Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 21 lipca 2025 14:05
Data zakończenia: 21 lipca 2025 14:21

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiej techniki należy użyć do zapewnienia odpowiedniego drenażu na terenie podmokłym przed budową ścieżki?

A. Zastosowanie drenażu francuskiego

B. Wykorzystanie folii izolacyjnej

C. Podsypanie terenu piaskiem

D. Ułożenie podbudowy z żwiru

Drenaż francuski to jedna z najskuteczniejszych metod odwadniania terenów podmokłych, szczególnie przed przystąpieniem do budowy takich obiektów jak ścieżki. Technika ta polega na wykopaniu rowu, który wypełniony jest materiałem przepuszczalnym, takim jak żwir lub drobne kamienie, oraz rurą perforowaną, która odprowadza wodę z powierzchni do odpowiedniego miejsca odpływu. Kluczem do skuteczności drenażu francuskiego jest jego zdolność do efektywnego zbierania i odprowadzania nadmiaru wody z gleby, co zapobiega nadmiernemu nawodnieniu terenu, które mogłoby prowadzić do osłabienia konstrukcji ścieżki. Zastosowanie tej metody jest zgodne z dobrymi praktykami w budowie obiektów małej architektury krajobrazu, zapewniając długotrwałą stabilność i funkcjonalność ścieżki. W praktyce, drenaż francuski jest często stosowany w projektach krajobrazowych z uwagi na jego skuteczność i stosunkowo niskie koszty realizacji. Co więcej, pozwala on na zachowanie estetyki otoczenia, co jest istotne w przypadku terenów rekreacyjnych i parków.

Pytanie 2

Aby wzmocnić brzegi zbiornika wodnego poprzez faszynowanie, należy użyć

A. grodnice winylowe, żwir

B. drewniane kołki, cienkie gałęzie drzew lub krzewów

C. nasiona traw, perforowane płyty betonowe

D. kamienie, kosze z metalowej siatki

Drewniane kołki oraz cienkie gałęzie drzew lub krzewów stanowią efektywną metodę faszynowania, która jest szeroko stosowana w celu umocnienia brzegów oczek wodnych. Technika ta polega na tworzeniu naturalnych barier, które pomagają w stabilizacji gruntu i ograniczają erozję. Przy odpowiednim umiejscowieniu drewnianych kołków wzdłuż brzegu oraz ich połączeniu z gałęziami, uzyskuje się strukturalną podporę, która wspiera roślinność i poprawia bioróżnorodność w ekosystemie wodnym. Praktyczne przykłady wykorzystania tej metody można znaleźć w projektach związanych z rekultywacją terenów podmokłych oraz w ochronie gatunków ryb i ptaków, które korzystają z takich siedlisk. Dodatkowo, stosowanie naturalnych materiałów, takich jak drewno, wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, gdyż pozwala na harmonijne wkomponowanie budowli w otaczający krajobraz. Warto podkreślić, że metoda ta nie tylko zapobiega erozji, ale również przyczynia się do poprawy jakości wód poprzez zatrzymywanie osadów i filtrację zanieczyszczeń.

Pytanie 3

Brama księżycowa jest charakterystycznym elementem wystroju ogrodu?

A. angielskiego

B. włoskiego

C. chińskiego

D. francuskiego

Brama księżycowa to charakterystyczny element architektury ogrodowej w stylu chińskim, który odzwierciedla głębokie powiązania tego stylu z filozofią feng shui oraz estetyką natury. Tego typu bramy, często dekorowane ornamentami przedstawiającymi smoki czy inne symbole szczęścia, nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale także praktyczną, wyznaczając granice przestrzeni i tworząc harmonijne połączenie między ogrodem a otoczeniem. W ogrodach chińskich brama księżycowa może być umiejscowiona w strategicznych punktach, aby kierować wzrokiem i energią w określone miejsca, co jest zgodne z zasadami feng shui. Użytkownicy mogą spotkać się z tym elementem w różnych formach, od prostych łuków po bogato zdobione struktury, które mogą być używane do tworzenia intymnych zakątków w ogrodzie. Warto również dodać, że brama księżycowa może być inspiracją dla współczesnych projektów ogrodowych, w których dąży się do integracji architektury z naturą, co jest istotnym kierunkiem w nowoczesnym projektowaniu przestrzeni zewnętrznych.

Pytanie 4

Jakie z podanych działań można uznać za metodę ochrony dziedzictwa kulturowego?

A. Ocena stanu zachowania obiektu

B. Wpis do rejestru zabytków

C. Opracowanie projektu ochrony obiektu

D. Inwentaryzacja elementów zabytkowych

Wpis do rejestru zabytków stanowi kluczowy element systemu ochrony dziedzictwa kulturowego. Rejestracja obiektów zabytkowych ma na celu formalne uznanie ich wartości historycznej, architektonicznej lub artystycznej. Dzięki wpisowi, obiekty te zyskują szczególną ochronę prawną, co oznacza, że wszelkie działania, które mogłyby wpłynąć na ich stan, muszą być wcześniej konsultowane i zatwierdzane przez odpowiednie organy konserwatorskie. Przykładem może być zabytkowa kamienica, której właściciel planuje przeprowadzenie prac remontowych. Przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań, musi on uzyskać zgodę konserwatora zabytków, na co wpływ mają przepisy prawa dotyczące ochrony zabytków. Zarejestrowane obiekty mogą także korzystać z różnych form wsparcia finansowego, co sprzyja ich utrzymaniu oraz rehabilitacji. Wpis do rejestru jest zatem fundamentem dla skutecznej ochrony i zarządzania dziedzictwem kulturowym.

Pytanie 5

Aby zabezpieczyć korodujący stalowy słupek przed dalszą korozją, należy rozpocząć

A. od odtłuszczenia powierzchni słupka

B. od zaszpachlowania wżerów po rdzy na słupku

C. od nałożenia farby podkładowej na słupek

D. od mechanicznego usunięcia rdzy z powierzchni słupka

Aby skutecznie zabezpieczyć stalowy słup przed dalszą korozją, kluczowym krokiem jest mechaniczne usunięcie rdzy z jego powierzchni. Korozja to proces, który prowadzi do degradacji materiału, a rdza, będąca produktem tego procesu, musi zostać dokładnie usunięta, aby uniknąć dalszego rozprzestrzeniania się korozji. Praktycznie można to osiągnąć przy użyciu narzędzi takich jak szczotki druciane, szlifierki, czy piaskarki. Standardy branżowe, takie jak ISO 8501, zalecają dokładne oczyszczenie powierzchni stali do stanu SA 2.5 lub lepszego, co oznacza, że większość rdzy i zanieczyszczeń musi być usunięta. Tylko po tym etapie można przystąpić do aplikacji farb podkładowych, co jest kolejnym krokiem w kierunku zapewnienia długotrwałej ochrony przed korozją. Przykładem może być użycie farb epoksydowych, które tworzą trwałą barierę przed wilgocią i czynnikami atmosferycznymi. Korzystanie z tych praktyk nie tylko zwiększa trwałość stali, ale także znacząco wpływa na bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 6

Aby określić w terenie punkt na wskazanej wysokości, należy zastosować

A. taśmę mierniczą oraz szpilki geodezyjne

B. niwelator i łaty mierniczej

C. tyczki oraz dalmierz

D. kątomierz i trzy tyczki

Aby wyznaczyć punkt na określonej wysokości w terenie, kluczowym narzędziem jest niwelator oraz łata miernicza. Niwelator pozwala na precyzyjne ustalenie różnic wysokości między punktami, co jest niezbędne w pracach geodezyjnych, budowlanych oraz w inżynierii lądowej. Łata miernicza, która jest używana w połączeniu z niwelatorem, umożliwia odczyt wysokości na danym punkcie. Przykładowo, w praktyce inżynieryjnej, podczas budowy dróg czy mostów, istotne jest, aby punkty referencyjne były dokładnie wyznaczone w kontekście ich wysokości, co wpływa na stabilność i funkcjonalność konstrukcji. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 16181, określają wymagania dotyczące pomiarów geodezyjnych, w tym procedurę niwelacji. Dlatego użycie niwelatora i łaty mierniczej stanowi podstawowy element praktyki pomiarowej, zapewniając wysoką dokładność i niezawodność wyników.

Pytanie 7

Jakie narzędzie jest niezbędne do precyzyjnego wytyczenia osi ścieżki ogrodowej?

A. Miotła

B. Szpilki geodezyjne

C. Łopata

D. Wiertarka

Szpilki geodezyjne to bardzo precyzyjne narzędzie, które często używa się do wyznaczania osi budowli, w tym również ścieżek ogrodowych. Dzięki nim można dokładnie zaznaczyć i utrzymać linie proste, co jest kluczowe przy tworzeniu planu ścieżki. Szpilki geodezyjne umożliwiają dokładne wytyczenie kształtu ścieżki, co jest niezbędne do dalszych prac, takich jak wykopanie rowów czy układanie nawierzchni. Warto zaznaczyć, że geodeci oraz architekci krajobrazu często korzystają z tych narzędzi podczas wykonywania pomiarów w terenie. Szpilki geodezyjne są wykonane z metalu, co sprawia, że są trwałe i mogą być używane wielokrotnie. Dzięki ich zastosowaniu, można uniknąć błędów, które mogłyby prowadzić do nieprawidłowego ułożenia ścieżki. Dobre praktyki w budowie małej architektury krajobrazu zakładają używanie właśnie takich precyzyjnych narzędzi, co pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów estetycznych i funkcjonalnych.

Pytanie 8

Park kulturowy jest tworzony na podstawie ustawy

A. Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r

B. Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r

C. o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r

D. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r

Chociaż inne wymienione akty prawne dotyczą ważnych aspektów ochrony środowiska i budownictwa, nie są bezpośrednio związane z tworzeniem parków kulturowych. Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. koncentruje się na regulacjach dotyczących procesu budowlanego, a nie na ochronie dziedzictwa kulturowego. Z kolei ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. dotyczy ochrony zasobów przyrody oraz ekosystemów, co również nie jest równoznaczne z instytucją parku kulturowego. Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. zajmuje się regulacjami dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego, co również odbiega od głównego celu parków kulturowych, który to cel koncentruje się na zachowaniu dziedzictwa kulturowego. Głównym błędem myślowym w odpowiedziach błędnych jest mylenie ochrony zabytków z szeroką ochroną środowiska, co prowadzi do nieporozumienia w zrozumieniu roli i celu parków kulturowych. Parki kulturowe nie są dedykowane ochronie przyrody, lecz skupiają się na ochronie zbiorów kulturowych oraz architektonicznych, co jest kluczowe dla zachowania tożsamości kulturowej danego regionu.

Pytanie 9

Plan zagospodarowania terenu budowlanego zwykle opracowuje się w skali

A. 1:2000

B. 1:200

C. 1:500

D. 1:5000

Wybór innych skal, takich jak 1:200, 1:5000 czy 1:2000, jest nieodpowiedni dla planów zagospodarowania działek budowlanych z kilku istotnych powodów. Skala 1:200 jest zbyt mała, aby uwzględnić wszystkie detale potrzebne do precyzyjnego planowania przestrzennego. Przy takiej skali, wiele elementów, takich jak układ drogowy, granice działek, a także lokalizacja budynków, może zostać zniekształcone, co prowadzi do trudności w realizacji projektu. Z drugiej strony, skala 1:5000 jest zbyt dużą skalą, co powoduje, że szczegóły projektowe nie będą widoczne, a kluczowe informacje o terenie i infrastrukturze mogą zostać pominięte. Tego rodzaju podejście może skutkować brakiem zgodności z lokalnymi przepisami budowlanymi oraz brakiem informacji o zagrożeniach ekologicznych czy wpływie na sąsiednie działki. Z kolei skala 1:2000, mimo że jest bardziej szczegółowa od 1:5000, nadal nie zapewnia wystarczającej dokładności dla planów zagospodarowania, które wymagają precyzyjnego odwzorowania detali architektonicznych i przestrzennych. Ogólnie rzecz biorąc, wybór niewłaściwej skali może prowadzić do problemów w późniejszym etapie realizacji projektu oraz do niezgodności z wymogami prawnymi, co może skutkować opóźnieniami i dodatkowymi kosztami.

Pytanie 10

Jakie materiały oraz narzędzia są wymagane do odnowienia i ochrony przed korozją biologiczną kamiennego pokrycia murka oporowego?

A. Farba antykorozyjna, szczotka druciana

B. Impregnat na bazie żywicy, myjka ciśnieniowa

C. Bejca, szczotka z tworzywa sztucznego

D. Lakierobejca, gąbka ścierna

Impregnat na bazie żywicy jest kluczowym materiałem do ochrony kamiennej okładziny murka oporowego przed korozją biologiczną. Jego główną zaletą jest głęboka penetracja w strukturę kamienia, co zapewnia skuteczną barierę przed wilgocią oraz mikroorganizmami, które mogą prowadzić do degradacji materiału. Myjka ciśnieniowa z kolei jest niezwykle przydatna podczas wstępnego czyszczenia powierzchni, co pozwala na usunięcie brudu, osadów oraz wszelkich organicznych zanieczyszczeń. Usunięcie tych zanieczyszczeń jest niezbędne, aby impregnacja była skuteczna i długotrwała. Zastosowanie impregnatu na bazie żywicy należy do dobrych praktyk w konserwacji obiektów budowlanych, zgodnie z normami ochrony zabytków oraz wytycznymi dotyczącymi konserwacji murów. Przykładem mogą być renowacje murów w zabytkowych obiektach, gdzie nie tylko estetyka, ale i trwałość materiałów ma kluczowe znaczenie. Właściwe użycie tych materiałów i sprzętu przyczynia się do przedłużenia żywotności struktury oraz jej estetycznego wyglądu.

Pytanie 11

O jakie obiekty odbywa się rewaloryzacja?

A. pomniki przyrody

B. rezerwaty przyrody

C. budowle habitatowe

D. ogrody zabytkowe

Rewaloryzacja ogrodów zabytkowych jest procesem, który ma na celu przywrócenie i zachowanie ich historycznego oraz artystycznego charakteru. Ogrody te są nie tylko miejscem wypoczynku, ale również elementem dziedzictwa kulturowego, który wymaga szczególnej troski. Rewaloryzacja uwzględnia zarówno aspekty botaniczne, jak i architektoniczne, co oznacza, że należy dbać o zachowanie oryginalnych roślin, układów przestrzennych i elementów małej architektury. Przykładem może być rewaloryzacja ogrodu w Wilanowie, gdzie starannie przywracane są historyczne założenia roślinne oraz architektoniczne, co pozwala na ożywienie historycznego kontekstu tego miejsca. Standardy dotyczące rewaloryzacji ogrodów zabytkowych opierają się na zasadach konserwacji i restauracji, zgodnie z wytycznymi międzynarodowych organizacji, takich jak ICOMOS. Ważne jest, aby proces ten był prowadzony przez specjalistów z zakresu konserwacji, którzy potrafią ocenić wartość historyczną oraz estetyczną ogrodu, a także zaplanować odpowiednie działania, które będą zgodne z zasadami ochrony dziedzictwa.

Pytanie 12

Którego rodzaju materiału nie powinno się używać do konstrukcji murowanego murka oporowego?

A. Cegły zwykłej

B. Cegły klinkierowej

C. Bloków granitowych

D. Bloków betonowych

Cegła zwykła nie jest odpowiednim materiałem do budowy murowanego murka oporowego ze względu na jej niską wytrzymałość i porowatość. W przypadku murków oporowych, które muszą wytrzymać znaczne obciążenia związane z poziomem wody oraz ciśnieniem gruntu, istotne jest, aby materiały były trwałe i nieprzepuszczalne. Cegła zwykła, w przeciwieństwie do cegły klinkierowej czy bloków granitowych i betonowych, nie spełnia tych wymagań. Murki oporowe wykonane z cegły klinkierowej charakteryzują się większą odpornością na działanie warunków atmosferycznych oraz długowiecznością. Bloki granitowe i betonowe z kolei zapewniają wysoką nośność i stabilność konstrukcji. W praktyce budowlanej stosuje się także dodatkowe elementy, jak drenaż, aby odprowadzać nadmiar wody, co dodatkowo podkreśla znaczenie doboru odpowiednich materiałów. Wybranie cegły zwykłej do budowy murków oporowych mogłoby prowadzić do ich uszkodzenia oraz zwiększenia kosztów związanych z naprawą lub wymianą uszkodzonych elementów.

Pytanie 13

Najbardziej zmienny charakter aranżacji wnętrza krajobrazowego można osiągnąć przez zastosowanie w jego projektowaniu

A. asymetrii oraz kolorów stonowanych

B. symetrii oraz kolorów kontrastowych

C. asymetrii oraz kolorów kontrastowych

D. symetrii oraz kolorów stonowanych

Odpowiedź 'asymetrię i barwy kontrastowe' jest prawidłowa, ponieważ asymetria w kompozycji wnętrz krajobrazowych wprowadza dynamizm i ruch. W przeciwieństwie do symetrii, która często kojarzy się z harmonijnym i statycznym układem, asymetria pozwala na większą swobodę w aranżacji przestrzeni. Gdy połączymy ją z barwami kontrastowymi, uzyskujemy efekt, który przyciąga wzrok i stymuluje zmysły. Przykładem może być wykorzystanie ciemnych i jasnych odcieni w jednym projekcie, co nie tylko ożywia przestrzeń, ale także podkreśla różnorodność elementów krajobrazu. Podczas projektowania wnętrz krajobrazowych warto wziąć pod uwagę zasady teorii koloru oraz zasady kompozycji, które mówią o wykorzystywaniu kontrastów dla uzyskania większej siły wyrazu. W praktyce, projektanci często korzystają z asymetrycznych układów roślinności, co może stworzyć wrażenie naturalności i organiczności, a zastosowanie kontrastowych barw, takich jak głębokie zielenie i jasne kwiaty, przyciąga uwagę i nadaje przestrzeni energii.

Pytanie 14

Obszar, który stracił swoją wartość ekologiczną w wyniku niekorzystnych zmian spowodowanych przez działalność człowieka, określany jest jako obszar

A. naturalny

B. kulturowy harmonijny

C. pierwotny

D. kulturowy dysharmonijny

Krajobraz kulturowy dysharmonijny to termin używany do opisu terenów, które straciły swoją wartość biologiczną w wyniku działań ludzkich, takich jak intensywna urbanizacja, przemysł czy intensywne rolnictwo. Takie krajobrazy charakteryzują się zubożeniem bioróżnorodności oraz degradacją ekosystemów. Przykładem może być obszar przemysłowy, gdzie naturalne siedliska zostały zniszczone na rzecz budynków i infrastruktury. W praktyce, ochrona takich krajobrazów wymaga wdrażania zrównoważonych praktyk zarządzania przestrzenią, które wspierają odtwarzanie siedlisk i przywracanie naturalnych procesów ekologicznych. Warto zaznaczyć, że w odniesieniu do standardów ochrony środowiska, takich jak konwencje dotyczące bioróżnorodności, istotne jest podejmowanie działań restauracyjnych, które promują rekultywację i renaturyzację. Poznanie tego pojęcia jest kluczowe dla ekologów, urbanistów i decydentów w kontekście planowania przestrzennego oraz ochrony środowiska.

Pytanie 15

Na warstwę użytkową rowerowego szlaku w obszarze miejskim należy zastosować nawierzchnię

A. żwirową

B. gruntową

C. tłuczniową

D. bitumiczną

Wybór nawierzchni gruntowej dla ścieżek rowerowych jest nieodpowiedni, ponieważ tego typu nawierzchnie są zazwyczaj niestabilne i mogą ulegać erozji, co prowadzi do powstawania nierówności oraz trudności w użytkowaniu, zwłaszcza w warunkach deszczowych. Gruntowe ścieżki mogą być również podatne na błoto, co zniechęca do korzystania z nich, a rowerzyści mogą napotykać trudności w poruszaniu się. Tłuczniowe nawierzchnie, z kolei, mimo że oferują lepszą stabilność niż gruntowe, mogą być niewygodne ze względu na nierówną powierzchnię, co wpływa na komfort jazdy. Dodatkowo, tłuczeń nie zawsze dobrze odprowadza wodę, co może prowadzić do zbierania się wody na powierzchni, a to stwarza ryzyko kontuzji. Żwirowe nawierzchnie, choć są bardziej estetyczne, są często nieodpowiednie dla intensywnego ruchu rowerowego, ponieważ nie zapewniają wystarczającej stabilności i mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Wybierając nawierzchnię dla ścieżek rowerowych, należy kierować się standardami, które zalecają stosowanie materiałów odpornych na warunki atmosferyczne oraz zapewniających bezpieczeństwo użytkowników, co w przypadku omawianych opcji najlepiej spełnia nawierzchnia bitumiczna.

Pytanie 16

W jakim stuleciu zaczęły się tworzyć ogrody o specyficznym układzie dróg obwodnicowych, znanym również jako obwarzankowy?

A. w XVII wieku

B. w XVIII wieku

C. w XIX wieku

D. w XVI wieku

Ogrody o charakterystycznym układzie dróg obwodnicowych, znanym również jako układ obwarzankowy, zaczęły powstawać w XIX wieku jako odpowiedź na rozwijające się trendy urbanistyczne i architektoniczne. W tym okresie zauważalny był wzrost zainteresowania projektowaniem przestrzeni zielonych, które nie tylko pełniły funkcje estetyczne, ale także społeczne i rekreacyjne. Przykładem są ogrody angielskie, w których naturalistyczny krajobraz łączono z układami drogowymi, tworząc harmonijne przestrzenie. Dobry projekt ogrodu z układem obwarzankowym uwzględniał zarówno funkcjonalność, jak i integrację z otoczeniem, co stanowiło odpowiedź na potrzeby mieszkańców miast. Współczesne standardy projektowania ogrodów zalecają uwzględnienie elementów zrównoważonego rozwoju, takich jak bioróżnorodność czy efektywne wykorzystanie zasobów, co czyni tę wiedzę nie tylko aktualną, ale i niezbędną w dzisiejszym kontekście projektowania przestrzeni publicznych.

Pytanie 17

Nawierzchnia gruntowa potrzebuje regularnego

A. zamulania

B. szczotkowania

C. odchwaszczania

D. ubijania

Odpowiedź "odchwaszczania" jest prawidłowa, ponieważ nawierzchnia ziemna, szczególnie w kontekście terenów zielonych, wymaga regularnego usuwania chwastów, aby utrzymać zdrowy i estetyczny wygląd. Chwasty konkurują z roślinami uprawnymi o wodę, składniki odżywcze oraz światło, co może prowadzić do osłabienia tych roślin. Regularne odchwaszczanie nie tylko poprawia kondycję gleby, ale także wspiera różnorodność biologiczną, gdyż wiele chwastów może być nośnikami chorób i szkodników. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje m.in. stosowanie metod mechanicznych, jak ręczne usuwanie chwastów lub używanie narzędzi takich jak motyki, a także chemicznych - stosowanie herbicydów selektywnych. W kontekście ogrodnictwa, odchwaszczanie powinno odbywać się co najmniej raz w sezonie, a w przypadku intensywnie użytkowanych terenów, jak trawniki, może być konieczne częstsze podejście. Ważne jest, aby stosować się do lokalnych norm i przepisów dotyczących stosowania środków chemicznych, aby minimalizować wpływ na środowisko.

Pytanie 18

Który sposób budowy murka pozwala na obsadzenie go roślinami?

A. W piątkę.

B. W klin.

C. Na sucho.

D. Na zaprawę.

Układanie murka na sucho to technika, która pozwala na naturalne wkomponowanie go w otoczenie, umożliwiając roślinom rozwój w szczelinach pomiędzy kamieniami czy cegłami. Dzięki temu murek staje się elementem zielonej architektury, co sprzyja bioróżnorodności. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody jest budowanie murków oporowych w ogrodzie, gdzie szczeliny mogą być obsadzone sukulentami, mchem czy innymi roślinami. Tego typu układy wykazują wysoką odporność na warunki atmosferyczne, ponieważ brak zaprawy pozwala na swobodny przepływ wody, co zmniejsza ryzyko ich uszkodzenia przez mróz. W kontekście standardów budowlanych, układanie na sucho powinno być zgodne z wytycznymi dotyczącymi konstrukcji ekologicznych, które promują zrównoważony rozwój i minimalizację wpływu na środowisko.

Pytanie 19

Który typ płytek nie nadaje się do wykorzystania jako okładzina betonowego muru oporowego?

A. Płytki gresowe

B. Płytki kamienne

C. Płytki gipsowe

D. Płytki klinkierowe

Płytki kamienne, gresowe i klinkierowe są często stosowane jako okładzina murek oporowych, jednak ich wykorzystanie wiąże się z określonymi właściwościami materiału i warunkami lokalnymi. Kamień naturalny, znany z wysokiej trwałości i odporności na działanie wilgoci, może być stosowany w projektach, które wymagają solidnych rozwiązań budowlanych, jednocześnie nadając estetykę przestrzeni. Gres, będący materiałem ceramicznym, odznacza się niską nasiąkliwością oraz dużą odpornością na uszkodzenia mechaniczne, co czyni go doskonałym wyborem do okładzin w trudnych warunkach. Klinkier, podobnie jak gres, to materiał charakteryzujący się dużą wytrzymałością na działanie wody, a także dobrą odpornością na zarysowania i zniszczenia. Wybór niewłaściwego materiału, takiego jak gips, często wynika z pomyłki w ocenie jego właściwości – gips jest materiałem, który nie tylko szybko ulega zniszczeniu w warunkach wilgotnych, ale również nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla konstrukcji murków oporowych. Ponadto, podczas planowania budowy czy remontu, niezwykle istotne jest zwrócenie uwagi na normy budowlane oraz praktyki inżynieryjne, które nakładają obowiązek stosowania materiałów odpornych na warunki atmosferyczne. Ignorowanie tych zasad prowadzi do skrócenia żywotności konstrukcji, co może skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi i bezpieczeństwa. Dlatego zrozumienie właściwości materiałów budowlanych oraz ich zastosowania jest kluczem do efektywnego projektowania i realizacji budowli.

Pytanie 20

Jaką nawierzchnię należy rekomendować do umieszczenia pod huśtawką na placu zabaw dla dzieci?

A. Betonową

B. Żwirową

C. Asfaltową

D. Poliuretanową

Poliuretanowa nawierzchnia jest najlepszym wyborem do zastosowania pod bujakiem na placu zabaw, ponieważ zapewnia odpowiednią amortyzację, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa dzieci podczas zabawy. Materiał ten charakteryzuje się dobrą elastycznością oraz odpornością na różne warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest trwały i łatwy w utrzymaniu. Poliuretanowa powierzchnia jest również antypoślizgowa, co zmniejsza ryzyko upadków. W wyniku zastosowania poliuretanu, dzieci bawiące się na bujaku mogą cieszyć się większym komfortem, a jednocześnie zapewnia to zgodność z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 1177, które określają wymagania dotyczące nawierzchni chodnikowych na placach zabaw. Przykłady zastosowania poliuretanowych nawierzchni obejmują nie tylko placówki edukacyjne, ale także parki rekreacyjne i osiedla, co podkreśla ich wszechstronność i skuteczność w zapewnieniu bezpieczeństwa dzieci.

Pytanie 21

Najlepszym materiałem do stworzenia wierzchniej warstwy ścieżki w ogrodzie z kruszywa jest

A. tłuczeń

B. piasek

C. grys

D. żwir

Wybór tłucznia, grysu czy piasku jako materiału do wykonania wierzchniej warstwy ścieżki ogrodowej może prowadzić do niekorzystnych efektów. Tłuczeń charakteryzuje się dużymi i ostrymi krawędziami, co sprawia, że jest mniej komfortowy do chodzenia, a jego struktura nie sprzyja dobremu odprowadzaniu wody. Może to prowadzić do zastoisk wody, a w konsekwencji do erozji podłoża. Grys, mimo że ma kilka zalet, takich jak estetyka, nie jest odpowiedni ze względu na swoją gęstość. Grys może być zbyt ciężki, co w przypadku dużych powierzchni ścieżek może powodować trudności w ich utrzymaniu. Piasek, z kolei, ma tendencję do przesuwania się pod wpływem ruchu, co może skutkować nierówną nawierzchnią i częstymi naprawami. W przypadku ścieżek ogrodowych, kluczowe jest zapewnienie stabilności i komfortu, a żwir, z uwagi na swoje właściwości, spełnia te wymagania. Użytkownicy często podejmują decyzje na podstawie estetyki, jednak powinny one być również oparte na praktycznych aspektach użytkowania oraz zgodności z dobrymi praktykami budowlanymi, co w przypadku żwiru jest niewątpliwie na korzyść tego materiału.

Pytanie 22

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni bitumicznej, należy zastosować

A. zagęszczarkę płytową

B. walec wibracyjny

C. ubijak wibracyjny

D. walec gładki

Walec wibracyjny, choć użyteczny w wielu zastosowaniach związanych z zagęszczaniem gruntów i materiałów budowlanych, nie jest zalecany do stabilizacji nawierzchni bitumicznych. Wibracje generowane przez ten typ walca mogą prowadzić do nadmiernego rozluźnienia mieszanki asfaltowej, co w konsekwencji obniża jej jakość i trwałość. W przypadku ubijaka wibracyjnego, jego zastosowanie jest bardziej adekwatne do prac przy gruntach sypkich czy materiałach niebitumicznych, a nie do precyzyjnego zagęszczania nawierzchni bitumicznych, gdzie konieczne jest uzyskanie jednorodności oraz odpowiedniej gęstości. Z kolei zagęszczarka płytowa, choć może być używana do zagęszczania nawierzchni, nie jest w stanie zapewnić takiej jakości powierzchni, jak walec gładki. Niewłaściwe użycie tych narzędzi może prowadzić do problemów, takich jak powstawanie pęknięć, nierówności oraz skrócenie żywotności nawierzchni. Dlatego kluczowe jest odpowiednie dobranie sprzętu do rodzaju prac oraz materiałów, z jakimi mamy do czynienia, oraz ścisłe przestrzeganie norm i standardów branżowych, które są ustalane przez organizacje takie jak American Society for Testing and Materials (ASTM) oraz European Committee for Standardization (CEN). Rozumienie zastosowania poszczególnych narzędzi i ich wpływu na jakość końcową wykonanej nawierzchni jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w branży budowlanej.

Pytanie 23

Formowanie spadków poprzecznych podczas budowy nawierzchni drogowej powinno być rozpoczęte na etapie

A. zagęszczania warstwy wiążącej

B. niwelacji koryta drogi

C. ustalania warstwy podbudowy

D. układania warstwy ścieralnej

Formowanie spadków poprzecznych nawierzchni drogowej powinno rozpoczynać się na etapie niwelacji koryta drogi, ponieważ to właśnie w tym momencie tworzone są podstawy dla dalszych warstw nawierzchni. Spadki poprzeczne są kluczowe dla odwadniania nawierzchni, co zapobiega gromadzeniu się wody na drodze, a w konsekwencji wpływa na jej trwałość i bezpieczeństwo. Właściwe uformowanie spadków umożliwia skuteczne odprowadzanie wody deszczowej, co stanowi istotny aspekt w projektowaniu dróg zgodnie z europejskimi standardami EN 13108 dotyczącymi materiałów do budowy nawierzchni. Przykładowo, w projektach infrastrukturalnych, takich jak budowa autostrad, wstępne formowanie koryta drogi pozwala na precyzyjne uformowanie profilu poprzecznego, co w efekcie zmniejsza ryzyko uszkodzeń nawierzchni w wyniku działania wody. Dlatego właściwe niwelowanie koryta drogi, na którym później układane będą kolejne warstwy, ma kluczowe znaczenie dla całej konstrukcji drogowej.

Pytanie 24

Park kulturowy ustanawia się po uzyskaniu opinii wojewódzkiego konserwatora zabytków, przez kogo?

A. Radę Gminy

B. Prezydenta Miasta

C. Miejskiego Konserwatora Zabytków

D. Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Powołanie parków kulturowych jest istotnym elementem ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce. Zgodnie z ustawą o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, to Rada Gminy jest organem odpowiedzialnym za tworzenie takiego parku, po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego konserwatora zabytków. Rada Gminy, jako lokalny organ samorządowy, ma możliwość dostosowania działań ochronnych do specyfiki danego terenu i potencjału kulturowego. Przykładem może być tworzenie parków kulturowych w obszarach z bogatym dziedzictwem architektonicznym, co prowadzi do promocji turystyki kulturowej oraz zwiększenia świadomości mieszkańców na temat wartości lokalnych zabytków. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami zarządzania dziedzictwem, które podkreślają znaczenie lokalnego zaangażowania przy ochronie zasobów kulturowych. Co więcej, właściwe zarządzanie parkiem kulturowym może przyczynić się do zrównoważonego rozwoju regionów, łącząc ochronę dziedzictwa z rozwojem społecznym i gospodarczym.

Pytanie 25

W Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2-21 w tablicy 0607 znajdują się dane dotyczące nakładów na 1,0 m długości ławki z prefabrykatów żelbetowych z drewnianą obudową siedzisk. Jaki obmiar powinno się przyjąć do wyliczenia kosztorysowego wykonania czterech takich ławek, każda o długości 2,0 m?

A. 1 m

B. 8 m

C. 16 m

D. 4 m

Wybór 8 m jako obmiar do obliczenia wartości kosztorysowej wykonania czterech ławek, każda o długości 2,0 m, jest poprawny, ponieważ sumujemy długości wszystkich ławek. Długość jednej ławki wynosi 2,0 m, a ponieważ planujemy wykonać cztery takie ławki, obliczenie jest proste: 2,0 m x 4 = 8 m. Kluczowe jest zrozumienie, że w kosztorysach budowlanych do obliczeń należy przyjmować całkowite wymiary materiałów, co pozwala na precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów i robocizny. Przyjmowanie wartości jednostkowych, jak 1 m, nie oddaje pełnej skali projektu, a zatem może prowadzić do niedoszacowania lub przekroczenia budżetu. W praktyce, stosując tego typu obliczenia, można poprawić efektywność finansową projektu oraz dokładność kosztorysów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, takimi jak normy kosztorysowe publikowane przez Polską Izbę Inżynierów Budownictwa.

Pytanie 26

Warstwę podbudowy ścieżki pieszej o szerokości 1,0 m należy odpowiednio zagęścić

A. młotem pneumatycznym

B. wałem strunowym

C. zagęszczarką płytową

D. wałem Campbella

Zagęszczarka płytowa to narzędzie idealne do ubijania podbudowy ścieżek pieszych, szczególnie w przypadku wąskich przestrzeni, takich jak ta o szerokości 1,0 m. Dzięki swojej konstrukcji, zagęszczarka płytowa zapewnia równomierne rozłożenie siły ubicia na powierzchni, co skutkuje jednolitą gęstością podłoża. Jest to kluczowe dla zabezpieczenia stabilności i trwałości nawierzchni. W praktyce, zastosowanie zagęszczarki płytowej pozwala na efektywne zagęszczenie różnych materiałów, takich jak żwir, piasek czy grunt, co jest zgodne z normami budowlanymi. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie zagęszczania w kilku przejściach, co dodatkowo zwiększa efektywność procesu. Ponadto, zagęszczarki płytowe są stosunkowo proste w obsłudze i nie wymagają dużej siły fizycznej, co czyni je dostępnymi dla różnych użytkowników, od profesjonalnych wykonawców po amatorów budowlanych.

Pytanie 27

Podaj czynności (w odpowiedniej kolejności technologicznej) związane z realizacją nawierzchni z kostki brukowej na gruntach przepuszczalnych, przeznaczonej do ruchu pieszych?

A. Osadzenie obrzeży, korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, wykonanie dwóch warstw podbudowy z tłucznia, zagęszczenie tych warstw podbudowy, ułożenie kostki brukowej

B. Korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie warstwy podbudowy z piasku, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki brukowej

C. Osadzenie obrzeży, korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, przygotowanie dwóch warstw podbudowy z klińca, zagęszczenie warstw podbudowy, ułożenie kostki brukowej

D. Korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, realizacja wylewki betonowej, wykonanie warstwy podbudowy z piasku, osadzenie obrzeży, ułożenie kostki brukowej

Wybór tej odpowiedzi jest poprawny, ponieważ kolejność działań przy wykonaniu nawierzchni z kostki brukowej na gruncie przepuszczalnym opiera się na standardowych praktykach budowlanych. Proces rozpoczyna się od korytowania, które polega na usunięciu wierzchniej warstwy gruntu do odpowiedniej głębokości, co zapewnia stabilność całej konstrukcji. Następnie przeprowadza się zagęszczenie podłoża, aby uzyskać solidną podstawę dla dalszych warstw. Osadzenie obrzeży jest kluczowe dla kształtowania granic nawierzchni oraz zapobiegania przesuwaniu się kostek. Wykonanie warstwy podbudowy z piasku jest istotne, bowiem piasek działa jako materiał drenujący, co jest szczególnie ważne na gruntach przepuszczalnych. Po zagęszczeniu podbudowy przystępuje się do układania kostki brukowej, co wymaga precyzyjnego dopasowania, aby zapewnić trwałość nawierzchni. W praktyce, każdy etap wpływa na ostateczną jakość i żywotność nawierzchni, dlatego zgodność z tym schematem jest kluczowa.

Pytanie 28

Jaki materiał powinien być wybrany do ochrony skarpy przydrożnej, aby jednocześnie umożliwić maksymalny udział biologicznie czynnej powierzchni?

A. Trylinkę

B. Geokratę

C. Ażurowe płyty betonowe

D. Kostkę brukową

Geokraty to innowacyjne materiały geosyntetyczne, które są powszechnie stosowane w budownictwie drogowym, inżynierii lądowej oraz w ochronie środowiska. Ich struktura pozwala na stabilizację gleby oraz jednoczesne zachowanie wysokiego udziału powierzchni biologicznie czynnej. Geokraty składają się z ażurowych siatek, które są wypełnione glebą lub innymi materiałami, co umożliwia swobodny rozwój roślinności. Dzięki temu, że geokraty są perforowane, woda łatwo wnika w glebę, a korzenie roślin mogą rosnąć w ich wnętrzu, co przyczynia się do poprawy absorpcji wody i zmniejsza ryzyko erozji. Zgodnie z zaleceniami standardów budowlanych, geokraty są idealnym rozwiązaniem do zabezpieczenia stoku, ponieważ nie tylko stabilizują skarpę, ale także wspierają bioróżnorodność i zdrowie ekosystemów. Przykładem zastosowania geokraty mogą być tereny przydrożne, gdzie zachowanie naturalnej roślinności jest kluczowe dla estetyki oraz ochrony przed erozją. Wybór geokraty jako materiału do zabezpieczenia skarpy przydrożnej jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.

Pytanie 29

Osoba zwiedzająca, chcąca poznać elementy architektury tradycyjnej wsi kaszubskiej, powinna udać się

A. do alpinarium

B. do rosarium

C. do skansenu

D. do arboretum

Wybór skansenu jako miejsca do zapoznania się z elementami architektury dawnej wsi kaszubskiej jest jak najbardziej trafny. Skansen to miejsce, które gromadzi obiekty architektoniczne oraz elementy kultury materialnej z określonego regionu, w tym przypadku z Kaszub. W skansenach znajdują się odtworzone lub przetransportowane zabytki, takie jak chaty, stodoły, kościoły czy młyny, które reprezentują tradycyjne budownictwo i styl życia mieszkańców wsi. Przykładem może być Kaszubski Park Etnograficzny w Wdzydzach Kiszewskich, który oferuje bogaty zbiór obiektów architektury ludowej oraz organizuje różnorodne wydarzenia kulturalne mające na celu promowanie lokalnej historii i tradycji. W skansenach można nie tylko podziwiać architekturę, ale także uczestniczyć w warsztatach rzemieślniczych, co przybliża lokalne zwyczaje i umiejętności. Dzięki temu skansen staje się nie tylko przestrzenią wystawową, ale także edukacyjną, gdzie można lepiej zrozumieć dziedzictwo kulturowe regionu.

Pytanie 30

Wskaż rodzaj drewna, który ze względu na wysoką odporność na warunki atmosferyczne jest najbardziej użyteczny przy budowie małych form architektonicznych?

A. Drewno dębowe

B. Drewno sosnowe

C. Drewno brzozowe

D. Drewno świerkowe

Drewno dębowe jest uznawane za jedno z najbardziej odpornych na czynniki atmosferyczne, co czyni je idealnym materiałem do budowy drobnych form architektonicznych, takich jak altany, pergole czy elementy ogrodowe. Jego gęstość oraz struktura komórkowa sprawiają, że jest mniej podatne na działanie wody, co zmniejsza ryzyko pęcznienia i skurczu. Dodatkowo, drewno dębowe naturalnie zawiera substancje, które działają jak impregnaty, co zwiększa jego odporność na grzyby oraz owady. W praktyce oznacza to, że konstrukcje wykonane z tego drewna mogą przetrwać wiele sezonów zewnętrznych bez konieczności intensywnej konserwacji. Przykładem zastosowania drewna dębowego może być budowa drewnianych wiat czy tarasów, które narażone są na zmienne warunki atmosferyczne. W branży budowlanej często rekomenduje się stosowanie drewna dębowego w zgodzie z normą PN-EN 335, która określa klasyfikację drewna w kontekście jego odporności na czynniki biologiczne, co potwierdza wysoką jakość tego materiału.

Pytanie 31

Kształt kwietnika dywanowego można najlepiej zobrazować w perspektywie

A. z lotu ptaka

B. ukośnej

C. równoległej

D. żabiej

Odpowiedź 'z lotu ptaka' jest prawidłowa, ponieważ pozwala na najlepsze zobrazowanie wzoru kwietnika dywanowego z perspektywy, która ukazuje całość kompozycji w sposób holistyczny. Widok z góry umożliwia dostrzeżenie układu roślin, ich rozmieszczenia oraz interakcji między poszczególnymi elementami aranżacji ogrodowej. Taki sposób prezentacji jest stosowany w projektowaniu krajobrazu i architekturze ogrodowej, gdzie kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy współdziałają w przestrzeni. W praktycznym zastosowaniu, architekci krajobrazu często korzystają z map, zdjęć lotniczych lub wizualizacji 3D, aby dokładnie przedstawić koncepcję projektu. Wzór kwietnika dywanowego, który zazwyczaj ma skomplikowaną, wielowarstwową strukturę, jest znacznie łatwiejszy do analizy, gdy można zobaczyć go w całości. Zastosowanie takiej perspektywy sprzyja lepszemu planowaniu, aby zapewnić estetyczny i funkcjonalny układ ogrodu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 32

Jakiego rodzaju lakier powinno się zastosować do pokrycia drewnianego podestu w ogrodzie przydomowym?

A. Jednoskładnikowy lakier stworzony do wykończenia podłóg z drewna i materiałów drewnopochodnych w mieszkalnych pomieszczeniach oraz obiektach użyteczności publicznej.

B. Lakier przeznaczony do malowania drewna lub materiałów drewnopochodnych stosowanych na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń

C. Lakier do lakierowania drewnianych podłóg, parkietów, boazerii i elementów wyposażenia wnętrz w obiektach użyteczności publicznej.

D. Innowacyjny, jednoskładnikowy lakier przeznaczony do ochronno-dekoracyjnego wykończenia podłóg z różnych rodzajów drewna oraz korka w pomieszczeniach.

Lakier przeznaczony do malowania drewna lub materiałów drewnopochodnych eksploatowanych na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń to najlepszy wybór do polakierowania drewnianego podestu w ogródku przydomowym, ponieważ zapewnia on odpowiednią ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak wilgoć, promieniowanie UV oraz zmiany temperatury. Tego typu lakier jest formułowany tak, aby tworzył elastyczną powłokę odporną na pękanie i łuszczenie, co jest szczególnie istotne w przypadku elementów narażonych na zmienne warunki atmosferyczne. Dzięki zastosowaniu takiego lakieru, podest nie tylko zyska estetyczny wygląd, ale także wydłuży swoją żywotność oraz ułatwi konserwację. Na przykład, lakier taki można aplikować na tarasy, altany czy meble ogrodowe, co podkreśla jego wszechstronność. Warto także pamiętać, że przed nałożeniem lakieru, drewniana powierzchnia powinna być odpowiednio przygotowana, co obejmuje szlifowanie oraz oczyszczanie, aby zapewnić dobrą przyczepność i trwałość powłoki. Wybierając lakier do zastosowań zewnętrznych, należy zwrócić uwagę na jego odporność na działanie grzybów i pleśni, co jest kolejnym atutem omawianego produktu.

Pytanie 33

Jaki typ drewna zapewnia najwyższą odporność dla wykonanej z niego powierzchni?

A. Brzoza

B. Dąb

C. Świerk

D. Sosna

Dąb to naprawdę świetne drewno, doceniane za swoją trwałość i odporność na różne czynniki zewnętrzne. Jego gęstość, która wynosi między 0,6 a 0,9 g/cm³, sprawia, że jest bardzo wytrzymałym materiałem. Co ciekawe, dąb ma w sobie naturalne garbniki, dzięki czemu jest odporny na grzyby i owady, co jest naprawdę ważne przy budowie trwałych nawierzchni. W praktyce dąb wykorzystuje się do produkcji podłóg i mebli ogrodowych, a także innych elementów architektury, bo dobrze łączy estetykę z długowiecznością. Z tego co pamiętam, według normy PN-EN 350 dąb uznawany jest za drewno o wysokiej trwałości. To czyni go idealnym materiałem do projektów, które mają przetrwać wiele lat. Warto także pomyśleć o odpowiedniej obróbce — olejowanie czy lakierowanie dębu mogą jeszcze bardziej poprawić jego odporność na czynniki atmosferyczne.

Pytanie 34

Typowym materiałem wykorzystywanym w budownictwie ogrodów w stylu angielskim jest

A. bloczek silikatowy.

B. lepiszcze bitumiczne.

C. kamienna kostka.

D. cegła ceramiczna.

Cegła ceramiczna jest materiałem budowlanym, który odgrywa kluczową rolę w projektowaniu ogrodów w stylu angielskim. Charakteryzuje się wysoką estetyką oraz trwałością, co czyni ją idealnym wyborem do tworzenia ścieżek, murków oraz innych elementów architektonicznych w ogrodzie. Cegła ceramiczna, produkowana z gliny poddawanej wypalaniu, ma naturalny, ciepły kolor, który harmonizuje z zielenią roślinności. W stylu angielskim dużą wagę przykłada się do naturalności i integracji z otoczeniem, co sprawia, że cegła ceramiczna doskonale wpisuje się w te zasady. Jej faktura i wygląd mogą tworzyć eleganckie i przytulne przestrzenie, które są jednocześnie funkcjonalne. Dodatkowo, cegła ceramiczna jest materiałem łatwym w obróbce i montażu, co ułatwia projektowanie różnorodnych kształtów i konfiguracji. Warto wspomnieć, że stosowanie cegły ceramicznej w ogrodzie sprzyja także dobrej drenażowości, co jest istotne w kontekście ochrony roślin. W praktyce, w angielskich ogrodach często wykorzystuje się cegłę do budowy małych ogrodzeń, altan, a także do ozdobnych ścieżek, co potwierdza jej wszechstronność oraz zgodność z estetyką tego stylu.

Pytanie 35

Aby osiągnąć określony efekt w ogrodzie, należy tak zaaranżować przestrzeń, aby procent otwarć ścian

A. był mniejszy niż 30%

B. wynosił od 50% do 60%

C. wynosił od 31% do 45%

D. był większy niż 60%

Wybierając odpowiedzi, które wskazują na wyższy procent otwarć ścian, można wprowadzić w błąd w kontekście projektowania przestrzeni ogrodowych. Propozycje przewidujące, że procent otwarć powinien wynosić więcej niż 60% lub od 50% do 60%, mogą prowadzić do narażenia użytkowników na nadmierną ekspozycję na warunki atmosferyczne, co skutkuje obniżeniem komfortu korzystania z przestrzeni. Wysoki procent otwarć sprzyja również hałasowi z zewnątrz, co wpływa na jakość wypoczynku. Dodatkowo, koncepcje te mogą nie uwzględniać aspektów prywatności, które są kluczowe w kontekście ogrodów i przestrzeni wypoczynkowych. W praktyce, projektanci starają się osiągnąć harmonię między otwartością a zamknięciem przestrzeni, co najlepiej realizuje się poprzez utrzymywanie niskiego procentu otwarć. Zrozumienie tej zasady jest niezbędne, aby unikać typowych błędów projektowych, które mogą wpływać na funkcjonalność i estetykę wnętrz ogrodowych. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do dobrych praktyk architektonicznych, które podkreślają znaczenie równowagi w projektowaniu przestrzeni.

Pytanie 36

Jaką ustawę powinien znać właściciel nieruchomości, który zamierza usunąć lipę drobnolistną ze swojej działki?

A. Ustawę Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r.

B. Ustawę Prawo ochrony środowiska z dnia 27 lipca 2001 r.

C. Ustawę o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r.

D. Ustawę o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r.

Inne odpowiedzi, takie jak ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, czy prawo budowlane, również mają swoje znaczenie w kontekście zarządzania nieruchomościami, ale nie odnoszą się bezpośrednio do kwestii ochrony drzew. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. dotyczy organizacji przestrzennej i zagospodarowania terenu, jednak nie zawiera szczegółowych regulacji dotyczących ochrony żywej przyrody. Można zauważyć, że właściwe zagospodarowanie przestrzenne może uwzględniać istniejącą roślinność, ale nie określa zasad usuwania drzew ani nie wymaga uzyskiwania zezwoleń na takie działania. Podobnie, prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. reguluje kwestie związane z budowami i infrastrukturą, a nie z ochroną środowiska czy drzew. Może się zdarzyć, że w kontekście realizacji inwestycji budowlanej konieczne będzie również ustalenie, czy wycinka drzew nie wpłynie na projekt, ale nie jest to jedyna regulacja dotycząca tego zagadnienia. Istotnym błędem myślowym jest również postrzeganie przepisów ochrony środowiska jako zbędnych formalności, zamiast dostrzegania ich roli w zachowaniu bioróżnorodności oraz zdrowego ekosystemu. Właściciele nieruchomości powinni nie tylko być świadomi obowiązujących przepisów, ale również dążyć do ich przestrzegania, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych i środowiskowych.

Pytanie 37

Bariera usytuowana na bulwarze

A. dzieli pasy ruchu

B. pełni funkcję estetyczną

C. oddziela zieleń od chodnika

D. zapewnia ochronę od strony wody

Balustrada zlokalizowana na bulwarze pełni kluczową funkcję ochronną, szczególnie w kontekście bezpieczeństwa osób znajdujących się w pobliżu wody. Tego rodzaju konstrukcje są projektowane zgodnie z normami budowlanymi i standardami bezpieczeństwa, które określają wysokość, materiały i wytrzymałość balustrad. Przykładowo, balustrady na bulwarach nadmorskich muszą wytrzymać działanie sił wiatru oraz potencjalne uderzenia fal. W praktyce, odpowiednio zaprojektowane balustrady nie tylko zapobiegają przypadkowemu upadkowi ludzi do wody, lecz również mogą stanowić element estetyczny, który harmonizuje z otoczeniem. Dobrze zaprojektowana balustrada poprawia komfort użytkowników, zapewniając im poczucie bezpieczeństwa podczas spacerów wzdłuż brzegu. Dodatkowo, balustrady mogą być wykonane z materiałów odpornych na korozję, co jest kluczowe w warunkach nadmorskich, gdzie wilgoć i sól mogą przyspieszać proces degradacji materiałów.

Pytanie 38

Na jakim typie gruntu można zastosować warstwę podbudowy nawierzchni pieszej z kostki betonowej ograniczając się jedynie do podsypki piaskowej?

A. Piaszczystym

B. Ilastym

C. Gliniastym

D. Pylastym

Odpowiedź piaszczysta jest prawidłowa, ponieważ grunt piaszczysty charakteryzuje się dobrą przepuszczalnością wody oraz niewielką zdolnością do zatrzymywania wilgoci. Warstwa podsypki piaskowej, stosowana jako podbudowa, wpływa na stabilność i trwałość nawierzchni pieszej wykonanej z kostki betonowej. Zgodnie z normami budowlanymi, takich jak PN-B-06265, stosowanie warstwy podsypki piaskowej w gruntach piaszczystych ułatwia odprowadzanie wody opadowej, a także zapobiega deformacjom nawierzchni. W praktyce często wykorzystuje się piasek do przygotowania podłoża, ponieważ jego właściwości mechaniczne sprzyjają łatwemu układaniu kostki oraz redukują ryzyko osiadania. Warto także pamiętać, że odpowiednie zagęszczenie podsypki piaskowej zwiększa jej nośność, co jest kluczowe dla długowieczności nawierzchni pieszej. Takie podejście jest zgodne z dobrą praktyką w budownictwie, gdzie dbałość o detale w fazie przygotowania podłoża ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu i zadowolenia użytkowników.

Pytanie 39

Aby stworzyć powierzchnię odporną na poślizgnięcia na tarasie, należy zastosować deski

A. ryflowane

B. przecierane

C. polerowane

D. heblowane

Deski ryflowane są najlepszym wyborem do budowy powierzchni antypoślizgowej tarasu, ponieważ ich charakterystyczne żłobienia zwiększają przyczepność, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa użytkowników. Dzięki ryflowanej powierzchni woda oraz inne substancje, które mogą powodować poślizg, skuteczniej spływają, co znacząco redukuje ryzyko wypadków. Przykładem zastosowania desek ryflowanych są tarasy przy basenach lub w miejscach narażonych na kontakt z wodą. Wybór tego typu desek powinien być zgodny z normami bezpieczeństwa, które zalecają stosowanie materiałów o odpowiednich właściwościach antypoślizgowych. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie stanu desek oraz ich konserwacja, co pozwala na utrzymanie właściwości antypoślizgowych przez długi czas. Warto również wspomnieć, że deski ryflowane mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak drewno kompozytowe czy naturalne, co dodatkowo zwiększa ich wszechstronność w zastosowaniach zewnętrznych.

Pytanie 40

Od jakiej czynności należy rozpocząć realizację projektu stawu?

A. Wykonania przegrody kapilarnej

B. Wyznaczenia głębokości zbiornika w terenie

C. Wyznaczenia obrysu zbiornika w terenie

D. Wykonania wykopu

Wyznaczenie obrysu zbiornika w terenie jest kluczowym krokiem w realizacji projektu oczka wodnego, ponieważ stanowi fundament dla dalszych działań budowlanych. Poprawne wyznaczenie obrysu umożliwia określenie optymalnych wymiarów i kształtu zbiornika, co ma znaczenie zarówno dla estetyki, jak i funkcjonalności. Przy tworzeniu oczka wodnego należy również uwzględnić lokalne uwarunkowania, takie jak warunki glebowe, przepływ wód gruntowych oraz istniejące elementy krajobrazu. W praktyce można użyć sznurków, stake'ów oraz poziomicy, aby precyzyjnie wyznaczyć granice zbiornika. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na uniknięcie wielu problemów, takich jak niewłaściwa głębokość zbiornika, co może prowadzić do szybkiego zarastania glonami lub problemów z ekosystemem wodnym. Dobre praktyki inżynierskie wskazują, że planowanie i wyznaczanie obrysu powinno być realizowane na etapie projektowania, a także powinno uwzględniać przyszłe zmiany w otoczeniu oraz dostępność dla konserwacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej