Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik bezpieczeństwa i higieny pracy
- Kwalifikacja: BPO.01 - Zarządzanie bezpieczeństwem w środowisku pracy
- Data rozpoczęcia: 24 sierpnia 2025 21:18
- Data zakończenia: 24 sierpnia 2025 21:32
Egzamin zdany!
Wynik: 26/40 punktów (65,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Głównym celem ergonomii koncepcyjnej jest
A. ustalenie wzajemnych relacji człowiek - maszyna - środowisko
B. polepszenie warunków pracy na obecnych stanowiskach
C. ulepszanie już funkcjonujących maszyn i urządzeń
D. eliminacja błędów w otoczeniu pracy
Wybór odpowiedzi, który koncentruje się na usunięciu nieprawidłowości w środowisku pracy, modernizacji maszyn oraz poprawie warunków pracy na istniejących stanowiskach, jest zbyt ograniczony i nie uwzględnia kompleksowego podejścia, jakie oferuje ergonomia koncepcyjna. Usuwanie nieprawidłowości, choć ważne, jest jedynie reakcją na istniejące problemy, a nie proaktywnym podejściem do projektowania. Modernizacja maszyn i urządzeń może poprawić efektywność, ale nie zawsze rozwiązuje fundamentalne problemy związane z interakcją człowiek-maszyna, które mogą występować w danym środowisku pracy. Z kolei poprawa warunków pracy na istniejących stanowiskach jest często niewystarczająca bez przemyślenia relacji między użytkownikami a systemami, z którymi pracują. Ergonomia koncepcyjna zaś, poprzez analizę wzajemnych relacji, pozwala na stworzenie zharmonizowanego systemu, który bierze pod uwagę zarówno potrzeby ludzi, jak i możliwości technologiczne. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że modyfikacja istniejących rozwiązań wystarczy do poprawy sytuacji; w rzeczywistości kluczowe jest zrozumienie, jak te elementy współdziałają i jakie są ich wzajemne powiązania. Bez takiego podejścia, możemy wprowadzać zmiany, które nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, a czasami mogą wręcz pogorszyć sytuację ze względu na nowe, niewłaściwe interakcje między człowiekiem a technologią. Z tego względu istotne jest, aby projektowanie systemów pracy opierało się na holistycznym zrozumieniu ergonomii koncepcyjnej.
Pytanie 3
Czy praca kobiety w ciąży przy korzystaniu z monitorów komputerowych jest
A. całkowicie zakazana
B. zabroniona po przekroczeniu 4 godzin na dobę
C. zabroniona po przekroczeniu 2 godzin na dobę
D. dozwolona przez maksymalnie 8 godzin dziennie
Odpowiedź, że praca kobiety w ciąży przy obsłudze monitorów komputerowych jest zabroniona powyżej 4 godzin na dobę, jest zgodna z przepisami prawa pracy oraz zasadami ergonomii. W Polsce, zgodnie z Kodeksem pracy oraz regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy, szczególna ochrona zdrowia kobiet w ciąży wymaga, aby osoba w ciąży unikała długotrwałego siedzenia przed komputerem. Praca tego rodzaju może prowadzić do niekorzystnych skutków zdrowotnych, takich jak bóle pleców, zmęczenie oczu oraz problemy z krążeniem. Przykładem dobrej praktyki jest wprowadzenie przerw w pracy, które mogą być wykorzystane na krótkie spacery lub ćwiczenia rozciągające, co znacząco wpływa na samopoczucie kobiety. Przepisy wskazują, że maksymalny czas pracy przed monitorem nie powinien przekraczać 4 godzin dziennie, co ma na celu minimalizację ryzyka. Ponadto, ergonomiczne dostosowanie stanowiska pracy, w tym odpowiednia wysokość krzesła oraz odległość monitora, również przyczynia się do zwiększenia komfortu i bezpieczeństwa pracy w ciąży. Zastosowanie się do tych zasad jest kluczowe dla dobrostanu zarówno matki, jak i dziecka.
Pytanie 4
Określ maksymalny ciężar, jaki młoda dziewczyna może transportować podczas stałej pracy na dystansie 25 m?
A. 12 kg
B. 14 kg
C. 20 kg
D. 8 kg
Odpowiedź 8 kg jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy i normami BHP, młodociani pracownicy, w tym młodociane dziewczyny, mają ograniczenia dotyczące maksymalnego ciężaru, który mogą przenosić. W przypadku pracy na odległość 25 m, limit ten wynosi 8 kg. Takie regulacje mają na celu ochranianie zdrowia i bezpieczeństwa młodocianych pracowników, ponieważ ich organizmy nie są w pełni rozwinięte i narażenie ich na zbyt duże obciążenia może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak urazy kręgosłupa czy stawów. W praktyce, kiedy młodociani pracują w sklepach, magazynach czy przy innych zadaniach wymagających przenoszenia przedmiotów, istotne jest przestrzeganie tych ograniczeń, aby zapobiegać kontuzjom. Warto również zauważyć, że w wielu krajach wprowadzono dodatkowe przepisy dotyczące czasu pracy młodocianych, co również wpływa na ich zdolność do podnoszenia ciężarów. Przykłady zastosowania tych zasad można znaleźć w różnych branżach, w tym w logistyce i handlu, gdzie regularne szkolenia z zakresu BHP dla pracowników są kluczowe.
Pytanie 5
Czym mierzy się ciężkość pracy fizycznej?
A. miernik energetyczny
B. siła oporu pracy
C. wydatek energetyczny
D. przemiana materii
Wydatek energetyczny to kluczowy wskaźnik ciężkości pracy fizycznej, ponieważ odzwierciedla ilość energii, jaką organizm zużywa w trakcie wykonywania określonych czynności. W praktyce, ocena wydatku energetycznego pozwala na dostosowanie obciążeń treningowych do indywidualnych możliwości pracowników, co jest niezwykle istotne w kontekście ergonomii oraz profilaktyki zdrowotnej. Na przykład, w przemyśle budowlanym, gdzie prace fizyczne są na porządku dziennym, monitorowanie wydatku energetycznego może pomóc w optymalizacji organizacji pracy, a tym samym zwiększyć jej efektywność. W ramach standardów BHP, takie podejście może również wpłynąć na redukcję urazów i wypadków w miejscu pracy, co jest istotne dla utrzymania zdrowia pracowników. Dlatego też, w analizie obciążenia pracą fizyczną, wydatek energetyczny staje się nie tylko wskaźnikiem, ale także narzędziem do planowania i strategii w zarządzaniu zasobami ludzkimi.
Pytanie 6
Przy umieszczaniu znaków drogowych na wewnętrznych drogach zakładu, należy przestrzegać zasad zawartych w
A. kodeksie drogowym
B. zarządzeniu pracodawcy
C. regulaminie wewnętrznym
D. rozporządzeniu
Kodeks drogowy to główny dokument regulujący zasady ruchu drogowego, który obejmuje również zasady umieszczania i stosowania znaków drogowych. W kontekście zakładów pracy, umiejscowienie znaków drogowych powinno być zgodne z przepisami ogólnokrajowymi, co gwarantuje bezpieczeństwo zarówno pracowników, jak i osób odwiedzających teren zakładu. Przykładem zastosowania kodeksu drogowego może być odpowiednie oznakowanie strefy z ograniczeniem prędkości wewnątrz zakładu lub wskazanie miejsc parkingowych. Co więcej, przestrzeganie tych norm może pomóc w zapobieganiu wypadkom, a także w stworzeniu przejrzystego i zorganizowanego środowiska pracy. Warto również zauważyć, że wiele firm korzysta z kodeksu drogowego jako fundamentu do tworzenia własnych regulaminów bezpieczeństwa, co podkreśla znaczenie harmonizacji wewnętrznych przepisów z obowiązującym prawem. Dbanie o zgodność z kodeksem drogowym jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także elementem kultury bezpieczeństwa w zakładzie.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Obowiązek przygotowania planu BIOZ (Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia na Budowie) spoczywa na
A. projektancie
B. inwestorze
C. kierowniku budowy
D. wykonawcy budowy
Kierownik budowy jest odpowiedzialny za zapewnienie sporządzenia planu BIOZ, który jest kluczowym dokumentem regulującym kwestie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie. Plan ten powinien być opracowany przed rozpoczęciem prac budowlanych i musi zawierać szczegółowe informacje dotyczące zagrożeń oraz środków zapobiegawczych, które będą stosowane w trakcie realizacji projektu. W praktyce, kierownik budowy powinien współpracować z zespołem projektowym oraz pracownikami, aby zidentyfikować potencjalne zagrożenia, takie jak prace na wysokości, obsługa ciężkich maszyn, czy manipulacja materiałami niebezpiecznymi. Dobre praktyki budowlane oraz standardy branżowe, takie jak normy PN-EN ISO 45001 dotyczące systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, dostarczają wytycznych dotyczących planowania i wdrażania skutecznych procedur. W związku z tym, właściwe przygotowanie planu BIOZ przez kierownika budowy jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także elementem kultury bezpieczeństwa, który wpływa na minimalizację ryzyka wypadków na budowie.
Pytanie 11
Udzielanie pierwszej pomocy stanowi
A. obowiązek wyłącznie pracowników służby zdrowia
B. zobowiązanie tylko dla osób przeszkolonych w zakresie pierwszej pomocy
C. obowiązek każdego człowieka
D. wyraz dobrej woli jednostki
Udzielanie pierwszej pomocy to coś, co powinno leżeć na sercu każdemu z nas. W końcu, jeśli jesteśmy świadkami jakiejś tragedii, to mamy moralny obowiązek zareagować. Można by pomyśleć, że to działa tylko w filmach, ale wypadki się zdarzają, a szybka reakcja naprawdę może uratować życie. Wiesz, że według Kodeksu cywilnego, skoro widzisz wypadek, to musisz pomóc poszkodowanemu, o ile nie zagraża to twojemu bezpieczeństwu? Dlatego warto znać choćby podstawy pierwszej pomocy – sprawdzić, co się dzieje z osobą, wezwać pomoc czy zrobić resuscytację, jeśli to konieczne. Fajnie, że są różne kursy, które każdy może odbyć, dzięki czemu czujemy się bardziej odpowiedzialni za innych. A umiejętność zachowania spokoju w takiej sytuacji jest kluczowa, bo to może naprawdę pomóc w skutecznym działaniu.
Pytanie 12
Zabrania się ręcznego przenoszenia w górę przedmiotów podczas pracy stałej oraz przedmiotów o masie większej niż 1 kg w trakcie pracy dorywczej?
A. młodocianym pracownikom
B. ciężarnym kobietom
C. osobom z niepełnosprawnościami
D. matkom będącym w procesie karmienia
Ręczne przenoszenie przedmiotów o masie przekraczającej 1 kg przez kobiety w ciąży jest zabronione ze względu na bezpieczeństwo zarówno matki, jak i dziecka. Ciąża wiąże się z różnymi zmianami w organizmie, w tym osłabieniem układu mięśniowo-szkieletowego, co zwiększa ryzyko kontuzji oraz urazów. W związku z tym w wielu krajach, w tym w Polsce, regulacje prawne, takie jak Kodeks pracy oraz przepisy dotyczące bhp, wyraźnie zakazują wykonywania prac, które mogą zagrażać zdrowiu kobiet w ciąży. Przykładem może być konieczność zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy, w ramach którego kobiety w ciąży są zwolnione z obowiązków związanych z podnoszeniem ciężkich przedmiotów. W praktyce oznacza to, że pracodawcy powinni wprowadzać procedury ergonomiczne, umożliwiające przenoszenie przedmiotów w sposób bezpieczny, na przykład przez zastosowanie wózków transportowych lub automatykę, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem w miejscu pracy.
Pytanie 13
Jakie są uciążliwości związane z pracą na komputerze?
A. są drgania obrazu
B. jest wymuszona pozycja ciała
C. jest promieniowanie jonizujące
D. jest promieniowanie podczerwone
Wymuszona pozycja ciała podczas pracy z komputerem jest istotnym czynnikiem wpływającym na komfort i zdrowie użytkowników. Długotrwałe przebywanie w jednej pozycji, szczególnie jeśli jest ona niewłaściwa, może prowadzić do szeregu problemów zdrowotnych, takich jak bóle pleców, szyi czy nadgarstków. Ergonomia pracy przy komputerze uczy, jak właściwie ustawić stanowisko pracy, aby zminimalizować te zagrożenia. Przykładowo, ważne jest, aby krzesło miało regulowaną wysokość, oparcie wspierało dolną część pleców, a ekran komputera znajdował się na poziomie wzroku, co zapobiega nadmiernemu wyginaniu szyi. Warto również stosować przerwy na rozciąganie i odciążenie mięśni, co jest zalecane przez standardy takie jak ISO 9241, które opisują zasady ergonomii w kontekście interakcji człowieka z systemami komputerowymi. Prawidłowe ustawienie ciała i regularne przerwy pomagają zredukować ryzyko urazów i poprawiają ogólną wydajność pracy.
Pytanie 14
Osłony stałe w urządzeniach mechanicznych
A. muszą być oznakowane kolorami bezpieczeństwa, zgodnie z wymaganiami zawartymi w Polskich Normach
B. powinny znajdować się w konstrukcyjnie przewidzianym miejscu i nie ma konieczności zmieniać ich koloru na inny niż ten, który zastosował producent
C. należy je koniecznie oznakować kolorami bezpieczeństwa
D. powinny być łatwe do demontażu, bez potrzeby użycia narzędzi
Osłony stałe przy maszynach są kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo w miejscu pracy. Ich prawidłowe umiejscowienie jest zgodne z zasadami projektowania maszyn, które nakładają obowiązek, aby osłony były instalowane w miejscach przewidzianych przez producenta. To zapewnia maksymalną ochronę przed niebezpiecznymi ruchomymi częściami maszyn. Dodatkowo, nie ma potrzeby malowania osłon na inne kolory, niż te, które zastosował producent, ponieważ producent projektuje je z myślą o ich funkcji ochronnej oraz zgodności z wymaganiami bezpieczeństwa. Takie podejście nie tylko minimalizuje ryzyko pomyłek związanych z identyfikacją osłon, ale także ogranicza koszty związane z ich niepotrzebnym dostosowaniem. W praktyce, osłony powinny być łatwo dostępne do inspekcji, lecz ich demontaż powinien być ograniczony tylko do sytuacji, gdy jest to niezbędne, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo użytkowników. Przykłady prawidłowego umiejscowienia osłon obejmują maszyny takie jak prasy hydrauliczne, gdzie osłony są zintegrowane z konstrukcją maszyny.
Pytanie 15
Wypadek, który skutkuje zgonem poszkodowanego, uznaje się za śmiertelny, gdy śmierć następuje
A. w miejscu zdarzenia
B. w terminie nieprzekraczającym 6 miesięcy od daty wypadku
C. w czasie nieprzekraczającym 3 miesięcy od daty wypadku
D. natychmiastowo lub w trakcie transportu do szpitala
Śmiertelny wypadek przy pracy definiowany jest jako zdarzenie, w wyniku którego w ciągu 6 miesięcy od jego wystąpienia następuje śmierć poszkodowanego. Ustalenie tego okresu jest kluczowe dla klasyfikacji wypadków w kontekście prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych. Okres 6 miesięcy wynika z przepisów prawa, które mają na celu kompleksowe ujęcie skutków wypadków. Przykładowo, pracownik mógł doświadczyć poważnej kontuzji w wyniku wypadku, a powikłania zdrowotne mogą prowadzić do zgonu dopiero po pewnym czasie, co uzasadnia dłuższy okres obserwacji. Zrozumienie tego aspektu jest istotne dla pracodawców, którzy muszą przeprowadzać analizy ryzyka i raportować wypadki do odpowiednich instytucji. W kontekście praktycznym, wiedza ta pozwala również na skuteczniejsze wdrażanie procedur bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia w miejscu pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami BHP.
Pytanie 16
Czynniki stanowiące zagrożenie w miejscu pracy obejmują
A. riketsje.
B. promieniowanie elektromagnetyczne.
C. substancje mające działanie mutagenne.
D. ostre krawędzie oraz wystające części.
Substancje mutagenne, riketsje oraz promieniowanie elektromagnetyczne, mimo że również mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia w określonych warunkach, nie są klasyfikowane jako czynniki bezpośrednio związane z typowymi zagrożeniami mechaniczno-fizycznymi w środowisku pracy. Mutageny, na przykład, są substancjami, które mogą powodować zmiany w DNA, co zwiększa ryzyko nowotworów, ale ich obecność i skutki są często monitorowane w specjalistycznych warunkach, takich jak laboratoria czy zakłady chemiczne, a ich wpływ nie jest tak bezpośredni jak urazy spowodowane ostrymi krawędziami. Riketsje, będące rodzajem bakterii, mogą prowadzić do chorób w wyniku kontaktu z zarażonymi osobnikami lub środowiskiem, ale nie są one czynnikiem ryzyka w kontekście bezpośrednich zagrożeń mechanicznych w miejscu pracy. Z kolei promieniowanie elektromagnetyczne, choć może mieć negatywne skutki zdrowotne, zazwyczaj nie jest zagrożeniem, które można by odczuwać w sposób natychmiastowy lub mechaniczny, jak w przypadkach urazów spowodowanych przez ostre krawędzie. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi rodzajami zagrożeń oraz ich kontekstu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w miejscu pracy. Uznawanie jedynie widocznych i namacalnych zagrożeń, takich jak ostre krawędzie, za istotne, może prowadzić do ignorowania poważnych, ale subtelnych zagrożeń, które mogą występować w danym środowisku.
Pytanie 17
Jakie cechy narządu wzroku nie wpływają na jakość widzenia użytecznego?
A. Cechy adaptacyjne
B. Cechy akomodacyjne
C. Cechy transmitancyjne
D. Cechy stereoskopowości
Własności akomodacyjne są kluczowe dla dostosowywania widzenia do różnych odległości. Oko potrafi zmieniać kształt soczewki, by skupić obraz na siatkówce, co jest niezbędne do prawidłowego postrzegania szczegółów. Brak odpowiedniej akomodacji prowadzi do problemów takich jak prezbiopia, gdzie widzenie bliskich obiektów staje się utrudnione. Własności adaptacyjne związane są z umiejętnością oka do przystosowywania się do różnych warunków oświetleniowych. W kontekście widzenia użytecznego, dobre przystosowanie do jasności i kontrastów w otoczeniu jest niezbędne dla komfortu wizualnego oraz efektywnego odbioru informacji. Z kolei własności stereoskopowości, czyli zdolność do postrzegania głębi, umożliwiają oceny odległości i proporcji obiektów w otoczeniu. Te właściwości są kluczowe w codziennym życiu, na przykład podczas prowadzenia pojazdów, gdzie ocena odległości od innych uczestników ruchu jest niezbędna dla bezpieczeństwa. Dlatego też, odpowiedzi związane z akomodacją, adaptacją i stereoskopowością są niezwykle istotne w kontekście jakości widzenia użytecznego i nie można ich zignorować w procesie oceny funkcji wzrokowych.
Pytanie 18
Etapy pamięci w procesie przetwarzania informacji to:
A. kodowanie, zapamiętywanie i zapominanie
B. kodowanie, powtarzanie i zapominanie
C. zapamiętywanie, przechowywanie i odtwarzanie
D. zapamiętywanie, powtarzanie i odtwarzanie
Wybór odpowiedzi, która odnosi się do 'kodowania, zapamiętywania i zapominania', jest niepoprawny, ponieważ zapominanie nie jest fazą procesu przetwarzania informacji, lecz zjawiskiem, które może występować w wyniku nieefektywnego przechowywania lub odtwarzania. Kodowanie to pierwszy etap, w którym informacje są zamieniane w formy, które mogą być lepiej zrozumiane i zapamiętane przez mózg. W kontekście pamięci, zapamiętywanie i przechowywanie są kluczowe dla długoterminowego przyswajania informacji. Wybór odpowiedzi 'kodowanie, powtarzanie i zapominanie' również nie uwzględnia pełnego cyklu procesów. Powtarzanie rzeczywiście jest istotne, ponieważ wspiera utrwalenie informacji, jednak nie zastępuje fazy przechowywania, która jest niezbędna dla zachowania danych w pamięci. Ostatnia odpowiedź, sugerująca 'zapamiętywanie, powtarzanie i odtwarzanie', pomija kluczowy etap, jakim jest przechowywanie informacji. W praktyce, aby efektywnie przyswajać wiedzę, ważne jest zrozumienie różnicy między zapamiętywaniem a przechowywaniem, co jest fundamentalne w psychopedagogice oraz w metodach nauczania. W kontekście przygotowywania się do egzaminów czy nauki nowych umiejętności, kluczowe jest stworzenie odpowiednich warunków do efektywnego przechowywania informacji, aby uniknąć ich zapominania.
Pytanie 19
Szkolenie okresowe dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach, gdzie występują szczególne zagrożenia zdrowotne lub wypadkowe, powinno być organizowane
A. raz na 3 lata
B. raz na 5 lat
C. raz na 6 lat
D. nie rzadziej niż raz w roku
Szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych, które narażają ich na szczególne zagrożenia zdrowia lub wypadkowe, powinno być przeprowadzane nie rzadziej niż raz w roku. Taka częstotliwość wynika z przepisów prawa oraz najlepszych praktyk w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Regularne szkolenia pozwalają na utrzymanie wysokiego poziomu świadomości pracowników dotyczącej potencjalnych zagrożeń oraz procedur bezpieczeństwa. Na przykład, w branży budowlanej, gdzie ryzyko wypadków jest podwyższone, coroczne szkolenie może obejmować aktualizację wiedzy na temat obsługi sprzętu, ochrony osobistej oraz odpowiednich procedur reagowania w sytuacjach kryzysowych. Warto również zauważyć, że w przypadku zmiany technologii, metod pracy lub wprowadzenia nowych substancji chemicznych, pracownicy powinni być ponownie szkoleni, aby dostosować swoje umiejętności do nowych warunków. Takie podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również wpływa pozytywnie na morale zespołu oraz efektywność pracy.
Pytanie 20
Zgodnie z kodeksem pracy, młodocianym określa się osobę, która
A. ukończyła 15 lat, a nie przekroczyła 18 lat
B. nie ma 18 lat
C. nie osiągnęła 15 lat, ale rozpoczęła lekką pracę zarobkową
D. osiągnęła 16 lat, lecz nie przekroczyła 18 lat
Zrozumienie definicji młodocianego w kontekście Kodeksu pracy jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień związanych z zatrudnieniem osób w młodym wieku. Wiele osób może błędnie sądzić, że młodocianym jest osoba, która ukończyła 16 lat, co jest nieprecyzyjne. Tego rodzaju myślenie wynika z powszechnych przekonań o granicach wieku w różnych kontekstach, jednak w przypadku przepisów prawa pracy kluczowym aspektem jest nie tylko ukończenie 16 lat, ale również ściśle określona dolna granica wieku, która wynosi 15 lat. Z kolei błędne stwierdzenie, że młodocianym jest osoba, która ukończyła 18 lat, prowadzi do marginalizacji grupy młodzieży, która wciąż znajduje się w okresie kształcenia i może podjąć odpowiednie formy pracy w tym wieku. Zatrudnianie osób, które nie ukończyły 15 lat, w jakiejkolwiek formie pracy zarobkowej, jest również niezgodne z przepisami, co może skutkować poważnymi konsekwencjami dla pracodawców. Istotne jest, aby pracodawcy rozumieli te przepisy i dostosowywali swoje praktyki zatrudnienia do wymogów prawnych, aby nie naruszać prawa pracy oraz dbać o dobro młodocianych pracowników. Znajomość i przestrzeganie zasad dotyczących zatrudniania młodzieży mają również wpływ na reputację firmy oraz jej wizerunek jako odpowiedzialnego pracodawcy w społeczeństwie.
Pytanie 21
Jakie są najskuteczniejsze metody redukcji szkodliwego hałasu generowanego przez sprężarki tłokowe?
A. wkładek tłumiących - stoperów
B. słuchawkowych osłon słuchu
C. hełmów tłumiących hałas
D. obudowy dźwiękochłonnej dla maszyn emitujących hałas
Wkładki przeciwhałasowe, takie jak stoperzy, są stosunkowo skuteczne w redukcji hałasu, jednak ich zastosowanie jest ograniczone do ochrony indywidualnej użytkowników. Te urządzenia tłumią jedynie dźwięki w bezpośrednim sąsiedztwie, co oznacza, że nie zmniejszają całkowitego poziomu hałasu w miejscu pracy. Dlatego ich użycie w kontekście redukcji hałasu generowanego przez sprężarki tłokowe nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Słuchawkowe ochronniki słuchu oraz hełmy przeciwhałasowe również ograniczają hałas, jednak podobnie jak wkładki, mają charakter osobisty i nie eliminują źródła hałasu, a jedynie chronią słuch pracowników. Często mylnie zakłada się, że ochrona osobista wystarczy w sytuacjach, gdy źródło dźwięku jest intensywne i bliskie. Nie zastępuje to konieczności zastosowania rozwiązań technicznych, takich jak obudowy dźwiękoizolacyjne, które są kluczowe dla efektywnej kontroli hałasu w zakładzie. Dobre praktyki wskazują na konieczność podejmowania działań na poziomie źródła hałasu, a nie jedynie na poziomie ochrony osobistej. W efekcie, stosowanie indywidualnych środków ochrony nie tylko nie rozwiązuje problemu, ale może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, co z kolei może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi w dłuższej perspektywie.
Pytanie 22
Rodzaje środków osobistej ochrony oraz odzieży i obuwia roboczego, których użycie na danym stanowisku jest konieczne, a także przewidywane czasokresy ich stosowania ustala w firmie
A. pracodawca
B. wytwórca
C. służba bhp
D. sanepid
Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują, że inne podmioty, takie jak producent, służba bhp czy sanepid, mają bezpośrednią odpowiedzialność za ustalanie środków ochrony indywidualnej w zakładzie pracy. Producent oczywiście dostarcza środki ochrony, lecz jego rola ogranicza się do zapewnienia, że produkty są zgodne z normami bezpieczeństwa, a nie do określenia ich użycia w konkretnym miejscu pracy. Służba bhp pełni funkcję doradczą i kontrolną, ale również nie ma uprawnień do samodzielnego ustalania, jakie środki powinny być stosowane w danym zakładzie. Jej zadaniem jest wsparcie pracodawcy w podejmowaniu decyzji dotyczących zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Sanepid natomiast zajmuje się monitorowaniem warunków sanitarno-epidemiologicznych, a jego kompetencje nie obejmują bezpośredniego wpływu na dobór środków ochrony indywidualnej w kontekście stanowisk pracy. Przykładem typowego błędu myślowego może być przekonanie, że to zewnętrzne instytucje powinny dyktować zasady ochrony zdrowia pracowników. W rzeczywistości, to pracodawca, mający najpełniejszą wiedzę o specyfice swojej działalności, ma obowiązek zidentyfikowania zagrożeń i dobrania odpowiednich środków ochrony, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.
Pytanie 23
Umowy o pracę służące do przygotowania zawodowego to rodzaj umowy
A. pisemna bezterminowa
B. pisemna zawarta na okres trwania nauki zawodu
C. ustna zawarta na czas odbywania praktyki zawodowej
D. ustna lub pisemna na czas określony
Umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego jest szczególnym rodzajem umowy, która ma na celu zapewnienie młodym pracownikom odpowiednich warunków do nauki zawodu. Zgodnie z Kodeksem pracy, umowa ta powinna być zawarta w formie pisemnej na czas trwania nauki zawodu. Taki zapis ma na celu ochronę praw pracownika oraz jasne określenie warunków zatrudnienia, co jest kluczowe w kontekście kształcenia. Przykładem zastosowania tej umowy może być sytuacja, w której młody człowiek podejmuje pracę w zakładzie rzemieślniczym, aby zdobyć doświadczenie oraz umiejętności niezbędne do wykonywania zawodu np. stolarza. W ramach takiej umowy pracodawca ma obowiązek zapewnić odpowiednie warunki do nauki, a pracownik musi uczestniczyć w zajęciach teoretycznych i praktycznych. Dobrą praktyką w branży jest regularne monitorowanie postępów młodych pracowników, co pozwala na dostosowanie programu nauczania do ich potrzeb oraz wymagań rynku pracy.
Pytanie 24
Które z poniższych stwierdzeń nie dotyczy monotonii w pracy?
A. Stanowisko wymaga dużej koncentracji uwagi.
B. Tempo realizacji zadań jest ustalone.
C. Praca nie wymaga powtarzania podobnych czynności przez ponad 50% czasu pracy.
D. Realizacja rutynowych zadań, które polegają na nieustannym powtarzaniu tych samych czynności lub zadań.
Odpowiedź wskazująca, że praca nie wymaga powtarzania podobnych czynności przez ponad 50% czasu zmiany roboczej jest prawidłowa, ponieważ monotonia w pracy najczęściej wiąże się z koniecznością wielokrotnego powtarzania tych samych zadań. W zawodach, gdzie pracownik wykonuje rutynowe, powtarzalne czynności, poziom monotonii jest wysoki, co może prowadzić do obniżenia motywacji oraz wydajności. Na przykład w pracy na linii produkcyjnej, gdzie pracownicy mogą spędzać większość czasu na wykonywaniu tych samych operacji, monotonia jest czynnikiem, który należy uwzględnić przy organizacji pracy. Praktyki takie jak rotacja stanowisk czy wprowadzenie różnorodnych zadań mogą pomóc w zredukowaniu uczucia monotonii. Dlatego istotne jest, aby menedżerowie i pracodawcy projektowali stanowiska pracy z myślą o różnorodności zadań, co może zwiększyć satysfakcję i zaangażowanie pracowników. Zastosowanie takich strategii znajduje potwierdzenie w badaniach nad ergonomią i psychologią pracy, które sugerują, że różnorodność w zadaniach przyczynia się do lepszego samopoczucia pracowników oraz ich wydajności.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Pracownikowi przysługują napoje chłodzące do picia bez względu na charakter pracy jaką wykonuje, w przypadku, gdy
| Fragment ROZPORZĄDZENIA RADY MINISTRÓW z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów. (Dz. U. Nr 60, poz. 279): |
| Pracodawca zapewnia napoje pracownikom zatrudnionym: 1) w warunkach gorącego mikroklimatu, charakteryzującego się wartością wskaźnika obciążenia termicznego (WBGT) powyżej 25°C, 2) w warunkach mikroklimatu zimnego, charakteryzującego się wartością wskaźnika siły chłodzącej powietrza (WCI) powyżej 1000, 3) przy pracach na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia poniżej 10°C lub powyżej 25°C, 4) przy pracach związanych z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, 5) na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi przekracza 28°C. |
A. praca odbywa się w okresie letnim na otwartej przestrzeni.
B. pracownik wykonuje ciężką pracę fizyczną.
C. z powodu warunków atmosferycznych temperatura na stanowisku pracy przekracza 28°C
D. nie działają urządzenia klimatyzacyjne.
Odpowiedź, że napoje chłodzące przysługują pracownikom, gdy temperatura na stanowisku pracy przekracza 28°C, jest zgodna z przepisami zawartymi w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. Pracodawca ma obowiązek zapewnić napoje chłodzące w warunkach, które mogą prowadzić do przegrzania organizmu pracowników. Wysoka temperatura w miejscu pracy jest czynnikiem ryzyka, który wpływa na zdrowie i wydajność pracowników. Przykładowo, w branżach takich jak budownictwo czy rolnictwo, gdzie prace odbywają się na zewnątrz, zapewnienie dostępu do napojów chłodzących staje się kluczowe w gorące dni. Warto w tym kontekście przypomnieć o znaczeniu przestrzegania zasad BHP, które nakładają na pracodawców obowiązek monitorowania warunków pracy oraz reagowania na zmiany temperatury, aby chronić zdrowie pracowników. Ponadto, stosowanie napojów chłodzących przyczynia się do poprawy morale i efektywności pracy.
Pytanie 27
Ryzyko akceptowane to ryzyko
A. znaczne, lecz do zignorowania
B. czasami akceptowane
C. resztkowe
D. dopuszczalne
Ryzyko akceptowalne, określane jako ryzyko dopuszczalne, to poziom ryzyka, który organizacja określa jako odpowiedni do zaakceptowania w kontekście swoich celów strategicznych i operacyjnych. Przykładem może być sytuacja, w której firma decyduje się na inwestycję w nową technologię, pomimo że jest związana z ryzykiem technologicznym — po przeprowadzeniu analizy, organizacja uznaje, że potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Ryzyko dopuszczalne jest określane na podstawie analizy kosztów i korzyści, a także zgodności z regulacjami prawnymi i standardami branżowymi, takimi jak ISO 31000 dotyczące zarządzania ryzykiem. W praktyce, zarządzanie ryzykiem akceptowalnym wymaga ciągłego monitorowania i przeglądu, aby dostosować się do zmieniającego się otoczenia biznesowego oraz zidentyfikować nowe zagrożenia. Organizacje powinny również tworzyć polityki oraz procedury, które jasno definiują, jakie poziomy ryzyka są uznawane za akceptowalne, by umożliwić ich pracownikom podejmowanie decyzji zgodnych z określonymi standardami.
Pytanie 28
Gwarantowanie pracy w komfortowej pozycji, eliminowanie statycznego obciążenia oraz ograniczenie zbędnych i nadmiernych ruchów to kluczowe cele
A. ergonomii koncepcyjnej
B. higieny pracy
C. medycyny pracy
D. bezpieczeństwa pracy
Ergonomia koncepcyjna jest dziedziną, która koncentruje się na projektowaniu miejsc pracy i narzędzi w taki sposób, aby były one dostosowane do potrzeb użytkowników. Kluczowe elementy, takie jak zapewnienie pracy w naturalnej pozycji, unikanie statycznego obciążenia oraz redukcja nadmiernych ruchów, są fundamentem ergonomii. Przykładem praktycznego zastosowania ergonomii koncepcyjnej może być projektowanie stanowisk pracy w biurach, gdzie odpowiednie krzesła oraz biurka o regulowanej wysokości pozwalają pracownikom na utrzymanie poprawnej postawy ciała. Zgodnie z wytycznymi ISO 9241 dotyczącymi ergonomii interakcji człowiek-komputer, istotne jest, aby miejsca pracy były dostosowane do wymagań użytkowników, co przekłada się na zwiększenie komfortu, wydajności oraz zmniejszenie ryzyka urazów. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również analizę ruchów wykonywanych podczas pracy oraz wdrażanie rozwiązań, które eliminują zbędne obciążenia. W ten sposób ergonomia koncepcyjna przyczynia się do poprawy jakości życia zawodowego oraz zdrowia pracowników.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Kobieta, która nie jest w ciąży ani nie karmi, pracująca w stałym zatrudnieniu, zajmująca się przenoszeniem ciężarów po płaskiej powierzchni, ma prawo jednorazowo podnieść maksymalnie
A. 12 kg
B. 25 kg
C. 10 kg
D. 20 kg
Wartość 12 kg jest jak najbardziej w porządku według obecnych norm bezpieczeństwa i higieny pracy. To szczególnie ważne dla kobiet, które nie są w ciąży ani nie karmią, bo mają prawo być chronione przed za dużym obciążeniem. Niekiedy trzeba przenosić ciężary, na przykład w magazynach, i wtedy dobrze jest znać zasady dotyczące podnoszenia. Mówię tu o rzeczach takich jak zginanie kolan czy korzystanie z wózków paletowych, co naprawdę pomaga w unikaniu urazów. Zauważyłem, że wprowadzenie tych zasad nie tylko pomaga w bezpieczeństwie, ale i poprawia wydajność pracy. To wszystko jest zgodne z najlepszymi praktykami, jakie powinniśmy mieć na uwadze w miejscu pracy.
Pytanie 31
Jakie elementy powinien zawierać plan ewakuacji z budynku?
A. Wskazówki dotyczące gaszenia pożarów
B. Dane kontaktowe służb ratunkowych
C. Wyraźne oznaczenie dróg ewakuacyjnych oraz lokalizacji gaśnic
D. Lista nazwisk pracowników przeszkolonych w zakresie ewakuacji
Plan ewakuacji to fundamentalny dokument dla bezpieczeństwa w miejscu pracy. Kluczowym jego elementem jest wyraźne oznaczenie dróg ewakuacyjnych oraz lokalizacji gaśnic. Taki plan musi być czytelny i łatwo dostępny dla wszystkich pracowników i osób przebywających w budynku. Drogi ewakuacyjne powinny być jasno oznaczone, aby w sytuacji kryzysowej, takiej jak pożar, wszyscy mogli bezpiecznie i sprawnie opuścić budynek. Oznaczenie lokalizacji gaśnic jest równie istotne, ponieważ umożliwia szybkie podjęcie działań gaśniczych w przypadku niewielkiego pożaru. Gaśnice powinny być umiejscowione w strategicznych punktach budynku, a ich lokalizacje muszą być łatwe do zidentyfikowania. W praktyce, dobrze przygotowany plan ewakuacji zgodny z normami branżowymi i przepisami prawa może uratować życie i zminimalizować straty materialne. Regularne szkolenia oraz aktualizacje planu ewakuacji powinny być standardem w każdej organizacji, aby zapewnić pełne bezpieczeństwo.
Pytanie 32
Termin "najwyższe dozwolone natężenie czynników szkodliwych dla zdrowia w miejscu pracy" odnosi się między innymi do
A. mikroklimatu
B. substancji toksycznej
C. substancji uczulającej
D. hałasu
Określenie 'najwyższe dopuszczalne natężenie czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy' odnosi się do poziomu hałasu, który nie powinien przekraczać ustalonych norm w miejscu pracy. W Polsce, w kontekście ochrony zdrowia pracowników, normy te są regulowane przez Rozporządzenie Ministra Zdrowia oraz przepisy BHP. Hałas jest jednym z najczęściej występujących czynników szkodliwych w środowisku pracy, a jego nadmierna ekspozycja może prowadzić do uszkodzenia słuchu oraz innych problemów zdrowotnych, takich jak stres czy zaburzenia snu. Dobrą praktyką w zarządzaniu hałasem w miejscu pracy jest przeprowadzanie regularnych pomiarów natężenia dźwięku oraz wprowadzanie odpowiednich środków ochrony, takich jak zastosowanie ekranów akustycznych, tłumików dźwięku lub odpowiednich środków ochrony osobistej, jak nauszniki. Przykłady zastosowania to przemysły, gdzie hałas jest nieunikniony, jak budownictwo czy produkcja, gdzie można zastosować te normy w praktyce, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort pracowników.
Pytanie 33
W trakcie pracy z autoklawem (szczelnie zamknięty, podgrzewany zbiornik), pracownik może być narażony na
A. zatrucie CO2
B. poparzenie
C. udar cieplny
D. chorobę wibracyjną
Odpowiedzi o chorobie wibracyjnej, udarze cieplnym czy zatruciu CO2 nie mają sensu, jeśli mówimy o autoklawach. Choroba wibracyjna dotyczy drgań, a autoklaw wcale nie jest związany z takim ryzykiem. Udar cieplny zdarza się raczej w wysokich temperaturach otoczenia, ale autoklaw jest zaprojektowany, żeby chronić ludzi przed nadmiarem ciepła, jeśli tylko stosuje się zasady bezpieczeństwa. Zatrucie CO2 zazwyczaj występuje tam, gdzie jest za dużo tego gazu, a w normalnej pracy z autoklawem nie ma takiej sytuacji. Błędy w myśleniu, które prowadzą do takich pomyłek, to mylenie objawów z zagrożeniami. Ważne jest, żeby pracownicy wiedzieli, jakie są faktyczne zagrożenia i jak działają, bo to naprawdę pomaga w zapewnieniu bezpieczeństwa i zmniejsza ryzyko wypadków.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Co grozi pracodawcy, który, ignorując swoje obowiązki, nie poinformuje odpowiedniego inspektora pracy oraz prokuratora o wypadku śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym, zgodnie z kodeksem pracy?
A. upomnienia
B. ograniczenia wolności
C. pozbawienia wolności
D. grzywny
Wybór odpowiedzi upomnienia, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności jest niewłaściwy z kilku powodów. Upomnienie jest formą kary, która zazwyczaj jest stosowana w przypadku mniej poważnych naruszeń przepisów, a w przypadku braku zgłoszenia wypadku o poważnych konsekwencjach, jak śmierć czy ciężkie obrażenia, jest to niewystarczająca odpowiedź na popełnione wykroczenie. Ograniczenie wolności i pozbawienie wolności to kary zarezerwowane dla przestępstw kryminalnych, a nie naruszeń przepisów dotyczących bezpieczeństwa pracy. W prawie pracy kary te nie mają zastosowania, ponieważ kodeks pracy koncentruje się na ochronie praw pracowników oraz zapewnieniu odpowiednich standardów BHP. Tego rodzaju błędne myślenie może wynikać z niepełnego zrozumienia zakresu odpowiedzialności pracodawcy oraz różnicy między przepisami prawa pracy a kodeksem karnym. Kluczowe jest zrozumienie, że z perspektywy prawa pracy, kary mają na celu nie tylko pociągnięcie do odpowiedzialności, ale również promowanie przestrzegania zasad bezpieczeństwa oraz dbałość o zdrowie pracowników. Dlatego ważne jest, aby pracodawcy byli świadomi swoich obowiązków oraz ryzyka związanego z ich zaniedbaniem.
Pytanie 36
Ile co najmniej metrów kwadratowych wolnej powierzchni podłogi powinno przypadać na jednego pracownika zatrudnionego w pomieszczeniu stałej pracy?
A. 2 m3 wolnej objętości pomieszczenia
B. 13 m2 wolnej powierzchni podłogi
C. 2 m2 wolnej powierzchni podłogi
D. 3 m3 wolnej objętości pomieszczenia
Wybór innej odpowiedzi niż 2 m2 wolnej powierzchni podłogi często wynika z niedostatecznego zrozumienia zasad ergonomii i norm dotyczących przestrzeni roboczej. Na przykład, 13 m2 na pracownika jest niewłaściwym podejściem, ponieważ sugeruje przestrzeń zbyt dużą, co nie odpowiada typowym wymaganiom w biurach, gdzie efektywność pracy opiera się na optymalizacji powierzchni. Przekracza to standardy, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania powierzchni biurowej. Również odpowiedzi związane z objętością pomieszczenia, takie jak 2 m3 lub 3 m3, ignorują fakt, że to powierzchnia podłogi ma kluczowe znaczenie dla komfortu pracowników. Pracownicy muszą mieć wystarczająco dużo miejsca, aby utrzymać odpowiednią postawę, poruszać się swobodnie, a także mieć dostęp do niezbędnych narzędzi pracy. Zmniejszenie wymagań do objętości pomieszczenia może prowadzić do zatłoczenia, co jest niezgodne z zasadami ergonomii. Błędem jest także mylenie pojęć przestrzeni podłogi i objętości - te dwa wskaźniki nie są wymienne i każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowania i znaczenie w kontekście BHP. Stosowanie niewłaściwych wartości może prowadzić do obniżenia komfortu pracy oraz zdrowia pracowników, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 37
Jakie czynniki biologiczne występują w miejscu pracy?
A. gorący mikroklimat i organizmy bezkomórkowe
B. substancje chemiczne oraz kancerogeny
C. makroorganizmy i mikroorganizmy roślinne
D. kancerogeny oraz pyły nieorganiczne
Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na różne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji czynników biologicznych. Substancje chemiczne i kancerogeny, mimo że są poważnymi zagrożeniami w miejscu pracy, zaliczają się do czynników chemicznych, a nie biologicznych. Kancerogeny to substancje, które mogą wywoływać nowotwory, ale nie są organizmami żywymi, co jest kluczową różnicą w kontekście tej klasyfikacji. Pyły nieorganiczne również należą do kategorii czynników chemicznych, a nie biologicznych. Również mikroklimat gorący, choć istotny z punktu widzenia ergonomii i komfortu pracy, dotyczy czynników fizycznych, a nie biologicznych. Takie błędne podejścia mogą wynikać z braku zrozumienia podziału czynników ryzyka w miejscu pracy. Ważne jest, aby odpowiednio identyfikować i klasyfikować czynniki ryzyka, co ma kluczowe znaczenie dla opracowywania skutecznych strategii zarządzania bezpieczeństwem i ochrony zdrowia pracowników. Rozróżnienie między różnymi typami zagrożeń pozwala na bardziej kompleksowe podejście do oceny ryzyka oraz wdrażania odpowiednich środków prewencyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem pracy.
Pytanie 38
Zgodnie z danymi podanymi w tabeli, pracownicy usuwający śnieg z dachu powinni być wyposażeni
| Wyciąg z rozporządzenia MPiPS z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. | ||
|---|---|---|
| L.p. | Środki ochrony indywidualnej | |
| 1 | Środki ochrony przed upadkiem z wysokości | uprzęże, w tym szelki bezpieczeństwa i pasy biodrowe |
| linki bezpieczeństwa | ||
| amortyzatory | ||
| urządzenia samohamowne | ||
| inne środki chroniące przed upadkiem z wysokości | ||
| 2 | Środki izolujące cały organizm | środki z doprowadzeniem powietrza |
| środki umożliwiające stosowanie izolującego sprzętu ochrony układu oddechowego | ||
| środki umożliwiające doprowadzenie powietrza lub stosowanie sprzętu ochrony układu oddechowego | ||
A. w środki umożliwiające stosowanie izolującego sprzętu ochrony układu oddechowego.
B. w uprzęże, w tym szelki bezpieczeństwa i pasy biodrowe.
C. w środki z doprowadzeniem powietrza i linki bezpieczeństwa.
D. w środki chroniące przed upadkiem z wysokości i sprzęt ochrony układu oddechowego.
Uprzęże, w tym szelki bezpieczeństwa i pasy biodrowe, są kluczowymi elementami środków ochrony osobistej dla pracowników wykonujących prace na wysokościach, w tym usuwanie śniegu z dachów. Zgodnie z normą PN-EN 361:2002, która określa wymagania dla uprzęży bezpieczeństwa, ich zastosowanie ma na celu minimalizację ryzyka upadków, które mogą prowadzić do poważnych obrażeń ciała lub nawet śmierci. Pracownicy powinni być odpowiednio przeszkoleni w zakresie zakupu, używania oraz regularnej inspekcji sprzętu ochrony indywidualnej. Przykładowo, podczas usuwania śniegu z dachu, pracownicy powinni być przypięci do punktów kotwiczenia, co zapewnia dodatkowe zabezpieczenie. W praktyce wykorzystanie uprzęży w połączeniu z systemami asekuracyjnymi, takimi jak liny bezpieczeństwa, daje wysoki poziom ochrony i jest zgodne z zasadami BHP. Zastosowanie odpowiednich środków ochrony przed upadkiem z wysokości nie tylko spełnia wymogi prawne, ale także pokazuje odpowiedzialność pracodawcy wobec bezpieczeństwa swoich pracowników.
Pytanie 39
Choroba zawodowa to dolegliwość, która wystąpiła na skutek
A. wpływu czynników uciążliwych.
B. niewłaściwego użytkowania maszyn i urządzeń technicznych.
C. wpływu czynników szkodliwych dla zdrowia obecnych w miejscu pracy.
D. działania czynników niebezpiecznych.
Choroba zawodowa jest definiowana jako schorzenie, które powstaje w wyniku długotrwałego działania czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w środowisku pracy. Takie czynniki mogą obejmować substancje chemiczne, hałas, wibracje, a także warunki fizyczne, które mogą wpływać negatywnie na organizm pracownika. Zgodnie z przepisami prawa pracy oraz normami takich jak ISO 45001, pracodawcy są zobowiązani do identyfikacji i oceny ryzyk związanych z zatrudnieniem, aby zminimalizować możliwość wystąpienia chorób zawodowych. Przykładem może być pracownik w przemyśle budowlanym, który narażony jest na długotrwałe działanie pyłów i substancji chemicznych. Właściwe procedury ochrony zdrowia, takie jak stosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej i regularne badania lekarskie, mogą znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób zawodowych. Zrozumienie tej problematyki jest kluczowe dla promowania zdrowego i bezpiecznego środowiska pracy.
Pytanie 40
Podstawowe prawa oraz obowiązki zarówno pracownika, jak i pracodawcy w obszarze bhp są określone
A. w kodeksie pracy
B. w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
C. w ustawie o ochronie pracy
D. w ustawie o służbie bhp
Podstawowe prawa i obowiązki pracowników oraz pracodawców w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) zostały szczegółowo określone w Kodeksie pracy, który stanowi fundament regulacji prawnych dotyczących stosunków pracy w Polsce. Kodeks pracy definiuje m.in. obowiązki pracodawców w zakresie zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, a także prawa pracowników do informacji i szkoleń z zakresu BHP. Na przykład, pracodawca jest zobowiązany do przeprowadzania regularnych szkoleń BHP dla swoich pracowników, co jest niezbędne dla ich ochrony przed zagrożeniami w miejscu pracy. Dodatkowo, Kodeks pracy nakłada na pracodawców obowiązek przeprowadzania ocen ryzyka zawodowego, co jest kluczowym elementem systemu zarządzania bezpieczeństwem. W praktyce, przestrzeganie przepisów zawartych w Kodeksie pracy przyczynia się do zmniejszenia liczby wypadków przy pracy oraz poprawy ogólnej kultury BHP w organizacjach, co jest niezbędne dla efektywności i konkurencyjności firm na rynku.