Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 17 kwietnia 2025 20:03
  • Data zakończenia: 17 kwietnia 2025 20:14

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Określ temperaturę krytyczną, powyżej której plemniki buhaja ulegną gwałtownemu uszkodzeniu, na przykład podczas wydobywania nasienia z pojemnika.

A. –130°C
B. –150°C
C. –190°C
D. –170°C
Temperatura graniczna –130°C jest kluczowym punktem, powyżej którego plemniki buhaja mogą ulec szybkiej degradacji w trakcie wyjmowania nasienia z kontenera. W praktyce, przechowywanie komórek jajowych i plemników w ciekłym azocie (nawet w temperaturach sięgających –196°C) ma na celu ich długoterminową konserwację. W momencie wyjmowania nasienia, należy zminimalizować czas, w którym plemniki znajdują się w temperaturze wyższej niż –130°C. Warto zauważyć, że przy takich temperaturach, komórki zaczynają doświadczać nieodwracalnych uszkodzeń błon komórkowych, co prowadzi do ich śmierci. Dobrą praktyką jest szybkie przenoszenie nasienia do medium transportowego, które utrzymuje niską temperaturę. W sektorze hodowli zwierząt, świadome zarządzanie tym procesem jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, co z kolei wpływa na efektywność rozmnażania i hodowli. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się biotechnologią reprodukcyjną, które podkreślają znaczenie precyzyjnych warunków przechowywania i transportu komórek.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Indeks selekcyjny jest najbardziej obiektywną i porównywalną miarą wartości hodowlanej buhajów. W Polsce dla bydła mlecznego stosuje się indeks

A. PROS
B. PF
C. CMS
D. TPI
Zarówno TPI (Total Performance Index), CMS (Cow Management System), jak i PROS (Profil Reprodukcyjny i Ocena Selektywna) to indeksy, które funkcjonują w różnych systemach hodowlanych, ale nie są bezpośrednio związane z polskim systemem oceny bydła mlecznego. TPI jest stosowany głównie w Stanach Zjednoczonych i koncentruje się na ogólnej wydajności i jakości mleka, ale nie uwzględnia specyfiki polskiego rynku ani lokalnych warunków hodowlanych. CMS, z drugiej strony, to narzędzie zarządzania, które pomaga hodowcom analizować dane dotyczące krów, ale nie jest indeksem selekcyjnym w sensie oceny wartości hodowlanej. PROS jest podejściem, które koncentruje się na profilowaniu reprodukcyjnym, lecz nie pełni roli wszechstronnego wskaźnika do porównywania buhajów. Używanie tych indeksów w kontekście polskiego bydła mlecznego może prowadzić do mylnych wniosków i niewłaściwych decyzji hodowlanych. Dlatego kluczowe jest stosowanie indeksu PF, który jest dopasowany do lokalnych warunków, co zapewnia bardziej precyzyjne i rzetelne informacje na temat wartości hodowlanej buhajów. Zrozumienie i umiejętność korzystania z odpowiednich narzędzi selekcyjnych jest fundamentem efektywnej hodowli bydła mlecznego, a ignorowanie lokalnych standardów może skutkować nieefektywnym doborem genetycznym i nieoptymalnymi wynikami produkcyjnymi.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Wyczuwalne pod skórą żebra oraz inne kości, przykryte niewielką ilością tłuszczu. Z widoku bocznego widoczne podkasanie brzucha, a z góry doły przylędźwiowe nie są zapadnięte. W skali 9 punktowej, jaką kondycję kota przedstawia ten opis?

A. oceną 1
B. oceną 9
C. oceną 5
D. oceną 7
Opis kondycji kota przedstawiony w pytaniu wskazuje na normalny stan zdrowia zwierzęcia, co jest zgodne z oceną 5 w skali 9-punktowej. Żebra i inne kości, które są wyczuwalne pod skórą, sugerują, że kot ma odpowiednią ilość tkanki tłuszczowej, co jest typowe dla zdrowego zwierzęcia. Podkasanie brzucha oraz niezapadnięte doły przylędźwiowe są również oznakami prawidłowej kondycji, co wskazuje na brak otyłości i nadwagi. Ważne jest, aby ocena kondycji ciała była przeprowadzana w kontekście ogólnego stanu zdrowia oraz diety kota. W praktyce, weterynarze i hodowcy zalecają regularne monitorowanie kondycji ciała zwierząt poprzez badanie ich sylwetki oraz wyczuwalność kości, co pozwala na wcześniejsze wykrycie problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy niedożywienie. Rekomendacje dotyczące diety i aktywności fizycznej powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb zwierzęcia, aby zapewnić mu optymalne zdrowie i samopoczucie.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Po zakończeniu pierwszego okresu nieśności oraz w trakcie przepierzania u kur często obserwuje się zjawisko wzajemnego wydziobywania piór, szczególnie w rejonie kloaki, ogona i szyi. Na podstawie tych symptomów można ocenić, że mamy do czynienia

A. z koprofagią
B. z nerwowością
C. z pterofagią
D. z kanibalizmem
Wybór odpowiedzi związanych z kanibalizmem, koprofagią czy nerwowością wskazuje na nieporozumienia dotyczące terminologii i zjawisk występujących u ptaków. Kanibalizm to zachowanie polegające na atakowaniu i zjadaniu osobników tego samego gatunku, co może występować w sytuacjach skrajnego stresu lub niedoboru pożywienia, ale nie jest to bezpośrednio związane z opisaną sytuacją. Koprofagia, czyli zjadanie własnych odchodów, jest zjawiskiem, które może wystąpić w przypadku niedoboru składników odżywczych, ale nie odnosi się do wydziobywania piór. Nerwowość u ptaków może manifestować się w różnych formach, ale nie jest to synonim pterofagii. Kluczowym błędem w myśleniu jest niezrozumienie, że każde z tych zjawisk ma inne przyczyny oraz konsekwencje. Ignorując specyfikę pterofagii, można stracić z oczu istotne aspekty zdrowotne w hodowli drobiu. Dlatego tak ważne jest, aby w procesie kształcenia podnosić świadomość nt. różnych zachowań ptaków, a także ich wpływu na zdrowie i dobrostan. Utrzymanie ptaków w odpowiednich warunkach oraz ich zrównoważona dieta są kluczowe w zapobieganiu problemom związanym z pterofagią.

Pytanie 10

Preparat zastępujący mleko dla cieląt stosuje się w ilości: 125 g preparatu na 1 litr pójła. Ile kilogramów tego preparatu należy zważyć, aby przygotować 20 litrów pójła?

A. 2,50 kg
B. 3,00 kg
C. 0,50 kg
D. 1,00 kg
Aby przygotować 20 litrów pójła z preparatu mlekozastępczego dla cieląt, należy obliczyć odpowiednią ilość preparatu na podstawie podanej dawki 125 g w 1 litrze. Obliczenia są następujące: w 20 litrach pójła potrzebujemy 20 x 125 g = 2500 g preparatu. Przekształcając to na kilogramy, otrzymujemy 2500 g = 2,5 kg. Stosowanie preparatów mlekozastępczych w hodowli bydła jest kluczowym elementem zapewnienia odpowiednich wartości pokarmowych dla młodych cieląt, które często nie mają dostępu do mleka matki. Właściwe przygotowanie pójła przyczynia się do zdrowego wzrostu i rozwoju cieląt, a także wpływa na ich przyszłą wydajność mleczną i mięsne. W praktyce, wiedza na temat dawek i ich obliczeń jest niezbędna, aby uniknąć błędów w żywieniu, które mogłyby prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt oraz zwiększenia kosztów produkcji. Standardy żywienia cieląt zalecają również regularne monitorowanie ich przyrostów masy ciała w celu optymalizacji diety i zapewnienia ich zdrowia.

Pytanie 11

Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)

A. trzech lat
B. roku
C. dwóch lat
D. pięciu lat
Wybór odpowiedzi dotyczącej dłuższego okresu przechowywania świadectwa pokrycia niż jeden rok wynika często z niepełnego zrozumienia zasadności tych wymogów. Odpowiedzi wskazujące na okres dwóch, trzech lub pięciu lat są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki przepisów regulujących hodowlę zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez okres dłuższy niż rok nie tylko nie jest wymagane, ale może także prowadzić do zbytecznych komplikacji administracyjnych. W praktyce, nadmiar dokumentacji obciąża systemy zarządzania w punktach kopulacyjnych, co może skutkować utrudnieniami w dostępie do kluczowych informacji. Efektywne zarządzanie dokumentacją wymaga umiejętności selekcji, co pozwala skoncentrować się na najbardziej istotnych danych. Ponadto, nieprzestrzeganie zasad dotyczących przechowywania dokumentów może prowadzić do niezgodności z przepisami prawa, co w efekcie może skutkować nałożeniem kar na właścicieli takich punktów. Typowym błędem w rozumowaniu jest założenie, że większa ilość dokumentacji przekłada się na lepszą kontrolę, co w rzeczywistości może prowadzić do chaosu informacyjnego oraz trudności w monitorowaniu właściwych procesów hodowlanych.

Pytanie 12

Witamina odpowiedzialna za prawidłowy proces krzepnięcia krwi to

A. E
B. D3
C. B1
D. K
Witamina K to naprawdę istotny składnik, jeśli chodzi o krzepnięcie krwi. Bez niej nasz organizm nie potrafi dobrze produkować czynników krzepnięcia, jak na przykład protrombina, czy inne czynniki krwi. Te białka są robione w wątrobie i potrzebują witaminy K, żeby właściwie działać. Jak jej brakuje, to możemy mieć problem z krwawieniem. Jest parę rzeczy, które warto wiedzieć o witaminie K. Mamy jej dwa rodzaje – K1, którą znajdziemy w zielonych warzywach jak szpinak czy brokuły, a także K2, produkowaną przez bakterie w jelitach. Warto wrzucić do diety jakieś produkty fermentowane, na przykład natto. Jeśli ktoś bierze leki przeciwzakrzepowe, to musi uważać na poziom witaminy K, bo może być potrzebna zmiana dawkowania leków. Wiedza o tym, jak działa witamina K, jest istotna dla zdrowia układu krążenia.

Pytanie 13

Najwyższy poziom wydobycia amoniaku do atmosfery występuje w intensywnym chowie

A. świń
B. bydła
C. królików
D. owiec
Emisja amoniaku z wielkotowarowego chowu świń jest największa ze względu na intensywne procesy hodowlane oraz dużą ilość odpadów organicznych, które generują te zwierzęta. W przypadku świń, ich dieta i sposób utrzymania prowadzą do wysokiej produkcji azotu, który w postaci amoniaku uwalniany jest do atmosfery. W branży hodowlanej standardy zarządzania odpadami zalecają wprowadzenie systemów obiegu zamkniętego, które mogą zmniejszyć emisję amoniaku poprzez odpowiednie przetwarzanie odpadów. Na przykład, stosowanie technologii biogazowych pozwala na fermentację odpadów i wykorzystanie powstałego biogazu jako odnawialnego źródła energii, co jednocześnie zmniejsza emisje. Dobrą praktyką jest również wdrażanie systemów wentylacyjnych w obiektach hodowlanych, które zmniejszają stężenie amoniaku w powietrzu, co jest korzystne zarówno dla zwierząt, jak i dla środowiska. Warto również zwrócić uwagę na programy edukacyjne dla hodowców, które promują zrównoważone praktyki chowe, aby ograniczyć negatywny wpływ na jakość powietrza.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Który system żywienia bydła opasu ma najkrótszy czas trwania?

A. Półintensywny.
B. Intensywny.
C. Kombinowany.
D. Ekstensywny.
System intensywny w żywieniu bydła opasowego to naprawdę ciekawa sprawa. Charakteryzuje się tym, że czas tuczu jest krótki, głównie dlatego, że zwierzęta dostają paszę w odpowiednich ilościach i to, co najlepiej wpływa na ich przyrosty. Zazwyczaj mają do dyspozycji pasze treściwe, które są bogate w białko i energię, co przyspiesza przyrosty masy. Przykład? Intensywne tuczenie cieląt w zamkniętych obiektach to świetny sposób. Cielaki mają wtedy stały dostęp do paszy i wody, a warunki, w jakich żyją, są starannie kontrolowane. Warto wspomnieć, że dobre praktyki zalecają monitorowanie zdrowia zwierząt oraz ich reakcje na różne pasze. To pozwala na jeszcze lepszą optymalizację tuczu. Takie systemy są powszechne w krajach, gdzie rolnictwo jest na wysokim poziomie, jak USA czy Niemcy, a efektywność produkcji mięsa tam robi wrażenie.

Pytanie 19

Zaburzenie dotyczące zstępowania jąder do moszny, które polega na zatrzymaniu jednego lub obu jąder w jamie brzusznej lub kanale pachwinowym, to

A. trzebienie
B. dekapacytacja
C. wnętrostwo
D. hermafrodytyzm
Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to stan, w którym jedno lub oba jądra nie zstępują do moszny podczas rozwoju płodowego. Zjawisko to jest istotne z punktu widzenia zdrowia mężczyzn, ponieważ prawidłowe umiejscowienie jąder w mosznie jest kluczowe dla ich funkcji, w tym produkcji plemników i hormonów płciowych. Bez tego zstąpienia, jądra pozostają w cieple jamy brzusznej, co prowadzi do podwyższenia temperatury, a to z kolei może powodować uszkodzenia komórek Leydiga i Sertoliego, co negatywnie wpływa na spermatogenezę. W praktyce, wnętrostwo może być diagnozowane podczas rutynowych badań urologicznych, a leczenie, zazwyczaj chirurgiczne, polega na orchidektomii, czyli umiejscowieniu jądra w mosznie. Standardy leczenia podkreślają, że interwencja powinna być przeprowadzona najszybciej jak to możliwe, najlepiej przed ukończeniem pierwszego roku życia, aby zminimalizować ryzyko późniejszych problemów zdrowotnych.

Pytanie 20

Koza została skutecznie pokryta 15 października. Kiedy przewiduje się termin porodu?

A. 15 lutego
B. 15 stycznia
C. 15 marca
D. 15 lipca
Odpowiedź 15 marca jest jak najbardziej okej, bo ciąża kozy trwa około 150 dni, czyli jakieś pięć miesięcy. Jeśli liczymy od 15 października, dodajemy te 150 dni i wychodzi nam właśnie 15 marca jako dzień porodu. W hodowli kóz dobrze jest znać dokładny termin porodu, bo można wtedy lepiej zapewnić opiekę nad zwierzęciem i przygotować wszystko, jak jedzenie, miejsce na poród czy opiekę nad maluchami. Zrozumienie, jak działa cykl reprodukcyjny w hodowli, ma ogromne znaczenie dla każdego hodowcy i pozwala lepiej zarządzać zdrowiem zwierząt oraz całym stadem, zgodnie z tym, co zalecają najlepsi w branży.

Pytanie 21

Największa retencja azotu występuje w organizmach zwierząt

A. w słabej kondycji
B. młodych i rosnących
C. chorych
D. starych
Odpowiedź "młodych i rosnących" jest prawidłowa, ponieważ organizmy w fazie wzrostu mają wyższe zapotrzebowanie na azot, który jest kluczowym składnikiem białek, enzymów i kwasów nukleinowych. W okresie intensywnego wzrostu, zwierzęta potrzebują większej ilości aminokwasów, co przekłada się na zwiększoną retencję azotu. W praktyce, dotyczy to szczególnie młodych zwierząt, które rozwijają swoją masę mięśniową i organów. Dobrym przykładem są zwierzęta hodowlane, takie jak cielęta czy prosięta, które w pierwszym okresie życia wymagają diety bogatej w białko, aby zapewnić właściwy rozwój. Właściwe zarządzanie retencją azotu jest również istotne z punktu widzenia ochrony środowiska, ponieważ nadmiar azotu w systemach hodowlanych może prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami zrównoważonego rolnictwa. Znalezienie równowagi między wydajnością produkcyjną a ochroną środowiska to kluczowy aspekt współczesnej hodowli zwierząt.

Pytanie 22

Jaką rasę należy wybrać do hodowli brojlerów kurzych?

A. Sussex
B. Dominant white cornish
C. Rhode island red
D. New hampshire
Rhode island red, New hampshire oraz Sussex to rasy, które są bardziej znane z produkcji jajek niż z wydajności mięsa, co czyni je nieodpowiednimi do intensywnej produkcji brojlerów. Rhode island red, pomimo że ma dobre cechy adaptacyjne, nie osiąga tak wysokiej wydajności mięsnej jak Dominant white cornish, co sprawia, że nie jest preferowany w hodowlach brojlerów nastawionych na szybki zysk. New hampshire, z kolei, choć lepiej przystosowana do produkcji mięsa niż Rhode island red, również nie dorównuje Dominant white cornish pod względem tempa wzrostu i efektywności konwersji paszy. Sussex to rasa, która zyskała popularność w produkcji zarówno jaj, jak i mięsa, jednak jej rozwój i przyrost masy ciała są wolniejsze, co sprawia, że nie jest najlepszym wyborem dla komercyjnych hodowli brojlerów. Ważne jest, aby przy wyborze rasy brojlerów kierować się wymaganiami rynku oraz cechami, które najlepiej odpowiadają potrzebom produkcyjnym. Często hodowcy skupiają się na nieodpowiednich cechach, takich jak odporność na choroby, a nie na wydajności mięsnej, co prowadzi do błędnych decyzji i obniżenia rentowności produkcji.

Pytanie 23

W przypadku zbiornika na gnojowicę, który znajduje się poza strefą OSN, jego pojemność powinna umożliwiać przechowywanie na czas

A. 2 miesięcy
B. 12 miesięcy
C. 4 miesięcy
D. 6 miesięcy
Selekcja krótszych okresów przechowywania, takich jak 2 lub 6 miesięcy, jest często wynikiem niepełnego zrozumienia problematyki zarządzania odpadami organicznymi, w tym gnojowicy. Zakładając, że okres 2 miesięcy jest wystarczający, można wpaść w pułapkę błędnego myślenia, które nie uwzględnia zmiennych klimatycznych, takich jak intensywne opady deszczu, które mogą wystąpić w okresie wiosennym czy jesiennym. Niewłaściwe przechowywanie gnojowicy przez zbyt krótki czas może prowadzić do jej przepełnienia, co w konsekwencji skutkuje jej wypływem z pojemnika i zanieczyszczeniem okolicy. Z kolei odpowiedzi wskazujące na 6 miesięcy jako minimalny okres przechowywania również mogą być mylące, ponieważ prawidłowe zarządzanie gnojowicą nie powinno być oparte na sztywnych ramach czasowych, lecz dostosowane do rzeczywistych warunków meteorologicznych i potrzeb roślinnych. W praktyce, niewłaściwe podejście do oceny wymagań dotyczących czasu przechowywania może prowadzić do decyzji, które nie tylko narażają środowisko, ale również mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami związanymi z ewentualnymi karami za naruszenie przepisów ochrony środowiska. Dlatego tak ważne jest, by przed podjęciem decyzji w tej kwestii zapoznać się z lokalnymi przepisami oraz standardami zarządzania gnojowicą, które wskazują na optymalne praktyki.

Pytanie 24

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u suki
B. u maciorki
C. u lochy
D. u kotki
Gruczoł mlekowy u lochy składa się z 6-8 par zespołów sutkowych, co jest charakterystyczne dla tego gatunku. Struktura ta pozwala na produkcję mleka, które jest niezbędne dla odżywiania młodych. W praktyce, lochy są zwierzętami, które karmią swoje prosięta mlekiem, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Właściwe funkcjonowanie gruczołów mlekowych jest nie tylko istotne dla zdrowia prosiąt, ale również wpływa na wydajność hodowli. W standardach hodowlanych zwraca się szczególną uwagę na zdrowie gruczołów mlekowych, co obejmuje monitorowanie ich stanu oraz zapobieganie chorobom, takim jak mastitis. Dobre praktyki w zakresie żywienia loch i opieki nad nimi przyczyniają się do optymalizacji produkcji mleka, co jest kluczowe dla efektywności gospodarstw rolnych. Znajomość anatomii i fizjologii gruczołów mlekowych u loch jest niezbędna dla każdego hodowcy, aby zapewnić maksymalną wydajność i zdrowie zwierząt.

Pytanie 25

W przypadku krzyżowania dwurasowego wstecznego, knura rasy należy wykorzystać do pokrycia loszki będącej mieszańcem PBZ x WBP

A. PBZ
B. Pietrain
C. Duroc
D. WBP
Odpowiedź PBZ jest poprawna, ponieważ przy krzyżowaniu dwurasowym wstecznym, celem jest poprawa cech użytkowych prosiąt poprzez wykorzystanie genotypów rodzicielskich, które najlepiej odpowiadają wymaganiom hodowlanym. W przypadku mieszania PBZ (Polska Biała Zasobna) z WBP (Wielka Biała Polska), krycie knurem rasy PBZ ma na celu uzyskanie potomstwa o lepszej jakości mięsa, lepszej wydajności oraz poprawionej zdrowotności dzięki genotypowym walorom rasy PBZ. Użycie knura PBZ przyczynia się do stabilności cech użytkowych oraz do osiągnięcia pożądanej homogennych cech w potomstwie, co jest kluczowe w produkcji zwierzęcej. W praktyce, taki wybór knura sprzyja również efektywnemu zarządzaniu stadem oraz zwiększeniu opłacalności hodowli. Współczesne standardy hodowlane kładą nacisk na efektywność genetyczną, co czyni wybór knura PBZ jeszcze bardziej uzasadnionym.

Pytanie 26

Brak witaminy w diecie może prowadzić do zahamowania wzrostu młodych zwierząt oraz obniżenia jakości ich widzenia

A. E (tokoferol)
B. K (fitochinon)
C. D (kalcyferol)
D. A (akseroftol, retinol)
Mimo że witaminy D, E i K też są istotne dla zdrowia zwierząt, to brak ich nie powoduje takich samych kłopotów jak brak witaminy A. Witamina D jest ważna dla zdrowia kości, bo reguluje gospodarkę wapniową i fosforową, ale nie ma to związku z procesami wzrostu ani z widzeniem. Jak jej brak, to mogą być problemy z kośćmi, co wpływa na ogólny stan zdrowia, ale niekoniecznie na wzrost młodych zwierząt czy problemy ze wzrokiem. Witamina E działa jak antyoksydant i jest dobra dla komórek, z kolei witamina K potrzebna jest do krzepnięcia krwi. Te witaminy mogą być w niedoborze, ale ich brak nie niesie za sobą aż takich poważnych skutków jak brak witaminy A. Często ludzie mylą objawy braku witamin i przypisują im różne nieadekwatne skutki zdrowotne. Żeby dobrze zrozumieć rolę witamin u zwierząt, trzeba znać ich funkcje w metabolizmie i wiedzieć, jak ich dostępność wpływa na zdrowie zwierząt. Dlatego tak ważne jest, żeby podawać odpowiednie ilości witamin w diecie, zgodnie z zasadami żywieniowymi.

Pytanie 27

Atlas to pierwszy kręg odcinka

A. krzyżowego kręgosłupa
B. piersiowego kręgosłupa
C. lędźwiowego kręgosłupa
D. szyjnego kręgosłupa
Atlas, znany również jako pierwszy kręg szyjny (C1), jest kluczowym elementem ludzkiego kręgosłupa, który odpowiada za podtrzymywanie czaszki oraz umożliwienie ruchów głowy. Jego unikalna budowa, bez trzonu kręgowego, pozwala na rotację i zgięcie głowy w różnych płaszczyznach, co jest niezwykle istotne w codziennym funkcjonowaniu. Atlas współpracuje z drugim kręgiem szyjnym, obrotnikiem (C2), co pozwala na obrót głowy o 180 stopni. W praktyce, zrozumienie anatomii Atlasu ma istotne znaczenie w medycynie, zwłaszcza w kontekście urazów kręgosłupa, gdzie niewłaściwe zdiagnozowanie obrażeń w tej okolicy może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. W rehabilitacji pacjentów po urazach kręgosłupa szyjnego, znajomość anatomii tego kręgu pozwala na skuteczniejsze planowanie terapii i poprawę jakości życia pacjentów. Warto pamiętać, że Atlas odgrywa także istotną rolę w biomechanice, gdzie jego funkcje są analizowane w kontekście ruchów głowy i postawy ciała, co jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się ergonomią oraz ortopedią.

Pytanie 28

Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się

A. do 4 dnia życia
B. do 21 dnia życia
C. do 14 dnia życia
D. do 7 dnia życia
Trzebienie knurków bez znieczulenia do 7 dnia życia jest uznawane za standardową praktykę w hodowli trzody chlewnej. W tym okresie życia zwierzęta są nadal bardzo młode i ich układ nerwowy nie jest w pełni rozwinięty, co sprawia, że odczuwanie bólu jest znacznie mniejsze w porównaniu do starszych osobników. Ponadto, przeprowadzanie tego zabiegu w tym terminie jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE). Właściwe przeprowadzanie trzebienia w tym okresie pozwala na uniknięcie problemów z zachowaniem dorosłych knurków oraz zapewnienie ich lepszego zdrowia psychicznego i fizycznego. Praktyka ta jest również istotna z punktu widzenia ograniczenia ryzyka infekcji oraz zmniejszenia stresu wśród zwierząt, co jest kluczowe w każdej hodowli. Warto zaznaczyć, że stosowanie znieczulenia w przypadku starszych knurków staje się coraz bardziej powszechne, jednak w przypadku tak młodych zwierząt ryzyko jest minimalne.

Pytanie 29

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, przygotowanej bez użycia inokulantów, proporcja kwasu mlekowego do octowego powinna wynosić

A. 2:1
B. 1:1
C. 3:1
D. 1:3
Kwas mlekowy i kwas octowy są produktami fermentacji, które powstają w trakcie kiszenia kukurydzy. W dobrej jakości kiszonce z kukurydzy, sporządzonej bez użycia inokulantów, idealny stosunek kwasu mlekowego do octowego wynosi około 3:1. Taki stosunek jest korzystny, ponieważ kwas mlekowy ma silniejsze właściwości konserwujące, co przyczynia się do lepszej stabilności kiszonki. Ponadto, wysokie stężenie kwasu mlekowego sprzyja szybszemu zakwaszeniu, co zmniejsza ryzyko rozwoju niepożądanych mikroorganizmów, takich jak bakterie gnilne. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest kontrola procesu fermentacji, gdzie stosując odpowiednie warunki, możemy uzyskać preferowaną mikroflorę oraz produkcję kwasów, które przyczynią się do lepszej jakości kiszonki. Dobrym przykładem są standardy jakościowe zawarte w dokumentacji takich jak ISO 22000, które wskazują na kontrolę mikrobiologiczną jako kluczowy aspekt w produkcji wysokiej jakości kiszonek.

Pytanie 30

Gdy zauważamy, że na rogu krowy znajdują się cztery obrączki, to przewidywany jej wiek, podany w latach, wynosi

A. 6-7
B. 4-5
C. 10-11
D. 8-9
Pytania dotyczące wieku zwierząt często prowadzą do nieporozumień związanych z umiejętnością oceny ich rozwoju na podstawie cech morfologicznych, jak na przykład liczba obrączek na rogach. Odpowiedzi 4-5 lat, 10-11 lat oraz 8-9 lat mogą wynikać z błędnych założeń lub niepełnych informacji na temat rozwoju krowy. Wiek 4-5 lat może być mylnie utożsamiany z młodym, ale już zdolnym do rozrodu osobnikiem, podczas gdy krowy w tym wieku często nie osiągnęły jeszcze pełni swego potencjału produkcyjnego. Z kolei wiek 10-11 lat sugeruje, że krowa jest już znacznie starsza, co wiąże się z obniżeniem wydajności mlecznej oraz zwiększoną podatnością na choroby. Takie podejście do oceny wieku może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących zarządzania stadem, takich jak nadmierne wydłużanie czasu użytku zwierząt czy niewłaściwe planowanie reprodukcji. Dobrą praktyką w hodowli bydła jest stosowanie systemów identyfikacji, które umożliwiają dokładniejsze śledzenie wieku oraz historii zdrowotnej zwierząt, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji w zakresie ich użytkowania oraz zarządzania stadem.

Pytanie 31

Jakie pasze zaliczają się do suchych pasz objętościowych?

A. Susz, wysłodki buraczane, siano
B. Kiszonka, zielonka, okopowe
C. Ziarno, nasiona roślin motylkowych, okopowe
D. Siano, słoma, plewy
Odpowiedź 'siano, słoma, plewy' jest prawidłowa, ponieważ te pasze należą do grupy objętościowych suchych, które są istotnym elementem żywienia zwierząt gospodarskich, zwłaszcza przeżuwaczy. Siano, będące wysuszoną i skoszoną trawą lub ziołami, dostarcza zwierzętom błonnika, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Słoma z zbóż, jak pszenica czy jęczmień, jest uboga w składniki odżywcze, ale także dostarcza błonnika, a ponadto stanowi doskonały materiał ściółkowy. Plewy, będące odpadami po wytworzeniu ziarna, również są stosowane w dawkach objętościowych, chociaż ich wartość pokarmowa jest niższa. Dobrze zbilansowana dieta oparta na takich składnikach może wspierać zdrowie i wydajność zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami z zakresu żywienia zwierząt. W praktyce, stosowanie tych pasz w odpowiednich proporcjach jest kluczowe dla optymalizacji wyników produkcyjnych i zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 32

Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy

A. wielkopolskiej
B. huculskiej
C. konik polski
D. małopolskiej
Huculskie, wielkopolskie oraz małopolskie rasy koni, choć również posiadają swoje unikalne cechy i zastosowania, nie są pierwotnymi rasami wywodzącymi się od dzikich tarpanów. Huculskie konie, pochodzące z Karpat, są dostosowane do górskich warunków, charakteryzują się masywniejszą budową i są wykorzystywane głównie do pracy w terenie oraz turystyki górskiej. Rasa wielkopolska, będąca efektem krzyżowania różnych ras, skupia się na osiągnięciach w sporcie jeździeckim i wyścigach, a także w pracy użytkowej. Z kolei małopolskie konie, znane z elegancji i szybkości, są często wykorzystywane w dyscyplinach sportowych. Każda z tych ras ma swoje specyficzne cechy i wymagania, co sprawia, że różnią się one znacząco od konika polskiego. Typowe błędy w ocenie tych ras wynikają z mylnych założeń, że każda znana rasa koni musi mieć korzenie w dzikich przodkach, co nie jest zgodne z faktami. W rzeczywistości, wiele ras koni powstało w wyniku długotrwałych procesów hodowlanych i krzyżowań, co również wpływa na ich właściwości użytkowe i adaptacyjne. Zrozumienie różnic między tymi rasami jest kluczowe dla właściwego doboru koni do konkretnych potrzeb hodowlanych i użytkowych.

Pytanie 33

Aby zapewnić dobrostan kurcząt w ich pierwszym tygodniu życia, temperatura w miejscu ich przebywania powinna wynosić

A. 32°C
B. 20°C
C. 38°C
D. 22°C
Odpowiedź 32°C jest prawidłowa, ponieważ w pierwszym tygodniu życia kurcząt temperatura otoczenia jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ich dobrostan. W tym okresie ptaki są szczególnie wrażliwe na zmiany temperatury, co może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak stres cieplny lub hipotermia. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, optymalna temperatura dla nowo wyklutych kurcząt powinna wynosić około 32°C. Taka temperatura zapewnia odpowiednie warunki do utrzymania prawidłowej termoregulacji, co z kolei wpływa na ich wzrost, rozwój oraz ogólny stan zdrowia. W praktyce, aby utrzymać tę temperaturę, hodowcy często stosują specjalne maty grzewcze lub promienniki ciepła w pierwszych dniach po wylęgu, co pozwala na precyzyjne dostosowanie warunków do potrzeb ptaków. Warto również monitorować temperaturę za pomocą termometrów, aby upewnić się, że nie występują skoki lub spadki, które mogłyby zaszkodzić ptakom.

Pytanie 34

System komputerowy, który obejmuje wszystkie aspekty dotyczące oceny krów mlecznych, to system

A. SYMLEK
B. CASA
C. OBORA
D. DLG
Odpowiedzi 'OBORA', 'CASA' oraz 'DLG' nie są odpowiednie w kontekście pytania dotyczącego systemu oceny krów ras mlecznych. OBORA odnosi się do tradycyjnego pomieszczenia dla bydła, a nie do systemu oceny. Choć obora jest niezbędna w hodowli bydła, to nie jest to system komputerowy, a zatem nie obejmuje analizy wydajności mlecznej, co jest kluczowym elementem w zarządzaniu nowoczesnym gospodarstwem. CASA, z drugiej strony, może kojarzyć się z systemami zarządzania w rolnictwie, ale nie jest powszechnie uznawanym narzędziem w ocenie krów mlecznych. Ostatnia z wymienionych odpowiedzi, DLG, to organizacja zajmująca się badaniami i certyfikacją w branży mleczarskiej, a nie program komputerowy. Odpowiedzi te mogą prowadzić do błędnych wniosków, gdyż nie uwzględniają one specyfiki i złożoności systemów oceny zwierząt. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie narzędzi informatycznych z innymi aspektami hodowli, co może skutkować mylnymi interpretacjami ich roli. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczne zarządzanie hodowlą wymaga integracji danych i ich analizy, co realizuje właśnie system SYMLEK.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Częstotliwość rui u owiec wynosi średnio co ile dni?

A. 10 dni
B. 21 dni
C. 17 dni
D. 28 dni
Ruja u owiec to złożony proces biologiczny, który obejmuje szereg zmian hormonalnych, prowadzących do gotowości samicy do zapłodnienia. Odpowiedzi sugerujące, że ruja powtarza się co 10, 21 lub 28 dni, wynikają z niepełnego zrozumienia tego cyklu. W przypadku cyklu 10-dniowego, warto zauważyć, że jest to zbyt krótki okres, by umożliwić właściwe przygotowanie organizmu samicy do zapłodnienia, co może prowadzić do problemów z płodnością. Z kolei 21 dni, choć może wydawać się logiczne, jest często mylone z cyklem owczym w innych gatunkach zwierząt, takich jak bydło, gdzie rzeczywiście cykl ten trwa dłużej. Natomiast 28 dni również przekracza typowy czas ruji u owiec, co może prowadzić do błędnych założeń w zakresie planowania rozrodu. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych nieprawidłowych odpowiedzi często związane są z porównywaniem cykli różnych zwierząt bez uwzględnienia specyfiki danego gatunku. Dlatego kluczowe jest posiadanie wiedzy o biologii i cyklu życiowym owiec, co wpływa na prawidłowe zarządzanie hodowlą oraz umożliwia poprawne podejmowanie decyzji związanych z reprodukcją.

Pytanie 37

Zewnętrzna budowa zwierząt to

A. pokrój
B. heterozja
C. selekcja
D. inbred
Eksterier zwierząt odnosi się do ogólnego wyglądu i budowy ciała zwierząt, szczególnie w kontekście hodowli i selekcji ras. Termin ten obejmuje cechy morfologiczne, takie jak proporcje, kształt i wymiary poszczególnych części ciała, co ma kluczowe znaczenie dla oceny zwierząt w hodowli. W praktyce, ocena eksterieru jest istotna podczas wystaw, gdzie zwierzęta są klasyfikowane na podstawie zgodności z wzorcem rasy. Przykładem zastosowania wiedzy o eksterierze może być hodowla psów rasowych, gdzie hodowcy dążą do uzyskania osobników o pożądanych cechach, takich jak długość nóg czy kształt głowy, zgodnych z normami danej rasy. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne szkolenie oceniających, aby zapewnić spójność ocen i poprawić jakość hodowli.

Pytanie 38

Sierść strzyże się najczęściej u koni, które są wykorzystywane

A. pociągowo
B. roboczo
C. rekreacyjnie
D. wyścigowo
Strzyżenie sierści u koni wyścigowych ma na celu poprawę ich wydajności i komfortu. W przypadku koni użytkowanych w wyścigach, odpowiednia pielęgnacja sierści jest kluczowa dla zapewnienia optymalnej temperatury ciała, a także dla ich estetyki. Krótsza sierść ułatwia także dokładne monitorowanie stanu zdrowia konia, co jest istotne w kontekście osiąganych wyników. W praktyce, wielu właścicieli koni wyścigowych decyduje się na strzyżenie w okresie letnim, aby zredukować ryzyko przegrzania podczas intensywnych treningów. Dodatkowo, strzyżenie umożliwia lepszą wentylację skóry, co jest ważne podczas zawodów. Ponadto, wprowadzenie właściwych standardów pielęgnacji sierści, takich jak użycie odpowiednich narzędzi strzyżarskich, jest zgodne z praktykami branżowymi. Właściwe techniki strzyżenia mogą także wpłynąć na obniżenie ryzyka rozwoju chorób skórnych, co jest szczególnie istotne w przypadku koni wyścigowych, które są narażone na różnorodne stresory. Stąd wynika, że strzyżenie sierści jest integralnym elementem kompleksowego podejścia do dbania o zdrowie koni wyścigowych.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Koń, który regularnie połyka powietrze, nazywany jest

A. krnąbrny
B. tkający
C. narowisty
D. łykawy
Odpowiedzi tkający, krnąbrny i narowisty są błędne, bo odnoszą się do innych cech koni. Tkający to koń, który często rusza głową w przód i w tył, co zazwyczaj oznacza, że jest zestresowany albo się nudzi. Takie zachowanie można zauważyć, gdy konie są w złych warunkach, czyli np. w małych stajniach czy w izolacji. Krnąbrny z kolei to koń, który nie słucha jeźdźca albo się opiera, bo może nie był dobrze szkolony albo ktoś ma do niego słabe podejście. A narowisty koń to taki, który robi różne nieprzewidywalne rzeczy, bo nie ma jeszcze doświadczenia, a metody treningowe nie są dostosowane do jego osobowości. Te słowa mogą się mylić, ale każde z nich ma swoje znaczenie, które jest ważne dla zrozumienia zachowań koni. Kluczowym błędem jest brak znajomości tych terminów, co prowadzi do pomyłek. Wiedza na temat norm i sygnałów problemów w zachowaniu koni jest istotna, żeby im zapewnić zdrowie i dobre życie.