Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 14 września 2025 22:15
- Data zakończenia: 14 września 2025 22:25
Egzamin zdany!
Wynik: 30/40 punktów (75,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
Lemiesz oraz odkładnica stanowią część zespołu roboczego
A. glebogryzarki
B. pługa
C. brony
D. kultywatora
Lemiesz i odkładnica to kluczowe elementy zespołu roboczego pługa, który jest podstawowym narzędziem w uprawie roli. Lemiesz jest odpowiedzialny za przecinanie gleby, a odkładnica za jej odwracanie i formowanie rowów, co pozwala na skuteczne uprawy. W praktyce pługi są stosowane w różnych warunkach glebowych, a ich konstrukcja może się różnić w zależności od wymagań agronomicznych i rodzaju upraw. Na przykład, w glebie ciężkiej stosuje się pługi o większym lemieszu, które lepiej radzą sobie z oporem. Standardy dotyczące budowy i pracy pługów, takie jak normy ISO, nakładają wymagania dotyczące wytrzymałości materiałów oraz efektywności roboczej. Dzięki prawidłowemu dobraniu lemiesza i odkładnicy, operatorzy mogą minimalizować zużycie paliwa oraz zwiększać wydajność prac polowych, co jest praktycznym zastosowaniem w nowoczesnym rolnictwie.
Pytanie 4
Aby zapewnić roślinom nieprzerwany dostęp do substancji odżywczych, które są stopniowo uwalniane z nawozów mineralnych, należy stosować doglebowo
A. polifoskę
B. osmocote
C. hydrofoskę
D. mocznik
Hydrofoska, polifoska i mocznik to nawozy o odmiennym profilu działania, które nie są odpowiednie do doglebowego stosowania w kontekście zapewnienia roślinom stałego dostępu do składników pokarmowych. Hydrofoska, będąca nawozem fosforowym, szybko uwalnia swoje składniki, co może prowadzić do ich nadmiernego wypłukiwania i niewystarczającego wykorzystania przez rośliny. Z kolei polifoska to nawóz wieloskładnikowy, który również działa w krótszym czasie, a jego efekt utrzymuje się tylko przez kilka tygodni, co nie odpowiada wymaganiom długoterminowego nawożenia. Mocznik to nawóz azotowy, który ma szybki wpływ na wzrost roślin, ale jego działanie ogranicza się głównie do krótkiego okresu, co zmusza do częstszego nawożenia. Użycie tych nawozów może prowadzić do niewłaściwego zarządzania składnikami pokarmowymi i konieczności częstszego ich stosowania, co nie tylko zwiększa koszty, ale także może negatywnie wpływać na środowisko. Dlatego też, w kontekście wspierania roślin w dłuższym okresie, najlepszym wyborem są nawozy o kontrolowanym uwalnianiu, takie jak Osmocote.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Podaj numer alarmowy, który można wybrać bezpłatnie z telefonu komórkowego?
A. 997
B. 121
C. 998
D. 112
Wybór numerów 998, 997 oraz 121 jako potencjalnych odpowiedzi na pytanie o bezpłatny numer alarmowy wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące systemu numerów alarmowych w Polsce. Numer 998 jest dedykowany straży pożarnej, co oznacza, że jego użycie jest ograniczone do sytuacji związanych z pożarami oraz innymi zagrożeniami wymagającymi interwencji strażackiej. W sytuacji awaryjnej, gdy potrzebna jest pomoc policji lub pogotowia, należy skontaktować się z numerem 112, co często nie jest oczywiste dla osób, które nie znają rozróżnienia między tymi numerami. Podobnie, numer 997 jest przeznaczony do zgłaszania incydentów wymagających interwencji policji, co również nie pokrywa się z ogólnym dostępem do służb ratunkowych, jakie oferuje numer 112. Numer 121, z drugiej strony, może być mylony z innymi, niealarmowymi numerami telefonicznymi, co dodatkowo potęguje zamieszanie. Użycie niewłaściwego numeru w sytuacji kryzysowej może opóźnić czas reakcji służb, co w wielu przypadkach może prowadzić do tragicznych konsekwencji. Ważne jest, aby użytkownicy telefonów komórkowych zdawali sobie sprawę z tego, jaki numer należy wybrać w przypadku różnorodnych sytuacji awaryjnych, aby móc skutecznie i szybko uzyskać potrzebną pomoc.
Pytanie 8
Jakie gatunki roślin akwaterystycznych nadają się do uprawy w strefie brzegowej zbiornika wodnego?
A. Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) i języczka pomarańczowa (Ligulariadentata)
B. Grzybień biały (Nymphaea alba) oraz grążel żółty (Nuphar lutea)
C. Knieć błotna (Calthapalustris) i strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia)
D. Kosaciec żółty (Irispseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes)
Wybór roślin do strefy przybrzeżnej zbiorników wodnych powinien opierać się na ich adaptacyjności i korzyściach ekologicznych. Kosaciec żółty (Iris pseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes) to gatunki, które mogą wydawać się odpowiednie, jednak ich zastosowanie w strefach przybrzeżnych może prowadzić do wielu problemów. Kosaciec żółty, choć jest rośliną rodzimą, bywa inwazyjny i może zdominować lokalne ekosystemy, wypierając inne, mniej konkurencyjne gatunki. Hiacynt wodny jest rośliną ekspansywną, która może tworzyć gęste pokrywy na powierzchni wody, co ogranicza dostęp światła do innych roślin oraz prowadzi do spadku rozpuszczonego tlenu, co jest szkodliwe dla fauny wodnej. Wybór Knieci błotnej (Caltha palustris) i strzałki wodnej (Sagittaria sagittifolia) również może być kontrowersyjny; choć te gatunki są bardziej akceptowalne w warunkach podmokłych, ich zastosowanie powinno być starannie przemyślane w kontekście lokalnych warunków siedliskowych. Bergenia sercowata i języczka pomarańczowa oferują znacznie więcej korzyści ekologicznych, wspierając stabilizację brzegów i poprawiając jakość wody, a ich dobór powinien być preferowany w projektach związanych z ochroną zbiorników wodnych. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiednich roślin wpływa nie tylko na estetykę, ale także na funkcjonalność i zdrowie całego ekosystemu wodnego.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Jaką formę zadrzewień powinno się wybrać, projektując główny element kompozycyjny w ogrodzie?
A. Soliter
B. Aleję
C. Żywopłot
D. Grupę
Aleje, grupy oraz żywopłoty są formami zadrzewień, które w różny sposób wpływają na kompozycję ogrodu, ale żaden z tych typów nie spełnia funkcji dominanty kompozycyjnej tak skutecznie, jak soliter. Aleja to szereg drzew posadzonych w linii, co może tworzyć wrażenie tunelu, ale nie koncentruje uwagi na pojedynczym punkcie. W kontekście projektowania ogrodów, aleje stosowane są głównie do tworzenia dróg dojazdowych lub spacerowych, co może odwracać uwagę od centralnego miejsca w ogrodzie, a nie stanowić jego istoty. Grupy drzew tworzą z kolei zbiory roślin, które współdziałają ze sobą, tworząc naturalnie wyglądające skupiska, ale również nie przyciągają wzroku w sposób, w jaki robi to soliter. Żywopłot natomiast, wykorzystany do oddzielania przestrzeni lub tworzenia intymności, pełni funkcję bardziej praktyczną niż estetyczną, a jego rola jako dominanta kompozycyjna jest ograniczona. W tym kontekście, typowe błędy myślowe polegają na myleniu funkcji estetycznej z praktyczną oraz na niewłaściwym rozumieniu tego, co oznacza dominanta kompozycyjna w krajobrazie ogrodowym. Aby skutecznie tworzyć przestrzenie, które są zharmonizowane i przyciągające uwagę, projektanci powinni dążyć do wyodrębnienia pojedynczych, wyrazistych elementów w ogrodzie, co w przypadku podanych form zadrzewień nie jest osiągalne.
Pytanie 11
Jakim jednoliściennym chwastem można spotkać w trawnikach?
A. pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)
B. bylica pospolita (Artemisia vulgaris)
C. perz właściwy (Elymus repens)
D. mniszek lekarski (Taraxacum officinale)
Perz właściwy (Elymus repens) jest jednym z najczęściej występujących chwastów jednoliściennych w trawnikach. Charakteryzuje się długimi, wąskimi liśćmi oraz rozbudowanym systemem korzeniowym, który sprawia, że jest bardzo trudny do zwalczenia. Jego rozmnażanie odbywa się zarówno przez nasiona, jak i przez kłącza, co przyczynia się do jego agresywnego wzrostu i zajmowania przestrzeni w trawnikach. W praktyce, aby skutecznie kontrolować perz właściwy, zaleca się regularne koszenie oraz stosowanie herbicydów selektywnych, które nie uszkadzają trawnika, ale skutecznie eliminują perz. Ponadto, utrzymanie zdrowego trawnika poprzez odpowiednie nawożenie oraz nawadnianie może pomóc w ograniczeniu jego występowania, ponieważ silne rośliny trawiaste mają większą konkurencyjność wobec chwastów. Warto również prowadzić monitoring i identyfikację chwastów, aby móc podjąć odpowiednie działania w odpowiednim czasie.
Pytanie 12
Przed pierwszym koszeniem trawnika po jego wysiewie zaleca się
A. aerację trawnika
B. wałowanie trawnika
C. wertykulację trawnika
D. bronowanie trawnika
Wałowanie trawnika po wysiewie jest kluczowym krokiem w procesie zakupu nowego trawnika. Ma na celu zapewnienie lepszego kontaktu nasion z podłożem, co z kolei sprzyja ich optymalnemu kiełkowaniu. Wałowanie pomaga również w wyrównaniu powierzchni i usunięciu ewentualnych nierówności, co jest istotne, aby uniknąć problemów z wodą gromadzącą się w zagłębieniach. Zaleca się użycie wału o odpowiedniej masie – zbyt lekki wał nie zapewni odpowiedniej kompresji gleby, natomiast zbyt ciężki może uszkodzić delikatne nasiona. W praktyce, wałowanie należy przeprowadzić po wysiewie, ale przed pierwszym podlewaniem, aby maksymalnie zwiększyć szansę na udane kiełkowanie. Standardem w branży jest wałowanie gleby o wilgotności umiarkowanej, co zapobiega zbijaniu się podłoża. Dobre praktyki wskazują również na możliwość użycia wałów o różnych kształtach, w tym wałów cylindrycznych, co zwiększa elastyczność w dostosowywaniu się do specyficznych warunków gleby.
Pytanie 13
Jakie drzewo najlepiej nadaje się do sadzenia w parku krajobrazowym?
A. Sosna gęstokwiatowa (Pinus densiflora)
B. Dąb szypułkowy (Quercus robur)
C. Tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera)
D. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata)
Dąb szypułkowy (Quercus robur) jest jednym z najbardziej wartościowych gatunków drzew do nasadzeń w parkach krajobrazowych, ze względu na swoją długowieczność, odporność na choroby oraz znaczenie ekologiczne. Dąb ten może osiągać imponujące rozmiary, co przyczynia się do stworzenia zróżnicowanej struktury leśnej oraz atrakcyjnych widoków. W przeciwieństwie do innych gatunków, dąb szypułkowy zapewnia również schronienie i pokarm dla wielu gatunków ptaków oraz owadów, co potwierdza jego rolę w ekosystemie. Ponadto, jego drewno jest cenione w przemyśle meblarskim oraz stolarstwie, co podkreśla jego ekonomiczne znaczenie. Dąb szypułkowy dobrze przystosowuje się do różnych warunków glebowych, jednak preferuje gleby żyzne i dobrze przepuszczalne, co powinno być brane pod uwagę przy planowaniu nasadzeń. Warto zaznaczyć, że zgodnie z najlepszymi praktykami, wprowadzenie tego gatunku do parków wspiera bioróżnorodność oraz długoterminową stabilność ekosystemu.
Pytanie 14
Jaką nawierzchnię warto zalecić do użycia na ścieżkach dla pieszych w miejskich lasach?
A. Tłuczniową
B. Betonową
C. Żwirową
D. Bitumiczną
Żwirowa nawierzchnia jest najwłaściwszym rozwiązaniem dla dróg pieszych w lasach miejskich, ponieważ zapewnia ona naturalny, ekologiczny wygląd, który harmonizuje z otoczeniem. Jest to materiał przepuszczalny, co oznacza, że woda deszczowa może swobodnie przenikać w głąb, co redukuje ryzyko powstawania kałuż oraz wspomaga naturalny cykl wody w ekosystemie leśnym. Żwirowe nawierzchnie są również elastyczne, co sprawia, że są wygodne dla pieszych, a ich struktura minimalizuje ryzyko poślizgnięcia się lub upadków. Ponadto, żwir ma zdolność do osłaniania korzeni drzew, co jest istotne dla ich zdrowia. Wybór żwirowej nawierzchni jest zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz zaleceniami dotyczącymi małej architektury w przestrzeni publicznej, co czyni ją doskonałą opcją w kontekście miejskich terenów zielonych. Przykładem może być wiele parków w miastach, które wykorzystują żwirowe ścieżki, aby promować rekreację na świeżym powietrzu oraz zachować naturalny charakter otoczenia.
Pytanie 15
Saletry oraz saletrzaki powinny być używane do uzupełnienia braków w glebie
A. potasu
B. fosforu
C. azotu
D. wapnia
Wybór potasu, wapnia lub fosforu jako uzupełnienia dla azotu w glebie jest niezgodny z podstawową wiedzą na temat nawożenia roślin. Potas, choć niezwykle ważny dla funkcjonowania roślin, wpływa przede wszystkim na procesy osmotyczne i fotosyntezę, a nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za syntezę białek czy wzrost masy zielonej. Uzupełniając glebę w potas, można poprawić odporność roślin na choroby oraz ich zdolności do akumulacji wody, jednak nie zaspokaja to ich zapotrzebowania na azot. Wapń, z kolei, jest kluczowy dla struktury komórek roślinnych oraz regulacji pH gleby, co wpływa na dostępność innych składników odżywczych, ale jego rola w kontekście niedoboru azotu jest marginalna. Fosfor, który jest ważny dla energii komórkowej i rozwoju korzeni, także nie zaspokaja potrzeb roślin w zakresie azotu. Typowym błędem w myśleniu o nawożeniu jest traktowanie wszystkich składników pokarmowych jako równorzędnych, co prowadzi do nieefektywnych strategii nawożenia. W praktyce, nieodpowiednie dostosowanie nawozów do rzeczywistych potrzeb roślin może skutkować nie tylko obniżeniem plonów, ale także negatywnym wpływem na środowisko, w tym zanieczyszczeniem wód gruntowych. Dlatego dokładna analiza gleby oraz zrozumienie potrzeb konkretnej uprawy są kluczowe dla efektywnego i zrównoważonego nawożenia.
Pytanie 16
Jakie rośliny można zasugerować do projektowania alejek?
A. Oliwnik wąskolistny (Elaeagnus angustifolia), bez czarny (Sambucus nigra)
B. Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia Pendula), brzoza karłowata (Betula nana)
C. Kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum), platan klonolistny (Platanus xacerifolid)
D. Wierzba płacząca (Salix xsepulcralis 'Chrysocoma'), cis pospolity (Taxus baccata)
Kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum) oraz platan klonolistny (Platanus xacerifolid) to doskonały wybór do tworzenia układów alejowych. Kasztanowiec jest drzewem o szerokiej, rozłożystej koronie, co czyni go idealnym do formowania osłon przeciwsłonecznych oraz zapewnienia cieplnych miejsc do wypoczynku w parkach i alejach. Jego kwiaty, pojawiające się wiosną, przyciągają liczne owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność w miejskich ekosystemach. Platan klonolistny, z kolei, charakteryzuje się imponującą, szeroką koroną i oryginalną, łuszczącą się korą, co czyni go atrakcyjnym elementem krajobrazu. Roślina ta jest również bardzo odporna na zanieczyszczenia powietrza, co czyni ją odpowiednią do miejskich warunków. Współczesne praktyki projektowania przestrzeni publicznych zalecają stosowanie gatunków drzew, które są nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne, zapewniając cień i poprawiając jakość powietrza. Wybór tych gatunków wpisuje się w zalecenia dotyczące zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska w przestrzeniach zurbanizowanych.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Podaj kolejność trawników od najniższej do najwyższej zalecanej wysokości koszenia.
A. Parkowe, łąkowe, dywanowe
B. Dywanowe, parkowe, łąkowe
C. Łąkowe, dywanowe, parkowe
D. Dywanowe, łąkowe, parkowe
Odpowiedź wskazująca uszeregowanie trawników od najniższej do najwyższej zalecanej wysokości koszenia jest poprawna. Trawniki dywanowe, które są przeznaczone do intensywnego użytku, zazwyczaj koszone są na wysokości od 2 do 4 cm. Dzięki tej wysokości zapewniają one gęstość oraz estetykę, a także sprzyjają zdrowiu trawy poprzez poprawę fotosyntezy. Następnie mamy trawniki parkowe, które kosimy na wysokości od 4 do 6 cm, co pozwala na uzyskanie równowagi między estetyką a odpornością na uszkodzenia, a także sprzyja tworzeniu bardziej naturalnego wyglądu. Na końcu znajdują się trawniki łąkowe, które są koszone na wysokości od 6 do 10 cm. Tego rodzaju trawniki są często mniej wymagające w pielęgnacji i sprzyjają różnorodności biologicznej poprzez zapewnienie siedlisk dla różnych gatunków roślin i zwierząt. Przestrzeganie tych zaleceń ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowego i atrakcyjnego trawnika, a także zgodności z dobrą praktyką zarządzania terenami zielonymi w kontekście ochrony środowiska.
Pytanie 19
Schody zewnętrzne będą najbardziej odporne, jeśli zostaną zbudowane
A. z cegły klinkierowej
B. z piaskowca
C. z drewna
D. z granitu
Granit jest jednym z najbardziej wytrzymałych materiałów stosowanych w budownictwie zewnętrznym, co czyni go idealnym wyborem na schody. Jego gęstość i twardość zapewniają odporność na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak mróz, deszcz czy promieniowanie UV. Dodatkowo, granit charakteryzuje się niską nasiąkliwością, co zapobiega wnikaniu wody i minimalizuje ryzyko uszkodzeń spowodowanych zamrażaniem i rozmarzaniem. W praktyce, schody z granitu są nie tylko estetyczne, ale również bardzo funkcjonalne, co sprawia, że są szeroko stosowane w projektach komercyjnych i prywatnych. Warto również wspomnieć, że granit można łatwo formować i polerować, co umożliwia uzyskanie różnych wykończeń, pasujących do różnych stylów architektonicznych. Stosowanie granitu w budownictwie zewnętrznym jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają wykorzystanie materiałów o długiej trwałości i wysokiej odporności na uszkodzenia mechaniczne oraz czynniki atmosferyczne.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
W rejonie gospodarstwa szkółkarskiego znajdującego się w okolicach Suwałk nie zaleca się prowadzenia uprawy na gruncie
A. platanolistnego klonu (Platanus x hispanica), świerka pospolitego (Picea abies)
B. buka pospolitego (Fagus sylvatica), sosny wejmutki (Pinus strobus)
C. kasztana jadalnego (Castanea sativa), sosny himalajskiej (Pinus wallichiana)
D. dębu szypułkowego (Quercus robur), świerka kaukaskiego (Picea orientalis)
Wybór drzew do uprawy w szkółkach to nie tylko kwestia ich popularności, ale trzeba patrzeć na to, co działa w danym miejscu. Dąb szypułkowy i świerk kaukaski nie są najlepszymi opcjami dla Suwałk, bo dąb potrzebuje specjalnych warunków glebowych, a te tam mogą się nie sprawdzać. Rośnie najlepiej tam, gdzie gleba jest żyzna i pełna próchnicy. Świerk kaukaski z kolei jest dość wymagający, zarówno jeśli chodzi o glebę, jak i klimat, a w Suwałkach czasem bywa różnie. Jeśli weźmiemy pod uwagę buk pospolity i sosnę wejmutkę, to też może być problem, bo buk lubi gleby kwaśne, a sosna wejmutka ma swoje wymagania co do pH gleby. Wybierając niewłaściwe gatunki, można napotkać sporo problemów - tak jak choroby drzew czy niską jakość drewna. Dlatego ważne jest, żeby dobrze to przemyśleć i dopasować wybór do warunków w danym miejscu.
Pytanie 22
Najlepszy sposób sadzenia krzewów liściastych to sadzenie ich
A. z bryłą korzeniową, w okresie wiosennym
B. z odkrytym korzeniem, w okresie jesiennym
C. z odkrytym korzeniem, w okresie wiosennym
D. z bryłą korzeniową, w okresie letnim
Wybór techniki sadzenia krzewów liściastych z odkrytym korzeniem w okresach jesiennych lub letnich jest nieoptymalny. W porze jesiennej, krzewy mogą nie zdążyć wytworzyć dostatecznej ilości korzeni przed nadejściem zimy, co naraża je na ryzyko zimowych uszkodzeń, a nawet obumarcia. Rośliny w tym okresie są w stanie uśpienia, co ogranicza ich zdolność do adaptacji do nowych warunków glebowych. Sadzenie w okresie letnim z kolei, kiedy temperatury są wyższe, grozi przesuszeniem gleby oraz ogranicza zdolność krzewów do pobierania wody, co jest kluczowe dla ich przeżycia i prawidłowego rozwoju. Dodatkowo, sadzenie roślin z bryłą korzeniową również wymaga szczególnej uwagi, ponieważ może prowadzić do ograniczeń w późniejszym wzroście korzeni. Zastosowanie takich praktyk jak nieodpowiedni dobór terminu sadzenia, brak dostosowania technik do specyficznych warunków klimatycznych oraz pomijanie aspektów związanych z właściwościami gleby, są częstymi błędami. Warto zwrócić uwagę na standardy agrarne, które sugerują sadzenie roślin w okresie wiosennym dla maksymalizacji ich potencjału wzrostu i zdrowia. Przykłady błędnych koncepcji można odnaleźć w popularnych publikacjach, które niestety nie zawsze opierają się na rzetelnych badaniach agrarnych.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Jakie rośliny powinny być wykorzystane do zaaranżowania dekoracji roślinnej w ciepłych odcieniach kolorystycznych?
A. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis × hybrida), pełnik europejski (Trollius europaeus)
B. Kocimiętka Faassena (Nepeta × faassenii), parzydło leśne (Aruncus dioicus)
C. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides), fiołek wonny (Viola odorata)
D. Kosaciec syberyjski (Iris sibirica), ostróżka ogrodowa (Delphinium × cultorum)
Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis × hybrida) oraz pełnik europejski (Trollius europaeus) są doskonałym wyborem do stworzenia dekoracji roślinnej w ciepłej tonacji barw. Liliowiec ogrodowy charakteryzuje się bogatą paletą kolorów, w tym odcieniami żółci, pomarańczy i czerwieni, co czyni go idealnym materiałem do kompozycji w cieplejszych tonacjach. Jego kwiaty mają również długotrwały okres kwitnienia, co sprawia, że są świetnym wyborem na sezonowe dekoracje. Pełnik europejski, z kolei, oferuje intensywne, słoneczne żółte kwiaty, które harmonijnie współgrają z liliowcem, tworząc spójną estetykę. W praktyce, łącząc te dwa gatunki, można uzyskać efektowną i długotrwałą kompozycję, która będzie przyciągać wzrok w ogrodzie lub na tarasie. Warto również pamiętać o zasadach aranżacji roślinności, które sugerują, aby rośliny o ciepłych kolorach umieszczać w centralnych częściach kompozycji, co dodatkowo zwiększy ich widoczność i estetykę.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Która roślina umożliwia uzyskanie srebrzystej plamy kolorystycznej w letnim obsadzeniu dywanowym kwietnika?
A. Irezyny Herbsta (Iresine herbstii)
B. Alternantery powabnej (AIternanthera ficoidea)
C. Koleusa Blumego (Coleus blumei)
D. Starca popielnego (Senecio cineraria)
Starzec popielny, czyli Senecio cineraria, to naprawdę świetna roślina do letnich kwietników. Fajnie wygląda dzięki swoim szaro-srebrzystym liściom, które nadają kompozycji lekkości i elegancji. Najlepiej rośnie w słońcu, a gleba powinna być dobrze przepuszczalna — to czyni go idealnym do różnych aranżacji. W praktyce często zestawia się go z roślinami o intensywnych kolorach, a wtedy można uzyskać naprawdę ciekawe efekty wizualne. Co ważne, starzec jest rośliną jednoroczną, więc idealnie nadaje się do sezonowych nasadzeń, przyciągając wzrok i dodając charakteru ogrodom. No i mało wymaga, jest odporny na różne warunki pogodowe, dlatego wielu ogrodników go wybiera. Ostatnio w projektowaniu ogrodów widać trend na używanie roślinności do tworzenia kontrastów i harmonijnych kompozycji, a starzec popielny świetnie się w to wpisuje.
Pytanie 29
Podczas przeprowadzania szczegółowej inwentaryzacji drzewostanu obwód pnia drzewa rosnącego w pasie drogowym powinien być mierzony nad poziomem gruntu na wysokości
A. 100 cm
B. 150 cm
C. 120 cm
D. 130 cm
Pomiar obwodu pnia drzewa na wysokości 150 cm, 120 cm czy 100 cm jest niezgodny z aktualnymi standardami inwentaryzacji drzewostanów. Wysokość 150 cm jest zbyt duża, co może prowadzić do błędnych wyników, zwłaszcza w przypadku młodych drzew, które jeszcze nie osiągnęły takiej wysokości pnia. Taki pomiar nie uwzględnia zjawiska, jakim jest tapering, czyli zwężanie się pnia w miarę jego wzrostu, co wpłynie na dokładność pomiaru obwodu. Z kolei pomiar na wysokości 120 cm nie jest powszechnie akceptowany jako standard i może wprowadzać niepotrzebne rozbieżności w danych, szczególnie w kontekście porównań między różnymi lokalizacjami. Z kolei 100 cm to wysokość, która często nie oddaje rzeczywistego stanu drzewa, szczególnie w przypadku drzew o większych zgrubieniach u podstawy. Kluczowym aspektem inwentaryzacji drzew jest zapewnienie jednorodności i porównywalności danych, co jest istotne dla zarządzania zasobami leśnymi oraz monitorowania stanu zdrowotnego drzew. Błędem myślowym jest założenie, że pomiar poniżej standardowej wysokości dostarczy reprezentatywnych danych, co może prowadzić do zafałszowania wyników i nieefektywnego zarządzania drzewostanem.
Pytanie 30
Do czego służy wertykulator?
A. do nawożenia trawnika
B. do podlewania trawnika
C. do koszenia trawnika
D. do odfilcowania trawnika
Wertykulator to narzędzie używane w pielęgnacji trawnika, które ma na celu odfilcowanie trawnika z nadmiaru martwej trawy, mchu oraz innych resztek organicznych. Proces ten, zwany wertykulacją, polega na nacinaniu gleby i usuwaniu filcu, co umożliwia lepszą cyrkulację powietrza, wodę oraz składniki odżywcze do korzeni roślin. Odfilcowanie trawnika jest kluczowe dla jego zdrowia i kondycji, ponieważ nadmiar filcu może prowadzić do problemów takich jak gromadzenie się wilgoci, co sprzyja chorobom grzybowym. Dobre praktyki wskazują, że wertykulację najlepiej przeprowadzać wiosną lub jesienią, kiedy trawa jest w fazie intensywnego wzrostu. Dzięki temu zabiegowi trawnik staje się bardziej gęsty i zielony. Ponadto, wertykulacja może być zintegrowana z nawożeniem, co zwiększa efektywność dostarczanych składników odżywczych. Warto również pamiętać o odpowiednim ustawieniu głębokości nacięcia, aby nie uszkodzić korzeni trawnika.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
Do produkcji elementów małej architektury na obszarze skansenu stosuje się materiały
A. z drewna, kamienia naturalnego
B. ze stali, aluminium
C. z PCV, szkła
D. z betonu, ceramiki
Drewno i kamień to świetne materiały do małej architektury w skansenach. Pasują do otoczenia i sprawiają, że całość wygląda naturalnie. Drewno jest super, bo można z niego robić rzeźby, meble ogrodowe, altanki – wszystko to wkomponowuje się pięknie w krajobraz. Kamień natomiast jest mega trwały, odporny na warunki pogodowe, więc idealnie nadaje się na ścieżki czy mury. Używanie lokalnych materiałów jest często podkreślane w budownictwie historycznym, bo to nie tylko ładnie wygląda, ale też podtrzymuje lokalne tradycje. Przykłady? Drewniane wiaty w stylu góralskim albo kamienne murki, które pokazują, jak budowano kiedyś. To nie tylko codzienność, ale też nauka o przeszłości.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Aby przeprowadzić powierzchniowe spulchnienie i wyrównanie gleby, powinno się użyć
A. kultywatory.
B. bronę kolczatkę.
C. wały strunowe.
D. pługi.
Pług, chociaż jest narzędziem do uprawy roli, to jego zadanie jest trochę inne niż w przypadku brony. Pług głównie orze głębiej i przesuwa więcej ziemi, a bruzdy są w nim głębsze. Używa się go, gdy trzeba odwrócić ziemię, ale nie nadaje się do płytkiego spulchniania, które potrzebujemy przy wyrównywaniu. Pług przed siewem ma swoje zastosowanie, ale jak potrzebujesz tylko spulchnienia, to może zbytnio naruszyć glebę, co nie jest najlepsze. Kultywator też spulchnia, ale działa mocniej i idzie głębiej, więc nie pasuje do wyrównywania. Wał strunowy potrafi wyrównać, ale on tylko zagęszcza glebę, więc to przeciwnie do spulchniania. Myślę, że te nieporozumienia mogą być przez niezrozumienie narzędzi i ich rzeczywistego zastosowania. Ważne, żeby dobierać narzędzia do tego, co akurat robimy i jaką mamy glebę.
Pytanie 35
W celu zredukowania ryzyka wystąpienia wypadków, osłony ograniczające kontakt z ruchomymi częściami maszyn i urządzeń powinny być malowane na kolor
A. biały
B. żółty
C. zielony
D. czarny
Odpowiedź 'żółty' jest prawidłowa, ponieważ kolor żółty jest powszechnie stosowany do oznaczania elementów, które mogą stanowić zagrożenie. Zgodnie z normą EN ISO 7010, kolor żółty jest używany jako kolor ostrzegawczy, co ma na celu przyciągnięcie uwagi pracowników do potencjalnych niebezpieczeństw związanych z maszynami i urządzeniami. W praktyce, osłony wykorzystywane w różnych maszynach są malowane na żółto, aby zasygnalizować, że należy zachować szczególną ostrożność w obrębie tych obszarów. Na przykład, w zakładach produkcyjnych, gdzie maszyny działają w bliskim sąsiedztwie pracowników, żółte oznaczenia pozwalają na szybką identyfikację niebezpiecznych stref, co znacząco zmniejsza ryzyko wypadków. Dodatkowo, stosowanie koloru żółtego jako oznaczenia ostrzegawczego wpisuje się w szersze ramy zasad BHP, które mają na celu ochronę zdrowia i życia pracowników w miejscu pracy.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Jaki jest maksymalny czas, przez jaki można przechowywać zrolowaną darń w chłodne wiosenne i jesienne dni, aby uniknąć jej uszkodzenia?
A. 0,5 doby
B. 3 doby
C. 2 doby
D. 7 dób
Maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne i jesienne wynosi 2 doby. Ta odpowiedź jest oparta na zasadach dotyczących zachowania jakości darni oraz minimalizacji ryzyka uszkodzenia. W tych chłodnych porach roku, zwłaszcza przy niższych temperaturach, procesy biologiczne w darni, takie jak oddychanie i transpiracja, są znacznie spowolnione. Pozwala to na dłuższe przechowywanie darni, bez obaw o jej uszkodzenie. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest moment planowania transportu darni z miejsca zakupu do miejsca instalacji. Umożliwiając odpowiedni czas na transport, można zapewnić, że darń dotrze w dobrym stanie. Praktyki te są zgodne z wytycznymi branżowymi, które zalecają monitorowanie warunków przechowywania takich materiałów, aby zachować ich jakość i żywotność. W przypadku, gdy czas przechowywania przekracza tę wartość, może nastąpić osłabienie struktury darni, co prowadzi do jej uszkodzenia lub obumierania.
Pytanie 38
Zanim umieścimy łodygi roślin w zielonej gąbce florystycznej, należy ich końcówki
A. przyciąć na ukos
B. owinąć watą
C. nałożyć wosk
D. przyciąć pod kątem prostym
Przycinanie końcówek łodyg roślin na ukos jest kluczowym zabiegiem, który zwiększa powierzchnię wchłaniania wody oraz substancji odżywczych. Dzięki takiemu cięciu, łodygi lepiej przylegają do gąbki florystycznej, co zapobiega powstawaniu pustych przestrzeni, w których mogłaby gromadzić się powietrze. W praktyce florystycznej, zabieg ten ma na celu zapewnienie dłuższej trwałości kwiatów ciętych oraz ich lepszego nawodnienia. W standardach florystycznych zaleca się przycinanie pod kątem 45 stopni, co zapewnia optymalne warunki dla transportu wody do rośliny. Dodatkowo, warto stosować narzędzia, które nie uszkadzają tkanek roślinnych, takie jak ostre nożyczki lub sekatory. Innym istotnym aspektem jest to, że po przycięciu warto umieścić łodygi w wodzie na kilka godzin przed aranżacją, co pozwoli na ich odpowiednie nawodnienie. Tego rodzaju praktyki są powszechnie stosowane w branży florystycznej, aby zapewnić maksymalną świeżość i wygląd kompozycji kwiatowych.
Pytanie 39
Przy sadzeniu drzewa metodą "bez zaprawy dołu" do zasypania bryły korzeniowej sadzonego drzewa powinno się użyć
A. przekompostowanej zmielonej kory sosnowej
B. zmielonej kory sosnowej w stanie surowym
C. mieszanki żyznej ziemi i torfu kwaśnego
D. ziemi pozyskanej podczas wykopu dołka
Wybór ziemi pozyskanej podczas kopania dołka jako materiału do obsypania bryły korzeniowej sadzonego drzewa jest zgodny z najlepszymi praktykami w sadownictwie i ogrodnictwie. Używanie tej ziemi ma wiele zalet, ponieważ jest ona najlepiej dopasowana do lokalnych warunków glebowych, co sprzyja szybkiemu przyjęciu się sadzonki. W przypadku sadzenia drzew, kluczowe jest, aby materiał użyty do obsypania korzeni był zgodny z ich naturalnym środowiskiem, co minimalizuje stres rośliny po przesadzeniu. Dodatkowo, ziemia z dołka zawiera mikroorganizmy i składniki mineralne, które wspomagają rozwój korzeni. W praktyce, przed obsypaniem korzeni warto usunąć wszelkie kamienie i resztki roślinne, aby stworzyć optymalne warunki dla wzrostu. Warto również wspomnieć, że podczas sadzenia na glebach ubogich w składniki odżywcze, można dodać do ziemi niewielkie ilości nawozów organicznych, co jeszcze bardziej wspomoże rozwój drzew.
Pytanie 40
Zbiór działań mających na celu przywrócenie historycznych wartości ogrodu zabytkowego z uwzględnieniem jego pierwotnej funkcji, formy oraz treści to
A. rewaloryzacja
B. modernizacja
C. adaptacja
D. rewitalizacja
Rewitalizacja to jakby przywracanie ogrodu do życia, tak żeby znów wyglądał ładnie i był użyteczny. W kontekście ogrodów zabytkowych to nie tylko naprawa starych elementów, ale też przywrócenie ich dawnych funkcji. Można na przykład organizować w takich ogrodach różne wydarzenia kulturalne czy edukacyjne. Fajnym przykładem rewitalizacji jest ogrodzenie ogrodu, które nie tylko chroni rośliny, ale też daje możliwość na różne społeczne akcje. W branży ochrony dziedzictwa kulturowego rewitalizacja powinna opierać się na zasadach takich jak autentyczność, współpraca z lokalną społecznością i dbałość o środowisko. Dobrze, żeby w rewitalizacji ogrodów zabytkowych brali udział architekci krajobrazu i specjaliści od konserwacji, bo dzięki temu można mieć pewność, że wszystko jest robione zgodnie z odpowiednimi wytycznymi i że zachowujemy wartość historyczną tych miejsc.