Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ochrony środowiska
  • Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska
  • Data rozpoczęcia: 10 lipca 2025 18:35
  • Data zakończenia: 10 lipca 2025 18:52

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby poprawnie przeprowadzić pomiar natężenia oświetlenia, należy umieścić czujnik luksomierza

A. jak najbliżej źródła światła
B. bezpośrednio nad źródłem światła
C. bezpośrednio pod źródłem światła
D. jak najdalej od źródła światła
Umieszczenie czujnika luksomierza jak najbliżej źródła światła, a zwłaszcza bezpośrednio nad nim lub jak najdalej, jest podejściem, które nie uwzględnia zasad pomiarów oświetleniowych oraz wpływu kątów padania światła. Gdy czujnik znajduje się zbyt blisko źródła, może dochodzić do zniekształcenia wyników związanego z efektem blasku, co prowadzi do zawyżenia wartości natężenia oświetlenia. Umieszczenie go zbyt daleko powoduje, że światło padające na czujnik jest rozproszone, a to z kolei skutkuje niedoszacowaniem rzeczywistego natężenia oświetlenia w danym miejscu. Ponadto, w standardach pomiaru oświetlenia, takich jak norma PN-EN 12464-1, zwraca się szczególną uwagę na umiejscowienie czujników w kontekście ergonomii i komfortu użytkowników. Typowym błędem jest myślenie, że większa odległość od źródła światła zapewnia lepszy pomiar, podczas gdy w praktyce prowadzi to do pomiarów, które nie odzwierciedlają rzeczywistych warunków oświetleniowych. Dlatego kluczowe jest umieszczanie czujników tam, gdzie rzeczywiście będzie używana przestrzeń, co przekłada się na wiarygodność gromadzonych danych i ich użyteczność w dalszej analityce oświetleniowej.

Pytanie 2

Zjawisko akumulacji materii organicznej w formie biogennych pierwiastków, prowadzące do intensywnego rozwoju fitoplanktonu oraz spadku poziomu tlenu w akwenie wodnym, nazywane jest

A. ługowanie
B. eutrofizacja
C. sedymentacja
D. denudacja
Eutrofizacja to proces, który polega na nadmiernym wzbogaceniu zbiorników wodnych w substancje odżywcze, przede wszystkim azot i fosfor, co prowadzi do intensywnego rozwoju fitoplanktonu, czyli mikroskopijnych organizmów roślinnych. W wyniku tego procesu następuje masowe rozmnażanie alg, co skutkuje tzw. zakwitami algowymi. Te zjawiska prowadzą do wyczerpywania się tlenu w wodzie, co ma poważne konsekwencje dla ekosystemu wodnego, w tym dla ryb i innych organizmów. Przykłady eutrofizacji można zaobserwować w jeziorach i rzekach, które są narażone na zrzuty nawozów sztucznych z rolnictwa lub ścieków komunalnych. W praktyce, monitorowanie poziomu substancji odżywczych w wodach oraz wdrażanie działań prewencyjnych, takich jak ograniczanie stosowania nawozów, jest kluczowe dla zapobiegania eutrofizacji. Zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej, w ramach Dyrektywy Ramowej w Sprawie Wody, państwa członkowskie są zobowiązane do ochrony i poprawy jakości wód, co powinno obejmować działania zmierzające do ograniczenia eutrofizacji.

Pytanie 3

Czym jest element antropogenicznej formy terenu?

A. głaz narzutowy
B. nasyp kolejowy
C. pasmo górskie
D. jaskinia krasowa
Głaz narzutowy, jaskinia krasowa oraz pasmo górskie to naturalne formy rzeźby terenu, które nie są rezultatem działalności ludzkiej. Głazy narzutowe to duże kamienie przetransportowane przez lodowce, które osiadają w miejscach, gdzie lód się topnieje. Ich obecność świadczy o procesach geologicznych, które miały miejsce w przeszłości, a nie o ingerencji człowieka. Jaskinie krasowe powstają w wyniku erozji chemicznej skał węglanowych, co jest procesem naturalnym związanym z działaniem wody i dwutlenku węgla w atmosferze. Pasma górskie, jak Karpaty czy Alpy, są wynikiem długotrwałych procesów tektonicznych i erozji, które kształtowały powierzchnię ziemi przez miliony lat. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszelkich form terenu z działalnością człowieka, co prowadzi do niewłaściwego rozumienia pojęcia antropogenicznych rzeźb terenu. Kluczowe dla właściwego rozróżnienia jest zrozumienie, że antropogeniczna rzeźba terenu to wszelkie zmiany w krajobrazie wynikające z działań ludzkich, takie jak budowle, nasypy czy wykopy, które są całkowicie odmienne od form naturalnych. W kontekście nauk geograficznych, fuzja tych pojęć może prowadzić do nieporozumień i błędnych interpretacji w badaniach nad rzeźbą terenu oraz w praktycznych zastosowaniach inżynieryjnych.

Pytanie 4

Jakich zasobów nie analizuje się podczas monitorowania przyrody ożywionej?

A. Grzybów i mikroorganizmów
B. Zasobów geologicznych
C. Zwierząt
D. Roślin
Odpowiedzi dotyczące roślin, zwierząt oraz grzybów i mikroorganizmów odzwierciedlają powszechne nieporozumienia dotyczące zakresu monitoringu przyrody ożywionej. Wiele osób mylnie uważa, że monitoring obejmuje również zasoby geologiczne, co jest błędne. Rośliny oraz zwierzęta są kluczowymi elementami ekosystemów, a ich dynamika oraz interakcje odgrywają fundamentalną rolę w zachowaniu bioróżnorodności. Przykładowo, monitoring populacji ptaków nie tylko dostarcza informacji o ich liczebności, ale również o stanie siedlisk, co może mieć bezpośredni wpływ na polityki ochrony przyrody. Grzyby i mikroorganizmy, mimo iż często pomijane w monitoringu, mają istotny wpływ na zdrowie ekosystemów, jako że uczestniczą w cyklu obiegu materii oraz energetyki. Ignorowanie tych grup organizmów może prowadzić do niepełnych analiz stanu środowiska, co z kolei może skutkować niewłaściwymi decyzjami w zakresie ochrony bioróżnorodności. Kluczowe jest zrozumienie, że monitoring przyrody ożywionej to kompleksowy proces, który powinien obejmować wszystkie organizmy, aby uzyskać pełny obraz ekosystemów i podejmować świadome decyzje oparte na rzetelnych danych.

Pytanie 5

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ, jakie stężenie SO2 występuje w powietrzu, jeżeli na danym obszarze stwierdzono występowanie tylko porostów skorupiastych i proszkowych.

Tabela. Skala porostowa wg Kiszki i Bielczyka.
Strefa skażeniaStężenie SO2 w powietrzu [μg/m3]Występowanie porostówTeren występowania (zanieczyszczenie powietrza)
1> 170brak, tzw. pustynia porostowasilnie skażone okręgi przemysłowe
2170÷100skorupiaste, proszkowesilne skażenie, miasta i obszary przemysłowe
3100÷70skorupiaste, proszkowe i listkowatetereny o wyraźnej degradacji środowiska, zadrżewione tereny podmiejskie
470÷50skorupiaste, proszkowe i listkowate z małym udziałem krzaczkowatychduży wpływ terenów przemysłowych, lasy w pobliżu miast i terenów przemysłowych
550÷40skorupiaste, proszkowe i dużo listkowatych z udziałem krzaczkowatychtereny o słabym zanieczyszczeniu, duże obszary lasów na nizinach i pogórzu
640÷30skorupiaste, wrażliwe skorupiaste, listkowate i krzaczkowatetereny o nieznacznym wpływie zanieczyszczeń przemysłowych, jak rozległe lasy, północno-wschodnia Polska, rejony Karpat
7< 30bogata flora porostów, w tym najbardziej wrażliwetereny niezanieczyszczone
A. 100÷70 µg/m3
B. < 30 µg/m3
C. > 170 µg/m3
D. 170÷100 µg/m3
Odpowiedź 170÷100 µg/m3 jest właściwa, ponieważ zgodnie z tabelą, jedynie obecność porostów skorupiastych i proszkowych wskazuje na stężenie SO2 w przedziale od 170 do 100 µg/m3. Tego rodzaju porosty są wskaźnikami wysokiej tolerancji na zanieczyszczenia, a ich występowanie sugeruje, że jakość powietrza jest wciąż na poziomie akceptowalnym, choć nie idealnym. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być monitorowanie jakości powietrza w obszarach przemysłowych, gdzie wysoka emisja SO2 może wpływać na ekosystemy. Zrozumienie tego stężenia jest kluczowe dla działań związanych z ochroną środowiska, jak również dla wdrażania polityki ochrony zdrowia publicznego. W praktyce umożliwia to opracowanie skutecznych strategii zarządzania jakością powietrza oraz podejmowanie działań prewencyjnych w miejscach szczególnie narażonych na zanieczyszczenia.

Pytanie 6

Fala dźwiękowa ma długość 17 m i częstotliwość 20 Hz. Jaką prędkość rozprzestrzeniania się dźwięku można obliczyć na podstawie tych informacji?

A. 17,00 m/s
B. 0,83 m/s
C. 1,18 m/s
D. 340,00 m/s
Prędkość dźwięku na poziomie 340,00 m/s to kluczowa informacja. Można ją obliczyć z użyciem wzoru v = f × λ, gdzie "v" to prędkość, "f" to częstotliwość, a "λ" to długość fali. W naszym przypadku mamy 20 Hz jako częstotliwość i 17 m jako długość fali. Jak to podstawić do wzoru? Wystarczy pomnożyć: 20 Hz razy 17 m, co daje nam właśnie 340 m/s. To całkiem zgodne z tym, co zwykle obserwujemy w powietrzu, bo standardowo dźwięk rozchodzi się tam z prędkością około 343 m/s w 20°C. Moim zdaniem, to zrozumienie tego wzoru jest naprawdę ważne, zwłaszcza w akustyce czy inżynierii dźwięku, gdzie musisz wiedzieć, jak dobrze zmierzyć dźwięk. Przykładem może być projektowanie systemów audio – tam odpowiednie dostrojenie częstotliwości i długości fal jest mega istotne, żeby dźwięk brzmiał dobrze. A korzystanie z tej wiedzy w echokardiografii, gdzie używa się ultradźwięków do diagnozowania, to już zupełna inna bajka!

Pytanie 7

Jak nazywa się stosunek ilości zanieczyszczeń do objętości powietrza, które je zawiera?

A. strumień zanieczyszczenia
B. stężenie zanieczyszczenia
C. stężenie diagnostyczne
D. skażenie środowiska
Stężenie zanieczyszczenia jest kluczowym pojęciem w ochronie środowiska, które odnosi się do stosunku ilości zanieczyszczenia do objętości powietrza, w którym to zanieczyszczenie występuje. Przykładowo, w przypadku pomiarów jakości powietrza, stężenie zanieczyszczenia może być wyrażane w mikrogramach na metr sześcienny (µg/m³). Zrozumienie tego pojęcia jest niezbędne dla oceny ryzyka związanego z zanieczyszczeniem atmosfery, a także dla formułowania i wdrażania odpowiednich polityk ekologicznych. Praktyczne zastosowanie stężenia zanieczyszczenia występuje w monitorowaniu jakości powietrza, gdzie używa się różnych technologii, takich jak analizatory chemiczne, aby określić, czy stężenia poszczególnych zanieczyszczeń przekraczają dopuszczalne normy, ustalone przez standardy takie jak dyrektywa unijna 2008/50/WE. Dzięki analizie stężenia zanieczyszczeń, można podejmować świadome decyzje w zakresie ochrony zdrowia publicznego i podejmować działania na rzecz poprawy jakości powietrza.

Pytanie 8

Wymienione w ramce metody pomiarowe dotyczą badania

metody automatyczne - stacje stałe, metody automatyczne - stacje mobilne, metody manualne (aspiratory, pyłomierze), metody pasywne
A. hałasu.
B. wody powierzchniowej.
C. wody podziemnej.
D. powietrza.
Metoda pomiarowa dotycząca badania powietrza jest kluczowym elementem monitorowania jakości atmosfery, co ma istotne znaczenie dla ochrony zdrowia ludzi oraz środowiska. Stacje stałe i mobilne zapewniają ciągłe zbieranie danych na temat składników powietrza, takich jak dwutlenek azotu, ozon czy pyły zawieszone. Metody manualne, jak aspiratory i pyłomierze, umożliwiają pobieranie próbek, które następnie analizowane są w laboratoriach, co pozwala na dokładniejszą ocenę jakości powietrza. Metody pasywne, stosowane w długoterminowym monitorowaniu, pozwalają na zbieranie danych o koncentracji zanieczyszczeń w dłuższym okresie. Przykładem zastosowania tych metod jest program monitorowania jakości powietrza, który realizowany jest w wielu miastach, aby informować mieszkańców o poziomie zanieczyszczeń i podejmować odpowiednie działania w przypadku ich przekroczenia. W praktyce stosowanie tych metod opiera się na standardach takich jak normy ISO oraz wytyczne WHO, co zapewnia wiarygodność i porównywalność danych.

Pytanie 9

Jakie konsekwencje mogą powodować detergenty wprowadzane do wód powierzchniowych?

A. Poprawa warunków życia mikroorganizmów w wodach
B. Zahamowanie procesu samooczyszczania się wód
C. Wzrost poziomu tlenu w wodach powierzchniowych
D. Obniżenie stężenia metali ciężkich w wodach powierzchniowych
Detergenty wprowadzane do wód powierzchniowych mają negatywny wpływ na proces samooczyszczania się tych wód. Proces ten polega na naturalnym usuwaniu zanieczyszczeń przez mikroorganizmy, które rozkładają substancje organiczne. Wprowadzenie detergentów, które często zawierają fosforany i inne substancje chemiczne, zwiększa obciążenie biotopu wodnego, co prowadzi do nadmiernego wzrostu niektórych organizmów, takich jak sinice. To z kolei prowadzi do zmniejszenia jakości wody oraz do tzw. eutrofizacji, gdzie nadmiar substancji odżywczych w wodzie zaburza równowagę ekosystemu. Przykładem praktycznym jest strefa ochrony wód, gdzie stosuje się regulacje dotyczące użycia detergentów, aby minimalizować ich wpływ na środowisko. Ważne jest, aby stosować detergenty biodegradowalne i unikać ich stosowania w miejscach bliskich zbiorników wodnych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.

Pytanie 10

Wskaź odpylacze powszechnie używane w energetyce, metalurgii, koksowniach oraz cementowniach, które do eliminacji pyłów z gazów stosują siły elektrostatyczne oddziałujące na cząstki pyłu.

A. Odpylacze z rurą Venturiego.
B. Multicyklony.
C. Filtry odpylające.
D. Elektrofiltry.
Odpylacze filtracyjne, multicyklony oraz odpylacze ze zwężką Venturiego, choć powszechnie stosowane w różnych branżach przemysłowych, nie wykorzystują sił elektrostatycznych do usuwania pyłów z gazów. Odpylacze filtracyjne działają na zasadzie mechanicznego zatrzymywania cząstek pyłów na filtrach, co jest skuteczne, ale nie zawsze zapewnia tak wysoką sprawność jak elektrofiltry, szczególnie w przypadku bardzo małych cząstek. Multicyklony wykorzystują siłę odśrodkową, aby oddzielić cząstki pyłu od gazu poprzez ich przyspieszenie i skierowanie w stronę ścianek cyklonu, skąd opadają na dół. Z kolei odpylacze ze zwężką Venturiego działają na zasadzie różnicy ciśnień, co skutkuje rozprężaniem gazu i separacją cząstek w wyniku sił hydrodynamicznych. Te technologie są skuteczne w wielu zastosowaniach, ale ich efektywność w kontekście elektrostatycznej separacji pyłów jest ograniczona. Wybór odpowiedniego typu odpylacza powinien być uzależniony od specyficznych wymagań procesu, rodzaju emitowanych pyłów oraz regulacji prawnych dotyczących ochrony środowiska. Powszechny błąd polega na myleniu różnych technologii odpylania i zrozumieniu, że tylko elektrofiltry są zdolne do wykorzystania zjawisk elektrostatycznych w celu efektywnego usuwania pyłów.

Pytanie 11

W sytuacji wystąpienia wycieku oleju do zbiornika wodnego, pierwszym krokiem powinno być

A. usunąć olej z powierzchni wody.
B. dodać środki do rozpraszania.
C. ograniczyć rozmiar wycieku.
D. sprawdzić skład chemiczny substancji.
Odpowiedź 'ograniczyć wielkość rozlewu' jest kluczowym krokiem w zarządzaniu sytuacjami awaryjnymi związanymi z rozlewem olejowym. W momencie wykrycia rozlewu, priorytetem powinno być minimalizowanie jego rozprzestrzenienia, co może zapobiec dalszym szkodom w ekosystemie oraz ograniczyć zakres działań naprawczych. Przykładowo, stosując materiały absorbujące lub bariery, można skutecznie ograniczyć wielkość rozlewu. W sieciach wodnych zastosowanie specjalistycznych boomów do kontroli rozlewu jest standardową praktyką w branży ochrony środowiska. Takie działania są zgodne z wytycznymi zawartymi w dokumentach, takich jak 'Wytyczne dotyczące zarządzania rozlewami substancji ropopochodnych' opracowanych przez organizacje zajmujące się ochroną środowiska. Dodatkowo, wczesna interwencja w celu ograniczenia rozlewu może zminimalizować niekorzystne skutki dla fauny i flory wodnej, co jest niezbędne w kontekście zrównoważonego rozwoju oraz ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 12

Na pniach drzew w parku zaobserwowano porosty: pustułkę pęcherzykowatą i tarczownicę bruzdkowaną. Jaki jest stan zanieczyszczenia powietrza badanego terenu, biorąc pod uwagę informację z tabeli.

Stan powietrzaTypy plech porostów
bardzo silnie zanieczyszczonemisecznica proszkowata, liszajec zwyczajny
silnie zanieczyszczonepaznokietnik ostrygowy, złotorost postrzępiony
średnio zanieczyszczonepustułka pęcherzykowata, tarczownica bruzdkowana
mało zanieczyszczonemąkla tarniowa, mąklik otrębiasty
nieznacznie zanieczyszczonewłostka brązowa, brodaczka kępkowa
A. nieznacznie.
B. słabo.
C. silnie.
D. średnio.
Obecność porostów pustułki pęcherzykowatej i tarczownicy bruzdkowanej na pniach drzew w parku jest wskazówką dotyczącą stanu zanieczyszczenia powietrza. Porosty są organizmami, które są bardzo wrażliwe na jakość powietrza, a ich obecność lub brak może być użyteczna w ocenie ekosystemu. W przypadku badanych porostów, ich występowanie sugeruje średnie zanieczyszczenie powietrza, co oznacza, że istnieje pewien poziom szkodliwych substancji, ale nie jest on na tyle wysoki, by całkowicie uniemożliwić wzrost tych organizmów. Przykładowo, w praktyce, badania porastów są często wykorzystywane w monitoringach środowiskowych oraz w programach ochrony przyrody, ponieważ dostarczają one istotnych informacji na temat zmian środowiskowych. W związku z tym, poprawna odpowiedź to "średnio", ponieważ wskazuje na zrównoważony stan ekosystemu, który wymaga dalszej obserwacji i potencjalnie działań ochronnych.

Pytanie 13

Z uwagi na ryzyko pożaru, pomieszczenia magazynowe muszą być zaopatrzone w urządzenia sygnalizujące wzrost dopuszczalnych stężeń w przypadku przechowywania w nich

A. wapna palonego
B. węgla aktywnego
C. siarczanu(VI) glinu
D. sody
Węgiel aktywny jest materiałem o wysokiej porowatości, co sprawia, że jest skutecznym adsorbentem różnych substancji chemicznych, w tym gazów i par. Jego zastosowanie w pomieszczeniach magazynowych, gdzie przechowywane są substancje chemiczne, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa przeciwpożarowego. W przypadku, gdy w magazynie mogą występować substancje, które mogą emitować szkodliwe opary lub gazy, węgiel aktywny działa jako środek monitorujący, wychwytując potencjalnie niebezpieczne substancje. Przykładowo, w przemyśle chemicznym, węgiel aktywny jest często wykorzystywany w systemach wentylacyjnych, aby zabezpieczać pracowników przed narażeniem na toksyczne opary. Warto również pamiętać o standardach, takich jak ISO 45001, które podkreślają znaczenie identyfikacji i oceny ryzyka, w tym zagrożeń związanych z substancjami chemicznymi, co czyni zastosowanie węgla aktywnego jedną z dobrych praktyk w zarządzaniu bezpieczeństwem w magazynach.

Pytanie 14

Jaką funkcję spełnia ekran akustyczny?

A. filterowania dźwięków o określonym poziomie natężenia
B. biernego zabezpieczenia przed nadmiernym hałasem
C. pomiaru parametrów hałasu
D. prezentacji informacji dotyczących pomiarów emisji fal akustycznych
Ekrany akustyczne są strukturami zaprojektowanymi przede wszystkim w celu redukcji hałasu w określonych obszarach, co czyni je kluczowym elementem w poprawie jakości życia w miastach oraz bezpieczeństwa w miejscach pracy. Ich zastosowanie polega na tworzeniu fizycznej bariery, która pochłania lub odbija fale dźwiękowe, co prowadzi do redukcji poziomu hałasu do akceptowalnych norm. Przykłady zastosowania obejmują umieszczanie ekranów akustycznych wzdłuż autostrad, wokół obiektów przemysłowych oraz w pobliżu stref mieszkalnych. Wytyczne dotyczące projektowania ekranów akustycznych, takie jak te opracowane przez Polskie Normy (PN) oraz międzynarodowe standardy, sugerują, że ich wysokość, materiał i lokalizacja są kluczowe dla efektywności w redukcji hałasu. Odpowiednio zaprojektowane ekrany mogą zmniejszyć poziom hałasu o 10-15 dB, co ma znaczący wpływ na komfort akustyczny w otoczeniu. Dodatkowo, ekrany akustyczne mogą być wykorzystywane w projektach zrównoważonego rozwoju, łącząc funkcje ochrony przed hałasem z estetyką i integracją z krajobrazem.

Pytanie 15

Jakie odpady mogą być przyjmowane na składowisko dla odpadów obojętnych oraz jednorodnych?

A. beton, glebę, pokruszony asfalt
B. elektrośmieci, szlamy przemysłowe
C. odpady paleniskowe, wybuchowe
D. odpady medyczne, odpady weterynaryjne
Odpowiedź 'beton, glebę, pokruszony asfalt' jest prawidłowa, ponieważ te materiały są klasyfikowane jako odpady obojętne, które nie mają wpływu na środowisko w sposób toksyczny. Składowiska odpadów obojętnych są zaprojektowane do przyjmowania tego typu materiałów, które można poddać recyklingowi lub ponownemu wykorzystaniu w budownictwie. Na przykład, pokruszony asfalt może być użyty do remontu nawierzchni drogowych, a beton i gleba mogą być przetwarzane w celu stworzenia nowych materiałów budowlanych. Zgodnie z regulacjami unijnymi i krajowymi, odpady te muszą być oddzielane od innych, bardziej niebezpiecznych odpadów, aby zapewnić ich właściwe zarządzanie i minimalizować wpływ na środowisko. W kontekście budownictwa, odpowiednie zarządzanie odpadami obojętnymi przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, redukując zapotrzebowanie na nowe surowce oraz zmniejszając ilość odpadów składowanych na wysypiskach. Przykłady dobrych praktyk obejmują recykling betonu, który może być użyty jako kruszywo w nowych mieszankach betonowych, co wspiera ideę gospodarki cyrkularnej.

Pytanie 16

Zarządzanie oraz koordynacja działań w zakresie Państwowego Monitoringu Środowiska są przypisane do

A. wojewody
B. głównego inspektora ochrony środowiska
C. stacji sanitarno-epidemiologicznej
D. ministra środowiska
Główny inspektor ochrony środowiska (GIOŚ) jest kluczowym organem państwowym odpowiedzialnym za nadzór i koordynację działań w zakresie monitorowania stanu środowiska w Polsce. Jego kompetencje obejmują zbieranie, analizowanie i udostępnianie danych o stanie środowiska, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania zasobami naturalnymi i ochrony zdrowia publicznego. GIOŚ działa zgodnie z ustawą o Inspekcji Ochrony Środowiska, która precyzuje jego rolę w systemie państwowego monitoringu środowiska. Przykładowo, GIOŚ organizuje programy pomiarowe dotyczące jakości powietrza, wody i gleby, a także prowadzi badania dotyczące zanieczyszczeń i ich wpływu na zdrowie ludzi. W praktyce, działania GIOŚ są integralne dla tworzenia polityki ochrony środowiska i podejmowania decyzji dotyczących ochrony przyrody oraz zapobiegania degradacji środowiska. Współpracuje on z innymi instytucjami, co zapewnia holistyczne podejście do problemów ekologicznych, zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania środowiskiem i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 17

Która z poniższych substancji jest uznawana za gaz cieplarniany?

A. Neon
B. Hel
C. Dwutlenek węgla
D. Azot
Azot, choć jest głównym składnikiem atmosfery ziemskiej, nie jest uznawany za gaz cieplarniany. Z punktu widzenia fizyki atmosferycznej, azot nie pochłania promieniowania podczerwonego, co jest kluczowym kryterium dla gazów cieplarnianych. Azot jest chemicznie obojętny i nie uczestniczy w procesach wpływających na bilans energetyczny atmosfery. Hel również nie jest gazem cieplarnianym. Jest gazem szlachetnym, co oznacza, że ma stabilną konfigurację elektronową i nie reaguje chemicznie. Hel nie pochłania promieniowania podczerwonego i nie ma wpływu na efekt cieplarniany. Jest często wykorzystywany w balonach meteorologicznych i jako chłodziwo w niektórych aplikacjach technologicznych. Neon, podobnie jak hel, jest gazem szlachetnym i nie pochłania promieniowania podczerwonego. Jego zastosowania obejmują przemysł reklamowy, gdzie jest wykorzystywany w oświetleniu neonowym. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie gazy w atmosferze mogą wpływać na efekt cieplarniany. Jednak tylko te, które mają zdolność pochłaniania i emitowania promieniowania podczerwonego, są klasyfikowane jako gazy cieplarniane. Rozumienie tych różnic jest kluczowe dla oceny wpływu różnych substancji na zmiany klimatyczne.

Pytanie 18

Jakie z wymienionych materiałów mogą być przekazane do spalarni odpadów komunalnych?

A. Odpady metalowe
B. Gruz ceglany
C. Tworzywa sztuczne
D. Szkło
Odpady metalowe, gruz ceglany oraz szkło nie powinny trafiać do spalarni komunalnej z powodów technologicznych i ekologicznych. Odpady metalowe są materiałem, który jest niezwykle wartościowy w procesie recyklingu. Zamiast spalać metale, które mogą być przetworzone i ponownie użyte, ich spalanie wiązałoby się z utratą cennych surowców. Gruz ceglany z kolei, będący produktem budowlanym, powinien być poddawany procesom recyklingowym lub ponownego wykorzystania w budownictwie, jako materiał do wypełnień lub podbudowy. Spalanie tego rodzaju odpadów mogłoby prowadzić do powstawania niebezpiecznych substancji chemicznych, które nie są przystosowane do procesu termicznego unieszkodliwiania. Szkło również jest surowcem, który powinien być zbierany i przetwarzany w odpowiednich zakładach recyklingowych, a nie spalany. Podczas spalania szkła, nie tylko traci się potencjalną wartość surowcową, ale również tworzy się problem z emisją pyłów i innych zanieczyszczeń. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wniosków, to błędne przekonanie, że wszystkie odpady mogą być traktowane jednorodnie, co ignoruje różnorodność materiałów i ich właściwości. Wiedza o właściwych metodach unieszkodliwiania odpadów jest kluczowa dla zrównoważonego zarządzania odpadami oraz ochrony środowiska.

Pytanie 19

Energia, która nie jest uznawana za odnawialne źródło, to

A. energia wodna
B. energia słoneczna
C. energia z paliw kopalnych
D. energia geotermalna
Odpowiedź "z paliw kopalnych" jest prawidłowa, ponieważ paliwa kopalne, takie jak węgiel, ropa naftowa i gaz ziemny, są źródłami energii, które nie są odnawialne. Oznacza to, że ich zasoby ograniczają się i w miarę ich wykorzystywania nie mogą być naturalnie uzupełniane w skali czasowej, która jest adekwatna do potrzeb ludzkości. W przeciwieństwie do paliw kopalnych, odnawialne źródła energii, takie jak energia słoneczna, wodna i geotermalna, mogą być wykorzystywane w sposób zrównoważony, ponieważ są naturalnie odnawiane. Na przykład, energia słoneczna jest dostępna każdego dnia, a energia wodna może być pozyskiwana przez wykorzystanie rzek i innych zbiorników wodnych, co sprawia, że są one bardziej zrównoważonymi alternatywami. W kontekście globalnych wysiłków na rzecz redukcji emisji gazów cieplarnianych i ograniczenia zmian klimatycznych, inwestowanie i rozwijanie technologii związanych z odnawialnymi źródłami energii stało się kluczowym priorytetem dla wielu krajów na całym świecie, co potwierdzają dokumenty takie jak Porozumienie Paryskie oraz cele zrównoważonego rozwoju ONZ.

Pytanie 20

Zintegrowany Monitoring Środowiska Przyrodniczego obejmuje różne aspekty, jakie?

A. tworzenie prognoz meteorologicznych.
B. monitorowanie migracji ptaków.
C. ochronę przyrodniczych pomników.
D. obserwacje geoekosystemu.
Próba zrozumienia Zintegrowanego Monitoringu Środowiska Przyrodniczego często prowadzi do mylnych interpretacji jego celów i zakresu. Ochrona pomników przyrody, chociaż istotna, nie jest bezpośrednim przedmiotem ZMŚP. Pomniki przyrody są ochroną specyficznych obiektów, a monitoring dotyczy szerszego kontekstu środowiskowego, który obejmuje różnorodne ekosystemy. Obserwacje migracji ptaków, choć ważne z perspektywy ornitologii, nie oddają pełnego zakresu monitorowania geoekosystemów. Migracje ptaków są tylko jednym z aspektów, które można zintegrować w szerszych badaniach ekologicznych. Sporządzanie prognoz pogody to inna dziedzina, związana z meteorologią, a nie z monitorowaniem środowiska przyrodniczego. Często pojawia się błędne przekonanie, że monitoring środowiska jest tożsamy z prognozowaniem warunków atmosferycznych, co nie jest prawdą. ZMŚP koncentruje się na długoterminowych trendach i zmianach w ekosystemach, a nie na krótkoterminowych zjawiskach atmosferycznych. Takie podejście wymaga holistycznego zrozumienia interakcji pomiędzy różnymi komponentami środowiska, co jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zasobami naturalnymi i ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 21

Mureksyd jest wskaźnikiem, który w zakresie pH = 12-14 wchodzi w reakcję z jonami wapnia i magnezu obecnymi w wodzie, tworząc kompleksy o kolorze

A. fioletowym
B. zielonym
C. niebieskim
D. pomarańczowo-fioletowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Mureksyd to taki ciekawy wskaźnik pH. Kiedy mamy zasadowe środowisko, czyli pH w okolicach 12-14, to zyskuje piękny fioletowy kolor. To się dzieje, bo mureksyd może tworzyć związki z jonami wapnia i magnezu. W praktyce często używa się go do sprawdzania, jak bardzo woda jest zasadowa. To ważne w chemii środowiskowej i w pracy wodociągów. Chyba każdy rozumie, że wiedza o tym, jak mureksyd działa z różnymi jonami, może nam pomóc w monitorowaniu jakości wód. To jest kluczowe dla ochrony środowiska. Szczególnie, gdy mureksyd używamy do badania wód gruntowych i powierzchniowych, dostajemy cenne informacje o ich składzie chemicznym. A to z kolei wpływa na zdrowie ludzi i ekosystemy. Kolor fioletowy jest super istotny, bo szybko pokazuje, jakie mamy pH. Dzięki temu laboratoria i badania terenowe mogą działać sprawniej.

Pytanie 22

Jakie zagrożenia dla wód gruntowych mogą powodować nieszczelności w dnie składowiska odpadów komunalnych?

A. nieprzyjemne zapachy
B. leachaty z wysypisk
C. gazy pochodzące z wysypisk
D. drobne części odpadów
Uciążliwe odory, gazy wysypiskowe oraz drobne frakcje odpadów nie stanowią bezpośredniego zagrożenia dla wód gruntowych. Uciążliwe odory są efektem biologicznej degradacji odpadów, jednak nie wpływają one na jakość wód gruntowych w takim samym stopniu jak odcieki. Gazy wysypiskowe, które powstają w procesie rozkładu organicznych odpadów, są przede wszystkim problemem związanym z jakością powietrza, a nie z zanieczyszczeniem wód gruntowych. Z kolei drobne frakcje odpadów mogą prowadzić do zanieczyszczenia powierzchni gruntu, ale ich wpływ na wody gruntowe jest pośredni i nie jest tak istotny. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszelkich negatywnych skutków działalności wysypisk z zagrożeniem dla wód gruntowych, co jest nieprawdziwe. Kluczową kwestią w kontekście ochrony wód gruntowych jest kontrola odcieków, które mogą zawierać toksyczne substancje chemiczne, metale ciężkie oraz inne zanieczyszczenia. Właściwe zarządzanie odciekami oraz stosowanie sprawdzonych technologii ochrony środowiska, jak np. systemy uszczelniające, jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka zanieczyszczenia wód gruntowych.

Pytanie 23

Zakład chemiczny odprowadzając ścieki do odbiornika powoduje wzrost kosztów jego utrzymania o 30%. Jaką część kosztów utrzymania tych wód poniesie zakład zgodnie z ustawą Prawo wodne?

Art. 22.

1. Utrzymywanie śródlądowych wód powierzchniowych oraz morskich wód wewnętrznych polega na zachowaniu lub odtworzeniu stanu ich dna lub brzegów oraz na konserwacji lub remoncie istniejących budowli regulacyjnych w celu zapewnienia swobodnego spływu wód oraz lodów, a także właściwych warunków korzystania z wód.

2. Zakłady, które przez wprowadzanie ścieków do wód albo w inny sposób przyczyniają się do wzrostu kosztów utrzymania tych wód, ponoszą taką część kosztów, w jakiej nastąpił ten wzrost; podział kosztów, na wniosek właściciela wody, dokonuje, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego.

3. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodno prawnego, w drodze decyzji, stwierdza wygaśnięcie decyzji, o której mowa w ust. 2, jeżeli stwierdzi trwałe ustanie przyczyny wzrostu kosztów utrzymania wód.

A. 100%
B. 50%
C. 70%
D. 30%
Odpowiedź 30% jest prawidłowa, co wynika z zapisów zawartych w ustawie Prawo wodne. Zgodnie z art. 22 ust. 2 tej ustawy, zakłady, które wprowadzają ścieki do wód i tym samym przyczyniają się do wzrostu kosztów ich utrzymania, ponoszą odpowiedzialność finansową w wysokości proporcjonalnej do tego wzrostu. W omawianym przypadku zakład chemiczny powoduje wzrost kosztów o 30%, co oznacza, że właśnie tę część kosztów utrzymania wód zakład będzie musiał pokryć. Praktycznie, oznacza to, że w sytuacji, gdy koszty utrzymania wód wynoszą na przykład 10 000 zł, zakład chemiczny będzie zobowiązany do pokrycia 3 000 zł tych kosztów. Warto podkreślić, że zgodność z przepisami prawa wodnego ma kluczowe znaczenie nie tylko dla ochrony środowiska, ale także dla zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw, które powinny dążyć do minimalizacji swojego wpływu na ekosystemy wodne oraz do przestrzegania norm środowiskowych.

Pytanie 24

Na podstawie zamieszczonego fragmentu rozporządzenia Ministra Środowiska, wskaż który typ składowiska może powstać na terenie, którego naturalna bariera geologiczna ma miąższość 1,2 m i współczynnik filtracji równy 1,0 x 10-7m/s?

Fragment rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 30 kwietnia 2013 r.
w sprawie składowisk odpadów
Minimalna miąższość i wartość współczynnika filtracji k naturalnej bariery geologicznej dla składowiska odpadów wynosi:
1) niebezpiecznych – miąższość nie mniejsza niż 5 m, współczynnik filtracji k ≤ 1,0 × 10-9 m/s;
2) innych niż niebezpieczne i obojętne – miąższość nie mniejsza niż 1 m, współczynnik filtracji k ≤ 1,0 × 10-9 m/s;
3) obojętnych – miąższość nie mniejsza niż 1 m, współczynnik filtracji k ≤ 1,0 × 10-7 m/s.
A. Składowisko odpadów niebezpiecznych.
B. Składowisko odpadów obojętnych.
C. Składowisko odpadów komunalnych.
D. Składowisko odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór składowiska odpadów obojętnych jako prawidłowej odpowiedzi opiera się na dwóch kluczowych parametrach dotyczących geologicznej bariery naturalnej: miąższości oraz współczynnika filtracji. Miąższość 1,2 m spełnia minimalne wymaganie, które wynosi 1 m, co oznacza, że bariera ma odpowiednią grubość, aby skutecznie ograniczać migrację zanieczyszczeń. Współczynnik filtracji wynoszący 1,0 x 10^-7 m/s również mieści się w granicach określonych dla takich składowisk, gdzie wymagana jest niska przepuszczalność. Tego rodzaju składowiska są projektowane w taki sposób, aby minimalizować ryzyko kontaminacji wód gruntowych i innych elementów środowiska. Zastosowanie składowisk odpadów obojętnych ma kluczowe znaczenie dla ochrony zdrowia publicznego oraz ochrony środowiska, a ich realizacja musi być zgodna z krajowymi i unijnymi normami, które regulują kwestie zagospodarowania odpadów. Przykładem mogą być składowiska, które przy zachowaniu odpowiednich parametrów geologicznych i hydrogeologicznych skutecznie zabezpieczają obszary odpadów budowlanych, które nie są uznawane za niebezpieczne, co stanowi normę w branży odpadowej.

Pytanie 25

Powszechne korzystanie z wód nie obejmuje

Art. 34.
1. Każdemu przysługuje prawo do powszechnego korzystania ze śródlądowych powierzchniowych wód publicznych, morskich wód wewnętrznych wraz z morskimi wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej, i z wód morza terytorialnego, jeżeli przepisy nie stanowią inaczej.
2. Powszechne korzystanie z wód służy do zaspokajania potrzeb osobistych, gospodarstwa domowego lub rolnego, bez stosowania specjalnych urządzeń technicznych, a także do wypoczynku, uprawiania turystyki, sportów wodnych oraz, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, amatorskiego połowu ryb.
A. korzystania z wód na cele gospodarstwa agroturystycznego.
B. uprawiania turystyki wodnej.
C. uprawiania sportów wodnych.
D. korzystania z wód w zbiornikach wodnych przeznaczonych do chowu ryb.
Patrząc na odpowiedzi, można dostrzec, że niektóre wydają się sensowne, ale tak naprawdę są błędne, jeśli chodzi o definicję powszechnego korzystania z wód. Korzystanie z wód dla agroturystyki niby jest zgodne z definicją, bo obejmuje różne aktywności. Ale sport i turystyka wodna, to też popularne zajęcia, które są jakby zgodne z powszechnym korzystaniem. Wiele osób myli to jednak z korzystaniem do celów przemysłowych czy hodowlanych. W przypadku zbiorników do chowu ryb, korzystanie z tych zasobów jest mocno regulowane i wymaga zezwoleń, co nie pasuje do idei powszechnego dostępu. Niestety, ludzie często myślą, że wszystkie rodzaje korzystania z wód są takie same. Dlatego trzeba uważać i rozróżniać, które formy korzystania są dla wszystkich, a które tylko dla konkretnych zastosowań.

Pytanie 26

Jaką metodę stosuje się do unieszkodliwiania zakaźnych odpadów pochodzących z weterynarii?

A. kompostowanie
B. termiczne przetwarzanie w wyspecjalizowanych piecach
C. działanie promieniowaniem UV
D. dezynfekcja oraz gromadzenie w dedykowanych pojemnikach
Dezynfekcja i składowanie w specjalnych pojemnikach to, wydaje mi się, niezbyt dobre rozwiązanie. Owszem, dezynfekcja polega na używaniu chemikaliów czy różnych procesów fizycznych, które mają na celu wyeliminowanie patogenów, ale to tak naprawdę nie załatwia sprawy. Właściwie to tylko zmniejsza ryzyko zakażeń, ale nie eliminuje go całkowicie. Składowanie w pojemnikach też może być ryzykowne, bo może się zdarzyć, że odpady przypadkowo się uwolnią lub, co gorsza, dojdzie do wybuchu. To może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i ekologicznych. Używanie promieni UV jest kolejnym nieporozumieniem, bo działa tylko na powierzchni, a nie dociera do wnętrza, więc patogeny mogą dalej być aktywne. Co do kompostowania, to w przypadku odpadów zakaźnych to chyba w ogóle nie ma sensu, bo sprzyja rozprzestrzenieniu chorób. Takie metody w zasadzie ignorują podstawowe zasady, które mówią, że odpady zakaźne powinny być traktowane z najwyższą ostrożnością. Najlepiej jest je unieszkodliwiać w procesach, takich jak termiczne przetwarzanie, które zapewnia ich całkowite zniszczenie i minimalizuje ryzyko dla zdrowia publicznego.

Pytanie 27

Jaką funkcję pełni drenaż rozsączający w systemach oczyszczania?

A. wprowadzania ścieków do gruntu
B. zagęszczania osadów ściekowych
C. odprowadzania popłuczyn z filtra pospiesznego
D. oczyszczania ścieków przemysłowych
Odpowiedzi wskazujące na niepoprawne funkcje drenażu rozsączającego pokazują szereg nieporozumień w zakresie technologii oczyszczania ścieków. Stwierdzenie, że drenaż rozsączający służy do zagęszczania osadów ściekowych, jest błędne, ponieważ proces zagęszczania dotyczy przede wszystkim eliminacji wody z osadów, co odbywa się w innych elementach oczyszczalni, takich jak osadniki wstępne czy komory fermentacyjne. Drenaż rozsączający nie ma na celu ich przetwarzania ani zagęszczania, ale raczej odprowadzenia oczyszczonych ścieków do gruntu. Z kolei odprowadzanie popłuczyn z filtra pospiesznego nie jest funkcją drenażu rozsączającego; popłuczyny to woda, która przepływa przez media filtracyjne i ich zarządzanie wymaga zastosowania innych technologii, takich jak systemy retencji. Z kolei oczyszczanie ścieków przemysłowych to proces, który wymaga znacznie bardziej zaawansowanych technologii i przetwarzania ze względu na różnorodność zanieczyszczeń, w tym substancji chemicznych, które nie mogą być jedynie rozsączane w grunt. W tym kontekście kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych procesów ma swoje specyficzne wymagania i zastosowanie, a błędne przypisanie funkcji drenażu rozsączającego do tych procesów prowadzi do poważnych nieporozumień w zakresie technologii oczyszczania ścieków.

Pytanie 28

Zbieranie oraz analiza danych w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska przebiega w trzech obszarach:

A. imisji, ilości, prognozy
B. presji, stanu, oceny
C. stanu, jakości, oceny
D. emisji, jakości, ilości
Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 'stanu, jakości, oceny' czy 'emisji, jakości, ilości', wskazują na niepełne zrozumienie kluczowych elementów monitoringu środowiska. W pierwszym przypadku pojęcie 'jakości' jest niewłaściwe dla bloków tematycznych, ponieważ nie odnosi się do specyficznych presji wywieranych na środowisko, co jest kluczowe dla zrozumienia w kontekście wpływu działań ludzkich na ekosystemy. Prawidłowe podejście powinno uwzględniać zarówno presje naturalne, jak i antropogeniczne. W odpowiedzi 'emisji, jakości, ilości', pojęcie 'ilości' jest zbyt ogólne i nie definiuje konkretnych aspektów monitoringu. Ilość może odnosić się do wielu różnych czynników, takich jak zużycie surowców, ale nie jest to kluczowa kategoria w analizie środowiskowej. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie poszczególnych elementów monitoringu z ich statystycznym lub ilościowym pomiarem, co prowadzi do uproszczenia skomplikowanych relacji w ekosystemach. Aby skutecznie zarządzać środowiskiem, konieczne jest zrozumienie i integracja wszystkich wymienionych bloków, które pozwalają na kompleksowe podejście do analizy danych oraz formułowanie strategii ochrony środowiska, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami w zakresie ochrony środowiska.

Pytanie 29

Jakie działania wywołane przez ludzi nie prowadzą do degradacji technicznej gleb?

A. Użycie nawozów organicznych
B. Budowa obiektów mieszkalnych
C. Wydobycie odkrywkowe węgla
D. Tworzenie wysypisk odpadów
Stosowanie nawozów naturalnych jest praktyką, która w odpowiednich warunkach może przyczynić się do poprawy jakości gleby, a nie jej niszczenia. Nawozy naturalne, takie jak kompost, obornik czy inne organiczne substancje, dostarczają do gleby nie tylko składników odżywczych dla roślin, ale także poprawiają strukturę gleby, zwiększając jej zdolność do zatrzymywania wody oraz wspierają rozwój mikroorganizmów. Korzystanie z nawozów organicznych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa, które promują regenerację gleb oraz ich długoterminową płodność. Efektywne stosowanie nawozów naturalnych wymaga jednak znajomości ich właściwości oraz analizy gleby, aby uniknąć nadmiernego nawożenia, które może prowadzić do eutrofizacji wód gruntowych. W praktyce wielu rolników wykorzystuje nawozy organiczne w połączeniu z uprawami roślinnymi, co stwarza korzystne warunki dla ekosystemów glebowych.

Pytanie 30

Wskaż inwestycję, która nie wymaga sporządzania oceny oddziaływania na środowisko?

A. Zakład produkujący nawozy sztuczne
B. Studnia głębinowa
C. Studnia kopana
D. Zakład produktów farmaceutycznych
Inwestycje takie jak studnia głębinowa, zakład produkujący nawozy sztuczne oraz zakład produktów farmaceutycznych są klasyfikowane jako projekty, które mogą znacząco wpływać na środowisko. Studnia głębinowa, mimo że jest prostszą formą pozyskiwania wody, może wiązać się z kwestiami dotyczącymi głębokości odwiertu, jakości wód gruntowych oraz ich ewentualnego zanieczyszczenia. Zakład produkujący nawozy sztuczne generuje ryzyko związane z emisją substancji chemicznych oraz odpadów, co wymaga dokładnej analizy wpływu na lokalne ekosystemy, zdrowie ludzi i zwierząt. Z kolei zakład produktów farmaceutycznych operuje w branży o wysokim ryzyku dla środowiska, ze względu na materiały niebezpieczne oraz konieczność zarządzania odpadami medycznymi i chemicznymi. Błędne przypisanie braku konieczności przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko dla tych typów inwestycji może wynikać z niedostatecznej wiedzy na temat ich wpływu na ekosystemy oraz lokalne społeczności. Kluczowym błędem myślowym jest postrzeganie inwestycji jedynie przez pryzmat ich wielkości czy skomplikowania, a nie rzeczywistego oddziaływania na środowisko. Każda inwestycja powinna być oceniana indywidualnie, z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań oraz potencjalnych skutków. Dlatego też niezbędne jest stosowanie odpowiednich standardów i praktyk, aby zapewnić, że wszystkie istotne aspekty ochrony środowiska są właściwie analizowane i dokumentowane.

Pytanie 31

Na wysypisku śmieci warstwa inertna może być stworzona

A. z odpadów miejskich
B. z odpadów z rolnictwa
C. z odpadów przemysłowych
D. z gruzu budowlanego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź to 'z gruzu budowlanego', ponieważ gruz budowlany jest materiałem inertnym, co oznacza, że nie reaguje chemicznie z innymi substancjami. Stosowanie warstwy inertnej w składowiskach odpadów komunalnych jest kluczowe dla ochrony środowiska i zapobiegania kontaminacji wód gruntowych. Gruz budowlany, jako materiał odpadowy, może być używany do budowy warstw odseparowujących w składowiskach, co przyczynia się do ich stabilności i efektywności. Dobre praktyki w zarządzaniu odpadami zalecają wykorzystanie materiałów inertnych, takich jak gruz, do wypełniania przestrzeni na składowiskach, co zmniejsza objętość odpadów organicznych i przyczynia się do efektywnej gospodarki odpadami. Przykłady zastosowania gruzu budowlanego obejmują nie tylko składowiska, ale również budowę dróg i fundamentów, gdzie jego właściwości inercyjne są niezwykle cenne.

Pytanie 32

Jedną z metod monitorowania stanu wód powierzchniowych jest monitoring biologiczny, realizowany za pomocą

A. biofiltrów
B. biogenów
C. bioindykatorów
D. bioaerozoli
Monitoring biologiczny, jako jedna z kluczowych form oceny stanu wód powierzchniowych, opiera się na wykorzystaniu bioindykatorów. Bioindykatory to organizmy, które reagują na zmiany w środowisku wodnym, a ich obecność, liczebność i stan zdrowia mogą dostarczyć cennych informacji o jakości wody. Przykłady bioindykatorów obejmują niektóre gatunki ryb, bezkręgowców oraz roślin wodnych, które są wrażliwe na zmiany chemiczne, fizyczne i biologiczne w ekosystemie wodnym. Stosowanie bioindykatorów jest zgodne z normami ochrony środowiska, takimi jak Dyrektywa Ramowa w Sprawie Wody (WFD) Unii Europejskiej, która podkreśla znaczenie oceny jakości wód poprzez badanie ich biocenozy. Dzięki monitorowaniu populacji bioindykatorów można efektywnie identyfikować zanieczyszczenia, oceniać wpływ działalności ludzkiej oraz podejmować działania zaradcze w celu ochrony zasobów wodnych. Przykładem zastosowania bioindykatorów może być ocena stanu rzeki, w której obecność specyficznych gatunków ryb może wskazywać na dobre warunki ekologiczne, podczas gdy ich niedobór sygnalizuje problemy z jakością wody.

Pytanie 33

Wskaż, które z poniższych stwierdzeń nie opisuje metody klasyfikacji odpadów według regulacji Ministra Środowiska?

A. Regulacja zawiera katalog odpadów z podziałem na grupy, podgrupy i rodzaje
B. Wykaz odpadów niebezpiecznych jest ujęty w osobnym katalogu
C. Odpady w katalogu zostały podzielone na 20 kategorii
D. Kody odpadów mają sześć cyfr
Odpowiedź, że wykaz odpadów niebezpiecznych jest ujęty w osobnym katalogu, jest prawidłowa, ponieważ w myśl przepisów prawa, w tym przede wszystkim rozporządzenia Ministra Środowiska, odpady niebezpieczne muszą być klasyfikowane w sposób odrębny od innych rodzajów odpadów. Katalog odpadów, który jest częścią polskiego systemu gospodarki odpadami, obejmuje różne kategorie odpadów, ale odpady niebezpieczne są klasyfikowane w osobnym wykazie ze względu na ich potencjalne oddziaływanie na zdrowie ludzi i środowisko. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest identyfikacja i segregacja odpadów w przedsiębiorstwach, gdzie odpady niebezpieczne wymagają specjalnego traktowania, a także raportowania zgodnie z obowiązującymi przepisami. W praktyce, firmy muszą posiadać odpowiednie procedury zarządzania odpadami, aby zapewnić zgodność z normami ochrony środowiska oraz bezpieczeństwa. Właściwa klasyfikacja i segregacja odpadów niebezpiecznych mają kluczowe znaczenie dla minimalizacji ryzyka oraz przestrzegania ustawowych wymogów, co jest istotnym elementem odpowiedzialności ekologicznej przedsiębiorstw.

Pytanie 34

Cykliczne pojawianie się niewielkich ilości SO2 w atmosferze na obszarach wolnych od zanieczyszczeń jest skutkiem

A. wzrastającej ilości kwaśnych opadów deszczu
B. zmiennych warunków klimatycznych
C. transgranicznego przemieszczania się zanieczyszczeń
D. nadmiernej ekspansji dużej fauny
Zmienność warunków klimatycznych, nadmierna ekspansja dużej fauny oraz wzrastająca ilość kwaśnych opadów deszczu są koncepcjami, które nie wyjaśniają właściwie źródła sporadycznego występowania SO2 w atmosferze. Zmienne warunki klimatyczne, takie jak zmiany temperatury czy wilgotności, mogą wpływać na rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń, ale nie są one bezpośrednim źródłem emisji SO2. Efekty te mogą jedynie modyfikować naturalne mechanizmy dyfuzji i osadzania się zanieczyszczeń, nie eliminując ich z powietrza. Nadmierna ekspansja fauny, która mogłaby rzekomo wpływać na poziomy SO2, nie jest uzasadniona, ponieważ zjawiska te są ściśle związane z działalnością człowieka, a nie z naturalnymi populacjami zwierząt. Wzrost ilości kwaśnych opadów, chociaż może być skutkiem zanieczyszczeń, nie jest bezpośrednim źródłem SO2, lecz efektem jego emisji i reakcji chemicznych zachodzących w atmosferze. Właściwe zrozumienie mechanizmów odpowiedzialnych za zanieczyszczenie atmosfery jest kluczowe, by nie mylić przyczyn z konsekwencjami. Uczestnicy powinni być świadomi, że problem zanieczyszczeń nie ogranicza się do lokalnych źródeł, ale jest globalnym wyzwaniem, które wymaga międzynarodowej współpracy w zakresie monitorowania i regulacji emisji.

Pytanie 35

Próbka ścieków uzyskana poprzez połączenie próbek jednorazowych jest rodzajem próbki

A. proporcjonalną
B. średnią
C. pierwotną
D. złożoną
Jak rozmawiamy o próbkach ścieków, ważne jest, żeby zrozumieć różnicę między różnymi typami próbek. Jeśli ktoś myśli, że próbka jest proporcjonalna, średnia albo pierwotna, to nie całkiem oddaje to, co to znaczy próbka złożona. Próbka proporcjonalna to coś innego, bo tu objętość każdej próbki zmienia się w zależności od ilości ścieków, a to nie ma nic wspólnego z mieszaniem próbek jednorazowych. Mówiąc o średniej, to może się wydawać, że chodzi o uśrednianie danych, ale nie mówi się o łączeniu próbek z różnych źródeł, co jest kluczowe dla próbki złożonej. Próbka pierwotna to zaś po prostu próbka pobrana bezpośrednio z miejsca, z którego pochodzi, bez żadnego mieszania czy obróbki, co też nie pasuje do tematu. Często takie błędne myślenie wynika z mylenia definicji i braku znajomości norm dotyczących pobierania próbek. Gdy monitorujemy jakość ścieków, korzystanie z próbki złożonej jest bardzo ważne, bo pozwala to na uwzględnienie zmienności, co jest zgodne z regulacjami i dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 36

Jakie źródło paliwa pochodzi z odnawialnych źródeł energii?

A. koks
B. węgiel kamienny
C. węgiel brunatny
D. pellet
Węgiel brunatny, koks i węgiel kamienny nie są materiałami opałowymi pochodzącymi z odnawialnych źródeł energii, co stanowi kluczowy błąd w interpretacji pojęcia odnawialności surowców. Węgiel brunatny i węgiel kamienny należą do paliw kopalnych, które powstają z procesów geologicznych trwających miliony lat. Ich wydobycie oraz spalanie wiąże się z wysoką emisją dwutlenku węgla oraz innych zanieczyszczeń, co nie jest zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju. Koks, z kolei, jest produktem przetwarzania węgla, stosowanym głównie w przemyśle metalurgicznym, a jego produkcja również nie sprzyja ochronie środowiska. W przeciwieństwie do tych źródeł, materiały odnawialne, takie jak pellet, są pozyskiwane z surowców, które można odnawiać, co oznacza, że ich wykorzystanie nie prowadzi do wyczerpywania zasobów naturalnych. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często wynikają z pomylenia źródeł energii odnawialnej z konwencjonalnymi paliwami kopalnymi. Ważne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy tymi kategoriami, aby podejmować świadome decyzje dotyczące źródeł energii oraz ich wpływu na środowisko.

Pytanie 37

Dokument dotyczący zarządzania wodą jest kluczowy do uzyskania

A. pozwolenia na budowę
B. informacji o zagrożeniu powodziowym
C. pozwolenia wodno-prawnego
D. informacji o zanieczyszczeniu jeziora
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia co do funkcji instrukcji gospodarowania wodą. Pozwolenie na budowę, które jest odrębne od pozwolenia wodno-prawnego, dotyczy zasadniczo aspektów konstrukcyjnych i budowlanych, a nie zarządzania zasobami wodnymi. Często mylone jest także pojęcie informacji o zagrożeniu powodziowym, które dotyczy monitorowania i zarządzania ryzykiem powodziowym, a nie jest bezpośrednio związane z instrukcją gospodarowania wodą. W przypadku informacji o zanieczyszczeniu jeziora, również nie ma to związku z instrukcją gospodarowania wodą, gdyż taka informacja zazwyczaj opiera się na badaniach jakości wód, a nie na dokumentacji dotyczącej zarządzania wodami. Typowym błędem jest nieodróżnianie tych różnych obszarów administracyjnych, co prowadzi do mylnych wniosków. Zrozumienie specyfiki każdego z tych dokumentów oraz ich funkcji w systemie prawnym jest kluczowe dla prawidłowego gospodarowania wodami i uniknięcia problemów prawnych.

Pytanie 38

Który z procesów nie jest stosowany w procesie uzdatniania wód gruntowych do użytku bytowego i gospodarcze?

A. Dezynfekcja
B. Aeracja
C. Demineralizacja
D. Filtracja
Dezynfekcja, filtracja i aeracja to super ważne procesy w uzdatnianiu wód, każdy z nich ma swoje zadania, ale rozumiem, czemu można je pomylić z demineralizacją. Dezynfekcja to taki sposób na pozbycie się patogenów, czyli bakterii i wirusów, co jest ważne, by woda była bezpieczna do picia. Kiedy ktoś myli dezynfekcję z demineralizacją, może dojść do błędnego wniosku, że usuwanie mikroorganizmów nie jest aż tak istotne, a to może być niebezpieczne. Filtracja mniej więcej polega na usuwaniu różnych stałych rzeczy i zanieczyszczeń, a czasem także na procesach chemicznych, które eliminują szkodliwe substancje. Tu błąd może wynikać z myślenia, że każde oczyszczanie wody powinno również usuwać minerały, co nie jest zgodne z normami zdrowotnymi. A aeracja to proces, który wprowadza tlen do wody, dzięki czemu poprawia się jakość wody i usuwane są różne zapachy i smaki. Mylenie tego z demineralizacją może prowadzić do przekonania, że usunięcie tlenu z wody jest fajne, co jest zupełnie niezgodne z tym, co jest najlepsze w uzdatnianiu wody. Ważne, żeby rozumieć te procesy i wiedzieć, jak je stosować, bo to jest kluczowe, żeby nie popełnić poważnych błędów i zapewnić dobrą jakość wody pitnej dla ludzi.

Pytanie 39

Średnia wartość stężenia substancji szkodliwej, które nie powinno wywołać negatywnych skutków zdrowotnych u pracownika, pod warunkiem że występuje w środowisku pracy nie dłużej niż 15 minut i maksymalnie 2 razy w trakcie zmiany roboczej, to

A. Najwyższe Dopuszczalne Stężenie Pułapowe
B. Najwyższe Dopuszczalne Natężenie Fizycznego czynnika szkodliwego dla zdrowia
C. Najwyższe Dopuszczalne Stężenie Chwilowe
D. Najwyższe Dopuszczalne Stężenie
Wybór odpowiedzi dotyczącej Najwyższego Dopuszczalnego Natężenia Fizycznego czynnika szkodliwego dla zdrowia jest nieprawidłowy, ponieważ odnosi się do długotrwałego narażenia na czynniki szkodliwe, a nie do krótkotrwałej ekspozycji, jak w przypadku NDSCh. Wysoka wartość natężenia może być akceptowalna w standardowych warunkach pracy, ale nie ma zastosowania w kontekście krótkotrwałych, nagłych sytuacji. Podobnie, Najwyższe Dopuszczalne Stężenie (NDS) odnosi się do wartości, która może być obecna w powietrzu przez dłuższy czas, co również nie odpowiada wymaganiom pytania. Odpowiedź wskazująca na Najwyższe Dopuszczalne Stężenie Pułapowe, które jest stężeniem, które nie może być przekraczane w dłuższej perspektywie czasowej, również nie jest właściwa w kontekście krótkoterminowej ekspozycji. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z mylenia terminów i ich zastosowania w praktyce, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków o bezpieczeństwie w miejscu pracy. Kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi terminami, by skutecznie oceniać ryzyko i podejmować odpowiednie działania prewencyjne. Wiedza na temat najwyższych dopuszczalnych wartości stężeń i natężeń czynnika szkodliwego jest niezbędna dla ochrony zdrowia pracowników oraz efektywnego zarządzania środowiskiem pracy.

Pytanie 40

Określ, jaką rolę odgrywa element przydomowej oczyszczalni ścieków oznaczony na schemacie cyfrą 4?

A. Przepompowuje ścieki do następnych części oczyszczalni
B. Degradowuje zanieczyszczenia do rozpuszczalnych związków
C. Wstępnie oczyszcza ścieki
D. Dostarcza powietrze niezbędne do efektywnego oczyszczania ścieków

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Element oznaczony cyfrą 4 w przydomowej oczyszczalni ścieków pełni kluczową rolę w procesie oczyszczania, dostarczając powietrze niezbędne do prawidłowego funkcjonowania mikroorganizmów, które rozkładają zanieczyszczenia. Aeracja, czyli wprowadzenie powietrza, sprzyja procesom utleniania i biodegradacji, co jest niezbędne dla efektywnego oczyszczania ścieków. Przykładem zastosowania tej funkcji jest intensyfikacja procesów biologicznych zachodzących w osadniku czynnym, gdzie mikroorganizmy przekształcają substancje organiczne w mniej szkodliwe formy. W standardach dotyczących oczyszczania ścieków, takich jak norma PN-EN 12566, podkreślono znaczenie zapewnienia odpowiednich warunków tlenowych, co wpływa na wydajność całego systemu. W praktyce, dobrze zaprojektowana sekcja aeracji przyczynia się do zmniejszenia ilości osadów i poprawy jakości oczyszczonych ścieków, co ma istotne znaczenie dla ochrony środowiska. Zrozumienie tej roli jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania i eksploatacji przydomowych oczyszczalni.