Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 18 lipca 2025 20:02
Data zakończenia: 18 lipca 2025 20:15

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Elementem odpowiedzialnym za wertykalne odwracanie obrazu w aparatach cyfrowych jest

A. matówka

B. pryzmat pentagonalny

C. wizjer

D. lustro półprzepuszczalne

Pryzmat pentagonalny jest kluczowym elementem w konstrukcji lustrzanek cyfrowych, ponieważ umożliwia prawidłowe, wertykalne odwrócenie obrazu, co jest niezbędne do uzyskania naturalnego widoku w wizjerze. Dzięki tym pryzmatom, które przekształcają kierunek promieni świetlnych, użytkownik widzi obraz w orientacji, która odpowiada rzeczywistości. W praktyce oznacza to, że gdy fotograf patrzy przez wizjer, widzi scenę tak, jak będzie ona zarejestrowana na zdjęciu. W porównaniu z innymi rozwiązaniami, takimi jak matówka, która służy głównie do ustawiania ostrości, pryzmat pentagonalny jest bardziej zaawansowaną technologią, która jest standardem w lustrzankach cyfrowych. Standardy fotograficzne wskazują na pryzmat jako najlepszy sposób na zapewnienie wysokiej jakości obrazu i komfortu użytkowania, co czyni go niezbędnym elementem w każdej profesjonalnej i amatorskiej lustrzance. Dzięki zastosowaniu pryzmatów, użytkownicy mogą również redukować problemy z perspektywą i zniekształceniami, co jest kluczowe podczas fotografowania. Warto również zauważyć, że nowoczesne osiągnięcia w technologii pryzmatów przyczyniają się do poprawy jasności i kontrastu obrazu, co znacznie wpływa na jakość finalnych ujęć.

Pytanie 2

Który element aparatu fotograficznego odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego?

A. Obiektyw

B. Migawka

C. Matówka

D. Przysłona

Migawka to kluczowy element aparatu fotograficznego, który odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego. Jej główną funkcją jest otwieranie i zamykanie się w określonym czasie, co pozwala na kontrolę ilości światła docierającego do matrycy lub kliszy. W praktyce, czas otwarcia migawki wpływa na to, jak zdjęcie będzie wyglądać – dłuższy czas naświetlania pozwala uchwycić więcej światła, co jest przydatne w słabo oświetlonych warunkach lub przy fotografowaniu ruchu, podczas gdy krótki czas pozwala na zarejestrowanie ostrego obrazu w jasnym świetle. Warto także znać różne rodzaje migawkek, takie jak migawki centralne i migawki szczelinowe, które mają różne zastosowania w fotografii. Zrozumienie roli migawki w kontekście ekspozycji, a także jej interakcji z innymi elementami, jak przysłona czy ISO, jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów w fotografii. W praktyce, wiele aparatów oferuje różne tryby pracy, w których można manualnie ustawić czas naświetlania, co pozwala na eksperymentowanie z kreatywnymi efektami. Dzięki tym informacjom, możemy lepiej zrozumieć, jak ważna jest migawka w procesie tworzenia zdjęć.

Pytanie 3

Które z terminów nie jest powiązane z wadą optyczną szkieł?

A. Dystorsja

B. Aberracja chromatyczna

C. Zmienna ogniskowa

D. Paralaksa

Odpowiedź "zmienna ogniskowa" jest prawidłowa, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do wad optycznych soczewek, które definiują nieprawidłowości w reprodukcji obrazu. Zmienna ogniskowa to cecha soczewek, która pozwala na zmianę odległości ogniskowej, co jest istotne w kontekście soczewek zoom i obiektywów. Przykładem zastosowania soczewek o zmiennej ogniskowej są aparaty fotograficzne, gdzie różne ogniskowe umożliwiają uzyskanie różnych kątów widzenia i perspektyw. W kontekście optyki, wady soczewek, takie jak aberracje chromatyczne czy dystorsja, są problemami, które mogą wystąpić w wyniku użycia soczewek o stałej ogniskowej, a ich minimalizacja jest kluczowa w projektowaniu obiektywów i systemów optycznych, aby zapewnić wysoką jakość obrazu. Dobre praktyki branżowe obejmują również stosowanie odpowiednich powłok antyrefleksyjnych oraz systemów korekcji, które zmniejszają wspomniane wady optyczne.

Pytanie 4

Który z wymienionych materiałów nie nadaje się do czyszczenia obiektywów fotograficznych?

A. Papierowy ręcznik

B. Pędzelek z naturalnego włosia

C. Ściereczka z mikrofibry

D. Sprężone powietrze

Papierowy ręcznik to materiał, który zdecydowanie nie nadaje się do czyszczenia obiektywów fotograficznych z kilku powodów. Po pierwsze, papierowy ręcznik jest sztywny i często może zawierać drobne zanieczyszczenia czy włókna, które podczas czyszczenia mogą porysować delikatną powierzchnię soczewek. W branży fotograficznej standardem jest używanie specjalnych ściereczek z mikrofibry, które są miękkie, niepylące i zapobiegają zarysowaniom. Dodatkowo, mikrofibra ma właściwości, które pozwalają na skuteczne usuwanie odcisków palców oraz resztek kurzu czy tłuszczu bez użycia chemikaliów. Warto także wspomnieć, że czyszczenie obiektywu sprężonym powietrzem jest powszechną praktyką, która pozwala na usunięcie drobnych cząsteczek kurzu bez kontaktu z powierzchnią. Stosowanie pędzelka z naturalnego włosia również jest akceptowane, jednak wymaga ostrożności, aby włosie nie pozostawiło resztek na soczewce. W każdym przypadku, kluczowe jest dbanie o delikatność oraz stosowanie odpowiednich narzędzi, by nie uszkodzić drogiego sprzętu fotograficznego.

Pytanie 5

Podaj rodzaj aparatów, które nie mają opcji nagrywania wideo?

A. Aparaty bezlusterkowe

B. Aparaty kompaktowe

C. Kompaktowe wodoodporne

D. Wielkoformatowe

Wielkoformatowe aparaty fotograficzne to urządzenia, które charakteryzują się dużym formatem matrycy lub filmu, co umożliwia uzyskanie wyjątkowo wysokiej jakości obrazów. Takie aparaty są powszechnie używane w profesjonalnej fotografii, zwłaszcza w studiach fotograficznych oraz przy fotografii krajobrazowej i architektonicznej. Ze względu na swoją konstrukcję i zastosowanie, aparaty wielkoformatowe nie posiadają trybu rejestracji wideo. Ich głównym celem jest tworzenie statycznych obrazów o wysokiej rozdzielczości, co jest zgodne z ich specyfiką oraz wymaganiami branżowymi. Przykładem zastosowania aparatów wielkoformatowych mogą być fotografie wykonywane na wystawach sztuki, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Dodatkowo, te urządzenia często wykorzystują techniki takie jak kontrola perspektywy i głębi ostrości, co daje fotografom kreatywne możliwości, które są niedostępne w innych typach aparatów. Standardy jakości w profesjonalnej fotografii wymagają użycia sprzętu, który zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów i detali, a aparaty wielkoformatowe idealnie spełniają te potrzeby.

Pytanie 6

Czym jest emulsja fotograficzna?

A. roztwór stężony chlorku glinowego i kwasu octowego

B. zawiesina drobnokrystalicznych światłoczułych halogenków srebra w żelatynie

C. substancja wywołująca w formie siarczanu

D. wzmacniacz rtęciowy jednoroztworowy

Emulsja fotograficzna jest kluczowym elementem w procesie fotografii analogowej. Składa się z drobnokrystalicznych halogenków srebra, które są światłoczułe, zawieszonych w żelatynie. Kiedy światło pada na emulsję, halogenki srebra reagują, co prowadzi do powstania obrazu. W praktyce wykorzystanie emulsji fotograficznej znajduje zastosowanie w produkcji filmów fotograficznych oraz papierów fotograficznych. Standardy jakości emulsji są regulowane przez normy ISO, które definiują m.in. czułość, kontrast i ziarnistość. Dobór odpowiednich halogenków srebra oraz ich proporcje w żelatynie wpływają na ostateczny rezultat zdjęcia, co w praktyce oznacza, że jakość emulsji ma bezpośredni wpływ na realizację wizji artystycznej fotografa. Dobre praktyki w pracy z emulsją fotograficzną obejmują m.in. przechowywanie w odpowiednich warunkach, aby uniknąć degradacji na skutek działania światła czy wilgoci. Dzięki zrozumieniu natury emulsji, można lepiej operować w świecie fotografii tradycyjnej, co pozwala na uzyskanie satysfakcjonujących efektów.

Pytanie 7

Który filtr powinien być użyty podczas kopiowania negatywu metodą subtraktywną, aby zlikwidować purpurową dominację występującą na kolorowej odbitce?

A. Żółty

B. Niebieskozielony

C. Purpurowy

D. Zielony

Użycie filtra purpurowego podczas kopiowania negatywu metodą subtraktywną jest kluczowe dla eliminacji purpurowej dominacji, która często pojawia się na barwnych odbitkach. W metodzie subtraktywnej, kolory są tworzone poprzez odejmowanie światła od białego, a każdy filtr działa jak swoisty 'odcień' pochłaniający określone długości fal świetlnych. Filtr purpurowy pochłania zielone światło, co przyczynia się do zneutralizowania nadmiaru purpury w obrazie. Przykładowo, jeśli negatyw ma dominującą purpurową tonację, zastosowanie filtra purpurowego podczas odbitki spowoduje, że obszary z nadmiarem zieleni zostaną przyciemnione, co skutkuje bardziej zrównoważonym kolorem odbitki. Jest to podejście zgodne z praktykami stosowanymi w tradycyjnej fotografii analogowej, gdzie precyzyjne dobranie filtrów jest niezbędne dla uzyskania pożądanych rezultatów kolorystycznych. Takie metody są szeroko opisywane w literaturze dotyczącej fotografii i reprodukcji barwnej, co czyni je standardem w branży.

Pytanie 8

Profile ICC w zarządzaniu kolorem służą do

A. zapewnienia spójności kolorów między różnymi urządzeniami

B. zwiększenia rozdzielczości wydruku

C. przyspieszenia renderowania obrazu na ekranie

D. kompresji plików graficznych bez utraty jakości

Profile ICC (International Color Consortium) w zarządzaniu kolorem mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia spójności kolorów między różnymi urządzeniami, takimi jak monitory, drukarki czy skanery. Dzięki tym profilom możliwe jest dokładne odwzorowanie kolorów niezależnie od specyfiki konkretnego urządzenia. Na przykład, jeśli stworzysz grafikę na monitorze, który ma swoje własne ustawienia kolorów, to kolory mogą wyglądać inaczej na drukarce. Profile ICC pomagają w kalibracji tych urządzeń, co pozwala na zminimalizowanie różnic i uzyskanie jednolitego efektu kolorystycznego w różnych mediach. W praktyce, podczas pracy z grafiką, stworzenie profilu ICC dla danego monitora i użycie go podczas edytowania zdjęć sprawia, że kolory wydrukowane na papierze będą bardziej zbliżone do tych, które widzimy na ekranie. Stosowanie standardów ICC jest powszechne w branży wydawniczej, fotograficznej oraz w produkcji materiałów reklamowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe.

Pytanie 9

Jakie główne zalety ma technika fotografowania w formacie RAW?

A. szybszy zapis na karcie pamięci i automatyczna korekcja perspektywy

B. brak konieczności obróbki zdjęć i lepsze odwzorowanie kolorów

C. większa elastyczność w postprodukcji i lepsze zachowanie szczegółów

D. mniejszy rozmiar plików i automatyczna korekcja kolorów

Fotografowanie w formacie RAW jest jedną z najważniejszych technik w nowoczesnej fotografii, szczególnie dla profesjonalistów. Główna zaleta tego formatu to większa elastyczność w postprodukcji. Pliki RAW przechowują znacznie więcej informacji o obrazie niż standardowe formaty, takie jak JPEG. Dzięki temu, możemy w procesie edycji znacząco zmieniać parametry, takie jak ekspozycja, balans bieli czy kontrast, bez utraty jakości zdjęcia. Na przykład, jeśli zdjęcie jest nieco niedoświetlone, można je znacznie rozjaśnić, a detale, które normalnie by się zgubiły, mogą być uratowane. Inną istotną zaletą jest lepsze zachowanie szczegółów w światłach i cieniach. Kiedy fotografujemy w RAW, szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych, mamy większą szansę na uzyskanie zdjęć, które zachowują detale zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach. Standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy sRGB, również lepiej odwzorowują kolorystykę w formacie RAW, co pozwala na tworzenie bardziej realistycznych i ekspresyjnych fotografii. Umożliwia to artystom pełniejsze wyrażanie swojej wizji i kreatywności w postprodukcji.

Pytanie 10

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na tworzenie ścieżek?

A. Lasso wielokątne

B. Szybkie zaznaczenie

C. Pióro

D. Zaznaczenie eliptyczne

Narzędzie Pióro w programie Adobe Photoshop jest kluczowym elementem dla osób zajmujących się grafiką wektorową oraz precyzyjnym rysowaniem. Umożliwia ono tworzenie i edytowanie ścieżek, które można wykorzystywać do różnych celów, takich jak tworzenie złożonych kształtów, zaznaczeń czy krzywych. Ścieżki tworzone za pomocą Pióra są niezwykle elastyczne, co pozwala na ich modyfikację w dowolnym momencie bez utraty jakości. Przykładowo, projektant graficzny może wykorzystać narzędzie Pióro do narysowania konturów postaci, a następnie wypełnienia ich kolorem, co jest istotne w procesie tworzenia ilustracji. Poprawne korzystanie z tego narzędzia wymaga jednak zrozumienia zasad działania krzywych Béziera, co jest standardem w branży graficznej. Pióro pozwala na precyzyjne dostosowywanie punktów zakotwiczających oraz ich uchwytów, co umożliwia uzyskanie idealnych kształtów. W przypadku pracy nad projektami wymagającymi dużej precyzji, takich jak logo czy infografiki, umiejętność korzystania z narzędzia Pióro staje się niezbędna.

Pytanie 11

W cyfrowej postprodukcji obrazu technika przechowywania dużych bibliotek zdjęć zwana smart previews pozwala na

A. automatyczne katalogowanie zdjęć według rozpoznanych obiektów

B. edycję mniejszych wersji proxy zdjęć bez konieczności dostępu do oryginalnych plików

C. jednoczesną synchronizację edycji na wielu urządzeniach

D. kompresję plików RAW bez utraty możliwości edycji

Odpowiedzi, które wskazują na automatyczne katalogowanie zdjęć według rozpoznanych obiektów, jednoczesną synchronizację edycji na wielu urządzeniach czy kompresję plików RAW bez utraty możliwości edycji, wprowadzają w błąd, ponieważ nie odnoszą się do istoty technologii smart previews. Automatyczne katalogowanie zdjęć należy do innego obszaru technologii, często związane z algorytmami sztucznej inteligencji, które skanują obrazy i klasyfikują je na podstawie zawartych w nich obiektów. Tego rodzaju funkcje są niezwykle przydatne, ale nie mają bezpośredniego związku z edycją proxy. Synchronizacja edycji na wielu urządzeniach to kolejny temat, który dotyczy platform, a nie samej techniki smart previews, która raczej koncentruje się na lokalnej edycji plików. Co do kompresji plików RAW, smart previews nie mają na celu zmiany formatu oryginalnych plików, a raczej umożliwiają pracę na ich mniejszych wersjach, co nie wpływa na jakość edytowanych zdjęć. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do nieporozumień dotyczących tego, jak działają nowoczesne technologie w postprodukcji. Kluczowe jest zrozumienie, że smart previews służą jako narzędzie wspierające efektywność, a nie jako mechanizm do katalogowania czy synchronizacji.

Pytanie 12

Dla zapewnienia poprawnych kolorów na zdjęciach wykonywanych przy oświetleniu jarzeniowym należy w aparacie cyfrowym ustawić balans bieli na temperaturę barwową około

A. 7500-8000 K

B. 2700-3000 K

C. 4000-4500 K

D. 5500-6000 K

Wybór temperatury barwowej na poziomie 2700-3000 K, 5500-6000 K lub 7500-8000 K w kontekście oświetlenia jarzeniowego prowadzi do poważnych błędów w reprodukcji kolorów. Świetlo jarzeniowe ma określoną charakterystykę spektralną, a jego temperatura barwowa oscyluje w granicach 4000-4500 K, co oznacza, że ustawienie balansu bieli poniżej tej wartości, jak 2700-3000 K, może skutkować przesunięciem kolorów w stronę ciepłych odcieni, co w przypadku zdjęć w biurze czy innych przestrzeniach oświetlonych jarzeniówkami może skutkować nienaturalnym wyglądem skóry lub otoczenia. Z drugiej strony, ustawienie balansu bieli na poziomie 5500-6000 K, typowym dla światła dziennego, również nie jest wskazane, ponieważ może powodować 'wypranie' kolorów, przez co obraz stanie się mniej wyrazisty. Wybór temperatury 7500-8000 K, zwykle zarezerwowanej dla światła sztucznego o chłodniejszym odcieniu, również jest niewłaściwy, gdyż może prowadzić do niebieskiego zabarwienia, co jest całkowicie nieodpowiednie w kontekście jarzeniowym. Niezrozumienie tych podstawowych zasad balansu bieli może prowadzić do chaosu w postprodukcji, gdzie konieczne staje się intensywne korygowanie kolorów, co nie tylko jest czasochłonne, ale również może obniżyć jakość końcowego obrazu.

Pytanie 13

Aby wyeliminować odblaski pojawiające się na uwiecznianym obiekcie, należy w trakcie rejestrowania obrazu zastosować

A. strumienicę

B. filtr polaryzacyjny

C. filtr kolorowy

D. blendę

Filtr polaryzacyjny to zaawansowane narzędzie stosowane w fotografii, które skutecznie redukuje refleksy i odblaski na powierzchniach takich jak woda, szkło czy błyszczące metale. Działa poprzez blokowanie światła spolaryzowanego, co pozwala na uchwycenie bardziej wyrazistych i nasyconych kolorów. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej użycie filtru polaryzacyjnego może znacznie poprawić kontrast nieba, eliminując refleksy świetlne od wilgotnej ziemi lub wody. Ponadto, filtr ten przyczynia się do zwiększenia przejrzystości i detali w scenach, co jest szczególnie istotne w przypadku zdjęć wykonanych w trudnych warunkach oświetleniowych. Dobrym praktykom w fotografii zaleca się stosowanie filtru polaryzacyjnego także w fotografii portretowej, gdzie może on zredukować niepożądane odblaski na skórze modela. Ważne jest, aby pamiętać, że filtr polaryzacyjny wpływa również na ekspozycję, dlatego należy dostosować ustawienia aparatu w celu uzyskania optymalnych rezultatów.

Pytanie 14

Aby wywołać czarno-biały materiał negatywowy o panchromatycznym uczuleniu po naświetleniu, należy załadować do koreksu w

A. świetle żółtym

B. świetle niebieskim

C. świetle czerwonym

D. braku oświetlenia

Odpowiedź "brak oświetlenia" jest poprawna, ponieważ czarno-białe materiały negatywowe, zwłaszcza te o uczuleniu panchromatycznym, są wrażliwe na wszelkie źródła światła, w tym również na światło czerwone, żółte i niebieskie. Aby zachować ich właściwości i uniknąć niepożądanych naświetleń, należy pracować w absolutnej ciemności. W praktyce oznacza to, że wszelkie operacje związane z ładowaniem filmu do koreksu powinny być wykonywane w pomieszczeniach, w których nie ma dostępu do żadnego światła, co zapewnia maksymalną ochronę przed ich zaszumieniem. W standardach pracy z materiałami światłoczułymi zazwyczaj zaleca się korzystanie z ciemni, która jest specjalnie przystosowana do takich czynności, aby zagwarantować, że materiał nie zostanie przypadkowo naświetlony. Dbałość o te szczegóły jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości odbitek końcowych, które są zgodne z oczekiwaniami profesjonalnych fotografów oraz wymaganiami w zakresie archiwizacji zdjęć. W przypadku materiałów o uczuleniu panchromatycznym, ignorowanie tych zasad może prowadzić do zniekształcenia kolorów i utraty detali na finalnych zdjęciach.

Pytanie 15

W programie Photoshop narzędzie, które umożliwia efektywne i szybkie usuwanie niechcianych elementów z zdjęć, to

A. różdżka

B. rozmywanie

C. stempel

D. lasso

Narzędzie stempel w Photoshopie to naprawdę fajna opcja, która pozwala na usuwanie niechcianych rzeczy z zdjęć. Działa to tak, że kopiujesz piksele z jednego miejsca i wklejasz w inne. Dzięki temu możesz dosyć naturalnie wypełnić luki tłem czy innymi elementami. To narzędzie sprawdza się świetnie, zwłaszcza przy retuszu portretów, bo możesz zatuszować niedoskonałości skóry czy jakieś niechciane obiekty w tle. Jeśli chcesz uzyskać jak najlepszy efekt, warto bawić się różnymi rozmiarami pędzla i zmieniać źródło klonowania - daje to bardziej naturalny wygląd. Również ważne jest, żeby odpowiednio ustawić krycie i twardość, bo to naprawdę może poprawić jakość pracy. No i oprócz usuwania obiektów, stempel można też wykorzystać do poprawy detali w obrazach, co czyni go niezbędnym narzędziem dla każdego, kto zajmuje się retuszem.

Pytanie 16

Obrazy przeznaczone do druku w poligrafii zapisuje się w przestrzeni kolorystycznej

A. RGB

B. HSV

C. sRGB

D. CMYK

Wybór modelu barwnego HSV (Hue, Saturation, Value) nie jest odpowiedni dla druku poligraficznego, ponieważ jest on bardziej zorientowany na percepcję kolorów przez ludzi, a nie na rzeczywiste odwzorowanie kolorów w materiałach drukowanych. Z kolei model sRGB (standard Red Green Blue) oraz RGB są typowymi modelami stosowanymi w środowisku cyfrowym, zwłaszcza w kontekście ekranów komputerowych. RGB opiera się na emisji światła, co sprawia, że kolory są mieszane w sposób addytywny, co nie ma zastosowania w druku. W druku kolory muszą być tworzone przez nakładanie atramentu, a nie przez mieszanie świateł, co czyni model RGB nieodpowiednim. W praktyce, korzystając z RGB podczas projektowania materiałów przeznaczonych do druku, możemy napotkać na problemy z odwzorowaniem kolorów, które będą się różnić od tych wyświetlanych na ekranie. Również sRGB, będąc przestrzenią kolorów dostosowaną do wyświetlaczy, nie zapewnia pełnej gamy kolorów, które mogą być uzyskane w druku. W rezultacie wybór niewłaściwego modelu kolorów może prowadzić do rozczarowań w finalnym produkcie, dlatego kluczowe jest stosowanie modelu CMYK w kontekście druku poligraficznego.

Pytanie 17

Który kolor filtru powinien być użyty przy kopiowaniu negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Żółty

B. Zielony

C. Szary

D. Purpurowy

Wybór purpurowego filtru podczas kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny jest kluczowy dla uzyskania wyższego kontrastu obrazu. Filtr purpurowy działa na zasadzie absorpcji światła zielonego i żółtego, co pozwala na zwiększenie różnicy między najjaśniejszymi a najciemniejszymi tonami w obrazie. W praktyce, stosując purpurowy filtr, można uzyskać bardziej dramatyczne efekty w fotografiach czarno-białych, podkreślając detale, które w innych przypadkach mogą zniknąć w szarościach. Dobrym przykładem może być wykorzystanie tego filtru przy kopiowaniu negatywów krajobrazowych, gdzie różnorodność tonacji zieleni w negatywie może sprawić, że zdjęcie będzie wyglądać płasko. Dzięki purpurowemu filtrowi, zyskujemy głębię oraz bogatsze tony, co jest szczególnie pożądane w fotografii artystycznej. Warto zaznaczyć, że wybór odpowiedniego filtru to standardowa praktyka w darkroomach, zgodna z zaleceniami profesjonalnych fotografów, którzy dążą do jak najlepszego odwzorowania wizji artystycznej.

Pytanie 18

Obiektyw, którego ogniskowa jest znacznie dłuższa niż przekątna matrycy, a kąt widzenia jest mniejszy od zakresu widzenia ludzkiego oka, nazywamy obiektywem

A. szerokokątnym

B. wąskokątnym

C. standardowym

D. zmiennoogniskowym

Obiektyw wąskokątny charakteryzuje się długą ogniskową w porównaniu do przekątnej matrycy, co skutkuje ograniczonym kątem widzenia. Kąty widzenia w obiektywach wąskokątnych są znacznie mniejsze niż kąt widzenia ludzkiego oka, który wynosi około 50 stopni. Obiektywy te są idealne do fotografowania odległych obiektów lub do uzyskiwania efektywnych ujęć portretowych, gdzie istotne jest wyodrębnienie tematu z tła. W praktyce, obiektywy wąskokątne, takie jak teleobiektywy, stosuje się w fotografii sportowej, przyrodniczej, a także w fotografii portretowej, gdzie można uzyskać efekt naturalnej perspektywy. Warto zwrócić uwagę, że stosując długi obiektyw, możliwe jest uzyskiwanie mniejszych zniekształceń perspektywy, co jest ważne w fotografii architektury oraz w sytuacjach wymagających precyzyjnego odwzorowania detali.

Pytanie 19

Jakie jest standardowe rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do publikacji w sieci?

A. 72 ppi

B. 82 ppi

C. 150 ppi

D. 300 ppi

Odpowiedź 72 ppi (pikseli na cal) jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość obrazów przeznaczonych do publikacji w Internecie. Wysokość 72 ppi wynika z faktu, że większość monitorów wyświetla obrazy w tej rozdzielczości, co zapewnia optymalną jakość wizualną przy mniejszych rozmiarach plików. Używając zdjęć w tej rozdzielczości, można zmniejszyć czas ładowania strony, co jest kluczowe dla doświadczenia użytkownika oraz SEO. W praktyce, jeśli zamierzamy umieścić zdjęcie na stronach internetowych, takich jak blogi czy portale informacyjne, warto pamiętać, aby nie przesadzać z jakością, ponieważ wyższe wartości ppi, jak 150 czy 300, są dedykowane dla druku, gdzie wymagana jest większa szczegółowość. Użycie 72 ppi jest zgodne z zaleceniami W3C oraz praktykami w zakresie projektowania stron internetowych, co czyni tę odpowiedź najbardziej rozsądna w kontekście publikacji online.

Pytanie 20

Technika remote tethering w fotografii profesjonalnej pozwala na

A. równoczesne sterowanie wieloma aparatami w studiu

B. łączenie ekspozycji z wielu aparatów w jeden obraz HDR

C. automatyczne wysyłanie zdjęć do chmury natychmiast po wykonaniu

D. zdalne sterowanie aparatem i podgląd zdjęć na urządzeniu mobilnym przez internet

Technika remote tethering w fotografii profesjonalnej jest niezwykle użytecznym narzędziem, które umożliwia zdalne sterowanie aparatem przez urządzenie mobilne. Dzięki temu fotograf może na bieżąco podglądać ujęcia na ekranie telefonu lub tabletu, co znacząco ułatwia proces twórczy. Przykładowo, podczas sesji zdjęciowej w trudnych warunkach, gdzie nie ma możliwości dostępu do aparatu, fotograf zdalnie ustawia parametry takie jak przysłona, czas naświetlania czy ISO. Dodatkowo, możliwość podglądu zdjęć w czasie rzeczywistym pozwala na szybką ocenę jakości ujęć i wprowadzenie niezbędnych korekt. W branży fotograficznej standardy takie jak Wi-Fi, Bluetooth oraz aplikacje dedykowane do remote tethering są kluczowe, ponieważ umożliwiają efektywną współpracę między sprzętem a oprogramowaniem. Praktyczne zastosowanie tej techniki sprawia, że fotografowie mogą zrealizować bardziej złożone projekty, na przykład w reklamie czy modzie, gdzie precyzyjne kadrowanie i natychmiastowa weryfikacja ujęć są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości efektów.

Pytanie 21

Techniką mocowania obiektywów nie jest system mocowania

A. adapterowe

B. zatrzaskowe

C. gwintowe

D. bagnetowe

Mocowanie zatrzaskowe nie jest standardowym sposobem mocowania obiektywów, w przeciwieństwie do powszechnie stosowanych systemów, takich jak mocowanie gwintowe, bagnetowe i adapterowe. Mocowanie bagnetowe jest najczęściej wykorzystywane w nowoczesnych aparatach, zapewniając szybkie i pewne połączenie między obiektywem a korpusem aparatu. Dzięki odpowiednim mechanizmom zatrzaskowym, obiektyw można zamontować i zdemontować w krótkim czasie, co jest kluczowe w sytuacjach wymagających szybkiej reakcji fotografa. Mocowanie gwintowe, chociaż już nieco przestarzałe, wciąż znajduje zastosowanie w niektórych klasycznych modelach obiektywów, zwłaszcza w fotografii analogowej. Z kolei mocowania adapterowe umożliwiają użycie różnych obiektywów na aparatach o innych mocowaniach, co jest istotne dla fotografów pragnących eksperymentować z różnymi systemami optycznymi. Zrozumienie tych systemów mocowania oraz ich zastosowań jest istotne dla każdego fotografa, aby mógł odpowiednio dobierać sprzęt do swoich potrzeb.

Pytanie 22

Podaj temperaturę barwową światła słonecznego w godzinach południowych.

A. 5500 K

B. 2000 K

C. 3200 K

D. 2800 K

Temperatura barwowa źródeł światła słonecznego w południe wynosi około 5500 K, co oznacza, że światło to ma neutralną biel z lekkim odcieniem niebieskim. Jest to istotne w kontekście fotografii i projektowania, gdzie właściwe odwzorowanie kolorów jest kluczowe. Przy temperaturze 5500 K, światło dzienne jest postrzegane jako najbardziej naturalne, co jest podstawą dla kalibracji monitorów oraz aparatów fotograficznych. Użycie tego parametru pozwala uzyskać prawidłowe odwzorowanie kolorów w różnych aplikacjach graficznych oraz w druku. Standardy takie jak D65, które jest uznawane za standardowe źródło światła w wielu zastosowaniach, również opierają się na wartości zbliżonej do 5500 K. W praktyce, zrozumienie temperatury barwowej jest kluczowe dla artystów, projektantów i techników, którzy dążą do uzyskania spójnych efektów wizualnych w swoich pracach.

Pytanie 23

Na czym polega wywoływanie forsowne?

A. wydłużonym czasie wywołania

B. nieustannym mieszaniu reagentów

C. skróconym czasie wywołania

D. wywoływaniu w niższej temperaturze

Ciągłe mieszanie odczynników, przedłużony czas wywoływania oraz wywoływanie w obniżonej temperaturze to metody, które nie są zgodne z definicją wywoływania forsownego. Ciągłe mieszanie odczynników może prowadzić do zwiększenia reaktywności chemicznej, co nie jest celem wywoływania forsownego. Wywoływanie wymaga stabilnych warunków, aby uzyskać powtarzalne wyniki. Jeśli chodzi o przedłużony czas wywoływania, to nie jest to metoda forsowna, a raczej standardowy czas, który może być stosowany w różnych procesach chemicznych. Z kolei wywoływanie w obniżonej temperaturze prowadzi do spowolnienia reakcji chemicznych, co może skutkować niedostatecznym rozwojem obrazu. Takie podejście jest sprzeczne z ideą uzyskiwania wyraźnych i kontrastowych efektów, które są oczekiwane w procesie wywoływania forsownego. Typowym błędem jest mylenie różnych technik wywoływania, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania, efektywności i wpływu na jakość uzyskiwanych wyników. Aby unikać takich nieścisłości, warto zaznajomić się z literaturą branżową oraz dobrą praktyką, która jasno definiuje zasady wywoływania chemicznego.

Pytanie 24

Najpopularniejszym obecnie formatem zdjęć 360° dla mediów społecznościowych jest

A. format zwykłego wideo w proporcjach 16:9

B. format równoprostokątny zgodny ze standardami meta-tagów

C. format HEIF z kompresją adaptacyjną

D. format stereoskopowy w proporcjach 4:3

Format równoprostokątny zgodny ze standardami meta-tagów jest najczęściej stosowanym rozwiązaniem dla zdjęć 360° w mediach społecznościowych, ponieważ pozwala na łatwe wpasowanie i wyświetlanie tych obrazów w różnych platformach. Przykładem może być Facebook czy Instagram, które uznają ten format, umożliwiając użytkownikom interaktywne przeglądanie i dzielenie się swoimi doświadczeniami w wirtualnej rzeczywistości. Kluczowym aspektem jest to, że format ten zawiera odpowiednie meta-tagi, które informują przeglądarki i aplikacje o tym, że zdjęcie jest w formacie 360°, co z kolei aktywuje właściwe mechanizmy wyświetlania. W praktyce, aby przygotować zdjęcie 360° do publikacji, należy je odpowiednio zoptymalizować, stosując metody kompresji, aby zminimalizować czas ładowania. Podążanie za najlepszymi praktykami w tej dziedzinie nie tylko zwiększa jakość prezentowanych treści, ale również zapewnia lepsze doświadczenia dla użytkowników.

Pytanie 25

System stykowania matrycy cyfrowymi filtrami barwnymi, umożliwiający rejestrację kolorowego obrazu, to

A. filtr polaryzacyjny

B. matryca CFA

C. filtr Bayera

D. sensor BSI

Filtr Bayera jest kluczowym elementem w technologii obrazowania cyfrowego, który umożliwia rejestrację kolorowego obrazu na sensorach matrycowych. Składa się z siatki kolorowych filtrów, zazwyczaj w układzie 2:1:1, gdzie dwa filtry są zielone, a po jednym czerwonym i niebieskim. Dzięki temu matryca może efektywnie zbierać informacje o świetle i kolorach w scenie, co jest kluczowe dla uzyskania naturalnych odcieni w obrazach. W praktyce filtry Bayera są stosowane w większości cyfrowych aparatów fotograficznych, kamer i smartfonów, co czyni je standardem branżowym. Proces demosaicing, który przekształca surowe dane z matrycy w pełnokolorowy obraz, jest niezbędny do uzyskania prawidłowych kolorów. Zastosowanie filtrów Bayera wspiera również techniki fotografii HDR oraz skanowanie obrazów w wysokiej rozdzielczości, co zwiększa ich użyteczność w profesjonalnym fotografowaniu oraz filmowaniu. Wiedza na ten temat jest istotna dla każdego, kto chce zrozumieć, jak działa technologia obrazowania w nowoczesnych urządzeniach.

Pytanie 26

Użycie światła rozproszonego na sesji zdjęciowej powoduje uzyskanie

A. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

B. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

C. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

D. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

Jak chodzi o światło rozproszone, to nie ma co mówić o ostrych cieniach ani nierównym oświetleniu, bo to po prostu nie jest prawda w kontekście fotografii. Ostre cienie pojawiają się głównie, gdy źródło światła jest małe w stosunku do obiektu, przez co cienie mają wyraźne granice. A z kolei światło rozproszone daje nam zupełnie inny efekt - mamy szeroki obszar półcienia, co ułatwia łagodne przejścia między światłem a cieniem. Nierównomierne oświetlenie to z kolei efekt złego ustawienia źródła światła lub ich niewłaściwej mocy, a nie rozpraszania światła, gdzie celem jest równomierne oświetlenie. Takie błędne wyobrażenia mogą prowadzić do kiepskich efektów wizualnych, które psują jakość zdjęcia. Kiedy stosujemy światło rozproszone, fotografowie mogą osiągnąć naturalny efekt i zminimalizować niepożądane efekty, jak odbicia czy błyski, co jest naprawdę ważne w profesjonalnej fotografii. Dlatego znajomość zasad działania światła rozproszonego jest kluczowa dla każdego, kto chce poprawiać swoje umiejętności w fotografii.

Pytanie 27

Metoda uzyskiwania zdjęć na posrebrzonej miedzianej płycie w pojedynczym, unikalnym egzemplarzu, bez możliwości reprodukcji, nosi nazwę

A. talbotypia

B. cyjanotypia

C. kalotypia

D. dagerotypia

Talbotypia to technika, która wprowadza pojęcie negatywu i pozytywu, co pozwala na wielokrotne powielanie obrazów. W przeciwieństwie do dagerotypii, talbotypia nie jest zatem techniką, która tworzy jedyny, niepowtarzalny egzemplarz. Proces ten polega na naświetlaniu papieru pokrytego emulsją światłoczułą, co prowadzi do uzyskania negatywu, z którego potem można wykonać wiele pozytywów. W tym kontekście, talbotypia wprowadza pojęcie reprodukcji, co jest kluczowe w rozwoju fotografii jako medium artystycznego i dokumentującego rzeczywistość. Z kolei kalotypia, która jest często mylona z talbotypią, również wykorzystuje negatyw, a w rezultacie umożliwia powielanie obrazów, co czyni ją techniką odmienną od dagerotypii. Cyjanotypia, z drugiej strony, to technika druku, która wykorzystuje reakcję chemiczną soli żelaza, co prowadzi do uzyskania niebieskiego odcienia, ale także nie jest związana z tworzeniem unikalnych obrazów na metalowych płytach. Właściwe zrozumienie różnicy między tymi technikami jest kluczowe dla nauki o fotografii oraz jej historii.

Pytanie 28

Właściwa temperatura barwowa światła dziennego w południe wynosi około

A. 2800 K

B. 7500 K

C. 5500 K

D. 3200 K

Właściwa temperatura barwowa światła dziennego w południe wynosi około 5500 K. To temperatura, która odpowiada naturalnemu światłu słonecznemu w szczytowych godzinach dnia, kiedy słońce znajduje się wysoko na niebie. Światło o tej temperaturze barwowej ma neutralny kolor, co jest istotne w wielu zastosowaniach, na przykład w fotografii czy projektowaniu wnętrz. W kontekście standardów branżowych, takie oświetlenie jest uważane za idealne do oceny kolorów, ponieważ nie wprowadza zniekształceń, które mogą wystąpić przy użyciu źródeł światła o innych temperaturach barwowych. Przykładowo, w fotografii używa się filtrów, aby dostosować temperaturę barwową do 5500 K, co pozwala na wierne odwzorowanie kolorów. Ponadto, projektanci oświetlenia często dążą do uzyskania podobnych warunków świetlnych, aby stworzyć przyjemną atmosferę w przestrzeniach mieszkalnych i komercyjnych. Dlatego znajomość właściwej temperatury barwowej jest kluczowa w wielu dziedzinach, takich jak architektura, sztuka czy design.

Pytanie 29

Jakie wymagania, obok równomiernie oświetlonego modela, powinno spełniać zdjęcie do dowodu osobistego, według wytycznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych RP?

A. Twarz en face, format zdjęcia 35 x 45 mm

B. Odsłonięte prawe ucho, format zdjęcia 35 x 45 mm

C. Twarz en face, format zdjęcia 30 x 40 mm

D. Odsłonięte lewe ucho, format zdjęcia 35 x 45 mm

Podczas analizy odpowiedzi, które nie spełniają wymagań dotyczących zdjęcia do dowodu osobistego, można zauważyć, że istnieje wiele powszechnych nieporozumień. W przypadku zdjęcia z odsłoniętym prawym uchem, nie tylko jest to niezgodne z zaleceniami Ministerstwa Spraw Wewnętrznych RP, ale również może prowadzić do problemów z identyfikacją osoby na podstawie dokumentu. Wymaganie odsłonięcia konkretnego ucha ma na celu ułatwienie analizy cech twarzy oraz zapewnienie jednoznacznej identyfikacji, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa narodowego i administracji publicznej. Z kolei odpowiedzi sugerujące format zdjęcia 30 x 40 mm są błędne, ponieważ taki rozmiar nie jest akceptowany w Polsce dla dokumentów tożsamości, co może skutkować ich odrzuceniem. W praktyce, nieprawidłowo dobrany format zdjęcia może wpływać na jego jakość i czytelność, co w konsekwencji może prowadzić do problemów przy weryfikacji tożsamości. Wreszcie, odpowiedzi wskazujące na niepoprawną pozycję twarzy (np. brak pozycji en face) ignorują kluczowy wymóg, że zdjęcie musi przedstawiać osobę wprost, co jest niezbędne do prawidłowego odwzorowania cech identyfikacyjnych. Zrozumienie tych zasad jest niezwykle istotne dla osób ubiegających się o dokumenty tożsamości, jak również dla fotografów, którzy muszą być świadomi tych wymogów, aby zapewnić odpowiednią jakość usług.

Pytanie 30

Wskaź zestaw najbardziej odpowiedni do wykonania zdjęcia modelki w stylu high-key?

A. Ciemne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło

B. Jasne tło, jasne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło

C. Wielobarwne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło

D. Ciemne tło, ciemne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło

Odpowiedź, która wskazuje na jasne tło, jasne ubranie modelki i miękkie rozproszone światło, jest prawidłowa, ponieważ technika high-key polega na uzyskaniu jasnego, często wręcz eterycznego efektu w fotografii. W tej technice dąży się do minimalizacji cieni i uzyskania jednorodnego, jasnego tła, co doskonale osiąga się dzięki jasnemu tłu oraz jasnym kolorom ubioru modelki. Miękkie rozproszone światło, które można uzyskać na przykład za pomocą softboxów, sprawia, że światło pada na modelkę w sposób łagodny, eliminując ostre cienie i tworząc wrażenie delikatności. Warto zauważyć, że w praktyce takie ustawienie oświetlenia jest szczególnie popularne w portretach, sesjach modowych czy zdjęciach dziecięcych, gdzie pożądany jest efekt radosny i lekki. Technika ta nie tylko podkreśla urodę modelki, ale również może być stosowana w reklamie produktów, które mają kojarzyć się z pozytywnymi emocjami. W standardach fotograficznych high-key wprowadza się również elementy postprodukcji, gdzie zwiększa się jasność i kontrast, zachowując jednakże delikatność obrazu.

Pytanie 31

W aparacie lustrzanym, podczas robienia zdjęcia, obraz w wizjerze staje się na chwilę niewidoczny, ponieważ

A. zmienia się ustawienie lustra

B. zamyka się migawka

C. ustawia się ostrość

D. otwiera się przesłona

W kontekście niewidoczności obrazu w wizjerze lustrzanki jednoobiektywowej ważne jest zrozumienie, że nie jest to spowodowane zamykaniem migawki, ustawianiem ostrości czy otwieraniem przesłony. Te procesy są istotne, ale odbywają się w innych momentach cyklu pracy aparatu. Zamknięcie migawki ma miejsce po zarejestrowaniu zdjęcia, co skutkuje chwilowym brakiem obrazu, jednak nie jest to bezpośrednia przyczyna niewidoczności w wizjerze w czasie, gdy zdjęcie jest robione. Ustawianie ostrości jest procesem, który zazwyczaj odbywa się przed wykonaniem zdjęcia i nie wpływa na widoczność obrazu w wizjerze w momencie naciśnięcia spustu. Podobnie otwieranie przesłony ma na celu kontrolę ilości światła padającego na matrycę, a nie powoduje zniknięcia obrazu w wizjerze. Typowym błędem myślowym w tej kwestii jest mylenie momentów działania poszczególnych mechanizmów aparatu i ich wpływu na widok w wizjerze. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla pełnego zrozumienia działania lustrzanek jednoobiektywowych oraz efektywnego korzystania z nich w praktyce fotograficznej.

Pytanie 32

Oświetlenie padające na obiekt fotografowany jest mierzone przy użyciu zewnętrznego światłomierza

A. z dyfuzorem, skierowanym w stronę fotografowanego obiektu

B. bez dyfuzora, skierowanym w stronę źródła światła

C. bez dyfuzora, skierowanym w stronę aparatu fotograficznego

D. z dyfuzorem, skierowanym w stronę aparatu fotograficznego

Wybór odpowiedzi bez dyfuzora, skierowanej w stronę aparatu fotograficznego, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kluczowej roli dyfuzora w pomiarze światła. Pomiar z kierunkiem skierowanym w stronę źródła światła jest również niewłaściwy, gdyż nie oddaje rzeczywistych warunków oświetleniowych, w jakich będzie wykonywane zdjęcie. Tego typu podejście może prowadzić do błędnych ustawień ekspozycji, ponieważ światłomierz zarejestruje jedynie intensywność światła z jednego kierunku, co nie oddaje pełnej charakterystyki oświetlenia obiektu. Z kolei korzystanie z dyfuzora skierowanego w stronę fotografowanego obiektu nie jest praktyczne, gdyż pomiar nie będzie adekwatny do warunków, w jakich działa aparat. W takiej sytuacji światłomierz może zarejestrować światło odbite, a nie padające na obiekt, prowadząc do nieprawidłowej oceny ekspozycji. Istotne jest, aby pamiętać, że światłomierze zewnętrzne są projektowane z myślą o pomiarze światła w sposób, który najlepiej odwzorowuje sposób, w jaki obiekt będzie widziany przez obiektyw aparatu. Dlatego kierunek pomiaru oraz obecność dyfuzora są kluczowe dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników. Nieprawidłowe pomiary mogą skutkować niedoświetleniem lub prześwietleniem zdjęć, co jest jednym z najczęściej popełnianych błędów w fotografii, szczególnie przez mniej doświadczonych fotografów.

Pytanie 33

Który format pliku jest najczęściej używany do druku wysokojakościowych fotografii?

A. SVG

B. TIFF

C. GIF

D. WEBP

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest standardem w druku wysokojakościowym ze względu na swoją zdolność do przechowywania obrazów o dużej rozdzielczości i pełnej głębi kolorów. Jest to format bezstratny, co oznacza, że nie kompresuje danych obrazu, zachowując wszystkie detale i jakość, co jest kluczowe przy drukowaniu materiałów, gdzie każdy szczegół ma znaczenie. W środowisku profesjonalnym, takim jak studia fotograficzne i agencje reklamowe, TIFF jest ceniony za swoją uniwersalność i kompatybilność z różnymi programami graficznymi, takimi jak Adobe Photoshop czy CorelDRAW. Dodatkowo, TIFF obsługuje wiele warstw, co jest przydatne przy tworzeniu złożonych projektów graficznych. Warto również wspomnieć, że ten format jest otwarty i dobrze udokumentowany, dzięki czemu jest wspierany przez większość drukarek wysokiej jakości. Moim zdaniem, wybór TIFF do druku to najlepsza praktyka, gwarantująca, że efekt końcowy na papierze będzie wiernym odzwierciedleniem oryginalnego zdjęcia.

Pytanie 34

Orientacja pionowa jest typowa dla fotografii

A. panoramicznych

B. krajobrazowych

C. sportowych

D. portretowych

Orientacja wertykalna, czyli portretowa, to coś, co często stosujemy w fotografii, zwłaszcza przy robieniu zdjęć ludzi. Fajnie jest, gdy zdjęcie skupia się na postaci i uwydatnia jej rysy twarzy oraz sylwetkę. Przykładowo, kiedy robimy sesję portretową, warto złapać nie tylko same twarze, ale też to, jak ktoś się porusza czy jakie emocje mu towarzyszą. W branży mówi się, że jak mamy obiekt wyższy niż szerszy, to orientacja pionowa naprawdę pomaga pokazać szczegóły i stworzyć lepszą kompozycję. Dobrze jest też myśleć o naturalnych liniach w kadrze, które prowadzą wzrok widza do głównego tematu zdjęcia. A jeśli chodzi o druku, to zdjęcia w orientacji wertykalnej świetnie nadają się na plakaty czy inne formy, gdzie estetyka jest kluczowa.

Pytanie 35

W analogowej fotografii na materiale światłoczułym typu 135 obiektyw uznawany za portretowy charakteryzuje się ogniskową

A. 18 mm

B. 24 mm

C. 50 mm

D. 135 mm

Wybór innych ogniskowych, takich jak 24 mm, 50 mm czy 18 mm, nie oddaje charakterystyki portretowego obiektywu w kontekście fotografii analogowej. Ogniskowa 24 mm jest obiektywem szerokokątnym, który zazwyczaj stosuje się do fotografowania krajobrazów lub architektury. Przy wykorzystaniu takiego obiektywu do portretów dochodzi do zniekształcenia rysów twarzy, co może prowadzić do niepożądanych efektów wizualnych. Używanie 50 mm może być bardziej akceptowalne w niektórych sytuacjach, jednak ogniskowa ta nie zapewnia tak silnego efektu kompresji obrazu jak 135 mm, co sprawia, że tło nie zostanie tak pięknie rozmyte. Z kolei 18 mm to jeszcze szerszy obiektyw, który w przypadku portretów wprowadza znaczną deformację proporcji, co jest niewskazane, gdy celem jest uzyskanie estetycznego efektu. W praktyce, stosowanie nieodpowiednich ogniskowych w portretowaniu może prowadzić do niezadowalających wyników, które nie oddają prawdziwego charakteru ani detali postaci. Dlatego tak ważne jest, aby dobierać odpowiednie ogniskowe do rodzaju fotografii, a w przypadku portretów zaleca się korzystanie z obiektywów o dłuższych ogniskowych, takich jak 135 mm.

Pytanie 36

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (oznaczonej x) od obiektu, który jest fotografowany, powinien znajdować się aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz był rzeczywisty, odwrócony i zmniejszony dwukrotnie?

A. x = 2f

B. x > 2f

C. x = f

D. x < f

Aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i dwukrotnie pomniejszony obraz fotografowanego obiektu, aparat z obiektywem o ogniskowej f musi być umieszczony w odległości większej niż 2f od obiektu. W przypadku soczewek skupiających, obraz rzeczywisty powstaje, gdy przedmiot znajduje się poza ogniskiem soczewki, a jego odległość od obiektywu musi być odpowiednio dostosowana do wymagań dotyczących skalowania obrazu. Na przykład, jeśli ogniskowa obiektywu wynosi 50 mm, aparat powinien być umiejscowiony w odległości przekraczającej 100 mm od obiektu, aby uzyskać pożądany efekt. W praktyce, w fotografii portretowej lub produktowej, takie ustawienie pozwala na uzyskanie ostrego i odpowiednio skadrowanego obrazu, co jest kluczowe w pracy zawodowych fotografów. Standardy takie jak wybór odpowiednich obiektywów i ich zastosowanie w zależności od odległości od obiektu są niezbędne w fotografii, aby zapewnić wysoką jakość obrazów oraz ich użyteczność w różnych kontekstach. Dlatego znajomość zasad optyki i ich praktyczne zastosowanie ma fundamentalne znaczenie w procesie tworzenia obrazów.

Pytanie 37

Technika ETTR (Expose To The Right) stosowana w fotografii cyfrowej polega na

A. komponowaniu kadru z głównym motywem po prawej stronie

B. zwiększaniu temperatury barwowej w celu ocieplenia obrazu

C. celowym prześwietlaniu zdjęcia tak, aby histogram był przesunięty w prawo

D. stosowaniu filtrów polaryzacyjnych do redukcji odblasku

Technika ETTR (Expose To The Right) polega na celowym prześwietlaniu zdjęcia, aby histogram był przesunięty w prawo. Głównym celem tej metody jest maksymalizacja ilości zebranego światła, co pozwala na uchwycenie większej ilości detali w cieniach i jasnych partiach obrazu. W praktyce oznacza to, że kiedy fotografujesz, należy dążyć do tego, aby ekspozycja była tak ustawiona, aby histogram zbliżał się do prawej krawędzi, ale nie przekraczał jej, co mogłoby prowadzić do utraty szczegółów w jasnych partiach zdjęcia. Zastosowanie techniki ETTR szczególnie sprawdza się w warunkach silnego oświetlenia, gdy możemy uzyskać lepszą jakość obrazu, minimalizując szumy w cieniach. Warto także pamiętać, że po zastosowaniu tej techniki, podczas postprodukcji na przykład w programach takich jak Adobe Lightroom, można skutecznie dostosować ekspozycję, aby uzyskać pożądany efekt końcowy, co sprawia, że ETTR jest niezwykle użytecznym narzędziem w arsenale każdego fotografa.

Pytanie 38

Jaki obiektyw o konkretnej ogniskowej powoduje, że na zdjęciu występuje efekt zniekształcenia w formie beczki?

A. 200 mm

B. 10 mm

C. 50 mm

D. 500 mm

Obiektyw o ogniskowej 10 mm jest uważany za obiektyw szerokokątny, który ma zdolność do tworzenia efektu dystorsji beczkowatej. Dystorsja beczkowata polega na odkształceniu obrazu, gdzie linie proste w rzeczywistości są przedstawiane jako krzywe na zdjęciu, przypominające kształt beczki. Efekt ten jest szczególnie zauważalny w narożnikach kadru. W przypadku obiektywów o krótkiej ogniskowej, takich jak 10 mm, kąt widzenia jest znacznie szerszy, co prowadzi do zwiększenia dystorsji. Tego rodzaju obiektywy są często wykorzystywane w fotografii architektury, krajobrazów oraz w foto-reportażu, gdzie szeroki kąt widzenia pozwala na uchwycenie większej ilości szczegółów w ograniczonej przestrzeni. W praktyce, aby zminimalizować efekt dystorsji, fotografowie często stosują techniki postprodukcji, takie jak korekcja obrazu w programach graficznych. Zrozumienie charakterystyki obiektywów szerokokątnych pozwala na lepsze planowanie ujęć i wykorzystanie ich zalet.

Pytanie 39

W fotografii produktowej, aby uzyskać jednolite oświetlenie obiektów, używa się

A. strumienicy, tła i statywu

B. softboxów i białych blend

C. stołu bezcieniowego oraz lampy z soczewką Fresnela

D. lampy błyskowej z wrotami

Wybór niewłaściwych narzędzi oświetleniowych do fotografii katalogowej może prowadzić do uzyskania niekorzystnych efektów wizualnych. Stół bezcieniowy, pomimo swojego zastosowania w niektórych technikach fotograficznych, nie jest idealnym rozwiązaniem do równomiernego oświetlenia. Jego konstrukcja, polegająca na umieszczaniu przedmiotów na przezroczystej powierzchni, często nie zapewnia oczekiwanej jednolitości w oświetleniu, a także może ograniczać kreatywność w kompozycji zdjęć. Strumienice, tło i statyw nie są narzędziami, które bezpośrednio wpływają na jakość oświetlenia, co czyni je mało przydatnymi w kontekście równomiernego oświetlenia. Oprócz tego, lampy błyskowe z wrotami mogą generować zbyt silne światło, co prowadzi do niepożądanych efektów przysłonięcia detali. Użycie tych narzędzi może stworzyć zbyt kontrastowe obrazy, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku katalogowania produktów, gdzie celem jest ukazanie przedmiotu w sposób jak najbardziej realistyczny. Właściwe oświetlenie jest kluczowe w branży e-commerce, gdzie klienci oczekują dokładnych i wiernych przedstawień produktów, a błędne podejścia do jego organizacji mogą skutkować negatywnym odbiorem wizualnym oraz mniejszą sprzedażą.

Pytanie 40

Podczas sesji zdjęciowej na zewnątrz ustalono czas ekspozycji na 1/60 s oraz przysłonę f/8. Jakie ustawienia ekspozycji będą dawały identyczną ilość światła docierającego do matrycy?

A. 1/60 s; f/1,4

B. 1/30 s; f/4

C. 1/250 s; f/5,6

D. 1/125 s; f/5,6

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia relacji między czasem naświetlania a przysłoną. Na przykład, w przypadku zmiany czasu naświetlania na 1/250 s, jak w odpowiedzi, przy jednoczesnym ustawieniu przysłony na f/5,6, otrzymujemy znacznie mniej światła, co prowadzi do niedoświetlenia zdjęcia. Zmiana czasu naświetlania na krótszy czas, jak 1/250 s, oznacza, że matryca ma jeszcze mniej czasu na zbieranie światła, co wymagałoby znacznego otwarcia przysłony, aby zrekompensować tę stratę. W odpowiedzi, w której przysłona ustawiona jest na f/1,4, wydaje się, że mamy większy dopływ światła, ale przy zbyt krótkim czasie naświetlania efekt końcowy może być nieprzewidywalny. Ponadto, odpowiedź 1/30 s; f/4 również nie zaspokaja wymagań, ponieważ czas naświetlania jest dłuższy, co prowadzi do prześwietlenia, a przysłona f/4 nie jest wystarczająco mała, aby to zrekompensować. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że samo zwiększenie przysłony wystarczy do uzyskania prawidłowej ekspozycji, podczas gdy kluczowe jest zachowanie równowagi między wszystkimi trzema parametrami: czasem, przysłoną i czułością ISO.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej