Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik spedytor
Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
Data rozpoczęcia: 25 czerwca 2025 11:38
Data zakończenia: 25 czerwca 2025 12:19

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zintegrowany zestaw narzędzi oraz działań dotyczących analizy i kształtowania rynku, mający na celu realizację przez przedsiębiorstwo określonych zamierzeń, to

A. strategia

B. marketing

C. prognoza

D. reklama

Marketing to zintegrowany zbiór działań, który obejmuje badanie rynku, analizę potrzeb klientów, oraz opracowywanie strategii mających na celu osiągnięcie określonych celów biznesowych. Obejmuje on szereg narzędzi, takich jak badania rynku, segmentacja klientów, rozwój produktu, promocja oraz dystrybucja. Przykładem zastosowania marketingu w praktyce może być kampania reklamowa nowego produktu, która wykorzystuje badania rynkowe do identyfikacji grupy docelowej, a następnie opracowuje komunikaty i kanały komunikacji, które najlepiej trafiają do tych konsumentów. W obszarze marketingu obowiązują standardy, takie jak normy ISO dotyczące zarządzania jakością, które pomagają w systematyzacji działań i podnoszeniu efektywności kampanii. Warto również zwrócić uwagę na trend związany z marketingiem opartym na danych, który umożliwia firmom bardziej precyzyjne dotarcie do klientów poprzez analizy zachowań i preferencji. Zrozumienie i prawidłowe zastosowanie marketingu jest kluczowe dla uzyskania przewagi konkurencyjnej.

Pytanie 2

Skrót Globalnego Numeru Lokalizacyjnego, który służy do rozpoznawania przedsiębiorstwa lub organizacji jako podmiotu prawnego, to

A. GIAI

B. GSIN

C. GLN

D. IZ

Globalny Numer Lokalizacyjny (GLN) jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym przedsiębiorstwom i organizacjom jako jednostkom prawnym, co czyni go kluczowym elementem w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw. GLN jest zdefiniowany przez organizację GS1, która opracowuje standardy dla wymiany informacji w handlu. Przykładowe zastosowanie GLN obejmuje identyfikację lokalizacji punktów sprzedaży, magazynów oraz biur. Dzięki GLN firmy mogą efektywnie zarządzać swoimi zasobami, usprawniając procesy logistyczne. W praktyce, wykorzystanie GLN przyczynia się do zwiększenia dokładności danych oraz automatyzacji procesów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi. Na przykład, wprowadzenie GLN pozwala na szybkie i precyzyjne lokalizowanie partnerów biznesowych w systemach informatycznych, co z kolei może prowadzić do redukcji kosztów operacyjnych oraz zwiększenia efektywności współpracy. Warto również dodać, że GLN stanowi integralną część systemów EDI (Electronic Data Interchange), co świadczy o jego znaczeniu w nowoczesnym handlu elektronicznym.

Pytanie 3

System satelitarny do monitorowania i identyfikacji pojazdów to

A. General Packet Radio Service

B. Automatic Data Capture

C. Global Positioning System

D. Electronic Data lnterchange

Wiele osób może pomylić technologię GPS z innymi systemami komunikacyjnymi i zarządzającymi, co prowadzi do wyboru nieadekwatnych odpowiedzi. General Packet Radio Service (GPRS) jest technologią transmisji danych w sieciach komórkowych, zapewniającą wymianę informacji w sposób ciągły, jednak nie jest systemem lokalizacji. Chociaż GPRS może wspierać aplikacje wymagające lokalizacji, nie jest w stanie samodzielnie monitorować obiektów w czasie rzeczywistym. Podobnie, Automatic Data Capture (ADC) odnosi się do zbierania danych za pomocą technologii automatycznych, takich jak skanery kodów kreskowych, ale nie oferuje funkcjonalności lokalizacyjnej. Electronic Data Interchange (EDI) to z kolei standard wymiany danych między systemami informatycznymi w formie elektronicznej, ale również nie ma związku z satelitarnym monitorowaniem transportu. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji i zastosowań różnych technologii; GPRS, ADC i EDI pełnią różne role w zarządzaniu danymi, ale żadna z nich nie oferuje możliwości lokalizacji obiektów. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi systemami jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania technologii w logistyce oraz transporcie.

Pytanie 4

Dokumentem, który jest tworzony w sytuacji, gdy towar jest odbierany lub usługa jest realizowana w trybie komisyjnym, a także w przypadku niezgodności dotyczącej ilości lub jakości dostawy, jest

A. specyfikacja wysyłkowa

B. pismo przewodnie

C. reklamacja

D. protokół odbioru

Protokół odbioru to naprawdę ważny dokument w logistyce, zwłaszcza jak przyjmujemy towar lub usługę w sposób komisyjny. To takie formalne potwierdzenie, że odbiorca miał okazję sprawdzić dostawę, zarówno pod kątem ilości, jak i jakości. W praktyce dobrze jest, żeby ten protokół zawierał szczegóły dotyczące stanu towaru i jego ilości, a także wszelkie ewentualne niezgodności. Jest to też dobra praktyka, żeby spisać ten dokument w obecności dostawcy – to może nam pomóc uniknąć kłótni w przyszłości. Tak naprawdę, protokół odbioru jest nie tylko wymagany w wielu branżach, ale też jest podstawą do reklamacji, jeśli coś poszło nie tak. Wiesz, według norm ISO 9001, dokumentacja związana z odbiorem towaru odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu jakości i zgodności z wymaganiami klientów. Na przykład w budowlance protokół odbioru końcowego robót potwierdza, że wszystko zostało zrobione zgodnie z projektem. To ma ogromne znaczenie dla przyszłych działań inwestycyjnych.

Pytanie 5

Co to jest strategia niskich cen?

A. Na ustaleniu relatywnego poziomu cen wyżej niż przeciętne ceny na danym rynku produktowym

B. Na zdefiniowaniu relatywnego poziomu cen danego towaru w porównaniu do przeciętnych cen na danym rynku produktowym

C. Na wykorzystywaniu wysokich cen w krótkim czasie

D. Na ustaleniu relatywnego poziomu cen poniżej przeciętnych cen na danym rynku produktowym

Strategia niskich cen polega na ustaleniu relatywnego poziomu cen poniżej średnich cen rynkowych, co ma na celu przyciągnięcie klientów oraz zdobycie większego udziału w rynku. Przykładem praktycznym może być strategia stosowana przez dyskonty, takie jak Lidl czy Biedronka, które oferują produkty w cenach niższych niż te w tradycyjnych supermarketach. Taka strategia może być efektywna w warunkach silnej konkurencji, gdzie klienci są wrażliwi na cenę. Kluczowym aspektem tej strategii jest również koszt szeregowania produktów i ich dostępność; niższe ceny mogą prowadzić do większej rotacji towarów, co z kolei zmniejsza koszty magazynowania. Dobrze wdrożona strategia niskich cen może przyczynić się do budowania lojalności klientów, którzy szukają oszczędności w codziennych zakupach. Warto jednak pamiętać, że takie podejście wymaga starannego zarządzania marżą oraz kosztami operacyjnymi, aby zapewnić rentowność przedsiębiorstwa.

Pytanie 6

Model dystrybucji oparty na przeładunku kompletacyjnym, który obejmuje przywożenie towarów do magazynu przeładunkowego, ich natychmiastowe przepakowanie oraz wysyłkę dalej bez długotrwałego przechowywania, nazywa się

A. door to door

B. car to car

C. cross-docking

D. just in time

Just in time, czyli JIT, to strategia, która polega na tym, żeby mieć jak najmniej towarów w magazynie. Towary dostarczane są dokładnie wtedy, kiedy są potrzebne. Moim zdaniem, to może przypominać cross-docking, ale tutaj chodzi o to, że JIT wymaga super ścisłego planowania. Jeśli dostawcy się spóźnią, to mogą być problemy z produkcją. Car to car to transport pojazdów, ale na pewno nie ma wiele wspólnego z dystrybucją towarów. W logistyce to raczej słabe pojęcie, w porównaniu z cross-dockingiem. Z kolei door to door to taka metoda, która dostarcza towary prosto do klienta, ale to znowu coś zupełnie innego niż cross-docking, który stawia na szybkie przepakowywanie. Ważne jest, żeby zrozumieć te różnice, żeby nie pomylić tych procesów, bo to kluczowe dla efektywności w logistyce.

Pytanie 7

Istotnym aspektem strategii marketingowej jest ustalenie właściwego momentu na wejście na rynek. Okoliczność, w której przedsiębiorstwo wprowadza dany produkt na rynek jako pierwsze, z narażeniem się na duże ryzyko oraz wysokie koszty reklamy, nosi nazwę wejście

A. wtórne

B. pionierskie

C. jednoczesne

D. późne

Wejście pionierskie na rynek odnosi się do sytuacji, gdy firma jako pierwsza wprowadza nowy produkt lub usługę. Działania te wiążą się z wysokim ryzykiem, ponieważ przedsiębiorstwo musi ponieść znaczące wydatki na badania, rozwój oraz promocję, aby zbudować świadomość marki i przyciągnąć klientów. Przykładem może być wprowadzenie smartfona przez firmę Apple w 2007 roku; był to przełomowy moment na rynku mobilnym, który zdefiniował nową kategorię produktów. Wejście pionierskie daje przewagę konkurencyjną, umożliwiając firmie zdobycie lojalności klientów i ustalenie własnych standardów w branży. Firmy muszą jednak dokładnie analizować rynek, aby ocenić, czy potencjalne zyski przewyższają ryzyko związane z tym rodzajem strategii. Warto również zaznaczyć, że pionierskie podejście może prowadzić do wyższych kosztów promocji oraz konieczności edukacji konsumentów, co jest kluczowe w branżach złożonych technologicznie.

Pytanie 8

Na podstawie zamieszczonego fragmentu ustawy, określ w którym terminie musi zgłosić się osoba poszkodowana po odbiór przesyłki, której odnalezienie nastąpiło w ciągu roku od wypłaty odszkodowania, tak by nie uległa ona likwidacji?

Fragment ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo Przewozowe.
Art. 69.	1. Na żądanie uprawnionego przewoźnik stwierdza w liście przewozowym niemożność wydania przesyłki po upływie terminu określonego w art. 52, chyba że wcześniej stwierdzono nieodwracalny charakter utraty. 2. Jeżeli przesyłka zostanie odnaleziona w ciągu roku od wypłaty odszkodowania, przewoźnik powinien niezwłocznie zawiadomić o tym uprawnionego. 3.W terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, uprawniony może żądać, aby wydano mu odnalezioną przesyłkę w jednym z punktów odprawy przesyłek za zwrotem otrzymanego od przewoźnika odszkodowania. W takim wypadku uprawniony zachowuje roszczenia z tytułu zwłoki w przewozie. 4. Jeżeli odnalezienie nastąpiło po upływie roku albo uprawniony nie zgłosił się w terminie określonym w ust. 3, przesyłka ulega likwidacji.
Art.70.	Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za szkody wynikłe wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania polecenia zmiany umowy przewozu, chyba że zachodzą okoliczności wymienione w art. 54 ust.1 i 2

A. 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o odnalezieniu przesyłki.

B. 40 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o odnalezieniu przesyłki.

C. jednego roku od dnia otrzymania zawiadomienia o odnalezieniu przesyłki.

D. 2 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia o odnalezieniu przesyłki.

Odpowiedź 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o odnalezieniu przesyłki jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z artykułem 69 ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo Przewozowe, osoba poszkodowana ma 30 dni na zgłoszenie się po odbiór przesyłki, której odnalezienie nastąpiło w ciągu roku od wypłaty odszkodowania. W praktyce oznacza to, że po otrzymaniu zawiadomienia o odnalezieniu przesyłki, poszkodowany powinien niezwłocznie podjąć działania w celu jej odbioru. Przykładowo, w przypadku zgubienia paczki, która została później odnaleziona, poszkodowany powinien być świadomy tego terminu, aby uniknąć ryzyka likwidacji przesyłki. Warto również zaznaczyć, że taki przepis ma na celu zabezpieczenie praw poszkodowanego oraz klarowność procedur związanych z odbiorem przesyłek. Przestrzeganie tych terminów jest istotne w kontekście dobrych praktyk w zarządzaniu przesyłkami oraz w zrozumieniu zasad odpowiedzialności przewoźników.

Pytanie 9

Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego dotyczącymi ofert i sposobów ich składania, oferta złożona w formie elektronicznej wiąże składającego, jeżeli

Fragment Ustawy dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny
Art.66.§1. Oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. §2.Jeżeli oferent nie oznaczył w ofercie terminu, w ciągu którego oczekiwać będzie odpowiedzi, oferta złożona w obecności drugiej strony albo za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość przestaje wiązać, gdy nie zostanie przyjęta niezwłocznie; złożona w inny sposób przestaje wiązać z upływem czasu, w którym składający ofertę mógł w zwykłym toku czynności otrzymać odpowiedź wysłaną bez nieuzasadnionego opóźnienia. Art.661.§1. Oferta złożona w postaci elektronicznej wiąże składającego, jeżeli druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie. §2.Przedsiębiorca składający ofertę w postaci elektronicznej jest obowiązany przed zawarciem umowy poinformować drugą stronę w sposób jednoznaczny i zrozumiały o: 1) czynnościach technicznych składających się na procedurę zawarcia umowy; 2) skutkach prawnych potwierdzenia przez drugą stronę otrzymania oferty; 3) zasadach i sposobach utrwalania, zabezpieczania i udostępniania przez przedsiębiorcę drugiej stronie treści zawieranej umowy; 4) metodach i środkach technicznych służących wykrywaniu i korygowaniu błędów we wprowadzanych danych, które jest obowiązany udostępnić drugiej stronie; 5) językach, w których umowa może być zawarta; 6) kodeksach etycznych, które stosuje, oraz o ich dostępności w postaci elektronicznej.

Fragment Ustawy dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny

Art.66.§1. Oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy.

§2.Jeżeli oferent nie oznaczył w ofercie terminu, w ciągu którego oczekiwać będzie odpowiedzi, oferta złożona w obecności drugiej strony albo za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość przestaje wiązać, gdy nie zostanie przyjęta niezwłocznie; złożona w inny sposób przestaje wiązać z upływem czasu, w którym składający ofertę mógł w zwykłym toku czynności otrzymać odpowiedź wysłaną bez nieuzasadnionego opóźnienia.

Art.661.§1. Oferta złożona w postaci elektronicznej wiąże składającego, jeżeli druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie.

§2.Przedsiębiorca składający ofertę w postaci elektronicznej jest obowiązany przed zawarciem umowy poinformować drugą stronę w sposób jednoznaczny i zrozumiały o:

1) czynnościach technicznych składających się na procedurę zawarcia umowy;

2) skutkach prawnych potwierdzenia przez drugą stronę otrzymania oferty;

3) zasadach i sposobach utrwalania, zabezpieczania i udostępniania przez przedsiębiorcę drugiej stronie treści zawieranej umowy;

4) metodach i środkach technicznych służących wykrywaniu i korygowaniu błędów we wprowadzanych danych, które jest obowiązany udostępnić drugiej stronie;

5) językach, w których umowa może być zawarta;

6) kodeksach etycznych, które stosuje, oraz o ich dostępności w postaci elektronicznej.

A. zostaną przeprowadzone negocjacje po jej wysłaniu.

B. druga strona otrzymała wiadomość na skrzynkę elektroniczną, ale się z nią nie zapozna.

C. druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie.

D. zostanie wysłana na skrzynkę elektroniczną drugiej strony.

Poprawna odpowiedź jest zgodna z przepisami Kodeksu cywilnego, który stanowi, że oferta w formie elektronicznej staje się wiążąca w momencie, gdy druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie. To potwierdzenie jest kluczowe, ponieważ zapewnia, że odbiorca nie tylko otrzymał ofertę, ale także jest świadomy jej treści i intencji oferenta. W praktyce oznacza to, że w przypadku wysyłania ofert drogą elektroniczną, obie strony muszą zadbać o jasność komunikacji, co często obejmuje wykorzystanie funkcji potwierdzania odbioru w systemach pocztowych. W sytuacji, gdy druga strona nie potwierdzi otrzymania oferty, nie można uznać, że oferta jest wiążąca. To podkreśla znaczenie skutecznej komunikacji w obrocie prawnym i gospodarczym.

Pytanie 10

Jakim skrótem określa się system nawigacji satelitarnej wykorzystywany przez firmy transportowe do śledzenia pojazdów?

A. SSCC

B. GLN

C. EDI

D. GPS

System nawigacji satelitarnej znany jako GPS (Global Positioning System) jest kluczowym narzędziem wykorzystywanym przez firmy transportowe do monitorowania ruchu pojazdów oraz optymalizacji tras. GPS działa w oparciu o sieć satelitów, które emitują sygnały, umożliwiające określenie dokładnej lokalizacji odbiornika na ziemi. Dzięki temu, przedsiębiorstwa transportowe mogą na bieżąco śledzić położenie swoich pojazdów, co zwiększa efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo. Przykładowo, dzięki systemowi GPS firmy mogą automatycznie analizować czas przejazdu, co pozwala na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących logistyki. Ponadto, zastosowanie GPS umożliwia integrację z innymi systemami informatycznymi, co sprzyja lepszemu zarządzaniu flotą oraz redukcji kosztów operacyjnych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, wykorzystanie GPS w transporcie staje się standardem, co znacząco wpływa na poprawę jakości usług.

Pytanie 11

Rozszerzona koncepcja marketing mix (7P), obok produktu, ceny, dystrybucji i promocji, zawiera

A. komunikację

B. koszt

C. wygodę

D. ludzi

Koncepcja 7P marketing mix rozszerza tradycyjny model 4P, włączając do niego elementy takie jak ludzie, procesy i świadectwa. W kontekście marketingu, ludzie odgrywają kluczową rolę w kreowaniu wartości dla klienta. Oznacza to, że zarządzanie relacjami z pracownikami oraz szkolenie ich w zakresie obsługi klienta, to podstawowe elementy, które wpływają na postrzeganą jakość usługi lub produktu. Na przykład, firma zajmująca się turystyką, w której pracownicy są dobrze wyszkoleni w zakresie komunikacji z klientem, może zwiększyć satysfakcję i lojalność klientów. Dobrze zorganizowany zespół, który potrafi efektywnie współpracować, tworzy pozytywne doświadczenia zakupowe, co jest kluczowe w budowaniu marki. Warto także zauważyć, że w dobie rosnącej konkurencji, inwestycja w ludzi i ich kompetencje nie tylko wzmacnia wizerunek firmy, ale również wpływa na wyniki finansowe poprzez zwiększenie sprzedaży i minimalizację rotacji pracowników. W branży usługowej, gdzie interakcja z klientem jest nieodzowna, ludzie stają się jednym z najważniejszych czynników sukcesu.

Pytanie 12

W jakiej części zostały spełnione wymagania stawiane przewoźnikowi przez klienta, dotyczące możliwości śledzenia ładunku i czasu dostawy?

0 oznacza wymagania niespełnione, 1 oznacza wymagania spełnione

	możliwość śledzenia przewozu	czas dostawy
poniedziałek	0	1
wtorek	1	1
środa	0	0
czwartek	1	0
piątek	0	1

A. Możliwość śledzenia przewozu - 45%, czas dostawy - 80%

B. Możliwość śledzenia przewozu - 65%, czas dostawy - 40%

C. Możliwość śledzenia przewozu - 50%, czas dostawy - 75%

D. Możliwość śledzenia przewozu - 40%, czas dostawy - 60%

Wybranie odpowiedzi, która wskazuje na możliwość śledzenia przewozu na poziomie 40% oraz czasu dostawy na poziomie 60% jest zgodne z rzeczywistym stanem spełnienia wymagań przewoźnika. W celu analizy wymagań, ważne jest zrozumienie, że możliwość śledzenia ładunku i czasu dostawy są kluczowymi aspektami w logistyce i transporcie. W przedstawionym przypadku, 40% spełnienia wymagań w zakresie śledzenia oznacza, że w 2 na 5 dni klienci mogli śledzić swój towar, co jest standardem w branży, który pozwala na bieżąco monitorować status przesyłki. Z kolei czas dostawy na poziomie 60% oznacza, że w 3 na 5 dni przesyłka dotarła na czas, co stanowi akceptowalny wynik dla wielu firm. Dobre praktyki w sektorze transportowym sugerują, że przewoźnicy powinni dążyć do co najmniej 80% spełnienia tych wymagań, aby zapewnić wysoki poziom satysfakcji klientów oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 13

Aby zrealizować transport ładunku koleją przez Rosję, Białoruś lub Ukrainę, konieczne jest zastosowanie umowy

A. SMGS

B. CIM

C. RICO

D. COTIF

Wybór odpowiedzi CIM, RICO lub COTIF wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące międzynarodowych umów transportowych. CIM (Convention Internationale concernant le transport des marchandises par chemin de fer) jest umową stosowaną głównie w krajach zachodnioeuropejskich, a nie w byłych republikach radzieckich, co sprawia, że nie jest odpowiednia dla przewozów przez Rosję, Białoruś czy Ukrainę. COTIF, z kolei, jest umową ogólną, która reguluje transport kolejowy w państwach członkowskich Organizacji Międzynarodowej Kolei Żelaznych, ale nie obejmuje bezpośrednio specyfiki transportu w krajach postradzieckich. RICO (Regulamin międzynarodowego przewozu towarów) nie jest uznawany w kontekście transportu kolejowego w regionie objętym pytaniem. Typowym błędem jest zatem utożsamianie tych umów z transportem w regionie, gdzie SMGS jest jedynym dokumentem dostosowanym do lokalnych warunków i przepisów. Dzięki znajomości SMGS, firmy mogą uniknąć komplikacji prawnych oraz operacyjnych, które mogą wystąpić w przypadku stosowania niewłaściwych regulacji.

Pytanie 14

Wartość celna importowanych towarów wynosi 30 000,00 zł, a stawka cła na te towary to 19%. Jak obliczyć podatek VAT od zakupionych towarów, które są objęte podstawową stawką VAT?

A. 35 700,00 zł

B. 8 211,00 zł

C. 6 900,00 zł

D. 5 700,00 zł

Aby zrozumieć, dlaczego odpowiedzi inne niż 8 211,00 zł są nieprawidłowe, warto przeanalizować błędne założenia, które mogą prowadzić do tych obliczeń. Często mylące mogą być wartości, które nie uwzględniają wszystkich elementów niezbędnych do obliczenia VAT-u. Na przykład, jeden z typowych błędów to obliczenie VAT-u bez dodawania cła do wartości celnej. Odpowiedzi takie jak 6 900,00 zł mogą sugerować, że obliczono VAT tylko na podstawie wartości celnej towarów, co jest błędne, ponieważ podatek VAT powinien być naliczany na podstawie pełnej wartości towarów, w tym cła. Inne odpowiedzi, takie jak 5 700,00 zł, mogą wynikać z błędnego założenia, że jest to wartość VAT-u, co jest nieprawidłowe, ponieważ 5 700,00 zł to wartość cła, a nie VAT. Z kolei odpowiedź 35 700,00 zł błędnie sugeruje, że jest to kwota VAT-u, podczas gdy jest to całkowita wartość towarów po dodaniu cła. Zrozumienie, że VAT musi być obliczany na podstawie sumy wartości celnej i cła, jest kluczowe dla poprawności finansowych obliczeń w zakresie importu. Błędy w tych podstawowych obliczeniach mogą skutkować niewłaściwym naliczeniem podatków, co w dłuższej perspektywie prowadzi do konsekwencji finansowych i prawnych dla przedsiębiorców. W związku z tym, kluczowe jest stosowanie odpowiednich norm i praktyk w obliczeniach podatkowych, aby unikać tego typu pomyłek.

Pytanie 15

Według zamieszczonego fragmentu oferty, brytyjska firma Universal Cargo nie oferuje przewozu ładunków transportem

Oferta przewozowa Universal Cargo
Rodzaj użytego środka transportu	Wagony o ładowności do 25 t	Wagony o ładowności powyżej 25 t	Statki rzeczne	Pojazdy drogowe o ładowności do 12 t	Pojazdy drogowe o ładowności powyżej 12 t
Cennik przewozu	do 300 km – 1 200 zł od 301 do 500 km – 1 800 zł powyżej 501 km – 2 800 zł	Stawki jak dla wagonów do 25 t powiększone o współczynnik korygujący	Za każdą tonę ładanego ładunku 300 zł na odległość do 500 km	Za każdy kilometr 3,8 zł	do 150 km – 700 zł od 151 do 300 km – 1 100 zł powyżej 301 km – 1 800 zł

A. morskim.

B. kolejowym.

C. lotniczym.

D. drogowym.

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że firma Universal Cargo oferuje przewóz ładunków innymi metodami transportu, jak drogowy, lotniczy czy kolejowy, jest błędny w kontekście analizy oferty przedstawionej w załączonym fragmencie. Warto zauważyć, że odpowiedzi związane z transportem drogowym i kolejowym są w pełni uzasadnione, ponieważ oferta zawiera szczegółowe informacje dotyczące tych środków transportu, takie jak ładowności wagonów oraz rodzaje pojazdów. Natomiast stwierdzenie, że firma oferuje transport morski, jest zgubne i wynika z niepełnej interpretacji przedstawionych danych. Branża transportowa różni się znacząco w zależności od metod przewozu, a każda z nich ma swoje specyficzne zalety i ograniczenia. Transport morski, na przykład, jest jedną z najtańszych metod przewozu dużych ładunków, ale wymaga odpowiednich portów i warunków atmosferycznych, co czyni go bardziej skomplikowanym w zarządzaniu. W kontekście oferowanych usług przez Universal Cargo, brak transportu morskiego może być efektem ich strategii, która skupia się na bardziej lokalnych lub sezonowych potrzebach klientów. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować oferty przewozowe oraz zrozumieć, jakie formy transportu są dostępne, aby podejmować świadome decyzje w zakresie logistyki.

Pytanie 16

Który typ zezwolenia umożliwia przeprowadzenie transportu przez terytorium określonego kraju, nie przyznając prawa do załadunku lub wyładunku na jego obszarze?

A. Kabotażowe

B. Kr-3

C. Tranzytowe

D. Loco

Zezwolenie loco, w przeciwieństwie do zezwolenia tranzytowego, pozwala na załadunek i wyładunek towarów w kraju, w którym transport się odbywa. To zezwolenie jest stosowane w przypadku przewozów krajowych lub lokalnych, gdzie operator transportowy prowadzi działalność w obrębie jednego kraju. Typowym błędem jest mylenie tych dwóch rodzajów zezwoleń, co może prowadzić do nieporozumień w planowaniu transportu. Z kolei zezwolenie kabotażowe dotyczy przewozów wewnętrznych, które są realizowane przez przewoźnika zagranicznego w innym kraju, co z kolei wymaga spełnienia dodatkowych warunków dotyczących rejestracji i limitów czasowych. Posiadanie kabotażowego zezwolenia umożliwia przewoźnikom wykonywanie usług transportowych na terenie innego kraju, co jest sprzeczne z zasadą tranzytu. Natomiast Kr-3 nie jest standardowym rodzajem zezwolenia transportowego w kontekście międzynarodowym. Błędem jest uznawanie tych zezwoleń za tożsame z tranzytowym, co może prowadzić do problemów prawnych i finansowych w działalności przedsiębiorstw transportowych. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami zezwoleń jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w branży transportowej.

Pytanie 17

Zgodnie z Rozporządzeniem (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego oraz Rady z dnia 15 marca 2006 r. oraz Ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. dotyczącą czasu pracy kierowców, maksymalny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch następujących po sobie tygodni nie może wynosić więcej niż

A. 56 godzin

B. 24 godziny

C. 45 godzin

D. 90 godzin

Zgodnie z Rozporządzeniem (WE) nr 561/2006 i Ustawą o czasie pracy kierowców, maksymalny łączny czas prowadzenia pojazdu drogowego w ciągu dwóch kolejnych tygodni wynosi 90 godzin. Ta regulacja ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach poprzez ograniczenie zmęczenia kierowców, co jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wypadki drogowe. W praktyce oznacza to, że kierowcy powinni planować swoje trasy, tak aby nie przekraczać wyznaczonego limitu, a także korzystać z odpowiednich przerw na odpoczynek. Na przykład, jeśli kierowca prowadził przez 45 godzin w pierwszym tygodniu, ma prawo prowadzić maksymalnie 45 godzin w kolejnym tygodniu, aby nie przekroczyć dozwolonego limitu. Takie regulacje nie tylko wspierają zdrowie i samopoczucie kierowców, ale również przyczyniają się do poprawy ogólnego poziomu bezpieczeństwa transportu drogowego. Przestrzeganie tych zasad jest elementem dobrej praktyki w branży transportowej.

Pytanie 18

Na europalecie ważącej 20 kg umieszczono 42 zgrzewki mąki. Każda zgrzewka zawiera 15 opakowań po 1 kg. Jaka jest całkowita masa ładunku w pojeździe, w którym załadowano 33 paletowe jednostki ładunkowe z mąką?

A. 11 286 kg

B. 19 800 kg

C. 21 450 kg

D. 20 790 kg

Aby obliczyć masę ładunku w pojeździe, należy najpierw ustalić całkowitą masę towaru na jednej europalecie. Na europalecie o masie 20 kg umieszczono 42 zgrzewki mąki, z których każda zawiera 15 jednokilogramowych opakowań. Zatem masa mąki na jednej palecie wynosi: 42 zgrzewki * 15 kg = 630 kg. Całkowita masa jednej palety z mąką wynosi zatem: 20 kg (masa palety) + 630 kg (masa mąki) = 650 kg. W pojeździe załadowano 33 paletowe jednostki ładunkowe, co daje całkowitą masę ładunku równą: 33 palety * 650 kg = 21 450 kg. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, gdzie precyzyjne ustalenie masy ładunku pozwala na efektywne zarządzanie transportem, a także zgodność z normami bezpieczeństwa i przepisami transportowymi, które wymagają odpowiedniego rozkładu masy w pojeździe.

Pytanie 19

Czarter, nota bukingowa oraz manifest ładunkowy to przykłady dokumentów powiązanych z transportem.

A. morskim

B. kolejowym

C. lotniczym

D. drogowym

Czarter, nota bukingowa i manifest ładunkowy to mega ważne dokumenty w transporcie morskim. Czarter to taka umowa, w której armator wynajmuje statek do przewozu towarów. Znam to z praktyki, bo takie rozwiązanie jest super przy przewozie dużych ładunków. Nota bukingowa, czyli po prostu potwierdzenie rezerwacji, dokumentuje, że mamy zarezerwowaną przestrzeń na statku – to kluczowe dla całej logistyki i planowania transportu. Manifest ładunkowy to szczegółowy dokument, który zawiera wszystkie informacje o ładunkach na pokładzie statku. Bez niego służby celne miałyby niezły kłopot, a operacje w porcie mogłyby być mniej efektywne. W praktyce najczęściej używa się tych dokumentów przy transporcie surowców, takich jak węgiel czy rudy metali. Czarter statku to zdecydowanie najefektywniejszy sposób przewozu dużych ilości towarów. Dobrze jest pamiętać, że żeby wszystko się zgadzało z międzynarodowymi regulacjami, trzeba stosować te dokumenty, np. zgodnie z Konwencją o przewozie towarów morzem (Hague-Visby Rules).

Pytanie 20

CIM jest dokumentem przewozowym wykorzystywanym w transporcie

A. kolejowym

B. wodnym

C. lotniczym

D. samochodowym

Wybór odpowiedzi dotyczących innych rodzajów transportu, takich jak samochodowy, lotniczy czy wodny, jest błędny, ponieważ każdy z tych środków transportu korzysta z innych regulacji i dokumentacji. W transporcie samochodowym najczęściej stosuje się listy przewozowe CMR (Convention relative au contrat de transport international de marchandises par route), które różnią się od CIM i są dostosowane do specyfiki przewozów drogowych. W przypadku transportu lotniczego kluczowym dokumentem jest Air Waybill, który również pełni funkcję umowy przewozu, ale odnosi się wyłącznie do przesyłek transportowanych samolotami. Z kolei w transporcie wodnym dominują dokumenty takie jak konosament, który reguluje kwestie związane z przewozem towarów za pomocą statków. Zrozumienie, że każdy środek transportu ma swoje unikalne regulacje i dokumentację, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania logistyką. Wybierając niewłaściwy dokument, można napotkać na poważne problemy związane z odpowiedzialnością przewoźnika oraz z realizacją umowy, co może prowadzić do opóźnień i strat finansowych. Takie nieścisłości w identyfikacji dokumentów przewozowych są typowym błędem, który wynika z braku znajomości odpowiednich regulacji i standardów branżowych.

Pytanie 21

Który z modeli transportowych opisuje sytuację, gdy pojazd dostarcza ładunki z punktu załadunku do wielu różnych miejsc wyładunku, a następnie wraca do pierwotnego miejsca załadunku po zakończeniu transportu?

A. Obwodowym

B. Sztafetowym

C. Wahadłowym

D. Promienistym

Modele transportu sztafetowego, obwodowego i wahadłowego różnią się znacznie od modelu promienistego, co prowadzi do nieporozumień w określaniu właściwego sposobu przewozu ładunków. Model sztafetowy zakłada, że pojazdy przemieszczają się w określonych trasach, ale niekoniecznie wracają do punktu wyjścia po dostarczeniu ładunków. Może to prowadzić do sytuacji, w której pojazdy są wykorzystywane w sposób nieefektywny, dlatego jest mniej popularny w kontekście dostaw miejskich. W modelu obwodowym pojazdy poruszają się po zamkniętej pętli, co ogranicza ich elastyczność w dostosowywaniu tras do zmieniających się potrzeb klientów. Z kolei model wahadłowy koncentruje się na regularnym kursowaniu między dwoma punktami, co ogranicza zakres dostaw do stałych lokalizacji. W każdym z tych przypadków brak jest elastyczności i zdolności do dostosowania się do zmiennych warunków rynkowych oraz potrzeb klientów, co może skutkować wydłużeniem czasu realizacji zamówień oraz zwiększeniem kosztów operacyjnych. Często błędne wnioski wynikają z mylenia tych modeli, co prowadzi do nieefektywnego planowania transportu.

Pytanie 22

W sytuacji, gdy sprzedawca udostępnia towar do odbioru przez nabywcę w punkcie odbioru, a nabywca zajmuje się transportem oraz ponosi wydatki i ryzyko na całej drodze, to według regulacji INCOTERMS 2010 należy zastosować formułę

A. DDP "Delivered Duty Paid"

B. FAS "Free Alongside Ship"

C. EXW "Ex works"

D. FCA "Free Carrier"

Formuły FCA, DDP i FAS mają różne implikacje dotyczące odpowiedzialności za transport oraz ryzyko, co czyni je niewłaściwymi w kontekście przedstawionego pytania. W przypadku FCA "Free Carrier", sprzedający jest zobowiązany dostarczyć towar do wskazanego miejsca, gdzie kupujący przejmuje odpowiedzialność od momentu przekazania towaru przewoźnikowi. To różni się od EXW, ponieważ w FCA sprzedający ma obowiązek zapewnienia transportu do miejsca wyznaczonego przez kupującego, a tym samym bierze na siebie część odpowiedzialności. DDP "Delivered Duty Paid" oznacza, że sprzedający pokrywa wszystkie koszty i ryzyka związane z dostarczeniem towaru na miejsce przeznaczenia, co jest przeciwieństwem sytuacji opisanej w pytaniu. Z kolei FAS "Free Alongside Ship" dotyczy transportu morskiego i oznacza, że sprzedający dostarcza towar wzdłuż burty statku, co również nie jest zgodne z wymaganiami pytania. Typowym błędem myślowym jest mylenie poziomu odpowiedzialności sprzedającego i kupującego w różnych formułach INCOTERMS, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie kosztów i ryzyka związanych z transportem towarów.

Pytanie 23

Jakiego typu ładunek obejmuje gotowe produkty, które mają własne opakowania jednostkowe lub zbiorcze oraz odznaczają się niewielką masą jednostkową i różnorodnością form i opakowań?

A. Masowy

B. Ponadgabarytowy

C. Całopojazdowy

D. Drobnicowy

Wybór odpowiedzi masowy jest błędny, ponieważ odnosi się do ładunków o dużej masie, które są transportowane luzem, bez opakowań jednostkowych. Tego rodzaju transport obejmuje produkty takie jak zboża, węgiel, czy chemikalia, które są zazwyczaj przesyłane w dużych ilościach. Z kolei odpowiedź ponadgabarytowy dotyczy towarów, które przekraczają standardowe wymiary transportowe, jak struktury budowlane czy maszyny, i wymagają specjalnych środków transportowych oraz zezwoleń. Całopojazdowy transport odnosi się do sytuacji, gdy cały pojazd zajmowany jest przez jeden ładunek, co różni się od drobnicowego, gdzie wiele różnych produktów może być transportowanych w jednym pojeździe. Wybór niewłaściwej odpowiedzi często wynika z mylnego założenia, że wszystkie ładunki można klasyfikować według jednego kryterium, nie uwzględniając ich charakterystyki i wymagań transportowych. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że różne rodzaje ładunków mają różne procedury pakowania, transportu i zarządzania, co jest istotne w efektywnej logistyce.

Pytanie 24

Na liście przewozowym nadawca musi określić

A. całkowity czas transportu ładunku

B. trasę transportu

C. rodzaj i ilość ładunku

D. rodzaj transportu

Wskazanie łącznego czasu przewozu ładunku, gałęzi transportu czy trasy przewozu w liście przewozowym nie jest obowiązkowym elementem, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście dokumentacji transportowej. Łączny czas przewozu to informacja, która może być istotna z perspektywy planowania operacji logistycznych, jednak nie jest bezpośrednio związana z treścią listu przewozowego. Gałąź transportu, choć ważna dla klasyfikacji, nie jest wymagana w dokumentacji. W liście przewozowym kluczowe są informacje o rodzaju ładunku i jego ilości, które są niezbędne do przeprowadzenia transakcji oraz realizacji przewozu. Trasa przewozu, z drugiej strony, jest bardziej związana z operacyjnym aspektem transportu i zarządzaniem trasą, a nie z wymaganiami dokumentacyjnymi. Typowe błędy myślowe w tym zakresie obejmują skupianie się na aspektach logistycznych, które są ważne, ale nie mają zastosowania w kontekście obowiązkowych informacji w liście przewozowym. Zrozumienie, które informacje są kluczowe, pozwala na uniknięcie nieefektywności oraz opóźnień związanych z dostosowaniem dokumentów do wymogów prawnych i branżowych."

Pytanie 25

Jaką rolę odgrywają informacje zawarte na opakowaniu dotyczące produktu, producenta, zasad używania produktu oraz sposobu jego przechowywania?

A. Ochronną

B. Sprzedażną

C. Marketingową

D. Informacyjną

Odpowiedź 'Informacyjną' jest prawidłowa, ponieważ dane umieszczone na opakowaniu produktu pełnią kluczową rolę w komunikacji pomiędzy producentem a konsumentem. Informacje te obejmują szczegóły dotyczące składu, sposobu użycia, daty ważności oraz zalecane metody przechowywania. Przykładowo, na etykietach żywności znajdują się informacje o wartościach odżywczych, co pozwala konsumentom podejmować świadome decyzje dotyczące zdrowego odżywiania. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, producenci są zobowiązani do umieszczania takich informacji, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów oraz transparentność w zakresie składników. Dobrze przygotowane opakowanie informacyjne wspiera również zasady zrównoważonego rozwoju, informując o ewentualnym recyklingu opakowania. Tego typu praktyki są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 14021 dotyczące etykietowania produktów ekologicznych, co zwiększa zaufanie konsumentów i wpływa na ich decyzje zakupowe.

Pytanie 26

Jaki typ negocjacji został użyty, jeśli obie strony uzyskały pewne korzyści, ale jednocześnie poniosły konkretne straty, a osiągnięte wspólne porozumienie nie spełnia całkowicie oczekiwań i potrzeb żadnego z uczestników rozmowy, lecz jedynie umożliwia zachowanie dobrych relacji?

A. Dominacja.

B. Unikanie.

C. Dostosowanie się.

D. Kompromis.

Odpowiedź 'Kompromis' jest prawidłowa, ponieważ w tym stylu negocjacji obie strony osiągają pewne korzyści, ale również doświadczają strat. Kompromis polega na tym, że każda ze stron musi zrezygnować z niektórych swoich oczekiwań, aby osiągnąć porozumienie, które jest dla obu stron akceptowalne, choć niekoniecznie w pełni satysfakcjonujące. Przykładem zastosowania kompromisu może być negocjacja warunków umowy, gdzie obie strony ustalają wspólne zasady, które nie spełniają w pełni ich oczekiwań, ale pozwalają kontynuować współpracę. W praktyce, kompromis jest często stosowany w sytuacjach, gdzie relacje długoterminowe są istotne, ponieważ pozwala na osiągnięcie równowagi pomiędzy interesami stron. Kluczowe w tym procesie jest zachowanie dobrych relacji oraz otwartości na dialog, co znajduje odzwierciedlenie w zasadach etyki w negocjacjach. Kompromis jest często preferowany w sytuacjach, gdzie czas jest ograniczony, a osiągnięcie decyzji szybko jest priorytetem.

Pytanie 27

Jaką rolę odgrywa opakowanie, które chroni ładunek przed uszkodzeniami mechanicznymi, wpływem warunków atmosferycznych oraz ubytkami?

A. Sprzedażną

B. Ochronną

C. Informacyjną

D. Magazynową

Opakowanie pełni kluczową funkcję ochronną, która ma na celu zabezpieczenie ładunku przed uszkodzeniami mechanicznymi, działaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych oraz zminimalizowaniem ryzyka ubytków. W kontekście transportu towarów, odpowiednie opakowanie powinno być zgodne z ustalonymi standardami branżowymi, takimi jak ISO 11607 dla opakowań materiałów medycznych czy ISO 22320 dla logistyki. Na przykład, opakowanie z tektury falistej lub tworzywa sztucznego często stosowane jest do transportu delikatnych przedmiotów, ponieważ zapewnia amortyzację i zabezpiecza przed wstrząsami. Dobre praktyki w zakresie opakowań obejmują także użycie etykiet informujących o sposobie przechowywania i transportu, co również przyczynia się do ochrony zawartości. Takie podejście nie tylko chroni ładunek, ale również zwiększa efektywność procesów logistycznych, co jest niezbędne w globalnym handlu. Dlatego prawidłowe zrozumienie funkcji ochronnej opakowania jest kluczowe dla każdego profesjonalisty w dziedzinie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 28

Dokumentem finansowym, który zobowiązuje nabywcę do spłaty długu za zakupione towary, jest

A. oferta

B. zamówienie

C. faktura

D. cennik

Faktura to naprawdę ważny dokument w finansach. Potwierdza, że transakcja się odbyła i że trzeba zapłacić za towar czy usługę. Zawiera różne szczegóły, jak dane sprzedawcy, nabywcy, opis towaru, ilość, cenę jednostkową i ogólną wartość zamówienia. Bez faktury ciężko by było zapanować nad ewidencją finansową czy rozliczeniami podatkowymi, bo każda firma musi je mieć, żeby wszystko było w porządku z przepisami. Na przykład, jak firma A sprzedaje coś firmie B, to wystawia fakturę, a ta faktura jest podstawą do zapłaty w ustalonym terminie. Bez faktury łatwo mogą pojawić się problemy i nieporozumienia, więc jej rola w obiegu gospodarczym jest naprawdę nie do przecenienia.

Pytanie 29

Degresywna taryfa przewozowa (zł/km) oznacza, że jednostkowa cena

A. rośnie w miarę zmniejszania odległości.

B. jest jednolita na całej długości transportu.

C. maleje wraz z wydłużeniem odległości.

D. jest odmieniająca się w różnych strefach odległości.

Degresywna taryfa przewozowa oznacza, że cena jednostkowa za przewóz zmniejsza się w miarę wydłużania się odległości. Taki model taryfowy jest stosowany w logistyce i transporcie, aby zachęcić klientów do korzystania z usług na dłuższych trasach, co może prowadzić do zwiększenia efektywności przewozu i obniżenia kosztów jednostkowych. Na przykład, jeśli firma transportowa ustala stawki w ten sposób, że za pierwsze 100 km obowiązuje wyższa stawka, a za każdy kolejny kilometr stawka maleje, to klienci planujący dłuższe trasy mogą skorzystać z bardziej atrakcyjnych cen. Z perspektywy ekonomicznej, zmniejszenie ceny za kilometr przy większych odległościach może także wynikać z obniżonych kosztów operacyjnych – dłuższa trasa oznacza, że pojazd jest w ruchu dłużej, co może zredukować koszty związane z przestojami. Degresywne taryfy są zgodne z praktykami stosowanymi w branży transportowej, gdzie obliczenia kosztów przewozu muszą uwzględniać różne czynniki, takie jak czas, odległość i rodzaj transportowanego ładunku.

Pytanie 30

Jaką wagę obliczeniową należy przyjąć do określenia kosztu frachtu dla 12 przesyłek o wymiarach
0,7 x 0,8 x 0,4 m (dł. x szer. x wys.) każda, jeśli przelicznik 1m³ = 1 000 kg?

A. 6 720 kg

B. 2 688 kg

C. 3 840 kg

D. 3 360 kg

Obliczając wagę obliczeniową przesyłek, niektóre odpowiedzi mogą wydawać się zrozumiałe, ale w rzeczywistości są błędne. Przykładowo, odpowiedzi 3 360 kg i 3 840 kg mogą wynikać z niepoprawnego pomnożenia objętości przesyłek przez niewłaściwe wartości, co prowadzi do zawyżenia wyników. W przypadku pierwszej z tych odpowiedzi, najprawdopodobniej doszło do pomyłki w obliczeniach, gdzie ktoś mógł uwzględnić zbyt wysoką wartość objętości lub niepoprawnie rozumieć przelicznik objętości na wagę. Z kolei odpowiedź 6 720 kg wydaje się być wynikiem podwojenia obliczonej wartości, co sugeruje nieporozumienie w zasadach stosowanych przy obliczaniu wagi obliczeniowej. W praktyce ważne jest, aby pamiętać, że waga obliczeniowa jest wyliczana na podstawie całkowitej objętości przesyłek, co w tym przypadku wynosi 2,688 m³. Osoby zajmujące się logistyką muszą stosować dokładne przeliczniki i zasady, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do znacznych różnic w kosztach transportu. Dodatkowo, wiele firm stosuje różne wzory i przeliczniki w zależności od specyfiki transportu, co również może wprowadzać zamieszanie. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy błąd w obliczeniach może skutkować nieefektywnością i zwiększonymi kosztami, dlatego dokładność jest niezwykle istotna w procesie kalkulacji frachtu.

Pytanie 31

W tabeli przedstawiono ofertę ubezpieczenia CARGO. Klient, który chciałby ubezpieczyć ładunek od ewentualnego zalania wewnątrz kontenera wybierze zakres

Oferta ubezpieczenia CARGO

W ramach niniejszej oferty, zapewniamy Klientowi zgłoszenie towaru do ubezpieczenia na życzenie przy przyjęciu zlecenia spedycyjnego, prowadzenie w imieniu Klienta lub pomoc przy prowadzeniu postępowania likwidacyjnego, szybką wypłatę odszkodowania. Ubezpieczający sam selekcjonuje zakres ochrony, mając do wyboru:

1. Ubezpieczenie o zakresie podstawowym - obejmuje szkody powstałe wskutek takich ryzyk, jak np. pożar, eksplozja, wypadek środka transportowego awaria wspólna bądź wyrzucenie ładunku za burtę.
2. Ubezpieczenie o zakresie rozszerzonym - obejmuje, oprócz wyżej wymienionych, szkody powstałe w rezultacie trzęsienia ziemi, wybuchu wulkanu, uderzenia piorunem, zmycia z pokładu, przedostania się wody do miejsca składowania lub wewnątrz kontenera, a także szkody powodujące stratę całkowitą ładunku powstałą w czasie załadunku lub rozładunku.
3. Ubezpieczenie o zakresie pełnym - obejmuje ryzyka powodujące ubytki w ilości sztuk ładunku.
4. Zakres zerowy - rezygnacja z ubezpieczenia.

A. rozszerzony.

B. podstawowy.

C. pełny.

D. zerowy.

Wybór zakresu rozszerzonego w ubezpieczeniu CARGO jest trafny i zgodny z aktualnymi standardami branżowymi. Zakres ten obejmuje szeroką gamę ryzyk, które mogą wystąpić podczas transportu ładunku. Przykładowo, zalanie wewnątrz kontenera jest jednym z kluczowych zagrożeń, które mogą prowadzić do poważnych szkód. W przypadku transportu drogowego czy morskiego, woda może przedostać się do kontenera z różnych źródeł, takich jak opady atmosferyczne, uszkodzenia kontenera czy błędy w załadunku. Wybierając ubezpieczenie rozszerzone, klient zabezpiecza swoje interesy na wypadek takich nieprzewidzianych zdarzeń. Ponadto, zakres rozszerzony uwzględnia szkody powstałe z powodu naturalnych zjawisk, takich jak trzęsienia ziemi czy wybuchy wulkanów, co dodatkowo zwiększa ochronę ładunku. Dobrą praktyką w branży jest dokładne zapoznanie się z warunkami ubezpieczenia oraz dostosowanie zakresu ochrony do specyfiki transportowanego towaru, co minimalizuje ryzyko strat finansowych.

Pytanie 32

W konosamencie w sekcji "Consignee" powinno się wpisać

A. nazwę i adres wysyłającego towar

B. adres oraz podpis przewoźnika

C. nazwę oraz adres odbiorcy towaru

D. miejsce oraz kraj pochodzenia towaru

W rubryce "Consignee" konosamentu nie podaje się danych nadawcy ładunku. To podejście wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji tej sekcji dokumentu. Nazwa i adres nadawcy mają swoje miejsce w innych częściach konosamentu, na przykład w rubryce "Shipper". Mylne jest również wskazywanie miejsca i kraju pochodzenia ładunku w tej sekcji; te informacje są zazwyczaj umieszczane w innym kontekście, najczęściej w celach celnych lub związanych z dokumentacją transportową. Kolejnym typowym błędem jest wskazanie adresu i podpisu przewoźnika jako danych odbiorcy. Przewoźnik pełni zupełnie inną rolę, odpowiadając za transport ładunku, a nie za jego odbiór. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych uczestników procesu logistycznego jest kluczowe dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw. Prawidłowe wypełnienie konosamentu jest nie tylko kwestią formalności, ale również fundamentalnym elementem, który wpływa na efektywność operacyjną. Brak precyzyjnych danych odbiorcy może prowadzić do spóźnień, dodatkowych kosztów oraz frustracji zarówno dla nadawcy, jak i odbiorcy, co może negatywnie wpłynąć na dalsze relacje biznesowe.

Pytanie 33

Co oznacza zysk netto w kontekście działalności przedsiębiorstwa?

A. wartość uzyskana po odjęciu kosztów operacyjnych i podatków od marży uzyskanej ze sprzedaży towarów, uwzględniając rabaty.

B. różnica pomiędzy przychodami nadzwyczajnymi uzyskanymi ze sprzedaży a poniesionymi stratami.

C. wzrost wartości kapitału, na przykład w wyniku wzrostu cen posiadanych akcji.

D. taki, który nie obejmuje dochodów oraz wydatków związanych z rynkiem pieniężnym, podatku dochodowego, jak również sald zysków i strat nadzwyczajnych.

Zysk netto to mega ważny wskaźnik w finansach, bo pokazuje, jak dobrze firma radzi sobie na rynku. Odpowiedź numer 3 jest właściwa, bo zysk netto obliczamy, odejmując wszystkie koszty, w tym podatki, od przychodów ze sprzedaży. Fajnie jest pamiętać o rabatach i zwrotach, bo dzięki temu widzimy, ile tak naprawdę firma zarobiła. Przykład: jeżeli firma sprzeda produkty za 100 000 zł, a jej koszty to 60 000 zł i do tego podatek 8 000 zł, to zysk netto wyniesie 32 000 zł. Taki zysk jest istotny, bo wpływa na decyzje, jak np. czy wypłacić dywidendy albo zainwestować w coś nowego. Zrozumienie, jak się liczy ten zysk, jest kluczowe, bo przydaje się nie tylko w analizach finansowych, ale też przy planowaniu budżetu czy ocenianiu rentowności na dłuższą metę. Wiedza o zysku netto jest na pewno potrzebna menedżerom i inwestorom, żeby podejmować mądre decyzje strategiczne.

Pytanie 34

W dniu 04.01.2019 r. minął termin odbioru przesyłki zawierającej ładunek łatwo psujący się, do której nie są dostępne dokumenty przewozowe i nie ma możliwości ustalenia osoby uprawnionej do dysponowania przesyłką. Zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe tego rodzaju przesyłka ulega likwidacji

A. niezwłocznie, po przekroczeniu terminu odbioru

B. po upływie przynajmniej 14 dni od terminu odebrania

C. po upływie przynajmniej 21 dni od dnia poinformowania uprawnionego o planowanej likwidacji przesyłki

D. po upływie 30 dni od terminu odbioru, nie wcześniej jednak niż po 2 dniach od daty zawiadomienia uprawnionego o planowanej likwidacji przesyłki

Inne odpowiedzi sugerują różne terminy oraz procedury dotyczące likwidacji przesyłek, co wprowadza w błąd co do rzeczywistych przepisów zawartych w Prawie przewozowym. Odpowiedzi wskazujące na 14 dni, 21 dni czy 30 dni od terminu odbioru są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają specyfiki przesyłek łatwo ulegających zepsuciu. Takie podejście zaniża znaczenie terminowości w zarządzaniu towarami, które mogą szybko stracić swoją wartość. Myślenie, że przesyłki te mogą być likwidowane w dłuższych terminach, może prowadzić do znacznych strat finansowych oraz prawnych konsekwencji, zwłaszcza w przypadku towarów spożywczych czy innych produktów wymagających natychmiastowego przetwarzania. Zrozumienie, że przesyłki łatwo psujące się wymagają natychmiastowych działań, jest kluczowe dla efektywności operacyjnej w branży transportowej. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnego zarządzania magazynem oraz zwiększenia kosztów utrzymania towarów. Właściwe interpretowanie przepisów prawa przewozowego oraz zastosowanie ich w praktyce jest niezbędne dla każdego profesjonalisty działającego w obszarze logistyki.

Pytanie 35

Jaki typ stawki transportowej wykorzystuje firma, gdy pobiera stałą cenę za każdą jednostkę pracy przewozowej, niezależnie od skali wykonanej usługi?

A. Stałą

B. Degresywną

C. Progresywną

D. Mieszaną

Odpowiedź 'stała' jest prawidłowa, ponieważ w tym modelu stawki przewozowej przedsiębiorstwo pobiera taką samą cenę jednostkową za każdą jednostkę pracy przewozowej, niezależnie od wielkości zrealizowanej usługi. Przykładem zastosowania stałej stawki przewozowej mogą być usługi taksówkowe, gdzie pasażer płaci stałą kwotę za przejazd bez względu na długość trasy. Takie podejście zapewnia przewidywalność kosztów dla klientów oraz ułatwia zarządzanie budżetem. Dodatkowo, stałe stawki są często stosowane w transportach na krótkich dystansach, gdzie zmienność kosztów jest minimalna. W kontekście standardów branżowych, stosowanie stałych stawek przewozowych może przyczynić się do uproszczenia procesu fakturowania i zwiększenia transparentności usług, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze logistyki i transportu. Kluczowym elementem tego modelu jest również jego stabilność, co może sprzyjać długoterminowym relacjom z klientami.

Pytanie 36

Właściciel fabrycznie nowego samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, zarejestrował pojazd po raz pierwszy w dniu 5 stycznia 2014 r. Pierwsze okresowe badanie techniczne przeprowadził w dniu 4 stycznia 2017 r. Po ilu latach od dnia pierwszej rejestracji będzie zobowiązany przeprowadzić drugie badanie techniczne tego pojazdu?

n n n nn n nnn n n n nnn

Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Art.81.	n 6. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed upływem 5 lat od dnia pierwszej rejestracji i nie później niż 2 lata od dnia przeprowadzenia poprzedniego badania technicznego, a następnie przed upływem kolejnego roku od dnia przeprowadzenia badania. Nie dotyczy to pojazdu przewożącego towary niebezpieczne, taksówki, pojazdu samochodowego konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu osób w liczbie od 5 do 9, wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego osób, pojazdu marki „SAM", pojazdu zasilanego gazem, pojazdu uprzywilejowanego oraz pojazdu używanego do nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają corocznym badaniom technicznym. n 7. Okresowe badanie techniczne ciągnika rolniczego, przyczepy rolniczej oraz motoroweru przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem każdych kolejnych 2 lat od dnia przeprowadzenia badania. n

Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym

Dz.U. 1997 Nr 98 poz. 602 wraz ze zmianami

Art.81.

6. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed upływem 5 lat od dnia pierwszej rejestracji i nie później niż 2 lata od dnia przeprowadzenia poprzedniego badania technicznego, a następnie przed upływem kolejnego roku od dnia przeprowadzenia badania. Nie dotyczy to pojazdu przewożącego towary niebezpieczne, taksówki, pojazdu samochodowego konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu osób w liczbie od 5 do 9, wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego osób, pojazdu marki „SAM", pojazdu zasilanego gazem, pojazdu uprzywilejowanego oraz pojazdu używanego do nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają corocznym badaniom technicznym.

7. Okresowe badanie techniczne ciągnika rolniczego, przyczepy rolniczej oraz motoroweru przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem każdych kolejnych 2 lat od dnia przeprowadzenia badania.

A. Przed upływem 5 lat.

B. Przed upływem 3 lat.

C. Przed upływem 2 lat.

D. Przed upływem 6 lat.

Wybierając odpowiedzi, które sugerują przeprowadzenie drugiego badania technicznego przed upływem 2, 3 lub 6 lat, można wpaść w kilka typowych pułapek myślowych. Po pierwsze, zrozumienie przepisów dotyczących badań technicznych w Polsce jest kluczowe. Ustawa Prawo o ruchu drogowym wyraźnie określa maksymalne okresy między badaniami technicznymi, które dla samochodów ciężarowych o masie do 3,5 t wynoszą 5 lat. Wybór opcji 2 lub 3 lat może wynikać z mylnego przekonania, że pierwsze badanie techniczne jest wyznacznikiem dla kolejnych, co jest błędne. Czas pomiędzy badaniami jest liczony od daty rejestracji, a nie od daty pierwszego przeglądu. Z kolei opcja 6 lat jest również nieprawidłowa, ponieważ przekracza dopuszczalny okres między badaniami, co może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi. Zrozumienie przepisów oraz przyjęcie właściwego podejścia do terminów badań technicznych jest niezwykle istotne dla każdego właściciela pojazdu. Niezapewnienie zgodności z tymi przepisami może prowadzić do wielu problemów, w tym potencjalnych wypadków na drodze oraz trudności z ubezpieczeniem pojazdu.

Pytanie 37

Jaki element dokumentu powinien znajdować się z lewej strony poniżej treści pisma przedstawiającego ofertę?

A. Nagłówek

B. Sprawa

C. Numer pisma

D. Wykaz załączników

Wykaz załączników to element pisma, który jest umieszczany z lewej strony pod treścią, służy do informowania odbiorcy o dodatkowych dokumentach dołączonych do pisma. W kontekście ofert, wykaz załączników jest kluczowy, ponieważ pozwala na szybkie zidentyfikowanie, co dokładnie jest załączone do oferty, co wspiera transparentność i organizację dokumentów. W praktyce, zamieszczając wykaz załączników, można zastosować numerację lub wypunktowanie, co ułatwia odnalezienie poszczególnych dokumentów. Przykładowo, jeśli oferta zawiera kilka załączników, takich jak specyfikacja produktu, cennik czy referencje, wiadomości te powinny być wymienione w wykazie, co ułatwia proces weryfikacji. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie dokumentacji w procesach komunikacyjnych, co czyni wykaz załączników ważnym elementem każdej formalnej korespondencji biznesowej.

Pytanie 38

Na podstawie przedstawionego zestawienia złożonych ofert, biorąc pod uwagę wszystkie kryteria, wskaż która z ofert jest najkorzystniejsza z punktu widzenia zlecającego przewóz ładunku?

Zestawienie ofert
Kryteria wyboru	Oferta 1	Oferta 2	Oferta 3	Oferta 4
Stawka za 1 tkm	0,17 zł	0,18 zł	0,22 zł	0,18 zł
Termin realizacji przewozu	40 godzin	2 dni	58 godzin	3 dni
Wskaźnik terminowo zrealizowanych przewozów	0,9	0,9	0,9	0,9

A. Oferta 2

B. Oferta 1

C. Oferta 3

D. Oferta 4

Oferta 1 została uznana za najkorzystniejszą z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, jej stawka za 1 km wynosi 0,17 zł, co jest najniższą ceną spośród wszystkich ofert. W kontekście transportu, koszt za kilometr jest jednym z kluczowych wskaźników efektywności kosztowej. Dodatkowo, czas realizacji przewozu wynoszący 40 godzin jest akceptowalny, zwłaszcza w sytuacji, gdy pozostałe oferty prezentują różne czasy, które mogą nie być na tyle konkurencyjne, by uzasadnić wyższe koszty. Ważne jest również to, że wskaźnik terminowości dla wszystkich ofert wynosi 0,9, co oznacza, że każda z ofert ma podobny poziom wiarygodności w realizacji przewozów. W praktyce, gdy wszystkie inne czynniki są porównywalne, cena staje się decydującym aspektem wyboru oferty. Stąd wynika, że oferta 1, przy zachowaniu standardów transportowych, w pełni odpowiada na potrzeby zlecającego.

Pytanie 39

Międzynarodowym dokumentem, który potwierdza zawarcie umowy na przewóz ładunku pomiędzy nadawcą a przedsiębiorstwem kolejowym, jest list przewozowy

A. MAWB

B. CIM

C. HAWB

D. CMR

Odpowiedzi MAWB, CMR oraz HAWB są związane z różnymi rodzajami transportu, ale nie dotyczą transportu kolejowego, co czyni je niewłaściwymi w kontekście pytania. MAWB (Master Air Waybill) jest dokumentem stosowanym w transporcie lotniczym i odnosi się do umowy przewozu między nadawcą a przewoźnikiem lotniczym. CMR (Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road) dotyczy transportu drogowego i jest niezbędny do potwierdzenia umowy przewozu w transporcie lądowym. Z kolei HAWB (House Air Waybill) to dokument, który służy do przewozu przesyłek w systemie cargo i również jest stosowany w transporcie lotniczym, często jako dokument podrzędny względem MAWB. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z mylenia rodzajów dokumentów przewozowych i nieprzestrzegania zasad dotyczących odpowiednich form transportu. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy rodzaj transportu posiada swoje specyficzne dokumenty, które są zgodne z międzynarodowymi konwencjami. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami logistycznymi oraz uniknięcia błędów, które mogą prowadzić do opóźnień, strat finansowych i innych komplikacji w łańcuchu dostaw.

Pytanie 40

Jakie są zewnętrzne wymiary kontenera 20 ft?

A. 13,5 × 2,4 × 2,9 m (dł. × szer. × wys.)

B. 12,2 × 2,4 × 2,9 m (dł. × szer. × wys.)

C. 12,2 × 2,4 × 2,6 m (dł. × szer. × wys.)

D. 6,1 × 2,4 × 2,6 m (dł. × szer. × wys.)

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają nieprawidłowe wymiary zewnętrzne kontenera 20 ft, które nie są zgodne ze standardami branżowymi. Na przykład, odpowiedź 13,5 × 2,4 × 2,9 m sugeruje znacznie większy kontener, który nie istnieje w standardowych rozmiarach kontenerów morskich. W kontekście transportu kontenerowego, wymiary kontenerów są ściśle regulowane przez różne organizacje, takie jak International Organization for Standardization (ISO), która definiuje standardowe wymiary kontenerów w celu zapewnienia ich kompatybilności. Z kolei odpowiedzi wskazujące na mniejsze wymiary, jak 12,2 × 2,4 × 2,6 m i 12,2 × 2,4 × 2,9 m, odnoszą się do kontenerów, które są znacznie krótsze i mogą być mylone z kontenerami 40 ft lub 10 ft, co wprowadza dodatkowe zamieszanie. Typowe błędy myślowe związane z tego rodzaju pytaniami mogą obejmować mylenie długości kontenera z jego objętością lub wysokością. Dlatego zrozumienie różnicy między typem kontenera a jego wymiarami jest kluczowe w logistyce i transporcie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej