Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 12:24
Data zakończenia: 18 maja 2025 12:41

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uzyskać granatowy kolor na wydruku, należy w przestrzeni barw CMYK połączyć składowe w następujących proporcjach

A. C=100%, M=80%, Y=0% i K=30%

B. C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%

C. C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%

D. C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%

Zawarte w pytaniu błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących mieszania kolorów w przestrzeni CMYK. Przykładowo, w przypadku pierwszej odpowiedzi, gdzie zastosowano C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%, uzyskujemy intensywny kolor zielony, a nie granatowy. Czerń w modelu CMYK jest osiągana głównie przez dodanie koloru czarnego (K), co w tym przypadku również nie jest uwzględnione. Druga odpowiadająca odpowiedź, C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%, prowadzi do uzyskania intensywnego koloru różowego, który również nie ma związku z granatem. Przekonanie, że sama magenta i żółty mogą stworzyć granat, jest błędne, ponieważ brakuje w nim cyjanu, kluczowego składnika. Kolejna odpowiedź, C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%, prowadzi do uzyskania koloru szarego, co również nie jest zgodne z zamierzonym rezultatem. Kluczowym błędem myślowym jest tu mylenie intensywności barw z ich kombinacjami i niewłaściwe zrozumienie zasady nakładania kolorów w modelu CMYK. Zrozumienie, jak kolory współdziałają ze sobą w kontekście druku, jest niezbędne, aby uniknąć takich pomyłek, a także aby efektywnie posługiwać się technologią druku w praktyce graficznej.

Pytanie 2

Przy tworzeniu pliku PDF spełniającego standardy druku określa się, między innymi,

A. kadrowanie obrazu

B. skalę obrazu

C. wielkość spadów

D. format dokumentu

Wybór odpowiedzi "wielkość spadów" jest poprawny, ponieważ w kontekście przygotowania plików PDF do druku, spady są kluczowym elementem, który zapewnia estetykę i profesjonalizm finalnego produktu. Spady to obszary, które rozszerzają się poza krawędź dokumentu, zwykle o 3-5 mm, co pozwala na uniknięcie białych krawędzi po przycięciu. W przypadku projektu graficznego, jeśli tło lub elementy graficzne nie sięgają do samej krawędzi, spady są niezbędne, aby zadbać o pełne pokrycie kolorem. Zastosowanie spadów jest standardem w branży, a ich brak może prowadzić do niepożądanych efektów wizualnych, takich jak niedopasowane krawędzie. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów podczas projektowania, zwłaszcza w przypadku materiałów reklamowych, broszur czy plakatów. Wiele programów graficznych, takich jak Adobe InDesign czy Illustrator, umożliwia łatwe dodawanie spadów, co czyni ten proces prostym i intuicyjnym.

Pytanie 3

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Odbitka fotograficzna

B. Obwoluta książki

C. Obraz negatywowy

D. Fotografia cyfrowa

Fotografia cyfrowa to materiał graficzny, który został stworzony w formacie cyfrowym, co oznacza, że jest już w postaci, która nadaje się do dalszego przetwarzania i udostępniania w formie elektronicznej. Digitalizacja odnosi się do procesu przekształcania analogowych obrazów, takich jak negatywy czy odbitki, na format cyfrowy. W przypadku fotografii cyfrowej proces ten nie jest potrzebny, ponieważ obraz jest już zapisywany jako ciąg danych cyfrowych. Przykładem zastosowania fotografii cyfrowej może być publikacja zdjęć w mediach społecznościowych czy tworzenie cyfrowych archiwów zdjęć, które są zgodne z standardami takimi jak JPEG czy TIFF. Praktyki te są szeroko stosowane w branżach takich jak fotografia, marketing czy sztuka, gdzie ważne jest utrzymanie wysokiej jakości obrazu oraz łatwości w dostępie i udostępnianiu treści graficznych. Standardy te podkreślają znaczenie fotografii cyfrowej jako kluczowego elementu współczesnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 4

Prace, które są przeznaczone do druku, zapisuje się w konkretnej przestrzeni

A. LAB

B. sRGB

C. CMYK

D. HKS

Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to model kolorów, który jest powszechnie stosowany w procesie druku. CMYK oznacza cztery kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny, które są używane w druku offsetowym i innym druku kolorowym. W przeciwieństwie do RGB, który jest używany w urządzeniach wyświetlających, CMYK jest modelem substrakcyjnym, co oznacza, że kolory są tworzone poprzez odejmowanie światła od białego tła. Przykładowo, w druku broszur, ulotek czy plakatów, projektanci graficzni muszą korzystać z modelu CMYK, aby zapewnić, że kolory na wydruku będą zgodne z tym, co widzą na ekranie. Warto również zaznaczyć, że przygotowując pliki do druku, często zaleca się, aby projektanci korzystali z profili kolorów ICC, które pomagają w kalibracji kolorów między różnymi urządzeniami, co jest kluczowe dla uzyskania spójnych wyników drukarskich.

Pytanie 5

Podczas drukowania materiałów reklamowych o wysokiej jakości w technologii offsetowej, jaka powinna być liniatura rastra?

A. 600 lpi

B. 300 lpi

C. 150 lpi

D. 115 lpi

Przy wyborze liniatury rastra do druku offsetowego, kluczowe jest zrozumienie, jak różne wartości wpływają na jakość końcowego produktu. Liniatura 600 lpi jest zazwyczaj stosowana w druku wysokiej jakości, jednak wymaga to wyjątkowo precyzyjnych maszyn i materiałów, co czyni ją niepraktyczną dla typowych materiałów reklamowych. Zbyt wysoka liniatura może prowadzić do problemów z wyrazistością i detali, ponieważ w przypadku standardowych mediów, takich jak papier powlekany, nie ma wystarczającej zdolności do rejestrowania tak drobnych detali. Odpowiedź 300 lpi, choć teoretycznie pozwala na lepszą jakość, w praktyce jest zbędna i nieekonomiczna dla większości zastosowań marketingowych. Z kolei 115 lpi, chociaż może być użyteczne w specyficznych przypadkach, takich jak druki z dużymi plamami koloru, nie oferuje wystarczającej jakości dla bardziej złożonych projektów, gdzie detale są istotne. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwej liniatury, co z kolei wpływa na estetykę i funkcjonalność materiałów reklamowych. Ponieważ każda linia i detal mają znaczenie w druku, ważne jest, aby dostosować liniaturę do specyficznych wymagań projektu, co powinno być zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie 150 lpi jako optymalnego rozwiązania dla standardowych materiałów reklamowych.

Pytanie 6

Redukcja odstępu między dwiema literami w tekście publikacji jest określana jako

A. justowaniem

B. interlinią

C. akcentowaniem

D. kerningiem

Kerning to proces regulacji odległości między parami liter, który ma na celu poprawę czytelności oraz estetyki tekstu. Poprawne dostosowanie kerningu jest kluczowe w typografii, ponieważ zbyt duże lub zbyt małe przerwy mogą wpływać na percepcję tekstu przez czytelnika. Na przykład, w projektowaniu logo lub plakatów, gdzie każdy detal ma znaczenie, precyzyjne dostosowanie kerningu może podkreślić unikalny charakter typografii. W praktyce, kerning może być modyfikowany w programach graficznych takich jak Adobe Illustrator czy InDesign, co daje projektantom kontrolę nad wyglądem tekstu. Dobrym praktykom typograficznym zaleca się stosowanie kerningu, aby unikać efektu „zlepiania” liter, co jest szczególnie widoczne w zestawieniach niektórych par znaków, takich jak „A” i „V”. W związku z tym, znajomość technik kerningu jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem graficznym lub publikowaniem materiałów drukowanych, co podkreśla znaczenie tego aspektu w procesie typograficznym.

Pytanie 7

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Corel Draw

B. Adobe Photoshop

C. Puzzle Flow

D. Adobe Illustrator

Puzzle Flow to zaawansowane narzędzie do automatycznej impozycji, które jest szeroko stosowane w branży poligraficznej. Umożliwia ono efektywne przygotowanie materiałów do druku poprzez automatyczne rozmieszczanie i układanie elementów na arkuszu, co znacząco zwiększa wydajność procesu produkcji. Użycie Puzzle Flow pozwala na redukcję marnotrawstwa materiałów i czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku druku etykiet, narzędzie to umożliwia precyzyjne rozplanowanie jednostek na arkuszu, minimalizując odstępy pomiędzy nimi oraz dostosowując rozmiar i orientację. Takie podejście jest kluczowe w branży, gdzie marginesy zysku są często niewielkie, a każdy element procesu produkcji ma wpływ na finalny koszt produktu. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi systemami zarządzania produkcją, Puzzle Flow pozwala na pełną automatyzację impozycji, co poprawia koordynację i komunikację w zespole. W kontekście norm jakościowych, korzystanie z takiego oprogramowania przyczynia się do spełnienia wymagań dotyczących efektywności oraz dokładności w procesie druku.

Pytanie 8

Wskaż najodpowiedniejsze materiały do druku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2

B. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-315 g/m2

C. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

D. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135-170 g/m2

Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135-170 g/m2 jest najlepszym wyborem do wydruku dwustronnej, wielobarwnej ulotki reklamowej, ponieważ charakteryzuje się wysoką jakością oraz doskonałymi właściwościami drukarskimi. Jego dwustronne powlekanie pozwala na uzyskanie intensywnych i wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych, gdzie estetyka ma duże znaczenie. Dodatkowo, gramatura w przedziale 135-170 g/m2 zapewnia odpowiednią sztywność ulotki, co sprawia, że jest ona bardziej trwała i odporna na zagięcia. W praktyce, ulotki wykonane z tego typu papieru lepiej prezentują się w rękach odbiorców, a ich jakość może zwiększyć postrzeganą wartość oferty. Użycie papieru dwustronnie powlekanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, co potwierdzają standardy takie jak ISO 12647, które definiują właściwości barwne i jakość wydruków. Dlatego wybór tego podłoża jest korzystny zarówno z perspektywy technicznej, jak i marketingowej.

Pytanie 9

Który z formatów graficznych nie jest używany w praktyce podczas przygotowywania publikacji do druku offsetowego?

A. AI

B. PNG

C. TIFF

D. PSD

Wybór jednego z pozostałych formatów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowania w kontekście druku offsetowego. Format PSD, będący natywnym formatem programu Adobe Photoshop, przechowuje wszystkie warstwy i edytowalne elementy, co czyni go idealnym do pracy w grafice komputerowej. W sytuacji, gdy projekt wymaga dalszej edycji, PSD z pewnością znajdzie zastosowanie, ale nie jest to format przeznaczony bezpośrednio do druku. Z kolei format AI jest natywnym formatem programu Adobe Illustrator, który również jest wykorzystywany w projektowaniu graficznym. Oferuje on wektory, co daje elastyczność w skalowaniu bez utraty jakości, co jest korzystne dla materiałów drukowanych. Format TIFF jest z kolei jednym z najbardziej standardowych formatów w druku, ponieważ wspiera wysokiej jakości obrazy i może przechowywać dane w bezstratny sposób. Wybór odpowiedniego formatu do przygotowania publikacji drukowanej powinien opierać się na potrzebie zachowania jak najwyższej jakości obrazu oraz możliwości edycyjnych, a nie na subiektywnych preferencjach. Stąd, błędne zrozumienie zastosowania tych formatów w kontekście druku prowadzi do mylnych wniosków.

Pytanie 10

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. CMS

B. ICC

C. CMY

D. RGB

Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Pytanie 11

Tworzenie obiektu wektorowego z kształtów bitmapowych odbywa się przy użyciu narzędzia, które w programach Adobe nosi nazwę

A. ołówka

B. stempla

C. pióra

D. pędzla

Wybór stempli, pędzli lub ołówków jako narzędzi do odrysowywania kształtów z bitmapy w kontekście tworzenia obiektów wektorowych jest nieodpowiedni. Stempel, który zazwyczaj służy do powielania wzorów lub tekstur, nie pozwala na precyzyjne odwzorowanie kształtów, co jest kluczowe w pracy z grafiką wektorową. Użycie pędzla, z kolei, jest bardziej związane z technikami malarskimi i tworzeniem tekstur, a nie z precyzyjnym rysowaniem konturów. Ołówek, mimo że może być użyty do rysowania, również nie oferuje takich możliwości edycyjnych jak narzędzie pióra. Często mylone jest pojęcie rysowania z malowaniem, co prowadzi do wyboru niewłaściwych narzędzi do zadań wymagających dużej precyzji. W kontekście projektowania graficznego, kluczowe jest zrozumienie, że narzędzia muszą być dostosowane do specyfiki zadań. W przypadku pracy z grafiką wektorową, pióro jest narzędziem, które pozwala na kontrolę nad każdym punktem i krzywą, podczas gdy inne narzędzia mają swoje ograniczenia, które mogą wpływać na jakość i precyzję projektu. Z tego względu, wybór odpowiedniego narzędzia jest fundamentalny dla sukcesu w każdym projekcie graficznym.

Pytanie 12

Plik z rozszerzeniem .eps to najczęściej format

A. grafiki wektorowej

B. arkusza kalkulacyjnego

C. pliku dźwiękowego

D. dokumentu tekstowego

Format pliku z rozszerzeniem .eps oznacza Encapsulated PostScript i jest to format używany głównie do przechowywania grafiki wektorowej. Jest szeroko stosowany w branży poligraficznej i projektowej ze względu na swoją skalowalność, co oznacza, że grafika zachowuje swoją jakość niezależnie od rozmiaru wydruku. Formaty wektorowe, takie jak EPS, są idealne do projektów wymagających precyzyjnego odwzorowania kształtów i linii, co jest kluczowe przy projektowaniu logotypów, ilustracji oraz wszelkiego rodzaju materiałów graficznych. Pliki EPS mogą również zawierać elementy bitmapowe, ale ich główną zaletą jest możliwość edycji wektorowej, co daje projektantom dużą elastyczność. Często są wykorzystywane w połączeniu z profesjonalnymi programami do edycji grafiki, takimi jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, co umożliwia zaawansowaną edycję i integrację z innymi materiałami graficznymi, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 13

W projekcie opakowania graficznego warstwa wykrojnika, grafika oraz znaczniki drukarskie powinny być

A. uporządkowane w kolejności od najbardziej widocznych elementów

B. usytuowane na oddzielnych warstwach

C. zapisane w pliku tylko w formacie zamkniętym

D. połączone w jedną warstwę

Zapisanie wszystkich elementów w pliku wyłącznie zamkniętym wydaje się wygodne, jednak w praktyce wprowadza szereg ograniczeń. Takie podejście uniemożliwia edytowanie poszczególnych warstw niezależnie, co może być problematyczne, jeśli konieczne są zmiany w projekcie. Obiekty scalone do jednej warstwy również stają się trudne do edytowania, co ogranicza elastyczność pracy nad projektem i zwiększa ryzyko błędów. Dodatkowo, scalanie elementów do jednej warstwy może prowadzić do utraty jakości wyjściowego projektu, zwłaszcza w kontekście druku, gdzie każdy detal ma znaczenie. Grupa elementów uszeregowana według widoczności, mimo że może wydawać się logiczna, nie uwzględnia złożoności i różnorodności pracy nad projektem graficznym. Kluczowe jest, aby każdy z elementów był traktowany indywidualnie i w kontekście całego projektu, co pozwala na lepsze zarządzanie i kontrolę nad każdym aspektem. Zrozumienie, jak ważne jest umieszczanie elementów na osobnych warstwach, jest fundamentalne dla skutecznego projektowania graficznego. Tylko w ten sposób można zminimalizować ryzyko błędów i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu, co jest kluczowe w branży opakowaniowej.

Pytanie 14

Interlinia oznacza przestrzeń między sąsiadującymi

A. wierszami

B. łamami

C. kolumnami

D. wyrazami

Interlinia odnosi się do odległości pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Właściwe ustawienie interlinii ma istotny wpływ na czytelność tekstu oraz ogólny wygląd dokumentu. Zbyt mała interlinia może prowadzić do wrażenia zagracenia, podczas gdy zbyt duża może rozpraszać uwagę czytelnika. Zazwyczaj przyjmuje się, że interlinia powinna wynosić od 1,15 do 1,5 wysokości czcionki, aby zapewnić optymalny komfort czytania. Przykładowo, w pracy akademickiej, często zaleca się stosowanie podwójnej interlinii, aby ułatwić dodawanie uwag i komentarzy. Użycie właściwej interlinii jest szczególnie ważne w dokumentach formalnych, takich jak CV czy raporty, gdzie estetyka i przejrzystość są kluczowe.

Pytanie 15

Oblicz koszt przygotowania offsetowych form drukarskich potrzebnych do realizacji druków reklamowych w kolorystyce 2 + 0, przy założeniu, że cena naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 300,00 zł

B. 160,00 zł

C. 80,00 zł

D. 640,00 zł

Poprawna odpowiedź to 160,00 zł, co wynika z kalkulacji kosztów naświetlenia form drukowych w technologii offsetowej. W kolorystyce 2 + 0 oznacza, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na stronie oraz bez koloru na rewersie. Aby przygotować materiały do druku, zwykle potrzebujemy dwóch form, z których każda wymaga naświetlenia. Koszt naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł, zatem łączny koszt naświetlenia dwóch form wynosi 2 x 80,00 zł, co daje 160,00 zł. Ustalając koszty produkcji, kluczowe jest zrozumienie, że w druku offsetowym liczba form jest uzależniona od liczby kolorów, a także od zastosowanej kolorystyki. W praktyce, przy projektowaniu reklam, ważne jest także uwzględnienie dodatkowych opłat związanych z przygotowaniem plików oraz ewentualnymi korektami przed drukiem. Zastosowanie właściwych kalkulacji kosztów jest istotne, aby zapewnić rentowność projektu oraz wysoką jakość druku. Te zasady są fundamentalne w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów wpływa na konkurencyjność oraz efektywność działań.

Pytanie 16

Jaki symbol oznacza format ulotki o wymiarach 148 x 210 mm?

A. A4

B. A5

C. B3

D. B4

Odpowiedź A5 jest poprawna, ponieważ ulotka o wymiarach 148 x 210 mm odpowiada formatowi A5 w standardowym systemie formatów papieru ISO 216. Format A5 jest połową formatu A4, który ma wymiary 210 x 297 mm. Dzięki temu, ulotki w formacie A5 są często wykorzystywane w marketingu i promocji, ponieważ są łatwe do dystrybucji i przechowywania. W praktyce, A5 jest popularnym wyborem dla broszur, ulotek oraz materiałów informacyjnych, które wymagają kompaktowego formatu. Warto zauważyć, że standardy ISO 216 są powszechnie stosowane w wielu krajach, co ułatwia współpracę międzynarodową i produkcję materiałów drukowanych. Ponadto, korzystając z formatów A, projektanci mogą lepiej planować layouty, wykorzystując dostępne przestrzenie na stronie, co wpływa na czytelność i estetykę dokumentów.

Pytanie 17

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 60 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 50 arkuszy

D. 100 arkuszy

Wybór błędnych odpowiedzi często opiera się na nieprawidłowych założeniach dotyczących wymagań powierzchniowych oraz naddatku technologicznego. Na przykład, odpowiedzi takie jak 50, 120 czy 100 arkuszy nie uwzględniają rzeczywistego zapotrzebowania na papier, które jest oparte na precyzyjnych obliczeniach powierzchni. Przy 100 kalendarzach formatu A4, całkowita powierzchnia to 6,237 m², a po dodaniu 20% naddatku technologicznego otrzymujemy 7,4844 m². Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego obliczenia naddatku lub niewłaściwego zrozumienia wymiarów arkuszy SRA3. Na przykład, jeśli ktoś zignoruje naddatek technologiczny i obliczy jedynie powierzchnię potrzebną do produkcji bez uwzględnienia strat materiałowych, może dojść do wniosku, że 50 arkuszy wystarczy, co jest niezgodne z rzeczywistością. Również rozważanie 120 lub 100 arkuszy, które mogą wydawać się nadmiarowe, wskazuje na brak zrozumienia, jak efektywnie wykorzystać papier w procesie druku. W praktyce, dobrą praktyką jest zawsze zaokrąglanie do pełnych arkuszy, dlatego obliczenia powinny uwzględniać zarówno wymagania produkcyjne, jak i optymalizację kosztów. Niewłaściwe podejście do obliczeń powierzchni oraz naddatku technologicznego prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów, co jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie oszczędność surowców zwiększa rentowność produkcji.

Pytanie 18

Co oznacza zapis kodu cyfrowego pokazanego na rysunku?

A. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki.

B. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego.

C. Numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

D. Rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

Poprawna odpowiedź to Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego (ISSN), który jest unikalnym identyfikatorem stosowanym do oznaczania czasopism i innych wydawnictw ciągłych, takich jak roczniki czy periodyki. ISSN jest przydzielany przez Międzynarodowy Związek Wydawców i jest niezbędny do katalogowania publikacji w bibliotekach oraz w bazach danych. Przykłady zastosowania ISSN obejmują biblioteki, które wykorzystują ten numer do klasyfikacji i udostępniania czasopism, a także wydawców, którzy muszą go podać w celu spełnienia wymogów formalnych przy rejestracji publikacji. Posiadanie ISSN ułatwia także śledzenie i zarządzanie dostępnością publikacji, co jest kluczowe w dobie cyfryzacji. Z tego powodu, znajomość i umiejętność posługiwania się tym numerem jest istotna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub bibliotecznej.

Pytanie 19

Jakie narzędzie jest najczęściej używane do wycinania obiektów w programach graficznych?

A. Pędzel

B. Lasso

C. Gumka

D. Gradient

Narzędzie Lasso jest jednym z najczęściej używanych narzędzi w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, GIMP czy CorelDRAW, do selekcji i wycinania obiektów z obrazu. Jego popularność wynika z elastyczności i precyzji, jaką oferuje przy wybieraniu nieregularnych kształtów. Lasso umożliwia użytkownikowi ręczne obrysowanie obiektu, co jest szczególnie przydatne, gdy automatyczne algorytmy nie radzą sobie z precyzyjnym wyborem. Dzięki narzędziu Lasso można z łatwością izolować skomplikowane elementy grafiki, takie jak włosy czy gałęzie drzew, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu prostszych narzędzi selekcji. W praktyce często stosuje się kombinację narzędzia Lasso z innymi technikami, takimi jak maski warstwowe, aby uzyskać jak najlepsze rezultaty. Znajomość tego narzędzia jest kluczowa dla każdego grafika, który chce efektywnie edytować zdjęcia i tworzyć złożone kompozycje graficzne. W branży graficznej dobra selekcja to podstawa wielu zaawansowanych technik edycji.

Pytanie 20

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF

B. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów

C. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów

D. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów

Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.

Pytanie 21

Jakie jest nachylenie rastra dla wyciągu barwy Magenta?

A. 105°

B. 75°

C. 45°

D. 15°

Kąt skręcenia rastra dla wyciągu barwy Magenta wynoszący 75° jest zgodny z zasadami rastracji w druku kolorowym. W systemie CMYK, który jest najczęściej stosowany w druku, każdy kolor jest reprezentowany przez odpowiednie proporcje cyjanu, magenty, żółtego i czarnego. Kąt rastra jest krytycznym parametrem, który wpływa na jakość wydruku i zjawisko moiré. Stosując kąt 75° dla magenty, minimalizujemy ryzyko interferencji wzorów rastrów z innymi kolorami, co jest kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanej jakości druku. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie plików do druku w profesjonalnych programach graficznych, takich jak Adobe InDesign czy CorelDRAW, gdzie odpowiednie ustawienie kątów rastrów dla poszczególnych kolorów zapewnia lepszą separację i czystość kolorów w finalnym produkcie. Dodatkowo, zgodność z branżowymi standardami, takimi jak ISO 12647, stanowi fundament dla osiągnięcia wysokiej jakości druku w procesie produkcyjnym.

Pytanie 22

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe powinno się zastosować do oceny gęstości optycznej form kopiowych typu diapozytyw?

A. Lupy

B. Densytometru transmisyjnego

C. Densytometru refleksyjnego

D. Kalibratora

Stosowanie lup do oceny gęstości optycznej diapozytywowych form kopiowych jest błędnym podejściem, ponieważ lupy służą głównie do powiększania obrazu, a nie do pomiaru właściwości optycznych. Choć mogą dostarczać ogólnych informacji o jakości obrazu, nie są w stanie precyzyjnie ocenić gęstości optycznej, co jest kluczowe w profesjonalnych procesach fotograficznych. Kalibratory natomiast, choć są istotne w kontekście pomiarów, odnoszą się bardziej do urządzeń służących do ustawienia i sprawdzania parametrów innych przyrządów pomiarowych, a nie do analizy gęstości optycznej. Z kolei densytometry refleksyjne, które mierzą gęstość optyczną poprzez analizę światła odbitego, nie są odpowiednie do diapozytywów, gdzie kluczowe jest badanie światła przechodzącego przez materiał. Diapozytywy, ze względu na swoją strukturę i sposób, w jaki są wykorzystywane w procesach projektowania i druku, wymagają dokładnych pomiarów transmisyjnych. Wybór niewłaściwego urządzenia do pomiaru gęstości optycznej może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i znacznego obniżenia jakości końcowego produktu, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi w branży fotograficznej i reprograficznej.

Pytanie 23

W aplikacji Adobe Photoshop narzędzie Lasso wykorzystuje się do realizacji na bitmapie obróbki graficznej określanej jako

A. rozmycie

B. wypełnianie

C. kadrowanie

D. selekcja

Wybór wypełniania jako odpowiedzi na pytanie o zastosowanie narzędzia Lasso w Photoshopie wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych funkcji narzędzi graficznych. Wypełnianie odnosi się do procesu dodawania koloru lub tekstury do całego obszaru, co jest całkowicie innym działaniem niż selekcja. Narzędzie Lasso nie wypełnia obszaru, lecz umożliwia jego zaznaczenie, co jest pierwszym krokiem przed wypełnieniem wybranego obszaru. Kolejnym błędem jest utożsamienie rozmycia z funkcjonalnością Lasso. Rozmycie polega na wygładzaniu krawędzi zdjęcia lub obiektu, co również nie jest działaniem realizowanym przez to narzędzie. Poprawne wprowadzenie rozmycia miałoby sens jedynie po dokonaniu selekcji, co nie zmienia faktu, że jest to odrębna operacja. Kadrowanie natomiast to proces przycinania obrazu do określonego rozmiaru lub proporcji, co również różni się od selekcji. Kadrowanie może być zastosowane po selekcji, ale nie jest jego bezpośrednim celem. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami i ich zastosowaniem w praktyce jest kluczowe dla efektywnej pracy w programach graficznych, a także dla osiągnięcia pożądanych rezultatów w projektach graficznych.

Pytanie 24

Jakie będą całkowite wydatki związane z drukowaniem banera o wymiarach 3 × 10 m, jeśli wydajność plotera wynosi 20 m²/h, cena druku za 1 m² materiału wynosi 5 zł, a koszt pracy operatora wynosi 60 zł/h?

A. 160 zł

B. 300 zł

C. 240 zł

D. 180 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o wymiarach 3 × 10 m, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 3 m × 10 m = 30 m². Następnie, znając cenę zadruku 1 m² podłoża, która wynosi 5 zł, można obliczyć koszt materiałów: 30 m² × 5 zł/m² = 150 zł. Kolejnym krokiem jest obliczenie czasu, jaki zajmie operatorowi wydrukowanie banera. Przy wydajności plotera wynoszącej 20 m²/h, czas potrzebny na wydruk wynosi: 30 m² ÷ 20 m²/h = 1,5 h. Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie: 1,5 h × 60 zł/h = 90 zł. Całkowity koszt to suma kosztów materiałów i pracy: 150 zł + 90 zł = 240 zł. Praktyczne przykłady zastosowania tej kalkulacji można znaleźć w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów są kluczowe dla ustalania ofert i wyceny usług. Zastosowanie tych zasad pozwala na efektywne zarządzanie budżetami projektów reklamowych i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 25

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności stworzenia pliku PDF w jakości do druku?

A. Adobe InDesign

B. Adobe Acrobat

C. Impozycjoner

D. Corel Draw

Adobe Acrobat jest wiodącym narzędziem do tworzenia, edytowania i przeglądania plików PDF, które oferuje zaawansowane funkcje oceny jakości dokumentów przeznaczonych do druku. Program ten pozwala na przeprowadzenie wstępnej analizy pliku PDF, umożliwiając użytkownikom sprawdzenie takich aspektów jak rozdzielczość obrazów, kolorystyka, czy układ stron. Dzięki narzędziom takim jak 'Preflight', użytkownicy mogą szybko zweryfikować, czy dokument spełnia określone standardy, takie jak PDF/X, co jest kluczowe w branży poligraficznej. Przykładem zastosowania może być zlecenie druku broszury, w którym Adobe Acrobat pozwoli na wykrycie potencjalnych problemów, takich jak niedostateczna jakość obrazów czy niezgodność kolorystyczna. Dodatkowo, program oferuje możliwość weryfikacji ustawień zarządzania kolorami, co jest niezwykle istotne przy pracy z materiałami do druku. Wreszcie, dzięki opcji podglądu, użytkownicy mogą na bieżąco monitorować, jak dokument będzie wyglądał po wydrukowaniu, co znacząco podnosi jakość finalnego produktu.

Pytanie 26

Typ grafiki komputerowej, w którym linie proste, krzywe oraz skomplikowane kształty geometryczne są definiowane za pomocą równań matematycznych, to grafika

A. ruchoma i bitmapowa

B. interaktywna i rastrowa

C. rastrowa i wektorowa

D. wektorowa i obiektowa

Wybór odpowiedzi zawierających terminy takie jak 'ruchoma', 'bitmapowa', 'interakcyjna' i 'rastrowa' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych różnic pomiędzy typami grafiki komputerowej. Grafika rastrowa, na przykład, opiera się na matrycach pikseli, co oznacza, że podczas powiększania obrazu może wystąpić utrata jakości, co jest istotną wadą w kontekście projektowania, gdzie wymagana jest skalowalność. Z kolei grafika ruchoma odnosi się do animacji i filmów, które są z natury różne od statycznych obrazów wektorowych. Grafika interakcyjna, choć innowacyjna i szeroko stosowana w projektach internetowych i aplikacjach, nie jest terminem odnoszącym się do rodzaju grafiki w sensie technicznym, a bardziej do sposobu, w jaki użytkownicy wchodzą w interakcje z treściami wizualnymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie różnych klas grafik oraz brak zrozumienia ich zastosowań. W praktyce, istotne jest, aby rozróżniać te terminy, aby skutecznie wykorzystać odpowiednie narzędzia i techniki w zależności od wymagań projektu.

Pytanie 27

Jakie powinny być wymiary obwoluty do książki, jeśli książka ma format A5, grzbiet o szerokości 30 mm oraz skrzydełka o szerokości 35 mm? Obwoluta nie zawiera marginesów drukarskich.

A. 248 x 297 mm

B. 148 x 210 mm

C. 402 x 216 mm

D. 396 x 210 mm

Jak widać, zły wybór wymiarów obwoluty często bierze się z błędnego rozumienia tego, jak się projektuje okładki. Na przykład, odpowiedź 402 x 216 mm jest za duża i nie bierze pod uwagę rzeczywistych wymiarów książki. Takie coś może prowadzić do nadmiaru materiału, co w rezultacie sprawia, że obwoluta źle leży i wygląda. Z kolei 248 x 297 mm to kompletnie nie te wymiary, bo nie mieszczą się w formacie A5, a do tego nie uwzględniają grzbietu. W efekcie okładka byłaby znacznie większa od książki, a to już kłopot. Odpowiedź 148 x 210 mm to wymiary samego formatu A5, ale bez uwzględnienia grzbietu i skrzydełek, co jest kluczowe w projektowaniu. Te błędy mogą wynikać z braku znajomości podstawowych zasad projektowania graficznego, a także introligatorskiego, gdzie wszystko musi być dokładnie wymierzone. Żeby takich pomyłek było mniej, warto poznać standardy wymiarów dla różnych formatów i zrozumieć rolę skrzydełek w ochronie książki i estetyce. Dobrym pomysłem mogą być kalkulatory wymiarów obwolut, które ułatwią nam sprawę.

Pytanie 28

Jak nazywa się strona tytułowa?

A. 2. strona czwórki tytułowej

B. 3. strona czwórki tytułowej

C. 1. strona czwórki tytułowej

D. 4. strona czwórki tytułowej

Zrozumienie struktury czwórki tytułowej jest kluczowe dla prawidłowego przygotowania dokumentów i publikacji. Odpowiedzi, które wskazują na inne numery stron w kontekście czwórki tytułowej, są oparte na niepełnym zrozumieniu zasad dotyczących formatowania dokumentów. Na przykład, błędna identyfikacja stron jako 1. lub 2. strony czwórki tytułowej może prowadzić do pomyłek w organizacji treści publikacji. Strona 1. czwórki tytułowej to zazwyczaj okładka, która nie jest uważana za stronę tytułową, a strona 2. to zazwyczaj strona z tytułem, ale nie jest to strona tytułowa w sensie formalnym. Często spotykanym błędem jest mylenie funkcji poszczególnych stron, co może wprowadzać w błąd zarówno autorów, jak i wydawców. Przykładowo, strona dedykacji, która często występuje na stronie 3. czwórki tytułowej, ma inny cel i zawartość niż strona tytułowa. Wiedza o tym, jak zorganizować czwórkę tytułową, jest istotna w kontekście przygotowania materiałów do druku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży wydawniczej. Wynika z tego, że niezrozumienie struktury czwórki tytułowej może prowadzić do poważnych błędów w procesie wydawniczym.

Pytanie 29

Jakie składniki są kluczowe w pliku PDF przeznaczonym do druku cyfrowego?

A. Znaczniki cięcia

B. Typ oprawy

C. Pasery

D. Dane dotyczące pliku

Znaczniki cięcia są kluczowym elementem w przygotowywaniu plików PDF do druku cyfrowego, ponieważ determinują obszar, w którym końcowy dokument zostanie przycięty. Umożliwiają one drukarniom skoordynowanie procesu cięcia, zapewniając, że kluczowe elementy wizualne, takie jak tekst i grafika, nie znajdą się zbyt blisko krawędzi, co mogłoby prowadzić do nieestetycznego efektu. Zazwyczaj zaleca się, aby dodane znaczniki były umieszczone na zewnątrz obszaru, w którym znajduje się zawartość, co pozwala na dokładne i precyzyjne cięcie. W praktyce, podczas projektowania materiałów drukowanych, takich jak broszury czy plakaty, stosowanie znaczników cięcia zgodnych z normą ISO 12647 oraz innymi standardami branżowymi, jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości druku. Warto również pamiętać o dodaniu spadów, co pomaga uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach, gdyby cięcie odbywało się nieco poza linią znaczników.

Pytanie 30

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 1 500 spi

B. 300 dpi

C. 500 lpi

D. 2 100 ppi

Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 31

Jakiego wzoru używa się do szacowania przeliczenia jednostek metrycznych na typograficzne w systemie Didota?

A. Liczba punktów = 9/3 x liczba milimetrów

B. Liczba punktów = 8/3 x liczba milimetrów

C. Liczba milimetrów = 3/8 x liczba punktów

D. Liczba milimetrów = 3/9 x liczba punktów

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to świetny wybór! Wzór, który tam widnieje, pozwala na przeliczenie jednostek typograficznych na metryczne, szczególnie w systemie Didota. Mówiąc prościej, korzystając ze wzoru 'Liczba punktów = 8/3 x liczba milimetrów', można łatwo zamieniać wartości z milimetrów na punkty. To naprawdę ważne w typografii. System Didota definiuje punkt typograficzny jako 1/72 cala, co daje około 0,353 mm. Dzięki temu wzorowi możesz szybko przeliczać różne miary, co jest super przydatne dla projektantów graficznych. Na przykład, jeśli planujesz dokument szeroki na 200 mm, ten wzór pomoże ci ustalić, ile punktów to będzie, co z kolei ułatwi dobór rozmiarów czcionek i rozmieszczenie elementów na stronie. Takie umiejętności są mega potrzebne w branży, gdzie liczy się zarówno precyzja, jak i estetyka.

Pytanie 32

Określanie barw w druku "cyjan i magenta z jednej strony, czarny z drugiej strony" nazywa się technologicznie

A. 2 + 1

B. 2 x 1

C. 2 + 2

D. 2 x 2

Odpowiedź "2 + 1" jest poprawna, ponieważ opisuje specyfikację technologiczną w druku, w której na jednej stronie używa się dwóch kolorów (cyjan i magenta), a na drugiej stronie jednego koloru (czarnego). Taki proces nazywany jest także konfiguracją druku i jest powszechnie stosowany w przemyśle poligraficznym, szczególnie w druku offsetowym. Przykładowo, w druku reklamowym czy materiałów promocyjnych często wykorzystywana jest technika dwustronnego druku, co pozwala na oszczędność papieru i materiałów eksploatacyjnych, jednocześnie zwiększając estetykę końcowego produktu. W praktyce, korzystając z takiej konfiguracji, można zrealizować złożone projekty graficzne, które łączą żywe kolory z głębokimi odcieniami czerni, co jest nieocenione w takich aplikacjach jak katalogi, broszury czy plakaty. Co więcej, standardy branżowe zalecają stosowanie takich rozwiązań, ponieważ zwiększają one efektywność produkcji oraz jakość wydruków, co ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klienta oraz rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 33

Podaj format plakatu, którego wymiary wynoszą 707 × 1000 mm?

A. A1

B. A2

C. B2

D. B1

Odpowiedź B1 jest poprawna, ponieważ format plakatu o wymiarach 707 × 1000 mm odpowiada standardowemu rozmiarowi B1. Format B1 ma wymiary 707 × 1000 mm, co czyni go idealnym dla zastosowań, gdzie potrzebna jest duża powierzchnia do wyrażenia kreatywności, jak w przypadku plakatów promocyjnych czy wystawowych. W praktyce, format B1 jest często wykorzystywany w branży reklamowej, a także w projektach artystycznych, gdzie chcemy przyciągnąć uwagę szerokiej publiczności. Stosując format B1, projektanci muszą zwrócić uwagę na odpowiednie rozmieszczenie elementów graficznych oraz tekstów, aby zapewnić czytelność i estetykę. Warto również pamiętać o zasadach dotyczących druku i jakości materiałów, co ma kluczowe znaczenie w przypadku dużych projektów graficznych. Dodatkowo, korzystanie z uznanych standardów formatów, takich jak ISO 216, ułatwia współpracę z drukarniami oraz innymi profesjonalistami w branży, co jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu.

Pytanie 34

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na wybranie konkretnego obiektu?

A. Gumka

B. Kadrowanie

C. Lasso

D. Pędzel

Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop jest niezwykle istotnym elementem w procesie selekcji obiektów na warstwie graficznej. Umożliwia ono precyzyjne zaznaczanie nieregularnych kształtów, co jest kluczowe, gdy użytkownik potrzebuje wyróżnić konkretne fragmenty obrazu. Lasso pozwala na rysowanie dowolnych kształtów, co czyni je bardzo elastycznym narzędziem. Przykładem zastosowania może być wycinanie skomplikowanego obiektu, takiego jak postać z tła, co jest przydatne w grafice reklamowej czy przy tworzeniu fotomontaży. Lasso może być również używane w połączeniu z innymi narzędziami, jak na przykład maskami warstw, co pozwala na jeszcze większą kontrolę nad edycją. Warto zaznaczyć, że poprawne korzystanie z narzędzi selekcji w Photoshopie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają precyzyjne i staranne przygotowanie elementów graficznych.

Pytanie 35

Jakie są wydatki na stworzenie form drukowych koniecznych do realizacji druku jednokolorowego wkładu książkowego formatu A4 o objętości 240 stron na maszynie pełnoformatowej, mając na uwadze koszt wykonania jednej formy wynoszący 50 zł?

A. 1 450 zł

B. 1 350 zł

C. 1 400 zł

D. 1 500 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 1 500 zł, ponieważ do wydrukowania wkładu książkowego formatu A4 o objętości 240 stron wymagane są cztery formy drukowe (po jednej na każdą stronę w kolorze). Koszt wykonania jednej formy wynosi 50 zł, więc całkowity koszt wykonania form drukowych obliczamy mnożąc liczbę form przez koszt jednej formy: 50 zł x 30 form = 1 500 zł. Jest to zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie oddzielnych form dla każdego koloru, co w przypadku druku jednokolorowego również ma zastosowanie w kontekście przygotowania materiału do druku. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest zrozumienie, jak korzystnie planować budżet na produkcję druków oraz odpowiednie przygotowanie do procesu druku, co bezpośrednio wpływa na efektywność oraz koszty całego projektu. Znajomość kosztów produkcji form jest kluczowa dla efektywnego zarządzania projektem wydawniczym.

Pytanie 36

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do produkcji akcydensów w kolorze 2 + 0, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 35 zł

B. 70 zł

C. 105 zł

D. 140 zł

Poprawna odpowiedź to 70 zł, co wynika z konieczności wykonania dwóch form drukowych w przypadku kolorystyki 2 + 0. Każda forma kosztuje 35 zł, więc całkowity koszt będzie wynosić 2 * 35 zł = 70 zł. W praktyce, w druku offsetowym, kolorystyka 2 + 0 oznacza, że na jednej stronie drukowane są dwa kolory, a na odwrocie nie ma druku. Zastosowanie dwóch form jest standardową praktyką, aby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny na wydruku. W projektach graficznych, takich jak broszury czy ulotki, odpowiednie przygotowanie form drukowych jest kluczowe dla jakości druku. Warto też zaznaczyć, że koszt formy jest jedynie częścią całkowitych wydatków na produkcję, które mogą obejmować także papier, tusze oraz robociznę. Dlatego zrozumienie kosztów związanych z formami drukowymi jest istotne dla zarządzania budżetem w projektach graficznych i poligraficznych.

Pytanie 37

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. stopnia pisma i szerokości kolumny

B. liczby łamów w kolumnie

C. kroju pisma oraz wysokości łamu

D. liczby akapitów na stronie

W odpowiedziach, które nie są prawidłowe, pojawiają się błędne koncepcje związane z wcięciem akapitowym. Istotne jest, aby zrozumieć, że ilość akapitów na stronie oraz ilość łamów na kolumnie nie mają wpływu na wielkość wcięcia akapitowego. Ilość akapitów odnosi się jedynie do struktury tekstu i nie determinuje, jak duże powinno być wcięcie. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że większa ilość akapitów może wymagać większego wcięcia, jednak to nieprawda; w rzeczywistości to wcięcie zależy głównie od stopnia pisma i szerokości kolumny. Również ilość łamów na kolumnie nie ma bezpośredniego związku z tym, jak powinno się formatować tekst w kontekście wcięcia akapitowego. Kluczowe jest, aby zamiast skupiać się na takich elementach, zwrócić uwagę na zasady typografii. Typowy błąd polega na myleniu pojęć związanych z układem tekstu z jego formatowaniem; wcięcia akapitowe są elementem stylu, a nie struktury. Kiedy projektanci nie uwzględniają stopnia pisma oraz szerokości kolumny, mogą stworzyć tekst trudny do odczytania i nieatrakcyjny wizualnie, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami projektowymi.

Pytanie 38

Jaki jest koszt złamania 1 arkusza w formacie B1 na składkę 16-stronicową, jeśli cena za jeden złam wynosi 2 grosze?

A. 4 gr

B. 3 gr

C. 5 gr

D. 6 gr

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z błędnych założeń dotyczących liczby złamów potrzebnych do uzyskania 16 stron z arkusza B1. Niektóre z odpowiedzi, takie jak 4 grosze, 5 groszy czy 3 grosze sugerują, że obliczenia były oparte na niewłaściwej liczbie złamów lub błędnym rozumieniu kosztów jednostkowych. Niezrozumienie tego, jak oblicza się koszty w kontekście produkcji drukarskiej, prowadzi do błędnych wniosków. Przy 16 stronach i przyjmując, że każde złamanie wymaga konkretnego kosztu jednostkowego, kluczowe jest, aby zrozumieć, że aby uzyskać 16 stron, potrzeba 6 złamów. Tylko wtedy można obliczyć całkowity koszt w sposób adekwatny do rzeczywistości. W praktyce nie jest to jedynie kwestia arytmetyki, ale także zrozumienia procesu i jego wpływu na efektywność kosztową. Brak znajomości tych zasad może prowadzić do nieporozumień, co w konsekwencji wpływa na finanse projektu i oceny ryzyka. Dlatego warto podjąć działania edukacyjne, aby zrozumieć, jak obliczenia te wpływają na całą produkcję i jak mogą być wykorzystywane w codziennej pracy w branży poligraficznej. Użytkownik powinien również mieć na uwadze, że znajomość standardów i praktyk w branży poligraficznej jest niezbędna do efektywnego zarządzania projektem i kontrolowania kosztów.

Pytanie 39

Bezpośrednie kopiowanie obrazu z komputera na płytę offsetową realizowane jest przy użyciu technologii tworzenia form drukarskich, oznaczanej symbolem

A. OCR

B. CtP

C. CtF

D. RIP

Odpowiedzi OCR, CtF i RIP, choć związane z procesami przygotowania materiałów do druku, nie są właściwe w kontekście bezpośredniego przenoszenia obrazu na płytę offsetową. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia służąca do rozpoznawania tekstu w obrazach, co nie ma związku z procesem druku offsetowego. Jej zastosowanie koncentruje się na digitalizacji dokumentów, a nie na generowaniu form drukowych. CtF, z drugiej strony, odnosi się do procesu, w którym obraz jest najpierw przenoszony na film, a następnie na płytę, co jest mniej efektywne niż CtP. Technologia ta wiąże się z dodatkowymi krokami i potencjalnymi źródłami błędów, co czyni ją mniej pożądaną w nowoczesnych drukarniach. RIP, czyli Raster Image Processor, to oprogramowanie, które przekształca obrazy wektorowe na rastrowe, ale nie zajmuje się bezpośrednim przenoszeniem obrazu na płytę. Stosowanie tych technologii w kontekście druku offsetowego może prowadzić do zbędnych opóźnień i zwiększenia kosztów produkcji, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży, które dążą do minimalizacji pośrednich etapów i zwiększenia efektywności. Właściwe zrozumienie technologii CtP jest kluczowe, aby uniknąć błędów związanych z niewłaściwym przenoszeniem wiedzy dotyczącej druku."

Pytanie 40

Jakie formaty są najczęściej wykorzystywanymi formatami e-booków?

A. RTF, BAT

B. JPG, MPEG

C. HTML, XLS

D. EPUB, MOBI

EPUB i MOBI to dwa najpopularniejsze formaty e-booków, które są szeroko stosowane w branży wydawniczej. Format EPUB (Electronic Publication) jest standardem międzynarodowym, który pozwala na tworzenie e-booków o elastycznym układzie, dostosowującym się do różnych rozmiarów ekranów i urządzeń. EPUB obsługuje multimedia, interaktywność oraz różne style, co czyni go idealnym do publikacji literatury, podręczników i materiałów edukacyjnych. MOBI, stworzony przez firmę Amazon, jest formatem zaprojektowanym głównie dla czytników Kindle. Oferuje podobne możliwości jak EPUB, jednak jest bardziej zoptymalizowany pod kątem ekosystemu Amazon, co sprawia, że jest preferowany przez użytkowników tych urządzeń. Warto zaznaczyć, że oba formaty wspierają metadane, co pozwala na lepsze zarządzanie zbiorami publikacji oraz ich wyszukiwanie. Używanie tych standardów jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i umożliwia dotarcie do szerszej grupy odbiorców.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej