Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 27 kwietnia 2025 00:45
Data zakończenia: 27 kwietnia 2025 00:57

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile kolorów może odwzorować głębia 8-bitowa?

A. 16,8 miliona kolorów

B. 4 kolory

C. 16 kolorów

D. 256 kolorów

Głębia 8-bitowa oznacza, że każdy kanał kolorów (czerwony, zielony, niebieski) w systemie RGB może przyjmować 256 różnych wartości (od 0 do 255). W rezultacie, kombinując te trzy kanały, otrzymujemy 256 x 256 x 256, co daje 16,7 miliona kolorów. Niemniej jednak, kolejne konwersje i operacje, takie jak dithering, mogą wpływać na postrzeganą liczbę kolorów, ale podstawowa głębia 8-bitowa daje 256 barw na każdy kanał. Takie odwzorowanie kolorów jest powszechnie stosowane w grafice komputerowej, fotografii cyfrowej oraz w tworzeniu multimediów, co pozwala na wierne przedstawienie rzeczywistych kolorów. Wiele standardów, takich jak sRGB, opiera się na tej koncepcji, co czyni ją kluczowym elementem w pracy z obrazami w różnych zastosowaniach, od web designu po profesjonalną edycję zdjęć.

Pytanie 2

W przypadku, gdy aparat nie będzie używany przez dłuższy okres, powinno się przede wszystkim

A. odstawić aparat w dobrze wentylowane miejsce

B. wyjąć baterie z urządzenia

C. usunąć matrycę i ją wyczyścić

D. przetrzeć korpus delikatną ściereczką nasączoną rozpuszczalnikiem

Wyjęcie baterii z aparatu fotograficznego, gdy nie jest on używany przez dłuższy czas, jest kluczową praktyką, która zabezpiecza zarówno akumulator, jak i sam aparat. Akumulatory litowo-jonowe, powszechnie używane w aparatach, mogą z biegiem czasu ulegać degradacji, zwłaszcza jeśli pozostają w urządzeniu, gdzie mogą być narażone na niekorzystne warunki, takie jak wysokie temperatury czy wilgoć. Wyjmując baterie, zmniejszamy ryzyko ich samozapłonu, a także unikamy sytuacji, w której bateria zaczyna przeciekać, co może uszkodzić elektronikę aparatu. Dodatkowo, aparaty powinny być przechowywane w chłodnych, suchych miejscach, co dodatkowo wydłuża żywotność akumulatorów. Warto również pamiętać o regularnym sprawdzaniu stanu baterii, nawet jeśli aparat nie jest używany, aby zapewnić jego gotowość do działania w momencie, gdy będzie potrzebny. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie specjalnych pojemników na baterie, które chronią je przed uszkodzeniami mechanicznymi i zwarciami.

Pytanie 3

Czujnik typu stacked CMOS w aparatach cyfrowych charakteryzuje się

A. zmniejszonym zużyciem energii przy tych samych parametrach

B. zwiększoną czułością na promieniowanie podczerwone

C. warstwową budową z wbudowaną pamięcią i przetwornikiem A/C

D. zwiększoną odpornością na uszkodzenia mechaniczne

Czujnik typu stacked CMOS, znany również jako czujnik z warstwową budową, jest zaawansowanym rozwiązaniem w technologii obrazowania cyfrowego. Charakteryzuje się tym, że na jednej płytce scalonej znajdują się różne warstwy funkcjonalne, takie jak wbudowana pamięć oraz przetwornik analogowo-cyfrowy (A/C). Taka konstrukcja pozwala na szybsze przetwarzanie sygnałów, co przekłada się na lepszą jakość obrazu oraz większą efektywność energetyczną. Przykładem zastosowania czujników CMOS z warstwową budową są nowoczesne aparaty fotograficzne oraz kamery w smartfonach, które wymagają wysokiej precyzji i szybkości działania. Warto zauważyć, że wbudowana pamięć umożliwia tym czujnikom gromadzenie danych bezpośrednio na chipie, co minimalizuje opóźnienia w przesyłaniu obrazu i zwiększa wydajność. W praktyce, oznacza to lepsze osiągi w trudnych warunkach oświetleniowych, co jest kluczowe dla profesjonalnych fotografów oraz operatorów filmowych, którzy często pracują w zmiennym oświetleniu.

Pytanie 4

Jakim terminem określa się zmianę temperatury barwowej światła w procesie obróbki zdjęć?

A. Ekspozycja

B. Balans bieli

C. Saturacja

D. Kontrast

Balans bieli to kluczowy element w procesie obróbki zdjęć, który odnosi się do korekcji temperatury barwowej światła. W praktyce oznacza to, że możemy zmieniać odcień zdjęcia, aby wyglądało bardziej naturalnie i było zgodne z rzeczywistością. W różnych warunkach oświetleniowych światło może mieć różne temperatury barwowe, co wpływa na kolory na zdjęciach. Na przykład, światło w pomieszczeniu z żarówkami może dawać ciepłe, żółte odcienie, podczas gdy światło dzienne może być chłodniejsze i bardziej niebieskie. Poprzez regulację balansu bieli możemy eliminować te niepożądane odcienie, uzyskując bardziej naturalne barwy. To jest szczególnie ważne w sytuacjach, gdzie kolor ma kluczowe znaczenie, np. w fotografii produktowej lub portretowej. Umiejętność poprawnego ustawienia balansu bieli to fundament w pracy każdego fotografa i retuszera, który pozwala na uzyskanie spójnych i realistycznych efektów wizualnych.

Pytanie 5

Jakie zadanie wiąże się z przygotowaniem fotografii do druku?

A. Wybór trybu koloru indeksowanego oraz rozdzielczości 72 ppi

B. Dostosowanie rozmiaru obrazu cyfrowego do formatu papieru fotograficznego

C. Redukcja głębi bitowej obrazu cyfrowego oraz zarchiwizowanie pliku graficznego z użyciem algorytmu kompresji stratnej

D. Konfiguracja trybu kwadrychromii

Ustawienie trybu kwadrychromii, koloru indeksowanego oraz zmniejszenie głębi bitowej obrazu to działania, które, choć mają znaczenie w szerokim kontekście przetwarzania obrazów, nie są kluczowe dla przygotowania zdjęcia do druku. Tryb kwadrychromii, który obejmuje cztery podstawowe kolory (cyjan, magenta, żółty i czarny), jest standardem w druku offsetowym, ale jego ustawienie nie ma wpływu na wielkość obrazu ani na poprawne dostosowanie go do papieru. Z kolei tryb koloru indeksowanego jest stosowany głównie w kontekście ograniczania liczby kolorów, co może być przydatne w przypadku grafiki komputerowej, ale nie w druku zdjęć, które wymagają pełnej gamy kolorów. Zmniejszenie głębi bitowej obrazu oraz kompresja stratna mogą prowadzić do utraty szczegółów i jakości obrazu, co jest niepożądane w kontekście druku. Typowym błędem jest mylenie różnych etapów obróbki zdjęć i zakładanie, że wszystkie techniki są równo istotne. Kluczowe w procesie przygotowania do druku jest zrozumienie, że każdy z tych kroków ma swoje miejsce, ale ich znaczenie różni się w zależności od celu, jakim jest wydruk. Przygotowanie zdjęcia do druku wymaga zatem przede wszystkim prawidłowego dopasowania wymiarów i rozdzielczości, aby zapewnić estetyczny i profesjonalny efekt końcowy.

Pytanie 6

W trakcie realizacji reprodukcji obrazu, aparat fotograficzny powinien być ustawiony w taki sposób, aby oś optyczna obiektywu była

A. prostopadła do płaszczyzny oryginału i pokrywała się z jego środkiem

B. skośna do płaszczyzny oryginału

C. równoległa do płaszczyzny oryginału

D. równoległa do kierunku promieni światła w oświetleniu bocznym

Ustalenie osi optycznej obiektywu aparatu fotograficznego w pozycji prostopadłej do płaszczyzny oryginału, a jednocześnie pokrywającej się z jego środkiem, jest kluczowe dla uzyskania wiernej reprodukcji obrazu. Taki układ minimalizuje zniekształcenia perspektywiczne oraz asymetrię, które mogłyby pojawić się w przypadku innych ustawień. Przykładem zastosowania tej zasady może być reprodukcja dzieła sztuki w muzeum, gdzie ważne jest, aby odwzorować szczegóły kolorystyczne i teksturalne. W praktyce, fotografowie profesjonalni stosują statywy z poziomicą, aby precyzyjnie ustawić aparat, unikając jakichkolwiek błędów, które mogłyby wpłynąć na jakość końcowego obrazu. Dobrą praktyką jest także wykonywanie próbnych zdjęć oraz ich analizy pod kątem odległości, oświetlenia i kąta, co pozwala na optymalizację ustawień przed finalnym ujęciem. Współczesne standardy w fotografii reprodukcyjnej opierają się na takich zasadach, co zapewnia wysoką jakość i zadowolenie klientów.

Pytanie 7

Podstawowym wyposażeniem fotografa, który planuje zrealizować makrofotografię starożytnych monet, jest aparat fotograficzny oraz

A. pierścienie redukcyjne

B. pierścienie pośrednie

C. filtr połówkowy

D. adapter bezprzewodowy

Pierścienie pośrednie to akcesoria fotograficzne, które pozwalają na zbliżenie obiektywu do obiektu fotografowanego, co jest kluczowe w makrofotografii. Dzięki nim możliwe jest uzyskanie większego powiększenia, co jest niezbędne do szczegółowego uchwycenia detali starych monet. Umożliwiają one zmianę odległości między obiektywem a matrycą aparatu, co przekłada się na lepszą jakość zdjęć z bliskich odległości. Praktycznym przykładem zastosowania pierścieni pośrednich może być sytuacja, w której fotograf chce uchwycić drobne detale, takie jak inskrypcje czy rysy na monecie. Użycie pierścieni pośrednich jest zatem szeroko akceptowane w branży fotograficznej jako standardowa praktyka dla makrofotografii. Dodatkowo, pierścienie te są dostępne w różnych długościach, co pozwala na dostosowanie ich do konkretnego typu obiektywu i zamierzonego efektu, zwiększając elastyczność pracy fotografa.

Pytanie 8

Pomiar, który nie uwzględnia luminancji filmowanej sceny to:

A. światła padającego.

B. integralny światła odbitego.

C. punktowy, na cienie.

D. punktowy, na światła.

Odpowiedź 'światła padającego' jest prawidłowa, ponieważ luminancja sceny jest miarą intensywności światła, które dociera do obserwatora z określonego kierunku. W kontekście fotografii, luminancję obiektów można zmierzyć jedynie w przypadku, gdy uwzględniamy światło, które oświetla te obiekty, a nie światło, które jest od nich odbijane. Na przykład, w technice pomiaru luminancji, użycie jasności padającego światła pozwala na określenie, jak dana scena będzie wyglądała na zdjęciu, uwzględniając obecne oświetlenie. W praktyce fotograficznej, dobrą praktyką jest korzystanie z pomiaru światła padającego przy ustawianiu ekspozycji, co pozwala na uzyskanie odpowiednich parametrów na zdjęciu, a tym samym lepszego odwzorowania kolorów i detali. W przemyśle fotograficznym, standardy takie jak ISO, przesłona i czas naświetlania, są ściśle związane z właściwym pomiarem luminancji, co podkreśla znaczenie tej odpowiedzi.

Pytanie 9

W jakim celu stosuje się technikę HDR w fotografii?

A. Aby uzyskać efekt rozmycia ruchu

B. Aby zwiększyć intensywność kolorów

C. Aby zmniejszyć ilość szumów w obrazie

D. Aby uzyskać większy zakres dynamiczny obrazu

W fotografii technika HDR nie jest stosowana do zmniejszania ilości szumów. Szumy to zakłócenia w obrazie, które są bardziej związane z czułością ISO i jakością przetwornika. Aby zmniejszyć ilość szumów, stosuje się techniki takie jak redukcja szumów w postprodukcji lub używanie niższych wartości ISO. Natomiast zwiększenie intensywności kolorów można osiągnąć poprzez regulację nasycenia lub kontrastu w edycji zdjęć, ale nie jest to główny cel HDR. HDR może wprawdzie wpływać na postrzeganie kolorów poprzez lepsze oddanie detali, ale nie jest to jego podstawowe zastosowanie. Co do uzyskiwania efektu rozmycia ruchu, to jest to technika związana z długim czasem naświetlania, nie z HDR. Rozmycie ruchu jest używane do kreatywnego przedstawienia ruchu w fotografii, np. przy fotografowaniu płynącej wody czy poruszających się ludzi. Każda z tych technik ma swoje miejsce w fotografii i jest używana do osiągania konkretnych efektów, ale nie są one związane z zastosowaniem HDR.

Pytanie 10

Oświetlenie Rembrandt w fotografii portretowej charakteryzuje się

A. charakterystycznym trójkątem światła na policzku modela

B. równomiernym oświetleniem całej twarzy bez cieni

C. miękkim światłem rozproszonym z frontu

D. silnym światłem konturowym podkreślającym sylwetkę

Oświetlenie Rembrandt w fotografii portretowej jest techniką, która wykorzystuje naturalne zjawiska świetlne do kreowania głębi i charakteru w portretach. Kluczowym elementem tej metody jest charakterystyczny trójkąt światła, który pojawia się na policzku modela naprzeciwko źródła światła. Trójkąt ten jest efektem zastosowania światła bocznego i górnego, co pozwala na wydobycie rysów twarzy oraz nadanie im trójwymiarowości. W praktyce, aby uzyskać taki efekt, fotograf powinien ustawić źródło światła pod kątem 45 stopni względem modela, co sprawi, że cienie będą tworzyć naturalny kontur twarzy. Ta technika jest szczególnie ceniona w portretach, ponieważ nadaje im dramatyzmu i ekspresji, a także jest zgodna z zasadami klasycznego oświetlenia w malarstwie. Na przykład, wielu znanych fotografów i malarzy, takich jak Rembrandt, który nadał tej technice nazwę, stosowało ją, aby uchwycić emocje i osobowość portretowanych osób. Warto zaznaczyć, że oświetlenie Rembrandt jest doskonałym narzędziem do kreowania atmosfery, co czyni je bardzo popularnym w fotografii reklamowej i modowej."

Pytanie 11

Jakie prace konserwacyjne powinien przeprowadzać aparat fotograficzny?

A. systematyczne czyszczenie torby fotograficznej

B. regularne czyszczenie korpusu i obiektywu

C. wymiana akcesoriów

D. zamiana obiektywu

Czyszczenie korpusu i obiektywu aparatu to mega ważna sprawa, jeśli chcemy, żeby nasz sprzęt działał jak najlepiej. Obiektyw to przecież serce całej zabawy, więc warto się z nim obchodzić szczególnie ostrożnie. Najlepiej używać do tego specjalnych ściereczek z mikrofibry i płynów do czyszczenia optyki. Jeśli zostawimy na obiektywie kurz czy odciski palców, to zdjęcia mogą wyjść słabe, a nawet pojawią się błędy optyczne. Korpus aparatu też nie może być zaniedbany, bo różne warunki pogodowe mogą mu zaszkodzić. Dlatego fajnie jest czyścić sprzęt po każdej sesji – to przedłuża jego żywotność i ułatwia pracę. I nie zapominajmy o tym, żeby raz na jakiś czas oddać aparat do serwisu, bo to też ma duże znaczenie dla jakości i niezawodności sprzętu.

Pytanie 12

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło nazywane jest

A. światłem kluczowym (key light)

B. światłem tła (background light)

C. światłem konturowym (rim light)

D. światłem wypełniającym (fill light)

W fotografii studyjnej niezwykle istotne jest właściwe zrozumienie roli różnych źródeł światła. Światło wypełniające, które często bywa mylone ze światłem kluczowym, pełni inną funkcję. Jego zadaniem jest łagodzenie cieni, które powstają w wyniku działania światła kluczowego. Jeśli myślimy, że światło wypełniające może zastąpić główne źródło światła, to wprowadzamy się w błąd, ponieważ bez światła kluczowego obraz traci swoją wyrazistość i dynamikę. Również światło tła, które ma na celu oświetlenie tła zdjęcia, nie może być mylone z głównym światłem, ponieważ jego rola polega na tworzeniu separacji między obiektem a tłem, a nie na kształtowaniu obiektu. Z kolei światło konturowe, często używane do podkreślenia krawędzi obiektu, również nie jest światłem kluczowym. Przez zrozumienie tych różnic, można znacznie poprawić techniki oświetleniowe, co jest kluczowe, gdy dążymy do uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Nieprawidłowe użycie tych źródeł może prowadzić do braku kontrastu i dynamiki w fotografii, co jest oczywiste w przypadku nieudanych sesji zdjęciowych, gdzie obiekty wydają się płaskie i pozbawione życia.

Pytanie 13

Tryb działania aparatu fotograficznego, w którym rejestracja obrazu odbywa się z priorytetem migawki, jest oznaczony symbolem literowym

A. P

B. T/TV

C. A/AV

D. M

Symbole A/AV, P oraz M reprezentują różne tryby pracy aparatów fotograficznych, które mają swoje unikalne funkcjonalności, ale nie dotyczą priorytetu migawki. A/AV (Aperture Value) to tryb, w którym fotograf ustawia wartość przysłony, a aparat automatycznie dostosowuje czas otwarcia migawki, co może prowadzić do niewłaściwych efektów w sytuacjach, gdy kluczowe jest zamrożenie ruchu. Wybór tego trybu może być mylny, gdyż nie daje on możliwości zachowania pełnej kontroli nad czasem ekspozycji, co jest istotne w dynamicznych warunkach zdjęciowych. Z kolei tryb P (Program) automatycznie dobiera zarówno czas migawki, jak i przysłonę, co również odbiera fotografowi kontrolę nad istotnymi aspektami ekspozycji. Może wydawać się wygodny, ale nie jest idealny dla zaawansowanych technik, które wymagają precyzyjnego ustawienia migawki. Natomiast tryb M (Manualny) pozwala na pełną kontrolę nad ustawieniami aparatu, jednak wymaga to od fotografa wiedzy i umiejętności w zakresie odpowiedniego zbalansowania przysłony i czasu otwarcia migawki, co może być trudne dla początkujących. Typowym błędem jest mylenie tych trybów z priorytetem migawki, co może prowadzić do niezadowalających wyników fotograficznych. Zrozumienie różnicy między tymi trybami jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów i poprawnej ekspozycji zdjęć.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Dla zapewnienia poprawnych kolorów na zdjęciach wykonywanych przy oświetleniu jarzeniowym należy w aparacie cyfrowym ustawić balans bieli na temperaturę barwową około

A. 4000-4500 K

B. 2700-3000 K

C. 7500-8000 K

D. 5500-6000 K

Wybór temperatury barwowej na poziomie 2700-3000 K, 5500-6000 K lub 7500-8000 K w kontekście oświetlenia jarzeniowego prowadzi do poważnych błędów w reprodukcji kolorów. Świetlo jarzeniowe ma określoną charakterystykę spektralną, a jego temperatura barwowa oscyluje w granicach 4000-4500 K, co oznacza, że ustawienie balansu bieli poniżej tej wartości, jak 2700-3000 K, może skutkować przesunięciem kolorów w stronę ciepłych odcieni, co w przypadku zdjęć w biurze czy innych przestrzeniach oświetlonych jarzeniówkami może skutkować nienaturalnym wyglądem skóry lub otoczenia. Z drugiej strony, ustawienie balansu bieli na poziomie 5500-6000 K, typowym dla światła dziennego, również nie jest wskazane, ponieważ może powodować 'wypranie' kolorów, przez co obraz stanie się mniej wyrazisty. Wybór temperatury 7500-8000 K, zwykle zarezerwowanej dla światła sztucznego o chłodniejszym odcieniu, również jest niewłaściwy, gdyż może prowadzić do niebieskiego zabarwienia, co jest całkowicie nieodpowiednie w kontekście jarzeniowym. Niezrozumienie tych podstawowych zasad balansu bieli może prowadzić do chaosu w postprodukcji, gdzie konieczne staje się intensywne korygowanie kolorów, co nie tylko jest czasochłonne, ale również może obniżyć jakość końcowego obrazu.

Pytanie 16

Aby uzyskać zdjęcie o wysokiej jakości przed rozpoczęciem skanowania materiału analogowego w trybie refleksyjnym, należy

A. ustawić maksymalną rozdzielczość interpolowaną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 0,5

B. ustawić minimalną rozdzielczość interpolowaną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 2,0

C. ustawić maksymalną rozdzielczość optyczną oraz zakres dynamiki skanowania w przedziale od 0 do 2,0

D. ustawić minimalną rozdzielczość optyczną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 0,5

Ustawienie maksymalnej rozdzielczości optycznej oraz zakresu dynamiki skanowania od 0 do 2,0 jest kluczowe dla uzyskania zdjęcia o wysokiej jakości podczas skanowania refleksyjnego materiału analogowego. Maksymalna rozdzielczość optyczna pozwala na uchwycenie najdrobniejszych szczegółów w obrazie, co jest istotne w kontekście zachowania jakości oryginału. Wysoka rozdzielczość jest niezbędna w przypadku skanowania zdjęć, które wymagają późniejszego powiększenia lub druku w dużych formatach. Zakres dynamiki skanowania od 0 do 2,0 umożliwia uchwycenie szerszego zakresu tonalnego, co przekłada się na lepszą reprodukcję kolorów oraz detali w jasnych i ciemnych obszarach obrazu. Przykładowo, profesjonalne skanery filmowe często oferują rozdzielczość optyczną wyższą niż 4000 dpi oraz dynamiczne zakresy na poziomie 4-5 stopni, co pozwala na uzyskanie zdjęć o zaskakującej szczegółowości i głębi kolorów. Tego rodzaju praktyki są zgodne z przyjętymi standardami w branży fotograficznej i skanerskiej, co czyni uzyskiwanie wysokiej jakości obrazów bardziej efektywnym.

Pytanie 17

Aby uzyskać na fotografii efekt "zamrożenia ruchu" siatkarza podczas skoku, konieczne jest przede wszystkim ustawienie

A. wysokiej wartości przysłony

B. niskiej wartości przysłony

C. długiego czasu otwarcia migawki

D. krótkiego czasu otwarcia migawki

Krótki czas otwarcia migawki jest kluczowy do uzyskania efektu "zamrożenia ruchu", szczególnie w dynamicznych sportach jak siatkówka. Przy wyborze czasu migawki, który wynosi około 1/1000 sekundy lub krócej, można zarejestrować szybkie ruchy zawodników w akcji, minimalizując rozmycie spowodowane ich prędkością. Przykład praktyczny to fotografowanie skaczącego siatkarza – z wykorzystaniem krótkiego czasu ekspozycji uchwycisz moment wyskoku, co pozwoli na wyraźne przedstawienie detali, takich jak wyraz twarzy czy pozycja ciała. W standardowej praktyce fotograficznej, aby uzyskać ostre zdjęcia sportowe, fotografowie często stosują również technikę panningu, polegającą na śledzeniu obiektu w ruchu przy użyciu krótkiego czasu otwarcia migawki. Ponadto, istotne jest dostosowanie ISO i przysłony, aby uzyskać właściwą ekspozycję w warunkach o silnym świetle, co jest niezbędne do udanego uchwycenia akcji. Dobre praktyki nakazują także unikanie długich czasów otwarcia migawki, które zamiast zamrozić ruch, mogą spowodować rozmycie obrazu.

Pytanie 18

W celu sfotografowania płaskiego dokumentu bez zniekształceń perspektywicznych należy

A. zastosować obiektyw szerokokątny z małą odległością przedmiotową

B. użyć obiektywu makro z filtrem polaryzacyjnym

C. ustawić aparat tak, aby oś optyczna obiektywu była prostopadła do płaszczyzny dokumentu

D. fotografować z możliwie największej odległości z użyciem teleobiektywu

Ustawienie aparatu tak, aby oś optyczna obiektywu była prostopadła do płaszczyzny dokumentu, jest kluczowe dla uzyskania zdjęcia bez zniekształceń perspektywicznych. Gdy aparat znajduje się pod odpowiednim kątem, obiektyw rejestruje obraz bez deformacji, co jest szczególnie istotne w przypadku dokumentów, które powinny być wiernie odwzorowane. Na przykład, w fotografii archiwalnej czy skanowaniu dokumentów, taka technika pozwala na zachowanie detali oraz prawidłowych proporcji, co jest niezbędne w pracy z dokumentami prawnymi czy naukowymi. Warto również pamiętać, że przy takim ustawieniu minimalizujemy ryzyko powstawania efektu keystone, czyli zniekształcenia, które pojawia się, gdy aparat jest ustawiony ukośnie w stosunku do fotografowanego obiektu. Dobrą praktyką jest również zapewnienie odpowiedniego oświetlenia, aby unikać cieni i refleksów, co dodatkowo poprawia jakość uzyskiwanego obrazu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Aby przeprowadzić skanowanie dużych oryginałów na elastycznym, przezroczystym materiale, należy zastosować skaner

A. 3D

B. płaski

C. bębnowy

D. ręczny

Skanowanie wielkoformatowych oryginałów na giętkim podłożu przezroczystym wymaga zastosowania skanera bębnowego, który jest zaprojektowany do pracy z takimi materiałami. Skanery bębnowe charakteryzują się dużą precyzją i zdolnością do skanowania materiałów o różnych grubościach i kształtach, co czyni je idealnym rozwiązaniem w przypadku przezroczystych podłoży. Ich konstrukcja umożliwia delikatne umieszczenie skanowanego obiektu w cylindrycznym bębnie, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia materiału. W praktyce bębnowe skanery są często wykorzystywane w archiwizacji dokumentów, reprodukcji dzieł sztuki oraz w inżynierii, gdzie wymagana jest wysoka jakość skanowania przezroczystych i cienkowarstwowych materiałów. Dodatkowo, skanery te produkują skany o wysokiej rozdzielczości, co jest niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak druk wysokiej jakości czy digitalizacja archiwów. W kontekście standardów branżowych, skanery bębnowe są rekomendowane do zastosowań, które wymagają zachowania wysokiej wierności kolorystycznej oraz detaliczności.

Pytanie 21

Aby uzyskać efekt oświetlenia konturowego, należy oświetlić fotografowany obiekt z jakiego kierunku?

A. przednie

B. górno-boczne

C. tylne

D. górne

Oświetlenie konturowe jest techniką, która ma na celu podkreślenie kształtu i tekstury obiektu poprzez kontrast między światłem a cieniem. Zastosowanie oświetlenia tylnego pozwala na uzyskanie efektu halo, który nie tylko definiuje kontury, ale również dodaje głębi i trójwymiarowości. W praktyce, jeśli fotografujesz portret, światło umieszczone za obiektem tworzy delikatną poświatę wokół krawędzi, co może efektywnie oddzielić osobę od tła. Ta technika jest powszechnie stosowana w fotografii mody oraz produktowej, gdzie ważne jest, aby obiekt wyglądał atrakcyjnie i wyróżniał się na tle. Dobrym przykładem zastosowania oświetlenia tylnego jest sesja zdjęciowa w plenerze podczas zachodu słońca, gdzie naturalne światło wprowadza ciepłe odcienie, podkreślając kontury postaci. Warto pamiętać, że umiejętne wykorzystanie różnych źródeł światła, zgodnie z zasadami kompozycji i estetyki, może znacząco wpłynąć na jakość finalnego obrazu. Zastosowanie tej techniki powinno być zgodne z zasadami sztuki fotograficznej i uwzględniać właściwe ustawienie parametrów aparatu, takich jak czas naświetlania i przysłona, co pozwoli na uzyskanie pożądanych efektów.

Pytanie 22

Który format zapisu obrazu pozwala na zachowanie przezroczystości z jednoczesną kompresją stratną?

A. JPEG

B. TIFF LZW

C. PNG-8

D. BMP

Wybór formatu JPEG może wydawać się kuszący ze względu na jego efektywną kompresję bezstratną, ale nie obsługuje on przezroczystości. JPEG jest formatem zaprojektowanym głównie do przechowywania zdjęć i obrazów z dużą ilością kolorów, co czyni go dobrym wyborem dla fotografii, jednak w kontekście przezroczystości jego zastosowanie jest ograniczone. Z kolei BMP to format bitmapowy, który zazwyczaj zajmuje dużo miejsca i nie oferuje kompresji. BMP w zasadzie przechowuje obraz w jego czystej formie, co sprawia, że pliki w tym formacie są duże i nieefektywne do przesyłania w sieci. Z kolei TIFF LZW to format, który obsługuje kompresję bezstratną i przezroczystość, ale jego rozmiar pliku jest znacznie większy od PNG-8, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach internetowych. Użytkownicy często mają błędne przekonanie, że każdy format graficzny umożliwiający kompresję może także obsługiwać przezroczystość, co jest mylne. W rzeczywistości, wsparcie dla przezroczystości jest cechą specyficzną dla niektórych formatów graficznych i nie można zakładać, że wszystkie formaty zobowiązują się do tego samego. Kluczowe zatem jest świadome dobieranie formatu do konkretnego zastosowania, aby uzyskać najlepsze rezultaty w kontekście zarówno jakości, jak i wydajności pliku."

Pytanie 23

Aby uzyskać zdjęcie owoców na tle koszyka z wyraźnym pierwszym i drugim planem, ustalono parametry ekspozycji:
− czas naświetlania 1/30 s
− przysłona f/8. Jakie parametry należy ustawić, aby tło było rozmyte, zachowując tę samą ilość światła padającego na matrycę?

A. 1/250 s, f/5,6

B. 1/125 s, f/5,6

C. 1/60 s, f/22

D. 1/250 s, f/2,8

Ustawienie czasu naświetlania na 1/60 s oraz przysłony na f/22 nie dostarcza odpowiednich rezultatów w kontekście uzyskiwania rozmytego tła. Gdy przysłona jest ustawiona na f/22, jej maksymalna wartość przyczynia się do zwiększenia głębi ostrości, co skutkuje tym, że zarówno pierwszy, jak i drugi plan pozostają ostre. Dla uzyskania rozmycia tła, należy stosować mniejsze wartości przysłony. Ustawienie czasu naświetlania na 1/60 s nie jest wystarczające w połączeniu z f/22, ponieważ przy tak małej przysłonie, a także dłuższym czasie naświetlania, ryzyko poruszenia zdjęcia znacząco wzrasta, szczególnie podczas fotografowania obiektów w ruchu. Podobnie, ustawienie 1/250 s z f/5,6, choć zmniejsza głębię ostrości w porównaniu do f/22, wciąż może nie zapewnić oczekiwanego efektu bokeh, gdyż przysłona f/5,6 nie jest wystarczająco szeroka dla uzyskania znaczącego rozmycia tła. W przypadku, gdy czas naświetlania wynosi 1/125 s z f/5,6, również nie zapewnia to optymalnych warunków do uzyskania estetycznego rozmycia tła, gdyż przysłona f/5,6 wciąż zbyt mocno akcentuje elementy znajdujące się poza pierwszym planem. W fotografii kluczowe jest zrozumienie, jak wartości przysłony oraz czasu naświetlania wpływają na głębię ostrości i ogólne wrażenie wizualne obrazu, co jest często pomijane przez początkujących fotografów.

Pytanie 24

Na jakim etapie procesu chemicznej obróbki materiałów fotograficznych dochodzi do redukcji halogenków srebra do srebra atomowego?

A. W etapie stabilizowania

B. W etapie utrwalania

C. W etapie dekoloryzacji

D. W etapie wywoływania

Etap wywoływania w procesie chemicznej obróbki materiałów fotograficznych jest kluczowy, ponieważ to właśnie w tym etapie następuje redukcja halogenków srebra do srebra atomowego. W tym procesie utlenione halogenki srebra, które są obecne na naświetlonym materiale światłoczułym, są przekształcane w metaliczne srebro. Reakcje te są katalizowane przez odpowiednie chemikalia, takie jak developer, który zawiera składniki redukujące. Dla przykładu, w tradycyjnych procesach wywoływania używa się rozwodnionego roztworu hydrochinonu lub metol, które skutecznie redukują halogenki srebra. W efekcie, na negatywie fotograficznym powstaje obraz, który jest złożony ze srebra metalicznego, co jest podstawą do dalszej obróbki, takiej jak wybielanie czy utrwalanie. Etap wywoływania jest więc fundamentalny dla uzyskania jakościowego obrazu, co potwierdzają standardy ISO związane z technikami fotograficznymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnych warunków wywoływania dla jakości finalnego produktu.

Pytanie 25

Aby uzyskać na fotografii delikatne rozmycie, należy użyć filtru

A. zmiękczającego.

B. zrównoważonego.

C. powielającego obraz.

D. w kształcie gwiazdy.

Filtr zmiękczający jest specjalnie zaprojektowany, aby wprowadzić delikatne rozmycie obrazu, co sprawia, że zdjęcia wyglądają bardziej romantycznie i artystycznie. Tego rodzaju filtr działa na zasadzie rozpraszania światła, co prowadzi do łagodzenia konturów i wygładzania szczegółów, co jest szczególnie pożądane w portretach oraz zdjęciach krajobrazowych. Używając filtru zmiękczającego, fotografowie mogą uzyskać efekt malarskiego wykończenia, co czyni zdjęcia bardziej przyjemnymi dla oka. W praktyce, aby osiągnąć pożądany efekt, należy zwrócić uwagę na odpowiednie ustawienia ekspozycji oraz czas naświetlania, ponieważ ich niewłaściwe dobranie może prowadzić do nadmiernego rozmycia. Standardem w branży fotograficznej jest stosowanie filtrów zmiękczających w celu uzyskania estetycznych portretów, zwłaszcza gdy chodzi o ujęcia zbliżeniowe, gdzie detale skóry i struktura tkanin są kluczowe. Dodatkowo, filtry te mogą być stosowane w programach graficznych, gdzie ich cyfrowe odpowiedniki oferują jeszcze większą kontrolę nad stopniem zmiękczenia obrazu.

Pytanie 26

Który format plików najlepiej nadaje się do archiwizacji zdjęć z pełną informacją o edycjach niedestrukcyjnych?

A. DNG z osadzonym plikiem XMP

B. JPEG 2000

C. TIFF z kompresją ZIP

D. HEIC z profilem kolorów ICC

Wybór innych formatów plików, takich jak JPEG 2000, TIFF z kompresją ZIP czy HEIC z profilem kolorów ICC, nie zapewnia takiej samej wszechstronności i bezpieczeństwa w kontekście archiwizacji zdjęć z pełną informacją o edycjach niedestrukcyjnych. JPEG 2000, chociaż jest nowoczesnym formatem z lepszą kompresją niż standardowy JPEG, nie obsługuje metadanych w taki sposób jak DNG. Nie zapewnia również pełnej informacji o edycji, co może prowadzić do utraty danych, jeśli zdjęcie zostanie edytowane w różnych programach. TIFF z kompresją ZIP, mimo że jest bardzo jakościowym formatem, nie jest tak powszechnie używany w kontekście edycji niedestrukcyjnej. TIFF zazwyczaj nie przechowuje informacji o zmianach, a jego zastosowanie do archiwizacji może prowadzić do problemów z zarządzaniem wersjami plików. Z kolei HEIC, który zyskał popularność dzięki zastosowaniu w iOS, nie jest tak szeroko wspierany w aplikacjach do edycji zdjęć oraz zarządzania metadanymi, a jego obsługa może być ograniczona. W rezultacie, wybór tych formatów nie tylko nie spełnia wymagań archiwizacyjnych, ale również stwarza ryzyko utraty kluczowych informacji o edycji, co może wpłynąć na przyszłą pracę z tymi zdjęciami.

Pytanie 27

Aby zrealizować serię 3 zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji, w aparacie należy skorzystać z funkcji

A. wielokrotnej ekspozycji

B. balansu bieli

C. bracketingu

D. samowyzwalacza

Bracketing to technika, która polega na wykonaniu serii zdjęć tego samego obiektu przy różnych ustawieniach parametrów ekspozycji, takich jak czas naświetlania, przysłona czy ISO. Użycie bracketingu pozwala na uzyskanie lepszego efektu końcowego, gdy chcemy dopasować ekspozycję w trudnych warunkach oświetleniowych. Przykładowo, fotografując krajobraz o dużym kontraście, możemy wykonać jedno zdjęcie z normalną ekspozycją, drugie z ustawieniem na niedoświetlenie oraz trzecie na prześwietlenie. Taki zestaw zdjęć pozwala na późniejsze wybranie najlepszego ujęcia lub stworzenie zdjęcia HDR (High Dynamic Range), które łączy zalety wszystkich wykonanych zdjęć. Bracketing jest szeroko stosowany w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w sytuacjach, gdy światło jest zmienne. Użycie tej funkcji jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, umożliwiając uzyskanie wysokiej jakości obrazów w zróżnicowanych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 28

Urządzenie drukujące, które pozwala na uzyskanie wydruków bez rastrowania poprzez odparowanie barwników z trzech kolorów folii, to drukarka

A. laserowa

B. atramentowa

C. igłowa

D. sublimacyjna

Drukarka sublimacyjna to zaawansowane urządzenie drukujące, które wykorzystuje proces sublimacji do tworzenia wysokiej jakości, bezrastrowych wydruków. W tej technologii barwniki, umieszczone na specjalnej wstędze foliowej, są poddawane działaniu ciepła. W wyniku tego procesu barwnik przechodzi z fazy stałej bezpośrednio w fazę gazową, a następnie osiada na podłożu, co pozwala uzyskać intensywne i trwałe kolory. Drukarki sublimacyjne są szeroko stosowane w branży fotograficznej, produkcji materiałów reklamowych oraz odzieży, gdzie estetyka i jakość wydruku są kluczowe. Przykładem zastosowania drukarek sublimacyjnych są wydarzenia, takie jak targi czy imprezy sportowe, gdzie na miejscu można drukować zdjęcia na koszulkach lub kubkach, co pozwala uczestnikom na natychmiastowe nabycie pamiątek. Technologia ta jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewniając wydruki o wysokiej rozdzielczości oraz odporne na blaknięcie, co czyni je idealnym wyborem dla profesjonalnych zastosowań.

Pytanie 29

Temperatura barwowa światła świec wynosi około

A. 3200 K

B. 7000 K

C. 5500 K

D. 1800 K

Temperatura barwowa światła świec wynosi około 1800 K, co klasyfikuje to światło jako bardzo ciepłe i żółte. Tego rodzaju temperatura barwowa jest typowa dla źródeł światła, które emitują ciepłe odcienie, co w praktyce oznacza, że światło to jest przyjemne dla oka i często stosowane w domach oraz w oświetleniu nastrojowym. W kontekście oświetlenia, wiedza na temat temperatury barwowej jest kluczowa, szczególnie przy wyborze lamp do różnych pomieszczeń. Na przykład, w sypialniach często preferuje się niższe temperatury barwowe, takie jak 2700 K, aby stworzyć relaksującą atmosferę. Warto zauważyć, że standardy takie jak ANSI C78.377-2008 zalecają różnorodność temperatur barwowych w projektowaniu oświetlenia, co wpływa na nasze samopoczucie oraz estetykę otoczenia. Dodatkowo, zrozumienie temperatury barwowej jest istotne dla profesjonalnych fotografów i filmowców, którzy muszą kontrolować oświetlenie, aby uzyskać właściwe odwzorowanie kolorów. Wiedza ta jest zatem niezwykle użyteczna w wielu dziedzinach, od architektury po sztukę.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

W metodzie addytywnej uzyskiwania kolorów wykorzystuje się zestaw filtrów:

A. czerwony, zielony, żółty

B. czerwony, zielony, niebieski

C. żółty, purpurowy, niebieski

D. żółty, niebieski, purpurowy

Odpowiedź "czerwony, zielony, niebieski" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do addytywnej metody tworzenia barw, która opiera się na zasadzie mieszania światła. W tej metodzie podstawowe kolory to czerwony, zielony i niebieski (RGB), a ich połączenie w różnych proporcjach pozwala na uzyskanie szerokiego spektrum kolorów. Na przykład, łącząc czerwone i zielone światło, uzyskujemy kolor żółty, a łącząc wszystkie trzy kolory w równych ilościach, otrzymujemy kolor biały. Ta metoda jest szeroko stosowana w technologii ekranów, takich jak telewizory i monitory, gdzie piksele składają się z diod LED emitujących światło w tych trzech podstawowych kolorach. W praktyce, zrozumienie addytywnego mieszania kolorów jest kluczowe dla projektantów grafiki oraz inżynierów pracujących nad oświetleniem oraz wizualizacjami komputerowymi, ponieważ umożliwia im precyzyjne dobieranie kolorów oraz tworzenie harmonijnych palet barw. Wiedza ta jest również istotna w kontekście standardów branżowych, takich jak sRGB, które definiują przestrzeń kolorów używaną w sieci i przy produkcji multimediów.

Pytanie 32

W technice fotograficznych wydruków wielkoformatowych sublimacja barwnikowa polega na

A. bezpośrednim nadruku pigmentów na specjalnie przygotowane płótno

B. przeniesieniu barwnika na podłoże w postaci pary pod wpływem wysokiej temperatury

C. chemicznym procesie utwardzania barwników na metalicznym podłożu

D. zastosowaniu tuszu zmieniającego kolor pod wpływem światła ultrafioletowego

Sublimacja barwnikowa jest często mylona z innymi technikami druku, co wynika z niepełnego zrozumienia różnic między nimi. Odpowiedź mówiąca o bezpośrednim nadruku pigmentów na specjalnie przygotowane płótno odnosi się do metody druku inkjet, która wykorzystuje tusze pigmentowe, a nie sublimacyjne. W tej technice barwnik jest aplikowany bezpośrednio na powierzchnię materiału bez zmiany stanu skupienia, co skutkuje innymi właściwościami i trwałością kolorów. Kolejna niepoprawna koncepcja dotyczy tuszu zmieniającego kolor pod wpływem światła ultrafioletowego, który jest związany z techniką druku UV. W przeciwieństwie do sublimacji, w tej metodzie stosuje się tusze, które są utwardzane promieniowaniem UV, co daje efekty wizualne, ale nie jest związane z przenoszeniem barwnika w postaci pary. Poruszenie tematu chemicznego procesu utwardzania barwników na metalicznym podłożu odnosi się do technicznych procesów, takich jak anodowanie czy stosowanie specjalnych farb metalicznych, które również nie mają nic wspólnego z sublimacją. W przypadku sublimacji kluczowe jest zrozumienie, że proces ten opiera się na zmianie stanu skupienia barwnika oraz jego późniejszym osadzaniu na materiałach syntetycznych, co skutkuje innowacyjnymi i trwałymi wydrukami. Warto zwrócić uwagę na te różnice, aby dobrze orientować się w technikach stosowanych w branży graficznej.

Pytanie 33

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do konwersji obrazów analogowych na cyfrowe?

A. kserokopiarka

B. skaner

C. drukarka

D. nagrywarka

Skaner to urządzenie, które służy do przetwarzania obrazów analogowych na postać cyfrową. Działa poprzez skanowanie powierzchni dokumentu lub obrazu, rejestrując zawarte na nim dane wizualne i konwertując je na format cyfrowy. W praktyce, skanery są wykorzystywane w biurach, archiwach oraz w domach do cyfryzacji dokumentów, co znacząco ułatwia ich przechowywanie oraz udostępnianie. W standardzie ISO 19005, definiującym wymagania dla archiwizacji dokumentów elektronicznych, podkreślono znaczenie skanowania wysokiej jakości, co zapewnia trwałość i dostępność dokumentów w przyszłości. Skanery różnią się między sobą między innymi rozdzielczością, co wpływa na jakość skanowanych obrazów. Użycie skanera w procesie digitalizacji zdjęć, plików papierowych czy rysunków technicznych jest kluczowe w dzisiejszym świecie, w którym dominują dane cyfrowe.

Pytanie 34

W aplikacji Adobe Photoshop do modyfikacji koloru oczu na fotografii stosuje się funkcję

A. zaznaczenie i rączka

B. zaznaczenie i balans koloru

C. maska i skraplanie

D. maska i kontrast

Zaznaczenie i balans koloru to kluczowe techniki w programie Adobe Photoshop, które pozwalają na skuteczną zmianę koloru oczu na zdjęciach. Proces zaznaczania umożliwia precyzyjne wyodrębnienie obszaru oczu, co jest niezbędne do dalszej obróbki. Można to osiągnąć przy użyciu narzędzia zaznaczania, jak na przykład Lasso lub Zaznaczanie szybkie, które pozwala na dokładną izolację obszaru, który chcemy edytować. Następnie, po zaznaczeniu, możemy zastosować opcję balansu koloru, która pozwala na korekcję kolorystyczną wybranego obszaru. Dzięki tej funkcji możemy łatwo dostosować nasycenie, tonalność oraz odcienie kolorów, co jest szczególnie przydatne przy zmianie koloru tęczówki. Dobre praktyki w obróbce zdjęć zalecają używanie warstw, co umożliwia zachowanie oryginalnego obrazu bez trwałych modyfikacji. Warto także pamiętać o używaniu maski warstwy, co daje dodatkową kontrolę nad efektami, pozwalając na dalsze dostosowanie edytowanego obszaru. Efekt końcowy powinien wyglądać naturalnie, co wymaga precyzji w doborze kolorów oraz subtelności w nanoszeniu zmian, aby uniknąć sztucznego efektu.

Pytanie 35

Wskaż typ aparatu, w którym nie ustawia się ostrości na matówce?

A. Aparat dalmierzowy

B. Aparat wielkoformatowy

C. Lustrzanka małoobrazkowa

D. Aparat średnioformatowy

Lustrzanka średnioformatowa, lustrzanka małoobrazkowa oraz aparat wielkoformatowy są aparatami, które w większości opierają się na analogowym systemie optycznym z matówką, co oznacza, że użytkownik musi ustawić ostrość na podstawie wyświetlanego obrazu na matówce. W przypadku lustrzanek, ostrość jest kontrolowana poprzez lustro odbijające obraz z obiektywu na matówkę, co umożliwia fotografowi wizualizację i precyzyjne dostosowanie ostrości. W lustrzankach średnioformatowych i małoobrazkowych użycie matówki jest standardem, który pozwala na analizy i ustawienia ostrości w trybie live view. Aparat wielkoformatowy z kolei, posiada dużą matówkę, na której wyraźnie widoczny jest cały kadr, co również pozwala na precyzyjne ustalenie punktu ostrości. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie różnych systemów ostrości, które funkcjonują w różnych typach aparatów. Warto także zauważyć, że aparaty dalmierzowe, mimo że nie są tak popularne jak lustrzanki, oferują unikalne doświadczenie fotograficzne oraz precyzję, której często brakuje w modelach z matówką. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi systemami jest kluczowe dla prawidłowego wyboru sprzętu fotograficznego oraz osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 36

Technika fotografowania w podczerwieni wymaga zastosowania

A. filtra polaryzacyjnego o zwiększonej przepuszczalności

B. obiektywu o zwiększonej jasności minimum f/1.2

C. lampy błyskowej z funkcją podczerwieni aktywnej

D. specjalnego filtra IR przepuszczającego tylko promieniowanie podczerwone

Wybór filtra polaryzacyjnego o zwiększonej przepuszczalności w kontekście fotografii w podczerwieni nie jest odpowiedni. Filtry polaryzacyjne służą do redukcji odblasków i zwiększenia nasycenia kolorów w zdjęciach widzialnych, a nie do pracy z promieniowaniem podczerwonym. Użycie polaryzatora może wręcz ograniczyć ilość podczerwieni docierającej do matrycy, co prowadzi do zniekształcenia efektu, którego poszukujemy. Obiektywy o zwiększonej jasności, choć korzystne w kontekście fotografii w słabym oświetleniu, nie wpływają na zdolność aparatu do rejestrowania promieniowania podczerwonego. Jasność obiektywu przy f/1.2 może być istotna w kontekście światła widzialnego, ale nie jest to czynnik krytyczny dla fotografii IR. Z kolei lampa błyskowa z funkcją podczerwieni nie ma zastosowania w tradycyjnym sensie, ponieważ lampa błyskowa w standardowym użyciu emituje światło widzialne, które nie jest wykrywane przez materiały przeznaczone do fotografowania w podczerwieni. Błędne podejście do użycia tych elementów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich funkcji i zastosowania. Warto zatem zwrócić uwagę na specyfikę technik fotograficznych, aby uniknąć takich nieporozumień i uzyskać pożądane rezultaty w fotografii podczerwonej.

Pytanie 37

Użycie światła rozproszonego na sesji zdjęciowej powoduje uzyskanie

A. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

B. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

C. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

D. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

Światło rozproszone na planie zdjęciowym to naprawdę istotna sprawa, jeśli chodzi o osiąganie fajnych efektów oświetleniowych. Widać, że odpowiedź, którą zaznaczyłeś, zwraca uwagę na to, jak szeroki jest obszar półcienia oraz jak ważne jest równomierne oświetlenie, co ma naprawdę spore znaczenie przy robieniu portretów czy zdjęć produktów. Dzięki rozproszonemu światłu, które można uzyskać na przykład z użyciem softboxów albo parasolek, cienie stają się delikatniejsze, a kontrasty znacznie łagodniejsze. W portretach, to światło sprawia, że skóra wygląda bardziej naturalnie, a detale są lepiej widoczne. Równomierne oświetlenie zmniejsza ryzyko pojawiania się niechcianych refleksów i lepiej podkreśla tekstury fotografowanych obiektów. Z mojego doświadczenia, stosowanie takiego oświetlenia jest kluczowe, gdy chcemy uchwycić subtelne detale oraz stworzyć harmonijną kompozycję obrazu.

Pytanie 38

Zakres długości fali, który obejmuje część widzialną promieniowania elektromagnetycznego, wynosi

A. 0,380-0,760 nm

B. 0,380-0,760 cm

C. 380-760 nm

D. 380-760 mm

Część widzialna promieniowania elektromagnetycznego, nazywana także światłem widzialnym, obejmuje zakres długości fali od 380 do 760 nanometrów (nm). W tym przedziale mieszczą się wszystkie kolory widoczne dla ludzkiego oka, od fioletowego (około 380 nm) do czerwonego (około 760 nm). Zrozumienie tego zakresu jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak fotografia, optyka, a także w technologii LED, gdzie różne długości fal używane są do generowania określonych kolorów światła. Na przykład, w fotografii wybór odpowiedniego filtra kolorowego może być uzależniony od tego, które długości fal są dominujące w danym źródle światła. Dodatkowo, w kontekście biologii, organizmy roślinne używają tego zakresu fal do fotosyntezy, co czyni jej zrozumienie kluczowym dla ekologii i rolnictwa. Warto również zauważyć, że pomiar długości fal w nanometrach jest powszechnie stosowany w standardach branżowych, co umożliwia spójność w badaniach i zastosowaniach technologicznych.

Pytanie 39

Aby fotografować duże obiekty z bliskiej odległości lub w wąskich przestrzeniach, konieczne jest wykorzystanie obiektywu

A. szerokokątnego

B. standardowego

C. długoogniskowego

D. lustrzanego

Obiektyw szerokokątny jest idealnym rozwiązaniem do fotografowania dużych przedmiotów z małej odległości, zwłaszcza w ciasnych pomieszczeniach. Dzięki szerszemu kątowi widzenia, który zazwyczaj wynosi od 24 mm do 35 mm w przeliczeniu na pełnoklatkowy format, umożliwia uchwycenie większej części sceny, co jest niezwykle użyteczne w sytuacjach, gdzie ograniczona przestrzeń nie pozwala na oddalenie się od obiektu. Przykładowo, fotografując wnętrza budynków czy architekturę, obiektyw szerokokątny pozwala na ukazanie całej kompozycji, zamiast jedynie fragmentu. W standardach fotografii architektonicznej i wnętrzarskiej szerokokątne obiektywy są często zalecane, ponieważ eliminują zniekształcenia perspektywy, które mogłyby powstać przy użyciu obiektywu normalnego lub długiego ogniskowania. Dodatkowo, szerokokątne obiektywy często pozwalają na kreatywne kompozycje, w których można łączyć bliskie detale z szerszym kontekstem otoczenia, co zwiększa dynamikę fotografii.

Pytanie 40

Dedykowane narzędzie do zarządzania biblioteką zdjęć i ich wstępnej obróbki to

A. CorelDRAW

B. Adobe Lightroom

C. Adobe InDesign

D. Adobe Illustrator

Adobe Lightroom to specjalistyczne oprogramowanie zaprojektowane z myślą o fotografach, które umożliwia zarządzanie dużą ilością zdjęć oraz ich wstępną obróbkę. Program ten oferuje zaawansowane narzędzia do kategoryzacji, tagowania oraz przeszukiwania zdjęć, co jest niezwykle istotne w pracy z dużymi zbiorami fotograficznymi. Dzięki Lightroomowi można łatwo organizować zdjęcia w kolekcje, co znacząco ułatwia pracę nad projektami fotograficznymi. Oferuje również wiele funkcji edycyjnych, takich jak korekta kolorów, dostosowanie jasności, czy retusz, co pozwala na przygotowanie zdjęć do publikacji. To oprogramowanie wspiera również standardy pracy w branży, na przykład poprzez obsługę profili kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania spójnych rezultatów w różnych mediach. Użytkownicy doceniają również możliwość synchronizacji z urządzeniami mobilnymi, co pozwala na edycję zdjęć w dowolnym miejscu. Lightroom stał się niezbędnym narzędziem w warsztacie wielu profesjonalnych fotografów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej