Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 9 maja 2025 00:34
Data zakończenia: 9 maja 2025 01:10

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do jakiego celu służy program fsck w systemie Linux?

A. do identyfikacji struktury sieci oraz analizy przepustowości sieci lokalnej

B. do oceny kondycji systemu plików oraz lokalizacji uszkodzonych sektorów

C. do nadzorowania parametrów pracy i efektywności komponentów komputera

D. do przeprowadzania testów wydajności serwera WWW poprzez generowanie dużej liczby żądań

Wiele osób myli funkcjonalność programu fsck z innymi narzędziami i procedurami, co prowadzi do nieporozumień dotyczących jego zastosowania. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że fsck jest używany do wykrywania struktury sieci i diagnostyki przepustowości lokalnej jest całkowicie błędna, ponieważ te zadania są zarezerwowane dla narzędzi takich jak iperf czy traceroute, które są przeznaczone do analizy wydajności i stanu sieci. Z kolei odpowiedzi dotyczące testów wydajnościowych serwera WWW i monitorowania parametrów sprzętowych również nie mają związku z funkcją fsck. Testy wydajnościowe serwera WWW wykonuje się z wykorzystaniem narzędzi takich jak Apache Benchmark (ab) lub JMeter, które koncentrują się na obciążeniu i czasie odpowiedzi serwera, a nie na stanie systemu plików. Monitorowanie parametrów pracy podzespołów komputera jest realizowane przy pomocy narzędzi takich jak top, htop czy monitoring systemowy, które analizują wykorzystanie CPU, RAM oraz innych zasobów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie kontekstu użycia narzędzi i ich funkcji, co podkreśla konieczność zrozumienia specyfiki każdego z narzędzi i ich przeznaczenia w ekosystemie systemów operacyjnych. Wszyscy użytkownicy powinni zatem być świadomi, że fsck koncentruje się wyłącznie na systemach plików, a jego prawidłowe wykorzystanie jest kluczowe dla zachowania integralności i dostępności danych.

Pytanie 2

Aby poprawić bezpieczeństwo zasobów sieciowych, administrator sieci komputerowej w firmie został zobowiązany do podziału istniejącej lokalnej sieci komputerowej na 16 podsieci. Pierwotna sieć miała adres IP 192.168.20.0 z maską 255.255.255.0. Jaką maskę sieci powinien zastosować administrator?

A. 255.255.255.224

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.248

D. 255.255.255.240

Wybór maski 255.255.255.240 jest prawidłowy, ponieważ pozwala podzielić sieć 192.168.20.0 na 16 podsieci, zgodnie z wymaganiem administratora. Maska 255.255.255.240 (w notacji CIDR to /28) oznacza, że 4 bity są używane do identyfikacji podsieci, co umożliwia stworzenie 2^4 = 16 podsieci. Każda z tych podsieci ma 16 adresów, z czego 14 jest dostępnych dla hostów (dwa adresy są zarezerwowane – jeden dla identyfikatora sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego). W praktyce, podział na podsieci poprawia zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększa bezpieczeństwo, ograniczając zasięg potencjalnych ataków. W sieciach lokalnych istotne jest stosowanie takich technik jak VLANy oraz segmentacja, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii sieci. Taki podział umożliwia administratorom lepsze kontrolowanie dostępu do zasobów oraz monitorowanie ruchu w sieci, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa IT.

Pytanie 3

Jaką minimalną ilość pamięci RAM powinien posiadać komputer, aby możliwe było zainstalowanie 32-bitowego systemu operacyjnego Windows 7 i praca w trybie graficznym?

A. 256 MB

B. 2 GB

C. 512 MB

D. 1 GB

Zainstalowanie 32-bitowego Windows 7 wymaga przynajmniej 1 GB RAM. To jest tak, bo tyle pamięci wystarczy, żeby system działał w miarę płynnie i pozwalał na korzystanie z podstawowych funkcji. Windows 7 w wersji 32-bitowej opiera się na architekturze x86, co oznacza, że teoretycznie może wykorzystać do 4 GB RAM, ale praktycznie do codziennych zadań, takich jak przeglądanie netu czy pisanie dokumentów, 1 GB to wystarczająca ilość. Oczywiście, jak masz uruchomionych kilka aplikacji w tle, to dodatkowa pamięć może bardzo pomóc w płynności działania systemu. Warto pamiętać, że jeżeli planujesz używać komputera do gier lub bardziej wymagających programów, to najlepiej mieć przynajmniej 2 GB RAM, żeby nie było problemów z wydajnością.

Pytanie 4

Skrót określający translację adresów w sieciach to

A. IDS

B. SPI

C. NAT

D. DMZ

Translacja adresów sieciowych, znana jako NAT (Network Address Translation), jest techniką stosowaną w sieciach komputerowych, która umożliwia mapowanie adresów IP w jednej przestrzeni adresowej na adresy IP w innej przestrzeni. Dzięki NAT możliwe jest ukrycie adresów prywatnych w sieci lokalnej przed światem zewnętrznym, co zwiększa bezpieczeństwo oraz oszczędza cenne adresy IPv4. NAT jest powszechnie stosowany w routerach domowych, które pozwalają wielu urządzeniom w sieci lokalnej korzystać z jednego publicznego adresu IP. W praktyce, gdy urządzenie w sieci lokalnej wysyła dane do internetu, router zmienia jego lokalny adres IP na publiczny adres IP, zachowując przy tym informacje o źródłowym adresie w tabeli NAT. Gdy odpowiedź wraca, router używa tej tabeli do przetłumaczenia publicznego adresu IP z powrotem na lokalny adres IP zleceniodawcy. NAT jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, wspierając bezpieczeństwo oraz efektywność wykorzystania adresów IP.

Pytanie 5

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku wskazuje na opakowanie

A. odpowiednie do recyklingu

B. zgodne z normą TCO

C. do ponownego użycia

D. wykonane z materiałów wtórnych

Symbol przedstawiony na rysunku to klasyczne oznaczenie wskazujące na możliwość recyklingu opakowania W kontekście ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju recykling jest kluczowym procesem w którym materiały są przetwarzane i ponownie używane zmniejszając tym samym zapotrzebowanie na surowce pierwotne oraz ograniczając ilość odpadów trafiających na wysypiska W Europie i na świecie coraz więcej krajów wprowadza regulacje prawne które wymagają od producentów umieszczania tego typu oznaczeń na opakowaniach co ułatwia konsumentom właściwą segregację odpadów Przykładowo w Unii Europejskiej obowiązują dyrektywy dotyczące gospodarki o obiegu zamkniętym które promują recykling jako jedną z podstawowych strategii zarządzania odpadami Umieszczanie symbolu recyklingu na opakowaniach informuje konsumentów że po użyciu produkt można oddać do recyklingu co wspiera działania proekologiczne oraz edukuje społeczeństwo w zakresie zrównoważonego zarządzania zasobami

Pytanie 6

Na diagramie przedstawiającym zasadę funkcjonowania monitora plazmowego, oznaczenie numer 6 dotyczy

A. elektrod adresujących

B. elektrod wyświetlacza

C. warstwy dielektryka

D. warstwy fosforowej

Elektrody adresujące, oznaczone na schemacie numerem 6, odgrywają kluczową rolę w monitorze plazmowym. Ich głównym zadaniem jest sterowanie wyświetlaniem obrazu poprzez zarządzanie przepływem prądu do konkretnych pikseli. W monitorze plazmowym każda komórka odpowiadająca pikselowi jest wypełniona gazem, który pod wpływem pola elektrycznego przechodzi w stan plazmy emitującej światło. Elektrody adresujące umożliwiają dokładne wskazanie, które komórki mają zostać aktywowane. Dzięki temu możliwe jest tworzenie precyzyjnego obrazu o wysokiej rozdzielczości i jakości kolorów. Istotnym aspektem ich działania jest współpraca z innymi elektrodami, takimi jak elektrody wyświetlacza, które odpowiadają za intensywność świecenia pikseli. W praktyce, technologie oparte na elektrodach adresujących znajdują zastosowanie w telewizorach plazmowych, które słyną z głębokich barw i doskonałego odwzorowania czerni. Dobre praktyki w projektowaniu takich systemów obejmują optymalizację rozmieszczenia elektrod oraz zastosowanie materiałów minimalizujących straty energetyczne, co zwiększa efektywność energetyczną i żywotność urządzenia.

Pytanie 7

W wyniku realizacji podanego polecenia ping parametr TTL wskazuje na

A. czas reakcji z urządzenia docelowego

B. liczbę pakietów wysłanych w celu weryfikacji komunikacji w sieci

C. czas trwania testu łączności w sieci

D. liczbę ruterów, które uczestniczą w przesyłaniu pakietu od nadawcy do odbiorcy

TTL czyli Time To Live jest wartością liczbową która wskazuje maksymalną liczbę przeskoków czyli ruterów przez które pakiet może przejść zanim zostanie odrzucony. Wartość TTL jest zmniejszana o jeden przy każdym przeskoku przez ruter. Jeśli osiągnie zero pakiet jest odrzucany a nadawca otrzymuje odpowiednią informację. TTL jest mechanizmem zapobiegającym niekończącym się pętlom w sieci które mogłyby być wynikiem błędnej konfiguracji tras. W praktyce pozwala to również na diagnozowanie ścieżki pakietu poprzez analizę wartości TTL w odpowiedzi ping. Na przykład jeśli wartość TTL w odpowiedzi jest znana można oszacować liczbę ruterów pomiędzy nadawcą a odbiorcą. Standardowo TTL przydzielany jest na poziomie 64 128 lub 255 w zależności od systemu operacyjnego co oznacza że można z tego wnioskować ile ruterów przetworzyło pakiet. Jest to kluczowy aspekt w diagnostyce sieci szczególnie w kontekście śledzenia problemów z łącznością oraz optymalizacji tras.

Pytanie 8

Urządzenie sieciowe działające w drugiej warstwie modelu OSI, które przesyła sygnał do portu połączonego z urządzeniem odbierającym dane na podstawie analizy adresów MAC nadawcy i odbiorcy, to

A. terminator

B. wzmacniak

C. modem

D. przełącznik

Przełącznik, znany również jako switch, jest kluczowym urządzeniem w drugiej warstwie modelu OSI, czyli w warstwie łącza danych. Jego podstawową funkcją jest przesyłanie danych na podstawie adresów MAC, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem w sieci lokalnej. Przełączniki analizują pakiety danych przychodzące do portów, identyfikując adresy MAC nadawcy i odbiorcy. Dzięki temu mogą one inteligentnie kierować dane do odpowiednich urządzeń bez zbędnego rozprzestrzeniania ich do wszystkich podłączonych urządzeń, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo sieci. Przykładem zastosowania przełącznika jest sieć biurowa, gdzie różne komputery, drukarki i inne urządzenia są podłączone do przełącznika, co umożliwia im komunikację i wymianę danych. Standardy takie jak IEEE 802.1D dotyczące protokołów mostków oraz przełączników wskazują na znaczenie tych urządzeń w tworzeniu złożonych i wydajnych architektur sieciowych. Warto również zauważyć, że nowoczesne przełączniki mogą obsługiwać funkcje VLAN, co dodatkowo zwiększa możliwości segmentacji i bezpieczeństwa w sieci.

Pytanie 9

Aby wydobyć informacje znajdujące się w archiwum o nazwie dane.tar, osoba korzystająca z systemu Linux powinna zastosować komendę

A. tar –cvf dane.tar

B. gzip –r dane.tar

C. tar –xvf dane.tar

D. gunzip –r dane.tar

Odpowiedź 'tar –xvf dane.tar' jest poprawna, ponieważ polecenie 'tar' jest standardowym narzędziem w systemach Unix/Linux do archiwizacji i rozpakowywania plików. Flaga '-x' oznacza 'extract', czyli wydobycie zawartości archiwum, '-v' to 'verbose', co powoduje, że proces rozpakowywania będzie wyświetlał na ekranie nazwy plików, a '-f' oznacza, że podajemy nazwę pliku archiwum, w tym przypadku 'dane.tar'. Używając tego polecenia, użytkownik skutecznie wyodrębni wszystkie pliki i katalogi z archiwum 'dane.tar' do bieżącego katalogu roboczego. W praktyce, to podejście jest szeroko stosowane w administracji systemami oraz w procesach deweloperskich, gdzie archiwa tar są powszechnie używane do przechowywania zestawów plików, na przykład w dystrybucji oprogramowania czy kopiach zapasowych. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zawsze warto sprawdzić zawartość archiwum przed jego rozpakowaniem, co można zrobić za pomocą polecenia 'tar -tvf dane.tar'. Taka praktyka minimalizuje ryzyko przypadkowego nadpisania istniejących plików.

Pytanie 10

Który z poniższych adresów IP należy do grupy C?

A. 129.175.11.15

B. 125.12.15.138

C. 190.15.30.201

D. 198.26.152.10

Adres IP 198.26.152.10 należy do klasy C, co oznacza, że jego pierwsza oktet (198) mieści się w przedziale od 192 do 223. Klasa C jest wykorzystywana głównie w sieciach, które wymagają wielu podsieci i mają stosunkowo niewielką liczbę hostów. W przypadku adresów klasy C, maksymalna liczba hostów na jedną podsieć wynosi 254, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla małych i średnich organizacji. Klasa C ma również określoną maskę podsieci (255.255.255.0), co umożliwia łatwe zarządzanie i segmentację sieci. Znajomość klas adresów IP jest kluczowa przy projektowaniu i wdrażaniu sieci komputerowych, aby odpowiednio dostosować konfigurację do potrzeb organizacji. Dzięki zastosowaniu odpowiednich klas adresów można efektywnie zarządzać ruchem sieciowym i zapewnić lepsze bezpieczeństwo oraz wydajność sieci. Przykładem zastosowania klasy C może być mała firma, która potrzebuje łączności dla swoich komputerów biurowych oraz urządzeń peryferyjnych, gdzie klasa C pozwala na łatwą ekspansję w przypadku wzrostu liczby pracowników.

Pytanie 11

Aby zweryfikować schemat połączeń kabla UTP Cat 5e w sieci lokalnej, należy zastosować

A. reflektometr kablowy TDR

B. analizatora protokołów sieciowych

C. testera okablowania

D. reflektometr optyczny OTDR

Tester okablowania jest narzędziem służącym do sprawdzania poprawności podłączeń kabli sieciowych, w tym kabla UTP Cat 5e. Działa na zasadzie pomiaru ciągłości przewodów, identyfikacji biegunów oraz pomiaru parametrów elektrycznych, takich jak tłumienie, impedancja czy przesłuch. Dzięki testerom okablowania można szybko zlokalizować błędy, takie jak zwarcia, przerwy w przewodach czy niewłaściwe podłączenia. W praktyce, zastosowanie testera okablowania jest kluczowe podczas instalacji i konserwacji sieci komputerowych, zapewniając, że każde połączenie jest zgodne z normami, takimi jak TIA/EIA-568. W przypadku sieci UTP Cat 5e, tester pozwala również na weryfikację, czy kabel spełnia wymagania dotyczące przepustowości do 1 Gbps oraz zapewnia odpowiednią jakość sygnału na odległości do 100 metrów. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie testów po zakończeniu instalacji oraz okresowe sprawdzanie stanu kabli, co umożliwia wczesne wykrywanie potencjalnych problemów.

Pytanie 12

Na ilustracji widoczny jest

A. zaślepka kabla światłowodowego

B. zastępczy wtyk RJ-45

C. terminator BNC

D. zaślepka gniazda RJ-45

Wybór zastępczego wtyku RJ-45 jako odpowiedzi na przedstawione pytanie wskazuje na myślenie w kontekście nowoczesnych sieci przewodowych, gdzie RJ-45 jest standardowym złączem wykorzystywanym w kablach Ethernet. Jednak wtyk RJ-45 nie jest związany z systemami opartymi na kablach koncentrycznych, jak te, które wymagają użycia terminatora BNC. Zaślepka gniazda RJ-45 to element ochronny, mający na celu zabezpieczenie nieużywanych portów przed kurzem i uszkodzeniami, ale nie ma funkcji elektrycznych takich jak terminator. Kolejnym błędem jest identyfikacja elementu jako zaślepki kabla światłowodowego, co wskazuje na niepoprawne przypisanie funkcji terminatora BNC do technologii światłowodowej. Światłowody w ogóle nie wymagają terminatorów w tradycyjnym sensie znanym z kabli koncentrycznych, gdyż sygnał optyczny jest inaczej zarządzany i nie występują w nim takie same zjawiska odbiciowe. Takie zrozumienie funkcji terminatora BNC i jego kontekstu technologicznego jest kluczowe do prawidłowego rozwiązywania problemów związanych z projektowaniem i utrzymaniem sieci opartych na różnych standardach transmisji danych. Rozpoznanie i zrozumienie specyfiki działania elementów sieciowych pozwala uniknąć błędów w konfiguracji i diagnostyce sieci, co jest istotne dla skutecznego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 13

Protokół trasowania wewnętrznego, który opiera się na analizie stanu łącza, to

A. BGP

B. RIP

C. EGP

D. OSPF

RIP, czyli Routing Information Protocol, to taki prosty protokół trasowania, który działa na zasadzie wektora odległości. Używa metryki liczby przeskoków, żeby określić najlepszą trasę do celu. Ale ma swoje wady, bo w większych sieciach nie radzi sobie zbyt dobrze, jak chodzi o skalowalność czy efektywność. Gdy w sieci zmienia się coś, to RIP może nie nadążać, co prowadzi do problemów, bo trasy mogą być nieaktualne. EGP i BGP to inne protokoły, które są używane głównie do wymiany informacji między różnymi systemami w Internecie. EGP to protokół starszy, który już nie jest popularny, podczas gdy BGP ma większą złożoność i działa na innej warstwie. Czasami ludzie myślą, że wszystkie protokoły trasowania są sobie równe, albo że takie prostsze jak RIP wystarczą w dużych sieciach. I to nie zawsze jest prawda, bo może to prowadzić do złych wyborów i problemów z optymalizacją trasowania, co w końcu wpłynie na wydajność sieci.

Pytanie 14

Zaprezentowane właściwości karty sieciowej sugerują, że karta

Kod Producenta	WN-370USB
Interfejs	USB
Zgodność ze standardem	IEEE 802.11 b/g/n
Ilość wyjść	1 szt.
Zabezpieczenia	WEP 64/128, WPA, WPA2
Wymiary	49(L) x 26(W) x 10(H) mm

A. działa w standardzie c

B. działa w sieciach bezprzewodowych

C. działa w sieciach przewodowych z wykorzystaniem gniazda USB

D. nie oferuje szyfrowania danych

Odpowiedź sugerująca że karta pracuje w standardzie c jest błędna ponieważ standard c nie istnieje w kontekście sieci Wi-Fi. Standardy sieci bezprzewodowych określone przez IEEE to między innymi 802.11a b g n ac ax i inne. Każdy z tych standardów różni się prędkością przepustowością i zakresem częstotliwości. Pojęcie braku szyfrowania danych również jest niepoprawne ponieważ karta sieciowa w pytaniu obsługuje zabezpieczenia takie jak WEP WPA i WPA2 co oznacza że zapewnia różne poziomy szyfrowania chroniąc dane przed nieautoryzowanym dostępem. WEP jest najstarszą i najsłabszą formą zabezpieczenia jednak WPA i WPA2 oferują znacznie wyższy poziom bezpieczeństwa szczególnie WPA2 które jest powszechnie stosowane w nowoczesnych sieciach Wi-Fi. Stwierdzenie że karta pracuje w oparciu o gniazdo USB ale w sieciach przewodowych jest nieprawidłowe ponieważ karta jest zgodna ze standardami IEEE 802.11 które są wykorzystywane wyłącznie w sieciach bezprzewodowych. Sieci przewodowe zazwyczaj korzystają z innych standardów takich jak Ethernet opartych na kablach RJ-45. Częstym błędem jest mylenie interfejsu fizycznego USB z typem sieci w której urządzenie działa. USB służy do połączenia karty z komputerem ale sama transmisja danych odbywa się bezprzewodowo w tym przypadku w standardach Wi-Fi.

Pytanie 15

Na skutek użycia polecenia ipconfig uzyskano konfigurację przedstawioną na ilustracji. Jaki jest adres IP stacji roboczej, która została poddana testom?

A. 192.168.0.1

B. 62.21.99.95

C. 192.168.0.11

D. 255.255.255.0

Adres IP 192.168.0.11 jest prawidłowy ponieważ przedstawia lokalny adres przyznawany urządzeniom w sieci prywatnej używającej przestrzeni adresowej 192.168.0.0/24. Ten zakres adresów jest powszechnie stosowany w sieciach domowych i biurowych zgodnie z normą RFC 1918 co zapobiega konflikcie z publicznymi adresami IP w Internecie. Konfiguracja IP przedstawiona na rysunku pokazuje że stacja robocza jest poprawnie skonfigurowana w ramach tej podsieci a router prawdopodobnie działa jako brama domyślna o adresie 192.168.0.1. Adresy IP w tej przestrzeni adresowej są przypisywane przez serwery DHCP lub konfigurowane ręcznie co umożliwia łatwe zarządzanie urządzeniami w sieci. Adres IP 192.168.0.11 wskazuje na urządzenie wewnętrzne co oznacza że inne urządzenia w tej samej sieci mogą się z nim komunikować bez potrzeby translacji adresów. Zrozumienie konfiguracji adresów IP jest kluczowe dla utrzymania wydajnej i bezpiecznej sieci komputerowej a wybór odpowiednich zakresów adresów jest podstawą dobrych praktyk w branży IT.

Pytanie 16

Jakie urządzenie wykorzystuje się do łączenia lokalnej sieci bezprzewodowej z siecią kablową?

A. punkt dostępu

B. hub

C. switch

D. modem

Punkt dostępu (ang. access point) jest urządzeniem, które umożliwia połączenie lokalnej sieci bezprzewodowej (Wi-Fi) z siecią przewodową, taką jak Ethernet. Działa jako most między tymi dwiema sieciami, co pozwala na łatwe i wygodne korzystanie z zasobów sieciowych przez urządzenia mobilne oraz komputery. W praktyce, punkty dostępu są szeroko stosowane w biurach, szkołach i miejscach publicznych, gdzie potrzeba dostępu do internetu jest kluczowa. Dzięki wykorzystaniu standardów takich jak 802.11ac czy 802.11ax, nowoczesne punkty dostępu oferują wysoką wydajność oraz zasięg, co jest niezwykle istotne w gęsto zaludnionych obszarach. Dobre praktyki w instalacji punktów dostępu obejmują odpowiednie rozmieszczenie urządzeń, aby zminimalizować martwe strefy, a także zapewnienie bezpieczeństwa sieci poprzez stosowanie silnych haseł i szyfrowania WPA3. Zrozumienie roli punktu dostępu w infrastrukturze sieciowej jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami bezprzewodowymi.

Pytanie 17

Liczba 5110 w zapisie binarnym wygląda jak

A. 110011

B. 101001

C. 101011

D. 110111

W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 101001, 110111 i 101011, należy zwrócić uwagę na proces konwersji liczb między systemami liczbowymi. Odpowiedź 101001 to binarna reprezentacja liczby 41 w systemie dziesiętnym. Z kolei 110111 odpowiada liczbie 55, a 101011 reprezentuje liczbę 43. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień związanych z zasadami konwersji. Często popełnianym błędem jest brak precyzyjnego zapisywania reszt z dzielenia, co prowadzi do błędnych konkluzji. Niektórzy mogą niepoprawnie interpretować wartości binarne podczas analizy lub obliczeń, co skutkuje mylnym przekonaniem o ich poprawności. Zrozumienie, jak każda cyfra w systemie binarnym odpowiada potędze liczby 2, jest kluczowe. Na przykład, w liczbie 110011, każda cyfra ma swoją wagę: najmniej znacząca cyfra to 2^0, następnie 2^1, 2^2 itd. Zsumowanie tych wartości, gdzie cyfra jest równa 1, prowadzi do uzyskania poprawnej wartości dziesiętnej. Dobre praktyki w konwersji liczb obejmują staranne śledzenie procesu oraz weryfikację wyników na różnych etapach, co pozwala uniknąć typowych błędów i zapewnia dokładność obliczeń.

Pytanie 18

Urządzenie klienckie automatycznie uzyskuje adres IP od serwera DHCP. W sytuacji, gdy serwer DHCP przestanie działać, karcie sieciowej przydzielony zostanie adres IP z przedziału

A. 127.0.0.1 ÷ 127.255.255.255.254

B. 224.0.0.1 ÷ 224.255.255.254

C. 192.168.0.1 ÷ 192.168.255.254

D. 169.254.0.1 ÷ 169.254.255.254

Wybór adresów spoza zakresu 169.254.0.1 ÷ 169.254.255.254 jest błędny z kilku powodów, które wynikają z niepełnego zrozumienia zasad przydzielania adresów IP oraz roli DHCP. Adresy 127.0.0.1 ÷ 127.255.255.254 są zarezerwowane dla lokalnego hosta, znane jako loopback addresses, które umożliwiają aplikacjom komunikację same ze sobą w obrębie jednej maszyny, ale nie służą do komunikacji w sieci lokalnej. W przypadku awarii serwera DHCP, adresy te nie mogą być używane do nawiązywania połączeń z innymi urządzeniami w sieci. Zakres 192.168.0.1 ÷ 192.168.255.254 to adresy prywatne, które są często wykorzystywane w sieciach lokalnych. Aby mogły zostać przypisane, urządzenie musiałoby mieć możliwość uzyskania adresu z routera lub DHCP, co w sytuacji jego braku jest niemożliwe. Natomiast adresy w zakresie 224.0.0.1 ÷ 224.255.255.254 są zarezerwowane dla multicastu, co oznacza, że są używane do komunikacji z grupą odbiorców, a nie dla pojedynczych hostów. Te niepoprawne odpowiedzi wskazują na typowe błędy w analizowaniu funkcji DHCP oraz mechanizmów przydzielania adresów IP, gdzie niezbędna jest znajomość zarówno zasad funkcjonowania protokołów sieciowych, jak i podstawowych standardów adresacji IP.

Pytanie 19

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) służy do konwersji adresu IP na

A. adres IPv6

B. nazwę domenową

C. adres sprzętowy

D. nazwę komputera

Czasem możesz się pomylić w odpowiedziach, co może być związane z niejasnościami co do ról różnych protokołów i pojęć w sieciach. Zgłoszenie, że ARP zmienia adres IP na adres IPv6, to błąd, bo ARP działa tylko w przypadku adresów IPv4. Dla IPv6 mamy NDP, który ma bardziej zaawansowane funkcje, takie jak nie tylko mapowanie adresów, ale też zarządzanie komunikacją. Można też się pomylić, myląc adresy IP z witryną komputera. Adres IP to unikalny identyfikator urządzenia w sieci, podczas gdy nazwa komputera to taki bardziej przyjazny sposób identyfikacji, który można zamienić na IP przez DNS, ale nie przez ARP. Dlatego też, jeśli pomylisz adres sprzętowy z nazwą domenową, możesz się pogubić w tym, jak działają różne protokoły sieciowe. Nazwa domenowa jest używana do identyfikacji zasobów, ale nie jest bezpośrednio powiązana z adresowaniem sprzętowym. Takie błędy mogą prowadzić do mylnych wniosków o tym, jak działają różne protokoły w sieciach, co jest naprawdę istotne dla zrozumienia i kierowania nowoczesnymi systemami IT.

Pytanie 20

Najskuteczniejszym sposobem na dodanie skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. ściągnięcie aktualizacji Windows

B. przypisanie dysku

C. wykonanie ponownej instalacji programu

D. zastosowanie zasad grupy

Użycie zasad grupy (Group Policy) to najskuteczniejszy i najszybszy sposób do wstawienia skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników domenowych. Dzięki zasadom grupy administratorzy mogą centralnie zarządzać ustawieniami systemów operacyjnych, aplikacji i użytkowników w obrębie całej domeny. Przykładowo, można utworzyć zasadę, która automatycznie dodaje skrót do aplikacji, takiej jak edytor tekstu, na pulpicie każdego użytkownika, co znacząco ułatwia dostęp do oprogramowania i zmniejsza czas potrzebny na jego ręczną konfigurację. W praktyce, stosowanie zasad grupy pozwala na zgodność z dobrymi praktykami zarządzania systemami informatycznymi, takimi jak standaryzacja i automatyzacja procesów, a także zapewnia łatwość w aktualizowaniu i modyfikowaniu ustawień w przyszłości. Dodatkowo, zasady grupy wspierają zarządzanie bezpieczeństwem w organizacji, umożliwiając wprowadzenie restrykcji i polityk, które są automatycznie wdrażane dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 21

Wskaż błędny sposób podziału dysku MBR na partycje

A. 1 partycja podstawowa oraz jedna rozszerzona

B. 3 partycje podstawowe oraz jedna rozszerzona

C. 2 partycje podstawowe i jedna rozszerzona

D. 1 partycja podstawowa i dwie rozszerzone

W przypadku podziału dysku MBR istnieje wiele błędnych koncepcji dotyczących liczby partycji podstawowych i rozszerzonych, które mogą prowadzić do nieporozumień. Zgodnie z zasadami MBR, maksymalnie można stworzyć cztery partycje podstawowe lub trzy partycje podstawowe oraz jedną partycję rozszerzoną. W przypadku podziału na dwie partycje rozszerzone i jedną podstawową, powstaje problem, ponieważ partycja rozszerzona jest strukturą, która jedynie umożliwia utworzenie wielu partycji logicznych. Partycja rozszerzona nie może występować w liczbie większej niż jedna. Typowym błędem jest mylenie partycji podstawowych z logicznymi – partycje logiczne są zawarte wewnątrz partycji rozszerzonej i nie mogą istnieć samodzielnie bez odpowiedniej struktury rozszerzonej. Z tego powodu, odpowiedzi sugerujące możliwość utworzenia więcej niż jednej partycji rozszerzonej są nieprawidłowe. Warto również zauważyć, że wybór MBR jako systemu partycjonowania jest czasami ograniczający, szczególnie w przypadku nowoczesnych dysków twardych, gdzie lepszym rozwiązaniem może być GPT, które oferuje bardziej zaawansowane funkcje, takie jak większa liczba partycji oraz lepsze wsparcie dla większych dysków. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla właściwego zarządzania danymi i projektowania struktur dyskowych.

Pytanie 22

Jakie składniki systemu komputerowego wymagają utylizacji w wyspecjalizowanych zakładach przetwarzania z powodu obecności niebezpiecznych substancji lub pierwiastków chemicznych?

A. Tonery

B. Przewody

C. Obudowy komputerów

D. Radiatory

Obudowy komputerów, przewody i radiatory nie są odpadami, które wymagają specjalistycznej utylizacji ze względu na zawartość niebezpiecznych substancji. Obudowy komputerowe zazwyczaj wykonane są z plastiku i metalu, które można poddać recyklingowi w standardowych procesach przetwarzania materiałów. Przewody, z kolei, często składają się z miedzi i innych metali, które również są cennymi surowcami do odzysku. Radiatory, które zazwyczaj są wykonane z aluminium lub miedzi, są recyklingowane w podobny sposób. Typowe błędne założenie, które może prowadzić do pomylenia tych elementów z odpadami niebezpiecznymi, wynika z niepełnej wiedzy na temat zawartości materiałów w tych komponentach i ich wpływie na środowisko. Użytkownicy komputerów powinni być świadomi, że niektóre materiały, takie jak tonery, mają wyraźne regulacje dotyczące ich utylizacji, podczas gdy inne, jak wymienione elementy, mogą być przetwarzane w bardziej standardowy sposób. Właściwe postrzeganie i klasyfikacja odpadów elektronicznych są kluczowe dla efektywnego recyklingu i ochrony środowiska.

Pytanie 23

Które z kont nie jest standardowym w Windows XP?

A. administrator

B. użytkownik gość

C. admin

D. asystent

Wybór konta 'gość', 'pomocnik' lub 'administrator' jako nie-wbudowanego w systemie Windows XP jest niepoprawny, ponieważ wszystkie te konta są integralną częścią tego systemu operacyjnego. Konto 'gość' to konto z ograniczonymi uprawnieniami, które pozwala na dostęp do systemu bez konieczności posiadania pełnego konta użytkownika. Konto 'administrator' jest kluczowe, ponieważ zapewnia pełny dostęp do zasobów systemowych oraz możliwość zarządzania innymi kontami użytkowników. Konto 'pomocnik' jest wykorzystywane do wsparcia technicznego i również jest wbudowane. Błędem jest myślenie, że 'admin' to standardowe konto w Windows XP; w rzeczywistości, system stosuje termin 'administrator' maksymalnie. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z nieznajomości dokumentacji technicznej lub faktu, że wiele osób korzysta z różnych wersji systemów operacyjnych, które mogą mieć różne domyślne konta użytkowników. W praktyce, zrozumienie struktury kont użytkowników w systemie operacyjnym jest kluczowe dla administratorów, aby móc efektywnie zabezpieczać system oraz zarządzać dostępem do zasobów. Dlatego ważne jest, aby zdobywać wiedzę na temat uprawnień użytkowników i najlepszych praktyk w zakresie zarządzania kontami, co w znaczący sposób wpływa na bezpieczeństwo i stabilność całego środowiska IT.

Pytanie 24

W celu kontrolowania przepustowości sieci, administrator powinien zastosować aplikację typu

A. quality manager

B. package manager

C. bandwidth manager

D. task manager

Wybierając odpowiedzi inne niż 'bandwidth manager', można wpaść w pułapkę nieporozumienia dotyczącego ról różnych narzędzi w zarządzaniu systemami informatycznymi. Programy takie jak 'package manager' są używane do zarządzania oprogramowaniem, umożliwiając instalację, aktualizacje i usuwanie pakietów oprogramowania w systemach operacyjnych i nie mają związku z kontrolowaniem transferu danych w sieci. Podobnie, 'quality manager' nie jest narzędziem do zarządzania przepustowością, lecz odnosi się raczej do zarządzania jakością w szerszym kontekście, co może obejmować różne aspekty jakości produktów i usług, ale nie odnosi się bezpośrednio do technik zarządzania ruchem sieciowym. Ostatecznie 'task manager' jest narzędziem do monitorowania i zarządzania procesami działającymi w systemie operacyjnym, co również nie ma zastosowania w kontekście zarządzania przepustowością sieci. Kluczowym błędem w myśleniu jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne funkcje i zastosowania, a ich mylenie może prowadzić do niewłaściwego zarządzania zasobami sieciowymi, co z kolei może skutkować obniżeniem wydajności i jakości usług sieciowych.

Pytanie 25

W jakim oprogramowaniu trzeba zmienić konfigurację, aby użytkownik mógł wybrać z listy i uruchomić jeden z różnych systemów operacyjnych zainstalowanych na swoim komputerze?

A. QEMU

B. GEDIT

C. CMD

D. GRUB

Wybór niewłaściwych programów do zarządzania rozruchem systemów operacyjnych często wynika z niepełnego zrozumienia ich funkcji. QEMU jest narzędziem do wirtualizacji, które pozwala na uruchamianie maszyn wirtualnych, lecz nie jest przeznaczone do zarządzania rozruchem wielu systemów operacyjnych na tym samym komputerze. CMD, czyli Command Prompt, jest interpretem poleceń w systemie Windows, który służy do wykonywania różnych poleceń, ale także nie ma możliwości zarządzania procesem rozruchu systemów operacyjnych. GEDIT to prosty edytor tekstu używany głównie w środowisku GNOME, który nie ma żadnych funkcji związanych z rozruchem systemów. Typowym błędem myślowym jest mylenie narzędzi wirtualizacyjnych lub edytorów tekstów z systemami bootloaderów. Bootloader jest kluczowym elementem architektury systemu operacyjnego, a jego rola polega na odpowiednim załadowaniu i uruchomieniu wybranego systemu. Zrozumienie, że GRUB jest specjalnie zaprojektowany do tych celów, a inne wymienione programy nie spełniają tej funkcji, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania środowiskiem komputerowym. Dlatego istotne jest korzystanie z odpowiednich narzędzi w kontekście ich przeznaczenia oraz zrozumienie ich ograniczeń.

Pytanie 26

Transmisja danych typu półduplex to transmisja

A. jednokierunkowa z trybem bezpołączeniowym

B. dwukierunkowa równoczesna

C. jednokierunkowa z kontrolą parzystości

D. dwukierunkowa naprzemienna

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na transmisję dwukierunkową jednoczesną, jest błędny, ponieważ taki typ komunikacji określany jest jako full-duplex. W systemach full-duplex oba urządzenia mogą jednocześnie wysyłać i odbierać dane, co prowadzi do efektywniejszej komunikacji, ale nie odpowiada to charakterystyce półduplexu. W przypadku półduplexu jedno z urządzeń zawsze musi czekać na zakończenie transmisji drugiego. Z kolei odpowiedź wskazująca na jednokierunkową transmisję z kontrolą parzystości również jest myląca. Kontrola parzystości to technika wykrywania błędów w danych, ale nie ma związku z kierunkiem transmisji, który w przypadku półduplexu jest dwukierunkowy. Kolejnym błędem jest wskazanie na jednokierunkową transmisję z trybem bezpołączeniowym, która sugeruje, że dane mogą być przesyłane w jednym kierunku bez ustalania połączenia, co również nie odnosi się do półduplexu. Półduplex wymaga pewnej formy synchronizacji między urządzeniami, co oznacza, że nie jest to ani jednokierunkowy, ani bezpołączeniowy tryb komunikacji. W praktyce, aby poprawnie zrozumieć pojęcie półduplexu, ważne jest, by rozróżniać go od innych form transmisji, takich jak full-duplex i simplex, co jest kluczowe w projektowaniu i implementacji systemów komunikacyjnych.

Pytanie 27

Złośliwe oprogramowanie, które rejestruje klawisze naciskane przez użytkownika w systemie operacyjnym, to

A. backdoor

B. dialer

C. exploit

D. keylogger

Keylogger, to taki tajny program, który rejestruje wszystko, co wpisujesz na klawiaturze. Działa w tle, więc nawet tego nie zauważysz, a zbiera różne dane, które mogą się przydać cyberprzestępcom. Chodzi o hasła, numery kart, różne ważne informacje. Używa się ich nie tylko w przestępczych zamiarach, ale też w testach bezpieczeństwa, gdzie eksperci sprawdzają, jak dobrze chronione są systemy. Żeby się przed tym uchronić, warto mieć dobre oprogramowanie antywirusowe i firewalle. I nie zapomnij, żeby używać mocnych haseł oraz włączyć dwuetapową weryfikację, bo naprawdę zwiększa bezpieczeństwo w sieci.

Pytanie 28

Jakie polecenie w systemie Windows pozwala na zmianę zarówno nazwy pliku, jak i jego lokalizacji?

A. rename

B. set

C. mkdir

D. move

Polecenie 'move' w systemie Windows jest używane do przenoszenia plików i folderów z jednej lokalizacji do innej, co często wiąże się ze zmianą ich nazwy. Gdy używasz tego polecenia, masz możliwość jednoczesnego zmienienia zarówno ścieżki, jak i samej nazwy pliku. Na przykład, jeśli chcesz przenieść plik 'dokument.txt' z folderu 'Dokumenty' do folderu 'Archiwum' i zmienić jego nazwę na 'stary_dokument.txt', użyjesz polecenia w następujący sposób: 'move C:\Dokumenty\dokument.txt C:\Archiwum\stary_dokument.txt'. Warto zauważyć, że polecenie to jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania plikami w systemie, co jest istotne w kontekście organizacji danych. Dobra praktyka zaleca, aby przy przenoszeniu plików zawsze sprawdzać, czy nowa lokalizacja jest odpowiednia, aby uniknąć przypadkowego ich zgubienia lub nadpisania. Istotnym aspektem jest również pamiętanie o prawach dostępu do folderu docelowego, co może wpłynąć na powodzenie operacji.

Pytanie 29

ACPI to interfejs, który umożliwia

A. zarządzanie ustawieniami i energią dostarczaną do różnych urządzeń komputera

B. wykonanie testu prawidłowego funkcjonowania podstawowych komponentów komputera, jak np. procesor.

C. przesył danych pomiędzy dyskiem twardym a napędem optycznym

D. konwersję sygnału analogowego na cyfrowy

Pierwsza z nieprawidłowych koncepcji zakłada, że ACPI jest odpowiedzialne za konwersję sygnału analogowego na cyfrowy. W rzeczywistości, proces ten wykonuje się za pomocą przetworników analogowo-cyfrowych (ADC), które są specjalistycznymi układami elektronicznymi. ACPI natomiast nie zajmuje się konwersją sygnałów, lecz zarządzaniem energią i konfiguracją sprzętową. Inną mylną koncepcją jest to, że ACPI przeprowadza testy poprawności działania podzespołów komputera, takich jak procesor. Takie testy są realizowane w ramach POST (Power-On Self-Test), które są pierwszymi procedurami uruchamianymi przez BIOS. ACPI nie ma na celu sprawdzania poprawności działania sprzętu, lecz zarządzania jego zasilaniem i konfiguracją po włączeniu systemu operacyjnego. Kolejny błąd to myślenie, że ACPI jest odpowiedzialne za transfer danych pomiędzy dyskiem twardym a napędem optycznym. Transfer danych realizowany jest przez różne protokoły komunikacyjne, takie jak SATA czy IDE, a ACPI nie ma w tym roli. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych niepoprawnych wniosków, zazwyczaj wynikają z niejasności w definicjach technologii oraz ich funkcji. Osoby często mylą interfejsy i ich funkcjonalności, co może skutkować błędnym rozumieniem ich roli w architekturze komputerowej.

Pytanie 30

Atak na system komputerowy przeprowadzany jednocześnie z wielu maszyn w sieci, który polega na zablokowaniu działania tego systemu przez zajęcie wszystkich dostępnych zasobów, określany jest mianem

A. DDoS

B. Atak słownikowy

C. Spoofing

D. Brute force

Atak DDoS, czyli Distributed Denial of Service, to forma ataku, w której wiele komputerów, często zainfekowanych złośliwym oprogramowaniem (botnet), współpracuje w celu zablokowania dostępu do zasobów systemu komputerowego. Głównym celem takiego ataku jest przeciążenie serwera, aby uniemożliwić normalne funkcjonowanie usług, co może prowadzić do poważnych strat finansowych oraz problemów z reputacją. W praktyce ataki DDoS mogą być przeprowadzane na różne sposoby, w tym poprzez nadmierne wysyłanie zapytań HTTP, UDP flood, czy też SYN flood. W kontekście bezpieczeństwa IT, organizacje powinny wdrażać rozwiązania ochronne, takie jak firewalle, systemy detekcji intruzów (IDS) oraz korzystać z usług ochrony DDoS oferowanych przez dostawców zewnętrznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu bezpieczeństwem informacji. Ponadto, podnoszenie świadomości pracowników na temat zagrożeń związanych z cyberatakami jest kluczowe dla zapobiegania takim incydentom.

Pytanie 31

Pamięć RAM ukazana na grafice jest instalowana w płycie głównej z gniazdem

A. DDR4

B. DDR2

C. DDR

D. DDR3

Pamięci DDR4 DDR3 i DDR są różnymi generacjami technologii pamięci RAM i każda z nich posiada odmienną specyfikację techniczną oraz wymagania dotyczące kompatybilności z płytą główną. DDR4 jest najnowszą generacją oferującą znaczące ulepszenia w zakresie przepustowości częstotliwości pracy oraz efektywności energetycznej w porównaniu do swoich poprzedników. Jednak jej konstrukcja fizyczna i elektroniczna różni się znacząco od DDR2 i nie jest kompatybilna z płytami głównymi starszego typu. Podobnie sytuacja wygląda z pamięcią DDR3 która mimo że jest krokiem pośrednim między DDR2 a DDR4 różni się napięciem i architekturą co oznacza że nie może być używana na płytach głównych przeznaczonych dla DDR2. Z kolei pamięć DDR będąca pierwszą generacją pamięci typu Double Data Rate charakteryzuje się jeszcze niższymi parametrami w zakresie prędkości i efektywności energetycznej. Częstym błędem jest założenie że wszystkie te typy są wzajemnie wymienne z powodu podobnych nazw jednak fizyczne różnice w konstrukcji i technologii użytej w poszczególnych generacjach uniemożliwiają ich zgodność między sobą. Dlatego ważne jest aby zawsze upewnić się że specyfikacja płyty głównej i typ używanej pamięci są zgodne co zapewni poprawne działanie systemu i uniknięcie problemów z kompatybilnością.

Pytanie 32

Do jakiego pomiaru wykorzystywany jest watomierz?

A. rezystancji

B. mocy czynnej

C. napięcia prądu elektrycznego

D. natężenia prądu elektrycznego

Pomiar rezystancji, napięcia prądu elektrycznego oraz natężenia prądu elektrycznego to podstawowe zadania, które wykonują różne urządzenia pomiarowe, ale nie watomierz. Rezystancja, mierzona w omach, określa opór, jaki stawia materiał przepływającemu przez niego prądowi. W tym celu stosuje się omomierze, które działają na zasadzie pomiaru spadku napięcia przy znanym natężeniu prądu, co jest zgodne z prawem Ohma. Napięcie prądu elektrycznego, wyrażane w woltach, to różnica potencjałów, a do jego pomiaru wykorzystuje się woltomierze. Woltomierze również mogą być analogowe lub cyfrowe, jednak ich funkcjonalność nie obejmuje pomiaru mocy czynnej. Natężenie prądu, mierzone w amperach, jest z kolei parametrem określającym ilość ładunku elektrycznego przepływającego przez punkt obwodu w jednostce czasu. Do jego pomiaru używa się amperomierzy, które również są zupełnie innymi urządzeniami niż watomierze. W związku z tym, pomylenie tych urządzeń i ich funkcji jest częstym błędem, który może prowadzić do nieporozumień w zakresie analizy i zarządzania obwodami elektrycznymi. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych pomiarów dostarcza innego typu informacji, które są niezbędne do pełnego zrozumienia działania obwodów elektrycznych, ale tylko watomierz jest właściwym narzędziem do oceny mocy czynnej.

Pytanie 33

Jakie napięcie zasilające mają pamięci DDR2?

A. 1,0 V

B. 1,4 V

C. 2,5 V

D. 1,8 V

Zasilanie pamięci DDR2 napięciem innym niż 1,8 V może prowadzić do różnych problemów z funkcjonowaniem modułów pamięci. Użycie 1,0 V jest zdecydowanie zbyt niskie, aby zapewnić odpowiednią stabilność i wydajność, co może skutkować niestabilnością systemu, a nawet uszkodzeniem pamięci. Z kolei zasilanie na poziomie 2,5 V jest charakterystyczne dla starszych pamięci DDR, co oznacza, że jest to nieaktualny standard dla DDR2. W przypadku 1,4 V, chociaż to napięcie jest stosowane w nowszych pamięciach typu DDR3, nie jest ono kompatybilne z DDR2 i może prowadzić do problemów z detekcją pamięci przez system operacyjny. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że obniżenie napięcia zasilania pomogłoby w zmniejszeniu zużycia energii; w rzeczywistości jednak ogniwa pamięci są zaprojektowane do pracy w określonych warunkach, a wszelkie odstępstwa mogą prowadzić do nieprawidłowego działania. Dlatego tak ważne jest, aby dobierać odpowiednie komponenty pamięci do właściwych specyfikacji systemu. Zrozumienie specyfikacji napięcia w pamięciach RAM jest istotne nie tylko dla zapewnienia ich funkcjonalności, ale także dla unikania niepotrzebnych kosztów związanych z uszkodzeniami sprzętowymi i wydajnościowymi. W branży komputerowej przestrzeganie standardów zasilania to dobry sposób, aby zapewnić, że wszystkie komponenty współpracują ze sobą w sposób optymalny.

Pytanie 34

Cookie to plik

A. graficzny, przechowujący zdjęcie witryny sieci Web

B. tekstowy, zapisujący dane dla konkretnej witryny sieci Web

C. tekstowy, z którego korzystają wszystkie strony internetowe

D. graficzny, używany przez wszystkie strony internetowe

Cookie, znany również jako plik cookie, to tekstowy plik stworzony przez witrynę internetową, który przechowuje różne informacje związane z interakcjami użytkownika. Jest to kluczowy element w mechanizmie działania aplikacji webowych, pozwalający na personalizację doświadczeń użytkowników. Pliki cookie umożliwiają zapisywanie preferencji, takich jak język, lokalizacja, czy dane logowania, co umożliwia użytkownikom komfortowe korzystanie z witryn. Na przykład, gdy użytkownik loguje się na stronie e-commerce, jego dane logowania mogą być przechowywane w pliku cookie, co pozwala na automatyczne logowanie przy kolejnych wizytach. W kontekście bezpieczeństwa i prywatności, istotne jest, aby pliki cookie były odpowiednio zarządzane zgodnie z regulacjami, takimi jak RODO, które wymagają zgody użytkownika na ich przechowywanie i użycie. Dobre praktyki w zarządzaniu plikami cookie obejmują również stosowanie opcji 'same-site' oraz 'secure', które poprawiają bezpieczeństwo danych użytkowników.

Pytanie 35

Aby umożliwić wymianę informacji pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. koncentrator.

B. modem.

C. punkt dostępowy.

D. router.

Routery są kluczowymi urządzeniami w architekturze sieciowej, które umożliwiają komunikację między różnymi sieciami, w tym między sieciami VLAN (Virtual Local Area Network). VLAN-y są technologią, która pozwala na segmentację ruchu sieciowego w obrębie jednej fizycznej sieci lokalnej, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania ruchem. Aby urządzenia znajdujące się w różnych VLAN-ach mogły się ze sobą komunikować, niezbędne jest wykorzystanie routera, który działa na warstwie trzeciej modelu OSI. Routery dokonują inspekcji pakietów i podejmują decyzje o trasowaniu ruchu między VLAN-ami, co umożliwia wymianę danych. Przykładem zastosowania routerów w sieciach VLAN jest konfiguracja trunkingowa, gdzie router łączy z różnymi VLAN-ami przy pomocy jednego interfejsu, wykorzystując protokoły takie jak 802.1Q. Dzięki zastosowaniu routerów można również implementować polityki bezpieczeństwa i zarządzania ruchem, co jest zgodne z dobrą praktyką w inżynierii sieciowej.

Pytanie 36

Nowe komponenty komputerowe, takie jak dyski twarde czy karty graficzne, są umieszczane w metalizowanych opakowaniach foliowych, których głównym celem jest zabezpieczenie

A. elementów elektronicznych przed ładunkami elektrostatycznymi

B. elementów elektronicznych przed promieniowaniem słonecznym

C. komponentów przed wilgocią

D. komponentów przed nagłymi zmianami temperatur w trakcie transportu

Pakowanie podzespołów komputerowych w metalizowane opakowania foliowe to naprawdę ważna sprawa. Te opakowania chronią elementy elektroniczne przed ładunkami elektrostatycznymi, które mogą powstawać, gdy coś się z nimi styka, i to może skończyć się tragicznie, bo może uszkodzić delikatne układy. Metalizowane opakowania działają jak ekran, który zmniejsza pole elektryczne w środku. W praktyce, normy takie jak IEC 61340-5-1 mówią, jak powinno to wyglądać, a firmy coraz częściej korzystają z takich opakowań, bo to zapewnia, że ich produkty są bezpieczniejsze. Na przykład w branży półprzewodnikowej, gdzie wszystko jest na wagę złota, metalizowane folie są używane do transportowania i przechowywania chipów, co znacznie zmniejsza ryzyko uszkodzenia. Więc widzisz, odpowiednia ochrona przed ESD to nie tylko nowinki technologiczne, ale też klucz do lepszego zarządzania logistyką i magazynowaniem. Warto o tym pamiętać, bo stosując dobre materiały, można naprawdę wydłużyć życie podzespołów.

Pytanie 37

Jakie zastosowanie ma polecenie md w systemie Windows?

A. tworzenie katalogu

B. tworzenie pliku

C. zmiana nazwy pliku

D. przejście do katalogu nadrzędnego

Wybór odpowiedzi, że polecenie 'md' służy do tworzenia pliku, jest niepoprawny, ponieważ 'md' nie ma takiej funkcjonalności. W systemie operacyjnym Windows do tworzenia plików wykorzystuje się inne polecenia, takie jak 'echo' czy 'copy', które są przeznaczone do generowania lub kopii plików z istniejących danych. Użytkownicy mogą mylnie interpretować działanie 'md', myśląc, że jest to środowisko do pracy z plikami, podczas gdy jego głównym celem jest zarządzanie strukturą katalogów. Zmiana nazwy pliku również nie jest możliwa za pomocą 'md'; do tego celu używa się polecenia 'ren' (rename). Przechodzenie do katalogu nadrzędnego realizowane jest przy pomocy polecenia 'cd ..', co może prowadzić do zamieszania, jeśli ktoś nie zna dedykowanych komend. Takie pomyłki często wynikają z braku zrozumienia architektury systemu plików oraz różnic pomiędzy operacjami na plikach a operacjami na katalogach. Warto zaznaczyć, że porządne zarządzanie plikami i katalogami jest kluczowe dla efektywności pracy w środowisku komputerowym, dlatego dobrze jest znać podstawowe polecenia i ich zastosowania.

Pytanie 38

Aby zweryfikować indeks stabilności systemu Windows Server, należy zastosować narzędzie

A. Dziennik zdarzeń

B. Zasady grupy

C. Menedżer zadań

D. Monitor niezawodności

Monitor niezawodności to naprawdę fajne narzędzie w Windows Server. Pomaga sprawdzić, jak dobrze działa system, zbierając różne dane o wydajności i awariach aplikacji. Dzięki temu można zobaczyć, czy coś się powtarza, co ma wpływ na stabilność całej infrastruktury. Na przykład, analizując raporty o błędach aplikacji, można wcześniej zareagować, zanim wystąpią poważniejsze problemy. Monitor działa w czasie rzeczywistym, co jest super podejściem do zarządzania systemami IT. Jak często z niego korzystasz, to bez wątpienia pomoże w utrzymaniu dobrego poziomu dostępności usług oraz poprawi działanie serwerów. W branży to narzędzie wspiera standardy dotyczące ciągłego monitorowania i analizy, więc jest kluczowe dla stabilności IT.

Pytanie 39

Na ilustracji zaprezentowane jest urządzenie do

A. instalacji okablowania w gniazdku sieciowym

B. usuwania izolacji z przewodów

C. zaciskania wtyczek BNC

D. zaciskania wtyczek RJ-45

Zdejmowanie izolacji z kabli jest jednym z kluczowych etapów przygotowania przewodów do różnego rodzaju połączeń elektrycznych i telekomunikacyjnych. Urządzenie przedstawione na rysunku to typowy przykład narzędzia do zdejmowania izolacji. Tego rodzaju urządzenia są zaprojektowane tak, aby precyzyjnie usuwać zewnętrzną powłokę izolacyjną z przewodów bez uszkadzania ich rdzenia. Dobrze zaprojektowane narzędzie do zdejmowania izolacji posiada regulowane ostrza, które umożliwiają pracę z kablami o różnych średnicach i rodzajach izolacji. W praktyce, stosowanie odpowiedniego narzędzia do zdejmowania izolacji to nie tylko kwestia wygody, ale także bezpieczeństwa oraz jakości połączeń. Precyzyjne zdjęcie izolacji zapobiega uszkodzeniom przewodnika, które mogłyby prowadzić do awarii połączenia lub problemów z przepływem prądu. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze należy używać narzędzi dedykowanych do konkretnego rodzaju kabli, aby uniknąć niepotrzebnych uszkodzeń i zapewnić trwałość instalacji. W kontekście zawodowym, umiejętność prawidłowego użycia narzędzi do zdejmowania izolacji jest fundamentalna dla techników pracujących w dziedzinie telekomunikacji i elektryki, a także jest kluczowym elementem kompetencji wymaganych na egzaminach zawodowych związanych z tymi branżami.

Pytanie 40

Jakie porty powinny zostać zablokowane w firewallu, aby nie pozwolić na łączenie się z serwerem FTP?

A. 22 i 23

B. 25 i 143

C. 20 i 21

D. 80 i 443

Odpowiedzi 20 i 21 są rzeczywiście poprawne. Te porty to standardy używane przez FTP, kiedy przesyłasz pliki. Port 21 działa jako port kontrolny, a port 20 jest tym, który zajmuje się przesyłaniem danych. Jak więc zablokujesz te porty w zaporze, to już nie połączysz się z serwerem FTP. To ma sens, zwłaszcza w kontekście zabezpieczeń - jeśli twoja organizacja nie potrzebuje FTP do codziennych działań, to zablokowanie tych portów to świetny krok do zmniejszenia ryzyka ataków. Dodatkowo, fajnie by było, gdyby zamiast FTP, korzystano z SFTP lub FTPS, bo oferują lepsze szyfrowanie i bezpieczeństwo. Moim zdaniem, zawsze warto inwestować w lepsze rozwiązania zabezpieczające.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej