Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 21 września 2025 22:43
  • Data zakończenia: 21 września 2025 23:03

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Która roślina nie jest zalecana do uprawy w terenie w szkółce o piaszczystej glebie klasy V?

A. Rokitnik pospolity (Hippophaë rhamnoides)
B. Dereń kousa (Cornus kousa)
C. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii)
D. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
Rokitnik pospolity, czyli Hippophaë rhamnoides, to roślina, która naprawdę potrafi przetrwać w trudnych warunkach, nawet w suchej glebie. Dzięki temu często wykorzystuje się go w projektach rekultywacyjnych lub jako roślinę okrywową w miejscach, gdzie wody jest mało. Z kolei perukowiec podolski, czyli Cotinus coggygria, też daje radę w takich warunkach i jest ładny, dlatego chętnie go sadzą w ogrodach. Berberys Thunberga to kolejna niezła roślina, która znosi suche gleby i często tworzy żywopłoty, bo ma dobre właściwości fitosanitarne. Żeby dobrze dbać o te rośliny w takich warunkach, trzeba najpierw zrozumieć, czego potrzebują, i zastosować odpowiednie techniki, żeby mogły rosnąć. Często popełnianym błędem jest myślenie, że wszystkie rośliny mogą przetrwać bez pomocy ogrodnika w trudnych warunkach. Nie rozumienie specyficznych potrzeb każdej rośliny prowadzi do złych wyborów, a w efekcie ich wygląd i trwałość mogą mocno ucierpieć.

Pytanie 2

Wykonanie projektu kwietnika sezonowego o złożonym wzorze powinno odbywać się w skali

A. 1:500
B. 2:1
C. 1:25
D. 1:200
Odpowiedź 1:25 jest poprawna, ponieważ skala 1:25 oznacza, że 1 jednostka na rysunku odpowiada 25 jednostkom w rzeczywistości. W przypadku projektów wykonawczych, takich jak kwietniki sezonowe o skomplikowanych wzorach, ważne jest, aby szczegóły były wystarczająco wyraźne i dobrze widoczne. Skala 1:25 pozwala na precyzyjne przedstawienie detali, takich jak ornamenty czy szczegóły konstrukcyjne, co jest kluczowe dla wykonawców. Ponadto, w praktyce architektonicznej i ogrodniczej, skala 1:25 jest powszechnie stosowana w projektach, gdzie istotne jest oddanie proporcji i szczegółów, co ułatwia późniejsze prace budowlane. Dzięki takiej skali możliwe jest również łatwe wyliczenie potrzebnych materiałów oraz ich rozmieszczenia w rzeczywistości, co znacznie ułatwia proces realizacji projektu. Dobrą praktyką jest także korzystanie z tej skali w dokumentacji technicznej, aby zapewnić spójność i zrozumiałość dla wszystkich uczestników procesu budowlanego.

Pytanie 3

Ogród edukacyjny, w którym zbierane są jedynie rośliny drzewiaste dekoracyjne w celach badawczych, nosi nazwę

A. dendrologiczny
B. botaniczny
C. etnograficzny
D. pomologiczny
Ogród dendrologiczny to przestrzeń zaprojektowana w celu badań i edukacji dotyczących drzew oraz krzewów, w tym ich różnorodności, biologii i zastosowań w krajobrazie. W takim ogrodzie gromadzone są rośliny drzewiaste, które mogą być analizowane pod kątem cech morfologicznych, ekologicznych oraz zastosowania w architekturze krajobrazu. Dendrologia, jako nauka zajmująca się badaniem drzew i krzewów, odgrywa kluczową rolę w ochronie bioróżnorodności oraz w projektowaniu zrównoważonych przestrzeni zielonych. Przykładem zastosowania ogrodów dendrologicznych są parki miejskie, gdzie świadome komponowanie roślinności drzewiastej wpływa na mikroklimat i jakość powietrza w mieście. Takie ogrody są również istotnymi elementami programów edukacyjnych, które promują świadomość ekologiczną i znaczenie zieleni w naszym otoczeniu. Ogród dendrologiczny spełnia nie tylko funkcje badawcze i edukacyjne, ale także estetyczne, przyczyniając się do wzbogacania krajobrazu.

Pytanie 4

Jakie materiały należy zastosować, aby poprawić jakość gleby o zwartej strukturze?

A. kompostu ogrodniczego
B. gleby ilastej
C. piasku gruboziarnistego
D. rozdrobnionej gliny
Pokruszona glina, mimo że jest materiałem mineralnym, nie rozwiązuje problemu ścisłej struktury gleby. Wprowadzenie pokruszonej gliny do gleby gliniastej może prowadzić do dalszego zagęszczenia gleby, ponieważ gliny mają tendencję do kurczenia się i zbrylania. Gruboziarnisty piasek, z drugiej strony, może wydawać się kuszącą opcją, ale wprowadzenie go w nadmiarze do gleby gliniastej może utrudnić jej właściwe zatrzymywanie wody oraz prowadzić do problemów z drenażem. Gleba ilasta nie ma sensu w kontekście poprawy struktury gleby gliniastej, ponieważ wprowadzenie dodatkowej gleby ilastej pogłębi problem. Zrozumienie struktury gleby i odpowiednich materiałów organicznych jest kluczowe dla skutecznego użyźniania. Praktyki ogrodnicze oparte na naukowych podstawach zalecają stosowanie kompostu, który nie tylko wspiera strukturę gleby, ale także jej żyzność, co jest niezbędne dla zdrowego wzrostu roślin. Często mylnie sądzi się, że dodanie innych rodzajów gleb czy materiałów mineralnych może przynieść poprawę, jednak w rzeczywistości może to prowadzić do dalszych degradacji gleby, zamiast jej regeneracji.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

Róże czepne powinny być hodowane na glebach piaszczysto-gliniastych, w lokalizacjach

A. słonecznych i lekko wentylowanych.
B. półcienistych i spokojnych.
C. zacienionych i dobrze wentylowanych.
D. zacienionych i spokojnych.
Wybór stanowiska dla róż czepnych jest kluczowym aspektem ich uprawy, a nieprawidłowe decyzje mogą prowadzić do wielu problemów. Stanowiska półcieniste i zaciszne mogą wydawać się atrakcyjne, ale w rzeczywistości ograniczają dostęp do światła, co wpływa negatywnie na procesy fotosyntezy. Brak słońca może skutkować osłabieniem roślin oraz ich skłonnością do chorób, takich jak czarna plamistość czy mączniak. Z kolei stanowiska zacienione i przewiewne, mimo że zapewniają lepszą cyrkulację powietrza, również nie dostarczają wymaganej ilości światła słonecznego, co prowadzi do spadku jakości kwiatów oraz ogólnego osłabienia roślin. Warto również zwrócić uwagę na błędne przekonanie, że przewiewność gleby jest wystarczająca dla prawidłowego wzrostu róż czepnych. Gleba powinna nie tylko dobrze przepuszczać wodę, ale również zatrzymywać odpowiednią ilość wilgoci i składników odżywczych. Zastosowanie takich stanowisk, jak te proponowane w odpowiedziach, jest sprzeczne z zasadami dobrej praktyki ogrodniczej i może prowadzić do nieefektywnej uprawy oraz słabej jakości kwiatów. Ostatecznie, skutki niewłaściwego wyboru stanowiska mogą być widoczne w postaci niewielkiej liczby kwiatów, ich mizernej jakości oraz większej podatności na choroby i szkodniki.

Pytanie 7

Która z roślin jest stosowana do produkcji suchych bukietów?

A. Lewkonia dwurożna (Matthiola bicornis)
B. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea)
C. Kocanka ogrodowa (Helichrysum bracteatum)
D. Nagietek lekarski (Calendula officinclis)
Kocanka ogrodowa (Helichrysum bracteatum) to roślina, która ze względu na swoje trwałe kwiaty jest idealna do tworzenia suchych bukietów. Jej kwiaty, charakteryzujące się intensywnymi kolorami i trwałością, nie blakną ani nie więdną po wysuszeniu, co czyni je popularnym wyborem w florystyce. Kocanka ogrodowa jest wykorzystywana nie tylko w suchych kompozycjach, ale również w dekoracjach wnętrz, dzięki swojej estetyce oraz długotrwałości. Aby zapewnić optymalne efekty, ważne jest, aby zbierać kwiaty w pełnym rozkwicie, a następnie suszyć je w ciemnym, przewiewnym miejscu, co pozwala zachować ich nasycenie kolorów. W branży florystycznej kocanka ogrodowa jest ceniona za swoją wszechstronność, a także jako element dekoracyjny w aranżacjach ślubnych czy eventowych. Pamiętaj, że odpowiednia technika suszenia i konserwacji roślin wpływa na finalny efekt estetyczny, co podkreśla znaczenie znajomości potrzeb poszczególnych gatunków roślin w pracy florysty.

Pytanie 8

W trakcie dokładnej inwentaryzacji drzewostanu nie przeprowadza się

A. określenia rodzaju drzew
B. pomiaru obwodów pni drzew
C. pomiaru powierzchni zajmowanej przez drzewa
D. oceny stanu zdrowia drzew
Pomiar powierzchni zajmowanej przez drzewa nie jest częścią szczegółowej inwentaryzacji drzewostanu, ponieważ głównym celem tej inwentaryzacji jest dokładne określenie stanu i struktury drzew w danym ekosystemie leśnym. W praktyce, podczas inwentaryzacji wykonuje się takie czynności jak określenie gatunku drzew, pomiar obwodów pni oraz ocena stanu zdrowotnego drzew. Te elementy są kluczowe dla zarządzania zasobami leśnymi, ponieważ pozwalają na identyfikację rodzajów drzew, ich kondycji oraz przydatności do dalszych działań, takich jak pielęgnacja, wycinka czy reintrodukcja gatunków. Właściwe pomiary obwodów umożliwiają też oszacowanie wieku drzew oraz ich wartości ekologicznej. Zgodnie z dobrą praktyką w leśnictwie, szczegółowa inwentaryzacja powinna być przeprowadzana regularnie, co pozwala na monitorowanie zmian w drzewostanie oraz podejmowanie odpowiednich działań ochronnych.

Pytanie 9

Okładzinę kamienną schodów zewnętrznych o dużym natężeniu ruchu należy wykonać z płyt

A. granitowych
B. trawertynowych
C. piaskowcowych
D. marmurowych
Granit jest materiałem o wysokiej twardości i odporności na ścieranie, co czyni go doskonałym wyborem do okładzin schodów terenowych, zwłaszcza w miejscach o intensywnym użytkowaniu. Dzięki swojej gęstości granit jest również odporny na działanie czynników atmosferycznych oraz chemikaliów, co zapewnia długotrwałą estetykę i funkcjonalność. W praktyce, schody wykończone granitem utrzymują swoje właściwości przez wiele lat, co jest kluczowe w przestrzeniach publicznych oraz przy budynkach użyteczności publicznej, gdzie wymagana jest wysoka trwałość. Standardy branżowe, takie jak normy PN-EN 12057, wskazują na konieczność stosowania odpowiednich materiałów, które zapewnią bezpieczeństwo i komfort użytkowania. Granitowe schody mogą być również łatwo pielęgnowane i czyszczone, co dodatkowo zwiększa ich atrakcyjność w intensywnie użytkowanych lokalizacjach.

Pytanie 10

Do grupy drzew, których nie należy przycinać na początku wiosny z powodu zjawiska tzw. wiosennego płaczu, zaliczają się

A. graby, klony
B. jesiony, lipy
C. topole, jarząby
D. dęby, wierzby
Wybór innych odpowiedzi, takich jak jesiony, lipy, dęby, wierzby, topole czy jarząby, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące cyklu życia tych gatunków oraz ich reakcji na wczesnowiosenne cięcie. Jesiony i lipy, podobnie jak inne wymienione drzewa, również mogą wykazywać objawy płaczu, jednak nie w takim stopniu, jak graby i klony. Pojęcie 'płaczu wiosennego' odnosi się do procesów fizjologicznych, w których drzewa wydzielają sok, co jest naturalną odpowiedzią na wzrost temperatury i rozpoczęcie wegetacji. Jednak nie każde drzewo reaguje na cięcie wczesną wiosną w taki sam sposób. Dęby, wierzby i inne wymienione gatunki mogą być cięte w tym okresie, ale z dużą ostrożnością, aby uniknąć nadmiernej utraty soku. Powszechny błąd to założenie, że wszystkie drzewa można przycinać w tym samym okresie, co może prowadzić do osłabienia drzew, a w skrajnych przypadkach, do ich obumarcia. Niezrozumienie specyficznych potrzeb różnych gatunków drzew i ich reakcji na cięcie w różnych porach roku jest kluczowym błędem, który należy unikać w praktykach ogrodniczych oraz arborystycznych. Wiedza na temat odpowiednich terminów cięcia jest niezbędna dla właściwego zarządzania zdrowiem drzew i ich estetyką w krajobrazie.

Pytanie 11

Korzystając z danych zawartych w tabeli, zaczerpniętej z obwieszczenia Ministra Środowiska z 28.10.2004 r., określ wysokość opłaty za usunięcie wierzby o obwodzie 30 cm.

STAWKI OPŁAT DLA POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW I GATUNKÓW DRZEW
Lp.Rodzaje, gatunki i odmiany drzewStawki w zł
za 1 cm
obwodu pnia drzewa
mierzonego
na wysokości
130 cm
123
1Topola, olsza, klon jesionolistny, wierzba, czeremcha amerykańska, grochodrzew11,04
2Kasztanowiec, morwa, jesion amerykański, czeremcha zwyczajna, świerk pospolity, sosna zwyczajna, daglezja, modrzew, brzoza brodawkowata i omszona30,01
3Dąb, buk, grab, lipa, choina, iglicznia, głóg — forma drzewiasta, jarząb, jesion wyniosły, klon z wyjątkiem klonu jesionolistnego, gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha; leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), sosna (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik (wszystkie gatunki), platan klonolistny, wiąz, cyprysik73,00
4Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik, bożodrzew275,40
A. 331,20 zł
B. 442,40 zł
C. 980,40 zł
D. 625,60 zł
Poprawna odpowiedź to 331,20 zł, co wynika z zastosowania określonej stawki opłaty za usunięcie wierzby. Zgodnie z danymi zawartymi w tabeli, stawka wynosi 11,04 zł za każdy centymetr obwodu pnia. Obliczenia przeprowadzamy, mnożąc obwód wierzby, który wynosi 30 cm, przez stawkę opłaty. Wzór na obliczenie opłaty to: 30 cm * 11,04 zł/cm = 331,20 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w kontekście zarządzania zasobami naturalnymi i ochrony środowiska, a wiedza o stawkach opłat jest niezbędna dla właścicieli gruntów oraz specjalistów zajmujących się gospodarką leśną. Przy planowaniu działań związanych z usuwaniem drzew i krzewów, warto wiedzieć, że opłaty mogą się różnić w zależności od gatunku drzewa oraz jego obwodu. Praktyczna znajomość tych stawek pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz podejmowanie świadomych decyzji w zakresie zarządzania przestrzenią zieloną.

Pytanie 12

Ogród, w skład którego wchodzą sale wykładowe i ekspozycyjne, laboratoria, biblioteka, muzeum botaniczne, palmiarnia, zielnik oraz poletko doświadczalne, to rodzaj ogrodu

A. etnograficzny
B. zoologiczny
C. botaniczny
D. naturalny
Ogród botaniczny to miejsce, które jest zaprojektowane w celu prezentacji różnorodnych gatunków roślin, a także prowadzenia badań naukowych i edukacji. Wymienione w pytaniu elementy, takie jak sale wykładowe, pracownie naukowe, biblioteka, muzeum botaniczne, palmiarnia, zielnik i poletko doświadczalne, są typowe dla ogrodu botanicznego. Te miejsca służą nie tylko do zbierania i hodowania roślin, ale również do prowadzenia badań nad ich właściwościami i zastosowaniem w różnych dziedzinach, takich jak medycyna, ogrodnictwo czy ekologia. Na przykład, w zielniku znajdują się rośliny, które są wykorzystywane do badań nad ich właściwościami leczniczymi, a poletko doświadczalne służy do praktycznego testowania różnych technik uprawy. Ogród botaniczny pełni także ważną rolę w edukacji ekologicznej, umożliwiając odwiedzającym naukę o różnorodności biologicznej oraz o potrzebach ochrony środowiska. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, ogrody botaniczne są również zaangażowane w programy ochrony zagrożonych gatunków oraz w badania nad zmianami klimatycznymi, co zwiększa ich znaczenie w kontekście globalnych wyzwań ekologicznych.

Pytanie 13

Wykonanie inwentaryzacji dendrologicznej wymaga posiadania zdolności

A. opracowywania projektów technicznych.
B. identyfikowania gatunków roślin.
C. korzystania z teodolitu.
D. realizowania pomiarów wysokościowych.
Przeprowadzenie inwentaryzacji dendrologicznej jest procesem, który wymaga umiejętności rozpoznawania gatunków roślin, ponieważ kluczowym celem tej inwentaryzacji jest dokładne zidentyfikowanie drzewa i krzewów w danym obszarze. Umiejętność ta jest fundamentalna, gdyż poprawne określenie gatunku wpływa na dalsze działania związane z ochroną środowiska, zarządzaniem zasobami leśnymi oraz planowaniem przestrzennym. Przykładowo, w przypadku inwentaryzacji lasów, rozróżnienie między gatunkami inwazyjnymi a rodzimymi jest kluczowe dla utrzymania bioróżnorodności. Specjaliści w tej dziedzinie często posługują się różnorodnymi źródłami, takimi jak klucze do oznaczania roślin, co pozwala na precyzyjne identyfikowanie gatunków na podstawie cech morfologicznych. Dobra praktyka w inwentaryzacji dendrologicznej wymaga także znajomości ekologii poszczególnych gatunków oraz ich roli w ekosystemie, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji zarządczych.

Pytanie 14

Wskaż gatunki roślin, które nie powinny być wykorzystywane na placach zabaw dla dzieci?

A. Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima), bluszcz pospolity (Hedera helix)
B. Klon polny (Acer campestre), suchodrzew pospolity (Lonicera xylosteum)
C. Platan klonolistny (Platanus x hispanica), winorośl pachnąca (Vitis riparia)
D. Lipa drobnolistna {Tilia cordata), tawuła japońska {Spiraea japonica)
Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które nie powinny być stosowane na placach zabaw dla dzieci ze względu na ich potencjalne zagrożenia zdrowotne i ekologiczne. Ailant gruczołkowaty, znany ze swojej inwazyjności, może tworzyć gęste monokultury, które wypierają rodzime gatunki roślin, co wpływa negatywnie na różnorodność biologiczną. Ponadto, jego liście i sok zawierają związki chemiczne, które mogą być drażniące dla skóry. Bluszcz pospolity, choć popularny jako roślina ozdobna, ma toksyczne właściwości, a jego owoce są niebezpieczne, zwłaszcza dla małych dzieci, które są skłonne do wkładania przedmiotów do ust. Zaleca się stosowanie roślin, które są przyjazne dla dzieci oraz nie stwarzają ryzyka dla ich zdrowia. Przykłady odpowiednich roślin obejmują lipę drobnolistną (Tilia cordata), która jest bezpieczna i dostarcza cienia oraz jest użyteczna w edukacji ekologicznej.

Pytanie 15

Aby zredukować obecność mchów na trawnikach, konieczne jest przeprowadzenie nawożenia

A. wapniem
B. azotem
C. fosforem
D. potasem
Odpowiedź wapniem jest poprawna, ponieważ wapń odgrywa kluczową rolę w poprawie struktury gleby oraz jej pH. Mchy rosną najczęściej w glebach kwaśnych, słabo napowietrzonych i ubogich w składniki odżywcze. Wapnowanie gleby wpływa na zwiększenie jej zasadowości, co ogranicza rozwój mchów. W praktyce, regularne stosowanie wapna, takiego jak wapno nawozowe, może znacząco poprawić warunki wzrostu trawnika, sprzyjając rozwojowi traw i innych roślin, które konkurują z mchami. Warto przeprowadzać analizy gleby co kilka lat, aby ustalić optymalny poziom pH, który dla większości trawników powinien wynosić od 6 do 7,5. Przy odpowiednim pH, trawy mają lepszy dostęp do składników odżywczych, a ich system korzeniowy staje się bardziej rozwinięty, co przyczynia się do lepszego wchłaniania wody i składników mineralnych. W związku z tym, wapnowanie jest jednym z fundamentów skutecznej pielęgnacji trawnika i ograniczenia problemu mchów.

Pytanie 16

Należy wypełnić szczeliny pomiędzy zbiornikiem wodnym z plastiku a ziemią

A. otoczakami
B. keramzytem
C. wodą z piaskiem
D. grysem bazaltowym
Użycie otoczaków jako materiału uszczelniającego może wydawać się logiczne, jednak w rzeczywistości wprowadza szereg problemów. Otoczaki, będąc dużymi, zaokrąglonymi kamieniami, nie są w stanie wypełnić szczelin z wymaganym stopniem precyzji, co prowadzi do powstawania luk, przez które woda może swobodnie przepływać. Dodatkowo, ich zaokrąglony kształt uniemożliwia skuteczne tworzenie stabilnych struktur, co przyczynia się do erozji i osuwania się gruntu wokół zbiornika. Keramzyt, z drugiej strony, jest materiałem porowatym, co sprawia, że może zatrzymywać wodę, ale nie spełnia roli uszczelniającej. Jego użycie może prowadzić do nadmiernej wilgotności w okolicy zbiornika, co z kolei może sprzyjać rozwojowi pleśni i innych niepożądanych organizmów. Grysy bazaltowe, choć trwałe, są również niewłaściwym wyborem, ponieważ ich ostre krawędzie mogą prowadzić do uszkodzenia struktury zbiornika oraz utrudniać jego późniejsze czyszczenie. W praktyce, błędne wybory materiałów uszczelniających mogą prowadzić do kosztownych napraw oraz ograniczenia funkcjonalności zbiornika, co jest często wynikiem braku zrozumienia zasad hydrauliki oraz geotechniki. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich rozwiązań, które są zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 17

Krzewy róż bez bryły korzeniowej, które mają być sprzedane, powinny być pęczkowane po

A. 5 albo 10 sztuk i wiązać w dwóch miejscach
B. 50 albo 55 sztuk i owijać folią
C. 20 albo 25 sztuk i wiązać w jednym miejscu
D. 30 albo 35 sztuk i owijać sznurkiem
Odpowiedź 5 lub 10 sztuk i wiązać w dwóch miejscach jest poprawna, ponieważ wynika z najlepszych praktyk w zakresie pakowania krzewów róż. Przy pęczkowaniu krzewów bez bryły korzeniowej ważne jest, aby nie uszkodzić ich delikatnych korzeni i zapewnić odpowiednią wentylację. Wiązanie w dwóch miejscach zapobiega przesuwaniu się roślin w trakcie transportu, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Zmniejszenie liczby krzewów w jednym pęczku do 5 lub 10 pozwala również na lepszą cyrkulację powietrza i redukuje ryzyko wystąpienia pleśni. Przykładem zastosowania tej praktyki może być przygotowanie roślin do wysyłki na targi ogrodnicze lub do sklepów ogrodniczych, gdzie estetyka i stan roślin mają kluczowe znaczenie. Ponadto, zgodność z tym standardem sprzyja utrzymaniu wysokiej jakości roślin oraz zadowoleniu klientów, co jest niezwykle ważne w branży ogrodniczej.

Pytanie 18

Która kategoria roślin zawsze wymaga przesadzania z bryłą korzeniową?

A. Róże rabatowe.
B. Róże pienne.
C. Krzewy iglaste.
D. Drzewa owocowe.
Krzewy iglaste, takie jak tuje, cyprysiki czy sosny, zawsze wymagają sadzenia z bryłą korzeniową, co wynika z ich specyficznych potrzeb dotyczących ochrony korzeni. Bryła korzeniowa, składająca się z ziemi wokół korzeni, pozwala na minimalizację stresu transplantacyjnego, co jest kluczowe dla dalszego prawidłowego wzrostu rośliny. Proces sadzenia z bryłą korzeniową zapewnia, że system korzeniowy nie ulega uszkodzeniu, co może prowadzić do obniżonej odporności na choroby oraz problemy z adaptacją do nowego środowiska. Ponadto, w standardach branżowych, takich jak te określone przez Europejskie Stowarzyszenie Szkółkarzy, zaleca się stosowanie bryły korzeniowej przy sadzeniu roślin iglastych, aby zwiększyć ich przeżywalność i zdrowie. Przykładowo, podczas sadzenia tuj na terenie ogrodu, zawsze należy zachować bryłę korzeniową, co umożliwia łatwiejszą adaptację rośliny i lepszy rozwój w nowym miejscu. Dbanie o korzenie roślin ma istotne znaczenie w kontekście długoterminowego utrzymania zdrowego ogrodu.

Pytanie 19

Aby stworzyć kompozycję z kwiatów doniczkowych, która będzie ozdobą stołu w czasie przedwiośnia, należy wybrać

A. narcyzy oraz hiacynty
B. ostróżki oraz konwalie
C. słoneczniki oraz złocienie
D. mieczyki oraz lilie
Narcyzy i hiacynty to doskonały wybór do stworzenia wiosennej kompozycji roślinnej, szczególnie w okresie przedwiośnia. Te rośliny, dzięki swoim atrakcyjnym kwiatom i intensywnym kolorom, wprowadzają radość i świeżość do wnętrza. Narcyzy, znane ze swojego charakterystycznego kształtu i intensywnego zapachu, symbolizują nowe początki i są często kojarzone z wiosną. Hiacynty natomiast, z ich gęstymi kwiatostanami i szeroką gamą kolorystyczną, dodają elegancji i aromatu. W kontekście aranżacji stołowej, warto zwrócić uwagę na ich wysokość oraz sposób umiejscowienia; narcyzy, ze swoją smukłą sylwetką, mogą być umieszczone w centralnej części kompozycji, podczas gdy hiacynty, dzięki swoim bardziej rozłożystym kształtom, mogą ją delikatnie otaczać. Dobrą praktyką jest również dobór doniczek i materiałów, które harmonizują z kolorami kwiatów. Warto pamiętać, że zarówno narcyzy, jak i hiacynty są roślinami cebulowymi, co pozwala na ich wielokrotne wykorzystanie w kolejnych sezonach, co czyni je ekonomicznym wyborem dla miłośników florystyki.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Jaki gatunek roślin można zalecić do sadzenia w pasach zieleni wzdłuż dróg w celu tworzenia osłon przed śniegiem?

A. Miłorząb japoński (Ginkgo biloba)
B. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata)
C. Jodła koreańska (Abies koreana)
D. Świerk pospolity (Picea abies)
Świerk pospolity (Picea abies) jest uważany za jedną z najlepszych roślin do obsadzania pasów zieleni przy drogach w celu tworzenia osłon przeciwśnieżnych. Jego gęsta, piramidalna forma oraz elastyczne gałęzie sprawiają, że skutecznie zatrzymuje wirujący śnieg, co jest kluczowe dla minimalizacji zasypania dróg. Dodatkowo, świerk pospolity szybko rośnie i osiąga znaczne rozmiary, co czyni go efektywnym narzędziem w walce z problemem śniegu. W standardach zrównoważonego rozwoju oraz planowania przestrzennego, wykorzystywanie drzew iglastych do tworzenia osłon przeciwśnieżnych jest zalecane, ponieważ poprawiają one mikroklimat w okolicach dróg, a także stanowią siedlisko dla wielu gatunków zwierząt. Przykładami zastosowania mogą być drogi w rejonach górskich, gdzie intensywne opady śniegu są powszechne. W takich lokalizacjach, świerk pospolity nie tylko pełni funkcję osłonową, ale także estetyczną, tworząc atrakcyjne zielone pasy, które wzbogacają krajobraz.

Pytanie 22

Która z wymienionych roślin nie należy do rodziny sosnowatych?

A. świerk pospolity
B. cis pospolity
C. jodła jednobarwna
D. modrzew europejski
Cis pospolity (Taxus baccata) nie należy do rodziny sosnowatych (Pinaceae), co czyni go poprawną odpowiedzią na to pytanie. Cis jest przedstawicielem rodziny cisoowatych (Taxaceae). Roślina ta jest wiecznie zielona i charakteryzuje się m.in. iglastymi liśćmi, które są płaskie, wąskie i ciemnozielone. Cis pospolity może być stosowany jako roślina ozdobna w ogrodach, gdzie ze względu na swoje właściwości dekoracyjne oraz tolerancję na różne warunki glebowe i klimatyczne, często wykorzystuje się go do formowania żywopłotów. Warto również wspomnieć, że cis pospolity zawiera alkaloidy, które są toksyczne, co czyni go rośliną, z którą należy obchodzić się ostrożnie, szczególnie w obecności dzieci i zwierząt. W kontekście praktycznego zastosowania, cis jest często używany w architekturze krajobrazu, jako roślina osłonowa i do tworzenia kompozycji ogrodowych, co podkreśla jego znaczenie w ogrodnictwie oraz projektowaniu przestrzeni zielonych.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 nie jest używany przy obliczaniu nakładów

A. na obsadzenie kwietników
B. na wykonanie trawników
C. na wykonanie instalacji elektrycznej
D. na sadzenie krzewów
Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 dotyczy nakładów związanych z pracami budowlanymi i instalacyjnymi, jednak nie obejmuje instalacji elektrycznych. W kontekście budownictwa, obliczenia dotyczące nakładów na różne instalacje powinny opierać się na specyfikacjach i normach dotyczących danego rodzaju instalacji. Instalacje elektryczne mają swoje odrębne normy i katalogi, które precyzują koszty pracy, materiałów oraz inne związane z nimi nakłady. Przykładem mogą być normy PN-IEC 60364, które zawierają wytyczne do projektowania i wykonawstwa instalacji elektrycznych. W przypadku obliczania nakładów na instalacje elektryczne, należy uwzględnić koszty związane z użytymi materiałami, robocizną oraz czasem realizacji projektu, co jest kluczowe dla rzetelnej kalkulacji kosztów i budżetowania projektu budowlanego. Użycie niewłaściwego katalogu może prowadzić do niedoszacowania lub nadmiernego oszacowania kosztów, co jest niekorzystne dla całego projektu.

Pytanie 25

Jaką liczbę roślin należy posadzić na obszarze o powierzchni 5 m2, przy założeniu, że rozstawa wynosi 0,20 × 0,20 m?

A. 125 sztuk
B. 20 sztuk
C. 100 sztuk
D. 25 sztuk
Aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do zagospodarowania terenu o powierzchni 5 m² przy rozstawie 0,20 × 0,20 m, najpierw obliczamy powierzchnię, jaką zajmuje jedna roślina. Powierzchnia zajmowana przez jedną roślinę wynosi: 0,20 m × 0,20 m = 0,04 m². Następnie, dzielimy całkowitą powierzchnię terenu przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę: 5 m² ÷ 0,04 m² = 125 roślin. Taki rozstaw jest zgodny z dobrą praktyką w ogrodnictwie, pozwalając na odpowiednią cyrkulację powietrza oraz dostęp światła do każdej rośliny, co jest kluczowe dla ich zdrowego wzrostu. W przypadku gęstszej sadzonki, rośliny mogłyby się tłoczyć, co prowadziłoby do konkurencji o zasoby, w tym wodę i substancje odżywcze. Warto stosować się do tych zaleceń, by zapewnić optymalne warunki dla rozwoju roślin oraz osiągnąć zadowalające rezultaty w uprawach.

Pytanie 26

Wykorzystanie jakiego narzędzia do spulchniania ziemi pozwala na pozostawienie jej w trakcie zimy w stanie tzw. "ostrej skiby"?

A. Brony talerzowej
B. Pługa lemieszowego
C. Glebogryzarki ogrodowej
D. Kultywatora ręcznego
Wybór narzędzi do spulchniania gleby to mega ważna sprawa w rolnictwie. Jak się wybierze niewłaściwe narzędzia, to można nie tylko nie uzyskać dobrych efektów, ale wręcz zaszkodzić glebie. Na przykład, kultywator ręczny przyda się w małych ogrodach, ale nie poradzi sobie z głębokim oraniem, co jest istotne, by uzyskać tę ostrą skibę. Takie narzędzia tylko przerywają górną warstwę i mogą prowadzić do zbicia gleby zamiast jej spulchnienia. Użycie brony talerzowej też nie jest najlepszym pomysłem, bo ta metoda tylko rozprowadza glebę, nie obracając jej głęboko, a to nie sprzyja tworzeniu ostrej skiby. Glebo-gryzarka może być pomocna w przygotowywaniu gleby, ale nie zostawi jej w stanie, który można nazwać ostrą skibą. Kluczowe jest to, żeby zrozumieć, że różne narzędzia mają swoje specyficzne zastosowania, a wybór powinien być dostosowany do celów upraw i typu gleby. Ignorowanie tego może prowadzić do problemów z efektywnością upraw i kondycją gleby.

Pytanie 27

Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) polega na skracaniu

A. zeszłorocznych pędów - w sezonie zimowym
B. tegorocznych pędów - w okresie jesieni
C. zeszłorocznych pędów - podczas lata
D. tegorocznych pędów - wiosną
Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) jest kluczowym zabiegiem w pielęgnacji tej rośliny, które powinno być przeprowadzane wiosną, na tegorocznych pędach. W tym czasie roślina jest w fazie aktywnego wzrostu, co sprzyja szybkiemu gojeniu się ran po cięciu oraz stymuluje rozwój nowych pędów. Prawidłowe przycinanie polega na skracaniu pędów o około jedną trzecią ich długości, co pozwala na zagęszczenie krzewu i nadanie mu pożądanej formy. Przykładowo, w przypadku krzewów, które są zbyt rozłożyste, cięcie wiosenne pozwala na kontrolowanie ich kształtu, a także na poprawę cyrkulacji powietrza, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Warto również pamiętać, że cięcie formujące należy łączyć z nawożeniem i regularnym podlewaniem, co przyczyni się do zdrowego wzrostu i estetycznego wyglądu rośliny. Standardy pielęgnacji roślin zalecają, aby cięcia były wykonywane narzędziami oostrymi i odpowiednio zdezynfekowanymi, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i chorób.

Pytanie 28

Która z roślin jest rekomendowana do sadzenia pod oknami budynków, w sąsiedztwie ławek oraz w balkonowych skrzynkach ze względu na intensywny i przyjemny aromat jej kwiatów w godzinach wieczornych?

A. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)
B. Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus)
C. Lewkonia dwurożna (Matthiola longipetala)
D. Maczek kalifornijski (Eschscholtzia californica)
Lewkonia dwurożna (Matthiola longipetala) jest rośliną cenioną za swoje intensywne, przyjemne zapachy, które uwalniają się głównie wieczorem. To sprawia, że jest idealnym wyborem do wysiewania pod oknami domów, w pobliżu ławek oraz w skrzynkach balkonowych, gdzie można cieszyć się jej aromatem. Lewkonia, znana również jako lewkonie, jest rośliną jednoroczną, która kwitnie od lata do późnej jesieni, co dodatkowo zwiększa jej atrakcyjność w ogrodach i na balkonach. Roślina preferuje stanowiska słoneczne i gleby przepuszczalne, co czyni ją łatwą w uprawie. Dzięki swoim eleganckim kwiatom, lewonia nie tylko ozdabia przestrzeń, ale także przyciąga owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność w naszym otoczeniu. Dobre praktyki obejmują regularne podlewanie i nawożenie, szczególnie w okresie intensywnego wzrostu, co pozwala uzyskać bujny i długotrwały kwitnienie. Warto wiedzieć, że lewonia jest również odporna na lekkie przymrozki, co czyni ją idealnym wyborem dla osób, które pragną przedłużyć sezon kwitnienia swoich roślin.

Pytanie 29

Tworząc rabatę bylinową z roślinami o dekoracyjnych liściach, konieczne jest dobranie zestawu roślin, który składa się

A. z jeżówki oraz zawciąga
B. z pełnika oraz ostróżki
C. z bergenii i funkii
D. z pysznogłówki i rudbekii
Odpowiedź z bergenii i funkii jest prawidłowa, ponieważ obie te rośliny charakteryzują się dekoracyjnymi liśćmi oraz są doskonałym wyborem do rabat bylinowych. Bergenia, znana również jako 'wiecznie zielona' ze względu na swoje grube, błyszczące liście, jest idealna do zacienionych miejsc oraz mało wymagających gleb, co czyni ją popularnym wyborem w ogrodnictwie. Funkia, czyli hosta, to kolejna roślina o przepięknych liściach, które mogą mieć różne odcienie zieleni oraz niebieskiego. Oprócz walorów estetycznych, obie rośliny są odporne na choroby oraz szkodniki, co pozwala na długotrwałe ich eksponowanie w ogrodach. Dobrą praktyką jest tworzenie kompozycji, które uwzględniają różne tekstury i kolory liści, co dodatkowo podkreśla atrakcyjność rabaty. Układając rośliny o dekoracyjnych liściach w odpowiednich kombinacjach, można osiągnąć efekt przez cały sezon wegetacyjny, co jest zgodne z zasadami projektowania ogrodów krajobrazowych.

Pytanie 30

Jakie materiały są potrzebne do przesadzenia rośliny w doniczce?

A. Doniczka z otworami w dnie, materiał do drenażu, podłoże
B. Agrowłókninę, podłoże, doniczkę z otworami w dnie
C. Materiał do ściółkowania, materiał do drenażu, agrowłókninę
D. Podłoże, materiał do ściółkowania, agrowłókninę
Odpowiedź wskazująca na doniczkę z otworami w dnie, materiał na drenaż oraz podłoże jest prawidłowa, ponieważ każdy z tych elementów odgrywa kluczową rolę w procesie przesadzania roślin doniczkowych. Doniczka z otworami w dnie zapewnia odpowiednią cyrkulację powietrza i odprowadzanie nadmiaru wody, co jest niezbędne dla zdrowia korzeni roślin. Zbyt duża ilość wody może prowadzić do gnicia korzeni, dlatego drenaż, zazwyczaj w postaci keramzytu lub żwiru, jest konieczny do stworzenia warstwy, która zatrzyma wodę, jednocześnie umożliwiając jej swobodny odpływ. Podłoże, z kolei, powinno być dobrze dopasowane do specyficznych wymagań danej rośliny; może to być mieszanka torfu, kompostu i piasku, co zapewnia odpowiednią strukturę i składniki odżywcze. Zastosowanie tych trzech elementów zgodnie z najlepszymi praktykami ogrodniczymi może znacznie podnieść jakość uprawy roślin doniczkowych, wpływając na ich wzrost i kondycję.

Pytanie 31

W Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2-21, w tabeli 0324 nakłady robocizny na sadzenie 100 sztuk drzew bez zaprawy dołów o średnicy 0,5 m wynoszą 72,39 r-g. Jakie będą nakłady na posadzenie 20 sztuk takich drzew?

A. 7 239,0 r-g
B. 14,478 r-g
C. 0,7239 r-g
D. 1 447,8 r-g
Aby obliczyć nakład robocizny na posadzenie 20 sztuk drzew, należy skorzystać z proporcji. W Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2-21, w tablicy 0324, zapisano, że nakład robocizny na sadzenie 100 drzew wynosi 72,39 roboczogodzin. Zatem, aby obliczyć nakład na 20 drzew, możemy zastosować prostą regułę proporcji: (72,39 r-g / 100 drzew) * 20 drzew = 14,478 r-g. Tego rodzaju obliczenia są podstawowym elementem planowania prac w ogrodnictwie oraz leśnictwie, ponieważ pozwalają na optymalne zaplanowanie zasobów, a tym samym efektywne gospodarowanie czasem i kosztami. W praktyce, znajomość takich danych umożliwia lepsze przygotowanie się do realizacji zadań oraz minimalizację ryzyka przekroczenia budżetu na dany projekt. Warto również pamiętać, że podobne metody obliczeniowe są stosowane w innych dziedzinach, takich jak budownictwo czy inżynieria, co czyni je uniwersalnymi narzędziami w zarządzaniu projektami.

Pytanie 32

W ramach ogólnej inwentaryzacji terenu, analiza drzewostanu polega na ustaleniu

A. stanu zdrowia poszczególnych drzew.
B. wieków oraz wysokości drzew.
C. średnicy korony i wysokości pierśnicy każdego drzewa.
D. liczby drzew należących do każdego gatunku.
Odpowiedź dotycząca ilości drzew każdego gatunku jest poprawna, ponieważ w ramach inwentaryzacji ogólnej terenu kluczowym elementem analizy drzewostanu jest określenie bioróżnorodności oraz struktury gatunkowej. Ustalając ilość drzew poszczególnych gatunków, można ocenić zdrowotność ekosystemu, jego stabilność oraz potrzebę ochrony lub przekształceń. Przykładowo, w parkach narodowych i rezerwatach przyrody, inwentaryzacja ta pomaga w planowaniu działań ochronnych oraz w monitorowaniu skutków zmian klimatycznych. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami leśnymi, takie dane są niezbędne do oceny dynamiki wzrostu drzewostanu oraz do podejmowania decyzji o ewentualnym wprowadzeniu zabiegów konserwacyjnych. Analiza ta pozwala również na określenie wartości przyrodniczej terenu oraz jego potencjału turystycznego, co ma znaczenie nie tylko dla ekologii, ale także dla ekonomii lokalnych społeczności. Wnioski z inwentaryzacji powinny być dokumentowane zgodnie z obowiązującymi normami, co sprzyja transparentności i skuteczności działań ochronnych.

Pytanie 33

Aby wyrównać i zagęścić glebę przed siewem nasion traw, należy zastosować

A. bronę ciężką
B. wał strunowy
C. wał gładki
D. bronę lekką
Wał gładki jest narzędziem używanym do wyrównania i zagęszczenia gleby, co jest kluczowe przed wysiewem nasion traw. Jego budowa pozwala na uzyskanie jednolitej i gładkiej powierzchni gleby, co jest niezbędne dla prawidłowego kiełkowania nasion. W przypadku wysiewu traw, dobrze wyrównana gleba sprzyja równomiernemu rozkładowi nasion, co z kolei wpływa pozytywnie na ich wzrost i rozwój. W praktyce, wał gładki stosuje się po uprawie gleby, aby zniwelować wszelkie nierówności oraz poprawić kontakt nasion z podłożem. Ponadto, zastosowanie wału gładkiego wspomaga również retencję wilgoci w glebie, co jest istotne w okresach suszy. Zgodnie z zasadami dobrej praktyki rolniczej, przed przystąpieniem do siewu, należy zadbać o odpowiednie przygotowanie gleby, a wał gładki stanowi nieodłączny element tego procesu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Rewitalizacja historycznych ogrodów dotyczy

A. działań mających na celu zachowanie zabytku w odpowiednim stanie technicznym.
B. wyposażenia zabytku w instalacje oraz urządzenia spełniające nowoczesne standardy techniczne.
C. dostosowania zabytku do wymagań użytkownika.
D. przystosowywania obiektów do aktualnych potrzeb przy zachowaniu cennych elementów kulturowych.
Adaptowanie obiektów do współczesnych potrzeb z zachowaniem elementów cennych kulturowo to kluczowy aspekt rewitalizacji ogrodów zabytkowych. Celem tego procesu jest nie tylko przywrócenie funkcji użytkowych tych przestrzeni, ale także ochrona ich unikalnego dziedzictwa kulturowego. W praktyce oznacza to, że projektanci i architekci muszą angażować się w analizę historyczną oraz krajobrazową, aby zidentyfikować istotne cechy danego ogrodu. Przykładem może być rewitalizacja ogrodu botanicznego, w którym do nowoczesnych potrzeb dodaje się elementy edukacyjne, takie jak interaktywne wystawy czy ścieżki poznawcze, jednocześnie dbając o zachowanie oryginalnych nasadzeń oraz architektury ogrodowej. Kluczowymi standardami w tym zakresie są zasady zawarte w Dokumentach UNESCO dotyczących ochrony dóbr kultury oraz wytyczne ICOMOS, które podkreślają znaczenie harmonijnego współistnienia nowoczesnych funkcji z autentycznością miejsca. W ten sposób rewitalizacja staje się zrównoważonym procesem, który sprzyja zarówno ochronie dziedzictwa, jak i jego współczesnemu użytkowaniu.

Pytanie 36

Zieleń znajdująca się w pobliżu szpitali nie pełni roli

A. estetycznej
B. izolacyjnej
C. gospodarczej
D. sanitarnej
Zieleń towarzysząca obiektom szpitalnym pełni wiele funkcji, jednak funkcja gospodarcza jest w tym kontekście najmniej istotna. Zieleń w szpitalach przede wszystkim ma na celu poprawę jakości życia pacjentów oraz personelu medycznego poprzez zapewnienie przestrzeni do relaksu i regeneracji. Z punktu widzenia sanitarnego, roślinność może również przyczyniać się do poprawy jakości powietrza, redukując zanieczyszczenia i zwiększając wilgotność. Izolacyjna funkcja zieleni, zwłaszcza w kontekście akustycznym, jest istotna, gdyż rośliny mogą działać jako bariera dla hałasu, co jest kluczowe w środowisku szpitalnym. Estetyka otoczenia ma również ogromne znaczenie, ponieważ przyjemne otoczenie sprzyja lepszemu samopoczuciu pacjentów, co może wpływać na proces leczenia. W związku z tym, podczas projektowania przestrzeni zielonych wokół obiektów medycznych, istotne jest uwzględnienie standardów projektowych oraz dobrych praktyk w zakresie architektury krajobrazu, które koncentrują się na zrównoważony rozwój i integrację z otoczeniem.

Pytanie 37

Jakie rośliny można zasugerować do projektowania alejek?

A. Kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum), platan klonolistny (Platanus xacerifolid)
B. Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia Pendula), brzoza karłowata (Betula nana)
C. Oliwnik wąskolistny (Elaeagnus angustifolia), bez czarny (Sambucus nigra)
D. Wierzba płacząca (Salix xsepulcralis 'Chrysocoma'), cis pospolity (Taxus baccata)
Oliwnik wąskolistny oraz bez czarny nie są optymalnymi wyborami do układów alejowych. Oliwnik, mimo że jest rośliną odporną na trudne warunki, nie spełnia wymagań estetycznych i funkcjonalnych dla alei, gdyż jego pokrój jest zbyt nieregularny, a kwitnienie nie jest na tyle efektowne, by przyciągać uwagę. Bez czarny, z kolei, ma tendencję do szybkiego wzrostu, co nie jest korzystne w przestrzeni alei, gdzie wymagany jest bardziej kontrolowany rozwój roślinności. Jarząb pospolity w odmianie Pendula, mimo że ma ciekawe walory wizualne, nie jest wystarczająco odporny na niekorzystne warunki miejskie, takie jak zanieczyszczenia czy ograniczona przestrzeń korzeniowa. Brzoza karłowata, z uwagi na swój niski wzrost, również nie nadaje się do alei, w której poszukuje się drzew o większej wysokości, zapewniających cień i estetykę. Wierzba płacząca to kolejna roślina, której stosowanie w alejach może być problematyczne z powodu jej dużych wymagań wodnych oraz kruszejących gałęzi, które mogą powodować zagrożenie w przestrzeni publicznej. Cis pospolity, pomimo swojej eleganckiej formy, jest rośliną wolno rosnącą, co czyni go mniej praktycznym wyborem w kontekście tworzenia alej, gdzie kluczowa jest szybkość uzyskania efektu wizualnego oraz funkcjonalnego. Warto zatem stosować się do sprawdzonych praktyk w zakresie doboru gatunków, które łączą estetykę, funkcjonalność i odporność na trudne warunki życia.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Ostatnie nawożenie azotem przed zimą powinno być przeprowadzone do połowy

A. listopada
B. maja
C. września
D. lipca
Odpowiedzi 'września', 'maja' i 'listopada' są niepoprawne, bo nie uwzględniają, kiedy najlepiej nawozić azotem. Wrzesień to zdecydowanie za późno, bo rośliny nie będą miały czasu, żeby wykorzystać azot przed zimą. To może sprawić, że rośliny będą słabsze, bo nie przerobią tego azotu w chłodniejszych warunkach. Z kolei 'maj' to czas, kiedy rośliny dopiero zaczynają rosnąć po zimie, więc nawożenie w tym momencie ma inne zadanie - chodzi o stymulację wzrostu, a nie o przygotowanie na zimę. A 'listopad'? To już w ogóle nie ma sensu; rośliny są w spoczynku i dodawanie azotu tylko by się zmarnowało przez wymywanie i niewykorzystanie przez rośliny. Generalnie ważne jest, żeby znać cykl wzrostu roślin i ich potrzeby w danym czasie, żeby nawożenie było skuteczne.

Pytanie 40

W miejscu publicznym doszło do wycieku koncentratu środka ochrony roślin. W takiej sytuacji należy niezwłocznie

A. zapoznać się z atestem preparatu
B. zabezpieczyć miejsce wycieku i powiadomić odpowiednie władze
C. rozcieńczyć wyciek wodą
D. przeprowadzić neutralizację preparatu
W przypadku wycieku koncentratu środka ochrony roślin, kluczowym działaniem jest niezwłoczne zabezpieczenie miejsca wycieku oraz powiadomienie odpowiednich służb. Zabezpieczenie miejsca wycieku pozwala na ograniczenie rozprzestrzeniania się substancji chemicznej oraz minimalizację ryzyka dla ludzi i środowiska. W praktyce oznacza to, że należy odizolować teren, aby zapobiec dostępowi osób nieupoważnionych oraz ograniczyć kontakt potencjalnie zagrożonych. Powiadomienie oficjalnych władz, takich jak straż pożarna czy służby ochrony środowiska, jest niezbędne, ponieważ mają one odpowiednie zasoby oraz wiedzę, aby bezpiecznie usunąć substancję i zarządzać sytuacją kryzysową. Zgodnie z procedurami bezpieczeństwa, każda osoba, która ma styczność z substancjami chemicznymi, powinna znać lokalne przepisy dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych, a także posiadać dostęp do kart charakterystyki substancji chemicznych. Te karty zawierają informacje o właściwościach chemicznych, zagrożeniach oraz metodach postępowania w przypadku wycieku.