Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 2 lipca 2025 15:15
Data zakończenia: 2 lipca 2025 15:34

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na terenach zabaw dla najmłodszych, z uwagi na toksyczne owoce, nie powinno się sadzić

A. cytryńca chińskiego (Schisandra chinensis) oraz rokitnika pospolitego (Hippophae rhamnoides)

B. oliwnika wąskolistnego (Elaeagnus angustifolia) oraz jarzębu pospolitego (Sorbus aucuparid)

C. aktinidii ostrolistnej (Actinidia arguta) oraz głogu jednoszyjkowego (Crataegus monogynd)

D. konwalii majowej (Convallaria majalis) i kaliny koralowej (Viburnum opulus)

Wybór innych roślin, takich jak oliwnik wąskolistny, jarzęb pospolity, aktinidia ostrolistna, głóg jednoszyjkowy, cytryniec chiński oraz rokitnik pospolity, może wydawać się odpowiedni, jednak w kontekście bezpieczeństwa dzieci na placach zabaw, niektóre z tych roślin również mogą stwarzać zagrożenie. Oliwnik wąskolistny, mimo że nie jest trujący, produkuje owoce, które mogą być nieodpowiednie dla dzieci, ponieważ ich wygląd może przyciągać uwagę i skłaniać do ich spożycia. Jarzęb pospolity, choć nie jest toksyczny, ma owoce, które mogą powodować problemy żołądkowe, jeśli zostaną zjedzone w większych ilościach. Podobne ryzyko dotyczy aktinidii ostrolistnej, której owoce mogą być jadalne, ale ich nadmiar może prowadzić do dolegliwości. Głóg jednoszyjkowy, chociaż tradycyjnie stosowany w medycynie, ma owoce, które mogą być spożywane przez dzieci, ale ryzyko alergii lub nietolerancji pokarmowych nie może być pomijane. Cytryniec chiński i rokitnik pospolity są roślinami jadalnymi, ale ich owoce są intensywnie kwaśne, co może powodować dyskomfort u dzieci. W związku z tym, wybór roślin na placu zabaw powinien być oparty na dokładnej analizie ryzyka oraz wiedzy o ewentualnych skutkach spożycia ich części. Należy również pamiętać, że dzieci są naturalnie ciekawe i mogą być skłonne do eksploracji otoczenia, co zwiększa ryzyko związane z roślinami, które imponują wyglądem, ale mogą być groźne. Ostatecznie, projektanci przestrzeni rekreacyjnych powinni stosować się do wytycznych dotyczących bezpieczeństwa i unikać roślin, które mogą wprowadzać niebezpieczeństwo dla dzieci, niezależnie od ich jadalności.

Pytanie 2

W trakcie zagęszczania kostki brukowej w ogrodzie pracownik doznał kontuzji w okolicy stawu skokowego, istnieje podejrzenie złamania. Jaką czynność należy wykonać w pierwszej kolejności, udzielając mu pomocy?

A. unieruchomić kończynę.

B. ustawić go w pozycji bocznej stabilnej.

C. zadzwonić po pomoc medyczną.

D. dawać mu leki przeciwbólowe.

Czasem ludzie myślą, że najpierw wezwać pomoc medyczną to najlepsze, co można zrobić, a potem unieruchamiać kończynę. No, tak nie do końca! W przypadku urazów stawów najpierw trzeba unieruchomić, żeby nie pogorszyć sytuacji. Oczywiście wezwanie pomocy jest ważne, ale nie może być pierwszym krokiem, bo ruch w uszkodzonym stawie to nie jest nic dobrego dla pacjenta. Podobnie jak branie leków przeciwbólowych na początku - to może zakryć ból, a pacjent nie będzie świadomy, że powinien być ostrożny. Co więcej, układanie pacjenta w pozycji bocznej to dobry pomysł przy innych urazach, ale gdy podejrzewamy złamanie stawu skokowego, to nie jest to najlepsza opcja. Jak coś pójdzie nie tak przy urazie, mogą pojawić się poważne problemy, takie jak uszkodzenie nerwów czy naczyń krwionośnych. Widzisz, kluczowy błąd to nie zrozumienie, co jest priorytetem w udzielaniu pomocy, a to może mieć poważne konsekwencje zdrowotne dla kogoś.

Pytanie 3

Jakie liściaste krzewy nadają się do formowania nieformalnych żywopłotów o maksymalnej wysokości 0,5 m?

A. Pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius)

B. Tawuła japońska (Spiraea japonica)

C. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

D. Jaśminowiec panieński (Philadelphus virginalis)

Tawuła japońska (Spiraea japonica) jest krzewem liściastym, który doskonale nadaje się do tworzenia żywopłotów nieformowanych o wysokości do 0,5 m. Roślina ta charakteryzuje się zwartych wzrostem oraz ładnym, gęstym ulistnieniem, co czyni ją idealnym wyborem do niewielkich ogrodów, ale także w przestrzeniach publicznych, gdzie wymagana jest estetyka i minimalna obróbka. Tawuła japońska kwitnie na wiosnę i wczesnym latem, oferując efektowne kwiaty, które przyciągają owady zapylające, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie bioróżnorodności. Dzięki swojej elastyczności w zakresie formowania, tawuła nie wymaga intensywnej pielęgnacji, co czyni ją praktycznym wyborem dla osób poszukujących łatwych w utrzymaniu roślin. Kluczowe dla jej uprawy jest zapewnienie odpowiednich warunków glebowych oraz dostępu do słońca, co zwiększa jej walory dekoracyjne, a także wspiera zdrowy rozwój krzewu.

Pytanie 4

Podstawowe czynności pielęgnacyjne dla łąki kwietnej to

A. koszenie 3-4 razy w miesiącu i dosiewanie nowych roślin

B. koszenie 3-4 razy w roku oraz chemiczne odchwaszczanie

C. koszenie 1-2 razy w miesiącu i nawożenie azotowe

D. koszenie 1-2 razy w roku oraz dosiewanie roślin

Koszenie 1-2 razy w roku i dosiewanie roślin jest najodpowiedniejszym podejściem do pielęgnacji łąki kwietnej. Rekomendacje te opierają się na założeniu, że łąki kwietne są ekosystemami o dużej bioróżnorodności, które najlepiej funkcjonują przy minimalnej ingerencji. Koszenie w takim rytmie pozwala na zachowanie naturalnych cykli wzrostu i kwitnienia, co sprzyja rozwojowi różnych gatunków roślin. Dosiewanie roślin jest kluczowe, aby uzupełnić ewentualne braki w bioróżnorodności oraz zapewnić równowagę ekologiczną w łące. Standardy pielęgnacji łąk kwietnych, takie jak zasady agroleśnictwa, wskazują na korzyści płynące z utrzymania odpowiedniej struktury, co wpływa na żywotność i zdrowie całego ekosystemu. Przykładem może być wykorzystanie lokalnych gatunków roślin, które lepiej przystosowują się do warunków siedliskowych, co minimalizuje potrzebę stosowania sztucznych nawozów i środków ochrony roślin.

Pytanie 5

Do stworzenia kwietnika nie powinno się wybierać roślin

A. wzburzonych

B. tęgich

C. masywnych

D. niewielkich

Wybór krępych lub jędrnych roślin do założenia kwietnika może wydawać się sensowny, jednak obie te kategorie niekoniecznie są najlepszym rozwiązaniem, jeśli chodzi o osiągnięcie estetycznego i zrównoważonego efektu. Krępe rośliny, mimo że mogą być atrakcyjne, często ograniczają przestrzeń i nie pozwalają na właściwe ukierunkowanie wzrostu innych, bardziej wrażliwych gatunków. Jędrne rośliny z kolei, choć silne i zdrowe, nie zawsze wpisują się w zamierzenia projektowe, które zakładają różnorodność i złożoność kompozycji. Zastosowanie roślin niskich, takich jak niektóre gatunki bylin czy jednorocznych kwiatów, może również prowadzić do problemu z ich widocznością oraz funkcjonalnością w obrębie kwietnika, szczególnie gdy są posadzone wśród roślin o większej wysokości. Typowym błędem jest myślenie, że większa ilość jednorodnych roślin o niskim wzroście stworzy harmonijną przestrzeń. W rzeczywistości, różnorodność wzrostu i pokroju roślin jest kluczowa dla estetyki oraz biologicznej różnorodności. Warto pamiętać, że odpowiednie planowanie i dostosowanie wyboru roślin do specyfiki miejsca, jak i ich wzajemnych interakcji, są fundamentami zrównoważonego projektowania ogrodów.

Pytanie 6

Jakie działanie należy podjąć w uprawie różaneczników, aby zapewnić coroczne, obfite kwitnienie?

A. Regularne podlewanie

B. Usuwanie przekwitłych kwiatów

C. Przycinanie pędów z kwiatami

D. Przycinanie korzeni

Wyłamywanie przekwitłych kwiatostanów to kluczowy zabieg w uprawie różaneczników, który znacząco wpływa na coroczną jakość kwitnienia. Po zakwitnięciu, usunięcie przekwitłych kwiatów zapobiega ich zawiązywaniu się nasion, co pozwala roślinie skoncentrować energię na produkcji nowych pąków kwiatowych na następny sezon. W praktyce, wykonując ten zabieg, ogrodnicy powinni stosować czyste i ostre narzędzia, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Dodatkowo, wyłamywanie przekwitłych kwiatostanów poprawia wentylację wśród pędów, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka chorób grzybowych. Warto również pamiętać, że regularne monitorowanie stanu roślin i odpowiednie reagowanie na ich potrzeby to elementy dobrej praktyki w ogrodnictwie. Zgodnie z zaleceniami ekspertów, ten zabieg należy wykonywać wczesnym latem, co sprzyja obfitym kwitnieniom w sezonie wegetacyjnym.

Pytanie 7

Jakie rośliny doniczkowe są zalecane do pomieszczeń mocno oświetlonych promieniami słońca?

A. Fikusy oraz storczyki

B. Kaktusy oraz oleandry

C. Monstery i fuksje

D. Paprocie i filodendrony

Fikusy i storczyki, paprocie i filodendrony, monstery i fuksje to rośliny, które mają różne wymagania dotyczące oświetlenia, ale nie są najlepiej przystosowane do intensywnego nasłonecznienia. Fikusy, na przykład, preferują umiarkowane oświetlenie i mogą ucierpieć z powodu bezpośrednich promieni słonecznych, co prowadzi do poparzeń liści. Storczyki, choć niektóre gatunki znoszą jasne światło, potrzebują pośredniego oświetlenia; ich naturalne siedliska to lasy tropikalne, gdzie światło jest rozproszone. Paprocie są roślinami cienistymi i ich intensywne wystawienie na słońce może skutkować ich uschnięciem, ponieważ ich tkanki są przystosowane do wilgotnych i zacienionych warunków. Filodendrony, podobnie jak paprocie, preferują miejsca o rozproszonym świetle i wysokiej wilgotności, co czyni je nieodpowiednimi do miejsc intensywnie naświetlonych. Monstery, chociaż są bardziej tolerancyjne na światło, wciąż najlepiej rosną w środowisku, gdzie światło jest filtrujące. Fuksje to rośliny, które również preferują półcień, a ich liście mogą ulec uszkodzeniu w wyniku nadmiaru słońca. Wybierając rośliny do intensywnie naświetlanych pomieszczeń, istotne jest zrozumienie specyficznych potrzeb każdego gatunku, aby uniknąć błędów w pielęgnacji, które mogą prowadzić do ich osłabienia i obumarcia.

Pytanie 8

Do czego służy wertykulator?

A. do podlewania trawnika

B. do koszenia trawnika

C. do nawożenia trawnika

D. do odfilcowania trawnika

Wertykulator to narzędzie używane w pielęgnacji trawnika, które ma na celu odfilcowanie trawnika z nadmiaru martwej trawy, mchu oraz innych resztek organicznych. Proces ten, zwany wertykulacją, polega na nacinaniu gleby i usuwaniu filcu, co umożliwia lepszą cyrkulację powietrza, wodę oraz składniki odżywcze do korzeni roślin. Odfilcowanie trawnika jest kluczowe dla jego zdrowia i kondycji, ponieważ nadmiar filcu może prowadzić do problemów takich jak gromadzenie się wilgoci, co sprzyja chorobom grzybowym. Dobre praktyki wskazują, że wertykulację najlepiej przeprowadzać wiosną lub jesienią, kiedy trawa jest w fazie intensywnego wzrostu. Dzięki temu zabiegowi trawnik staje się bardziej gęsty i zielony. Ponadto, wertykulacja może być zintegrowana z nawożeniem, co zwiększa efektywność dostarczanych składników odżywczych. Warto również pamiętać o odpowiednim ustawieniu głębokości nacięcia, aby nie uszkodzić korzeni trawnika.

Pytanie 9

Środki chemiczne używane do zwalczania chwastów zielonych to

A. herbicydy

B. arborocydy

C. fungicydy

D. bakteriocydy

Herbicydy to takie chemiczne specyfiki, które służą do walki z chwastami. Te rośliny często konkurują z uprawami o wodę i składniki odżywcze, więc ich likwidacja jest bardzo ważna w rolnictwie. Dzięki herbicydom plony mogą być lepsze, a rośliny zdrowsze. Można je różnicować na kilka typów. Na przykład, herbicydy selektywne działają tylko na konkretne gatunki chwastów, a z kolei herbicydy nieselektywne zabijają wszystko, co znajdą. Glifosat i 2,4-D to jedne z najpopularniejszych preparatów do zbóż i traw. Żeby używać herbicydów w odpowiedni sposób, trzeba znać techniki aplikacji i normy bezpieczeństwa. W Unii Europejskiej na przykład jest dyrektywa, która mówi o zrównoważonym stosowaniu pestycydów. Dobre praktyki to również obserwowanie chwastów oraz korzystanie z feromonów do prognozowania ich wzrostu, co pomaga w precyzyjnym dawkowaniu i zmniejsza wpływ na środowisko.

Pytanie 10

W jakiej skali wykonuje się część graficzną miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego?

A. 1:200

B. 1:1000

C. 1:100

D. 1:50

Odpowiedź 1:1000 jest prawidłowa, ponieważ miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP) jest dokumentem, który ma na celu określenie zasad zagospodarowania terenu w skali lokalnej. W skali 1:1000 przedstawia się szczegóły dotyczące granic działek, układu komunikacyjnego oraz innych istotnych elementów przestrzennych. Taka skala jest praktyczna, gdyż umożliwia dostrzeganie szczegółów, które są kluczowe dla planowania przestrzennego, a jednocześnie nie jest zbyt mała, co mogłoby prowadzić do nadmiaru szczegółów, które byłyby trudne do zinterpretowania. W kontekście standardów, skala 1:1000 jest stosowana w wielu krajach, w tym w Polsce, zgodnie z zapisami w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Na przykład w miastach często używa się tej skali do opracowywania planów miejscowych, ponieważ pozwala ona na efektywne przedstawienie zabudowy oraz infrastruktury w kontekście otaczającego terenu. Oprócz tego, przy projektowaniu urbanistycznym ważne jest, aby plany były czytelne i zrozumiałe dla różnych interesariuszy, co skala 1:1000 w pełni zapewnia.

Pytanie 11

Do pielęgnacji trawnika dywanowego oraz pól golfowych należy zastosować kosiarki

A. bębnowych

B. listwowych

C. bijakowych

D. rotacyjnych

Kosiarki rotacyjne, choć popularne, nie są odpowiednie do koszenia trawnika dywanowego i pól golfowych. Działają na zasadzie wirującego ostrza, które może powodować szarpanie trawy zamiast jej równego cięcia. Tego typu kosiarki są bardziej odpowiednie do cięcia grubszej i gęstszej trawy, gdzie estetyka nie jest tak kluczowa. W przypadku pielęgnacji trawnika dywanowego, nierówności w cięciu mogą prowadzić do osłabienia trawy oraz jej nieestetycznego wyglądu. Dodatkowo, kosiarki bijakowe, które są stosowane głównie do koszenia zarośli i trawy wysokiej, również nie spełniają wymagań związanych z precyzyjnym cięciem. Wykorzystują one mechanizm młotkowy, co powoduje, że trawa jest łamana, a nie cięta, co z kolei wpływa negatywnie na jej dalszy rozwój. Kosiarki listwowe, choć precyzyjne, są zazwyczaj używane w zastosowaniach przemysłowych i nie są przeznaczone do tak delikatnych powierzchni, jak trawniki dywanowe. Użytkownicy mogą mylnie uważać, że wszystkie te kosiarki mogą być stosowane zamiennie, jednak różnice w ich mechanizmach działania prowadzą do odmiennych efektów koszenia, co jest szczególnie ważne w kontekście zachowania wysokich standardów pielęgnacji trawnika.

Pytanie 12

Jakie narzędzie najlepiej sprawdzi się w głębokim spulchnianiu gleby oraz usuwaniu kłączy perzu na planowanej rabacie?

A. Szpadel

B. Grabie

C. Widły amerykańskie

D. Motyka trójzębna

Widły amerykańskie to narzędzie, które wyróżnia się swoją konstrukcją i funkcjonalnością, co czyni je najbardziej odpowiednim wyborem do głębokiego spulchnienia gleby oraz usuwania kłączy perzu. Ich długie, szerokie zęby pozwalają na efektywne wnikanie w glebę, co ułatwia rozluźnianie zbitej ziemi oraz docieranie do głębszych warstw, gdzie często znajdują się systemy korzeniowe roślin. Dzięki szerokiemu rozstawowi zębów, widły amerykańskie skutecznie chwytają i usuwają kłącza perzu, co jest istotne w kontekście zakładania rabat, gdzie konkurencja ze strony chwastów może hamować rozwój zamierzonych roślin. Przy użyciu tego narzędzia ogrodnicy mogą również poprawić strukturę gleby, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych. W praktyce, stosowanie widł amerykańskich w połączeniu z technikami mulczowania oraz odpowiednim nawożeniem, przyczynia się do stworzenia zdrowego ekosystemu w ogrodzie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie uprawy roślin ogrodowych.

Pytanie 13

Kosiarka spalinowa, wykorzystywana do pielęgnacji miejskich terenów zielonych, ma na celu

A. koszenie trawnika

B. pozbywanie się mchu i chwastów z trawnika

C. ugniatanie i wyrównywanie powierzchni trawnika

D. przycinanie żywopłotów

Odpowiedzi dotyczące cięcia żywopłotów, usuwania mchu i chwastów oraz ugniatania i wyrównywania trawnika są błędne, ponieważ nie odnoszą się do głównych funkcji kosiarki spalinowej. Kosiarki nie są przeznaczone do piłowania, co wyklucza je z zastosowań związanych z formowaniem żywopłotów. Cięcie żywopłotów wymaga odmiennych narzędzi, takich jak nożyce do żywopłotów, które są zaprojektowane do precyzyjnego formowania i przycinania gałęzi. Usuwanie mchu i chwastów z trawnika to proces, który zazwyczaj wymaga użycia odpowiednich narzędzi, takich jak aeratory czy chwastobójcze, które są zaprojektowane z myślą o ochronie i pielęgnacji gleby oraz roślinności. Ugniatanie i wyrównywanie trawnika nie jest funkcją kosiarki, lecz raczej zadaniem przeznaczonym dla sprzętu takiego jak walce do trawnika czy glebogryzarki, które mają na celu poprawę struktury gleby i ułatwienie wzrostu roślin. Błędne zrozumienie funkcji kosiarki spalinowej może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania narzędzi oraz niewłaściwej pielęgnacji terenów zielonych, co w efekcie może negatywnie wpłynąć na stan i estetykę trawnika.

Pytanie 14

Podczas przesadzania dużych drzew można je przenieść na krótką odległość

A. przez przesuwanie na rolkach, z bryłą korzeniową

B. siłą wielu ludzi

C. poprzez transport samochodowy

D. przy użyciu spycharki

Przesuwanie dużych drzew na rolkach z bryłą korzeniową to naprawdę sprawdzony sposób. Wiesz, to bardzo ważne, żeby nie uszkodzić korzeni, bo to one żywią roślinę. Jak się je zniszczy, to drzewo może szybko osłabnąć, a czasem nawet umrzeć. Użycie rolek to świetny pomysł, bo wtedy ciężar się równomiernie rozkłada i łatwiej jest przemieścić drzewo. Fajnie jest też, jak stosuje się materiały, takie jak piasek, bo to zmniejsza tarcie. Podobno mokre przesadzanie też jest super, bo korzenie mają wtedy większą wilgotność. No i dobrze jest mieć odpowiedni sprzęt, jak podnośniki hydrauliczne – pomagają w podnoszeniu i transportowaniu drzew w bezpieczny sposób. Ta metoda jest naprawdę popularna w ogrodnictwie i gdy chodzi o krajobrazy, bo każdy chce, żeby rośliny były zdrowe.

Pytanie 15

Która z wymienionych form architektonicznych w zielonych przestrzeniach jest efektywną kompozycją tylko w ogrodach botanicznych lub w regionach górskich?

A. Oranżeria

B. Ogród skalny

C. Alpinarium

D. Wgłębnik

Alpinarium to forma architektoniczna, która została zaprojektowana w celu odzwierciedlenia naturalnych warunków górskich, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla ogrodów botanicznych oraz terenów górzystych. Charakteryzuje się on roślinnością typową dla wysokogórskich ekosystemów, w tym różnorodnymi gatunkami roślin alpejskich, które wymagają specyficznych warunków glebowych i klimatycznych. W praktyce alpinaria są projektowane z uwzględnieniem naturalnych uwarunkowań geograficznych, co pozwala na stworzenie harmonijnej kompozycji z elementami skalnymi, strumieniami i zbiornikami wodnymi. Przykłady alpinarium można znaleźć w wielu ogrodach botanicznych na całym świecie, gdzie są one wykorzystywane do edukacji i ochrony bioróżnorodności. Dobre praktyki projektowe w alpinarium obejmują dobór odpowiednich roślin, które są przystosowane do ekstremalnych warunków, oraz zastosowanie technik budowlanych, które minimalizują ingerencję w naturalne środowisko. Ostatecznie, alpinarium stanowi doskonały przykład zrównoważonego podejścia do aranżacji terenów zieleni, łącząc estetykę z funkcjonalnością.

Pytanie 16

Jakiego nawozu mineralnego należy użyć do obróbki gleby przeznaczonej dla roślin wrzosowatych, jeśli jej pH wynosi 6?

A. Kredy granulowanej

B. Wapna rolniczego

C. Mielonego dolomitu

D. Siarczanu amonu

Wybór nawozów wapniowych, takich jak wapno rolnicze i kreda granulowana, oparty jest na założeniu, że podnoszą one pH gleby, co w przypadku roślin wrzosowatych jest niewłaściwe. Rosliny te preferują lekko kwaśne warunki glebowe, dlatego nawożenie wapniowe może doprowadzić do alkalizacji gleby, co negatywnie wpłynie na ich rozwój. Mielony dolomit, jako nawóz zawierający zarówno wapń, jak i magnez, również działa podobnie, zmieniając odczyn gleby w stronę zasadową. Przekonanie, że zwiększenie pH poprawi wzrost wrzosowatych, jest błędne, ponieważ te rośliny są przystosowane do życia w środowisku z niższym pH, co sprzyja ich zdrowemu rozwojowi. Ponadto, stosując nawozy azotowe, takie jak siarczan amonu, można uniknąć problemów związanych z niedoborem siarki, która jest niezbędna do syntezy białek i chlorofilu. Często mylnie zakłada się, że wszystkie nawozy mineralne mają podobne działanie, co prowadzi do nieodpowiednich wyborów nawozowych. Kluczowe jest zrozumienie specyficznych potrzeb roślin oraz właściwości chemicznych nawozów, aby prawidłowo dostosować program nawożenia do wymagań glebowych i roślinnych. Stąd wynika konieczność regularnej analizy gleby oraz zrozumienia wpływu nawożenia na długoterminową jakość gleb.

Pytanie 17

Jakie gatunki roślin można zalecić do stworzenia nieformowanego żywopłotu, który kwitnie na biało?

A. Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), złotlin chiński (Kerria japonica)

B. Cis pospolity (Taxus baccata), berberys Thunberga (Berberis thunbergii)

C. Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata), tawuła van Houtte'a (Spiraea x vanhouttei)

D. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia)

Hortensja bukietowa i tawuła van Houtte'a to naprawdę fajne rośliny do robienia żywopłotów, które całkiem ładnie kwitną na biało. Hortensje mają super duże, białe kwiaty, które zaczynają się pokazywać latem i potrafią fajnie wyglądać aż do jesieni. Wydaje mi się, że ich długotrwała atrakcyjność to spory plus. Lubię ich sadzić w miejscach słonecznych lub półcienistych, a gleba powinna być żyzna i trochę wilgotna. Można też pobawić się różnymi odmianami, żeby osiągnąć ciekawe efekty wizualne. Tawuła kwitnie wczesnym latem, oferując ładne, białe kwiaty, które tworzą zjawiskowe kępy. No i ta roślina jest bardzo odporna na różne warunki pogodowe, a to czyni ją świetnym wyborem do ogrodów w Polsce. Myślę, że mieszając te dwa gatunki można uzyskać naprawdę różnorodny i estetyczny żywopłot, co jest super dla bioróżnorodności i ogólnego wyglądu ogrodu.

Pytanie 18

W skład inwentaryzacji szaty roślinnej wchodzi

A. opis sytuacyjny oraz tabele inwentaryzacyjne

B. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz dokumentacja fotograficzna

C. opis sytuacyjny oraz dokumentacja fotograficzna

D. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz tabele inwentaryzacyjne

Rysunek sporządzony na mapie zasadniczej oraz tabele inwentaryzacyjne stanowią kluczowe elementy inwentaryzacji szaty roślinnej. Mapy zasadnicze to szczegółowe plany przedstawiające ukształtowanie terenu oraz rozmieszczenie różnych elementów przestrzennych, co pozwala na dokładne umiejscowienie badanych siedlisk. Sporządzając rysunek na mapie zasadniczej, można precyzyjnie określić lokalizację poszczególnych gatunków roślin oraz ich zasięg występowania. Tabele inwentaryzacyjne z kolei umożliwiają systematyczną rejestrację zebranych danych, takich jak liczebność, specyfika siedliska, warunki glebowe czy obecność gatunków obcych. Te dwa elementy wspierają nie tylko udokumentowanie stanu szaty roślinnej, ale także ułatwiają późniejsze analizy i porównania w ramach monitoringu przyrodniczego. Przykładem zastosowania tych narzędzi jest program ochrony różnorodności biologicznej, w którym regularne inwentaryzacje są niezbędne do oceny skuteczności działań konserwatorskich.

Pytanie 19

Jaką długość będzie miała 20-metrowa żywopłot przedstawiony w planie w skali 1:250?

A. 5,0 cm

B. 8,0 cm

C. 0,5 cm

D. 12,5 cm

Odpowiedzi, które wskazują na inne wartości długości, wskazują na typowe nieporozumienia związane z pojęciem skali oraz sposobem przeliczania rzeczywistych wymiarów obiektów na ich reprezentacje na planie. Kluczowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie, co oznacza skala 1:250. Niektórzy mogą błędnie oszacować, że długość 20 metrów w rzeczywistości odpowiada bezpośrednio 20 cm na planie, co prowadzi do odpowiedzi 5,0 cm lub innych, takich jak 12,5 cm. Przykładowo, przy skali 1:250, długość 20 metrów (2000 cm) powinna być odpowiednio przeliczona, ponieważ nie możemy po prostu zredukować wymiarów w sposób proporcjonalny bez uwzględnienia wartości skali. Osoby, które odpowiadają 0,5 cm, najprawdopodobniej nie uwzględniają w ogóle przeliczenia długości na planie i nie rozumieją, że skala znacznie zmienia postrzegane wymiary. Poprawne przeliczenie wymaga umiejętności matematycznych oraz zrozumienia, jak różne skale wpływają na wizualizację przestrzenną. Dzięki tej wiedzy można efektywniej planować i projektować, co jest kluczowe w obszarach takich jak architektura, urbanistyka oraz inżynieria.

Pytanie 20

Jaki jest maksymalny czas, przez jaki można przechowywać zrolowaną darń w chłodne wiosenne i jesienne dni, aby uniknąć jej uszkodzenia?

A. 2 doby

B. 7 dób

C. 0,5 doby

D. 3 doby

Maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne i jesienne wynosi 2 doby. Ta odpowiedź jest oparta na zasadach dotyczących zachowania jakości darni oraz minimalizacji ryzyka uszkodzenia. W tych chłodnych porach roku, zwłaszcza przy niższych temperaturach, procesy biologiczne w darni, takie jak oddychanie i transpiracja, są znacznie spowolnione. Pozwala to na dłuższe przechowywanie darni, bez obaw o jej uszkodzenie. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest moment planowania transportu darni z miejsca zakupu do miejsca instalacji. Umożliwiając odpowiedni czas na transport, można zapewnić, że darń dotrze w dobrym stanie. Praktyki te są zgodne z wytycznymi branżowymi, które zalecają monitorowanie warunków przechowywania takich materiałów, aby zachować ich jakość i żywotność. W przypadku, gdy czas przechowywania przekracza tę wartość, może nastąpić osłabienie struktury darni, co prowadzi do jej uszkodzenia lub obumierania.

Pytanie 21

Szkółka ogrodnicza znajduje się na glebach bogatych w wapń. Które z poniższych gatunków roślin są zalecane do uprawy polowej w tym miejscu?

A. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus), buk pospolity (Fagus sylvatica)

B. Olsza czarna (Alnus glutinosa), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)

C. Cis pospolity {Taxus baccata), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

D. Brzoza omszona (Betula pubescens), jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)

Cis pospolity (Taxus baccata) i perukowiec podolski (Cotinus coggygria) to gatunki, które dobrze adaptują się do gleb wapiennych, co czyni je odpowiednimi do uprawy w gospodarstwie szkółkarskim położonym na tego typu siedliskach. Cis pospolity jest rośliną wieloletnią, często stosowaną w ogrodach ze względu na swoje dekoracyjne właściwości oraz odporność na niekorzystne warunki, w tym na powierzchniowe zasolenie i ubogie gleby. Dzięki swojej elastyczności i długowieczności, cisy mogą być używane w różnych aranżacjach krajobrazowych, od formowanych żywopłotów po solitery. Perukowiec podolski, z kolei, charakteryzuje się pięknym, puszystym kwiatostanem, co czyni go atrakcyjnym elementem w ogrodach i parkach. Jego odporność na zasadowe pH gleby oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach glebowych sprawia, że jest idealnym wyborem do wzbogacenia biodiverse krajobrazu. Oba gatunki spełniają w ten sposób standardy dobrej praktyki w zakresie uprawy roślin ozdobnych na glebach wapiennych, przyczyniając się jednocześnie do zwiększenia bioróżnorodności w danym ekosystemie.

Pytanie 22

Na podstawie danych zawartych w tabeli Przykładowa specyfikacja materiału szkółkarskiego przeznaczonego do sprzedaży określ, która roślina jest oferowana do sprzedaży w szkółce roślin ozdobnych w pojemniku miękkim wykonanym z elastycznego materiału?

Przykładowa specyfikacja materiału szkółkarskiego przeznaczonego do sprzedaży
Nazwa łacińska	Nazwa polska	Liczba szkółkowań	Wysokość rośliny/pnia (cm)	Forma sprzedaży	Uwagi /szt./
Berberis thunbergii	berberys Thunberga		40 - 50	P 9	50
Cercidiphyllum japonicum	grujecznik japoński	x2	150 - 200	B	10
Physocarpus opulifolius 'Diabolo'	pęcherznica kalinolistna 'Diabolo'		40 - 60	C 5	150
Viburnum opulus 'Roseum'	kalina koralowa 'Roseum'		Pa 120	C 25f	30

A. Grujecznik japoński (Cercidiphyllum japonicum).

B. Kalina koralowa ‘Roseum’ (Viburnum opulus 'Roseum').

C. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii).

D. Pęcherznica kalinolistna ‘Diabolo’ (Physocarpus opulifolius 'Diabolo').

Wybór rośliny, która nie jest oferowana w pojemniku miękkim, może wynikać z błędnych założeń dotyczących standardów sprzedaży i formatu, w jakim rośliny są prezentowane. Grujecznik japoński (Cercidiphyllum japonicum) jest rośliną, która zazwyczaj jest sprzedawana w formie balotowanej lub w pojemnikach sztywnych, co może wprowadzać w błąd tych, którzy mylą różne metody pakowania roślin. Również pęcherznica kalinolistna ‘Diabolo’ (Physocarpus opulifolius 'Diabolo') oraz berberys Thunberga (Berberis thunbergii) są oferowane w różnych formach, takich jak pojemniki P9 i C5. Takie nieporozumienie może wynikać z pomyłek w interpretacji tabeli lub z braku zrozumienia, jakie pojemniki są typowe dla danej rośliny. Ważne jest, aby zwracać uwagę na specyfikacje dotyczące sprzedaży w materiałach szkółkarskich, ponieważ mogą one znacząco wpłynąć na decyzje zakupowe oraz przyszły rozwój rośliny. W ogrodnictwie profesjonalnym, umiejętność właściwego doboru roślin w odpowiednich pojemnikach jest kluczowa dla sukcesu w uprawie i pielęgnacji, co sprawia, że błąd w tej kwestii może prowadzić do nieodwracalnych skutków w ogrodzie. Dobrze jest znać różnice między różnymi pojemnikami i ich wpływ na kondycję roślin, aby unikać typowych błędów związanych z ich wyborem.

Pytanie 23

Która z wymienionych roślin nie jest hodowana w tunelach foliowych?

A. Frezja

B. Goździk

C. Nasturcja

D. Róża

Róża, frezja oraz goździk to rośliny, które zazwyczaj wymagają uprawy pod folią ze względu na swoje delikatne wymagania środowiskowe. Róża, jako kwiat cięty, jest często uprawiana w tunelach foliowych, które chronią ją przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak przymrozki czy intensywne opady. Takie osłony pozwalają na kontrolowanie temperatury oraz wilgotności, co jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i estetycznych kwiatów. Frezje także preferują takie warunki, ponieważ są wrażliwe na niskie temperatury i mogą nie przetrwać w chłodniejszych miesiącach, jeśli nie są odpowiednio chronione. Goździki, znane ze swojej trwałości, również korzystają z uprawy pod folią, co podnosi jakość plonów i umożliwia dłuższy okres wegetacji. Błąd w wyborze odpowiedzi może wynikać z niepełnej wiedzy na temat specyficznych potrzeb tych roślin. Często przyjmuje się, że wszystkie kwiaty można uprawiać w ogrodzie bez dodatkowej ochrony. Jednakże, doświadczeni ogrodnicy wiedzą, że niektóre gatunki wymagają szczególnej troski, aby osiągnąć optymalne wyniki. Pamiętaj, że znajomość specyficznych wymagań uprawowych oraz zastosowanie odpowiednich technik agrotechnicznych są kluczowe dla sukcesu w ogrodnictwie, a odpowiednia ochrona roślin jest fundamentalnym elementem w uprawie kwiatów ciętych.

Pytanie 24

Kwietnik o okrągłym rzucie, wznoszący się ku centralnej części ponad otaczającym go terenem, powinien być obsadzany

A. z prawej do lewej

B. z zewnątrz do wnętrza

C. z wnętrza na zewnątrz

D. z lewej do prawej

Odpowiedź 'od środka na zewnątrz' jest naprawdę dobra. Jak sadzimy rośliny w ten sposób, to rosną one lepiej i wykorzystujemy miejsce w mądry sposób. Zaczynając od środka, mamy większą kontrolę nad tym, jak rozłożymy rośliny, co pozwala je lepiej dopasować pod kątem wysokości i kolorów. W praktyce, takie sadzenie tworzy fajny, warstwowy efekt, gdzie wyższe rośliny są w centrum, a niższe otaczają je dookoła. To wygląda super i sprawia, że światło dociera do każdego kawałka zieleni. Poza tym, warto pamiętać o zasadach kompozycji w ogrodzie, na przykład o trzech kolorach, żeby całość była atrakcyjna. No i dobrze jest też pomyśleć o sezonowości roślin, by móc cieszyć się różnorodnymi kolorami przez cały rok.

Pytanie 25

Termin "krajobraz pierwotny" odnosi się do krajobrazu

A. nienaruszonego przez działalność ludzką, w którym zachowane są wszystkie jego naturalne cechy

B. który jest efektem nieprzemyślanej działalności ludzi, w którym równowaga ekologiczna została zaburzona

C. w którym nie nastąpiły znaczące zmiany spowodowane działalnością człowieka

D. który jest wynikiem przemyślanej działalności człowieka

Określenie "krajobraz pierwotny" odnosi się do obszarów, które pozostają nienaruszone przez działalność człowieka, gdzie wszystkie naturalne cechy, takie jak flora, fauna oraz ukształtowanie terenu, są zachowane w ich pierwotnej formie. Taki krajobraz jest niezwykle istotny dla badań nad ekosystemami, ponieważ stanowi odniesienie do naturalnych procesów i interakcji w środowisku. Przykładem mogą być niektóre obszary parków narodowych czy rezerwatów przyrody, które są chronione przed wpływem urbanizacji i przemysłu. Ochrona takich ekosystemów jest zgodna z międzynarodowymi standardami ochrony środowiska, takimi jak konwencje UNESCO dotyczące ochrony dziedzictwa naturalnego. Krajobrazy pierwotne są nie tylko miejscem badań naukowych, ale również pełnią kluczową rolę w zachowaniu bioróżnorodności oraz w zachowaniu równowagi ekologicznej, co jest ważne w kontekście zmian klimatycznych.

Pytanie 26

Jaki nawóz mineralny jest zalecany do nawożenia gleby o pH 4,5 przy zakładaniu trawnika?

A. Ammonium sulfate

B. Dolomitic lime

C. Urea

D. Ammonium nitrate

Mielony dolomit jest najlepszym wyborem do nawożenia gleby o odczynie pH 4,5, ponieważ skutecznie podnosi pH gleby i dostarcza cennych składników odżywczych, takich jak wapń i magnez. Gleby kwaśne, z pH poniżej 5,0, mogą ograniczać dostępność wielu mikroelementów, co wpływa na zdrowie i rozwój roślin. Mielony dolomit, poprzez swoją alkalizującą właściwość, nie tylko neutralizuje kwasowość, ale także poprawia strukturę gleby, co sprzyja lepszemu rozwojowi systemu korzeniowego trawnika. W praktyce, stosując mielony dolomit, można osiągnąć optymalne warunki dla wzrostu roślin, co jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie. Zastosowanie dolomitu powinno być poprzedzone analizą gleby, aby określić odpowiednią dawkę, zazwyczaj wynoszącą od 1 do 2 kg na metr kwadratowy. Taki zabieg sprawia, że trawnik staje się nie tylko zdrowy, ale również bardziej odporny na choroby. Warto przeprowadzić ten proces na kilka tygodni przed siewem nasion trawy, aby składniki mogły wniknąć w glebę.

Pytanie 27

Przy projektowaniu parawanu z roślin osłaniających plac zabaw dla dzieci, czego nie powinno się używać?

A. derenia białego

B. róży pomarszczonej

C. forsycji pośredniej

D. bukszpanu wiecznie zielonego

Róża pomarszczona, czyli Rosa rugosa, to roślina, która raczej nie nadaje się do robienia parawanów w okolicy dla dzieci, i to z kilku powodów. Kwiaty są ładne, ale potem wychodzą z niej kolce, które mogą być niebezpieczne dla maluchów. W miejscach zabaw ważne jest, żeby unikać wszelkich ostrych rzeczy, które mogą sprawić, że dzieci się zranią. Lepiej postawić na rośliny, które są nie tylko ładne, ale też bezpieczne. No i tu świetnie sprawdzą się na przykład bukszpany, bo są wiecznie zielone, dają trochę osłony przez cały rok i nie mają kolców. Także w projektowaniu miejsc dla dzieci warto brać pod uwagę bezpieczeństwo, a róża pomarszczona w tym kontekście się nie sprawdza przez te swoje ostre pędy.

Pytanie 28

Aby stworzyć na rabacie kompozycję w kolorach dopełniających, należy zastosować kwiaty w barwach

A. niebieskim i fioletowym

B. fioletowym i żółtym

C. czerwonym i żółtym

D. czerwonym i pomarańczowym

Kiedy wybierasz kolory do kompozycji kwiatowej, to warto bazować na harmonii i kontraście. Czerwony i pomarańczowy to kolory ciepłe, ale nie są dopełniające, więc ich zestawienie może wyjść dość chaotycznie, jakby coś nie grało. Z drugiej strony, niebieski i fioletowy są sobie bliskie, co może wprowadzać monotonność, zamiast tego, co byśmy chcieli, czyli dynamiki. Czerwony i żółty wydają się być kontrastowe, ale brakuje między nimi neutralnego koloru, co może sprawić, że całość będzie zbyt intensywna i męcząca dla oka. Zestawienia kolorów powinny być przemyślane, zgodnie z zasadami teorii kolorów, a kolory dopełniające to klucz do stworzenia atrakcyjnych aranżacji. Każda barwa ma swoje psychologiczne właściwości, które są ważne w projektowaniu ogrodów i przestrzeni publicznych oraz w tworzeniu przyjemnych dla oka aranżacji.

Pytanie 29

W trakcie realizacji zabiegów pielęgnacyjnych w zakresie drzewostanu miejskiego powinno się

A. ustawić tymczasowe ogrodzenie z siatki lub paneli drewnianych w celu ograniczenia dostępu osób postronnych

B. na czas prac ogrodzić teren taśmą w celu chwilowego ograniczenia dostępu osób postronnych

C. zgłosić termin i godzinę wykonywania prac w odpowiednim Urzędzie Gminy i nie wprowadzać dodatkowych zabezpieczeń

D. ustawić tablicę informacyjną o zakresie oraz czasie trwania prac i nie wprowadzać dodatkowych zabezpieczeń

W przypadku zarządzania zabiegami pielęgnacyjnymi w drzewostanie ulicznym, niewłaściwe podejście do zabezpieczeń strefy roboczej może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno w zakresie bezpieczeństwa, jak i reputacji instytucji przeprowadzającej te prace. Nie zgłoszenie terminu i czasu wykonywania prac w Urzędzie Gminy oraz brak dodatkowych zabezpieczeń, jak w pierwszej odpowiedzi, narusza podstawowe zasady bezpieczeństwa, które wymagają informowania odpowiednich organów o prowadzonych pracach, co pozwala na lepszą koordynację działań w przestrzeni publicznej. Ustawienie tablicy informacyjnej, jak sugeruje druga odpowiedź, może być pomocne, ale samo w sobie nie wystarcza. Brak ogrodzenia terenu naraża przechodniów na niebezpieczeństwo, zwłaszcza gdy na przykład używane są narzędzia elektryczne czy maszyny. Nieustawienie ogrodzenia ani taśmy może prowadzić do niezamierzonych wypadków, które mogą być kosztowne zarówno pod względem zdrowotnym, jak i prawnym. Bezpieczne prowadzenie prac w przestrzeni publicznej wymaga także dbałości o przestrzeganie przepisów dotyczących ochrony środowiska oraz prawa budowlanego. Dlatego kluczowe jest, aby każda praca w obrębie drzewostanu ulicznego była poprzedzona odpowiednim zabezpieczeniem terenu oraz informowaniem o działaniach, które mają miejsce, co nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także buduje zaufanie społeczności do przeprowadzanych prac.

Pytanie 30

Proces zakupu kwietnika obejmuje wykonanie działań w następującej kolejności:

A. ściółkowanie, wytyczenie wzoru, wyznaczenie miejsc sadzenia

B. obfite podlanie, wyznaczenie miejsc sadzenia, sadzenie

C. wytyczenie wzoru, wyznaczenie miejsc sadzenia, sadzenie

D. wyznaczenie miejsc sadzenia, sadzenie, wytyczenie wzoru

Wiesz, wytyczenie wzoru, a potem wybór miejsc do sadzenia to naprawdę kluczowe kroki, jeśli chcesz, aby twój kwietnik wyglądał super i rośliny dobrze się rozwijały. Zaczynając od wytyczenia wzoru, możesz zaplanować, jak wszystko będzie wyglądać. To jest ważne, żeby wszystko pasowało do siebie. A wyznaczenie miejsc sadzenia? To już następny krok! Musisz pamiętać, żeby każda roślina miała odpowiednie miejsce – niektóre lubią słońce, inne wolą cień. I pamiętaj, żeby rośliny nie przeszkadzały sobie nawzajem. Kiedy przechodzisz do sadzenia, rób to z uwagą, bo to ma duże znaczenie dla ich zdrowia. Na przykład, sadząc cebulki, warto zadbać o odpowiednią głębokość. Dzięki temu rośliny będą miały najlepsze warunki do wzrostu. Jeśli to wszystko dobrze zaplanujesz, osiągniesz naprawdę świetne efekty w swoim ogrodzie!

Pytanie 31

Jakie środki są używane do zwalczania chorób grzybowych w roślinach ozdobnych?

A. fungicydy

B. retardanty

C. herbicydy

D. akarycydy

Fungicydy to substancje chemiczne, które mają na celu zwalczanie chorób roślin wywoływanych przez grzyby. Są one niezwykle istotne w ochronie roślin ozdobnych, ponieważ wiele z tych roślin jest podatnych na różnorodne infekcje grzybicze, które mogą prowadzić do ich osłabienia, a nawet śmierci. Przykłady chorób grzybowych to mączniak prawdziwy, rdza czy szara pleśń. W praktyce stosowanie fungicydów wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń dotyczących dawkowania oraz terminu aplikacji, co pozwala na skuteczne zwalczanie patogenów przy jednoczesnym minimalizowaniu wpływu na środowisko. Warto również zaznaczyć, że fungicydy można podzielić na kilka grup, w tym fungicydy systemiczne, które wnikają do wnętrza rośliny, oraz kontaktowe, które działają na powierzchni. Dobre praktyki w ochronie roślin obejmują rotację fungicydów, co zmniejsza ryzyko rozwinięcia się odporności patogenów. Właściwe stosowanie fungicydów przyczynia się do zdrowotności roślin oraz poprawia estetykę ogrodów.

Pytanie 32

Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) polega na skracaniu

A. tegorocznych pędów - wiosną

B. zeszłorocznych pędów - w sezonie zimowym

C. tegorocznych pędów - w okresie jesieni

D. zeszłorocznych pędów - podczas lata

Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) jest kluczowym zabiegiem w pielęgnacji tej rośliny, które powinno być przeprowadzane wiosną, na tegorocznych pędach. W tym czasie roślina jest w fazie aktywnego wzrostu, co sprzyja szybkiemu gojeniu się ran po cięciu oraz stymuluje rozwój nowych pędów. Prawidłowe przycinanie polega na skracaniu pędów o około jedną trzecią ich długości, co pozwala na zagęszczenie krzewu i nadanie mu pożądanej formy. Przykładowo, w przypadku krzewów, które są zbyt rozłożyste, cięcie wiosenne pozwala na kontrolowanie ich kształtu, a także na poprawę cyrkulacji powietrza, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Warto również pamiętać, że cięcie formujące należy łączyć z nawożeniem i regularnym podlewaniem, co przyczyni się do zdrowego wzrostu i estetycznego wyglądu rośliny. Standardy pielęgnacji roślin zalecają, aby cięcia były wykonywane narzędziami oostrymi i odpowiednio zdezynfekowanymi, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i chorób.

Pytanie 33

Głównym celem cięcia sanitarnego drzew jest

A. wprowadzenie zmian w koronie z defektami budowy

B. uzyskanie korony o odpowiedniej strukturze

C. zapobieganie naturalnemu odpadających suchych gałęzi

D. umożliwienie dopływu światła do wnętrza korony

Odpowiedź, że cięcie sanitarne drzew ma na celu zapobieganie samoistnemu odpadaniu suchych gałęzi, jest poprawna, ponieważ ta praktyka jest kluczowym elementem zarządzania zdrowiem drzew. Cięcie sanitarne polega na usuwaniu chorych, uszkodzonych lub obumarłych gałęzi, co nie tylko poprawia estetykę drzewa, ale przede wszystkim zwiększa jego bezpieczeństwo. Gdy suche gałęzie pozostają na drzewie, mogą stanowić zagrożenie dla otoczenia, szczególnie w miejscach publicznych. Regularne przeprowadzanie cięcia sanitarnego zgodnie z zasadami arborystyki pozwala na minimalizację ryzyka upadku takich gałęzi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie pielęgnacji drzew. Dodatkowo, usunięcie tych gałęzi sprzyja lepszemu przepływowi powietrza i dostępowi światła do zdrowych części korony, co z kolei wspiera ogólny rozwój drzewa. Przykładem mogą być parki miejskie, gdzie regularne cięcia sanitarne są niezbędne dla utrzymania bezpieczeństwa i estetyki przestrzeni publicznej, a także dla zdrowia roślinności.

Pytanie 34

Krzewy, których pąki utworzyły się w ubiegłym sezonie wegetacyjnym, powinno się przycinać

A. po zakończeniu kwitnienia

B. w czasie stanu spoczynku

C. na koniec okresu spoczynku

D. na początku wiosny

Cięcie krzewów kwitnących z pąków uformowanych w poprzednim okresie wegetacyjnym przed zakończeniem kwitnienia, jak sugerują niektóre inne odpowiedzi, prowadzi do poważnych problemów w cyklu rozwoju roślin. Na przykład, cięcie pod koniec okresu spoczynku czy wczesną wiosną oznacza, że roślina nie zdąży wytworzyć nowych pąków kwiatowych przed sezonem wegetacyjnym, co skutkuje brakiem kwitnienia w danym roku. Takie podejście jest błędne, ponieważ krzewy te już posiadają pąki, które powinny mieć możliwość rozkwitnięcia. Ponadto, cięcie w okresie spoczynku może prowadzić do osłabienia rośliny, ponieważ w tym czasie krzewy są w fazie regeneracji i nie powinny być poddawane stresowi. Często mylnie zakłada się, że cięcie wczesnowiosenne poprawi kondycję rośliny, podczas gdy w rzeczywistości może to narazić ją na uszkodzenia lub nawet choroby. Podsumowując, kluczowe jest, aby cięcie odbywało się po zakończeniu kwitnienia, co jest zgodne z ogólnymi zasadami pielęgnacji krzewów kwitnących i zapewnia optymalne warunki do ich rozwoju.

Pytanie 35

Szkodniki, które mają aparat gębowy typu kłująco - ssącego, a ich masowe żerowanie na młodych pędach wierzchołkowych roślin ozdobnych prowadzi do zwijania i deformacji pędów, to

A. chrząszcze

B. gąsienice motyli

C. mszyce

D. nicienie

Nicienie to mikroskopijne robaki, które najczęściej atakują korzenie roślin i mogą powodować ich gnicie, jednak ich aparat gębowy nie jest przystosowany do kłucia i ssania soków z pędów. W przypadku nicieni nie obserwujemy objawów zwijania pędów, a ich działanie skupia się głównie na systemie korzeniowym roślin. Chrząszcze, z drugiej strony, to owady o twardych pokrywach, które mogą żerować na liściach, ale ich sposób odżywiania się różni się od mszyc. Zwykle chrząszcze powodują uszkodzenia liści poprzez gryzienie, a nie kłucie i ssanie, co nie prowadzi do typowych dla mszyc deformacji pędów. Gąsienice motyli również nie są odpowiednie w tym kontekście, ponieważ ich sposób żywienia polega na gryzieniu tkanki roślinnej, co nie wywołuje zniekształceń pędów. W związku z tym, odpowiedzi na to pytanie powinny jasno wskazywać na mszyce jako jedynych szkodników, których charakterystyka odpowiada opisanym objawom. Błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie różnych grup szkodników oraz ich specyficznych sposobów żerowania, co prowadzi do niepoprawnych wniosków dotyczących ich wpływu na rośliny.

Pytanie 36

Z jakich roślin można stworzyć zestaw z czerwonymi i czerwono-brązowymi ozdobnymi pędami w okresie zimowym?

A. Ognik szkarłatny (Pyracanta coccinea), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)

B. Bez czarny (Sambucus nigra), pigwowiec pośredni (Chaenomeles × superba)

C. Kalina angielska (Viburnum × carlcephalum), dereń kousa (Cornus kousa)

D. Dereń biały (Cornus alba), berberys Thunberga (Berberis thunbergii)

Dereń biały, znany też jako Cornus alba, oraz berberys Thunberga, czyli Berberis thunbergii, to naprawdę ciekawe rośliny. W okresie zimowym ich czerwone i czerwono-brązowe pędy wyglądają świetnie. Dereń biały ma takie intensywne, krwiste kolory, że aż prosi się, by go posadzić w ogrodzie jako ozdobę zimową. Berberys Thunberga, chociaż może nie jest tak intensywny jak dereń, też daje fajne efekty, zwłaszcza w formie żywopłotów. Sadząc je razem, można uzyskać ciekawy efekt warstwowości, co ostatnio jest na topie w projektowaniu ogrodów. Warto też sadzić je w grupach, bo wtedy ich estetyka naprawdę się uwydatnia. Poza tym są stosunkowo proste w uprawie i zniosą różne warunki, więc to świetny wybór dla ogrodników.

Pytanie 37

Do zakupu krzewów liściastych powinno się wybierać lokalizacje

A. w cieniu i dobrze wentylowane

B. w cieniu i osłonięte od wiatru

C. w słońcu i osłonięte od wiatru

D. w słońcu i dobrze wentylowane

Wybór niewłaściwego miejsca dla zadołowania krzewów liściastych, jak na przykład lokalizacja zacieniona i przewiewna, może prowadzić do wielu problemów z ich wzrostem. Krzewy liściaste, takie jak berberysy czy lilaki, wymagają odpowiedniej ilości światła słonecznego do fotosyntezy, a ich wzrost w miejscach zbyt zacienionych ogranicza ich rozwój. Wysoka wilgotność w połączeniu z przewiewem dodatkowo zwiększa ryzyko chorób grzybowych, co jest szczególnie niekorzystne w okresach zwiększonej wilgotności powietrza. W przypadku odpowiedzi dotyczącej lokalizacji słonecznej i przewiewnej, choć krzewy potrzebują światła, to nadmierna ekspozycja na wiatr może prowadzić do uszkodzenia młodych pędów oraz utraty wilgoci, co jest sprzeczne z ich naturalnymi wymaganiami. Często popełnianym błędem jest również zignorowanie specyficznych preferencji gatunkowych roślin, co może skutkować ich osłabieniem lub nawet obumarciem. Kluczowe jest zrozumienie, że dla zdrowego wzrostu krzewów liściastych, ich otoczenie powinno być zgodne z ich potrzebami ekologicznymi i wymaganiami dotyczącymi warunków siedliskowych.

Pytanie 38

Jakie rośliny nadają się do wypełnienia aranżacji ogrodu skalnego, który został zaplanowany w odcieniach białych?

A. Dąbrówkę rozłogową (Ajuga reptans), miłka wiosennego (Adonis vernalis)

B. Omieg wschodni (Doronicum orientale), macierzankę piaskową (Thymus serpyllum)

C. Rojnik ogrodowy (Sempervivum hybridum), rozchodnik kamczacki (Sedum kamtschaticum)

D. Gęsiówkę kaukaską (Arabis caucasica), ubiorek wieczniezielony (Iberis sempervirens)

Gęsiówka kaukaska (Arabis caucasica) oraz ubiorek wieczniezielony (Iberis sempervirens) to rośliny idealne do kompozycji ogrodu skalnego w kolorystyce białej. Gęsiówka kaukaska kwitnie na biało wczesną wiosną, co czyni ją doskonałym wyborem do wprowadzenia świeżości i lekkości. Ubiorek wieczniezielony również charakteryzuje się białymi kwiatami, które kwitną wiosną, a jego zimozielona forma zapewnia przez cały rok estetyczny wygląd ogrodu. Obie rośliny preferują dobrze przepuszczalne, suche podłoże oraz pełne nasłonecznienie, co jest kluczowe dla utrzymania ich zdrowia i kwitnienia. Warto zwrócić uwagę na ich zastosowanie w kompozycji ogrodowej, ponieważ niskorosnące rośliny doskonale wypełniają przestrzenie między większymi kamieniami, tworząc harmonijną całość. Dodatkowo, te gatunki są odporne na choroby i szkodniki, co sprawia, że są łatwe w pielęgnacji i idealne dla początkujących ogrodników, jak i profesjonalistów.

Pytanie 39

Jakie działania trzeba podjąć jesienią, aby ochronić róże rabatowe przed zimą?

A. Kopczykowanie róż suchymi liśćmi

B. Kopczykowanie róż ziemią

C. Przycięcie pędów róż nad 1-2 oczkiem

D. Przycięcie pędów róż nad 3-5 oczkiem

Kopczykowanie róż ziemią to kluczowy zabieg, który należy wykonać jesienią, aby zabezpieczyć róże rabatowe przed negatywnymi skutkami zimowych temperatur. Proces ten polega na usypaniu kopczyka z ziemi wokół podstawy rośliny, co chroni korzenie przed mrozem oraz działa jak dodatkowa warstwa izolacyjna. Zabezpieczenie róż w ten sposób jest zgodne z najlepszymi praktykami w pielęgnacji roślin, które zalecają stosowanie materiałów organicznych lub ziemi jako naturalnych izolatorów. Przykładowo, podczas kopczykowania warto wykorzystać ziemię z ogrodu, aby zapewnić roślinom środowisko zbliżone do ich naturalnego. Warto również pamiętać, aby nie zakrywać pędów, ponieważ ich osłonięcie może prowadzić do rozwoju chorób grzybowych. Dobrze wykonane kopczykowanie nie tylko zwiększa szanse przetrwania roślin, ale także wpływa na ich późniejszy rozwój i kwitnienie w sezonie wiosennym, kiedy będą mogły skutecznie przyjąć energię ze słońca.

Pytanie 40

Jak obecność lasów wpływa na temperaturę powietrza?

A. Zimą, temperatura powietrza w lesie jest wyższa od temperatury na terenie otwartym

B. Zimą, temperatura powietrza w lesie jest niższa niż temperatura na terenie otwartym

C. Latem, temperatura powietrza w lesie osiąga wyższe wartości niż temperatura na otwartym terenie

D. Latem, temperatura powietrza w lesie oraz na otwartych terenach jest na zbliżonym poziomie

Wiele osób może błędnie zakładać, że temperatura powietrza w lesie jest niższa niż na otwartej przestrzeni, zwłaszcza w zimie. Takie myślenie może wynikać z porównania dziennych temperatur i zjawiska, które nazywamy inwersją temperatury. W rzeczywistości w ciągu dnia, gdy słońce świeci, las może wydawać się chłodniejszy, jednak nocą jego struktura i obecność roślinności powodują, że powietrze nie wychładza się tak mocno jak na terenach otwartych. Innym biegunem myślenia jest porównywanie obszarów leśnych z przestrzeniami zurbanizowanymi, gdzie intensywna zabudowa może generować tzw. efekt miejskiej wyspy ciepła, prowadząc do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że lasy pełnią rolę w stabilizacji temperatury, poprzez retencję ciepła i ochronę przed wiatrem. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do uproszczeń w analizie mikroklimatów i ich wpływu na lokalne ekosystemy. Dlatego należy być ostrożnym w formułowaniu ogólnych stwierdzeń na temat temperatur, opierając się na lokalnych warunkach i specyfice danego obszaru. Zrozumienie tych zależności jest istotne dla projektów związanych z zarządzaniem środowiskiem oraz planowaniem przestrzennym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej