Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 13 sierpnia 2025 14:08
Data zakończenia: 13 sierpnia 2025 14:37

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Funkcję S.M.A.R.T. w twardym dysku, która jest odpowiedzialna za nadzorowanie i wczesne ostrzeganie o możliwych awariach, można uruchomić poprzez

A. rejestr systemowy

B. interfejs sterowania

C. komendę chkdsk

D. BIOS płyty głównej

Aktywacja funkcji S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology) w BIOS-ie płyty głównej jest kluczowym krokiem w monitorowaniu stanu dysku twardego. Wybór tej opcji pozwala na włączenie mechanizmu monitorującego, który zbiera dane dotyczące działania dysku oraz wykrywa wczesne oznaki ewentualnych usterek, co może zapobiec utracie danych. Użytkownicy mogą to zrobić, wchodząc do ustawień BIOS-u, gdzie często istnieje opcja umożliwiająca włączenie S.M.A.R.T. dla podłączonych dysków. W praktyce, regularne monitorowanie stanu dysku twardego jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania danymi, takimi jak regularne tworzenie kopii zapasowych oraz stosowanie rozwiązań zabezpieczających. Proaktywny monitoring stanu dysku twardego nie tylko zwiększa bezpieczeństwo danych, ale także przedłuża żywotność urządzenia poprzez wcześniejsze wykrywanie problemów.

Pytanie 2

Zdiagnostykowane wyniki wykonania polecenia systemu Linux odnoszą się do ```/dev/sda: Timing cached reads: 18100 MB in 2.00 seconds = 9056.95 MB/sec```

A. dysku twardego

B. pamięci RAM

C. karty sieciowej

D. karty graficznej

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele osób może mylić rolę dysku twardego z innymi komponentami komputera. Na przykład, karta graficzna jest odpowiedzialna za renderowanie obrazu i nie ma związku z procesem odczytu danych z dysku twardego. Odpowiedzi dotyczące karty sieciowej czy pamięci RAM również są niepoprawne, ponieważ każdy z tych elementów ma odmienną funkcjonalność. Karta sieciowa zajmuje się komunikacją z siecią, a jej wydajność nie jest mierzona w taki sposób, jak odczyt danych z dysku. Z kolei pamięć RAM służy do przechowywania danych tymczasowych, a cache, o którym mowa w pytaniu, odnosi się do mechanizmów buforowania związanych z pamięcią podręczną dysku, a nie samej pamięci RAM. Zrozumienie różnic między tymi komponentami jest kluczowe dla efektywnego diagnozowania i optymalizacji systemów komputerowych. Osoby, które nie mają solidnych podstaw w architekturze komputerowej, mogąłatwo popełnić błędy myślowe, myląc różne funkcje poszczególnych podzespołów. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zagłębić się w dokumentację techniczną oraz standardy branżowe, które wyjaśniają, jak każdy z tych elementów wpływa na ogólną wydajność systemu. Zrozumienie, jak działają te komponenty, pozwala lepiej ocenić ich wpływ na codzienną pracę z komputerem oraz podejmować świadome decyzje dotyczące modernizacji czy naprawy sprzętu.

Pytanie 3

Na ilustracji zaprezentowano zrzut ekranu z ustawień DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer o adresie IP 192.168.0.106

A. zostanie schowany w sieci lokalnej

B. będzie zabezpieczony przez firewalla

C. utraci możliwość dostępu do internetu

D. będzie widoczny publicznie w Internecie

Stwierdzenie, że komputer w DMZ zostanie ukryty w sieci lokalnej, jest błędne, ponieważ DMZ to strefa zaprojektowana do umożliwienia zdalnego dostępu z Internetu. Komputery w DMZ są celowo widoczne i dostępne, aby umożliwić zdalne połączenia do usług, które hostują, takich jak serwery WWW czy aplikacje obsługujące klientów zewnętrznych. Koncepcja utraty dostępu do internetu przez umieszczenie w DMZ również jest niepoprawna. W rzeczywistości, komputer w DMZ pozostaje w pełni zdolny do komunikacji z Internetem, z tą różnicą, że jest bezpośrednio narażony na dostęp zewnętrzny, co może wiązać się z zagrożeniami bezpieczeństwa. Ostatnią błędną koncepcją jest myślenie, że DMZ zapewnia ochronę firewalla. W praktyce jest odwrotnie, ponieważ urządzenia w DMZ są często mniej chronione przez główny firewall sieciowy, co czyni je bardziej podatnymi na ataki. To dlatego umieszczanie komputerów w DMZ powinno być ograniczone do sytuacji, gdy jest to absolutnie konieczne, a urządzenia powinny być odpowiednio zabezpieczone innymi środkami ochrony, takimi jak własne firewalle czy regularne aktualizacje zabezpieczeń. W efekcie, DMZ jest narzędziem używanym w specyficznych przypadkach, gdzie dostępność usług zewnętrznych jest priorytetem, a nie metodą zabezpieczenia samego urządzenia.

Pytanie 4

Aby przyznać użytkownikowi w systemie Windows możliwość zmiany czasu systemowego, należy skorzystać z narzędzia

A. certmgr.msc

B. services.msc

C. secpol.msc

D. eventvwr.msc

Odpowiedź 'secpol.msc' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie, które umożliwia zarządzanie politykami zabezpieczeń w systemie Windows. Używając przystawki 'secpol.msc', administratorzy mogą przydzielać różne uprawnienia użytkownikom i grupom, w tym prawo do zmiany czasu systemowego. W systemie Windows prawo to jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe ustawienia czasu mogą prowadzić do problemów z synchronizacją, a także wpływać na działanie aplikacji, które zależą od poprawnych znaczników czasowych, takich jak bazy danych czy systemy logujące. Aby przydzielić to prawo, należy przejść do sekcji 'Polityki lokalne' w 'Zasadach zabezpieczeń lokalnych', a następnie do 'Przydzielanie praw użytkownika'. W praktyce, takie podejście zapewnia większą kontrolę nad bezpieczeństwem systemu i pozwala na zgodność z najlepszymi praktykami zarządzania IT, takimi jak zapewnienie, że tylko zaufani użytkownicy mają możliwość wprowadzania zmian w systemowym czasie.

Pytanie 5

Adres MAC (Medium Access Control Address) stanowi fizyczny identyfikator interfejsu sieciowego Ethernet w obrębie modelu OSI

A. trzeciej o długości 48 bitów

B. trzeciej o długości 32 bitów

C. drugiej o długości 32 bitów

D. drugiej o długości 48 bitów

Adres MAC (Medium Access Control Address) jest unikalnym identyfikatorem przydzielanym każdemu interfejsowi sieciowemu, który korzysta z technologii Ethernet. Jego długość wynosi 48 bitów, co odpowiada 6 bajtom. Adres MAC jest używany w warstwie drugiej modelu OSI, czyli warstwie łącza danych, do identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Dzięki standardowi IEEE 802.3, każda karta sieciowa produkowana przez różnych producentów otrzymuje unikalny adres MAC, co jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci Ethernet. Przykładowo, w zastosowaniach takich jak DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), adres MAC jest niezbędny do przypisania odpowiednich adresów IP urządzeniom w sieci. Ponadto, w praktyce adresy MAC mogą być używane w różnych technologiach zabezpieczeń, takich jak filtracja adresów MAC, co pozwala na kontrolowanie dostępu do sieci. Zrozumienie roli adresu MAC w architekturze sieciowej jest fundamentalne dla każdego specjalisty w dziedzinie IT, a jego poprawne wykorzystanie jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią.

Pytanie 6

Jakie narzędzie w wierszu poleceń służy do testowania oraz diagnostyki serwerów DNS?

A. CHKDSK

B. NSLOOKUP

C. CMD

D. DHCP

NSLOOKUP to narzędzie wiersza polecenia, które jest kluczowe w administrowaniu i diagnozowaniu serwerów DNS. Umożliwia ono użytkownikom bezpośrednie zapytanie o rekordy DNS, co jest niezbędne do weryfikacji i analizy rozwiązywania nazw w Internecie. Przykładowo, podczas rozwiązywania problemów z dostępem do strony internetowej, administratorzy mogą użyć polecenia NSLOOKUP, aby sprawdzić, czy odpowiednie rekordy DNS są poprawnie skonfigurowane. Dodatkowo, NSLOOKUP pozwala na interakcję z różnymi serwerami DNS, co jest przydatne w przypadku lokalnych i zdalnych problemów z nazwami. Narzędzie to wspiera również różne typy zapytań, takie jak A, AAAA czy MX, co czyni je wszechstronnym narzędziem w diagnostyce sieciowej. Użycie NSLOOKUP jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania sieciami, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozwiązywanie problemów związanych z DNS, co jest kluczowe dla zapewnienia dostępności usług internetowych.

Pytanie 7

Dysk zewnętrzny 3,5" o pojemności 5 TB, używany do archiwizacji lub wykonywania kopii zapasowych, wyposażony jest w obudowę z czterema interfejsami komunikacyjnymi do wyboru. Który z tych interfejsów powinien być użyty do podłączenia do komputera, aby uzyskać najwyższą prędkość transferu?

A. USB 3.1 gen 2

B. FireWire80

C. WiFi 802.11n

D. eSATA 6G

USB 3.1 gen 2 to najnowszy standard interfejsu USB, który umożliwia osiągnięcie prędkości transmisji do 10 Gbit/s, co czyni go najszybszym z wymienionych opcji. W praktyce oznacza to, że podczas przesyłania dużych plików, takich jak filmy w wysokiej rozdzielczości czy obrazy systemu, użytkownicy mogą doświadczyć znacznych oszczędności czasu. Taki interfejs jest również wstecznie kompatybilny z wcześniejszymi wersjami USB, co daje elastyczność w zastosowaniach. W branży przechowywania danych, stosowanie dysków zewnętrznych z interfejsem USB 3.1 gen 2 jest obecnie standardem, szczególnie w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak edycja wideo czy archiwizacja dużych zbiorów danych. Warto również zauważyć, że wielu producentów oferuje dyski zewnętrzne właśnie z tym interfejsem ze względu na jego rosnącą popularność i wydajność.

Pytanie 8

Jaką długość ma adres IP wersji 4?

A. 16 bitów

B. 2 bajty

C. 32 bitów

D. 10 bajtów

Adres IP w wersji 4 (IPv4) to kluczowy element w komunikacji w sieciach komputerowych. Ma długość 32 bity, co oznacza, że każdy adres IPv4 składa się z czterech oktetów, a każdy z nich ma 8 bitów. Cała przestrzeń adresowa IPv4 pozwala na przydzielenie około 4,3 miliarda unikalnych adresów. Jest to niezbędne do identyfikacji urządzeń i wymiany danych. Na przykład, adres IP 192.168.1.1 to typowy adres lokalny w sieciach domowych. Standard ten ustala organizacja IETF (Internet Engineering Task Force) w dokumencie RFC 791. W kontekście rozwoju technologii sieciowych, zrozumienie struktury adresów IP oraz ich długości jest podstawą do efektywnego zarządzania siecią, a także do implementacji protokołów routingu i bezpieczeństwa. Obecnie, mimo rosnącego zapotrzebowania na adresy, IPv4 często jest dopełniane przez IPv6, który oferuje znacznie większą przestrzeń adresową, ale umiejętność pracy z IPv4 wciąż jest bardzo ważna.

Pytanie 9

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP przedstawionymi w tabeli oraz standardową maską sieci?

Komputer 1	172.16.15.5
Komputer 2	172.18.15.6
Komputer 3	172.18.16.7
Komputer 4	172.20.16.8
Komputer 5	172.20.16.9
Komputer 6	172.21.15.10

A. Sześciu

B. Dwóch

C. Jednej

D. Czterech

Adresy IP należą do klasy B oznacza to że standardowa maska sieci to 255.255.0.0. W tej klasie dwie pierwsze części adresu określają sieć a dwie ostatnie hosta. Adresy które zaczynają się od 172.16 172.18 172.20 i 172.21 należą do różnych sieci. Dlatego też te sześć adresów reprezentuje cztery różne sieci. Przy przydzielaniu adresów IP ważne jest zrozumienie jak maska podsieci wpływa na klasyfikację sieci co jest kluczowe w projektowaniu skalowalnych i wydajnych sieci. W praktyce administracja sieci musi często implementować strategie takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking) aby zoptymalizować wykorzystanie adresów IP. Wiedza o podziałach na podsieci jest niezbędna do zarządzania dużymi sieciami z wieloma segmentami co pozwala na efektywne użycie przestrzeni adresowej oraz poprawę bezpieczeństwa i wydajności sieci. Zrozumienie tej koncepcji jest nieodzowne dla profesjonalistów zajmujących się projektowaniem i zarządzaniem sieciami komputerowymi.

Pytanie 10

Drukarka została zainstalowana w systemie z rodziny Windows. Aby skonfigurować m.in. domyślną orientację druku, ilość stron na arkusz oraz kolory, w trakcie jej ustawiania należy skorzystać z opcji

A. uprawnień do drukowania

B. udostępniania urządzenia

C. preferencji drukowania

D. ochrony drukarki

Preferencje drukowania to kluczowy element konfiguracji drukarki w systemie Windows, który umożliwia użytkownikom dostosowanie zaawansowanych ustawień wydruku. Wybierając tę opcję, można ustawić domyślną orientację wydruku (pionową lub poziomą), co jest istotne w kontekście przygotowywania dokumentów do prezentacji czy archiwizacji. Ponadto, preferencje drukowania pozwalają na określenie liczby stron na arkusz, co jest przydatne w przypadku tworzenia broszur lub raportów. Użytkownicy mogą również dostosować kolory oraz jakość wydruku, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów zgodnych z wymaganiami projektu. Stosowanie preferencji drukowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania dokumentami, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz oszczędność tuszu i papieru. Odpowiednie skonfigurowanie tych ustawień przyczynia się do zwiększenia wydajności pracy oraz obniżenia kosztów eksploatacji sprzętu drukującego. Warto również zaznaczyć, że w zależności od modelu drukarki, dostępne opcje mogą się różnić, co daje możliwość personalizacji zależnie od potrzeb użytkownika.

Pytanie 11

Aby zapewnić łączność urządzenia mobilnego z komputerem za pośrednictwem interfejsu Bluetooth, konieczne jest

A. zestawić połączenie między urządzeniami kablem krosowym

B. wykonać parowanie urządzeń

C. ustawić urządzenie mobilne przez przeglądarkę

D. stworzyć sieć WAN dla tych urządzeń

Wykonanie parowania urządzeń jest kluczowym krokiem w nawiązywaniu połączenia Bluetooth pomiędzy urządzeniem mobilnym a komputerem. Proces ten polega na wymianie danych zabezpieczających, takich jak kody PIN lub hasła, które są niezbędne do autoryzacji połączenia. Parowanie zapewnia, że tylko zaufane urządzenia mogą wymieniać dane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa. Po zakończeniu parowania, urządzenia będą mogły automatycznie się łączyć bez potrzeby ponownego wprowadzania danych. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik chce przesłać pliki z telefonu na komputer. Po parowaniu, takie operacje stają się znacznie łatwiejsze, a użytkownik oszczędza czas. Ponadto, Bluetooth ma różne profile, takie jak A2DP do przesyłania dźwięku czy SPP do przesyłania danych, co pozwala na różnorodne zastosowania w zależności od potrzeb użytkownika.

Pytanie 12

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są mocno zabrudzone. Jakie środki należy zastosować, aby je oczyścić bez ryzyka uszkodzenia?

A. suche chusteczki oraz patyczki do czyszczenia

B. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący

C. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku

D. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą

Czyszczenie obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej wymaga szczególnej ostrożności i zastosowania odpowiednich materiałów. Użycie suchej chusteczki i patyczków do czyszczenia może prowadzić do zarysowania delikatnych powierzchni, co jest szczególnie problematyczne w przypadku ekranów, które są podatne na uszkodzenia. Chusteczki suche nie mają zdolności do efektywnego usuwania zabrudzeń, co może prowadzić do ich rozprzestrzenienia lub wnikania w szczeliny. Ponadto, stosowanie ściereczki nasączonej IPA i środka smarującego jest niewłaściwe, ponieważ alkohol izopropylowy, choć skuteczny w czyszczeniu niektórych powierzchni, może uszkodzić wiele materiałów stosowanych w obudowach elektronicznych oraz może wpływać na wykończenie plastiku. Środek smarujący wprowadza dodatkowy problem, gdyż może zanieczyścić powierzchnię i przyciągnąć kurz. Użycie mokrej chusteczki i sprężonego powietrza z rurką również nie jest zalecane, ponieważ może to prowadzić do wnikania wilgoci do wnętrza urządzenia, co może spowodować uszkodzenia elektroniczne. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór metod czyszczenia powinien opierać się na właściwościach materiałów, z jakich wykonane są poszczególne elementy, a także na ich specyfice użytkowania w kontekście danej branży.

Pytanie 13

Narzędziem do zarządzania usługami katalogowymi w systemach Windows Server, które umożliwia przeniesienie komputerów do jednostki organizacyjnej wskazanej przez administratora, jest polecenie

A. redircmp

B. redirusr

C. dcdiag

D. dsrm

Wybór dcdiag, dsrm lub redirusr jako narzędzi do przekierowywania komputerów do jednostek organizacyjnych w Active Directory jest błędny z kilku powodów. Narzędzie dcdiag służy do diagnostyki i analizowania stanu kontrolerów domeny, a nie do zarządzania jednostkami organizacyjnymi. Jego funkcjonalność koncentruje się na sprawdzaniu zdrowia systemu Active Directory oraz identyfikacji problemów, co czyni je użytecznym, ale nie w kontekście przekierowywania komputerów. Z kolei dsrm, które jest używane do usuwania obiektów z Active Directory, również nie ma funkcji związanych z automatycznym przypisywaniem komputerów do OU. Użycie tego polecenia do tego celu byłoby nie tylko niewłaściwe, ale także mogłoby prowadzić do utraty ważnych danych. Redirusr, z drugiej strony, służy do przekierowywania kont użytkowników do odpowiednich jednostek organizacyjnych, co pokazuje jego ograniczenie w kontekście komputerów. Typowym błędem w myśleniu, który prowadzi do wyboru tych opcji, jest mylne utożsamienie różnych funkcji narzędzi Active Directory. Kluczowe jest zrozumienie, że organizacja zasobów w Active Directory wymaga precyzyjnego i dobrze zrozumiałego zastosowania odpowiednich narzędzi i poleceń, aby zachować porządek i bezpieczeństwo w infrastrukturze IT.

Pytanie 14

Na ilustracji przedstawiono diagram funkcjonowania

A. karty graficznej

B. karty dźwiękowej

C. modemu

D. kontrolera USB

Schemat przedstawia działanie karty dźwiękowej, co jest poprawną odpowiedzią. Karta dźwiękowa jest urządzeniem służącym do przetwarzania dźwięku w komputerze. Schemat ilustruje elementy takie jak DSP (Digital Signal Processor), przetworniki A/C (analogowo-cyfrowe) i C/A (cyfrowo-analogowe) oraz wzmacniacz audio. Współczesne karty dźwiękowe umożliwiają konwersję sygnałów analogowych na cyfrowe i odwrotnie, co jest niezbędne dla odtwarzania i nagrywania dźwięku. W praktyce oznacza to, że umożliwiają one podłączenie mikrofonu oraz głośników do komputera, przetwarzanie dźwięku na poziomie sprzętowym oraz jego miksowanie. Karty dźwiękowe mogą obsługiwać różne technologie, takie jak synteza FM czy Wave Table, co pozwala na generowanie realistycznych dźwięków. Ważnym aspektem jest również zgodność z standardami audio, co zapewnia wysoką jakość dźwięku i kompatybilność z różnorodnym oprogramowaniem. Karty dźwiękowe znajdują zastosowanie zarówno w profesjonalnych studiach nagrań, jak i w domowych komputerach do gier czy multimediów.

Pytanie 15

Aby monitorować stan dysków twardych w serwerach, komputerach osobistych i laptopach, można użyć programu

A. Super Pi

B. Packet Tracer

C. PRTG Network Monitor

D. Acronis Drive Monitor

Acronis Drive Monitor to zaawansowane narzędzie dedykowane do monitorowania stanu dysków twardych, które pozwala na bieżące śledzenie ich kondycji. Program ten wykorzystuje technologię SMART (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology), co umożliwia identyfikację potencjalnych problemów z dyskami jeszcze przed ich wystąpieniem. Dzięki Acronis Drive Monitor użytkownicy mogą otrzymywać powiadomienia o krytycznych sytuacjach, takich jak spadek wydajności czy zbliżające się awarie. Przykładowo, jeśli program zidentyfikuje wzrost błędów odczytu, może zalecić wykonanie kopii zapasowej danych. W praktyce, stosowanie tego narzędzia w środowisku serwerowym czy w komputerach stacjonarnych pozwala na szybką reakcję i minimalizację ryzyka utraty danych. W kontekście dobrych praktyk w zarządzaniu infrastrukturą IT, regularne monitorowanie stanu dysków twardych jest kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem oraz zapewniania ciągłości działania systemów informatycznych. Warto również zauważyć, że Acronis Drive Monitor jest częścią szerszego ekosystemu rozwiązań Acronis, które obsługują zarządzanie danymi i ochronę przed ich utratą.

Pytanie 16

Graficzny symbol odnosi się do standardów sprzętowych

A. USB

B. FireWire

C. SCSI-12

D. LPT

USB Universal Serial Bus to standard interfejsu komunikacyjnego który od lat 90 stał się dominującym sposobem łączenia większości urządzeń peryferyjnych z komputerami USB jest elastycznym i tanim rozwiązaniem umożliwiającym ładowanie i przesył danych między urządzeniami jednak jego wczesne wersje były wolniejsze od FireWire co czyniło go mniej odpowiednim do zastosowań związanego z obróbką wideo FireWire natomiast był preferowany w środowiskach wymagających niskich opóźnień i wysokiej przepustowości takich jak edycja wideo w czasie rzeczywistym LPT czyli port równoległy to starsza technologia używana głównie do podłączania drukarek oraz innych urządzeń peryferyjnych w latach 80 i 90 XX wieku ze znacznie wolniejszym transferem danych w porównaniu do FireWire czy USB co czyni go nieodpowiednim dla współczesnych zastosowań wymagających dużej przepustowości Z kolei SCSI-12 to teoretycznie odniesienie do technologii SCSI Small Computer System Interface która była używana w serwerach i komputerach o wysokiej wydajności do podłączania dysków twardych i innych urządzeń jednak oznaczenie SCSI-12 jest nieprecyzyjne ponieważ standardy SCSI są oznaczane w inny sposób np SCSI-1 SCSI-2 i nie bezpośrednio konkurują z FireWire w kontekście zastosowań konsumenckich i multimedialnych Analiza tych technologii pokazuje że FireWire był najbardziej odpowiednim rozwiązaniem dla wymagających profesjonalnych zastosowań co czyni go poprawną odpowiedzią na pytanie

Pytanie 17

Komputer dysponuje adresem IP 192.168.0.1, a jego maska podsieci wynosi 255.255.255.0. Który adres stanowi adres rozgłoszeniowy dla podsieci, do której ten komputer przynależy?

A. 192.168.0.63

B. 192.168.0.31

C. 192.168.0.255

D. 192.168.0.127

Adres 192.168.0.255 to adres rozgłoszeniowy dla sieci, do której należy komputer z adresem 192.168.0.1 i maską 255.255.255.0. Tak naprawdę, przy tej masce, pierwsze trzy oktety (192.168.0) wskazują na sieć, a ostatni (czyli ten czwarty) służy do adresowania urządzeń w tej sieci. Warto pamiętać, że adres rozgłoszeniowy to ten ostatni adres w danej podsieci, co w tym przypadku to właśnie 192.168.0.255. Ta funkcjonalność jest mega ważna, bo pozwala na wysłanie pakietów do wszystkich urządzeń w sieci naraz. W praktyce, rozgłoszenia są wykorzystywane w takich protokołach jak ARP czy DHCP, co pozwala na automatyczne przydzielanie adresów IP. Moim zdaniem, zrozumienie tego, jak działają adresy rozgłoszeniowe, ma znaczenie dla każdego, kto chce ogarnąć sprawy związane z sieciami komputerowymi. Właściwe użycie tych adresów naprawdę wpływa na to, jak dobrze działa sieć.

Pytanie 18

Jakie oznaczenie wskazuje adres witryny internetowej oraz przypisany do niej port?

A. 100.168.0.1:AH1

B. 100.168.0.1:8080

C. 100.168.0.1-8080

D. 100.168.0.1-AH1

Odpowiedź 100.168.0.1:8080 jest poprawna, ponieważ zgodnie z konwencją adresacji IP, oznaczenie portu realizowane jest poprzez użycie dwukropka. W tym przypadku, 100.168.0.1 to adres IPv4, który identyfikuje konkretne urządzenie w sieci, a 8080 to numer portu, który wskazuje na określony proces lub usługę działającą na tym urządzeniu. Porty są kluczowymi elementami komunikacji sieciowej, pozwalając na równoległe uruchamianie wielu usług na tym samym adresie IP. Na przykład, port 80 zazwyczaj odpowiada za HTTP, podczas gdy port 443 obsługuje HTTPS, a port 8080 bywa używany do aplikacji webowych lub serwerów proxy. Zrozumienie oznaczenia portów jest niezbędne do efektywnego zarządzania sieciami i jest podstawą wielu protokołów komunikacyjnych, takich jak TCP i UDP, zgodnie z standardem IETF (Internet Engineering Task Force).

Pytanie 19

Granice dla obszaru kolizyjnego nie są określane przez porty urządzeń takich jak

A. przełącznik (ang. swith)

B. most (ang. bridge)

C. koncentrator (ang. hub)

D. router

Przełączniki, mosty i routery działają na wyższych warstwach modelu OSI, co pozwala im na inteligentne zarządzanie ruchem sieciowym oraz wyznaczanie granic dla domeny kolizyjnej. Przełącznik, na przykład, operuje na warstwie drugiej i potrafi analizować adresy MAC, co pozwala mu na przekazywanie danych tylko do odpowiednich odbiorców, eliminując kolizje. Mosty z kolei łączą różne segmenty sieci, co również przyczynia się do ograniczenia domen kolizyjnych przez segregację ruchu. Routery, działające na warstwie trzeciej, mają zdolność kierowania pakietów na podstawie adresów IP i mogą łączyć różne sieci, co również wpływa na wydajność i bezpieczeństwo. Użytkownicy często mylą te urządzenia, zakładając, że każde z nich funkcjonuje w ten sam sposób jak koncentrator. W rzeczywistości, używanie koncentratorów w nowoczesnych sieciach może prowadzić do znacznych problemów z wydajnością oraz bezpieczeństwem, ponieważ nie oferują one mechanizmów minimalizujących kolizje. Błędem jest zatem przypisywanie koncentratorom podobnych funkcji do bardziej zaawansowanych urządzeń, takich jak przełączniki czy routery, co może prowadzić do nieefektywnej konfiguracji sieci. Współczesne praktyki zalecają użycie przełączników, aby zoptymalizować ruch sieciowy i zapewnić lepsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 20

Które medium transmisyjne umożliwia izolację galwaniczną pomiędzy systemami przesyłu danych?

A. Światłowód

B. Skrętka nieekranowana

C. Przewód koncentryczny

D. Skrętka ekranowana

Światłowód jako medium transmisyjne zapewnia separację galwaniczną dzięki zastosowaniu zasadniczo różnych technologii przesyłania sygnału. W przeciwieństwie do przewodów miedzianych, które mogą prowadzić prąd elektryczny i są podatne na zakłócenia elektromagnetyczne, światłowody przesyłają informacje w postaci światła. To oznacza, że nie ma fizycznego połączenia elektrycznego pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem, co eliminuje ryzyko wystąpienia problemów związanych z różnicami potencjałów elektrycznych. Przykładem zastosowania światłowodów są sieci telekomunikacyjne, gdzie używane są do łączenia różnych lokalizacji, szczególnie w sytuacjach, gdzie wymagane są długie dystanse i duże prędkości transmisji danych. Standardy takie jak ITU-T G.652 definiują parametry techniczne dla światłowodów, co zapewnia ich niezawodność i kompatybilność w różnych aplikacjach. Dzięki temu, światłowody znajdują zastosowanie nie tylko w telekomunikacji, ale również w systemach monitoringu oraz w technologii łączności w centrach danych.

Pytanie 21

Jakie ustawienia dotyczące protokołu TCP/IP zostały zastosowane dla karty sieciowej, na podstawie rezultatu uruchomienia polecenia IPCONFIG /ALL w systemie Windows?

A. Karta sieciowa ma przypisany statyczny adres IP

B. Karta sieciowa otrzymała adres IP w sposób automatyczny

C. Karta sieciowa nie ma zdefiniowanego adresu bramy

D. Karta sieciowa nie posiada skonfigurowanego adresu serwera DNS

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że karta sieciowa uzyskała adres IP automatycznie. W systemie Windows polecenie IPCONFIG /ALL pozwala na wyświetlenie szczegółowych informacji o konfiguracji sieciowej. W przedstawionym wyniku można zauważyć, że opcja DHCP jest włączona, co oznacza, że karta sieciowa pobiera swój adres IP z serwera DHCP automatycznie. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest standardowym protokołem używanym do automatycznego przydzielania adresów IP oraz innych parametrów sieciowych, takich jak maska podsieci i brama domyślna, do urządzeń w sieci. Dzięki DHCP zarządzanie dużymi sieciami staje się bardziej efektywne, a błędy wynikające z ręcznego przypisywania adresów IP są zminimalizowane. Używanie DHCP jest szczególnie korzystne w środowiskach, gdzie urządzenia często się zmieniają, jak w biurach czy instytucjach edukacyjnych. Dzięki temu sieć jest bardziej elastyczna i mniej podatna na problemy związane z konfliktami adresów IP. Włączenie DHCP jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania siecią w większości współczesnych infrastruktur IT.

Pytanie 22

Jakiej klasy adresów IPv4 dotyczą adresy, które mają dwa najbardziej znaczące bity ustawione na 10?

A. Klasy A

B. Klasy D

C. Klasy B

D. Klasy C

Wybór niewłaściwej klasy adresów IPv4 może wynikać z niepełnego zrozumienia struktury adresacji w tym protokole. Klasa A, na przykład, zaczyna się od bitów 0 i obejmuje adresy od 0.0.0.0 do 127.255.255.255, co oznacza, że jest przeznaczona głównie dla bardzo dużych organizacji. Adresy klasa C rozpoczynają się od 110, co odpowiada zakresowi od 192.0.0.0 do 223.255.255.255 i są najczęściej używane w mniejszych sieciach. Klasa D, z kolei, nie jest używana do adresowania hostów, lecz do multicastingu, zaczynając się od bitów 1110. Te pomyłki mogą wynikać z zamieszania dotyczącego tego, jak klasy adresów są definiowane oraz jakie zastosowania mają poszczególne klasy. Typowym błędem jest mylenie klas adresów z ich przeznaczeniem; na przykład, klasa C jest powszechnie mylona z klasą B, mimo że każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie w zależności od liczby hostów, które muszą być zaadresowane. Warto zatem dokładnie zapoznać się z zasadami przydzielania adresów IP oraz ich klasyfikacją, aby uniknąć nieporozumień i problemów związanych z zarządzaniem siecią. Rozumienie tych różnic jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z technologiami sieciowymi oraz projektuje architekturę sieci.

Pytanie 23

Aby naprawić zasilacz laptopa poprzez wymianę kondensatorów, jakie narzędzie powinno się wykorzystać?

A. tester okablowania sieciowego

B. tester płyt głównych

C. chwytak próżniowy

D. lutownicę z cyną i kalafonią

Aby wymienić kondensatory w zasilaczu laptopa, niezbędne jest posiadanie odpowiednich narzędzi, a lutownica z cyną i kalafonią stanowi kluczowy element tego procesu. Lutownica umożliwia precyzyjne łączenie elementów elektronicznych poprzez podgrzewanie ich końców i wprowadzenie stopionego cyny, co zapewnia stabilne połączenie. Kalafonia pełni rolę fluxu, który ułatwia lutowanie, poprawiając przyczepność cyny do elementów oraz zapobiegając utlenianiu styków. W praktyce, wymiana kondensatorów wymaga również zachowania ostrożności, aby nie uszkodzić innych komponentów na płytce PCB. Standardem w branży jest stosowanie lutownic o regulowanej temperaturze, co pozwala na dostosowanie ciepła do różnych elementów; zbyt wysoka temperatura może zaszkodzić zarówno kondensatorom, jak i ścieżkom na płytce. Warto również znać klasyfikację kondensatorów (np. elektrolityczne, ceramiczne) oraz ich parametry, takie jak pojemność i napięcie robocze, co jest niezbędne do prawidłowej wymiany. W związku z tym, świadome podejście do użycia lutownicy w tym kontekście jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania urządzenia po naprawie.

Pytanie 24

Które z kont nie jest wbudowanym kontem w systemie Windows XP?

A. administrator

B. admin

C. pomocnik

D. gość

Odpowiedzi 'gość', 'pomocnik' oraz 'administrator' mogą wydawać się logiczne, ale wszystkie te konta są rzeczywiście wbudowane w system Windows XP. Konto 'Administrator' jest głównym kontem o pełnych uprawnieniach, które pozwala na zarządzanie systemem operacyjnym, instalację oprogramowania oraz konfigurację ustawień. Konto 'Gość' z kolei ma minimalne uprawnienia, umożliwiające jedynie podstawowy dostęp do systemu, co czyni je dobrym wyborem dla tymczasowych użytkowników. Konto 'Pomocnik' jest używane w kontekście wsparcia technicznego, pozwalając na zdalny dostęp do systemu przez innych użytkowników, którzy mogą pomóc w rozwiązywaniu problemów. Typowym błędem myślowym jest mylenie terminów i założeń dotyczących konta 'admin' z administracyjnymi rolami, jakie oferują różne systemy operacyjne. Ważne jest, aby zrozumieć, że Windows XP ma swoją specyfikę i różne konta użytkowników pełnią różne funkcje, co wpływa na bezpieczeństwo oraz zarządzanie systemem. W praktyce, niepoprawna identyfikacja kont użytkowników może prowadzić do niewłaściwej konfiguracji zabezpieczeń i podatności na ataki, dlatego tak istotne jest, aby mieć jasne pojęcie o tym, co każde konto reprezentuje i jakie ma uprawnienia.

Pytanie 25

Jakie jest główne zadanie systemu DNS w sieci komputerowej?

A. Szyfrowanie danych w sieci komputerowej

B. Tworzenie kopii zapasowych danych w sieci

C. Zarządzanie dostępem do plików w sieci

D. Tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP

System DNS, czyli Domain Name System, jest fundamentalnym elementem funkcjonowania Internetu i sieci komputerowych. Jego głównym zadaniem jest tłumaczenie czytelnych dla ludzi nazw domenowych, takich jak www.example.com, na adresy IP, które są wykorzystywane przez urządzenia w sieci do komunikacji. Bez DNS, użytkownicy musieliby zapamiętywać skomplikowane adresy IP, co znacznie utrudniłoby korzystanie z Internetu. DNS działa na zasadzie rozproszonej bazy danych, która jest hierarchicznie zorganizowana, co pozwala na szybkie i efektywne odnajdywanie informacji. W praktyce, kiedy wpisujesz adres strony w przeglądarce, serwer DNS przetwarza to żądanie, znajdując odpowiedni adres IP, co umożliwia nawiązanie połączenia. DNS jest kluczowy dla funkcjonowania usług internetowych, takich jak WWW, e-mail czy FTP, ponieważ wszystkie opierają się na adresacji IP. Standardy związane z DNS, takie jak protokoły UDP i TCP na portach 53, są dobrze zdefiniowane i przyjęte na całym świecie, co zapewnia interoperacyjność i stabilność tego systemu.

Pytanie 26

Który z podanych adresów IP należy do klasy A?

A. 119.0.0.1

B. 192.0.2.1

C. 169.255.2.1

D. 134.16.0.1

Adres IP 119.0.0.1 należy do klasy A, ponieważ pierwsza liczba w adresie (119) mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasy adresów IP są klasyfikowane w oparciu o pierwsze bity ich wartości. Klasa A, która jest przeznaczona dla dużych sieci, posiada adresy, w których pierwszy bit jest ustawiony na 0, co oznacza, że możliwe wartości zaczynają się od 1. Adresy klasy A mogą obsługiwać ogromne ilości hostów, co czyni je idealnymi dla dużych organizacji lub dostawców usług internetowych. Przykładowe zastosowania adresów klasy A obejmują sieci korporacyjne, w których liczba urządzeń jest znacznie większa niż w typowych sieciach, a także w globalnych systemach zarządzania danymi. W praktyce, przydzielanie adresów IP klasy A powinno być zgodne z zasadami BGP i RFC 791, które regulują sposób rozdzielania i zarządzania przestrzenią adresową w Internecie. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dokładnej dokumentacji przydzielonych adresów, co umożliwia ich efektywne wykorzystanie oraz uniknięcie kolizji.

Pytanie 27

Jakie urządzenie powinno się zastosować do pomiaru topologii okablowania strukturalnego w sieci lokalnej?

A. Monitor sieciowy

B. Analizator sieci LAN

C. Analizator protokołów

D. Reflektometr OTDR

Wybór niewłaściwego przyrządu do pomiarów w kontekście mapy połączeń okablowania strukturalnego sieci lokalnej może prowadzić do błędnych wniosków oraz nieefektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową. Monitor sieciowy, choć użyteczny w kontekście ogólnej analizy ruchu, nie oferuje precyzyjnych danych na temat struktury połączeń, co jest kluczowe w przypadku okablowania strukturalnego. Reflektometr OTDR, z drugiej strony, jest narzędziem przeznaczonym głównie do oceny długości i jakości światłowodów, co czyni go nieskutecznym w diagnostyce tradycyjnych sieci miedzianych. Użycie analizatora protokołów z kolei skupia się na monitorowaniu i analizie danych przesyłanych w sieci, ale nie dostarcza informacji o fizycznym układzie połączeń. Te pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy między monitoringiem a diagnostyką infrastruktury sieciowej. Właściwe podejście do pomiarów wymaga zrozumienia, że różne narzędzia mają odmienne przeznaczenie i zastosowanie, które są determinowane przez typ połączeń i specyfikę infrastruktury. Dlatego, by skutecznie zarządzać i optymalizować sieć lokalną, niezbędne jest zastosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak analizator sieci LAN, które są w stanie dostarczyć całościowych danych umożliwiających właściwą diagnozę oraz zarządzanie okablowaniem strukturalnym.

Pytanie 28

Na diagramie mikroprocesora blok wskazany strzałką pełni rolę

A. wykonywania operacji arytmetycznych i logicznych na liczbach

B. przechowywania aktualnie przetwarzanej instrukcji

C. przetwarzania wskaźnika do następnej instrukcji programu

D. zapisywania kolejnych adresów pamięci zawierających rozkazy

W mikroprocesorze blok ALU (Arithmetic Logic Unit) jest odpowiedzialny za wykonywanie operacji arytmetycznych i logicznych na liczbach. Jest to kluczowy element jednostki wykonawczej procesora, który umożliwia realizację podstawowych działań matematycznych, takich jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie. Oprócz operacji arytmetycznych ALU wykonuje także operacje logiczne, takie jak AND, OR, NOT oraz XOR, które są fundamentalne w procesach decyzyjnych i manipulacji danymi w systemie binarnym. Współczesne procesory mogą zawierać zaawansowane jednostki ALU, które pozwalają na równoległe przetwarzanie danych, co zwiększa ich wydajność i efektywność w realizacji złożonych algorytmów. Zastosowanie ALU obejmuje szeroko pojętą informatykę i przemysł technologiczny, od prostych kalkulacji w aplikacjach biurowych po skomplikowane obliczenia w symulacjach naukowych i grach komputerowych. W projektowaniu mikroprocesorów ALU jest projektowane z uwzględnieniem standardów takich jak IEEE dla operacji zmiennoprzecinkowych co gwarantuje dokładność i spójność obliczeń w różnych systemach komputerowych.

Pytanie 29

W dokumentacji płyty głównej podano informację "wsparcie dla S/PDIF Out". Co to oznacza w kontekście tej płyty głównej?

A. cyfrowe złącze sygnału video

B. analogowe złącze sygnału wejścia video

C. cyfrowe złącze sygnału audio

D. analogowe złącze sygnału wyjścia video

Odpowiedź 'cyfrowe złącze sygnału audio' jest poprawna, ponieważ S/PDIF (Sony/Philips Digital Interface) to standard przesyłania cyfrowego sygnału audio. Złącze to jest powszechnie wykorzystywane do przesyłania dźwięku w wysokiej jakości, zarówno w formacie stereo, jak i wielokanałowym. W praktyce oznacza to, że płyta główna z obsługą S/PDIF Out umożliwia przesyłanie dźwięku do zewnętrznych urządzeń audio, takich jak wzmacniacze, dekodery lub systemy kina domowego, za pomocą jednego kabla. Standard ten wspiera zarówno formaty PCM, jak i skompresowane, co czyni go bardzo wszechstronnym. Warto zaznaczyć, że złącze S/PDIF może występować w formie optycznej (Toslink) lub coaxialnej, co umożliwia różnorodne zastosowania w zależności od dostępnych portów w urządzeniach audio. Wysoka jakość przesyłanego dźwięku oraz niewrażliwość na zakłócenia elektromagnetyczne sprawiają, że S/PDIF jest preferowanym rozwiązaniem w profesjonalnych i domowych systemach audio.

Pytanie 30

W trakcie użytkowania przewodowej myszy optycznej wskaźnik nie reaguje na ruch urządzenia po podkładce, a kursor zmienia swoje położenie dopiero po właściwym ustawieniu myszy. Te symptomy sugerują uszkodzenie

A. kabla

B. ślizgaczy

C. baterii

D. przycisków

Uszkodzenie kabla myszy optycznej może prowadzić do problemów z przewodnictwem sygnału, co skutkuje brakiem reakcji kursora na ruch myszy. Kabel jest kluczowym elementem, który umożliwia przesyłanie danych między myszą a komputerem. Kiedy kabel jest uszkodzony, może to powodować przerwy w połączeniu, co objawia się tym, że kursor przestaje reagować na ruchy, a jego położenie zmienia się dopiero po odpowiednim ułożeniu myszy. Przykładowo, jeśli użytkownik zauważy, że mysz działa tylko w określonej pozycji, jest to wyraźny sygnał, że kabel mógł zostać uszkodzony, być może w wyniku przetarcia lub złamania. Standardy jakości w branży komputerowej zalecają regularne sprawdzanie stanu kabli, aby uniknąć takich problemów. Ponadto, użytkownicy powinni dbać o odpowiednie zarządzanie przewodami, unikając ich narażenia na uszkodzenia mechaniczne oraz zapewniając ich odpowiednie prowadzenie w otoczeniu komputerowym, co może znacząco przedłużyć żywotność sprzętu.

Pytanie 31

W jaki sposób skonfigurować zaporę Windows, aby spełniała zasady bezpieczeństwa i umożliwiała użycie polecenia ping do weryfikacji komunikacji z innymi urządzeniami w sieci?

A. Ustawić reguły dla protokołu TCP

B. Ustawić reguły dla protokołu IGMP

C. Ustawić reguły dla protokołu IP

D. Ustawić reguły dla protokołu ICMP

Stwierdzenie, że należy skonfigurować reguły dotyczące protokołu IP, TCP lub IGMP, aby umożliwić pingowanie, nie odnosi się do rzeczywistych mechanizmów działania polecenia ping. Protokół IP jest podstawą komunikacji w sieciach, ale nie obsługuje on bezpośrednio pingów, które wymagają specyficznego wsparcia ze strony ICMP. Również protokół TCP, choć kluczowy dla wielu typowych zastosowań sieciowych, nie jest wykorzystywany w kontekście polecenia ping, które bazuje na połączeniach bezpośrednich, a nie na połączeniach opartych na TCP. Z kolei IGMP (Internet Group Management Protocol) jest używany do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych i nie ma żadnego związku z podstawowymi funkcjonalnościami polecenia ping. Takie błędne podejście do problemu może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy między różnymi protokołami i ich zastosowaniem w sieci. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że do testowania i diagnostyki połączeń w sieci lokalnej niezbędne jest skonfigurowanie reguł dla ICMP, aby umożliwić odpowiednie odpowiedzi na zapytania ping. Ostatecznie, wiedza na temat protokołów i ich funkcji jest kluczowa w zarządzaniu siecią oraz w zapewnieniu jej bezpieczeństwa.

Pytanie 32

Aby ustalić fizyczny adres karty sieciowej, w terminalu systemu Microsoft Windows należy wpisać komendę

A. show mac

B. ifconfig -a

C. get mac

D. ipconfig /all

Polecenie 'ipconfig /all' jest kluczowe w systemie Windows do uzyskiwania szczegółowych informacji dotyczących konfiguracji sieci, w tym adresów IP, masek podsieci, bram domyślnych oraz adresów fizycznych (MAC) kart sieciowych. Adres MAC jest unikalnym identyfikatorem przypisanym do interfejsu sieciowego, który służy do komunikacji w lokalnej sieci. Użycie 'ipconfig /all' pozwala na szybkie i efektywne sprawdzenie wszystkich tych informacji w jednym miejscu, co jest niezwykle przydatne w diagnozowaniu problemów sieciowych. W praktyce, jeśli na przykład komputer nie łączy się z siecią, administrator może użyć tego polecenia, aby upewnić się, że karta sieciowa ma przypisany adres MAC oraz inne niezbędne informacje. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu siecią, które zalecają dokładne monitorowanie ustawień interfejsów sieciowych w celu zapewnienia ich prawidłowego działania oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 33

Na dysku obok systemu Windows zainstalowano system Linux Ubuntu. W celu ustawienia kolejności uruchamiania systemów operacyjnych, konieczna jest modyfikacja zawartości

A. boot.ini

B. /etc/inittab

C. /etc/grub.d

D. bcdedit

Odpowiedzi związane z /etc/inittab, boot.ini i bcdedit są nietrafione. To są rzeczy, które dotyczą zupełnie innych systemów i nie pasują do Linuxa. Plik /etc/inittab był kiedyś używany w starszych wersjach Linuxa, ale teraz nie służy do zarządzania bootowaniem systemów, gdy mamy GRUB. Boot.ini to plik Windowsowy, który nie ma nic wspólnego z Linuxem. A bcdedit to narzędzie do konfiguracji Windows, więc też do Linuxa się nie nadaje. To dość powszechny błąd, że ludzie mieszają te różne systemy i ich metody bootowania. Każdy system ma swoje własne zasady, więc ważne jest, aby nie mieszać tych rzeczy, bo to może prowadzić do problemów z uruchomieniem. Także zawsze lepiej trzymać się odpowiednich narzędzi i plików konfiguracyjnych dla danego systemu.

Pytanie 34

Najskuteczniejszym zabezpieczeniem sieci bezprzewodowej jest

A. protokół WEP

B. protokół WPA2

C. protokół SSH

D. protokół WPA

Protokół WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) jest uważany za najbezpieczniejszy standard zabezpieczeń sieci bezprzewodowych dostępny do tej pory. WPA2 wprowadza silniejsze mechanizmy szyfrowania, w tym AES (Advanced Encryption Standard), który jest znacznie bardziej odporny na ataki niż starsze metody szyfrowania, takie jak TKIP (Temporal Key Integrity Protocol). Implementacja WPA2 w sieciach Wi-Fi pozwala na skuteczną ochronę przed nieautoryzowanym dostępem oraz zapewnia integralność przesyłanych danych. Przykładem zastosowania WPA2 jest konfiguracja domowej sieci Wi-Fi, w której użytkownik zabezpiecza swoje połączenie, aby chronić prywatne informacje przed hakerami. Warto również zaznaczyć, że WPA2 wspiera protokół 802.1X, co pozwala na wdrożenie systemu autoryzacji, co dodatkowo zwiększa poziom bezpieczeństwa. Aktualizacje i korzystanie z silnych haseł w połączeniu z WPA2 są kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 35

Który standard IEEE 802.3 powinien być użyty w sytuacji z zakłóceniami elektromagnetycznymi, jeżeli odległość między punktem dystrybucyjnym a punktem abonenckim wynosi 200 m?

A. 1000BaseTX

B. 100BaseT

C. 10Base2

D. 100BaseFX

Wybór nieodpowiednich standardów Ethernet może prowadzić do problemów z jakością połączenia, zwłaszcza w środowiskach z zakłóceniami elektromagnetycznymi. Standard 1000BaseTX, który wykorzystuje miedź, ma zasięg do 100 m i jest bardziej podatny na zakłócenia, co czyni go nieodpowiednim w przypadku 200 m. Ponadto, 100BaseT również operuje na miedzi i ma podobne ograniczenia, co sprawia, że nie zapewni stabilnego połączenia w trudnych warunkach. Z kolei 10Base2, będący standardem z lat 90., oparty na współdzielonej sieci miedzianej, charakteryzuje się niską przepustowością (10 Mbps) i też nie jest odporny na zakłócenia, co czyni go przestarzałym i nieefektywnym w nowoczesnych aplikacjach. Wybierając niewłaściwy standard, można napotkać problemy z prędkością transferu danych oraz stabilnością połączenia, a także zwiększone ryzyko utraty pakietów. W praktyce, aby zapewnić niezawodne połączenie w warunkach narażonych na zakłócenia, należy skupić się na technologiach, które wykorzystują włókna optyczne, co przewiduje najlepsze praktyki w projektowaniu nowoczesnych sieci.

Pytanie 36

Medium transmisyjne oznaczone symbolem S/FTP to skrętka

A. wyłącznie z folią ekranową na czterech parach przewodów

B. z folią ekranową na każdej parze przewodów oraz z siatką na czterech parach

C. z ekranem na każdej parze oraz z folią ekranową na czterech parach przewodów

D. nieekranowaną

Wybór odpowiedzi, który wskazuje na ekranowanie z folii dla każdej pary przewodów oraz ekran z siatki dla czterech par w S/FTP jest jak najbardziej słuszny. S/FTP, czyli Shielded Foiled Twisted Pair, oznacza, że każda para przewodów jest osobno ekranowana folią, co daje dodatkową ochronę przed elektrycznymi zakłóceniami. Do tego jeszcze mamy zewnętrzny ekran z siatki, który obejmuje wszystkie cztery pary, co zwiększa odporność na wszelkie zakłócenia z zewnątrz. To jest szczególnie ważne w miejscach, gdzie jest dużo urządzeń elektronicznych, na przykład w biurach czy fabrykach. Takie środowiska wymagają dobrego ekranowania, bo tam łatwo o zakłócenia. Używa się S/FTP w sieciach, które potrzebują dużej wydajności, jak te gigabitowe Ethernet, co pozwala na stabilne przesyłanie danych nawet na większe odległości. No i nie zapominajmy, że zastosowanie odpowiednich norm, jak ISO/IEC 11801, naprawdę podkreśla, jak ważne jest ekranowanie dla jakości transmisji.

Pytanie 37

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. biblioteki

B. inicjalizacyjnego

C. uruchamialnego

D. dziennika zdarzeń

Pliki z rozszerzeniem .dll (Dynamic Link Library) są kluczowymi komponentami systemu operacyjnego Windows, które umożliwiają współdzielenie kodu i zasobów pomiędzy różnymi programami. Dzięki tym bibliotekom, programy mogą korzystać z funkcji i procedur zapisanych w .dll, co pozwala na oszczędność pamięci i zwiększenie wydajności. Na przykład, wiele aplikacji może korzystać z tej samej biblioteki .dll do obsługi grafiki, co eliminuje potrzebę dublowania kodu w każdej z aplikacji. W praktyce, twórcy oprogramowania często tworzą aplikacje zależne od zestawów .dll, co również ułatwia aktualizacje – zmieniając jedynie plik .dll, można wprowadzić zmiany w działaniu wielu aplikacji jednocześnie. Dobre praktyki programistyczne zachęcają do modularności oraz wykorzystywania bibliotek, co przyczynia się do lepszej organizacji kodu oraz umożliwia łatwiejsze utrzymanie oprogramowania. Warto zaznaczyć, że pliki .dll są również używane w wielu innych systemach operacyjnych, co stanowi standard w branży programistycznej.

Pytanie 38

Rodzaj przesyłania danych do jednego lub wielu komputerów jednocześnie, w którym odbiorcy są postrzegani przez nadawcę jako jedyny zbiorczy odbiorca, to

A. broadcast

B. unicast

C. anycast

D. multicast

Odpowiedź 'multicast' jest poprawna, ponieważ odnosi się do typu transmisji danych, w której nadawca wysyła informacje do grupy odbiorców, a nie do pojedynczego adresata. W praktyce multicast jest stosowany w aplikacjach strumieniowych, takich jak transmisje wideo na żywo, gdzie dane są przesyłane do wielu użytkowników jednocześnie, ale są traktowane jako jedna grupa. Standard IP multicast pozwala na efektywne zarządzanie przepustowością sieci, ponieważ przesyłanie jednego strumienia danych do grupy odbiorców zmniejsza obciążenie sieci w porównaniu do wysyłania osobnych strumieni do każdego użytkownika (unicast). Przykładem zastosowania multicastu jest transmisja konferencji internetowych, gdzie uczestnicy mogą odbierać ten sam strumień audio-wideo. W kontekście dobrych praktyk sieciowych, multicast jest wykorzystywany w protokołach, takich jak IGMP (Internet Group Management Protocol), co pozwala na dynamiczne zarządzanie grupami odbiorców oraz optymalizację ruchu sieciowego.

Pytanie 39

Tryb działania portu równoległego, oparty na magistrali ISA, który umożliwia transfer danych do 2,4 MB/s, przeznaczony dla skanerów oraz urządzeń wielofunkcyjnych, to

A. Nibble Mode

B. ECP

C. SPP

D. Bi-directional

Wybór trybu SPP (Standard Parallel Port) jest częstym błędem w rozumieniu różnorodności portów równoległych. SPP ogranicza transfer do 150 KB/s, co zdecydowanie nie spełnia wymagań nowoczesnych urządzeń, takich jak skanery czy wielofunkcyjne drukarki, które potrzebują szybszego transferu danych. Nibble Mode, z kolei, to metoda, która pozwala przesyłać dane w blokach po 4 bity, co również jest mało efektywne w kontekście nowoczesnych aplikacji. Zastosowanie tej metody może prowadzić do znacznych opóźnień oraz obniżonej wydajności, co jest nieakceptowalne w środowiskach wymagających wysokiej przepustowości. Bi-directional oznacza komunikację w obu kierunkach, co teoretycznie zwiększa możliwości interakcji z urządzeniami, jednak nie jest on dedykowany do osiągnięcia tak wysokich prędkości transferu danych jak ECP. Zrozumienie różnic między tymi trybami jest kluczowe dla efektywnej konfiguracji sprzętu. Użytkownicy często myślą, że różnice są marginalne, podczas gdy w praktyce mogą one znacznie wpłynąć na wydajność systemu oraz czas realizacji zadań. Tego rodzaju błędy w ocenie mogą prowadzić do wyboru niewłaściwego sprzętu, co w dłuższej perspektywie skutkuje dużymi stratami czasowymi i finansowymi.

Pytanie 40

Aby zwiększyć bezpieczeństwo prywatnych danych podczas przeglądania stron WWW, zaleca się dezaktywację w ustawieniach przeglądarki

A. monitów o uruchamianiu skryptów

B. powiadamiania o nieaktualnych certyfikatach

C. blokowania okienek typu popup

D. funkcji zapamiętywania haseł

Wyłączenie monitów dotyczących uruchamiania skryptów w przeglądarkach internetowych może wydawać się korzystne z perspektywy uproszczenia przeglądania stron. Niemniej jednak, takie podejście może prowadzić do istotnych zagrożeń dla bezpieczeństwa. Skrypty, zarówno te stworzone z zamiarem poprawy funkcjonalności strony, jak i złośliwe, mogą znacząco wpływać na doświadczenie użytkownika. Wyłączając monity, użytkownik może przypadkowo uruchomić szkodliwy kod, co może prowadzić do kradzieży danych lub infekcji złośliwym oprogramowaniem. Ponadto, powiadomienia o wygasłych certyfikatach są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa podczas przeglądania stron zabezpieczonych certyfikatami SSL. Ignorowanie tych powiadomień może prowadzić do nieświadomego przeglądania niebezpiecznych lub podrabianych stron, co zwiększa ryzyko utraty danych. Blokada wyskakujących okienek również jest istotna, ponieważ wiele złośliwych stron wykorzystuje takie okna do wyłudzania informacji lub zainfekowania urządzenia. Często użytkownicy nie zdają sobie sprawy, że takie okna mogą być nośnikiem niebezpiecznych treści. Warto zatem zrozumieć, że każde z tych ustawień ma swoje znaczenie i powinno być używane zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko i chronić swoje dane osobowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej