Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
  • Data rozpoczęcia: 12 czerwca 2025 11:02
  • Data zakończenia: 12 czerwca 2025 11:14

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z poniższych formatów plików nie jest używany w cyfrowych materiałach do druku wielkoformatowego?

A. JPG
B. TIFF
C. PDF
D. WMA
Rozważając odpowiedzi, można dostrzec pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania poszczególnych formatów plików w kontekście druku wielkoformatowego. PDF to format szeroko stosowany w branży poligraficznej, ponieważ pozwala na zachowanie układu dokumentu oraz wysokiej jakości grafiki. Umożliwia on również zarządzanie fontami, kolorami oraz innymi elementami wizualnymi, co czyni go idealnym do przygotowania profesjonalnych materiałów drukowanych. TIFF, z kolei, to format, który obsługuje wysoką jakość obrazów rastrowych, często używany w fotografii oraz projektach graficznych wymagających detali. Jego bezstratna kompresja sprawia, że jest niezwykle popularny wśród grafików i drukarzy, którzy potrzebują zachować jak najwyższą jakość obrazów. JPG to format, który, mimo że jest skompresowany, jest powszechnie stosowany w przypadkach, gdzie ważna jest mniejsza wielkość pliku, jak w przypadku mediów internetowych. Dla wielu osób mylącym może być zrozumienie, dlaczego WMA, który jest formatem audio, został wymieniony wśród formatów używanych do druku. Często występuje błędne przekonanie, że wszystkie formaty plików mogą być używane zamiennie, co prowadzi do problemów przy wyborze odpowiednich plików do druku. Kluczowe jest zrozumienie, że różne formaty plików są zaprojektowane z myślą o różnych zastosowaniach i użycie formatu audio w kontekście druku jest niewłaściwe.

Pytanie 2

Ocena jakości cyfrowych wydruków plakatów w wielu kolorach opiera się na pomiarze

A. gęstości optycznej
B. masy plakatu
C. poziomu szarości
D. strukturze papieru
Ocena jakości cyfrowych wydruków nie powinna opierać się na skali szarości, gładkości papieru, ani wadze plakatu, ponieważ te parametry nie mają bezpośredniego wpływu na postrzeganą jakość kolorów. Skala szarości jedynie ocenia zdolność do reprodukcji odcieni szarości, co jest istotne w kontekście druku monochromatycznego, ale w przypadku wielobarwnych plakatów nie oddaje pełnego spektrum kolorystycznego. Gładkość papieru to ważny czynnik, ale w kontekście oceny druku jest bardziej związana z dotykiem i wizualnym odbiorem fizycznym, a nie z jakością reprodukcji kolorów. Waga plakatu również nie jest istotnym wskaźnikiem jakości druku. Może wskazywać na rodzaj użytych materiałów, ale nie odzwierciedla zdolności drukowania kolorów czy ich intensywności. W praktyce, wiele osób myli te parametry, koncentrując się na nieodpowiednich aspektach oceny. Kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowa ocena jakości druku wymaga pomiaru wartości, które rzeczywiście wpływają na jakość wizualną, a gęstość optyczna jest jednym z tych wskaźników. Właściwe podejście opiera się na standardach przemysłowych, które jasno określają, jakie parametry należy brać pod uwagę, aby uzyskać obiektywne i rzetelne wyniki w ocenie jakości wydruków.

Pytanie 3

"Dupleks" to metoda druku stosowana w kontekście wydruków

A. jednostronnych
B. na podłożu nacinanym
C. dwustronnych
D. na podłożu samoprzylepnym
Odpowiedź 'dwustronnych' jest poprawna, ponieważ termin 'dupleks' odnosi się do technologii drukowania, która pozwala na jednoczesne drukowanie na obu stronach arkusza papieru. Jest to szczególnie przydatne w przypadku wydruków, gdzie chcemy maksymalnie wykorzystać powierzchnię papieru, co jest istotne zarówno z perspektywy ekologicznej, jak i ekonomicznej. W kontekście produkcji materiałów reklamowych, broszur czy dokumentów, druk dupleksowy może znacznie zwiększyć efektywność procesu, redukując czas potrzebny na wykonanie wydruków oraz oszczędzając papier. W standardach branżowych, takich jak ISO 12647, druk dupleksowy jest zalecany w produkcji wysokiej jakości materiałów, gdzie istotne jest zachowanie odpowiednich parametrów kolorystycznych i jakościowych na obu stronach. W praktyce, drukarki wielofunkcyjne oraz komercyjne maszyny drukarskie często posiadają funkcjonalność automatycznego dupleksu, co zwiększa wydajność i komfort pracy operatorów.

Pytanie 4

Biorąc pod uwagę ekologiczne aspekty, do drukowania fotoobrazu na urządzeniu wielkoformatowym należy zastosować jako nośnik barwiący

A. tuszu solwenowego
B. farby offsetowej
C. tonera suchego
D. tuszu lateksowego
Wybór niewłaściwych barwników, takich jak farby offsetowe, tusze solwentowe czy tonery suche, jest niezgodny z zasadami ekologicznego druku. Farby offsetowe wykorzystywane w tradycyjnym druku offsetowym zawierają dużo chemikaliów, w tym LZO, co negatywnie wpływa na jakość powietrza oraz zdrowie ludzi. Ponadto, proces ich produkcji oraz usuwania nie jest przyjazny dla środowiska, co stawia je w opozycji do rosnących wymagań dotyczących zrównoważonego rozwoju w branży druku. Tusze solwentowe, choć oferują dobrą jakość druku, to również emitują szkodliwe substancje, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań wewnętrznych. Użytkownicy często myślą, że ich trwałość i odporność na czynniki zewnętrzne rekompensują te wady, jednak w kontekście zrównoważonego rozwoju, ich negatywny wpływ jest nie do zaakceptowania. Tonery suche, wykorzystywane w drukach laserowych, także nie są ekologicznym rozwiązaniem. Zawierają substancje chemiczne, a ich produkcja jest energochłonna. Dodatkowo, odpady związane z ich używaniem mogą generować problemy w systemach recyklingowych. Osoby podejmujące decyzje o wyborze materiałów do druku powinny zatem wziąć pod uwagę nie tylko jakość, ale również wpływ na środowisko, co podkreśla znaczenie stosowania tuszy lateksowych w zastosowaniach wielkoformatowych.

Pytanie 5

Długotrwałe pozostawienie plotera bez zasilania może prowadzić do

A. nadmiernego zużycia solwentu
B. przegrzania silnika plotera
C. zawilgocenia wstęgi papieru
D. zatkania dysz drukujących
Przeanalizujmy inne odpowiedzi, które nie są poprawne w kontekście tego pytania. Przegrzanie silnika plotera to scenariusz, który nie może wystąpić w sytuacji, gdy urządzenie jest wyłączone. Silnik nie jest zasilany, więc nie ma możliwości przegrzewania, gdyż temperatura jest regulowana przez działanie prądu. W przypadku plotera, przegrzanie może wystąpić jedynie podczas jego pracy, zwłaszcza przy intensywnej eksploatacji lub niewłaściwym chłodzeniu. Z tego powodu ta odpowiedź jest błędna. Z kolei nadmierne zużycie solwentu również nie ma związku z wyłączeniem urządzenia. Solwent jest wykorzystywany w procesie druku, a jego zużycie zachodzi tylko w czasie pracy plotera. W sytuacji, gdy ploter jest wyłączony, nie ma wymiany materiałów eksploatacyjnych, co sprawia, że odpowiedź ta jest również nieprawidłowa. Wreszcie, zawilgocenie wstęgi papieru nie jest bezpośrednio związane z pozostawieniem plotera bez zasilania. Chociaż wilgoć może wpłynąć na papier, nie jest to efektem działania urządzenia, a raczej warunków przechowywania materiałów eksploatacyjnych. Aby uniknąć problemów z wilgocią, warto stosować odpowiednie metody przechowywania papieru, takie jak trzymanie go w suchych i klimatyzowanych pomieszczeniach. Tak więc, każdy z tych błędnych wyborów wynika z nieporozumienia dotyczącego działania plotera oraz jego elementów składowych.

Pytanie 6

Jaką wadę mają mobilne systemy wystawiennicze?

A. powierzchnia narażona na uszkodzenia
B. możliwość łączenia kilku systemów
C. możliwość zmiany grafiki
D. łatwy oraz szybki proces montażu
Wadą mobilnych systemów wystawienniczych jest powierzchnia podatna na uszkodzenia, co może znacząco wpłynąć na ich długoletnią funkcjonalność oraz estetykę. Mobilne stoiska często wykonane są z lekkich materiałów, takich jak tworzywa sztuczne lub cienki aluminiowy profil, co ułatwia transport, ale jednocześnie czyni je bardziej wrażliwymi na uszkodzenia mechaniczne. Przykładowo, intensywne użytkowanie podczas różnych wydarzeń może prowadzić do zarysowań, wgnieceń czy innych uszkodzeń, które obniżają ich walory wizualne. W praktyce, aby zminimalizować te wady, ważne jest stosowanie odpowiednich osłon, wyposażenie stanowisk w dodatkowe elementy ochronne oraz regularne kontrole stanu technicznego, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania zasobami w branży eventowej. Warto również rozważyć inwestycję w materiały o większej odporności na uszkodzenia, co przyczyni się do dłuższej żywotności systemu wystawienniczego.

Pytanie 7

Aby wydrukować reklamowy baner na siatce mesh o rozmiarach 5 x 15 metrów, należy użyć

A. drukarki elkograficznej
B. plotera wielkoformatowego
C. maszyny litograficznej
D. automatu sitodrukowego
Maszyna litograficzna to takie urządzenie, które głównie używa się w druku offsetowym, fajnie sprawdza się przy dużych seriach jak gazety czy książki. Ale tak naprawdę do drukowania na siatkach mesh trzeba podejść inaczej, bo litografia nie jest zbyt elastyczna do pracy z takimi materiałami o dużych formatach. Drukarka elkograficzna, jak już pewnie wiesz, jest do druku fleksograficznego i tam atrament nakłada się elastycznymi formami, więc lepiej nadaje się do opakowań i etykiet. Ale do dużych banerów to już nie jest najlepszy wybór, bo jakość i wydajność mogą być niewystarczające do rozmiarów 5 na 15 metrów. Automat sitodrukowy, mimo że jest super do wytrzymałych grafik w intensywnych kolorach, lepiej się nadaje do mniejszych serii, bo sitodruk w dużych formatach zajmuje sporo czasu i jest kosztowny. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków o tym, jaką technologię druku wybrać, co kończy się marnowaniem zasobów i niezadowoleniem klientów.

Pytanie 8

Aby uzyskać metaliczny efekt wybranych elementów na okładce kalendarza, konieczne jest zastosowanie operacji

A. impregnowania
B. brązowania
C. bigowania
D. laminowania
Impregnowanie to proces, który ma na celu zabezpieczenie materiałów przed działaniem wilgoci i innych czynników zewnętrznych poprzez wnikanie substancji impregnujących w głąb materiału. Chociaż może poprawiać trwałość kalendarzy, nie generuje efektu metalicznego, który jest kluczowy dla tej aplikacji. Bigowanie polega na tworzeniu zagięć w papierze, co jest przydatne w produkcji różnorodnych broszur i folderów, ale również nie wpływa na osiągnięcie pożądanego efektu wizualnego. Laminowanie, z drugiej strony, to proces polegający na pokrywaniu materiału folią, co zapewnia mu dodatkową ochronę, ale może maskować efekt metaliczny zamiast go podkreślać. Przy braku zrozumienia tych różnic, można błędnie ocenić, które techniki są odpowiednie dla uzyskania efektów wizualnych w druku. Często pojawiają się mylne przekonania, że różne techniki pokrywania i zabezpieczania materiałów mogą być używane zamiennie, co prowadzi do niewłaściwego wyboru procesów technologicznych i w efekcie – niezadowalających rezultatów. Aby osiągnąć oczekiwany efekt metaliczny, niezbędne jest zrozumienie specyfiki każdego z procesów oraz ich zastosowań w kontekście estetyki i funkcjonalności produktów.

Pytanie 9

Jakie podłoże drukarskie jest najbardziej odpowiednie do ekspozycji z oświetleniem od tyłu?

A. Backlit
B. Blacha
C. Płótno
D. Papier
Podłoże drukowe typu Backlit jest specjalnie zaprojektowane do ekspozycji z podświetleniem od tyłu, co czyni je optymalnym wyborem w takich zastosowaniach. Materiał ten charakteryzuje się wysoką przepuszczalnością światła, co pozwala na uzyskanie intensywnych i żywych kolorów, gdy jest podświetlany. W praktyce oznacza to, że grafiki i zdjęcia prezentują się efektownie, przyciągając uwagę widza. Backlit często stosuje się w reklamach świetlnych, banerach oraz wyświetlaczach w przestrzeniach publicznych, takich jak centra handlowe czy stacje metra. Dobre praktyki branżowe sugerują, że do druku na takim podłożu należy używać specjalnych tuszy pigmentowych, które nie tylko zapewniają wysoką jakość obrazu, ale także odporność na blaknięcie. Wykorzystanie podłoża Backlit staje się istotne w kontekście marketingu wizualnego, gdzie efektywna komunikacja wizualna jest kluczowa dla przyciągnięcia klientów. Dodatkowo, standardy jakości druku, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie odpowiednich materiałów w osiąganiu zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 10

Jakie urządzenie należy wykorzystać do wykonania dwóch banerów reklamowych umieszczonych na zewnątrz w formacie A0 na podłożu z płyty PVC?

A. Drukarka tamponowa
B. Drukarka igłowa
C. Ploter solwentowy
D. Maszyna offsetowa
Ploter solwentowy to urządzenie, które doskonale sprawdza się w druku dużych formatów, takich jak A0, na różnych podłożach, w tym płycie PVC. Urządzenia te wykorzystują tusze solwentowe, które zapewniają wysoką odporność na warunki atmosferyczne, co czyni je idealnym wyborem do produkcji reklam eksponowanych na zewnątrz. Tusze solwentowe są również znane z doskonałych właściwości przylegania do różnych materiałów, co gwarantuje trwałość i wyrazistość kolorów. Przykładowo, wiele firm zajmujących się reklamą outdoorową korzysta z ploterów solwentowych do produkcji bannerów i tablic reklamowych, które muszą wytrzymać działanie deszczu, słońca i innych czynników atmosferycznych. Dodatkowo, ploter solwentowy może obsługiwać szeroki zakres kolorów, co pozwala na uzyskanie żywych i atrakcyjnych wizualnie wydruków, które przyciągają uwagę potencjalnych klientów. Wybór plotera solwentowego jest zgodny z aktualnymi standardami branżowymi, które promują wykorzystanie technologii zapewniającej wysoką jakość i trwałość wydruków na zewnątrz.

Pytanie 11

Jednoskładkowy arkusz w formacie A5 uzyskuje się z papieru w formacie A2 przez złożenie

A. 3 razy
B. 5 razy
C. 4 razy
D. 2 razy
Wiesz, wkład A5 dostajemy z arkusza A2, łamiąc go trzy razy. To jest tak zwana zasada podziału formatów papieru według ISO 216. W skrócie, ten system działa tak, że dzielimy arkusze na pół, żeby uzyskać mniejsze formaty. Po pierwszym złamaniu A2 mamy A1, potem A1 na A2 nam daje A2, dalej łamiemy A1 na A2, a wtedy otrzymujemy A3. Potem A3 na A4, na koniec A4 na A5. Ta zasada jest mega ważna dla ludzi pracujących w druku czy projektowaniu graficznym. Znajomość tego procesu jest istotna, bo dzięki niemu można dobrze planować produkcję i ograniczyć odpady. To też pomaga lepiej zarządzać kosztami i zasobami w produkcji.

Pytanie 12

Jakie materiały są wykorzystywane w cyfrowych maszynach drukujących jako materiały eksploatacyjne?

A. Materiały wypełniające.
B. Chemikalia do wywoływania.
C. Substancje utrwalające.
D. Atramenty
Atramenty są kluczowymi materiałami eksploatacyjnymi w cyfrowych maszynach drukujących, ponieważ bezpośrednio odpowiadają za proces druku. W przypadku drukarek atramentowych, atrament jest substancją, która jest nanoszona na papier, tworząc obraz lub tekst. Wybór odpowiedniego atramentu jest istotny z perspektywy jakości wydruku, trwałości oraz przystosowania do różnych typów papieru. Przykładowo, atramenty pigmentowe są często stosowane w zastosowaniach profesjonalnych, gdzie wymagane są wysokiej jakości, długoterminowe wydruki, podczas gdy atramenty barwnikowe są bardziej odpowiednie do zastosowań domowych, gdzie jakość wydruku na krótszy okres jest wystarczająca. Ponadto, eksploatacja maszyn drukujących wymaga regularnego monitorowania poziomu atramentu, aby zapewnić ciągłość produkcji i uniknąć przerw w pracy. Dobre praktyki branżowe zalecają korzystanie z oryginalnych atramentów dostarczanych przez producentów, ponieważ zapewniają one optymalne działanie maszyny oraz najwyższą jakość wydruków.

Pytanie 13

Aby ochronić wydruki wielkoformatowe przeznaczone do wystawienia na zewnątrz, powinno się je pokryć

A. lakierem dyspersyjnym
B. folią bąbelkową
C. płynnym laminatem
D. folią soczewkową
Wybór nieprawidłowych metod zabezpieczania wydruków wielkoformatowych może prowadzić do ich szybszego uszkodzenia oraz utraty estetyki. Folia bąbelkowa, choć znana jako materiał ochronny w transporcie, nie jest odpowiednia do ochrony wydruków, ponieważ nie przylega do powierzchni i nie zapewnia odpowiedniej ochrony przed czynnikami atmosferycznymi. Dodatkowo, może powodować gromadzenie się wilgoci, co prowadzi do zniszczenia papieru lub atramentu. Folia soczewkowa, z drugiej strony, jest stosowana głównie w kontekście efektów wizualnych, a nie jako zabezpieczenie. Jej właściwości optyczne mogą wpływać na odbiór kolorów, ale nie chroni ona wydruków przed działaniem UV ani nie zapewnia trwałości. Lakier dyspersyjny również nie jest najlepszym rozwiązaniem, gdyż choć może chronić przed wilgocią, to nie zawsze zapewnia odpowiednią odporność na działanie promieni UV, co jest kluczowe w przypadku ekspozycji zewnętrznej. Warto zauważyć, że dobór odpowiednich materiałów zabezpieczających powinien opierać się na analizie specyficznych warunków, w jakich będą eksponowane wydruki. Dlatego istotne jest, aby dobrze zrozumieć właściwości różnych materiałów i ich zastosowanie w kontekście ochrony wydruków, aby uniknąć typowych pułapek związanych z niewłaściwym doborem zabezpieczeń.

Pytanie 14

Jak wiele papieru o gramaturze 300 g/m2 będzie potrzebne do wytworzenia 100 egzemplarzy plansz formatu A3?

A. 4,27 kg
B. 2,98 kg
C. 3,74 kg
D. 5,39 kg
Aby obliczyć ilość papieru o gramaturze 300 g/m², który będzie potrzebny do wykonania 100 sztuk plansz formatu A3, należy najpierw określić powierzchnię jednej planszy A3. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co po przeliczeniu na metry daje 0,297 m x 0,420 m, co daje powierzchnię 0,12474 m². Następnie mnożymy tę wartość przez liczbę plansz, czyli 100. Powierzchnia wszystkich plansz wynosi zatem 0,12474 m² * 100 = 12,474 m². Kolejnym krokiem jest obliczenie masy papieru. Używając gramatury, obliczamy masę papieru: masa = powierzchnia * gramatura = 12,474 m² * 300 g/m² = 3742,2 g, co po przeliczeniu na kilogramy daje 3,7422 kg. W praktyce, przy produkcji materiałów graficznych, takich jak plansze, istotne jest dokładne obliczenie ilości materiału, aby uniknąć marnotrawstwa i zminimalizować koszty. Dobrze jest również znać gramaturę papieru, ponieważ wpływa ona na jego sztywność oraz zdolność do odbicia kolorów.

Pytanie 15

Do produkcji etykiet wykorzystuje się papier

A. pakowy
B. czerpany
C. samoprzylepny
D. gazetowy
Wybór papieru gazetowego do druku etykiet jest błędny, ponieważ jest to materiał o niskiej gramaturze i dużej chłonności, co prowadzi do słabej jakości druku oraz małej odporności na uszkodzenia. Papier gazetowy nie jest przystosowany do długotrwałego przechowywania informacji, co czyni go nietrafnym wyborem w kontekście etykiet, które muszą być czytelne i trwałe. Z kolei papier czerpany, choć estetyczny i ekologiczny, nie nadaje się do druku etykiet ze względu na swoją strukturę i właściwości, które mogą wpływać na jakość druku, a także na klejenie etykiet. Papier pakowy, mimo że ma wyższą gramaturę i większą wytrzymałość, również nie jest przystosowany do druku etykiet, ponieważ nie posiada komponentu samoprzylepnego. Właściwy wybór materiału do druku etykiet jest kluczowy, aby zapewnić ich funkcjonalność, dlatego istotne jest zrozumienie, jakie materiały najlepiej spełniają wymagania danego zastosowania. Wiele osób może popełniać błąd, myśląc, że jakikolwiek papier nadaje się do druku etykiet, co jest mylnym założeniem, ponieważ efektywność etykiety zależy od jej materiału, kleju oraz systemu druku, który musi być zgodny z typem używanego papieru.

Pytanie 16

Przed rozpoczęciem drukowania na cyfrowej maszynie drukarskiej nie ma potrzeby

A. uzupełniania podajników papieru
B. ustalania formatu druku
C. ustalania liczby egzemplarzy
D. zakładania formatek drukowych
W przypadku cyfrowych maszyn drukarskich, kluczową zaletą jest zdolność do drukowania bez konieczności zakładania form drukowych, co jest typowe dla tradycyjnych technologii druku. W druku cyfrowym proces wydruku odbywa się bezpośrednio z pliku źródłowego, co znacznie przyspiesza czas realizacji zlecenia oraz obniża koszty produkcyjne. Przykładowo, jeśli potrzebujesz wykonać mały nakład materiałów reklamowych, taki jak ulotki lub katalogi, druk cyfrowy umożliwia szybkie dostosowanie treści i grafiki bez dodatkowych opłat związanych z przygotowaniem form. Dobrą praktyką w branży jest wykorzystanie oprogramowania do zarządzania procesem produkcji, które pozwala na efektywne planowanie zleceń. Ostatecznie, brak konieczności zakładania form drukowych pozwala na bardziej elastyczne podejście do produkcji oraz szybszą reakcję na zmieniające się potrzeby klientów, co jest szczególnie istotne w kontekście współczesnego rynku, gdzie szybkość i elastyczność są na wagę złota.

Pytanie 17

Jakie wymiary należy uzyskać, przycinając arkusze papieru SRA3, gdy do dyspozycji jest drukarka z maksymalnym obszarem zadruku w formacie A3?

A. 210 x 297 mm
B. 297 x 420 mm
C. 450 x 500 mm
D. 320 x 450 mm
Wybór innych wymiarów nie jest zgodny z wymaganiami dotyczącymi obszaru zadruku, co może prowadzić do poważnych problemów w procesie produkcji. Wymiary 210 x 297 mm odpowiadają formatowi A4, który jest mniejszy od A3 i w związku z tym nie będzie skuteczny w druku materiałów, które mają być w formacie A3. Taki błąd może wynikać z nieporozumienia dotyczącego standardów papieru oraz ich zastosowań. Wymiary 320 x 450 mm odnoszą się do formatu SRA3, który nie jest bezpośrednio akceptowany przez drukarki A3 bez wcześniejszego przycięcia. Z kolei wymiary 450 x 500 mm są całkowicie nieprawidłowe i nie odpowiadają żadnemu standardowemu formatowi papieru, co może wskazywać na brak wiedzy o standardach ISO 216 i ich zastosowaniach w branży drukarskiej. Zrozumienie różnicy między formatami jest kluczowe, ponieważ błędne przygotowanie dokumentów do druku może prowadzić do ich odrzucenia lub nieprawidłowego wydruku. W końcowym efekcie, każdy przypadek błędnego przycięcia arkuszy może skutkować zwiększonymi kosztami produkcji i opóźnieniami w realizacji projektów, co jest niepożądane w każdej działalności drukarskiej.

Pytanie 18

Ze względu na ryzyko częstych uszkodzeń mechanicznych identyfikatory pracownicze powinny być zabezpieczone poprzez operację

A. jednostronnego gumowania
B. zaklejania powierzchniowego
C. dwustronnego laminowania
D. lakierowania wybiórczego
Jednostronne gumowanie, które mogłoby sugerować pewne zabezpieczenie identyfikatorów, w rzeczywistości nie zapewnia wystarczającej ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi. Gumowanie może ułatwiać chwyt, jednak nie chroni przed zarysowaniami czy rozdarciami, które mogą wystąpić na odwrocie identyfikatora. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że gumowane powierzchnie są wystarczająco odporne, jednakże w praktyce ich trwałość jest ograniczona w porównaniu do laminowania. Zaklejanie powierzchniowe, choć może wydawać się szybkim i tanim rozwiązaniem, często prowadzi do odklejania się taśmy, co nie zapewnia długotrwałej ochrony. Ponadto, w przypadku tego typu zabezpieczenia, obie strony identyfikatora mogą być narażone na działanie czynników zewnętrznych, co w dłuższej perspektywie skutkuje szybszym zużyciem. Lakierowanie wybiórcze to proces, który nie daje takiego poziomu ochrony jak laminowanie, ponieważ dotyczy jedynie wybranych miejsc na identyfikatorze, co pozostawia inne obszary narażone na uszkodzenia. Kluczowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że jedynie estetyka zabezpieczenia jest istotna, a nie jego funkcjonalność i trwałość, co może prowadzić do kosztownych napraw i wymian.

Pytanie 19

Podstawą druku elektrofotograficznego jest realizacja następujących kroków:

A. przygotowania obrazu utajonego, wywoływania obrazu, wykonania proofa
B. koronowania podłoża, wymiany zasobników z tonerami, drukowania nakładu
C. krojenia podłoża, drukowania nakładu, obróbki introligatorskiej nakładu
D. naświetlania, nanoszenia tonera, przenoszenia tonera na podłoże, utrwalania obrazu
Niewłaściwe podejścia do druku elektrofotograficznego często wynikają z niepełnego zrozumienia procesu lub pomylenia go z innymi technologiami druku. Przygotowanie obrazu utajonego, jak sugeruje jedna z błędnych odpowiedzi, nie odnosi się do rzeczywistego procesu druku, a raczej do etapu wstępnego, który nie jest typowy dla elektrofotografii. To prowadzi do mylnego wyobrażenia, że obraz utajony jest finalnym produktem, podczas gdy jest to jedynie etap pośredni, który nie odbywa się w praktyce przed naświetleniem. Kolejna odpowiedź, dotycząca wymiany zasobników z tonerami, jest nieprecyzyjna, ponieważ nie jest to podstawowa zasada druku elektrofotograficznego, a jedynie czynność serwisowa. Proces drukowania, a nie wymiana materiałów eksploatacyjnych, powinien być w centrum uwagi. Wreszcie krojenie podłoża i obróbka introligatorska są aspektami związanymi z końcowymi etapami produkcji druku, ale nie mają one miejsca w samym procesie elektrofotograficznym, który koncentruje się na precyzyjnym przenoszeniu obrazu z bębna na papier. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla skutecznego i efektywnego wykorzystania technologii druku.

Pytanie 20

Aby wykonać cyfrowy wydruk plakatu o wymiarach 420 x 594 mm z pełnym zadrukiem, jakie powinno być podłoże o odpowiednim formacie?

A. A3
B. A2
C. SRA2
D. SRA3
Odpowiedzi A3, SRA2 i SRA3 są niepoprawne ze względu na różnice w wymiarach, które nie odpowiadają wymaganiom dotyczącym plakatu o wymiarach 420 x 594 mm. Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, co jest zbyt małe, aby pomieścić pełne pole zadruku dla podanego formatu plakatu. Użycie formatu A3 wymagałoby dodatkowego przycinania lub powiększania projektu, co w praktyce może prowadzić do utraty jakości wizualnej oraz trudności w realizacji idealnego drzuku. Format SRA2 (450 x 640 mm) z kolei jest większy od wymaganych rozmiarów, ale z reguły stosowany jest w przypadku druku cyfrowego, gdzie występują dodatkowe marginesy na obróbkę i wykończenie. Ostatecznie, SRA3 (320 x 450 mm) również nie spełnia wymagań, oferując jeszcze mniejsze wymiary. Wybór nieodpowiednich formatów może prowadzić do marnotrawienia materiałów, zwiększenia kosztów produkcji oraz problemów z uzyskaniem pożądanego efektu wizualnego. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu materiałów reklamowych zwracać uwagę na standardowe formaty i odpowiednio je dobierać w zależności od wymagań projektu. W tej sytuacji kluczowe znaczenie ma znajomość norm ISO oraz właściwe przygotowanie projektu graficznego do druku, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 21

Wykonanie zewnętrznego bilbordu reklamowego składającego się z czterech elementów wymaga kolejno zastosowania następujących operacji technologicznych:

A. drukowanie wielkoformatowe, zgrzewanie i zawijanie brzegów, oczkowanie
B. drukowanie fleksograficzne, zawijanie brzegów i zszywanie pasów, frezowanie
C. drukowanie sitowe, oczkowanie, lakierowanie i zszywanie pasów
D. drukowanie offsetowe, foliowanie i oklejanie brzegów, bigowanie
Drukowanie wielkoformatowe to mega ważny etap w tworzeniu bilbordów zewnętrznych. Dzięki temu możemy uzyskać naprawdę dużą jakość druku na różnych materiałach, jak folia czy tkaniny. Jeśli chodzi o zgrzewanie brzegów, to jest to sprytny sposób na to, żeby bilbord był bardziej wytrzymały i odporny na uszkodzenia. Zawijanie brzegów też ma swoje zalety, bo poprawia wygląd i stabilność całej konstrukcji. Oczkowanie, czyli robienie otworów w odpowiednich miejscach, to kolejny krok, który ułatwia mocowanie bilbordu. Te wszystkie techniki są zgodne z normami branżowymi i pomagają w utrzymaniu bilbordów w dobrym stanie, nawet przy trudnych warunkach pogodowych. W praktyce, takie podejście do produkcji bilbordów może naprawdę zwiększyć efektywność kampanii reklamowych, bo przyciągają one uwagę przechodniów.

Pytanie 22

Reklamy w formacie wielkoformatowym, które są narażone na działanie warunków atmosferycznych, muszą być zabezpieczone przed ich wystawieniem

A. folią wylewaną
B. klejem
C. laminatem UV
D. streczem
Stosowanie kleju do pokrywania reklam wielkoformatowych narażonych na działanie czynników atmosferycznych nie jest właściwym rozwiązaniem. Klej, choć może być użyty do przymocowania materiałów reklamowych, nie zapewnia ochrony przed negatywnym wpływem warunków atmosferycznych. Może on tracić swoje właściwości w wyniku działania wilgoci, wysokiej temperatury lub promieniowania UV, co prowadzi do odklejania się elementów reklamy i jej uszkodzeń. Kleje nie są projektowane z myślą o długotrwałej ochronie przed czynnikami zewnętrznymi, a ich zastosowanie w przypadku reklam zewnętrznych jest ograniczone. Kolejną nieodpowiednią opcją jest folia wylewana, która również nie jest przystosowana do ochrony powierzchni reklamowych przed szkodliwym działaniem atmosfery. Zastosowanie takiej folii może prowadzić do jej degradacji pod wpływem promieniowania UV oraz uszkodzeń mechanicznych. W sytuacjach wymagających długotrwałej eksponowania reklamy na zewnątrz, należy unikać takich rozwiązań, które nie gwarantują odpowiednich właściwości ochronnych. Niezrozumienie roli i funkcji, jakie pełnią różne materiały w kontekście reklamy zewnętrznej, prowadzi często do wyboru niewłaściwych metod zabezpieczania, co w konsekwencji wpływa na efektywność komunikacji marketingowej oraz jej długowieczność.

Pytanie 23

Jakie procesy technologiczne są związane z końcowym opracowaniem zadrukowanych papierowych kopert?

A. Wykrawanie, bigowanie, klejenie
B. Okrawanie, złamywanie, zszywanie
C. Przekrawanie, bindowanie, klejenie
D. Nadkrawanie, składanie, zgrzewanie
Wykrawanie, bigowanie i klejenie to naprawdę ważne etapy, które musisz znać, gdy mówimy o produkcji zadrukowanych papierowych kopert. Wykrawanie to wydaje się proste, ale polega na precyzyjnym wycinaniu kształtów z papieru przy użyciu specjalnych wykrojników. Dzięki temu każda koperta ma takie same wymiary i ładny wygląd. Bigowanie z kolei to gięcie papieru wzdłuż linii, co pomaga w późniejszym składaniu kopert i sprawia, że wyglądają one dobrze, a materiał się nie uszkadza. A klejenie to kluczowy moment, bo zapewnia, że koperty się nie otworzą ani nie rozkleją podczas transportu. W poligrafii trzeba stosować właściwe kleje, żeby wszystko było trwałe. Dobre wykończenie to nie tylko estetyka, ale też funkcjonalność, a te techniki są zgodne z najlepszymi praktykami w branży papierniczej, co w sumie zwiększa jakość końcowego produktu.

Pytanie 24

Jakie urządzenie powinno być użyte do wykonania przegnieceń na materiałach tekturowych?

A. Kalander sublimacyjny
B. Bigówka
C. Złamywarka kasetowa
D. Perforówka
Złamywarka kasetowa jest urządzeniem, które ma na celu cięcie i formowanie materiałów, jednak jej funkcjonalność nie obejmuje precyzyjnego bigowania. Jej głównym przeznaczeniem jest wykonywanie cięć w różnych kształtach, a nie uzyskiwanie przegnieceń, które są kluczowe dla łatwego składania. Perforówka natomiast służy do wykonywania perforacji, czyli tworzenia otworów w materiałach. Jest to przydatne w kontekście tworzenia kartek czy formularzy, ale nie sprawdza się w przypadku potrzeby uzyskania wyraźnych zgięć, które są osiągane za pomocą bigówki. Kalander sublimacyjny to urządzenie używane do sublimacji nadruków, gdzie materiał jest poddawany działaniu wysokiej temperatury i ciśnienia, co umożliwia trwałe nanoszenie wzorów na tkaniny, ale nie jest przeznaczone do obróbki tektury. Kluczowym błędem myślowym, który prowadzi do takich wyborów, jest mylenie funkcji tych urządzeń oraz ich przeznaczenia. W branży poligraficznej i opakowaniowej, zrozumienie specyfiki każdego z urządzeń jest niezbędne do efektywnego i prawidłowego procesu produkcji.

Pytanie 25

Aby wydrukować pojedynczy egzemplarz plakatu w formacie A1 na podłożu z folii samoprzylepnej, jakiego sprzętu należy użyć?

A. drukarki laserowej
B. drukarki termosublimacyjnej
C. plotera solwentowego
D. offsetowej maszyny heatsetowej
Drukarka termosublimacyjna jest popularnym narzędziem w druku, ale lepiej nie używać jej do robienia plakatów na folii samoprzylepnej. Ta technologia działa tak, że tusz zmienia się w parę i osadza na podłożu, więc najlepiej działa z materiałami, które mają specjalną powłokę. Jak spróbujesz użyć termosublimacji na folii samoprzylepnej, to może być problem z trwałością i przyczepnością, przez co efekt końcowy może być kiepski. Z kolei drukarka laserowa też nie jest idealna do folii, bo tusz może się słabo przyczepiać do powierzchni. Maszyna offsetowa heatsetowa to już całkiem inna bajka, bo jest stworzona do drukowania dużych nakładów na papierze, a nie na foli. Używa ciepła do utwardzania tuszu, przez co folia nie może być zbyt elastyczna. Wybierając złą technologię, można stracić kasę na marnowanie materiałów i na kiepską jakość wydruków. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, które podłoża najlepiej pasują do danych technologii druku, bo to fundament dla udanych projektów graficznych.

Pytanie 26

Druków, które nie wymagają personalizacji, to:

A. identyfikatorów osobistych
B. recept z kodem kreskowym
C. afiszy teatralnych
D. biletów lotniczych
Bilety lotnicze, dowody osobiste i recepty z kodem kreskowym to dokumenty, które muszą być spersonalizowane. Na przykład bilety zawierają imię i nazwisko pasażera, numery rezerwacji oraz szczegóły lotu, jak daty i czasy odlotu czy przylotu. To wszystko sprawia, że są ściśle związane z tym, kto leci. Identyfikatory osobiste, takie jak dowody osobiste czy prawo jazdy, też potrzebują danych indywidualnych, takich jak zdjęcie, adres zamieszkania, data urodzenia i numer identyfikacyjny, żeby potwierdzić tożsamość. Recepty z kodem kreskowym również muszą mieć informacje o pacjencie i szczegóły dotyczące leków, żeby zapewnić odpowiednie leczenie i kontrolować terapię. Te dokumenty są regulowane przez różne przepisy prawa, które stawiają wymogi co do formy i treści, żeby zapewnić bezpieczeństwo i odpowiedzialność w obrocie prawnym. Jak się tego nie zrozumie, to można dojść do mylnych wniosków o tym, czy różne dokumenty muszą być personalizowane.

Pytanie 27

Jakie procesy technologiczne powinny być przeprowadzone w trakcie wykończenia banera?

A. Kaszerowanie, montaż
B. Cięcie, oczkowanie
C. Laminowanie, listwowanie
D. Krojenie, bigowanie
Odpowiedź "Cięcie, oczkowanie" jest poprawna, ponieważ te operacje są kluczowe w procesie wykończenia banerów. Cięcie polega na precyzyjnym przycinaniu materiału do odpowiednich wymiarów, co zapewnia estetyczny wygląd i odpowiednie dopasowanie do zamierzonego zastosowania. Oczkowanie natomiast to proces, w którym na krawędziach banera wykonuje się otwory, pozwalające na jego mocowanie lub zawieszanie. Użycie oczek zwiększa trwałość i funkcjonalność banera, co jest istotne w kontekście wystawiennictwa czy reklamy. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnego cięcia i mocowania w procesie produkcji, co wpływa na jakość końcowego produktu. Przykłady zastosowania tych technik obejmują produkcję banerów reklamowych, które muszą być nie tylko estetyczne, ale również funkcjonalne, aby mogły wytrzymać różne warunki atmosferyczne oraz długotrwałe użytkowanie.

Pytanie 28

Aby zadrukować płytę PVC o powierzchni 8 m2 za pomocą plotera do druku wielkoformatowego, konieczne jest zastosowanie

A. farby offsetowej
B. lakieru dyspersyjnego
C. atramentu organicznego
D. tuszu UV
Atramenty organiczne, farby offsetowe i lakier dyspersyjny mają różne właściwości, które sprawiają, że nie są one odpowiednie do zadrukowywania płyt PVC w kontekście druku wielkoformatowego. Atramenty organiczne, mimo że mogą oferować dobre kolory i są często stosowane w druku cyfrowym, mają tendencję do dłuższego czasu schnięcia i mogą prowadzić do problemów z przyczepnością na gładkich powierzchniach, takich jak PVC. Farby offsetowe, z kolei, są stosowane głównie w tradycyjnym druku offsetowym i wymagają odpowiedniego podłoża, co czyni je mniej uniwersalnymi w kontekście zadrukowywania materiałów syntetycznych. Lakier dyspersyjny, choć przydatny w aplikacjach ochronnych, nie nadaje się na właściwy materiał do trwałego zadruku, ponieważ jego głównym celem jest zabezpieczenie powierzchni, a nie nałożenie kolorowego obrazu. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że jakikolwiek rodzaj tuszu lub farby może być zastosowany do druku na PVC, lecz skuteczność druku zależy od specyfiki materiałów i technologii. Niewłaściwy wybór materiałów do druku na PVC może prowadzić do problemów z jakością, trwałością i estetyką finalnych produktów, co jest kluczowe w branży reklamowej i graficznej.

Pytanie 29

Jaką minimalną długość papieru z rolki o szerokości 105 cm należy posiadać, aby wydrukować 20 plakatów w formacie B0 za pomocą plotera drukującego?

A. 5 m
B. 25 m
C. 10 m
D. 28 m
Wybór odpowiedzi jak 25 m, 10 m czy 5 m wskazuje na pewne nieporozumienia co do tego, co jest potrzebne na plakaty. Odpowiedź 10 m jest za krótka, bo nawet przy najlepszym wykorzystaniu materiału nie wystarczy to na jeden plakat B0, który wymaga przynajmniej 1,4 m długości. Odpowiedź 5 m to już całkowity niewypał, bo nie uwzględnia nawet podstawowych potrzeb. Z kolei 25 m jest bliżej, ale i tak nie wystarcza, bo nie myśli się o zapasach na wszelkie straty czy błędy. W branży poligraficznej trzeba zawsze mieć na uwadze dodatkowy margines na różne czynniki, jak tolerancje wymiarów czy możliwe problemy z jakością druku. Z mojego doświadczenia wynika, że lepiej trochę przesadzić z materiałem, niż później żałować, że czegoś brakuje.

Pytanie 30

Jakie materiały drukarskie nadają się do zadruku na cyfrowej maszynie drukującej elektrofotograficznej w formacie SRA3?

A. Szkło o grubości 5 mm
B. Dibond w rozmiarze 60 x 80 cm
C. Folia perforowana one way visions
D. Karton o gramaturze 280 g/m2
Wybór dibondu 60 x 80 cm do druku na maszynie elektrofotograficznej to chyba nie najlepszy pomysł. Dibond to kompozyt aluminiowy, a to nie jest materiał, który dobrze współpracuje z tą technologią. Ta wymaga podłoża, które może trzymać toner, a metalowe materiały, jak dibond, raczej się do tego nie nadają. Podobnie sprawa ma się ze szklaną płytą 5 mm - ona też nie nadaje się do druku w tej technologii. Z tego co wiem, wydruki na szkle robi się przy użyciu technik UV, które są lepsze dla gładkich i nieporowatych powierzchni. Co do folii one way vision, co prawda można ją stosować w druku cyfrowym, ale jest głównie wykorzystywana w reklamie zewnętrznej, co wyklucza ją w kontekście elektrofotografii. W praktyce, złe dobieranie podłoża może prowadzić do kiepskiej jakości wydruków czy nawet uszkodzeń maszyny. Często ludzie się mylą, bo nie do końca rozumieją, jak działają technologie druku i jakie materiały są odpowiednie. Fajnie by było, gdyby przy wyborze podłoża to wzięli pod uwagę jego właściwości i wskazówki producentów, bo to naprawdę ma znaczenie.

Pytanie 31

Jakiego rodzaju atramentu powinno się użyć do wydruków narażonych na długotrwałe działanie warunków atmosferycznych?

A. Barwnikowy
B. Lateksowy
C. Solwentowy
D. Pigmentowy
Atrament solwentowy to naprawdę świetny wybór, kiedy chodzi o drukowanie rzeczy, które będą na dworze przez długi czas. Jego skład na bazie rozpuszczalników organicznych sprawia, że jest mega odporny na różne warunki, jak deszcz czy słońce. To czyni go idealnym do takich zastosowań jak banery czy oznakowania, które muszą przetrwać różne kaprysy pogody. Atramenty solwentowe dają też intensywne kolory, które długo się trzymają. W praktyce, jeśli używasz drukarek wielkoformatowych, to będą one naprawdę pomocne. Ważne, żeby pamiętać, że używając takich atramentów, warto postawić na odpowiednie technologie utwardzania, bo to jeszcze bardziej podnosi ich trwałość. To jest zgodne z tym, co mówi branża, że do druku zewnętrznego najlepsze są atramenty, które wytrzymują trudne warunki.

Pytanie 32

Który system reklamowy pozwala na wyświetlanie wielu ogłoszeń w formie przewijającej się ekspozycji?

A. X-banner
B. Roll-up
C. Cityscroll
D. Billboard
X-banner, Billboard oraz Roll-up, mimo iż są popularnymi formami reklamy zewnętrznej, nie oferują funkcjonalności przewijającej się ekspozycji, którą zapewnia Cityscroll. X-banner jest odpowiedni do statycznej prezentacji jednej treści reklamowej. Jego konstrukcja, oparta na lekkim stelażu, sprawia, że jest mobilny, ale nie pozwala na rotację treści, co ogranicza jego zastosowanie w dynamicznych kampaniach. Billboard, z kolei, to klasyczna forma reklamy, która zazwyczaj prezentuje jedną dużą grafikę lub hasło reklamowe, bez możliwości zmiany treści w czasie rzeczywistym. Takie podejście może być skuteczne w przypadku kampanii, które nie wymagają częstych zmian, lecz nie zapewnia elastyczności, jaką daje Cityscroll. Roll-up, choć jest praktycznym rozwiązaniem do prezentacji na wydarzeniach i targach, także ogranicza się do wyświetlania jednego, stałego komunikatu. Te wszystkie podejścia mogą prowadzić do błędnego myślenia, że statyczne formy reklamy są wystarczające w erze cyfrowej, gdzie interaktywność oraz zmiana treści w czasie rzeczywistym stają się kluczowymi elementami skutecznych kampanii reklamowych. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze systemu wystawienniczego wziąć pod uwagę dynamikę, z jaką chcemy prezentować nasze komunikaty. Współczesne standardy marketingowe kładą nacisk na innowacyjne podejścia, które angażują odbiorców i skutecznie przyciągają ich uwagę.

Pytanie 33

Jakie materiały są potrzebne do stworzenia magnesów na lodówkę?

A. Folia metalizowana, warstwa litej tektury falistej
B. Folia polipropylenowa, papier samoprzylepny, laminat UV
C. Folia magnetyczna, papier samoprzylepny z laminatem
D. Folia magnetyczna, papier powlekany, lakier UV
Wybór folii polipropylenowej, papieru samoprzylepnego i laminatu UV dla produkcji magnesów na lodówkę nie jest właściwy, ponieważ te materiały nie są przeznaczone do tego celu. Folia polipropylenowa jest stosunkowo elastycznym materiałem, ale nie posiada właściwości magnetycznych, co czyni ją nieodpowiednią do zastosowania w magnesach. Z kolei papier samoprzylepny przy niewłaściwej aplikacji może nie trzymać się powierzchni lodówki, a laminat UV jest stosowany głównie w druku cyfrowym, co nie odpowiada potrzebom produkcji magnesów. Ponadto, stosowanie folii metalizowanej i litej tektury falistej, jak sugerują inne odpowiedzi, nie zapewnia odpowiednich właściwości magnetycznych. Folia metalizowana nie ma zdolności przyciągania się do powierzchni metalowych, a tektura falista nie jest materiałem wystarczająco trwałym, aby wytrzymać codzienne użytkowanie w kuchni. Często błędnym podejściem jest myślenie, że każdy materiał o magnetycznych właściwościach może być użyty do produkcji magnesów - kluczowa jest odpowiednia kombinacja materiałów, które nie tylko spełniają funkcję przyciągania, ale są także trwałe i odporne na warunki panujące w kuchni. Zrozumienie różnych właściwości materiałów jest fundamentem udanego procesu produkcji magnesów na lodówkę.

Pytanie 34

Podaj sekwencję etapów druku elektrofotograficznego?

A. Naświetlanie, nanoszenie tonera, ładowanie, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie
B. Naświetlanie, utrwalanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże
C. Naświetlanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie
D. Naświetlanie, utrwalanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, ładowanie
Poprawna odpowiedź to naświetlanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie. W procesie druku elektrofotograficznego zaczynamy od naświetlania, gdzie obraz jest tworzony na bębnie światłoczułym przy użyciu lasera lub lampy. Następnie, toner, który jest naładowany elektrostatycznie, jest nanoszony na naświetlony obszar bębna. Po tym następuje przenoszenie tonera na podłoże, czyli papier, gdzie toner przylega do naładowanych obszarów. Ostatnim krokiem jest utrwalanie, które polega na zastosowaniu ciepła i ciśnienia do trwałego przyklejenia tonera do papieru. Ten proces jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży druku, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz efektywność. Warto zauważyć, że każda z tych faz jest kluczowa dla uzyskania optymalnych rezultatów, zarówno w zastosowaniach biurowych, jak i w profesjonalnym druku komercyjnym, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest niezbędne.

Pytanie 35

Jaką rozdzielczość powinny mieć nieskalowane kolorowe bitmapy przeznaczone do druku cyfrowego?

A. 100 dpi
B. 30 dpi
C. 300 dpi
D. 900 dpi
Rozdzielczość 300 dpi (dots per inch) jest standardem branżowym w przypadku bitmap przeznaczonych do druku cyfrowego. Taki poziom rozdzielczości zapewnia wystarczającą szczegółowość i jakość, co jest niezbędne do uzyskania wyraźnych i ostrych wydruków. W praktyce oznacza to, że w jednym calu (2,54 cm) znajduje się 300 punktów, co daje bardzo gładki i szczegółowy obraz. W kontekście druku, szczególnie w przypadku fotografii i grafiki, rozdzielczość 300 dpi pozwala na uzyskanie rezultatów, które są zadowalające dla oka ludzkiego oraz dla profesjonalnego druku. Warto także zauważyć, że dla różnych rodzajów druku, takich jak offset lub cyfrowy, 300 dpi jest często uznawane za minimum, a w niektórych zastosowaniach może być zalecana jeszcze wyższa rozdzielczość. Przykładem zastosowania tej rozdzielczości mogą być wydruki albumów fotograficznych, plakatów, czy materiałów reklamowych, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla odbiorcy.

Pytanie 36

Oznaczenie kolorów w druku 2+2 wskazuje, że realizowane odbitki reprodukcyjne będą drukowane

A. jednostronnie w czterech kolorach
B. dwustronnie, dwoma kolorami z każdej strony
C. jednostronnie w dwóch kolorach
D. dwustronnie, jednym kolorem z każdej strony
Odpowiedź dwustronnie, dwoma kolorami z każdej strony jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie kolorystyki drukowania 2+2 odnosi się do techniki druku, która zakłada zastosowanie dwóch kolorów na każdej z dwóch stron papieru. W praktyce oznacza to, że każda strona dokumentu będzie zadrukowana dwoma różnymi kolorami, co pozwala na uzyskanie bardziej złożonych i estetycznych efektów wizualnych. Przykładem zastosowania tej techniki może być produkcja materiałów reklamowych, takich jak ulotki czy broszury, gdzie różnorodność kolorów przyciąga uwagę i zwiększa czytelność informacji. W kontekście standardów branżowych, stosowanie podwójnej kolorystyki jest zgodne z wytycznymi ISO dotyczącymi jakości druku, które podkreślają znaczenie color matching i precyzyjnego odwzorowania barw. Zrozumienie tego oznaczenia jest istotne dla projektantów graficznych i specjalistów ds. druku, którzy muszą podejmować świadome decyzje dotyczące kolorystyki i technik druku, aby osiągnąć zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 37

Jakie podłoże powinno być użyte do druku reklamy wielkoformatowej zakrywającej remontowany obiekt?

A. Folię backlit
B. Papier blueback
C. Siatkę mesh
D. Płótno canvas
Siatka mesh jest idealnym materiałem do wydruków reklamowych na budynkach, szczególnie w kontekście zasłaniania remontowanych obiektów. Jej struktura perforowana pozwala na swobodny przepływ powietrza, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń spowodowanych wiatrem. Zastosowanie siatki mesh w takich sytuacjach jest zgodne z dobrymi praktykami w branży reklamy wielkopowierzchniowej, gdzie istotne jest nie tylko estetyczne wykonanie, ale również funkcjonalność. Dodatkowo, siatki mesh są często wykorzystywane na dużych powierzchniach, co pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni i zwrócenie uwagi przechodniów. Warto również zauważyć, że siatki te są odporne na działanie warunków atmosferycznych, co sprawia, że reklama zachowuje swoją jakość przez dłuższy czas. Przykładem zastosowania siatki mesh mogą być różne projekty budowlane w miastach, gdzie zasłaniają one nieestetyczne miejsca i jednocześnie promują markę lub wydarzenie. W praktyce, użycie siatki mesh na budynkach staje się standardem, a jej zalety są doceniane przez wielu specjalistów w dziedzinie reklamy.

Pytanie 38

Jaką przestrzeń barw powinno się wykorzystać przy przygotowywaniu plików do druku wielkoformatowego?

A. LAB
B. CMYK
C. RGB
D. sRGB
Odpowiedź CMYK to dokładnie to, czego szukałeś, bo to standardowy model kolorów w druku. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Black, działa na zasadzie subtraktywnego mieszania kolorów. Chodzi o to, że kolory powstają przez odejmowanie światła od białego tła. Jak pracujesz z wielkimi wydrukami, jak plakaty czy reklamy, to naprawdę ważne, żeby kolory jak najlepiej oddawały to, co widzisz na ekranie. Używanie RGB (Red, Green, Blue) do druku to spory błąd, bo to model addytywny i w efekcie kolory mogą wyjść zupełnie inaczej, niż byś chciał. Przed oddaniem plików do druku najlepiej zamienić je z RGB na CMYK. Dzięki temu kolory będą wyglądać lepiej i unikniesz niespodzianek przy wydruku. Warto korzystać z profesjonalnych programów jak Adobe Photoshop czy Illustrator, które dają dobrą kontrolę nad kolorami w trybie CMYK, co znacznie ułatwia życie graficznemu.

Pytanie 39

Aby zweryfikować dokładność wymiarów wydruków 3D, powinno się przeprowadzić pomiar

A. suwmiarką
B. mikroskopem
C. lupą
D. scannerem 3D
Lupa, skaner 3D i mikroskop to narzędzia, które w kontekście pomiarów wydruków 3D nie nadają się do oceny dokładności wymiarów. Lupa, choć może być użyteczna do oceny powierzchni i ewentualnych niedoskonałości, nie jest narzędziem pomiarowym. Nie dostarcza informacji o rzeczywistych wymiarach, co czyni ją niewłaściwym wyborem do weryfikacji tolerancji wymiarowych. Z kolei skanery 3D, mimo że oferują zaawansowane możliwości rekonstrukcji obiektów w formie cyfrowej, wymagają odpowiedniej kalibracji i analizy wyników, co w praktyce czyni je bardziej skomplikowanym rozwiązaniem w porównaniu do prostoty użycia suwmiarki. Dodatkowo, aby uzyskać dokładne wyniki, skanery 3D często wymagają obszernych danych i procesów obliczeniowych, co może prowadzić do opóźnień i skomplikowania procesu kontroli jakości. Mikroskop, na przykład, jest narzędziem przeznaczonym do analizy mikrostruktur, a nie do mierzenia wymiarów makroskalowych obiektów, jakimi są wydruki 3D. Użycie niewłaściwych narzędzi do pomiaru może prowadzić do błędnych wniosków o jakości wydruków, co z kolei może skutkować nieodpowiednim dostosowaniem parametrów druku oraz wpływać negatywnie na końcowy produkt. W przemyśle wymagającym wysokiej precyzji, jak np. medycyna czy inżynieria, kluczowe jest stosowanie właściwych narzędzi pomiarowych, aby uniknąć tego rodzaju błędów.

Pytanie 40

Kiedy w trakcie druku laserowego zauważono "efekt ducha", jakie elementy należy dostosować w odniesieniu do podłoża?

A. liczbę rolek
B. odległość rolek
C. prędkość rolek
D. temperaturę rolek
Zmiana prędkości wałków, ich odległości albo liczby to nie jest sposób na rozwiązanie problemu z "efektem ducha" w druku laserowym. Owszem, prędkość wałków wpływa na tempo nanoszenia tonera, ale sama w sobie nie poprawi przylegania tonera do papieru. Może wydawać się, że zmniejszenie prędkości to dobre podejście, ale w rzeczywistości nie zmienia to właściwości tonera. Również zmiana odległości wałków dotyczy głównie transportu papieru, a nie jakości druku. Liczba wałków też nie jest kluczowym czynnikiem w tym kontekście. Ich rozmieszczenie i funkcjonalność są zaprojektowane tak, by optymalizować cały proces druku. W branży druku laserowego, najważniejsza jest odpowiednia temperatura, bo to właśnie ona decyduje o jakości wydruków. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji i kosztów związanych z poprawkami.