Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 20 września 2025 13:54
Data zakończenia: 20 września 2025 14:15

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kontener na tabliczce znamionowej posiada następujące informacje: Ile wynosi dopuszczalna ładowność tego kontenera?

Payload – 28 240 kg

Max. gross – 30 480 kg

Tare – 2 240 kg

Cube – 33.1CU.M

A. 28 240 kg

B. 33.1 CU.M

C. 2 240 kg

D. 30 480 kg

Odpowiedzi, które wskazują inne wartości niż 28 240 kg, niestety nie są prawidłowe. Na przykład, 2 240 kg to znacznie zaniżona wartość, która nie odpowiada standardowym parametrom kontenerów o większej pojemności. Z kolei 30 480 kg i 33.1 CU.M to również wartości, które nie mają zastosowania w kontekście ładowności, ponieważ pierwsza z nich przekracza typową maksymalną ładowność dużych kontenerów, a druga podaje objętość, a nie masę. Istotnym błędem myślowym jest mylenie jednostek miary: ładowność kontenera mierzy się w kilogramach, natomiast objętość - w metrach sześciennych. Nieprawidłowe interpretacje mogą wynikać z braku wiedzy na temat oznaczeń i specyfikacji technicznych kontenerów. Kluczowe jest zrozumienie, że każda jednostka ma swoje specyficzne znaczenie i zastosowanie, a pomyłki mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w logistyce i transporcie. Zrozumienie, jakie informacje znajdują się na tabliczce znamionowej kontenera, jest fundamentalne dla efektywnego i bezpiecznego zarządzania ładunkiem.

Pytanie 2

Zleceniodawca powierzył przewoźnikowi transport 5 kontenerów o długości 20 stóp oraz jednego 40-stopowego. Jaki jest koszt usługi, jeśli stawka przewoźnika za 1 TEU wynosi 400,00 zł?

A. 3000,00 zł

B. 2400,00 zł

C. 2800,00 zł

D. 2000,00 zł

Obliczenie kosztu obsługi kontenerów opiera się na zastosowaniu jednostki TEU (Twenty-foot Equivalent Unit), która jest standardową miarą dla kontenerów morskich, ułatwiającą porównywanie różnych wielkości kontenerów. W tym przypadku klient zlecił przewoźnikowi obsługę pięciu kontenerów 20-stopowych, co daje 5 TEU, oraz jednego kontenera 40-stopowego, który jest równoważny 2 TEU. W sumie mamy więc 5 TEU + 2 TEU = 7 TEU. Stawka przewoźnika za 1 TEU wynosi 400,00 zł, co oznacza, że całkowity koszt usługi wynosi 7 TEU * 400,00 zł/TEU = 2800,00 zł. Tego typu kalkulacje są powszechnie stosowane w branży transportowej, gdzie kluczowe jest precyzyjne wyliczanie kosztów, aby zapewnić przejrzystość i efektywność w procesie przewozu. Znajomość jednostek transportowych oraz umiejętność ich przeliczania na konkretne stawki jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się logistyką.

Pytanie 3

Jaki model organizacji transportu wykorzystuje firma oferująca usługi transportowe, które polegają na załadunku towaru w jednym punkcie, a następnie jego dostarczeniu do różnych punktów odbioru w trakcie jednej trasy, bez potrzeby powrotu do miejsca załadunku?

A. Obwodowy

B. Wahadłowy

C. Sztafetowy

D. Promienisty

Model wahadłowy odnosi się do systemu transportowego, w którym towary są przewożone pomiędzy dwoma stałymi punktami, co nie odpowiada opisanej sytuacji, gdzie konieczne jest dostarczanie do wielu punktów odbioru w ramach jednej trasy. W takim przypadku, pojazd musiałby wielokrotnie wracać do miejsca załadunku, co znacznie obniżałoby efektywność. Z kolei model sztafetowy zakłada współpracę między różnymi pojazdami, które przekazują sobie towary w określonych punktach, co również nie jest zgodne z opisanym procesem transportowym, gdzie jeden pojazd wykonuje całą trasę samodzielnie. Wreszcie, model promienisty opisuje układ, w którym pojazdy transportowe dostarczają towary z centralnego punktu do wielu odbiorców w formie promieni. Chociaż ten model może wydawać się podobny, to jednak nie uwzględnia on konieczności dostarczenia do wielu punktów w obrębie jednej trasy bez powrotu do miejsca załadunku. Użytkownicy mogą pomylić te modele, koncentrując się jedynie na częściach opisu, zamiast na całościowe funkcjonowanie procesów transportowych, co prowadzi do błędnych wniosków. Dokładne zrozumienie różnic między tymi modelami jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji operacji transportowych.

Pytanie 4

Któremu kierowcy należy zlecić przewóz ładunku, uwzględniając przepisy dotyczące dwutygodniowego czasu jazdy, jeżeli będzie on musiał w czwartym tygodniu prowadzić pojazd przez 52 godziny?

Kierowca	Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu
Kierowca	pierwszy tydzień [h]	drugi tydzień [h]	trzeci tydzień [h]
A.	48	42	39
B.	56	34	37
C.	34	48	42
D.	42	36	51

A. Kierowcy B.

B. Kierowcy D.

C. Kierowcy A.

D. Kierowcy C.

Wybór któregokolwiek z pozostałych kierowców to kiepski pomysł, bo narusza przepisy dotyczące czasu pracy. Przykładowo, jeśli byśmy wybrali kierowcę A, to miałby zbyt duże godziny w poprzednich tygodniach, co oznacza, że w czwartym tygodniu mógłby przekroczyć limit, a to jest niezgodne z przepisami. Taki sposób myślenia to typowy błąd, bo nie bierze się pod uwagę kluczowych zasad regulujących czas pracy kierowców. W transporcie ważne, żeby zdawać sobie sprawę, że łamanie przepisów naraża kierowców na niebezpieczeństwo, a firmę na kłopoty z reputacją czy kary finansowe. W dodatku, źle podejmowane decyzje wpływają na efektywność, bo zmęczeni kierowcy nie są tak wydajni i mogą popełniać błędy. Zarządzanie czasem pracy jest podczas transportu kluczowe dla bezpieczeństwa i rentowności firmy, więc znajomość przepisów to podstawa dla wszystkich zaangażowanych w transport.

Pytanie 5

Gdy cena za realizację określonych usług transportowych jest ustalana za każdym razem pomiędzy dostawcą a klientem, to używany jest system ustalania cen nazywany

A. umownym

B. mieszanym

C. taryfowym

D. podstawowym

Dobra robota z tym wyborem systemu umownego w ustalaniu cen za usługi transportowe! To naprawdę fajne rozwiązanie, bo pozwala na indywidualne negocjacje między tym, kto świadczy usługę, a tym, kto ją zamawia. W praktyce to znaczy, że ceny mogą być ustalane w zależności od konkretnych potrzeb klienta, co daje dużą elastyczność. Na przykład, jeśli mówimy o przewozie towarów niebezpiecznych, każda umowa może różnić się w zależności od takich rzeczy jak rodzaj ładunku czy odległość. To ważne, żeby obie strony jasno określiły warunki, jak ceny czy terminy realizacji, bo to wpływa na jakość usługi. W branży transportowej, gdzie klienci mają przeróżne potrzeby, taki system umowny jest na wagę złota.

Pytanie 6

Która dziedzina transportu pozwala na jednorazowy przewóz niezwykle dużej masy towaru na inny kontynent przy stosunkowo niskim kosztie jednostkowym przewozu?

A. Transport morski

B. Transport powietrzny

C. Transport samochodowy

D. Transport kolejowy

Transport morski to najefektywniejsza forma przewozu ładunków na długich dystansach, szczególnie gdy mówimy o dużych masach towarów. Statki frachtowe mogą pomieścić ogromne ilości kontenerów, co znacząco obniża jednostkowy koszt transportu. Przykładem mogą być kontenerowce, które są przystosowane do przewożenia ładunków między kontynentami, często w ramach międzynarodowych standardów, takich jak te określone przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO). W praktyce, przewóz ładunków drogą morską jest szczególnie korzystny dla przemysłów takich jak handel międzynarodowy, gdzie towary, takie jak elektronika, odzież czy surowce naturalne, są transportowane na dużą skalę. Dodatkowo, transport morski charakteryzuje się niskim wpływem na środowisko w porównaniu do transportu lotniczego, co czyni go bardziej zrównoważonym rozwiązaniem w kontekście globalnego handlu. Warto również zauważyć, że dzięki rozwojowi portów i infrastruktury morskiej, czas transportu staje się coraz bardziej konkurencyjny.

Pytanie 7

Co oznacza skrót UTI?

A. Intermodalny System Transportowy

B. Intermodalną Jednostkę Ładunkową

C. Multimodalną Jednostkę Przewozową

D. Uniwersalny System Ładunkowy

Skrót UTI to Intermodalna Jednostka Ładunkowa, co w logistyce i transporcie naprawdę ma znaczenie. Intermodalna Jednostka Ładunkowa to takie standardowe jednostki, jak na przykład kontenery, które możemy transportować różnymi środkami, jak samochód, pociąg czy statek, bez potrzeby ich przeładunku. Dzięki UTI, transport staje się bardziej efektywny, a koszty często mniejsze. Normy dotyczące UTI ustala Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO), więc używanie tego terminu jest powszechne w branży. W praktyce, działa to na zasadzie 'jeden ładunek, wiele środków transportu' i to jest mega istotne w globalnym handlu. Na przykład, możemy transportować kontenery morskie, które potem mogą jechać pociągiem w głąb kraju, co znacznie przyspiesza dostawę i zmniejsza emisję gazów, w porównaniu do samego transportu drogowego. Moim zdaniem, to świetny sposób na poprawienie efektywności transportu.

Pytanie 8

System Globalnego Pozycjonowania daje możliwość firmom transportowym

A. zapisu danych z tachografów.

B. przeciążenia ruchu pojazdów.

C. nadzoru nad pojazdem.

D. zwolnienia z używania tachografu.

Globalny System Pozycjonowania (GPS) odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu pojazdów, co jest istotne dla przedsiębiorstw transportowych. Dzięki technologii GPS możliwe jest śledzenie lokalizacji pojazdów w czasie rzeczywistym, co pozwala na optymalizację tras, redukcję zużycia paliwa oraz zwiększenie efektywności operacyjnej. Przykładowo, firmy transportowe mogą zdalnie monitorować prędkość, czas pracy kierowców oraz postojów, co przyczynia się do lepszego zarządzania flotą. W praktyce wykorzystanie GPS pomaga w minimalizacji opóźnień w dostawach, zwiększa poziom bezpieczeństwa, a także pozwala na bardziej precyzyjne planowanie i przewidywanie potrzeb klientów. Zastosowanie GPS w logistyce jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie technologii w zwiększaniu konkurencyjności na rynku.

Pytanie 9

Kwota za transport jednej tony towaru na dystansie 1 km wynosi 0,40 zł netto. Jaką kwotę brutto powinno się umieścić na fakturze za przewóz 20 t ładunku na odległość 100 km, jeśli klient otrzymał 10% zniżki, a usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 720,00 zł

B. 554,40 zł

C. 800,00 zł

D. 885,60 zł

Prawidłowa odpowiedź wynika z dokładnego obliczenia wartości brutto za przewóz ładunku. Stawka za przewóz jednej tony ładunku na odległość 1 km wynosi 0,40 zł netto. Zatem, za przewóz 20 ton na odległość 100 km, całkowity koszt netto można obliczyć jako: 20 t * 100 km * 0,40 zł/t/km = 800 zł netto. Następnie, uwzględniając 10% rabat, obliczamy wartość po rabacie: 800 zł - 10% = 720 zł. Na końcu, dodajemy 23% VAT do wartości po rabacie: 720 zł * 23% = 165,60 zł, co daje 720 zł + 165,60 zł = 885,60 zł brutto. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży logistycznej i transportowej, gdzie precyzyjne ustalanie kosztów oraz ich udokumentowanie mają istotne znaczenie dla zachowania transparentności finansowej. Rekomendowane jest także korzystanie z systemów ewidencji, które automatyzują tego typu obliczenia, co pozwala na uniknięcie błędów manualnych.

Pytanie 10

Jednostką transportową, która działa w systemie intermodalnym, jest

A. big bag

B. kontener IBC

C. nadwozie wymienne

D. paletowa jednostka ładunkowa

Kontener IBC to jednostka, która jest przeznaczona głównie do transportu płynów i substancji sypkich, ale nie jest klasyfikowana jako intermodalna jednostka transportowa. Jest to typowy zbiornik, który można transportować jedynie na jednym środku transportu, co ogranicza jego elastyczność w porównaniu z nadwoziem wymiennym. Big bag, z kolei, jest wykorzystywany do transportu dużych ilości materiałów sypkich, lecz nie jest przystosowany do łatwego przemieszczania pomiędzy różnymi środkami transportu, co jest kluczowym elementem intermodalności. Paletowa jednostka ładunkowa, chociaż jest powszechnie stosowana do transportu towarów, nie spełnia kryteriów intermodalności w takim samym stopniu jak nadwozie wymienne, ponieważ nie jest sama w sobie nośnikiem, a jedynie ułatwia załadunek i transport towarów. Wspólnym błędem jest mylenie różnych typów jednostek transportowych i ich funkcji, co prowadzi do nieporozumień związanych z definicją intermodalności. Intermodalność opiera się na możliwości skutecznego i ekonomicznego przesyłania ładunków przy użyciu wielu różnych środków transportu, co w pełni realizuje jedynie nadwozie wymienne.

Pytanie 11

Jaką liczbę palet typu EUR należy użyć do transportu 210 kartonów o wymiarach 400 mm x 400 mm, gdy można je ułożyć w 3 warstwach?

A. 12

B. 70

C. 14

D. 35

W podejściu do tego zadania, kluczowym błędem jest niewłaściwe oszacowanie liczby kartonów, które można umieścić na palecie typu EUR. Niektórzy mogą przyjąć, że wszystkie kartony zmieszczą się na palecie bez uwzględnienia wymagań dotyczących wysokości czy układania w warstwy. Ponadto, ignorowanie standardowych wymiarów palet oraz powierzchni, jaką zajmują kartony, prowadzi do nieprawidłowych wyliczeń. W przypadku kartonów o wymiarach 400 mm x 400 mm, ich efektywne układanie na palecie wymaga zastosowania odpowiednich reguł dotyczących organizacji przestrzeni ładunkowej, co jest kluczowe w branży logistycznej. Użytkownicy często zapominają o tym, że nie tylko powierzchnia, ale również wysokość transportu jest istotna, co powoduje zniekształcenie rzeczywistej liczby wymaganych palet. Dlatego przy odpowiadaniu na podobne pytania zaleca się dokładne przeliczenie układów w warstwach, aby uniknąć błędnych oszacowań i nieefektywności w transporcie. W praktyce, właściwe zrozumienie konsekwencji takich błędów może prowadzić do znacznych kosztów związanych z transportem i magazynowaniem towarów, co jest szczególnie istotne w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 12

Numer UN w przypadku transportu substancji niebezpiecznych wskazuje

A. na liczbę adresatów, do których kierowany jest ładunek

B. na rodzaj zagrożenia, jakie niesie przewożony materiał

C. na typ przewożonego ładunku

D. na ilość ładunku znajdującego się w cysternie

Numer UN (United Nations Number) to unikalny identyfikator przypisywany substancjom i towarom niebezpiecznym, który ma na celu ułatwienie ich transportu oraz zapewnienie bezpieczeństwa w trakcie przewozu. Poprawna odpowiedź, mówiąca o rodzaju przewożonego ładunku, jest kluczowa, ponieważ numer UN jednoznacznie określa, z jakim materiałem mamy do czynienia. Przykładowo, materiały wybuchowe, gazy, substancje toksyczne czy łatwopalne mają przypisane konkretne numery, co pozwala zespołom odpowiedzialnym za transport i obsługę tych materiałów na szybkie identyfikowanie ich właściwości i niebezpieczeństw. W praktyce, gdy pojazd transportujący materiały niebezpieczne zostaje zatrzymany przez służby, numer UN umożliwia natychmiastowe podjęcie odpowiednich działań zabezpieczających, a także wskazuje na konieczność stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej. Obowiązujące regulacje, takie jak Międzynarodowy Kod Transportu Towarów Niebezpiecznych (IMDG Code) oraz przepisy dotyczące transportu drogowego (ADR), wymagają stosowania numerów UN dla zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa w transporcie materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 13

Proces załadunku i wyładunku w systemie ruchomej drogi Ro-La jest realizowany poprzez

A. najazd tyłem na wózki wagonowe

B. przeładunek pionowy z użyciem suwnicy

C. uniesienie ładunku za naroża zaczepowe

D. najazd przodem za pomocą ruchomej lub stałej rampy czołowej

Załadunek i wyładunek w systemie ruchomej drogi Ro-La odbywa się poprzez najazd przodem przez ruchomą lub stałą rampę czołową, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce. System Ro-La (Rolling Highway) zapewnia efektywny transport intermodalny, w którym wykorzystuje się wagony kolejowe do przewozu zestawów drogowych, umożliwiając jednocześnie zachowanie ich integralności. Rampy czołowe, zarówno ruchome, jak i stałe, pozwalają na płynne wprowadzenie pojazdów na wagon, zwiększając bezpieczeństwo operacji oraz redukując czas załadunku. Przykładem zastosowania tej metody jest transport pojazdów ciężarowych na trasach między Europą a Azją, gdzie szybki i bezpieczny załadunek jest kluczowy dla efektywności łańcucha dostaw. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami bezpieczeństwa, stosowanie ramp czołowych minimalizuje ryzyko uszkodzenia ładunku oraz pojazdów, co jest istotne w kontekście wysokich kosztów związanych z uszkodzeniami i opóźnieniami.

Pytanie 14

Jak długo w efekcie pracował kierowca dostępny dla firmy od 7.00 do 17.00, który spędził 7 godzin na przewozie ładunku, a resztę czasu poświęcił na dodatkowe czynności związane z obsługą tego ładunku?

A. 90%

B. 75%

C. 70%

D. 80%

Efektywny czas pracy kierowcy wynosi 70%, co oznacza, że z 10 godzin, które spędził w dyspozycji przedsiębiorstwa, 7 godzin poświęcił na realizację przewozu ładunku. Aby obliczyć efektywny czas pracy, należy zastosować wzór: (czas pracy rzeczywistej / czas dyspozycji) * 100%. W tym przypadku, (7 godzin / 10 godzin) * 100% = 70%. W praktyce, efektywny czas pracy jest kluczowym wskaźnikiem wydajności w logistyce i transporcie. Pomaga on przedsiębiorstwom ocenić, jak dobrze wykorzystują czas swoich kierowców oraz zidentyfikować obszary, w których można poprawić efektywność, na przykład poprzez optymalizację tras czy lepsze planowanie czasów przestojów. W branży transportowej rekomenduje się regularne monitorowanie efektywności pracy kierowców, co przyczynia się do zwiększenia rentowności i lepszego zarządzania zasobami. Warto również pamiętać o normach czasu pracy kierowców, które są regulowane przepisami prawa, co podkreśla znaczenie odpowiedniego planowania czasu pracy.

Pytanie 15

Z przedstawionego fragmentu ustawy Prawo o ruchu drogowym wynika, że maksymalna odległość, na jaką ładunek może wystawać z przodu pojazdu powinna być

6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:

1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;

2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;

3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

A. nie większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

B. większa niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu pojazdu.

C. nie większa niż 2 m od osi przyczepy.

D. większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

Wybrane odpowiedzi, które nie spełniają wymogów ustawy, nie uwzględniają kluczowych zasad dotyczących bezpieczeństwa drogowego. Odpowiedzi sugerujące, że ładunek może wystawać na odległość większą niż 1,5 m od siedzenia kierującego, są niezgodne z przepisami, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze. Ustawodawca wprowadził te ograniczenia, aby ograniczyć ryzyko związane z transportem ładunków, które mogą wpływać na stabilność i kontrolę pojazdu. Wystawienie ładunku na zbyt dużą odległość może prowadzić do ograniczenia pola widzenia kierowcy, a także zwiększać ryzyko przewrócenia się ładunku w trakcie jazdy, co z kolei stwarza zagrożenie dla innych uczestników ruchu. Odpowiedzi wskazujące na 2 m od osi przyczepy czy większą odległość niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu pojazdu również są błędne, ponieważ nie respektują zasad dotyczących bezpiecznego przewozu i mogą prowadzić do poważnych konsekwencji. Dlatego tak istotne jest, aby kierowcy i osoby zajmujące się transportem towarów znały i przestrzegały przepisów oraz stosowały się do obowiązujących standardów, co może znacznie zwiększyć bezpieczeństwo na drogach.

Pytanie 16

Stopień wykorzystania środków transportu w roku 2019 r. obliczony na podstawie danych zawartych w tabeli oraz zamieszczonego wzoru wynosi

Zestawienie danych przedsiębiorstwa transportowego
Wyszczególnienie	Uzyskany wynik
Wyszczególnienie	2018 r.	2019 r.	2020 r.
Wykorzystany czas pracy [h]	10 500	10 450	10 670
Dysponowany czas pracy [h]	10 800	10 800	10 800
Przewieziony ładunek rzeczywisty [t]	29 760	32 088	34 916
Ładunek możliwy do przewiezienia [t]	32 000	38 200	40 600
Liczba godzin pracy środków transportu [h]	9 960	9 980	10 000
Możliwa liczba godzin pracy środków transportu [h]	10 800	10 800	10 800
Stopień wykorzystania środka transportu = ^{przewieziony ładunek rzeczywisty [t]}/_{ładunek możliwy do przewiezienia [t]} × 100

A. 110%

B. 93%

C. 86%

D. 84%

Odpowiedź to 84%, co oznacza, że środki transportu wykorzystały 84% swoich możliwości przewozowych w 2019 roku. To ważny wskaźnik w logistyce, bo pokazuje, jak efektywnie działają nasze środki transportu. Żeby to obliczyć, dzielimy ilość przewiezionych ton przez maksymalną, którą moglibyśmy przewieźć, a potem mnożymy przez 100, żeby mieć wynik w procentach. Na przykład, jeśli dany środek transportu mógł wziąć 1000 ton, a przewiózł 840 ton, to mamy 84%. Takie analizy są naprawdę pomocne przy podejmowaniu decyzji o tym, jak najlepiej zarządzać flotą czy planować nowe inwestycje w transport. Regularne sprawdzanie tych wskaźników to dobra praktyka, bo dzięki temu możemy lepiej kontrolować koszty i zwiększać efektywność operacyjną.

Pytanie 17

Transport urządzeń elektronicznych w kontenerach drogą morską w ustalonych odstępach czasu oraz na z góry określonych trasach jest określany jako przewóz

A. regularny

B. trampowy

C. czarterowy

D. okazjonalny

Przewóz czarterowy polega na wynajmowaniu całego statku lub jego części na potrzeby konkretnej wysyłki, co nie zapewnia regularności w dostawach, a raczej elastyczność, co może prowadzić do nieprzewidywalności w logistyce. Z kolei przewóz trampowy odnosi się do przewozu, który nie jest z góry zaplanowany – to znaczy, że armator podejmuje decyzje o kursach i trasach w odpowiedzi na popyt, co również nie sprzyja regularnym dostawom. Przewóz okazjonalny to forma transportu, która odbywa się w odpowiedzi na sporadyczne zapotrzebowanie, co z definicji wyklucza regularność. Wszystkie te formy przewozu, mimo że mogą być przydatne w niektórych sytuacjach, nie oferują stabilizacji czasowej i trasowej, co jest kluczowe w kontekście efektywnego zarządzania transportem sprzętu elektronicznego. Użytkownik może być skłonny do mylenia tych terminów z regularnym przewozem, jednak należy pamiętać, że przewozy regularne zapewniają stałość i przewidywalność, co jest niezwykle ważne w kontekście efektywności operacyjnej oraz zarządzania łańcuchem dostaw. W praktyce, brak regularności może prowadzić do problemów z dostępnością produktów, co wpływa na całą działalność przedsiębiorstwa.

Pytanie 18

Dobierz optymalną naczepę podkontenerową do transportu kontenera 40 ft o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 12,2 x 2,4 x 2,6 m i masie własnej 3 000 kg, w którym umieszczono 23 t ładunku?

Parametry naczepy: − długość: 9 379 mm − masa własna: 3 100 kg − maksymalna ładowność: 18,5 t	Parametry naczepy: − długość: 10 816 mm − masa własna: 3 800 kg − maksymalna ładowność: 24,0 t
A.	B.
Parametry naczepy: − długość: 12 382 mm − masa własna: 4 100 kg − maksymalna ładowność: 27,0 t	Parametry naczepy: − długość: 11 060 mm − masa własna: 5 400 kg − maksymalna ładowność: 36,5 t
C.	D.

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

Optymalna naczepa podkontenerowa do transportu kontenera 40 ft musi spełniać kluczowe wymagania dotyczące ładowności i wymiarów. W przypadku naczepy C, jej ładowność wynosząca 27,0 t jest wystarczająca, aby pomieścić całkowitą masę kontenera oraz ładunku, która wynosi 26 t (3 000 kg masy własnej kontenera plus 23 000 kg ładunku). Dodatkowo, naczepa C oferuje odpowiednią długość, aby obsłużyć kontener o długości 12,2 m, co jest istotne z punktu widzenia stabilności podczas transportu. Dobrą praktyką w branży transportowej jest upewnienie się, że naczepa nie tylko spełnia wymogi ładunkowe, ale także jest zgodna z przepisami dotyczącymi transportu, w tym z normami bezpieczeństwa. Nieprawidłowy dobór naczepy może prowadzić do problemów z legalnością transportu oraz zwiększonego ryzyka uszkodzenia ładunku. Używając naczepy C, zapewniasz sobie nie tylko zgodność z normami, ale również efektywność operacyjną, co jest kluczowe w branży logistycznej.

Pytanie 19

Jaką odległość pokona samochód poruszający się przez 3 godziny i 18 minut z prędkością średnią wynoszącą 70 km/h?

A. 198,0 km

B. 231,0 km

C. 222,6 km

D. 138,6 km

Aby obliczyć odległość, jaką pokona pojazd poruszający się ze średnią prędkością 70 km/h przez 3 godziny i 18 minut, należy najpierw przeliczyć czas na godziny. 3 godziny i 18 minut to 3 + (18/60) = 3,3 godziny. Następnie stosujemy wzór na drogę: droga = prędkość × czas. Wstawiając wartości, otrzymujemy: droga = 70 km/h × 3,3 h = 231 km. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w logistyce i transporcie do planowania tras oraz oszacowywania czasu dostaw. Przykładowo, kierowcy ciężarówek muszą dokładnie znać swoje prędkości średnie, aby optymalizować trasy i minimalizować koszty paliwa. Zrozumienie tych obliczeń może również wspierać efektywne zarządzanie flotą pojazdów, co jest kluczowe w branży transportowej.

Pytanie 20

Firma zamierza zrealizować transport 960 ton towarów w nadchodzących 30 dniach. Czas trwania jednego kursu pojazdu wynosi 3 dni. Ile pojazdów o ładowności 24 ton powinno posiadać przedsiębiorstwo, aby zrealizować planowane przewozy, jeżeli ładowność pojazdu wykorzystywana jest średnio w 80%?

A. 2 pojazdami

B. 5 pojazdami

C. 3 pojazdami

D. 4 pojazdami

Wybór niewłaściwej liczby pojazdów do realizacji przewozów może wynikać z kilku podstawowych błędów w myśleniu o logistyce i zarządzaniu flotą. Na przykład, wybierając 2 pojazdy, można nie uwzględnić faktu, że ich całkowita ładowność w ciągu 30 dni nie pokryje wymagań przewozowych. Przy 80% wykorzystania, dwa pojazdy mogłyby przewieźć jedynie 384 tony (2 pojazdy * 19,2 tony na pojazd * 10 kursów), co jest znacznie poniżej 960 ton wymaganych. Wybór 3 pojazdów również nie zaspokaja potrzeb, ponieważ ich potencjał przewozowy wynosi jedynie 576 ton. W przypadku czterech pojazdów, mimo że 768 ton zbliża się do wymogu, nadal nie spełnia celu. Problem leży w niedoszacowaniu koniecznej liczby kursów i efektywności floty. W logistyce, kluczowe jest dokładne przeliczenie zarówno ładowności, jak i dostępności floty, co powinno obejmować analizę cyklu życia operacji transportowych. Teoretyczne podejście bez praktycznego uwzględnienia takich zmiennych jak czas przestoju pojazdów, serwisowanie oraz zmienne warunki przewozu może prowadzić do znacznych strat w czasie i budżecie. Dlatego zaleca się stosowanie symulacji oraz narzędzi analitycznych, aby precyzyjnie określić potrzebną ilość pojazdów, co jest zgodne z normami efektywności w branży transportowej.

Pytanie 21

Jaką wysokość ma utworzona jednostka ładunkowa w postaci paletowej, gdy na palecie o wymiarach 1,2 x 0,8 x 0,144 m (dł. x szer. x wys.) umieszczono 4 kartony o wymiarach 1,2 x 0,4 x 0,9 m (dł. x szer. x wys.) i ładunek nie wystaje poza krawędzie palety?

A. 3,744 m

B. 1 944 mm

C. 19 440 mm

D. 1,800 m

Wysokość uformowanej paletowej jednostki ładunkowej wynosi 1 944 mm, co jest zgodne z wymaganiami dotyczącymi stabilności i bezpieczeństwa transportu ładunków. Aby obliczyć całkowitą wysokość tej jednostki, należy uwzględnić wysokość kartonów ułożonych na palecie. Paleta ma wysokość 144 mm, a każdy z kartonów ma wysokość 900 mm. Przy układaniu czterech kartonów na palecie, łączna wysokość wynosi: 144 mm (wysokość palety) + (900 mm * 2) = 1 944 mm. Takie ułożenie zapewnia, że ładunek nie wystaje poza obrys palety, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa transportu, w tym normą ISO 3874, która określa zasady pakowania i transportu towarów. W praktyce zrozumienie tych zasad ma kluczowe znaczenie dla zachowania integralności ładunku oraz efektywności operacji logistycznych. Wysokość 1 944 mm również umożliwia łatwiejsze przechowywanie i transport, zgodnie z zasadami ergonomii i optymalizacji przestrzeni w magazynie.

Pytanie 22

Firma transportowa wynajęła 4 naczepy kłonicowe na czas 5 godzin. Koszt wypożyczenia jednej naczepy na godzinę wynosi 50,00 zł netto. Jaka będzie całkowita kwota brutto, za którą wystawiona zostanie faktura za korzystanie z naczep, jeśli przysługuje jej 10% rabatu, a usługa objęta jest stawką VAT wynoszącą 23%?

A. 1 107,00 zł

B. 1 230,00 zł

C. 900,00 zł

D. 1 000,00 zł

Aby obliczyć kwotę brutto za wynajem naczep, należy najpierw obliczyć koszt wynajęcia bez rabatu. Koszt wynajęcia jednej naczepy na godzinę wynosi 50,00 zł. Wynajmując 4 naczepy przez 5 godzin, całkowity koszt wynajmu wynosi: 4 naczepy * 5 godzin * 50,00 zł = 1 000,00 zł. Następnie, przysługujący rabat wynoszący 10% należy odjąć od tej kwoty: 1 000,00 zł * 10% = 100,00 zł. Zatem koszt po rabacie wynosi: 1 000,00 zł - 100,00 zł = 900,00 zł. Teraz należy dodać podatek VAT. Stawka VAT wynosi 23%, więc kwotę netto 900,00 zł należy pomnożyć przez 1,23 (100% + 23% VAT): 900,00 zł * 1,23 = 1 107,00 zł. Warto podkreślić, że znajomość zasad obliczania kosztów wynajmu oraz odpowiednich stawek podatków jest kluczowa w branży transportowej i wynajmu, co pozwala na prawidłowe oszacowanie wydatków oraz zysków, a także lepsze planowanie działań finansowych.

Pytanie 23

Firma transportowa ma zrealizować dostawę ładunku o wartości 50 000,00 zł do klienta, który znajduje się w odległości 300 km. Stawka netto za świadczoną usługę wynosi 3,00 zł/km. Koszt przewozu ładunku jest powiększony o koszt załadunku, który wynosi 100,00 zł. Jaką wartość brutto będzie miała usługa, jeżeli podlega 23% VAT?

A. 900,00 zł

B. 1 000,00 zł

C. 1 230,00 zł

D. 1 800,00 zł

W przypadku tej analizy, najczęściej popełniane błędy wynikają z nieprawidłowego obliczenia kosztów lub niezrozumienia struktury wartości netto i brutto. Osoby, które odpowiedziały 1 800,00 zł, mogły błędnie uwzględnić dodatkowe koszty lub pomylić stawki. Koszt przewozu nie jest równy 3,00 zł/km pomnożone przez 300 km, ponieważ do tej wartości należy dodać koszt załadunku. Doświadczeni profesjonaliści w branży transportowej wiedzą, że dokładne kalkulacje są niezbędne dla ustalenia właściwej ceny usługi. Ktoś, kto obliczał wartość brutto jako 1 000,00 zł, zignorował VAT, co jest kluczowym elementem w każdej transakcji biznesowej w Polsce. Pominięcie tego podatku jest poważnym błędem, ponieważ w praktyce każda usługa świadczona na rzecz klientów musi zawierać podatek VAT. Kolejnym częstym błędem jest pomylenie kosztów netto z brutto, co prowadzi do nieprawidłowych kalkulacji. Warto pamiętać, że każda oferta cenowa powinna być dokładnie przeanalizowana pod kątem wszystkich składników, aby uniknąć sytuacji, w której przedsiębiorstwo ponosi straty finansowe. Dlatego zaleca się korzystanie z narzędzi finansowych oraz regularne szkolenie pracowników w zakresie obliczeń kosztów i podatków.

Pytanie 24

System HDS zainstalowany w ciężarówkach umożliwia

A. samodzielny załadunek oraz rozładunek materiałów stałych na ten pojazd

B. mierzenie masy ładunku umieszczonego w tym pojeździe

C. mierzenie temperatury towaru znajdującego się w tym pojeździe

D. samodzielny załadunek oraz rozładunek cieczy do tego środka transportu

Odpowiedzi sugerujące, że system HDS może być używany do załadunku i rozładunku cieczy, określenia temperatury towaru lub masy ładunku, nie są zgodne z przeznaczeniem tego typu urządzenia. HDS jest technologią skoncentrowaną na manipulacji materiałami stałymi i nie jest przystosowany do transportu cieczy, które wymagają specjalistycznych systemów, takich jak cysterny. Cieczy nie można załadować w sposób samodzielny przez HDS, ponieważ stwarza to problemy związane z bezpieczeństwem, w tym ryzyko wycieków i kontaminacji. Z kolei określenie temperatury lub masy towaru należy do innych dziedzin technologii, jak systemy monitorowania lub wagi elektroniczne, które są odrębnymi urządzeniami dostosowanymi do takich zastosowań. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że HDS ma wszechstronność, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości jednak, korzystanie z HDS w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem może prowadzić do nieefektywności operacyjnej i potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa. Ważne jest, aby użytkownicy byli dobrze poinformowani o ograniczeniach technicznych i zastosowaniach HDS, aby uniknąć nieprawidłowego użycia.

Pytanie 25

Dokumentem, który potwierdza odbiór towaru przez załadowcę do magazynu portowego w celu załadunku na statek, jest

A. umowa czarterowa

B. kwit dokowy

C. nota bukingowa

D. nota gotowości

Kwit dokowy jest kluczowym dokumentem w procesie transportu morskiego, który potwierdza przyjęcie towaru przez załadowcę do składu portowego w celu załadunku na statek. Dokument ten zawiera istotne informacje dotyczące towaru, takie jak jego rodzaj, ilość, stan oraz dane dotyczące nadawcy i odbiorcy. W praktyce kwit dokowy pełni funkcję dowodu, że towar został dostarczony do portu i że jest gotowy do załadunku. Przykładowo, w przypadku transportu kontenerowego, kwit dokowy jest niezbędny do dalszych procedur, takich jak odprawa celna czy umowa czarterowa. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, dokumentacja przewozowa, w tym kwit dokowy, powinna być starannie wypełniona i archiwizowana, co pozwala na ścisłe śledzenie ruchu towarów oraz zapewnia zgodność z przepisami prawa. W przypadku jakichkolwiek sporów dotyczących dostawy, kwit dokowy stanowi niezbity dowód na to, że towar został przyjęty przez przewoźnika, co czyni go niezbędnym elementem w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 26

Umowa ATP dotyczy przewozów drogowych na poziomie międzynarodowym?

A. ładunków, które nie mieszczą się w normach

B. żywych zwierząt

C. artykułów spożywczych szybko psujących się

D. materiałów niebezpiecznych w małych ilościach

Transport międzynarodowy jest regulowany różnymi umowami, ale nie każda z nich dotyczy tego samego. Odpowiedzi sugerujące przewozy żywych zwierząt czy materiały niebezpieczne są skojarzone z innymi przepisami prawymi, które się różnią od tych dotyczących żywności. Na przykład przewozy ładunków nienormatywnych muszą mieć specjalne zezwolenia i często potrzebują eskorty, co nie ma związku z transportem jedzenia. Przepisy ADR dotyczące materiałów niebezpiecznych nakładają wymagania na pakowanie i oznakowanie, aby zapobiec wypadkom. Co więcej, przewóz żywych zwierząt to całkowicie inna bajka, bo tu chodzi o dobrostan zwierząt. Wydaje mi się, że ważne jest, żeby zrozumieć, jak różne przepisy się mają do siebie. Dlatego nie można mylić ich z umową ATP, która dotyczy tylko szybko psujących się artykułów żywnościowych. Często ludzie myślą, że te regulacje są zamienne, co może prowadzić do poważnych problemów.

Pytanie 27

Jakie jest zastosowanie systemu track&trace?

A. rozpoznawania numerów rejestracyjnych

B. ważenia pojazdów towarowych

C. śledzenia przesyłek

D. pobierania opłat za korzystanie z dróg

System track & trace, czyli system śledzenia przesyłek, jest kluczowym narzędziem w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. Jego głównym celem jest monitorowanie przesyłek na każdym etapie ich transportu. Dzięki zastosowaniu technologii takich jak RFID, GPS oraz kodów kreskowych, możliwe jest automatyczne rejestrowanie lokalizacji przesyłek oraz ich statusu w czasie rzeczywistym. Praktyczne zastosowanie tego systemu obejmuje zwiększenie efektywności operacyjnej, minimalizację ryzyka zagubienia przesyłek, a także poprawę satysfakcji klienta poprzez dostarczanie na bieżąco informacji o stanie zamówienia. W branży e-commerce, na przykład, implementacja systemu track & trace pozwala na ścisłą kontrolę procesu dostawy, co jest istotne dla utrzymania konkurencyjności na rynku. Warto również wspomnieć o standardach takich jak GS1, które promują jednolite zasady wymiany danych, co ułatwia integrację systemów w różnych organizacjach i zwiększa transparentność procesów logistycznych.

Pytanie 28

Linie kolejowe w Polsce, zaklasyfikowane jako pierwszorzędne, są przystosowane do poruszania się z prędkością

A. poniżej 60 km/h

B. od 80 km/h do 120 km/h

C. powyżej 120 km/h

D. od 60 km/h do 80 km/h

Wybór odpowiedzi wskazujących na prędkości poniżej 80 km/h, takie jak 'od 60 km/h do 80 km/h' czy 'poniżej 60 km/h', wynika z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji linii kolejowych i ich parametrów technicznych. Linie pierwszorzędne w Polsce nie są przystosowane do tak niskich prędkości, ponieważ ich głównym celem jest zapewnienie szybkiego i efektywnego transportu pasażerskiego oraz towarowego. Odpowiedzi te sugerują, że linie te mogą być używane dla pociągów regionalnych, co jest nieścisłe, ponieważ pociągi regionalne często korzystają z innej infrastruktury, przeznaczonej do mniejszych prędkości. Dodatkowo, zbyt niski zakres prędkości sugeruje, że takie linie nie spełniają europejskich standardów, które wymagają, aby nowoczesne sieci kolejowe były zdolne do obsługi pociągów z wyższymi prędkościami. Biorąc pod uwagę rozwijające się standardy europejskie, które coraz częściej kładą nacisk na efektywność energetyczną i czas przejazdu, linie o niższych prędkościach są w dużej mierze niekompatybilne z nowoczesnym podejściem do transportu kolejowego. Stąd, typowym błędem myślowym jest mylenie linii o różnym przeznaczeniu i parametrach, co prowadzi do mylnego wnioskowania na temat ich zdolności operacyjnych.

Pytanie 29

Przedstawiona nalepka ADR umieszczona na opakowaniu informuje, że znajduje się w nim

A. gaz niepalny i nietrujący.

B. materiał ciekły zapalny.

C. gaz palny.

D. materiał stały zapalny.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ nalepka ADR z numerem 2 na zielonym tle wskazuje na gazy niepalne i nietrujące, czyli klasę 2.2 według klasyfikacji ADR. Gazy te, nie będąc palnymi, nie stwarzają ryzyka pożaru w normalnych warunkach transportu, co czyni je mniej niebezpiecznymi w porównaniu do gazów palnych, które są klasyfikowane jako 2.1. Przykłady gazów niepalnych to azot, dwutlenek węgla czy argon, które są powszechnie stosowane w wielu przemysłach, w tym w medycynie i przemyśle spożywczym. Zrozumienie klasyfikacji gazów i odpowiednich oznaczeń ADR jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie. Umożliwia to pracownikom identyfikację potencjalnych zagrożeń i podejmowanie odpowiednich działań w przypadku incydentów. Ważne jest również przestrzeganie przepisów dotyczących transportu materiałów niebezpiecznych, aby zminimalizować ryzyko wypadków.

Pytanie 30

W tabeli jest przedstawiony opis identyfikatora

Opis identyfikatora GS1
Numer ten jest stosowany do jednoznacznej identyfikacji jednostek handlowych w łańcuchu dostaw, czyli wszelkich produktów lub usług, podlegających wycenie, zamawianiu lub fakturowaniu na dowolnym etapie łańcucha dostaw np. w kasie, magazynie, elektronicznym katalogu. Każdej jednostce handlowej (produktowi lub usłudze), która różni się od innej np. kolorem, rozmiarem czy sposobem pakowania, przypisany zostaje inny numer.

Opis identyfikatora GS1

Numer ten jest stosowany do jednoznacznej identyfikacji jednostek handlowych w łańcuchu dostaw, czyli wszelkich produktów lub usług, podlegających wycenie, zamawianiu lub fakturowaniu na dowolnym etapie łańcucha dostaw np. w kasie, magazynie, elektronicznym katalogu. Każdej jednostce handlowej (produktowi lub usłudze), która różni się od innej np. kolorem, rozmiarem czy sposobem pakowania, przypisany zostaje inny numer.

A. GSIN (Global Shipment Identification Number)

B. SSCC (Serial Shipping Container Code)

C. GINC (Global Identification Number for Consignment)

D. GTIN (Global Trade Item Number)

GTIN (Global Trade Item Number) jest kluczowym elementem systemu identyfikacji w globalnym łańcuchu dostaw. Umożliwia on jednoznaczną identyfikację produktów, co jest niezbędne zarówno w sprzedaży detalicznej, jak i w logistyce. Na przykład, przedsiębiorstwa wykorzystują GTIN do automatyzacji procesów, takich jak zarządzanie zapasami czy realizacja zamówień. Posiadanie poprawnie przypisanego GTIN dla każdego produktu pozwala na śledzenie go w całym łańcuchu dostaw, co zwiększa efektywność operacyjną. GTIN jest zgodny z normami GS1, które są międzynarodowo uznawane i stosowane w różnych branżach. Ponadto, w dobie e-commerce i globalizacji, posługiwanie się standardami GS1, w tym GTIN, staje się kluczowe dla zachowania konkurencyjności oraz zwiększenia przejrzystości w obrocie towarami. Dobra znajomość i stosowanie GTIN przyczyniają się do zminimalizowania błędów w procesach sprzedaży i dystrybucji, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zyskowność i zadowolenie klientów.

Pytanie 31

Jakie działania w procesie transportu obejmuje formowanie jednostek ładunkowych?

A. Organizacyjne, które mają miejsce przed przewozem

B. Wykonawcze, które mają miejsce w czasie przewozu

C. Wykonawcze, które mają miejsce przed przewozem

D. Organizacyjne, które mają miejsce w czasie przewozu

Formowanie jednostek ładunkowych jest kluczowym etapem procesu transportowego, który należy do działań wykonawczych występujących przed przewozem. W tym kontekście jednostki ładunkowe to zorganizowane partie towarów, które umożliwiają efektywną logistykę i transport. Przykłady obejmują palety, kontenery, czy zgrzewki, które są wykorzystywane w standardach takich jak ISO 668 dla kontenerów. Przygotowanie jednostek ładunkowych przed przewozem ma na celu optymalizację przestrzeni w środkach transportu oraz zapewnienie ich bezpieczeństwa podczas transportu. Właściwe formowanie jednostek ładunkowych umożliwia również lepsze zarządzanie ryzykiem uszkodzeń, a także ułatwia procesy celne i magazynowe. Dobrym przykładem zastosowania jest przemysł spożywczy, gdzie towar musi być odpowiednio zabezpieczony i sklasyfikowany, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia i zapewnić zgodność z przepisami. W praktyce, znajomość technik formowania jednostek ładunkowych jest kluczowa dla specjalistów zajmujących się logistyką, ponieważ wpływa na efektywność całego łańcucha dostaw.

Pytanie 32

Jakie formuły handlowe z Incoterms 2020 nakładają na sprzedającego obowiązek ubezpieczenia ładunku w trakcie transportu?

A. CIP i CIF

B. FCA i CPT

C. DAP i EXW

D. FOB i FAS

Wybór formuł handlowych takich jak FOB (Free On Board) i FAS (Free Alongside Ship) nie wymaga od sprzedającego zapewnienia ubezpieczenia ładunku na czas transportu. W przypadku FOB, ryzyko przechodzi na kupującego w momencie, gdy towar zostaje załadowany na statek, co oznacza, że to kupujący jest odpowiedzialny za ubezpieczenie od tego momentu. Z kolei FAS, podobnie jak FOB, przenosi odpowiedzialność na kupującego, gdy towar jest usytuowany wzdłuż burty statku, co także wyklucza obowiązek ubezpieczenia ze strony sprzedającego. Wprowadzenie punktów, które nie obligują sprzedającego do ubezpieczenia, prowadzi do nieporozumień w kwestii odpowiedzialności za towar oraz potencjalnych strat. Analizując FCA (Free Carrier) i CPT (Carriage Paid To), należy zwrócić uwagę, że w przypadku FCA sprzedający przekazuje towar przewoźnikowi, co również nie implikuje konieczności ubezpieczenia. W CPT sprzedający ponosi koszty transportu, ale nie ma obowiązku ubezpieczenia, co może prowadzić do ryzyka dla kupującego, jeśli nie zabezpieczy on odpowiednio ładunku. Wreszcie, DAP (Delivered at Place) oraz EXW (Ex Works) również nie zapewniają ubezpieczenia przez sprzedającego. EXW nakłada minimalne obowiązki na sprzedającego, a ryzyko oraz koszty transportu spoczywają na kupującym od momentu odbioru towaru w siedzibie sprzedającego. Dlatego, aby uniknąć nieporozumień, ważne jest zrozumienie, jakie zobowiązania wynikają z wybranej formuły handlowej i czy obejmują one również ubezpieczenie.

Pytanie 33

W Polsce regulacje dotyczące umowy spedycji znajdują się w Kodeksie

A. handlowym

B. celnym

C. pracy

D. cywilnym

Umowa spedycji nie jest regulowana przez Kodeks celny, który koncentruje się na przepisach dotyczących obrotu towarami i procedur celnych. Kodeks celny dotyczy ograniczeń w handlu międzynarodowym oraz zasad zwalniania towarów z cła, co nie ma bezpośredniego związku z regulowaniem umów spedycji jako takich. Również Kodeks pracy nie ma zastosowania w kontekście umowy spedycji, ponieważ reguluje on relacje między pracodawcami a pracownikami, a nie umowy o świadczenie usług transportowych. Kodeks handlowy, z drugiej strony, dotyczy działalności gospodarczej i przedsiębiorców, ale nie precyzuje szczegółowo zasad dotyczących umów spedycji, które są bardziej związane z umowami cywilnoprawnymi. W praktyce, osoby zajmujące się spedycją mogą mylić te kodeksy, co prowadzi do błędnych wniosków na temat obowiązujących przepisów. W kontekście spedycji, kluczowe jest zrozumienie, że umowy te są specyficznymi umowami cywilnymi z określonymi prawami i obowiązkami, które mogą być również regulowane przez dodatkowe przepisy takie jak Ustawa o przewozie towarów. Dlatego znajomość Kodeksu cywilnego jest niezbędna do prawidłowego zarządzania umowami spedycyjnymi.

Pytanie 34

Do monitorowania transportu pojazdów oraz ładunków wykorzystuje się technologię opartą na falach radiowych, znaną pod skrótem

A. ERP

B. GTIN

C. SSCC

D. RFID

Technologia RFID (Radio-Frequency Identification) to zaawansowany system identyfikacji, który wykorzystuje fale radiowe do automatycznego rozpoznawania obiektów, takich jak pojazdy czy ładunki. Składa się z tagów RFID, które zawierają unikalne identyfikatory, oraz czytników, które odczytują te dane z odległości. RFID znajduje szerokie zastosowanie w logistyce, gdzie umożliwia efektywne śledzenie przesyłek w czasie rzeczywistym, co pozwala na optymalizację procesów zarządzania łańcuchem dostaw. Przykładem jest stosowanie tagów RFID w magazynach, gdzie ich zastosowanie eliminuje konieczność ręcznego skanowania kodów kreskowych, co przyspiesza proces inwentaryzacji. Dodatkowo, RFID może być wykorzystywane w transporcie publicznym do zautomatyzowanego pobierania opłat. Warto zaznaczyć, że technologia ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 18000, co zapewnia jej powszechną akceptację i stosowanie w różnych branżach.

Pytanie 35

Koszt transportu 20 ton ładunku na dystansie 250 km wynosi 2 500,00 zł. Ile wyniesie opłata za przewóz 1 tkm?

A. 10,00 zł

B. 25,00 zł

C. 125,00 zł

D. 0,50 zł

Wybór odpowiedzi 25,00 zł, 10,00 zł lub 125,00 zł na koszt przewozu za 1 tkm wskazuje na różne błędy w rozumieniu obliczeń związanych z transportem. Odpowiedź 25,00 zł mogła wynikać z nieprawidłowego podziału całkowitego kosztu przez 100 km, a nie przez całkowitą liczbę tkm. W rzeczywistości, aby uzyskać koszt na 1 tkm, musimy uwzględnić zarówno masę ładunku, jak i odległość, co jest często pomijane w powszechnych obliczeniach. Odpowiedź 10,00 zł mogła być uzyskana przez błędne założenie, że koszt jednostkowy powinien być wyższy w związku z większą odległością, co nie jest zgodne z zasadami kalkulacji kosztów transportu. Koszt 125,00 zł wskazuje na poważny błąd w obliczeniach, ponieważ to cena za przetransportowanie znacznie mniejszej ilości ładunku na dużą odległość, co jest niezgodne z rzeczywistością. W takich przypadkach ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, jak obliczenia tkm wpływają na efektywność i koszty działań logistycznych. Również, kluczowe jest zastosowanie odpowiednich wzorów matematycznych do analizy kosztów transportu, co pozwoli uniknąć błędnych wniosków i lepiej zrozumieć mechanizmy rządzące tym sektorem.

Pytanie 36

Co rozumie się przez termin formuły handlowe?

A. akty prawne wydawane oraz aktualizowane przez Ministerstwo Finansów

B. zasady, które określają podział kosztów, obowiązków i ryzyka dostawy towaru pomiędzy stronami zawierającymi umowę

C. regulacje prawne odnoszące się do relacji między zleceniodawcą, spedytorem a przewoźnikiem

D. kodeks handlowy określający formy oraz realizację umów pomiędzy spedytorem a przewoźnikiem

Pomimo że kodeks handlowy oraz przepisy prawne wydawane przez Ministerstwo Finansów mogą mieć wpływ na umowy handlowe, nie są to same formuły handlowe, które dotyczą konkretnego podziału kosztów, obowiązków i ryzyk dostawy towaru. Kodeks handlowy stanowi szeroką ramę prawną dla różnych aspektów działalności gospodarczej, ale nie dostarcza szczegółowych reguł dotyczących konkretnych relacji między stronami kontraktu. Wprowadzenie przepisów prawnych przez ministerstwo ma na celu regulację rynku i zapewnienie porządku, jednak nie odnosi się to bezpośrednio do specyfiki umów handlowych. Właściwe podejście do negocjacji i zawierania umów handlowych wymaga znajomości praktyk i norm branżowych, takich jak Incoterms, które konkretizują odpowiedzialność stron. Stosowanie nieprecyzyjnych terminów może prowadzić do nieporozumień oraz sporów, które są niekorzystne dla każdej ze stron umowy. Prawidłowe zrozumienie definicji formuł handlowych jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem i kosztami w transakcjach handlowych.

Pytanie 37

Dokument pisemny wydawany przewoźnikowi przez armatora, potwierdzający, że towary wskazane w tym dokumencie zostaną przyjęte na określony statek w danym porcie przeznaczenia oraz po ustalonej stawce frachtowej, to

A. nota bukingowa

B. konosament

C. manifest ładunkowy

D. kwit sternika

Wydaje mi się, że wybór kwitu sternika, manifestu ładunkowego czy konosamentu to trochę zamieszanie, jeśli chodzi o dokumentację w transporcie morskim. Kwit sternika potwierdza, że kapitan statku przyjął towar od załadowcy, ale nie mówi nic o przyjęciu towaru na statku przed załadunkiem. Manifest ładunkowy z kolei to lista wszystkich towarów załadowanych na statek, ale nie jest to dokument, który poświadcza, że armator towar przyjął. To bardziej narzędzie do zarządzania ładunkiem w trakcie rejsu. Konosament natomiast, no to jest dokument, który armator wydaje po załadunku i potwierdza odbiór towaru, a także stanowi dowód umowy przewozu. Zrozumienie tych różnic jest na prawdę ważne, bo każdy z tych dokumentów ma swoją rolę i specyficzne zastosowania w logistyce morskiej. Te błędy w identyfikacji mogą prowadzić do nieporozumień w procesach transportowych i związaną z tym odpowiedzialnością.

Pytanie 38

Firma transportowa wystawiła rachunek na 615,00 zł brutto za przewóz 20 ton ładunku na dystansie 100 kilometrów. Usługa ta podlega 23% stawce VAT. Jaka jest cena jednostkowa netto za jeden tonokilometr?

A. 500,00 zł

B. 25,00 zł

C. 0,25 zł

D. 5,00 zł

Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na podstawowe błędy w podejściu do obliczeń. Niektórzy mogą myśleć, że cena jednostkowa netto za tonokilometr to bezpośrednie przeliczenie kwoty brutto lub niewłaściwie obliczona wartość netto. Takie podejście jest mylne, ponieważ ignoruje wpływ stawki VAT na całkowitą wartość faktury. VAT jest podatkiem, który nie stanowi kosztu dla przedsiębiorstwa transportowego, lecz jest jedynie pozycją do odliczenia. Dlatego ważne jest, aby najpierw obliczyć wartość netto, co jest podstawą do dalszych kalkulacji. Innym częstym błędem jest niewłaściwe obliczenie całkowitej liczby tonokilometrów. Niektórzy mogą zignorować masę ładunku lub odległość, co prowadzi do błędnych wyników. Zastosowanie wzorów i zasad matematycznych, takich jak te używane w rachunkowości czy logistyce, jest kluczowe w takich obliczeniach. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwoli na precyzyjne kalkulacje, które są niezbędne w działalności transportowej i wpływają na podejmowanie decyzji finansowych oraz strategii cenowej.

Pytanie 39

Zgodnie z regulacjami odnoszącymi się do czasu pracy kierowców, dozwolone jest dwa razy w tygodniu wydłużenie dobowego czasu jazdy do

A. 12 godzin

B. 11 godzin

C. 9 godzin

D. 10 godzin

Zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, dopuszczalny maksymalny dobowy czas jazdy wynosi 9 godzin, jednak dwukrotnie w tygodniu można go wydłużyć do 10 godzin. Takie regulacje mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drodze oraz ochronę zdrowia kierowców. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że kierowca, który realizuje dłuższą trasę, może skorzystać z tego wydłużenia, co pozwoli mu na efektywne planowanie czasu pracy i odpoczynku. Ważne jest, aby przestrzegać tych norm, aby uniknąć zarówno kar, jak i potencjalnych wypadków spowodowanych zmęczeniem. Zastosowanie tych zasad wymaga od pracodawców oraz kierowców znajomości i ścisłego przestrzegania przepisów, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiego standardu bezpieczeństwa w transporcie drogowym.

Pytanie 40

Przedsiębiorca złożył wniosek do Głównego Inspektora Transportu Drogowego o wydanie świadectwa zatrudnionemu kierowcy, niebędącemu obywatelem państwa UE. W drodze decyzji administracyjnej wydano świadectwo kierowcy ważne od 15.06.2017 r. Na podstawie fragmentu ustawy ustal, do kiedy będzie ważne świadectwo, jeżeli zostało wystawione na możliwie maksymalny okres czasu?

Fragment ustawy o transporcie drogowym

Rozdział 4a

Świadectwo kierowcy

Art. 32a. Do kierowcy niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zatrudnionego przez przedsiębiorcę mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonującego międzynarodowy transport drogowy rzeczy, stosuje się przepisy Unii Europejskiej dotyczące świadectwa kierowcy.

Art. 32b. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje, odmawia wydania, zmienia albo cofa świadectwo kierowcy.

2. Świadectwo kierowcy wydaje się na wniosek przedsiębiorcy, posiadającego licencję wspólnotową, złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego.

3. Świadectwo kierowcy wraz z wypisem ze świadectwa kierowcy wydaje się przedsiębiorcy na okres do 5 lat.

A. Do 15.06.2022 r.

B. Do 31.12.2022 r.

C. Do 31.12.2021 r.

D. Do 15.06.2021 r.

Odpowiedzi prowadzące do błędnych wniosków mogą wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących ważności świadectw kierowców. Na przykład, daty takie jak 31.12.2021 r. oraz 31.12.2022 r. sugerują, że świadectwo mogłoby być ważne przez różne okresy, które nie byłyby zgodne z przepisami prawa. W branży transportowej istotne jest, aby każda decyzja i interpretacja przepisów opierała się na pełnym zrozumieniu regulacji. Często spotykanym błędem jest mylenie maksymalnego okresu ważności z innymi rodzajami dokumentów, co prowadzi do niewłaściwych dat. Z kolei odpowiedź wskazująca na 15.06.2021 r. również pomija kluczowy element dotyczący 5-letniego okresu ważności świadectwa. W praktyce, każdy kierowca, który otrzymuje świadectwo, powinien być dobrze poinformowany o jego ważności, aby nie ryzykować wykonywania obowiązków zawodowych z nieaktualnym dokumentem. Ponadto, w kontekście szkoleń i certyfikacji kierowców, klientela oraz przewoźnicy powinni mieć jasne procedury dotyczące odnawiania dokumentów, co jest kluczowe dla zachowania standardów bezpieczeństwa i zgodności z przepisami prawa transportowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej