Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 18 marca 2025 19:32
Data zakończenia: 18 marca 2025 20:02

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego typu rozbudowa serwera wymaga zainstalowania dodatkowych sterowników?

A. Montaż kolejnej karty sieciowej

B. Dodanie dysków fizycznych

C. Instalacja kolejnego procesora

D. Dodanie pamięci RAM

Montaż kolejnej karty sieciowej wymaga dodatkowych sterowników, ponieważ każda nowa karta sieciowa zazwyczaj posiada własny zestaw sterowników, które muszą być zainstalowane w systemie operacyjnym, aby zapewnić pełną funkcjonalność urządzenia. Sterowniki te pozwalają systemowi na komunikację z kartą, umożliwiając przesyłanie danych przez sieć. Na przykład, jeśli dodasz kartę sieciową obsługującą technologię Ethernet, musisz zainstalować odpowiednie sterowniki, aby system operacyjny mógł korzystać z jej funkcji, takich jak szybkie przesyłanie danych czy obsługa protokołów sieciowych. W praktyce, po zainstalowaniu nowej karty, użytkownicy często korzystają z płyty CD lub instalatorów dostępnych w Internecie, aby pobrać i zainstalować najnowsze sterowniki, co jest zgodne z zaleceniami producentów sprzętu. Ważne jest również, aby upewnić się, że sterowniki są aktualne, aby uniknąć problemów z kompatybilnością oraz zapewnić najwyższą wydajność i bezpieczeństwo systemu. Niektóre systemy operacyjne mogą automatycznie wykrywać i instalować niezbędne sterowniki, ale zawsze warto sprawdzić ich wersje i aktualizacje manualnie.

Pytanie 2

Jaki rodzaj fizycznej topologii w sieciach komputerowych jest pokazany na ilustracji?

A. Podwójnego pierścienia

B. Siatki

C. Gwiazdy

D. Magistrali

Topologia siatki w sieciach komputerowych charakteryzuje się tym że każdy węzeł jest połączony bezpośrednio z innymi węzłami co zapewnia wysoką niezawodność i odporność na awarie. W przypadku awarii jednego z połączeń transmisja danych może być realizowana alternatywną drogą co minimalizuje ryzyko utraty danych. Dzięki temu topologia siatki jest wykorzystywana w krytycznych aplikacjach takich jak centra danych czy sieci wojskowe gdzie niezakłócona komunikacja jest priorytetem. Standaryzacja takich sieci opiera się na protokołach dynamicznego routingu które pozwalają efektywnie zarządzać ruchem w sieci i optymalizować trasę danych. Mimo że wdrożenie takiej topologii jest kosztowne ze względu na dużą ilość połączeń to w dłuższej perspektywie zapewnia stabilność i elastyczność sieci. Współczesne technologie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching) czerpią z zasad topologii siatki oferując podobne korzyści w kontekście zarządzania ruchem i niezawodności. Zrozumienie tych zalet jest kluczowe dla inżynierów sieci w projektowaniu skalowalnych i bezpiecznych rozwiązań.

Pytanie 3

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia komputerów w układzie gwiazdowym?

A. Repeater

B. Switch

C. Transceiver

D. Bridge

Switch, czyli przełącznik, jest kluczowym urządzeniem w topologii gwiazdy, ponieważ umożliwia efektywne i wydajne zarządzanie komunikacją między komputerami w sieci lokalnej (LAN). W topologii gwiazdy wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego węzła, którym jest właśnie switch. Dzięki temu, gdy jeden komputer wysyła dane, switch kieruje te dane bezpośrednio do odpowiedniego odbiorcy, minimalizując zatory i zwiększając prędkość transferu. Przykładem zastosowania może być biuro, w którym każdy komputer pracownika jest podłączony do switcha, co umożliwia wydajną komunikację i dobrą organizację pracy w sieci. Dodatkowo, urządzenia te obsługują standardy takie jak IEEE 802.3, co zapewnia zgodność i interoperacyjność w różnych środowiskach sieciowych. Ponadto, wiele nowoczesnych switchów oferuje możliwości zarządzania, takie jak VLAN, co pozwala na segregację ruchu i zwiększenie bezpieczeństwa w sieci, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 4

Jak skonfigurować czas wyczekiwania na wybór systemu w programie GRUB, zanim domyślny system operacyjny zostanie uruchomiony?

A. GRUB_TIMEOUT

B. GRUB_HIDDEN

C. GRUB_INIT

D. GRUB_ENABLE

Odpowiedź GRUB_TIMEOUT jest poprawna, ponieważ ta opcja w pliku konfiguracyjnym GRUB (zwykle /etc/default/grub) określa czas w sekundach, przez jaki użytkownik ma możliwość wyboru innego systemu operacyjnego przed automatycznym załadowaniem domyślnego systemu. Ustawienie tej wartości jest kluczowe w kontekście zarządzania wieloma systemami operacyjnymi, zwłaszcza na komputerach z dual boot. Przykładowo, jeśli GRUB_TIMEOUT jest ustawione na 10, użytkownik ma 10 sekund na dokonanie wyboru. Po tym czasie GRUB załadowuje domyślny system. Dobrą praktyką jest dostosowanie tego czasu w zależności od potrzeb użytkowników; dla systemów, w których często zmienia się domyślany system operacyjny, dłuższy czas może być korzystny, podczas gdy dla stabilnych konfiguracji można zastosować krótszy. Zmiana ustawienia GRUB_TIMEOUT można wygodnie wykonać poleceniem `sudo update-grub`, co aktualizuje konfigurację GRUB po dokonaniu zmian. Warto również zauważyć, że zwracając uwagę na dostępność opcji, można korzystać z GRUB_HIDDEN, ale tylko w kontekście ukrywania menu, a nie w ustalaniu czasu oczekiwania.

Pytanie 5

Na wydrukach uzyskanych z drukarki laserowej można zauważyć pasma wzdłużne oraz powtarzające się defekty. Jedną z możliwych przyczyn niskiej jakości druku jest wada

A. taśmy barwiącej

B. głowicy drukującej

C. bębna światłoczułego

D. układu zliczającego

Taśmy barwiące są używane w drukarkach igłowych i termicznych, ale w laserowych to mamy toner, a nie taśmy. Jak ktoś mówi, że taśma barwiąca jest przyczyną złej jakości wydruku, to jest błąd. Układ zliczający monitoruje liczbę wydrukowanych stron, ale nie ma bezpośredniego wpływu na samą jakość druku. Jak ten układ się zepsuje, to mogą być problemy z liczeniem tonera lub bębna, ale samo w sobie nie wpływa na artefakty na wydrukach. A jeszcze głowica drukująca to temat z drukarek atramentowych, więc wskazywanie jej jako problemu w laserowych to też pomyłka. Wygląda na to, że zrozumienie różnych technologii druku może być trudne, co prowadzi do dziwnych wniosków. Dlatego warto znać te różnice, żeby lepiej ogarnąć, co może być przyczyną problemów z wydrukami.

Pytanie 6

Polecenie tar w systemie Linux służy do

A. wyszukiwania danych w pliku

B. archiwizacji danych

C. kompresji danych

D. porównywania danych z dwóch plików

Polecenie tar w systemie Linux jest głównie używane do archiwizacji danych. Umożliwia tworzenie jednego pliku zawierającego wiele innych plików i katalogów, co jest szczególnie przydatne w celu ich przechowywania lub przenoszenia. Podczas archiwizacji, tar nie tylko łączy pliki, ale także zachowuje ich strukturę katalogów oraz metadane, takie jak daty modyfikacji i uprawnienia. Przykładowe zastosowanie to tworzenie kopii zapasowych danych przed ich modyfikacją lub migracją. Aby stworzyć archiwum, użytkownik może użyć polecenia `tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu`, co utworzy plik `archiwum.tar`, a następnie można go rozpakować za pomocą `tar -xvf archiwum.tar`. W praktyce, tar często współpracuje z narzędziami do kompresji, takimi jak gzip, co pozwala na zmniejszenie rozmiaru archiwum. W branży informatycznej archiwizacja danych jest kluczowym aspektem strategii zarządzania danymi, zapewniającym ich integrację i bezpieczeństwo.

Pytanie 7

Switch jako kluczowy komponent występuje w sieci o strukturze

A. gwiazdy

B. pierścienia

C. pełnej siatki

D. magistrali

W topologii gwiazdy, switch pełni kluczową rolę jako centralny element, do którego podłączone są wszystkie urządzenia w sieci. Ta struktura pozwala na efektywne zarządzanie ruchem danych, ponieważ każde połączenie jest indywidualne, co minimalizuje kolizje. W praktyce, zastosowanie switcha w topologii gwiazdy umożliwia przesyłanie danych między urządzeniami w sposób bardziej wydajny i zorganizowany. Każde urządzenie komunikuje się z innymi za pośrednictwem switcha, który kieruje ruch do odpowiednich portów na podstawie adresów MAC. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują funkcjonalność switchy, a ich wykorzystanie w sieciach lokalnych (LAN) jest powszechne. Dzięki topologii gwiazdy, sieci stają się bardziej elastyczne i łatwiejsze w diagnostyce, ponieważ awaria jednego z urządzeń nie wpływa na całą sieć. Przykładem zastosowania mogą być małe biura lub domowe sieci komputerowe, gdzie switch zarządza połączeniem kilku komputerów, drukarek i innych urządzeń, zapewniając jednocześnie stabilność i wydajność operacyjną.

Pytanie 8

Jak można przywrócić domyślne ustawienia płyty głównej, gdy nie ma możliwości uruchomienia BIOS Setup?

A. przełożyć zworkę na płycie głównej

B. doładować baterię na płycie głównej

C. ponownie uruchomić system

D. zaktualizować BIOS Setup

Aktualizacja ustawień BIOS-u tak naprawdę nie pomoże, jeśli nie możesz dostać się do menu w ogóle. Zmiana BIOS-u to inna sprawa, to polega na instalacji nowej wersji oprogramowania, co ma poprawić działanie, ale nie zadziała, jeśli BIOS nie uruchamia się w pierwszej kolejności. W takich przypadkach najpierw trzeba odkryć, co blokuje dostęp, a nie po prostu próbować go aktualizować. Może się okazać, że restart systemu na chwilę przywróci działanie, ale to nie załatwi problemów sprzętowych czy błędów w konfiguracji, które mogą przeszkadzać w uruchomieniu BIOS-u. A co do ładowania baterii na płycie głównej, to też nie jest efektywna metoda przywracania ustawień do fabrycznych. Bateria jest po to, żeby zachować pamięć CMOS, która trzyma ustawienia BIOS-u, ale nie resetuje ich. Jak bateria się wyczerpie, to mogą być kłopoty z zapamiętywaniem ustawień, ale ładowanie jej samo w sobie nie jest rozwiązaniem na problem z dostępem do BIOS-u. Dlatego dobrze wiedzieć, że te wszystkie działania, które wymieniłem, nie sprawią, że BIOS wróci do ustawień domyślnych, co czyni je raczej niewłaściwymi w tej sytuacji. Ważne jest, żeby do problemu podchodzić z odpowiednią wiedzą o sprzęcie i zrozumieniem, jak różne komponenty współpracują ze sobą.

Pytanie 9

Jaką rolę pełnią elementy Tr1 i Tr2, które są widoczne na schemacie ilustrującym kartę sieciową Ethernet?

A. Informują o aktywności karty sieciowej za pomocą dźwięków

B. Wskazują szybkość pracy karty sieciowej poprzez świecenie na zielono

C. Oferują szyfrowanie oraz deszyfrowanie danych przesyłanych przez sieć

D. Zapewniają separację obwodu elektrycznego sieci LAN od obwodu elektrycznego komputera

Izolacja obwodu elektrycznego jest kluczową funkcją transformatorów Tr1 i Tr2 w kartach sieciowych Ethernet. Transformator Ethernet zapewnia galwaniczne oddzielenie obwodów sieciowych od urządzeń, do których są podłączone. Dzięki temu zabezpiecza urządzenia przed różnicami potencjałów, które mogą występować w różnych segmentach sieci, co jest szczególnie istotne w środowiskach o dużych zakłóceniach elektrycznych. Izolacja transformatorowa chroni przed przepięciami i zwarciami, minimalizując ryzyko uszkodzenia sprzętu komputerowego. W praktyce oznacza to, że wszelkie zakłócenia i piki napięciowe występujące w sieci nie przenoszą się bezpośrednio na sprzęt komputerowy, co mogłoby spowodować jego uszkodzenie. Transformator Ethernet jest zatem zgodny z normami bezpieczeństwa i dobrymi praktykami branżowymi, które wymagają zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności w pracy sieci komputerowych. Standard IEEE 802.3 określa wymagania dotyczące izolacji galwanicznej, w tym minimalne napięcie probiercze, które transformator musi wytrzymać, aby spełniać normy bezpieczeństwa. W ten sposób transformator zapewnia bezpieczne użytkowanie sieci, chroniąc sprzęt i dane przed nieprzewidzianymi awariami elektrycznymi.

Pytanie 10

Które z kont nie jest standardowym w Windows XP?

A. użytkownik gość

B. asystent

C. administrator

D. admin

Odpowiedź 'admin' jest prawidłowa, ponieważ w systemie Windows XP nie ma standardowego konta o takiej nazwie. Wbudowane konta to 'gość', 'administrator' oraz 'pomocnik'. Konto 'administrator' ma pełne uprawnienia do zarządzania systemem, podczas gdy konto 'gość' jest ograniczone i nie pozwala na wprowadzanie zmian w systemie. Konto 'pomocnik' jest używane do wsparcia w rozwiązywaniu problemów. W praktyce, administratorzy systemów powinni być świadomi, jak zarządzać kontami użytkowników oraz ich uprawnieniami, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność systemu. Warto również wiedzieć, że dobre praktyki sugerują ograniczenie liczby kont z pełnymi uprawnieniami oraz regularne aktualizowanie haseł, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa danych. Zrozumienie różnych typów kont i ich zastosowania w systemie operacyjnym jest kluczowe dla efektywnego zarządzania środowiskiem IT.

Pytanie 11

Kasety z drukarek po zakończeniu użytkowania powinny zostać

A. wrzucone do pojemnika na odpady komunalne

B. przekazane do urzędu ochrony środowiska

C. dostarczone do firmy zajmującej się utylizacją takich odpadów

D. wyrzucone do pojemnika przeznaczonego na plastik

Wybór opcji polegającej na przekazaniu zużytych kaset do firmy utylizującej tego typu odpady jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania odpadami. Firmy te posiadają odpowiednie licencje i technologie do bezpiecznej utylizacji oraz recyklingu materiałów, takich jak tusz i plastik, które mogą być szkodliwe dla środowiska, jeśli są niewłaściwie usuwane. Zgodnie z regulacjami prawnymi, odpady elektroniczne i ich komponenty powinny być przetwarzane przez wyspecjalizowane podmioty, które zapewniają, że materiały te są poddawane bezpiecznym procesom recyklingu, zmniejszając tym samym negatywny wpływ na środowisko. Przykładem może być współpraca z lokalnymi punktami zbiórki, które organizują zbiórki e-odpadów, a także z producentami sprzętu, którzy często oferują programy zwrotu starych kaset. Taka praktyka nie tylko sprzyja ochronie środowiska, ale także wspiera zrównoważony rozwój i pozytywnie wpływa na wizerunek firmy jako odpowiedzialnej społecznie.

Pytanie 12

Przed przystąpieniem do modernizacji komputerów osobistych oraz serwerów, polegającej na dodaniu nowych modułów pamięci RAM, konieczne jest sprawdzenie

A. producenta modułów pamięci RAM oraz zewnętrznych interfejsów zainstalowanej płyty głównej

B. gniazda interfejsu karty graficznej oraz wydajności zamontowanego zasilacza

C. pojemności i typu interfejsu dysku twardego oraz rodzaju gniazda zainstalowanej pamięci RAM

D. modelu pamięci RAM, maksymalnej pojemności oraz liczby modułów wspieranej przez płytę główną

Poprawna odpowiedź odnosi się do kluczowych informacji dotyczących modernizacji pamięci RAM w komputerach osobistych oraz serwerach. Przed przystąpieniem do wymiany lub dodania nowych modułów pamięci RAM, istotne jest zweryfikowanie modelu pamięci, maksymalnej pojemności oraz liczby modułów, które są obsługiwane przez płytę główną. Każda płyta główna ma specyfikacje, które określają, jaki typ pamięci RAM jest kompatybilny (np. DDR4 lub DDR5), a także maksymalną ilość pamięci, jaką można zainstalować. Na przykład, jeśli płyta główna obsługuje do 32 GB RAM, a my chcemy zainstalować 64 GB, napotkamy problemy związane z niekompatybilnością. Ponadto, różne modele pamięci mogą mieć różne zegary taktowania, co również może wpływać na wydajność systemu. Dlatego przed zakupem nowych modułów pamięci, zawsze należy sprawdzić dokumentację płyty głównej, aby uniknąć niepotrzebnych wydatków i problemów z działaniem systemu. Przykładowo, korzystając z aplikacji takich jak CPU-Z, można łatwo zidentyfikować zainstalowaną pamięć i jej specyfikacje.

Pytanie 13

W systemie Linux można uzyskać listę wszystkich założonych kont użytkowników, wykorzystując polecenie

A. who -HT

B. cat /etc/passwd

C. id -u

D. finger (bez parametrów)

Polecenie 'cat /etc/passwd' jest powszechnie stosowane do przeglądania pliku, w którym przechowywane są informacje o użytkownikach w systemach Linux. Plik '/etc/passwd' zawiera kluczowe dane, takie jak nazwy użytkowników, identyfikatory UID, identyfikatory GID, informacje o katalogach domowych i powłokach logowania. Dzięki temu poleceniu administratorzy systemów oraz użytkownicy z odpowiednimi uprawnieniami mogą szybko zidentyfikować wszystkie założone konta oraz uzyskać dodatkowe informacje o każdym z nich. Przykładowo, wykonując polecenie 'cat /etc/passwd', użytkownik uzyska listę wszystkich kont, co może być przydatne przy audytach bezpieczeństwa lub zarządzaniu użytkownikami. Dobrą praktyką jest również monitorowanie zmian w pliku '/etc/passwd', aby zapewnić, że nie są wprowadzane nieautoryzowane zmiany, co może przyczynić się do podniesienia bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 14

W systemie Ubuntu, które polecenie umożliwia bieżące monitorowanie działających procesów i aplikacji?

A. top

B. sysinfo

C. ps

D. proc

Polecenie 'top' jest narzędziem służącym do monitorowania systemu w czasie rzeczywistym w systemie operacyjnym Ubuntu (i innych dystrybucjach opartych na Unixie). Pokazuje ono aktualnie uruchomione procesy, ich użycie CPU oraz pamięci, a także inne istotne informacje, takie jak czas działania systemu czy liczba użytkowników. To narzędzie jest niezwykle przydatne dla administratorów systemów, którzy mogą szybko zidentyfikować procesy obciążające system i podejmować odpowiednie działania, takie jak zakończenie nieefektywnych procesów. Przykładowo, podczas analizy wydajności serwera, administratorzy mogą użyć 'top', aby zlokalizować procesy, które wykorzystują nadmierne zasoby, co pozwala na optymalizację działania systemu. Dobrą praktyką jest również korzystanie z opcji sortowania w 'top', aby na bieżąco identyfikować najcięższe procesy. Dodatkowo, 'top' może być konfigurowany, co daje użytkownikom elastyczność w dostosowywaniu widoku do ich potrzeb.

Pytanie 15

Jaką konfigurację sieciową może posiadać komputer, który należy do tej samej sieci LAN co komputer z adresem 192.168.1.10/24?

A. 192.168.1.11 i 255.255.0.0

B. 192.168.1.11 i 255.255.255.0

C. 192.168.0.11 i 255.255.255.0

D. 192.168.0.11 i 255.255.0.0

Adres IP 192.168.1.11 z maską 255.255.255.0 jest całkiem nieźle skonfigurowany. Działa, bo oba komputery są w tej samej podsieci, co znaczy, że mają wspólną część adresu. W przypadku tej maski, pierwsze trzy oktety (czyli 192.168.1) identyfikują sieć, a ostatni oktet (11) to jakby numer konkretnego komputera w tej sieci. Czyli można powiedzieć, że komputery z adresami w zakresie od 192.168.1.1 do 192.168.1.254 mogą się dogadać bez potrzeby używania routera, co jest dość ważne dla wydajności w lokalnych sieciach. Pamiętaj, żeby unikać konfliktów adresów, bo w tej samej podsieci każdy komp musi mieć unikalny adres IP. Maski podsieci, jak ta, są popularne w małych sieciach i ułatwiają konfigurację, więc to dobry wybór.

Pytanie 16

Wynikiem wykonania komendy arp -a 192.168.1.1 w systemie MS Windows jest pokazanie

A. adresu MAC urządzenia o wskazanym IP

B. ustawień protokołu TCP/IP interfejsu sieciowego

C. sprawdzenia połączenia z komputerem o wskazanym IP

D. spisu aktywnych połączeń sieciowych

Wybór odpowiedzi związanych z ustawieniami TCP/IP interfejsu sieciowego oraz listą aktywnych połączeń sieciowych oparty jest na błędnym zrozumieniu działania polecenia arp. Nie odnoszą się one bezpośrednio do funkcji tej komendy. Ustawienia TCP/IP są konfigurowane na poziomie systemu operacyjnego i nie są wyświetlane przez polecenie arp, które skupia się na mapowaniu adresów IP do MAC. Ponadto, arp -a nie prezentuje listy aktywnych połączeń, ponieważ nie jest to jego funkcjonalność; to narzędzie służy do analizy stanu tabeli ARP. Kontrola połączenia z komputerem o podanym IP jest także mylną interpretacją tej komendy. Minimalna funkcjonalność arp ogranicza się do identyfikacji adresów MAC w lokalnej sieci, a nie do testowania połączeń. Typowym błędem jest mylenie polecenia arp z innymi narzędziami diagnostycznymi, takimi jak ping, które są zaprojektowane do oceny dostępności urządzeń w sieci. Zrozumienie różnicy między tymi narzędziami jest kluczowe dla efektywnej diagnostyki sieci i może prowadzić do niepoprawnych wniosków, jeśli nie zostanie prawidłowo uwzględnione w procesie rozwiązywania problemów.

Pytanie 17

Cena wydruku jednej strony tekstu wynosi 95 gr, a koszt wykonania jednej płyty CD to 1,54 zł. Jakie wydatki poniesie firma, tworząc płytę z prezentacjami oraz poradnik liczący 120 stron?

A. 120,95 zł

B. 115,54 zł

C. 145,54 zł

D. 154,95 zł

Koszt przygotowania płyty CD oraz wydrukowania poradnika można łatwo obliczyć. Koszt przygotowania jednej płyty to 1,54 zł. Wydruk 120 stron przy kosztach 95 gr za stronę to 120 * 0,95 zł, co daje 114 zł. Sumując te dwie wartości, otrzymujemy 1,54 zł + 114 zł = 115,54 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów jest typowy w branży wydawniczej i audiowizualnej, gdzie dokładne określenie wydatków jest kluczowe dla planowania budżetu. Przykładowo, firmy zajmujące się produkcją materiałów edukacyjnych muszą brać pod uwagę koszty druku oraz dystrybucji, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami i optymalizację kosztów. Warto również zauważyć, że umiejętność precyzyjnego obliczania kosztów jest niezbędna w każdym projekcie, aby uniknąć nieprzewidzianych wydatków i zwiększyć efektywność operacyjną.

Pytanie 18

W celu zainstalowania systemu openSUSE oraz dostosowania jego ustawień, można skorzystać z narzędzia

A. YaST

B. Evolution

C. Brasero

D. GEdit

Wybór odpowiedzi innych niż YaST wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania oprogramowania w ekosystemie openSUSE. Brasero, będący narzędziem do nagrywania płyt, nie ma żadnych funkcji związanych z konfiguracją systemu operacyjnego. Jego głównym celem jest ułatwienie użytkownikom tworzenia i nagrywania obrazów dysków oraz danych na nośniki optyczne. Tak więc, jest to narzędzie dedykowane do zadań związanych z obsługą mediów, a nie z instalacją systemu. GEdit to prosty edytor tekstu, który jest używany do edytowania plików tekstowych, kodu źródłowego oraz innych dokumentów. Chociaż GEdit może być użyteczny w wielu kontekstach, nie ma funkcji ani narzędzi do zarządzania konfiguracją systemu operacyjnego. Z drugiej strony, Evolution to aplikacja do zarządzania pocztą elektroniczną, która nie ma zastosowania w kontekście instalacji lub konfiguracji systemu. Takie wybory mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie wymienione aplikacje są związane z administracją systemem, podczas gdy tylko YaST jest dedykowanym narzędziem do tego celu. Stosowanie odpowiednich narzędzi jest kluczowe dla skutecznej administracji systemem, dlatego ważne jest, aby posiadać wiedzę na temat ich przeznaczenia i funkcji.

Pytanie 19

W dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej oraz logicznej struktury sieci lokalnej powinny być zawarte

A. umowa pomiędzy zlecającym a wykonawcą

B. wstępny kosztorys materiałów oraz robocizny

C. plan prac realizacyjnych

D. schemat sieci z wyróżnionymi punktami dystrybucji i gniazdami

Dokumentacja powykonawcza sieci lokalnej powinna być kompleksowa i dokładna, jednak niektóre z wymienionych elementów są nieadekwatne w kontekście specyfikacji, które powinny znaleźć się w takim dokumencie. Harmonogram prac wykonawczych, mimo że istotny dla zarządzania projektem, nie jest elementem, który powinien być częścią dokumentacji powykonawczej sieci. Jego rolą jest wyłącznie planowanie i organizacja prac, a nie szczegółowe przedstawienie struktury sieci. Podobnie umowa zlecającego pracę z wykonawcą, choć ma znaczenie prawne i organizacyjne, nie dostarcza informacji niezbędnych do zrozumienia i zarządzania siecią. W kontekście sieci lokalnych, istotniejsze jest posiadanie precyzyjnych danych dotyczących samej infrastruktury. Wstępny kosztorys materiałów i robocizny jest również mało przydatnym elementem w dokumentacji powykonawczej, gdyż ma głównie charakter szacunkowy, a nie operacyjny. Kluczowe w dokumentacji powykonawczej jest zrozumienie, że schemat sieci z oznaczeniem punktów dystrybucyjnych i gniazd jest niezbędny do przyszłego zarządzania i konserwacji infrastruktury. Brak tego elementu może prowadzić do trudności w diagnozowaniu problemów, co w dłuższym czasie może generować znaczne koszty operacyjne dla organizacji. Użytkownicy często popełniają błąd, myląc dokumentację projektową z dokumentacją powykonawczą, co podkreśla znaczenie zrozumienia ich różnicy w kontekście zarządzania siecią.

Pytanie 20

Użytkownik laptopa z systemem Windows 7 widzi dostępne sieci Wi-Fi, jak przedstawiono na ilustracji. Przy konfiguracji połączenia z siecią Z1 musi wprowadzić

A. SSID sieci

B. rodzaj zabezpieczeń

C. klucz zabezpieczeń

D. adres MAC

Żeby połączyć się z fajną, zabezpieczoną siecią bezprzewodową, taką jak Z1, trzeba podać klucz zabezpieczeń, czyli hasło. Ono jest jakby tarczą, która chroni nas przed niechcianym dostępem. Klucz zabezpieczeń to jedna z najważniejszych rzeczy w protokołach bezpieczeństwa, przykładowo WPA2, który teraz jest standardem dla sieci Wi-Fi. W praktyce to hasło szyfruje dane, które przesyłasz między swoim urządzeniem a punktem dostępowym. Dzięki temu nikt nie może nic podsłuchać. Dlatego dobrze jest mieć odpowiednio skonfigurowany klucz zabezpieczeń – to najlepsza praktyka w dbaniu o bezpieczeństwo sieci i wymóg wielu audytów w firmach. Podając prawidłowy klucz, możesz korzystać z różnych zasobów, jak Internet czy drukarki w sieci. Fajnie jest, gdy klucze są silne, czyli mają duże i małe litery, liczby i symbole – wtedy trudniej je złamać. No i warto pamiętać, żeby czasami zmieniać ten klucz, bo to dodatkowo zwiększa zabezpieczenia.

Pytanie 21

Zanim przystąpimy do prac serwisowych dotyczących modyfikacji rejestru systemu Windows, konieczne jest wykonanie

A. kopii rejestru

B. czyszczenia rejestru

C. oczyszczania dysku

D. defragmentacji dysku

Czyszczenie rejestru, oczyszczanie dysku oraz defragmentacja dysku to działania, które mogą być przydatne w kontekście utrzymania systemu operacyjnego, jednak nie są one odpowiednie ani wystarczające przed modyfikacją rejestru. Czyszczenie rejestru, które polega na usuwaniu nieaktualnych wpisów, może wydawać się korzystne, ale wiąże się z ryzykiem przypadkowego usunięcia istotnych danych, co może prowadzić do destabilizacji systemu. Oczyszczanie dysku ma na celu usunięcie niepotrzebnych plików, ale nie wpływa na bezpieczeństwo modyfikacji rejestru. Z kolei defragmentacja dysku jest procesem optymalizacji, który dotyczy organizacji danych na dysku twardym, ale nie ma bezpośredniego związku z rejestrem systemu. Użytkownicy często mylą te działania z odpowiednimi krokami zabezpieczającymi przed modyfikacjami, co jest błędne i może prowadzić do niepewności oraz niepotrzebnego ryzyka. Kluczowe jest zrozumienie, że modyfikacje rejestru mają bezpośredni wpływ na działanie systemu, a ich bezpieczeństwo można zapewnić jedynie poprzez wykonanie kopii zapasowej rejestru przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian.

Pytanie 22

Jakie pojęcia wiążą się z terminami „sequence number” oraz „acknowledgment number”?

A. TCP (Transmission Control Protocol)

B. UDP (User Datagram Protocol)

C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

D. IP (Internet Protocol)

Wybór innych protokołów niż TCP w kontekście pojęć sequence number i acknowledgment number wynika z nieporozumienia związanych z ich funkcjonalnością. HTTP, choć bardzo powszechny, jest protokołem warstwy aplikacji służącym głównie do przesyłania dokumentów hipertekstowych. Nie zajmuje się on kontrolą przepływu danych ani ich sekwencjonowaniem jak TCP dlatego sequence number i acknowledgment number nie mają w nim zastosowania. UDP jest protokołem warstwy transportowej podobnie jak TCP jednak różni się tym że jest protokołem bezpołączeniowym. UDP nie zapewnia mechanizmów do śledzenia kolejności czy potwierdzania odbioru danych dlatego jest używany w aplikacjach gdzie czas dostarczenia jest ważniejszy niż niezawodność jak w przypadku transmisji wideo czy gier online. IP natomiast działa na warstwie sieciowej i służy do przesyłania pakietów danych pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci. IP nie dba o porządek pakietów ani nie zapewnia ich dostarczenia dlatego sequence number i acknowledgment number są poza jego zakresem działania. Wybór protokołów innych niż TCP często wynika z braku zrozumienia ich roli i zastosowań co może prowadzić do błędnego przypisywania im cech charakterystycznych dla TCP.

Pytanie 23

Na płycie głównej z gniazdem pokazanym na fotografii możliwe jest zainstalowanie procesora

A. AMD Sempron 2800+, 1600 MHz, s-754

B. Intel i9-7940X, s-2066 3.10GHz 19.25MB

C. Intel Xeon E3-1240V5, 3.9GHz, s-1151

D. AMD FX-6300, s-AM3+, 3.5GHz, 14MB

Gniazdo AM3+ na płycie głównej jest zgodne z procesorami AMD, takimi jak AMD FX-6300. Gniazdo AM3+ jest ulepszoną wersją gniazda AM3, oferującą lepsze wsparcie dla procesorów z większą liczbą rdzeni i wyższymi częstotliwościami taktowania. Procesory FX są znane ze swojej wielowątkowości, co czyni je atrakcyjnymi dla użytkowników, którzy korzystają z aplikacji wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak renderowanie grafiki 3D czy edycja wideo. Instalacja zgodnego procesora w odpowiednim gnieździe jest kluczowa dla stabilności i wydajności systemu. Wybierając odpowiedni procesor, użytkownik może skorzystać z możliwości overclockingu, co jest popularne w przypadku serii FX. Zastosowanie procesora w odpowiednim gnieździe zgodnym z jego specyfikacją techniczną zapewnia optymalne działanie systemu oraz długowieczność komponentów, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Zapewnia to także łatwiejsze aktualizacje i modernizacje, co jest istotnym aspektem planowania zasobów IT.

Pytanie 24

Jak nazywa się kod kontrolny, który służy do wykrywania błędów oraz potwierdzania poprawności danych odbieranych przez stację końcową?

A. CRC

B. CNC

C. IRC

D. CAT

Kod CRC, czyli Cyclic Redundancy Check, to naprawdę ważny element w komunikacji i przechowywaniu danych. Działa jak strażnik, który sprawdza, czy wszystko jest na swoim miejscu. Kiedy przesyłasz dane, CRC robi obliczenia, żeby upewnić się, że to, co wysłałeś, jest tym samym, co dotarło na miejsce. Jeśli coś jest nie tak, to znaczy, że wystąpił jakiś błąd podczas przesyłania. Jest to niezbędne w różnych aplikacjach, jak np. Ethernet czy USB, gdzie błędy mogą być naprawdę niebezpieczne. Co ciekawe, standardy takie jak IEEE 802.3 mówią, jak dokładnie powinno to działać. W praktyce CRC robi świetną robotę w wykrywaniu błędów, co ma kluczowe znaczenie w systemach, które wymagają niezawodnych danych.

Pytanie 25

W jakiej logicznej topologii funkcjonuje sieć Ethernet?

A. pierścieniowej i liniowej

B. rozgłaszania

C. siatki i gwiazdy

D. siatkowej

Sieć Ethernet rzeczywiście działa głównie w topologii rozgłaszania. To oznacza, że kiedy jedno urządzenie wysyła dane, to wszystkie inne w sieci te dane odbierają. Później każde z nich decyduje, czy te dane są dla niego. Fajnie, bo taką komunikację można łatwo wdrożyć, a to działa super w małych i średnich sieciach. Na przykład w lokalnej sieci biurowej, gdzie masz sporo komputerów podłączonych do jednego switcha. Topologia rozgłaszania sprawia, że rozbudowa sieci jest prosta – wystarczy podłączyć nowe urządzenie, nie musimy przerabiać całej infrastruktury. Warto też dodać, że standard IEEE 802.3 definiuje Ethernet i opiera się na tej topologii, co sprawia, że jest wszędzie w nowoczesnych IT. Zrozumienie tego modelu jest naprawdę ważne, żeby dobrze projektować i zarządzać sieciami komputerowymi.

Pytanie 26

Wskaż komponent, który reguluje wartość napięcia pochodzącego z sieci elektrycznej, wykorzystując transformator do przeniesienia energii między dwoma obwodami elektrycznymi z zastosowaniem zjawiska indukcji magnetycznej?

A. Rezonator kwarcowy

B. Rejestr szeregowy

C. Zasilacz transformatorowy

D. Przerzutnik synchroniczny

Wybór odpowiedzi związanych z rejestrami szeregowymi, rezonatorami kwarcowymi oraz przerzutnikami synchronicznymi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania. Rejestr szeregowy to układ cyfrowy, którego głównym celem jest przechowywanie i przesyłanie danych w postaci binarnej. Nie ma on związku z procesami transformacji napięcia w obwodach elektrycznych. Z kolei rezonator kwarcowy służy do stabilizacji częstotliwości w układach elektronicznych, co jest istotne w kontekście synchronizacji zegarów, ale również nie ma powiązań z regulowaniem napięcia w obwodach zasilających. Przerzutnik synchroniczny to element cyfrowy, który działa na podstawie sygnałów zegarowych, a jego głównym zastosowaniem jest przechowywanie i manipulowanie danymi w systemach cyfrowych. Żaden z wymienionych elementów nie jest zaprojektowany do bezpośredniego dostosowywania napięcia. Błąd w wyborze odpowiedzi może wynikać z mylnego skojarzenia tych elementów z systemami zasilania. W rzeczywistości, zasilacz transformatorowy pełni unikalną rolę w dostosowywaniu napięcia, co jest kluczowe dla prawidłowego działania wielu urządzeń elektrycznych. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi komponentami jest niezbędne dla prawidłowej interpretacji zagadnień związanych z elektrycznością i elektroniką. Warto zapoznać się z podstawami działania transformatorów oraz ich znaczeniem w sieciach energetycznych, aby unikać takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 27

Które z tych określeń nie odpowiada charakterystyce kabla światłowodowego?

A. jednomodowy

B. wielomodowy

C. 12 - włóknowy

D. ekranowany

Wybór odpowiedzi, które wskazują na "jednomodowy", "wielomodowy" czy "12-włóknowy" jako niepasujące do kabli światłowodowych, opiera się na błędnym zrozumieniu ich konstrukcji i funkcji. Kable światłowodowe są klasyfikowane głównie na podstawie sposobu przesyłania sygnału – jednomodowego lub wielomodowego. Kable jednomodowe, które mają pojedyncze włókno, są idealne do długodystansowego przesyłania sygnału, ponieważ umożliwiają znacznie mniejsze straty optyczne oraz eliminują problemy z rozpraszaniem sygnału. Z kolei kable wielomodowe, które posiadają wiele włókien, są bardziej odpowiednie w zastosowaniach, gdzie odległości są krótsze, a koszt budowy sieci musi być niższy. Określenie "12-włóknowy" odnosi się do liczby włókien w kablu i jest istotnym parametrem dla planowania i projektowania sieci optycznych. Prawidłowe zrozumienie tych klasyfikacji jest kluczowe w kontekście planowania infrastruktury telekomunikacyjnej oraz optymalizacji wydajności sieci. Zatem, każdy z tych terminów jest istotny i ma odpowiednie zastosowanie w kontekście kabli światłowodowych, co pokazuje, że odpowiedzi te nie pasują do postawionego pytania.

Pytanie 28

Na ilustracji zobrazowano okno ustawień rutera. Wprowadzone parametry sugerują, że

A. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 nie będzie w stanie połączyć się z urządzeniami w tej sieci

B. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 został usunięty z sieci

C. na komputerze z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 skonfigurowano adres IP 192.168.17.30 przy użyciu Panelu Sterowania

D. komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 usługa DHCP rutera przydzieli adres IP 192.168.17.30

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na to że usługa DHCP rutera została skonfigurowana w taki sposób aby przypisywać komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 stały adres IP 192.168.17.30. Tego typu konfiguracja jest znana jako rezerwacja DHCP i pozwala na przypisanie określonego adresu IP do konkretnego urządzenia w sieci co jest użyteczne w przypadku gdy chcemy zapewnić urządzeniu zawsze ten sam adres IP bez konieczności ręcznej konfiguracji na każdym urządzeniu. Przykładowo serwery drukarki czy inne urządzenia wymagające stałego adresu IP mogą korzystać z tej funkcji aby zapewnić stabilne i przewidywalne działanie w sieci. Rezerwacja IP jest kluczowym elementem zarządzania siecią pozwalającym na lepszą kontrolę nad alokacją zasobów sieciowych oraz uniknięcie konfliktów IP. Jest to szczególnie ważne w środowiskach biznesowych gdzie stabilność sieci ma bezpośredni wpływ na ciągłość operacyjną przedsiębiorstwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi rezerwacja DHCP jest preferowanym rozwiązaniem w porównaniu do ręcznego przypisywania adresów IP na urządzeniach co minimalizuje ryzyko błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 29

Który adres IPv4 odpowiada adresowi IPv6 ::1?

A. 127.0.0.1

B. 1.1.1.1

C. 128.0.0.1

D. 10.0.0.1

Adres IPv6 ::1 jest tożsamy z adresem IPv4 127.0.0.1, co oznacza, że oba odnoszą się do lokalnego hosta, czyli komputera, na którym jest wykonywana aplikacja lub system. Adres 127.0.0.1 jest standardowym adresem loopback w protokole IPv4, a ::1 pełni tę samą funkcję w protokole IPv6. Gdy próbujesz połączyć się z tym adresem, ruch sieciowy jest kierowany wewnętrznie, co jest użyteczne w testach oprogramowania, diagnozowaniu problemów lub rozwoju aplikacji. Użycie adresu loopback pozwala programistom i administratorom systemów na weryfikację, czy aplikacje działają poprawnie bez potrzeby korzystania z rzeczywistej sieci. Warto również zauważyć, że w praktyce sieciowej warto stosować te adresy do testowania, aby uniknąć niezamierzonych połączeń z innymi urządzeniami w sieci. Standard IETF RFC 4291 definiuje struktury IPv6, a RFC 791 odnosi się do IPv4, zapewniając ramy wiedzy dla tych dwóch protokołów.

Pytanie 30

Ustawienia przedstawione na ilustracji odnoszą się do

A. Karty sieciowej

B. Modemu

C. Skanera

D. Drukarki

Analizując inne odpowiedzi poza modemem można wskazać, dlaczego są one nieprawidłowe. Skaner typowo nie korzysta z portów COM ani z buforów FIFO. Skanery używają interfejsów takich jak USB, które oferują większą przepustowość i nie wymagają konfiguracji typowej dla portów szeregowych. Przestarzałe skanery mogą wykorzystywać porty równoległe, ale nie szeregowe. Drukarka zazwyczaj komunikuje się przez porty USB lub sieciowe. W nowoczesnych konfiguracjach drukarki rzadko korzystają z portów szeregowych, a jeśli już, to nie używają standardów UART ani buforów FIFO. Karta sieciowa, z kolei, działa w oparciu o protokoły sieciowe takie jak Ethernet i nie korzysta z portów COM. Komunikacja sieciowa wymaga zupełnie innych standardów i mechanizmów transmisji danych niż te używane w komunikacji szeregowej. Typowe dla kart sieciowych są protokoły TCP/IP oraz przydzielanie adresów MAC a nie zarządzanie buforami FIFO. Błąd myślowy może wynikać z nieznajomości specyfikacji technicznych urządzeń oraz ich interfejsów komunikacyjnych. Zrozumienie różnic w sposobie komunikacji między różnymi urządzeniami jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji ich ustawień i funkcji w praktyce zawodowej.

Pytanie 31

Protokół używany do zarządzania urządzeniami w sieci to

A. Internet Group Management Protocol (IGMP)

B. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)

C. Intenet Control Message Protocol (ICMP)

D. Simple Network Management Protocol (SNMP)

Wybór odpowiedzi, która nie jest zgodna z definicją protokołu do zarządzania urządzeniami sieciowymi, wskazuje na niepełne zrozumienie funkcji i zastosowań protokołów sieciowych. Protokół Internet Control Message Protocol (ICMP) służy przede wszystkim do przesyłania komunikatów kontrolnych oraz diagnostycznych w sieci, takich jak ping, który sprawdza dostępność urządzeń. Nie ma on jednak mechanizmów zarządzania urządzeniami, co jest kluczowe dla SNMP. Z kolei Internet Group Management Protocol (IGMP) jest używany do zarządzania grupami multicastowymi w sieciach IP, co również nie dotyczy zarządzania urządzeniami. Z kolei Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) to protokół do przesyłania wiadomości e-mail, a nie do zarządzania urządzeniami sieciowymi. Poprzez wybór tych odpowiedzi, można zauważyć typowy błąd polegający na myleniu protokołów związanych z różnymi aspektami funkcjonowania sieci. Ważne jest, aby zrozumieć, że każde z tych protokołów ma swoje unikalne zastosowanie i nie można ich stosować zamiennie. Właściwe zrozumienie, jakie protokoły są przeznaczone do zarządzania urządzeniami, a jakie do innych funkcji, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami i ich bezpieczeństwem.

Pytanie 32

Jaką technologię wykorzystuje się do uzyskania dostępu do Internetu oraz odbioru kanałów telewizyjnych w formie cyfrowej?

A. QoS

B. CLIP

C. ADSL2+

D. VPN

ADSL2+ (Asymmetric Digital Subscriber Line 2+) to technologia szerokopasmowa, która pozwala na przesyłanie danych przez istniejące linie telefoniczne. Dzięki swoim właściwościom umożliwia zarówno dostęp do Internetu, jak i odbiór cyfrowych kanałów telewizyjnych. ADSL2+ oferuje wyższe prędkości przesyłu danych w porównaniu do wcześniejszych wersji ADSL, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem dla użytkowników wymagających szybkiego dostępu do treści multimedialnych. Typowe zastosowania ADSL2+ obejmują korzystanie z serwisów streamingowych, gier online oraz telewizji na żądanie, co czyni tę technologię bardzo popularną wśród gospodarstw domowych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, ADSL2+ wspiera prędkości do 24 Mb/s w kierunku pobierania, co jest wystarczające do jednoczesnego korzystania z Internetu oraz odbioru telewizji cyfrowej. Warto zauważyć, że ta technologia działa na zasadzie asynchronicznego przesyłu danych, co oznacza, że prędkości wysyłania i pobierania są różne, co jest optymalne dla typowego użytkownika korzystającego głównie z treści dostępnych w Internecie.

Pytanie 33

Jaki adres IPv4 identyfikuje urządzenie funkcjonujące w sieci o adresie 14.36.64.0/20?

A. 14.36.80.1

B. 14.36.65.1

C. 14.36.48.1

D. 14.36.17.1

Adres IPv4 14.36.65.1 pasuje do sieci 14.36.64.0/20. Z maską /20 pierwsze 20 bitów to część adresu sieciowego, a pozostałe 12 bitów to miejsca, które można wykorzystać dla urządzeń w tej sieci. Czyli w zakładanym zakresie od 14.36.64.1 do 14.36.79.254 adres 14.36.65.1 jak najbardziej się mieści. W praktyce to ważne, żeby mieć pojęcie o adresach IP, bo przydaje się to przy przydzielaniu adresów dla urządzeń i konfigurowaniu routerów czy switchów. Dobrze jest też pamiętać, że używanie odpowiednich masek podsieci to dobry sposób na zorganizowanie sieci, co pomaga lepiej wykorzystać dostępne adresy.

Pytanie 34

Jak określamy atak na sieć komputerową, który polega na łapaniu pakietów przesyłanych w sieci?

A. ICMP echo

B. Nasłuchiwanie

C. Skanowanie sieci

D. Spoofing

Nasłuchiwanie to technika ataku na sieci komputerowe, polegająca na przechwytywaniu danych przesyłanych przez sieć. W praktyce, atakujący, wykorzystując specjalistyczne oprogramowanie lub urządzenia, mogą monitorować ruch sieciowy, bez wiedzy użytkowników lub administratorów. Nasłuchiwanie jest szczególnie niebezpieczne w sieciach, gdzie dane są przesyłane w formacie niezaszyfrowanym, co oznacza, że informacje mogą być odczytywane w czasie rzeczywistym. Przykładami zastosowań nasłuchiwania są ataki typu Man-in-the-Middle (MitM), gdzie przestępca wprowadza się pomiędzy dwie komunikujące się strony, przechwytując i potencjalnie modyfikując przesyłane dane. W celu zabezpieczenia się przed nasłuchiwaniem, zaleca się stosowanie szyfrowania danych, jak SSL/TLS, a także monitorowanie ruchu sieciowego w poszukiwaniu nietypowych aktywności. W kontekście standardów branżowych, organizacje powinny wprowadzać polityki bezpieczeństwa oparte na najlepszych praktykach, takich jak te opracowane przez NIST czy ISO/IEC.

Pytanie 35

W systemie Linux przypisano uprawnienia do katalogu w formie ciągu znaków rwx--x--x. Jaką wartość liczbową te uprawnienia reprezentują?

A. 621

B. 543

C. 777

D. 711

Odpowiedź 711 jest poprawna, ponieważ prawa dostępu do folderu w systemie Linux są reprezentowane przez trzy grupy trzech znaków: rwx, --x oraz --x. Każda z grup oznacza prawa dla właściciela, grupy oraz innych użytkowników. Wartości numeryczne przypisane do tych praw są następujące: 'r' (read - odczyt) ma wartość 4, 'w' (write - zapis) ma wartość 2, a 'x' (execute - wykonanie) ma wartość 1. Zatem, dla właściciela, który ma pełne prawa (rwx), obliczamy 4+2+1, co daje 7. Dla grupy oraz innych użytkowników, którzy mają tylko prawo do wykonania (x), obliczamy 0+0+1, co daje 1. Łącząc te wartości, mamy 711. Ustalanie praw dostępu jest kluczowym elementem bezpieczeństwa w systemach Unix/Linux i jest zgodne z zasadami zarządzania dostępem. Przykładowo, jeśli folder zawiera skrypty, umożliwiając wykonanie ich tylko przez właściciela, zminimalizujemy ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 36

W systemach operacyjnych Windows system plików pozwala na ograniczenie dostępu użytkowników do określonych katalogów, plików czy dysków

A. NTFS

B. EXT3

C. FAT16

D. FAT32

Odpowiedź NTFS (New Technology File System) jest prawidłowa, ponieważ ten system plików wprowadza zaawansowane mechanizmy zarządzania uprawnieniami do plików i katalogów. Dzięki NTFS użytkownicy mogą definiować szczegółowe prawa dostępu, co pozwala na skuteczne ograniczenie dostępu do danych na poziomie użytkownika lub grupy. Działanie NTFS opiera się na listach kontroli dostępu (ACL), które określają, kto ma prawo do odczytu, zapisu, a także usuwania plików. Przykładem zastosowania NTFS jest stworzenie katalogu, do którego dostęp posiada tylko wybrana grupa pracowników, co jest istotne w środowiskach korporacyjnych, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe. Dodatkowo, NTFS obsługuje kompresję plików, szyfrowanie oraz odzyskiwanie danych, co czyni go preferowanym wyborem w systemach operacyjnych Windows. Poznanie i umiejętne zarządzanie uprawnieniami w NTFS jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 37

Jakie przyporządkowanie: urządzenie - funkcja, którą pełni, jest błędne?

A. Ruter - łączenie komputerów w tej samej sieci

B. Modem - łączenie sieci lokalnej z Internetem

C. Access Point - bezprzewodowe połączenie komputerów z siecią lokalną

D. Przełącznik - segmentacja sieci na VLAN-y

Wybór odpowiedzi dotyczącej rutera jako urządzenia do połączenia komputerów w tej samej sieci jest poprawny, ponieważ ruter w rzeczywistości pełni znacznie bardziej skomplikowaną rolę. Ruter jest urządzeniem sieciowym, które łączy różne sieci, na przykład sieć lokalną z Internetem, a jego głównym zadaniem jest kierowanie ruchem danych pomiędzy tymi sieciami. Routery nie łączą jedynie komputerów w obrębie jednej sieci, ale także zarządzają ruchem danych, umożliwiając jednocześnie komunikację z innymi sieciami. Na przykład, w sieci domowej, ruter łączy urządzenia takie jak komputery, smartfony czy telewizory smart, a także zapewnia dostęp do Internetu poprzez modem. Zastosowanie rutera w architekturze sieci jest zgodne z najlepszymi praktykami, w tym standardem TCP/IP, który definiuje, jak dane są przesyłane i odbierane w sieciach komputerowych. W praktyce, ruter umożliwia również implementację zaawansowanych funkcji, takich jak NAT (Network Address Translation) czy QoS (Quality of Service), które są kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 38

Obniżenie ilości jedynek w masce pozwala na zaadresowanie

A. większej liczby sieci i większej liczby urządzeń

B. mniejszej liczby sieci i mniejszej liczby urządzeń

C. mniejszej liczby sieci i większej liczby urządzeń

D. większej liczby sieci i mniejszej liczby urządzeń

Jeśli zmniejszysz liczbę jedynek w masce podsieci, to zwiększysz liczbę zer, co pozwala na zaadresowanie większej ilości urządzeń w sieci. Weźmy na przykład maskę /24 (255.255.255.0) – mamy w niej 256 adresów IP, a 254 z nich można przypisać do urządzeń (bo adresy 0 i 255 są już zajęte). Kiedy zmienimy maskę na /23 (255.255.254.0), dostajemy aż 512 adresów IP i możemy podłączyć 510 urządzeń. To często się stosuje w większych sieciach lokalnych, gdzie liczba urządzeń rośnie, jak komputery, drukarki czy smartfony. Dobrze jest też planować zakresy adresów IP, myśląc o przyszłości, żeby potem nie było problemów. Subnetting to naprawdę ważna sprawa dla inżynierów sieciowych, a znajomość standardów, jak RFC 950, pomaga w efektywnym zarządzaniu sieciami.

Pytanie 39

Oprogramowanie OEM (Original Equipment Manufacturer) jest związane z

A. wszystkimi komputerami w danym gospodarstwie domowym

B. systemem operacyjnym zainstalowanym na konkretnym komputerze

C. właścicielem/nabywcą komputera

D. komputerem (lub jego elementem), na którym zostało zainstalowane

W przypadku pytań dotyczących oprogramowania OEM, wiele osób może mieć mylne przekonania dotyczące przypisania licencji. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że oprogramowanie OEM jest przypisane do właściciela lub nabywcy komputera, jest błędna. Licencje OEM są związane z konkretnym sprzętem, a nie z osobą, co oznacza, że w momencie sprzedaży komputera, licencja na oprogramowanie OEM również przechodzi na nowego właściciela, ale nie można jej przenieść na inny komputer. Kolejny powszechny błąd myślowy polega na utożsamianiu oprogramowania z systemem operacyjnym, co może prowadzić do nieporozumień. Oprogramowanie OEM może obejmować różnorodne aplikacje i sterowniki dostarczane przez producenta sprzętu, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania urządzenia. W związku z tym, przypisanie oprogramowania do systemu operacyjnego jako takiego, a nie do konkretnego komputera, jest niewłaściwe. Ostatnią, niepoprawną koncepcją jest myślenie, że oprogramowanie OEM może być używane na wszystkich komputerach w danym gospodarstwie domowym. Licencja OEM ogranicza się do jednego urządzenia, co oznacza, że użytkownik musi zakupić osobne licencje dla innych komputerów. Wszystkie te błędne założenia mogą prowadzić do naruszeń warunków licencji oraz problemów z aktywacją oprogramowania, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie podstaw licencjonowania oprogramowania.

Pytanie 40

W doborze zasilacza do komputera kluczowe znaczenie

A. mają parametry zainstalowanego systemu operacyjnego

B. ma rodzaj procesora

C. współczynnik kształtu obudowy

D. ma łączna moc wszystkich komponentów komputera

Wybór odpowiedniego zasilacza komputerowego jest kluczowy dla stabilności i wydajności całego systemu. Najważniejszym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest łączna moc wszystkich podzespołów komputera, ponieważ zasilacz musi dostarczać wystarczającą ilość energii, aby zasilić każdy komponent. Niewłaściwa moc zasilacza może prowadzić do niestabilności systemu, losowych restartów, a nawet uszkodzeń sprzętu. Standardowo, całkowita moc wszystkich podzespołów powinna być zsumowana, a następnie dodane około 20-30% zapasu mocy, aby zapewnić bezpieczną i stabilną pracę. Na przykład, jeśli złożone komponenty wymagają 400 W, warto zaopatrzyć się w zasilacz o mocy co najmniej 500 W. Przy wyborze zasilacza warto także zwrócić uwagę na jego efektywność, co najlepiej określa certyfikacja 80 PLUS, która zapewnia, że zasilacz działa z wysoką efektywnością energetyczną. Dobrze zbilansowany zasilacz to fundament niezawodnego komputera, szczególnie w przypadku systemów gamingowych i stacji roboczych wymagających dużej mocy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej