Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 25 marca 2025 15:27
Data zakończenia: 25 marca 2025 15:47

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Która usługa pozwala na zdalne logowanie do komputerów, wykonywanie poleceń systemowych oraz zarządzanie siecią?

A. IMAP

B. DNS

C. TELNET

D. NNTP

TELNET to protokół komunikacyjny, który umożliwia zdalne logowanie do systemów komputerowych i wykonywanie poleceń systemowych w trybie tekstowym. Umożliwia to zarządzanie zdalnymi serwerami i komputerami tak, jakby użytkownik był bezpośrednio zalogowany na lokalnej maszynie. TELNET działa na zasadzie klient-serwer, gdzie klient łączy się z serwerem za pomocą portu 23. Przykładowe zastosowania TELNET obejmują zdalne administrowanie serwerami, konfigurację urządzeń sieciowych oraz diagnostykę problemów z siecią. Mimo że TELNET był powszechnie używany, obecnie zaleca się korzystanie z bardziej bezpiecznych rozwiązań, takich jak SSH, ze względu na brak szyfrowania danych, co naraża na przechwycenie informacji przez osoby trzecie. W praktyce administratorzy systemów często wykorzystują TELNET w zamkniętych sieciach, gdzie bezpieczeństwo danych nie jest tak krytyczne, ale w otoczeniach internetowych powinno się unikać jego użycia na rzecz bezpieczniejszych protokołów.

Pytanie 2

W systemie NTFS do zmiany nazwy pliku konieczne jest posiadanie uprawnienia

A. zapisania

B. modyfikacji

C. odczytu oraz wykonania

D. odczytania

Uprawnienie do modyfikacji pliku w systemie NTFS (New Technology File System) pozwala na wykonywanie różnych operacji związanych z plikiem, takich jak jego edytowanie, usuwanie oraz zmiana nazwy. Użytkownik posiadający uprawnienie do modyfikacji ma pełną kontrolę nad danym plikiem, co jest kluczowe w kontekście zarządzania danymi i ich organizacji w systemie. Przykładowo, jeśli użytkownik chce zaktualizować dokument tekstowy lub zmienić jego nazwę dla łatwiejszej identyfikacji, musi mieć przyznane odpowiednie uprawnienie. Z perspektywy dobrych praktyk w zarządzaniu systemami plików, ważne jest, aby uprawnienia były przydzielane zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień, co minimalizuje ryzyko przypadkowego usunięcia lub zmiany plików przez nieautoryzowanych użytkowników. W praktyce oznacza to, że administratorzy powinni dokładnie oceniać, które konta użytkowników potrzebują dostępu do modyfikacji plików, co zapobiega niekontrolowanym zmianom w systemie. W związku z tym, uprawnienie do modyfikacji jest fundamentem, który umożliwia skuteczne zarządzanie plikami oraz ich bezpieczeństwem.

Pytanie 3

Kabel pokazany na ilustracji może być zastosowany do realizacji okablowania sieci o standardzie

A. 10Base-T

B. 100Base-SX

C. 10Base2

D. 100Base-TX

10Base2 to standard korzystający z kabla koncentrycznego, znanego również jako Thin Ethernet lub Cheapernet. Jest to starsza technologia, która nie jest już powszechnie używana ze względu na ograniczenia w szybkości transmisji oraz trudności w instalacji i konserwacji w porównaniu do nowoczesnych standardów, takich jak Ethernet na skrętce czy światłowodzie. 10Base-T oraz 100Base-TX są standardami wykorzystującymi skrętkę miedzianą. 10Base-T operuje z prędkością do 10 Mb/s, natomiast 100Base-TX umożliwia transmisję danych z prędkością do 100 Mb/s, co czyni go częścią Fast Ethernet. Te standardy są powszechnie używane w sieciach lokalnych, zwłaszcza w domach i małych biurach, ze względu na ich łatwość wdrożenia i niskie koszty. Niemniej jednak, w środowiskach, gdzie wymagane są wyższe prędkości oraz większa niezawodność, światłowody, takie jak 100Base-SX, stają się bardziej odpowiednim wyborem. Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z niewłaściwego rozpoznania typu kabla i jego zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, jakie medium transmisji jest używane w danym standardzie oraz jakie są jego specyficzne zalety i wady. Dzięki temu można dokładnie określić, jaki typ okablowania jest wymagany w określonych sytuacjach sieciowych. Ponadto, znajomość różnic między miedzią a światłowodem pomaga w wyborze odpowiedniego rozwiązania dla konkretnych potrzeb sieciowych, biorąc pod uwagę takie czynniki jak zasięg, przepustowość oraz odporność na zakłócenia. Dlatego ważne jest, aby w pełni zrozumieć zastosowania i ograniczenia każdej technologii, co pozwoli na lepsze podejmowanie decyzji projektowych w dziedzinie infrastruktury sieciowej. Podsumowując, wybór odpowiedniego standardu sieciowego powinien być oparty na specyficznych wymaganiach danej aplikacji oraz na właściwym dopasowaniu medium transmisji do tych wymagań.

Pytanie 4

W trakcie użytkowania drukarki laserowej blady wydruk lub nierównomierne pokrycie medium drukującego mogą wskazywać na

A. niedobór tonera

B. uszkodzenie kabla łączącego drukarkę z komputerem

C. zgięcie kartki papieru wewnątrz urządzenia

D. nieprawidłowo zainstalowane sterowniki drukarki

Kiedy toner się kończy, to często jest to powód, dla którego wydruki wychodzą blade albo po prostu nie wyglądają tak, jak powinny. Tak naprawdę, toner to ten proszek, który nanosi się na papier podczas druku laserowego. Jak go za mało, to oczywiście kartka nie pokryje się dobrze i widać wtedy braki albo bladość. Co gorsza, im mniej tonera zostaje, tym gorsza jakość wydruku. Dlatego fajnie jest regularnie sprawdzać, ile mamy tego tonera i wymieniać go, żeby wszystko działało jak najlepiej. Używanie oryginalnych materiałów bywa pomocne, bo mają one z reguły lepszą jakość i są zgodne z wymaganiami drukarki. Warto też wiedzieć, kiedy taki toner wymienić i czemu regularne przeglądy są kluczowe dla dłuższego życia drukarki. Po prostu dobrze jest dbać o sprzęt, no nie?

Pytanie 5

Jak brzmi pełna wersja adresu IPv6 2001:0:db8::1410:80ab?

A. 2001:1000:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab

B. 2001:0001:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab

C. 2001:0000:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab

D. 2001:0000:db80:0000:0000:0000:1410:80ab

Odpowiedź 2001:0000:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab jest poprawna, ponieważ przedstawia pełną postać adresu IPv6, gdzie wszystkie zera zostały uzupełnione. W adresach IPv6 można stosować skróty, takie jak pomijanie wiodących zer oraz użycie podwójnego dwukropka (::) w celu zastąpienia długich ciągów zer. Pełna postać adresu wymaga jednak, aby każdy segment miał 4 znaki szesnastkowe, co oznacza, że wiodące zera muszą być dodane, aby spełnić ten wymóg. Zastosowanie pełnych adresów IPv6 jest istotne w kontekście konfiguracji sieci, ponieważ może pomóc w uniknięciu pomyłek przy ręcznej konfiguracji lub debugowaniu. Standardy takie jak RFC 5952 zalecają stosowanie pełnych postaci adresów IPv6 w dokumentacji i interfejsach użytkownika, co zwiększa przejrzystość i jednoznaczność. Przykładowo, gdy skonfigurujemy urządzenie sieciowe lub serwer, pełny adres może być łatwiejszy do odczytania dla administratorów, co zmniejsza ryzyko błędów przy wprowadzaniu ustawień.

Pytanie 6

Na rysunkach technicznych dotyczących instalacji sieci komputerowej oraz dedykowanej instalacji elektrycznej, symbolem pokazanym na rysunku oznaczane jest gniazdo

A. elektryczne ze stykiem ochronnym

B. komputerowe

C. elektryczne bez styku ochronnego

D. telefoniczne

Symbol na rysunku przedstawia gniazdo elektryczne ze stykiem ochronnym co jest zgodne z normami bezpieczeństwa obowiązującymi w instalacjach elektrycznych. Styk ochronny znany również jako uziemienie to dodatkowy przewód w gniazdku który ma na celu ochronę przed porażeniem elektrycznym. Jego obecność jest kluczowa w urządzeniach elektrycznych które mogą mieć części przewodzące dostępne dla użytkownika. W praktyce takie gniazda stosowane są powszechnie w gospodarstwach domowych i budynkach komercyjnych zapewniając dodatkowe zabezpieczenie przed przepięciami czy błędami w instalacji. Zgodnie z normą PN-IEC 60364 instalacje elektryczne powinny być projektowane i wykonane w sposób zapewniający ochronę podstawową i ochronę przy uszkodzeniu. Dodatkowo symbol ten jest powszechnie rozpoznawany w dokumentacji technicznej co ułatwia identyfikację typu gniazda w projektach i schematach instalacji.

Pytanie 7

Jakie złącze powinna posiadać karta graficzna, aby umożliwić przesyłanie cyfrowego sygnału audio i wideo bez utraty jakości z komputera do zewnętrznego urządzenia, które jest podłączone do jej wyjścia?

A. VGA

B. HDMI

C. D-Sub

D. DVI-A

Odpowiedź HDMI jest właściwa, ponieważ interfejs ten został zaprojektowany specjalnie do przesyłania nieskompresowanego sygnału audio i wideo w wysokiej jakości. HDMI (High Definition Multimedia Interface) umożliwia przesyłanie zarówno obrazu w rozdzielczości HD, jak i dźwięku wielokanałowego w jednym kablu, co jest znaczną zaletą w porównaniu do starszych technologii. Przykładowo, korzystając z karty graficznej wyposażonej w złącze HDMI, można podłączyć komputer do telewizora lub projektora, co pozwala na oglądanie filmów czy granie w gry w wysokiej rozdzielczości bez utraty jakości sygnału. HDMI wspiera również wiele zaawansowanych funkcji, takich jak ARC (Audio Return Channel) czy CEC (Consumer Electronics Control), co zwiększa komfort użytkowania. Dzięki powszechnemu zastosowaniu HDMI w nowoczesnych urządzeniach, jest to standard, który staje się dominujący w branży, umożliwiając integrację różnych komponentów multimedialnych.

Pytanie 8

Jak przywrócić stan rejestru systemowego w edytorze Regedit, wykorzystując wcześniej utworzoną kopię zapasową?

A. Importuj

B. Kopiuj nazwę klucza

C. Załaduj gałąź rejestru

D. Eksportuj

Kiedy myślimy o przywracaniu stanu rejestru systemowego w edytorze Regedit, ważne jest, aby zrozumieć, że różne opcje dostępne w tym narzędziu mają różne funkcje. Odpowiedzi takie jak "Kopiuj nazwę klucza", "Eksportuj" oraz "Załaduj gałąź rejestru" mogą wydawać się na pierwszy rzut oka związane z zarządzaniem rejestrem, jednak w rzeczywistości nie spełniają one funkcji przywracania stanu rejestru z kopii zapasowej. "Kopiuj nazwę klucza" to operacja, która umożliwia jedynie skopiowanie ścieżki do danego klucza, co jest przydatne, ale nie ma zastosowania w kontekście przywracania. "Eksportuj" z kolei to funkcja, która umożliwia tworzenie kopii zapasowej wybranego klucza lub gałęzi rejestru do pliku .reg. Choć jest ona niezbędna w procesie tworzenia kopii zapasowych, nie jest odpowiednia do ich przywracania. Opcja "Załaduj gałąź rejestru" jest używana do dodawania lub aktualizowania gałęzi rejestru, ale nie jest praktyką przywracania stanu z kopii zapasowej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego posługiwania się rejestrem systemowym, a wybór niewłaściwej opcji może prowadzić do niezamierzonych zmian oraz problemów z działaniem systemu. Dlatego tak istotne jest, aby przed podjęciem działań w edytorze Regedit mieć jasność co do zamierzonych kroków oraz funkcji dostępnych w tym narzędziu.

Pytanie 9

Na schemacie blokowym funkcjonalny blok RAMDAC ilustruje

A. przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM

B. przetwornik cyfrowo-analogowy z pamięcią RAM

C. pamięć RAM karty graficznej

D. pamięć ROM karty graficznej

RAMDAC nie jest pamięcią RAM karty graficznej, ponieważ jego rola nie polega na przechowywaniu danych obrazu, lecz na ich przekształcaniu. Pamięć RAM w kartach graficznych, znana jako VRAM, służy do magazynowania danych potrzebnych do renderowania grafiki. Mylenie RAMDAC z VRAM wynika często z samego podobieństwa nazw oraz historycznego kontekstu, kiedy to RAMDAC i VRAM były fizycznie blisko siebie na płytce PCB kart graficznych. Przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM nie opisuje poprawnie funkcji RAMDAC, gdyż RAMDAC zajmuje się konwersją danych cyfrowych na sygnały analogowe, nie odwrotnie. Takie błędne założenie może wynikać z nieporozumienia, czym są konwersje AD i DA w kontekście systemów wideo. Pamięć ROM karty graficznej, używana do przechowywania firmware, nie ma żadnej bezpośredniej roli w przetwarzaniu sygnałów wyjściowych wideo. Nieporozumienia te często wynikają z braku precyzyjnego zrozumienia architektury kart graficznych i funkcji poszczególnych komponentów. Zrozumienie roli RAMDAC jest kluczowe dla osób projektujących sprzęt wideo oraz tych zajmujących się jego diagnostyką, gdyż umożliwia optymalizację jakości sygnału i zapewnienie kompatybilności z różnymi urządzeniami wyjściowymi.

Pytanie 10

Skaner, który został przedstawiony, należy podłączyć do komputera za pomocą złącza

A. Mini USB

B. USB-A

C. USB-B

D. Micro USB

Złącze USB-A to standardowy port USB, który można znaleźć głównie w komputerach, zasilaczach i innych urządzeniach peryferyjnych jako port żeński, do którego podłączamy inne urządzenia za pomocą kabli zakończonych wtykiem USB-A. USB-B, z kolei, jest złączem używanym głównie w urządzeniach peryferyjnych takich jak drukarki i skanery, ale w większych, stacjonarnych wersjach, co czyni tę opcję nieodpowiednią dla przenośnych skanerów. Mini USB znajduje zastosowanie w kompaktowych urządzeniach elektronicznych, co jest zgodne z typem skanera wskazanego w pytaniu. Micro USB, choć bardziej nowoczesne i mniejsze niż Mini USB, nie jest odpowiednim wyborem, jeśli urządzenie zostało wyprodukowane w czasie, gdy Mini USB było standardem de facto dla małych urządzeń. Powszechnym błędem jest przypuszczenie, że wszystkie skanery są wyposażone w złącze USB-A lub Micro USB, ponieważ są one bardziej znane użytkownikom współczesnym. Jednak pominięcie specyfiki technicznej danego urządzenia może prowadzić do tego rodzaju błędnych wniosków. Właściwe zrozumienie standardów złączy i ich ewolucji jest kluczowe w podejmowaniu odpowiednich decyzji dotyczących kompatybilności urządzeń elektronicznych, zwłaszcza w kontekście sprzętu wykorzystywanego w specjalistycznych zadaniach zawodowych.

Pytanie 11

NAT64 (Network Address Translation 64) to proces, który dokonuje mapowania adresów

A. prywatne na adresy publiczne

B. MAC na adresy IPv4

C. IPv4 na adresy MAC

D. IPv4 na adresy IPv6

Niezrozumienie funkcji NAT64 często prowadzi do mylnych interpretacji, zwłaszcza w kontekście mapowania adresów. Na przykład, pomylenie translacji adresów IPv4 na adresy MAC jest całkowicie błędne; adresy MAC odnoszą się do warstwy łącza danych w modelu OSI i nie są bezpośrednio związane z procesem translacji adresów IP. Adresy MAC są unikalnymi identyfikatorami sprzętowymi kart sieciowych, a NAT64 działa na poziomie wyżej, zajmując się adresami IP. Podobnie, próba przypisania translacji adresów MAC na adresy IPv4 wskazuje na brak zrozumienia, że te dwa typy adresów pełnią różne role w komunikacji sieciowej. Co więcej, mapowanie prywatnych adresów IP na publiczne również nie jest związane z NAT64, choć jest to proces, który może być realizowany przez inne techniki NAT, takie jak PAT (Port Address Translation). NAT64 jest zatem specyficznie skoncentrowany na integracji IPv4 i IPv6, a wszelkie inne koncepcje mogą prowadzić do zamieszania i nieefektywnego zarządzania adresacją w sieciach. Kluczowe jest, aby w pełni zrozumieć, jakie funkcje pełnią różne protokoły i mechanizmy, aby uniknąć typowych pułapek w analizie i implementacji rozwiązań sieciowych.

Pytanie 12

W systemie Linux dane dotyczące haseł użytkowników są zapisywane w pliku:

A. groups

B. users

C. password

D. passwd

Wybór odpowiedzi 'password', 'users' lub 'groups' jest błędny z kilku powodów. 'Password' nie jest standardową nazwą pliku w systemie Linux, a hasła użytkowników są przechowywane w pliku passwd oraz shadow, a nie w pliku o takiej nazwie. Wybór 'users' sugeruje, że hasła są przechowywane w pliku, który zawiera listę użytkowników, co jest mylące. W rzeczywistości, plik /etc/passwd zawiera podstawowe informacje o użytkownikach, ale nie przechowuje haseł w sposób jawny, aby zapewnić bezpieczeństwo. Plik 'groups' również nie przechowuje haseł, lecz informacje o grupach użytkowników w systemie. Typowym błędem jest myślenie, że wszystkie informacje o użytkownikach, w tym hasła, znajdują się w jednym pliku. Rzeczywistość jest taka, że systemy operacyjne Linux rozdzielają te informacje dla lepszego zarządzania bezpieczeństwem. Zrozumienie struktury plików konfiguracyjnych oraz ich roli w systemie jest kluczowe dla każdego administratora, który chce skutecznie zarządzać użytkownikami oraz ich dostępem. Ponadto, korzystanie z nowoczesnych metod do zarządzania hasłami, takich jak plik shadow, jest najlepszą praktyką w kontekście bezpieczeństwa IT.

Pytanie 13

Aby wykonać ręczne ustawienie interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy użyć polecenia

A. route add

B. ifconfig

C. eth0

D. ipconfig

Polecenie 'ifconfig' jest standardowym narzędziem w systemach UNIX i Linux, używanym do konfigurowania interfejsów sieciowych. Umożliwia ono zarówno wyświetlanie informacji o interfejsach (takich jak adres IP, maska podsieci, stan interfejsu), jak i ich konfigurację, co czyni je niezbędnym narzędziem w administracji sieci. Przykładowo, aby przypisać adres IP do interfejsu, należy użyć polecenia 'ifconfig eth0 192.168.1.10 netmask 255.255.255.0 up', co aktywuje interfejs oraz przydziela mu określony adres IP. Choć 'ifconfig' jest decyzją popularną, warto zauważyć, że w nowoczesnych dystrybucjach Linuxa zaleca się używanie narzędzia 'ip', które jest bardziej wszechstronne i oferuje dodatkowe funkcje. Dobrym standardem jest regularne sprawdzanie konfiguracji sieciowej za pomocą 'ifconfig' lub 'ip a' oraz monitorowanie aktywności interfejsów, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność sieci.

Pytanie 14

Który z protokołów umożliwia szyfrowanie połączenia?

A. SSH

B. DHCP

C. DNS

D. TELNET

SSH, czyli Secure Shell, jest protokołem służącym do bezpiecznej komunikacji w sieciach komputerowych. Jego głównym celem jest zapewnienie szyfrowania danych przesyłanych pomiędzy urządzeniami, co chroni przed podsłuchiwaniem i innymi formami ataków. SSH jest szeroko stosowany do zdalnego logowania się na serwery oraz do zarządzania systemami operacyjnymi, w szczególności w kontekście administracji serwerami Linux i Unix. Dzięki zastosowaniu silnych algorytmów szyfrujących, takich jak AES (Advanced Encryption Standard), SSH zapewnia poufność i integralność przesyłanych informacji. Przykładem zastosowania SSH może być zdalne zarządzanie serwerem, gdzie administrator używa komendy 'ssh username@hostname' w celu nawiązania bezpiecznego połączenia. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak RFC 4251 definiują architekturę SSH i zasady jego działania, co czyni go uznawanym standardem w branży IT.

Pytanie 15

Podczas testowania połączeń sieciowych za pomocą polecenia ping użytkownik otrzymał wyniki przedstawione na rysunku. Jakie może być źródło braku odpowiedzi serwera przy pierwszym teście, zakładając, że domena wp.pl ma adres 212.77.100.101?

A. Brak domyślnej bramy w ustawieniach karty sieciowej

B. Brak przypisania serwera DHCP do karty sieciowej

C. Nieobecność adresów serwera DNS w konfiguracji karty sieciowej

D. Nieprawidłowy adres IP przypisany do karty sieciowej

Brak adresów serwera DNS w konfiguracji karty sieciowej powoduje, że komputer nie jest w stanie przetłumaczyć nazwy domeny wp.pl na jej odpowiadający adres IP 212.77.100.101. DNS, czyli Domain Name System, jest kluczowym elementem infrastruktury internetowej, który umożliwia przekształcanie czytelnych dla człowieka nazw domen na adresy IP zrozumiałe dla komputerów. Bez poprawnie skonfigurowanych serwerów DNS, komputer nie może skutecznie nawiązać połączenia z serwerem, co skutkuje błędem przy pierwszej próbie użycia polecenia ping. W praktyce wiele systemów operacyjnych umożliwia automatyczne przypisywanie adresów DNS za pomocą DHCP, jednak w przypadku braku odpowiedniego serwera DHCP lub jego nieprawidłowej konfiguracji, użytkownik musi ręcznie wprowadzić adresy DNS. Dobrymi praktykami jest korzystanie z powszechnie dostępnych serwerów DNS, takich jak te dostarczane przez Google (8.8.8.8 i 8.8.4.4), które są znane z wysokiej wydajności i niezawodności. Prawidłowa konfiguracja serwerów DNS jest kluczowa dla stabilnego i szybkiego działania aplikacji sieciowych oraz ogólnego doświadczenia użytkownika w korzystaniu z Internetu.

Pytanie 16

Który z poniższych elementów jest częścią mechanizmu drukarki atramentowej?

A. Pisak

B. Filtr ozonowy

C. Soczewka

D. Zespół dysz

Zespół dysz jest kluczowym elementem mechanizmu drukarki atramentowej, odpowiedzialnym za precyzyjne aplikowanie atramentu na papier. W skład zespołu dysz wchodzi wiele mikroskopijnych otworów, które umożliwiają wypuszczanie kropli atramentu w odpowiednich momentach, co przekłada się na jakość i szczegółowość wydruków. W praktyce, dokładność działania dysz jest istotna nie tylko dla uzyskania wysokiej jakości obrazu, ale także dla efektywności zużycia atramentu. W nowoczesnych drukarkach atramentowych stosuje się zaawansowane technologie, takie jak drukowanie w rozdzielczości 1200 dpi i wyżej, które pozwalają na uzyskanie niezwykle szczegółowych i wyrazistych wydruków. Zastosowanie zespołu dysz zgodnie z normami branżowymi, takimi jak ISO 9001, zapewnia wysoką jakość produkcji oraz minimalizację odpadów. Wiedza na temat działania dysz jest także istotna z punktu widzenia konserwacji urządzenia – regularne czyszczenie dysz zapobiega ich zatykania i przedłuża żywotność drukarki.

Pytanie 17

Wynikiem poprawnego pomnożenia dwóch liczb binarnych 111001102 oraz 000111102 jest wartość

A. 690010

B. 0110 1001 0000 00002

C. 6900H

D. 64400O

Wybór innej odpowiedzi niż 690010 może świadczyć o tym, że masz problem z konwersją między systemami czy z samym mnożeniem w systemie binarnym. Odpowiedzi jak 6900H czy 64400O po prostu nie mają sensu. 6900H sugeruje, że coś jest w systemie szesnastkowym, ale to nie pasuje do wyniku mnożenia. Z kolei 64400O to format, którego nie ma w standardowych systemach, więc jest totalnie błędny. No i odpowiedź 0110 1001 0000 00002 jest niepoprawna, bo w binarnym nie ma cyfry '2'. Ludzie często się mylą, mieszając systemy lub zapominając, że w każdym systemie używa się tylko odpowiednich cyfr. Zrozumienie, jak działa liczba binarna i umiejętność zmiany ich na inne systemy, to kluczowe umiejętności w informatyce. To jakby fundament pod algorytmy i rozumienie, jak działają komputery i procesory, które zawsze operują na danych binarnych.

Pytanie 18

Podczas zmiany ustawień rejestru Windows w celu zapewnienia bezpieczeństwa operacji, na początku należy

A. sprawdzić, czy nie występują błędy na dysku

B. wyeksportować klucze rejestru do pliku

C. przeanalizować, czy komputer jest wolny od wirusów

D. przygotować kopię zapasową istotnych dokumentów

Eksportowanie kluczy rejestru do pliku przed dokonaniem jakichkolwiek modyfikacji jest kluczowym krokiem w procesie zapewnienia bezpieczeństwa podczas pracy z rejestrem systemu Windows. Rejestr jest bazą danych, która przechowuje ustawienia systemowe oraz konfiguracje aplikacji, a zmiany w nim mogą prowadzić do poważnych problemów, w tym do niestabilności systemu czy nawet całkowitego jego zablokowania. Dlatego przed jakąkolwiek ingerencją należy stworzyć kopię zapasową obecnych kluczy rejestru. W praktyce, do exportu kluczy rejestru można użyć narzędzia Regedit, co jest standardową procedurą w branży IT. Użytkownik powinien wybrać odpowiedni klucz, kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję 'Eksportuj'. Dzięki temu w razie wystąpienia problemów po modyfikacji, można przywrócić wcześniejszy stan rejestru. Dobre praktyki w IT zalecają regularne tworzenie kopii zapasowych systemu, w tym rejestru, co znacznie ułatwia zarządzanie systemem oraz minimalizuje ryzyko utraty danych. Warto również pamiętać, że zmiany w rejestrze powinny być dokonywane tylko przez osoby z odpowiednią wiedzą, aby uniknąć niezamierzonych konsekwencji.

Pytanie 19

Jaką usługę należy aktywować w sieci, aby stacja robocza mogła automatycznie uzyskać adres IP?

A. DNS

B. DHCP

C. WINS

D. PROXY

Usługa DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem zarządzania adresami IP w sieciach komputerowych. Jej głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych istotnych informacji konfiguracyjnych, takich jak maska podsieci, brama domyślna czy serwery DNS. Dzięki DHCP, administratorzy sieci mogą łatwo zarządzać dużą liczbą urządzeń, eliminując potrzebę ręcznego konfigurowania każdego z nich. Przykładowo, w biurze z setkami komputerów, DHCP pozwala na dynamiczne przydzielanie adresów IP, co znacznie upraszcza proces administracji. Dodatkowo, usługa ta może być skonfigurowana tak, aby przydzielać te same adresy dla tych samych urządzeń, co wspiera stabilność i przewidywalność w zarządzaniu siecią. Zastosowanie DHCP jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które rekomendują automatyzację w celu minimalizacji błędów ludzkich oraz zwiększenia efektywności zarządzania zasobami sieciowymi.

Pytanie 20

W sieciach komputerowych, gniazdo, które jednoznacznie wskazuje na dany proces na urządzeniu, stanowi połączenie

A. adresu fizycznego i adresu IP

B. adresu IP i numeru portu

C. adresu IP i numeru sekwencyjnego danych

D. adresu fizycznego i numeru portu

Adresy fizyczne oraz adresy IP odnoszą się do dwóch różnych warstw modelu OSI. Adres fizyczny, znany również jako adres MAC, jest przypisany do interfejsu sieciowego i służy do komunikacji na poziomie warstwy łącza danych. Nie ma on zastosowania w kontekście identyfikacji procesów, ponieważ różne procesy na tym samym urządzeniu nie mogą być rozróżniane tylko na podstawie adresu MAC. Adres IP, z kolei, działa na wyższej warstwie, umożliwiając komunikację w sieci, ale bez wsparcia numerów portów nie jest wystarczający do identyfikacji konkretnych aplikacji działających na danym urządzeniu. Odpowiedzi sugerujące kombinację adresu fizycznego i adresu IP ignorują kluczowy element architektury sieciowej, jakim są porty, które są niezbędne do zarządzania wieloma połączeniami. Ponadto, pomysł identyfikacji procesów za pomocą numeru sekwencyjnego danych jest błędny, ponieważ numery sekwencyjne są używane do zarządzania kolejnością przesyłania danych w protokołach, takich jak TCP, a nie do identyfikacji procesów. W rzeczywistości, błędne myślenie o roli adresów fizycznych i IP w unikalnej identyfikacji procesów może prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie projektowania i implementacji systemów sieciowych, co w praktyce może skutkować błędami w konfiguracji i niewłaściwym działaniem aplikacji.

Pytanie 21

Jaką kwotę trzeba będzie przeznaczyć na zakup kabla UTP kat.5e do zbudowania sieci komputerowej składającej się z 6 stanowisk, gdzie średnia odległość każdego stanowiska od przełącznika wynosi 9 m? Należy uwzględnić 1 m zapasu dla każdej linii kablowej, a cena za 1 metr kabla to 1,50 zł?

A. 150,00 zł

B. 60,00 zł

C. 90,00 zł

D. 120,00 zł

Koszt zakupu kabla UTP kat.5e może być mylony z innymi wartościami, co często wynika z niepoprawnych obliczeń dotyczących długości potrzebnego kabla. Niektórzy mogą błędnie uznać, że wystarczy pomnożyć długość jednego kabla przez liczbę stanowisk bez uwzględnienia zapasu, co prowadzi do zaniżenia całkowitego kosztu. Na przykład, jeśli ktoś pomyśli, że wystarczy 9 m na każde stanowisko, mogą obliczyć 54 m (6 x 9 m), a następnie mnożąc przez cenę 1,50 zł, otrzymają tylko 81,00 zł, co jest również błędne. Innym powszechnym błędem jest nieuwzględnienie zapasu, co w przypadku kabli sieciowych jest standardową praktyką. Każda instalacja powinna przewidywać pewien margines bezpieczeństwa, aby umożliwić późniejsze poprawki lub zmiany w konfiguracji. Dodatkowo, można spotkać się z przekonaniem, że cena 1,50 zł za metr może dotyczyć innego typu kabla, co prowadzi do pomylenia rodzaju materiału i jego kosztów. Takie niedopatrzenia mogą prowadzić do nieprawidłowych decyzji zakupowych oraz nieefektywnego wykorzystania budżetu. Dlatego istotne jest, aby przy obliczeniach kosztów inwestycji w sieci komputerowe dokładnie analizować wszystkie parametry oraz stosować się do dobrych praktyk branżowych, co przyczyni się do osiągnięcia optymalnej efektywności oraz stabilności sieci.

Pytanie 22

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie listy zawartości katalogu?

A. ls

B. cd

C. pwd

D. rpm

Polecenie 'ls' jest fundamentalnym narzędziem w systemach Linux i Unix, służącym do wyświetlania zawartości katalogów. Umożliwia użytkownikom szybkie sprawdzenie, jakie pliki i podkatalogi znajdują się w danym katalogu. Domyślnie, polecenie to wyświetla jedynie nazwy plików, ale można je rozszerzyć o różne opcje, takie jak '-l', co zapewnia bardziej szczegółowy widok z dodatkowymi informacjami, takimi jak uprawnienia, właściciel, grupa, rozmiar plików oraz daty modyfikacji. Użycie 'ls -a' pozwala ponadto na wyświetlenie ukrytych plików, które zaczynają się od kropki. Dobre praktyki w administrowaniu systemem Linux obejmują znajomość i stosowanie polecenia 'ls' w codziennej pracy, co umożliwia skuteczne zarządzanie plikami i katalogami. Przykładowe zastosowanie to: 'ls -lh' w celu uzyskania czytelnych rozmiarów plików oraz 'ls -R' do rekurencyjnego przeszukiwania podkatalogów.

Pytanie 23

Na ilustracji widać zrzut ekranu ustawień strefy DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer z adresem IP 192.168.0.106

A. zostanie zamaskowany w lokalnej sieci

B. będzie zabezpieczony firewallem

C. straci dostęp do Internetu

D. będzie publicznie widoczny w Internecie

Istnieje kilka błędnych przekonań dotyczących funkcji DMZ na routerze. Przede wszystkim warto zrozumieć, że włączenie DMZ nie powoduje utraty dostępu do Internetu dla wybranego komputera. W rzeczywistości, DMZ zapewnia, że komputer ma pełny dostęp do sieci zewnętrznej, co może być konieczne dla serwerów wymagających swobodnej komunikacji z wieloma zewnętrznymi klientami. Kolejnym błędnym przekonaniem jest to, że komputer w strefie DMZ jest chroniony przez firewall. W rzeczywistości, funkcja DMZ działa poprzez wykluczenie danego hosta z reguł firewalla, czyniąc go bardziej narażonym na ataki z Internetu. Należy także wyjaśnić, że umiejscowienie komputera w DMZ nie powoduje jego ukrycia w sieci lokalnej. DMZ ma na celu umożliwienie komputerowi komunikacji z zewnętrznym światem, co jest przeciwieństwem ukrywania go w sieci wewnętrznej. Ważne jest także zrozumienie, że DMZ jest używane w specyficznych przypadkach, gdzie wymagany jest bezpośredni dostęp do usług hostowanych na komputerze, dlatego nie należy stosować tego rozwiązania bez odpowiedniego zabezpieczenia i rozważenia potencjalnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem. Kluczowe jest zachowanie środków bezpieczeństwa i zgodność z najlepszymi praktykami, aby zminimalizować ryzyko związane z korzystaniem z DMZ, jak również regularne monitorowanie i audytowanie aktywności na DMZ w celu zapewnienia integralności systemów i danych. Te wszystkie elementy są kluczowe dla właściwego zarządzania infrastrukturą IT, zwłaszcza w kontekście ochrony przed cyberzagrożeniami.

Pytanie 24

Rozmiar pliku wynosi 2 KiB. Co to oznacza?

A. 16000 bitów

B. 16384 bitów

C. 2000 bitów

D. 2048 bitów

Odpowiedzi, które wskazują na 16000 bitów, 2048 bitów i 2000 bitów, są oparte na błędnych założeniach dotyczących przeliczania jednostek danych. W przypadku pierwszej z tych odpowiedzi, 16000 bitów nie ma podstaw w standardowych jednostkach miary danych. Obliczenia, które prowadzą do tej wartości, mogą wynikać z niepoprawnego przeliczenia bajtów lub nieporozumienia co do definicji KiB. Dla porównania, 2048 bitów wynikałoby z założenia, że 1 KiB to 256 bajtów, co jest błędne, gdyż 1 KiB to 1024 bajty. Zastosowanie tej nieprawidłowej definicji prowadzi do znacznego zaniżenia rzeczywistej wartości. Ostatecznie, 2000 bitów jest wynikiem dalszego błędnego przeliczenia, być może opartego na ogólnych jednostkach, zamiast na standardach, które powinny być stosowane w informatyce. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych konkluzji, obejmują ignorowanie faktu, że jednostki binarne (kibibyte, mebibyte) różnią się od jednostek dziesiętnych (kilobyte, megabyte). W praktyce, ważne jest, aby dobrze rozumieć różnice między tymi jednostkami, ponieważ ich pomylenie może prowadzić do krytycznych błędów w obliczeniach dotyczących przechowywania danych czy wydajności systemu.

Pytanie 25

Kiedy adres IP komputera ma formę 176.16.50.10/26, to jakie będą adres rozgłoszeniowy oraz maksymalna liczba hostów w danej sieci?

A. 176.16.50.62; 63 hosty

B. 176.16.50.63; 62 hosty

C. 176.16.50.36; 6 hostów

D. 176.16.50.1; 26 hostów

Odpowiedź 176.16.50.63; 62 hosty jest jak najbardziej trafna. Żeby ogarnąć adres rozgłoszeniowy i maksymalną liczbę hostów w sieci, trzeba się przyjrzeć masce podsieci. W tym przypadku mamy maskę /26, co znaczy, że 26 bitów jest zajętych na identyfikację sieci, a 6 bitów zostaje dla hostów. Można to obliczyć tak: 2 do potęgi n, minus 2, gdzie n to liczba bitów dla hostów. Dla 6 bitów wychodzi 2^6 - 2, czyli 64 - 2, co daje nam 62 hosty. Adres rozgłoszeniowy uzyskujemy ustawiając wszystkie bity hostów na 1. Więc w naszej sieci, z adresem IP 176.16.50.10 i maską /26, mamy zakres od 176.16.50.0 do 176.16.50.63, co wskazuje, że adres rozgłoszeniowy to 176.16.50.63. Te obliczenia to podstawa w projektowaniu sieci komputerowych, więc dobrze, że się z tym zapoznałeś!

Pytanie 26

Urządzenie warstwy dystrybucji, które realizuje połączenie pomiędzy różnymi sieciami oraz kontroluje przepływ informacji między nimi, nazywane jest

A. przełącznikiem

B. routerem

C. serwerem

D. koncentratorem

Router jest urządzeniem sieciowym, które pełni kluczową rolę w połączeniu różnych sieci, umożliwiając komunikację pomiędzy nimi. Działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że operuje na pakietach danych i podejmuje decyzje o trasowaniu tych pakietów na podstawie adresów IP. Dzięki routerom możliwe jest efektywne zarządzanie ruchem sieciowym, co jest niezbędne w bardziej złożonych architekturach sieciowych, takich jak sieci lokalne (LAN) połączone z sieciami rozległymi (WAN). Przykładem zastosowania routera może być domowa sieć Wi-Fi, gdzie router łączy lokalne urządzenia, takie jak laptopy czy smartfony, z Internetem. Routery stosują różne protokoły trasowania, takie jak RIP, OSPF czy BGP, co pozwala im na optymalizację ścieżek przesyłania danych. W praktyce, dobrze skonfigurowany router zwiększa bezpieczeństwo sieci dzięki funkcjom takim jak firewall czy NAT, które chronią urządzenia przed nieautoryzowanym dostępem. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, routery powinny być regularnie aktualizowane oraz monitorowane, aby zapewnić ich prawidłowe działanie i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 27

Jakie polecenie należy wydać, aby skonfigurować statyczny routing do sieci 192.168.10.0?

A. static route 92.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

B. static 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5 route

C. route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5

D. route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

Odpowiedź "route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5" jest prawidłowa, ponieważ poprawnie korzysta z polecenia 'route', które jest powszechnie stosowane w systemach operacyjnych do zarządzania trasami IP. W tym przypadku tworzymy trasę statyczną do sieci 192.168.10.0 z maską podsieci 255.255.255.0, wskazując bramę 192.168.10.1. Numer 5 w tym kontekście oznacza metrykę, co wskazuje na preferencję tej trasy w porównaniu do innych. W praktyce, takie ustawienie trasy statycznej jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym, zwłaszcza w przypadku małych sieci, gdzie może nie być potrzeby używania dynamicznych protokołów routingu. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator sieci chce, aby wszystkie pakiety kierowane do tej określonej sieci były przesyłane przez określoną bramę, co pozwala na lepsze zarządzanie obciążeniem oraz zapewnienie bezpieczeństwa. Dobra praktyka to dokumentowanie takich ustawień w administracyjnych notatkach, co ułatwia przyszłe modyfikacje i diagnostykę sieci.

Pytanie 28

Który z wymienionych składników zalicza się do elementów pasywnych sieci?

A. Amplifier.

B. Network card.

C. Patch panel.

D. Switch.

Panel krosowy to taki element sieci, który można uznać za pasywny, bo nie wymaga zasilania i nie przetwarza sygnałów. Jego główną rolą jest porządkowanie i zarządzanie kablami w infrastrukturze sieciowej. To bardzo przydatne, zwłaszcza w dużych sieciach, gdzie kable potrafią się plątać. W standardzie TIA/EIA-568, mówiąc krótko, normie dotyczącej okablowania, panele krosowe są kluczowe, by wszystko było uporządkowane i łatwe w zarządzaniu. Można je spotkać na przykład w biurach, gdzie komputery są podłączone do centralnych przełączników. Dzięki tym panelom administratorzy mogą szybko zmieniać połączenia bez potrzeby przerabiania całej instalacji kablowej, co daje dużą elastyczność i ułatwia późniejsze rozbudowy. Z mojego doświadczenia, to naprawdę pomaga w diagnozowaniu problemów w sieci, a to przekłada się na jej lepszą niezawodność.

Pytanie 29

Program, który nie jest przeznaczony do analizy stanu komputera to

A. Everest

B. Cryptic Disk

C. HD Tune

D. CPU-Z

CPU-Z, Everest i HD Tune to programy, które w istotny sposób przyczyniają się do diagnozowania stanu sprzętu komputerowego. CPU-Z jest narzędziem dedykowanym do analizy procesora, pamięci RAM oraz płyty głównej. W kontekście diagnostyki, dostarcza szczegółowych informacji na temat parametrów technicznych, takich jak częstotliwość zegara, liczba rdzeni czy obsługiwane technologie. Everest, z kolei, to bardziej rozbudowane narzędzie, które oferuje wszechstronne informacje dotyczące różnych komponentów systemowych, w tym temperatur, napięć i wydajności. HD Tune natomiast, jest skoncentrowane na monitorowaniu stanu dysków twardych, oferując funkcje takie jak testy prędkości transferu czy inteligentne monitorowanie zdrowia dysku (SMART). Te programy są powszechnie używane przez techników IT oraz administratorów systemów do przeprowadzania dokładnych analiz sprzętu, co jest kluczowe nie tylko w codziennej pracy, ale też w kontekście audytów i oceny wydajności systemów komputerowych. Dlatego też, wskazanie Cryptic Disk jako oprogramowania diagnostycznego jest błędne, ponieważ jego funkcje zasadniczo różnią się od tych oferowanych przez wymienione programy. W kontekście wyboru odpowiednich narzędzi do diagnostyki, ważne jest, aby rozumieć, jakie konkretne potrzeby odpowiada każde z tych narzędzi oraz jakie standardy i praktyki branżowe powinny być brane pod uwagę.

Pytanie 30

Sieć komputerowa, która obejmuje wyłącznie urządzenia jednej organizacji, w której dostępne są usługi realizowane przez serwery w sieci LAN, takie jak strony WWW czy poczta elektroniczna to

A. Extranet

B. Internet

C. Infranet

D. Intranet

Internet to globalna sieć komputerowa, która łączy miliony urządzeń na całym świecie, umożliwiając wymianę informacji między użytkownikami z różnych lokalizacji. W związku z tym nie jest ograniczona do jednej organizacji, co sprawia, że nie może być traktowana jako wewnętrzna sieć. Z tego powodu wiele osób błędnie interpretuje Internet jako intranet, myląc ich funkcje i przeznaczenie. Extranet to z kolei sieć, która pozwala na dostęp do określonych zasobów organizacji wybranym podmiotom zewnętrznym, takim jak partnerzy czy klienci, co również odbiega od definicji intranetu. Infranet jest terminem, który nie jest powszechnie stosowany w kontekście sieci komputerowych, co może prowadzić do wątpliwości co do jego znaczenia. W obliczu tych nieporozumień, kluczowe jest zrozumienie, że intranet jest skoncentrowany na wewnętrznej komunikacji i zarządzaniu danymi w organizacji, podczas gdy Internet i extranet rozszerzają ten zasięg na zewnętrzne źródła. Typowymi błędami myślowymi w tym kontekście są generalizowanie pojęcia sieci komputerowej na podstawie jej globalnych funkcji, co prowadzi do zamieszania w zakresie definicji i zastosowań. Znajomość różnic między tymi typami sieci jest kluczowa w zarządzaniu informacjami oraz w zabezpieczaniu danych w organizacji.

Pytanie 31

Jak można zwolnić miejsce na dysku, nie tracąc przy tym danych?

A. sprawdzanie dysku

B. backup dysku

C. defragmentację dysku

D. oczyszczanie dysku

Defragmentacja dysku to proces, który reorganizuje dane na dysku twardym, aby przyspieszyć dostęp do plików, ale nie zwalnia miejsca. Defragmentacja ma sens jedynie w kontekście dysków mechanicznych, gdzie dane mogą być rozproszone. W przypadku dysków SSD, defragmentacja jest niezalecana, ponieważ może prowadzić do szybszego zużycia nośnika. Backup dysku to czynność polegająca na tworzeniu kopii zapasowej danych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa informacji, ale również nie przyczynia się do zwolnienia miejsca na dysku. Sprawdzanie dysku dotyczy wykrywania błędów i problemów z nośnikiem, ale również nie ma wpływu na ilość zajmowanego miejsca. Typowym błędem jest mylenie tych procesów z oczyszczaniem dysku. Użytkownicy mogą sądzić, że defragmentacja, backup czy sprawdzanie dysku mają na celu zwolnienie miejsca, co jest nieprawidłowe. Kluczowe jest zrozumienie, że aby skutecznie zwolnić miejsce, należy skupić się na usuwaniu zbędnych plików, co jest esencją oczyszczania dysku. Każde z wymienionych działań ma swoje znaczenie i zastosowanie, ale nie powinny być mylone z funkcją oczyszczania, której celem jest bezpośrednie zwolnienie przestrzeni na dysku.

Pytanie 32

Jakie będą wydatki na zakup kabla UTP kat.5e potrzebnego do stworzenia sieci komputerowej składającej się z 6 stanowisk, przy średniej odległości każdego stanowiska od przełącznika równiej 9m? Należy doliczyć m zapasu dla każdej linii kablowej, a cena za metr kabla wynosi 1,50 zł?

A. 150,00 zł

B. 60,00 zł

C. 120,00 zł

D. 90,00 zł

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnych błędów obliczeniowych lub błędnych założeń. Na przykład, koszt 60,00 zł może sugerować, że użytkownik nie uwzględnił zapasu kabla, co jest kluczowe w praktyce instalacyjnej. Kable UTP, w zależności od długości i zastosowania, zawsze powinny być zakupione z marginesem, aby zapewnić elastyczność w ustawieniu sprzętu oraz uniknąć problemów z zasięgiem sygnału. Wybór 120,00 zł może sugerować pomyłkę w obliczeniach, być może wynikającą z mylnego założenia, że potrzebna jest znacznie większa ilość kabla lub wyższa cena za metr, co nie odpowiada rzeczywistości rynkowej. Z kolei odpowiedź 150,00 zł mogła wynikać z błędnego dodania zapasu lub z uwzględnienia większej liczby stanowisk, co także jest niewłaściwe w kontekście tego zadania. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawne obliczenia w zakresie długości i kosztów kabli sieciowych są fundamentem skutecznej budowy infrastruktury sieciowej oraz zgodności z obowiązującymi standardami branżowymi, jak np. ISO/IEC 11801, które regulują wymagania dotyczące okablowania struktur komputerowych. W praktyce, podejście oparte na rzetelnych obliczeniach i znajomości kosztów materiałów pozwala na efektywne planowanie budżetu oraz unikanie niepotrzebnych wydatków.

Pytanie 33

Strzałka na diagramie ilustrującym schemat systemu sieciowego według normy PN-EN 50173 wskazuje na rodzaj okablowania

A. pionowe

B. poziome

C. szkieletowe zewnętrzne

D. kampusowe

Okablowanie pionowe, zgodnie z normą PN-EN 50173, jest kluczowym komponentem infrastruktury sieciowej w budynkach. Dotyczy ono połączeń między głównymi punktami dystrybucyjnymi (BD) a piętrowymi punktami dystrybucyjnymi (PD) w ramach tego samego budynku. Okablowanie pionowe jest istotne ze względu na jego rolę w zapewnieniu stabilnej transmisji danych między różnymi piętrami budynku. W praktyce stosuje się zazwyczaj kable światłowodowe lub miedziane o wysokiej jakości, aby zagwarantować minimalne straty sygnału na długich dystansach. Również zgodność z normami pozwala na zachowanie uniwersalności i skalowalności infrastruktury sieciowej, co jest kluczowe w dużych obiektach komercyjnych i przemysłowych. Optymalna konfiguracja okablowania pionowego przyczynia się do efektywnego zarządzania przepustowością oraz elastyczności w przypadku rozbudowy sieci. Warto wspomnieć, że właściwe zarządzanie kablami pionowymi może znacząco poprawić czas reakcji systemu i zmniejszyć potencjalne zakłócenia, co jest istotne w kontekście nowoczesnych wymagań dotyczących przesyłu danych w szybkich sieciach komputerowych.

Pytanie 34

Tworzenie zaszyfrowanych połączeń pomiędzy hostami przez publiczną sieć Internet, wykorzystywane w rozwiązaniach VPN (Virtual Private Network), to

A. tunelowanie

B. mostkowanie

C. trasowanie

D. mapowanie

Trasowanie, mapowanie i mostkowanie to techniki związane z zarządzaniem ruchem w sieciach komputerowych, ale nie są one odpowiednie dla opisanego kontekstu. Trasowanie odnosi się do procesu określania najlepszego ścieżki, jaką pakiety danych powinny podążać przez sieć. Jako strategia zarządzania ruchem, trasowanie nie zapewnia jednak bezpieczeństwa ani prywatności, co czyni je niewłaściwym rozwiązaniem do tworzenia zaszyfrowanych połączeń VPN. Mapowanie natomiast odnosi się do procesu przypisywania jednego zestawu wartości do innego, co jest użyteczne w kontekście baz danych lub geolokalizacji, ale nie ma zastosowania w kontekście zabezpieczania komunikacji sieciowej. Mostkowanie z kolei umożliwia połączenie dwóch segmentów sieci w celu zwiększenia rozmiarów sieci lokalnej, ale nie implementuje mechanizmów szyfrowania ani ochrony danych. W rzeczywistości te techniki mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że zapewniają one bezpieczeństwo w komunikacji. Powszechnym błędem myślowym jest uznawanie trasowania za wystarczające dla ochrony danych, podczas gdy w rzeczywistości nie zapewnia ono żadnych zabezpieczeń przed podsłuchiwaniem lub atakami. Zrozumienie różnic między tymi technikami a tunelowaniem jest kluczowe dla skutecznej ochrony informacji przesyłanych w sieciach publicznych.

Pytanie 35

Na wydruku z drukarki laserowej występują jasne i ciemne fragmenty. Jakie działania należy podjąć, by poprawić jakość druku oraz usunąć problemy z nieciągłością?

A. zastąpić nagrzewnicę

B. oczyścić wentylator drukarki

C. wyczyścić dysze drukarki

D. wymienić bęben światłoczuły

Wymiana bębna światłoczułego jest kluczowym krokiem w rozwiązaniu problemów z jakością wydruku w drukarce laserowej, w tym z jaśniejszymi i ciemniejszymi obszarami na stronie. Bęben światłoczuły odpowiada za przenoszenie obrazu na papier; jego zużycie lub uszkodzenie prowadzi do nieprawidłowej reprodukcji tonera. W przypadku, gdy bęben jest zarysowany, zabrudzony lub ma zużyte powierzchnie, toner nie przywiera równomiernie, co skutkuje widocznymi nieciągłościami w wydruku. Przykładem może być sytuacja, w której kończy się żywotność bębna po wielu stronach wydruku, co prowadzi do niszczenia jego powierzchni. Wymiana bębna na nowy, zgodny z zaleceniami producenta, powinna przywrócić prawidłową jakość wydruku. Warto także pamiętać, aby regularnie kontrolować stan bębna i zgodnie z harmonogramem konserwacji wymieniać go na nowy, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania urządzeniami drukującymi.

Pytanie 36

Zaprezentowane właściwości karty sieciowej sugerują, że karta

Kod Producenta	WN-370USB
Interfejs	USB
Zgodność ze standardem	IEEE 802.11 b/g/n
Ilość wyjść	1 szt.
Zabezpieczenia	WEP 64/128, WPA, WPA2
Wymiary	49(L) x 26(W) x 10(H) mm

A. działa w sieciach przewodowych z wykorzystaniem gniazda USB

B. działa w standardzie c

C. nie oferuje szyfrowania danych

D. działa w sieciach bezprzewodowych

Odpowiedź sugerująca że karta pracuje w standardzie c jest błędna ponieważ standard c nie istnieje w kontekście sieci Wi-Fi. Standardy sieci bezprzewodowych określone przez IEEE to między innymi 802.11a b g n ac ax i inne. Każdy z tych standardów różni się prędkością przepustowością i zakresem częstotliwości. Pojęcie braku szyfrowania danych również jest niepoprawne ponieważ karta sieciowa w pytaniu obsługuje zabezpieczenia takie jak WEP WPA i WPA2 co oznacza że zapewnia różne poziomy szyfrowania chroniąc dane przed nieautoryzowanym dostępem. WEP jest najstarszą i najsłabszą formą zabezpieczenia jednak WPA i WPA2 oferują znacznie wyższy poziom bezpieczeństwa szczególnie WPA2 które jest powszechnie stosowane w nowoczesnych sieciach Wi-Fi. Stwierdzenie że karta pracuje w oparciu o gniazdo USB ale w sieciach przewodowych jest nieprawidłowe ponieważ karta jest zgodna ze standardami IEEE 802.11 które są wykorzystywane wyłącznie w sieciach bezprzewodowych. Sieci przewodowe zazwyczaj korzystają z innych standardów takich jak Ethernet opartych na kablach RJ-45. Częstym błędem jest mylenie interfejsu fizycznego USB z typem sieci w której urządzenie działa. USB służy do połączenia karty z komputerem ale sama transmisja danych odbywa się bezprzewodowo w tym przypadku w standardach Wi-Fi.

Pytanie 37

Jak nazywa się topologia fizyczna sieci, która wykorzystuje fale radiowe jako medium transmisyjne?

A. CSMA/CD

B. magistrali

C. ad-hoc

D. pierścienia

Topologia ad-hoc to rodzaj topologii sieci, w której urządzenia komunikują się ze sobą bez potrzeby centralnego punktu dostępowego. W tej topologii medium transmisyjne to fale radiowe, co oznacza, że urządzenia mogą łączyć się w sposób dynamiczny i elastyczny, idealny dla sytuacji, gdzie tradycyjne połączenia przewodowe są niewykonalne lub niepraktyczne. Typowym przykładem zastosowania topologii ad-hoc jest tworzenie sieci w sytuacjach awaryjnych, podczas wydarzeń masowych lub w obszarach, gdzie infrastruktura nie jest rozwinięta. Standardy takie jak IEEE 802.11 (Wi-Fi) oraz IEEE 802.15.4 (Zigbee) umożliwiają implementację takich sieci, co czyni je popularnym wyborem w aplikacjach IoT oraz w mobilnych sieciach tymczasowych. Dzięki takiej architekturze, urządzenia mogą szybko nawiązywać połączenia, co zwiększa ich dostępność i elastyczność w komunikacji.

Pytanie 38

W systemie Linux komenda ifconfig odnosi się do

A. określenia karty sieciowej

B. użycia protokołów TCP/IP do oceny stanu zdalnego hosta

C. narzędzia do weryfikacji znanych adresów MAC/IP

D. narzędzia, które umożliwia wyświetlenie informacji o interfejsach sieciowych

Odpowiedź wskazująca, że ifconfig to narzędzie umożliwiające wyświetlenie stanu interfejsów sieciowych jest jak najbardziej prawidłowa. W systemie Linux, ifconfig jest używane do konfigurowania, kontrolowania oraz wyświetlania informacji o interfejsach sieciowych. Dzięki temu narzędziu administratorzy mogą uzyskać szczegółowe dane dotyczące adresów IP, maski podsieci, a także statusu interfejsów (np. czy są one aktywne). Przykładowe użycie to polecenie 'ifconfig eth0', które wyświetli informacje o interfejsie o nazwie eth0. Dodatkowo, ifconfig może być używane do przypisywania adresów IP oraz aktywacji lub dezaktywacji interfejsów. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią i jest standardowym elementem wielu skryptów administracyjnych, co czyni je niezbędnym w codziennej pracy specjalistów IT. Warto również zaznaczyć, że ifconfig jest często zastępowane przez nowsze narzędzia, takie jak 'ip' z pakietu iproute2, które oferują bardziej rozbudowane możliwości konfiguracyjne i diagnostyczne.

Pytanie 39

Aby przeprowadzić diagnozę systemu operacyjnego Windows oraz stworzyć plik z listą wszystkich ładujących się sterowników, konieczne jest uruchomienie systemu w trybie

A. przywracania usług katalogowych

B. debugowania

C. rejestrowania rozruchu

D. awaryjnym

Wybór trybu debugowania, przywracania usług katalogowych lub awaryjnego w kontekście diagnozy wczytywanych sterowników w systemie Windows może prowadzić do nieporozumień. Tryb debugowania jest przede wszystkim wykorzystywany do zaawansowanego rozwiązywania problemów programistycznych, gdzie umożliwia inżynierom monitorowanie i śledzenie działania aplikacji w czasie rzeczywistym. Choć może być użyteczny w określonych sytuacjach, nie dostarcza szczegółowych informacji o procesie uruchamiania systemu i wczytywanych komponentach w sposób, w jaki robi to rejestrowanie rozruchu. Z kolei tryb przywracania usług katalogowych skupia się na naprawie problemów związanych z aktywną strukturą usług katalogowych, co nie jest bezpośrednio związane z diagnostyką sterowników. Tryb awaryjny z kolei uruchamia system z minimalną liczbą wczytywanych sterowników i programów, co może być użyteczne do identyfikacji problemów, jednak nie generuje szczegółowego logu dotyczącego procesu rozruchu. Wybór tych opcji często wynika z braku zrozumienia ról poszczególnych trybów rozruchu, co może prowadzić do frustracji i utraty cennego czasu w procesie diagnostyki. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy z tych trybów ma swoje specyficzne zastosowania, a ich niewłaściwe użycie może jedynie pogłębić problemy rodzaju technicznego w systemie operacyjnym.

Pytanie 40

Jakie złącze na płycie głównej komputera jest przeznaczone do zamontowania karty graficznej widocznej na powyższym obrazie?

A. ISA

B. AGP

C. PCI

D. PCI-E

Złącze AGP czyli Accelerated Graphics Port było popularnym standardem do instalacji kart graficznych w końcówce lat 90. i na początku lat 2000. jednak jego przepustowość jest znacznie mniejsza w porównaniu do nowszych standardów takich jak PCI-E. AGP działało w trybach 2x 4x i 8x co z czasem okazało się niewystarczające dla coraz bardziej zaawansowanych technologii graficznych. Złącze PCI miało szerokie zastosowanie w różnych komponentach komputerowych ale w przypadku kart graficznych szybko stało się niewystarczające pod względem przepustowości i dlatego zostało zastąpione przez inne bardziej wydajne technologie. ISA to jeszcze starszy standard interfejsu który był powszechnie używany w latach 80. i 90. XX wieku i nie nadaje się do przesyłu danych wymaganych przez nowoczesne karty graficzne. Błędne wybory takie jak AGP PCI czy ISA mogą wynikać z braku aktualnej wiedzy o rozwijających się technologiach komputerowych. Współczesne karty graficzne wymagają złącza które jest w stanie obsłużyć bardzo szybki transfer danych co czyni złącze PCI-E najbardziej odpowiednim wyborem. Często osoby mylą się co do standardów z powodu podobieństwa nazw lub nieznajomości specyfikacji technicznych dlatego ważne jest ciągłe aktualizowanie wiedzy w zakresie rozwoju sprzętu komputerowego szczególnie w dziedzinie technologii graficznych gdzie postęp jest bardzo dynamiczny i szybki. W związku z tym zrozumienie jakie złącze jest odpowiednie dla nowoczesnych kart graficznych jest kluczowe dla skutecznej modernizacji i optymalizacji sprzętu komputerowego co ma bezpośredni wpływ na efektywność i wydajność systemu szczególnie w zastosowaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej jak grafika czy gry komputerowe. Poprawne zidentyfikowanie złącza PCI-E jako właściwego dla kart graficznych to krok w stronę wydajnej i nowoczesnej konfiguracji sprzętowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej