Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik organizacji turystyki
  • Kwalifikacja: HGT.07 - Przygotowanie imprez i usług turystycznych
  • Data rozpoczęcia: 11 września 2025 19:02
  • Data zakończenia: 11 września 2025 19:14

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ile wynosi całkowity koszt jednostkowy imprezy turystycznej dla 40-osobowej grupy przy zaokrągleniu do pełnych dziesiątek złotych w dół?

koszty – razem49 200 zł
marża – 10% kosztów
podatek VAT – 23% od marży
całkowity koszt imprezy
całkowity koszt jednostkowy imprezy po zaokrągleniu
A. 1 528,00 zł
B. 1 381,00 zł
C. 1 529,00 zł
D. 1 244,00 zł
Wybór innej odpowiedzi, takiej jak 1 244,00 zł czy 1 529,00 zł, może wynikać z niewłaściwego zrozumienia procesu obliczeniowego całkowitego kosztu jednostkowego imprezy. Często pojawiającym się błędem jest nieuwzględnienie wszystkich kosztów, które mogą wpływać na ostateczny wynik. Na przykład, niektórzy mogą pomijać koszty związane z marżą lub nieprawidłowo obliczać podatek VAT, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia kosztu jednostkowego. Innym typowym błędem jest zrozumienie zaokrąglenia, gdzie uczestnicy mogą błędnie stosować zasady zaokrąglania w górę, zamiast w dół, co jest wymagane w treści pytania. Takie mylne interpretacje mogą prowadzić do niepoprawnych wniosków i subiektywnych oszacowań kosztów. Właściwe podejście do obliczeń wymaga systematycznego uwzględnienia wszystkich elementów składających się na koszt oraz znajomości zasad dotyczących podatków i marż. Praktyki te są kluczowe w profesjonalnym zarządzaniu imprezami turystycznymi i należy się ich trzymać, aby uniknąć strat finansowych.

Pytanie 2

Jakie kroki powinien podjąć przewodnik turystyczny, gdy podczas pieszej wędrówki na Śnieżnik jeden z uczestników doznał urazu nogi, co uniemożliwia dalsze poruszanie się?

A. Powiadomić rodzinę lub znajomych poszkodowanego, kontynuować wycieczkę.
B. Udzielić pierwszej pomocy poszkodowanemu, zorganizować zejście do schroniska z poszkodowanym i resztą grupy, zapewnić opiekę medyczną.
C. Udzielić pierwszej pomocy poszkodowanemu, zgłosić incydent odpowiednim służbom i przekazać poszkodowanego pracownikom GOPR, kontynuować program wycieczki z pozostałymi uczestnikami.
D. Zgłosić incydent odpowiednim służbom GOPR, wskazać osobę z grupy, która przejmie prowadzenie wycieczki, poczekać na pomoc GOPR oraz zejść z poszkodowanym.
Zgłoszenie zdarzenia odpowiednim służbom GOPR i zorganizowanie pomocy dla poszkodowanego ma kluczowe znaczenie w zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi w górach. Podczas wycieczek górskich, nieodpowiednie podejście do sytuacji awaryjnej, takiego jak uraz nogi, może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia poszkodowanego. Wybieranie możliwości sprowadzenia wszystkich uczestników do schroniska, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, może być nie tylko nieefektywne, ale także niebezpieczne, zwłaszcza jeśli poszkodowany wymaga natychmiastowej opieki medycznej. Udzielanie pierwszej pomocy jest kluczowe, ale ignorowanie potrzeby zgłoszenia incydentu odpowiednim służbom ratunkowym jest poważnym błędem. Również, kontynuowanie wycieczki bez zapewnienia, że poszkodowany ma odpowiednią pomoc, może budzić wątpliwości co do profesjonalizmu i odpowiedzialności przewodnika. Powiadamianie rodziny poszkodowanego i kontynuowanie wycieczki, jak sugeruje inna z opcji, jest całkowicie nieodpowiednie w kontekście odpowiedzialności przewodnika. Takie podejście nie tylko naraża uczestników na dodatkowe niebezpieczeństwa, ale również może prowadzić do tragicznych konsekwencji. Przewodnik powinien zawsze stawiać bezpieczeństwo uczestników na pierwszym miejscu i działać zgodnie z rygorystycznymi normami pierwszej pomocy i procedurami ratunkowymi, co jest zgodne z wytycznymi organizacji turystycznych i ratunkowych w górach.

Pytanie 3

Oblicz koszt, jaki biuro turystyczne poniesie za wynajem autokaru przy ustalonej przez przewoźnika stawce za 1 km wynoszącej 4,00 zł i dziennym limicie 360 km, jeśli przez dwa dni autokar pokonał 700 km?

A. 2 880,00 zł
B. 2 800,00 zł
C. 1 400,00 zł
D. 1 520,00 zł
Rozważając błędne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na kilka aspektów, które mogły prowadzić do mylnych kalkulacji. Często zdarza się, że osoby przystępujące do obliczeń nie uwzględniają limitów ustalonych w umowach, co może prowadzić do zawyżenia kosztów. W tym przypadku jednak limit dzienny wynoszący 360 km powinien być kluczowym elementem analizy. Przy dwóch dniach wynajmu maksymalna odległość, jaką autokar mógł przejechać, wynosi 720 km. Wynik 2800,00 zł, który jest poprawny, nie uwzględnia dodatkowych opłat, ponieważ rzeczywista odległość (700 km) jest mniejsza od maksymalnej. Odpowiedzi 1520,00 zł i 1400,00 zł wydają się być wynikiem mylenia się w podstawowych obliczeniach, gdzie możliwe, że zastosowano tylko stawkę dzienną pomnożoną przez liczbę dni, co nie jest prawidłowe w kontekście kalkulacji kosztów kilometrów. Takie błędne podejścia mogą wynikać z braku znajomości specyfiki wynajmu pojazdów oraz stosowania błędnych formuł do obliczeń. Kluczowe jest, aby dokładnie analizować wszystkie dane oraz warunki umowy, aby uniknąć nieporozumień i nieprawidłowych wniosków. Te podstawowe zasady powinny być fundamentem dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem kosztami w branży transportowej.

Pytanie 4

Planując rejs jachtem, konieczne jest zapewnienie uczestnikom odpowiednich usług

A. konsjerża
B. sommeliera
C. rezydenta
D. skippera
Wybór konsjerża, rezydenta czy sommeliera jako usług dla uczestników rejsu jachtem wskazuje na błędne rozumienie roli, jaką powinien odgrywać skiper w kontekście bezpieczeństwa i organizacji żeglugi. Konsjerż jest zazwyczaj odpowiedzialny za zarządzanie usługami gości w hotelach lub luksusowych obiektach, co nie ma bezpośredniego zastosowania na jachcie, gdzie kluczową rolę odgrywa osoba z odpowiednimi kwalifikacjami żeglarskimi. Rezydent, który mógłby pełnić rolę przewodnika turystycznego, również nie jest wystarczająco związany z technicznymi aspektami rejsu. Sommelier, odpowiedzialny za dobór win, może być przydatny w kontekście gastronomicznym, ale nie wpływa na bezpieczeństwo i zarządzanie jachtem. Zatrudnienie niewłaściwej osoby do prowadzenia jachtu może prowadzić do poważnych zagrożeń, w tym braku odpowiednich działań w sytuacjach awaryjnych. Standardy branżowe jasno określają, że dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu na pokładzie, niezbędne jest zatrudnienie skippera, który posiada odpowiednie certyfikaty oraz doświadczenie, w przeciwnym razie rejs może być niebezpieczny i nieodpowiedzialny.

Pytanie 5

Kto ponosi odpowiedzialność za powrót turystów do kraju w sytuacji, gdy biuro podróży jest niewypłacalne?

A. Ambasador
B. Marszałek województwa
C. Konsul
D. Agent turystyczny
Marszałek województwa jest odpowiedzialny za koordynację działań na poziomie regionalnym, co obejmuje również pomoc w sytuacjach kryzysowych związanych z niewypłacalnością biur podróży. W przypadku, gdy biuro podróży upadnie, marszałek może interweniować poprzez organizację transportu dla turystów, którzy znajdują się za granicą. Działania te są zgodne z przepisami prawa, które nakładają na władze lokalne obowiązek dbania o bezpieczeństwo turystów. Przykładami takich działań są organizowanie transportu powrotnego, współpraca z lokalnymi biurami podróży oraz zapewnianie informacji dla turystów o dostępnych opcjach powrotu do kraju. Warto zauważyć, że marszałek działa w ramach sieci współpracy z innymi instytucjami, takimi jak konsulaty, które również mogą wspierać turystów w trudnych sytuacjach. Te mechanizmy pokazują, jak istotna jest rola marszałka w zapewnieniu bezpieczeństwa i wsparcia turystów w sytuacjach kryzysowych.

Pytanie 6

W której krainie geograficznej znajduje się najstarszy w Polsce skansen, usytuowany we Wdzydzach Kiszewskich?

A. Niziny Śląskiej
B. Wyżyny Lubelskiej
C. Pojezierza Kaszubskiego
D. Niziny Mazowieckiej
Wybór odpowiedzi dotyczącej Nizin Śląskiej, Wyżyn Lubelskiej lub Nizin Mazowieckiej jest błędny, ponieważ te krainy geograficzne nie są związane z lokalizacją najstarszego skansenu w Polsce. Niziny Śląska położone są w centralnej części Polski, a ich krajobraz dominują głównie tereny rolnicze oraz przemysłowe, co nie sprzyja zachowaniu tradycyjnych form architektury ludowej, jak te, które można znaleźć w Pojezierzu Kaszubskim. Z kolei Wyżyna Lubelska jest regionem, który charakteryzuje się wyżynnym krajobrazem i innymi formami kulturowymi, a nie typowymi dla skansenów. Niziny Mazowieckie to obszar związany głównie z centralnym regionem Polski, gdzie występują inne formy kultury i architektury. Wybierając jedną z tych odpowiedzi, można kierować się błędnym przekonaniem, że skanseny są tylko w regionach o wysokiej gęstości zaludnienia lub w obszarach o dużym rozwoju przemysłowym. Kluczowe jest zrozumienie, że skanseny odzwierciedlają lokalne tradycje i kultury, które najlepiej przetrwały w regionach o silnym, unikalnym dziedzictwie, takich jak Kaszuby. Dlatego istotne jest poznawanie różnych krain geograficznych oraz ich specyfiki, co pozwala na lepsze zrozumienie lokalnych tradycji i architektury.

Pytanie 7

Jaki posiłek przysługuje gościom, którzy wybierają opcję świadczeń HB, a kończą swój pobyt w pensjonacie po śniadaniu?

A. Obiadokolacja
B. Śniadanie
C. Obiad
D. Kolacja
Zrozumienie systemu świadczeń gastronomicznych w pensjonatach jest kluczowe dla efektywnego zarządzania gościnnością. Wybór odpowiedzi nieprawidłowych często wynika z nieporozumienia co do struktury posiłków oferowanych w ramach różnych opcji pakietowych. Odpowiedź wskazująca na śniadanie jako pierwszy posiłek kończący pobyt nie uwzględnia, że opcja HB obejmuje kolację, a nie tylko śniadanie. W sytuacji, gdy goście opuszczają obiekt po śniadaniu, nie przysługuje im tylko śniadanie, które z reguły jest podawane na samym początku dnia. Ponadto, odpowiedzi takie jak kolacja czy obiad nie są zgodne z zasadami dotyczącymi świadczenia usług gastronomicznych w hotelach, gdzie czynnikiem kluczowym są preferencje gości oraz ich potrzeby. Obiadokolacja, jako posiłek łączący elementy obiadu i kolacji, jest odpowiednia w kontekście końca pobytu, dlatego omijanie tej opcji prowadzi do niewłaściwego zrozumienia oferowanych świadczeń. Ważne jest, aby zwracać uwagę na specyfikę danego pakietu, aby uniknąć typowych pułapek myślowych, takich jak utożsamianie różnych posiłków z jednym określonym czasem pobytu.

Pytanie 8

Który z podanych czynników może przyczynić się do zmniejszenia popytu na usługi polskich biur podróży?

A. Wzrost ceny benzyny.
B. Zwiększenie liczby lotów.
C. Wysoka atrakcyjność ofert.
D. Akcje promocyjne biur podróży.
Wzrost ceny benzyny jest czynnikiem, który bezpośrednio wpływa na koszty podróży związane z transportem, co może zniechęcać klientów do korzystania z usług biur podróży. Wyższe koszty paliwa przekładają się na ogólne wydatki na wakacje, a to może prowadzić do ograniczenia popytu na usługi turystyczne. Przykładowo, wyższe ceny benzyny mogą zmusić turystów do rezygnacji z podróży samochodowych lub skorzystania z tańszych alternatyw, co negatywnie wpłynie na biura podróży oferujące pakiety wakacyjne. W praktyce oznacza to, że biura podróży powinny monitorować zmiany cen paliw oraz wprowadzać elastyczne strategie cenowe, aby dostosować się do zmieniającej się sytuacji rynkowej. Zgodnie z dobrą praktyką w branży turystycznej, analiza czynników zewnętrznych, takich jak ceny surowców, jest kluczowa dla utrzymania konkurencyjności oraz zrozumienia potrzeb klientów.

Pytanie 9

Złota Uliczka, dawniej miejsce zamieszkania lokalnych złotników, jest jedną z najbardziej znanych atrakcji turystycznych

A. Moskwy
B. Pragi
C. Wilna
D. Bratysławy
Wybór odpowiedzi, które wskazują na inne miasta, takie jak Wilno, Moskwa czy Bratysława, świadczy o niepełnym zrozumieniu geograficznego i kulturowego kontekstu Złotej Uliczki oraz jej historycznego znaczenia dla Pragi. Wilno, jako stolica Litwy, ma swoje własne unikalne atrakcje turystyczne, ale nie jest znane z Złotej Uliczki. Z kolei Moskwa, będąca stolicą Rosji, z bogatą historią i różnorodnością architektoniczną, nie posiada takiego elementu, jak Złota Uliczka w Pradze. Budynki w Moskwie, choć również historyczne, są zupełnie inne pod względem stylu architektonicznego oraz kontekstu społeczno-kulturalnego. Bratysława z kolei, jako stolica Słowacji, również ma swoje atrakcje turystyczne, ale nie może konkurować z unikalnością Złotej Uliczki, która jest znakiem rozpoznawczym Pragi. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest generalizacja, w której turyści mogą mylić różne miasta z ich atrakcjami, nie biorąc pod uwagę kontekstu historycznego i geograficznego. Ważne jest, aby przed podróżą do nowego miejsca zapoznać się z jego charakterystyką oraz atrakcjami, co pomoże uniknąć takich nieporozumień i wzbogaci doświadczenie turystyczne.

Pytanie 10

Jaki dokument finansowy stanowi dowód na odwiedzenie muzeum przez uczestników wycieczki?

A. Faktura proforma
B. Raport pilota
C. Faktura usługodawcy
D. Potwierdzenie zamówienia
Sprawozdanie pilota, choć może być przydatne w kontekście organizacji wycieczek, nie pełni roli dokumentu finansowego. Jest to wewnętrzny dokument, który służy do notowania przebiegu wycieczki, a więc nie zawiera szczegółowych informacji o kosztach czy płatnościach. Nie jest to więc dokument, którym można by potwierdzić uczestnictwo w danej usłudze, jaką jest zwiedzanie muzeum. Faktura proforma to dokument, który ma na celu przedstawienie wstępnych kosztów, ale nie jest to ostateczne potwierdzenie transakcji. Proforma nie jest traktowana jako dokument księgowy, co czyni ją niewłaściwą odpowiedzią w kontekście potwierdzania zwiedzania. Potwierdzenie zamówienia również nie stanowi oficjalnego dokumentu finansowego; jest to raczej informacja dla klienta o szczegółach zamówienia i nie obejmuje wszystkich wymaganych elementów księgowych. W praktyce, błędem jest myślenie, że dokumenty te mogą stanowić pełnoprawne potwierdzenie transakcji, co może prowadzić do problemów w rozliczeniach oraz potencjalnych niezgodności z przepisami podatkowymi.

Pytanie 11

Jaki dokument powinno przygotować biuro podróży, aby umożliwić realizację usług zamówionych u zagranicznego dostawcy?

A. Voucher
B. Email z potwierdzeniem rezerwacji
C. Faktura
D. Dokument rozliczeniowy
Wybór innych dokumentów, jak karta rozliczeniowa czy rachunek, może wprowadzać zamieszanie przy realizacji usług z zagranicznymi kontrahentami. Karta rozliczeniowa to raczej coś, co stosuje się wewnętrznie w firmie, więc nie nadaje się na dowód zakupu usług turystycznych. Rachunek, chociaż to dokument, który może potwierdzać transakcję, nie działa jako potwierdzenie rezerwacji, bo brakuje mu dodatkowych informacji potrzebnych do realizacji umowy. Potwierdzenie rezerwacji też nie jest wystarczające, bo nie chroni interesów obu stron i nie może być użyte tam, gdzie trzeba pokazać dowód płatności. Często ludzie błędnie myślą, że każde potwierdzenie wystarczy, żeby zrealizować usługę. W rzeczywistości ten dokument musi spełniać wymogi umowy i standardy branżowe, więc voucher jest tutaj niezbędny. W turystyce, gdzie mamy do czynienia z różnymi usługami, ważne jest, żeby używać odpowiednich dokumentów, które dają bezpieczeństwo i jasność całego procesu. Użycie niewłaściwych dokumentów może prowadzić do problemów, a nawet kłopotów prawnych. Dlatego trzeba rozumieć, jakie funkcje pełnią różne dokumenty, żeby biura podróży mogły działać poprawnie.

Pytanie 12

W trakcie wielogodzinnej konferencji powinno się zarezerwować czas na przerwy kawowe, z których każda powinna mieć długość

A. 5-10 minut
B. 15-30 minut
C. 45-60 minut
D. 70-90 minut
Czas przerwy kawowej podczas kilkugodzinnej konferencji powinien wynosić od 15 do 30 minut, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi organizacji wydarzeń. Taki czas pozwala uczestnikom na regenerację sił, przetworzenie dotychczasowej wiedzy oraz nawiązywanie nowych kontaktów. Przerwy krótsze, jak 5-10 minut, mogą być zbyt krótkie, aby zrealizować te cele, a dłuższe przerwy, trwające 45 minut lub więcej, mogą negatywnie wpłynąć na płynność programu, prowadząc do mniejszych zmian w harmonogramie oraz zmęczenia uczestników. W praktyce, organizatorzy wydarzeń często planują przerwy w taki sposób, aby zapewnić uczestnikom nie tylko czas na odpoczynek, ale i na zjedzenie przekąsek, co sprzyja lepszej koncentracji po powrocie na wykład lub sesję. Standardy branżowe, takie jak wytyczne International Association of Conference Centers (IACC), podkreślają znaczenie odpowiedniego planowania przerw, które wpływa na zadowolenie uczestników oraz efektywność całego wydarzenia.

Pytanie 13

Jakie dokumenty powinien otrzymać pilot wycieczki podczas odprawy?

A. Umowę - zgłoszenie do udziału w wycieczce z klientem, bilety lotnicze
B. Voucher hotelowy, rooming list
C. Arkusz kalkulacji wyjazdu turystycznego, bilety lotnicze
D. Umowę agencyjną wraz z informacją o stawkach prowizyjnych, rooming list
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia roli, jaką odgrywa pilot wycieczek w procesie organizacji podróży. Umowa agencyjna oraz wysokość stawek prowizyjnych, choć istotne dla biura podróży, nie są dokumentami, które pilot powinien mieć przy sobie podczas odprawy. Ich obecność może być pomocna w kontekście zarządzania relacjami z kontrahentami, ale nie wpływa bezpośrednio na realizację wycieczki. Arkusz kalkulacji imprezy turystycznej i bilety lotnicze również nie są kluczowymi dokumentami na etapie odprawy. Arkusz kalkulacji może być użyteczny w planowaniu budżetu, jednak nie jest to dokument, który pilot mógłby wykorzystać w codziennej pracy z uczestnikami wycieczki. Z kolei bilety lotnicze są istotne, ale ich rolą jest przede wszystkim zapewnienie transportu, a nie management noclegów, który leży w gestii pilota. W kontekście zgłoszenia udziału w imprezie z klientem, chociaż dokument ten może być istotny na wcześniejszym etapie, nie dostarcza niezbędnych informacji o zakwaterowaniu, co jest kluczowe dla sprawnej organizacji wycieczki. Błędem jest skupienie się na dokumentach, które nie są bezpośrednio związane z realizacją programu wycieczki i potrzebami uczestników. W praktyce prawidłowe przygotowanie pilota polega na posiadaniu dokumentacji, która umożliwia skuteczne zarządzanie grupą i zapewnienie komfortu turystom, co podkreśla znaczenie voucherów oraz listy zakwaterowania jako fundamentów organizacji wyjazdu.

Pytanie 14

W trakcie objazdowej wycieczki po Mazowszu, przewodnik powinien

A. poprowadzić grupę po Zamku Królewskim w Warszawie
B. przedstawić ofertę współpracującego biura podróży
C. pozostawać w hotelu, gdy grupa realizuje program
D. zaprezentować grupie komentarz dotyczący regionu na trasie
Wybierając odpowiedzi, które mówią o namawianiu do oferty jakiegoś biura podróży, siedzeniu w hotelu czy oprowadzaniu po Zamku Królewskim, widać, że jest tu parę nieporozumień o tym, co robi pilot. Jego rolą nie jest promowanie konkretnego biura ani odpoczywanie w hotelu podczas wycieczki. Pilot powinien być ze wszystkimi przez całą podróż. To on ma dbać o bezpieczeństwo i wprowadzać uczestników w miejsce, które zwiedzają. Z mojego doświadczenia, pilot wycieczek to ktoś, kto powinien być na pierwszej linii, aktywnie wciągnięty w wydarzenia i łączący uczestników z odwiedzanymi miejscami. A oprowadzać po Zamku Królewskim to już inna historia, której nie każdy pilot umie. Lepiej, żeby piloci używali swoich umiejętności komunikacyjnych i wiedzy o regionie, żeby edukować uczestników o kulturze, historii i tradycjach. Bez tego, uczestnicy mogą być rozczarowani, co odbija się na reputacji biura podróży.

Pytanie 15

Zachowanie zasady zrównoważonego rozwoju, korzystne dla przyrody i kultury, stanowi charakterystyczną cechę turystyki

A. etnicznej
B. kobiecej
C. kwalifikowanej
D. alternatywnej
Turystyka alternatywna koncentruje się na zrównoważonym rozwoju, co oznacza, że jej celem jest nie tylko oferowanie atrakcyjnych form wypoczynku, ale także ochrona środowiska naturalnego i kulturowego. W praktyce oznacza to, że turyści podejmują decyzje, które sprzyjają lokalnym społecznościom oraz zachowaniu naturalnych zasobów. Przykłady obejmują ekoturystykę, która promuje turystykę wrażliwą na środowisko, oraz podróże, które angażują turystów w lokalne tradycje, co prowadzi do wzbogacenia doświadczeń turystycznych. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Turystyki (UNWTO), rozwój turystyki powinien być zrównoważony oraz korzystny dla gospodarstw domowych i lokalnych społeczności, co potwierdza znaczenie turystyki alternatywnej w kontekście globalnych działań na rzecz ochrony środowiska. Warto również zauważyć, że turyści coraz częściej poszukują autentycznych doświadczeń, co sprzyja rozwojowi turystyki alternatywnej.

Pytanie 16

Dla turystów uprawiających należy dostarczyć pontony, wiosła, kaski i kamizelki ratunkowe

A. rafting
B. sailing
C. barking
D. jachting
Rafting to sport wodny polegający na spływaniu rzeką na tratwie lub pontonie, który wymaga odpowiedniego wyposażenia, w tym wioseł, kamizelek ratunkowych oraz kasków. Bezpieczeństwo uczestników jest kluczowe, dlatego standardy branżowe jasno określają, jakie wyposażenie powinno być zapewnione. Pontony, wiosła i kamizelki ratunkowe są niezbędne, aby umożliwić nie tylko ekscytującą, ale i bezpieczną przygodę na wodzie. Uczestnicy raftingowych wypraw muszą być odpowiednio przeszkoleni, by wiedzieć, jak reagować w sytuacjach kryzysowych. Ważne jest, aby każdy członek ekipy nosił kamizelkę ratunkową oraz kask, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się bezpieczeństwem w sportach wodnych. Dodatkowo doświadczeni przewodnicy zwykle udzielają wskazówek dotyczących technik wiosłowania oraz strategii pokonywania przeszkód na trasie, co znacznie zwiększa bezpieczeństwo i przyjemność z raftingowej przygody.

Pytanie 17

Jakie działania powinien podjąć przewoźnik we współpracy z organizatorem turystyki, jeżeli podczas transportu grupy do hotelu wystąpiła usterka autokaru wymagająca kilku godzin na naprawę?

A. Przekazać grupie spis lokalnych przewoźników autokarowych
B. Zorganizować grupie transport zastępczy
C. Przewieźć turystów dopiero po zakończeniu naprawy autokaru
D. Zaproponować uczestnikom dojazd na własną rękę na koszt biura podróży
Odpowiedź 'Zapewnić grupie dojazd zastępczym środkiem transportu' jest prawidłowa, ponieważ w sytuacji awaryjnej, jak awaria autokaru, kluczowym obowiązkiem przewoźnika jest zagwarantowanie ciągłości podróży i komfortu turystów. Przewoźnik, współpracując z organizatorem turystyki, powinien niezwłocznie zorganizować transport zastępczy, który pozwoli grupie dotrzeć do hotelu w jak najkrótszym czasie. Tego rodzaju działania są zgodne z zasadami zarządzania kryzysowego w turystyce, które rekomendują elastyczność i szybką reakcję na nieprzewidziane okoliczności. Przykładem może być sytuacja, w której biuro podróży nawiązuje współpracę z lokalnym przewoźnikiem na czas kryzysu, co pozwala na minimalizację opóźnień. Dobre praktyki w branży turystycznej zakładają także informowanie grupy o zaistniałej sytuacji oraz o podjętych działaniach, aby zminimalizować stres i niepewność uczestników wyjazdu. Taki sposób postępowania nie tylko spełnia oczekiwania klientów, ale również wpływa na reputację biur podróży i przewoźników.

Pytanie 18

W którym z podanych miast znajduje się rozległy kompleks rekreacyjny z zoo, wystawą rzeźb prehistorycznych gadów, planetarium, basenami, parkiem rozrywki oraz wieloma obiektami sportowymi?

A. Krakowie
B. Rzeszowie
C. Bydgoszczy
D. Chorzowie
Chorzów jest miejscem, w którym znajduje się słynny kompleks rekreacyjny – Park Śląski. To obszar o wyjątkowej różnorodności atrakcji, który łączy w sobie ogrody zoologiczne, park rozrywki, rzeźby gadów kopalnych, planetarium oraz wiele obiektów sportowych. Tego typu kompleksy są wzorem do naśladowania w zakresie integracji różnych form rekreacji i edukacji. Przykładem zastosowania tej koncepcji jest możliwość organizowania wydarzeń kulturalnych i edukacyjnych, a także promowanie aktywnego stylu życia. Dobrze zaprojektowany zespół rekreacyjny, jak w Chorzowie, sprzyja zróżnicowanym formom spędzania wolnego czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży turystycznej i rekreacyjnej. Warto zauważyć, że połączenie edukacji, jaką oferuje zoo i planetarium, z możliwościami rekreacyjnymi, takimi jak baseny czy wesołe miasteczko, tworzy unikalne środowisko sprzyjające zarówno zabawie, jak i nauce.

Pytanie 19

W planie wycieczki szkolnej dla młodzieży zainteresowanej historią początków państwa polskiego powinny znaleźć się:

A. Ostrów Lednicki, Gniezno, Poznań
B. Szymbark, Kartuzy, Kościerzynę
C. Komańczę, Cisną, Ustrzyki Dolne
D. Sejny, Puńsk, Kruszyniany
Wybór odpowiedzi wskazujących na Szymbark, Kartuzy, Kościerzynę, Sejny, Puńsk, Kruszyniany, czy Komańczę, Cisną, Ustrzyki Dolne, jest nieprawidłowy z perspektywy nauczania o początkach państwa polskiego. Miejsca te, choć interesujące i bogate w lokalną kulturę, nie mają bezpośredniego związku z kluczowymi wydarzeniami w historii Polski. Szymbark i Kartuzy to obszary, które bardziej koncentrują się na tradycjach kaszubskich, co może być interesującym tematem, ale nie są one związane z narodzinami państwowości polskiej. Sejny i Puńsk, z kolei, są znane z kultury litewskiej i białoruskiej, a nie z historii polskiego państwa. Z kolei Komańcza, Cisna i Ustrzyki Dolne to miejsca związane z Beskidem, które mają swoje znaczenie geograficzne, ale nie odgrywały istotnej roli w początkach Polski. Wybierając te lokalizacje, można wpaść w pułapkę myślenia, które ignoruje kontekst historyczny i znaczenie geograficzne miejsc. Kluczowe jest, aby przy nauczaniu historii stosować podejście zintegrowane, które łączy miejsce i kontekst historyczny, co pozwala na głębsze zrozumienie procesów kształtujących naród. Prawidłowe odpowiedzi bazują na solidnych podstawach historycznych i archeologicznych, które potwierdzają znaczenie tych miejsc w kształtowaniu polskiej tożsamości.

Pytanie 20

Trasa Piastowska, obejmująca lokalizacje związane z początkami polskiego państwa, przebiega przez województwa

A. wielkopolskie i kujawsko-pomorskie
B. zachodniopomorskie oraz wielkopolskie
C. lubuskie oraz zachodniopomorskie
D. pomorskie i kujawsko-pomorskie
Odpowiedzi zawierające województwa lubuskie, zachodniopomorskie czy pomorskie nie są związane z kluczowymi miejscami w historii państwa polskiego, co powoduje ich niepoprawność w kontekście Szlaku Piastowskiego. Województwo lubuskie, mimo że ma swoje walory turystyczne, nie jest związane bezpośrednio z początkami państwa polskiego. Zachodniopomorskie, które również ma swoje historyczne znaczenie, nie obejmuje najważniejszych lokalizacji związanych z dynastią Piastów, na których oparty jest Szlak Piastowski. Pomorskie, z miastami takimi jak Gdańsk czy Słupsk, również nie leży w obszarze zainteresowania tego szlaku, gdyż jego głównym celem jest kultywowanie pamięci o wczesnych władcach Polski, a nie o późniejszych wydarzeniach historycznych. Wybierając odpowiedzi, ważne jest, aby skupić się na konkretnych miejscach i ich historycznym znaczeniu w kontekście rozwoju państwa polskiego, co wymaga znajomości nie tylko geografii, ale także historii regionów. Zrozumienie tej tematyki pomaga w unikaniu typowych błędów myślowych, takich jak mylenie geograficznych obszarów z ich historycznym kontekstem oraz docenienie wartości kulturowego dziedzictwa, które wpływa na współczesne postrzeganie regionów.

Pytanie 21

W ramach oferty HB cena zawiera noclegi

A. z trzema daniami
B. bez jakiegokolwiek wyżywienia
C. z posiłkami śniadaniowymi
D. z dwoma daniami
Odpowiedź "z dwoma posiłkami" jest poprawna, ponieważ opcja HB (half board) w branży hotelarskiej oznacza, że cena obejmuje noclegi oraz dwa posiłki dziennie, zazwyczaj śniadanie i kolację. W praktyce oznacza to, że goście mają zapewnione wyżywienie w formie bufetu lub serwowane posiłki, co przyczynia się do większego komfortu i oszczędności czasowych. Jest to standardowa oferta w wielu hotelach, zwłaszcza w obiektach turystycznych, gdzie klienci oczekują wygody i kompleksowej obsługi. Przykładowo, wybierając hotel z opcją HB, goście mogą zjeść śniadanie przed rozpoczęciem dnia pełnego zwiedzania, a następnie zrelaksować się przy kolacji bez potrzeby szukania restauracji poza obiektem. Tego rodzaju oferta jest także zgodna z dobrymi praktykami branżowymi, które promują zaspokajanie potrzeb klientów na różnych etapach ich pobytu.

Pytanie 22

Hotel powinien mieć co najmniej

A. 15 pokoi
B. 5 pokoi
C. 20 pokoi
D. 10 pokoi
Wybór liczby pokoi, które hotel musi posiadać, jest kluczowym aspektem przy definiowaniu obiektu jako hotelu. Alternatywne odpowiedzi, takie jak 15, 5 czy 20 pokoi, mogą prowadzić do nieporozumień dotyczących wymagań prawnych i standardów branżowych. Wybór 5 pokoi jest niewłaściwy, ponieważ nie spełnia minimalnych wymagań określonych przez prawo, co może skutkować brakiem możliwości formalnej klasyfikacji jako hotel. Z kolei liczba 15 pokoi, choć przekracza minimalny wymóg, nie uwzględnia dostosowania do specyficznych potrzeb rynku, takich jak sezonowość czy różnorodność grup klientów. 20 pokoi może być również mylnie interpretowane jako standard, kiedy w rzeczywistości większość hoteli stara się dostosować swoją ofertę do lokalnych warunków i wymagań. Często pojawiają się nieporozumienia związane z myleniem pojęć, jak liczba pokojów z jakością usług. Klient często dokonuje wyboru na podstawie dostępności pokoi, ale nie zawsze uwzględnia, że mały hotel może oferować bardziej spersonalizowaną obsługę, co również jest istotnym czynnikiem w branży. Ważne jest, aby zrozumieć, że podejmowanie decyzji dotyczących liczby pokoi powinno być oparte na analizie rynku oraz dostosowaniu do lokalnych potrzeb gości, a nie tylko na ogólnych liczbach, które mogą być mylące.

Pytanie 23

Zamówienie usług turystycznych nie jest zobowiązane do uwzględnienia

A. rodzaju zamawianych usług.
B. liczby zamawianych usług.
C. oferty swojego biura podróży.
D. miejsca złożenia zamówienia.
Podczas składania zamówienia na usługi turystyczne kluczowe jest zrozumienie elementów, które powinny być uwzględnione przy podejmowaniu decyzji. Wybór rodzaju zamawianych świadczeń oraz liczby tych świadczeń są fundamentalnymi aspektami, które wpływają na zadowolenie z usług turystycznych. Na przykład, nieprecyzyjne określenie rodzaju świadczeń, takich jak zakwaterowanie, transport czy wyżywienie, może prowadzić do nieporozumień między klientem a dostawcą usług. Z kolei liczba zamawianych świadczeń wpływa na koszt całkowity oraz dostępność oferty. W kontekście zamówienia, klienci muszą być świadomi, że oferta biura podróży, z którego korzystają, odgrywa kluczową rolę w procesie zakupu. Biura podróży często oferują pakiety, które obejmują kompleksowe usługi, co może być korzystne dla klientów poszukujących kompleksowego rozwiązania. Pominiecie tych elementów w zamówieniu może prowadzić do sytuacji, w której oczekiwania klienta nie zostaną w pełni zaspokojone, co z kolei wpłynie na ogólne zadowolenie z podróży. Warto pamiętać, że każdy element zamówienia powinien być starannie przemyślany, a klienci powinni poszukiwać ofert, które najlepiej odpowiadają ich indywidualnym potrzebom, zamiast ograniczać się do propozycji jednego biura podróży.

Pytanie 24

Gdzie odbywa się odprawa pilota?

A. w terminalu dla pilotów
B. na lotnisku
C. w biurze podróży
D. na przejściu granicznym
Odprawa pilota w terminalu dla pilotów, na przejściu granicznym czy na lotnisku wskazuje na nieporozumienia dotyczące praktyk związanych z procesem odprawy. Terminal dla pilotów jest miejscem, gdzie piloci mogą spotkać się z innymi członkami załogi oraz uzyskać dostęp do niezbędnych zasobów, ale formalna odprawa, która obejmuje weryfikację dokumentów i planu lotu, nie odbywa się tam. Odprawa na przejściu granicznym dotyczy głównie pasażerów oraz towarów i nie ma zastosowania do pilotów, którzy muszą przejść inną procedurę ze względu na swoje specyficzne uprawnienia. Z kolei odprawa na lotnisku jest zbyt ogólnym terminem, który nie odnosi się bezpośrednio do procesu, który powinien być przeprowadzany w odpowiednich warunkach biurowych, z zachowaniem standardów bezpieczeństwa oraz zgodności z regulacjami. Te podejścia mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie uwzględniają specyfiki procedur lotniczych, które wymagają szczegółowej uwagi i formalnej odprawy w wyznaczonych miejscach. Typowe błędy myślowe obejmują przekonanie, że wszystkie czynności związane z lotem odbywają się w tym samym miejscu, co może prowadzić do niedopatrzeń w zakresie bezpieczeństwa i procedur.

Pytanie 25

Pani Marta pragnie uczestniczyć w trekkingowej imprezie na słonecznej, górzystej wyspie. Którą z podanych wysp powinien zasugerować jej konsultant biura podróży jako miejsce wyprawy?

A. Dżerbę
B. Ibizę
C. Maltę
D. Sycylę
Ibiza, znana głównie jako mekka imprezowa, nie jest odpowiednim miejscem dla osób poszukujących trekkingowych przygód. W przeciwieństwie do Sycylijskich gór, Ibiza ma bardziej płaskie i zurbanizowane tereny, co ogranicza możliwości wędrówek górskich. Choć na wyspie można znaleźć kilka szlaków, są one znacznie mniej wymagające i malownicze niż na Sycylii. Z kolei Malta, choć oferuje ciekawe miejsca do zwiedzania i krótkie spacery, również nie dysponuje górzystym terenem, który mógłby zaspokoić potrzeby miłośników trekkingu. Główne atrakcje Malty koncentrują się na zabytkach i plażach, co sprawia, że nie jest to idealna lokalizacja dla osób pragnących intensywnego kontaktu z naturą. Dżerba, popularny cel turystyczny w Tunezji, jest znana z pustynnych krajobrazów i plaż, ale również nie oferuje górskich szlaków trekkingowych. Typowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że każda wyspa zapewnia odpowiednie warunki do trekkingu, bez uwzględnienia jej specyfiki geograficznej i dostępnych atrakcji. Niezrozumienie różnicy między terenami górskimi a płaskimi może prowadzić do wyboru miejscówek, które nie spełnią oczekiwań dotyczących aktywnego wypoczynku.

Pytanie 26

Zakwaterowanie, posiłki i transport stanowią składniki oferty turystycznej?

A. rzeczywistego
B. powiększonego
C. właściwego
D. potencjalnego
Odpowiedzi takie jak "potencjalnego", "powiększonego" i "właściwego" nie oddają rzeczywistej natury produktu turystycznego, co prowadzi do nieporozumień dotyczących jego definicji oraz praktycznego zastosowania. "Potencjalne" odnosi się do możliwości, które mogą istnieć w teorii, ale niekoniecznie są zrealizowane. W kontekście turystyki, potencjalne elementy nie są dostarczane klientowi i nie dostarczają wartości dodanej. "Powiększone" sugeruje, że istnieje coś, co zostało dodane do podstawowego produktu turystycznego, co może być mylące, ponieważ podstawowe składniki, takie jak noclegi czy wyżywienie, są nieodłączną częścią. Z kolei "właściwe" wydaje się być subiektywne i nieokreślone, co może prowadzić do niejednoznaczności w interpretacji, jako że nie wszystkie produkty turystyczne muszą spełniać te same kryteria, aby być uznane za właściwe dla danego klienta. W rzeczywistości produkt turystyczny powinien skupiać się na dostarczeniu konkretnych, rzeczywistych doświadczeń, które odpowiadają potrzebom i oczekiwaniom konsumentów. Niezrozumienie tych pojęć może prowadzić do błędnych wniosków w procesie tworzenia oferty turystycznej i ostatecznie do niezadowolenia klientów.

Pytanie 27

Którą kwotę, zgodnie z cennikiem, należy uwzględnić w kalkulacji kosztów imprezy za usługi przewodnika turystycznego, jeżeli zaplanowano czterogodzinne zwiedzanie miasta przez grupę obcokrajowców?

Cennik usług przewodnickich
Liczba godzinJęzyk polskiJęzyk obcy
Ryczałt do 1 godziny60,00 zł100,00 zł
Ryczałt do 2 godzin110,00 zł180,00 zł
Ryczałt do 3 godzin210,00 zł240,00 zł
Ryczałt do 5 godzin250,00 zł310,00 zł
A. 240,00 zł
B. 250,00 zł
C. 210,00 zł
D. 310 00 zł
Podane odpowiedzi 250,00 zł, 240,00 zł i 210,00 zł są niepoprawne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistych kosztów usług przewodnika turystycznego w kontekście czterogodzinnego zwiedzania. Często w takich przypadkach pojawiają się błędne założenia dotyczące standardowych stawek na rynku. Na przykład przyjęcie zbyt niskiej kwoty, jak 250,00 zł czy 240,00 zł, może wynikać z błędnego rozumienia rynku lub oczekiwań co do jakości usług. W branży turystycznej usługi przewodników są często wyceniane na poziomie, który odzwierciedla ich doświadczenie oraz umiejętności. Kwoty te mogą obejmować nie tylko czas spędzony z grupą, ale także przygotowanie do wycieczki oraz ewentualne dodatkowe usługi, takie jak organizacja transportu czy rezerwacja biletów. Natomiast zbyt niska stawka, jak 210,00 zł, może wskazywać na znaczące niedoszacowanie kosztów, które mogą w przyszłości prowadzić do obniżenia jakości oferowanych usług. Warto pamiętać, że inwestycja w doświadczonego przewodnika często przekłada się na lepsze doświadczenia uczestników i większą satysfakcję z wyjazdu.

Pytanie 28

Osobą, która wprowadziła styl zakopiański oraz przyczyniła się do popularyzacji Podhala, był

A. Stanisław Ignacy Witkiewicz
B. Władysław Orkan
C. Karol Maciej Szymanowski
D. Kornel Makuszyński
Wybór niewłaściwej odpowiedzi wskazuje na niedostateczne zrozumienie roli poszczególnych postaci w kontekście stylu zakopiańskiego oraz ich wpływu na kulturę Podhala. Karol Maciej Szymanowski był znanym kompozytorem, ale nie miał bezpośredniego związku z architekturą ani z rozwojem stylu zakopiańskiego. Jego twórczość koncentrowała się na muzyce, co i owszem dodało bogactwa kulturalnego regionu, ale nie przyczyniło się do rozwoju architektury. Kornel Makuszyński, z kolei, był pisarzem i autorem popularnych książek dla dzieci oraz powieści, który jednak również nie miał any wpływu na rozwój stylu zakopiańskiego jako nurtu architektonicznego. Władysław Orkan, pisarz i poeta związany z Podhalem, odnosił się do lokalnych tradycji w swojej twórczości literackiej, ale nie był architektem i nie przyczynił się do popularyzacji stylu zakopiańskiego w takim samym stopniu jak Witkiewicz. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych dziedzin sztuki i przypisywanie jednych osiągnięć innym osobom, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich wkładu w kulturę i sztukę. Zrozumienie, że każda z wymienionych postaci miała swoją unikalną rolę w kształtowaniu kultury polskiej, ale niekoniecznie w kontekście architektury zakopiańskiej, jest kluczowe w nauce o tej tematyce.

Pytanie 29

Klientka zarezerwowała w biurze podróży wycieczkę do Egiptu. Jaką dokumentację potwierdzającą dokonanie płatności wystawi jej pracownik biura?

A. Deklarację VAT-7
B. Umowę sprzedaży
C. Fakturę VAT
D. Umowę ubezpieczenia
Umowa ubezpieczenia, umowa sprzedaży oraz deklaracja VAT-7 to dokumenty, które nie stanowią potwierdzenia dokonania transakcji zakupu wycieczki. Umowa ubezpieczenia dotyczy zabezpieczenia klientów przed nieprzewidzianymi sytuacjami, które mogą wystąpić podczas podróży, jednak nie jest bezpośrednim potwierdzeniem zakupu wycieczki. Umowa sprzedaży, mimo że jest ważnym dokumentem w obrocie handlowym, nie jest standardowo stosowana w branży turystycznej jako potwierdzenie zapłaty, a raczej jako umowa określająca warunki sprzedaży. Z kolei deklaracja VAT-7 to formularz, który przedsiębiorcy składają do urzędów skarbowych w celu rozliczenia podatku VAT, a nie dokument potwierdzający transakcję. Typowym błędem jest mylenie tych dokumentów z fakturą VAT, która spełnia wszystkie wymogi formalne dotyczące dokumentowania sprzedaży. Powszechnym problemem w takim podejściu jest niedostateczna wiedza na temat regulacji dotyczących dokumentacji w branży turystycznej, co może prowadzić do błędnych założeń i nieprawidłowych wniosków. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dokumentacją i jej późniejszego wykorzystania w praktyce.

Pytanie 30

Kto z wymienionych jest uczestnikiem krajowej turystyki w Polsce?

A. Polski pielgrzym odwiedzający miejsca święte w Jerozolimie
B. Prezes polskiej firmy uczestniczący w zagranicznych konferencjach
C. Student z Krakowa zwiedzający obszary południowej Polski
D. Cudzoziemiec przybywający do Polski w celach biznesowych
Student z Krakowa zwiedzający regiony Polski południowej jest doskonałym przykładem uczestnika polskiej turystyki krajowej. Turyzm krajowy odnosi się do podróży, które odbywają się w obrębie danego kraju, w tym przypadku Polski. Uczestnicy turystyki krajowej mogą być zarówno mieszkańcami, jak i osobami przyjeżdżającymi do danego kraju, które decydują się na zwiedzanie lokalnych atrakcji. W tym przypadku student wybierający się na wycieczkę po południowej Polsce, takiej jak Małopolska czy Podkarpacie, angażuje się w lokalną kulturę, historię oraz przyrodę, co jest zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju turystyki. Przykład ten wskazuje na aktywny udział w promocji turystyki regionalnej oraz wzmacnianie społeczności lokalnych poprzez korzystanie z ich zasobów. Warto również zauważyć, że studenci często korzystają z preferencyjnych ofert turystycznych, co sprzyja zwiększaniu liczby podróżujących wewnątrz kraju oraz budowaniu świadomości na temat polskich atrakcji turystycznych.

Pytanie 31

W dokumentacji wyjazdu turystycznego można znaleźć między innymi

A. kserokopię ustawy o usługach turystycznych
B. potwierdzenie rezerwacji noclegów
C. lista pracowników biura podróży
D. raport pilota z ubiegłej imprezy
Potwierdzenie rezerwacji noclegów jest kluczowym dokumentem w teczce imprezy turystycznej, ponieważ stanowi dowód na zapewnienie miejsca zakwaterowania dla uczestników. Tego rodzaju dokument nie tylko potwierdza umowę między biurem podróży a hotelem, ale również wskazuje na zapewnienie odpowiednich warunków dla klientów. W praktyce, potwierdzenie rezerwacji zawiera szczegóły dotyczące dat pobytu, rodzaju pokoi, liczby osób oraz wszelkich dodatkowych usług, takich jak śniadanie czy dostęp do internetu. Z perspektywy branżowej, zgodnie z regulacjami zawartymi w Ustawie o usługach turystycznych, biura podróży są zobowiązane do dostarczenia uczestnikom imprezy turystycznej jasnych informacji o warunkach zakwaterowania. Takie działania wpływają na bezpieczeństwo podróżnych i pozwalają na uniknięcie nieporozumień na miejscu. Przykładowo, w przypadku jakichkolwiek problemów z zakwaterowaniem, potwierdzenie rezerwacji staje się kluczowym dokumentem w komunikacji z hotelem oraz organami rozstrzygającymi spory, co podkreśla znaczenie tego elementu w organizacji wyjazdów turystycznych.

Pytanie 32

Organizowanie aktywności rozrywkowych dla grupy turystów, aby umilić ich pobyt w hotelu, należy do zadań

A. rezydenta
B. pilota wycieczek
C. animatora
D. organizatora turystyki
Wybór odpowiedzi 'rezydenta', 'pilota wycieczek' lub 'organizatora turystyki' sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące ról i odpowiedzialności w branży turystycznej. Rezydent to osoba, która pełni funkcję wsparcia dla turystów w danym miejscu, jednak ich główne obowiązki koncentrują się na organizowaniu transferów, udzielaniu informacji oraz rozwiązywaniu problemów, a nie na prowadzeniu aktywności rozrywkowych. Pilot wycieczek zajmuje się prowadzeniem grup turystycznych oraz dostarczaniem informacji o historycznych i kulturowych aspektach odwiedzanych miejsc, co również nie obejmuje organizacji czy prowadzenia zabaw i rozrywek w hotelach. Organizator turystyki natomiast jest odpowiedzialny za całokształt organizacji wyjazdów, w tym rezerwację hoteli i transportu, ale jego rola w kontekście bezpośredniego uatrakcyjnienia pobytu gości jest ograniczona. Te nieporozumienia wynikają z braku zrozumienia funkcji poszczególnych ról w branży turystycznej. Każda z wymienionych odpowiedzi pełni ważną rolę, ale w kontekście prowadzenia zajęć rozrywkowych to animator jest tym, który jest wyspecjalizowany w tworzeniu atrakcyjnych i angażujących programów dla gości hotelowych.

Pytanie 33

Podczas zagranicznej imprezy organizatorzy turystyki zobowiązani są do zawarcia na rzecz uczestników umów ubezpieczeniowych

A. EKUZ
B. AC
C. OC
D. NNW i KL
Odpowiedź NNW i KL jest poprawna, ponieważ organizatorzy turystyki mają obowiązek zapewnienia uczestnikom odpowiednich zabezpieczeń ubezpieczeniowych podczas imprez zagranicznych. NNW (ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków) oraz KL (ubezpieczenie kosztów leczenia) są kluczowymi elementami ochrony zdrowia i życia uczestników. NNW pokrywa koszty związane z uszczerbkiem na zdrowiu, co jest szczególnie istotne w przypadku wypadków, które mogą zdarzyć się podczas podróży. Ubezpieczenie KL natomiast chroni uczestników przed kosztami leczenia, co w przypadku nagłej choroby lub wypadku za granicą jest niezwykle ważne, ponieważ koszty opieki zdrowotnej mogą być znaczne. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, organizatorzy powinni dokładnie zapoznać się z ofertami ubezpieczeń, aby wybrać te, które najlepiej odpowiadają potrzebom ich klientów i specyfice organizowanych imprez. Przykładem może być sytuacja, gdy uczestnik wyjeżdża na aktywną formę turystyki, jak wspinaczka, gdzie szczególne znaczenie ma ochrona przed kontuzjami oraz dostęp do szybkiej pomocy medycznej.

Pytanie 34

Który z poniższych elementów kosztów związanych z podróżami turystycznymi uznawany jest za koszt stały w funkcjonowaniu biura podróży?

A. Wyżywienie
B. Koszt pilota wycieczek
C. Bilety wstępu
D. Noclegi
Błędy w ocenie kosztów stałych często wynikają z tego, że nie do końca rozumiemy, jak one działają. Koszty wyżywienia to na pewno koszty zmienne, bo zależą od tego, ile osób bierze udział w wycieczce. Im więcej klientów, tym więcej jedzenia trzeba przygotować, więc to się zmienia. Noclegi też są zmienne, bo ich koszt zależy od długości pobytu i liczby uczestników. A bilety wstępu, podobnie jak noclegi, też się różnią w zależności od tego, ile osób przychodzi, więc też nie są stałe. W praktyce sporo biur podróży myli te kategorie, przez co nie mają jasnego obrazu sytuacji finansowej. Zrozumienie, które koszty są stałe, a które zmienne, jest kluczowe dla ogarniania budżetu i lepszej strategii cenowej. Prawidłowe rozróżnianie tych kosztów może pomóc biurom podróży zostać na rynku.

Pytanie 35

Jakiego typu turystykę należałoby zaproponować grupie młodzieżowej, która chce podróżować po Nepalu w sposób poznawczy i jak najbardziej oszczędny?

A. Trekking
B. Survival
C. Karawaning
D. Tramping
Wybór trekkingu jako formy turystyki dla grupy młodzieży poszukującej tanich opcji podróżowania o charakterze poznawczym jest mylący. Trekking, choć również związany z wędrówkami, zazwyczaj wiąże się z bardziej zorganizowanym podejściem, często wymagającym zakupu drogiego sprzętu oraz korzystania z płatnych przewodników. Uczestnicy trekkingu są zazwyczaj zobowiązani do stosowania się do ustalonych tras, co ogranicza ich możliwości odkrywania unikalnych lokalnych doświadczeń i interakcji z mieszkańcami. W porównaniu z trampingu, trekking może być bardziej kosztowny i mniej elastyczny, co nie jest idealne dla młodzieży z ograniczonym budżetem. Karawaning, z kolei, wymaga posiadania odpowiedniego pojazdu oraz kosztownego wyposażenia, co czyni go niepraktycznym dla młodzieży planującej niskobudżetowe wyprawy. Z kolei survival, choć ekscytujący, kładzie nacisk na ekstremalne warunki i umiejętności przetrwania, co może być zbyt wymagające dla młodych podróżników, zwłaszcza tych bez doświadczenia. W efekcie, wybór niektórych z tych form turystyki może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania budżetu i ograniczenia możliwości poznawczych, co jest sprzeczne z zasadami efektywnej i zrównoważonej turystyki.

Pytanie 36

Wyznacz całkowity koszt wynajęcia dwóch pokojów jednoosobowych oraz trzech pokojów dwuosobowych na dwie doby, przy stawkach: SGL 200,00 zł/doba, DBL 300,00 zł/doba, z uwzględnieniem 10% rabatu?

A. 1 300,00 zł
B. 2 340,00 zł
C. 1 170,00 zł
D. 2 600,00 zł
Aby obliczyć całkowity koszt wynajmu dwóch pokojów 1-osobowych i trzech pokojów 2-osobowych na dwie doby z uwzględnieniem rabatu, należy najpierw obliczyć koszty wynajmu bez rabatu. Koszt wynajmu dwóch pokojów 1-osobowych (SGL) wynosi 200,00 zł za dobę, co daje 2 * 200,00 zł * 2 doby = 800,00 zł. Koszt wynajmu trzech pokojów 2-osobowych (DBL) to 300,00 zł za dobę, więc 3 * 300,00 zł * 2 doby = 1 800,00 zł. Suma tych kosztów wynosi 800,00 zł + 1 800,00 zł = 2 600,00 zł. Następnie należy zastosować 10% rabatu, co oznacza, że całkowity koszt wyniesie 2 600,00 zł - 10% = 2 340,00 zł. Taki sposób obliczania kosztów wynajmu jest zgodny z dobrymi praktykami w branży hotelarskiej, gdzie uwzględnia się różne typy pokoi i okresy wynajmu oraz oferuje klientom rabaty, co zwiększa atrakcyjność oferty. Przykładowo, w sytuacjach biznesowych, umiejętność dokładnego kalkulowania kosztów jest kluczowa dla podejmowania decyzji finansowych.

Pytanie 37

W kalkulacji usług związanych z należy uwzględnić stawkę VAT wynoszącą 23%

A. krajowym transportem lokalnym
B. turystyką wyjazdową do krajów spoza UE
C. zagraniczną turystyką przyjazdową
D. międzynarodowym transportem morskim
Zagraniczna turystyka przyjazdowa w Polsce jest obciążona stawką VAT wynoszącą 23%. Oznacza to, że usługi turystyczne świadczone na rzecz osób przyjeżdżających z innych krajów, które korzystają z lokalnych atrakcji, noclegów, gastronomii czy innych form wypoczynku, muszą uwzględniać ten podatek. Przykładowo, biura podróży organizujące wycieczki dla turystów zagranicznych muszą doliczyć VAT do ceny usług, które świadczą. To podejście jest zgodne z ogólnymi zasadami opodatkowania w Polsce, gdzie usługi turystyczne, w tym noclegi i przewozy, są objęte standardową stawką VAT, co jest zgodne z regulacjami unijnymi. Dobrą praktyką w branży turystycznej jest precyzyjne informowanie klientów o całkowitych kosztach usług, w tym podatków, co zwiększa przejrzystość i buduje zaufanie klientów. Warto również podkreślić, że zgodnie z Ustawą o VAT, w przypadku usług turystycznych, przedsiębiorcy mają możliwość zastosowania szczególnej procedury rozliczania VAT, co może przynieść korzyści finansowe dla biur podróży.

Pytanie 38

Na co należy zwrócić uwagę przy planowaniu trasy wycieczki pieszej?

A. Długość trasy i poziom trudności
B. Popularność tras wśród lokalnych mieszkańców
C. Lokalizację najbliższych parków wodnych
D. Gatunek ptaków występujących w okolicy
Planowanie trasy wycieczki pieszej wymaga uwzględnienia kilku kluczowych aspektów, z których jednym z najważniejszych jest długość trasy i poziom trudności. Długość trasy wpływa bezpośrednio na czas jej pokonania oraz na wymagania kondycyjne uczestników. Wybierając trasę, należy dostosować jej długość do możliwości grupy, aby uniknąć nadmiernego zmęczenia i stresu. Poziom trudności to kolejny istotny element - niektóre szlaki mogą być łatwe i dostępne dla początkujących, inne zaś wymagają doświadczenia i dobrej kondycji fizycznej. Dobrym przykładem jest różnica między spacerem po nizinach a wędrówką po górach, gdzie nachylenie i teren mogą znacząco wpłynąć na trudność wycieczki. Warto także zwrócić uwagę na oznaczenia szlaków i dostępność map, co pomoże w orientacji i zapewni większe bezpieczeństwo. Uwzględnienie tych aspektów pozwala zorganizować wycieczkę, która będzie zarówno przyjemna, jak i odpowiednia dla uczestników, co jest kluczowe w branży turystycznej.

Pytanie 39

Ulotka promująca propozycję wycieczki szkolnej w Małopolsce stanowi formę wpływania na klientów w ramach strategii

A. dystrybucji.
B. cen.
C. promocji.
D. produktu.
Wybór strategii związanej z ceną, dystrybucją czy produktem w kontekście tej ulotki reklamującej wycieczkę po Małopolsce jest trochę nietrafiony. Każda z tych opcji dotyczy innych rzeczy w marketingu. Strategia cenowa jest ważna, bo to ustala jaką wartość ma produkt czy usługa. Ale ulotka ma głównie za zadanie informować o ofercie, a nie o cenach. Dystrybucja dotyczy tego, jak dotrzeć do klienta, na przykład przez biura podróży czy internet. Ulotka raczej chce wzbudzić zainteresowanie, a nie skupiać się na tych kanałach. Strategia produktu z kolei odnosi się do cech samego produktu, jego jakości, a nie promocji. Informacje o trasach wycieczek albo atrakcjach są ważne, ale powinny być przekazane w ramach działań promocyjnych. Często błędy w myśleniu prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, z tego powodu, że mieszają się funkcje różnych elementów marketingu i z braku zrozumienia, że promocja jest kluczowa w przyciąganiu uwagi klientów.

Pytanie 40

Zgodnie z ustawą o deregulacji zawodu pilota wycieczek od roku 2014 od pilotanie jest wymagane

A. brak skazania za przestępstwa umyślne
B. ukończenie teoretycznego oraz praktycznego szkolenia
C. posiadanie wykształcenia przynajmniej średniego
D. osiągnięcie wieku 18 lat
Odpowiedź wskazująca na brak wymogu ukończenia szkolenia teoretycznego i praktycznego przez pilotów wycieczek zgodnie z ustawą o deregulacji zawodu pilota z 2014 roku jest prawidłowa. Zgodnie z tą ustawą, osoby chcące pracować jako piloci wycieczek nie są zobowiązane do przechodzenia formalnych kursów czy szkoleń, co wprowadza większą elastyczność w dostępie do tego zawodu. Praktyczne zastosowanie tej regulacji ma na celu ułatwienie dostępu do rynku pracy dla osób z wiedzą i doświadczeniem w turystyce, które mogą posiadać cenne umiejętności, ale niekoniecznie przeszły formalne szkolenie. To podejście jest zgodne z trendem deregulacji w różnych branżach, mającym na celu zwiększenie konkurencyjności i innowacyjności. Ważne jest jednak, aby piloci wycieczek i tak mieli odpowiednie kompetencje merytoryczne oraz umiejętność efektywnej komunikacji, by móc w sposób profesjonalny prowadzić grupy turystyczne oraz dostarczać im wartościowych informacji o odwiedzanych miejscach.