Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 14:02
Data zakończenia: 21 maja 2025 14:10

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie naczynie jest odpowiednie do podania surówki owocowej?

A. nelsonka

B. goblet

C. kokilka

D. pucharek

Nelsonka, kokilka i goblet to naczynia, które, mimo że mogą być stosowane do serwowania różnych potraw, nie są odpowiednie dla surówki owocowej. Nelsonka, choć popularna w podawaniu dań głównych lub przystawek, jest zbyt płaska i mało pojemna, co utrudnia serwowanie luźnych składników jak owoce. Kokilka, z kolei, jest naczyniem zazwyczaj używanym do zapiekanek czy danek serwowanych na ciepło; jej kształt nie sprzyja prezentacji owoców, które powinny być pokazywane w sposób zachęcający do ich spożycia. Goblet, chociaż jest eleganckim wytworem, kojarzy się przede wszystkim z napojami, takimi jak wina czy koktajle, a nie z surowymi składnikami. W gastronomii ważne jest, aby dostosować naczynie do rodzaju serwowanej potrawy, co wpływa na doświadczenia kulinarne gości. Wybór niewłaściwego naczynia może prowadzić do sytuacji, w której potrawa nie będzie odpowiednio eksponowana, co z kolei może zniechęcić klientów. Atrakcyjność wizualna i funkcjonalność naczynia są kluczowe w kontekście nowoczesnej gastronomii, gdzie estetyka jest równie ważna jak smak. Dlatego istotne jest, aby wiedzieć, jakie naczynia najlepiej pasują do określonych potraw, aby zapewnić najwyższy standard serwowania.

Pytanie 2

Jaką metodę obróbki cieplnej wykorzystuje się do przygotowania pyz ziemniaczanych?

A. Smażenie w głębokim tłuszczu

B. Gotowanie na parze

C. Smażenie bez użycia tłuszczu

D. Gotowanie w wodzie

Gotowanie w wodzie to kluczowa technika obróbki cieplnej stosowana do przygotowywania pyz ziemniaczanych. W procesie tym surowe ziemniaki, po ugotowaniu i przetworzeniu, tworzą elastyczną masę, która jest następnie formowana w kulki lub placki. Gotowanie w wodzie pozwala na równomierne i delikatne ugotowanie ziemniaków, co jest niezbędne dla uzyskania odpowiedniej konsystencji. W praktyce, po ugotowaniu ziemniaków, często są one tłuczone, co umożliwia uzyskanie gładkiej masy. Warto wspomnieć, że odpowiednia temperatura gotowania i czas to kluczowe elementy, które wpływają na jakość końcowego produktu. Aby uzyskać najlepszy efekt, ziemniaki powinny być gotowane w osolonej wodzie, co podkreśla ich smak. W gastronomii, przestrzeganie dobrych praktyk kulinarnych, takich jak dokładne ważenie składników oraz kontrola czasu gotowania, jest niezwykle ważne, aby osiągnąć optymalny rezultat.

Pytanie 3

Który deser należy sporządzać na podstawie zamieszczonego sposobu wykonania?

Sposób wykonania
Na patelni zrumienić cukier i sporządzić karmel. Wymieszać mąkę ziemniaczaną z częścią zimnego mleka. Pozostałe mleko zagotować z cukrem, dodać masło i karmel. Zagotowane mleko połączyć z zawiesiną z mąki ziemniaczanej, zagotować, ciągle mieszając. Wyporcjować.

A. Budyń.

B. Mleczko.

C. Krem.

D. Kisiel.

Odpowiedzi takie jak krem, mleczko czy budyń nie są zgodne z opisanym sposobem wykonania, ponieważ każda z tych opcji ma swoje charakterystyczne cechy i procesy przygotowania. Krem to deser, który najczęściej bazuje na śmietanie lub mleku, a jego konsystencja jest bardziej płynna niż kisielu. Budyń, z kolei, uzyskuje się przez gotowanie mieszanki mleka, cukru i skrobi, co również różni się od gęstej, galaretowatej struktury kisielu. Mleczko, choć może być używane jako składnik innych deserów, nie jest samodzielnym daniem i nie odpowiada charakterystyce kisielu. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niepoprawnych odpowiedzi mogą wynikać z mylenia technik kulinarnych, a także z braku zrozumienia procesu żelowania, który jest kluczowy dla uzyskania odpowiedniej konsystencji. Warto również zauważyć, że każdy z tych deserów ma swoje unikalne zastosowania w kuchni, co podkreśla znaczenie dokładnego zapoznania się z przepisami i technikami ich przygotowania, aby uniknąć pomyłek w przyszłości.

Pytanie 4

Jak nazywa się zakąska przygotowywana z surowego mięsa?

A. befsztyk po angielsku

B. turnedos "a la Rossini"

C. Boeuf Stroganow

D. befsztyk tatarski

Befsztyk tatarski to surowa potrawa z mielonego mięsa wołowego, która jest często podawana jako zakąska. Charakteryzuje się wysoką jakością mięsa oraz precyzyjnym przygotowaniem, co jest niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo spożycia. W przypadku befsztyku tatarskiego, mięso musi być świeże, najlepiej od sprawdzonego dostawcy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami gastronomicznymi. Potrawa ta zazwyczaj serwowana jest z dodatkami, takimi jak cebula, ogórek kiszony, żółtko jaja oraz przyprawy, co podkreśla jej smak. Przykładem zastosowania befsztyku tatarskiego jest jego podawanie w eleganckich restauracjach jako startera, co może przyciągnąć uwagę koneserów mięsa. Warto także zwrócić uwagę na normy sanitarno-epidemiologiczne, które regulują sposób przygotowania i serwowania potraw z surowego mięsa, aby zminimalizować ryzyko zakażeń bakteryjnych, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 5

Do wyprodukowania 5 porcji klopsików wieprzowych wykorzystano łącznie 1050 g składników. Straty w masie w trakcie obróbki termicznej wyniosły 30%. Jaką masę ma jedna porcja potrawy gotowej do wydania?

A. 210 g

B. 315 g

C. 112 g

D. 147 g

Kiedy patrzymy na błędne odpowiedzi, widzimy, że sporo osób nie zwraca uwagę na straty masy podczas gotowania. To może prowadzić do tego, że szacują ilość gotowego jedzenia zbyt wysoko. Na przykład, jeśli ktoś próbowałby obliczać masę jednej porcji klopsików, nie myśląc o stratach, mógłby po prostu podzielić 1050 g przez 5, co daje 210 g. To jest błąd, bo nie uwzględnia, że po obróbce masa jest inna. Inny błąd to niepoprawne obliczenie strat masy. Przy 30% strat nie możemy po prostu odjąć tej liczby od oryginalnej masy, musimy najpierw policzyć, ile zostaje po obróbce. Możliwe, że uczniowie nie do końca rozumieją, co oznaczają procenty w odniesieniu do obróbki żywności, co prowadzi do złych wniosków. W kuchni ważne jest, żeby wiedzieć, jak różne procesy wpływają na końcowy produkt, bo to ma znaczenie dla jakości, kosztów i planowania porcji. Dlatego, żeby dobrze zarządzać produkcją potraw, trzeba mieć świadomość strat masy i dokładnych metod obliczeń.

Pytanie 6

Eklery oraz ptysie powinny być przygotowywane z ciasta

A. zbijanego

B. francuskiego

C. półfrancuskiego

D. parzonego

Ciasto zbijane, francuskie oraz półfrancuskie różnią się istotnie od ciasta parzonego zarówno w składzie, jak i w sposobie przygotowania. Ciasto zbijane, znane również jako ciasto biszkoptowe, jest lekkie i powstaje poprzez ubijanie jajek z cukrem, co skutkuje puszystą strukturą, jednak nie jest odpowiednie do wypieków, które wymagają dużej objętości i pustych przestrzeni wewnętrznych. Dlatego eklery i ptysie, które mają być lekkie i puste w środku, nie mogą być wykonane na bazie ciasta zbijanego. Ciasto francuskie, z kolei, jest to ciasto warstwowe, które powstaje poprzez wielokrotne składanie i wałkowanie, co tworzy charakterystyczne warstwy. Wypieki z ciasta francuskiego, takie jak rogaliki, różnią się od eklerek i ptysiów zarówno pod względem tekstury jak i smaku. Ciasto półfrancuskie to odmiana ciasta francuskiego, w której używa się mniej masła, co także wpływa na ostateczny produkt. Z tego powodu odpowiedzi te są niepoprawne, ponieważ zakładają, że te różne techniki wypiekarskie mogą produkować te same efekty, co ciasto parzone. Użycie niewłaściwego ciasta prowadzi do nieudanych wypieków, które nie będą miały pożądanej struktury ani smaku, co jest kluczowe w cukiernictwie. W praktyce, kluczowe jest stosowanie odpowiednich technik i składników, aby uzyskać pożądany efekt końcowy.

Pytanie 7

Jaką temperaturę powinny mieć potrawy przechowywane w bemarze?

A. 30°C

B. 100°C

C. 65°C

D. 120°C

Jak wybierzesz złą temperaturę w bemarze, jak na przykład 30°C, 120°C lub 100°C, to może być poważny problem. Przy 30°C jedzenie marnieje za szybko i bakterie mogą się rozprzestrzeniać. To zdecydowanie nie jest bezpieczne. 120°C to też nie za dobra opcja, bo większość jedzenia po prostu się spali albo wyschnie, a to nie jest w porządku. Ludzie często myślą, że im wyższa temperatura, tym lepiej, ale w praktyce to może przynieść odwrotne skutki. Nawet przy 100°C, która to temperatura wrzenia, nie ma co myśleć o długim przechowywaniu potraw, bo stracą na jakości. W gastronomii trzeba znać te zasady, by jedzenie było smaczne i bezpieczne. Trzymanie się standardów HACCP to podstawa, żeby takich błędów unikać.

Pytanie 8

Które urządzenie stosowane w zakładach do oczyszczania ścieków mieli odpady z gastronomii, umożliwiając ich bezpośrednie wprowadzenie do kanalizacji?

A. Młynek

B. Separator tłuszczu

C. Zbiornik osadowy

D. Separator skrobi

Osadnik to urządzenie odpływowe, które działa na zasadzie grawitacyjnej separacji cząstek stałych od cieczy w ściekach, jednak nie przystosowuje się do rozdrabniania odpadów gastronomicznych. Separator skrobi służy do oddzielania skrobi z odpadowych ścieków, co jest istotne w przypadku przemysłów spożywczych, lecz znowu nie ma on funkcji mielenia, co jest kluczowe dla przetwarzania odpadów organicznych. Separator tłuszczu ma na celu usuwanie tłuszczu i oleju ze ścieków, co zapobiega ich osadzaniu się w kanalizacji, ale również nie rozdrabnia resztek jedzenia. Wybór złych technologii do zarządzania odpadami może prowadzić do zatorów w rurach i zwiększenia kosztów utrzymania systemu kanalizacyjnego. W przypadku odpadów gastronomicznych kluczowe jest ich odpowiednie przetworzenie, aby nie tylko zminimalizować ich objętość, ale również zapobiec ich negatywnemu wpływowi na infrastrukturę. W praktyce, korzystanie z młynków jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które promują efektywne zarządzanie odpadami i minimalizację ich negatywnego wpływu na środowisko. Ignorowanie możliwości przetwarzania odpadów w młynkach może prowadzić do nieefektywnego zarządzania oraz naruszeń przepisów dotyczących ochrony środowiska.

Pytanie 9

Zestaw ziół "bouquet garni" powinien być wykorzystany do przygotowania

A. zupy owocowej

B. sałatki koktajlowej

C. bulionu wołowego

D. sosu tatarskiego

Bouquet garni to taki zestaw ziół, który naprawdę często możemy spotkać w kuchni francuskiej. W szczególności, świetnie sprawdza się do aromatyzowania bulionów. Zazwyczaj do tego pęczka dodaje się tymianek, liść laurowy i pietruszkę, a całość łączy się w pęczek i wrzuca do gotujących się płynów. Gdy używamy bouquet garni w bulionie wołowym, to wydobywa się z niego głęboki smak, który naprawdę dobrze komponuje się z esencją mięsa. Fajnie jest wrzucić ten pęczek do siateczki, bo wtedy łatwiej go potem wyciągnąć. W przypadku bulionu wołowego, długie gotowanie to kluczowy moment, bo zioła mają czas na wydobycie pełni aromatu. Można powiedzieć, że bouquet garni to taki standard w wielu podstawowych potrawach, a użycie go w bulionach to naprawdę dobrze przemyślana decyzja. To wszystko ma sens, bo w kuchni klasycznej chodzi o jakość smaku, a naturalne składniki są zawsze na pierwszym miejscu. Na przykład, wywar przygotowany z takim zestawem ziół świetnie nadaje się jako baza do sosów czy zup, więc to na pewno bardzo przydatny element w kuchni profesjonalnej.

Pytanie 10

Jaką metodę należy zastosować, aby nadać świeży wygląd zwiędniętej marchwi?

A. Włożyć do zimnej wody na kilka godzin

B. Zanurzyć w letniej słonej wodzie na kilka minut

C. Zapakować próżniowo i umieścić w lodówce na kilka godzin

D. Skropić sokiem z cytryny

Zanurzanie marchwi w letniej słonej wodzie może wydawać się korzystnym rozwiązaniem, ale w rzeczywistości nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Słona woda może przyczynić się do osmozy, jednak w przeciwnym kierunku, co prowadzi do dalszego odwodnienia warzyw. Skroplenie marchwi sokiem z cytryny jest metodą, która nie wpływa na poprawę jej tekstury, a jedynie dodaje kwasowości, co w kontekście przywracania świeżości jest nieefektywne. Nawilżanie marchwi zimną wodą jest zdecydowanie skuteczniejsze, ponieważ zimna temperatura spowalnia procesy metaboliczne warzywa, a dodatkowo woda przywraca odpowiednią wilgotność. Pakowanie marchwi próżniowo i umieszczanie jej w lodówce to technika, która może sprzyjać przedłużeniu świeżości, ale nie naprawi już zwiędniętych warzyw. Przechowywanie w próżni nie ma wpływu na regenerację komórek, co czyni tę metodę całkowicie nieadekwatną w przypadku warzyw, które utraciły swoją świeżość. Kluczowym błędem w ocenie efektywności tych metod jest nieprawidłowe zrozumienie procesów związanych z osmozą oraz wpływem temperatury na struktury komórkowe warzyw.

Pytanie 11

Kawa serwowana w szerokich filiżankach z uchwytem, tworząca z ciepłym mlekiem trójwarstwowy napój, to kawa

A. latte

B. espresso

C. po brazylijsku

D. po arabsku

Kawowe napoje po arabsku i po brazylijsku nie mają nic wspólnego z charakterystycznym trójwarstwowym podaniem latte. Kawa po arabsku, znana również jako 'arabica', zazwyczaj odnosi się do sposobu parzenia kawy, przy użyciu specjalnych przypraw, takich jak kardamon, i często serwowana jest bez mleka. Z kolei kawa po brazylijsku to głównie odniesienie do rodzaju ziaren kawy oraz ich sposobu parzenia, które zazwyczaj nie obejmują dodatku mleka w takim stylu, jak latte. Espresso to skoncentrowana forma parzonej kawy, która nie jest podawana z mlekiem w takim zestawieniu. Typowym błędem jest mylenie różnych rodzajów kawy oraz ich charakterystycznych cech. Wiele osób może nie zdawać sobie sprawy, że latte to nie tylko kawa z mlekiem, ale i technika podawania, a także kompozycja smaków i tekstur. Zrozumienie, jak różne rodzaje kawy są przygotowywane i serwowane, jest kluczowe dla każdego miłośnika kawy, a umiejętność rozróżnienia tych napojów może znacząco wpłynąć na doświadczenie kawowe.

Pytanie 12

Stary chleb razowy można wykorzystać

A. do spulchnienia mas mielonych

B. do emulgowania zup

C. do zagęszczania sosów

D. do związania mas mielonych

Czerstwy razowy chleb nie jest odpowiednim składnikiem do emulgowania zup, ponieważ proces emulgacji polega na tworzeniu stabilnej mieszanki dwóch niemieszających się substancji, najczęściej tłuszczu i wody. W przypadku zup, które zazwyczaj są na bazie wody lub bulionu, chleb nie ma właściwości, które pozwoliłyby mu na skuteczne połączenie tych dwóch faz. Emulgatory, takie jak lecytyna z jajek czy musztarda, są znacznie bardziej efektywne, ponieważ posiadają cząsteczki, które mogą otaczać krople tłuszczu i zapobiegać ich łączeniu się. Ponadto, chleb nie działa na zasadzie emulgacji, a jego dodanie do zupy mogłoby jedynie zredukować jej klarowność. Jeśli chodzi o spulchnianie mas mielonych, to proces ten opiera się głównie na dodaniu składników, które tworzą pęcherzyki powietrza. Chleb nie ma takich właściwości. Z kolei związanie mas mielonych jest zwykle osiągane za pomocą jajek lub bułki tartej, które mają odpowiednie właściwości wiążące. Właściwe podejście do przygotowywania potraw wymaga zrozumienia roli poszczególnych składników i ich interakcji, co jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanej konsystencji i smaku.

Pytanie 13

Właściciel lokalu gastronomicznego, analizując popularność oferowanych potraw według macierzy BCG, zakwalifikował dania charakteryzujące się wysoką marżą oraz rosnącym udziałem w sprzedaży jako

A. psy

B. gwiazdy

C. znaki zapytania

D. dojne krowy

Odpowiedzi 'dojne krowy', 'znaki zapytania' i 'psy' są nie do końca dobre w kontekście BCG. 'Dojne krowy' to produkty, które mają wysoką sprzedaż, ale ich wzrost jest niski, więc przynoszą stabilne przychody, ale już nie są zbyt przyszłościowe. Klasyfikowanie dań o wysokiej marży jako 'dojne krowy' nie ma sensu, bo one właśnie powinny być traktowane jako 'gwiazdy'. Z kolei 'znaki zapytania' to te produkty, które mają mały udział w rynku, ale ich wzrost jest na fali. Więc nazywanie popularnych dań 'znakami zapytania' to pomyłka – to wręcz odrzuca ich aktualną sprzedaż. A jeszcze 'psy' to produkty, które nie tylko mają niski udział, ale i mały wzrost, co oznacza, że nie przynoszą nic ekstra. Dlatego właściciele powinni unikać inwestycji w takie dania, bo to się mija z celem rozwoju menu. Kluczowe jest zrozumienie dynamiki rynkowej oraz potencjału wzrostu, a tu to zostało źle zrozumiane.

Pytanie 14

Zasadnicze wyposażenie niezależnego pokoju w agroturystyce obejmuje:

A. łóżko, stolik, fotel, szafa, odbiornik TV

B. łóżko, stół, szafa, krzesło, wieszak

C. łóżko, stół, krzesło, szafa, odbiornik TV

D. łóżko, stół, fotel, krzesło, wieszak

W samodzielnym pokoju w gospodarstwie agroturystycznym najważniejsze są takie rzeczy jak łóżko, stół, szafa, krzesło i wieszak. Te meble to podstawa, żeby goście czuli się komfortowo i mieli wszystko, co potrzebne na co dzień. Łóżko to podstawa, bo jak się nie wyśpisz, to wiadomo, jak się czujesz. Stół to kolejne ważne miejsce, bo tu goście mogą jeść, pracować lub po prostu spędzać czas w fajnym towarzystwie. Szafa na ubrania i różne osobiste rzeczy jest też bardzo ważna, zwłaszcza jak ktoś zostaje na dłużej. Krzesło fajnie spełnia rolę wygodnego miejsca do siedzenia, a wieszak, mimo że może się wydawać mało istotny, pomaga w utrzymaniu porządku. W takich miejscach, jak agroturystyka, liczy się, żeby wszystko było praktyczne i ładnie wyglądało. Dobrze, jak wyposażenie jest dopasowane do lokalnych tradycji, bo to może przyciągnąć gości i sprawić, że gospodarstwo wyróżnia się na tle innych.

Pytanie 15

Który z poniższych napojów nie jest fermentowanym produktem mlecznym?

A. jogurt

B. bawarka

C. kumys

D. kefir

Kefir, jogurt oraz kumys to produkty, które powstają w wyniku fermentacji mleka, co jest istotnym procesem biologicznym, w którym mikroorganizmy, takie jak bakterie kwasu mlekowego i drożdże, przekształcają laktozę w kwasy, gazy i inne substancje. Kefir jest bogaty w probiotyki, co przyczynia się do poprawy zdrowia układu pokarmowego. Jogurt, podobnie jak kefir, jest produktem fermentowanym, który zawiera żywe kultury bakterii, co sprawia, że jest korzystny dla flory bakteryjnej jelit. Kumys, zrobiony z mleka klaczy, również jest fermentowany, a jego unikalny skład biochemiczny oraz kwasowość nadają mu charakterystyczny smak i właściwości zdrowotne. Mylenie tych produktów z bawarką, która jest jedynie mieszanką kawy i mleka, prowadzi do nieporozumień dotyczących ich właściwości odżywczych oraz prozdrowotnych. Warto zwracać uwagę na procesy, które wpływają na jakość i właściwości produktów spożywczych, aby podejmować świadome decyzje żywieniowe. Zrozumienie różnic między napojami fermentowanymi a innymi produktami mlecznymi pozwala na lepsze dopasowanie diety do indywidualnych potrzeb zdrowotnych.

Pytanie 16

Czarny kawior otrzymywany jest z ikry

A. halibutów

B. tuńczyków

C. jesiotrów

D. śledzi

Ikra śledzi, tuńczyka czy halibuta nie jest uznawana za kawior, co może prowadzić do powszechnych nieporozumień. Śledź, jako ryba o wysokiej wartości odżywczej, jest popularny w kuchni, ale jego ikra nie ma tych samych walorów smakowych ani nie jest objęta takimi samymi standardami jakości jak ikra jesiotrów. Ikra tuńczyka, chociaż cieszy się uznaniem w niektórych kulturach, również nie może być klasyfikowana jako kawior, ponieważ nie pochodzi z gatunków ryb uznawanych za źródło prawdziwego kawioru. Halibut, z kolei, jest dużą rybą płaską, której ikra jest rzadko używana w gastronomii i nie ma tak bogatego smaku jak ikra jesiotrów. Pojawiające się wątpliwości co do źródła kawioru mogą prowadzić do złych praktyk zakupowych, gdzie konsumenci mogą być zdezorientowani, co do prawdziwych walorów produktu. Kluczowe jest zrozumienie, że kawior ustanowiony jest przez specyfikę i jakość ikry pochodzącej z jesiotrów, co czyni go unikalnym przysmakiem na rynku spożywczym. Edukacja na temat pochodzenia i różnorodności ikry jest istotna dla zapewnienia, że konsumenci dokonują świadomego wyboru, wspierając zrównoważony rozwój rybołówstwa.

Pytanie 17

W przypadku oparzeń drugiego stopnia, co powinno się zrobić z poszkodowanym?

A. użyć maści przeciwoparzeniowej

B. przebić utworzone pęcherze

C. założyć opatrunek przylepcowy

D. nałożyć opatrunek jałowy

Przekłuwanie powstałych pęcherzy przy oparzeniach drugiego stopnia jest niewłaściwą metodą postępowania. Takie działanie może prowadzić do uszkodzenia głębszych warstw skóry oraz zwiększać ryzyko zakażenia. Pęcherze są naturalną odpowiedzią organizmu na uraz, zabezpieczają uszkodzone tkanki i mają kluczowe znaczenie w procesie gojenia. Ponadto, zakładanie opatrunku przylepcowego na taką ranę może być szkodliwe, ponieważ klej może podrażniać wrażliwą skórę oraz powodować ból przy zdejmowaniu. Opatrunek przylepcowy nie zapewnia odpowiedniej ochrony przed zanieczyszczeniami, co jest szczególnie istotne w przypadku oparzeń. Zastosowanie maści przeciwoparzeniowej może również nie być zalecane, ponieważ niektóre preparaty mogą nie być odpowiednie do ran oparzeniowych i mogą prowadzić do reakcji alergicznych lub podrażnień. W kontekście pierwszej pomocy ważne jest, aby unikać działań, które mogą pogorszyć stan pacjenta. Zamiast tego, kluczowym krokiem jest zapewnienie odpowiedniej ochrony rany oraz monitorowanie jej stanu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Zawsze należy działać zgodnie z aktualnymi wytycznymi medycznymi i stosować się do zaleceń specjalistów.

Pytanie 18

Z jakiego składnika mięsnego należy przygotować potrawkę cielęcą?

A. Combera

B. Schabu

C. Biodrówki

D. Górki

Przygotowanie potrawki cielęcej z schabu jest nieodpowiednie, ponieważ schab pochodzi z innej części tuszy, a jego struktura nie sprzyja długiemu duszeniu. Schab, szczególnie wieprzowy, charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu, co czyni go bardziej podatnym na wysuszenie w trakcie obróbki termicznej. W kontekście technik kulinarnych, duszenie wymaga mięsa, które ma odpowiednią ilość tkanki łącznej oraz tłuszczu, co pozwala na uzyskanie soczystej i aromatycznej potrawy. Biodrówki, choć są bardziej odpowiednie niż schab, również nie są idealnym rozwiązaniem do potrawki cielęcej, ponieważ ich struktura mięsa jest zbyt mocna i twarda, co obniża jakość końcowego produktu. Z kolei comber, jako element z dolnej części tuszy, ma swoje specyfikacje i zastosowania, ale nie jest preferowany przy przygotowywaniu potrawki cielęcej. Wybór niewłaściwego kawałka mięsa często skutkuje potrawą o nieodpowiedniej konsystencji i smaku, co jest jednym z najczęstszych błędów kulinarnych. Warto zatem zwrócić uwagę na pochodzenie mięsa przy planowaniu potraw, aby spełnić nie tylko walory smakowe, ale również oczekiwania dotyczące tekstury i soczystości potrawy.

Pytanie 19

Jakie są surowce o długotrwałym charakterze?

A. kasza, soczewica, mąka

B. ryż, jaja, fasola

C. szparagi, smalec, sól

D. makaron, brukselka, mleko

Wszystkie inne wymienione odpowiedzi zawierają produkty, które nie są surowcami trwałymi. Szparagi, smalec i sól to elementy, które nie należą do tej kategorii. Szparagi to warzywa świeże, które mają krótki okres przydatności do spożycia, co oznacza, że muszą być spożywane w stosunkowo krótkim czasie po zbiorach. Słony składnik, jak smalec, ma ograniczoną trwałość i podlega procesom degradacyjnym, co czyni go niewłaściwym przykładem surowca trwałego. Sól, mimo że jest substancją trwałą, nie jest materiałem, który możemy klasyfikować jako surowce trwałe w kontekście żywności do długoterminowego przechowywania. W kolejnej odpowiedzi ryż, jaja i fasola również nie spełniają kryteriów. Jaja mają bardzo krótki okres przydatności do spożycia w porównaniu do kaszy, soczewicy czy mąki, a ryż, mimo że jest trwały, nie jest surowcem, który można traktować na równi z kaszą czy soczewicą pod kątem długoterminowego przechowywania w formie nieprzetworzonej. Ostatnia opcja, makaron, brukselka i mleko, również zawiera produkty, które nie mogą być uznawane za surowce trwałe. Makaron, chociaż wykazuje pewną trwałość, nie jest tak stabilny jak pełnoziarniste kasze czy soczewica, a brukselka to świeże warzywo, które ma bardzo ograniczony czas użycia. Mleko, z kolei, jest produktem peryskim, który wymaga odpowiedniego przechowywania i szybko się psuje. Te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego definicji surowców trwałych oraz ich właściwości przechowywania.

Pytanie 20

Aby całkowicie zlikwidować mikroorganizmy w żywności poddawanej utrwalaniu, konieczne jest zastosowanie

A. pasteryzacji

B. kiszenia

C. chłodzenia

D. sterylizacji

Chłodzenie jest ważnym procesem w przechowywaniu żywności, ale nie ma na celu całkowitego zlikwidowania drobnoustrojów. W rzeczywistości, wiele bakterii czy pleśni potrafi przetrwać w niskich temperaturach, co może prowadzić do ich wzrostu, gdy wrócimy do temperatur sprzyjających ich rozwojowi. Co do kiszenia, to jest metoda fermentacji z użyciem bakterii kwasu mlekowego, która podkwasza żywność i poprawia jej trwałość, ale nie zabija wszystkich patogenów. Pasteryzacja to inna sprawa - chociaż redukuje liczbę drobnoustrojów, to nie gwarantuje, że wszystkie przetrwają. Często różnice między tymi metodami są mylone, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, jeśli chodzi o bezpieczeństwo żywności. Gdy mówimy o długoterminowym przechowywaniu, to sterylizacja jest najskuteczniejszym sposobem na zabicie mikroorganizmów, co jest bardzo istotne w branży spożywczej.

Pytanie 21

Jaki produkt uzyskuje się poprzez chemiczne utrwalanie?

A. Wędzona szynka

B. Mleko poddane pasteryzacji

C. Liofilizowane grzyby

D. Kapusta fermentowana

Mleko pasteryzowane, kapusta kiszona i grzyby liofilizowane to produkty, które nie są wynikiem chemicznej metody utrwalania, jaką jest wędzenie. Mleko pasteryzowane uzyskuje się poprzez podgrzewanie do wysokiej temperatury, co zabija bakterie, ale nie jest to forma chemicznego konserwowania, lecz proces fizyczny. Pasteryzacja ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktów mlecznych, ale nie wprowadza do nich żadnych substancji chemicznych, które wpływałyby na ich trwałość w sposób zbliżony do wędzenia. Kapusta kiszona powstaje w procesie fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry w kwas mlekowy, co tworzy korzystne warunki do konserwacji, ale również nie jest to klasyczna metoda chemicznego utrwalania. Grzyby liofilizowane z kolei powstają w wyniku procesu suszenia w niskiej temperaturze i próżni, co pozwala na usunięcie wody, a zatem na zabezpieczenie ich przed rozwojem mikroorganizmów. Przyczyną myślenia, że te odpowiedzi są poprawne, jest często mylne utożsamianie różnych metod konserwacji z chemicznymi procesami utrwalania, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących terminologii i technologii przetwarzania żywności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla osób pracujących w branży spożywczej, ponieważ wpływa to na jakość, bezpieczeństwo i właściwości sensoryczne końcowych produktów.

Pytanie 22

Jakiego elementu marketingu mix użył właściciel restauracji "Zamkowa", aby zorganizować dla zespołu szkolenie dotyczące komunikatywnej znajomości języka angielskiego?

A. Dystrybucji

B. Promocji

C. Produkt

D. Personel

Odpowiedzi związane z dystrybucją, promocją oraz produktem nie są właściwe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do kluczowego aspektu szkolenia personelu, który jest skoncentrowany na rozwoju umiejętności komunikacyjnych pracowników. Dystrybucja dotyczy sposobów, w jakie usługi są oferowane klientom, a w przypadku restauracji może odnosić się do kanałów dostępu do oferty, na przykład dostawy jedzenia lub catering. Z kolei promocja skupia się na działaniach mających na celu zwiększenie świadomości o restauracji oraz przyciągnięcie klientów, takich jak kampanie reklamowe lub rabaty, a nie na szkoleniu pracowników. Istotne jest, aby zrozumieć, że skuteczna promocja wymaga kompetentnego personelu, który potrafi profesjonalnie zaprezentować ofertę. Odpowiedź związana z produktem odnosi się do samej oferty żywieniowej, jakości potraw czy unikalnych receptur, które mogą przyciągnąć klientów, ale nie obejmuje aspektu interakcji z gośćmi, co jest kluczowe w branży usługowej. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych elementów marketingu mix i przypisywanie im ról, które nie wynikają bezpośrednio z ich definicji. Właściwe zrozumienie relacji między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania restauracją, a zaniedbanie aspektu personelu może prowadzić do negatywnych doświadczeń klientów oraz spadku ich lojalności.

Pytanie 23

Uzupełnieniem wartości odżywczych potrawy głównej, która składa się z pierogów z mięsem, w sezonie zimowym, jest

A. marchewka smażona.

B. ogórek konserwowy,

C. surówka z kapusty kiszonej.

D. sałatka z buraków.

Choć jarzynka z buraczków, marchewka zasmażana i ogórek konserwowy mogą być smacznymi dodatkami do posiłku, nie są one optymalnym wyborem na zimowe uzupełnienie dania głównego, takiego jak pierogi z mięsem. Jarzynka z buraczków, mimo że bogata w witaminy i minerały, jest często podawana na ciepło i może nie być wystarczająco sycąca, a jej smak może niekompatybilny z pierogami. Marchewka zasmażana, chociaż dostarcza beta-karotenu, traci część wartości odżywczych podczas obróbki cieplnej, co czyni ją mniej korzystnym wyborem w porównaniu do surowych lub fermentowanych warzyw. Z kolei ogórek konserwowy, będący produktem przetworzonym, nie ma tak wysokiej wartości odżywczej jak surówka z kapusty kiszonej, a jego ostry smak może dominować nad delikatnością pierogów. W kontekście żywienia, kluczowe jest zrozumienie, że zimą organizm potrzebuje większej ilości witamin i minerałów, a te najlepiej dostarcza się poprzez świeże i fermentowane produkty, które wspierają układ odpornościowy. Nieprawidłowy wybór dodatków może prowadzić do braku równowagi w diecie i niekorzystnych skutków zdrowotnych, dlatego tak ważne jest, aby stosować się do zasad zdrowego odżywiania oraz dobrych praktyk kulinarnych.

Pytanie 24

Risotto oraz lasagne to dania pochodzące z kuchni

A. hiszpańskiej

B. rosyjskiej

C. włoskiej

D. francuskiej

Risotto i lasagne to naprawdę fajne dania, które wszyscy znają z kuchni włoskiej. Risotto to takie kremowe danie z ryżu, najczęściej tego Arborio. Gotuje się je powoli, dodając bulion i różne składniki, jak cebula, czosnek, ser parmezan czy różne warzywa. Ten sposób gotowania, 'mantecatura', polega na tym, że na końcu dodaje się masło i ser, co sprawia, że jest super kremowe. Z drugiej strony, lasagne to warstwy makaronu, mięsa, sosu pomidorowego i beszamelu, które potem się zapieka. W obu przepisach najważniejsze są świeże składniki i tradycyjne metody gotowania, bo to właśnie czyni kuchnię włoską tak wyjątkową. Na przykład, w różnych włoskich restauracjach na świecie można trafić na risotto z owocami morza albo różne wersje lasagne z ricottą, szpinakiem czy grzybami. Naprawdę warto spróbować!

Pytanie 25

Jakie składniki odżywcze dostarcza organizmowi mleko, które spożywamy?

A. Witaminy C i żelaza

B. Białka i wapnia

C. Kwasów organicznych i błonnika

D. Sodu i potasu

Mleko jest niezwykle wartościowym źródłem składników odżywczych, które są kluczowe dla zdrowia człowieka. Głównymi składnikami odżywczymi mleka są białka oraz wapń. Białka mleka, takie jak kazeina i serwatka, dostarczają niezbędnych aminokwasów, które są fundamentem dla budowy mięśni i regeneracji tkanek. Wapń, z kolei, jest niezbędny dla zdrowia kości i zębów, a jego odpowiednia podaż w diecie jest szczególnie ważna w okresach intensywnego wzrostu, jak dzieciństwo i młodzieńcze lata. Mleko jest także źródłem witamin, takich jak witamina D, która wspomaga wchłanianie wapnia, oraz witamin z grupy B, które są istotne dla metabolizmu energetycznego. Chcąc zachować zdrową dietę, warto wprowadzać mleko i jego przetwory, takie jak jogurt czy ser, jako integralną część posiłków. Regularne spożywanie tych produktów może również przyczynić się do zmniejszenia ryzyka osteoporozy w późniejszym wieku.

Pytanie 26

Jakie mięso wykorzystuje się do przygotowania befsztyku po angielsku?

A. z rostbefu

B. z polędwicy wołowej

C. z combru

D. z mostka cielęcego

Befsztyk, to popularne danie, ale wybór odpowiedniego mięsa jest mega ważny, żeby wyszedł dobrze. Mostek cielęcy, rostbef i combr to nie są najlepsze opcje. Mostek cielęcy może i jest smaczny, ale jest dość tłusty i ma dużo tkanki łącznej, co sprawia, że befsztyk bywa twardszy. Rostbef, chociaż znany, może być trudny do właściwego zrobienia w formie smażonej, żeby był kruchy. Combr, który pochodzi z karku, też nie jest idealny do befsztyków, bo często bywa twardszy i mniej soczysty. Często ludzie wybierają mięso, które nie nadaje się do szybkiego smażenia, co prowadzi do rozczarowań. Kluczowe jest, żeby znać różnice między rodzajami mięsa i ich właściwościami, bo to pomaga w gotowaniu. W gastronomii ważne jest, żeby trzymać się standardów jakości mięsa i metod przygotowania, bo to naprawdę wpływa na smak i doznania kulinarne.

Pytanie 27

Jak należy serwować barszcz czysty z uszkami w porcji pojedynczej?

A. w porcelanowej miseczce

B. w bulionówce na podstawce

C. w filiżance na podstawce

D. w głębokim talerzu

Podawanie barszczu czystego z uszkami w głębokim talerzu jest zgodne z przyjętymi standardami gastronomicznymi. Głębokie talerze są idealne do serwowania zup, ponieważ ich konstrukcja umożliwia komfortowe spożycie płynnych potraw, a także ułatwia prezentację składników, takich jak uszka. Zupa w głębokim talerzu zachowuje odpowiednią temperaturę, co ma kluczowe znaczenie dla doświadczenia kulinarnego. Ponadto, podawanie zupy w głębokim talerzu jest zgodne z zasadami estetyki serwowania potraw, co jest istotne w kontekście restauracyjnym i cateringowym. W praktyce, głębokie talerze są powszechnie stosowane w fine dining, co zapewnia nie tylko zachowanie tradycji kulinarnych, ale również spełnianie oczekiwań klientów dotyczących jakości serwowanych dań. Warto zwrócić uwagę, że odpowiednia prezentacja i serwowanie potrawy wpływa na jej odbiór, a głębokie talerze są najczęściej wybierane przez szefów kuchni w renomowanych restauracjach.

Pytanie 28

Ustalając cenę usługi gastronomicznej z wykorzystaniem metody konkurencyjnej, należy

A. porównywać ceny usług gastronomicznych z ofertami innych lokali gastronomicznych

B. stosować różne ceny w zależności od segmentu klientów

C. wprowadzać okresowe obniżki cen, jednak nie częściej niż 3 razy w ciągu roku

D. przeprowadzać regularne analizy kosztów produkcji oraz sprzedaży

Wydaje mi się, że różnicowanie cen dla różnych grup klientów to może być ciekawa strategia, ale w praktyce może nie zadziałać tak, jakbyśmy chcieli. To może wprowadzać klientów w zakłopotanie i frustrację, bo czują, że są traktowani niesprawiedliwie. Ustalenie cen na podstawie segmentacji rynku to może mieć sens w niektórych branżach, ale w gastronomii chyba lepiej trzymać się prostoty i przejrzystości. Zbyt częste zmiany w cenach mogą też namieszać w zarządzaniu marżą. Chociaż analizowanie kosztów produkcji i sprzedaży jest istotne do monitorowania zysków, to same koszty to nie wszystko. Musimy też patrzeć na to, co robi konkurencja i jakie są trendy rynkowe. A te zniżki, które wydają się fajnym pomysłem, nie powinny być główną strategią, bo mogą obniżać postrzeganą wartość naszych usług i zmniejszać marże.

Pytanie 29

Podczas krojenia warzyw nożem kucharz zaciął palec. Rana jest głęboka i rozległa. W tej sytuacji należy

A. nałożyć jałowy opatrunek, zabezpieczyć gazą i skierować poszkodowanego do lekarza

B. przemyć wodą utlenioną i zabandażować

C. przemyć ranę wodą i nałożyć gumową rękawiczkę

D. założyć nieprzemakalny opatrunek

Niektóre odpowiedzi sugerują działania, które mogą być niewłaściwe lub niewystarczające w przypadku poważnego skaleczenia. Przemywanie rany wodą utlenioną, na przykład, jest praktyką, która została krytykowana z powodu możliwości uszkodzenia zdrowych komórek oraz podrażnienia rany. Woda utleniona może zabić zarówno bakterie, jak i komórki, które są niezbędne do procesu gojenia. Dodatkowo, użycie bandaża lub oparcia na gumowej rękawiczce nie rozwiązuje problemu głębokiej rany, ponieważ nie zabezpiecza jej w należyty sposób. Opatrunki nieprzemakalne mogą być stosowane w celu ochrony rany przed wodą, ale w przypadku głębokich ran, nie są wystarczające do zapobieżenia infekcjom. Rany wymagające pomocy medycznej powinny być zabezpieczane w sposób zgodny z najlepszymi praktykami, a samodzielne podejmowanie decyzji o leczeniu może prowadzić do poważnych komplikacji. Ignorowanie potrzeby szybkiej interwencji specjalistycznej może skutkować nieodwracalnymi konsekwencjami zdrowotnymi, dlatego kluczowe jest, aby zawsze kierować poszkodowanego do lekarza w przypadku poważnych urazów.

Pytanie 30

Jak należy podawać budyń serowy z sosem malinowym w wersji wieloporcyjnej?

A. na półmisku metalowym

B. na ceramicznej paterze

C. w szklanej salaterce

D. na szklanym talerzu

Serio, serwowanie budyniu z sera na ceramicznej paterze to super pomysł! Wygląda to naprawdę elegancko. Patera świetnie się prezentuje, co jest mega ważne, kiedy stawiamy na stół coś słodkiego. A poza tym ceramika dobrze trzyma temperaturę, więc dłużej utrzymasz budyń ciepły. Dobrze też, że jest większa i bardziej płaska, bo można fajnie rozłożyć porcje i goście mogą łatwo sięgnąć po swoje desery. Niby to szczegół, ale wygląd potrawy może zmienić postrzeganie smaku. W restauracjach, gdzie wszystko musi być dopięte na ostatni guzik, takie detale robią różnicę. Ceramika to też teraz na topie, bo wszyscy szukają naturalnych materiałów.

Pytanie 31

Skrót określający dobrą praktykę higieniczną to

A. HACCP

B. BHP

C. GMP

D. GHP

Dobra praktyka higieniczna (GHP) to zbiór zasad i procedur, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności poprzez kontrolowanie warunków higienicznych na każdym etapie produkcji i przetwarzania. GHP obejmuje nie tylko higienę samego produktu, ale również czystość otoczenia, w którym jest on wytwarzany, jak również odpowiednie zachowania personelu. W praktyce oznacza to m.in. regularne mycie rąk, dezynfekcję powierzchni roboczych, odpowiednie przechowywanie surowców oraz kontrolę temperatury przechowywania. Przykładem zastosowania GHP może być proces produkcji żywności w przemyśle spożywczym, gdzie każda linia produkcyjna jest systematycznie monitorowana pod kątem spełnienia norm sanitarnych. GHP jest kluczowe dla zapewnienia jakości produktów, a jego przestrzeganie jest często wymagane w celu uzyskania certyfikatów jakości takich jak ISO 22000 czy certyfikaty HACCP. Wiedza na temat GHP jest fundamentem, na którym opierają się inne bardziej szczegółowe systemy zarządzania jakością w branży spożywczej.

Pytanie 32

Suflet owocowy do spożycia powinien być serwowany

A. w kokilce

B. w szklanym pucharku

C. na talerzyku deserowym

D. w kompotierce

Podanie sufletu owocowego w pucharku szklanym, kompotierce lub na talerzyku deserowym nie jest odpowiednie z kilku powodów. Pucharki szklane, choć estetyczne, nie są przystosowane do dań, które wymagają pieczenia w formie, co może wpłynąć na teksturę sufletu. Suflet jest potrawą, która w trakcie pieczenia w idealny sposób wznosi się i zyskuje lekkość, a niewłaściwe naczynie może zakłócić ten proces. Kompotierka, z kolei, jest tradycyjnie używana do serwowania owoców czy kompotów, co nie koresponduje z delikatnością i elegancją sufletu. Użycie talerzyków deserowych również nie jest zalecane, ponieważ nie są one przeznaczone do dań wymagających pieczenia. Taki sposób podania może zmniejszyć postrzeganą wartość potrawy, co jest sprzeczne z zasadami sztuki kulinarnej, która kładzie duży nacisk na detale takie jak wybór odpowiednich naczyń. Te błędne podejścia opierają się na niepełnym zrozumieniu roli, jaką naczynia odgrywają w przygotowaniu i podawaniu dań, co prowadzi do obniżenia jakości serwowanych potraw.

Pytanie 33

Czy w warunkach chłodniczych należy przechowywać

A. ogórki kiszone

B. ser twarogowy

C. olej rzepakowy

D. śledzie solone

Olej rzepakowy, ogórki kiszone oraz śledzie solone są produktami, które nie wymagają przechowywania w ściśle chłodniczych warunkach, choć ich trwałość i jakość mogą być poprawione poprzez odpowiednie warunki przechowywania. Olej rzepakowy jest tłuszczem roślinnym, który w temperaturze pokojowej może być przechowywany przez długi czas, o ile jest dobrze zamknięty i chroniony przed światłem. Wysoka temperatura nie wpływa negatywnie na jego właściwości, ale należy unikać przechowywania go w miejscach narażonych na bezpośrednie działanie słońca. Ogórki kiszone to produkt fermentowany, który nie wymaga chłodzenia, chociaż przechowywanie ich w niższej temperaturze może spowolnić proces fermentacji i przedłużyć ich trwałość. Z kolei śledzie solone to ryby konserwowane solą, które dzięki wysokiemu stężeniu soli mogą być przechowywane w temperaturze pokojowej przez pewien czas, ale chłodzenie może przedłużyć ich świeżość i poprawić smak. Typowym błędem jest traktowanie wszystkich produktów spożywczych w ten sam sposób, co prowadzi do nieprawidłowego wniosku, że tylko ser twarogowy wymaga chłodzenia, podczas gdy inne produkty również mogą być przechowywane w odpowiednich warunkach, które niekoniecznie muszą być chłodnicze.

Pytanie 34

Aby przygotować farsz do kołdunów, należy wykorzystać mięso

A. wołowe

B. cielęce

C. drobiowe

D. wieprzowe

Zastosowanie wieprzowego mięsa do farszu kołdunów jest nieodpowiednie, ponieważ wieprzowina ma inny profil smakowy i właściwości, które mogą wpłynąć na ostateczną jakość potrawy. Wieprzowina, choć może być soczysta, często zawiera więcej tłuszczu, co sprawia, że farsz może być zbyt ciężki i tłusty. W kontekście tradycyjnych receptur kołdunów, użycie wieprzowiny nie jest zgodne z zaleceniami kulinarnymi, które preferują bardziej neutralne i delikatne smaki, jakie daje wołowina. Z kolei cielęcina, będąca mięsem młodych zwierząt, może być zbyt delikatna i mało wyrazista w smaku. Farsz z cielęciny może nie spełniać oczekiwań związanych z intensywnością smaku, jakie typowe są dla tradycyjnych kołdunów. W przypadku drobiowego mięsa, choć jest to mięso chude, jego smak i tekstura znacznie różnią się od wołowiny, co prowadzi do utraty charakterystycznego smaku potrawy. Użycie drobiu może wprowadzić także niepożądane zmiany w konsystencji farszu, przez co danie może być mniej apetyczne. Wnioskując, wybór odpowiedniego mięsa do farszu jest kluczowy dla zachowania autentyczności i jakości potrawy, a błędne decyzje dotyczące składników mogą prowadzić do rozczarowania w smaku i tekście końcowego dania.

Pytanie 35

Jakie danie można zagęścić żółtkami jaj?

A. kotletów mielonych

B. ciasta biszkoptowego

C. budyniu słonego

D. sosu waniliowego

Żółtka jajek są doskonałym składnikiem do zagęszczania sosów, w tym sosu waniliowego. Ich bogata zawartość protein oraz lecytyny sprawia, że działają jako naturalne emulgatory, co pozwala na uzyskanie gęstszej i kremowej konsystencji. Proces zagęszczania polega na podgrzewaniu żółtek w połączeniu z innymi składnikami, co powoduje denaturację białek i ich zlepienie, tworząc jednolitą masę. W praktyce, sos waniliowy można przygotować poprzez wprowadzenie żółtek do podgrzanego mleka z dodatkiem cukru i wanilii, następnie gotując na małym ogniu do uzyskania pożądanej konsystencji. Takie zastosowanie żółtek jaj jest zgodne z zasadami kuchni francuskiej, która kładzie duży nacisk na techniki emulgacji i zagęszczania. Warto również zaznaczyć, że sosy przygotowane w ten sposób nie tylko zyskują na smaku, ale również na estetyce, gdyż mają gładką, jedwabistą teksturę, co jest istotnym elementem dobrej kuchni.

Pytanie 36

Aby w weekendy zwiększyć liczbę gości w hotelu położonym w pobliżu uczelni wyższej, zastosowano zniżki w wysokości 50 % dla studentów kształcących się w trybie zaocznym oraz nauczycieli akademickich. Który z poniższych instrumentów promocji został użyty?

A. Reklamę zewnętrzną

B. Public relations

C. Reklamę wewnętrzną

D. Promocję sprzedaży

Odpowiedzi związane z public relations, reklamą wewnętrzną oraz reklamą zewnętrzną nie są adekwatne w kontekście zastosowanej strategii promocji. Public relations koncentruje się na budowaniu relacji oraz wizerunku marki w oczach publiczności, ale nie dotyczy bezpośrednio specyficznych działań sprzedażowych, jak w przypadku zniżek. Reklama wewnętrzna odnosi się do komunikacji wewnętrznej w organizacji, której celem jest informowanie pracowników o polityce firmy, co nie ma wpływu na bezpośrednie przyciąganie gości do hotelu. Reklama zewnętrzna, choć może obejmować kampanie skierowane do potencjalnych klientów, nie obejmuje tak bezpośrednio strategii cenowej i stosowania rabatów w celu zwiększenia sprzedaży w krótkim okresie. Wybór zniżek jako narzędzia zwiększającego obłożenie hotelu jest klasycznym przykładem działania w ramach promocji sprzedaży, które powinno być jednoznacznie zrozumiane przez osoby zajmujące się marketingiem w sektorze usług. Błędem myślowym jest zatem mylenie różnych instrumentów marketingowych oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest, aby umieć odróżnić, które narzędzia są stosowane w kontekście bezpośredniej sprzedaży produktów i usług, a które służą innym celom, takim jak budowanie wizerunku czy komunikacja wewnętrzna.

Pytanie 37

Pęczak wytwarzany jest

A. z owsa

B. z gryki

C. z jęczmienia

D. z pszenicy

Odpowiedzi na pytanie o to, z jakiego zboża otrzymuje się pęczak, często mogą wprowadzać w błąd, zwłaszcza gdy mylone jest zrozumienie różnych rodzajów ziaren. Owies, gryka oraz pszenica to zboża, które mają swoje specyficzne zastosowania i cechy, ale nie są źródłem pęczaku. Owies jest powszechnie używany do produkcji płatków i pasz dla zwierząt, a jego wartości odżywcze są inne niż w przypadku jęczmienia. Gryka, choć często stosowana w diecie jako alternatywne źródło białka i błonnika, nie jest zbożem w sensie botanicznym, a jej przetwory, takie jak kasza gryczana, różnią się znacznie od pęczaku. Pszenica z kolei jest szeroko stosowana do produkcji mąki, chleba i makaronów, ale nie jest źródłem pęczaku. Właściwe zrozumienie różnic między tymi zbożami jest kluczowe dla właściwego doboru składników w kuchni. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia pęczaku z innymi produktami zbożowymi, co podkreśla potrzebę zrozumienia specyficznych procesów przetwarzania i zastosowania poszczególnych rodzajów zbóż. Wiedza na temat tych różnic nie tylko wzbogaca naszą dietę, ale również pozwala na bardziej świadome podejście do żywności i jej wartości odżywczych.

Pytanie 38

Dostosowanie mieszkania dla osób z ograniczeniami w sprawności fizycznej uwzględnia m.in.

A. zlikwidowanie klamek

B. usunięcie progów

C. montaż drzwi wahadłowych

D. nabycie pralki

Zakupienie pralki, instalacja drzwi wahadłowych oraz usunięcie klamek, mimo że są różnymi aspektami dostosowywania przestrzeni, nie odnoszą się bezpośrednio do kluczowych barier architektonicznych, które mogą utrudniać życie osobom z ograniczoną sprawnością fizyczną. Zakup pralki jest czynnością użytkową, która nie wpływa na fizyczny dostęp do mieszkań. Może ona jedynie ułatwić codzienne życie, ale nie likwiduje przeszkód architektonicznych, które są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu. Z kolei instalacja drzwi wahadłowych może być korzystna w niektórych sytuacjach, jednak nie zawsze zapewnia pełną dostępność. Takie drzwi mogą wymagać większej siły do otwarcia, co jest niewygodne dla osób z ograniczeniami ruchowymi, w przeciwieństwie do standardowych drzwi przesuwnych czy uchylnych, które można łatwiej obsługiwać. Usunięcie klamek, choć może wydawać się dobrym pomysłem, nie jest rozwiązaniem wystarczającym, gdyż nie eliminuje to problemu z dostępem do pomieszczeń. Klamki na drzwiach, szczególnie te, które są ergonomicznie zaprojektowane, mogą być łatwiejsze w obsłudze dla osób z ograniczeniami sprawnościowymi, o ile są prawidłowo zamontowane. Zatem, kluczowe jest podejście kompleksowe do przystosowywania mieszkań, które koncentruje się na eliminacji barier architektonicznych, a nie na różnych elementach wyposażenia, które mogą nie mieć bezpośredniego wpływu na dostępność.

Pytanie 39

Na zamieszczonym schemacie kolejnych etapów przedstawiono metodę przygotowania ciasta

Ubijanie jajek z cukrem › ucieranie tłuszczu na puszystą konsystencję › dodanie masy jajecznej do tłuszczu › wprowadzenie mąki pszennej z proszkiem do pieczenia › mieszanie składników › formowanie ciasta › pieczenie w temperaturze 180 ÷ 200°C

A. francuskiego

B. biszkoptowego

C. kruchego

D. piaskowego

Odpowiedzi wskazujące na ciasta kruche, francuskie czy biszkoptowe opierają się na mylnych założeniach dotyczących procesów przygotowania. Ciasto kruche jest zazwyczaj przygotowywane poprzez połączenie mąki, masła oraz cukru, a jego głównym celem jest uzyskanie chrupiącej struktury, idealnej do wypieków takich jak tarty czy ciasteczka. Proces ten wymaga minimalnego mieszania, aby uniknąć rozwinięcia glutenu, co jest sprzeczne z metodą opisującą przygotowanie ciasta piaskowego. Ciasto francuskie z kolei, charakteryzuje się warstwowymi strukturami uzyskiwanymi poprzez wielokrotne składanie i wałkowanie ciasta z masłem, co nadaje mu flakowatość. Natomiast ciasto biszkoptowe, mimo że może wydawać się podobne, w rzeczywistości opiera się na innych proporcjach oraz sposobach łączenia składników, takich jak oddzielne ubijanie białek i żółtek. Typowe błędy myślowe w ocenie tych ciast wynikają z pomieszania ich charakterystyk oraz metod przygotowania. Każde z wymienionych ciast ma swój unikalny proces produkcji, a ich klasyfikacja opiera się na właściwościach strukturalnych oraz smakowych, które są wynikiem zastosowanych składników i technik. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w sztuce pieczenia, a wybór odpowiedniego przepisu powinien być zawsze dostosowany do pożądanego efektu końcowego.

Pytanie 40

Który składnik zawarty w mące przyczynia się do zagęszczania dań?

A. Skrobia

B. Błonnik

C. Tłuszcz

D. Białko

Błonnik, tłuszcz i białko to składniki, które pełnią różne funkcje w kuchni, jednak nie są one odpowiedzialne za zagęszczanie potraw w sposób charakterystyczny dla skrobi. Błonnik, będący pojęciem obejmującym różnorodne węglowodany, nie rozpuszcza się w wodzie, a jego główną rolą jest poprawa perystaltyki jelit oraz wspomaganie trawienia. Pomimo, że błonnik może w pewnym stopniu wpływać na strukturę potraw, nie działa jako środek zagęszczający. Tłuszcz, z kolei, jest kluczowym składnikiem w kuchni, pełniącym funkcje smakowe i teksturalne, jednak nie ma właściwości zagęszczających, jakie wykazuje skrobia. Tłuszcze mogą emulsjonować, ale nie tworzą żeli ani nie zwiększają lepkości w taki sam sposób. Białko, będące istotnym budulcem tkanek, w kontekście gotowania może przyczyniać się do tworzenia struktury ciast czy mięs, lecz również nie ma zdolności do zagęszczania w płynnych potrawach. Błędem jest mylenie tych składników z funkcją zagęszczającą, co często wynika z niewłaściwego zrozumienia ich fizykochemicznych właściwości. Właściwe zrozumienie roli różnych składników mąki w kulinariach pozwala na optymalne przygotowanie potraw oraz unikanie typowych pomyłek, które mogą wpływać na jakość potrawy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej