Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ochrony środowiska
  • Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska
  • Data rozpoczęcia: 2 października 2025 21:58
  • Data zakończenia: 2 października 2025 22:24

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Określ na podstawie powyższego tekstu, kto jest właściwym organem do wydawania pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji.

Organem właściwym do wydawania pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji jest starosta, za wyjątkiem instalacji na terenach zamkniętych, dla których organem właściwym jest regionalny dyrektor ochrony środowiska.

Dla:
1) instalacji na terenach zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.) oraz
2) instalacji mogącej zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.), realizowanego na terenach innych niż wymienione w pkt 1
organem właściwym jest marszałek województwa.

Przy ustalaniu właściwości organów ochrony środowiska instalacje powiązane technologicznie, eksploatowane przez różne podmioty, kwalifikuje się jako jedną instalację.
A. Starosta, wójt gminy.
B. Wójt gminy, burmistrz.
C. Wojewoda, starosta.
D. Marszałek województwa, starosta.
Odpowiedź 'Marszałek województwa, starosta.' jest zgodna z przepisami dotyczącymi ochrony środowiska, które jasno określają kompetencje organów administracji publicznej w zakresie wydawania pozwoleń na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza. W praktyce, starosta jest odpowiedzialny za większość instalacji, z wyjątkiem tych, które znajdą się na terenach zamkniętych, gdzie rolę tę przejmuje regionalny dyrektor ochrony środowiska. Z kolei marszałek województwa jest organem właściwym dla instalacji, które ze względu na swój charakter mogą znacząco oddziaływać na środowisko. Przykładowo, w przypadku dużych zakładów przemysłowych, które emitują znaczne ilości zanieczyszczeń, wymagane jest uzyskanie pozwolenia od marszałka, co daje możliwość weryfikacji i oceny wpływu tych instalacji na lokalne ekosystemy. Zrozumienie podziału kompetencji pomiędzy różnymi organami jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz ochrony zdrowia publicznego i środowiska.

Pytanie 2

W osadniku gnilnym mają miejsce następujące procesy:

A. filtracja zanieczyszczeń, odwadnianie osadów ściekowych
B. sedymentacja zanieczyszczeń, stabilizacja beztlenowa osadów
C. sedymentacja zanieczyszczeń, stabilizacja tlenowa osadów
D. flotacja zanieczyszczeń, stabilizacja tlenowa osadów
W osadnikach gnilnych zachodzą kluczowe procesy, takie jak sedymentacja zanieczyszczeń i stabilizacja beztlenowa osadów. Sedimentacja to proces, w którym cząstki stałe, w tym zanieczyszczenia organiczne i nieorganiczne, opadają na dno zbiornika pod wpływem grawitacji. W wyniku tego procesu powstają osady, które można później usunąć lub poddać dalszym procesom biologicznym. Stabilizacja beztlenowa polega na rozkładzie materii organicznej przez mikroorganizmy w warunkach beztlenowych, co prowadzi do produkcji biogazu oraz zmniejszenia objętości osadów. Przykładem zastosowania tych procesów jest oczyszczalnia ścieków, gdzie osadniki gnilne są niezbędne do efektywnego usuwania zanieczyszczeń. Zastosowanie odpowiednich technologii, takich jak osadniki wstępne i biologiczne reaktory osadowe, zapewnia zgodność z normami jakości wody i ochrony środowiska, jak np. dyrektywy unijne dotyczące oczyszczania ścieków. Dobre praktyki w zarządzaniu odpadami ściekowymi opierają się na regularnym monitorowaniu procesów oraz optymalizacji warunków pracy zbiorników, co wpływa na efektywność całego systemu oczyszczania.

Pytanie 3

Ile mniej więcej odpadów może zostać skierowanych do spalarni w przeciągu miesiąca, jeśli jej zdolność przerobowa wynosi 120 000 ton rocznie?

A. Zbliżone do 10 000 t
B. Zbliżone do 100 t
C. Zbliżone do 100 000 t
D. Zbliżone do 1 000 t
Właściwie obliczona ilość odpadów, które mogą trafić do spalarni w ciągu miesiąca, wynosi około 10 000 ton, co można uzyskać z rocznej przepustowości wynoszącej 120 000 ton. Aby przeprowadzić to obliczenie, należy podzielić roczną przepustowość przez 12 miesięcy. 120 000 ton rocznie / 12 miesięcy = 10 000 ton miesięcznie. W praktyce, spalarni wykorzystują tę formułę do szacowania operacji i planowania przestrzeni, co pozwala na efektywne zarządzanie przyjmowaniem odpadów oraz ich przetwarzaniem. Warto również wspomnieć, że zgodnie z dyrektywami unijnymi i krajowymi dotyczącymi gospodarki odpadami, kluczowym celem jest maksymalne ograniczenie ilości odpadów kierowanych do składowania, co sprawia, że spalarnie są istotnym elementem systemu zarządzania odpadami, pozwalającym na ich efektywne wykorzystanie energetyczne oraz zmniejszenie ich negatywnego wpływu na środowisko.

Pytanie 4

W zamieszczonym w ramce opisie przytoczono definicję pojęcia

...jest to stężenie toksycznego związku chemicznego lub natężenie innego czynnika szkodliwego, którego oddziaływanie na pracownika w ciągu 8-godzinnego dobowego i przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy określonego w Kodeksie Pracy, przez jego okres aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia, oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń.
A. NDSP - Najwyższe Dopuszczalne Stężenie Pułapowe.
B. NDSCh – Najwyższe Dopuszczalne Stężenie Chwilowe.
C. NDS – Najwyższe Dopuszczalne Stężenie.
D. NDSChiP - Najwyższe Dopuszczalne Stężenie Chemiczne i Pyłowe.
Odpowiedź NDS – Najwyższe Dopuszczalne Stężenie jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do kluczowego pojęcia w dziedzinie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy. NDS definiuje maksymalne stężenie substancji chemicznych, które pracownik może wdychać w powietrzu w miejscu pracy przez 8 godzin dziennie, bez ryzyka wystąpienia negatywnych skutków zdrowotnych. To pojęcie jest istotne w kontekście minimalizacji narażenia na substancje toksyczne oraz zapewnienia bezpiecznych warunków pracy. Przykładowo, w branży przemysłowej, stosowanie NDS przyczynia się do ustalania norm jakości powietrza w halach produkcyjnych, co ma na celu ochronę pracowników przed szkodliwymi substancjami chemicznymi. Ważne jest, aby pracodawcy regularnie monitorowali poziom substancji w miejscu pracy, a także dostosowywali procesy produkcyjne do aktualnych standardów i przepisów prawa. Warto również zaznaczyć, że NDS ma zastosowanie nie tylko w kontekście przemysłu, ale również w laboratoriach, medycynie oraz innych dziedzinach, gdzie narażenie na substancje chemiczne może być istotnym zagrożeniem dla zdrowia.

Pytanie 5

Ertykowanie zjawisk erozji gleb nie jest wspomagane przez

A. ograniczenie wycinki drzew.
B. wprowadzenie płodozmianu.
C. tworzenie tarasów na stromych zboczach.
D. usuwanie naturalnej roślinności.
Usuwanie naturalnej szaty roślinnej negatywnie wpływa na erozję gleb, ponieważ roślinność spełnia kluczową rolę w stabilizacji gleby. Korzenie roślin przylegają do cząstek gleby, tworząc naturalną sieć, która zapobiega jej wypłukiwaniu oraz wietrzeniu przez wodę i wiatr. Dodatkowo, roślinność osłania powierzchnię gleby przed bezpośrednim działaniem deszczu, co zmniejsza siłę uderzenia kropli deszczu, a tym samym zapobiega rozluźnianiu gleby. W praktyce, utrzymanie naturalnej roślinności oraz jej odpowiednia ochrona poprzez zakazy wyrębu drzew czy zakładanie pasów ochronnych może znacząco ograniczyć procesy erozji. Przykłady zastosowania obejmują reintrodukcję rodzimych gatunków roślin w celu przywrócenia równowagi ekosystemu oraz stosowanie technik agroekologicznych, które integrują rolnictwo z ochroną gleb. Dobre praktyki w tej dziedzinie uwzględniają również zarządzanie wodami opadowymi w celu minimalizacji erozji oraz budowę biotechnicznych barier ochronnych, które wspierają naturalne procesy osadzania się gleby.

Pytanie 6

Jaka metoda działania jest błędna w przypadku postępowania z rtęcią, która wydostała się z uszkodzonego termometru w laboratorium?

A. Dezaktywacja przy użyciu sproszkowanej siarki
B. Zebranie przy użyciu kartki papieru do szklanego pojemnika
C. Zebranie przy pomocy odkurzacza
D. Zastosowanie pyłu cynkowego w celu neutralizacji
Posypanie pyłem cynkowym w celu neutralizacji rtęci jest nieodpowiednim działaniem, ponieważ rtęć nie reaguje chemicznie z cynkiem w sposób, który eliminowałby jej toksyczność. W rzeczywistości, cynk może nie tylko nie pomóc w usunięciu rtęci, ale także prowadzić do dodatkowych problemów, takich jak zwiększenie ryzyka jego rozprzestrzenienia w wyniku niekontrolowanego mieszania substancji. Dezaktywacja rtęci za pomocą sproszkowanej siarki także jest błędna, gdyż ryzykowna reakcja chemiczna może doprowadzić do powstania szkodliwych produktów ubocznych, co tylko pogorszy sytuację. Zbieranie rtęci za pomocą odkurzacza jest działaniem skrajnie niebezpiecznym, ponieważ odkurzacz nie jest przystosowany do zbierania toksycznych substancji, co prowadzi do ich rozprzestrzenienia w powietrzu, a tym samym do zwiększenia narażenia osób w otoczeniu. Wszelkie próby stosowania konwencjonalnych narzędzi do czyszczenia mogą skończyć się katastrofalnie. Praktyki związane z postępowaniem w przypadku wycieków rtęci powinny opierać się na wytycznych instytucji zajmujących się ochroną środowiska oraz zdrowia publicznego, które zalecają zbieranie rtęci za pomocą odpowiednich metod i narzędzi, aby zapewnić bezpieczeństwo wszystkich osób zaangażowanych w ten proces.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Oznaczenie BZT5 (biochemicznego zapotrzebowania na tlen w ciągu 5 dób) w wodzie wykonuje się w celu

A. mierzenia poziomu hałasu
B. nadzoru nad działaniem oczyszczalni
C. ustalenia pochodzenia zanieczyszczenia powietrza
D. określenia ilości pestycydów w glebie
Biochemiczne zapotrzebowanie na tlen w ciągu 5 dób, czyli BZT5, to ważny wskaźnik, który pozwala ocenić, jak czysta jest woda. Mówiąc prościej, pokazuje, ile tlenu potrzebują mikroorganizmy, żeby rozłożyć substancje organiczne w wodzie przez pięć dni. Dzięki temu możemy zrozumieć, jak zanieczyszczona jest woda oraz jak dobrze działają nasze oczyszczalnie. W branży, zgodnie z różnymi normami, jak ISO czy EPA, regularne pomiary BZT5 są pożądane, bo pomagają w utrzymaniu standardów ochrony środowiska. Na przykład, robiąc badania surowych ścieków w oczyszczalniach, można lepiej dopasować procesy biochemiczne i kontrolować zanieczyszczenia, które trafiają do natury. Dbając o odpowiedni poziom BZT5, nie tylko ochrania się jakość wody, ale też zdrowie ekosystemów wodnych i ludzi.

Pytanie 9

Ocena stanu jednolitej części wód powierzchniowych opiera się na porównaniu wyników klasyfikacji

A. elementów hydromorfologicznych i biologicznych
B. wskaźników chemicznych oraz fizycznych
C. stanu fizycznego oraz elementów biologicznych
D. potencjału ekologicznego i stanu chemicznego
Odpowiedź wskazująca na potrzebę oceny potencjału ekologicznego i stanu chemicznego w kontekście jednolitej części wód powierzchniowych jest poprawna, ponieważ zgodnie z dyrektywą ramową w sprawie wód (2000/60/WE) oraz innymi normami środowiskowymi, klasyfikacja wód powierzchniowych uwzględnia te dwa kluczowe elementy. Potencjał ekologiczny odnosi się do zdolności ekosystemu wodnego do wspierania życia biologicznego, co jest krytyczne dla zachowania bioróżnorodności i funkcji ekosystemów. Stan chemiczny natomiast ocenia obecność substancji zanieczyszczających i ich wpływ na zdrowie ekosystemu oraz ludzi, co jest istotne w kontekście ochrony zasobów wodnych. Przykładowo, w ramach monitoringu jakości wód, analizowane są różnorodne parametry chemiczne, takie jak stężenie metali ciężkich czy substancji organicznych, które mogą negatywnie wpływać na organizmy wodne oraz jakość wody pitnej. W kontekście praktycznym, zrozumienie tych parametrów pozwala na podejmowanie odpowiednich działań zaradczych, takich jak wdrażanie programów ochrony wód czy regulacje dotyczące emisji zanieczyszczeń.

Pytanie 10

Do niebieskiego kontenera na papier nie wolno wrzucać

A. tektury do pakowania
B. gazet oraz czasopism
C. powlekanego papieru śniadaniowego
D. papieru biurowego
Powlekany papier śniadaniowy nie powinien być wrzucany do niebieskiego pojemnika na papier, ponieważ jest to materiał, który nie nadaje się do recyklingu w standardowych procesach przetwarzania papieru. Powlekanie papieru substancjami takimi jak wosk lub plastiki sprawia, że jego recykling staje się problematyczny, gdyż te dodatki mogą zanieczyścić proces produkcji nowych papierów. W praktyce, wkładanie powlekanego papieru do niebieskiego pojemnika prowadzi do obniżenia jakości surowców wtórnych, co jest niezgodne z zasadami efektywnego recyklingu. Warto pamiętać, że odpady, które nie nadają się do recyklingu, powinny być segregowane i wyrzucane do odpowiednich kontenerów, aby uniknąć kontaminacji surowców, które można ponownie wykorzystać. Ważne jest, aby stosować się do lokalnych regulacji dotyczących segregacji odpadów, co przyczynia się do zwiększenia efektywności recyklingu oraz ochrony środowiska.

Pytanie 11

Jakie urządzenia stosuje się do usuwania cząstek pyłu o średnicy mniejszej niż 0,1 μm z gazów spalinowych?

A. cyklony
B. elektrofiltry
C. komory osadcze
D. odpylacze inercyjne
Elektrofiltry to naprawdę fajne urządzenia, które świetnie radzą sobie z usuwaniem drobnych cząstek z gazów odlotowych. Szczególnie te, które mają średnicę mniejszą niż 0,1 µm. Działają na zasadzie przyciągania elektrostatycznego, co oznacza, że mogą zatrzymywać nawet te najmniejsze skrawki brudu. W elektrofiltrze gaz zanieczyszczony płynie przez strefę, gdzie cząstki pyłu są naładowane elektrycznie. Potem są przyciągane do elektrod, które mają przeciwny ładunek. Dobrze, że takie rozwiązania istnieją, zwłaszcza w przemyśle, gdzie muszą być spełnione rygorystyczne normy emisji, jak na przykład w energetyce czy chemii. Widziałem, jak elektrofiltry działają w kotłach przemysłowych – naprawdę skutecznie ograniczają emisję pyłów do atmosfery, a tym samym poprawiają jakość powietrza. Co ważne, te instalacje spełniają normy ochrony środowiska, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju firm.

Pytanie 12

Naturalnym źródłem uwalniania metanu - jednego z gazów cieplarnianych, do atmosfery są

A. bagna
B. szamba
C. składowiska odpadów komunalnych
D. komory fermentacyjne
Na pierwszy rzut oka, odpowiedzi takie jak szamba, komory fermentacyjne czy składowiska odpadów komunalnych mogą wydawać się logicznymi źródłami emisji metanu, jednak wszystkie te opcje są w rzeczywistości związane z działalnością człowieka, a nie z naturalnymi procesami. Szamba, które są przydomowymi systemami odprowadzania ścieków, mogą emitować metan, lecz są to emisje pochodzące z procesów spowodowanych przez niewłaściwe zarządzanie odpadkami i nie są one zjawiskiem naturalnym. Komory fermentacyjne wykorzystują procesy anaerobowe do rozkładu biomasy, ale są one sztucznie tworzone przez ludzi w celu produkcji biogazu. Ostatecznie składowiska odpadów komunalnych są wysokimi zbiornikami odpadów, które emitują metan w wyniku rozkładu organicznego, ale również te źródła są wynikiem działalności ludzkiej. Typowym błędem myślowym jest mylenie naturalnych emisji z emisjami generowanymi przez działalność człowieka. W rzeczywistości tylko bagna, przez swoje unikalne warunki środowiskowe, stanowią naturalne miejsce do produkcji metanu, a ich rola w globalnym obiegu węgla jest kluczowa dla zrozumienia zmian klimatycznych oraz strategii ich łagodzenia. Dlatego tak istotne jest oparcie wiedzy na solidnych podstawach naukowych oraz odróżnienie naturalnych cykli ekologicznych od tych wywołanych działalnością ludzką.

Pytanie 13

Na asfaltową drogę z uszkodzonej cysterny wypłynął ciężki olej opałowy. Która z metod usuwania zanieczyszczenia jest błędna?

A. Użycie trocin do absorpcji rozlanego oleju
B. Mechaniczne usunięcie rozlanego oleju
C. Użycie piasku do absorpcji rozlanego oleju
D. Rozcieńczanie rozlanego oleju przy pomocy rozcieńczalników organicznych
Rozcieńczenie rozlanego oleju rozcieńczalnikami organicznymi jest metodą nieprawidłową, ponieważ korzystanie z takich substancji nie tylko nie likwiduje skażenia, ale wręcz pogarsza sytuację. Rozcieńczalniki organiczne mogą wprowadzać dodatkowe zanieczyszczenia do środowiska, a ich odparowanie może prowadzić do emisji szkodliwych substancji chemicznych do atmosfery. W przypadku ciężkiego oleju opałowego, kluczowe jest zastosowanie metod, które skutecznie zwiążą i usuną olej bez jego rozprzestrzeniania. Przykłady skutecznych metod to użycie piasku lub trocin, które absorbują olej, co umożliwia jego późniejsze zebranie. Te praktyki są zgodne z zaleceniami Instytutu Ochrony Środowiska i międzynarodowymi standardami dotyczących zarządzania substancjami niebezpiecznymi, które zalecają minimalizację wpływu na środowisko poprzez stosowanie odpowiednich materiałów absorbujących. W praktyce, w przypadku wycieku, szybkość reakcji i dobór odpowiednich materiałów mają kluczowe znaczenie dla zminimalizowania skutków ekologicznych.

Pytanie 14

Tworzenie pryzm kompostowych z niespożytkowanej biomasy roślinnej jest najskuteczniejszym rozwiązaniem na zwiększenie żyzności gleby oraz poprawę jej zasobów biologicznych. Aby proces kompostowania odbywał się właściwie, należy przede wszystkim zadbać o odpowiednią regulację temperatury oraz

A. dużą ilość wody, intensywne nasłonecznienie
B. optymalną wilgotność, dostęp do tlenu
C. optymalną wilgotność, intensywne nasłonecznienie
D. dużą ilość wody, warunki beztlenowe
Poprawna odpowiedź odnosi się do kluczowych czynników wpływających na skuteczność procesu kompostowania, czyli optymalnej wilgotności oraz dostępu do tlenu. W odpowiednich warunkach, proces kompostowania staje się biochemiczną reakcją, w której mikroorganizmy rozkładają materię organiczną, co prowadzi do powstania wartościowego kompostu. Wilgotność jest niezbędna, gdyż mikroorganizmy potrzebują wody do przeprowadzania reakcji metabolicznych, a zbyt mała ilość wody może spowodować zahamowanie tych procesów. Z kolei tlen jest kluczowy do oddychania tlenowego mikroorganizmów, co przyspiesza proces rozkładu. W praktyce oznacza to, że pryzmy kompostowe powinny być regularnie nawadniane, a także aerowane, aby zapewnić właściwy przepływ powietrza. Dobre praktyki obejmują stosowanie różnych materiałów, takich jak liście, resztki warzywne i słoma, aby uzyskać odpowiednią strukturę i ułatwić cyrkulację powietrza. Takie podejście prowadzi do efektywnego przetwarzania biomasy oraz wzbogacania gleby w wartościowe składniki odżywcze, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

W ramach monitorowania hydrologicznego torfowisk należy wykonać analizy

A. ilości wydobywającego się gazu oraz oparów
B. ilości pojawiającego się ptactwa oraz gatunków inwazyjnych
C. częstotliwości opadów atmosferycznych oraz osiadania gruntu
D. poziomu oraz temperatury wód gruntowych
Zarządzanie i monitoring torfowisk wymagają zrozumienia ich specyfiki i funkcji w ekosystemie, co sprawia, że nie każda forma monitorowania jest właściwa. Analiza ilości powstającego gazu i oparów, choć może dostarczać informacji na temat procesów dekompozycji, nie jest kluczowa do oceny stanu torfowisk. Istotniejsze byłoby zrozumienie, jak te gazy są powiązane z poziomem wód gruntowych i jak ich zmiany wpływają na cały ekosystem. Również badania dotyczące częstotliwości opadów atmosferycznych i osiadania gruntu, chociaż ważne, są bardziej związane z ogólnym klimatem regionu, a niekoniecznie z bezpośrednim stanem torfowisk. Warto zauważyć, że obniżenie poziomu wód gruntowych, które może być spowodowane zmianami w opadach, jest bardziej bezpośrednio związane z degradacją torfowisk niż sama obserwacja opadów. Z kolei monitorowanie ilości gromadzącego się ptactwa i gatunków inwazyjnych, mimo że ważne dla bioróżnorodności, nie dostarcza bezpośrednich informacji o kondycji torfowisk, co czyni tę metodę monitorowania niewystarczającą. Kluczowym błędem myślowym jest skupienie się na ogólnych aspektach biologicznych bez odniesienia do fundamentalnych parametrów hydrologicznych, które kształtują ekosystem torfowiskowy.

Pytanie 17

Woda podziemna ma następujące parametry: chlorki - 368 mgCl/l, żelazo - 0,10 mgFe/l. Na podstawie danych zawartych w tabeli określ klasę czystości tej wody.

WskaźnikJednostkaWartości graniczne wskaźników wody w klasach jakości wód podziemnych
Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IVKlasa V
chlorkimgCl/l60150250500>500
żelazomgFe/l0,21510>10
A. Klasa II.
B. Klasa III.
C. Klasa I.
D. Klasa IV.
Woda podziemna z parametrami: chlorki - 368 mgCl/l oraz żelazo - 0,10 mgFe/l klasyfikowana jest jako Klasa IV. Klasyfikacja wód opiera się na określonych wartościach granicznych dla różnych substancji zanieczyszczających. W przypadku chlorków, ich stężenie w przedziale 250-500 mgCl/l wskazuje na IV klasę czystości wód, co oznacza, że woda nie nadaje się do ogólnego użytku, lecz może być wykorzystywana w określonych warunkach, na przykład do nawadniania roślin odpornych na sól. Wartość żelaza, wynosząca 0,10 mgFe/l, mieści się w zakresie klasy I, co sugeruje dobrą jakość w tym aspekcie. Jednakże, zgodnie z zasadą klasyfikacji, przypisujemy wodę do najgorszej klasy spośród wszystkich wskaźników. Dlatego, mimo że żelazo jest na akceptowalnym poziomie, dominującym czynnikiem jest stężenie chlorków, które definiuje, że woda należy do Klasy IV. W praktyce, analiza jakości wód podziemnych jest kluczowa dla zarządzania zasobami wodnymi oraz ich ochrony przed zanieczyszczeniem. Wartością dodaną wiedzy o klasach czystości wód jest ich wpływ na zdrowie publiczne oraz ekosystemy.

Pytanie 18

Dane zebrane od przedsiębiorcy dotyczące ilości, jakości i składu ścieków wprowadzanych do wód lub gleby są kluczowe do

A. opracowania raportu o stanie środowiska
B. ustalenia klasy czystości wód powierzchniowych
C. uiszczenia opłaty za korzystanie ze środowiska
D. obliczenia podatku dochodowego
Informacje o ilości, stanie i składzie ścieków są kluczowe do dokonania opłaty za korzystanie ze środowiska, ponieważ przepisy prawne wymagają od przedsiębiorstw zgłaszania takich danych w celu obliczenia wysokości opłat. Zgodnie z ustawą o ochronie środowiska, przedsiębiorcy są zobowiązani do płacenia za korzystanie z zasobów naturalnych, co obejmuje również wprowadzanie ścieków do wód. Przykładowo, gdy firma wprowadza do rzeki określoną ilość ścieków, musi zgłosić ich skład chemiczny, aby odpowiednie organy mogły ocenić wpływ na środowisko i naliczyć właściwą wysokość opłat. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy muszą prowadzić dokładne monitoringi i rejestry, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania środowiskowego. Takie działania nie tylko wpływają na prawidłowe rozliczenia finansowe, ale także wspierają ochronę środowiska poprzez zachęcanie do redukcji emisji zanieczyszczeń.

Pytanie 19

W procesie oczyszczania ścieków pochodzących z zakładów mięsnych, które mają dużą zawartość tłuszczów lżejszych od wody, powinno się zastosować metodę

A. flotacji
B. odżelaziania
C. sedymentacji
D. odmanganiania
Odżelazianie, flotacja, sedymentacja i odmanganianie to procesy oczyszczania ścieków, jednak nie każdy z nich jest odpowiedni dla każdego rodzaju zanieczyszczeń. Odżelazianie polega na usuwaniu żelaza z wody, co jest szczególnie istotne w przypadku wód gruntowych zawierających wysokie stężenia tego pierwiastka. Mimo że jest to ważny proces, nie ma zastosowania w przypadku ścieków z zakładów mięsnych, które zawierają głównie tłuszcze, białka i inne substancje organiczne. Sedymentacja jest procesem, który opiera się na grawitacyjnym osadzaniu się cząstek stałych w wodzie. Choć może być skuteczna w separacji znacznych ilości osadów, nie jest optymalna w przypadku lekkich substancji, takich jak tłuszcze, które nie opadają na dno i pozostają w zawiesinie. Odmanganianie z kolei dotyczy redukcji manganu oraz substancji organicznych w wodzie, co również nie ma bezpośredniego związku z usuwaniem tłuszczy z ścieków. Błąd w podejściu do wybrania niewłaściwego procesu wynika z braku zrozumienia charakterystyki zanieczyszczeń. W przypadku ścieków z zakładów mięsnych kluczowe jest rozpoznanie, że procesy te powinny być dostosowane do specyficznych typów zanieczyszczeń, co czyni flotację najbardziej odpowiednią metodą.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Korzystając z danych i wytycznych pobierania próbek wody do badań laboratoryjnych określ, którą próbkę pobrano w sposób prawidłowy.

Fragment wytycznych pobierania próbek wody do badań - Instrukcja WIOŚ w Warszawie
Pobierając próbki wody należy:
  • w przypadku pobierania próbek z płytkich i wąskich cieków zwracać uwagę, aby nie zmącić wody osadem dennym;
  • próbki wód powierzchniowych płynących pobierać z nurtu na głębokości ok. 20÷50 cm poniżej zwierciadła wody lub dolnej powierzchni pokrywy lodowej, w przypadku rzek o głębokości mniejszej od 50 cm punkt pobrania powinien znajdować się na około 1/3 głębokości;
  • próbki wód stojących należy pobierać w najgłębszym miejscu czaszy zbiornika z głębokości ok. 20÷50 cm poniżej zwierciadła wody lub powierzchni pokrywy lodowej.
PróbkaRodzaj wody powierzchniowejMiejsce poboruGłębokość jeziora/ rzeki [cm]Głębokość poboru próbki liczona od poziomu zwierciadła wody [cm]
A.rzekabrzeg10040
B.rzekanurt4816
C.jezioronajgłębsze miejsce w zbiorniku100060
D.jezioronajpłytsze miejsce w zbiorniku50020
A. B.
B. A.
C. D.
D. C.
Odpowiedź B jest w porządku, bo pasuje do zasad pobierania próbek wody, które są ważne przy badaniach w laboratoriach. Jak wiadomo, próbki wód powierzchniowych, np. z rzek, powinny być brane z głębokości 20-50 cm poniżej powierzchni wody. W przypadku próbki B, która jest pobrana z głębokości 16 cm, to tak naprawdę tylko 1/3 głębokości rzeki wynoszącej 48 cm. Takie pobieranie próbek pomaga uzyskać reprezentatywną próbkę, która uwzględnia naturalne zmiany jakości wody. Dobrze jest uniknąć brzegów i miejsc, gdzie woda może być zanieczyszczona przez ludzi, bo to może wprowadzić błędy w badaniach. Nasze działania w zakresie pobierania próbek mają ogromne znaczenie dla monitorowania stanu wód i podejmowania odpowiednich kroków ochronnych. Właściwie pobrane próbki pomagają lepiej ocenić zanieczyszczenia i jakość ekosystemu wodnego.

Pytanie 22

Na podstawie zamieszczonego fragmentu załącznika podaj kod odpadu z tworzywa sztucznego stanowiącego pozostałość po oleju silnikowym.

Tabela. Fragment załącznika do rozporządzenia Ministra Środowiska
KodGrupy, podgrupy i rodzaje odpadów1)
15Odpady opakowaniowe; sorbenty, tkaniny do wycierania, materiały filtracyjne i ubrania ochronne nieujęte w innych grupach
15 01Odpady opakowaniowe (włącznie z selektywnie gromadzonymi komunalnymi odpadami opakowaniowymi)
15 01 01Opakowania z papieru i tektury
15 01 02Opakowania z tworzyw sztucznych
15 01 07Opakowania ze szkła
15 01 10*Opakowania zawierające pozostałości substancji niebezpiecznych lub nimi zanieczyszczone
15 01 11*Opakowania z metali zawierające niebezpieczne porowate elementy wzmocnienia konstrukcyjnego (np. azbest), włącznie z pustymi pojemnikami ciśnieniowymi
17Odpady z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (włączając glebę i ziemię z terenów zanieczyszczonych)
17 02Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych
17 02 02Szkło
17 02 03Tworzywa sztuczne
17 02 04*Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych zawierające lub zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi (np. drewniane podkłady kolejowe)
17 04Odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali
20Odpady komunalne łącznie z frakcjami gromadzonymi selektywnie
20 01Odpady komunalne segregowane i gromadzone selektywnie (z wyłączeniem 15 01)
20 01 01Papier i tektura
20 01 02Szkło
20 01 08Odpady kuchenne ulegające biodegradacji
20 01 39Tworzywa sztuczne
20 01 40Metale
20 01 11Tekstylia
20 01 25Oleje i tłuszcze jadalne
20 02Odpady z ogrodów i parków (w tym z cmentarzy)
20 02 01Odpady ulegające biodegradacji
20 02 03Inne odpady nieulegające biodegradacji
20 03Inne odpady komunalne
20 03 01Niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne
20 03 07Odpady wielkogabarytowe
* Odpadami niebezpiecznymi w katalogu odpadów są odpady oznakowane indeksem górnym w postaci gwiazdki „*" przy kodzie rodzaju odpadu, chyba że mają zastosowanie przepisy art. 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
1) Odpady klasyfikuje się według źródła powstawania w grupach od 01 do 12 lub od 17 do 20, przypisując im odpowiedni sześciocyfrowy kod określający rodzaj odpadu (z wyłączeniem kodów kończących się na 99). W przypadku nieodnalezienia odpowiedniej pozycji w grupach od 01 do 12 lub od 17 do 20 odpady klasyfikuje się w grupach od 13 do 15. W przypadku nieodnalezienia odpowiedniej pozycji w grupach od 01 do 13 lub od 17 do 20 odpady klasyfikuje się w grupie 16, zawierającej odpady nieujęte w innych grupach. W przypadku nieodnalezienia odpowiedniej pozycji w grupie 16 odpady klasyfikuje się w grupie według źródła powstawania, przypisując im kod kończący się na 99 (inne niewymienione odpady). Odpady opakowaniowe będące odpadami komunalnymi, jeśli są zbierane selektywnie lub występują jako zmieszane odpady opakowaniowe, klasyfikuje się w podgrupie 15 01, a nie w podgrupie 20 01.
A. 15 01 02
B. 17 02 04*
C. 15 01 10*
D. 20 01 39
Odpowiedź 15 01 10* jest poprawna, ponieważ zgodnie z klasyfikacją odpadów, odpady opakowaniowe, w tym te wykonane z tworzyw sztucznych, które są zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi, należy klasyfikować jako odpady niebezpieczne. Kod 15 01 10* odnosi się do "Opakowań z tworzyw sztucznych zanieczyszczonych substancjami niebezpiecznymi". W praktyce oznacza to, że każde opakowanie z tworzywa sztucznego, które miało kontakt z olejem silnikowym, wymaga szczególnego traktowania, aby zminimalizować ryzyko dla środowiska. Zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej, odpady niebezpieczne powinny być zbierane, transportowane i unieszkodliwiane zgodnie z rygorystycznymi normami, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia ludzi i środowiska. Warto zwrócić uwagę na konieczność stosowania odpowiednich metod segregacji odpadów w procesach przemysłowych oraz na znaczenie edukacji w zakresie odpowiedzialnego zarządzania odpadami.

Pytanie 23

W którym punkcie przekroju poprzecznego koryta rzeki występuje największa prędkość wody?

Ilustracja do pytania
A. Przy brzegu.
B. Przy powierzchni.
C. Przy dnie.
D. W nurcie.
Największa prędkość wody w przekroju poprzecznym koryta rzeki występuje w nurcie, co jest zgodne z zasadami hydrodynamiki. W nurcie, woda ma najbardziej swobodny przepływ, ponieważ znajduje się w centralnej części rzeki, gdzie siły oporu od dna i brzegów są najmniejsze. Zjawisko to jest kluczowe dla projektowania systemów zarządzania wodami, takich jak kanały, tamy oraz systemy nawadniające. W praktyce, inżynierowie wodni często wykorzystują pomiary prędkości przepływu w nurcie do oceny potencjalnych lokalizacji dla budowy jednostek hydrotechnicznych, a także do prognozowania zachowań powodziowych. Dodatkowo, znajomość zachowania prędkości wody w rzece ma kluczowe znaczenie dla ochrony środowiska, gdyż pozwala na monitorowanie ekosystemów wodnych oraz wpływu, jaki woda wywiera na żyjące organizmy. Dlatego zrozumienie, że największa prędkość występuje w nurcie, jest fundamentalne w praktyce inżynieryjnej i ekologicznej.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Niebezpieczne materiały, substancje oraz mieszaniny chemiczne, które są uznawane za niebezpieczne według regulacji dotyczących substancji chemicznych zagrażających zdrowiu i życiu, nie mogą być składowane w pojemnikach

A. przeznaczonych do żywności
B. z odpowiednim opisem i oznaczeniem
C. z szczelnymi zamknięciami
D. oznakowanych znakami ostrzegawczymi
Odpowiedź "do środków spożywczych" jest poprawna, ponieważ przechowywanie materiałów niebezpiecznych w pojemnikach przeznaczonych dla środków spożywczych stwarza poważne zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi. Według przepisów dotyczących substancji chemicznych, pojemniki, w których przechowywane są substancje niebezpieczne, muszą być odpowiednio oznakowane i przeznaczone do tego celu. Pojemniki do środków spożywczych mogą nie mieć odpowiednich właściwości ochronnych, a ich wykorzystanie do substancji chemicznych może prowadzić do zanieczyszczenia żywności. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie pojemników wykonanych z materiałów odpornych na działanie substancji chemicznych oraz wyraźne oznakowanie ich etykietami informującymi o zawartości. Tego rodzaju wskazówki są zgodne z normami międzynarodowymi, takimi jak GHS (Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals), które promują bezpieczeństwo w obszarze obchodzenia się z substancjami chemicznymi.

Pytanie 27

Na wysypisku śmieci nie powinno się gromadzić odpadów

A. metalowych
B. plastikowych
C. organiczych
D. medycznych
Odpady medyczne to takie, które są uznawane za niebezpieczne i trzeba je traktować z wielką ostrożnością. W Polsce mamy przepisy, które jasno mówią, jak z nimi postępować. Muszą być one odpowiednio segregowane i przekazywane do punktów, które potrafią je zutylizować w bezpieczny sposób. Na przykład po operacjach zostają odpady jak igły czy różne zanieczyszczone materiały, które mogą być groźne dla zdrowia. Wysypiska to nie jest dobre miejsce dla takich rzeczy, bo mogą zanieczyścić środowisko i zaszkodzić ludziom, którzy tam pracują, dlatego jest to zabronione. Ważne jest więc, żeby znaleźć właściwe metody utylizacji, na przykład poprzez spalenie w piecach przemysłowych, bo to naprawdę ważne dla naszego bezpieczeństwa.

Pytanie 28

Zintegrowany Monitoring Środowiska Przyrodniczego nie ma na celu

A. finansowanie inwestycji na rzecz ochrony środowiska
B. rejestrowanie oraz analizowanie zmian zachodzących w krótkim i długim okresie w środowisku
C. monitorowanie wybranych elementów środowiska zarówno biotycznego, jak i abiotycznego
D. kompleksowe badania dotyczące środowiska naturalnego
Celem Zintegrowanego Monitoringu Środowiska Przyrodniczego (ZMSP) jest dostarczenie wszechstronnych danych na temat zmian zachodzących w środowisku, co jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji dotyczących ochrony przyrody. W ramach monitoringu, rejestracja i analiza krótko- oraz długookresowych zmian pozwala na identyfikację trendów środowiskowych, co umożliwia odpowiednie programowanie działań ochronnych oraz interwencyjnych. Przykładem zastosowania ZMSP może być analiza wpływu zanieczyszczeń na lokalne ekosystemy, co pozwala na prewencję i minimalizację negatywnych skutków dla bioróżnorodności. Dobrą praktyką w środowisku monitoringu jest stosowanie standardów takich jak ISO 14001, które zapewniają systematyczne podejście do zarządzania środowiskiem. ZMSP nie tylko zwraca uwagę na elementy biotyczne i abiotyczne, ale także na ich wzajemne oddziaływanie, co jest kluczowe dla zrozumienia dynamiki ekosystemów.

Pytanie 29

Rekultywacja z wykorzystaniem metod biologicznych polega na

A. kształtowaniu ukształtowania terenu
B. wzmacnianiu skarp
C. budowaniu dróg
D. wdrażaniu roślin, które tworzą próchnicę
Rekultywacja metodą biologiczną to super ważny proces, który polega na wprowadzaniu roślin próchnicotwórczych. To właśnie one pomagają w odbudowywaniu zniszczonych ekosystemów. Rośliny takie jak trawy, krzewy i drzewa potrafią poprawić strukturę gleby i wzbogacić ją w materię organiczną. Dzięki nim rozwijają się mikroorganizmy w glebie, co z kolei sprawia, że gleba staje się bardziej żyzna i lepiej zatrzymuje wodę. Często tę metodę stosuje się po wydobyciu surowców naturalnych, gdzie sadzenie odpowiednich roślin jest kluczowe, by przywrócić naturalne procesy ekologiczne. W sumie, jest to zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ekologicznymi praktykami, więc to naprawdę ważny element ochrony środowiska.

Pytanie 30

Do zagrożeń ekologicznych środowiska wywołanych działalnością człowieka należy zaliczyć

A. katastrofy jądrowe
B. rozwój pasożytów oraz szkodników
C. powodzie
D. trzęsienia ziemi
Jak widzę, wskazanie powodzi, trzęsień ziemi czy szkodników jako zagrożeń ekologicznych to pewnie małe nieporozumienie. Powodzie i trzęsienia ziemi to naturalne zjawiska, które nie są bezpośrednio związane z tym, co my robimy. Tak, mogą być wywołane przez różne czynniki, jak zmiany klimatu czy intensywne deszcze, ale same w sobie to nie wynik naszego działania. Jak myślisz, co z trzęsieniami? To po prostu naturalny ruch płyt ziemskich. Oczywiście, człowiek ma pewien wpływ na te zjawiska, ale nie możemy ich nazywać antropogenicznymi w sensie bezpośrednim. Rozwój pasożytów i szkodników to też złożona sprawa – chociaż działalność ludzka wpływa na to, ich rozwój wcale nie jest klasyfikowany jako bezpośrednie zagrożenie. Ważne, żebyśmy umieli oddzielić naturalne przyczyny od naszych działań. Właściwe zrozumienie tych zagrożeń jest kluczowe dla ochrony środowiska i mieć nad tym kontrolę.

Pytanie 31

Jakie mogą być miejsca docelowe dla ścieków oczyszczonych z przydomowych oczyszczalni?

A. morze, jezioro, rzeka o szybkim nurcie
B. morze, studnia chłonna, miejskie kąpieliska
C. wody stojące, rowy melioracyjne, grunty o niskiej przepuszczalności
D. wody stojące, rzeka o szybkim nurcie, grunty o niskiej przepuszczalności
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają nieprawidłowe propozycje dotyczące miejsc odbioru oczyszczonych ścieków. Odbiorniki takie jak wody stojące i grunty słabo przepuszczalne są nieodpowiednie, ponieważ stwarzają ryzyko gromadzenia się zanieczyszczeń oraz ich negatywnego wpływu na lokalne środowisko. Wody stojące, takie jak stawy czy małe jeziora, mogą prowadzić do stagnacji, co sprzyja rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów i zmniejsza naturalną samooczyszczalność wody. Z kolei grunty słabo przepuszczalne mogą nie pozwalać na właściwe wsiąkanie ścieków, co może prowadzić do ich zastoju oraz zanieczyszczenia wód gruntowych. W odniesieniu do studni chłonnych, ich wykorzystanie do odprowadzania ścieków oczyszczonych jest bardzo ryzykowne, ponieważ mogą one pełnić rolę źródła wody pitnej, a zanieczyszczenia mogą przenikać do wód gruntowych. Analogicznie, kąpieliska miejskie powinny być wolne od jakichkolwiek zanieczyszczeń, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowników. Warto zauważyć, że odpowiednie zarządzanie systemem odprowadzania ścieków jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego i zachowania równowagi ekologicznej, dlatego nieprzestrzeganie tych zasad prowadzi do poważnych konsekwencji środowiskowych i zdrowotnych.

Pytanie 32

Zamieszczony fragment charakteryzuje i opisuje skutki

n n nn
„...pojawia się zwykle rano lub wieczorem, w okresie jesienno-zimowym, przy temperaturze – 3°C do + 5°C i wilgotności względnej powietrza 80%. Towarzyszy mu w skrajnych przypadkach nawet całkowity spadek widoczności (średnio do 30 m). Wywołuje między innymi podrażnienia dróg oddechowych, uszkodzenia drzew iglastych oraz rozpad piaskowców..."
A. kwaśnych deszczy.
B. efektu szklarniowego.
C. smogu londyńskiego.
D. smogu fotochemicznego.
Smog londyński jest zjawiskiem związanym z akumulacją zanieczyszczeń w atmosferze, które występuje szczególnie w warunkach niskiej temperatury oraz wysokiej wilgotności powietrza. Charakteryzuje się pojawianiem się w porach rannych lub wieczornych, co jest typowe dla sezonu jesienno-zimowego. W wyniku braku wiatru i stagnacji powietrza, zanieczyszczenia takie jak tlenki azotu, siarki oraz cząsteczki stałe, ulegają koncentracji, co prowadzi do powstania gęstej mgły. Ta mgła, znana jako smog, nie tylko ogranicza widoczność, ale także stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, prowadząc do chorób układu oddechowego i sercowo-naczyniowego. Warto zauważyć, że smog londyński jest klasyfikowany jako smog typu redukcyjnego, co oznacza, że jego powstawanie związane jest z procesami spalania paliw kopalnych oraz emisjami przemysłowymi. Przykłady działań mających na celu redukcję smogu obejmują wprowadzanie stref niskiej emisji oraz promowanie transportu publicznego, co wpisuje się w standardy ochrony środowiska, takie jak dyrektywy Unii Europejskiej dotyczące jakości powietrza.

Pytanie 33

Aby zredukować zmiany w składzie oraz parametrach próbek wody, należy

A. pozostawić pojemnik otwarty, aby poprawić kontakt z powietrzem
B. przesączyć przez sita i sączki oraz zamrozić pobrane próbki
C. nie napełniać pojemnika całkowicie i szczelnie go zamknąć korkiem
D. schłodzić je do temperatury 2-5°C i unikać ekspozycji na światło
Napełnianie naczyń do pełna i szczelne zamknięcie korkiem, pozostawienie naczynia otwartego lub przesączanie i zamrażanie próbek to koncepcje, które mogą wprowadzać w błąd w kontekście najlepszych praktyk w zakresie pobierania i analizy próbek wody. Napełnienie naczynia do pełna i jego szczelne zamknięcie może wydawać się logiczne, jednak w praktyce może prowadzić do problemów z ciśnieniem, które mogą wpłynąć na skład chemiczny próbek. Dodatkowo, taka praktyka nie uwzględnia faktu, że niektóre składniki mogą ulegać zmianom pod wpływem wysokiego ciśnienia. Pozostawienie naczynia otwartego w celu lepszego kontaktu z powietrzem jest bezpośrednio sprzeczne z zasadą ochrony próbek przed zanieczyszczeniem oraz wpływem otoczenia, co może prowadzić do błędnych wyników analizy. Przesączanie próbek przez sita i zamrażanie ich również nie jest standardową praktyką, ponieważ mogłoby to spowodować zmianę struktury chemicznej badanej substancji oraz jej właściwości fizycznych. Wszelkie te błędne podejścia podkreślają znaczenie znajomości procesów analitycznych i ich wpływu na wyniki badań, co jest kluczowe dla podejmowania odpowiednich decyzji w zakresie ochrony środowiska i zdrowia publicznego.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Wskaż inwestycję, która nie wymaga sporządzania oceny oddziaływania na środowisko?

A. Studnia kopana
B. Studnia głębinowa
C. Zakład produktów farmaceutycznych
D. Zakład produkujący nawozy sztuczne
Inwestycje takie jak studnia głębinowa, zakład produkujący nawozy sztuczne oraz zakład produktów farmaceutycznych są klasyfikowane jako projekty, które mogą znacząco wpływać na środowisko. Studnia głębinowa, mimo że jest prostszą formą pozyskiwania wody, może wiązać się z kwestiami dotyczącymi głębokości odwiertu, jakości wód gruntowych oraz ich ewentualnego zanieczyszczenia. Zakład produkujący nawozy sztuczne generuje ryzyko związane z emisją substancji chemicznych oraz odpadów, co wymaga dokładnej analizy wpływu na lokalne ekosystemy, zdrowie ludzi i zwierząt. Z kolei zakład produktów farmaceutycznych operuje w branży o wysokim ryzyku dla środowiska, ze względu na materiały niebezpieczne oraz konieczność zarządzania odpadami medycznymi i chemicznymi. Błędne przypisanie braku konieczności przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko dla tych typów inwestycji może wynikać z niedostatecznej wiedzy na temat ich wpływu na ekosystemy oraz lokalne społeczności. Kluczowym błędem myślowym jest postrzeganie inwestycji jedynie przez pryzmat ich wielkości czy skomplikowania, a nie rzeczywistego oddziaływania na środowisko. Każda inwestycja powinna być oceniana indywidualnie, z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań oraz potencjalnych skutków. Dlatego też niezbędne jest stosowanie odpowiednich standardów i praktyk, aby zapewnić, że wszystkie istotne aspekty ochrony środowiska są właściwie analizowane i dokumentowane.

Pytanie 36

Wskaż substancję chemiczną, która nie występuje naturalnie w powietrzu.

A. SO2
B. O2
C. CO2
D. N2
Dwutlenek siarki (SO2) jest związkiem chemicznym, który nie występuje naturalnie w powietrzu w takich ilościach jak tlen (O2), dwutlenek węgla (CO2) czy azot (N2). O2 jest niezbędny do życia organizmów tlenowych, natomiast N2 stanowi około 78% atmosfery. CO2, choć mniej powszechny, również jest naturalnym składnikiem, obecnym w procesach oddychania i fotosyntezy. SO2 głównie powstaje w wyniku działalności człowieka, m.in. podczas spalania paliw kopalnych oraz w procesach przemysłowych. Zjawisko to ma znaczące konsekwencje dla zdrowia ludzi oraz środowiska, gdyż SO2 może prowadzić do powstawania kwaśnych deszczy, które zagrażają ekosystemom. W kontekście przemysłowym, monitorowanie stężenia SO2 jest kluczowe, zwłaszcza w pobliżu zakładów przemysłowych, co jest zgodne z normami ochrony środowiska, takimi jak dyrektywy Unii Europejskiej dotyczące jakości powietrza. Wyeliminowanie lub zredukowanie emisji SO2 jest istotnym zadaniem w kontekście polityki ochrony środowiska.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Można cofnąć pozwolenie na wprowadzenie zanieczyszczeń do środowiska

A. gdy nastąpi zmiana osoby odpowiedzialnej za nadzorowanie gospodarki wodno-ściekowej
B. ze względu na jego bezprzedmiotowość
C. jeżeli korzystanie z pozwolenia stwarza zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzi
D. w wyniku nieprowadzenia działalności objętej pozwoleniem przez dwa lata
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w polskim prawodawstwie istnieje wyraźny przepis mówiący o tym, że pozwolenie na emisję zanieczyszczeń do środowiska może być wycofane, gdy korzystanie z niego stwarza zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzi. Taki zapis jest zgodny z zasadą prewencji i ostrożności, które są fundamentami ochrony środowiska. Przykładem może być sytuacja, w której zakład przemysłowy, posiadający pozwolenie na emisję, zaczyna emitować substancje chemiczne w ilościach, które są uznawane za szkodliwe dla lokalnej społeczności. W takim przypadku organy nadzoru mogą podjąć decyzję o natychmiastowym wycofaniu pozwolenia, aby chronić zdrowie mieszkańców. Dodatkowo, w świetle norm międzynarodowych, takich jak protokół z Kioto czy zasady Agendy 21, ochrona zdrowia publicznego ma pierwszeństwo, co obliguje państwa do podejmowania działań w obliczu zagrożeń dla zdrowia związanych z zanieczyszczeniem. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa muszą nieustannie monitorować swoje emisje i podejmować działania naprawcze, gdy tylko pojawią się jakiekolwiek sygnały wskazujące na negatywny wpływ na zdrowie ludzi.

Pytanie 39

Odpady elektroniczne nie powinny być wrzucane do lasów, parków ani z innymi rodzajami śmieci, ponieważ mogą zawierać

A. fenole, krezole, ftalany, ksyleny, arsen
B. azot, fosfor, potas, wapń, cynk
C. rtęć, ołów, kadm, brom, chrom
D. cyjanki, benzen, toluen, styren, PCB
Wybór fenoli, krezoli, ftalanów, ksylenów oraz azotu, fosforu, potasu, wapnia i cynku do klasyfikacji substancji zawartych w elektrośmieciach jest niepoprawny, gdyż te związki chemiczne, mimo iż są substanccjami chemicznymi, nie są typowymi zanieczyszczeniami związanymi z odpadami elektronicznymi. Fenole i ftalany są związkami organicznymi, które mogą występować w niektórych produktach, jak plastiki czy farby, ale ich obecność w elektrośmieciach nie jest na tyle powszechna, aby uzasadniać obawy o ich szkodliwość w kontekście utylizacji elektrośmieci. Azot, fosfor, potas, wapń i cynk są pierwiastkami chemicznymi, które są normalnie obecne w glebie i w organizmach żywych oraz są istotne dla roślin, a ich obecność nie jest bezpośrednio związana ze szkodliwością elektrośmieci. Typowym błędem myślowym jest mylenie niebezpiecznych zanieczyszczeń z pierwiastkami niezbędnymi dla życia, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o ich szkodliwości. W kontekście elektrośmieci ważne jest, aby koncentrować się na rzeczywistych zagrożeniach, które wynikają z obecności metali ciężkich oraz substancji toksycznych, które mogą zagrażać środowisku oraz zdrowiu ludzi. Właściwe postępowanie z elektrośmieciami wymaga ich segregacji i odpowiedniego recyklingu, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia środowiska niebezpiecznymi substancjami.

Pytanie 40

Podstawowym zadaniem laboratorium środowiskowego jest

A. prowadzenie kampanii edukacyjnych na temat ochrony środowiska
B. analiza próbek środowiskowych
C. tworzenie raportów finansowych w kontekście ochrony środowiska
D. inwestowanie w odnawialne źródła energii jako część strategii laboratoryjnej
Laboratorium środowiskowe to kluczowy element w ocenie stanu środowiska. Jego podstawowym zadaniem jest analiza próbek środowiskowych. To właśnie dzięki tej analizie można uzyskać dokładne informacje na temat jakości powietrza, wody, gleby czy innych elementów ekosystemu. Wyniki analiz są fundamentem do podejmowania decyzji dotyczących ochrony środowiska. Na przykład, wykrycie nadmiernych stężeń zanieczyszczeń w wodzie może prowadzić do działań mających na celu poprawę jakości wody w danym regionie. Laboratoria te stosują różnorodne metody analityczne, takie jak chromatografia, spektroskopia czy analizy mikrobiologiczne, które pozwalają na precyzyjne określenie składu chemicznego próbek. Dzięki temu możliwe jest nie tylko zidentyfikowanie obecnych problemów, ale także monitorowanie zmian w środowisku na przestrzeni czasu. W rezultacie, laboratoria środowiskowe odgrywają kluczową rolę w zrównoważonym zarządzaniu zasobami naturalnymi oraz w ochronie zdrowia publicznego, poprzez dostarczanie rzetelnych i naukowo potwierdzonych danych.