Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 22 sierpnia 2025 20:35
Data zakończenia: 22 sierpnia 2025 20:46

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania trawy na polach golfowych jest użycie

A. rotaturbiny

B. linii kroplującej

C. deszczowni

D. zamgławiaczy

Zamgławiacze, choć mogą być używane do nawadniania, nie są optymalnym rozwiązaniem dla murawy na polach golfowych. Ich działanie opiera się na wytwarzaniu mgły, co może prowadzić do nierównomiernego nawadniania i nadmiernej wilgotności w określonych obszarach, co zwiększa ryzyko chorób grzybowych. Dodatkowo, zamgławiacze są zazwyczaj bardziej stosowane w warunkach, gdzie nie ma możliwości zastosowania innych metod, a ich efektywność jest często ograniczona przez warunki pogodowe, takie jak wiatr. Linia kroplująca, mimo że skuteczna w nawadnianiu roślin, nie sprawdza się w przypadku murawy, ponieważ dostarcza wodę bezpośrednio do gleby, co nie sprzyja równomiernemu nawadnianiu całej powierzchni boiska. Rotaturbiny, z kolei, choć używane w niektórych systemach nawadniających, są mniej efektywne w porównaniu do zraszaczy deszczowych, gdyż ich zasięg i równomierność rozkładu wody mogą być niewystarczające dla dużych obszarów. Wybierając metodę nawadniania, kluczowe jest zrozumienie potrzeb murawy oraz specyfiki danego systemu. Korzystanie z mniej odpowiednich rozwiązań może prowadzić do problemów w utrzymaniu zdrowej murawy, w tym do osłabienia jej struktury i zmniejszenia estetyki pola golfowego. Dlatego istotne jest, aby stosować metody sprawdzone i potwierdzone w praktyce, takie jak deszczownie, które są zgodne z zaleceniami i standardami branżowymi.

Pytanie 2

Przy projektowaniu nasadzeń drzew w alejach, kluczowe znaczenie ma

A. paralela

B. kontrast

C. rytm

D. asymetria

W projektowaniu drzew alejowych rytm to naprawdę ważna sprawa. To właśnie on sprawia, że cała kompozycja wygląda dynamicznie i harmonijnie. Można go osiągnąć przez powtarzanie elementów, jak drzewa czy inne rośliny. Na przykład, przy alejce warto zaplanować grupy drzew, które mają podobną wysokość i kształt – to od razu daje fajny efekt wizualny. Dobrze przemyślany rytm pozwala też na łagodne przejścia w kompozycji, co z kolei poprawia sposób, w jaki ludzie odbierają przestrzeń. Moim zdaniem, gdy tworzymy aleję, dobrze jest trzymać się zasad proporcji, żeby znaleźć równowagę między powtarzalnością a różnorodnością. To naprawdę pasuje do dobrych praktyk w architekturze krajobrazu. Pamiętaj, że odpowiedni rytm nie tylko przyciąga wzrok, ale też zwiększa komfort użytkowania, co jest super ważne w przestrzeniach publicznych.

Pytanie 3

Która roślina nie jest zalecana do uprawy w terenie w szkółce o piaszczystej glebie klasy V?

A. Dereń kousa (Cornus kousa)

B. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii)

C. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

D. Rokitnik pospolity (Hippophaë rhamnoides)

Rokitnik pospolity, czyli Hippophaë rhamnoides, to roślina, która naprawdę potrafi przetrwać w trudnych warunkach, nawet w suchej glebie. Dzięki temu często wykorzystuje się go w projektach rekultywacyjnych lub jako roślinę okrywową w miejscach, gdzie wody jest mało. Z kolei perukowiec podolski, czyli Cotinus coggygria, też daje radę w takich warunkach i jest ładny, dlatego chętnie go sadzą w ogrodach. Berberys Thunberga to kolejna niezła roślina, która znosi suche gleby i często tworzy żywopłoty, bo ma dobre właściwości fitosanitarne. Żeby dobrze dbać o te rośliny w takich warunkach, trzeba najpierw zrozumieć, czego potrzebują, i zastosować odpowiednie techniki, żeby mogły rosnąć. Często popełnianym błędem jest myślenie, że wszystkie rośliny mogą przetrwać bez pomocy ogrodnika w trudnych warunkach. Nie rozumienie specyficznych potrzeb każdej rośliny prowadzi do złych wyborów, a w efekcie ich wygląd i trwałość mogą mocno ucierpieć.

Pytanie 4

Wskaź narzędzie stosowane do produkcji sadzonek zdrewniałych?

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Wybór złego narzędzia do robienia sadzonek zdrewniałych może przynieść wiele problemów, które psują cały proces rozmnażania roślin. Jeśli nie rozumiesz różnicy między narzędziami do cięcia, to możesz uszkodzić materiał roślinny, co osłabia sadzonki i zwiększa ryzyko infekcji. Kiedy używasz narzędzi, które nie są stworzone do precyzyjnych cięć, jak nożyczki do papieru czy narzędzia do łamania gałęzi, to efekt to zwykle nierówne i poszarpane krawędzie. To z kolei hamuje naturalne gojenie się rośliny. Takie błędy mogą prowadzić do chorób, bo uszkodzona tkanka jest bardziej narażona na działanie patogenów. Dodatkowo, osoby, które nie znają standardów ogrodniczych, mogą nie stosować hormonów do ukorzeniania, co jeszcze bardziej zmniejsza szanse na powodzenie. To wszystko mówi, jak ważne są szkolenia z podstawowych technik ogrodniczych, żeby uniknąć tych nieporozumień i zapewnić zdrowy rozwój roślin. Dobrze jest też pamiętać, że w ogrodnictwie nie chodzi tylko o dobre cięcie, ale również o właściwe przygotowanie materiału i jego pielęgnację po ukorzenieniu.

Pytanie 5

Wykonanie inwentaryzacji dendrologicznej wymaga posiadania zdolności

A. korzystania z teodolitu.

B. identyfikowania gatunków roślin.

C. opracowywania projektów technicznych.

D. realizowania pomiarów wysokościowych.

Przeprowadzenie inwentaryzacji dendrologicznej jest procesem, który wymaga umiejętności rozpoznawania gatunków roślin, ponieważ kluczowym celem tej inwentaryzacji jest dokładne zidentyfikowanie drzewa i krzewów w danym obszarze. Umiejętność ta jest fundamentalna, gdyż poprawne określenie gatunku wpływa na dalsze działania związane z ochroną środowiska, zarządzaniem zasobami leśnymi oraz planowaniem przestrzennym. Przykładowo, w przypadku inwentaryzacji lasów, rozróżnienie między gatunkami inwazyjnymi a rodzimymi jest kluczowe dla utrzymania bioróżnorodności. Specjaliści w tej dziedzinie często posługują się różnorodnymi źródłami, takimi jak klucze do oznaczania roślin, co pozwala na precyzyjne identyfikowanie gatunków na podstawie cech morfologicznych. Dobra praktyka w inwentaryzacji dendrologicznej wymaga także znajomości ekologii poszczególnych gatunków oraz ich roli w ekosystemie, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji zarządczych.

Pytanie 6

Element budowlany w kształcie prostokątnego filaru, który zwęża się ku dolnej części i jest zakończony rzeźbą głowy lub popiersia, to

A. atrium

B. herma

C. attyka

D. cynek

Herma to element architektoniczny, który ma swoje korzenie w starożytnej Grecji. Charakteryzuje się czworokątnym słupem, który zwęża się ku dołowi i jest wieńczony głową lub popiersiem. Tego typu obiekty pełniły nie tylko funkcje estetyczne, ale również kulturowe, często będąc symbolami ochrony lub miejscami poświęconymi określonym bóstwom. W architekturze klasycznej herma służyła jako granica, a także jako sposób na upamiętnienie znanych postaci, co czyni ją nie tylko wykładnikiem stylu, ale i nośnikiem treści kulturowej. W praktyce, hermy mogły być umieszczane w ogrodach, przy ulicach, a także w przestrzeniach publicznych, stanowiąc istotny element urbanistyki oraz kompozycji architektonicznych. Współczesne zastosowania hermy mogą obejmować zarówno dekorację przestrzeni publicznych, jak i odniesienia w sztuce współczesnej, gdzie forma tego obiektu jest reinterpretowana. W związku z tym, znajomość hermy i jej historycznego kontekstu jest kluczowa dla architektów i projektantów, którzy pragną łączyć elementy klasyczne z nowoczesnym stylem.

Pytanie 7

Do zakupu krzewów liściastych powinno się wybierać lokalizacje

A. w słońcu i dobrze wentylowane

B. w cieniu i osłonięte od wiatru

C. w słońcu i osłonięte od wiatru

D. w cieniu i dobrze wentylowane

Wybór niewłaściwego miejsca dla zadołowania krzewów liściastych, jak na przykład lokalizacja zacieniona i przewiewna, może prowadzić do wielu problemów z ich wzrostem. Krzewy liściaste, takie jak berberysy czy lilaki, wymagają odpowiedniej ilości światła słonecznego do fotosyntezy, a ich wzrost w miejscach zbyt zacienionych ogranicza ich rozwój. Wysoka wilgotność w połączeniu z przewiewem dodatkowo zwiększa ryzyko chorób grzybowych, co jest szczególnie niekorzystne w okresach zwiększonej wilgotności powietrza. W przypadku odpowiedzi dotyczącej lokalizacji słonecznej i przewiewnej, choć krzewy potrzebują światła, to nadmierna ekspozycja na wiatr może prowadzić do uszkodzenia młodych pędów oraz utraty wilgoci, co jest sprzeczne z ich naturalnymi wymaganiami. Często popełnianym błędem jest również zignorowanie specyficznych preferencji gatunkowych roślin, co może skutkować ich osłabieniem lub nawet obumarciem. Kluczowe jest zrozumienie, że dla zdrowego wzrostu krzewów liściastych, ich otoczenie powinno być zgodne z ich potrzebami ekologicznymi i wymaganiami dotyczącymi warunków siedliskowych.

Pytanie 8

Jaką roślinę zaleca się do formowania żywopłotów obwódkowych?

A. Oliwnik wąskolistny (Eleagnus angustifolia)

B. Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia)

C. Karagana syberyjska (Caragana arborescens)

D. Leszczyna pospolita (Corylus avellana)

Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) jest doskonałym wyborem do tworzenia żywopłotów obwódkowych z kilku istotnych powodów. Po pierwsze, roślina ta charakteryzuje się kompaktowym wzrostem oraz gęstym ulistnieniem, co czyni ją idealnym materiałem do formowania estetycznych i funkcjonalnych barier. Lawenda preferuje stanowiska słoneczne oraz dobrze drenujące gleby, co sprawia, że jest odpowiednia do wielu typów ogrodów. Ponadto, jej intensywny zapach i piękne fioletowe kwiaty przyciągają zapylacze, co korzystnie wpływa na bioróżnorodność w ogrodzie. Z perspektywy praktycznej, lawenda wymaga umiarkowanej pielęgnacji; można ją przycinać, co pozwala na utrzymanie pożądanej formy i gęstości. W kontekście dobrych praktyk w ogrodnictwie, lawenda jest rośliną odporną na choroby i szkodniki, co przekłada się na mniejsze zużycie pestycydów oraz bardziej zrównoważony rozwój ogrodów. Ponadto, dzięki swoim właściwościom aromatycznym, lawenda ma zastosowanie nie tylko estetyczne, ale również aromaterapeutyczne, co podnosi wartość użytkową ogrodu.

Pytanie 9

Na ścieżce rowerowej nie jest wskazane sadzenie

A. ligustru zwyczajnego (Ligustrum vulgare)

B. tawuły japońskiej (Spiraea japonica)

C. bukszpanu wieczniezielonego (Buxus sempervirens)

D. ognika szkarłatnego (Pyracantha coccinea)

Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) jest rośliną, która ze względu na swoje właściwości, nie jest zalecana do wysadzania w pobliżu ścieżek rowerowych. Roślina ta ma kolce, które mogą stanowić zagrożenie dla rowerzystów, zwłaszcza w przypadku upadków. Ponadto ognik jest bardzo ekspansywny i może szybko zdominować przestrzeń, co prowadzi do wąskich przejść oraz ograniczonej widoczności na ścieżkach. W przypadku planowania przestrzeni publicznej, ważne jest stosowanie roślin, które nie tylko są estetyczne, ale również bezpieczne. W praktyce, w projektowaniu ścieżek rowerowych, warto wybierać roślinność niską, o łagodnych krawędziach, która nie będzie zagrażać użytkownikom. Przykłady odpowiednich roślin to niskie krzewy ozdobne, które tworzą barierę wizualną, ale są bezpieczne w użytkowaniu. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi projektowania przestrzeni publicznych, unikanie wysadzania potencjalnie niebezpiecznych roślin jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa wszystkich użytkowników.

Pytanie 10

Jaki typ nawierzchni będzie najodpowiedniejszy na aleję spacerową w parku osiedlowym?

A. Kostka brukowa

B. Kostka z kamienia polnego

C. Trawnik

D. Płyty betonowe ażurowe

Kostka brukowa to naprawdę świetny wybór na nawierzchnię w parku osiedlowym. Jest estetyczna i praktyczna, co widać, gdy się na nią spojrzy. Bardzo trwała i odporna na różne warunki pogodowe, więc może służyć przez długo bez większych napraw. Można ją znaleźć w wielu kolorach i wzorach, co fajnie współgra z otoczeniem parku. Przy codziennych spacerach mieszkańców zapewnia dobrą przyczepność, a to ważne dla bezpieczeństwa. Pod względem technicznym, normy PN-EN 1338 potwierdzają, że ma dobre właściwości, jak odporność na ściskanie i zginanie. Oprócz tego układanie kostki w różne wzory może sprawić, że park będzie jeszcze bardziej atrakcyjny i przyjemny dla ludzi. Moim zdaniem, to super zwraca uwagę na estetykę miejsca.

Pytanie 11

Do wrzośców oraz kalmii należy odpowiednio przygotować podłoże

A. kwaśne i odpowiednio wilgotne

B. zasadowe i dosyć suche

C. kwaśne i dosyć suche

D. zasadowe i odpowiednio wilgotne

Wrzośce i kalmie to rośliny, które preferują środowisko o niskim pH, co oznacza, że ich optymalne warunki glebowe są kwaśne. Takie pH sprzyja ich rozwojowi, ponieważ te rośliny są przystosowane do naturalnych siedlisk, w których gleby są często ubogie w składniki odżywcze i charakteryzują się kwaśnym odczynem. Optymalna wilgotność gleby również ma kluczowe znaczenie, ponieważ zbyt suche podłoże może prowadzić do obumierania roślin, a niedobór wody hamuje ich wzrost. W praktyce, przed sadzeniem wrzośców i kalmii, warto przeprowadzić test pH gleby, aby upewnić się, że jest ono na poziomie 4,5-6,0. Można również wzbogacić glebę o torf lub kompost, aby poprawić struktury gleby i jej zdolność do zatrzymywania wilgoci. Dodatkowo, stosowanie mulczu pomoże w regulacji temperatury gleby oraz w utrzymaniu wilgoci, co jest niezwykle istotne dla zdrowia tych roślin. Warto również pamiętać o regularnym podlewaniu, zwłaszcza w okresach suszy, aby zapewnić dostateczny dostęp wody do korzeni.

Pytanie 12

Jakie rodzaje roślin wykorzystywane są do poprawy jakości i rekultywacji gleb na obszarach zdewastowanych?

A. Rośliny motylkowe

B. Rośliny miododajne

C. Rośliny wrzosowate

D. Rośliny zielarskie

Rośliny motylkowe, znane również jako rośliny strączkowe, odgrywają kluczową rolę w procesach użyźniania i rekultywacji gleb na terenach zdegradowanych. Ich zdolność do wiązania azotu atmosferycznego w symbiozie z bakteriami brodawkowymi zwiększa zasobność gleby w ten niezbędny pierwiastek, co sprzyja wzrostowi innych roślin. Przykłady roślin motylkowych to łubin, koniczyna i soja. Stosowanie tych roślin w praktyce agrarnej jest zgodne z zasadami rolnictwa zrównoważonego, które promują wykorzystanie naturalnych procesów w celu poprawy jakości gleby. Dodatkowo, rośliny te mogą być stosowane w rotacji upraw, co nie tylko wzbogaca glebę, ale także zapobiega erozji oraz chorobom roślin. W obszarach zdegradowanych ich wykorzystanie może przyczynić się do odbudowy ekosystemów, co jest istotnym elementem w kontekście ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 13

W planowanym ogrodzie z trawami ozdobnymi powinno się uwzględnić m.in.

A. kostrzewę czerwoną

B. życicę trwałą

C. tatarak trawiasty

D. miskant chiński

Kostrzewa czerwona (Festuca rubra) jest trawą, która znajduje zastosowanie w trawniki, ale nie spełnia wszystkich kryteriów, jakie stawia się przed roślinami ozdobnymi w kontekście projektowania ogrodów. Chociaż kostrzewa jest bardzo odporna na braki wody i dobrze radzi sobie w trudnych warunkach glebowych, jej walory estetyczne są znacznie uboższe w porównaniu do miskanta chińskiego. Jeśli chodzi o życicę trwałą (Lolium perenne), jest to roślina, która często wykorzystywana jest w mieszankach trawnikowych, jednak nie ma ona charakterystyki ozdobnej, która jest kluczowa w kontekście ogrodów. Tatarak trawiasty (Acorus gramineus), mimo że może być interesującą rośliną akwaterystyczną, nie nadaje się do standardowych nasadzeń w ogrodach ozdobnych, ponieważ jego wzrost i wygląd są znacznie mniej atrakcyjne niż w przypadku miskanta. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych traw związane są z myleniem funkcji dekoracyjnej z użytkową. W kontekście projektowania ogrodów, kluczowe jest uwzględnienie nie tylko aspektów wizualnych, ale również funkcjonalnych, które rośliny mogą pełnić w przestrzeni. Miskant chiński łączy w sobie te wszystkie cechy, co czyni go najlepszym wyborem w porównaniu do innych wymienionych roślin.

Pytanie 14

Który z poniższych zabiegów ogrodniczych nie jest częścią rewaloryzacji ogrodu?

A. Rekultywacja terenu pod nasadzenia

B. Zwalczanie chorób i szkodników

C. Wymiana pierwotnie istniejącej szaty roślinnej

D. Usuwanie samosiewów

Wszystkie inne wymienione działania mają istotny wpływ na proces rewaloryzacji ogrodu, jednakże ich zrozumienie wymaga głębszej analizy. Zwalczanie chorób i szkodników jest niezbędnym elementem dbania o stan zdrowia roślin. Choroby i szkodniki mogą znacząco obniżać estetykę i funkcjonalność ogrodu, dlatego ich kontrola jest kluczowa. Odpowiednie metody ochrony roślin, takie jak stosowanie nawozów organicznych i naturalnych środków biobójczych, mogą przyczynić się do poprawy zdrowia roślin, co podnosi ich wartość estetyczną. Rekultywacja terenu pod nasadzenia jest kolejnym istotnym krokiem, który może obejmować poprawę struktury gleby, co z kolei wpływa na możliwość wzrostu nowych roślin. Poprawne przygotowanie podłoża, takie jak drenaż i wzbogacenie gleby o substancje organiczne, jest fundamentem dla zdrowego rozwoju roślinności. Usuwanie samosiewów również odgrywa ważną rolę w utrzymaniu estetyki ogrodu. Samosiewy mogą szybko zajmować przestrzeń, co prowadzi do nieładu i wzrostu konkurencji dla innych roślin. Właściwe zarządzanie tymi elementami pozwala na bardziej zrównoważony rozwój ogrodu i zachowanie jego estetycznych walorów.

Pytanie 15

Termin "krajobraz pierwotny" odnosi się do krajobrazu

A. który jest wynikiem przemyślanej działalności człowieka

B. w którym nie nastąpiły znaczące zmiany spowodowane działalnością człowieka

C. który jest efektem nieprzemyślanej działalności ludzi, w którym równowaga ekologiczna została zaburzona

D. nienaruszonego przez działalność ludzką, w którym zachowane są wszystkie jego naturalne cechy

Określenie "krajobraz pierwotny" odnosi się do obszarów, które pozostają nienaruszone przez działalność człowieka, gdzie wszystkie naturalne cechy, takie jak flora, fauna oraz ukształtowanie terenu, są zachowane w ich pierwotnej formie. Taki krajobraz jest niezwykle istotny dla badań nad ekosystemami, ponieważ stanowi odniesienie do naturalnych procesów i interakcji w środowisku. Przykładem mogą być niektóre obszary parków narodowych czy rezerwatów przyrody, które są chronione przed wpływem urbanizacji i przemysłu. Ochrona takich ekosystemów jest zgodna z międzynarodowymi standardami ochrony środowiska, takimi jak konwencje UNESCO dotyczące ochrony dziedzictwa naturalnego. Krajobrazy pierwotne są nie tylko miejscem badań naukowych, ale również pełnią kluczową rolę w zachowaniu bioróżnorodności oraz w zachowaniu równowagi ekologicznej, co jest ważne w kontekście zmian klimatycznych.

Pytanie 16

Właściciel planuje zasadzić w swoim ogrodzie różanecznik katawbijski (Rhododendron catawbiense). Gleba w miejscu, gdzie ma być posadzona roślina, jest przepuszczalna i ma neutralny odczyn. Który z zabiegów jest konieczny, aby dostosować warunki glebowe do wymagań rośliny?

A. Wapnowanie

B. Wałowanie

C. Zakwaszanie

D. Zagęszczanie

Zakwaszanie gleby to naprawdę ważna rzecz, jeśli chodzi o uprawę różanecznika katawbijskiego. Ta roślina najlepiej rośnie w kwaśnej glebie, gdzie pH wynosi od 4,5 do 6,5. Jeśli sadzisz ją w glebie o neutralnym odczynie, to mogłoby to być złym pomysłem. Może to prowadzić do różnych problemów, na przykład roślina będzie miała trudności z pobieraniem składników odżywczych, co wpłynie na jej wzrost i kwitnienie. W praktyce, żeby obniżyć pH, śmiało możesz użyć siarki elementarnej lub torfu, a nawet kompostu z igliwia. Pamiętaj, żeby czasami sprawdzić pH gleby, bo to pomoże w dostosowywaniu działań w ogrodzie. Takie dbanie o pH gleby to naprawdę dobry krok w stronę lepszego wzrostu roślin kwasolubnych.

Pytanie 17

Jakie materiały należy zastosować w odpowiedniej kolejności do przygotowania podłoża w pojemniku na rośliny sezonowe?

A. torf, piasek, ziemia urodzajna

B. włóknina, żwir, ziemia urodzajna

C. piasek, żwir, ziemia urodzajna

D. keramzyt, piasek, ziemia urodzajna

Wybór piasku, żwiru, ziemi urodzajnej jest niewłaściwy, ponieważ chociaż każdy z tych komponentów ma swoje zalety, ich połączenie w tej kolejności nie zapewni optymalnych warunków dla wzrostu roślin. Piasek i żwir są materiałami o dużej przepuszczalności, co może prowadzić do nadmiernego drenażu, ograniczając dostępność wody dla roślin. Ziemia urodzajna, bogata w składniki odżywcze, powinna być umieszczona w dolnej warstwie, aby skuteczniej zatrzymywać wilgoć i składniki pokarmowe. W przypadku wykorzystania włókniny, ryzykujemy zablokowanie naturalnych procesów drenażu, co może prowadzić do gromadzenia się wody i sprzyjać chorobom roślin. Keramzyt, ze względu na swoje właściwości porowate, jest lepszym wyborem na warstwę drenażową, ponieważ pozwala na cyrkulację powietrza i odprowadzenie nadmiaru wody. Zastosowanie torfu w połączeniu z piaskiem i ziemią urodzajną może być korzystne w niektórych warunkach, ale ponownie, torf nie jest tak skutecznym materiałem drenażowym jak keramzyt. Kluczowym błędem jest zaniedbanie strukturalnych właściwości podłoża, co prowadzi do nieprawidłowego rozwoju systemu korzeniowego roślin. Zrozumienie interakcji pomiędzy tymi elementami jest niezbędne dla osiągnięcia zadowalających wyników w uprawie roślin.

Pytanie 18

Jakiego rodzaju roślinę warto wybrać, aby dekoracja florystyczna była w odcieniach szarości?

A. Rącznik pospolity (Ricinus communis)

B. Starzec popielny (Senecio cineraria)

C. Ubiorek tarczowy (Iberis umbellata)

D. Nagietek lekarski (Calendula officinalis)

Starzec popielny (Senecio cineraria) jest idealnym wyborem do dekoracji florystycznych utrzymanych w odcieniach szarości, ponieważ jego liście mają charakterystyczny, srebrzystoszary kolor. Roślina ta, znana również jako 'dusty miller', jest często wykorzystywana w ogrodnictwie i aranżacji przestrzeni ze względu na swoje dekoracyjne właściwości. Przykładem zastosowania może być tworzenie kompozycji w donicach, gdzie starzec popielny harmonijnie współgra z innymi roślinami o ciemniejszych barwach, a jego szarość łagodzi kontrasty. W praktyce, roślina ta jest także stosowana w bukietach jako element podkreślający inne kwiaty, co pozwala na uzyskanie eleganckiego efektu. W kontekście planowania ogrodów i przestrzeni zielonych, starzec popielny jest zalecany w standardach projektowania, które podkreślają potrzebę zrównoważonego doboru roślin w celu osiągnięcia spójności estetycznej i kolorystycznej. Ponadto, dobrze znosi różne warunki glebowe oraz jest odporny na choroby, co czyni go praktycznym wyborem dla każdego ogrodnika.

Pytanie 19

Której odmiany drzew nie powinno się przesadzać z odkrytym systemem korzeniowym?

A. Sosny pospolitej (Pinus sylvestris)

B. Klonu zwyczajnego (Acer platanoides)

C. Lipy drobnolistnej (Tilia cordata)

D. Modrzewia europejskiego (Larix decidua)

Sosna pospolita, czyli Pinus sylvestris, ma naprawdę szczególne potrzeby, jeśli chodzi o korzenie. Najlepiej przesadzać ją z całym systemem korzeniowym, bo inaczej, przy przesadzaniu bez ziemi, korzenie mogą się uszkodzić, a to sprawia, że roślina ma trudności z przyjęciem się w nowym miejscu. Zauważyłem, że sosny mają głęboko sięgające korzenie, co czyni je bardziej podatnymi na uszkodzenia, jak się je przesadza. Badania pokazują, że przesadzanie z odkrytym systemem korzeniowym jest większym stresem dla tych roślin i prowadzi do ich wyższej śmiertelności. Dlatego, żeby skutecznie przesadzić sosnę pospolitą, warto zastosować metodę z bryłą ziemi, co pozwala korzeniom łatwiej się zaaklimatyzować w nowym otoczeniu. No i dobra praktyka arborystyczna mówi, że powinno się starać zminimalizować stres drzew podczas przesadzania, a zachowanie bryły korzeniowej na pewno w tym pomoże.

Pytanie 20

Jaki sposób ochrony bryły korzeniowej rekomendujesz dla drzew wykopanych bezpośrednio z ziemi i przygotowanych do transportu?

A. Zawijanie folią

B. Związywanie sznurkiem

C. Balotowanie

D. Sadzenie w donicach

Balotowanie to jedna z najefektywniejszych metod zabezpieczania bryły korzeniowej roślin drzewiastych wykopanych z gruntu, szczególnie przed transportem. Ta technika polega na owinięciu bryły korzeniowej materiałem, takim jak jute lub inny biodegradowalny materiał, i związaniu jej sznurkiem, co minimalizuje uszkodzenia korzeni oraz utratę wilgoci. Balotowanie jest szczególnie polecane dla większych drzew i krzewów, ponieważ pozwala na transport roślin w sposób, który nie tylko chroni ich system korzeniowy, ale także ułatwia ich późniejsze sadzenie w nowym miejscu. W praktyce, balotowanie jest stosowane w szkółkach oraz przez profesjonalnych ogrodników, którzy dbają o zachowanie jak najlepszej kondycji roślin podczas transportu. Dodatkowo, ta metoda jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które akcentują znaczenie ochrony bryły korzeniowej w procesach przesadzania. Warto również zauważyć, że balotowanie jest stosowane w połączeniu z innymi formami pielęgnacji roślin, takimi jak odpowiednie nawadnianie przed transportem oraz stosowanie nawozów, co wspiera ich zdrowy rozwój po przesadzeniu.

Pytanie 21

Wskaż odmianę cyprysika, która charakteryzuje się luźną koroną oraz zwisającymi w dół pędami.

A. Cyprysik groszkowy (Chamaecyparis pisifera) odm. Plumosa

B. Cyprysik nutkajski (Chamaecyparis nootkatensis) odm. Pendula

C. Cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana) odm. Columnaris

D. Cyprysik groszkowy (Chamaecyparis pisifera) odm. Boulevard

Cyprysik nutkajski (Chamaecyparis nootkatensis) odm. Pendula jest odpowiednią odmianą cyprysika o luźnej koronie oraz zwisających pędach. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest jej elegancki, przewieszony pokrój, który sprawia, że idealnie nadaje się do kompozycji w ogrodach, na skarpach czy w parkach. W praktyce, ze względu na swoje właściwości estetyczne, cyprysik nutkajski odm. Pendula często wykorzystuje się w projektowaniu krajobrazu, gdzie jego zwisające gałęzie dodają lekkości i dynamiki przestrzeni. Dodatkowo, ta odmiana jest odporna na niekorzystne warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest łatwa w pielęgnacji i dobrze adaptuje się do różnych typów gleby. W kontekście dobrych praktyk w ogrodnictwie, warto zauważyć, że cyprysik nutkajski jest również wykorzystywany jako roślina osłonowa, co przyczynia się do poprawy bioróżnorodności w ogrodach.

Pytanie 22

Krzewy ozdobne, które są szczepione i sprzedawane w pojemnikach, powinny być sadzone na głębokość

A. nieco większą niż rosły w pojemniku

B. taką, na jakiej rosły w pojemniku

C. taką, aby zasłonić miejsce szczepienia

D. nieco mniejszą niż rosły w pojemniku

To dobrze, że wiesz, że krzewy ozdobne szczepione najlepiej sadzić na tej samej głębokości, na jakiej rosły w pojemniku. Dzięki temu miejsce szczepienia jest dobrze umiejscowione w glebie. To miejsce jest dość wrażliwe, a jego złe przykrycie może prowadzić do różnych problemów, jak gnijące korzenie czy infekcje. Sadzenie na odpowiedniej głębokości jest spoko, bo to sprzyja lepszemu rozwojowi systemu korzeniowego, a roślina łatwiej się przyjmuje. Warto też pamiętać, że jeśli przykryjesz miejsce szczepienia za bardzo, mogą pojawić się niechciane pędy, które będą walczyć z główną rośliną o wodę i składniki odżywcze. Przykładem mogą być róże szczepione na pniu, gdzie ważne jest, żeby miejsce szczepienia znajdowało się na poziomie gleby. No i w końcu, zawsze dobrze jest sprawdzić lokalne normy dotyczące głębokości sadzenia dla konkretnego gatunku rośliny.

Pytanie 23

Jaką funkcję klimatyczną pełni zieleń w osiedlu?

A. Obniża wilgotność powietrza

B. Podwyższa temperatury dzienne

C. Zwiększa parowanie wody z podłoża

D. Zmniejsza wahania temperatur w ciągu doby

Zieleń osiedlowa odgrywa kluczową rolę w regulacji mikroklimatu w obszarach urbanistycznych. Poprawna odpowiedź, dotycząca zmniejszenia wahań temperatur dobowych, jest uzasadniona zjawiskiem znanym jako efekt urban heat island (UHI), gdzie obszary z intensywną zabudową wykazują wyższe temperatury w porównaniu do terenów zielonych. Roślinność, poprzez procesy takie jak transpiracja i cień, wpływa na obniżenie temperatury w ciągu dnia oraz stabilizację temperatur w nocy. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie osiedli mieszkaniowych z uwzględnieniem parków, skwerów oraz zielonych dachów, które nie tylko poprawiają estetykę, ale również przyczyniają się do lepszej jakości życia mieszkańców. Standardy urbanistyczne, takie jak LEED (Leadership in Energy and Environmental Design), promują włączenie terenów zielonych jako elementu strategii zrównoważonego rozwoju, co potwierdza znaczenie zieleni w kontekście klimatycznym.

Pytanie 24

Który z wymienionych elementów siedliska korzystnie wpływa na rozwój roślin wrzosowatych?

A. Gleba lekka o kwaśnym pH

B. Obfite nawilżenie

C. Gleba urodzajna o zasadowym pH

D. Intensywne nasłonecznienie

Gleba lekka o kwaśnym odczynie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wzrost roślin wrzosowatych, gdyż te rośliny są przystosowane do specyficznych warunków siedliskowych. Wrzosowate, takie jak wrzos czy wrzośce, preferują pH gleby w zakresie od 4 do 5,5. Kwaśne podłoże sprzyja lepszemu przyswajaniu przez nie składników odżywczych, takich jak żelazo czy mangan, które są niezbędne do ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ponadto, gleba lekka zapewnia dobrą cyrkulację powietrza, co jest istotne dla korzeni roślin. W praktyce, uprawiając wrzosowate, ogrodnicy często świadomie dobierają odpowiednie podłoże, dodając torf lub kompost, co dodatkowo zwiększa kwasowość gleby. Zrozumienie tych preferencji siedliskowych pozwala na skuteczniejsze zarządzanie roślinnością w ogrodach, parkach oraz w naturalnych siedliskach, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zakresie ochrony i uprawy roślin.

Pytanie 25

Trawnik o kształcie prostokąta, który ma wymiary 40 m na 20 m, w projekcie koncepcyjnym w skali 1:50 będzie miał jakie wymiary?

A. 4 cm na 2 cm

B. 80 cm na 40 cm

C. 8 cm na 4 cm

D. 20 cm na 10 cm

Odpowiedź 80 cm x 40 cm jest prawidłowa, ponieważ wymiary trawnika w skali 1:50 oznaczają, że każdy 1 metr rzeczywistej długości jest reprezentowany jako 2 centymetry w projekcie. W przypadku trawnika o wymiarach 40 m x 20 m, przekłada się to na obliczenia: 40 m * 2 cm/m = 80 cm oraz 20 m * 2 cm/m = 40 cm. Wobec tego, w projekcie koncepcyjnym trawnika te wymiary będą wynosić 80 cm na 40 cm. Tego rodzaju przeliczenia są kluczowe w architekturze i projektowaniu krajobrazu, gdzie precyzyjne odwzorowanie rozmiarów ułatwia wizualizację oraz planowanie przestrzenne. Użycie odpowiedniej skali pozwala również na lepsze dostosowanie elementów projektu do rzeczywistych warunków terenowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej i projektowej. Przykładami zastosowania mogą być wizualizacje w projektach urbanistycznych, gdzie przyjmowanie odpowiednich skali jest niezbędne do przedstawienia układów przestrzennych, a także w pracach związanych z aranżacją ogrodów, gdzie skala pozwala na dokładne zaplanowanie rozmieszczenia roślin czy elementów małej architektury.

Pytanie 26

Wskaż gatunki roślin, które nie powinny być wykorzystywane na placach zabaw dla dzieci?

A. Klon polny (Acer campestre), suchodrzew pospolity (Lonicera xylosteum)

B. Lipa drobnolistna {Tilia cordata), tawuła japońska {Spiraea japonica)

C. Platan klonolistny (Platanus x hispanica), winorośl pachnąca (Vitis riparia)

D. Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima), bluszcz pospolity (Hedera helix)

Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które nie powinny być stosowane na placach zabaw dla dzieci ze względu na ich potencjalne zagrożenia zdrowotne i ekologiczne. Ailant gruczołkowaty, znany ze swojej inwazyjności, może tworzyć gęste monokultury, które wypierają rodzime gatunki roślin, co wpływa negatywnie na różnorodność biologiczną. Ponadto, jego liście i sok zawierają związki chemiczne, które mogą być drażniące dla skóry. Bluszcz pospolity, choć popularny jako roślina ozdobna, ma toksyczne właściwości, a jego owoce są niebezpieczne, zwłaszcza dla małych dzieci, które są skłonne do wkładania przedmiotów do ust. Zaleca się stosowanie roślin, które są przyjazne dla dzieci oraz nie stwarzają ryzyka dla ich zdrowia. Przykłady odpowiednich roślin obejmują lipę drobnolistną (Tilia cordata), która jest bezpieczna i dostarcza cienia oraz jest użyteczna w edukacji ekologicznej.

Pytanie 27

Element architektury ogrodowej, stanowiący ścianę do wspierania pnączy, składający się z szeregu drewnianych słupków, drewnianej kraty pomiędzy nimi oraz belki łączącej, to

A. pergola.

B. bramka.

C. mur.

D. trejaż.

Murek to niewłaściwy wybór, ponieważ odnosi się do niskiej, poziomej konstrukcji z bloczków lub cegieł, służącej do wytyczania granic przestrzeni lub zabezpieczania terenu. Murek nie jest przeznaczony do wspierania pnączy, co jest kluczową funkcją trejażu. Z kolei pergola, choć może być mylona z trejażem, to większa i bardziej złożona konstrukcja, która zazwyczaj tworzy zadaszenie z poziomych belek, a nie jedynie pionowych słupków wspierających pnącza. Pergole są często wykorzystywane jako elementy architektoniczne w ogrodach, ale ich funkcja różni się od trejażu, ponieważ są one bardziej przestrzenne i służą do tworzenia cienistej przestrzeni, a nie do wspierania roślin. Bramki natomiast to elementy konstrukcyjne stosowane w ogrodzeniach, które umożliwiają przejście z jednego obszaru do drugiego, a ich zastosowanie w kontekście pnączy jest zgoła nieodpowiednie. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomylenia tych terminów polegają na braku zrozumienia podstawowych różnic w funkcji i konstrukcji tych elementów architektonicznych oraz ich zastosowaniach w przestrzeni ogrodowej. Warto zapoznać się z właściwym nazewnictwem i funkcjonalnością różnych elementów architektury ogrodowej, aby uniknąć nieporozumień i skutecznie projektować przestrzenie zielone.

Pytanie 28

W skład inwentaryzacji szaty roślinnej wchodzi

A. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz dokumentacja fotograficzna

B. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz tabele inwentaryzacyjne

C. opis sytuacyjny oraz dokumentacja fotograficzna

D. opis sytuacyjny oraz tabele inwentaryzacyjne

Rysunek sporządzony na mapie zasadniczej oraz tabele inwentaryzacyjne stanowią kluczowe elementy inwentaryzacji szaty roślinnej. Mapy zasadnicze to szczegółowe plany przedstawiające ukształtowanie terenu oraz rozmieszczenie różnych elementów przestrzennych, co pozwala na dokładne umiejscowienie badanych siedlisk. Sporządzając rysunek na mapie zasadniczej, można precyzyjnie określić lokalizację poszczególnych gatunków roślin oraz ich zasięg występowania. Tabele inwentaryzacyjne z kolei umożliwiają systematyczną rejestrację zebranych danych, takich jak liczebność, specyfika siedliska, warunki glebowe czy obecność gatunków obcych. Te dwa elementy wspierają nie tylko udokumentowanie stanu szaty roślinnej, ale także ułatwiają późniejsze analizy i porównania w ramach monitoringu przyrodniczego. Przykładem zastosowania tych narzędzi jest program ochrony różnorodności biologicznej, w którym regularne inwentaryzacje są niezbędne do oceny skuteczności działań konserwatorskich.

Pytanie 29

Osoba pracująca z pestycydami bez używania środków ochrony osobistej jest narażona na

A. Trwałe odbarwienie skóry

B. Otarcie naskórka

C. Podrażnienie śluzówki nosa

D. Poparzenie dłoni

Podrażnienie śluzówki nosa jest typowym objawem narażenia na działanie pestycydów, które mogą być wdychane w trakcie aplikacji tych substancji. Pestycydy, zwłaszcza te w postaci aerozoli lub sprayów, mogą drażnić błony śluzowe dróg oddechowych, co prowadzi do dyskomfortu oraz potencjalnych problemów zdrowotnych. W praktyce, stosowanie środków ochrony indywidualnej, takich jak maski ochronne, jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wchłonięcia szkodliwych substancji przez organizm. Standardy bezpieczeństwa, takie jak normy OSHA czy przepisy dotyczące ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy, nakładają obowiązek stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej w przypadku pracy z substancjami chemicznymi. Pracownicy powinni być szkoleni w zakresie identyfikacji zagrożeń związanych z używaniem pestycydów oraz w zakresie skutecznych metod ich stosowania. Prawidłowe procedury dotyczące aplikacji pestycydów mogą znacznie zredukować ryzyko wystąpienia podrażnień i innych problemów zdrowotnych.

Pytanie 30

Aby stworzyć kompozycję roślinną w stylu "paralel", należy dobrać naczynie

A. owalne, szersze u podstawy

B. płytkie okrągłe lub prostokątne

C. okrągłe, kielichowato rozszerzające się

D. wysokie, zwężające się ku dołowi

Wybór naczynia do kompozycji roślinnej w stylu 'paralel' jest kluczowy dla uzyskania zamierzonego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego. Wybierając owalne naczynie o szerokiej podstawie, można napotkać problemy związane z niestabilnością roślin. Koncepcja owalności, mimo że może wydawać się atrakcyjna wizualnie, w praktyce utrudnia zachowanie równowagi w ustawieniu roślin w linii równoległej, co jest fundamentalne dla stylu 'paralel'. Przykładem błędnego myślenia jest założenie, że szerokie dno sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni; owalne naczynia mogą zapobiegać właściwej cyrkulacji powietrza oraz ograniczać miejsce na wzrost. Wysokie naczynia zwężające się u dołu również są nieodpowiednie, ponieważ ich kształt sprawia, że utrudniają dostęp do roślin, co negatywnie wpływa na ich pielęgnację. Wysokość naczynia może powodować, że rośliny umieszczone w dolnej części nie będą miały wystarczającego dostępu do światła, co jest kluczowym elementem dla ich zdrowego wzrostu. Naczynia okrągłe, ale kielichowato rozszerzające się, również nie są zalecane, ponieważ ich kształt może wprowadzać zamieszanie w układzie roślin, co prowadzi do utraty harmonii. Kluczowym błędem jest także pomijanie, że geometria naczynia powinna wspierać ideę równoległych linii, a nie ją zakłócać. Przy wyborze naczynia warto kierować się zasadą, że jego kształt powinien harmonizować z ustawieniem i rozwojem roślin, co w końcowym efekcie przekłada się na estetykę i funkcjonalność kompozycji.

Pytanie 31

Jak powinny być sadzone drzewa, aby utworzyć aleję?

A. Pojedynczo w różnych lokalizacjach

B. W grupach po kilka

C. W rzędzie po obu stronach drogi

D. W jednym rzędzie wzdłuż drogi

Sadzenie drzew w rzędzie po obu stronach ulicy jest najlepszym podejściem do tworzenia alei, co ma na celu uzyskanie harmonijnej i estetycznej przestrzeni publicznej. Taki układ nie tylko poprawia walory wizualne, ale również wspiera równomierny rozwój drzew, zapewniając im odpowiednią ilość światła słonecznego oraz przestrzeń do wzrostu. Praktyka ta zgadza się z zasadami urbanistyki, które zalecają równomierne rozmieszczenie roślinności w obszarach zurbanizowanych. Dodatkowo, aleje drzewne pełnią ważne funkcje ekologiczne, takie jak poprawa jakości powietrza, redukcja hałasu i ochrona przed erozją gleby. Zastosowanie tej metody jest również zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się zrównoważonym rozwojem przestrzeni miejskiej, które podkreślają znaczenie drzew w krajobrazie miejskim. Przykładem udanego zastosowania tej metody może być aleja w parku miejskim, gdzie drzewa są sadzone w równych odstępach, co sprzyja ich prawidłowemu wzrostowi oraz ułatwia pielęgnację.

Pytanie 32

Aby przeprowadzić napowietrzanie gleby mocno eksploatowanego trawnika, należy zastosować

A. mechaniczne grabie.

B. mechaniczny aerator.

C. spalinowy kultywator.

D. siatkowy wał.

Aerator mechaniczny to narzędzie dedykowane do napowietrzania gleby, które jest szczególnie efektywne w przypadku intensywnie użytkowanych trawnników. Jego działanie polega na usuwaniu małych rdzeni gleby, co pozwala na poprawę struktury gleby, zwiększając przepuszczalność powietrza, wody i składników odżywczych. W praktyce zastosowanie aeratora mechanicznego poprawia zdrowie trawnika, co jest niezbędne w przypadku dużego obciążenia, jakim są np. boiska sportowe czy tereny rekreacyjne. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pielęgnacji terenów zielonych, które zalecają regularne napowietrzanie w celu minimalizacji kompaktacji gleby. Regularne korzystanie z aeratora mechanicznego, szczególnie w sezonie wzrostu, przyczynia się do długotrwałej kondycji i estetyki trawnika, co jest kluczowe dla utrzymania jego funkcji estetycznych oraz użytkowych."

Pytanie 33

Wskaż właściwości, jakimi powinna charakteryzować się rozsada roślin jednorocznych przeznaczona do zakupu w kwietnikach sezonowych?

A. Krępa i jednorodna

B. Krępa i różnorodna pod względem wysokości

C. Obfita i jednorodna

D. Obfita i rozkrzewiona

Odpowiedź "Krępa i wyrównana" jest całkiem trafna. Te cechy naprawdę pasują do wymagań dla rozsady roślin jednorocznych, które sadzimy do kwietników. Krępa struktura oznacza, że rośliny są mocne i dobrze się rozwijają. Dzięki temu są bardziej odporne na różne nieprzyjemności ze strony środowiska, typu susza czy przymrozek. A jak mamy wyrównane rośliny, czyli zbliżoną wysokość i wygląd, to wygląda to dużo lepiej. W praktyce, gdy sadzimy takie rośliny, tworzymy ładne kompozycje, co jest istotne w miejskiej zieleni i ogrodach. Warto też pamiętać, że dobrze jest używać odpowiednich nawozów i technik pielęgnacyjnych, żeby sadzonki miały zdrowy rozwój. Często hodowcy używają podłoży wzbogaconych w składniki odżywcze, co naprawdę wspomaga ich kondycję.

Pytanie 34

Jakie narzędzie najlepiej sprawdzi się w głębokim spulchnianiu gleby oraz usuwaniu kłączy perzu na planowanej rabacie?

A. Widły amerykańskie

B. Motyka trójzębna

C. Szpadel

D. Grabie

Grabie, mimo że są popularnym narzędziem w ogrodnictwie, nie są wystarczająco skuteczne do głębokiego spulchnienia gleby, ponieważ ich konstrukcja nie pozwala na dotarcie do głębszych warstw gleby, gdzie najczęściej zagnieżdżone są kłącza perzu. Grabie są bardziej przeznaczone do równego rozkładu materiałów organicznych na powierzchni lub do zbierania liści, co nie jest wystarczające w kontekście usuwania kłączy chwastów, które mogą głęboko wnikać w glebę. Szpadel, choć przydatny w wielu pracach ogrodniczych, ma bardziej ograniczoną funkcjonalność w kontekście spulchniania, ponieważ jego forma i rozmiar mogą utrudniać precyzyjne usuwanie kłączy, a także głębokie spulchnienie gleby. Motyka trójzębna, z drugiej strony, jest bardziej dostosowana do powierzchniowych prac, takich jak rozluźnianie gleby w miejscach, gdzie nie występują głębsze systemy korzeniowe. Każde z wymienionych narzędzi ma swoje zastosowanie, ale w kontekście usuwania perzu i głębokiego spulchnienia gleby, ich efektywność jest ograniczona. Podejmowanie niewłaściwych decyzji odnośnie do wyboru narzędzi może prowadzić do frustracji i nieosiągnięcia zamierzonych efektów w ogrodzie.

Pytanie 35

Jakie rośliny można wykorzystać na rabacie bylinowej do stworzenia kompozycji roślin kwitnących w ciepłych kolorach?

A. Serduszka okazała (Dicentra spectabilis), parzydło leśne (Aruncus dioicus)

B. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides), fiołek wonny (Viola odorata)

C. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis x hybrida), pełnik europejski (Trollius europaeus)

D. Kosaciec syberyjski (Iris sibirica), ostróżka ogrodowa (Delphinium cultorum)

Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis x hybrida) oraz pełnik europejski (Trollius europaeus) to doskonałe rośliny do tworzenia kompozycji kwiatowych w ciepłych tonacjach barw. Liliowce charakteryzują się dużymi, efektownymi kwiatami w różnych odcieniach żółtego, pomarańczowego oraz czerwonego, które kwitną w sezonie letnim. Pełnik europejski, z kolei, dostarcza okazałych, kulistych kwiatów w intensywnych kolorach żółtych i pomarańczowych, co sprawia, że obie te rośliny doskonale się uzupełniają, tworząc żywą i harmonijną aranżację w ogrodzie. Dobór tych gatunków jest zgodny z dobrą praktyką stosowania roślin wieloletnich w rabatach, co zapewnia długotrwałe efekty wizualne oraz niskie wymagania pielęgnacyjne. Obydwa gatunki są odporne na różne warunki glebowe, preferują stanowiska słoneczne i są stosunkowo łatwe w uprawie, co czyni je idealnym wyborem dla zarówno doświadczonych ogrodników, jak i nowicjuszy. Właściwe połączenie tych roślin w rabacie może również przyczynić się do zwiększenia bioróżnorodności w ogrodzie, przyciągając owady zapylające oraz inne pożyteczne organizmy.

Pytanie 36

Jaką metodę transportu drzew z bryłą korzeniową wykorzystuje się przy przenoszeniu dużych drzew na krótkie dystanse?

A. Przy użyciu siły ludzkich rąk.

B. Przesuwanie na rolkach.

C. Za pośrednictwem spycharki.

D. Transport z użyciem maszyn.

Przesuwanie drzew na rolkach to naprawdę sprytna technika, szczególnie jak chodzi o duże drzewa. Dzięki temu można je przenieść na krótkie odległości, a bryła korzeniowa nie dostaje takich szkód jak przy innych metodach. Właściwie to wystarczy tylko wsadzić parę dużych rolek pod drzewo i można je łatwo przemieszczać. To podejście ma sens z punktu widzenia arborystyki, bo przecież trzeba dbać o korzenie i zdrowie rośliny. Na przykład, jak przesadzasz lipę lub dąb w parku, gdzie nie ma dużo miejsca, to każda możliwość, żeby nie uszkodzić rośliny, jest na wagę złota. Dzięki rolkom nie musisz też sięgać po ciężki sprzęt, co znacznie zmniejsza ryzyko, że w okolicy coś się uszkodzi. Poza tym, jest to bardziej ekologiczne, bo mniej paliwa się spala i hałasu robi.

Pytanie 37

Jaka będzie długość projektowanego kwietnika sezonowego na planie w skali 1:50, gdy jego rzeczywista długość wynosi 2,5 m?

A. 12,5 cm

B. 5,0 cm

C. 25,0 cm

D. 2,5 cm

Odpowiedź 5,0 cm jest poprawna, ponieważ przy skali 1:50 każdy 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Dlatego, aby obliczyć długość kwietnika na planie, musimy podzielić rzeczywistą długość kwietnika przez wartość skali. Rzeczywista długość wynosi 2,5 m, co jest równe 250 cm. Zatem, aby uzyskać długość na planie w skali 1:50, wykonujemy obliczenie: 250 cm / 50 = 5,0 cm. W praktyce, znajomość skali jest kluczowa w planowaniu przestrzennym i architektonicznym, ponieważ pozwala na dokładne odwzorowanie wymiarów w projektach. Używając skali, architekci i projektanci mogą stworzyć precyzyjne plany, które są łatwiejsze do zrozumienia i interpretacji. Dzięki temu skale są powszechnie stosowane w rysunkach technicznych i planach budowlanych, co pozwala uniknąć błędów w realizacji projektów.

Pytanie 38

Działania podejmowane w celu przywrócenia artystycznych i historycznych wartości zabytkowego ogrodu to

A. rekultywacja

B. adaptacja

C. modernizacja

D. rewaloryzacja

Rewaloryzacja to proces, który ma na celu przywrócenie zabytkowym ogrodem ich pierwotnych walorów artystycznych, kulturowych i historycznych. W praktyce oznacza to nie tylko odtworzenie oryginalnych kompozycji roślinnych i architektonicznych, ale także przywrócenie kontekstu historycznego, w którym dany ogród powstał. Kluczowe dla rewaloryzacji jest przeprowadzanie szczegółowych badań, które pozwalają na zrozumienie pierwotnych założeń projektowych oraz stylów ogrodowych. Przykładem zastosowania rewaloryzacji może być odbudowa ogrodu w stylu barokowym, gdzie ważne jest nie tylko odtworzenie układu roślinnego, ale również elementów małej architektury, takich jak fontanny czy aleje. Dobry projekt rewaloryzacji uwzględnia nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność ogrodu, co czyni go miejscem atrakcyjnym dla odwiedzających oraz niezbędnym elementem edukacji o historii sztuki ogrodowej. W ramach rewaloryzacji stosuje się również zasady zrównoważonego rozwoju, dążąc do minimalizacji negatywnego wpływu na środowisko.

Pytanie 39

Pracownik doznał oparzenia w wyniku kontaktu z gorącym elementem kosiarki. Miejsce oparzenia wykazuje zaczerwienienie i ból. Jaką czynność należy wykonać w pierwszej kolejności, udzielając mu pomocy?

A. informować o zaistniałej sytuacji przełożonego

B. nałożyć na poparzone miejsce jałowy opatrunek

C. poinformować o zaistniałej sytuacji lekarza

D. schłodzić oparzone miejsce strumieniem zimnej wody

Schłodzenie miejsca oparzenia zimną wodą to naprawdę ważny krok w pierwszej pomocy. Trzeba to zrobić jak najszybciej po tym, jak doszło do oparzenia. Dzięki temu temperatura skóry się obniża i uszkodzenia tkanek są mniejsze. Z tego, co wiem, Europejska Rada Resuscytacji zaleca, żeby schładzać oparzenie przez przynajmniej 20 minut. To pomaga też w bólu i zmniejsza ryzyko powikłań, jak na przykład pęcherze. Pamiętaj tylko, że lepiej używać bieżącej zimnej wody, a nie lodu, bo zbyt niska temperatura może pogorszyć sytuację. Na przykład, jak ktoś się oparzy w pracy, to od razu powinien schłodzić ranę, żeby złagodzić skutki. W kontekście BHP, właściwe postępowanie przy oparzeniach to nie tylko kwestia zdrowia, ale także spełnienia norm w miejscu pracy.

Pytanie 40

Na jaką głębokość należy sadzić cebule i bulwy?

A. czterokrotnej wysokości bulwy lub cebuli

B. jednej wysokości bulwy lub cebuli

C. potrójnej wysokości bulwy lub cebuli

D. pięciokrotnej wysokości bulwy lub cebuli

Sadzenie cebuli i bulw na potrójnej wysokości ich własnej wymaga starannego podejścia. Głębokość sadzenia powinna wynosić od jednej trzeciej do jednej czwartej ich wysokości, co oznacza, że dla cebul o wysokości 10 cm, należy je posadzić na głębokość 3-4 cm. Tego typu sadzenie jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, które wskazują, że odpowiednia głębokość sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni oraz minimalizuje ryzyko chorób grzybowych. Przy właściwej głębokości, cebule i bulwy mogą lepiej pobierać wodę i składniki odżywcze, co przekłada się na ich zdrowy wzrost i plon. Przykładem zastosowania tej zasady jest uprawa cebuli w warunkach polowych, gdzie niewłaściwe sadzenie może prowadzić do problemów z kiełkowaniem i wzrostem. Dostosowanie techniki sadzenia do specyficznych wymagań danej rośliny jest kluczowe dla uzyskania dobrego rezultatu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej