Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Opiekunka dziecięca
  • Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
  • Data rozpoczęcia: 9 lipca 2025 19:33
  • Data zakończenia: 9 lipca 2025 19:46

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Podany w ramce opis zespołu objawów odnosi się do choroby o nazwie

Wysypka u dziecka rozprzestrzenia się obwodowo, zaczyna się za uszami i następnie obejmuje całe ciało. Na błonie śluzowej policzków na wysokości zębów pojawiają się plamki Koplika-Fiłatowa. W drugim tygodniu choroby może dochodzić do złuszczenia naskórka dziecka.
A. ospa wietrzna.
B. odra.
C. mononukleoza zakaźna.
D. różyczka.
Odpowiedź "odra" jest poprawna, ponieważ opis objawów przedstawionych w pytaniu, w tym charakterystyczne plamki Koplika-Filatowa, jednoznacznie wskazuje na tę chorobę. Plamki Koplika są małymi, białymi zmianami błony śluzowej, które występują na policzkach u pacjentów z odrą i są jednym z patognomonicznych objawów tej choroby, co oznacza, że ich obecność jednoznacznie sugeruje odrę. Dodatkowo, odra jest chorobą wirusową wywoływaną przez wirusa odry, która jest wysoce zakaźna i ma poważne powikłania, jeśli nie jest leczona. W kontekście praktycznym, znajomość objawów odry oraz ich diagnostyki jest kluczowa w pracy z pacjentami, ponieważ wczesne rozpoznanie może znacząco wpłynąć na dalsze leczenie i zapobieganie rozprzestrzenieniu się wirusa. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), szczepienia przeciw odrze są niezbędnym elementem programów zdrowotnych, co podkreśla znaczenie znajomości tej choroby w praktyce medycznej.
Pytanie 2

Jakie działanie opiekunki nie spowoduje wydłużenia czasu koncentracji trzylatka podczas zabawy dydaktycznej?

A. Wykorzystanie nowych dla dziecka pomocy dydaktycznych
B. Używanie motywacji i pochwał
C. Dopasowanie tematu zabawy do pasji dziecka
D. Wprowadzanie coraz dłuższych wypowiedzi słownych
Wprowadzanie coraz dłuższych wypowiedzi słownych nie jest skuteczną metodą na wydłużenie czasu skupienia uwagi trzyletniego dziecka. W tym wieku dzieci mają ograniczoną zdolność do utrzymania koncentracji, której czas na ogół nie przekracza 10-15 minut w przypadku aktywności wymagających skupienia. W miarę jak wypowiedzi stają się dłuższe, dzieci mogą tracić zainteresowanie, co prowadzi do rozproszenia uwagi. Zamiast tego, skuteczniejsze jest stosowanie krótszych, bardziej zwięzłych komunikatów, które są łatwiejsze do przyswojenia przez młodsze dzieci. Przykładowo, opiekunka może wprowadzić zadania poprzez krótkie pytania lub polecenia, co ułatwia dzieciom zrozumienie oraz angażuje je w zabawę dydaktyczną. Takie podejście jest zgodne z zasadami wczesnej edukacji, które podkreślają znaczenie dostosowania komunikacji do poziomu rozwoju dziecka i jego zdolności poznawczych. Warto także zwrócić uwagę na zainteresowania dziecka, co z pewnością wzmocni jego motywację do zabawy oraz przedłuży czas skupienia.
Pytanie 3

W jakim okresie prawidłowo rozwijające się dziecko nabywa umiejętność chodzenia, gdy jest trzymane za jedną rękę?

A. W przybliżeniu w 16. miesiącu życia
B. W przybliżeniu w 8. miesiącu życia
C. W przybliżeniu w 12. miesiącu życia
D. W przybliżeniu w 5. miesiącu życia
Odpowiedź dotycząca opanowania umiejętności chodzenia trzymane za jedną rękę w okolicach 12. miesiąca życia jest prawidłowa, ponieważ w tym czasie większość dzieci osiąga kluczowe etapy rozwoju motorycznego. W wieku około roku dziecko potrafi już samodzielnie stać, a także podejmować próby chodzenia, często wspierane przez dorosłych. Chodzenie przytrzymywane za rękę to naturalny sposób na zwiększenie pewności siebie oraz równowagi, co jest niezbędne do dalszego rozwoju umiejętności motorycznych. Warto zauważyć, że umiejętność ta jest powiązana z innymi aspektami rozwoju, takimi jak koordynacja ruchowa, siła mięśniowa oraz zdolności poznawcze, które są stymulowane przez interakcje z opiekunami. Wspieranie dziecka w tym procesie poprzez zabawy, które angażują ruch, jest kluczowe dla jego prawidłowego rozwoju. Dobre praktyki wskazują na znaczenie motywacji do samodzielnego poruszania się oraz na potrzebę zapewnienia dzieciom bezpiecznego i stymulującego środowiska, które będzie sprzyjać ich rozwojowi motorycznemu.
Pytanie 4

Jakie czynności należy wykonać podczas mycia noworodka, w jakiej kolejności?

A. twarzy, oczu, uszu, narządów płciowych, ciała dziecka
B. twarzy, oczu, uszu, ciała, narządów płciowych dziecka
C. oczu, uszu, twarzy, ciała, narządów płciowych dziecka
D. oczu, twarzy, uszu, narządów płciowych, ciała dziecka
Podczas kąpieli noworodka zwrócenie uwagi na odpowiednią kolejność mycia jest kluczowe dla zapewnienia jego bezpieczeństwa oraz komfortu. Każda z podanych odpowiedzi zawiera błędy w sekwencji, które mogą prowadzić do nieodpowiedniej pielęgnacji. Na przykład, zaczynając od mycia twarzy, można nieświadomie przenieść zanieczyszczenia z ciała na twarz, co zwiększa ryzyko infekcji oczu. Oczy noworodków są wyjątkowo wrażliwe, a ich mycie na początku kąpieli pozwala uniknąć podrażnień spowodowanych resztkami mydła czy brudem z innych części ciała. Mycie uszu przed oczami jest również nieodpowiednie, gdyż podczas tej czynności mogą się pojawić drobne zanieczyszczenia, które mogłyby trafić do oczu. Kolejność mycia narządów płciowych również ma znaczenie; powinno to być wykonywane po umyciu twarzy i uszu, co pozwala na zachowanie higieny. Zastosowanie właściwego schematu mycia jest zgodne z zaleceniami pediatrów oraz stanowi integralny element edukacji rodziców w zakresie opieki nad noworodkami. Należy mieć na uwadze, że prawidłowa pielęgnacja wspiera zdrowie malucha i eliminuje ryzyko wystąpienia infekcji skórnych czy innych dolegliwości.
Pytanie 5

Małe dziecko często porusza palcami rąk bez powodu i kontekstu emocjonalnego. Zainteresowanie czymś innym przychodzi mu z trudnością. Tego rodzaju czynności powtarza nawet kilkanaście razy dziennie.

A. stereotypii poznawczych
B. stereotypii ruchowych
C. zachowania agresywnego
D. zachowania autoagresywnego
Zachowanie opisane w pytaniu to przykład stereotypii ruchowych, które są powtarzalnymi, często bezcelowymi ruchami, mogącymi występować u dzieci, zwłaszcza w kontekście rozwoju neuropsychologicznego. Stereotypie ruchowe, takie jak potrząsanie palcami, są często widoczne u dzieci w różnym wieku, ale mogą być szczególnie nasilone u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu lub innymi zaburzeniami rozwojowymi. Istotne jest, aby zrozumieć, że te czynności mogą pełnić funkcję regulacyjną, pomagając dziecku w radzeniu sobie z nadmiarem bodźców zewnętrznych. Przykłady stereotypii ruchowych obejmują kręcenie się, kołysanie ciałem czy powtarzanie określonych ruchów rąk. W pracy z dziećmi z takimi objawami warto stosować techniki terapeutyczne, które mogą pomóc w integracji sensorycznej oraz wprowadzeniu alternatywnych form aktywności, co może przyczynić się do zmniejszenia nasilenia stereotypii. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe w kontekście rozwoju dziecka i jego potrzeb terapeutycznych.
Pytanie 6

Gest wskazywania palcem oraz nawiązywanie kontaktu wzrokowego zazwyczaj występuje u prawidłowo rozwijającego się dziecka około

A. dziewiątego miesiąca życia
B. piątego miesiąca życia
C. trzeciego miesiąca życia
D. osiemnastego miesiąca życia
Wybór odpowiedzi na temat momentu, w którym gest wskazywania palcem i kontakt wzrokowy stają się widoczne w rozwoju dziecka, może prowadzić do pewnych nieporozumień. Wskazanie na trzeci miesiąc życia sugeruje, że niemowlęta w tak wczesnym etapie rozwoju posiadają zdolność do świadomego wskazywania i podtrzymywania interakcji wzrokowych, co nie jest zgodne z badaniami nad rozwojem psychospołecznym. W wieku trzech miesięcy dzieci koncentrują się głównie na przetwarzaniu bodźców sensorycznych i rozwijaniu zdolności motorycznych, a świadome gesty oraz interakcje społeczne zaczynają pojawiać się znacznie później. Z kolei wybór piątego miesiąca życia również jest mylący, bowiem dzieci w tym okresie zaczynają eksplorować otoczenie, jednak gesty komunikacyjne, takie jak wskazywanie, są jeszcze w powijakach, a ich rozwój kulminuje około dziewiątego miesiąca. Ostatecznie, osiemnasty miesiąc życia wskazuje na znacznie późniejszy etap, w którym dzieci są już w stanie skutecznie komunikować swoje potrzeby, jednak nie należy tego mylić z wczesnym rozwojem gestów wskazujących. Również często błędnie zakłada się, że każde dziecko rozwija się w jednym tempie, co jest sprzeczne z wiedzą na temat indywidualnych różnic w rozwoju. Ważne jest, aby podchodzić do tematu rozwoju dzieci z uwzględnieniem norm rozwojowych oraz indywidualnych różnic, co jest kluczowe dla efektywnego wsparcia ich wczesnej edukacji i rozwoju społecznego.
Pytanie 7

Kiedy opiekunka zmienia pieluchę niemowlęciu leżącemu na przewijaku i musi na chwilę odejść po krem przeciwodparzeniowy, jakie zachowanie będzie odpowiednie?

A. Powinna wziąć dziecko na ręce i udać się po krem
B. Powinna dać dziecku grzechotkę i pójść po krem
C. Powinna śpiewać dziecku piosenkę i pójść po krem
D. Powinna obserwować zachowanie dziecka na przewijaku i pójść po krem
Wybór opiekunki, aby wziąć dziecko na ręce i pójść po krem przeciwodparzeniowy, jest właściwy, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo i komfort niemowlęcia. Zgodnie z najlepszymi praktykami w opiece nad dziećmi, nie należy pozostawiać dziecka bez nadzoru na przewijaku, ponieważ może to prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak przewrócenie się. Wzięcie dziecka na ręce pozwala na kontynuowanie pielęgnacji w bezpieczny sposób. To podejście jest również zgodne z zasadami zapewnienia stałej uwagi i wsparcia emocjonalnego dziecku, co jest kluczowe w pierwszych latach życia. Przykładem odpowiedniego zachowania w takiej sytuacji może być poszukiwanie pomocy od innej osoby, jeśli dostęp do kremu jest bardzo pilny, jednak zawsze priorytetem powinno być bezpieczeństwo dziecka. Warto również wspomnieć, że stosowanie kremów przeciwodparzeniowych jest istotne dla ochrony delikatnej skóry niemowlęcia przed podrażnieniami.
Pytanie 8

Jaką umiejętność potrafi właściwie zrealizować 6-miesięczne rozwijające się niemowlę?

A. Usiąść z pozycji leżącej bez wsparcia
B. Przekręcić się z brzuszka na plecy
C. Stać przy wsparciu
D. Stać bez jakiejkolwiek podpory
Odpowiedź "Przekręcić się z brzuszka na plecy" jest poprawna, ponieważ w wieku sześciu miesięcy niemowlęta zazwyczaj osiągają kluczowy kamień milowy w rozwoju motorycznym. Umiejętność obracania się z brzuszka na plecy wskazuje na rozwój siły mięśniowej oraz koordynacji ruchowej. Proces ten wymaga od dziecka zaangażowania mięśni brzucha oraz ramion, co jest istotne dla dalszego rozwoju umiejętności motorycznych, takich jak siadanie czy czworakowanie. W praktyce, rodzice mogą wspierać ten proces, zachęcając niemowlę do zabawy na podłodze oraz oferując różnorodne bodźce wizualne lub dźwiękowe, które skłonią je do ruchu. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie rozwoju dziecka według wytycznych pediatrycznych, co pozwala na wczesne identyfikowanie ewentualnych opóźnień w rozwoju. Warto zaznaczyć, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, a umiejętności mogą się różnić, jednak przewidywane umiejętności w tym wieku są zgodne z ogólnym rozwojem dziecka.
Pytanie 9

Zgodnie z obecnie obowiązującymi normami żywienia dla niemowląt oraz małych dzieci, dziecko w wieku osiemnastu miesięcy powinno przyjmować

A. dwa główne posiłki: śniadanie i obiad oraz dwa posiłki dodatkowe
B. tylko trzy główne posiłki: śniadanie, obiad i kolację
C. trzy główne posiłki: śniadanie, obiad i kolację oraz dwa posiłki dodatkowe
D. dwa główne posiłki: śniadanie i obiad oraz jeden posiłek dodatkowy
Odpowiedź, w której osiemnastomiesięczne dziecko powinno spożywać trzy posiłki podstawowe: śniadanie, obiad i kolację oraz dwa posiłki uzupełniające, jest zgodna z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi żywienia dzieci w tym wieku. W tym okresie życia dziecka, jego potrzeby żywieniowe są na tyle zróżnicowane, że ważne jest dostarczenie odpowiednich składników odżywczych w formie zbilansowanych posiłków. Trzy posiłki podstawowe zapewniają nie tylko odpowiednią podaż energii, ale również białka, witamin i minerałów niezbędnych do prawidłowego rozwoju. Dodatkowe dwa posiłki uzupełniające, takie jak przekąski, mogą być doskonałą okazją do wprowadzenia różnorodnych produktów, takich jak owoce, warzywa czy nabiał, co wspiera zdrowe nawyki żywieniowe. Zgodnie z zaleceniami ekspertów, takie podejście sprzyja nie tylko prawidłowemu wzrostowi, ale również rozwija umiejętności związane z jedzeniem i degustacją nowych smaków, co jest kluczowe w tym etapie rozwoju dziecka.
Pytanie 10

U dziecka w wieku trzech lat przeważa rodzaj uwagi

A. stała
B. losowa
C. wybiórcza
D. mimowolna
Wszystkie pozostałe odpowiedzi nie oddają rzeczywistej natury uwagi dzieci w wieku trzech lat. Trwała uwaga odnosi się do zdolności utrzymania koncentracji na danym zadaniu przez dłuższy czas, co w tym wieku jest mało prawdopodobne, gdyż dzieci łatwo ulegają rozproszeniu. Z kolei uwaga dowolna, której cechą jest aktywne kierowanie uwagi na określony bodziec w sposób świadomy, również nie jest typowa dla tego etapu rozwoju. Dzieci w tym wieku dopiero zaczynają rozwijać umiejętności związane z kontrolowaniem uwagi, a ich zdolności do koncentrowania się na wybranych zadaniach są ograniczone. Uwaga selektywna, która polega na wyborze istotnych bodźców z otoczenia i pomijaniu tych mniej ważnych, nie jest jeszcze w pełni rozwinięta u trzyletnich dzieci. Ich reakcje na bodźce są bardziej automatyczne i mniej zorganizowane. Warto zwrócić uwagę na to, że mylenie tych typów uwagi wynika często z braku zrozumienia etapów rozwoju poznawczego dzieci. Dzieci w wieku przedszkolnym przeżywają intensywne zmiany w zakresie uwagi i skoncentrowania się, co może prowadzić do nieporozumień w ocenie ich zdolności. W praktyce edukacyjnej ważne jest, aby dostosować metody nauczania do tych specyficznych potrzeb rozwojowych, zamiast oczekiwać, że młodsze dzieci będą miały silniejsze umiejętności w zakresie uwagi dowolnej czy selektywnej.
Pytanie 11

W ramach zajęć edukacyjnych, mających na celu rozwijanie u dzieci poczucia rytmu, muzykalności oraz umiejętności orientacji w przestrzeni, opiekunka powinna zasugerować zabawy

A. twórcze
B. muzyczno-ruchowe
C. manipulacyjne
D. ogólnorozwojowe
Odpowiedź muzyczno-ruchowe jest prawidłowa, ponieważ tego typu zabawy są kluczowe dla rozwijania u dzieci poczucia rytmu, wyobraźni muzycznej oraz orientacji przestrzennej. Zajęcia muzyczno-ruchowe integrują elementy muzyki i ruchu, co sprzyja harmonijnemu rozwojowi dzieci. Dzieci uczestniczące w takich zajęciach uczą się synchronizacji ruchów z rytmem, co wspiera ich zdolności motoryczne oraz koordynację. Przykładami takich zabaw mogą być tańce do muzyki, zabawy z instrumentami perkusyjnymi, a także rytmiczne ćwiczenia wykorzystujące ciało jako instrument. W kontekście standardów edukacji przedszkolnej, zabawy te są zgodne z wytycznymi dotyczącymi wspierania rozwoju kompetencji muzycznych i ruchowych, co jest kluczowe dla wszechstronnego kształcenia dzieci. Integracja muzyki i ruchu w zajęciach przyczynia się do rozwoju społecznego dzieci, ich umiejętności współpracy i komunikacji. Dobrze zaplanowane zajęcia muzyczno-ruchowe mogą także pomóc w budowaniu pozytywnego obrazu ciała oraz wyrażaniu emocji przez ruch, co jest niezbędne w procesie edukacyjnym.
Pytanie 12

Aby zapewnić prawidłowy rozwój psychomotoryczny dwuletnich, prawidłowo rozwijających się dzieci w żłobku, opiekunka powinna przede wszystkim

A. organizować systematycznie dzieciom zabawy ruchowe i ćwiczenia podstawowe.
B. ograniczać naturalną chęć do zabawy ruchowej dzieci, gdy uzna, że są zmęczone.
C. organizować poranne ćwiczenia składające się z co najmniej dziewięciu nowych aktywności.
D. wymagać od dzieci precyzyjnego wykonywania ćwiczeń ruchowych.
Fajnie, że organizujesz regularne zabawy i ćwiczenia dla małych dzieci! To naprawdę ważne dla ich rozwoju psychomotorycznego. Dwuletnie maluchy mają naturalną chęć do odkrywania świata i zabawy, a to wspiera ich umiejętności motoryczne, społeczne i emocjonalne. Jak wiadomo, zabawa to fundament ich nauki. Możesz spróbować wielu różnych aktywności, jak bieganie, skakanie czy nawet gry zespołowe. To świetny sposób, by dzieci były aktywne i rozwijały umiejętności interpersonalne. Regularne zajęcia pomagają im poczuć się stabilnie emocjonalnie i lepiej przystosować do grupy. A co najważniejsze, to też poprawia ich koordynację i ogólną sprawność fizyczną, co jest kluczowe w tym okresie, gdy rozwijają swoje zdolności ruchowe.
Pytanie 13

Jaką kategorię gier reprezentują zabawy, w których dzieci naśladują różne działania dorosłych?

A. W słowa
B. Rzutnych
C. Bieżnych
D. W role
Zabawy w role to kategoria aktywności, w której dzieci naśladują dorosłych, co jest kluczowe dla ich rozwoju społeczno-emocjonalnego oraz poznawczego. Odtwarzanie różnych czynności, takich jak gotowanie, opieka nad lalkami czy prowadzenie rozmów telefonicznych, umożliwia dzieciom zrozumienie i przyswojenie ról społecznych, co jest fundamentalne w ich procesie nauki. W kontekście edukacji przedszkolnej, zabawy w role wspierają rozwój empatii i umiejętności interakcji z innymi, co jest zgodne z metodologią edukacyjną, taką jak podejście Montessori. Przykładami takich zabaw mogą być organizacja domku dla lalek, gdzie dzieci odgrywają scenki rodzinne, lub zabawa w sklep, w której dzieci uczą się podstawowych zasad handlu i współpracy. Dzięki tym aktywnościom dzieci rozwijają również swoje umiejętności komunikacyjne oraz rozwiązywania problemów, co jest zgodne z rekomendacjami instytucji zajmujących się edukacją dzieci, takich jak National Association for the Education of Young Children (NAEYC).
Pytanie 14

Kiedy należy zacząć myć zęby dziecku?

A. Po wyrżnięciu wszystkich zębów stałych
B. Po wyrżnięciu się wszystkich zębów mlecznych
C. Po wyrżnięciu się pierwszego zęba stałego
D. Po pojawieniu się pierwszego zęba mlecznego
Odpowiedź, że mycie zębów należy rozpocząć po wyrżnięciu się pierwszego zęba mlecznego, jest zgodna z aktualnymi zaleceniami stomatologów i organizacji zajmujących się zdrowiem jamy ustnej, takich jak Amerykańska Akademia Stomatologii Dziecięcej (AAPD). W momencie, gdy u dziecka pojawia się pierwszy ząb mleczny, jest to sygnał, że należy rozpocząć rutynową higienę jamy ustnej. Mycie zębów zapobiega rozwojowi próchnicy, która może pojawić się już przy pierwszych ząbkach, ze względu na obecność bakterii w jamie ustnej. Warto dodać, że zaleca się używanie pasty do zębów z fluorem, dostosowanej do wieku dziecka, co dodatkowo wzmacnia szkliwo i chroni przed próchnicą. W praktyce, rodzice powinni myć zęby dziecka co najmniej dwa razy dziennie, a także nauczyć je samodzielnego mycia zębów, gdy będzie to możliwe. Wczesne i regularne dbanie o zęby kształtuje właściwe nawyki w zakresie higieny jamy ustnej na całe życie.
Pytanie 15

W jadłospisie malucha w wieku 3 lat z cukrzycą powinno się ograniczyć

A. tłuszcze pochodzenia roślinnego
B. proste węglowodany
C. białko pochodzenia zwierzęcego
D. złożone węglowodany
Węglowodany proste, takie jak cukry jednocukrowe i dwucukrowe, mają zdolność szybkiego wchłaniania do krwiobiegu, co prowadzi do nagłych skoków poziomu glukozy we krwi. U dzieci z cukrzycą, kontrola poziomu glukozy jest kluczowa dla zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ograniczenie węglowodanów prostych w diecie dziecka jest więc podstawowym elementem zarządzania cukrzycą. Przykłady węglowodanów prostych obejmują słodycze, napoje gazowane oraz białe pieczywo. Zamiast nich, zaleca się wprowadzenie węglowodanów złożonych, takich jak pełnoziarniste produkty zbożowe, warzywa i owoce, które dostarczają energii stopniowo i nie powodują gwałtownego wzrostu glukozy we krwi. Warto również kłaść nacisk na edukację dzieci dotyczącej zdrowego żywienia oraz świadomego wyboru produktów spożywczych, co jest zgodne z zasadami dietetyki klinicznej. Dostosowanie diety do potrzeb zdrowotnych dziecka powinno być realizowane w konsultacji z dietetykiem specjalizującym się w cukrzycy dziecięcej.
Pytanie 16

Jeśli dziewczynka znajduje się na 65. centylu siatki centylowej, to co to oznacza?

A. 65% dziewczynek ma wzrost równy lub mniejszy, a 35% ma wzrost równy lub większy
B. 65% dziewczynek ma masę ciała równą lub mniejszą, a 35% ma masę ciała równą lub większą
C. 35% dziewczynek waży równą lub mniejszą masę, a 65% waży równą lub większą
D. 35% dziewczynek ma wzrost równy lub mniejszy, a 65% ma wzrost równy lub większy
Analizując niepoprawne odpowiedzi, należy zauważyć, że wiele z nich myli pojęcia masy ciała z innymi parametrami, takimi jak wzrost. Wzrost i masa ciała to dwa różne aspekty rozwoju fizycznego dziecka, a centyle odnoszą się do specyficznych pomiarów. Na przykład, interpretacja 35% dziewczynek mających wzrost taki sam lub mniejszy sugeruje, że centyle dotyczą wzrostu, a nie masy ciała, co jest błędne. Ponadto, odwoływanie się do pojęcia „wzrost taki sam lub większy” może wprowadzać w błąd, gdyż nie jest to związane z analizą masy ciała. Można też zauważyć, że mówienie o 35% dziewczynek ważących tyle samo lub mniej jest mylące, ponieważ nie uwzględnia, że centyl 65 oznacza, iż wyższy odsetek waży mniej. Tego rodzaju błędne wnioski mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad statystyki i metod oceny wzrostu oraz masy ciała dzieci. Aby prawidłowo analizować takie dane, należy przyjrzeć się konkretnej skali centylowej oraz zrozumieć, jak interpretować wyniki w kontekście populacji referencyjnej, co jest kluczowe dla właściwej oceny stanu zdrowia dzieci.
Pytanie 17

U trzyletniego dziecka zauważalne jest uporczywe dążenie do powtarzania tej samej formy działania, zwane "usztywnieniem reakcji", mające na celu zredukowanie napięcia, co jest określane jako

A. agresja
B. fiksacja
C. regresja
D. frustracja
Fiksacja to termin używany w psychologii rozwojowej, który odnosi się do tendencji dzieci do utrzymywania się na określonym sposobie działania lub myślenia, co w przypadku małych dzieci może objawiać się poprzez powtarzanie tych samych czynności w celu zredukowania lęku oraz napięcia. U dzieci w wieku przedszkolnym, takich jak trzyletnie, fiksacja może przejawiać się w ich rutynowych zachowaniach, które zapewniają im poczucie bezpieczeństwa i kontroli w zmieniającym się świecie. Przykładem fiksacji może być regularne układanie zabawek w określony sposób lub powtarzanie tych samych prostych czynności, co pomaga dziecku w radzeniu sobie z niepewnością i strachem. Zrozumienie tego zjawiska jest istotne dla nauczycieli i rodziców, ponieważ pozwala lepiej dostosować podejście do dziecka oraz jego potrzeb emocjonalnych. W kontekście standardów dobrych praktyk w pracy z dziećmi, uwzględnianie takich zachowań w planowaniu zajęć czy interakcji może prowadzić do lepszego rozwoju emocjonalnego i społecznego dzieci.
Pytanie 18

Utwór muzyczny o tytule "Idzie Staś, idzie Jaś" ("Marsz dzieci") powinna opiekunka wykorzystać do zabawy muzyczno-ruchowej z elementami marszu oraz nauki śpiewu najwcześniej u dzieci w drugim półroczu

A. drugiego roku życia
B. pierwszego roku życia
C. trzeciego roku życia
D. czwartego roku życia
Wybór odpowiedzi dotyczących pierwszego, drugiego lub czwartego roku życia jako odpowiedniego okresu do wprowadzenia utworu "Idzie Staś, idzie Jaś" zawiera szereg nieporozumień związanych z rozwojem dziecięcym. W pierwszym roku życia dzieci są w fazie intensywnego rozwoju sensorycznego i motorycznego, ale nie mają jeszcze zdolności do uczestniczenia w skomplikowanych zabawach muzycznych, które wymagają synchronizacji ruchów oraz zrozumienia elementów rytmu. Doskonalenie umiejętności ruchowych, takich jak chodzenie, bieganie czy skakanie, ma miejsce w drugim roku życia, lecz również w tym okresie dzieci mają ograniczone zdolności do skupienia uwagi i koordynacji, co utrudnia im uczestnictwo w zorganizowanych formach zabaw. Z kolei w czwartej dekadzie życia dzieci rozwijają bardziej złożone umiejętności społeczne i emocjonalne, które już pozwalają na bardziej wyrafinowane interakcje z muzyką, ale sugerowanie, że utwór ten może być wprowadzany wcześniej, ignoruje rozwój psychomotoryczny i wymagania dotyczące aktywności ruchowej, które są kluczowe dla efektywnej nauki i zabawy. W związku z tym, aby skutecznie wprowadzać muzykę do zajęć dziecięcych, należy brać pod uwagę ich rozwój na różnych etapach życia i dostosowywać formy aktywności do ich możliwości fizycznych i psychicznych.
Pytanie 19

W jakim miesiącu życia dziecko, które rozwija się prawidłowo, zdobywa umiejętność samodzielnego siedzenia bez wsparcia i pomocy?

A. Dziesiątym
B. Siódmym
C. Dziewiątym
D. Szóstym
Niektóre osoby mogą błędnie sądzić, że umiejętność samodzielnego siadania jest osiągana w szóstym, siódmym lub dziesiątym miesiącu. Ustalenie momentu, w którym dziecko zaczyna siadać, może być mylone z innymi umiejętnościami, takimi jak podnoszenie się czy stabilizacja w pozycji siedzącej. Na przykład, w szóstym miesiącu wiele dzieci potrafi już utrzymywać pozycję w siedzeniu, ale zazwyczaj potrzebują one jeszcze wsparcia, aby nie przewrócić się. W siódmym miesiącu dziecko zaczyna rozwijać silniejsze mięśnie pleców i brzucha, co może prowadzić do prób siadania, jednak do pełnej samodzielności w tej pozycji zazwyczaj potrzebuje jeszcze czasu. Z kolei dziesiąty miesiąc to czas, kiedy dzieci mogą już płynnie przechodzić między pozycjami, ale jeszcze nie oznacza to, że każdy maluch w tym wieku będzie potrafił siadać samodzielnie. Błędne przekonania na temat momentów osiągania tych umiejętności mogą prowadzić do niepotrzebnego niepokoju u rodziców, którzy porównują rozwój swojego dziecka z innymi. Ważne jest, aby pamiętać, że każde dziecko jest inne i rozwija się w swoim tempie, a normy rozwojowe są jedynie wskazówkami, a nie sztywnymi regułami.
Pytanie 20

Aby zapewnić dzieciom w żłobku lub klubie dziecięcym bezpieczeństwo, powinno się

A. trzymać zabawki w zamkniętych szafkach
B. zabraniać dzieciom samodzielnego wyjmowania zabawek z regałów
C. ustawiać zabawki na wyższych półkach
D. przytwierdzać regały z zabawkami do ściany
Przykręcanie regałów z zabawkami do ściany to bardzo ważna sprawa, jeśli chodzi o bezpieczeństwo dzieci w żłobkach czy klubach dziecięcych. Jak wiadomo, dzieci są ciekawe świata i mogą łatwo przewrócić regał, co grozi poważnymi kontuzjami. Warto pamiętać, że normy bezpieczeństwa, takie jak PN-EN 71, mówią o tym, że meble w miejscach zabaw muszą być stabilne. Przymocowanie regałów do ściany zmniejsza ryzyko, że maluchy będą próbowały się na nie wspinać, co, jak wiadomo, też może skończyć się wypadkiem. Osobiście uważam, że dobrze jest używać odpowiednich uchwytów montażowych i regularnie sprawdzać, jak mocno są zamocowane, żeby mieć pewność, że wszystko jest w porządku. Szkolenia dla personelu to też świetny pomysł, żeby potrafili ocenić ewentualne zagrożenia i szybciej na nie reagować. Bezpieczeństwo dzieci to nie tylko przestrzeganie norm, ale też ogromna odpowiedzialność za ich zdrowie i życie.
Pytanie 21

Zabawę polegającą na wrzucaniu kul do kosza klasyfikuje się do kategorii zabaw z elementami

A. ukrywania się oraz tropienia
B. rzutu, chwytu i celowania
C. tańca i skoków
D. pokonywania przeszkód
Odpowiedź "rzutu, chwytu i celowania" jest prawidłowa, ponieważ zabawa polegająca na wrzucaniu piłek do kosza przede wszystkim angażuje umiejętności związane z precyzyjnym rzutem i kontrolą ciała. Rzut do kosza wymaga nie tylko siły, ale także odpowiedniego ustawienia ciała, techniki chwytu piłki oraz umiejętności celowania, co stanowi fundamentalne elementy w treningu sportowym. W kontekście wychowania fizycznego i sportów zespołowych, takie aktywności rozwijają zdolności motoryczne dzieci, w tym koordynację ręka-oko. Dobre praktyki w nauczaniu tych umiejętności obejmują ćwiczenia wzmacniające chwyt oraz różne techniki rzutu, jak rzut za trzy punkty czy rzut z bliska, które można wprowadzać stopniowo, aby zwiększyć trudność i angażować uczestników. Warto również zaznaczyć, że celowanie do kosza rozwija zdolności strategiczne oraz podejmowanie decyzji w dynamicznie zmieniającej się sytuacji, co jest istotnym aspektem w grach zespołowych.
Pytanie 22

Pedagog prowadzący zajęcia z czterolatkami stworzył środowisko, w którym materiały są zorganizowane tematycznie i łatwo dostępne, dzieci mają swobodę oraz samodzielność w podejmowaniu działań w odpowiednim dla nich czasie, tempie oraz z partnerami, z którymi pragną współpracować. W taki sposób organizując pracę z grupą, pedagog zastosował podstawowe zasady metody

A. Sherborne
B. Peto
C. Vojty
D. Montessori
Podejście Montessori, opracowane przez Marię Montessori, koncentruje się na dzieciach jako aktywnych uczestnikach procesu nauki. W kontekście opisanym w pytaniu, opiekunka zorganizowała otoczenie w sposób umożliwiający dzieciom samodzielny dostęp do pomocy dydaktycznych, co jest kluczowym elementem tej metody. Dzieci w wieku czterech lat są z natury ciekawe, a umożliwienie im swobodnego wyboru działań i partnerów do współpracy sprzyja rozwijaniu ich umiejętności społecznych i poznawczych. Przykładem może być wykorzystanie kącików tematycznych, w których dzieci mogą bawić się w sposób, który odzwierciedla ich zainteresowania. W praktyce, nauczyciele trenowani w metodzie Montessori często obserwują dzieci, aby zrozumieć ich preferencje i dopasować materiały do ich rozwoju. Ważne jest, aby środowisko było zorganizowane w sposób sprzyjający eksploracji, co wspiera autonomię dzieci. W ten sposób wdrażane są standardy pedagogiczne, które kładą nacisk na indywidualne tempo nauki oraz współpracę między dziećmi, co skutkuje ich lepszym rozwojem emocjonalnym i intelektualnym.
Pytanie 23

Ciągnie przedmioty na sznurku oraz wchodzi po schodach z pomocą osoby dorosłej.

A. w 18. miesiącu życia
B. w 10. miesiącu życia
C. w 8. miesiącu życia
D. w 12. miesiącu życia
No więc super, że wybrałeś odpowiedź mówiącą o 18. miesiącu życia. W tym czasie dzieci zaczynają rozkręcać swoje umiejętności motoryczne. To znaczy, że potrafią ciągnąć różne rzeczy na sznurku i wspinać się po schodach, chociaż potrzebują w tym pomocy dorosłych. Warto pamiętać, że wspieranie takich umiejętności jest naprawdę ważne dla ich rozwoju, zarówno fizycznego, jak i społecznego. Dzieci w tym wieku zaczynają lepiej kontrolować swoje ruchy i mają coraz większą świadomość przestrzeni wokół siebie, co pozwala im na bardziej złożoną zabawę z otoczeniem. Chociaż każde dziecko rozwija się w swoim tempie, to ogólnie mówiąc, te umiejętności powinny być zauważalne w tym okresie. Rodzice mogą pomóc w tym rozwoju przez różne zabawy, które angażują ruch i interakcję. Na przykład przez przeciąganie lub wspólne pokonywanie przeszkód. No i pamiętajmy o bezpieczeństwie, bo to naprawdę ważne, żeby dzieci czuły się pewnie podczas wspinaczki. Dzięki temu ich zaufanie do dorosłych również rośnie.
Pytanie 24

Jakie osiągnięcie rozwojowe występuje u dziecka w wieku 3 miesięcy, które prawidłowo się rozwija?

A. rozróżnianie osób znajomych od obcych
B. uśmiechanie się na widok drugiej osoby
C. wyciąganie rąk do dobrze znanych dorosłych
D. gaworzenie na zasadzie naśladowania
Uśmiechanie się na widok drugiej osoby jest kluczowym osiągnięciem rozwojowym dla 3-miesięcznego dziecka, ponieważ świadczy o rozwoju społeczno-emocjonalnym oraz nawiązywaniu więzi z otoczeniem. W tym etapie życia, dzieci zaczynają rozwijać umiejętności interakcji z innymi, co jest fundamentalne dla ich przyszłego rozwoju społecznego. Uśmiech jest nie tylko formą mimiki, ale także pierwszym krokiem do nawiązywania relacji. Badania dowodzą, że dzieci, które regularnie uśmiechają się w odpowiedzi na widok znanych osób, lepiej radzą sobie w późniejszych interakcjach społecznych. W praktyce, rodzice mogą wspierać ten proces poprzez częste interakcje z dzieckiem, odpowiadając na jego uśmiechy i wprowadzając zabawy, które angażują twarz oraz wzrok. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami psychologów dziecięcych, którzy podkreślają znaczenie pozytywnych emocji w rozwoju dziecka, a także wspierają tworzenie bezpiecznych relacji w pierwszych miesiącach życia.
Pytanie 25

Jakiego środka należy użyć do mycia oczu i twarzy niemowlęcia?

A. gazika zwilżonego tonikiem bezzapachowym
B. gazika nasączonego wodą z mydłem
C. gazika nasączonego przegotowaną wodą
D. sterylnego gazika w wersji suchej
Użycie gazika zwilżonego w przegotowanej wodzie do mycia oczu i twarzy niemowlęcia jest zgodne z zaleceniami pediatrów i standardami higieny. Przegotowana woda jest wolna od zanieczyszczeń oraz mikroorganizmów, co zmniejsza ryzyko infekcji, które mogą być szczególnie niebezpieczne dla niemowląt o wrażliwej skórze. Gazik, który powinien być jednorazowy i sterylny, pozwala na delikatne oczyszczenie skóry wokół oczu i twarzy bez podrażnień. W praktyce stosowanie przegotowanej wody zamiast mydła lub innych substancji chemicznych zapobiega wystąpieniu alergii oraz podrażnień skórnych. Ponadto, używanie gazika po każdej zmianie pieluszki lub po jedzeniu jest dobrym nawykiem, który wspiera ogólną higienę i zdrowie dziecka. W związku z tym, stosowanie przegotowanej wody z gazikiem jest najlepszym rozwiązaniem w codziennej pielęgnacji niemowlęcia, zgodnie z zaleceniami ekspertów w dziedzinie pediatrii oraz dermatologii.
Pytanie 26

Jak powinny być zrealizowane zabiegi fizjoterapeutyczne u dziecka z mukowiscydozą w odpowiedniej sekwencji?

A. oklepywanie, nebulizacja, drenaż ułożeniowy
B. nebulizacja z oklepywaniem, drenaż ułożeniowy
C. nebulizacja, drenaż ułożeniowy z oklepywaniem
D. oklepywanie, drenaż ułożeniowy, nebulizacja
Zabiegi fizjoterapeutyczne u dzieci z mukowiscydozą powinny być przeprowadzane w określonej kolejności, aby maksymalnie wspierać proces oczyszczania dróg oddechowych. Rozpoczęcie od nebulizacji jest kluczowe, ponieważ lek w postaci aerozolu wprowadza substancje terapeutyczne do płuc, co ułatwia rozrzedzenie gęstej, lepkiej wydzieliny. Po nebulizacji, drenaż ułożeniowy z oklepywaniem staje się efektywnym sposobem na mobilizację wydzieliny i jej usunięcie z dróg oddechowych. Oklepywanie, jako fizjoterapeutyczna technika, wykorzystuje wibracje do rozluźnienia śluzu, co czyni drenaż bardziej efektywnym. Dobre praktyki wskazują na to, że kolejność tych zabiegów jest istotna dla poprawy ich skuteczności oraz komfortu pacjenta. Właściwie przeprowadzona sekwencja zabiegów nie tylko wspomaga oczyszczanie płuc, ale także może zmniejszać ryzyko infekcji, co jest szczególnie ważne w przypadku dzieci z mukowiscydozą, u których system immunologiczny jest osłabiony.
Pytanie 27

Jeśli masa dziecka znajduje się na 75. centylu w siatce centylowej, to oznacza, że w grupie 100 dzieci w tym samym wieku

A. 75 dzieci ma masę równą lub niższą, natomiast 25 dzieci ma masę równą lub wyższą
B. 75 dzieci ma masę równą, a 75 dzieci ma masę wyższą
C. 75 dzieci ma masę równą lub wyższą, a 25 dzieci ma masę równą lub niższą
D. 25 dzieci ma masę równą, a 25 dzieci ma masę niższą
Odpowiedź wskazująca, że 75 dzieci waży tyle samo lub mniej, a 25 dzieci waży tyle samo lub więcej, jest poprawna, ponieważ centylowa siatka wzrostu i masy ciała jest narzędziem statystycznym, które pozwala na porównanie wyników danej grupy dzieci z wynikami populacji odniesienia. W przypadku 75 centyla oznacza to, że 75% dzieci w tej grupie ma masę ciała równą lub niższą od masy ciała dziecka, którego wynik znajdujemy na tym centylu. Z tego wynika, że jedynie 25% dzieci ma masę ciała równą lub wyższą. Takie podejście jest kluczowe w pediatrii, gdzie monitorowanie rozwoju dzieci ma na celu ocenę ich zdrowia oraz identyfikację potencjalnych problemów związanych z niedożywieniem lub otyłością. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest ocena wzrostu i wagi dzieci w szkołach oraz przychodniach zdrowia, co pozwala na wczesne wykrywanie nieprawidłowości. Ponadto, w pracy z dziećmi istotne jest, aby lekarze i dietetycy mieli świadomość, jak interpretować wyniki siatek centylowych, aby móc skutecznie doradzać rodzicom i opiekunom.
Pytanie 28

Jakie metody można zastosować, aby złagodzić miejscowy obrzęk poszczepienny u małego dziecka?

A. Należy zastosować okład z zimnej wody na miejsce obrzęku
B. Należy posmarować miejsce obrzęku maścią z rumianku
C. Należy posmarować miejsce obrzęku maścią nagietkową
D. Należy użyć okładu z roztworu sody na miejsce obrzęku
Przy rozważaniu sposobów łagodzenia obrzęku poszczepiennego u dzieci, warto zwrócić uwagę na niektóre błędne koncepcje. Stosowanie maści rumiankowej może wydawać się na pierwszy rzut oka korzystne, jednak brak jest solidnych dowodów naukowych na to, że takie maści mają właściwości zmniejszające obrzęk. Co więcej, skórne alergie na składniki maści mogą prowadzić do powikłań, które są niepożądane, szczególnie u delikatnej skóry dzieci. Okład z roztworu sody, jako najlepsza opcja, jest preferowany w tej sytuacji. Okład z zimnej wody, choć powszechnie stosowany w przypadku urazów, może nie być wystarczający w przypadku obrzęku poszczepiennego. Woda sama w sobie nie ma właściwości osmotycznych, które mogłyby skutecznie zmniejszyć obrzęk, co sprawia, że ta metoda jest mniej skuteczna. Zastosowanie maści nagietkowej, mimo że nagietek ma znane właściwości przeciwzapalne, nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście obrzęku spowodowanego szczepieniem. Warto zwrócić uwagę na fakt, że stosowanie różnych substancji na skórę nie zawsze przynosi zamierzony efekt i może prowadzić do nieprzewidywalnych reakcji. Zrozumienie tych koncepcji pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i w pełni wykorzystać znane metody łagodzenia skutków poszczepiennych, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo i komfort dziecka.
Pytanie 29

Jak dokonuje się pomiaru tętna u niemowlęcia poniżej pierwszego roku życia?

A. wyłącznie na tętnicy szyjnej
B. na tętnicy ramieniowej lub udowej
C. wyłącznie na tętnicy promieniowej
D. na tętnicy szyjnej lub udowej
Wiesz, pomiar tętna u dzieci, które mają mniej niż rok, najlepiej robić na tętnicy ramieniowej albo udowej. To, co mówią specjaliści z WHO, ma sens. Tętnica ramieniowa w zgięciu łokciowym jest łatwo dostępna i pozwala na dokładny pomiar. Z kolei tętnica udowa, która jest w okolicach pachwin, też jest dobrze wyczuwalna i często się ją stosuje u małych dzieci. To jest naprawdę ważne, zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z sytuacjami awaryjnymi, gdzie szybkie ocenienie zdrowia dziecka jest kluczowe. Jeśli dobrze lokalizujemy tętno, to możemy lepiej monitorować, jak funkcjonuje organizm malucha, co jest niezbędne, gdy trzeba szybko interweniować medycznie. No i nie zapominaj, że norma tętna dla dzieci do roku jest zupełnie inna niż dla dorosłych, co tylko podkreśla, jak ważny jest poprawny pomiar w tej grupie wiekowej.
Pytanie 30

Prawidłowo rozwijające się dziecko zaczyna używać chwytu dłoniowego prostego

A. w pierwszym-drugim miesiącu życia
B. w czwartym-piątym miesiącu życia
C. w dziesiątym-dwunastym miesiącu życia
D. w siódmym-ósmym miesiącu życia
Wybór odpowiedzi wskazującej na inne okresy życia niemowlęcia, takie jak dziesiąty-dwunasty miesiąc, pierwszy-drugi miesiąc czy siódmy-ósmy miesiąc, odzwierciedla powszechne nieporozumienia dotyczące rozwoju motorycznego. W pierwszych dwóch miesiącach życia niemowlęta rozwijają głównie odruchy, takie jak chwytanie, jednak nie potrafią jeszcze świadomie chwytać przedmiotów. Odruch chwytania jest naturalny, ale nie jest to jeszcze umiejętność, która pozwala na manipulację. Przesunięcie tej umiejętności na siódmy-ósmy miesiąc również jest błędne, ponieważ w tym czasie dzieci zazwyczaj rozwijają bardziej złożone umiejętności, takie jak chwyt pęsetowy, a nie proste chwyty. Zrozumienie, że rozwój motoryczny jest procesem sekwencyjnym, jest kluczowe. Każdy etap buduje na fundamentach wcześniej nabytych umiejętności. Błędem jest także zakładanie, że rozwój motoryczny jest jednostajny dla wszystkich dzieci, podczas gdy każde dziecko rozwija się w swoim tempie, choć istnieją ogólne normy rozwojowe. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą prowadzić do frustracji rodziców i opiekunów, dlatego istotne jest, aby być świadomym standardów rozwoju oraz wspierać dzieci w odpowiednich fazach ich życia, dostosowując zabawki i aktywności do ich aktualnych możliwości.
Pytanie 31

Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, u dziecka karmionego butelką należy zakończyć podawanie jedzenia i napojów przez butelkę ze smoczkiem po tym, jak osiągnie

A. 10. miesiąc życia
B. 6. miesiąc życia
C. 12. miesiąc życia
D. 8. miesiąc życia
Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, zaprzestanie podawania pokarmów i płynów przez butelkę z smoczkiem po ukończeniu 12. miesiąca życia jest istotne dla prawidłowego rozwoju dziecka. W tym okresie maluchy powinny być już gotowe do picia z kubków, co sprzyja rozwijaniu umiejętności motorycznych oraz przyczynia się do zdrowego rozwoju jamy ustnej. Przechodzenie na kubki pomaga także w zapobieganiu problemom zdrowotnym związanym z zębami, gdyż długoterminowe stosowanie smoczków może prowadzić do nieprawidłowego zgryzu i próchnicy. W praktyce, warto stopniowo wprowadzać kubek do diety dziecka, zaczynając od soków lub wody, aby maluch mógł przyzwyczaić się do nowego sposobu picia, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi wczesnej edukacji żywieniowej.
Pytanie 32

Jakie emocje rozwijają się najpóźniej u dziecka?

A. Smutek
B. Wstyd
C. Złość
D. Radość
Wstyd jest emocją, która pojawia się w późniejszym etapie rozwoju emocjonalnego dziecka, zazwyczaj po trzecim roku życia. W przeciwieństwie do podstawowych emocji, takich jak radość, złość i smutek, które są uniwersalne i obserwowalne już u niemowląt, wstyd wymaga złożonych procesów poznawczych i społecznych. Emocja ta wiąże się z samoświadomością oraz zrozumieniem norm społecznych, co czyni ją bardziej zaawansowaną w kontekście rozwoju psychologicznego. Dzieci zaczynają odczuwać wstyd, gdy zauważają, że ich działania są oceniane przez innych oraz gdy zaczynają rozumieć, jakie zachowania są akceptowane w danej kulturze. Przykładowo, dziecko może odczuwać wstyd, gdy popełni błąd w obecności rówieśników, co może wpływać na jego poczucie własnej wartości. Zrozumienie momentów, w których dzieci zaczynają odczuwać wstyd, jest istotne w kontekście wychowania, ponieważ nauczyciele i rodzice mogą wspierać rozwój zdrowej samooceny poprzez pozytywne wzmocnienia i konstruktywną informację zwrotną.
Pytanie 33

Rodzice 4-letniego dziecka z problemem moczenia nocnego powinni udać się z dzieckiem do

A. urologa i gastrologa
B. pedagoga i nefrologa
C. psychologa i neurologa
D. urologa i psychologa
Wybór urologa i psychologa jako specjalistów, do których powinni udać się opiekunowie dziecka z moczeniem nocnym, jest w pełni uzasadniony. Urolog jest kluczowym specjalistą w diagnostyce i leczeniu problemów z układem moczowym, co obejmuje również zaburzenia mikcji u dzieci. Specjalista ten przeprowadzi szczegółową ocenę, aby wykluczyć wszelkie organiczne przyczyny moczenia nocnego, takie jak infekcje dróg moczowych, nieprawidłowości anatomiczne czy inne dysfunkcje układu moczowego. Z kolei wsparcie psychologa jest istotne, ponieważ moczenie nocne często ma podłoże emocjonalne lub psychologiczne. Dzieci w tym wieku mogą doświadczać stresu, lęku lub innych trudności emocjonalnych, które mogą wpływać na ich zdolność do kontrolowania mikcji. Współpraca tych dwóch specjalistów może przynieść kompleksowe podejście do problemu, łączące zarówno aspekt fizyczny, jak i psychologiczny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pediatrii oraz psychiatrii dziecięcej.
Pytanie 34

Rozszerzanie diety małego dziecka, które nie akceptuje nowych smaków pokarmów, powinno opierać się na zasadzie

A. podawania nowego smaku jako ostatniej opcji w ciągu dnia
B. dwukrotnego podania pokarmu o nowym smaku i rezygnacji
C. jednorazowego podania pokarmu o nowym smaku i rezygnacji
D. wielokrotnego oferowania pokarmu o nowym smaku bez rezygnacji
Wielokrotne podawanie pokarmu o nowym smaku bez wycofywania się to najefektywniejsza strategia wprowadzania nowych produktów do diety małego dziecka. Badania pokazują, że dzieci często potrzebują nawet 10-15 prób, zanim zaakceptują nowy smak. Metoda ta opiera się na zasadzie habituacji, gdzie powtarzanie podania tego samego pokarmu pozwala dziecku przyzwyczaić się do nowego smaku, co zwiększa szansę na akceptację. W praktyce, rodzice mogą wprowadzać nowe smaki w formie puree, zup lub dodatków do znanych potraw, aby zminimalizować opór dziecka. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz krajowymi standardami żywienia dzieci, tak jak w Polskim Programie Zdrowia Publicznego, wprowadzenie różnorodnych smaków i tekstur jest kluczowe dla rozwijających się gustów dziecka oraz jego zdrowego rozwoju. Ważne jest, aby zachować cierpliwość i pozytywne nastawienie, co dodatkowo wspiera dzieci w akceptacji nowych smaków.
Pytanie 35

Kiedy dwuletnie dziecko, po odmowie zakupu nowej zabawki, zaczyna płakać i kładzie się na podłodze w sklepie, opiekunka powinna

A. wziąć dziecko na ręce i przytulić
B. ustąpić i kupić zabawkę
C. zapewnić dziecko, że zabawka będzie kupiona
D. powiedzieć dziecku, aby się uspokoiło
Ustępowanie dziecku w sytuacji, gdy płacze i kładzie się na podłodze, może wydawać się dobrym pomysłem w danym momencie, lecz w dłuższej perspektywie prowadzi do niezdrowych wzorców behawioralnych. Gdy opiekunka decyduje się kupić zabawkę, mimo wcześniejszej decyzji o niewydawaniu pieniędzy, wysyła dziecku komunikat, że krzyk i upór są skutecznymi strategiami w osiąganiu celu. Tego rodzaju podejście może prowadzić do sytuacji, w których dziecko nauczy się egzekwować swoje żądania w sposób agresywny, co nie sprzyja rozwojowi zdrowych relacji interpersonalnych. Analogicznie, zapewnianie dziecka, że zabawka zostanie kupiona, nie jest rozwiązaniem. W ten sposób można wprowadzić dziecko w błąd, co do rzeczywistego ograniczenia, a także przyczynić się do frustracji w przyszłości, gdy obietnice nie będą mogły być spełnione. Podobnie, próba natychmiastowego przytulenia dziecka może zwiększyć jego poczucie, że poprzez emocjonalny wybuch może zmieniać zachowanie dorosłych. Z kolei nakłanianie do uspokojenia się, bez wcześniejszego przygotowania na trudne emocje, może powodować, że dziecko nie nauczy się efektywnych sposobów radzenia sobie z własnymi uczuciami. Warto zwrócić uwagę na praktyki wychowawcze, które zalecają wzmacnianie pozytywnych zachowań, a także dążenie do rozwoju umiejętności emocjonalnych u dzieci, co przyczyni się do ich lepszego funkcjonowania społecznego w przyszłości.
Pytanie 36

Którą fazę choroby sierocej charakteryzuje zamieszczony opis?

Gwałtowne reakcje dziecka, ciągły krzyk i płacz, odrzucenie jakichkolwiek kontaktów społecznych, agresja, brak zainteresowania otoczeniem, brak apetytu, zaburzenia snu, zaburzenia trawienia, wymioty.
A. Akceptacji.
B. Wyobcowania.
C. Protestu.
D. Rozpaczy.
Faza akceptacji nie jest adekwatnym określeniem w kontekście opisanego zachowania dziecka, ponieważ odnosi się do triumfującego przystosowania się do utraty, co w przypadku reakcji protestu jest wyraźnie nieprawidłowe. W fazie akceptacji dziecko z reguły wykazuje zrozumienie sytuacji oraz gotowość do adaptacji, co stoi w sprzeczności z opisanymi gwałtownymi reakcjami emocjonalnymi. Również wyobcowanie, które może występować w późniejszych etapach żalu, nie odpowiada dynamice protestu, gdyż wiąże się z izolacją i brakiem chęci do interakcji, co nie zgadza się z aktywnym wyrażaniem emocji przez dziecko. Rozpacz z kolei jest stanem głębokiego smutku i może pojawić się po etapie protestu, co także nie jest zgodne z opisaną sytuacją. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi to mylenie emocji przejawianych przez dzieci na różnych etapach żalu oraz brak zrozumienia ich naturalnego procesu emocjonalnego. Ważne jest, aby pamiętać, że rozpoznawanie i rozróżnianie tych faz może pomóc w lepszym wsparciu dzieci w trudnych sytuacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pracy z dziećmi i ich emocjami.
Pytanie 37

Niemowlę, które rozwija się prawidłowo w drugim miesiącu życia, jest w stanie wyrazić swoje emocje za pomocą mimiki?

A. nieśmiałość.
B. wstyd.
C. radość.
D. zakłopotanie.
W drugim miesiącu życia niemowlęta zaczynają rozwijać swoje umiejętności mimiczne, a radość jest jednym z pierwszych emocji, które potrafią wyrażać. W tym okresie życia, dzieci nawiązują pierwsze interakcje z otoczeniem, co ma kluczowe znaczenie dla ich rozwoju społecznego i emocjonalnego. Radość manifestuje się w postaci uśmiechu, co jest istotnym sygnałem dla rodziców i opiekunów, że dziecko czuje się bezpieczne i szczęśliwe. Takie wyrażanie emocji jest również zgodne z teorią przywiązania, która podkreśla znaczenie wczesnych relacji z opiekunami. W praktyce, rozpoznawanie radości u niemowlęcia może pomóc w budowaniu silnej więzi emocjonalnej, co jest fundamentem dla zdrowego rozwoju psychicznego. Warto zwrócić uwagę na znaczenie pozytywnego środowiska, które wspiera te wczesne oznaki emocji, ponieważ sprzyja to dalszemu rozwojowi umiejętności społecznych i emocjonalnych dziecka.
Pytanie 38

Według Programu Szczepień Ochronnych, noworodek powinien otrzymać obowiązkowe szczepienie w ciągu 24 godzin od narodzin przeciwko

A. krztuścowi i meningokokom
B. krztuścowi i pneumokokom
C. gruźlicy i WZW typu B
D. gruźlicy i WZW typu A
Odpowiedź ta jest zgodna z obowiązującymi wytycznymi Programu Szczepień Ochronnych w Polsce, który zaleca, aby noworodki były szczepione przeciwko gruźlicy oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW B) w ciągu pierwszych 24 godzin po narodzinach. Szczepienie przeciwko gruźlicy ma kluczowe znaczenie, ponieważ ta choroba, wywoływana przez prątki gruźlicy, może prowadzić do ciężkich powikłań oraz szerokiego rozprzestrzenienia się w populacji. Natomiast WZW B jest jedną z najpoważniejszych chorób wirusowych, która może prowadzić do przewlekłych chorób wątroby i marskości. Wczesne podanie szczepionki przeciwdziała zakażeniu już na etapie noworodkowym, co jest szczególnie istotne w przypadku dzieci urodzonych z ryzykiem zakażenia. Przestrzeganie tego schematu szczepień jest zgodne z rekomendacjami WHO oraz europejskimi standardami ochrony zdrowia, co podkreśla znaczenie profilaktyki zdrowotnej oraz zapewnienia bezpieczeństwa nowo narodzonym dzieciom, które są najbardziej narażone na poważne konsekwencje tych chorób.
Pytanie 39

Do zabaw konstrukcyjno-manipulacyjnych, rozwijających zdolność dopasowywania u prawidłowo rozwijających się dzieci w IV kwartale pierwszego roku życia, można zastosować

A. duże piłki
B. butelki z nakrętkami
C. woreczki z grochem
D. grzechotki
Butelki z nakrętkami to naprawdę świetny materiał do zabaw dla małych dzieci, zwłaszcza w czwartym kwartale pierwszego roku życia. W tym wieku dzieciaki rozwijają swoje zdolności manualne, a zabawa w otwieranie i zamykanie butelek świetnie angażuje ich paluszki. To pomaga poprawić chwyt i precyzję ruchów, co jest ważne na tym etapie. Dodatkowo, różne kolory i rozmiary nakrętek sprawiają, że jest to atrakcyjne wizualnie. W praktyce, nauczyciele i rodzice mogą wymyślać różne aktywności, na przykład sortować nakrętki według kolorów czy rozmiarów, co rozwija umiejętności poznawcze, jak klasyfikacja. Psycholodzy dziecięcy zazwyczaj podkreślają, jak ważna jest manipulacja obiektami, żeby wspierać rozwój motoryczny i poznawczy. No i butelki z nakrętkami są bezpieczne i łatwo dostępne, więc można je wykorzystać w wielu różnych sytuacjach edukacyjnych.
Pytanie 40

Zajęcia plastyczne obejmujące malowanie za pomocą rąk można najwcześniej wprowadzić w trakcie zabaw z dziećmi, które rozwijają się prawidłowo

A. w I kwartale drugiego roku życia
B. w IV kwartale drugiego roku życia
C. w IV kwartale trzeciego roku życia
D. w II kwartale trzeciego roku życia
Zarówno odpowiedzi dotyczące IV kwartału trzeciego roku życia, II kwartale trzeciego roku życia, jak i IV kwartale drugiego roku życia są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają kluczowych aspektów rozwoju dziecka w kontekście zajęć plastycznych. W przypadku IV kwartału trzeciego roku życia, dzieci są już na etapie, w którym ich zdolności manualne są znacznie rozwinięte i preferują bardziej złożone techniki artystyczne, takie jak rysowanie czy użycie narzędzi. Wprowadzenie malowania rękami w tym okresie może nie spełniać ich oczekiwań i nie stymulować ich kreatywności w wystarczający sposób. Z kolei odpowiedzi dotyczące II kwartału trzeciego roku życia mogą sugerować, że aktywności plastyczne są bardziej odpowiednie w tym wieku. Jednakże, dzieci w tym okresie często zaczynają koncentrować się na bardziej wymagających zadaniach i mogą nie wykazywać takiego zainteresowania malowaniem rękami, co powoduje, że takie podejście jest mniej efektywne. Na etapie IV kwartału drugiego roku życia dzieci są wciąż w fazie intensywnego rozwoju ruchowego, ale ich umiejętności nie są jeszcze dostatecznie dostosowane do skutecznego angażowania się w malowanie rękami. Kluczowym błędem w tych analizach jest nieuznawanie wpływu rozwoju psychomotorycznego na zdolności artystyczne, co jest fundamentalnym aspektem w doborze odpowiednich aktywności dla dzieci w różnym wieku.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej