opryskiwania roślin?

A. Oparzenie.

B. Zranienie.

C. Uraz mechaniczny.

D. Zatrucie przez układ oddechowy.

Wybór odpowiedzi dotyczącej skaleczenia nie bierze pod uwagę ryzyk związanych z używaniem herbicydów. Skaleczenie zazwyczaj zdarza się przez jakieś ostre narzędzia albo mechanizacje, co nie jest głównym zagrożeniem przy opryskiwaniu. Podobnie uraz mechaniczny, mimo że może się zdarzyć, nie jest bezpośrednio związany z używaniem herbicydów. Prawdziwym zagrożeniem są te chemikalia w opryskach. Poparzenie, choć może wystąpić w kontakcie z niektórymi chemikaliami, nie jest najczęstszym ryzykiem przy stosowaniu herbicydów. Zazwyczaj to właśnie te substancje w postaci aerozolu są niebezpieczne, a nie same urazy mechaniczne. Dlatego dla wielu pracowników ważne jest zrozumienie tych zagrożeń związanych z chemikaliami. Przy ochronie zdrowia zawsze warto sprawdzić, jakie substancje są używane i jakie mogą mieć skutki, bo to wykracza poza standardowe myślenie o urazach. Nie można też zapominać, jak ważne jest noszenie odpowiednich środków ochrony osobistej, bo to wręcz niezbędne przy pracy z niebezpiecznymi chemikaliami.

Pytanie 36

Jakiej rośliny należy unikać przy projektowaniu placów zabaw dla dzieci?

A. Tawuły japońskiej (Spirea japonica)

B. Funkii sinej (Hosta glauca)

C. Cisa pospolitego (Taxus baccata)

D. Kosaćca niskiego (Iris pumilla)

Tawuła japońska (Spirea japonica), kosaćce niskie (Iris pumilla) oraz funkii sinej (Hosta glauca) to przykłady roślin, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się dobrym wyborem do projektowania terenów zabaw dla dzieci. Jednak wybór odpowiednich roślin wymaga znacznie głębszej analizy i zrozumienia ich właściwości. Tawuła japońska, chociaż jest piękną rośliną ozdobną, może być trudna w utrzymaniu w niektórych warunkach. Niektóre jej odmiany mogą być podatne na choroby, co może prowadzić do konieczności użycia chemikaliów ochrony roślin, które są szkodliwe w pobliżu dzieci. Kosaćce niskie, z kolei, wymagają określonych warunków glebowych i mogą nie przetrwać w trudniejszych warunkach, co nie czyni ich najlepszym wyborem do stref zabaw, gdzie stabilność roślin jest kluczowa. Funkii sinej, znana ze swojej dekoracyjności, może być również źródłem problemów, ponieważ ma tendencję do obumierania w miejscach o stale wilgotnym podłożu, co nie tylko wpływa na estetykę, ale także na bezpieczeństwo. W kontekście projektowania przestrzeni dla dzieci, ważne jest, aby unikać roślin, które mogą być trudne w utrzymaniu lub wymagać stosowania pestycydów, a także tych, które mogą stanowić zagrożenie w postaci kolców czy ostrych liści. Kluczowym jest, aby w przestrzeniach przeznaczonych dla dzieci skupić się na roślinach, które są nie tylko estetyczne, ale również bezpieczne i łatwe w pielęgnacji, aby zapewnić zdrowe i przyjemne środowisko do zabawy.

Pytanie 37

Kto ma obowiązek zgłoszenia wypadku przy pracy?

A. każdy pracownik, który dostrzegł takie zdarzenie

B. tylko osoba poszkodowana

C. bezpośredni przełożony osoby poszkodowanej

D. technik BHP

Obowiązek zgłoszenia wypadku przy pracy rzeczywiście spoczywa na każdym pracowniku, który zauważył takie zdarzenie. Zgodnie z przepisami prawa pracy, wszyscy pracownicy mają obowiązek nie tylko dbać o swoje bezpieczeństwo, ale również o bezpieczeństwo innych. W sytuacji, gdy dojdzie do wypadku, każdy świadek zdarzenia powinien niezwłocznie zgłosić ten fakt swojemu przełożonemu lub osobie odpowiedzialnej za bezpieczeństwo w pracy. Przejrzystość i szybkość reakcji są kluczowe, aby można było podjąć odpowiednie kroki w celu zminimalizowania skutków wypadku oraz, jeśli to możliwe, zapobiec podobnym incydentom w przyszłości. W praktyce oznacza to, że osoby, które zauważają potencjalne zagrożenia lub incydenty, powinny być szkolone i zachęcane do aktywnego zgłaszania problemów. Warto również pamiętać, że w niektórych organizacjach mogą istnieć określone procedury dotyczące zgłaszania wypadków, które powinny być znane wszystkim pracownikom, co może dodatkowo zwiększyć bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 38

W trakcie wykonywania struktury pionowej zdjęcia fitosocjologicznego literą B wskazuje się warstwę

A. krzewów

B. runa leśnego

C. drzew

D. mchów i porostów

Odpowiedzi 'runa leśnego', 'drzew' oraz 'mchów i porostów' są nieprawidłowe z kilku powodów. Runo leśne, oznaczające warstwę roślinności niskiej, składa się głównie z traw, bylin oraz roślin zielnych, które nie mają tej samej struktury ani charakterystyki co krzewy. Z kolei warstwa drzew, będąca najwyższą w strukturze pionowej, obejmuje korony drzew, które dominują w krajobrazie leśnym i pełnią kluczową rolę w procesach fotosyntezy i tworzeniu mikroklimatu. Mchy i porosty, z kolei, są elementem podszytu, ale nie reprezentują warstwy krzewów. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, wynikają z braku zrozumienia, jak poszczególne warstwy roślinności współistnieją w ekosystemach leśnych. Każda z tych warstw pełni odmienną rolę i ma specyficzne cechy. Zrozumienie, jakie rośliny klasyfikowane są w ramach poszczególnych warstw, jest kluczowe dla prawidłowej analizy fitosocjologicznej i oceny bioróżnorodności, co jest istotne w kontekście ochrony i zarządzania zasobami naturalnymi.

Pytanie 39

W trakcie pracy na wysokości, przy usuwaniu suchych gałęzi, miał miejsce wypadek. Osoba przeprowadzająca tę czynność spadła z wysokości 5 metrów, jest nieprzytomna, lecz oddycha. Jakiego rodzaju pierwszej pomocy należy jej udzielić?

A. zostawić poszkodowanego w aktualnej pozycji i co kilka minut kontrolować, czy oddycha

B. wykonać sztuczne oddychanie i kontrolować puls co kilka minut

C. podać poszkodowanemu zimny napój i monitorować co kilka minut, czy oddycha

D. umieścić poszkodowanego w stabilnej pozycji i sprawdzać puls co kilka minut

Odpowiedź polegająca na pozostawieniu poszkodowanego w pozycji zastanej i monitorowaniu jego oddechu jest zgodna z zasadami udzielania pierwszej pomocy w przypadku utraty przytomności. W sytuacji, gdy osoba oddycha, ale jest nieprzytomna, kluczowe jest zapewnienie jej drożności dróg oddechowych. Należy unikać poruszania poszkodowanym, aby nie pogorszyć potencjalnych urazów kręgosłupa. Monitorowanie oddechu co kilka minut pozwala na szybką reakcję w przypadku jego zatrzymania. Jeśli poszkodowany przestaje oddychać, można przystąpić do wykonywania resuscytacji. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, w przypadku nieprzytomności, ale zachowanego oddechu, najbezpieczniejsza jest pozycja boczna ustalona. To nie tylko zabezpiecza drogi oddechowe, ale również minimalizuje ryzyko aspiracji. Warto również zabezpieczyć miejsce wypadku oraz wezwać pomoc medyczną.

Pytanie 40

Głównym powodem żółknięcia liści oraz spowolnienia wzrostu roślin drzewnych latem jest

A. zbyt intensywne nawadnianie

B. zbyt duża ilość potasu w glebie

C. niska temperatura otoczenia

D. niedobór azotu w glebie

W przypadku nadmiaru potasu w glebie, rzeczywiście może dojść do zakłóceń w pobieraniu innych składników odżywczych, jednak nie jest to bezpośrednia przyczyna żółknięcia liści. Potas jest elementem niezbędnym do wielu procesów metabolicznych, ale jego nadmiar nie powoduje bezpośrednio niedoboru azotu, który jest kluczowy dla zieleni liści. Zbyt obfite podlewanie z kolei może prowadzić do problemów z drenażem gleby i ograniczenia dostępu powietrza do systemu korzeniowego, co może skutkować anemią korzeni. Jednak nie jest to główny powód żółknięcia liści w kontekście braku azotu. Niska temperatura powietrza również wpływa na spowolnienie wzrostu roślin, lecz nie wywołuje żółknięcia liści bezpośrednio związane z niedoborem azotu. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie objawy problemów z roślinami są spowodowane nieprawidłowym dostarczeniem jednego składnika odżywczego, podczas gdy rzeczywistość jest bardziej złożona. Zarządzanie nawożeniem wymaga zrozumienia równowagi pomiędzy różnymi składnikami odżywczymi oraz ich interakcjami. Właściwe podejście to monitorowanie i dostosowywanie składników odżywczych w zależności od specyfikacji poszczególnych gatunków roślin oraz warunków glebowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej